แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Kantanaty เมื่อ 2021-7-28 18:16
+ }7 S+ a( G6 F* {; j& |
* A1 l; n' {, `; i6 [
, x* K. {6 k+ ~* A I; r! T' ~% a
ปุณ ปุณเป็นนักศึกษาอายุ21ปีชั้นปีที่สามของมหาวิทยาลัยB ปุณเป็นคนที่บุคลิกภายนอกดูเงียบๆและหยิ่ง แต่จริงๆแล้วปุณแค่เข้าสังคมไม่เก่งแค่นั้นเอง ทำให้ปุณนั้นไม่ค่อยมีเพื่อนสักเท่าไหร่ ปุณมักจะใช้เวลาว่างอ่านหนังสือหรือแต่งนิยาย ไม่ค่อยเที่ยวกลางคืนสักเท่าไหร่เพราะไม่ดื่มเหล้า ถ้าไปก็คือไปนั่งคุยกับเพื่อนเฉยๆ ปุณนั้นไม่ชอบที่ที่คนเยอะและเสียงดัง ที่ปุณมาอยู่กลุ่ม6หนุ่มห่อนี้ได้ก็เพราะเมื่อวันรับน้องตอนปีหนึ่งนั้นปุณไม่มีเพื่อนเลยเพราะบุคลิกของปุณทำให้ดูเหมือนไม่อยากคุยกับใคร ตอนที่เค้าให้พักกินข้าวกลางวันปุณเลยต้องนั่งคนเดียวในขณะที่คนอื่นนั่งล้อมวงคุยกันกินข้าวด้วยกัน แต่อยู่ๆก็มีคนลงมานั่งด้วย ''นายไม่ไปนั่งกับเพื่อนๆหรอ'' ปุณถาม ''นายก็กำลังจะเป็นเพื่อนเราไง เรากราฟนะ'' และนั่นก็เป็นครั้งแรกที่ปุณเจอกับกราฟ กราฟนั้นเป็นคนที่ชอบทำอะไรที่เข้าใจยากแต่ปุณก็มองว่ากราฟนั้นเป็นคนดีไม่มีพิษไม่มีภัย จากนั้นทั้งสองก็เริ่มสนิทกัน ส่วนกราฟนั้นสนิทกับเป้ซึ่งสนิทกับคิม ปุณเลยได้เข้ามาอยู่ในแก๊งคิมด้วย ปุณตื่นมาในตอนเช้าตรู่ ลุกขึ้นไปเสียบปลั๊กกาน้ำร้อนแล้วไปอาบน้ำ จากนั้นก็ออกมาชงกาแฟกินกับขนมปังทาเนยเหมือนในทุกๆเช้า พอกินเสร็จก็หยิบกระเป๋าและขับมอเตอร์ไซค์ไปที่มอ ใช้เวลาสักพักปุณก็มาถึงมอ ปุณขับรถเข้ามาจอดในที่จอดรถแล้วก็เดินไปที่คณะ ระหว่างที่เดินก็มีคนแอบมองมันหลายคน ปุณนั้นถึงจะดูเข้าถึงยากแต่เพราะอย่างนั้นยิ่งทำให้มันดูน่าค้นหา ปุณนั้นหน้าตาถือว่าดีเยทีเดียว ขาวตี๋ใส่แว่น ดูนิ่งๆเงียบๆ ทำให้มีรุ่นน้องชอบมันไม่น้อยเลยเหมือนกัน คิม ' _6 b: [2 Q/ s6 Q5 k! S% k
เป้ ; `5 C* a' \* a4 B
สายฟ้า ปุณเดินมาที่โต๊ะม้าหินตัวประจำที่คณะ มาถึงก็เห็นคิมกับเป้นั่งอยู่ก่อนแล้ว ปุณเดินมาทิ้งตัวลงนั่งที่ประจำของตัวเองแล้วหยิบหนังสือออกมาอ่าน ''อ่านหนังสืออีกแล้วหรอ'' เป้ถาม ''ทำไม'' ''เปล่า ก็กูเห็นว่ามึงเอาแต่อ่านหนังสือ ไม่อ่านหนังสือเรียนก็อ่านหนังสือเล่น ไม่เบื่อหรอวะ'' เป้ถาม ''แล้วมึงเล่นแต่เกมไม่เบื่อหรอ'' ปุณถาม ''ไม่ว่ะ'' เป้ตอบ ''กูก็เหมือนกัน'' คิมยิ้มขำ เป้ทำหน้ายู่ใส่ปุณ เป้กับปุณนั้นมักจะกัดกันเสมอจนเป็นเรื่องปกติของทั้งคู่ไปแล้วแต่ก็ไม่เคยทะเลาะกันจริงๆสักที ทั้งสองคนนั้นแตกต่างกันมากในเรื่องไลฟ์สไตล์และนิสัยแต่ก็ยังเป็นเพื่อนกันได้ ''เออ กูมีการบ้านข้อที่ทำไม่ได้อะ'' คิมบอกปุณ ''ข้อไหนวะ'' คิมหยิบชีทออกมา ''อ๋อ มานี่ เดี๋ยวกูบอก'' แล้วคิมก็ย้ายไปนั่งข้างปุณให้ปุณสอนการบ้าน ปุณนั้นเป็นคนที่เรียนเก่งที่สุดในกลุ่ม หรือจะบอกว่าเก่งที่สุดในคณะเลยก็ได้ ปุณจะเป็นคนที่คอยติวและสอนการบ้านให้เพื่อนในกลุ่มเสมอ ปุณนั้นเป็นคนหัวดีมาตั้งแต่เด็ก งานอดิเรกของปุณคืออ่านหนังสือ เวลาที่นั่งว่างหรือไม่มีอะไรทำปุณก็มักจะหยิบเอาหนังสือมาอ่านอยู่เสมอ สักพักสายฟ้าก็เดินมาที่โต๊ะและนั่งลงข้างๆปุณ ''เย็ดแม่ ทำไมวันนี้มาเช้าได้วะ'' เป้ถาม เพราะปกติสายฟ้านั้นมักจะหายตัวไปทำนู่นทำนี่เสมอ ''โธ่ ก็นานๆทีก็อยากมาเช้าๆ มาอยู่กับเพื่อนๆบ้าง'' สายฟ้าตอบ ''นึกว่าโดนยกเลิกนัดเย็ดซะอีก'' ปุณพูดขึ้นมา คิมกับเป้ก็ยิ้มขำ ''เฮ้อ มึงนี่รู้ทันกูตลอดจริงๆเลยนะ'' สายฟ้าพูดขำๆ ''เอ้า ตกลงจริงหรอ'' คิมถาม ''เออ อะไรของแม่งก็ไม่รู้ ในแชทพิมพ์เก่งพอกูเปิดโชว์ของจริงแม่งบอกรับไม่ไหว กลัวเจ็บ'' สายฟ้าพูดอย่างเซ็ง ''ก็ควรกลัวนะ ไม่รู้ว่านั่นควยหรือแขน'' ปุณบอก ''เจ็บแปปเดียวเอง ที่เหลือก็เสียวแล้ว'' สายฟ้าบอกปุณยิ้มๆ ปุณไม่สนใจแล้วอ่านหนังสือของตัวเองต่อ สายฟ้าหยิบโทรศัพท์ขึ้นมานั่งเล่น ''แล้วไอกราฟไปไหนวะ'' คิมถาม ''ไม่รู้มัน นอนอยู่บนห้องอีกล่ะมั้ง'' เป้ตอบ ''เออ วันนั้นที่พวกมึงไปกินเหล้ากันมึงทิ้งไอกราฟให้กลับคนเดียวอีกแล้วหรอวะ'' คิมถาม ''กูไม่ได้ทิ้งซักหน่อย กูบอกมันแล้วมันบอกโอเค'' เป้ตอบ ''กูเห็นมันลงสตอรี่ว่าเพื่อนหายไปกับหี 5555'' คิมพูดขำๆ สายฟ้าก็ขำด้วย ''พวกเห็นหีดีกว่าเพื่อน'' ปุณพูดลอยๆสายตายังจ้องมองอยู่ที่หนังสือ ''ขึ้นเรียนเหอะ ครูใกล้มาละมั้ง'' ปุณพูดก่อนจะลุกขึ้นเก็บของและเดินขึ้นตึกไป ''ชีวิตมันมีเรื่องอื่นนอกจากเรียนมั้ยวะเนี่ยไอสัส'' เป้พูดอย่างหงุดหงิด ''มึงก็เอาอย่างมันบ้าง โง่ลงทุกวันเลยมึงเนี่ย'' คิมพูดเอามือตบบ่า สายฟ้าหัวเราะเพื่อนมัน แล้วทั้งสามก็เดินตามปุณขึ้นห้องเรียนไป . F! ^: C" K% a
หนึ่ง ทั้งหมดเข้ามาในห้องแล้วก็เจอกับกราฟที่นอนฟุบหลับอยู่ที่โต๊ะหลังห้อง ''ไปปลุกมันมานั่งนี่ดิ ไอกราฟ'' เป้เรียก ''ไม่ต้องเรียกหรอก ปล่อยมันนอนไปเถอะ คงนอนดึกอีกแล้ว'' ปุณบอก ''แล้วดึกๆดื่นทำอะไรทำไมไม่นอนวะ'' เป้พูด ''ไปว่าเค้าตัวเองก็ออกไปแดกเหล้าทุกคืนไม่ใช่รึไง'' คิมบอก ''เฮ้ย แต่กูก็ยังกลับมานอนนะเว้ย'' หนึ่งสวน ตอนนี้ห้องก็เริ่มเต็มไปด้วยนักศึกษาที่ทยอยกันมาเรื่อยๆ เสียงประตูห้องเปิดออก คนสุดท้ายที่เข้ามาก็ไม่ใช่ใครแต่เป็นหนึ่งคนมาสายตลอดกาล ''วันนี้ก็คงสถิติสายเหมือนเดิมเลยนะมึง'' เป้ทักยกมือขึ้น หนึ่งแปะมือกับเป้ ''แน่นอน มาไม่สายเสียชื่อกูหมด'' หนึ่งพูดติดตลก ''มาให้มันเร็วบ้างก็ได้'' ปุณพูดเสียงเรียบ หนึ่งทำหน้าหงอย ''ขอโทษค้าบ สัญญาครั้งหน้าจะมาให้เร็วขึ้น'' หนึ่งยื่นหน้าเข้าไปอ้อนปุณ ''ที่ผ่านมามึงก็พูดแบบนี้ทุกครั้งนั่นแหละไอสัส จนนี่ปีสามละยังไม่เปลี่ยน5555'' สายฟ้าบอก เพื่อนก็หัวเราะกัน สักพักอาจารย์ก็เดินเข้ามาในห้อง ทุกคนกลับไปนั่งที่ตามเดิม ทุกคนนั่งอยู่ที่ที่ของตัวเองยกเว้นกราฟที่นอนหลับอยู่หลังห้อง ''เอาล่ะค่ะ งั้นวันนี้พอแค่นี้นะคะ เจอกันสัปดาห์หน้า'' อาจารย์บอกเลิกคลาส นักศึกษาก็เริ่มเดินกันออกไปจากห้อง ปุณเดินไปหากราฟที่นอนหลับอยู่หลังห้อง ''กราฟ'' ปุณเอามือเขย่าแขนกราฟ กราฟสะลึมสะลือค่อยๆลืมตาขึ้นมอง ''เอ้า มาแล้วหรอปุณ'' ''มาแล้วอะไรล่ะ คลาสเลิกแล้ว'' ปุณบอก ''เอ้าหรอ เผลอหลับหรอเนี่ย'' กราฟพูดเสียงงัวเงีย ''เมื่อคืนไปทำอะไรมาทำไมไม่นอนล่ะ'' ''เราเก็บบ้านแล้วไปเจออุปกรณ์วาดรูปเก่าที่ไม่ได้วาดมานานแล้วอะ แล้วมันเกิดอยากวาดขึ้นมาเลยวาดรูปทั้งคืนเลย'' กราฟตอบ ปุณก็ยิ้มออกมา ''เฮ้อ ทีหลังอยากทำอะไรก็คิดก่อนก็ได้ ไม่ต้องทำเลยหรอก'' ปุณบอก ''ไม่สิ เวลาที่อยากทำอะไรเราต้องทำเดี๋ยวนั้นเลย ไม่งั้นเราอาจจะไม่ได้ทำมันอีกเลยก็ได้นะถ้าเรามัวแต่รอ'' กราฟบอก ปุณเงียบไปแปปนึง ''ไปเรียนเถอะ อะ'' ปปุณยื่นสมุดโน๊ตมาให้ ''เลคเชอร์วันนี้ เอาไปลอกแ้วก็เอามาคืนพรุ่งนี้ โอเคมั้ย'' ''แตงกิ้วนะ'' กราฟยิ้มแล้วก็รับไป ''ปุณ มึงไม่มีเรียนใช่ปะตัวต่อไป'' เป้ถาม ''ไม่มี ตัวนั้นกูเรียนไปแล้วตอนซัมเมอร์'' ''ไอสัส อิจฉาชิบหาย งั้นพวกกูไปเรียนละนะ เจอกันมึง'' เป้บอกก่อนที่ทั้งสามจะเดินกันไป ''กราฟไม่ไปด้วยรึไง'' ปุณหันมาถาม ''เออ จริงด้วย งั้นไปก่อนนะ'' กราฟบอกแล้วรีบวิ่งตามอีกสามคนไป ปุณเดินกลับมาที่ที่นั่งของตัวเองเพื่อเก็บของและเดินลงไปข้างล่าง ; l! \3 C# l/ D- h _( ?2 w
คอม ปุณลงมานั่งที่โต๊ะม้าหินตัวประจำแล้วหยิบเอาหนังสือขึ้นมาอ่าน ''อ่านหนังสืออีกแล้วนะ'' ปุณเงยหน้ามองคนที่พูด ''เอ้าคอม มาไง'' คอมเป็นเพื่อนตั้งแต่สมัยมัธยมของปุณ คอมนั้นเรียนอยู่คณะนิเทศน์และมีดีกรีเป็นถึงเดือนคณะ ทำให้มีสาวๆกรี๊ดกร๊าดกันมากมาย ''ไม่ค่อยได้เจอกันเลยนะ'' คอมบอกแล้วนั่งลงที่โต๊ะ ''ก็ใครไปติดแฟนแล้วหายไปล่ะ'' ปุณบอก คอมยิ้มขำ ''5555 เข้าตัวเลย'' คอมพูดขำๆ ''แล้วช่วงนี้กับพิมพ์เป็นยังไงบ้าง'' ปุณถาม คอมกับพิมพ์นั้นคบกันมาตั้งแต่สมัยมัธยมแล้วและก็ดูรักกันมาก จนตอนนี้ปีสามแล้วทั้งคู่ก็ยังไม่เลิกกัน ''ก็เหมือนเดิมอะ ทะเลาะกันบ่อยๆ'' คอมตอบ จริงๆแล้วทั้งคู่นั้นทะเลาะกันบ่อยมากแต่ก็ไม่เลิกกันสักที ส่วนใหญ่มักจะเป็นความเจ้าชู้ของคอม คอมนั้นเป็นเพื่อนคนแรกของปุณ เพราะปุณนั้นมักจะโดนเพื่อนแกล้งและตีตัวออกห่างอยู่เสมอแต่ปุณก็ไม่ได้สนใจ มีคอมนี่แหละที่คอยบอกเพื่อนไม่ให้แกล้งปุณและมาคุยกับปุณอยู่บ่อยๆจนได้เป็นเพื่อนกันในที่สุด คอมยื่นตัวมาแล้วเอามือปัดผมออกจากหน้าของปุณ ปุณใจเต้นไปหมด ''ตัดผมใหม่หรอ'' คอมถาม ปุณปัดมือคอมออกเพราะความเขิน ''อืม มันสั้นไปหน่อย'' ''ไม่หรอก น่ารักดี'' คอมบอกยิ้มๆ ปุณนั้นแอบชอบคอมมาตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมแล้ว แต่ก็รู้ดีว่าคอมคงไม่มาชอบคนอย่างปุณหรอก คอมนั้นทั้งหล่อ ทั้งเฟรนด์ลี่ ผู้หญิงก็รายล้อมมากมาย แถมคอมยังมีแฟนสาวสวยอย่างพิมพ์อีก ยิ่งทำให้ปุณรู้ตัวดีว่าคงไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะคิด แต่ก็อดรู้สึกดีไม่ได้เวลาที่อยู่กับคอม คอมคอมเป็นคนที่ทำให้คนที่มีกำแพงสูงอย่างปุณอ่อนลงได้ คอมยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาดู ''เอ้า จะเข้าเรียนละ งั้นเราไปก่อนนะ เจอกัน'' คอมบอกยิ้มๆ ''โอเค เจอกัน'' ปุณตอบ คอมเอามือลูบหัวจัดทรงผมให้ปุณ ''หล่อแล้ว'' คอมบอกก่อนที่จะเดินออกจากคณะไป ปุณหยิบหนังสือกลับขึ้นาอ่านต่อ ยิ้มอ่อนๆอยู่คนเดียว กลางดึกคืนหนึ่ง ปุณที่เพิ่งอ่านหนังสือทบทวนบทเรียนเสร็จก็กำลังจะเข้านอน เสียงโทรศัพท์ของปุณดังขึ้น พอไปดูก็เห็นว่าคอมโทรมา ''ฮัลโหล ว่าไง'' ''เราขอไปนอนด้วยได้มั้ยคืนนี้ เราไม่อยากอยู่คนเดียว'' เสียงคอมดูเศร้ามาก คงจะทะเลาะกับพิมพ์มาอีกแล้ว ''ได้ อยู่ไหนล่ะ'' ''ร้านเหล้าหลังมอ'' ''โอเค รอนั่นแหละ เดี๋ยวไปรับ'' ปุณวางสายแล้วใส่กางเกง หยิบกุญแจรถแล้วลงไปขับมอเตอร์ไซค์ไปที่ร้านเหล้าหลังมอทันที พอมาถึงปุณก็เห็นคอมนั่งกินเหล้าอยู่เลยรีบเดินเข้าไปหา ''คอม'' คิมเงยหน้าขึ้นมามอง ''มาแล้วหรอ'' คอมพูด หน้าตาดูเหมือนเพิ่งผ่านการร้องไห้มา ''มีอะไร ไปทำอะไรมา'' ปุณถาม ''เหมือนเดิมแหละ ทะเลาะกันอีกแล้ว เราลยออกมา'' คอมตอบ คอมกับพิมพ์นั้นอยู่ด้วยกันที่คอนโด ''นั่งเป็นเพื่อนเราหน่อย'' คอมบอก ปุณนั่งลงข้างๆคอม คอมเอามือมากอดคอปุณไว้แล้วเอาหน้าซบไหล่ ปุณนั้นใจเต้นไปหมด เอามือลูบหัวคอมเบาๆ ทุกครั้งที่คอมทะเลาะกับพิมพ์คอมก็จะเรียกปุณให้ออกมาอยู่เป็นเพื่อนบ่อยๆ คอมนั่งเล่าระบายเรื่องต่างๆให้ปุณฟัง ปุณก็นั่งฟังอย่างตั้งใจและคอยปลอบคอม ''เดี๋วพิมพ์ก็หายโกรธแหละ ขอโทษไปแล้วนี่ ให้เวลามันคิดหน่อยเถอะ'' ปุณบอก ''กูทำได้แค่รอสินะ'' คอมตอบ ''อืม กลับไปนอนมั้ย พรุ่งนี้ตื่นมาก็โอเคขึ้นแล้ว'' ปุณบอก ''แต่เรายังไม่อยากกลับไปนอนคอนโดอะ'' คอมพูด ''ก็ไปนอนห้องเราก่อนก็ได้ ปะ'' ปุณบอกแล้วพาคอมออกมานอกร้าน คอมขึ้นซ้อนรถปุณแล้วปุณก็ขับกลับมาที่คอนโดของตัวเอง
+ _! |/ `* l8 L! s
พอมาถึงห้องแล้วปุณก็พาคอมไปนั่งที่โซฟาแล้วไปหยิบนมอุ่นๆออกมาให้คอม ''อะ กินนี่'' คอมก็รับมา ''แตงกิ้ว'' ปุณทิ้งตัวนั่งลงข้างๆคอม ''ทำไมถึงทะเลาะกันบ่อยจัง'' ปุณถาม คอมเอาตัวเอนพิงปุณ ปุณเอามือลูบหัวคอมเบาๆ ''ไม่มีใครเข้าใจเราเท่าปุณแล้ว'' คอมบอก เอาหัวถูปุณไปมา ปุณเขินไปหมด คิดในใจว่าคอมคงไม่ได้คิดอะไรเกินเลย ปุณพาคอมมานอนบนเตียงเพราะตอนนี้ก็ตี1แล้ว ระหว่างที่นอนไปสักพักคอมก็พูดขึ้น ''ขอนอนกอดได้มั้ย'' ปุณก็ใจ้เต้นไปหมด ''อือ'' คอมเขยิบตัวเข้ามาแล้วเอามือคว้าเอวปุณมานอนกอดจากด้านหลัง หัวใจปุณเต้นแรงไปหมดเพราะความเขิน ท่อนแขนของคอมที่กอดเอวตัวเองอยู่นั้นทำเอาปุณตื่นเต้นไปหมด คอมจับปุณหันไปมองหน้าแล้วค่อยๆยื่นหน้าเข้ามาจูบปุณเบาๆ ปุณหลับตาพริ้ม คอมเคลื่อนตัวมานอนคร่อมปุณไว้แล้วก้มลงมาประกบปากจูบปุณอย่างดูดดื่ม คอมสอดลิ้นเข้ามาพัวพันกับปุณอย่างเร่าร้อน ลมหายใจของคอมนั้นใกล้จนปุณหน้าแดงไปหมด คอมจูบไปที่ใบหูและซอกคอขาวๆของปุณจนเป็นรอย ''อ๊ะ อืออ'' ปุณคราง คอมถอดเสื้อของปุณออก เผยให้เห็นหุ่นลีนๆเอวบางดูเย้ยวนของปุณ ผิวของปุณนั้นทั้งขาวเนียนนุ่ม คอมจูบไปทั่วตัวของปุณแล้วดูดหัวนมปุณอย่างเมามันส์ ''ซี้ดด อาา'' ปุณคราง เอามือกำผมของคอมไว้เพราะความเสียว คอมถอดเสื้อของตัวเองออกเผยให้เห็นแผงอกขาวๆกว้างๆของคอม กล้ามเนื้อท้องเรียงตัวกันสวยดูเซ็กซี่ คอมยืนขึ้นแล้วถอดกางเกงตัวเองออก ควยใหญ่ยาว9นิ้วเด้งตระหง่านออกมา คอมมานั่งค่อมหน้าของปุณไว้แล้วเอาควยยัดปาก ปุณดูดอมควยคอมอย่างเมามันส์ ''ซี้ดด อูยย'' คอมคราง ปุณใช้ลิ้นเลียไปมาตรงหัวควยและแง่งควยของคอมจนคอมเสียวไปหมด คอมจับหัวของปุณไว้แล้วแทงควยเข้าออกเย็ดปากปุณอย่างเมามันส์ ''อ๊อก ออก อ๊อก'' ควยคอมเข้ามาลึกมา แทงไม่ยั้งจนปุณสำลัก คอมเอาผมที่ปรกหน้าปุณออก คอมเลื่อนตัวลงมาถอดกางเกงของปุณ เผยให้เห็นตูดขาวๆเนียนๆของปุณ คอมยกขาปุณขึ้นสูงแล้วแหกขาออก รูหีสีชมพูแน่นๆของปุณขมิบไปมา ดคอมก้มลงไปเลียหีของปุณอย่างเมามันส ์ ''งึก อ๊ะ'' ปุณร้องออกมา คอมใช้ลิ้นเลียดุนตรงรูหีไปมาจนมันเสียววาบไปหมด คอมเลียหีปุณอย่างมูมมามจนชุ่มไปด้วยน้ำลาย คอมเอาควยถูไปมาตรงรูของปุณ ปุณเองก็เงี่ยนไปหมด จับขาตัวเองยกขึ้นสูง ใบหน้าตอนนี้ร่านควยไปหมด คอมเอาควยค่อยๆสอดเข้ามาจนมิดลำ ''อึก อ๊ะ'' ปุณร้องออกมา ควยคอมเข้ามาลึกจนปุณทั้งจุกทั้งเสียว ปุ๊รู้สึกอุ่นและแน่นหีไปหมด คอมเริ่มขยับตัวซอยหีปุณ ''อ๊ะ อาาา อ๊ะ'' ''ซี้ดด อาา'' คอมก้มลงมาประกบปากจูบปุณอย่างดูดดื่ม สอดลิ้นเข้ามาพัวพันแลกลิ้นแลกน้ำลายกันอย่างเร่าร้อน มือก็กอดเอวปุณไว้แน่นแนบชิดกับตัวเอง เอวก็กระแทกหีปุณไม่หยุด ''อื๊อ อืออ อืออ'' ปูรครางในลำคอ ควยคอมกระแทกจุดเสียวของปุณไปมาไม่ยั้งจนปุณเสียวแทบขาดใจ ปุณขบกัดหูคอมเบาๆ ''คอม เราเสียว'' ปุณพูดเสียงกระเส่า ทำให้คอมนั้นยิ่งเงี่ยนขึ้นไปอีก คอมเร่งจังหวะซอยเร็วขึ้นอีก ''อ๊ะ อาาาา'' คอมกระแทกเข้ามาไม่ยั้งแล้วปล่อยน้ำควยกระฉูดเข้าไปในหีปุณ ''อ๊ะ ฮะ''ปุณนั้นก็ตัวกระตุกแล้วน้ำแตกออกมา คอมทิ้งตัวลงนอนกอดปุณอย่างเหนื่อยหอบแล้วก็ผลอยหลับไป ปุณรอจนคอมหลับสนิทแล้วจับคอมให้นอนดีๆ ปุณนั่งมองหน้าคอมแล้วก็ก้มลงไปจูบคอมเบาๆแล้วห่มผ้าให้ ปุณลุกขึ้นโดยที่ไม่ใส่เสื้อผ้าออกมาสูบบุหรี่ที่ระเบียง คั้งนึงตอนสมัยม.ปลายคอมนั้นทะเลาะกับพิมพ์แล้วขอมานอนบ้านปุณแล้วก็ได้มีอะไรกัน หลังจากนั้นทุกครั้งที่คอมทะเลาะกับแฟนผู้หญิงก็มักจะขอมานอนกับปุณและมีอะไรกันอยู่ตลอด ปุณเองชอบที่ได้เย็ดกับคอม แต่อีกใจหนึ่งก็รู้ว่าตัวเองเป็นแค่คู่เย็ดแก้เหงาของคอมเท่านั้นนั่นแหละ ปุณดูดบุหรี่เสร็จก็กลับเข้ามานอนต่อเพราะพรุ่งนี้มีเรียน เช้านี้ปุณตื่นสายกว่าปกติเพราะเมื่อคืนนั้นนอนดึกและจัดหนักเกินไปหน่อย ปุณหันไปมองข้างๆก็ไม่เจอคอมแล้ว หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูก็มีข้อความว่า 'ขอบคุณนะปุณ เราดีกับพิมพ์แล้วล่ะ ถ้าไม่ได้ปุณเราแย่แน่เลย' ปุณอ่านแล้วก็พิมพ์ตอบกลับไป 'ไม่เป็นไร ดีแล้วที่คืนดีกัน' 'ปุณเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของเราเลยนะ' ปุณอ่านแล้วก็ทำสีหน้าเรียบเฉย วางโทรศัพท์ลงแล้วเดินไปชงกาแฟ พอกินอาหารเช้าเสร็จปุณก็ขับมอเตอร์ไซค์ไปมหาลัย ปุณเดินเข้ามาในห้องในระหว่างที่อาจารย์กำลังจะเริ่มสอน ''อ้าว ครูก็นึกว่าเธอมาแล้วซะอีก ทำไมวันนี้ถึงมาสายล่ะ'' ครูถาม ''ผมตื่นสายน่ะครับ'' ปุณบอกไปตามจริง ''เพลาๆการอ่านหนังสือลงบ้างก็ได้ ครูเป็นห่วง'' ''ครับครู'' ปุณเดินไปนั่งที่ที่นั่งของตัวเอง เป้สะกิด ''ทำไมวันนี้มาสายวะ'' ''มีเรื่องนิดหน่อย'' ปุณตอบเสียงเรียบ ''ปกติไม่เคยมาสายนี่หว่า ไปทำอะไรมา บอกเพื่อนมาซะดีๆ'' คิมถามย้ำ ''ตั้งใจเรียนเถอะ ครูสอนแล้ว'' ปุุณบอกปัดๆแล้วหยิบเลคเชอร์ขึ้นมาจดสิ่งที่ครูสอง ทั้งกลุ่มก็มองว่าวันนี้ปุณดูเศร้าๆแปลกๆ 8 X* L; M& G D/ V8 q! J' H2 P
กราฟ พอช่วงพักปุณก็ขอตัวแยกออกมาจากกลุ่ม ปุณมานั่งตรงสวนหลังมอที่ไม่ค่อยมีคนมาแล้วเอาบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบ เวลาที่ปุณเศร้าหรือเครียดนั้นปุณมักจะสูบบุหรี่เพื่อให้ผ่อนคลายขึ้นตลอด โดยที่เพื่อนในกลุ่มก็ไม่รู้ว่าปุณสูบบุหรี่ ''นึกว่าหายไปไหนมาอยู่นี่เอง'' กราฟกระโดดขึ้นมานั่งกลางโต๊ะ ปุณก็ตกใจเอาบุหรี่หลบไปขางหลัง กราฟยิ้ม ''เราไม่บอกใครหรอก ดูดไปเถอะ'' กราฟบอกยิ้มๆ ปุณก็เอาบุหรี่มาดูดต่อ ''มาทำอะไรที่นี่ล่ะ'' ปุณถาม ''เรามาที่นี่ประจำแหละ ที่นี่มองเห็นเมฆสวยนะ'' กราฟชี้ไปบนฟ้าให้ปุณดู มองขึ้นไปก็เห็นเมฆชัดเจนเพราะไม่มีตึกสูงหรือสายไฟบัง กราฟหันมามองปุณ ''นั่นรอยอะไรหรอ'' กราฟชี้ไปที่คอของปุณ ปุณดึงคอเสื้อขึ้นมาปิด ''ยุงกัดอะ'' ''อ๋อ'' กราฟพยักหน้า มองไปที่บุหรี่ที่ปุณสูบ ''สูบบุหรี่ไม่ดีต่อสุขภาพนะ'' กราฟบอก ''เรารู้'' ปุณตอบ ''แต่เวลาเราเครียดเราก็ไม่รู้จะทำยังไง มีแค่นิโคตินในบุหรี่นี่แหละที่ช่วยเราได้'' ปุณพูดต่อ ''ให้เราสูบบ้างได้มั้ย'' กราฟถาม ''ไม่ได้ มันไม่ดีหรอก อย่าสูบเลย'' ปุณบอก ''แล้วปุณสูบทำไมล่ะ'' กราฟถามกลับ ปุณก็ไม่ตอบอะไรต่อ เวลาที่ปุณอยู่กับกราฟแล้วปุณรู้สึกสบายใจแปลกๆ คงเพราะกราฟเป็นคนที่แปลกเด้วยแหละมั้ง ''ทีหลังถ้าเครียดอะ ใช้เราเป็นนิโคตินก็ได้นะ เราจะช่วยให้ปุณหายเครียดเอง'' กราฟบอก ''หืม หมายถึงอะไร'' ''ไม่รู้สิ'' กราฟตอบแล้วเงยหน้ามองนั่งดูเมฆบนฟ้าอย่างเหม่อลอย ''ถามอะไรหน่อยดิ'' ปุณพูดขึ้น ''ว่ามา'' ''เคยมีความรักมั้ย'' กราฟเงียบไปสักพัก ''มีสิ ใครก็ต้องเคยมี'' กราฟตอบ ''สมมุติว่า เราชอบคนคนนึงแต่เค้ามองเราเป็นแค่คนแก้เหงากราฟจะทำยังไง'' ปุณถาม ''ทำไม ใครมองปุณเป้นที่แก้เหงาหรอ บอกเรามาเลย เดี๋ยวระจะไปจัดการมัน'' ''เปล่าๆ เราแค่สมมุติ'' ปุณรีบบอก ''ถ้าเป็นเราเราคงจะมองเค้าให้เป็นแบบเดียวกับที่เค้ามองเรา ถ้าเค้ามองเราเป็นแค่ที่แก้เหงา เราก็ไม่ควรให้ค่าเค้าเยอะ ถูกมั้ยล่ะ'' กราฟตอบยิ้มๆ กราฟกระโดดลงจากโต๊ะ ''งั้นเราไปก่อนนะ มีเรื่องต้องไปทำอะ'' กราฟบอกก่อนจะโบกมือให้แล้ววิ่งไป ปุณมองตามกราฟแล้วก็ยิ้มออกมา แปลกคนดีจริงๆ 1 z6 w! E. A q$ V
| 
ค้นหาสมาชิก
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
