นักเรียนสุดซ่า กับ คุณครูน่ารัก ตอนที่ 11

StoryGay

และแล้ววันงานก็มาถึง
รีสอร์สุดหรูแห่งอไทรโยคถูกใช้เป็นสถานที่จัดงานหมั้น แม่ผะเนียพ่อปื๊ดมาถึงก็เเวะเข้าหา
ซันก่อน ซึ่งตอนนี้ซันแต่งตัวเสร็จแล้ว ที่ห้องซัน
"โห....ลูกแม่ งามได้เเม่เลยลูก" บุรุษพยาบาลสุดหล่อแต่งกายชุดไทยประยุคเสื้อสูทสีกลีบบัว
กับผ้าโจงโทนสีน้ำตาลแดงตัดกับผิวขาวๆของซัน บอกเลยว่าหล่อมากกกกกกกกก
"แล้วน้องหละครับแม่ ไม่มาด้วยเหรอ"
"เดี๋ยวมันมา โดนยายออยและแก๊งลากตัวไปตั้งแต่ตีสี่ป่านนี้หล่อขี้แตกขี้แตนแล้วหละ"
"ซันลูกพ่อ พ่อดีใจกับลูกด้วยนะมาพ่อขอกอดเอ็งหน่อย" เป็นภาพที่สวยงามมากที่ 3 คน
พ่อแม่ลูกกอดกัน "เออ...แล้วพีทหละลูก" นายกปื๊ดเอ่ยถาม พีทก็ออกมาจากห้องแต่งตัว
"อยู่นี่ครับ คุณลุงคุณป้า"
"เรียกพ่อกับแม่ก็ได้แล้วน๊า หล่อไม่แพ้กันเลย" พีทแต่งกายด้วยชุดไทยโทนสีกรมหล่อแบบ
ที่ว่าแซมเห็นต้องจัดหนักแน่....

เมื่อได้เวลายกขันหมากหมั้นมาถึงที่จัดงาน ผู้กองภูมิมาในชุดเครื่องแบบสีขาวอย่างหล่อ
ส่วนคุณชายก้องชุดเจ้าบ่าว
"ตัวอะไรครับเนี่ย"
"ชายเองครับผู้กองพอดีชุดยังไม่มาส่ง ชายเลยต้องมาเสื้อยืดกางเกงยีนส์ก่อน"
"ภูมิ"
"ครับพ่อ"
"เขาใจเลือกแฟนนะเรา นอกจากจะน่ารักแล้วยังเป็นลูกเพื่อนเก่าพ่ออีก ห่วงก็แต่เจ้าพีท"
"ไม่ต้องห่วงครับพ่อ เดี๋ยวมีสนุก"
เมื่อได้เวลา พิธีกรในงานก็กล่าวเชิญคู่แรกสวมแหวนหมั้นเสียงปืนก็ดังขึ้นที่หน้างาน ทุกคน
ต่างพากันตกใจ
"เกิดอะไรขึ้นครับ" ซันพูดขึ้นกับภูมิ
"เจ้าบ่าวตัวจริงมาเเล้ว"
"ใครมาทำเอะอะอะไรที่หน้างาน ตาภูมิทำไมไม่มีตำรวจมาดูแลความเรียบร้อย" คุณหญิงป้า
พูดขึ้น คุณชายก็อ้อนคุณหญิงป้าทันที "ชายตกใจมาเลยครับคุณหญิงป้า"
"ไม่เป็นไรนะค่ะคุณชาย ตาพีท ปลอบคุณชายหน่อยสิ"
"่อ่อนแอจัง แล้วนี้จะคุ้มครองดูแลลูกชายผมได้ไง คุณหญิงพี่"
"เงียบไปตาไกร ฉันพี่สาวแกนะ" และแล้วพระเอกตัวจริงก็เข้ามาในงานพร้อมกับลุงศักดิ์

"หยุด....งานหมั้นจะเกิดขึ้นไม่ได้ หากลูกบุญธรรมข้าไอ้แซมไม่ได้เป็นเจ้าบ่าวของเจ้าพีท"
"พี่ศักดิ์ พี่ยังไม่ตาย" คุณหญิงป้าพูดขึ้น เกรียงไกรทังตื้นตันและดีใจที่พี่ชายของเขายังมี
ชีวิตอยู่ พี่สะใภ้ก็มาด้วย
"สวัสดีครับพี่ศักดิ์ พี่เยาว์" เกรียงไกร พ่อของภูมิกับพีทยกมือไหว้พี่ชายและพี่สะใภ้ของตน
ลุงศักดิ์จึงพูดตอบกลับคุรหญิงป้าไปว่า
"ใช่ ฉันยังไม่ตาย แต่แกไม่รอด"
"พี่ศักดิ์จะมาขัดขวางไม่ได้นะค่ะ ตาพีทอยู่ในความดูแลของน้อง"
"แน่ใจหรือปาจรี"
"แซม"
"พี่พีท" แซมเดินออกจากคุณชายก้องมากอดกับแซมอย่างหวานชื่น
"กลับมานะตาแซม"
"หือ" (คนเขียนง่วง555)
"กลับมานะตาพีท"
"ไม่ครับ พีทไม่กลับพีทจะหมั้นกับคนที่พีทรักเท่านั้น"
"แกกล้าขัดใจป้าเหรอ"
"หยุดนะปาจรี แกจะบ้าอำนาจที่ไหนก็บ้าไปอย่ามาบ้าอำนาจกับหลานข้า"
"พี่อย่ามาขัดขวางความรักของหลานดีกว่า งานนี้น้องไม่ได้เชิญพี่ พี่กลับไปจะดีกว่า"
"แกสิต้องกลับไปปาจรี แกรู้ด้วยเหรอความรักมันคืออะไร ตั้งแต่สาวจนแก่เธอยังอยู่แต่
บนคานถ้าเธอเข้าใจความรัก เธอจะไม่มาบังคับหลานแบบนี้"
"พี่ศักดิ์"
"หุบปาก ตั้งแต่เป็นสาวอายุ 14 ตอนนี้ 64 เธอเคยเปิดใจรักใครไหม ศักดิ์ศรี ความเป็น
ผู้ดี หน้าตา จนหินยายเธอเป็นซากฟอสซิลแล้วมั้ง ออกมาไอ้ชายก้องที่ตรงนั้นลูก
บุญธรรมข้าจะต้องไปนั่ง เจ้าบ่าววบ้าอะไรเสื้อยืดกางเกงยีนส์ คุณชายวังตะไคร้หรือเปล่า"
"นี่ชายต้องออกเหรอค่ะคุณหญิงป้า"
"ค่ะคุณชาย" คุณชายเดินออกมาดูพีธีการอยู่บริเวณงานพร้อมด้วยคุณหญิงป้าทั้งอาย
ทั้งหน้าแตก "ชายรับไม่ได้เลยค่ะหญิงป้า ชายปวดหัว"
"พาราไหมค่ะคุณชาย" ปังปอนพูดขึ้น
"ก็ดีค่ะขอ 2 เม็ด" คุณชายมาสามัคคีอะไรด้วยนี่

เเละพแล้วพิธีก็เริ่มขึ้นด้วยความเรียบร้อยสวยงามลุงเสือในฐานะผู้ใหญ่ของงานจึงเอ่ย
ขอซันกับพีท ให้ภูมิกับแซม
"วันนี้วันดี ข้าในฐานะของผู้ใหญ่ฝ่ายเจ้าบ่าวเจ้าภูมิและเจ้าแซม จะมาสู่ขอพ่อซันกับ
พ่อพีท ให้มาเป็นคู่หมั้นของเจ้าบ่าวทั้งสอง ทางนายกปื๊ดกับแม่ผะเนีย และท่านนายพล
เกรียงไกรจะเห็นด้วยไหม" นายกปื๊ดจึงตอบว่า
"พี่มาขอเองกับมือ มีหรือน้องพี่จะกล้าขัดใจ ผมนายกปื๊ด ขอยกเจ้าซันให้เป็นคู่หมั้นของ
ผู้กองภูมิ โดยไม่ขอสินสอดทองหมั้น แต่ถ้าวันใดลูกชายผมน้ำตาตกเพราะผู้กอง ผู้กองตาย"
"แล้วท่านนายพลหละ"
"ผม พล.ต.อ.เกรียงไกร น้องชายเสือศักดิ์ของยกเจ้าพีทลูกชายคนเล็กให้เป็นคู่หมั้นและคู่ชีวิต
กับเจ้าแซม สินสอดไม่เรียกถ้าจะมีมาก็เเค่พอเป็นพิธี"
"ขอบคุณครับท่านนายพล"
"ขอบคุณครับคุณพ่อ" พีทกับแซมก้มกราบที่เท้าพ่อไกร นายพลจึงพูดขึ้นว่า
"แต่........."
"นั้นไงว่าเเล้วพ่อโผม" ภูมิพูดขึ้น
"ไอ้หนุ่ม สินสอดพ่อไม่เรียกแต่พ่อจะขอเรียกความมั้นคงให้ชีวิตเจ้าพีท แซมก็เห็นนะว่า
เราสองคนอายุต่างกัน อีกอย่างตาพีทก็เป็นครู ถ้าพ่อจะให้เราสอบปลัดอำเภอให้ได้เราจะ
ทำให้พ่อได้ไหม" แซมถึงกับเหงื่อตกเพราะเข้าไม่ชอบสายงานราชการ
"คุณพ่อครับ"
"หยุด ไม่ต้องพูด พ่อก็ไม่อยากเป็นตำรวจ แต่พ่อก็ต้องเป็นเพราะพ่อต้องสร้างฐานะให้ตา
ลูกเชื่อมั่นว่าพ่อจะดูแลแม่แกสองคนได้ เข้าใจผมนะนายกปื๊ด"
"เข้าใจครับท่าน ผมเองก็เป็นพ่อที่ต้องยกลูกให้กับคนที่เขาเลือกหากผู้กองฐานะไม่มั่นคง
ผมก็คงไม่ยกให้ หรือยกให้ผมก็คงมีจ้อแม้อย่างที่ท่านขอกับลูกชายผม"
"นั้นก็หมายความว่าจะให้ลุกมาเกาะตาภูมิงั้นสิ" คุณหญิงป้ายังไม่หยุดกัด คู่ปรับอย่างตาปื๊ด
มีเหรอจะยอม
"นี่คุณจามรี"
"ฉันชื่อปาจรี"
"เอ้อ นั่นหละคุณหญิงไม่เคยมีผัว ไม่เคยมีลูก คุณหญิงไม่รู้หรอกว่า ถ้ายกลูกไปให้แล้ว
ลูกต้องลำบาก หรือแฟนของงลูกสร้างเนื้อสร้างตัวร่วมกันไม่ได้จะยกให้ไปทำไม ปล่อยให้
เป็นฟอสซิลอย่างเจ๊จามรีไม่ดีกว่าเหรอ"
"นี่แก"
"ว่าไง ไอ้หมา พ่อตาเอ็งขอเอ็งทำได้ไหม"
"ต้องได้สิ ไอ้แซม มึงทำได้" ปังปอนเเละเพื่อนๆพูดขึ้น
"ใช่ๆ ถ้ามึงทำไม่ได้กูจะเผาบ้านมึง" เจ๊ออยพูดขึ้น
"กูช่วยเผาด้วยอีเจ๊"
"ไอ้แจ็ค ใครเชิญมึงมาเนี่ย" ออยพูดขึ้น
"เออ ถ้าจะมาหาเรื่องมึงกลับไป" โอ๊คพูดขึ้น
"ไอ้แซม ถึงกูจะไม่ชอบหน้ามึงแต่กูก็ไม่อยากให้ใครมาดูถูกมึง เด็กเมืองกาญจน์ฆ่าได้
หยามไม่ได้ กูอุตส่าไปปล้นชุดไอ้คุณชายเพื่อมึง หวังว่ามึงกับกูจะสงบศึกกันได้นะ"
"จริงเหรอว่ะไอ้แจ็ค" ท็อปพูดขึ้น
"จริง กูก็ไม่อยากกัดกับพวกมึงละ ว่าไงไอ้แซม"
"ตกลงครับท่าน ผมจะเรียนให้จบและสอบปลัดอำเภอให้ได้ ผมจะไม่ให้ครูพีทน้อยหน้าคนอื่น"
"ดี คิดจะเป็นลูกเขยนายพลใจต้องกล้า แล้วพ่อจะรอดู"

และแล้วก็ได้เวลาสวมแหวนหมั้น ทั้งสองคู่ต่างก็สวมแหวนให้คู่ของตนท่ามกลางความยินดี
ของเพื่อนๆและแขกที่มาร่วมงาน แต่เเล้วออยกับปังปอนก็หาอะไรสนุกๆ เล่น แซมหันมาส่งซิก
ออยกับปังปอนเลยแกล้งทำถาดหล่นพื้นเสียงดีงโครม......."อุ๊ยตกใจ" แซมโผกอดพีททันที
พร้อมบอกไปว่า"ปลอบหน่อย ตกกะใจ"
"แผนเยอะนะเรา" พีทกอดกลับที่ตัวแซมท่ามกลางเสียงเฮของเพื่อนๆ แซมหันมาขยิบตา
ข้างเดียวใส่คุณชายก้อง คุณชายก้องเลยพูดว่า
"ชิ อย่างกะพ่อโอ๋ลูก"
"นั้นสิป้าก็ว่างั้น"
"อ้าว แพ้แล้วไม่พลานสิคะ"
"นั้นสิ อีเจ๊ว่าเเต่เมื่อกี๊มันตกใจขนาดมีคนฉี่ราดเลยเหรอว่ะ"
"หือบ้า ถาดแค่สองใบใครจะต๊กใจฉีราดว่ะมึง"
"มีค่ะคุณเพื่อนออย คุณชายค่ะยิ้ววว"
"ว๊ายยยย คุณชายเยี่ยวราด" ปังปอนเเละเจ๊ออยพูดพร้อมกัน
"เหงือมันออกต่างหากคะ เด็กบ้าพวกนี้" คุณชายรีบกลับห้องอย่างไว
"ทีหลังใส่ผ้าอ้อมผู้ใหญ่นะค่ะคุณชาย" ปังปอนพูด หลังเสร็จงานแซมก็เดินมาที่เเจ็คและพวก
ของเเจ็ค
"ขอบใจมึงนะไอ้แจ็คที่ช่วยเรื่องชุด" แซมพูดขึ้น
"ไม่เป็นไร กูก็ขอโทษมึงกับเพื่อนๆมึงด้วยที่เคยหาเรื่อง"
"เดี๋ยวนะ มึงไปโดนสีไหนมาว่ะไอ้เเจ็ค" ท็อปพูดขึ้น
"เปล่า กูแค่เบื่อๆจะทะเลาะกบพวกมึง กูคิดๆดูนะว่าถ้ากูกับพวกมึงเป็นเพื่อนกันได้ชุมชนเรา
จะเข้มแข็งขึ้น" เจ๊ออยเลยถามกลับ
"มึงจะลง ส.ส.หรือนายก อบจ. ถ้า ส.ส.มึงต้องรอเขายุบสภาก่อนนะแต่ดูนาน"
"อีเจ๊.... ตำรวจเยอะนะมึงงานนี้" ปังปอนพูด
"เอาเป็นว่าไอ้แซมสอบปลัดได้เมื่อไหร่ กูก็คงงลงอะไรสักอย่างตอนนั้น"
"เออ นั้นจากนี้ไปเราคือเพื่อนกัน"
"เค เพื่อน"
"เออ... สามัคคีกันได้ก็ดีร้านป้าจะได้ไม่พัง" ป้าปริกพูดขึ้น..... ทั้งงานต่างหัวเราะ
แซมกับครูพีท ซันกับผู้กองภูมิ ต่างเดินตอนรับและทักทายแขก ขอบคุณแขกที่มางานหมั้น
จนกระทั้งได้เวลาที่ต้องสงตัว เอ๊คืนนี้น้ำป่าจะหลากรีสอร์ทไหมหนอ.......

wutthinat345

ขอบคุณ​ครับ

wutthinat345

ขอบคุณ​ครับ

BB5599

mookk

ขอบคุณครับ

clubka

งานต้องเกิด{:7_302:}

oily2401

ขอบคุณครับ

wiput

ขอบคุนครับ

KAMIMURA26

ขอบคุณครับ

mm2013

ขอบคุณมากครับ

mookk

ขอบคุณครับ

Yud6565

ขอบคุณครับ

por_mkfc

ขอบคุณค่า

ลำสาลี

รอดูน้ำป่าไหลหลากครับ

kai009

ขอบคุณครับ

tajarak

ขอบคุณครับ

takeshi

ขอบคุณ​ครับ

mimimimom0m0

รออ่านต่อนะคะ ชอบมากกก ทำดีมากกกก  ขอบคุณค่ะ

lekthai

ขอบคุณ

4554

สนุกมากครับ