ลงทะเบียน2011-3-29
ล่าสุด2025-8-12
นิสิตสัมพันธ์
- กระทู้
- 338
- ตอบกลับ
- 2574
- พลังน้ำใจ
- 33161
- Zenny
- 71024
- ออนไลน์
- 8850 ชั่วโมง
|
เช้าวันที่สองของกีฬาสี วันนี้พี่โจ้ดูหงุดหงิดมากๆ เดินง่วนเป็นเสือติดจั่นเลยทีเดียว
/ S& ^1 e+ s4 q5 z' h"เม้ง! มาพอดีเลย แล้วต้นล่ะมารึยัง?"
( |% E O4 b T5 ~3 l. T( `7 C3 K/ N"อ้าว! ไอ้ต้นมันยังไม่มาอีกเหรอครับ? เมื่อวานมันยังย้ำเวลากับผมเลยนะว่า 10 โมงเช้า"4 b9 u4 a: K+ W9 h
"นั่นแหละถึงได้ถามน้องไง นี่ 8 โมงครึ่งแล้วทำไมยังไม่เห็นอีก น่าจะมาเตรียมตัวได้แล้วนะ เม้งช่วยโทรตามทีซิพี่ไม่มีเบอร์"( Z. \7 f9 `6 b* U$ c
; {" x/ B; h1 ~.....ไม่มีสัญญาณตอบรับจากเลขหมายที่ท่านเรียก......
9 q9 {+ e3 H6 _6 b2 d, o$ f" _8 V
L5 w& W4 U& h( H"อะไรวะเนี่ย? ปิดมือถือเหรอ? คงไม่ใช่นอนจนลืมตื่นหรอกนะ" เม้งเริ่มทำตัวไม่ถูกเมื่อเพื่อนรักไม่เคยสายในวันสำคัญแบบนี้ ถึงจะแข่งสิบโมงแต่นักกีฬาก็ควรจะมารายงานตัว เปลี่ยนชุดและบริหารร่างกายตั้งแต่เช้า+ j9 W& f4 P5 R* u. ?1 v
"วิงๆ เห็นต้นรึเปล่า?"
6 L7 l0 ~2 j2 P6 c5 k+ L+ q"เอ๋? ต้นยังไม่มาเหรอ?"/ k) T# h' t q8 ^6 e
"นี่พี่โจ้เริ่มปวดหัวแล้ว จะแข่งตอน 10 โมงนี่ละ"$ B2 N" J% j8 }8 D
"แต่เมื่อวาน....."
3 [, v! w+ a& P# ]" Z% Q& m"เมื่อวานทำไมเหรอวิง? เมื่อวานนายเจอไอ้ต้นเหรอ?"
7 X% p4 a2 Z. w7 @. c4 B: l. _"อ...อ......อืม เจอตอนหัวค่ำน่ะ") X, A9 t' D; Y( ~1 ^3 ~) ^2 X/ G; [
"ที่โรงเรียนเนี่ยเหรอ?", F1 v3 i8 h' F* d
".....อืม....."
& O0 a+ B# f; y4 m; Z) m$ b: M"ยิ่งแปลกเข้าไปใหญ่ ไหนมันบอกว่าเมื่อวานติดธุระมาไม่ได้ไง?"& p( R& O# F6 Q! D
"แล้วเบอร์บ้านล่ะลองโทรรึยัง?"2 X7 K5 M/ ]0 d4 d2 T9 w. {" H0 l( P5 F
"เออจริงด้วย มัวแต่ห่วงมันจนลืมนึกไปเลย"6 o# ?8 S# z! x0 t/ ~! j
...
! s1 o! U( f) E3 |5 F( T9 T. {...
, y0 I0 \1 ]0 ]# o/ m+ ^; y...
" N5 P( B& x, e }2 u6 c"วิง เราโทรไปเจอพี่ต้อมรับสายละ พี่เขาบอกว่ามันไม่สบายนอนอยู่ในห้องน่ะ"
& P+ C. J+ Q' R$ B2 Q"หา!? แล้วเป็นไงบ้างน่ะ?"
, L8 P' y7 u8 N+ U$ ]"ไม่รู้สิ แต่วันที่ต้องแข่งบาสน่ะต้นมันไม่น่าปล่อยตัวเองป่วยได้นะ มันชอบเล่นบาสจะตาย" เม้งก็เริ่มกลุ้มหนัก
; K8 w+ g# Y$ P7 _& q% P/ \"เราว่าเราไปหามันที่บ้านเลยดีกว่า ยังมีเวลาเหลือ ท่าทางมันแปลกๆ พิกล นายจะไปด้วยมั๊ยวิง?"0 @) Z. a6 p0 x- c! \* ~$ g% V! b4 ^
"ไม่ล่ะเราอยู่รอที่นี่ละกัน"5 Q1 r) r" E* u1 B& q
) ~( C0 d, @. y/ h- Y8 b
"พี่โจ้ครับ ตอนนี้พี่คมเดชอยู่ไหนครับ?"
3 c4 Q5 N) Z6 B/ {"พี่กริชน่ะเหรอ? น้องวิงมีอะไรเหรอครับ?"
$ t' r0 H1 c( q. G8 q/ J"....คือ...อาจารย์พละจะขอเอกสารอะไรหน่อยน่ะครับ เดี๋ยวผมไปหาพี่เขาเองก็ได้ครับแค่บอกว่าพี่เขาอยู่แถวไหนก็พอ"+ @7 S: a( c) w4 v
"นพ! เมื่อคืนพี่กริชไปนอนบ้านนายใช่มั๊ย? แล้วตอนนี้พี่เขาอยู่ไหนน่ะ? อาจารย์จะถามหาเอกสารอะไรก็ไม่รู้"# u. o5 ~4 b1 \
"เหรอ! แต่พี่กริชเขากลับบ้านต่างจังหวัดไปแล้วนะ ออกไปตั้งแต่เช้าแล้วล่ะ"
3 b5 E: c, M! ~4 t5 d' h"อ้าว! แบบนี้ก็แย่น่ะสิ แล้วอาจารย์เขาอยากได้เอกสารอะไรเหรอเดี๋ยวพี่จะลองไปค้นในห้องให้"% B) D& K* m9 u' \
"ม.....ไม่เป็นไรหรอกครับ อาจารย์บอกว่าไม่ค่อยสำคัญ ไว้ทีหลังก็ได้ครับ"
. T6 ?7 D u; p# a4 h: [. i: Q! s.., U/ v x: C: q& ^( C4 G
..
' K+ ^5 j5 \- O7 ?7 N; o# }( }......9:04.......
: o, \/ B X) Z. Y, `นาฬิกายังคงทำหน้าที่ของมันอย่างซื่อสัตย์....แม้คนที่มอบสิ่งนี้ให้ผมจะไม่อยากเจอผมอีกแล้วก็ตาม.....) k5 h" R/ i J5 g
ก็เพราะผมไม่ซื่อสัตย์เรื่องมันถึงได้เป็นแบบนี้ กริชสมควรจะโกรธผมแล้ว ผมที่หลอกเขามานาน ถึงจะทำใจไว้แล้วว่าเขาต้องโกรธแต่......
9 B) J g0 x; R. m$ Iผมเช็ดน้ำตาก่อนมันจะหยดลงบนรูปถ่ายตรงหน้า....แก่งกระจาน.....หาดเจ้าสำราญ.....บ้านของกริช...../ F$ P2 ]( J/ i3 W! B
น้ำตาที่เอ่อคลอทำให้ผืนน้ำในรูปเหมือนจะสั่นไหว ที่ๆ กริชเคยอยากพาผมไป ทุกอย่างเป็นความผิดของผมเองผมสมควรโดนแบบนี้
* |, y5 |1 M0 j/ b. }4 X+ M
1 J! X5 g# N2 I, |"กริชครับ...ฮึกๆ....เราขอโทษ....เราขอโทษ......"
, u' [- [ u) U: ?ภาพวันเก่าๆ ...แค่สามเดือนที่เราอยู่ด้วยกัน แต่ตอนนี้เหมือนทั้งชีวิตมันพังลงตรงหน้า....ตั้งสามเดือนตะหาก.....ตั้งสามเดือนที่ผมหลอกเขาได้หน้าตาย.....สามเดือนที่ทำให้เขาเดือดร้อน ทำให้ความฝันของเขาพัง5 U* Z5 U) Z2 k; |3 T, L
ความอุ่นของแขนกริชที่โอบไหล่ผม....มือที่เคยกุมมือไว้.....ความรู้สึกยังอยู่ชัดเจนแต่วันนี้ไปจะไม่มีอีกแล้ว.....! r: `6 _; r/ _" L" ^
ในหัวมีแต่คำว่าขอโทษ....คำๆ เดียวที่ผมอยากจะบอกเขาทุกวันแต่ไม่เคยได้พูด มันอัดอั้นในใจ แต่ตอนนี้ไม่มีเขาให้ผมขอโทษได้อีกแล้ว ต่อไปถ้าเจอหน้าเขาผมจะทำยังไง....แค่คิดว่ากริชจะมองผ่านผมไปเหมือนไม่มีตัวตน คิดแค่นั้นใจมันก็บีบจนเจ็บ O7 g, g4 }) g' d# {
+ e8 {! E A3 }+ P; L/ f. v4 Pผมหยิบมือถือขึ้นเป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้
( ^' S* G. _2 E" S) hยอมรับความจริงเถอะ.....กริชจะไม่โทรมาอีกแล้ว.....จะไม่ได้ยินเสียงเขาอีกแล้ว ก็เขาขว้างมือถือแตกกระจายไปต่อหน้าผมแล้วนี่นา....ไม่รู้จะโทรหาเขาได้ยังไง เมื่อคืนตามไปหาที่บ้านก็ไม่เจอ เบอร์อื่นๆ ก็ไม่รู้ ^* ~# @# D& a6 n2 F) d: m
ผมยกมือถือแกว่งไปมาใกล้หน้าต่าง.....มันแค่ไม่มีสัญญาณเท่านั้นแหละ
) G4 D. ^( e- v.....กริชคงโทรหาผมสักครั้ง....เขาจะโทรมา....6 [' w( y4 T7 x3 S. x
จะหลอกตัวเองอีกนานมั๊ยไอ้โง่.....เขาเกลียดผมถึงขนาดนี้แล้ว......4 Z+ o' C5 O: p2 Z g: y" H# y
"ขอโอกาสเถอะครับกริช.....ให้เราได้อธิบายอีกครั้ง กริชจะทำอะไรเราก็ยอม.....") q; P/ s. B# f7 ~; U' C; `) G
ต่อให้พูดแบบนี้อีกนานแค่ไหนเขาก็ไม่มีทางได้ยิน ต่อให้เขาอยู่ตรงหน้าก็คงไม่ฟังผมอีกแล้ว.....เขาบอกแล้วไงว่าต่อไปนี้เขาไม่รู้จักผม& U! T- \+ [/ i7 F/ J, p: j
ก๊อกๆๆๆ( R7 X. A# d2 ?! T1 Z, b& r3 [
"ต้น นอนอยู่รึเปล่า?"& w5 s. F9 \3 [; ] Z
"............."
9 L M* L% b; a. |) q"กรูรู้ว่ามรึงแกล้งป่วย มีอะไรบอกมาซะดีๆ"
7 S$ _$ ] X- T/ B".......กรู....ไม่สบายจริงๆ เม้งมรึงรีบไปโรงเรียนเถอะใกล้จะแข่งแล้ว"* G# v5 _8 M& T: Z) Q
"จะแข่งทำเจี้ยไรถ้าไม่มีมรึง กรูย้ายสีตามมรึงมานะเรื่องอะไรจะลงแข่งคนเดียว"6 t- r4 {1 }9 u, B0 R
2 r3 N9 p8 |6 c) o7 x# U% h9 Z' i) mเพื่อนคนนี้ถึงเอ่ยปากไล่เขาก็ไม่ยอมไปแน่ถ้ารู้ว่าผมไม่สบายใจ
0 d. n! u0 u2 L& E6 v: u/ fแต่ทำไมกริชถึงไม่ยอมอยู่ฟังเวลาที่ผมอยากให้เขาอยู่ แค่ฟังสักวินาที แค่นั้นก็พอ....จะคร่ำครวญทำไม ดูตัวเองก่อนเถอะว่าทำอะไรกับเขาบ้าง แล้วตอนนี้ผมควรทำยังไงดี
1 U, ^& J8 b4 F. O! U, W3 N"เปิดประตูให้กรูเข้าไปหน่อยเถอะต้น" ....ยังไงมันคงไม่ยอมไปไหนแน่ๆ
9 Y; G( H8 x( x, R& a1 }6 V"เฮ้ย!!! มรึงร้องไห้ขนาดนี้เลยเหรอ?!!!" .....เจรี้ยเอ๊ย! รู้งี้ไม่น่าเปิดประตูให้เลย ) Y9 W2 Z) f' b' S1 R
& S8 C% Y! `8 q. B2 z9 H' ["เกิดอะไรขึ้นวะต้น?.......เรื่องคนนั้นเหรอ? ทะเลาะกันรึไง?"& z: Q* q1 I8 B5 w/ y
"อย่าถามเลย มันจบไปแล้ว อย่าถามกรูอีกเลยเม้ง มรึงไปแข่งบาสเผื่อกรูด้วยละกัน"# } N9 p, O8 r) g' p: Y
"ไม่ไปเว้ย! สีกรูรึก็ไม่ใช่ ถ้ามรึงไม่ไปกรูก็ไม่ไปเหมือนกันนะต้น" ว่าแล้วมันก็ถือวิสาสะเปิดวิทยุหยิบการ์ตูนมาอ่านยืนยันว่าไม่ยอมไปไหนแน่ๆ* D0 K& e/ R9 _) z' L
0 Z* O) p3 e6 i9 L" Nจะบังคับตรูไปถึงไหนไอ้เม้ง ถ้าไปโรงเรียนแล้วเจอกริชตรูจะทำยังไงล่ะ?
1 V6 I9 o5 N& \ n. \6 p% O.....แล้วจะหมกตัวในห้องนอนไปนานแค่ไหน....อีกสองวันก็จบกีฬาสีแล้ว จากนั้นก็ต้องไปโรงเรียนตามปกติ....ถึงตอนนั้นจะทำยังไง.....ไม่รู้โว้ย!!
2 p" w8 {, H" z9 R1 fเสียงเพลงหนึ่งที่คุ้นเคยดังจากวิทยุ เพลงนี้.....เพลงที่ผมเคยร้องให้กริช เพลงที่เขาใช้ในมือถือ....มือถือที่แตกกระจุยไปแล้ว....... d- i- X! I7 ^5 x" d) H
: e, n( N& U9 @* \1 h7 i( E
"เม้ง ปิดเหอะกรูไม่อยากฟัง"
& ?) |- }4 s* Cฟังแล้วนึกถึงทุกอย่างที่ผมทำเพื่อเขา....ทุกอย่างที่เขาไม่ต้องการอีกแล้ว....
6 x5 f* e) c: @# E1 n/ Tผมทำเพื่อเขาเหรอ....ผมทำอะไรเพื่อกริชบ้าง?.....ที่อิดออดอ้างโน่นนี่เพื่อผลัดวันไปเรื่อยๆ แบบเนี้ยเหรอเรียกว่าทำเพื่อเขา?" X; k0 \( i( P/ r
( y/ l- t/ c8 E+ d( L' G. u
"เม้ง ช่วยออกไปนอกห้องที"
- m2 c c0 R' e- E" n"กรูไม่ไปไหนทั้งนั้นโว้ย!"
" \8 u y( e3 J W2 Y! j"เม้ง กรูจะเปลี่ยนเสื้อผ้า! มรึงอยากอยู่ท้าพิสูจน์ก็ได้นะ แต่บอกไว้ก่อนว่ากรูเป็นรุกนะว้อย
! f2 G# f! d) B2 A% Q Z8 ?..
" L/ T- l* Y. \; p- m' s..
- T3 L1 \* O, ^9 \..
: p# i4 m0 ?( \$ j! }' Y..
- e2 G+ D2 {. K' ^3 hมาถึงที่สนามก็ 10 โมงนิดๆ แล้ว พี่โจ้ยืนทำหน้าเป็นยักษ์วัดแจ้งเลย ตอนนี้ในสนามเริ่มแข่งไปได้ราว 20 นาทีแล้ว ฝ่ายเรายังตามอยู่ 11 แต้ม ผมกวาดตาดูรอบๆ.....กริชไม่อยู่ที่นี่.....เขาไม่อยู่แล้วจริงๆ.....$ h3 I1 I+ z. P7 ` K
"ขอโทษครับพี่โจ้"
7 M2 e5 I% y8 D9 Q! N"เอาเถอะ รีบเปลี่ยนเสื้อทีมแล้วเตรียมตัวรอก่อนนะ เดี๋ยวพี่จะเปลี่ยนตัวให้ลง", |3 ?" X* A5 Y' C, S
"ไหวแน่นะต้น? หน้ามรึงเซียวมากเลย เมื่อคืนได้นอนมั๊ยเนี่ย?". K) o# c. a% {3 r U1 T1 @7 f/ e
".....เราไหว ไม่ต้องห่วงหรอก"+ I' M% t& D, Z k
2 u6 z3 ]) Q* C' E' I' s' J$ l- Uผมหยิบเสื้อทีมสีแดงขึ้นมาสวม ถึงหัวมันจะลอยๆ หวิวๆ แต่ตอนนี้ผมพร้อมแล้วที่จะทำเพื่อกริช สิ่งแรกที่ผมจะเพื่อเขาจริงๆ แม้ว่าเขาจะไม่ได้เห็น.....กริชครับ จะโกรธผมยังไงก็ได้ จะไม่ยกโทษให้ผมก็ได้ จะทำเป็นไม่รู้จักกันผมก็ไม่ว่าเพราะสิ่งที่ผมทำมาตลอดมันเกินจะให้อภัย แต่ยังไงผมก็จะทำความฝันของกริชให้เป็นจริง
2 ]) S( b+ `& i+ c* u0 w1 U% S/ B( D
"ต้น เกิดอะไรขึ้นน่ะ?"
& ]5 M5 l+ M7 j4 t3 B"ไม่มีอะไรหรอกวิง"5 s2 x. O# O$ C( Q% X4 T
".......ทะเลาะกับพี่กริชเหรอ?"
$ |& D& [+ F) Q, I8 ], Q5 V".............."
% R7 X) O5 H" X2 C1 D"พี่กริชไม่มา......พี่เขากลับต่างจังหวัดไปแล้วล่ะต้น.....เป็นเพราะเรารึเปล่า? เราขอโทษนะต้น"
- ?. n! w* o: s9 `0 C. o# M/ t+ x& X"ไม่ใช่เพราะนายหรอกอย่าคิดมากเลยวิง เราสิต้องขอโทษนาย"+ T( j# ?, @9 N5 c5 P* S
2 S. X* V# P2 f0 }& J3 K P% O& [$ P
ความโง่ของผมทำร้ายเพื่อนคนนี้มานานแล้ว แถมยังทำให้กริชเข้าใจผิดจนโกรธวิงไปด้วย
) S# T1 E2 M5 P* v8 o% H+ f; e6 a, q3 \"เราขอโทษจริงๆ นะ....เราจะไปคุยกับพี่กริชให้ พี่เขาต้องเข้าใจนายแน่ๆ") h3 L; n( }) s% H9 e% x7 p
เจ้าหน้าใสตรงหน้าก็ยังเข้มแข็งกว่าผมมากนัก วิงกล้าเข้าไปคุยกับกริชด้วยความรู้สึกนั้น พยายามสู้ทั้งที่รู้ว่าไม่มีหวัง ....แต่ผมสิ.....( C( @2 M6 h* L# D5 ?, `* {3 h
"ไม่ใช่ความผิดของนายหรอกวิง ทั้งหมดเป็นเพราะเราต่างหาก จริงๆ แล้วเราต้องขอบใจนายนะ"
|5 j* [# z# `, w5 v"ขอบใจเรื่องอะไรล่ะ? เราทำให้นายเดือดร้อนมาตลอด"2 o) m3 t, f2 t1 K0 {* f
"ก็ถ้าไม่มีนาย เราคงรู้สึกผิดไปอีกนานต่อให้กริชไม่โมโหเราก็เถอะ"' W* C- F2 S/ {, j0 q* J2 _, ^
บางทีมันอาจจะดีที่เป็นแบบนี้ ถ้าผมบอกกริชตรงๆ เขาคงโกรธแต่ไม่แสดงออกมา ถ้าเป็นแบบนั้นก็ไม่รู้เมื่อไหร่ถึงจะสนิทใจกันได้เหมือนเดิมอีก
Y' y( T& g h5 B* n7 n' v3 n( Q
- \9 z. L' n+ A% G( E"ต้น! ลงสนามได้แล้ว!"
! L+ @! Q _& C. ~& `"เราไปล่ะวิง! ช่วยเชียร์เราด้วยนะ" นาฬิกากับเข็มสีทองถูกหย่อนลงเป้.....รอดูผมตรงนี้นะครับนะกริช2 V7 \. Z( S$ b, W4 N
เสียงเพลงนั้นยังก้องอยู่ในหัว เพลงที่ผมร้องเพื่อเขา เพลงของเราสองคน ......ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าการสู้ที่แท้จริงคืออะไร
, w0 w4 e5 ~ C0 ]
2 ]& N3 ~ i% y! a) w0 u.....ได้เกิดมาเจอเธอทั้งที ไม่ว่ายังไงจะลองดีสักวัน. f1 @9 P$ t6 Q- f6 {. G! k" o
อยากรักก็ต้องเสี่ยง ไม่อยากมีเธอเป็นเพียงภาพในความฝัน
, ]% _' T& Z" }ลำบากลำบนไม่สนใจ ตะเกียกตะกายสักเพียงใดก็ดีกว่าปล่อยเธอไปจากฉัน7 W/ b) M) k9 E! b
ตกหลุมรักจริงๆ เพราะรักจริงๆเธอคงไม่ว่ากัน........
x: Z2 B" ^0 z7 ?* H* N" P: O/ H
0 Y. [# r8 U. B" b7 B- m1 \สู้เพื่อสิ่งที่ฝันไม่ใช่นั่งหวังลมๆ แล้งๆ ว่าจะเป็นจริง
) C- E6 Z; t; d# ^- ]สู้ทั้งที่รู้ว่าไม่มีหวัง.....สู้ในเวลาที่กำลังใจหมดไปแล้วแต่ก็ยังไม่ยอมท้อ; D& s+ ]8 a; a. K% g5 T- G
เมื่อวานเป็นวันสุดท้ายที่กริชอยู่กับผม แต่วันนี้แหละ.......; i: A4 L/ A5 n3 o, T- A; P
"ไปกันเถอะเม้ง"7 y# S3 a& ?" ]7 j. w7 H
"สีแดงขอเปลี่ยนตัว 2 คน!!!" .....วันนี้แหละจะเป็นวันแรกที่ผมสู้เพื่อเขา!
9 S' ?- k) |7 ]* ?
) r" t( Q% S: R"ไงน้องต้น! นึกว่าไม่มาซะแล้ว"
* [8 h6 H; r7 k I" I$ ["ยังไงก็ต้องมาล่ะครับพี่ปัด"+ w( j. n+ t- g8 K
ถึงจะตามอยู่สิบกว่าแต้มแต่ผมก็ไม่กลัวหรอก ยิ่งเป็นทีมของพี่ปัดที่ชอบเล่นแรงๆ ก็ยิ่งทำคะแนนง่าย หลอกล่อซะหน่อยก็ได้ฟาล์วแล้ว
; W- v. Q/ Z/ `; {( Yตอนนี้คะแนนเริ่มตีตื้นขึ้นมาทีละนิดแต่ก็ยังห่างเกินไป ใกล้จะหมดครึ่งแรกแล้วถ้าเป็นแบบนี้คงตามไม่ทันแน่ๆ; {# O4 c) C2 V0 C, s; Q0 A( x g
หัวก็เริ่มมึนๆ ซะแล้ว โธ่เว้ย! ต้องทำได้สิน่า!!! เรื่องเดียวในตอนนี้ที่ผมจะทำเพื่อกริชได้ จะพลาดไม่ได้อีกแล้ว!!
3 {4 @+ k9 z% a2 |+ P: ]+ }' h" D3 b- Q6 J
****************************************************************% \& z2 V1 c. g8 i5 e3 P) D
นาฬิกาเหนือสถานีขนส่งสายใต้ใหม่บอกเวลา 9:048 }% N% e6 ^/ b) S0 ?2 T8 \
"กริช ทำไมจู่ๆ จะกลับมาบ้านล่ะลูก? ไหนว่าสอบเสร็จแล้วจะอยู่ดูกีฬาสีก่อนไง"
+ e. M9 i# n: q2 E! y7 O% C/ E4 B".......เบื่อๆ น่ะครับ วันจันทร์ก็ไม่มีเรียนเลยอยากกลับบ้าน"
5 Z' h! Y3 H" K& w( v"แล้วนี่รถเที่ยวไหนบริษัทไหนล่ะ? แม่จะได้บอกพ่อไปรับที่ท่ารถ"3 W- ?+ L: F/ `
"เพชรบุรีทัวร์ครับแม่ รถออก 9:45 ครับ"0 j4 g) E* Z7 ^2 [, m. F* O
"แล้วเงินติดตัวมั๊ย? จ่ายค่าติวไปเท่าไหร่น่ะ ยังมีเงินพอใช้มั๊ยลูก?"
: q7 d, T* p. z"มีเยอะครับ แม่ไม่ต้องห่วงครับ"! p# _7 P7 p+ o( [
เด็กหนุ่มเหน็บหูโทรศัพท์สาธารณะไว้ที่คอพลางเปิดกระเป๋าเงิน ธนบัตรใบพันหลายฉบับยัดอยู่ในนั้น & I1 t9 D0 ^0 L* W$ o* B2 @, W {
8 b) {+ ]" m8 F }* L* ~" N.....เรารักกริช เราไม่ได้ทำเพราะต้องการเงินของกริชนะครับ อีกอย่างเราอยากให้กริชได้มอเตอร์ไซค์เร็วๆ.....
8 i2 P' z: z- Z8 R.....ปีหน้ากริชจะอายุ 20 ใช่มั๊ยครับ?...ได้เป็นเด็กมหาลัย....มีมอเตอร์ไซค์....ถึงตอนนั้นกริชอย่าลืมเรานะครับ.....+ C0 I- R, ? g1 V' }( I
.....ทำไมต้นทำเหมือนจะหายไปไหนแบบนั้นล่ะ? ต้นอย่าทิ้งผมไปนะ......
2 @# z; p; Z' n5 ?* k) @) r% V....กริชคิดมากจังเราไม่ทิ้งนายไปไหนหรอก เราสัญญาจะอยู่กับกริชตลอดไป......
% o! @* F5 w) M: I........เราสัญญาจะอยู่กับกริชตลอดไป........7 M7 }7 w" s% w0 y3 \9 K( K
- }( a& M" i3 Z6 J$ F$ B
"แล้วสอบยากมั๊ยเนี่ย ทำได้มั๊ยลูก?"# x$ X- q/ i; l) Q5 ~$ r
"ก...ก็ไม่ค่อยยากหรอกครับ ติวกับเพื่อนหลายคน แค่นี้ก่อนนะครับเสียงเพลงมันดังคุยไม่ค่อยได้ยิน"
4 l E8 d; F4 s/ O9 r8 V"จ้า กลับมาค่อยคุยกันนะลูก"0 n9 s' f `) B0 z2 F' `* r( e
: f3 X6 C; J* A4 r# f0 S+ X-------------------------------------------------------
% s1 x2 f. L) Y! \+ }"นพ เอาไงดีวะ?"
. M5 N7 _ C6 C% iพี่โจ้หน้าเครียดพลางจ้องดูกระดานคะแนนสลับกับสนามบาสที่แข่งขันชุลมุนแย่งบอลล้มลุกคลุกคลานจนกลายเป็นลูกยึดซะหลายครั้ง ครึ่งหลังนี่แผนเริ่มจะไม่เป็นแผนแล้ว ถึงคะแนนจะตามอยู่แค่ 8 แต้มแต่ตอนนี้เปลี่ยนตัวกันจนเหนื่อยทั้งตัวจริงตัวสำรองทั้งสองฝ่ายเลย
/ ]% t" Z. p6 ]! g& e% q4 n' _"สงสัยต้องเล่นไม้ตายแล้วโจ้" พี่โจ้พยักหน้าให้สัญญาณนำอาวุธสุดท้ายมาใช้
- D X; Y. C0 S7 Q; }"วันนี้ชนะเลี้ยงเอ็มเคแล้วตบด้วยสเวนเซ่นส์นะน้องๆ!!!" ....ไม่ได้ช่วยอะไรเล้ย! แต่ก็เข้าใจ พี่เขาอยู่ฝ่ายอุปกรณ์กับเหรัญญิกพ่วงอีกตำแหน่งนี่หว่า
" A2 Z$ {8 h' F4 r. v3 A6 `) e
& c0 d1 M6 t9 [พี่ม.5 กับเจ้าเม้งที่เปลี่ยนตัวออกไปเพิ่งกลับเข้ามาเล่นต่อ ฝ่ายโน้นก็เริ่มเหนื่อยจนชู๊ตไม่ลงซะหลายครั้ง แดดร้อนขึ้นทุกทีแล้ว ดีนะที่ได้ลูก 3 คะแนนจากเม้งกับพี่ม.5 ติดกันสองลูกให้พอใจชื้นบ้าง แต่อีกแปบเดียวฝ่ายโน้นก็ชู๊ตลงให้คะแนนทิ้งห่างไปอีก ชักจะไม่ไหวแล้ว จะเปลี่ยนตัวก็.....คนที่นั่งอยู่ริมสนามยังหน้าซีดโบกมือหยอยๆ บอกน้อยจะไปชายแดนอยู่เลย..... ตอนนี้ก็ได้แต่ส่งบอลให้พี่ๆ ไปจัดการต่อ
# w X1 m& F% B0 M"เฮ้ย! หมดแรงแล้วเหรอต้น?"0 V6 t1 A G' Q5 z L# R
"คร้าบพี่โย่ง จาม่ายหวายแล้ว"
, v) m/ @, J$ Q0 d2 [$ A& W+ G! E# P( g, k0 r/ b
มารยาไปงั้นแหละ พอเผลอไม่มีคนประกบผมก็เข้าเลย์อัพใต้แป้นเอา 2 แต้มบ้าง พี่โย่งชี้หน้าแล้วหัวเราะใหญ่ แต่เล่นมุขนี้อีกทีพี่ท่านเริ่มไม่ขำแล้ว พอบอลเข้ามือผมอีกคราวนี้พี่โย่งยืนดักเลย ง่ายไปมั้งพี่! คิดว่าผมชู๊ตสามแต้มไม่ได้แน่ๆ เลยจะรอบล็อคเลย์อัพรึไง?! ก้าวซ้าย- ขวาแล้วกระโดดขึ้นด้วยบอลในมือขวา พี่โย่งกับสีเหลืองอีกคนก็โดดขึ้นบังทันที ผมรีบเปลี่ยนบอลมามือซ้ายแล้วส่งลูกลอยขึ้นข้างห่วง
+ P, @3 t( c( I0 ?% T
7 ?6 ~$ N" I' Z# w# k( X: |# rมันเหมือนภาพสโลว์โมชั่น.....พี่สองคนเสียหลักกลางอากาศ ลูกบอลกลิ้งลงห่วงไปอย่างช้าๆ คะแนนเท่ากันแล้ว!3 B5 L% ^9 u0 \# X- s4 I3 x
พอผมลงแตะพื้นก็รีบขยับออกแต่พี่สองคนที่ล้มตามลงมา.....หัวเข่าใครสักคนกระแทกลงที่........" W/ _3 }; j+ t, p4 l. j+ s: `
5 j# `- M! g( i% Kกร๊อบ!!!!
$ c9 l9 X" L2 Q' [; d* I1 { V( o1 t; O: B
"อ๊ากกกกกก!!!!!!!", D. J" U1 I( ^
! B! L, @5 T* ^0 F" Q: Y4 C" c"เฮ้ย! ต้น!!" 6 ~+ E' }# Y1 D3 Y3 R* ~
. h! F- W3 o. U t* I B% x& Q
พี่สองคนรีบลุกขึ้นจากขาผม.....ขา.....ขาผม........$ i$ j, Y( |3 n( U0 L& Q/ O' ^2 Z" G
บนพื้นปูนที่ร้อนจนแสบผิว แต่ความเจ็บมันมากกว่า .....ความเจ็บที่แล่นตั้งแต่ข้อเท้าขวามาถึงต้นขา....
& b& O; i# i7 d& F$ M1 C6 iได้ยินเสียงพี่โจ้วิ่งเข้ามาดู มันเจ็บจนหมดแรงซะดื้อๆ ได้แต่นอนตัวงอดูคนมากมายที่มุงเข้ามา เห็นเม้ง วิง แล้วก็ใครอีกเยอะแยะแต่เจ็บจนลืมตาแทบไม่ขึ้น9 u$ l; b+ j( E! o- R- ?9 F
"ต้น เป็นอะไรมากมั๊ย!!?"
# }& M H: F: j"ไม่....ไม่เป็นไร"/ C% T- Q# C+ w% H# \. |
"เจ็บตรงไหนต้น? ขยับขาได้มั๊ย?!" 8 c- V( l9 Y: U
....พูดไม่ออก....พยายามลุกขึ้นยืนแต่มันเสียวแปลบไปทั้งขา....บ้าน่า! ต้องไม่ใช่แบบนี้!
* c, L1 |+ j8 n"ผมยังไหวครับพี่ ขอนั่งพักแปบเดียว"
8 T# @( R$ O* K3 C"ไม่ได้หรอก! ขอพี่ดูขาก่อน" พี่โจ้กดนิ้วเบาๆ ไล่จากน่อง พอถึงเหนือข้อเท้ามันก็เจ็บจนสะดุ้ง5 D" j p! Y" s' n
"อาการเป็นไงครับพี่โจ้? ไอ้ต้นมันเป็นยังไงแน่?"( Y. ^" j0 _$ Z, I% Y; W$ a
"ส....สงสัยกระดูกร้าวว่ะ เห็นแวบๆ ว่าฝ่ายโน้นเอาเข่าลงแถวนี้"
" P# I( W+ ~, ^3 M; W
) x' m0 N7 N& F6 e"พี่โจ้ ผมไม่ได้ตั้งใจนะครับ น้องต้นลองถอดรองเท้าออกดูซิ" 5 Y, C$ r: z7 }4 a4 B
ฝ่ายโน้นหน้าสลดไม่แพ้กันพยายามเข้ามาช่วยแกะเชือกรองเท้าแต่ยิ่งกระเทือนมันยิ่งเจ็บ.....มรึงจะช่วยหรือมรึงจะฆ่าตรู!? ตาพร่าจนมองหน้าไม่ชัดเลยไม่งั้นตรูจะเอาคืนแน่ไอ้คนหวังดีที่โลกไม่ได้รอ
5 J& Z: X+ K) ]2 tอะไรๆ มันชุลมุนไปหมด แล้วใครก็ไม่รู้มาหามผมไปข้างสนาม.....ผมถูกเปลี่ยนตัวออกแล้วเหรอเนี่ย?....ไม่จริง....* s7 W8 n# A* ] J4 M9 K# k* T, ^9 Q
"ต้น! ขาหักเหรอ?"2 Y0 n1 B2 f: K% m. j
"ไม่หักโว้ย! ช้ำนิดหน่อยแค่นั้นแหละวิง"& M" f& b2 X; t. D( d$ N0 C6 N
"พี่โจ้ ผมว่าเรียกรถพยาบาลเถอะครับ"
6 Q* I1 X- I9 n: g7 ~"เอางั้นเหรอเม้ง! เออ! ก็คงดีมั้ง? พี่ทำอะไรไม่ถูกแล้วเนี่ย!"! @, I4 T8 E; g6 ~( X6 Z
"ไม่ได้นะครับพี่โจ้! ผมแข่งไหวจริงๆ ผมยังแข่งได้นะครับ ขอผ้ายืดมารัดขาก็พอครับ"
+ {/ Y5 Z* Q6 {' t"อ....เอางั้นเหรอต้น? แน่ใจนะ?"
, Y- I5 f M y& A# N
" b5 A& w! k& L: v' Kผมนอนแหมบกลั้นใจตอนที่พี่โจ้ถอดรองเท้าถุงเท้าออกแล้วรัดผ้ายืดตั้งแต่เหนือข้อเท้าไล่ลงไป แค่ช้ำเท่านั้นแหละ ไม่ได้เป็นอะไรหรอก ผมต้องแข่งต่อได้สิ.....วันนี้คือวันแรกที่ผมจะสู้เพื่อเขา! จะจบแบบนี้ไม่ได้!( ]( W+ O2 o' B. J' L# f9 C
"ต้น! ท่าจะไม่ไหวนะ! เจ็บแบบนี้คงกระดูกร้าวแหงๆ ดีไม่ดีหนักกว่านั้นอีก", m' L$ p, c$ K6 q' I
"ต้องไหว....ต้องไหวสิ เขารออยู่....เขารอเหรียญทองอยู่.....เจ็บนิดเดียวเอง". y V3 S8 ]8 [! h8 W3 s- m7 H
"ต้น.....อย่าฝืนเลยนะ ทำแบบนี้พี่เขาไม่ดีใจหรอก"
5 G" S7 o& j. v& {"เรายังไหวน่าวิง....แค่ไล่เตะนายไม่ได้แค่นั้นแหละ ฮะๆ"
; ` a* @" |- _, }$ t/ u"ต้น พี่ว่าไปโรงพยาบาลเถอะ พี่รับผิดชอบไม่ไหวนะถ้าน้องอะไรไป ยังไงเจ็บแบบนี้พี่ก็ให้ลงต่อไม่ได้แล้ว"2 o2 x8 L8 u, q( [0 J- g) M
"ข...ขอผมนั่งเป็นตัวสำรองก็ได้ครับพี่.....ขอผมอยู่เถอะนะ.....แข่งจบแล้วค่อยไปหาหมอ"
: z8 l# |, u) v* c) @- a. C
0 C* r4 U* |. A+ I3 a$ Wอุตส่าห์ตีเสมอได้แล้ว อีกไม่นานก็จะจบแล้ว อย่างน้อยอยู่เป็นตัวสำรองถ้าใครเหนื่อยผมยังลงแทนได้.....ต้องชนะสิ....ต้องชนะ......ผมขยับผ้าให้ยิ่งรัดแน่นขึ้น รัดแน่นๆ ให้ลืมเจ็บไปเลย แต่พอลองลงน้ำหนักที่เท้ามันก็ยังเสียวแปลบนิดๆ ถึงโคนขา
: U: Y) a9 N& S; t a1 h2 I$ o.....แค่อย่างเดียวที่ผมจะทำเพื่อเขาได้ แต่ผมก็ยังทำมันพัง.....
. y% j, P, Q3 N.....ทุกอย่างพังหมดแล้ว....ไม่เหลืออะไรแล้ว.....
* ~1 s3 I% m6 [- s0 q) f, l# i$ P w, H
"โจ้! นายทำอะไรน่ะ?" เสียงใครเดินเข้ามา....ทำไม.....ไม่นะ! ต้องไม่ใช่เวลานี้!!!
1 {" d7 ]0 S0 M$ H' u, n9 `- ^
* j, F7 e# [: F" O( n- f7 K"น้องเขาโดนล้มกระแทกแถวข้อเท้าน่ะพี่กริช"' h0 @7 Q; F2 ^1 [ f" \0 |4 h1 P
"แล้วทำไมเอาผ้ารัดแบบนั้นล่ะ?"
: C9 Z* @2 y3 v3 T8 x7 I3 e"ก็....ก็น้องเขาอยากให้ทำแบบนี้น่ะ"
! {* w r" ~6 P. D1 `เขาก้มลงข้างๆ มือแข็งแรงที่คุ้นเคยแตะลงที่ข้อเท้าแล้วค่อยๆ แก้ผ้าที่รัดออกก่อนจะกดเบาๆ ไปทั่ว2 n. l# _; n* m0 O9 p4 J7 W0 T( h
"เจ็บตรงไหนบ้าง?" 1 W* e( K' G: X4 w. B# k* J
$ Z6 h9 J& j' t1 G* v
.....เขาอยู่ตรงนี้จริงๆ.....เขากลับมาแล้ว.....แต่ทำไมต้องเป็นตอนนี้.....นี่ไม่ใช่สิ่งที่ผมอยากมอบให้เขา เขาควรได้เห็นเหรียญทองที่ฝันมานานต่างหาก ความฝันที่ผมทำพังถึงสองครั้ง......, p. X4 m" s* ?, I4 b: a3 h
"นอนลงซะ โจ้หาอะไรมาหนุนขาน้องต้นไว้ ขอถุงน้ำแข็งมาประคบแล้วโทรเรียกรถพยาบาลด้วยนะ"1 o- R. d: L2 E8 [# O& O. i
ถึงจะอยู่ข้างสนามที่กำลังแข่ง แต่รอบข้างในตอนนี้กลับเงียบเหมือนมีแค่ผมกับกริช เงียบจนได้ยินแค่เสียงสะอื้นของตัวเองกับเสียงลมหายใจของเขา& ^8 m$ K d5 a: k3 h k+ M
"ทำแบบนี้ทำไม?"' b& i+ q X; r% a2 M0 Z9 w
"......เรา......" ผมจะคุยกับเขาไม่ได้ เรื่องของผมกับกริชจบไปแล้ว ต้องทำเหมือนไม่รู้จักเขา จะไม่ทำให้เขาเดือดร้อนอีกแล้ว
3 S! P+ D+ ^$ s1 p0 t. d: ["ถามว่าทำแบบนี้ทำไม? อยากพิการรึไง?" เขายังโกรธอยู่จริงๆ ด้วย......เขายังโกรธผมอยู่.....0 U, |1 }0 g- c1 X! q
อยากจะห้ามน้ำตาแต่มันไหลมาไม่หยุดได้แค่เบือนหน้าหนี ไม่ใช่เพราะเจ็บขา แต่มันเจ็บที่ใจ$ [/ y3 a7 m$ l8 b4 M3 w
เรื่องเดียวที่ผมพอจะทำให้เขาได้ แต่ตอนนี้มันพังหมดแล้ว.....ตอนนี้ผมเป็นแค่คนโกหกที่ไม่มีอะไรจะให้เขายกโทษได้- j1 ?; G9 @9 r- [' L1 l9 p% O% V; u
+ X' j+ M4 P1 V% s$ S
เสียงรถพยาบาลแว่วมา แล้วผมก็ถูกอุ้มขึ้นรถ.....ดีเหมือนกัน พาผมไปจากตรงนี้ทีผมสู้หน้ากริชไม่ได้.....ไม่อยากให้เขาเห็นผมในสภาพนี้อีกแล้ว6 M" M4 X/ `1 L" o# z; E! B/ s
"ไปด้วยครับ" กริชก้าวตามขึ้นมาแล้วประตูรถก็ปิด ....โว้ย!! พูดอยู่หยกๆ ว่าไม่อยากให้เห็นก็ยังจะตามมาอีก
; ` V+ t' a: o: m2 b- F"กริช.....เราขอโทษ" กริชนั่งจ้องหน้าผมไม่พูดอะไรเลย$ _( O2 K" O P9 G+ M
"ไม่ต้องพูดแล้ว"
+ v' I# U: n9 G"เราขอโทษ.....ขอโทษนะกริช......ขอโทษจริงๆ": A* {3 S2 T3 `, w: {- u
"................"
- m. @. ~6 n& {"วิงเขาไม่เกี่ยวอะไรด้วยนะครับกริช วิงเขาไม่รู้เรื่อง เราไม่ได้เล่าเรื่องของพี่--"
3 _) B% w. C0 x7 O5 |3 Q"ไม่ต้องพูดแล้ว นอนไปเถอะจะถึงโรงพยาบาลแล้ว"( D% L6 J, j! E0 V, f; V. \/ D6 y
5 y9 b( D9 v2 ?7 W' j, P
รถหยุดนิ่ง บุรุษพยาบาลเข้ามาเข็นผมเข้าห้องฉุกเฉิน ภาพสุดท้ายที่เห็นคือกริชยืนนิ่งไม่เดินตามมา นั่นสินะเราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้วนี่นา ทั้งที่รู้ดีแต่ทำไมมันหัวใจมันเจ็บเหลือเกิน.....เราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว....คำขอโทษของผมเขาก็ไม่อยากฟัง.....เขาไม่รู้จักผมอีกแล้ว....../ c! U& a% l$ l, h) i P! ]" N
...0 Y8 c3 \2 K, f8 N
...9 b6 S" y: {5 J
...% R9 K; t' K- S+ g
...
( a0 v1 e! D1 d4 ]* Z+ I: L4 ]6 Fพยาบาลจับผมตรวจโน่นนี่ แล้วเข็นไปห้องเอ็กซเรย์ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาทำอะไรบ้าง ในหัวเห็นแต่ภาพกริช.....
6 {$ ?( K0 C3 p- x1 q7 Dภาพที่เคยอยู่ด้วยกัน....ทุกคำพูด......ทุกสิ่งทุกอย่าง.....รวมทั้งภาพสุดท้ายที่เขายืนมองผมไกลๆ.....สิ่งที่พอเรียกสติกลับมาได้ก็คือความเจ็บเมื่อคุณหมอขยับเท้าผมให้เข้าที่ก่อนจะเริ่มพันผ้าปูนพลาสเตอร์เปียกๆ เข้ารูปเฝือก
( y& h2 M v$ S" d+ y& k3 X% z7 ]"กระดูกร้าวนะ ไม่ถึงกับหักแต่ก็พยายามอย่าใช้ขาช่วงนี้ล่ะ"( ^$ h- Q- A$ c: E6 J
"ครับ"+ i$ G8 D! y. z$ ]9 D
"ใส่เฝือกเดือนนึงแล้วมาเอ็กซเรย์ดูอีกทีแต่คิดว่าเดือนเดียวคงหายดีแล้วล่ะ"
% a4 H4 W4 t" c. z7 m) H) Tไม่รู้ว่าดีใจหรือเสียใจ....แวบนึงคิดว่าน่าจะเจ็บแรงกว่านี้เผื่อบางทีเขาอาจจะอยู่กับผมนานขึ้น.....คิดอะไรบ้าๆ.....กริชเกลียดผมขนาดนั้น....: Q1 y$ o: d9 J! J2 o# ?6 j$ ]
1 B& P" d# [) g5 o4 D$ q
นาฬิกาบนผนังบอกเวลาบ่ายโมงกว่าๆ ....ตอนนี้การแข่งจบไปแล้ว.....ถึงไม่รู้ผลแต่......ถ้าชนะป่านนี้คงมีใครสักคนมาหาแล้วล่ะ.....ทุกอย่างพังหมดแล้ว สิ่งสุดท้ายที่จะทำเพื่อเขาแต่ผมก็ยังพลาด แล้วไอ้เป๋อย่างผมจะทำอะไรได้อีก ก็ได้แต่ยอมรับความจริงเท่านั้น ผมยกมือไหว้ขอบคุณคุณหมอและพี่บุรุษพยาบาลที่เข็นรถให้ผมนั่ง ประตูห้องตรวจค่อยๆ เปิดออก ทั้งที่รู้.....แต่ลึกๆ ก็ยังหวังว่าคนที่ยืนรออยู่หน้าห้องจะเป็น......มีแค่ความว่างเปล่าเท่านั้น......9 L& t0 _( a. z" H0 ?0 I% J6 C! V
จะมัวสำออยไปถึงไหนฟระไอ้โง่! ชีวิตเราต้องจัดการเองได้สิ! บอกตัวเองไว้ว่าไม่มีกริชอีกแล้ว!8 T, J' K' ?! g5 b
2 C4 k9 H+ A6 a, E. h! P# i"เอ่อ....พี่พยาบาลครับ ผมไม่ได้เอากระเป๋าเงินมา ขอโทรไปหาคนที่บ้านหน่อยได้มั๊ยครับ?"6 ^" ^1 k" u$ r1 j8 R
"พี่ชายของน้องจ่ายให้หมดแล้วล่ะครับ" ....พี่ชาย? ใครโทรบอกพี่ต่อพี่ต้อมรึไง?
2 f1 r' ]6 [1 |" `* s% q6 {( H3 F"นั่นไงครับ"
/ x# e& c! H7 f' h- ?" t( ^' q) [; }ไม่ใช่พี่ต่อหรือพี่ต้อม.....คนที่ยืนสะพายเป้ถือไม้ค้ำกับถุงยาอยู่ข้างหน้า......7 ?3 g8 j* u2 k, E
"คุณหมอนัดอีกหนึ่งเดือนให้มาเอ็กซเรย์อีกครั้ง ระวังอย่าโดนน้ำด้วยนะครับ อันนี้บัตรคนไข้ครับ"
* s1 p0 B3 S$ {' U"ขอบคุณครับ"
! c I# n( h6 o. V/ pแล้วเขาก็เปลี่ยนมาเข็นรถให้ผมช้าๆ ออกมานอกโรงพยาบาล ไม่มีคำพูดอะไรทั้งนั้น....มีแต่ความเงียบ
1 ?% ^, I' |$ }..
- z" r) O/ V* d..3 G) J1 v+ r+ E$ x( k+ Y b
"พี่กริชไม่กลับเพชรบุรีแล้วเหรอครับ?"
& }8 p0 u+ s; I"เรียกกริชเฉยๆ ก็ได้"
2 n) O- F$ |6 k# q- k....8 \& j8 ]8 M% B% y2 w
....
. P; d$ F" ]" S$ g2 ]( y....: a- k: l, G9 y$ H$ E+ I
....
6 c4 t6 A" s+ g4 V8 R"ต้น ทำแบบนี้ทำไม?"
# P2 q [$ @" H) {# E* M".....เราขอโทษนะกริช"
; E2 P% q5 W0 d# l"เลิกพูดขอโทษได้แล้ว บอกผมทีว่าทำแบบนี้ทำไม ไม่รู้ตัวรึไงว่าเจ็บหนักแค่ไหน ถ้าฝืนต่อจะเป็นมากกว่านี้นะ"7 ?6 v7 z# I& I: S, T6 @ o6 l q4 S
".....แต่ยังแข่งไม่จบ......"
+ M) o7 }" V3 Z8 s"จะฝืนไปทำไม?" กริชเบาเสียงแล้วนั่งลงตรงหน้า ".....แค่เดินยังไม่ไหวเลย"" N9 k; s+ {6 K; P, N% n
"เรา...อยากเอาเหรียญทองมาให้กริช.....เหรียญทองบาส.....ขอโทษนะเราทำให้กริชผิดหวัง"8 C- W7 w9 q8 ?1 j v5 m, l4 S2 T
"เรื่องนั้นช่างมันเถอะ นั่นมันความฝันของสิงห์ ต้นก็รู้"- i9 L3 c* l1 D. t7 T9 S
+ _6 B8 i7 I; ~.....เรื่องนั้นช่างมันเถอะ.....พูดแบบนี้แสดงว่าสีเราแพ้แล้วจริงๆ.......
- E* \ z' P+ l- l! q% t/ I, H"อะไรที่กริชอยากได้...ฮึกๆ....เราจะทำให้ทั้งนั้น แต่ตอนนี้ทีมสีเรา...ฮึกๆ ...."0 W0 _8 C5 S' k6 J4 G# Q
"กีฬาต้องมีแพ้มีชนะ มันเรื่องปกติน่ะ"/ L# y& E0 r/ X/ D I7 L$ C, w* I
"เราไม่ได้ตั้งใจจะให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้เลยนะ...ฮึกๆ...คืนนั้นเรา....เราแค่อยากกินเหล้าฟรี.....ตอนแรกตั้งใจจะ..."
+ g9 g0 j' q w N1 I"จะมอมเหล้าผมแล้วทิ้งไว้ที่ร้านงั้นเหรอ?"
" X$ I, v6 A" E& eภาพวันเก่าๆ คืนแรกที่ได้เจอกัน จุดเริ่มต้นของเรื่องทั้งหมด จุดเริ่มต้นที่ให้เรื่องเลยเถิดมาถึงขั้นนี้
- A, q1 w, `. }
$ V: O& c/ E( I% F9 _"ตอนเห็นชุดนักเรียนในตู้ ทำไมต้นไม่บอกผมล่ะ?"
; v7 d. c0 x4 T$ f"เรา...เรากลัว....ฮึกๆ....เรากลัวกริชบอกโรงเรียน ....ฮึกๆ.....กลัวถูกไล่ออก...."
, {8 Z: ]& c( ~5 V# \8 r, \0 N) N"แล้วหลังจากนั้นล่ะ? มีเวลาตั้งนานทำไมต้นถึงไม่บอก?"- U( H' M# O+ T7 Q" J. R
"เราผิดเองแหละ เรากลัว....ฮึกๆ....กลัวไปทุกอย่าง"3 u s& n& y+ {: w) w
...2 V4 r* t5 b0 ~0 u* N- P
...' l1 I C: C t3 J. Z8 o
"ต้นกลัวจะกระทบการเรียนของผมใช่มั๊ย? ต้นรอให้ผมสอบกลางภาค สอบโควต้าเสร็จก่อนใช่มั๊ย? คืนนั้นที่สวน......ต้นพูดว่านายเป็นรุ่นน้องแต่พอผมเล่าเรื่องสอบโควต้านายก็เปลี่ยนใจไม่ยอมพูด"" a+ } h, v' _% w* |
...7 _' `0 x8 ]! X) }
...
, f( e; }- L( C8 p4 t$ z6 E"ต้น.....เป็นความผิดของผมเอง เพราะผมอ่อนแอ ต้นถึงต้องรอมาตลอดใช่มั๊ย? ต้นรอผมสอบเสร็จก่อนแล้วถึงจะพูดใช่มั๊ย?"- N% r! L+ X G& U8 s
"เรากลัวบอกไปแล้วกริชจะโกรธจนไม่มีสมาธิทำข้อสอบ.......ม...ไม่ใช่หรอก เรามันโง่เอง เรามันขี้ขลาด....กลัวว่าบอกความจริงแล้วจะเสียนายไป....เรากลัวกริชจะเกลียดเรา แต่ยิ่งหลอกนายนานเข้าเราก็.....เราไม่รู้จะทำยังไงดี"/ T+ A# w9 D$ ] ^; v" r, J6 }
- c3 I8 v6 `& F9 P# O; F/ C* b4 I* \"ขอโทษนะต้น....เป็นความผิดผมเอง ผมมันอ่อนแอ...ทำให้นายต้องคอยหลบมาตลอดสามเดือน" ; a1 r& w: \& D3 V8 k0 r
"ดูต้นตอนนี้สิ....เจ็บขนาดนี้....." กริชลูบมือลูบแขนที่แผลเพิ่งตกสะเก็ดและเฝือกที่ยังไม่แห้งดี เสียงเขาสั่นเครือ
$ R" s9 E4 t" k6 i6 s/ _) G( U"ขอโทษนะที่เมื่อคืนผมพูดแรงแบบนั้นกับต้น ผมเสียใจจริงๆ ต้นไม่เคยเรียกร้องอะไรจากผมสักอย่างแต่ผมกลับคิดกับนายแบบนั้น"
& h. x6 I! U9 a"ไม่เป็นไรหรอก เราควรโดนยังงั้นแล้วล่ะ ขอโทษนะกริช" W K8 N, B- H% y Y; G/ M' e
, x' F9 ?6 W3 b2 L2 h
เขากอดผมไว้ เป็นท่าที่ทุลักทุเลแถมยังต้องเบี่ยงตัวไม่ให้โดนเฝือกอีก
8 O& |" @) a5 t, Z# W- y"ผมว่าเราเลิกพูดคำว่าขอโทษกันดีกว่านะ ไม่งั้นพูดกันอีกสามวันก็ไม่จบซะที"
1 d' S& m9 y: m: N"แล้วกริชยังโกรธเราอยู่มั๊ย?" U/ C, K9 m. }2 ^
"ไม่แล้วล่ะ ผมเองก็ผิดเหมือนกัน". g% A3 {: O9 G1 V$ T, I2 H
"ไม่โกรธแน่นะ?" กริชพยักหน้าทั้งน้ำตา
9 C0 }2 r4 n$ i0 |"งั้นเราก็มีอีกเรื่องจะบอก.....คือ...." มาถึงขั้นนี้แล้วสารภาพให้หมดไปเลย จะตายก็ตายทีเดียวนี่ล่ะ P4 C" l0 K4 ]" y! b
, s; s5 d5 Y) b
"เราเป็นคนโทรเข้ามือถือนายตอนที่อยู่หน้าห้องปกครอง คือตอนนั้นเราอยากรู้ชื่อจริงของกริชจะได้หลบถูกน่ะ" (ความผิดพิเศษกระทงที่ 1)
# H& `7 l% t) e0 m"งั้นเหรอ.....ก็ไม่เป็นไรร้อก! ไม่ได้โดนตีซะหน่อย" (ศาลยกฟ้อง)
- l/ i3 Q9 c/ p& s$ G1 I; G$ ?* j G% x" e6 t0 b. b% k; H! L
"แล้วเรา...เอ่อ....ก็เป็นคนบอกพ่อแม่กริชเองแหละว่านายทำกีฬาสี" (ความผิดพิเศษกระทงที่ 2) * Q' w+ I7 W* {* a
"ไปบอกกันตอนไหน? ต้นเจอพ่อแม่ผมได้ยังไง?" (ท่าตรูจะไม่รอด ไหนๆ จะตายแน่ขอบอกให้หมดจะได้ตายตาหลับ): ~7 e! o' V% v1 H% H0 x3 y; x- \/ p
, F2 O# J6 W& c3 l7 T5 i& z"เจอที่หน้าบ้านของกริช .....เรา.....วันนั้นเราขโมยกุญแจของกริชไปปั๊ม" (ความผิดพิเศษกระทงที่ 3)4 B- k/ Y5 Y: }
& _9 S" n0 I+ V" |/ H/ `. I"แล้วก็แอบเข้าบ้านของกริช......" (และความผิดพิเศษกระทงที่ 4)7 ]1 H6 B& p7 \
- n& W* y& b# \, V2 D9 L# z0 C
"ไปค้นของของพี่สิงห์ด้วย" (ความผิดพิเศษกระทงที่ 5 ตามมาติดๆ .....หมดรึยังเนี่ย?)
3 ^% y4 |1 `' c6 i, z
$ s: Y y( E: A, c0 f/ ?กริชจ้องหน้าเขม็งเลย..... อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดล่ะ จะปิดบังไม่ได้อีกแล้ว
: ^3 o Q! I" ^' y! R* G"ผมไม่โกรธหรอก จริงๆ แล้วก็ไม่คิดว่าจะปิดพ่อแม่เรื่องกีฬาสีได้นานนักหรอกนะ"( j& A4 n3 k8 r" J# i/ v1 C0 O
"แล้วที่เราขโมยกุญแจของกริชล่ะ? ที่ค้นของของพี่สิงห์อีก กริชโกรธก็เราบอกมาตรงๆ เถอะนะ"; @4 Y2 }3 b, F+ t1 C& k" H6 P# X
"บอกแล้วไงว่าไม่โกรธก็ไม่เชื่อ อยากให้โกรธก็ได้นะ เอ้านี่!" โป๊ก! ว่าแล้วก็โดนมะเหงกหนึ่งที 2 c! l! {- d- ?3 }& r
"มะเหงกนี้สำหรับการปากหนัก คิดมาก ไม่เชื่อใจผม"5 }# Y# W# k2 @6 t4 {% c
/ W0 g: O& ]8 Q5 |2 ]4 n"แล้วก็มะเหงกที่สอง.....โทษฐานที่ไปกอดคนอื่นต่อหน้าผม บอกมาซิน้องวิงเป็นใครเป็นอะไรกับนาย?"/ U7 b+ R8 p( O3 v* g! P0 T
"ก...กริช วิงเป็นเพื่อนเรา"
/ h9 p) M- K" R$ m4 M( H"กอดกันแบบนั้นน่ะนะ! อยากให้ผมเชื่อแบบนั้นน่ะเหรอ?"
# w3 |2 c; ]9 |" c9 r5 Z, q"วิง....เป็นเพื่อนสนิทของเราจริงๆ นะครับ"8 H7 j7 j/ U( h1 x& O/ y, a; u
"จะบอกดีๆ หรือเอามะเหงกอีก?"$ e1 f! I. j+ I$ k
ผมได้แต่ก้มหน้านิ่งเงียบ จะพูดอะไรให้วิงเสียหายไม่ได้หรอกเขาเจ็บช้ำขนาดนั้นเพราะผม ถ้ากริชไม่เชื่อใจผมก็ทำอะไรมากกว่านี้ไม่ได้แล้ว
$ e" ]% P6 ?3 d% Y" q* r L5 A# Q- P! x% |/ A
"มะเหงกที่สามนี่ โทษฐานที่ไม่บอกผมว่าจูบแรกของต้นน่ะให้คนอื่นไปแล้ว"
5 t' i- q7 e: B# J"กริชรู้ได้ยังไง?"
9 w2 |" G2 C$ [$ q% ?. z0 Y"น้องวิงบอกผมหมดแล้ว เขามาที่โรงพยาบาลตอนที่ต้นยังอยู่ในห้องตรวจ แต่ตอนนี้กลับไปแล้วล่ะ"
: u( l" ?7 f7 H5 ~- {7 E* {...
0 A6 K2 n+ A; ~; m...: _ v- a6 j" M4 T
".......ขอโทษนะกริช"
) S- C+ J1 ?9 P"ไม่เป็นไรหรอก เรื่องนี้ต้นคงลำบากใจ ......น้องวิงเขาก็น่าสงสารนะ"/ I7 p2 W. ] B) [
"....ครับ....": t& c8 `9 W. W6 l2 B
"เป็นเด็กซื่อๆ แต่ใจกล้าน่าดู น่าเสียดายโดนต้นปล้ำซะได้"
* u2 F( j/ I9 Q. s e& g"โว้ย! ไม่ได้ปล้ำนะ!"
& j1 N& l+ E" u# t& S7 i"เล่นถอดเสื้อกอดเขาแล้วจูบที่หน้าผากแบบเนี่ยไม่เรียกปล้ำเหรอ?" ....วิงมันกล้าเล่าลงลึกทุกรายละเอียดเลยเหรอเนี่ย? เป็นคนเปิดเผยจริงๆ
/ v! R' _& ~" j( t6 T
; M" c; _4 y" ]! Y* A( wกริชหัวเราะเบาๆ แล้วนั่งยองๆ หันหลังให้ผม
2 G! n7 t4 V _"ทำอะไรน่ะ? อย่าบอกว่าจะให้เรารุกที่นี่นะ"9 t4 j; D1 ~) l: |& X! `+ x
"เดี๋ยวเถอะไอ้น้องจอมหื่น! อยากโดนมะเหงกอีกรึไง? จะพาไปส่งขึ้นแท๊กซี่ต่างหาก"6 q3 V) S# O2 p2 o* T3 z9 J5 Q+ t
แผ่นหลังของเขาอบอุ่นเหลือเกิน ดีกว่ามอเตอร์ไซค์ในฝันหลายเท่า.....ดีที่สุดเลย......ผมกอดคอกริช ซบหน้าลง.....ไม่ได้ฝันไป.....
) D6 e( c5 D' l' D"กระเทือนแผลเหรอต้น? ทำไมร้องไห้?"
2 U4 W6 [. }9 P$ l+ U4 X"เปล่า.....เรา....เรานึกว่ากริชจะโกรธเราไปตลอดชีวิตแล้วซะอีก"
/ b; {5 s6 q( ]) L6 a"เราสองคนสัญญากันแล้วนี่นาว่าจะอยู่ด้วยกันตลอดไป"( T( }, a' v# @! L
3 D5 g; b( e8 r
"กริชครับ.....อย่าโกรธวิงนะครับ....วิงเป็นเพื่อนเรา"
3 b o5 D$ [$ m$ u"ไม่โกรธหรอกน่า เขาเป็นเพื่อนนายแล้วก็เป็นรุ่นน้องผมด้วยนี่นา"
- I2 X" Y+ G2 ?"เขาน่าสงสารนะครับ"
( ]9 v3 S4 D7 z$ K0 M% W6 H"อืม แต่สักวันนะ.....สักวันเขาคงเจอรักแท้ครั้งใหม่..........เหมือนที่ผมได้เจอ" $ F; W" _9 \7 A; n. t) L# a* N
: @: v4 M* \1 t& {6 p9 F
คำสุดท้ายของกริชแผ่วเบาจนเด็กหนุ่มที่ขี่หลังอยู่คงไม่ได้ยิน....และไม่ได้เห็นน้ำตาของคนที่แบกเขาไว้' x1 l6 c* _. E1 ^; D: `
.....เป็นไรวะสิงห์ เปียกฝนแล้วดันมายืนหน้าบ้าน กรูนึกว่าผี.....
' x) d/ \ e- o! G+ c: B, m....กรูทำกุญแจหาย.....
3 P4 b0 u/ |8 [, |8 U, s9 E......เราขโมยกุญแจของกริชไปปั๊ม......! c6 r) L8 |4 Q! N; r/ a
5 n7 F, {, D0 y' B8 r
เขาเจอแล้ว.....กุญแจที่หายไป.....กุญแจที่เคยคิดว่าชีวิตนี้คงไม่มีใครดีเท่าความรักครั้งแรกที่แสนเจ็บปวดนั้น ....แต่วันนี้....เขาหันไปดูเด็กหนุ่มที่อยู่บนหลัง.....สิ่งต่างๆ ที่ต้นทุ่มเททำเพื่อเขามาตลอด......% k; J! l7 J, c0 f2 i) k# |
"ผมจะอยู่กับต้นตลอดไปนะ"6 c& R- s$ e5 n7 M8 C8 e6 ?
"กริชว่าอะไรนะครับ?"
q+ R8 j d- @' M" D6 c"ป....เปล่า...."
: z+ Z, U# u: b6 x" W& c4 e& e
$ ]5 ?; D' [( C" S- x"กริชครับ.....เรายังไม่อยากกลับบ้าน"+ H6 J; ]3 y" {0 c7 V+ ]
"งั้นจะ...จะไปไหนล่ะ....หรืออยากไปจู๋จี๋กันที่บ้านผม"
, t. _: e; Y+ @ ?"โหย! ขาเพิ่งเข้าเฝือกอยู่นะ"
4 k4 e9 J& {, o0 U$ e. G"งั้นจะไปไหนล่ะคร้าบท่านน้องชายสุดที่ร้าก?"4 R% ~+ c" X0 f$ [: w# @
"ไปอีกที่นึงนะครับ"
* o) E f( m8 K; m"ไม่เอา! ไกลอะ! ตัวนายก็หนักยังกะควาย"
2 d. F; A3 Q) }* O! J% G"ฮะๆ นะครับ นะๆๆ พี่ชายสุดที่รัก นะๆๆ น้าาาาาาา"
) N U7 N0 p/ _7 B% W5 {+ L Y1 A+ O6 s, F
กริชไม่ตอบแต่ก็แบกผมไปตามฟุตบาทเรื่อยๆ .....ไม่ต้องบอกว่าไปที่ไหนแต่หัวใจสองดวงต่างรู้คำตอบของอีกฝ่าย เป็นภาพที่แปลกตา กลางแดดร้อนเปรี้ยง เด็กหนุ่มสองคนขี่หลังกันเดินไปตามถนน คนบนหลังแต่งชุดนักบาสสีแดงสะพายเป้แบกไม้ค้ำพะรุงพะรัง ขาก็เข้าเฝือกสีเดียวกันเหมือนจงใจ
! v- }+ ~) b+ X! J' P
T/ J% R7 x$ `; J......บาสแพ้ไปแล้ว.....ขาก็ใส่เฝือก.....การสอบก็ยังต้องรอฟังผล.......ไม่มีเหรียญทอง.......ไม่มีมอเตอร์ไซค์.......! O( V& T: C) r$ L! r& m. Z8 [" N
หนทางของชีวิตไม่ได้สวยงามเป็นไปตามที่คาดหวังเสียทุกครั้ง แต่หากยังไม่ปล่อยมืออีกมือที่เกาะกุม
$ k/ \( u4 e5 w) H$ d* ^หากยังไม่หมดหวัง หากยังเชื่อใจ ยังสู้เพื่อตัวเองและคนอีกคนที่อยู่เคียงข้าง ชีวิตก็ยังมีพลังให้ก้าวต่อไป 9 X4 h& M7 o" K/ w
.......ตอนนี้เหมือนโลกมีแค่เขาสองคน.....คนสองคนที่พร้อมจะเป็นโลกทั้งใบให้กันและกัน......) ?+ ]; f# d9 U/ v& F. v A* o
6 w; j5 u* @; F) @
2 [) p: S2 _/ ] L1 B5 R
( l- c- c' [' Z% h/ g================= THE END' q* B& t% H4 `: O! _- W. X
% y6 K4 L+ J: G, j2 ^ |
|
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2021-1-17 00:24:35
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2021-1-17 06:38:29
โพสต์ 2021-1-17 19:29:15