ลงทะเบียน2011-3-29
ล่าสุด2025-6-17
นิสิตสัมพันธ์
- กระทู้
- 338
- พลังน้ำใจ
- 32866
- Zenny
- 70772
- ออนไลน์
- 8743 ชั่วโมง
|
เช้าวันที่สองของกีฬาสี วันนี้พี่โจ้ดูหงุดหงิดมากๆ เดินง่วนเป็นเสือติดจั่นเลยทีเดียว) R0 O. ?, R8 X: r! {1 S+ D
"เม้ง! มาพอดีเลย แล้วต้นล่ะมารึยัง?"! A* l2 P$ V/ w/ a
"อ้าว! ไอ้ต้นมันยังไม่มาอีกเหรอครับ? เมื่อวานมันยังย้ำเวลากับผมเลยนะว่า 10 โมงเช้า"8 L8 l' Y5 M' c4 h: Q' L7 k9 c' N
"นั่นแหละถึงได้ถามน้องไง นี่ 8 โมงครึ่งแล้วทำไมยังไม่เห็นอีก น่าจะมาเตรียมตัวได้แล้วนะ เม้งช่วยโทรตามทีซิพี่ไม่มีเบอร์"
* J0 }# b8 r" M6 Q4 {3 u0 f2 @( M% k- l7 S
.....ไม่มีสัญญาณตอบรับจากเลขหมายที่ท่านเรียก......
. q( {1 q# y! H- Y u+ K3 R# a( }' k. Y8 @. b Z) U8 i3 ?8 _& d
"อะไรวะเนี่ย? ปิดมือถือเหรอ? คงไม่ใช่นอนจนลืมตื่นหรอกนะ" เม้งเริ่มทำตัวไม่ถูกเมื่อเพื่อนรักไม่เคยสายในวันสำคัญแบบนี้ ถึงจะแข่งสิบโมงแต่นักกีฬาก็ควรจะมารายงานตัว เปลี่ยนชุดและบริหารร่างกายตั้งแต่เช้า
7 y, A; W" i' N5 j' |6 h6 v/ b; v"วิงๆ เห็นต้นรึเปล่า?"' D. k2 \, s; a9 o+ {
"เอ๋? ต้นยังไม่มาเหรอ?"
" y5 a$ f6 U# \( X9 \"นี่พี่โจ้เริ่มปวดหัวแล้ว จะแข่งตอน 10 โมงนี่ละ"
* `; [8 R# ^$ i5 ^"แต่เมื่อวาน....."+ a' W" o4 G! x. P3 n: L
"เมื่อวานทำไมเหรอวิง? เมื่อวานนายเจอไอ้ต้นเหรอ?"% P+ J6 s3 @; j2 D; b3 O8 l7 G% i
"อ...อ......อืม เจอตอนหัวค่ำน่ะ"
- k8 K0 v# R8 p"ที่โรงเรียนเนี่ยเหรอ?": k8 H/ _5 ], ?+ `1 q( D+ \
".....อืม....."
" V4 h% N1 g) e"ยิ่งแปลกเข้าไปใหญ่ ไหนมันบอกว่าเมื่อวานติดธุระมาไม่ได้ไง?"# p& H! b m$ e
"แล้วเบอร์บ้านล่ะลองโทรรึยัง?"! ?% o& v/ e; {/ p; Y2 I; R2 w
"เออจริงด้วย มัวแต่ห่วงมันจนลืมนึกไปเลย"# v: A4 M$ \$ L# G+ |2 x$ U
...* l9 O' A" |) n- ?. \
...
; s( y) \- f" [...
; T, H: t6 H( U"วิง เราโทรไปเจอพี่ต้อมรับสายละ พี่เขาบอกว่ามันไม่สบายนอนอยู่ในห้องน่ะ"
' _0 M. g4 _# k* _0 q"หา!? แล้วเป็นไงบ้างน่ะ?"
( ~8 R% l. A; C1 E7 {7 y"ไม่รู้สิ แต่วันที่ต้องแข่งบาสน่ะต้นมันไม่น่าปล่อยตัวเองป่วยได้นะ มันชอบเล่นบาสจะตาย" เม้งก็เริ่มกลุ้มหนัก' h) |1 Y+ v) w; H v0 o3 t) J0 i+ U
"เราว่าเราไปหามันที่บ้านเลยดีกว่า ยังมีเวลาเหลือ ท่าทางมันแปลกๆ พิกล นายจะไปด้วยมั๊ยวิง?"% p( h3 W# `/ K# B) U
"ไม่ล่ะเราอยู่รอที่นี่ละกัน"
& C" g6 p2 W9 o& b
" Z6 A3 }5 Y3 s# P1 K( _"พี่โจ้ครับ ตอนนี้พี่คมเดชอยู่ไหนครับ?"$ Y3 |3 A6 U1 ~. X5 V, f3 f
"พี่กริชน่ะเหรอ? น้องวิงมีอะไรเหรอครับ?"$ w% v# q0 T7 }8 ^5 \, k
"....คือ...อาจารย์พละจะขอเอกสารอะไรหน่อยน่ะครับ เดี๋ยวผมไปหาพี่เขาเองก็ได้ครับแค่บอกว่าพี่เขาอยู่แถวไหนก็พอ"" a' g/ H& ?) ^5 W! F$ o9 S- O; X
"นพ! เมื่อคืนพี่กริชไปนอนบ้านนายใช่มั๊ย? แล้วตอนนี้พี่เขาอยู่ไหนน่ะ? อาจารย์จะถามหาเอกสารอะไรก็ไม่รู้"7 d/ A/ E3 _" F* ?
"เหรอ! แต่พี่กริชเขากลับบ้านต่างจังหวัดไปแล้วนะ ออกไปตั้งแต่เช้าแล้วล่ะ"' c' e% L" Z8 L' d5 ]& U
"อ้าว! แบบนี้ก็แย่น่ะสิ แล้วอาจารย์เขาอยากได้เอกสารอะไรเหรอเดี๋ยวพี่จะลองไปค้นในห้องให้"
% c. _2 a9 u: T$ Z( y6 Y"ม.....ไม่เป็นไรหรอกครับ อาจารย์บอกว่าไม่ค่อยสำคัญ ไว้ทีหลังก็ได้ครับ"5 a8 b, F) C1 I" l, J$ I6 n. G
.. h) m/ W. M7 F1 m- l' Q
..
! p/ I& a: @6 s' }7 b! _$ |......9:04.......5 l# J( v: Z0 _) K
นาฬิกายังคงทำหน้าที่ของมันอย่างซื่อสัตย์....แม้คนที่มอบสิ่งนี้ให้ผมจะไม่อยากเจอผมอีกแล้วก็ตาม.....
& x" E9 u- F5 N: p' a2 ~2 pก็เพราะผมไม่ซื่อสัตย์เรื่องมันถึงได้เป็นแบบนี้ กริชสมควรจะโกรธผมแล้ว ผมที่หลอกเขามานาน ถึงจะทำใจไว้แล้วว่าเขาต้องโกรธแต่......! U7 G" @% a3 S3 V5 \
ผมเช็ดน้ำตาก่อนมันจะหยดลงบนรูปถ่ายตรงหน้า....แก่งกระจาน.....หาดเจ้าสำราญ.....บ้านของกริช.....
# U* T: z* r" v5 o0 Oน้ำตาที่เอ่อคลอทำให้ผืนน้ำในรูปเหมือนจะสั่นไหว ที่ๆ กริชเคยอยากพาผมไป ทุกอย่างเป็นความผิดของผมเองผมสมควรโดนแบบนี้
% r& z2 f2 p x; l# B" B! O: r" ?
2 W6 O6 c/ j4 H# [4 V; i"กริชครับ...ฮึกๆ....เราขอโทษ....เราขอโทษ......"
2 P) ^9 Q8 {; D* d$ |: y# @( ^$ R' vภาพวันเก่าๆ ...แค่สามเดือนที่เราอยู่ด้วยกัน แต่ตอนนี้เหมือนทั้งชีวิตมันพังลงตรงหน้า....ตั้งสามเดือนตะหาก.....ตั้งสามเดือนที่ผมหลอกเขาได้หน้าตาย.....สามเดือนที่ทำให้เขาเดือดร้อน ทำให้ความฝันของเขาพัง7 X+ f& r# v' U
ความอุ่นของแขนกริชที่โอบไหล่ผม....มือที่เคยกุมมือไว้.....ความรู้สึกยังอยู่ชัดเจนแต่วันนี้ไปจะไม่มีอีกแล้ว.....* Y; ?( k- x$ P# x# b! D& H* G
ในหัวมีแต่คำว่าขอโทษ....คำๆ เดียวที่ผมอยากจะบอกเขาทุกวันแต่ไม่เคยได้พูด มันอัดอั้นในใจ แต่ตอนนี้ไม่มีเขาให้ผมขอโทษได้อีกแล้ว ต่อไปถ้าเจอหน้าเขาผมจะทำยังไง....แค่คิดว่ากริชจะมองผ่านผมไปเหมือนไม่มีตัวตน คิดแค่นั้นใจมันก็บีบจนเจ็บ5 e/ E$ V: o+ [ V3 I0 x `' F, i, b
" {* u6 c- i1 G6 Z4 F
ผมหยิบมือถือขึ้นเป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ . R+ ?) b& g4 c6 h; O3 N
ยอมรับความจริงเถอะ.....กริชจะไม่โทรมาอีกแล้ว.....จะไม่ได้ยินเสียงเขาอีกแล้ว ก็เขาขว้างมือถือแตกกระจายไปต่อหน้าผมแล้วนี่นา....ไม่รู้จะโทรหาเขาได้ยังไง เมื่อคืนตามไปหาที่บ้านก็ไม่เจอ เบอร์อื่นๆ ก็ไม่รู้2 b- f9 a! t" D& e
ผมยกมือถือแกว่งไปมาใกล้หน้าต่าง.....มันแค่ไม่มีสัญญาณเท่านั้นแหละ& D" s- A% W9 W" a' J7 u+ ~' r& w' l. d
.....กริชคงโทรหาผมสักครั้ง....เขาจะโทรมา....) t5 y3 Q, S3 A8 n% `0 B
จะหลอกตัวเองอีกนานมั๊ยไอ้โง่.....เขาเกลียดผมถึงขนาดนี้แล้ว......
* G1 _% l+ l) F; n; u3 k6 k"ขอโอกาสเถอะครับกริช.....ให้เราได้อธิบายอีกครั้ง กริชจะทำอะไรเราก็ยอม....."& a. Z# h+ T Q: s
ต่อให้พูดแบบนี้อีกนานแค่ไหนเขาก็ไม่มีทางได้ยิน ต่อให้เขาอยู่ตรงหน้าก็คงไม่ฟังผมอีกแล้ว.....เขาบอกแล้วไงว่าต่อไปนี้เขาไม่รู้จักผม2 k6 A) w. F" J1 @# h
ก๊อกๆๆๆ( f; g0 {+ U( r9 m$ ]% W/ p+ U
"ต้น นอนอยู่รึเปล่า?". S) C8 f" c# t# h; h. b
"............."
2 ?8 \+ x5 s5 n7 |5 V"กรูรู้ว่ามรึงแกล้งป่วย มีอะไรบอกมาซะดีๆ") b+ `3 ?1 [; `5 W; O3 d7 T3 ^2 `
".......กรู....ไม่สบายจริงๆ เม้งมรึงรีบไปโรงเรียนเถอะใกล้จะแข่งแล้ว" N& u7 F. r/ ~+ J6 ^
"จะแข่งทำเจี้ยไรถ้าไม่มีมรึง กรูย้ายสีตามมรึงมานะเรื่องอะไรจะลงแข่งคนเดียว"
8 Z* M1 q& E! h5 m* ^, p$ t3 F0 P+ V! J
เพื่อนคนนี้ถึงเอ่ยปากไล่เขาก็ไม่ยอมไปแน่ถ้ารู้ว่าผมไม่สบายใจ
& P" W' ^4 B/ M' t; N3 a7 }แต่ทำไมกริชถึงไม่ยอมอยู่ฟังเวลาที่ผมอยากให้เขาอยู่ แค่ฟังสักวินาที แค่นั้นก็พอ....จะคร่ำครวญทำไม ดูตัวเองก่อนเถอะว่าทำอะไรกับเขาบ้าง แล้วตอนนี้ผมควรทำยังไงดี
, v X) \( g4 ~- o9 h5 w0 a"เปิดประตูให้กรูเข้าไปหน่อยเถอะต้น" ....ยังไงมันคงไม่ยอมไปไหนแน่ๆ / |% |. u/ H/ |0 O# Z
"เฮ้ย!!! มรึงร้องไห้ขนาดนี้เลยเหรอ?!!!" .....เจรี้ยเอ๊ย! รู้งี้ไม่น่าเปิดประตูให้เลย
& m9 `( t( {% Y: w/ C1 s* C( i% D; \8 T* s. @+ d0 _
"เกิดอะไรขึ้นวะต้น?.......เรื่องคนนั้นเหรอ? ทะเลาะกันรึไง?"* m5 s6 `4 n) R& ^- D# c% b
"อย่าถามเลย มันจบไปแล้ว อย่าถามกรูอีกเลยเม้ง มรึงไปแข่งบาสเผื่อกรูด้วยละกัน"
; o8 ?7 Z7 W+ n"ไม่ไปเว้ย! สีกรูรึก็ไม่ใช่ ถ้ามรึงไม่ไปกรูก็ไม่ไปเหมือนกันนะต้น" ว่าแล้วมันก็ถือวิสาสะเปิดวิทยุหยิบการ์ตูนมาอ่านยืนยันว่าไม่ยอมไปไหนแน่ๆ
" R8 ~- L4 w9 I! I
U) c& Z, G5 I5 pจะบังคับตรูไปถึงไหนไอ้เม้ง ถ้าไปโรงเรียนแล้วเจอกริชตรูจะทำยังไงล่ะ?
9 p& | i1 F6 A6 `- y.....แล้วจะหมกตัวในห้องนอนไปนานแค่ไหน....อีกสองวันก็จบกีฬาสีแล้ว จากนั้นก็ต้องไปโรงเรียนตามปกติ....ถึงตอนนั้นจะทำยังไง.....ไม่รู้โว้ย!! - \0 W) W! G& K8 a
เสียงเพลงหนึ่งที่คุ้นเคยดังจากวิทยุ เพลงนี้.....เพลงที่ผมเคยร้องให้กริช เพลงที่เขาใช้ในมือถือ....มือถือที่แตกกระจุยไปแล้ว......
. c, u& X; q6 _5 g1 h( G- Z8 y/ N9 H* p# |
"เม้ง ปิดเหอะกรูไม่อยากฟัง" 9 L* s0 Q' A/ i3 U; b
ฟังแล้วนึกถึงทุกอย่างที่ผมทำเพื่อเขา....ทุกอย่างที่เขาไม่ต้องการอีกแล้ว....: s+ T3 n1 c" g. q; p, g
ผมทำเพื่อเขาเหรอ....ผมทำอะไรเพื่อกริชบ้าง?.....ที่อิดออดอ้างโน่นนี่เพื่อผลัดวันไปเรื่อยๆ แบบเนี้ยเหรอเรียกว่าทำเพื่อเขา?
: {9 x/ `: X- v5 s7 L6 x1 K8 S3 L4 z
@ Y4 M& A9 J; Z"เม้ง ช่วยออกไปนอกห้องที"
* M0 f- a9 Y, W. C- h$ j( [ u3 _) q"กรูไม่ไปไหนทั้งนั้นโว้ย!"/ O1 K1 G6 m6 v# G
"เม้ง กรูจะเปลี่ยนเสื้อผ้า! มรึงอยากอยู่ท้าพิสูจน์ก็ได้นะ แต่บอกไว้ก่อนว่ากรูเป็นรุกนะว้อย- T s/ N5 X9 r1 l
..
8 k$ K+ H- F) {..
/ M# @9 { _! V+ n. {..! U- r% G! p' [1 w4 n7 \* {
..1 F) R, v. B5 C1 |4 g: ?9 G# a; M
มาถึงที่สนามก็ 10 โมงนิดๆ แล้ว พี่โจ้ยืนทำหน้าเป็นยักษ์วัดแจ้งเลย ตอนนี้ในสนามเริ่มแข่งไปได้ราว 20 นาทีแล้ว ฝ่ายเรายังตามอยู่ 11 แต้ม ผมกวาดตาดูรอบๆ.....กริชไม่อยู่ที่นี่.....เขาไม่อยู่แล้วจริงๆ.....5 h6 w5 K6 t* v4 b
"ขอโทษครับพี่โจ้"
7 u: f4 |& Y- ?8 a/ E9 ~"เอาเถอะ รีบเปลี่ยนเสื้อทีมแล้วเตรียมตัวรอก่อนนะ เดี๋ยวพี่จะเปลี่ยนตัวให้ลง"
: Q7 j, t( Z: G"ไหวแน่นะต้น? หน้ามรึงเซียวมากเลย เมื่อคืนได้นอนมั๊ยเนี่ย?"
; X7 N- G2 q$ j! R* u6 P0 z3 P".....เราไหว ไม่ต้องห่วงหรอก"( k/ a8 e; g, `2 F7 I1 a7 W3 I
6 N' ^4 r5 q8 _4 w5 L/ H3 Dผมหยิบเสื้อทีมสีแดงขึ้นมาสวม ถึงหัวมันจะลอยๆ หวิวๆ แต่ตอนนี้ผมพร้อมแล้วที่จะทำเพื่อกริช สิ่งแรกที่ผมจะเพื่อเขาจริงๆ แม้ว่าเขาจะไม่ได้เห็น.....กริชครับ จะโกรธผมยังไงก็ได้ จะไม่ยกโทษให้ผมก็ได้ จะทำเป็นไม่รู้จักกันผมก็ไม่ว่าเพราะสิ่งที่ผมทำมาตลอดมันเกินจะให้อภัย แต่ยังไงผมก็จะทำความฝันของกริชให้เป็นจริง/ [% z R" Y/ `1 j. _, F
7 G( I: Q) Y: X( x
"ต้น เกิดอะไรขึ้นน่ะ?"
* s' X/ J3 z" j8 o"ไม่มีอะไรหรอกวิง"* r5 ^$ _6 ?7 n1 E
".......ทะเลาะกับพี่กริชเหรอ?"4 N+ X# B. k) @; v7 y: A
".............."! W0 u! F' Z" G3 @7 D
"พี่กริชไม่มา......พี่เขากลับต่างจังหวัดไปแล้วล่ะต้น.....เป็นเพราะเรารึเปล่า? เราขอโทษนะต้น"4 D& V" b! a( e; O/ z6 Q' K
"ไม่ใช่เพราะนายหรอกอย่าคิดมากเลยวิง เราสิต้องขอโทษนาย"
. J% i# `5 `' {! t$ J" h: C- }: B4 T
5 y' R% T; J! R* f' t6 Nความโง่ของผมทำร้ายเพื่อนคนนี้มานานแล้ว แถมยังทำให้กริชเข้าใจผิดจนโกรธวิงไปด้วย# l3 s W3 v9 a% ?
"เราขอโทษจริงๆ นะ....เราจะไปคุยกับพี่กริชให้ พี่เขาต้องเข้าใจนายแน่ๆ"
u8 L8 ~* T9 e* P$ x- l1 dเจ้าหน้าใสตรงหน้าก็ยังเข้มแข็งกว่าผมมากนัก วิงกล้าเข้าไปคุยกับกริชด้วยความรู้สึกนั้น พยายามสู้ทั้งที่รู้ว่าไม่มีหวัง ....แต่ผมสิ.....6 k% l9 d5 R" r) m& q
"ไม่ใช่ความผิดของนายหรอกวิง ทั้งหมดเป็นเพราะเราต่างหาก จริงๆ แล้วเราต้องขอบใจนายนะ"
6 j) o0 {) l$ x% p: y- b"ขอบใจเรื่องอะไรล่ะ? เราทำให้นายเดือดร้อนมาตลอด"& q2 F7 _0 y2 y/ v* _% O3 z! f. q
"ก็ถ้าไม่มีนาย เราคงรู้สึกผิดไปอีกนานต่อให้กริชไม่โมโหเราก็เถอะ"
% n _4 g; V! C) ?7 A; Y+ B6 Pบางทีมันอาจจะดีที่เป็นแบบนี้ ถ้าผมบอกกริชตรงๆ เขาคงโกรธแต่ไม่แสดงออกมา ถ้าเป็นแบบนั้นก็ไม่รู้เมื่อไหร่ถึงจะสนิทใจกันได้เหมือนเดิมอีก
- f3 E8 m" F- Y. F( B+ T, d( z6 _8 q# E1 w( q* O
"ต้น! ลงสนามได้แล้ว!"9 C" U4 P5 a8 y) C8 T% s3 A# l9 P
"เราไปล่ะวิง! ช่วยเชียร์เราด้วยนะ" นาฬิกากับเข็มสีทองถูกหย่อนลงเป้.....รอดูผมตรงนี้นะครับนะกริช
' z* z8 L1 K7 D) Lเสียงเพลงนั้นยังก้องอยู่ในหัว เพลงที่ผมร้องเพื่อเขา เพลงของเราสองคน ......ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าการสู้ที่แท้จริงคืออะไร
' |* P) }' u6 I) _' N$ L3 s( c, N J9 u0 H8 L8 |% |
.....ได้เกิดมาเจอเธอทั้งที ไม่ว่ายังไงจะลองดีสักวัน
" ]' n- B" ~2 pอยากรักก็ต้องเสี่ยง ไม่อยากมีเธอเป็นเพียงภาพในความฝัน
9 B# g3 q: B3 Q& C: iลำบากลำบนไม่สนใจ ตะเกียกตะกายสักเพียงใดก็ดีกว่าปล่อยเธอไปจากฉัน9 ~* W5 \+ W' s$ N1 z, W, M6 {" s# A
ตกหลุมรักจริงๆ เพราะรักจริงๆเธอคงไม่ว่ากัน........: b9 J5 ]) ~5 d
1 @5 N% C9 s: S m4 z; ~( O. T% `สู้เพื่อสิ่งที่ฝันไม่ใช่นั่งหวังลมๆ แล้งๆ ว่าจะเป็นจริง
" y2 d' S4 a+ fสู้ทั้งที่รู้ว่าไม่มีหวัง.....สู้ในเวลาที่กำลังใจหมดไปแล้วแต่ก็ยังไม่ยอมท้อ3 C+ e/ T$ P# s2 ]5 `, T5 e
เมื่อวานเป็นวันสุดท้ายที่กริชอยู่กับผม แต่วันนี้แหละ.......
0 D9 j4 t$ O$ R! {3 ~"ไปกันเถอะเม้ง"& s1 G x! [0 i# I6 V$ S7 T- W B
"สีแดงขอเปลี่ยนตัว 2 คน!!!" .....วันนี้แหละจะเป็นวันแรกที่ผมสู้เพื่อเขา!
" G0 B7 O+ o) C, m8 |! e3 e! e2 I \2 {( c1 G9 x
"ไงน้องต้น! นึกว่าไม่มาซะแล้ว"
' x) r$ G! w7 s9 C6 S& U u% `) N"ยังไงก็ต้องมาล่ะครับพี่ปัด"
" k+ l) l/ k# S- hถึงจะตามอยู่สิบกว่าแต้มแต่ผมก็ไม่กลัวหรอก ยิ่งเป็นทีมของพี่ปัดที่ชอบเล่นแรงๆ ก็ยิ่งทำคะแนนง่าย หลอกล่อซะหน่อยก็ได้ฟาล์วแล้ว8 ?( L- B5 K4 q
ตอนนี้คะแนนเริ่มตีตื้นขึ้นมาทีละนิดแต่ก็ยังห่างเกินไป ใกล้จะหมดครึ่งแรกแล้วถ้าเป็นแบบนี้คงตามไม่ทันแน่ๆ
; o" x$ S& ~! t& F; q5 y t9 Wหัวก็เริ่มมึนๆ ซะแล้ว โธ่เว้ย! ต้องทำได้สิน่า!!! เรื่องเดียวในตอนนี้ที่ผมจะทำเพื่อกริชได้ จะพลาดไม่ได้อีกแล้ว!!
1 x* j: f* B9 r, q) X# Y& O _5 k+ \- o0 b! o. m5 d6 j2 d
**************************************************************** x9 `5 h# U4 K2 F& x$ `
นาฬิกาเหนือสถานีขนส่งสายใต้ใหม่บอกเวลา 9:049 D: F8 o1 ~/ \8 x2 W
"กริช ทำไมจู่ๆ จะกลับมาบ้านล่ะลูก? ไหนว่าสอบเสร็จแล้วจะอยู่ดูกีฬาสีก่อนไง"
. r$ U1 N6 l5 d8 L& R".......เบื่อๆ น่ะครับ วันจันทร์ก็ไม่มีเรียนเลยอยากกลับบ้าน"
6 i% r) N4 f' {1 d"แล้วนี่รถเที่ยวไหนบริษัทไหนล่ะ? แม่จะได้บอกพ่อไปรับที่ท่ารถ"
5 Z& o9 H0 A# ~3 w"เพชรบุรีทัวร์ครับแม่ รถออก 9:45 ครับ"8 M: I; B3 D" j }0 p9 G
"แล้วเงินติดตัวมั๊ย? จ่ายค่าติวไปเท่าไหร่น่ะ ยังมีเงินพอใช้มั๊ยลูก?"3 ?7 Z! C6 q- i; J
"มีเยอะครับ แม่ไม่ต้องห่วงครับ"" H. E: m: b+ k
เด็กหนุ่มเหน็บหูโทรศัพท์สาธารณะไว้ที่คอพลางเปิดกระเป๋าเงิน ธนบัตรใบพันหลายฉบับยัดอยู่ในนั้น 8 P) d0 W7 y; O" H% V
8 w9 H' ^; M0 ^: L+ G
.....เรารักกริช เราไม่ได้ทำเพราะต้องการเงินของกริชนะครับ อีกอย่างเราอยากให้กริชได้มอเตอร์ไซค์เร็วๆ.....
+ `5 c P! H3 E# b.....ปีหน้ากริชจะอายุ 20 ใช่มั๊ยครับ?...ได้เป็นเด็กมหาลัย....มีมอเตอร์ไซค์....ถึงตอนนั้นกริชอย่าลืมเรานะครับ.....0 q% R4 w5 P, C, J n3 R3 d. ?
.....ทำไมต้นทำเหมือนจะหายไปไหนแบบนั้นล่ะ? ต้นอย่าทิ้งผมไปนะ......
. N1 G ~" w& B% n; Z+ U* j1 Y! F$ f' y3 o....กริชคิดมากจังเราไม่ทิ้งนายไปไหนหรอก เราสัญญาจะอยู่กับกริชตลอดไป......& W+ y3 U6 r% w$ E2 e) Z
........เราสัญญาจะอยู่กับกริชตลอดไป........' p0 x1 M% t) H$ x: U# e) i/ c3 v# z, _
0 s; S* T7 \6 U3 W
"แล้วสอบยากมั๊ยเนี่ย ทำได้มั๊ยลูก?"
3 w5 j* l7 B5 h$ g, H5 E: A1 L p( A"ก...ก็ไม่ค่อยยากหรอกครับ ติวกับเพื่อนหลายคน แค่นี้ก่อนนะครับเสียงเพลงมันดังคุยไม่ค่อยได้ยิน"
; ?% ^+ _2 ]- \; S2 `" d8 m7 M"จ้า กลับมาค่อยคุยกันนะลูก"
- P; i' y3 b5 A# j' r" `: V, b6 R
-------------------------------------------------------7 a+ w4 L0 @4 I P; {& e
"นพ เอาไงดีวะ?" - l# Q* V$ E! o' V4 a Z+ W8 |
พี่โจ้หน้าเครียดพลางจ้องดูกระดานคะแนนสลับกับสนามบาสที่แข่งขันชุลมุนแย่งบอลล้มลุกคลุกคลานจนกลายเป็นลูกยึดซะหลายครั้ง ครึ่งหลังนี่แผนเริ่มจะไม่เป็นแผนแล้ว ถึงคะแนนจะตามอยู่แค่ 8 แต้มแต่ตอนนี้เปลี่ยนตัวกันจนเหนื่อยทั้งตัวจริงตัวสำรองทั้งสองฝ่ายเลย
: j w, h# D- W. B9 T"สงสัยต้องเล่นไม้ตายแล้วโจ้" พี่โจ้พยักหน้าให้สัญญาณนำอาวุธสุดท้ายมาใช้
& z" {! v1 m9 @6 q2 i o"วันนี้ชนะเลี้ยงเอ็มเคแล้วตบด้วยสเวนเซ่นส์นะน้องๆ!!!" ....ไม่ได้ช่วยอะไรเล้ย! แต่ก็เข้าใจ พี่เขาอยู่ฝ่ายอุปกรณ์กับเหรัญญิกพ่วงอีกตำแหน่งนี่หว่า% Z! P% X# h8 P9 R4 }6 g/ T. K
) _4 |1 d- y9 h) A Z' l% S
พี่ม.5 กับเจ้าเม้งที่เปลี่ยนตัวออกไปเพิ่งกลับเข้ามาเล่นต่อ ฝ่ายโน้นก็เริ่มเหนื่อยจนชู๊ตไม่ลงซะหลายครั้ง แดดร้อนขึ้นทุกทีแล้ว ดีนะที่ได้ลูก 3 คะแนนจากเม้งกับพี่ม.5 ติดกันสองลูกให้พอใจชื้นบ้าง แต่อีกแปบเดียวฝ่ายโน้นก็ชู๊ตลงให้คะแนนทิ้งห่างไปอีก ชักจะไม่ไหวแล้ว จะเปลี่ยนตัวก็.....คนที่นั่งอยู่ริมสนามยังหน้าซีดโบกมือหยอยๆ บอกน้อยจะไปชายแดนอยู่เลย..... ตอนนี้ก็ได้แต่ส่งบอลให้พี่ๆ ไปจัดการต่อ& e Z+ G- x) x0 t' h9 o5 W
"เฮ้ย! หมดแรงแล้วเหรอต้น?"- M, A4 B7 q. |. A" l `! }7 J% |
"คร้าบพี่โย่ง จาม่ายหวายแล้ว") e) P3 J) I. m3 Q
( V3 G6 |: _* F& j% N
มารยาไปงั้นแหละ พอเผลอไม่มีคนประกบผมก็เข้าเลย์อัพใต้แป้นเอา 2 แต้มบ้าง พี่โย่งชี้หน้าแล้วหัวเราะใหญ่ แต่เล่นมุขนี้อีกทีพี่ท่านเริ่มไม่ขำแล้ว พอบอลเข้ามือผมอีกคราวนี้พี่โย่งยืนดักเลย ง่ายไปมั้งพี่! คิดว่าผมชู๊ตสามแต้มไม่ได้แน่ๆ เลยจะรอบล็อคเลย์อัพรึไง?! ก้าวซ้าย- ขวาแล้วกระโดดขึ้นด้วยบอลในมือขวา พี่โย่งกับสีเหลืองอีกคนก็โดดขึ้นบังทันที ผมรีบเปลี่ยนบอลมามือซ้ายแล้วส่งลูกลอยขึ้นข้างห่วง
" @- G# I, P6 D ^3 ]
' g. Z! N* d/ }* J( [มันเหมือนภาพสโลว์โมชั่น.....พี่สองคนเสียหลักกลางอากาศ ลูกบอลกลิ้งลงห่วงไปอย่างช้าๆ คะแนนเท่ากันแล้ว!
$ D6 X8 ?+ y* @8 B) @3 G& ] uพอผมลงแตะพื้นก็รีบขยับออกแต่พี่สองคนที่ล้มตามลงมา.....หัวเข่าใครสักคนกระแทกลงที่........
% M2 Z! P U9 v! f# G
' a, v) A# k3 sกร๊อบ!!!!
& e1 ~6 ]: [0 Y! D4 Q) D. m& M
) Z) \/ v+ N$ T; C" \"อ๊ากกกกกก!!!!!!!"# s! ~$ `: i! s3 p) \
0 V7 f. x% O% D2 r6 f2 j4 I( B( U"เฮ้ย! ต้น!!"
. x9 W, J. `' \$ f, O' e; _- t Y, a ~+ h
' z9 D% ?$ ~7 M }2 Kพี่สองคนรีบลุกขึ้นจากขาผม.....ขา.....ขาผม........; e3 d+ r, N6 }4 Y0 w9 ?2 s
บนพื้นปูนที่ร้อนจนแสบผิว แต่ความเจ็บมันมากกว่า .....ความเจ็บที่แล่นตั้งแต่ข้อเท้าขวามาถึงต้นขา....) x" u% Z% }& `
ได้ยินเสียงพี่โจ้วิ่งเข้ามาดู มันเจ็บจนหมดแรงซะดื้อๆ ได้แต่นอนตัวงอดูคนมากมายที่มุงเข้ามา เห็นเม้ง วิง แล้วก็ใครอีกเยอะแยะแต่เจ็บจนลืมตาแทบไม่ขึ้น+ ~" M# q4 E0 U! j0 p
"ต้น เป็นอะไรมากมั๊ย!!?"5 G8 ~3 i* X8 Y, }) D* L
"ไม่....ไม่เป็นไร"; W' o& M! h1 t- V' t
"เจ็บตรงไหนต้น? ขยับขาได้มั๊ย?!"
3 A* x. H A; J3 M( m....พูดไม่ออก....พยายามลุกขึ้นยืนแต่มันเสียวแปลบไปทั้งขา....บ้าน่า! ต้องไม่ใช่แบบนี้!
7 t7 f4 G/ c% w6 Y4 i0 C"ผมยังไหวครับพี่ ขอนั่งพักแปบเดียว"
, Y: {+ P5 H5 B"ไม่ได้หรอก! ขอพี่ดูขาก่อน" พี่โจ้กดนิ้วเบาๆ ไล่จากน่อง พอถึงเหนือข้อเท้ามันก็เจ็บจนสะดุ้ง
1 p4 ~+ Z% V f6 e' f2 n. h$ m* ]"อาการเป็นไงครับพี่โจ้? ไอ้ต้นมันเป็นยังไงแน่?"$ a! w b! F+ s! S( H
"ส....สงสัยกระดูกร้าวว่ะ เห็นแวบๆ ว่าฝ่ายโน้นเอาเข่าลงแถวนี้"- m, W& y9 ?" R Z5 P$ l7 `
2 d# s+ z K+ S4 P" \
"พี่โจ้ ผมไม่ได้ตั้งใจนะครับ น้องต้นลองถอดรองเท้าออกดูซิ"
/ ?7 a: q$ A4 K& k6 v4 i; a! E9 Bฝ่ายโน้นหน้าสลดไม่แพ้กันพยายามเข้ามาช่วยแกะเชือกรองเท้าแต่ยิ่งกระเทือนมันยิ่งเจ็บ.....มรึงจะช่วยหรือมรึงจะฆ่าตรู!? ตาพร่าจนมองหน้าไม่ชัดเลยไม่งั้นตรูจะเอาคืนแน่ไอ้คนหวังดีที่โลกไม่ได้รอ
4 P" i# s- f; N4 v+ \' o% a$ ?อะไรๆ มันชุลมุนไปหมด แล้วใครก็ไม่รู้มาหามผมไปข้างสนาม.....ผมถูกเปลี่ยนตัวออกแล้วเหรอเนี่ย?....ไม่จริง....7 c9 a; D! O6 I+ L& F
"ต้น! ขาหักเหรอ?"& P( o9 Z, X" K4 w5 s
"ไม่หักโว้ย! ช้ำนิดหน่อยแค่นั้นแหละวิง". u! ^) }) o/ x$ M; q; n5 H' d) S
"พี่โจ้ ผมว่าเรียกรถพยาบาลเถอะครับ"5 p- G! J% r1 J& u& G
"เอางั้นเหรอเม้ง! เออ! ก็คงดีมั้ง? พี่ทำอะไรไม่ถูกแล้วเนี่ย!"- ~, X5 j- t N5 u6 H" C
"ไม่ได้นะครับพี่โจ้! ผมแข่งไหวจริงๆ ผมยังแข่งได้นะครับ ขอผ้ายืดมารัดขาก็พอครับ"- q& `- y& E% C! o+ U
"อ....เอางั้นเหรอต้น? แน่ใจนะ?"! G4 Q3 \9 x+ Z+ p& E \5 z
3 S. n4 j5 g$ U7 @) \
ผมนอนแหมบกลั้นใจตอนที่พี่โจ้ถอดรองเท้าถุงเท้าออกแล้วรัดผ้ายืดตั้งแต่เหนือข้อเท้าไล่ลงไป แค่ช้ำเท่านั้นแหละ ไม่ได้เป็นอะไรหรอก ผมต้องแข่งต่อได้สิ.....วันนี้คือวันแรกที่ผมจะสู้เพื่อเขา! จะจบแบบนี้ไม่ได้!
) k9 c% h" x6 J& A1 U' A"ต้น! ท่าจะไม่ไหวนะ! เจ็บแบบนี้คงกระดูกร้าวแหงๆ ดีไม่ดีหนักกว่านั้นอีก"$ Y' K* Q4 z% P$ Q. S
"ต้องไหว....ต้องไหวสิ เขารออยู่....เขารอเหรียญทองอยู่.....เจ็บนิดเดียวเอง"+ B: C' Q8 h4 h
"ต้น.....อย่าฝืนเลยนะ ทำแบบนี้พี่เขาไม่ดีใจหรอก"
8 a6 ~* r& [: F) g7 p( M8 H& D"เรายังไหวน่าวิง....แค่ไล่เตะนายไม่ได้แค่นั้นแหละ ฮะๆ"
. [2 d8 u5 s& E9 w4 U/ A"ต้น พี่ว่าไปโรงพยาบาลเถอะ พี่รับผิดชอบไม่ไหวนะถ้าน้องอะไรไป ยังไงเจ็บแบบนี้พี่ก็ให้ลงต่อไม่ได้แล้ว"
6 d3 w7 y' `0 O"ข...ขอผมนั่งเป็นตัวสำรองก็ได้ครับพี่.....ขอผมอยู่เถอะนะ.....แข่งจบแล้วค่อยไปหาหมอ": ?/ |+ m1 a1 h) W0 d! s* M" S
+ O# G5 Y, v: \อุตส่าห์ตีเสมอได้แล้ว อีกไม่นานก็จะจบแล้ว อย่างน้อยอยู่เป็นตัวสำรองถ้าใครเหนื่อยผมยังลงแทนได้.....ต้องชนะสิ....ต้องชนะ......ผมขยับผ้าให้ยิ่งรัดแน่นขึ้น รัดแน่นๆ ให้ลืมเจ็บไปเลย แต่พอลองลงน้ำหนักที่เท้ามันก็ยังเสียวแปลบนิดๆ ถึงโคนขา
: f# T" @: S' J/ W$ I! M7 q2 k& i1 K$ M.....แค่อย่างเดียวที่ผมจะทำเพื่อเขาได้ แต่ผมก็ยังทำมันพัง.....
- Y* ~% ?9 Z! F% x0 j.....ทุกอย่างพังหมดแล้ว....ไม่เหลืออะไรแล้ว..... " Z1 m# t1 K* h8 u" y
) Q$ f* {; \2 A7 s3 D4 G- f7 d5 {
"โจ้! นายทำอะไรน่ะ?" เสียงใครเดินเข้ามา....ทำไม.....ไม่นะ! ต้องไม่ใช่เวลานี้!!!
, X5 j- F: O9 O2 G C% @0 ?4 K0 q$ s* J# t" s- O
"น้องเขาโดนล้มกระแทกแถวข้อเท้าน่ะพี่กริช"' a, R" Q7 M. M" ^0 }
"แล้วทำไมเอาผ้ารัดแบบนั้นล่ะ?"
3 `6 S5 h5 E' b* `1 O1 \+ U7 N- o/ r/ ]) u"ก็....ก็น้องเขาอยากให้ทำแบบนี้น่ะ"2 s1 w- t! g* E* L! v9 y$ s# |
เขาก้มลงข้างๆ มือแข็งแรงที่คุ้นเคยแตะลงที่ข้อเท้าแล้วค่อยๆ แก้ผ้าที่รัดออกก่อนจะกดเบาๆ ไปทั่ว: K' U; k; }( v
"เจ็บตรงไหนบ้าง?"
8 E/ h& N) ` b7 E0 Z+ C& o% T3 V8 v6 j# E. I3 N9 p
.....เขาอยู่ตรงนี้จริงๆ.....เขากลับมาแล้ว.....แต่ทำไมต้องเป็นตอนนี้.....นี่ไม่ใช่สิ่งที่ผมอยากมอบให้เขา เขาควรได้เห็นเหรียญทองที่ฝันมานานต่างหาก ความฝันที่ผมทำพังถึงสองครั้ง......1 N% E/ P& u' Y, t
"นอนลงซะ โจ้หาอะไรมาหนุนขาน้องต้นไว้ ขอถุงน้ำแข็งมาประคบแล้วโทรเรียกรถพยาบาลด้วยนะ"# C9 m$ I5 B9 a7 t0 {& y
ถึงจะอยู่ข้างสนามที่กำลังแข่ง แต่รอบข้างในตอนนี้กลับเงียบเหมือนมีแค่ผมกับกริช เงียบจนได้ยินแค่เสียงสะอื้นของตัวเองกับเสียงลมหายใจของเขา
, s( ]2 k, E. F# m. `. }. U"ทำแบบนี้ทำไม?"
( `$ B, b7 ]; w, q. j"......เรา......" ผมจะคุยกับเขาไม่ได้ เรื่องของผมกับกริชจบไปแล้ว ต้องทำเหมือนไม่รู้จักเขา จะไม่ทำให้เขาเดือดร้อนอีกแล้ว
6 g6 ?% M( K' k5 L; L"ถามว่าทำแบบนี้ทำไม? อยากพิการรึไง?" เขายังโกรธอยู่จริงๆ ด้วย......เขายังโกรธผมอยู่.....3 q( s! h" H: w' L+ [
อยากจะห้ามน้ำตาแต่มันไหลมาไม่หยุดได้แค่เบือนหน้าหนี ไม่ใช่เพราะเจ็บขา แต่มันเจ็บที่ใจ
( B; F' O$ R5 _' N) fเรื่องเดียวที่ผมพอจะทำให้เขาได้ แต่ตอนนี้มันพังหมดแล้ว.....ตอนนี้ผมเป็นแค่คนโกหกที่ไม่มีอะไรจะให้เขายกโทษได้
p0 a) X; H. \9 P7 u0 ?$ Y- ?" L8 ?. @
เสียงรถพยาบาลแว่วมา แล้วผมก็ถูกอุ้มขึ้นรถ.....ดีเหมือนกัน พาผมไปจากตรงนี้ทีผมสู้หน้ากริชไม่ได้.....ไม่อยากให้เขาเห็นผมในสภาพนี้อีกแล้ว; z3 y- J* z3 Y; J H, c
"ไปด้วยครับ" กริชก้าวตามขึ้นมาแล้วประตูรถก็ปิด ....โว้ย!! พูดอยู่หยกๆ ว่าไม่อยากให้เห็นก็ยังจะตามมาอีก
% y6 ] h2 j/ Q$ n$ r7 z3 l"กริช.....เราขอโทษ" กริชนั่งจ้องหน้าผมไม่พูดอะไรเลย
1 K: b) P1 U5 M0 Y1 c"ไม่ต้องพูดแล้ว"
: I6 z8 z: h" K9 k"เราขอโทษ.....ขอโทษนะกริช......ขอโทษจริงๆ"
9 n. h" J: Y+ z1 |9 r. A1 _"................"
4 |! N* V; K8 l9 v! h* \# i2 C"วิงเขาไม่เกี่ยวอะไรด้วยนะครับกริช วิงเขาไม่รู้เรื่อง เราไม่ได้เล่าเรื่องของพี่--"8 ^( H% L$ O# O! _* e' z& N
"ไม่ต้องพูดแล้ว นอนไปเถอะจะถึงโรงพยาบาลแล้ว"+ Z( b3 e5 }5 I3 K/ X: U
& T+ s) ?8 T8 u# q! K+ a: ?% Xรถหยุดนิ่ง บุรุษพยาบาลเข้ามาเข็นผมเข้าห้องฉุกเฉิน ภาพสุดท้ายที่เห็นคือกริชยืนนิ่งไม่เดินตามมา นั่นสินะเราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้วนี่นา ทั้งที่รู้ดีแต่ทำไมมันหัวใจมันเจ็บเหลือเกิน.....เราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว....คำขอโทษของผมเขาก็ไม่อยากฟัง.....เขาไม่รู้จักผมอีกแล้ว......
3 |# u9 T) I9 b3 X. R! @...+ d$ r2 ^# X( {2 F1 w# M
...
6 e' s3 I$ z" K9 g7 F; p...
! f; I1 d( y8 T" O7 n8 z& x8 U...- u& \! O! d. H% s" M$ s) B( l
พยาบาลจับผมตรวจโน่นนี่ แล้วเข็นไปห้องเอ็กซเรย์ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาทำอะไรบ้าง ในหัวเห็นแต่ภาพกริช.....
4 Q: Y p# K& y# g' i3 S' _/ }* V* Qภาพที่เคยอยู่ด้วยกัน....ทุกคำพูด......ทุกสิ่งทุกอย่าง.....รวมทั้งภาพสุดท้ายที่เขายืนมองผมไกลๆ.....สิ่งที่พอเรียกสติกลับมาได้ก็คือความเจ็บเมื่อคุณหมอขยับเท้าผมให้เข้าที่ก่อนจะเริ่มพันผ้าปูนพลาสเตอร์เปียกๆ เข้ารูปเฝือก* l: D: q3 e- h+ m- g
"กระดูกร้าวนะ ไม่ถึงกับหักแต่ก็พยายามอย่าใช้ขาช่วงนี้ล่ะ"
! T2 n. @" l I# G9 |: J"ครับ"
; ?" \6 D5 t3 y"ใส่เฝือกเดือนนึงแล้วมาเอ็กซเรย์ดูอีกทีแต่คิดว่าเดือนเดียวคงหายดีแล้วล่ะ"6 x+ T3 E. M& c* s6 T' G- E
ไม่รู้ว่าดีใจหรือเสียใจ....แวบนึงคิดว่าน่าจะเจ็บแรงกว่านี้เผื่อบางทีเขาอาจจะอยู่กับผมนานขึ้น.....คิดอะไรบ้าๆ.....กริชเกลียดผมขนาดนั้น....
8 b8 s* `( R/ f6 P: V, ? t
5 b0 A+ x; g8 mนาฬิกาบนผนังบอกเวลาบ่ายโมงกว่าๆ ....ตอนนี้การแข่งจบไปแล้ว.....ถึงไม่รู้ผลแต่......ถ้าชนะป่านนี้คงมีใครสักคนมาหาแล้วล่ะ.....ทุกอย่างพังหมดแล้ว สิ่งสุดท้ายที่จะทำเพื่อเขาแต่ผมก็ยังพลาด แล้วไอ้เป๋อย่างผมจะทำอะไรได้อีก ก็ได้แต่ยอมรับความจริงเท่านั้น ผมยกมือไหว้ขอบคุณคุณหมอและพี่บุรุษพยาบาลที่เข็นรถให้ผมนั่ง ประตูห้องตรวจค่อยๆ เปิดออก ทั้งที่รู้.....แต่ลึกๆ ก็ยังหวังว่าคนที่ยืนรออยู่หน้าห้องจะเป็น......มีแค่ความว่างเปล่าเท่านั้น......7 Z5 T2 t* B+ J4 h* Q
จะมัวสำออยไปถึงไหนฟระไอ้โง่! ชีวิตเราต้องจัดการเองได้สิ! บอกตัวเองไว้ว่าไม่มีกริชอีกแล้ว!5 l) O. g9 i7 Y2 a0 o
. b: w! F* @$ p, M9 N& Q" Z
"เอ่อ....พี่พยาบาลครับ ผมไม่ได้เอากระเป๋าเงินมา ขอโทรไปหาคนที่บ้านหน่อยได้มั๊ยครับ?"
0 F8 r' K0 L1 h& G"พี่ชายของน้องจ่ายให้หมดแล้วล่ะครับ" ....พี่ชาย? ใครโทรบอกพี่ต่อพี่ต้อมรึไง?
0 a( v! _1 p& t% |: k- o7 ^9 j% b+ Y"นั่นไงครับ"$ R" j2 ~( ]( d5 c, \) h
ไม่ใช่พี่ต่อหรือพี่ต้อม.....คนที่ยืนสะพายเป้ถือไม้ค้ำกับถุงยาอยู่ข้างหน้า......
- n3 Q2 l4 |0 X G8 v _"คุณหมอนัดอีกหนึ่งเดือนให้มาเอ็กซเรย์อีกครั้ง ระวังอย่าโดนน้ำด้วยนะครับ อันนี้บัตรคนไข้ครับ"# Q* p8 n' Y. y* }$ u
"ขอบคุณครับ"
) J; B: `4 w2 f5 wแล้วเขาก็เปลี่ยนมาเข็นรถให้ผมช้าๆ ออกมานอกโรงพยาบาล ไม่มีคำพูดอะไรทั้งนั้น....มีแต่ความเงียบ" g8 f4 L5 [/ @. w9 a& Z3 Y
... T0 r* t" M/ Q J+ [, \
.., ~/ s; C* p |4 i! N- P: ~7 s+ x
"พี่กริชไม่กลับเพชรบุรีแล้วเหรอครับ?"
7 h( z% n* A3 o# _* T0 I. M3 H6 a) F; L2 P"เรียกกริชเฉยๆ ก็ได้"2 p; D _5 K* f7 z8 v8 P
....
; I, U( Q( y: N....
) Y4 x2 y; F: `, \) H+ X....
( G, k' D! |: J" m' n....
' S6 h: X* H# ?/ X! Y"ต้น ทำแบบนี้ทำไม?": e' L N! d2 b3 |5 W% k
".....เราขอโทษนะกริช"6 b6 }1 n' B' f p- ^9 D) K
"เลิกพูดขอโทษได้แล้ว บอกผมทีว่าทำแบบนี้ทำไม ไม่รู้ตัวรึไงว่าเจ็บหนักแค่ไหน ถ้าฝืนต่อจะเป็นมากกว่านี้นะ"
3 |' n( f" g* r1 M) V".....แต่ยังแข่งไม่จบ......"* O0 n, `# C6 l; B; ]8 Z
"จะฝืนไปทำไม?" กริชเบาเสียงแล้วนั่งลงตรงหน้า ".....แค่เดินยังไม่ไหวเลย"% B6 C" u, `4 k2 [9 t
"เรา...อยากเอาเหรียญทองมาให้กริช.....เหรียญทองบาส.....ขอโทษนะเราทำให้กริชผิดหวัง"
2 ?; q# I% ]2 j; ?' C( u"เรื่องนั้นช่างมันเถอะ นั่นมันความฝันของสิงห์ ต้นก็รู้"
; b0 d5 v: c, m! g8 ?
& ~2 N8 p6 S: Z. h& s8 X8 [.....เรื่องนั้นช่างมันเถอะ.....พูดแบบนี้แสดงว่าสีเราแพ้แล้วจริงๆ.......- Y( r: l5 N( V# }7 w5 m) _1 O
"อะไรที่กริชอยากได้...ฮึกๆ....เราจะทำให้ทั้งนั้น แต่ตอนนี้ทีมสีเรา...ฮึกๆ ...."4 J, W. `% W8 o
"กีฬาต้องมีแพ้มีชนะ มันเรื่องปกติน่ะ"- n" h% v1 O7 x/ {
"เราไม่ได้ตั้งใจจะให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้เลยนะ...ฮึกๆ...คืนนั้นเรา....เราแค่อยากกินเหล้าฟรี.....ตอนแรกตั้งใจจะ..."
) c! X. W1 }. c3 O" X"จะมอมเหล้าผมแล้วทิ้งไว้ที่ร้านงั้นเหรอ?"
+ a9 C- _! v" xภาพวันเก่าๆ คืนแรกที่ได้เจอกัน จุดเริ่มต้นของเรื่องทั้งหมด จุดเริ่มต้นที่ให้เรื่องเลยเถิดมาถึงขั้นนี้
G7 x& T- D4 p4 N) I/ ^& U x" v7 _+ z# V3 E
"ตอนเห็นชุดนักเรียนในตู้ ทำไมต้นไม่บอกผมล่ะ?"
9 t9 y L% e* P) z5 K4 x. K' i"เรา...เรากลัว....ฮึกๆ....เรากลัวกริชบอกโรงเรียน ....ฮึกๆ.....กลัวถูกไล่ออก...."" n4 S0 _- M9 v8 j0 J' X5 a
"แล้วหลังจากนั้นล่ะ? มีเวลาตั้งนานทำไมต้นถึงไม่บอก?"
1 Y1 n) i# l' w6 y# o3 h1 h"เราผิดเองแหละ เรากลัว....ฮึกๆ....กลัวไปทุกอย่าง"# d6 H9 f! ~! F' \5 L
...
! Y* P& F& h2 V' I8 q+ F...
* R4 M u7 ]% m6 c"ต้นกลัวจะกระทบการเรียนของผมใช่มั๊ย? ต้นรอให้ผมสอบกลางภาค สอบโควต้าเสร็จก่อนใช่มั๊ย? คืนนั้นที่สวน......ต้นพูดว่านายเป็นรุ่นน้องแต่พอผมเล่าเรื่องสอบโควต้านายก็เปลี่ยนใจไม่ยอมพูด"8 ?# s8 F5 a4 ]0 ]: p- \7 f
...: a" N0 y+ V; `# L: u. s# p: A- O
...+ \6 Q3 f6 o f+ r0 F3 M' N
"ต้น.....เป็นความผิดของผมเอง เพราะผมอ่อนแอ ต้นถึงต้องรอมาตลอดใช่มั๊ย? ต้นรอผมสอบเสร็จก่อนแล้วถึงจะพูดใช่มั๊ย?"0 D3 ~! Y. V* n8 c1 B
"เรากลัวบอกไปแล้วกริชจะโกรธจนไม่มีสมาธิทำข้อสอบ.......ม...ไม่ใช่หรอก เรามันโง่เอง เรามันขี้ขลาด....กลัวว่าบอกความจริงแล้วจะเสียนายไป....เรากลัวกริชจะเกลียดเรา แต่ยิ่งหลอกนายนานเข้าเราก็.....เราไม่รู้จะทำยังไงดี"
' ?2 [" Q9 A& y- l4 g5 y. \3 Z) i- S; K
"ขอโทษนะต้น....เป็นความผิดผมเอง ผมมันอ่อนแอ...ทำให้นายต้องคอยหลบมาตลอดสามเดือน"
' S) @# t: w) \" N- g"ดูต้นตอนนี้สิ....เจ็บขนาดนี้....." กริชลูบมือลูบแขนที่แผลเพิ่งตกสะเก็ดและเฝือกที่ยังไม่แห้งดี เสียงเขาสั่นเครือ
9 d1 b, ~/ k+ x) `"ขอโทษนะที่เมื่อคืนผมพูดแรงแบบนั้นกับต้น ผมเสียใจจริงๆ ต้นไม่เคยเรียกร้องอะไรจากผมสักอย่างแต่ผมกลับคิดกับนายแบบนั้น"! D: M1 F+ W/ Y' f8 l' c7 `6 @
"ไม่เป็นไรหรอก เราควรโดนยังงั้นแล้วล่ะ ขอโทษนะกริช"
+ a/ a* v. S; i+ Y4 Y; B
- k0 x9 S% @7 T& a) ]เขากอดผมไว้ เป็นท่าที่ทุลักทุเลแถมยังต้องเบี่ยงตัวไม่ให้โดนเฝือกอีก
+ I% l. o& [$ P$ Y( l. m"ผมว่าเราเลิกพูดคำว่าขอโทษกันดีกว่านะ ไม่งั้นพูดกันอีกสามวันก็ไม่จบซะที"( T2 I% A4 A3 o, {1 F
"แล้วกริชยังโกรธเราอยู่มั๊ย?"1 U: Z/ W0 f) ?
"ไม่แล้วล่ะ ผมเองก็ผิดเหมือนกัน"
! u7 H/ L3 w% M' a0 S {/ K; O+ W"ไม่โกรธแน่นะ?" กริชพยักหน้าทั้งน้ำตา( O3 U9 O; V& w
"งั้นเราก็มีอีกเรื่องจะบอก.....คือ...." มาถึงขั้นนี้แล้วสารภาพให้หมดไปเลย จะตายก็ตายทีเดียวนี่ล่ะ$ k' T" y% Q& x/ ~
& T) C2 j! a7 J( j
"เราเป็นคนโทรเข้ามือถือนายตอนที่อยู่หน้าห้องปกครอง คือตอนนั้นเราอยากรู้ชื่อจริงของกริชจะได้หลบถูกน่ะ" (ความผิดพิเศษกระทงที่ 1)
$ `. {* p$ e3 e% o"งั้นเหรอ.....ก็ไม่เป็นไรร้อก! ไม่ได้โดนตีซะหน่อย" (ศาลยกฟ้อง)
3 R. N4 S7 z. f* k9 c
" E- l7 k* d5 s$ b v9 V"แล้วเรา...เอ่อ....ก็เป็นคนบอกพ่อแม่กริชเองแหละว่านายทำกีฬาสี" (ความผิดพิเศษกระทงที่ 2) $ z. e& ^% f4 b1 U Y9 @
"ไปบอกกันตอนไหน? ต้นเจอพ่อแม่ผมได้ยังไง?" (ท่าตรูจะไม่รอด ไหนๆ จะตายแน่ขอบอกให้หมดจะได้ตายตาหลับ)2 h) g" A! @% v$ @
0 [* Q1 \/ U" U, g"เจอที่หน้าบ้านของกริช .....เรา.....วันนั้นเราขโมยกุญแจของกริชไปปั๊ม" (ความผิดพิเศษกระทงที่ 3)# f5 h0 J; O. R( n) G5 }
0 P/ w/ k V* p
"แล้วก็แอบเข้าบ้านของกริช......" (และความผิดพิเศษกระทงที่ 4)1 n( j# i7 J0 M# d3 D" |4 [
, Q2 F- a% u5 M8 P9 _: o x" ~ Q a- i4 I+ j"ไปค้นของของพี่สิงห์ด้วย" (ความผิดพิเศษกระทงที่ 5 ตามมาติดๆ .....หมดรึยังเนี่ย?): l/ Y) [$ e" B$ ^& R8 [ I
" A( v6 R: r4 @+ W5 z! [( M9 y" \
กริชจ้องหน้าเขม็งเลย..... อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดล่ะ จะปิดบังไม่ได้อีกแล้ว9 [' w1 O" I/ d! u2 J j( W0 a2 j
"ผมไม่โกรธหรอก จริงๆ แล้วก็ไม่คิดว่าจะปิดพ่อแม่เรื่องกีฬาสีได้นานนักหรอกนะ"6 u8 m7 a% w: c3 a
"แล้วที่เราขโมยกุญแจของกริชล่ะ? ที่ค้นของของพี่สิงห์อีก กริชโกรธก็เราบอกมาตรงๆ เถอะนะ"2 f1 o5 ~( ]9 X- f, ]/ Q
"บอกแล้วไงว่าไม่โกรธก็ไม่เชื่อ อยากให้โกรธก็ได้นะ เอ้านี่!" โป๊ก! ว่าแล้วก็โดนมะเหงกหนึ่งที ; T$ ?+ e% r2 C5 p! ~
"มะเหงกนี้สำหรับการปากหนัก คิดมาก ไม่เชื่อใจผม"6 M/ Q$ q/ Q; r, q# R* u. Q2 V
( ?% l; d5 u, W' F
"แล้วก็มะเหงกที่สอง.....โทษฐานที่ไปกอดคนอื่นต่อหน้าผม บอกมาซิน้องวิงเป็นใครเป็นอะไรกับนาย?"
6 V+ V! E; Y+ d. x' _9 |4 a"ก...กริช วิงเป็นเพื่อนเรา"7 j- B) Y9 S; M+ Y H0 [, |
"กอดกันแบบนั้นน่ะนะ! อยากให้ผมเชื่อแบบนั้นน่ะเหรอ?"
A4 W$ g( D! b) _ j! H"วิง....เป็นเพื่อนสนิทของเราจริงๆ นะครับ"* A7 Z7 F' o% t2 C' q. y
"จะบอกดีๆ หรือเอามะเหงกอีก?"$ e8 ?: D3 ?- D; e
ผมได้แต่ก้มหน้านิ่งเงียบ จะพูดอะไรให้วิงเสียหายไม่ได้หรอกเขาเจ็บช้ำขนาดนั้นเพราะผม ถ้ากริชไม่เชื่อใจผมก็ทำอะไรมากกว่านี้ไม่ได้แล้ว9 |% n( x- G. p% S$ G
5 |6 I: f$ f- ]
"มะเหงกที่สามนี่ โทษฐานที่ไม่บอกผมว่าจูบแรกของต้นน่ะให้คนอื่นไปแล้ว": p) s1 d1 [& r$ V+ v* i& E' a
"กริชรู้ได้ยังไง?"8 M& F* v; Q* |: x- ^% O5 d% T0 D3 B
"น้องวิงบอกผมหมดแล้ว เขามาที่โรงพยาบาลตอนที่ต้นยังอยู่ในห้องตรวจ แต่ตอนนี้กลับไปแล้วล่ะ"# }# N+ e/ d9 ^! A+ ?! m
...- r+ D6 _* \5 Q& x
...
( d9 V3 [4 D" J".......ขอโทษนะกริช"& J5 S/ _" |; a; G( l. \: ~1 F
"ไม่เป็นไรหรอก เรื่องนี้ต้นคงลำบากใจ ......น้องวิงเขาก็น่าสงสารนะ"# d2 U6 z* T) g# N, t& I/ @
"....ครับ...."
% l& t3 `- G9 G& H/ d/ F: Z"เป็นเด็กซื่อๆ แต่ใจกล้าน่าดู น่าเสียดายโดนต้นปล้ำซะได้"# Z" I' l V- V# _8 O+ U/ x
"โว้ย! ไม่ได้ปล้ำนะ!" / W9 n6 S; O8 T; S, W- x& g$ O. o
"เล่นถอดเสื้อกอดเขาแล้วจูบที่หน้าผากแบบเนี่ยไม่เรียกปล้ำเหรอ?" ....วิงมันกล้าเล่าลงลึกทุกรายละเอียดเลยเหรอเนี่ย? เป็นคนเปิดเผยจริงๆ
9 A6 S9 c, e& G; I
6 Q2 T8 t; g$ U3 S1 Sกริชหัวเราะเบาๆ แล้วนั่งยองๆ หันหลังให้ผม
8 g- u, u7 T C* [3 T w' O5 [3 C"ทำอะไรน่ะ? อย่าบอกว่าจะให้เรารุกที่นี่นะ"4 U- l: n2 l* a# W5 [' ?" }
"เดี๋ยวเถอะไอ้น้องจอมหื่น! อยากโดนมะเหงกอีกรึไง? จะพาไปส่งขึ้นแท๊กซี่ต่างหาก"
- m6 _+ g+ Q# e" e6 B. V8 Y, _( Wแผ่นหลังของเขาอบอุ่นเหลือเกิน ดีกว่ามอเตอร์ไซค์ในฝันหลายเท่า.....ดีที่สุดเลย......ผมกอดคอกริช ซบหน้าลง.....ไม่ได้ฝันไป.....- X, T P1 r( f8 y) ?/ x
"กระเทือนแผลเหรอต้น? ทำไมร้องไห้?"
3 g7 _) m: x1 `5 H; }"เปล่า.....เรา....เรานึกว่ากริชจะโกรธเราไปตลอดชีวิตแล้วซะอีก"+ ]1 W. N' s e: V I. ~2 h- I
"เราสองคนสัญญากันแล้วนี่นาว่าจะอยู่ด้วยกันตลอดไป") T+ T7 ^! t2 H
4 e7 Z, r. |0 U8 X0 d3 {9 O"กริชครับ.....อย่าโกรธวิงนะครับ....วิงเป็นเพื่อนเรา"3 \) o( e/ ^" m+ K6 f
"ไม่โกรธหรอกน่า เขาเป็นเพื่อนนายแล้วก็เป็นรุ่นน้องผมด้วยนี่นา"1 ?3 R3 ?/ u5 b2 n; u
"เขาน่าสงสารนะครับ"% a* ~" X0 y1 [- W% m4 ~
"อืม แต่สักวันนะ.....สักวันเขาคงเจอรักแท้ครั้งใหม่..........เหมือนที่ผมได้เจอ"
" ^; q5 @2 v4 A1 \0 X8 }9 U+ B* K- z2 m4 x/ Z9 C. C
คำสุดท้ายของกริชแผ่วเบาจนเด็กหนุ่มที่ขี่หลังอยู่คงไม่ได้ยิน....และไม่ได้เห็นน้ำตาของคนที่แบกเขาไว้
7 `& p$ Z& w5 D! _.....เป็นไรวะสิงห์ เปียกฝนแล้วดันมายืนหน้าบ้าน กรูนึกว่าผี.....
0 w4 {2 c& L: w. ^ m( ]....กรูทำกุญแจหาย.....3 ]3 v8 e! q2 Z
......เราขโมยกุญแจของกริชไปปั๊ม......
0 t8 P+ Y% W" Y3 B: `2 O- q1 _
เขาเจอแล้ว.....กุญแจที่หายไป.....กุญแจที่เคยคิดว่าชีวิตนี้คงไม่มีใครดีเท่าความรักครั้งแรกที่แสนเจ็บปวดนั้น ....แต่วันนี้....เขาหันไปดูเด็กหนุ่มที่อยู่บนหลัง.....สิ่งต่างๆ ที่ต้นทุ่มเททำเพื่อเขามาตลอด......
& X" P5 \0 B. H0 n9 B, \0 _+ X"ผมจะอยู่กับต้นตลอดไปนะ"
9 Z. l- Q) X6 m$ A"กริชว่าอะไรนะครับ?"8 F) J o- a8 E9 |
"ป....เปล่า...."" e3 u9 e) B9 C; g8 w- F
% g( M( L" }6 ^"กริชครับ.....เรายังไม่อยากกลับบ้าน"
. ~( v3 k/ U4 y2 b"งั้นจะ...จะไปไหนล่ะ....หรืออยากไปจู๋จี๋กันที่บ้านผม"
, K0 |, P2 i1 x0 Y"โหย! ขาเพิ่งเข้าเฝือกอยู่นะ"
7 c. o& |: _' W, n& H, X"งั้นจะไปไหนล่ะคร้าบท่านน้องชายสุดที่ร้าก?"
) w, K2 f, p; @: d* Q1 w' ?"ไปอีกที่นึงนะครับ"4 Q7 ? V& r# Z
"ไม่เอา! ไกลอะ! ตัวนายก็หนักยังกะควาย"
) l5 I; E) y( m. n"ฮะๆ นะครับ นะๆๆ พี่ชายสุดที่รัก นะๆๆ น้าาาาาาา", D7 s5 o s: U& G
0 E) a2 h6 ` p6 F
กริชไม่ตอบแต่ก็แบกผมไปตามฟุตบาทเรื่อยๆ .....ไม่ต้องบอกว่าไปที่ไหนแต่หัวใจสองดวงต่างรู้คำตอบของอีกฝ่าย เป็นภาพที่แปลกตา กลางแดดร้อนเปรี้ยง เด็กหนุ่มสองคนขี่หลังกันเดินไปตามถนน คนบนหลังแต่งชุดนักบาสสีแดงสะพายเป้แบกไม้ค้ำพะรุงพะรัง ขาก็เข้าเฝือกสีเดียวกันเหมือนจงใจ
: d: c. n) V( q0 y( u! X8 f5 O% v& p& v+ h4 |6 f5 ]" S3 _7 j
......บาสแพ้ไปแล้ว.....ขาก็ใส่เฝือก.....การสอบก็ยังต้องรอฟังผล.......ไม่มีเหรียญทอง.......ไม่มีมอเตอร์ไซค์.......
- v' i- b1 H4 o% N! sหนทางของชีวิตไม่ได้สวยงามเป็นไปตามที่คาดหวังเสียทุกครั้ง แต่หากยังไม่ปล่อยมืออีกมือที่เกาะกุม ( K& X1 b3 C7 a9 ]! H
หากยังไม่หมดหวัง หากยังเชื่อใจ ยังสู้เพื่อตัวเองและคนอีกคนที่อยู่เคียงข้าง ชีวิตก็ยังมีพลังให้ก้าวต่อไป
. E' W. Y+ C* x% L: ?$ j.......ตอนนี้เหมือนโลกมีแค่เขาสองคน.....คนสองคนที่พร้อมจะเป็นโลกทั้งใบให้กันและกัน......
0 w) U, `6 e0 x- A4 s5 E( F3 `- I! w
0 r* O3 z, V2 a$ h: r! t
2 q$ Y1 V4 {+ e0 j6 u$ L================= THE END
[$ z" w+ q: F$ P: i g9 E6 h6 D r# G2 P
|
|
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2021-1-17 00:24:35
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2021-1-17 06:38:29
โพสต์ 2021-1-17 19:29:15