3 ทศวรรษ ของวงการ AV ในประเทศญี่ปุ่น

asuji69

                                อ่านกันยาวๆ
* c+ ]' o. z* I3 c
2 ^. w- `  p9 e6 \& Mปี 90S – 2000 รสนิยมที่หลากหลายกับแนวหนัง AV ที่แตกแขนงไปมากมายถ้าประเทศเกาหลีมีศิลปิน และดนตรีขับเคลื่อนประเทศ ก็ต้องบอกว่าประเทศญี่ปุ่นเองก็มีอุตสาหกรรม AV เป็นส่วนหนึ่งในการขับเคลื่อนประเทศเช่นกัน
ถ้าเหมารวมไปถึงธุรกิจที่ต่อยอดมาจาก Adult Content ทั้งหมดของญี่ปุ่น ไล่ตั้งแต่ Sextoy, อาหารเสริมสมรรถภาพทางเพศผู้ชาย, สถานบันเทิงที่ใช้ดารา AV เป็นตัวดึงดูด มีอัตราส่วนทางเศรษฐกิจเท่ากับ 1 ใน 10 ของ GDP ประเทศญี่ปุ่นเลย ขนาดในปี 2014 ที่เศรษฐกิจญี่ปุ่นซบเซา แต่วงการ AV ยังมีรายได้สูงถึง 70,000ล้านเยน หรือประมาณ 20,000ล้านบาท ซึ่งถือว่าเป็นเม็ดเงินที่มากพอสมควรเมื่อเทียบกับความนิยมในวงการ AV ที่เริ่มถดถอย (ตัวเลขเงินสะพัดตกลงทุกปี)
2 f7 l, ]: q& L, Qแม้ปัจจุบันสถานการณ์ของอุตสาหกรรมหนัง AV จะไม่สู้ดีสักเท่าไหร่ แต่ตัวเลขข้างต้นก็น่าจะมีน้ำหนักพอที่จะตอบคำถามได้ว่า ทำไมหนัง AV ถึงอยู่คู่กับประเทศญี่ปุ่นมาช้านาน แม้ว่ามันจะไม่ได้อยู่ในแผนยุทธศาสตร์ Cool Japan ซึ่งเป็นนโยบายกระตุ้นเศรษฐกิจของรัฐบาลญี่ปุ่นก็ตามที
# f6 o4 ]! m8 O5 M8 |คราวนี้เราจะมารู้จักอุตสาหกรรม AV แต่ละยุค ตั้งแต่ช่วงหลังจากผ่านยุคทองของวงการมาแล้ว โดยจะเน้นไปที่กระบวนการพัฒนา และการปรับตัวของอุตสาหกรรม AV เพื่อให้อยู่รอดในโลกยุคใหม่
! w7 Y: w0 V& A7 l# z# j5 ?; }/ G9 eหลังจากที่ธุรกิจ AV เริ่มอยู่ตัว มีการหาพื้นที่ตรงกลางระหว่างกฏหมายการเซ็นเซอร์ และการถ่ายทำจริง จากที่เคยเขียนไปในบทความ “ประวัติความเป็นมาของอุตสาหกรรม AV ญี่ปุ่น” เกี่ยวกับเรื่องเซ็นเซอร์ที่มันเป็นพื้นที่สีเทาๆ ว่ามันคือการสอดใส่จริง หรือแค่การแสร้งว่าใส่เข้าไปเท่านั้นตามกฏหมายควบคุมหรือไม่ ซึ่งในฐานะคนดูก็คงไม่ต้องพูดถึงหรอกว่าก็ใส่จริงๆ นี่แหละ แต่ใช้การเซ็นเซอร์เลี่ยงกฏหมายนิดหน่อย ค่ายผู้ผลิตหนัง AV หลายค่ายเริ่มผลิตหนังที่มีการแสดงแบบสอดใส่จริงๆ
รวมถึงเริ่มมีบทหนัง AV ออกมาหลากหลายมากขึ้น เพื่อตอบสนองความต้องการของผู้บริโภคแต่ละกลุ่ม และในช่วงนี้จะมีหนังแนวที่เรียกกันว่า ‘Hamedori’ (ฮะ-เมะ-โด-ริ) และ ‘Nampa’ (นัม-ปะ) ซึ่งได้รับความนิยมเป็นอย่างมาก
หนังแนว Hamedori เป็นหนังที่ช่วยลดค่าใช้จ่ายในกระบวนการถ่ายทำ เพราะใช้นักแสดงชายเป็นตากล้องในการถ่ายเองเลย เรียกว่าจบในคนเดียวกัน โดยหนังจะให้ฟิลแบบมุมกล้องแทนสายตาของนักแสดงชาย เป็นเทคนิคที่เพิ่มอารมณ์ร่วมราวกับว่าผู้ชมกำลังมีอะไรกับดาราหญิงอยู่นั่นเอง
* N4 ~& O+ d1 G3 ?9 l( |# ]* mเจ้าพ่อหนังแนว Hamedori ที่ทำให้หนังแนวนี้โด่งดังแพร่หลายคือ ผู้กำกับเอวีชื่อดังอย่าง Company Matsuo
2 K& f/ b  X# t( z4 gส่วนหนังแนว ‘Nampa’ คือหนังแนวออกล่าไล่จีบผู้หญิงตามท้องถนนเพื่อพาไปสำเร็จความใคร่ โดยเจ้าพ่อนักแสดงหนังแนวนัมปะที่โด่งดังในยุคนี้ คือ Hiroshi Shimabukuro ตามมาด้วยนักแสดงชายรุ่นหลังอีกหลายคน และอีกคนที่แฟนๆ ชาวไทยรู้จักดีที่ดังมาจากแนวนี้ก็คือ ชิมิ เคน (Shimi Ken)
% s2 e* Z. u7 k/ fหนังแนว Nampa ที่เหมือนการไปจีบสาวตามที่ต่างๆ แล้วชวนไปมีอะไรกัน อาจจะทำลายจินตนาการหลายคน แต่ว่าที่จริงทั้งหมดมันก็การเซตอัพเพื่อถ่ายทำนี่แหละ
และในช่วงทศวรรษเดียวกันก็เริ่มเกิดหนังแนว ‘MILF’ ที่เปิดโอกาสให้นักแสดงหญิงแนวสูงวัย (อายุ 30-40 ปี) เข้ามาตอบสนองกลุ่มตลาดนี้มากขึ้น ที่จากเดิมนักแสดงหญิงที่เล่น AV มักจะดูเด็กๆ ใสๆ แบบสาวญี่ปุ่นยุค 80’s โดยผู้กำกับที่ถือเป็นคนปลุกปั้นแนว MILF ให้โด่งดังคือ Goro Tameike (โกโร่ ทาเมเกะ)
หนังแนว MILF ที่มีดารานักแสดงหญิงวัยตั้งแต่ 30+ แต่นักแสดงบางคนอายุ 30 แล้วแต่หน้าเด็กมากก็ไม่ได้มาอยู่ในหมวดนี้ เช่น สึโบมิ เป็นต้นแม้เจ้าตัวจะอายุ 30 กว่าแล้วแต่ยังอยู่ในหมวดโลลิอยู่จนทุกวันนี้
: Q2 I" I9 L! B7 u, t: i* [หนัง AV แต่ละยุคจึงถือเป็นดังบันทึกประวัติศาสตร์หน้าหนึ่งของคนในยุคนั้นไม่ว่าจะเป็นแนว SM, Lesbian, Big Tit, Loli, Cosplay หรือ Bukkake ก็ตาม
ปี 2000 – 2010 ‘INTERNET’ ศัตรูร้ายของวงการ AVเป็นทศวรรษที่มีการปรับระเบียบกฏต่างๆ ของการถ่ายทำหนัง AV อีกครั้ง โดยมีการผ่อนปรนข้อจำกัดหลายๆ ข้อเพิ่มขึ้น เช่น อนุญาตให้มีการเห็นขนในที่ลับ หรือรูทวารได้ และเป็นการมาค่ายใหญ่ค่ายหนึ่งที่ติดอันดับ Top3 อยู่ในทุกวันนี้นั่นคือ Soft on Demand ที่เป็นค่ายแรกที่นำเทคโนโลยีการเซ็นเซอร์แบบใหม่เข้ามาที่ทุกคนคุ้นเคยกันดีนั่นก็คือ “เซ็นเซอร์บางๆ” (Girigiri mosaic) จากเมื่อก่อนจะหนาเป็นเป็นก้อนเซ็นเซอร์สี่เหลี่ยมที่เราแทบมองไม่เห็นอะไรกันเลย
(ว่ากันว่าขั้นตอนการทำ Post-production เรื่องการเซ็นเซอร์จุดลับที่ห้ามให้เห็นหรืออวัยวะเพศนี้เป็นงานที่หนัก และใช้เวลามาก ทำให้ค่ายหนังที่ญี่ปุ่นต้องส่งไฟล์ต้นฉบับออกไปตัดต่อในประเทศที่ค่าแรงงานถูกๆ นั่นก็คือประเทศไทยนั่นเอง แต่เป็นสตูดิโอไทยไหนทำนั้นไม่มีการเปิดเผยจ้า)
ซึ่งในช่วงทศวรรษนี้ถึงจะเปลี่ยนอุปกรณ์บันทึกข้อมูลจากตลับเทป VHS มาเป็นแผ่น DVD แล้วก็ตาม แต่การเข้ามาของ Internet นั้นทำให้ธุรกิจ AV ต้องปรับตัวอย่างหนัก เพราะเกิดการอัพโหลดเถื่อนขึ้นไปให้ดูฟรีกัน ทำให้ยอดขายตกลงอย่างมาก ทำให้ทุกค่ายหนังผู้จำเป็นจะต้องปรับกระบวนการทำงานครั้งยิ่งใหญ่ เริ่มจากการลดต้นทุนกระบวนในการผลิต และการจ้างทีมงาน ซึ่งมีข้อมูลว่าช่วงยุค 80s-90s หนัง AV เรื่องหนึ่งใช้งบประมาณในการถ่ายทำต่อวัน สูงถึง 3,000,000 เยน (หรือประมาณ 1,000,000 บาท) เทียบเท่ากับการถ่ายหนังดีๆ เรื่องหนึ่งเลยเหมือนกัน
แม้การปรับเปลี่ยนต่างๆ เพื่อลดต้นทุนการผลิตหนัง AV แต่ละเรื่องจะทำให้นักแสดงได้รับค่าตัวน้อยลง แต่ก็มีข้อดีเกิดขึ้นเช่นกัน สิ่งแรกที่เป็นต้นทุนสูงหนีไม่พ้นค่าแรงทีมงานต่อวันในกองถ่าย ดังนั้นการลดจำนวนวันในการถ่ายทำจึงเป็นสิ่งที่ต้องทำทันที ซึ่งจากอดีตการถ่ายทำหนัง AV หนึ่งเรื่องใช้ระยะเวลาประมาณ 2-3 วัน ทำให้จุดนี้มีค่าใช้จ่ายมากมาย ตั้งแต่คิวนักแสดง ทีมงาน ค่าเช่าสตูดิโอ ค่าเช่าอุปกรณ์ต่างๆ หลังการปรับเปลี่ยนถ้าไม่ใช่หนังใหญ่หรือทุนสูงจริง การถ่ายทำจะเหลือเพียงวันเดียวเท่านั้น ส่งผลให้การทำงานในกองถ่ายเป็นระบบ และมีแบบแผนมากขึ้น
ดารา AV ดังช่วงยุคนี้ ได้แก่ Akiho Yoshizawa, Tina Yuzuki, Riko Tachibana ,Sola Aoi, Maria Ozawa
ในยุคนี้ Akiho Yoshizawa ปัจจุบันเธอก็ยังคงแสดงอยู่ในวงการแม้ว่าผลงานจะออกมาไม่เยอะ แต่แฟนคลับเธอยังเหนียวแน่นมาก และถึงแม้ว่า Sola Aoi จะเลิกแสดง AV ไปเรียบร้อยแล้ว แต่เธอยังอยู่ในวงการบันเทิง และมีงานต่างๆ ให้แฟนตามดูเธอแก้คิดถึงเสมอ
  ]+ ]! b  b' T$ u7 @+ Aปี2010 – 2020 กำเนิด TOUCH MARKETINGหลังการปรับตัวครั้งใหญ่ของวงการ AV ในยุค 90 ความซบเซาของวงการก็ยังไม่ได้ดีขึ้นมากนัก ประกอบกับผู้ชายญี่ปุ่นยุคใหม่ให้ความสนใจเรื่องการดูแลตัวเองเป็นหลัก หรือไม่ก็หลงใหลในอนิเมะมากกว่า AV ค่ายหนังจึงเริ่มเปลี่ยนรูปแบบการตลาดใหม่ คือเสนอไอเดีย ‘ลดช่องว่างระหว่างคนดูกับนักแสดง’ และ ‘ปรับเปลี่ยนภาพลักษณ์ของนักแสดง’ เริ่มเกิดงาน Event ต่างๆ ที่ให้นักแสดงสาว AV ไปโชว์ตัวเพื่อพบปะแฟนๆ มากขึ้น มีสินค้าของสะสมที่ใช้รูปนักแสดง AV มาเป็นจุดขาย เรียกว่าหนุ่มหลายคนที่เคยดูหนัง AV สามารถเข้าใกล้ความฝันมากยิ่งขึ้น คือได้เจอตัวเป็นๆ กับดาราสาวที่ตัวเองชื่นชอบ หรือเรียกว่า ‘Touch Marketing’ นั่นเอง
+ z* ?) t+ \  M5 a$ }ซึ่ง Touch Marketing นี้เป็นกลยุทธ์ที่ผู้จัดจำหน่ายร่วมมือกับทางค่ายหนัง จะนำนักแสดง AV มาตั้งโต๊ะแจกลายเซ็น และ ‘Hi-Touch’ กับผู้ที่มาร่วมงาน และซื้อแผ่น AV เท่านั้น อาจจะมีเงื่อนไข เช่นต้องซื้อกี่แผ่นถึงจะได้ถ่ายรูปคู่ อะไรประมาณนี้
4 U2 D6 r5 V6 mและนักแสดง AV ส่วนใหญ่ก็หันมาเล่นโซเชียลมีเดียมากขึ้นทั้ง twitter และ Facebook เริ่มโปรโมทตัวเองมากขึ้น ส่งผลให้เกิดฐานแฟนคลับที่เหนียวแน่นขึ้น ทำให้สามารถอยู่ในกระแสได้นานขึ้น โดยไม่จำเป็นต้องรอให้ค่ายหนังเป็นคนตัดสินใจว่าจะเลือกใครมาเล่นหนังเพียงฝ่ายเดียวเหมือนแต่ก่อน แต่ตอนนี้กำลังสำคัญคือฐานแฟนคลับของดาราแต่ละคนนี่แหละที่จะทำให้ใครไปได้ไกลกว่ากัน มีของที่ระลึกที่ขายใน Event โชว์ตัวต่างๆ
ขณะเดียวกัน นักแสดง AV หลายคนก็เริ่มหันไปรับงานต่างประเทศ เพราะเทรนของสาวเอเชีย ก็จัดอยู่ในหมวดหนึ่งของหนังโป๊ที่ชาวต่างชาติสนใจ ไปจนถึงมีการเปลี่ยนภาพลักษณ์ให้นักแสดงเหล่านี้กลายเป็นกลุ่มศิลปินไอดอลเพื่อให้พวกเธอเป็น ‘เอนเตอร์เทนเนอร์’ มากกว่า ‘นักแสดงหนังโป๊’ โดยจะรวมตัวกัน
ทำกิจกรรมในรูปแบบวงดนตรีสาวๆ เช่น Ebisu mascats, Honey Popcorn

% ?, I% r! C2 d) U! K
) F: P! I  c. ~" s. I$ h
       
4 k2 h9 O* |( y" G( B& e
- }2 v  G% v- C) r; b: R( a

! _- C0 ~# v" Q

Nutta_banana

ขอบคุณครับ

jung2

ขอบคุณ

audiwoods

ขอบคุณครับ

nuangnut1996

ได้ความรู้จริงๆ

nun221033

ขอบคุณมากๆ นะครับ

miljkovic10

lekthai

ขอบคุณสำหรับความรู้