[นิยายแปล] สองพี่น้องฮาร์ดี้กับคดีควยโด่กลางสาธารณะชน ตอนที่ 1 แฟรงค์

yongyuthx

“อย่าบอกนะว่าพี่จะใส่ชุดนี้ไปงานปาร์ตี้อะพี่” โจ น้องชายของผมถามพลางส่ายหน้าใส่ชุดเสื้อเชิ้ตสีฟ้ากับกางเกงแสล็คของผม

“ทำไม มันไม่ดีตรงไหน” ผมถาม พลางยัดชายเสื้อเชิ้ตเข้าไปในกางเกงแสล็ค ติดตะขอแล้วรูดซิปขี้นแล้วเอื้อมไปหยิบเข็มขัดมาใส่

โจเดินมานั่งข้างเตียงผมก่อนจะบ่นออกมา “เสื้อเชิ้ตเนี่ยนะ แล้วเอาเสื้อใส่ในกางเกงอีก พี่ต้องผ่อนคลายกว่านี้ เราไปปาร์ตี้นะ ไม่ใช่ไปประชุม”

“พี่ว่าพี่ก็ดูดีแล้ว” ผมบออพลางมองตัวเองในกระจกอย่างมั่นใจขณะที่กำลังสอดเข็มขัดเข้ากับห่วงที่กางเกง “อีกอย่าง ถ้าไปประชุมจริงๆ พี่จะใส่ชุดสูท ไม่ใช่ชุดแบบนี้”

“แหงล่ะ” โจพูดเหน็บผมพลางส่งสายตาว่าจะใส่ชุดนี้จริงๆ เหรอ “พี่นี่เนิร์ดชิบหายเลย” ผมได้ยินโจพึมพำเบาๆ ก่อนจะหันมาคุยกับผมต่อ “ผมยังไม่อยากเชื่อเลยว่าไมค์ชวนพวกเราไปงานปาร์ตี้ที่บ้านอะ คิดว่าพวกนั้นยังโกรธเราอยู่”

โจกำลังพูดถึงไมค์ หรือไมค์กี้ กริฟฟิน ซึ่งอยู่กลุ่มเดียวกับลุค คอสติแกน เจฟ สตีเฟ่นแล้วก็นีล ‘นีแอนเดอร์ทอล’ บัญยัน ซึ่งเป็นเพื่อนร่วมชั้นของผมและก็เป็นนักกีฬาฟุตบอลประจำโรงเรียนมัธยมปลายเบย์พอร์ท พวกนี้เคยถูกพักการเรียนเมื่อ 6 เดือนก่อนเพราะว่าเคยแกล้งเอาไข่เน่าไปใส่ไว้ในกล่องรับคืนหนังสือของห้องสมุด แล้วก็เอาสีชมพูไปใส่ในสระว่ายน้ำของโรงเรียน และการกลั่นแกล้งในโรงเรียนอื่นๆ อีก ซึ่งทั้งหมดนี้เป็นผลงานการสืบสวนของพวกผมเอง

“พี่ก็ไม่อยากเชื่อ” ผมเห็นด้วยกับที่โจพูด พลางตรวจดูความเรียบร้อยของผมในกระจก “แต่เหมือนพวกนั้นจะไม่อะไรแล้วนะ มันก็หลายเดือนแล้วด้วย พี่ว่าพวกนั้นคงไม่ได้ติดใจอะไรแล้วล่ะ”

“ก็จริงนะ” โจเห็นด้วย พยักหน้าให้ระหว่างที่กำลังลูบไปตามเส้นผม “ผมตื่นเต้นมากเลย”

“งั้นก็เตรียมตัวให้เรียบร้อย จะได้ไม่ไปสาย”

“ผมเรียบร้อยอยู่แล้ว” เขาบอก โดดออกจากเตียงแล้วดันผมออกจากหน้ากระจกแล้วเช็คตัวเองอีกรอบ “ไปกันเถอะ”

“นายจะใส่ชุดนี้เหรอ” ผมถาม “เสื้อยืดกางเกงยีนส์เนี่ยนะ”

“ทำไมล่ะ”

ผมส่ายหัวให้ “เพราะทุกคนน่าจะแต่งตัวดีกว่านาย”

“ยังไงก็ช่าง” โจไม่สนใจที่ผมพูดเท่าไหร่ “แต่ว่าซิปกางเกงพี่ไม่ได้รูดนะ”

ผมรีบก้มลงดู มือเลื่อนไปจับเป้ากางเกงโดยอัตโนมัติ

“โดนหลอกแล้ว ฮ่าๆ”

“ไม่ตลกนะ” ผมบอก

“ผมว่าก็ตลกดีหรอก”

ผมไม่ได้ตอบอะไร ทำให้โจกลอกตาใส่ผมอีกก่อนจะเดินตามผมออกจากห้องแล้วมาลาพ่อแม่

“ทำตัวสบายๆ หน่อยลูก” แม่บอกผม ส่วนพ่อก็พูดกับเราสองคนสีหน้าจริงจัง

“จำได้ไหมว่าพ่อเคยบอกสอนอะไรเรื่องดื่มเหล้า”

พ่อของเราเป็นนักสืบเอกชนชื่อดัง เฟนต้อน ฮาร์ดี้

“พ่ออออ” โจกับผมครางออกมาพร้อมกัน

“การดื่มเหล้าโดยที่อายุไม่ถึง 20 ปีมันผิดกฎหมาย” ผมบอกซึ่งโจก็พยักหน้าเห็นด้วย “แล้วก็งี่เง่าด้วย”

“ดีแล้ว แล้วก็อย่ากลับบ้านดึกล่ะ” แม่ตะโกนบอกตามหลังตอนที่เราเดินออกจากบ้านมา “พรุ่งนี้ต้องเข้าโบสถ์นะ”

“ไม่ต้องห่วงครับแม่” ผมกับโจตอบรับพร้อมๆ กัน

ore

อ่านแล้วถูกใจมากครับ

takeshi

ขอบคุณครับ

nuangnut1996

สนุกมากครับ

golf_zaa

ขอบคุณ

lekthai

ขอบคุณ

SuperZabZa55

น่าสนุกดีครับ

4554

ขอบคุณครับ

waww_1

ขอบคุณครับ

NRAMADI

ขอบคุณครับ

arasi22

ขอบคุณ

ไมตรี

lnatl

น่าติดตามครับ

OMG46

ขอบคุณครับ

wuna

น่าสนใจครับ

reawreaw

ขอบคุณครับ

tidchoo2

สนุกอีกแล้วนะสิ ขอบคุณนะครับ

sugaritc

ขอบคุณครับ

Yud6565

ขอบคุณครับ

theera

ขอบคุณครับ