รักต่างเผ่าพันธุ์ 2 merman ที่รัก ตำนานรักต่างเผ่าพันธุ์1

Maximam

; I' _' ~6 V. x& k" @
*****เนื้อเรื่องคิดขึ้นและเเต่งจากจินตนาการนะคับ*****
, k: X. t4 l8 d  ~6 f) o
     ในยุคที่ต้องได้ย้อนรอยกลับไปอย่างยาวนาน ในท้องมหาสมุทรอันกว้างขวางและลึกลับเกินการสำรวจได้
ยังมีเมืองๆ หนึ่งใต้มหาสมุทรใหญ่ที่มีเหล่าฝูงเงือกอาศัยอยู่ทั้งเงือกตัวผู้และเงือกตัวเมีย ในบรรดาเงือกทั้งหลาย
จะมีเงือกหนุ่มวัยแรกรุ่นที่ดูวัยกำลังโต เนื้อเเน่น น่ากินไปซะทุกส่วน เงือกตัวนี้ให้นามว่า "มัจฉาเทพ" มัจฉาเทพ
มีกายครึ่งบนเป็นคนผมไล่ยาวปะบ่า ท่อนล่างเป็นปลาที่มีเกร็ดและครีบสีออกส้มโอรสดูแล้วสวยงามมาก โดยเฉพาะ
เวลาว่ายน้ำครีบและห่างจะพริ้วไหวตามการเคลื่อนตัวอย่างสวยงาม มันจฉาเทพมีพี่ชายอีกหนึ่งคนชื่อ "มันฉา-
สุวรรณ" ลักษณะเหมือนมัจฉาเทพต่างแค่เพียงท่อนล่างที่เป็นสีทองผ่อนอำไพ ทุกคืนวันเพ็ญขึ้น 15 ค่ำ เป็นคืน
พระจันทร์เต็มดวงและเป็นคืนที่น้ำทะเลขึ้นสูง พี่น้องคู่นี้จะขึ้นจากเมืองบาดาลมาเล่นน้ำที่โขดหินชายหาดเเห่งหนึ่ง
ซึ่งพื้นที่ตรงนี้เป็นเเดนของมุษย์ แต่การออกมาเเต่ละครั้งจะเป็นการลักลอบออกมาเพราะเมืองบาดาลของเงือกมีกฎว่าห้ามเงือกออกไปที่หาดลานทรายทองเป็นอันขาด เพราะที่นั้นเป็นแดนมนุษย์อาจเกิดอันตรายจากพวกมนุษย์ได้
เเละสำคัญกว่านั้นคือกฎเมืองบาดาลไม่ว่าจะนาคหรือเงือกก็ห้ามมีความรักในทางพิศวาทต่อมนุษย์เด็ดขาด คืนนี้
ก็เป็นคืนวันเพ็ญที่พระจันทร์เต็มดวง และวันนี้ท่านพญานาคราชโกมน พระอัครมเหสี และพระราชโอรส จะมาเยี่ยม
ท่านเจ้าสมุทรที่เมืองของเงือก ดังนั้น เงือกทุกตนจะต้องอยู่ต้อนรับท่านาคราช ดูท่ามัจฉาเทพจะดื้อนะวันนี้ ด้วย
- A4 @; b# @; v* fความที่เป็นหลานของท่านเจ้าสมุทรมัจฉาเทพจึงมักแหกกฎอยู่บ่อยๆ
มัจฉาเทพ> พี่มัจฉา.สุวรรณ.ท่านพี่เงือก     ท่านจงเลือก.ท่องสมุทร.กับน้องเสีย
/ o( C9 d( a2 u( N3 iมัจฉาสุวรรณ> เราต้องอยู่.ตอนรับนาค.สองผัวเมีย   เดี๋ยวจะเสีย.มารยาท.ของเมืองเรา
มัจฉาเทพ> ออกชั่วครู่.พี่ท่าน.ไปกันเถิด   
3 f, D4 @' C$ y' m' N% F4 Mมัจฉาสุวรรณ> เดี๋ยวก็พลั้ง.เลยเถิด.ไม่ทันเขา
มัจฉาเทพ> ไว้รุ่งเช้า.ค่อยกลับมา.รับโทษเอา
% Z& r, h! r, k$ qมัจฉาสุวรรณ> หยุดนะเจ้า.มัจฉาเทพ.อย่าออกไป
       สิ้นเสียงห้ามก็ช้าไปแล้วมัจฉาเทพแอบแซกตัวออกไปตรงทางลับ ทำให้พี่ชายถึงกลับกลุ้ม งานนี้ท่านปู่เจ้าสมุทร
/ Q( F0 T& j9 z2 k7 U! m: Tต้องโกรธชุดใหญ่แน่
3 H" {& N& k; [' I. y4 H       ย้อนกลับขึ้นมาที่เมืองมนุษย์หาดลานทรายทองเป็นหาดที่มีความสวยงาม มีถ่ำ ภูเขา หน้าผาและโขนหิน อีกทั้ง
บนเขาลูกนี้ยังมีเมืองๆหนึ่ง ที่มีเจ้าชายรูปงามให้นามว่า "ชลนที" เจ้าชายกำพร้าแม่ตั้งเเต่เด็ก ท่านอยู่กับพระบิดาและ
5 I9 I+ @' K! M; fก็แม่เลี้ยงมาตั้งเเต่เด็ก ถึงแม่จะอยู่กับแม่เลี้ยงเเต่แม่เลี้ยงก็ไม่สามารถกลั้นแกล้งอะไรได้เพราะเจ้าชายอยู่ในสายตาของ
  n5 P/ m4 b4 v0 A6 U5 kพระบิดาตลอด คืนนี้เป็นคืนวันเพ็ญพระจัทร์ทอแสงสีทองสาดส่องท้องน้ำทะเลช่างสวยงามนักเจ้าชายออกมานั่งเล่นที่
6 S5 _6 q5 s/ d5 P- `" Bบริเวณหน้าผาเพียงลำพัง และเเล้วเจ้าชายก็ต้องตกใจเมื่อได้ยินเสียงคล้ายคนเล่นน้ำอยู่เบื้องล่างทางโขดหิน
เจ้าชาย> หือ...ยามดึกสงัดแบบนี้ใครกันยังออกมาเล่นน้ำ เอ..หรือว่าจะเป็นพวกเงือกอย่างที่เขาเล่าๆกันมา ต้องลงไป
ดูให้เห็นหน่อยละว่าเงือกมีจริงหรือแค่นิทาน   ///ว่าเเล้วเจ้าชายชลนทีก็แอบลงจากเมืองมาที่ชายหาด เขาแอบซุ่มดู
' C( t% C- ]) O, i2 Q- @2 ~อยู่ก็เห็นว่าลักษณะเหมือนปลาใหญ่กำลังเล่นน้ำ เจ้าชายคิดว่าถ้าจับได้นี่คงจะดีมากเลยจะได้เอาไปเลี้ยงในวัง และแล้ว
8 D/ V7 m* J$ y* P9 _7 R+ vพรหมลิขิตก็ทำให้เขาและเขาต้องได้เจอกัน เจ้าชายเดินไปใกล้ๆและแอบมองอยู่หลังโขดหินและแล้วเจ้าชายชลนทีก็ถึงกับตกใจเพราะสิ่งมีชีวิตที่อยู่ตรงหน้าคือเงือกหนุ่มรูปร่างล่ำสัน ผิวพรรณดีราวกับเจ้าชายบนเมืองมนุษย์ ชลนทีเดิน
เข้าไปอีกเเละเผลอทำให้เงือกหนุ่มตนนั้นเกิดตกใจขึ้น และกำลังจะว่ายรน้ำหนีเเต่ด้วยความไวของชลนทีจึงจับข้อมือ
2 J5 E1 E0 T, |- \3 i0 M4 {* Kของเงือกหนุ่มไว้ทัน
มัจฉาเทพ> ท่านเป็นใคร.จับข้าไว้.ทำไมนี่     ปล่อยข้าที.ข้าไม่มี.อะไรให้
! g) Z! ^9 \1 R* Jเจ้าชาย> นี่เจ้าเป็นเงือกเหรอ อัศจรรย์นักที่ข้าได้เห็น
มัจฉาเทพ> ท่านพูดจา.กล่าวขาน.พิกลนัก   ข้าไม่ทัก.ไม่คุย.ปล่อยได้เเล้ว
เจ้าชาย> ภาษาเจ้าเป็นเเบบบนี้หรือ 55ข้าใครอยากรู้จักกับเจ้าซะเเล้วสิ ข้าชื่อชลนที เจ้าหละชื่ออะไร
มัจฉาเทพ> (ทำหน้างงเพราะไม่เข้าใจในภาษาของมนุษย์ เจ้าชายเลยนึกได้ว่าท่านปุโรหิตเคยสอนกาพย์ โคลง กลอน)
" U5 }6 h6 z% vเจ้าชาย> ข้าให้นาม.ชลนที.นะเจ้าเงือก     ข้าอยากเลือก.เจ้าเป็นเพื่อน.จะได้ไหม
  s0 q- {! T# N( T5 vเจ้าชาย> อยากรู้นาม.ของเจ้า.ว่าอย่างไร    บอกได้ไหม.หน้ามน.คนปนปลา
5 b& b0 o) k9 F# F- L2 Z# t; X1 qมัจฉาเทพ> ชิชะท่าน.มนุษย์.วาจาร้าย       เจ้าเป็นใคร.ถือดี.มาว่าข้า
มัจฉาเทพ> มีสิทธิ์ใด.เรียกข้า.คนปนปลา   ปล่อยมือข้า.กลับสมุทร.เสียโดยดี
( Z8 a1 L) _. ?7 sเจ้าชาย> ข้าไม่ปล่อย.จนกว่าข้า.จะรู้ชื่อ
4 f9 v1 e' A4 }: tมัจฉาเทพ> ข้านี้ชื่อ.มัจฉาเทพ.เจ้าจำไว้
; R' c. K' V6 i- u6 Sเจ้าชาย> นามเจ้าเพราะ.รูปเจ้างาม.ช่างตรึงใจ
1 o+ Q5 t) P% G1 L/ Uมัจฉาเทพ> นี่อย่างไร.ข้ากับเจ้า.ชายเช่นกัน
4 Q/ ?7 x6 v2 p" cเจ้าชาย> ลองเปิดใจ.ดูไหมเล่า.มัจฉาเทพ    จะได้เสพ.รสรัก.ให้สุขสันต์
) M' I7 u( x; Q8 [( Q& ~% W" }0 pมัจฉาเทพ> เอ๊ะเอ๊ะท่าน.นี่เพิ่งพบ.จะพัวพัน  เชิญสุขสันต์.ไปกับนาง.ของเทอญ
เจ้าชาย> นั้นไม่ปล่อย.เจ้ากลับ.ไปเมืองแน่
) `3 A" E: J8 A# T4 ]มัจฉาเทพ> อนาถเเท้.มุสา.น่าสรรเสริญ
$ Z' F4 z, N( f/ ]; T) M* Dเจ้าชาย> ขออยู่ด้วย.สักยาม.อย่าหมางเมิน     .....เจ้าชายพูดอ้อนพร้อมทำตาออดอ้อนจนเงือกหนุ่มชักใจอ่อน
% Q% O( B& a% p; Q3 y" h5 xมัจฉาเทพ> นั้นก็เชิญ.นั่งคุย.ข้าได้ไป
; r/ I: C. f5 @3 z) H# @: xเจ้าชาย> ใจอ่อนยัง
มัจฉาเทพ> ยังแค่ข้าอยากกลับบ้าน
$ |0 _6 B! f7 p. u# iเจ้าชาย> อ้าวเจ้าพูดภาษามนุษย์ได้ด้วย
$ s$ V. n3 q: t$ oมัจฉาเทพ> ก็ทีท่านยังพูดภาษาเงือกเราได้เลยนี่
เจ้าชาย> โหแล้วก็ให้ต่อกลอนอยู่ได้ตั้งนาน เอ่อ..มัจฉาเทพข้าขอเป็นเพื่อนเจ้าได้ไหม
มัจฉาเทพ> อืมได้สิ แต่มนุษย์จิตใจยากแท้หยั่งถึง
เจ้าชาย> 55ด้วยเกียรติของลูกเจ้าเมือง เลยข้าาจะไม่ทำร้ายเจ้า
มัจฉาเทพ> เชื่อได้เเค่ไหนกัน
7 Q) e1 j% ^4 ?1 p; |เจ้าชาย> นั้นลองคบกันดูไหม
, [/ m$ b5 a. kมัจฉาเทพ> ท่านนี่... ข้าก็ชาย ท่านก็ชาย เราจักรักได้อย่างไร อีกอย่างกฎเมืองบาดาลไม่ว่าจะนาคหรือเงือก
ก็ห้ามมีความรักในทางพิศวาทต่อมนุษย์เด็ดขาด
( d, a) _; b3 Eเจ้าชาย> เเต่.....
เจ้าชาย> แต่ว่า...
; s. g+ s' B/ Y. a5 J7 P# @, Wมัจฉาเทพ> ไม่มีเเต่ เราเป็นเพื่อนกันดีกว่านะ     .....เจ้าชายรู้สึกน้อยใจในความใจเเข็งของมัจฉาเทพ จึงคิด
) b2 \9 g, T! V( R$ Kอุบายขอจับท่อนล่างที่เป็นปลา
' S( G9 Z' J& k/ u7 _5 |: Pเจ้าชาย> เอ่อออ...นั้นข้าขอจับกายเจ้าได้ไหม
มัจฉาเทพ> ได้ เเต่ข้าขึ้นบนบกกับเจ้าไม่ได้นะ
เจ้าชาย> ได้สิ     .....จากนั้นเจ้าชายก็ค่อยๆจับไปที่ท่อนล่างถ้าเป็นปลาก็ปลาเนื้อเเน่เลยทีเดียว เมื่อได้จังหวะ
เจ้าชายก็ช้อนตัวเเละอุ้มเงือกหนุ่มขึ้นมาจนพ้นผิวน้ำ ในราตรีกาลที่พระจันทร์เต็มดวง เงือกจะเป็นเงือกเมื่อโดน
# I; p' \4 N8 z- ^7 k3 Aน้ำและจะกลายร่างจากปลาเป็นขามนุษย์เมื่อร่างกายพ้นน้ำ
มัจฉาเทพ>อย่ายกข้าขึ้นนะ
" J! ^; z# x) s- {3 Y4 |) W+ D' gเจ้าชาย> เฮ้ย..... นี่เจ้า (เจ้าชายตลึ่งที่เเห็นทั้ง 3 ขา อิอิ)
) X- h6 ]& V5 `มัจฉาเทพ> เฮ้ยอย่ามองสิ     .....มัจฉาเทพใช้มืออีกข้างปิดบังตรงเครื่องเพศเขาไว้เพราะการกลายร่างนั้นจะเป็น
# l0 l2 H3 I% y: M. v* Z3 Sร่างที่เปลือยเปล่าไม่มีอาภรณืใดปกปิดเพียงชิ้นเดียว เจ้าชายตั้งสติและนึกถึงเกียรติของเงือกหนุ่มจึงวางร่างลงที่พื้น
น้ำจนร่างกลายหลับเป็นเงือกอีกครั้ง ด้วยความอายเเละเขินมัจฉาเทพจึงรีบดำน้ำหายไปในทะเล ชลนทีได้แต่ร้องเรียก
เจ้าชาย> เฮ้ยย ข้าขอโทษ มัจฉาเทพ มัจฉาเทพ กลับมาก่อน มัจฉาเทพ
มัจฉาเทพ> มนุษย์บ้า
เจ้าชาย> เจ้าอยู่ไหนทำไมข้าได้ยินแต่เสียง
มัจฉาเทพ> ข้าต้องกลับเมืองเเล้วท่านลุงโกมนนาคราชจะเสด็จมาที่เมืองบาลเยี่ยมท่านปู่เจ้าสมุทร ไว้มีโอกาศ
ท่านกับข้าคงได้เจอกัน
+ u' t: b9 ^% z$ p. z5 G8 I( cเจ้าชาย> ข้าจะรอเจ้าานะ
& i; v. H0 u4 `7 Nมัจฉาเทพ> จริงนะชลนที       ...พอสิ้นเสียงก็กลับกลายเป็นว่าเจ้าชายต้องเดียวดายกลับวัง ระหว่างนั้นเจ้าชายชลนที
; N" H% k+ _0 dก็ได้หงายมือดูพบว่ามัจฉาเทพทิ้งเกร็ดอันงดงามไว้ให้ถึง 2 ชิ้น เจ้าชายถึงกับยิ้มไม่หุบจนถึงยังตำหนักจากนั้นก็อาบน้้ำ
' [2 ]- B$ q8 `! f% Cเเละเข้าบรรทมโดยที่มีเกร็ดของมัจฉาเทพวางไว้ที่ใต้หมอน........
$ f! r! E. ]$ k0 `# n9 l3 \
/ {1 P& `4 T9 r  Sเรื่องราวยังไม่จบบเดี๋ยวมาตามต่อนะคับ ช่วงนี้สมองไม่ค่อยแล่นเลยขอนอกเรื่องนิดนะคับเพื่อสมาธิกลับมาไวได้มา
ต่อซีรีย์ให้ ขอบคุณทุกการติดตามและกำลังใจนะคับ แนะนำติชมได้นะคับหากไม่สนุกอย่างไร เรื่องนี้เป็นภูมิหลังของ
ตัวละครซีรีย์ไหนลองเดานะคับ.....

) P- I3 _4 F, V, ~5 _6 C
7 u4 X) C! R& H& @

guyinbkk2510

ขอบคุณครับ

เด็กดี

ขอบคุณครับ

dew225

ขอบคุณครับ

pearl9845

ขอบคุณครับ

aries0

ขอบคุนครับ

Manmun

ขอบคุณมาก

bo69dy

สนุกเลย

ShangHai

ขอบคุณครับ

tjkung

ข อ บ คุ ณ ค รั บ

zoom11489

รีบมาต่อเร็วๆนะ

zoom11489

เรื่อง นาค(ที่เป็นชาย)กับครุฑไง

aumking

ชอบมากเลย ขอบคุณน่ะ

AKBGROUP

มาต่อเร็วๆนะครับ

tanboy

ขอบคุณมากครับ

Poen1991

น่ารักดีคาบ รอติดตามนะครับ

Lin.Dp

โรแมนติกจัง พบกันที่ชายหาด โดนอุ้มท่าเจ้าสาว โดนเห็นขาที่สาม5555

Taecho

ขอบคุนนะครับ

Ken09

สุดยอดคับ

arasi22

ขอบคุณครับ