ลงทะเบียน2011-9-17
ล่าสุด2025-11-14
นิสิตสัมพันธ์
- กระทู้
- 19
- ตอบกลับ
- 261
- พลังน้ำใจ
- 10708
- Zenny
- 32603
- ออนไลน์
- 942 ชั่วโมง
|
4 r" H* j c0 Y1 Z6 \( b
กลางดึกเงียบสงัด ผมกำลังนั่งดูชาร์ตคนป่วยคนหนึ่งเพื่อวินิจฉัยอาการของโรคให้ละเอียดอีกครั้ง ก่อนจะทำการผ่าตัดใหญ่พรุ่งนี้เช้า แต่ขณะที่กำลังใช้ความคิดอยู่นั้น ก็มีคนมาเคาะเรียก7 G8 j7 M {. ?: u2 }5 A
“คุณหมอค่ะ...คุณหมอ...”
$ ?. b& D& f8 \. F' P- c9 R) b
5 A* p0 ` v5 D0 I, mเสียงพยาบาลสาวกะดึกเรียกจากด้านนอกห้องพัก
. \+ u @, q: h$ o. |' a# L/ G& _4 N2 n! C
“มีไรว่ามา”
5 }6 m& S7 D: T+ [" p: s/ n; {" F* d4 P2 X
“มีผู้ป่วยฉุกเฉินเข้ามาค่ะ หมอเวรแกออกไปทำธุระข้างนอก กว่าจะกลับก็เกือบชั่วโมง”, S0 W/ k% f- z0 [. i4 X
\1 s0 }6 Y6 c$ N/ h, P" E
พอได้ยินคำว่า “ผู้ป่วยฉุกเฉิน” สัญชาตญาณความเป็นหมอทำให้ผมหยิบอุปกรณ์ประจำตัวเดินไปเปิดประตูห้อง แล้วเดินตามพยาบาลสาวออกไปทันที กระทั่งไปเจอคนเจ็บซึ่งนอนร้องโอดโอยอยู่ สอบถามจากเพื่อนๆ ที่นำพามาส่งโรงพยาบาล ทราบความว่าเพิ่งไปแสดงความรักสถาบันมา ประกาศเกียรติคุณสถาบันให้ชาวบ้านชาวเมืองได้รับรู้ด้วยการยกพวกเข้าตีกัน ซึ่งเด็กหนุ่มคนที่นอนอยู่ถูกตีด้วยไม้ทีจนเลือดอาบ หันหน้าไปมองวัยรุ่นซึ่งยังอยู่ในชุดนักศึกษาอาชีวะ ได้แต่ส่ายหน้าด้วยความระอา เพราะนี่ไม่ใช่รายแรกที่ผมเพิ่งประสบ รับเอกสารประวัติคนไข้จากพยาบาลสาว ก่อนจะหันไปบอกนักการ' r* B8 j; \0 U: L1 C
+ g. Z4 I- r% z9 }' @$ m4 O2 S
“น้าช่วยเข็นเตียงไปห้อง ER ได้เลย เดี๋ยวผมตามไปดูแผลและทำแผล”9 @; r$ h g" E
; Y2 p& t3 S" L) Eสั่งนักการเสร็จ ผมก็หันไปสั่งผู้ช่วยพยาบาล
9 j6 b4 P# t2 n
. p" z4 Q! H# z4 ?“ช่วยเตรียมยาและอุปกรณ์ต่างๆ สำหรับทำแผลให้ผมด้วย ดูท่าน่าจะต้องเย็บหลายเข็มทีเดียว”; O: F, w7 B I: B# R
เมื่อเข้ามาภายในห้องER คนป่วยยังคงส่งเสียงครวญครางด้วยความเจ็บปวดอยู่ เห็นแล้วรู้สึกหมั่นไส้ ก่อนทำกลับไม่คิด พอเกิดปัญหาขึ้นมาร้องโอดร้องโอย เห็นเลือดตนเองแล้ว ใจเสาะยิ่งกว่าปลาซิวเสียอีก 3 g6 S! c9 p0 t0 R0 l9 q* t* Z# G
, H& t& O5 j/ w2 S2 W
?% O+ q8 H4 G) t9 v2 u) G
ถึงจะรู้สึกอย่างไร แต่เมื่อมันคือหน้าที่ ผมจำเป็นต้องทำหน้าที่ของตนให้ดีที่สุด ดังนั้นจึงพูดคุยทักทายกับคนเจ็บด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน เพื่อเบี่ยงเบนความใจของคนเจ็บจากความเจ็บปวดที่ตนได้รับมา ขณะที่สายตาก็สังเกตอาการคนป่วยไปในตัวด้วย ช่วยเย็บแผลให้คนเจ็บจนเสร็จสรรพเรียบร้อย พร้อมพยักหน้าให้ผู้ช่วยพยาบาลสาวออกไปด้านนอก เพราะสังเกตเห็นว่าคนเจ็บจะอายๆ พยาบาลสาวอยู่ในที: ?) j7 N; X- U* ]# H: e
% E5 k3 Y, a6 J% M
“มีอะไรก็ไปทำต่อเถอะ ต่อจากนี้เดี๋ยวผมจัดการเอง”. K4 n* R x* Z( O7 ?2 G# H" r5 O
* j( Y& [0 j; b5 k; [: E' t2 D$ ]
ขณะที่พยาบาลสาวกำลังจะเดินออกไป ผมหันไปสั่งอีกครั้ง; H- Z5 ?" N3 t
1 E! k: {4 p, Y“ช่วยรูดม่านปิดกั้นเตียงคนไข้ให้ผมด้วย”3 n* r0 s0 o2 w+ V+ m6 h
% j$ |* k% l& K' C% y; Y8 `
จากการที่เคยมีประสบกามทางเพศระหว่างผู้ชายกับผู้ชายกับคนป่วยคนหนึ่งมาก่อน มโนภาพเก่า ๆ ซึ่งผ่านมานานแล้ว หวนย้อนผุดขึ้นในสมองของผมอย่างไม่ทันตั้งตัว มองหน้าคนเจ็บครู่หนึ่งก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน2 g3 n. R2 U" h! c. |
" |" }' B. T, ` X: x! u( o+ s“ลุกขึ้นนั่งได้เปล่า”
/ d( V; y1 v# r
; C( M( N; Y; u0 m“ได้ครับ”7 r0 I2 k+ F6 W
' l: I( R9 }+ F4 \6 b- Y
“งั้นลุกขึ้นถอดเสื้อออกก่อน หมอจะได้ทำแผลได้สะดวกหน่อย อีกอย่างเสื้อมันเปื้อนเลือดเต็มไปหมด เดี๋ยวจะติดเชื้อได้ง่าย”3 A- v" m6 x2 d- r) Q3 u0 i
1 t/ q j! Q3 U- C0 a
ชายหนุ่มวัยย่าง ๒๐ พยุงตัวลุกขึ้นอย่างทุลักทุเล โดยมีหมอยื่นมือมาช่วยปลดกระดุมเสื้อออกให้ ไม่นานร่างกายท่อนบนก็เปลือยเปล่า นอนกัดฟันเพื่อสะกดกลั้นอาการเจ็บปวดหลับตานิ่ง n& O7 V& }1 H! E
; p0 ?, g* _+ L
พลันได้เห็นเรือนร่างคนเจ็บหนุ่ม หมอนเรศก็ตกอยู่อาการตะลึงไปชั่วขณะ ทุกสิ่งทุกอย่างภายในห้องER หยุดนิ่งไปชั่วขณะ แม้จะเป็นช่วงเวลาสั้น แต่ช่างเป็นเวลาที่นานแสนนานเหลือเกินในความรู้สึกของผม ก่อนจะเรียกสติกลับคืนมาหยิบผ้าปิดจมูกขึ้นมาจากถาดที่วางอุปกรณ์ แล้วเอาห่วงด้านหนึ่งคล้องที่ใบหูซ้าย ส่วนอีกด้านหนึ่งปล่อยไว้เพราะว่าเวลาพูดกับคนไข้ จะได้ยินชัด และไม่ลืมเอาผ้าปิดปากขณะทำแผล แต่ด้วยอารมณ์และความต้องการส่วนลึกมันพาไป ผมจึงสวมถุงมือเพียงด้านซ้าย ขณะที่ด้านขวาซึ่งเป็นฝ่ามือเปล่าๆ ลูบไล้ไปตามท่อนบนของชายหนุ่ม3 x S) U2 H' L5 r$ R
7 [9 _9 v$ h' t G+ L' g& ^แต่เพื่อไม่ให้เป็นที่ผิดสังเกต ตลอดเวลาที่ผมจับมือหรือลูบไล้ฝ่ามือของอีกฝ่ายอยู่นั้น สายตายังคงจับจ้องมองหน้า ส่งสายตาแสดงความเป็นห่วงเป็นใยตามหน้าที่ ทำให้สามารถรับรู้ถึงปฏิกิริยาของชายหนุ่มที่แสดงออกมาทางแววตาได้เป็นอย่างดี
/ q* J5 w A* H6 Q+ j
% M! {( g1 y5 z4 X' U3 Vขณะที่คนเจ็บก็นอนเฉยๆ ปล่อยให้หมอหนุ่มลูบไล้ไปเรื่อย เพราะคิดว่าหมอคงทำการสำรวจว่ามีบาดแผลที่อื่นบ้างหรือเปล่า จึงไม่ได้แสดงอาการขัดขืน มีเพียงเสียงร้องโอดครวญเบาๆ จากพิษของบาดแผลที่ได้รับ- h( N) B6 h& }& d+ u
9 F& K& i: W3 ~- N. i- L
นั่นยิ่งทำให้หมอหนุ่มได้ใจ ยังคงลูบไล้เบาๆ ไปทั่วเรือนร่างเปลือยเปล่าของคนเจ็บหนุ่ม เริ่มจากแผงอกที่ขาวเนียนไร้เส้นขนขึ้นปกคลุม บางครั้งก็ใช้ปลายนิ้วเวียนวนที่หัวนมซึ่งเพิ่งแตกพานได้ไม่กีปี จากหลอดไฟกำลังสูงสำหรับตรวจร่างกายคนป่วยที่ห้อยแขนติดกับเพดาน ทำให้สามารถมองเห็นใบหน้าคนเจ็บบิดเบี้ยว เพราะเกิดจากความเสียวซ่าน1 Y$ n' O; v. L2 P" ]" d( l1 K
: \ x& }& D+ L ?1 ]$ d
อยากจะลองทดสอบปฏิกิริยาชายหนุ่มดู จึงลูบไล้ลงมาต่ำเรื่อยๆ ที่หน้าท้องวนเวียนขึ้นบนลงล่าง คราวนี้ได้ผล เสียงร้องโอดครวญอย่างทรมานจากพิษบาดแผลเริ่มจางหายไป เหลือเพียงเสียงลมหายใจถี่หอบเบา ๆ ดังมาเป็นระยะ สังเกตได้ชัดจากจังหวะการเต้นชองชีพจร
' R& h+ T3 w. p6 v8 p5 l8 A! u2 _# y# W1 N9 q' ~
“ยังเจ็บแผลเหมือนเดิมหรือเปล่าครับ”# b; ]$ a9 q# C* b6 J8 r2 v
8 w+ g5 L" T8 p( m6 F1 [
ถามถึงอาการบาดเจ็บที่แผล เพื่อดึงความสนใจคืนมา และเพื่อไม่ให้คนเจ็บคิดว่าผมกำลังลวนลามแกอยู่! i3 E* `6 `! g0 o' a' |
6 O2 l8 L* G9 d( z% yเด็กช่างซึ่งกำลังอยู่ในภาวะมึนๆ สลึมสะลือ เคลิ้มๆ ด้วยอารมณ์หลากหลายเกินกว่าจะเข้าใจได้ ลืมตาขึ้นมองหมอหนุ่มซึ่งจ้องมองตนเองอยู่ก่อนแล้ว ตอบด้วยน้ำเสียงแหบห้าวตามวัย0 u. ?: u* p1 N9 I2 x
+ Q; J4 _% Y) _“มันมึนๆ ยังไงไม่รู้ครับหมอ”+ ?, u! `. ~0 u' o
! W7 P S7 ]% E, ?/ \( n$ i
หมอหนุ่มแกล้งทำหน้าพยักเหมือนเข้าใจความรู้สึกคนป่วยเป็นอย่างดี ถามมาด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนอีกครั้ง
& {0 u% `3 f0 w# l" [* c% W/ J5 K3 o Z- ?4 d( Z; e' u
“หมอไม่รู้ว่านอกจากศีรษะแล้ว ยังมีส่วนไหนได้รับความกระทบกระเทือนอีกหรือเปล่า ขอหมอตรวจดูหน่อยนะ ถ้าเจ็บตรงไหนให้บอกทันที”" G) a$ I) [ d
% [% G6 ]# a/ i0 y% M/ {, k. Iใช้หูฟังตรวจอาการทั่วไปเห็นว่าทุกอย่างปกติดี แต่ที่ไม่ปกติคืออารมณ์เปลี่ยวของตนในขณะนี้ ทำให้ผมภายหลังเก็บอุปกรณ์ลงถาดแล้ว ใช้ฝ่ามือลูบไล้บริเวณแผงอกเหนือหัวนมเล็กน้อยอีกครั้ง
9 j9 B6 K# Q- |0 I1 y& M3 n
5 a) h& ~' l) W' l0 D$ O o# n“ตรงนี้เจ็บไหม?”" O( g! E, k5 J" @" P5 Q$ I
~$ C3 N! o9 s8 ]! R2 N; B8 f ^+ kคนเจ็บส่ายหน้า
9 Z) o; p) g" e% Z$ v& \
1 S. w) L. ]+ C. m8 M“หมอกดตรงไหน ถ้าเจ็บให้บอกทันทีนะ เพราะอาการบาดเจ็บภายนอกคิดว่าไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง แต่หมอไม่รู้ว่าข้างในมีอาการบาดเจ็บอะไรบ้างหรือเปล่า เพราะไม่สามาตรวจด้วยสายตาได้ อย่างเช่นอาการช้ำใน เลือดคลั่ง ผมแกล้งอธิบายหลักการแพทย์เพื่อให้คนเจ็บคล้อยตาม 2 Q% ~5 j4 |" v3 L" L; w4 U* B: j
+ D( K, [ P' P
“ครับคุณหมอ”
( J- d5 U, m8 U' H3 q+ M" _. ?. A( S/ j) a# J3 k! Y
เด็กช่างตอบพร้อมพยักหน้าอย่างเข้าใจในความหมาย- I2 W+ T8 q) p. s, r o8 Q4 n
6 d; D: D a) F+ q! a" |) xขณะที่มืออีกข้างลูบไล้ไปตามเรือนร่างคนเจ็บเหมือนตรวจดูอาการทั่วไป ขณะที่มือข้างหนึ่งยื่นไปกุมมือชายหนุ่มไว้เหมือนจะให้กำลังใจ โดยได้ซอนนิ้วชี้กับหัวแม่มือของตนจับด้านข้อนิ้วตรงส่วนที่เป็นเล็บซึ่งตัดไว้อย่างเรียบร้อย ลูบไล้เบาๆ ไปมา ส่วนปากก็ยังสอบถามอาการคนป่วยไปเรื่อย มือก็สัมผัสเบาๆ ด้วยการลูบไล้ไปตามลำนิ้ว ก่อนค่อยพลิกฝ่ามือเด็กกช่างหงายขึ้น ลูบที่ฝ่ามือด้วยสัมผัสแผ่วเบา โดยเฉพาะปลายนิ้วนางกับนิ้วกลางที่เป็นนิ้วซึ่งวัยต่อความรู้สึกอยู่แล้ว ลูบวน ๆ อยู่ตรงนั้นเป็นเวลานาน แล้วค่อยสลับกลับมาลูบที่ฝ่ามือ กำไว้แน่น บรรจงใช้ปลายนิ้วชี้เกาเบาๆ ที่ตรงกลางฝ่ามือ จนสัมผัสได้ถึงอาการเสียวสยิวของอีกฝ่าย โดยเฉพาะเมื่อโดนมือขวาของผมสัมผัสตรงผิวอ่อนบริเวณก้านคอและกกหู แทบไม่แตกต่างอะไรกับกรงเล็บของเหยี่ยวที่ได้สยายออกพร้อมสำหรับตะปบเหยื่อของมัน# G3 v+ w' F9 A+ l7 p3 C/ a
4 i4 X# D: D7 P
เพื่อไม่ผิดสังเกตมากเกินไป ก็เลยถือโอกาสถามประวัติไปในตัวด้วย
3 P( k' n$ q* w$ E" x( k$ D# {6 U: [
“ไปมีเรื่องกับใครมาล่ะ ช่วยเล่าวีรกรรมก่อนมาโรงพยาบาลให้ฟังบ้างสิ”
8 D [$ d" q% }
( o' \4 `0 i1 \% f1 \ผมรับฟังวีรกรรมเด็กช่างยิ้ม ๆ ไม่แสดงความคิดเห็นอะไร ก่อนจะสรุปด้วยตนเอง1 b( |+ S: \4 x; J# Q' e
' f- O) V# a; H" }; a/ b
“ที่แท้ก็เรื่องผู้หญิงนี่เอง”
^" S& [9 Z4 Q3 `4 f- K1 m b" _0 M9 A
ชำเลืองมองคนเจ็บนิดหนึ่ง
7 p! e( W4 F, K0 k
+ y0 S2 j M' ~/ O# S) S, p“แต่จะว่าไป เราก็รูปร่างหน้าตาดีมาก ๆ คนหนึ่งเลยนะนี่” G+ x# a5 O' g9 m0 q2 o
% u: U* v2 i1 F- z" W' m Eเด็กช่างเจอหมอหนุ่มชมซึ่งๆ หน้า ใบหน้าแดงก่ำ เขินอาย แต่ก็ไม่ได้กล่าวอะไรต่อ นอนหลับตานิ่งสะกดกลั้นอารมณ์บางอย่างซึ่งกำลังปั่นป่วนอยู่ข้างใน9 Y [8 T6 ~4 @/ L# E% L
- O, s; a0 d! x" N8 W! Nนเรศต้องการหยั่งเชิงดูอีกครั้ง จึงลูบต่ำลงมาถึงท้องน้อย ลอดใต้กางเกงแสล็คประจำสถาบันเข้าไป จนสัมผัสได้ถึงขนหยาบๆ ที่ปกคลุมอยู่ด้านใน จนกระทั่งฝ่ามือไปสัมผัสกับท่อนเนื้ออุ่นเข้าอย่างจัง 5 H N, |# C) L# `' c4 ?7 S
. a% E) M6 h+ x8 v8 R! b$ w
เด็กช่างตกใจสะดุ้งนิดหนึ่ง พร้อมกับขยับสองขาหนีบไขว้กันไว้ ผมเองก็ตกใจเหมือนกัน รีบหดมือคืนมากดบริเวณท้องน้อย ถามกลบเกลื่อนด้วยน้ำเสียงราบเรียบเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
8 B; G. f1 L: ]) q% [) g) B
! _4 R9 Q: i4 i8 e; ? d; q“ตรงท้องน้อยปวดบ้างหรือเปล่า”/ G9 E$ C K \1 {2 [7 d
+ ]. Y9 ~" F4 `* D' P“เปล่าครับหมอ แต่ผมรู้สึกปวดฉี่ ผมขอไปปล่อยก่อนได้เปล่า?
- x& t2 g' U, {( }
6 Z! Y& m5 G3 }- ~$ m: o: p; Rผมพยักหน้าให้ แต่พอคนเจ็บลุกจากเตียง ด้วยความที่เสียเลือดมากด้วย และนอนทำแผลเป็นเวลานานด้วย ทำให้ร่างเซ ผมจึงต้องรีบคว้าไว้ก่อนแกจะล้มลงกับพื้น
" ~0 K! q# r5 K; _9 p# Z; {) ~: s) r' W4 z) b, P; p
“รู้สึกมึนๆ ยังไงชอบกลครับหมอ”+ G; \$ a$ |( r* \
4 p$ j9 q+ L6 ]3 f% j) f“ให้หมอพยุงไปเข้าห้องน้ำดีกว่า เดี๋ยวเกิดหกล้มขึ้นมา จากเจ็บเบาจะกลายเป็นเจ็บหนักโดยใช่เหตุ”/ ^2 d. G8 K. e1 ^
5 ^1 e8 }2 a. ^9 d* y
“ครับ”
' }! N+ B4 J# N u& u3 `9 l1 N) |# J1 k
พอไปถึงหน้าประตูห้องน้ำ ผมเปิดประตูให้ หันหน้ามาทางคนเจ็บ
R% Q( O; p; g
% a7 N: B# `# E“ไหวเปล่า? ให้พี่ช่วยพยุงไปยืนตรงโถมั้ย?”; Z& y' [3 }( q
4 X& W6 r1 @2 E* T7 z; D. a( w* Dผมกล่าวด้วยน้ำเสียงแสดงความห่วงใย แต่ในใจกลับคิดอีกด้านหนึ่ง) s5 q+ T% Y- M& Y/ H
- ^) v6 l' E+ `* ]8 r5 Y
เด็กช่างที่ท่อนบนเปลือยเปล่าหันหน้ามาทางผมอาย ๆ ก่อนจะตอบ
+ q" k* v, L; d% U/ y4 y) G4 E, J/ e# G5 I+ q$ U C9 g8 d
“ไหวครับพี่”4 N" T- R* m8 S8 z9 G6 h
# K3 ], ]6 d* }0 Q9 lแม้จะรู้สึกเสียดายนิดๆ ที่ไม่ได้เห็นไม้ทีเด็กช่าง ผมจึงค่อยปล่อยมือที่คล้องแขนคนเจ็บ ถอยหลังออกมายืนคอยด้านนอก ทั้งที่ใจอยากจะไปยืนใกล้ ๆ แต่ก็เหมือนบุญบันดานสวรรค์บันดล พอชายหนุ่มถ่างขาออกเพื่อยืนเยี่ยวให้ตรงโถ ร่างกายที่ยังไม่แข็งแรงพอ ก็ถลาไปพิงติดอยู่กับผนังห้องน้ำ ทำให้ผมต้องรีบผลักประตูเข้าไปประคองร่างนั้นไว้ก่อนจะล้มลงน็อกพื้น ค่อยๆ ประคองมายืนตรงโถ
9 L4 C: V% _9 l5 B8 V0 w2 Y/ d: q# p) f1 ]
เด็กช่างมองผมยิ้มอาย ๆ
9 Y# u. ~9 g1 p1 Y6 J- r+ U" q( p5 R P* F! j" `- e0 B. P
“ไม่ต้องอายพี่หรอก เห็นมาเยอะแล้ว ขนาดช่วยจับยื่นตรงโถก็เคยมาแล้ว”
( h8 }* d' Z1 Q1 D1 p& S, o: Z$ |! E* l$ D
จากนั้นผมใช้มือขวาถลกขากางเกงขึ้น พร้อมกับล้วงเข้าไปจับไม้ทีซึ่งอยู่ด้านในออกมายื่นให้ตรงกับโถฉี่ ด้วยความที่กำบังลมกระเพาะปัสสาวะกำลังบีบตัว ทำให้มันค่อยๆ ตื่นขึ้นเรื่อยๆ
7 K g7 `) C) Y" Q+ L% o) ], r. `( o$ V- q( j
“โอ้พ่อเจ้าแม่เจ้า!”6 I/ ^" Y/ r) t0 O( L
" c2 H) H' Y1 ]4 Y( T+ U
ทันทีที่ได้เห็นขนาดของมันที่ยังไม่แข็งตัวดี ผมได้แต่กลืนน้ำลายเหนียวๆ ลงคออย่างยากลำบาก แต่สายตายังคงจับจ้องอยู่ที่ท่อนเอ็นซึ่งปล่อยน้ำสีเหลืองอำพัน เบื้องต้นพุ่งเป็นแนวโค้งลงไปยังโถอย่างแม่นยำ แต่เมื่อมีการบีบตัวแรงขึ้นด้วยความที่รูมันใหญ่ด้วย ทำให้น้ำสีเหลืองอำพันพุ่งเฉออกนอกโถกระทบกำแพงห้อง กระเด็นย้อนมาโดนผมซึ่งยืนอยู่ใกล้ๆ : e; u: [/ ?4 l) u. m8 E
" A% v4 V6 y. S3 L“ขอโทษครับหมอ ผมปวดตั้งแต่มาถึงโรงพยาบาลแล้ว มันก็เลยพุ่งแรงกระเด็นถูกหมอเลย”& [- F; V: d8 i+ F: K
3 D3 G% \, x9 y) v+ Lน้ำเสียงแผ่วเบา หน้าแดงก่ำด้วยความขวนอาย
& e8 x& U0 z5 W5 A9 R8 c3 Y9 k, b0 a' G. T! @
ผมไม่ได้ยินด้วยซ้ำว่าชายหนุ่มกล่าวว่าอย่างไร เพราะสายตาของผมมันกำลังจดจ้องอยู่ที่ลำท่อนคล้ายดอกเห็ดฟางที่กำลังจะบาน บริเวณปลายสีแดงอมชมพู แสดงให้เห็นว่าคงผ่านการใช้ไม่มากนัก เห็นแล้วมันน่าละเลงลิ้นเสียเหลือเกิน ตรงลำท่อนลำเขื่องจะบอกว่าขาวเสียทีเดียวก็ไม่ใช่ จะบอกว่าดำทะมึนก็ไม่ใช่ กำลังแข็งตัวอย่างเต็มที่ มีเส้นเลือดปูดโปนจนสังเกตเห็นได้ชัด ความยาวของมันแม้จะโผล่ออกมาเพียงเล็กน้อย แต่ที่เหลืออยู่ข้างในก็คงยาวพอสมควร
5 q6 B4 \) L% B4 g
) g9 x$ E/ S9 y3 H“หมอครับ ”4 t. h' Y; h* e3 r
% H% O' F4 a7 G7 `3 o. r" h8 g0 U
วรชัยหรือเบิร์ดส่งเสียงเรียก เมื่อเห็นหมอหนุ่มจ้องลำท่อนตนเองอย่างตกตะลึง ด้วยสายตาที่หยาดเยิ้ม* _, {1 k2 o; A u' t1 h4 _# k$ i
) k7 G& }* d) y. l. Y
เสียงเรียกของคนเจ็บช่วยปลุกผมให้ตื่นจากภวังค์ ผมไม่รู้ตัวเลยว่าตนเองเผลอตัวเผลอใจมองท่อนเอ็นคนเจ็บเป็นเวลานานเท่าไหร่
- |/ W9 |% @9 o8 s" g( e
0 a3 Z) n6 F) e7 @: T“เลอะหมดเลย ต้องขอโทษจริง ๆ”. A- C$ j1 f3 {5 |+ `8 r) C' C! P
( S( J( y" a0 Q7 A& r6 F$ }ขณะกล่าวใบหน้าแดงก่ำ( p$ \) v) g: A% q
A1 ]) |# I, W N3 ]
“ไม่เป็นไร พรุ่งนี้เช้าแม่บ้านก็มาทำความสะอาดเป็นประจำอยู่แล้ว”
& O* v, D4 v3 ~9 e4 A; Y* k) a5 W, Y* o9 ~7 G9 n
ภายหลังปัสสาวะเสร็จ คนเจ็บล้วงท่อนเอ็นขนาดเขื่องออกมาสะบัดสลัดน้ำที่ปลายออก ๔ – ๕ ครั้ง ดึงกางเกงที่ถลกพ้นแก้มก้นมาหน่อยหนึ่งขึ้นมาสวมไว้เหมือนเดิม ทั้งที่ท่อนเอ็นยังแข็งโด่อยู่อย่างนั้น ยื่นมือเข้าไปคล้องคอผมเพื่อให้ช่วยพยุงเดินกลับไปที่เตียงเหมือนเดิม
a( c& E1 N9 Z5 X$ B* b, l+ b- t' A% Z
“ขอบคุณมากครับคุณหมอ หากไม่มีคุณหมออยู่ด้วย ผมคงได้อีกแผลเป็นแน่”
3 I/ F+ v, |0 b% W* X8 ^1 H! {2 ~1 I: Y
: ]3 {, o4 D+ G; I, w
+ C+ q$ ?2 V% v- N* N5 c; F+ ?
6 j% ~! l0 {: A6 C" ` |
คะแนน
-
ดูบันทึกคะแนน
|