ช่วย กดไลก์ กดแชร์เพจ พี่หมีไบstory ด้วยนะครับ
7 Y5 [: u. I# [. Qhttps://www.facebook.com/%E0%B8% ... ry-110069177374977/**** อ่านทุกเมนต์นะครับ ชอบอย่างไร คิดอย่างไรเมนต์ได้ มากกว่าคำว่าขอบคุณนะครับ****
3 j4 o1 R' f& E9 u: K2 R( W( U5 I* y
' _0 t; L& K* n9 A0 ~' l: F. A5 c; ?* y8 x& i6 A6 J9 K
' v0 U# r' Z3 S9 s* q: ^
แฝดคนละฝั่ง11 ตำรวจบุก “เป็นยังไงบ้างครับ”พี่นุยิ้มรับผมที่สนามบิน “ดีครับเราคงมีงานต้องทำอีกเพียบ”ผมยิ้มตอบ พวกพี่กรนั่งรถตู้ของโรงแรม ส่วนผม พี่นุชวนนั่งรถส่วนตัวของพี่นุ เพื่อกลับบ้านผมเลย “ผมเข้าโรงแรมก่อนดีกว่านะพี่”ผมบอกตอนรถออกจากสนามบิน “พักเถอะไตร พรุ่งนี้ค่อยเริ่มงานก็ได้”พี่นุพูดแล้วหันมาทำหน้าดุใส่เหมือนอยากให้ผมพักผ่อน ผมไม่กล้าขัดแล้ว “เออพี่ แล้วไอ้ไข่ล่ะ หายหัวไปไหน”ผมถาม เพราะปกติ มันต้องมารับผม “พี่ใช้ให้มันทำงานหน้าโรงแรม ไม่ค่อยดีเลยช่วงนี้”พี่นุบอก “มีอะไรเหรอพี่” “มีพวกแปลกๆ มากวนอยู่ เลยอยากให้พวกเราสักคน ดูแบบใกล้ชิดน่ะครับ”พี่นุบอกผมก็ไม่ได้ว่าอะไร “ไตรพักผ่อนนะ พี่จะเข้าไปดูที่โรงแรมสักหน่อย”พี่นุบอกก่อนจะกลับ ผมเหนื่อยจริง ๆถึงบ้านกินข้าวอาบน้ำหลับเป็นตาย …………………………………………………………………………… “กาแฟค่ะคุณไตร” ลูกน้องพี่ฤทธิ์ ที่ดูแลกาแฟสด เอากาแฟมาให้ผมที่ล็อบบี้โรงแรม ตอนเช้าผมชอบนั่งดู ที่ล็อบบี้โรงแรม มากกว่าจะนั่งทำงานในห้องทำงานดูพนักงาน ทักทาย ดูลูกค้า ไปเรื่อย “นายๆ ๆ ๆคิดถึงจัง”ไอ้ไข่ยิ้มร่า เพราะเมื่อคืนมันนอนที่โรงแรม เมื่อเช้า พี่นุขับรถรับผมมาจากที่บ้าน “เออของฝากอยู่ที่พี่กรนะ”ผมบอก “ได้แล้วครับนาย”ไอ้ไข่ยิ้ม “เออดีแล้ว” “นายดูคนนั้นสิ”ไอ้ไข่ชี้ให้ผมดูคนที่กำลัง นั่งกินอาหารเช้าที่ทางโรงแรมจัดให้พร้อมค่าห้องพัก ผู้ชายวัยประมาณ40 กว่า รูปร่างสันทัด หน้าไทย ๆ แต่งตัวธรรมดา ๆ “ทำไมวะก็แขก”ผมบอก “แหมนาย ดูท่าแม่งสิ ตำรวจชัด ๆ”ไอ้ไข่ให้ผมสังเกต รูปร่างจะธรรมดาจริง แต่บุคลิกชายคนนั้น ดูมีมาด เหมือน กร่าง ๆ มองคนไปทั่ว “มึงรู้ได้ไงวะ”ผมสงสัยสิ่งที่ไอ้ไข่บอก “กร่างอย่างนี้ตำรวจชัวร์นาย กราง ๆ เก็ก ๆ อย่างนี้ เชื่อผมดิ ผมเจอไอ้พวกนี้มาเยอะ”ไอ้ไข่โม้ “ไอ้ห่ามึงรู้ขนาดนั้น ไอ้พวกโจรจะไม่รู้หรือไง ว่าคนไหนตำรวจเห็นแบบนี้ก็เผ่นหมดสิ”ผมแย้งไอ้ไข่ “ไม่ใช่นายไอ้พวกสืบ พวกปราบก็อีกแบบ ไอ้พวกนี้ แม่งไม่นั่งโรงพัก ก็จราจร เชื่อดิท่าทางมันบอก”ไอ้ไข่ยังโม้อีก ผมจำได้ว่าตอนเด็ก ๆ ไอ้ไข่จะอยู่ที่บ้านกับแม่มันมาตั้งแต่ผมยังเด็กเวลาผมกลับมาจากโรงเรียน ก็ได้มันเป็นเพื่อนวิ่งเล่น ส่วนพี่นุ จะไปช่วยงานพ่อบ้างช่วยงานบ้านทำสวนบ้างไปตามเรื่อง ไม่เคยว่าง พอโตผมไปเรียนที่ กรุงเทพ ได้ข่าวว่าไอ้ไข่เกเรไม่เบา คบนักเลง หลายครั้งที่กลับมาเห็นแม่มันนั่งด่ามันอยู่หลายครั้งที่พ่อต้องไปเคลียร์เรื่องให้มันไม่เข้าไปนอนในสถานพินิจ “นายหัวครับมีคนมาขอพบ” พนักงานต้อนรับ เดินมาแจ้งผม “ใครมา”ผมหันไปถาม “เห็นเขาบอกว่าเป็นตำรวจครับ” “ตำรวจ”ผมสงสัยอาจจะเป็นตำรวจพื้นที่ ผมลุกตามพนักงานต้อนรับไป “พี่นุล่ะ”ผมถาม “กำลังคุยอยู่ครับคุณนุให้มาตามนายหัวครับ” ผมเดินไปถึงห้องประชุมเล็กในโรงแรม “อ่อนี่เหรอนายหัว”ชายหนุ่มหน้าตาตี๋ มองหน้าผม “ครับผมไตรเทพ มีอะไรให้ผมรับใช้ครับ”ผมยิ้ม ยกมือไหว้ “ผมร้อยตำรวจเอกอาวิน จากส่วนกลาง”เขาแนะนำตัว “ครับ”ผมหันไปสบตาพี่นุ สีหน้าไม่ดีเลย “ผมเข้ามาสืบความผิดปรกติ ที่โรงแรมของคุณ ได้ สามวันแล้ว มีข้อผิดกฎหมายหลายอย่าง ทั้งค้าประเวณี ผู้มีอิทธิพล และอีกหลายอย่าง” “เราไม่ได้ค้าประเวณีนี่ครับ แล้วตรงไหนที่ บอกว่าที่นี่มีอิทธิพล”ผมเริ่มมีอารมณ์ “คุณไม่อย่าเถียงดีกว่าเด็กที่อยู่หน้าโรงแรมคุณ ก็เป็นพวกเด็กบริการทั้งนั้น” “อ้าวเหรอครับ”ผมเริ่มกวน “เขารู้กันทั่วว่าโรงแรมคุณมีเด็กขายบริการ”เขาพูดเสียงดังลั่นห้อง “ผมก็ไม่รู้สิเขามานั่ง ๆ ยืน ๆ กัน เขาจะทำอะไร ผมก็ไม่รู้” “มันเป็นที่ของคุณเกิดขึ้นอย่างนี้ คุณก็โดนเรื่องเป็นธุระจัดหา” “ได้ยังไง”ผมขึ้นเสียงบ้าง “เรื่องซาวน่าอีกจะให้ผมเอาตำรวจมาบุกไหมล่ะ”เขาเปลี่ยนประเด็นไปซาวน่า “ผมจดทะเบียนสถานบริการสุขภาพถูกต้อง”ผมบอก “เถียงอย่างนี้ผมไม่สนแล้วเดี๋ยวผมจะเอาตำรวจบุกค้น”มันคำราม “หมายศาลล่ะ”ผมย้อน “ไม่จำเป็นมันผิดอยู่แล้ว ผมตำรวจ หรือคุณจะขัดขวาง” มันลุกขึ้นยืนจังก้าต่อหน้าผมกัดฟันแน่น “คุณตำรวจเราลองคุยกันดี ๆ ก่อนดีไหมครับ เพราะปกติ ทางเราก็ประสานกับตำรวจพื้นที่ตลอดนะ”พี่นุ เบรกความร้อนแรง “พื้นที่ก็เรื่องของพื้นที่ อันนี้เรื่องของงานผม”ตำรวจหันมาเหวี่ยง พี่นุอีก “เราพอจะคุยอะไรกันได้ไหมครับ”พี่นุยังนิ่ง มันหันไปมองพี่นุเจ้าเลห์ “เอออย่างนี้ค่อยคุยกันได้หน่อย”มันยิ้มพอใจ “ครับ”พี่นุยิ้มไม่เต็มใจ “เข้าเรื่องเลยแล้วกัน” “ได้ครับ”พี่นุหน้าเครียด “หนึ่งล้านบาท”มันบอกยอดเงิน “โหล้านหนึ่ง มันมากไปหรือเปล่าครับ”ผมอดไม่ได้ ที่จะพูด ทั้ง ๆที่ใจอยากให้พี่นุเป็นคนเจรจา “อะไรโรงแรมใหญ่โต เงินแค่ล้านเดียว ทำมีปัญหา”มันหันมาทำหน้ากวนใส่ผม “ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไร ผมจะเริ่มค้นทุกห้องเลย”มันขู่ นั่นหมายถึงการรบกวนแขก ไม่จบสิ้นแน่ “ได้แต่ผมต้องขอเวลาสักหน่อย เพราะต้องหาเงินนอกบัญชีให้”พี่นุบอก “เออพูดง่าย ๆ อย่างนี้สิวะ ฮ่า ๆ ๆ ๆ”มันหัวเราะ “เร็วๆ นะ กูจะได้กลับกรุงเทพซะที”มันบอกก่อนจะลุกออกไปจากห้อง เราเดินตามมันออกไปไอ้ไข่ ยืนอยู่ที่รถผม หน้าบันได ผมเห็นพี่นุสบตากับไอ้ไข่แว็บหนึ่ง ก่อนที่พวกมัน3 – 4 คนจะขึ้นรถ ไป “เอาไงล่ะพี่จะจ่ายมันเหรอ”ผมถาม ผมไม่รู้จริง ๆ ว่าจะทำยังไง “ไม่จ่ายแต่นายหัวต้องตัดสินใจ” พี่นุ พูด ผมไม่เคยเห็นพี่นุ น่ากลับแบบนี้ “ตัดสินใจอะไร”ผมสงสัย “ตายแบบไหน”พี่นุบอก “ไอ้เหี้ยพวกนี้เอาไว้ไม่ได้”พี่นุคำราม “มันไม่มีทางอื่นเลยเหรอพี่”ผมก็ยังทำใจไม่ได้กับคำว่า เอาตาย พี่นุหันมองหน้าผม “พี่ว่าแล้วว่านายหัวต้องเป็นแบบนี้” “แล้วพวกที่พื้นที่รู้เรื่องไหม”ผมถามถึงตำรวจพื่นที่ “ผมโทรไปบอกแล้วครับเขาขอเวลาเชคหน่อย”พี่นุบอก ผมไม่รู้จะเอายังไงดีแว็บหนึ่ง ผมเห็นคนที่ไอ้ไข่บอกเมื่อเช้า มองผมอยู่ ทั้งวันผมกับพี่นุ ยุ่งมาก ไปหา ตำรวจพื้นที่ ก็ยังไม่ได้เรื่อง ไปหา “หลังร้าน”ทุกคนก็พร้อมจะช่วย แต่ผมต้องเป็นคนตัดสินใจ “หรือผมจะจ่ายเงินให้มันดีครับ” ผมเหนื่อย พักหัวกับเบาะรถ หลับตา “ไม่เป็นไรเราแก้ไขได้นะ”พี่นุขับรถอยู่ พูดขึ้นแล้วเอามือ มาลูบหัวผม ผมลืมตามามองเห็นรอยยิ้มของพี่นุ ถึงแม้แววตาจะเครียดไม่แพ้ผม “แดดหมดแล้วไปพักหน่อยไหม”พี่นุพูด “ไม่เป็นไรพี่กลับโรงแรมก็ได้ เราจะได้ไปหาทางกัน”ผมบอก “ดื้ออีกแล้ว”พี่นุดุผมเสียงอบอุ่น ในเวลาที่เครียดผมก็ยังดีใจ ที่มีพี่นุอยู่ข้าง ๆ พี่นุขับรถเปลี่ยนเส้นทาง ไปทาง โรงเรียนเข้าไปที่ซอยข้างโรงเรียน “ไปไหนพี่”ผมถาม “พักผ่อนหน่อยไง”พี่นุบอก พี่นุเลี้ยวรถเข้าไปใน ที่สุดซอย “ที่นี่มัน”ผมพอจำได้พี่นุยิ้ม …………………………………………………………………………….. “มาอยู่ที่นี่จริงๆ ด้วย”พี่นุ ยิ้ม ยืนอยู่ข้างหลังผม ผมหันหน้าเปื้อนน้ำตาไปมองรอยยิ้มของพี่นุ ชุดนักเรียนพี่นุมอมแมมหน้าพี่นุปูด ปากมีรอยเลือดไหลออกมา “ไปทำอะไรมาพี่”ผมเปลี่ยนจากเศร้าเป็นตกใจสภาพพี่นุ “กัดกับหมามาสิ”พี่นุยิ้มแต่ดูหน้ารู้ว่า ยังเจ็บแผลอยู่ “ขอบคุณนะพี่”ผมพอเดาได้แล้วว่าพี่นุไปทำอะไรมา “ไม่เป็นไรนะไตร”พี่นุลงนั่งข้างๆ “ครับผมแค่ไม่ยอมให้พวกมันลอกข้อสอบ” ผมบอก ผมไม่ยอมให้ไอ้พวกในห้อง ลอกข้อสอบพอออกจากห้องสอบ มันก็ลากผมไปในห้องน้ำ จับผมแกล้งสารพัด จับแก้ผ้าเล่นผมเหมือนเป็นตัวตลก คนที่เข้ามาในห้องน้ำ ก็ไม่กล้ายุ่งบางคนตลกด้วยซ้ำที่ผมโดนแกล้ง “มึงชอบไม่ใช่เหรอแก้ผ้าให้ผู้ชายดู ฮ่า ๆ ๆ ไอ้ตุ๊ด”มันจิกหัวผมกระชากทั้งๆ ที่โดนแก้ผ้าแล้วมันเอา เสื้อผ้าผม ไปโยนทิ้งในถังขยะ นอกห้องน้ำ ผมต้องแก้ผ้าไปคุ้ยขยะเอาเสื้อผ้ามาใส่ มันเกินจะทนจริงๆ แค่ไม่ทำตามคนมีอำนาจ ผลที่ต้องรับมันรุนแรง จนเกินรับได้จริง ๆผมลอดช่องรั่วโรงเรียนออกมาทันที ถึงโรงเรียนจะยังไม่เลิกก็ตามผมไม่อยากอยู่ในโรงเรียนแล้ว ผมวิ่งร้องไห้ไปรู้ตัวอีกที ไปถึงบ่อน้ำกว้างในที่ร้าง หลังโรงเรียน ผมชอบมาที่นี่ มันเงียบไม่มีใครเข้ามา ผมมานั่งเล่น นั่งคิดอะไรเงียบ ๆ คนเดียวหลังเลิกเรียนบ่อย ๆไม่มีใครรู้จักที่นี่ นอกจากพี่นุ บางทีเรามานั่งเล่นกันที่นี่ คุยกันปรับทุกข์กัน เอาอาหารปลามา เลี้ยงปลาในบ่อ มันเป็นบ่อน้ำธรรมดา มองไปสุดตาจะเห็นภูเขาอยู่ไกลๆ ถือว่าที่นี่เป็นที่ลับของผมเลยก็ว่าได้ “พักให้สบายใจก่อนค่อยกลับบ้านก็ได้นะ”พี่นุหันมายิ้มผมหยิบกระดาษทิชชู่มาเช็ดเลือดที่มุมปากพี่นุ “พี่ก็ไม่ต้องทำแบบนี้ก็ได้”ผมบอก “มันก็ควรโดนตีน”พี่นุพูดไป แล้วสะดุ้งเพราะเจ็บแผล “พี่เลยโดนตีนด้วยเลยสิ”ผมพูด แล้วเราก็หัวเราะกัน ……………………………………………………………………………………. “พี่จำได้ด้วยเหรอ”ผมหันไปถาม ตอนที่นั่งลงริมบ่อน้ำที่เดิม “จำได้ทุกอย่างแหละ”พี่นุยิ้มนั่งข้างผม ผมมองไปทั่ววิวไม่เปลี่ยนแต่บางอย่างเปลี่ยน “เอ๊ะ ใครมาสร้าง บ้านไว้” มันเป็นบ้าน ไม้ประกอบ หลังกำลังน่ารัก “แสดงว่าที่นี่มีเจ้าของแล้วแน่เลยพี่เราบุกรุกเขาหรือเปล่า”ผมกำลังจะลุกขึ้น “ไม่หรอกนั่งได้”พี่นุยิ้ม “บ้าเหรอพี่เดี๋ยวเจ้าของ เขามาไล่เอา”ผม ไม่อยากมีเรื่องอีกแล้ว “ไม่ไล่หรอก”พี่นุยิ้มแล้วลุกชวนผมเดินไปที่บ้านหลังนั้น ผมเดินตามไปอย่าง งง ๆ หน้าบ้านมีตู้กุญแจ ที่ใช้รหัสเปิด พี่นุกดรหัส แล้วหยิบกุญแจออกมาจากตู้ “อะไรกันพี่”ผมงง “พี่ซื้อที่แปลงนี้ไว้นานแล้ว ตั้งแต่ ไตรอยู่เมืองนอก มาทำบ้านเล็ก ๆ ไว้ แต่รอบ ๆพยามทำให้เหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง” พี่นุยิ้ม “พี่เก็บเงินเองเลยนะ”พี่นุคุยตอนเปิดประตูบ้าน มันเป็นบ้าน สองห้องนอน มีห้องนั่งเล่น ระเบียง ด้านหน้าวางโต๊ะไม้ ไว้นั่งเล่น ผมมองหน้าพี่นุ “พี่รอผมใช่ไหม”ผมถามไม่มีคำตอบจากพี่นุ แต่มีรอยยิ้ม รอยยิ้มที่ผมมองยังไงก็ไม่เคยเบื่อผมขยับตัวเข้าใกล้พี่นุ มือเราจับกัน หัวผมซบที่ไหล่พี่นุ เรามองบ่อน้ำนั้นลมพัดเย็นสบาย เราหันมาสบตากัน คำพูดของวอน มันแว็บเข้ามาในหูผม “พี่นุ”ผมเรียกพี่นุ เบา ๆ เราสองคนหันหน้ามาสบตากัน หน้าเราใกล้กันจนลมหายใจเรา ผสมกันแทบเป็นลมหายใจเดียว ไม่มีคำพูดอะไรเรายิ่งใกล้เข้าไป ปากของเราสองคน ห่างกันเพียงอากาศกั้น เรา มันเข้าไปเรื่อย ๆผมจูบกันคนนับไม่ถ้วน แต่ทำไมคราวนี้ หัวใจผมเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ “ตื้ดดดดดด‼‼‼”เสียงโทรศัพท์ พี่นุดัง เราผละจากกัน พี่นุรับโทรศัพท์ “คุณนุเกิดเรื่องที่ โรงแรมครับ”ไอ้ไข่โทรมา ผมกับพี่นุ จัดการ ปิดบ้าน ไปที่รถแล้วตรงไปที่โรงแรม ผมแอบถอนหายใจตอนนั้นรถไปที่โรงแรม “เกิดอะไรขึ้น” ผมถามไอ้ไข่ที่ดูหน้าตาไม่ดี รอผมที่หน้าโรงแรม “เด็กข้างหน้าโดนล่อซื้อครับ” ไอ้ไข่รายงาน แล้วพาผมไปที่ ห้องด้านหลัง ไอ้พวกผู้กองวินจริง ๆ เด็กหนุ่มคนหนึ่ง นั่งหน้าซีด อยู่บนเตียง “อะไรกัน ผมขอเวลาหน่อย แล้วทำไมทำอย่างนี้”ผมเสียงดัง “ก็ถ้าจ่ายเลยก็จบเห็นคุณไม่ตอบอะไร ผมก็ต้องทำให้คุณเห็นสิ ว่าผมทำได้จริง”มันยิ้มสะใจ “ผมติดต่อนักข่าวแล้วเดี๋ยวก็มา” คนในทีมนั้น พูด ถ้านักข่าวมา ทุกอย่างพังแน่ “จะเอายังไง”ผมกัดฟันแน่น “ล้านนึงไงจ่ายมา แล้วจบ” มันหัวเราะ “ก็บอกว่าขอเวลา”ผมบอกไป “ไม่ๆ ไม่มีเวลาแล้ว มึงไม่จ่าย กูจะจ้องจับพวกมึงทุกวันดูซิมึงจะอยู่ได้ไหม”มันหัวเรา “ได้ล้านหนึ่งใช่ไหม เดี๋ยวกูไปเอาเงินให้”ผมลุกเดินออกมา หันหลังไปบอกเด็กที่นั่งหน้าเสียว่าไม่ต้องห่วง ผมเดินออกมาจากห้องนั้น พี่นุเดินมาพอดี ผมดูสีหน้าพี่นุแปลกไป “นายหัวรบกวนไปรอผมที่ห้องทำงานนะครับ ไม่ต้องมาตรงนี้แล้ว” พี่นุกระซิบผมแล้วเดินไปที่ห้องนั้น ผมทำตามไม่ว่าอะไร ผมเดินไปถึงห้องทำงาน ไขเซฟ เปิดมา มีเงินสดอยู่แค่ สี่แสนในเซฟหยิบออกมาหมด เดี๋ยวคงต้องไปเบิกมาให้มัน ผมนั่งหมดแรงลงที่เก้าอี้ทำงานทำไมเราต้องเจอ เรื่องไม่หยุดหย่อน เวลาผ่านไปนานพอสมควร พี่นุก็ไลน์มา (เรียบร้อยแล้วไตรมาที่นี่ที) ผมอ่านไลน์แล้วรีบเดินไปที่นั่น สภาพในห้องเปลี่ยนไป จิ๋วยืนอยู่หน้าห้อง “เรียบร้อยแล้วครับนายหัว”จิ๋วรายงานมือจิ๋ว มีปืน กระบอกใหญ่ อยู่ “นายทำอะไร”ผมถาม “แก้ปัญหาตามแบบเราครับ”จิ๋วบอก ผมเดินเข้าไปพี่นุยืนอยู่ในห้องมี ลูกน้องจิ๋ว อยู่ หลายคน กลางวง มีกลุ่มตำรวจพวกนั้นโดนจับแก้ผ้า มี แตงล้านลูกใหญ่ ยัดอยู่ในรูตูดทุกคน ลูกน้องจิ๋วกำลังยัดท่อนแตงล้าน เข้าออก ๆ แบบไม่ปราณี “โอ้ยๆ ๆ ๆ ไอ้เหี้ย มึงทำอย่างนี้ มึงโดนแน่” ผู้กองวิน ร้องลั่น เพราะกำลังโดนกระแทกแตงล้าน เขาไปในรูตูดจนปลิ้น เลือดไหลออกมาจาก รูตูดเป็นทาง “มึงเอาตัวให้รอดจากตรงนี้ก่อนนะค่อยไปบอกนายทุนมึง”พี่นุ จิกหัว ตะคอกใส่มัน “โอ้ยยยย มันไม่จบแค่นี้แน่ ไอ้สัส”ผู้กองวินยังปากดี “อย่ามายุ่งกับพวกกูอีกไม่งั้น กูจะจับพวกมึงโยนลงทะเลแน่”พี่นุบอก “หรือฆ่าเลยครับนายหัว”พี่นุหันมาถามผม “ปล่อยแม่งไป ถือว่าปล่อยหมาเอาบุญ”ผมบอกผมก็ยังใจแข็งไม่พอที่จะฆ่าคน “มึงยังโชคดีนะไอ้สัสถ้ามึงยังตอแยกับกูอีก กูจะส่งรูป มึงโดนแตงกวา ยัดตูดไปที่โรงเรียนลูกมึง”พี่นุคำราม สรุปแล้วเราก็ปล่อยพวกมันไป มันรีบออกจากโรงแรมไปอย่างรวดเร็ว “ปล่อยไปจะไม่มีปัญหาอะไรจริงเหรอนาย”จิ๋วดูกังวล “มันยังไม่จบนี่”พี่นุยิ้ม พูดไม่ทันจบก็มีเสียงโวยวายอยู่ริมรั้วไม่ไกลจากโรงแรม พวกเราวิ่งไปดู ตำรวจท้องที่ล้อมจับ กลุ่มผู้กองวิน “เรื่องอะไรกันพี่”ผมถามพี่นุ “ถามไอ้ไข่สิมันจัดการ”พี่นุแสยะยิ้ม ผมหันไปมองไอ้ไข่ กำลังยืนมอง เหตุการณ์ ยิ้มร่า “อะไรวะกูงงหมดแล้ว”ผมหันไปถามไอ้ไข่ “นายมีสักหมื่นไหมอ่ะขอผมหน่อย”ไอ้ไข่ยิ้ม มองดู เริ่มมีนักข่าว มาทำข่าว ตรงนั้น “ใช่เวลาไหมมึง”ผมด่ามัน “ใช่สินายถูกเวลาเลย เอามาๆ หมื่นนึง”ไอ้ไข่ไถผมซะงั้น ผมหยิบเงินหมื่นหนึ่งจากกระเป๋าตังให้มัน แบบงงๆ ไอ้ไข่รับเงิน แล้วเดินหายไปกลับมายิ้มแต้ “มึงบอกกูได้ยังว่าเรื่องอะไรไม่บอกอีกกูจะเตะมึงแล้วนะ” ผมเริ่มคันตีน “บอกแล้วนายบอกแล้ว” ไอ้ไข่ยังทะเล้น “นายจำไอ้คนที่ผมบอกว่าเป็นตำรวจได้ปะ”ไข่เริ่มเล่าตอนผมกำลังเดินกลับไปที่ห้องทำงาน “เออแล้วไง” “มันเป็นตำรวจจริงพวกไอ้ที่มาแหละ เมื่อคืนมันเรียกเด็กไปเอา ถึงเช้า ผมรู้เลยสั่งเด็กให้ดูมันดี ๆ”ไอ้ไข่เล่า “แล้วแล้วเจออะไรล่ะ”ผมยิ่งงง “ก่อนกลับมันลืมกระเป๋าไว้ในห้อง ไอ้เด็กนั่น มันเห็นพอดี พอมันกลับ ไอ้เด็กนั่นคิดจะขโมย พอเปิดมา แม่งเป็นยาบ้า สิบมัด มันเลยรีบมาบอกผม”ไอ้ไข่เล่า ผมตกใจพอสมควร นอกจากเรียกเงินแล้วมันยังคิดเล่นเอาผมติดคุกแน่ “แล้วมึงทำไง”ผมถามเพราะผมไม่เห็นกระเป๋าใบนั้น “ผมก็ใช้เด็กงัดหลังรถมันเอากระเป๋า ไปคืนไงครับนาย เสร็จแล้วผมก็โทรบอกคุณนุ”ไอ้ไข่บอก “แล้วพี่นุก็เลยแจ้งให้ตำรวจมาจับมันว่างั้น”ผมบอก “ใช่ครับนายไม่เห็นเหรอ คุณนุ ไม่ทำร้ายมันที่นอกร่มผ้าเลย จะได้ไม่มีแผล”ไอ้ไข่บอกแสดงว่า ไอ้ไข่ พี่นุ จิ๋ว วางแผนกันอย่างดีแล้ว “แล้วหมื่นนึงมึงเอาไปทำไม”ผมถาม “ก็ให้เด็กคนนั้นแหละนายไม่ได้มัน งานยาวแน่”ไอ้ไข่บอก “เออดี เอ้า งั้นนี่ของมึง”ผมยื่นเงินให้ไอ้ไข่อีกหมื่นนึง “ไม่เอาอ่ะนายผมไม่รู้จะเอาไปทำไม”ซะงั้น ไอ้ไข่ปฏิเสธเงินผมซะงั้น พี่นุเดินเข้ามาในห้อง “พี่นุ”ผมเรียกได้แค่นั้น “เรียบร้อยแล้วครับไตรแต่เออ…”พี่นุอ้ำอึ้ง “ทำไมพี่”ผมถาม “เรื่องทั้งหมดคุณตรี เป็นคนสั่งมาครับ”พี่นุ พูดเสียงอ่อย ผมพูดอะไรไม่ออกจริงๆ ได้แต่ทิ้งตัวลงนั่งที่เก้าอี้ทำงาน แล้วถอนหายใจ………(จบตอน 11) …………………………….. …………………………….. …………………………….. …………………………….. …………………………….. …………………………….. …………………………….. “ไตรไหว้นายหัวเสร็จแล้ว ไปที่รถก่อนนะครับ เดี๋ยวพี่ ขอไปไหว้ยายหน่อย”พี่นุบอกผมกะว่าจะ ไปเดินเล่นที่ตลาด ข้างวัดอยู่แล้ว “ผมมาหาแล้วนะครับยาย”พี่นุปักธูปที่หน้าป้ายเก็บกระดูก ของยาย “เรื่องวุ่นวายเหลือเกินครับผมอยากวางมือแต่ก็ยังห่วง ไตรอยู่” “ผมคิดถึงยายนะ”พี่นุน้ำตาคลอเรื่องราวในอดีต ไหลพรั่งพรูอยู่ในหัว ………………………………………………………. “นุเอ้ยไปอยู่กับนายหัวเขา ทำตัวดี ๆ นะ”ยายลูบหัวผม น้ำตาผมไหลออกมาเอง “ไม่เป็นไรน่าเดี๋ยว วันหยุด ฉันจะให้คนขับรถมาหายายนะ”นายหัว บอกผม “ผมไปนะครับยาย”ผมกราบยายอีกครั้งก่อนถือกระเป๋า เดินตามนายหัวขึ้นรถ รถค่อย ๆ แล่นออกมา ผมหันมองข้างหลังบ้านกลางสวนยางที่ผมอยู่มาตั้งแต่เด็กกับยาย วันนี้ ผมต้องไปอยู่ในเมืองแล้วชีวิตผมจะเป็นยังไง……… & l* B. i" N% `" G0 E3 S
| 
ค้นหาสมาชิก
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
