|
ตอนพิเศษวันลอยกระทง
$ `1 N7 `$ @9 Y; A
: z6 l! O7 Y3 i0 a! Q3 Y3 r0 l1 G/ o- k L4 F$ g
6 \, D: V# A, q/ L: [1 Y, |* W
“ไม่โกรธใช่ไหม” คนตัวใหญ่เข้าสวมกอดผมจากด้านหลังให้ผมที่ออกมานั่งพักขาหันไปยิ้มให้เต็มแก้ม
$ E$ s0 k# A; p% L1 n7 V3 @% x3 T6 c/ P1 L$ j4 @
# K U b* J g
“ไม่หรอกเล็กไม่ใช่คนงี่เง่านะ”$ M8 ^% v, L6 ^
2 A& j" w8 h7 F$ q4 L
3 _( _. G c- ?4 N8 {# J! ^' r
ฟอด
% }# { T2 k! ?7 c* X2 n6 d. G7 d4 `# N% ~( a
, W X0 B3 e$ o: ^$ k
“ขอบคุณครับ”$ ?: f! n# k* ^! X
4 [7 ?, [, ~5 B5 V
7 h: B$ O8 z. \8 X7 u% Lแค่นี้ผมก็มีความสุขแล้ว แค่ได้อยู่ด้วยกันแบบนี้
% b1 Z1 }! t& d4 N! @" j0 C) r/ y# D! t1 O( I
. t+ U( X& @; t/ H+ Z8 k6 rใหญ่คงกังวลกลัวว่าผมจะโกรธเรื่องที่ไม่ได้พาไปลอยกระทงทั้งที่เป็นวันลอยกระทงปีแรกของเรา แต่ที่ทุกอย่างต้องผิดพลาดไปหมดเนื่องจากว่าร้านอาหารของใหญ่ขาดคนพนักงานลาหยุดพร้อมกันจนคนไม่พอ ไอ้ครั้นจะปิดร้านของก็ซื้อมาหมดแล้ว ทีแรกใหญ่ก็คิดจะปิดแต่เป็นผมที่คัดค้านเอาไว้& S! L+ h7 M+ i$ S- a& o
8 R5 Y6 y- g% r5 \! t! }2 k9 W
2 @, o; t$ b: ?' g2 T8 M3 L3 vของที่ซื้อมาก็คือเงิน ปิดร้านเท่ากับของเสียก็เหมือนกับทิ้งเงินแล้วผมจะให้เขาทำอย่างนั้นได้อย่างไร * z; s0 t8 w% l, Q3 ` \" }( M5 _/ _
+ ? L( o, A+ e' W# k/ n, r$ q
" y, j# N2 `* N' j) F3 a% Iสุดท้ายแล้วในคืนพระจันทร์เต็มดวงส่องสว่างขึ้น 15 ค่ำเดือน 12 เราสองคนรวมกับนายปาวพนักงานอีกหนึ่งก็หัวหมุนกับงานที่ร้าน โดยมีพ่อครัวหัวป่าคือนายหมาตูบที่ห่างหายจากการโชว์ฝีมือไปนานหลังจากจ้างเชฟฝีมือดีมาประจำที่ร้าน ส่วนผมกับน้องปาวก็ช่วยเสิร์ฟกับรับออเดอร์เรียกได้ว่าขาลากเลยล่ะครับ4 x/ z( G; Q6 y- l, m
, H, R" u4 |( d( a
$ ~: B* Q6 D* `3 W# zแต่พอเห็นรอยยิ้มของเหล่าลูกค้า ไม่ว่าจะเป็นที่มากันแบบคู่รักมากับเป็นกลุ่มก๊วนเพื่อนฝูง หรือยกกันมาเป็นครอบครัวก็ทำให้ผมหายเหนื่อยได้ ยิ่งถูกชมเรื่องรสชาติอาหารว่าอร่อยถูกปากผมนี่ยิ้มแก้มปริ พลังงานเหลือเฟือให้เดินเสิร์ฟทั้งคืนก็ไหว " M1 J J6 w4 W( G+ b
9 W! B! z O" M- N& E
9 X) J$ v2 W$ w) }# z
แต่ใหญ่ก็แซวนะบอกว่าแค่ร้านเปิดเที่ยงตรงถึงสี่ทุ่มก็แย่แล้ว เพราะกว่าจะทำความสะอาดปิดร้านเสร็จก็ปาไปเที่ยงคืน เรียกได้ว่าเดินขาลากกลับบ้านคลานขึ้นเตียงกันเลยทีเดียว
6 ?1 n$ w" }/ S1 N3 j/ d* E% q4 d0 m1 {" R" q
) @( K+ Y; x9 ~1 `3 Qจะดีหน่อยที่กลับบ้านมาหลังจากอาบน้ำเสร็จเตรียมตัวจะเข้านอน จะมีหมอนวดตัวใหญ่เอากะละมังใส่น้ำอุ่นมาแช่เท้าพร้อมบีบนวดให้รู้สึกผ่อนคลาย แม้ผมจะบอกว่าไม่ต้องเพราะใหญ่ก็เหนื่อยเหมือนกันเผลอๆอาจจะมากกว่าด้วยซ้ำ แต่ใหญ่ก็ไม่เคย...ที่จะละเลยหรือไม่ใส่ใจกัน...
7 S* }% H v/ g, b. E! M& K9 a) x& s' f# M0 A" |$ K
- |2 L( E" _0 Q“ไว้พรุ่งนี้ผมจะปิดร้านแล้วเราไปลอยกระทงกันนะ” ใหญ่โยกตัวผมไปมาในอ้อมกอดพลางพูดเสียงนุ่มผมยิ้มบาง ซุกหน้าลงกับแผงอกอุ่น ส่ายหน้าไปมา 4 ?" p. S1 k" K4 c6 `0 D! o
7 P$ ], }, ^% ^ X2 ]; Q. r
. r, ~" e7 r6 ]2 X0 k; B3 \1 P! i
“ไม่ต้องหรอกเสียดาย”
+ N5 i0 ?' h" d) F0 ]6 H+ N
/ |' t1 l! D+ N; S; h
+ K) Z& o9 ?+ k$ c“ผมไม่สนใจเงินเท่าความสุขคุณหรอก...”3 e7 E& o: i6 A+ S: I
; s% g& k: B. ^6 x. f7 G
4 V# q6 r9 f2 S5 X“เปล่าเล็กไม่ได้หมายถึงเรื่องเงิน”1 |5 s) ~7 M; o
: F# H! |. U' R1 }! k; F
% u, z( ^4 x% q7 \, T$ N9 ]1 b2 l“...??” ใหญ่ผละมาขมวดคิ้วจ้องหน้าให้ผมยื่นปลายนิ้วไปสัมผัสแผ่วบนแก้มสากพร้อมกับส่งยิ้มละมุนไปให้% X+ b% p% {3 B9 u4 O' o
5 L$ `1 |$ X" C& W% @& O! b- e5 _. l5 [5 N u2 M
“เล็กเสียดายรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ ของคนที่มากินอาหารร้านเรา เล็กมีความสุขนะเวลาเดินผ่านโต๊ะต่างๆแล้วได้ฟังเรื่องเล่าว่าไปลอยกระทงกันที่ไหนมา ไปกับใคร มีอะไรน่าตื่นเต้นบ้างมันเหมือนกับเล็กได้ไปกับพวกเขาด้วย”
4 A: B% _8 n* _0 L! N- Y3 r* O) {! k3 [: G' ^' p9 c
3 L& m3 i" N2 g# _/ Dมันเป็นเรื่องที่สำหรับบางคนอาจจะอิจฉาว่าทำไมเราไม่มีโอกาสอย่างเขาบ้าง คนบางคนที่แม้แต่เวลาว่างสิบนาทีเพื่อเจียดเวลาไปลอยกระทงกับครอบครัว เพื่อนฝูงหรือแม้แต่คนรักก็ยังไม่ได้เนื่องจากข้อจำกัดมากมายของชีวิต แต่สำหรับผมแล้ว...ความสุขหาได้รอบตัวอยู่ที่เราจะเลือกมองมุมไหนต่างหาก
. o0 {2 z f7 y. X9 e3 c8 d0 r$ S: o" M& ~# e8 u/ Z: H/ J! p) h
% O2 T7 r3 O$ ?! o! E; _# k0 ~
“แต่ลอยกระทงครั้งแรกของเรา...”
0 J; U+ k. C, P0 J5 ^7 f Q7 c9 n: p" K
; q& m. i) h7 C6 A! G
“เอาไว้พนักงานที่ลากลับมาทำงานเราค่อยไปก็ได้เนอะ ^^” ใหญ่เจอรอยยิ้มพิฆาตละลายใจของผมเข้าไปจะต้านทานไหวเหรอ สุดท้ายก็ต้องตามใจแถมท้ายด้วยหอมกระหม่อมอุ่นๆอีกหนึ่งที
5 B- w% i* i: E8 v2 c% a3 v8 Q& z$ o0 z: u- s
" s' y$ g" o0 {& C
“คุณใหญ่...พี่เล็ก...” ผมหันไปตามเสียงก็เจอกับหนุ่มน้อยวัยสิบแปดปีพนักงานเสิร์ฟของร้านที่ขยันทำงานไม่สายไม่ลาจนเป็นที่เอ็นดูของทั้งผมและใหญ่ เพียงแค่ใหญ่ไม่แสดงออกเท่านั้น5 m0 u) ?) Q1 X1 m( ? C
2 |* h+ n$ ?$ _- F {0 Y$ t
0 k% u3 x( n, _# f8 n( x' v
“ว่าไงปาว” ผมผละออกจากอ้อมแขนอุ่นเดินแยกมาหาปาว. j8 l Q6 V& I2 Z# V6 S
& ^4 n/ J& L- T- a9 F9 O4 W
+ r% W4 L. n+ T' J: m# z
“ผมเก็บร้านเสร็จแล้วยังไงขอตัวกลับก่อนนะครับ”ปาวยกมือไหว้ลา
% a& N. F" P. ^: Y. d5 s
& z# _4 j; v2 r2 J; V
9 B" z( w+ O/ ]) H6 U3 v0 e“กลับดีๆนะ” เทศกาลด้วยรถก็เยอะ ผมล่ะเป็นห่วงจริงๆ
% u) R$ y- Z4 r. W4 Q8 G# v
6 N2 c4 o4 P% d0 [2 G6 Y6 O; N$ b6 E6 [
“เดี๋ยวก่อน” ปาวที่กำลังจะเดินออกไปหยุดกับเสียงทุ้มขรึมหันมามองอย่างหวาดๆ มาทำงานก็ได้หลายเดือนปาวก็ยังไม่ชินกับท่าทางน้ำเสียงนิ่งๆของใหญ่สักที
6 |5 I6 w! W7 @/ B G& P+ n2 y- u/ N0 P+ A
- o$ O# @2 G% ]/ J1 iแล้วนายหมาตูบก็ไม่ยอมพูดอะไรนอกจากคว้ามือผมเดินเข้าไปในห้องทำงานผมเลยกวักมือเรียกปาวให้เดินตามมาด้วย! F" p. j; B6 e1 \
' m% t+ C: q v' Y4 ?3 h' m* y' }& ^3 d1 V H# f
“ครับ??” อย่าว่าแต่ปาวมันงงเลย ผมก็ไม่เข้าใจอยู่ดีๆก็มายื่นซองน้ำตาลให้ ให้ผมเดาน่าจะเป็นซองเงิน
( l: L; g, N% i( S& c1 J1 L) N7 g4 R$ E9 o
. r0 L7 \, l" J `: i' a5 @) [. h
“พรุ่งนี้ไม่ต้องมาทำงานนะ”
/ I3 L& L/ ~; ]# u! |
1 d8 ?4 p. Y& B, D" ~7 ~
& F* s. n5 u, E5 C' D) N; Z1 x% gห๊ะ!!
! D% T- r0 U, k3 }4 t6 k; @( p+ R, J# q- m/ C
$ u: ?* H R) a% n
ผมหันไปมองหน้าคนพูดทันที ส่วนปาวก็หน้าเหวอตัวซีดไปแล้ว 4 Z8 Z4 U, ^1 M" S& x% y. g
/ S( l z) }8 q! i! ^1 Q% W
* c/ E9 t/ r( g) k5 z
“คะคุณใหญ่จะไล่ผมออกเหรอ...” y9 K; j' d/ v( N" O1 e" @4 `& _
7 g# y d; O% ~' ^
- E& `: {6 `. z% v6 g z& s$ j' d
“เปล่าให้หยุดวันนึง”# R3 O0 H9 _1 r) u. z
$ X* F; w& |9 J- @0 P; a5 l& m% L' a7 P$ e
ฟู่วววว' E& ?9 w W5 I2 V0 S1 U
2 L3 f4 u t3 e1 B8 t
2 ?0 x) p1 V4 t' }5 |2 K2 F6 T5 `ผมได้ยินเสียงถอนหายใจของปาวแรงมาก อย่างว่าเด็กมันต้องหาเงินส่งตัวเองเรียน ทำงานแบบพาร์ทไทม์แต่ได้เงินเท่าพนักงานประจำใช่ว่าจะหาได้ง่ายๆ เป็นผมเองที่ขอให้ใหญ่ช่วยเหลือ
: v2 ]1 O9 \0 U6 N
' |; g/ H- ?# G# `( U9 C9 ?7 A/ L q& i- k
“คุณใหญ่จะให้ผมหยุดเหรอครับ”! e8 t) \* n- L' \- D& e
( r( V- L, I) u' E0 r6 j1 T7 a# e X! I$ i: G
ใหญ่พยักหน้า
" Q9 ^$ B& c% P4 W- V
2 z5 J" j, ^; T/ R5 x( c {& O
2 X" j! [. v/ d“แต่งานที่ร้านยุ่งมาก”4 ]- e; Q7 P" c$ i
/ H8 X4 m/ w" g4 n
$ H; U, y! W2 T) D5 L$ ~
“ให้หยุดก็หยุดไปเถอะ”
, I; y) E: H; }8 J ?9 p- J0 o% x5 c0 e' Z
" ^9 t# I0 _9 S- F8 h. }" j Y“คะครับ”3 ]% t9 k7 \& Q$ S! I
5 C% ?# W/ E7 K7 T0 e/ A
+ d6 v3 n' ?% n6 Z
ผมแทบจะหลุดขำปาวมันคงคิดว่าใหญ่รำคาญเริ่มหงุดหงิด มีแค่ผมที่รู้ว่าใหญ่หมายความว่า ‘อยากให้ปาวได้พักผ่อนหลังจากที่ทุ่มเทช่วยเหลืองานที่ร้านมาอย่างเหน็ดเหนื่อย’ แต่เพราะเป็นคนพูดไม่เก่ง แสดงอารมณ์ไม่เป็นมันเลยออกมาดูห้วนๆจนพาลให้คนอื่นเขากลัวไปหมด
6 P+ J% v. A: _$ t
: T7 A! V/ _( W9 k5 O" {2 S p: T# g( b5 S \& r
พอปาวกลับไปแล้ว ใหญ่ก็ตรวจดูความเรียบร้อยที่ร้านก่อนกลับบ้านกัน นี่ก็ปาเข้าไปตีหนึ่งกว่าแล้วระหว่างทางผมก็ถามใหญ่อย่างอดสงสัยไม่ได้
# K7 A( H/ I! y1 ]3 b
6 q0 z$ q x1 { M
$ P! B; W8 Z9 `7 @& ~; K“ทำไมให้ปาวลาล่ะพรุ่งนี้เชฟกุ้งกับพนักงานคนอื่นๆยังไม่มาทำงานไม่ใช่เหรอ”
+ M. z: d$ [) C; c9 W) E
- Z9 ]: h% t; W8 a5 h/ P1 ~
4 E9 v5 D! {0 \2 t1 [$ M“ผมไปได้ยินปาวคุยโทรศัพท์ที่หลังร้านน่ะ แม่คงโทรแม่...เห็นบอกว่าคงกลับไปหาไม่ได้ติดงาน...” พูดแค่นี้ผมก็เข้าใจแล้ว ผมยิ้มกว้างก่อนจะห้ามใจไม่ไหวที่จะชะโงกหน้าไปหอมแก้มคนตัวโตท่าทางหยาบกระด้างแต่จิตใจละเอียดอ่อน
' l& H& X7 ?+ j9 A0 F
{* m) v' z C2 \. r9 P5 Q( `8 I# e' p+ U* ?7 Q) t
“น่ารัก”, X8 T; y- c1 U7 v" P
# g+ \! [: _- i2 e6 s4 v; @
( n/ r; m& e! V1 f( c! E
ผมรู้สึกเหมือนรถกระตุกไปชั่ววินาทีเมื่อผมเอ่ยชมพร้อมทั้งนายหมาตูบที่แก้มมีเลือดฝาดฝ่าความมืดขึ้นมาฮ่าๆ น่ารักจริงๆ7 w2 N9 m4 q. S* m+ [. p
9 H/ J# S" x$ O( M6 Z0 [6 x
: h+ Y( S% ] ^…………………………………………………………….! [7 Q& m9 ?# X9 z, Z1 [% t
7 ~; }% x) R. S6 Z' ?3 B5 e
+ g! Y$ n4 ?) J+ y: k
“เอ๊ะรถพี่เมตรนี่” เมื่อมาถึงบ้านผมก็เจอกับรถคันคุ้นตาจอดติดเครื่องอยู่หน้าบ้านผมลงจากรถและเดินเข้าไปเคาะกระจก$ q) u6 R P( k. B
3 E' i" h0 b. F: ]% a4 ?
% n- c% t+ T5 y8 L* Nก๊อก ก๊อก3 N. X- M0 b, U
8 i/ |- H0 B& E/ ?/ D- W
2 z8 V5 X1 k1 X“พี่เมตร”
: N9 ?7 V6 Y0 K R- S5 |: j) ?9 a& R. O: q: X; g& s
' P8 ^/ S, _; V* X# j, r- o+ _$ W
คนข้างในรถขยับตัวยุกยิกก่อนลดกระจกลง2 @5 @2 Y0 b$ p7 Y0 ^) R
* D Y4 E0 y2 ]4 K$ M5 d7 C7 g+ u2 \! ], [, U. K, J ~
“อ้าว กลับมาแล้วเหรอ” พี่เมตรลุกขึ้นมาอย่างสะลึมสะลือก่อนมองเลยไปข้างหลังที่ใหญ่กำลังเดินมาหลังจากเอารถไปจอดเก็บแล้ว “ทำไมเพิ่งกลับวะ” พูดกับใหญ่ไม่เพราะตลอดๆ
+ E& n6 ?6 ?+ b! }0 O' ? R
9 ~& b4 t' g: Q" L% q, P0 n6 u- |$ E
“เข้าบ้านก่อนพี่” พี่เมตรพยักหน้าตามคำบอกของใหญ่ไอ้ท่าทีเหมือนจะตีกันเมื่อกี้คืออะไร
9 @% g' ]3 u8 V+ m0 T9 G; c! V, @2 f9 C* h! d R8 c
# C) G* i* u. Q8 `3 }. D
พอเข้ามานั่งกันในห้องรับแขกเหมือนนายหมาตูบจะเดาใจพี่เมตรออกว่าคงมีเรื่องไม่สบายใจบางอย่างไม่อย่างนั้นคงไม่มาจอดรถรอดึกๆดื่นๆ ไม่สินี่ก็เข้าเช้าวันใหม่แล้วไม่ยอมกลับบ้านกลับช่องของตัวเอง ใหญ่เลยเดินไปหยิบเบียร์มายื่นให้หนึ่งกระป๋องถือไว้เองหนึ่งกระป๋อง
* F! W1 k# X# e0 H$ `0 _. O
2 X, t w. g0 ]$ y% ^
! h7 Z) ?5 u1 J7 A: ~. E" Y3 hพี่เมตรก็ไม่มีขัดรับมาเปิดฝากระดกอึกๆทันที % E; Q3 B6 m s- G- N7 R) o
" K" y& u: m8 t- V: Q( H0 y. V, s8 S4 |6 G/ {: p# y
“เบาๆพี่” ผมคว้าข้อมือพี่ชายไว้ ส่วนใหญ่เพียงแค่นั่งดื่มเป็นเพื่อนเงียบๆ7 L( m) Z& \3 r6 O( m# @3 f
E' d! |5 ?2 z1 t7 ^% Q
/ X& j9 @/ k1 g. f( k1 m8 J' V“ทะเลาะกับพี่หญิงมาเหรอ” พี่เมตรกับพี่หญิงยังไม่ถึงขั้นคบกันเป็นแฟน แต่ก็เป็นผู้หญิงที่สองเดือนมานี้พี่เมตรตามจีบอยู่และเป็นผู้หญิงคนแรกที่พี่เมตรจริงจังด้วย- m) r) q* a& `' g" h, l1 g
8 P& Q) F5 X* S- [; F2 p* ^( c
3 ]9 B5 s5 g! Z: E2 r5 o- {“มีเรื่องผิดใจกันนิดหน่อย”
. D7 p) K' H, K# T7 e2 _5 j0 g! S' D; r& T% j) q
3 O% {) N( Y6 P& _4 Y2 l1 |0 H“เรื่องผู้หญิงอีกสิ” ผมสวนทันที เลยเจอพี่เมตรมองหน้าแล้วขยี้หัวอย่างหมั่นไส้% }* l" P q( S( n6 F' o( ^1 Z- a2 y
' U# E% M J1 m: l
) D4 j5 L, {3 R% i5 s
“รู้ดีอดีตทั้งนั้นเหอะ”
' p% Z g( A; }" \ j8 J$ g% f3 K1 R/ \) V0 a
! r& W, s/ M# B. u" `+ }) G“ก็เหมือนกันหมด” ผมบัดมือออก
; Q8 ]! j- [* t. `5 G: l2 y0 d# E' ~5 L) h/ |
7 o' P: b( S6 p; |/ i3 G
“แค่กๆ” ส่วนใหญ่ก็สำลักเชียว ชิ
! i) D0 K6 c8 i; i- x, X: A. n! H! N3 l# G$ a- E, j% s
. N4 Q: T0 U2 g, c9 v: A
“เป็นเด็กเป็นเล็กไปนอนไป” นั่นไง รู้ทันเข้าหน่อยก็ไล่ให้ไปนอน- `3 M& [ y. ]2 i4 N) Q2 e& H2 S
# R/ L9 p, I `9 q) y. }
9 y, f ^1 ?% x
“แล้วพี่มาทำไม”
( L5 K( b0 K0 X1 C( i) n0 y7 {; F0 @1 i. s2 }4 f+ X
' `, R1 i* I! _- o# v
“มาหาเพื่อนดื่ม” พี่เมตรชำเลืองมองไปทางใหญ่
+ W A; ?* F" s$ d r c2 Y, K
1 e3 q: n8 h3 O" b7 {2 @
/ I3 W9 f! C1 r+ s) M/ z4 u6 }* |8 W! E“แต่พรุ่งนี้ใหญ่ต้องเข้าบริษัทแต่เช้าไหนตอนบ่ายจะต้องเข้าร้านอีก” ถ้าให้ใหญ่มานั่งดื่มกับพี่เมตรพรุ่งนี้เป็นผีดิบแทนหมาตูบแน่9 ~! T' ~- J y! j a2 w' x- A- }
% o7 `1 {; j0 D+ H% G! i! k! U
# J4 E3 T" Y9 {, o7 B
“มึงไม่ไหว??” พี่เมตรก็นิสัยเสียว่ะถ้าผมลูกคนเล็กที่แสนเอาแต่ใจ พี่เมตรก็เป็นพี่ชายคนโตแสนบ้าอำนาจ!
# f- J) E8 _: Y; B# r7 F
4 c4 k( b0 ^7 a+ F8 K, B4 W+ T
" |% k0 M* G; S; ~5 T. f2 q, r" w“เดี๋ยวผมมาพี่ดื่มไปก่อนแล้วกัน” เข้าขากันได้ดีเหลือเกิน นายหมาตูบบ้า!ไม่ต้องทำมาเป็นประคองเลย! A! c x$ f# _+ \: V% {
3 T/ T' O3 z* Y. C, S. @/ B5 V+ D, t
พอเข้ามาในห้องนอนผมก็กระแทกตัวลงบนเตียงอย่างให้รู้ว่ากำลังไม่พอใจอย่างแรง
, V* ]8 a$ r5 {' B$ a& E q
6 L% X3 i' b6 j( L3 G
) f6 b0 j5 j F" |" o“ไม่น่าเชื่อเนอะว่าจะเคยเกือบฆ่ากันตาย” ผมประชดประชันใส่ แผลเป็นยังจารึกอยู่บนตัวแท้ๆแล้วดูตอนนี้สิซี้กันจนผมนึกหมั่นไส้
" e# w) S* `: x7 u! W2 z( O( t) F9 }
8 c. C/ S' |9 }( s& u$ R! Y; uใหญ่ไม่เถียงไม่แย้งเพียงแค่นั่งลงข้างๆเข้ามากอดและวางคางลงบนไหล่พลางลูบต้นแขนผมเบาๆ
9 M# d: }9 x9 W7 _" q. t v3 @$ H( \$ z& `
$ F: E& ^$ J3 @) x
“พี่คุณเขามีปัญหาอยู่”
2 z% h+ m3 j* `6 T. C& z- \# [, I1 F- f- u1 Q! l/ n+ i' j
. q( F+ F& }1 \! x; p: o- O9 L
“ก็เห็นดื่มกันได้ตลอดดีใจ เสียใจ กลุ้มใจ เมื่อวันก่อนก็เพิ่งมาชวนดื่มไป” เอาเข้าจริงๆพี่เมตรก็ไม่ได้เครียดขนาดนั้นหรอกเพราะพี่หญิงเท่าที่ผมรู้จักก็เป็นผู้หญิงที่มีเหตุผลพอ แล้วคนใจร้อนอย่างพี่เมตรน่ะเหรอ ถ้าเป็นเรื่องที่รบกวนจิตใจจริงๆไม่มานั่งดื่มชิวๆอยู่อย่างนี้หรอก ป่านนี้บุกถึงบ้านสาวเจ้าแล้ว อ้างมากกว่าเหอะ3 j y0 a; k+ V, X, M
S6 k: w7 [# W: y4 ?* a2 b3 x
! l# a& Q9 Z6 e J2 h& Bฟอด!!& C1 {5 @3 C0 P; S" m
$ I/ H1 N% q/ @; R. _9 n6 [4 `
/ [* r5 |* J3 {6 @1 L4 L“ไม่ต้องมาอ้อนเลย” ผมเบี่ยงหน้าหลบริมฝีปากอุ่นที่เข้ามาหอมอ้อนใจเริ่มอ่อนไปแล้วสามสิบเปอร์เซ็นต์
& F3 K; V' Z- a: M8 O6 s$ l6 @, V- ~
$ k0 J z+ ] E- C; C: D7 jจุ๊บ0 T! y# d3 k) c5 k# l$ u3 {2 ]
! W& ^4 J* ^0 Z1 X9 A) h0 S+ Q$ |1 E) B/ z8 s; P& l
“เอ๊ะ” คราวนี้มาจุ๊บหน้าผาก
: u. ?3 j7 k; U% N7 c( J, C( T+ E
5 s b" ?& p j% ?$ ?1 g" S3 ?* f. m/ s: w/ C, G7 j
จุ๊บ!
/ Z& b+ K3 G. f& v& D* n
8 u. I8 N% o- X c) L1 }( J2 G% r6 f I$ l# }
“อื้อ! ก็ได้ๆห้ามเกินตีสามนะ”
: T, r) P, c+ L6 l& T e' |
* c" P. @# g+ r: b% v
8 k/ U6 O# N6 c" m2 xต้านทานไม่ไหวก็ตรงจุ๊บปากนี่แหละ!
( q# @5 \% c8 |) N3 I3 y3 x2 s; R
& E1 F- [" }# ]. [( a
“ขอบคุณครับ”
. q8 I* V x; a( M! |3 u- {- x7 B% O
0 w9 g( m* ? u z+ w, C
สุดท้ายผมก็ต้องยอมแพ้ ใหญ่ยิ้มบางแล้วโน้มตัวลงมาจรดริมฝีปากบนขมับผมแช่ไว้นานหลายนาทีอย่างขอบคุณ ผมได้โอกาสเลยประกบมือเข้าที่สองแก้มสากก่อนจับมาจ้องตากันตรงๆ& M- m9 A" f" k$ {* `& C4 h4 s
* e1 `. r( g/ H5 ?4 `5 @: A$ f
“จำที่ตกลงกันได้ใช่ไหมครับอยากไปนอนเล่นที่หาดสักสองสามคืนไหม??”
& m3 q3 W" _0 }: X1 B" Z$ a* M+ ]+ O% c; |5 A) x
2 A$ @! u) b% x/ G
“ตีสามขึ้นมานอนเลย” ไม่ต้องมาทำเป็นยกมือสองข้างยอมแพ้เลยแต่ก่อนที่ใหญ่จะผละออกจากห้องไปผมก็อดเป็นห่วงไม่ได้อยู่ดี
" S3 Z# X% W7 i) l% P% c: k/ n1 o# s8 \* Z1 Q
* G/ Y: I- Y8 [+ h+ a“ฝากพี่เมตรด้วยนะใหญ่”
; }- W3 C1 S/ o" u$ R3 ?3 l1 M0 I
- ~( |8 o0 i4 q% A+ |$ u% e/ f) L. b3 @( w- K( y: {
ใหญ่พยักหน้าก่อนก้มลงมาจูบหน้าผากผมอีกครั้ง
; M( \ w) [ g) T* v; V" V0 c1 ]$ @; E3 q1 H3 o
" s4 z) r$ j3 c) I! b! @" O“อาบน้ำนอนนะดึกมากแล้ว”
3 B8 o) j( W" C# L( o+ J
, [% \ q/ h7 N: i6 W6 D1 m! W+ m: h. `3 n$ A; B
…………………………………………….4 P- b: R5 j1 p0 @
1 Z4 z" p: d+ F3 J; D R
' G$ U. I9 ^" n/ o% f: b: ~
ไม่รู้ว่าเมื่อคืนดื่มกันไปหนักแค่ไหน ปรึกษากันไปถึงกี่โมง แต่ตอนตีสี่ผมสะดุ้งตัวตื่นมานายหมาตูบก็มานอนหลับตาพริ้มอยู่ข้างๆแล้ว ส่วนพี่เมตรผมลงมาด้านล่างตอนแปดโมงเช้าก็ยังเห็นท่านรองฯประธานบริษัทนอนแอ้งแม้งหมดสภาพอยู่บนโซฟาห้องรับแขก
% b6 Z2 n5 N0 y/ j! ^: X7 M
( V# y+ J& {6 g
2 `* f8 N3 X. w6 p z; tผมต้องเข้าไปปลุกไปลากมาอาบน้ำเพื่อไปทำงานส่วนใหญ่ดีที่อึดและถึกเลยยังสามารถลุกมาทำงานได้ปกติ% |8 _ D; d% ]6 H; C2 S' }- G
0 f* O: W" _, g, A3 K3 t1 D
- P- \4 P/ F1 G5 H0 b“นี่มัน...” วันนี้ผมเข้ามาถึงร้านช้ากว่าใหญ่เพราะต้องอยู่ประชุมเรื่องแบบโฆษณาสินค้า พอเปิดประตูร้านเข้ามาก็ต้องแปลกใจกับลูกค้าจำนวนมากมายที่อัดแน่นอยู่ภายในร้าน ไมใช่สิ...5 ?9 y Q3 L' t/ [. o4 l
4 J; k6 ]; M0 _1 ?: N. G R/ N9 T8 H8 |* Y6 N
“สุขสันต์วันลอยกระทงครับ อาจจะเลยวันจริงไปวันนึงแต่มันคงไม่สายไป” คนตัวโตที่โผล่มายืนด้านหลังผมเมื่อไหร่ก็ไม่รู้โน้มตัวลงมากระซิบให้ผมยิ่งสับสนเข้าไปใหญ่9 y3 ^# V# D/ G9 X+ v
( v: h9 q/ l* {% G$ W2 b' v2 w) S) \9 `1 Y3 ~: b* }
“นะนี่มันอะไรกัน”
0 f8 _; J: F/ O( M& z$ J4 F
3 o% r8 t( c5 m( B( m2 a9 I( s- {
+ m/ A$ d+ J# g+ g* n( ?“คุณไม่ได้อ่านป้ายหน้าร้านเหรอ”
& K7 ?2 f4 p9 ^2 V- n/ a- Q+ ^
% o, j8 m% T) f. c
9 s" r. Q" `0 c; n' Eมะไม่...ผมไม่ทันสังเกตเพราะรีบจะเข้ามาช่วยใหญ่จัดร้านด้วยเห็นว่าวันนี้ปาวก็หยุด คนอื่นๆก็ยังไม่หมดวันลากลัวว่าเขาจะไม่มีคนช่วยแต่นี่.... y! b3 g* C+ c$ j8 d. [2 {
& a7 b2 }" D) Z
9 D: R J! w3 i/ }3 h( Kผมรีบวิ่งออกไปหน้าร้านอีกครั้งทันที ก่อนเจอเข้ากับป้ายไวนิลสี่เหลี่ยมผืนผ้าอันใหญ่สะดุดตาที่ทำให้ผมกลั้นยิ้มและกลั้นน้ำตาแห่งความตื้นตันใจไว้ไม่อยู่
8 M1 X9 X1 ?& _5 B5 Y6 X, ^) f+ g& H( j3 O, v: y# J4 k0 V+ Y
5 V0 F& f0 S% Q: K8 D
‘ด่วน! โปรโมชั่นพิเศษเฉพาะวันนี้...เพียงแค่คุณเป็นคนที่ไม่มีบ้านไม่มีเงิน ไม่มีกิน คุณก็สามารถเข้ามาทานอาหารที่ร้านได้ฟรีไม่อั้นทุกเมนู พร้อมกิจกรรมลอยกระทงร่วมกันโดยไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆทั้งสิ้น ตั้งแต่สี่โมงเย็นเป็นต้นไป’
5 G/ k& E# Q% H; c% j i' a# ?
# x2 r$ s8 Y, m2 Q6 i# s! t8 K7 k8 n( m! p3 |% ^
“ห้ะๆ มีคนเชื่อใหญ่เข้ามากินด้วยเหรอ” ผมถามแม้จะเห็นผู้คนยากไร้มากมายอยู่ในร้านก็ตาม ใหญ่เข้ามาสวมกอดทางด้านหลังพลางเอ่ยด้วยเสียงทุ้มนิ่งที่ใครอาจจะมองว่าเย็นชาแต่สำหรับผมมันช่างซึมลึกเข้าไปถึงหัวใจให้อุ่นซ่านเหลือเกิน
: b. \6 L8 u$ ` s" M9 o; {
- V) Q' o* S U) I, Y6 d, X# g# _. X$ B$ P3 b* L* Q
“ผมให้ปาวช่วยแจกใบปลิวมาหลายวันแล้ววันนี้ก็มาด้อมๆมองๆไม่มีใครกล้าเข้ามาคงกลัวถูกหลอกผมเลยมาต้อนรับพวกเขาด้วยตัวเอง”- U$ O- O0 d# H) m
/ s6 t7 F# {' z3 X4 t) A& }, m' R# p
: m$ z/ t: j" Vผมไม่สามารถกลั้นยิ้มและน้ำตาไว้ได้อีกแล้วนอกจากหมุนตัวไปสวมกอดคนที่รู้ใจผมไว้ให้แน่นที่สุดอย่างซาบซึ้งใจ
& v2 l! \5 v% F: y; ~1 G2 |% Z6 O2 W$ s; N/ q2 D5 H- I) h: \* }
$ S( B( m% u* X' y. S7 K& G6 {4 y“เมื่อคืนผมอาจจะผิดนัดคุณแต่คืนนี้เรามาลอยกระทงด้วยกันนะ ลอยพร้อมๆกับพวกเขา”
5 H( C# e" K( r- f
0 c9 S8 C' J/ A, O. k, ]( z0 S' u
“อืม”5 |9 U5 A; s0 F
$ P4 N0 @6 h- u% Z: c2 m$ V6 l( k3 E: ^( L: D# ?+ Q
ผมเชื่อว่าภาพความสุขของทุกคนในค่ำคืนนี้มันจะประทับอยู่ในหัวใจผมไปอีกเนิ่นนาน ภาพของคนหลายสิบคนที่แต่งตัวมอซอทั้งที่มันอาจเป็นชุดที่ดีที่สุดของพวกเขาแล้วกำลังนั่งรับประทานอาหารในร้านหรูที่แม้ใหญ่จะบอกว่าสั่งเมนูอะไรก็ได้ แต่ก็แทบไม่มีใครจะกล้าสั่งเลย ซึ่งใหญ่รู้ถึงจุดนี้ดี...เขาเลยจัดการทำอาหารขึ้นชื่อของร้านแทบทุกเมนูเป็นหม้อใหญ่ๆถาดใหญ่ๆไว้ให้ตักกินกันเองแบบบุฟเฟต์ ( m5 T. C. [) K m* Y# o* u8 _
" p. u9 x% |7 {9 u# g, k8 |
; P! t( x4 G1 `: _( k; [
ท่าทีทุกคนดูเงอะงะ มีแย่งกันบ้าง แต่พอใหญ่บอกว่าให้เข้าแถวดีๆไม่ต้องกลัวถ้าไม่พอเขาจะทำเพิ่มให้อีกเรื่อยๆ เพียงเท่านั้นทุกคนก็พร้อมใจกันเข้าแถวอย่างเป็นระเบียบ...เริ่มช่วยกันตักอาหาร...แบ่งปัน...นั่งร่วมโต๊ะ...พูดคุย...แม่คนหนึ่งป้อนข้าวลูกด้วยรอยยิ้มเมื่อเห็นลูกตัวเองได้อิ่มท้อง...ชายชราที่เดินลำบากให้อีกคนเข้าไปช่วยประคองพร้อมตักอาหารให้...มันเป็นสายพานน้ำใจ ที่เพียงแค่เราเป็นผู้เริ่มต้นที่จะให้มันก็จะหลั่งไหลถ่ายทอดกันต่อไป...! f$ N4 ?1 z4 t+ r
; C- ?4 v9 j" |+ {
! V. D' J: }2 O0 U: sจานชามลวดลายสวยสด ช้อนส้อมอย่างดี หรือแม้แต่แก้วใสทรงสูงที่ดูช่างขัดตาพิกลเมื่อมันถูกหยิบใช้ด้วยบุคคลเหล่านี้ แต่ทำไมกันนะในความรู้สึกของผมมันช่างดูลงตัว...เพียงแค่เรามองข้ามภาพลักษณ์ภายนอก....แล้วมองลึกไปถึงรอยยิ้มที่สะท้อนความสุข ประกายตาแสนสดใส หัวใจอันอิ่มเอม...
! Q; s$ O5 O8 B( q' b( x
, `8 r m, I3 n5 X8 I
5 \, w2 S0 H2 u# b; A" Rผมอดไม่ได้ที่จะหยิบกล้องขึ้นมาเก็บภาพความสุขเหล่านี้เอาไว้...
+ q1 ~" Z0 E% |# p+ [4 G7 n, m7 K. x! f
" D/ i" b9 l) N( k) Z# u
....ความสุขที่ได้อิ่มท้อง
3 M7 ~: y5 @0 \1 R8 ]6 e; C/ |) d4 Z7 F |: Q' T
0 i" J# _0 E) j( M8 B4 g
...ความสุขที่ได้ทานของอร่อย% i" `7 a6 r5 n0 J5 r& t
: `! F. n/ ^3 ]" ` |) Z; b
3 `3 C y" p2 X9 \( h+ ~9 ?! e...ความสุขที่ได้รับสิ่งเสมือนฝัน2 Y7 U; S" ~, g- z1 }; g% Z0 v
) {" Z( K" X8 d4 A# X/ b: f8 p
# z$ g8 G" k) h
...ความสุขที่ได้เห็นคนที่รักมีความสุข) O! c; I, x6 f# R
6 o. r$ Y1 O( i
& v/ a: z# r0 [0 v7 H0 z4 C; r& }จวบจนเวลาสองทุ่ม...งานเลี้ยงต้องมีวันเลิกรา...เราร่วมกันลอยกระทงขนมปังหลากสีกัน โดยนายหมาตูบเหมารถบัสมารับคณะทั้งหมดไปลอยกระทงกันที่บึงขนาดกลางที่เพียงกระทงลอยเหนือผิวน้ำไม่ทันอึดใจปลาก็เข้ามาตอดกินกระทงของพวกเรากันอย่างเมามันส์ แต่ก็ไม่มีใครเศร้าใจเลยสักนิด...กลับกัน...มีเพียงเสียงหัวเราะดังก้องอบอวล...เพราะพวกเรารู้ดี...ว่าการเป็นผู้ให้มันรู้สึกดีแค่ไหน...
% C6 c. g# S b1 S
# e s# b8 Q2 B) n( C* M% d! o8 G0 J4 m3 |- F3 X# I& g3 T
“ใหญ่...ขอบคุณนะวันนี้เล็กมีความสุขมากจริงๆ”
* Z, {0 y+ c" Y. j8 j/ k3 Y
. C9 I) t7 Z( {" C- a4 |3 }" N8 [# e( x
“ผมรู้...” ****** จบแล้วน่ะครับ ต่อไปจะนำเรื่องอะไรมาให้อ่าน ติดตามกันน่ะครับ********
3 K- o! e) Q0 ~' ?2 s |