|
เร่ร่อน140 p+ ? i+ I6 @" j9 V' {
+ C7 N: ~ v. N0 B8 S
S5 F5 k) E6 O: y$ _. S: ?7 \: X6 P" D# x; L9 m! k
ร้าน ‘กินเส้น’ ขายดิบขายดีขึ้นทุกวัน' f, n6 F- f7 L/ j9 B9 i. s. ]* b
& j2 B/ j+ ?8 W% U1 i d4 O
; D9 \9 Q) f0 z1 s3 a
ด้วยรสชาติที่ถูกปากทำให้ลูกค้าแวะเวียนกลับมาอุดหนุนตลอด บวกความหล่อเหลาของพ่อค้าและเจ้าหมาตาแต้มดำที่เป็นสัญลักษณ์ประจำร้านไปแล้ว แบบที่ไม่มีใครรู้หรอกว่าร้านกินเส้นอยู่ที่ไหน แต่ถ้าบอกว่าร้านคนหล่อริมหนองล่ะก็ถึงบางอ้อกันทุกคน2 H( w4 `( J& e- N' q3 u/ [
# H6 s3 w* ]4 z: }. p" k# y; [/ I
# Z/ n' C! }: R, |6 C- Nและแน่นอนว่าเมื่อลูกค้ามากขึ้นก็ต้องมีการเพิ่มโต๊ะ เพราะโต๊ะแปดตัวไม่เพียงพอเอาเสียเลย ยิ่งช่วงสองสามทุ่มคนจะแน่นมากต้องมายืนออรอจับจองเก้าอี้กัน คนที่รอได้ก็รอ รอไม่ไหวก็สั่งใส่ถุงกลับบ้าน บางคนหงุดหงิดกลับไปเฉยๆไม่ทานเอาดื้อๆเลยก็มี ดังนั้นเราเลยซื้อโต๊ะเพิ่มและจัดวางให้ติดๆกันจึงได้เพิ่มมาเป็นสิบหกตัว ถามว่าพอมั้ย ผมบอกเลยว่าไม่พอ แต่พื้นที่เรามีจำกัดเพิ่มมากไปกว่านี้ไม่ได้แล้ว
! i: o$ R$ ~& I, E O/ n
+ @+ e/ l7 i. d# X
' P1 K9 i& V$ l+ C2 I lผมเคยเสนอให้ใหญ่เช่าบล็อกเพิ่มอีกหนึ่งบล็อก แต่เขาไม่เอาบอกว่าไม่อยากเสียค่าเช่าไปมากกว่านี้แล้ว เพราะไม่ใช่แค่รายเดือนที่ต้องเสียเพิ่ม แต่มันหมายความว่าไอ้พวกเรียกค่าคุ้มครองก็ต้องเรียกร้องเพิ่มเช่นกัน คิดแล้วก็แค้นไอ้พวกปลิงดูดเลือดนี่จริงๆ ขอสาปส่งให้มันหมดไปจากสังคมสักทีเถอะ
: E. i# Q. v: C7 o
$ ]+ }' ] S% t$ r3 p" G0 S
/ t# D! Y6 \; B* u, ]เห็นใหญ่บอกว่าขอขายแบบนี้ไปก่อนเก็บเงินทุนได้สักก้อนค่อยไปเช่าตึกแถวคงจะคุ้มกว่าการเสียยับเสียย่อยซึ่งผมก็เห็นด้วยเอามากๆ
/ R! T7 f; c& O) o4 f( }
) L5 J! Z6 t) s' [4 w* t& Q2 A
9 Q2 u& u G6 ^( pเห็นไอ้พวกเก็บค่าคุ้มครองทีไรก็อดโมโหไม่ได้ทุกที ผมจะเกลียดเอามากๆและก็ต่อต้านที่สุดคนประเภท...เหยียดคนจน...แบ่งชนชั้น...ตัดสินกันแค่ภายนอก...ดูถูกคนที่ด้อยกว่า...ขูดรีดคนทำมาหากิน แล้วให้ตายเถอะ!ผมไปที่ไหนก็ต้องเจอคนประเภทนี้ทุกที่ไป ให้มันได้อย่างนี้สิ!9 T4 I) D3 G; N+ `
( C1 S+ Y9 q/ c
# Z! X5 d4 q2 N+ i; p* Y- cพักเรื่องนี้ไว้ก่อนที่อารมณ์จะขึ้นสูงอีกครั้ง ทั้งที่ผมเป็นคนใจเย็น ถึงจะติดนิสัยเอาแต่ใจจากการเป็นลูกคนเล็กมาบ้างแต่ก็ไม่เคยโมโหเกรี้ยวกราดสักที แต่เรื่องนี้ยอมไม่ได้จริงๆ
9 M% h. V4 M+ E$ W% D
; p* w; ~2 w2 h
3 ]3 q+ ~$ ^; K/ Z+ xเอาล่ะ พอๆ มาพูดถึงเรื่องดีๆกันบ้างดีกว่า$ F* S& e+ x# c. d
0 U3 t8 M- O( P
1 G0 b! E, m$ lมีรายการอาหารมาขอถ่ายทำล่ะทุกท่านนนนนนนนนนนนน4 \- J' p2 G* d, v8 f
5 n1 k' l9 J: c# A% G: E' c/ F4 V' B( U( J: D
ถึงจะไม่ใช่รายการอาหารโด่งดังขึ้นชื่อ เป็นแค่ช่วงๆหนึ่งของรายการที่ให้ผู้ชมทางบ้านส่งจดหมายมาแนะนำ แต่ผมก็ดีใจมากๆเลย ใหญ่ที่ถึงแม้จะหน้านิ่งๆไม่ค่อยแสดงอาการแต่ผมก็แอบเห็นว่าเขาตื่นเต้นไม่น้อย
/ |, j' |; P/ C8 C
/ H7 u! a3 a$ l2 M" ^5 l9 [9 w" o N- R- L8 B
“โอเคครับ เรียบร้อย...เดี๋ยวผมขอเมนูอร่อยที่ทางบ้านส่งมาทางรายการนะครับ แล้วถ้าทางร้านมีเมนูเด็ดอีกก็นำเสนอได้” หนึ่งในทีมงานที่เซ็ตฉากหามุมถ่ายทำเรียบร้อยแล้วหันมาแจงกับผมด้วยท่าทางเป็นงานแต่ใบหน้าก็ยังคงความเป็นมิตร ผมพยักหน้ารับคำอย่างแข็งขันเตรียมพร้อมนำไปถ่ายทอดให้พ่อครัวตัวจริง
' G$ i/ {+ e5 p7 c
% v! ~; `* q7 y! e+ O. }& y( r
0 j. [. H3 H9 h. ]" a6 i“งั้นเดี๋ยวเริ่มถ่ายทำเลยนะครับ”
) {5 g, ^- q: Y- q+ A$ U" @7 ^# H. [% F5 U4 Q9 W8 ] c4 r
! E' a' S: X5 Z) {
“ให้ทำตามปกติเลยใช่มั้ยครับ” ผมค่อนข้างเครียดกับเรื่องนี้จริงจัง เพราะถ้าให้มาพูดแนะนำส่วนผสมวิธีการทำนายตี๋ใหญ่ของผมล่มแน่ๆ นี่แค่เรื่องรายละเอียดต่างๆที่ทางรายการชี้แจงยังไปนั่งนิ่งอยู่กับเจ้าตี๋น้อยซะงั้น ต้องให้ผมเอาไปถ่ายทอดอีกที$ J1 E M8 L; W% ^* k" L! {7 R* R- k
' @8 B$ P3 t/ G" p) \) R' ]% w s3 ]( y: r2 Y
แล้วก็ไม่มีทีมงานสักคนกล้าเข้าไปพูดคุยก็ทำหน้านิ่งเป็นยักษ์ปักหลั่นขนาดนั้นเขาก็กลัวโดนต่อยกันน่ะสิ! 9 l% y* C+ ^8 G+ }0 e
7 B* [1 I# L) c$ c! ~1 x3 [
3 Y) ~* n; M$ k9 \ซึ่งผมก็เห็นใจทั้งสองฝ่าย...ทางทีมงานก็กลัวใบหน้าถมึงทึงไอ้ผมก็อยากจะบอกเหลือเกินว่านายตี๋ใหญ่ของผมแค่ตื่นเต้นก็เท่านั้น เฮ้อ
( w4 A! U9 y8 a, n; m8 K4 U: Z8 X* \, i, p+ }& K3 J, t
* A( }$ n1 Q; g4 d) k; c5 A& I“ครับเราแค่ต้องการบรรยากาศของทางร้านและชิมเมนูที่ทางบ้านแนะนำกับเคล็ดลับความอร่อยนิดหน่อยไม่ลงลึกไปถึงวิธีการทำ”
0 ]& x# ?# D9 v: t. v# t8 Y7 }+ i; J: y M1 r. F. z
, q9 B7 m v4 l" r. [เฮ้ออออ โล่ง ถ้าแค่นั้นคงไม่มีปัญหา
# A9 D& S6 t: J" |3 r( {+ o5 P& o) i. c( z5 t4 ]# W8 \2 }
/ F _ I: L6 b6 p
ดังนั้นผมจึงไปถ่ายทอดสิ่งที่เจ้าของร้านตัวจริงจะต้องทำ ซึ่งก็ไม่มีอะไรมากแค่ทำบะหมี่ตามปกติเดี๋ยวทางทีมงานจะตามเก็บภาพเอง หลังจากนั้นก็นำบะหมี่ไปเสิร์ฟกับพิธีกรรายการแล้วร่วมนั่งพูดคุย, Z0 R/ u, W$ j+ [
5 v. J9 R2 m% z0 z5 f* s: _$ F) O3 N1 Z. [7 Y, x
ซึ่งทางรายการเลือกเวลาในการถ่ายทำตอนห้าโมงเย็นเป็นช่วงที่ลูกค้ายังมีไม่มากและเป็นช่วงแดดร่มลมตกให้บรรยากาศร่มสบาย
, i8 l, {' c, \+ d# k! r: t0 v
, c, ~: R0 s) O
2 W* [4 D9 h3 D“ใหญ่พร้อมมั้ย” ผมถามพ่อค้าบะหมี่ที่หน้านิ่งมากคนภายนอกดูเหมือนไร้อารมณ์ แต่สำหรับผมใหญ่กำลังกดดัน
8 m$ A7 X! M' A0 [7 z0 W
9 W- n, o) l( i3 h! B- j K1 y, t$ I h/ H
เขาพยักหน้า มือกำกระบวยลวกเส้นแน่น. ]) r1 \- {& ^: S" C, M% k ~/ q, V7 ~
" c9 ~$ a6 v4 u
/ q9 ^' U. K7 }/ P/ [) {" C“แค่ทำอย่างที่นายทำทุกวัน ไม่มีกล้อง ไม่มีทีมงานมีแค่นายกับลูกค้าที่รอชิมบะหมี่สุดแสนอร่อยอยู่” ผมบีบมือให้กำลังใจ ดวงตาคมเฉียบสบมองผมนิ่งก่อนระบายยิ้มบางออกมา8 R8 j, j: `5 k$ f! i; f
( |# g1 _0 l3 f; n
+ w- `+ Y6 x. \. O; m. Bและพยักหน้า
2 j. J" ]$ |" l9 j8 ?* \6 C2 b; |: z$ Y6 G0 q9 w: \
& \3 @3 H M. @2 @4 wผมยิ้มและยื่นมือไปหยิกแก้มสากเบาๆอีกครั้งก่อนก้าวถอยหลังหลบมุมกล้องออกมา ใหญ่ยังยืนนิ่งจวบจนได้ยินเสียงสัญญาณจากทีมงาน ชายเจ้าของความสูงร้อยเก้าสิบห้าก็ตวัดมือหยิบจับเส้นลงกระบวยพลางจุ่มลงในหม้ออวลไอร้อนกระดกข้อมือสองสามทีก่อนยกขึ้นมาสะบัดไล่น้ำออกแล้วเทเส้นลงในชามกระเบื้องตราไก่ หลังจากนั้นก็เปลี่ยนมือเป็นหยิบจับเครื่องปรุงอย่างคล่องแคล่ว แล้วสุดท้ายก็จบด้วยตักน้ำซุปราดลงในชามที่ถูกจัดเรียงเครื่องต่างๆไว้อย่างน่าทาน
# U+ D8 ?8 u' N1 ?) A+ \1 l
+ Q0 B( s5 ]6 g3 W4 j+ q+ e. |
- _ V7 h' _# Y! w- C N% M5 uหลังจากกระบวนการทำเสร็จแล้ว ต่อมาก็ถึงเวลาที่ทุกคนรอคอยนั่นคือขั้นตอนการชิม ใหญ่ทำการแจกจ่ายให้ทีมงานทั้งหมดที่มีประมาณห้าคนและชามสุดท้ายก็เป็นของพิธีกร 6 f9 z. Z& L! w% B
D! g' K* J8 w. ]
! Y4 r7 [; y6 Z, Vหนึ่งตากล้องจับภาพ หนึ่งพิธีกรพูดเจื้อยแจ้วและตรงข้ามคือหนึ่งพ่อค้าบะหมี่สุดหล่อเลื่องชื่อ
5 h; }3 U: s5 v; p* ~$ L( ~) J9 A+ d0 {" E
' `5 ^% F B$ E
ผมยังจำวินาทีที่ทุกคนตักบะหมี่ส่งเข้าปากได้ ถึงจะไม่ได้ทำหน้าตาอร่อยโอเว่อร์แอคติ้งเหมือนพิธีกรสาว แต่สีหน้าทุกคนก็ฉายแววพึงใจกับบะหมี่ร้าน ‘กินเส้น’ ไม่น้อยเลยทีเดียว/ g0 j9 k8 ?3 W: W! Z* o' s0 {9 g
0 q8 p+ `5 |4 a- O1 t% m1 b1 m2 |9 a7 D! o. C2 W# Y* P" x4 U
แล้วการถ่ายทำก็ผ่านไปด้วยดี ยังอดขำกับท่าทางพ่อค้าบะหมี่ใหญ่ไม่ได้ ให้สัมภาษณ์แบบถามคำตอบคำจนพิธีกรแทบลมจับ ดีที่ความหล่อแหลาของพ่อค้าช่วยขับให้เธอมีกำลังใจในการกู้สถานการณ์จนการถ่ายทำผ่านไปได้ด้วยดี! @. g* J5 p3 G# A$ J
/ @) b) _" D% [
8 j# e; ^- _2 s‘โหหน้าตาน่าทานมากเลยค่ะ ขอชิมเลยนะคะ’
# ?, z0 S& p2 g! h& M6 K5 X& O T C, M/ |8 f3 v% j2 r
5 j; T' o5 O% ^# v) z
ใหญ่ >>> พยักหน้า' k- F* ^1 X$ L& M1 a0 I
+ j7 D$ H6 k$ t6 {) O$ H% A/ f5 U/ Q* ~" E o( {0 D3 ^# `0 C
‘อร่อยมากเลยค่ะหืม โดยเฉพาะน้ำซุปหอมมากเลย’/ r5 h" {; @7 i- Z
; y3 V+ s- l7 B1 I9 c9 o& q/ N. R/ V& K8 T3 v$ s
ใหญ่ >>> นิ่ง5 t/ j* q! B4 Y4 M( R8 M' u
% f: G n6 _8 w+ S! f
& @: w! a. T3 z: ?! j1 U# w
‘เอิ่ม...ค่าไม่ทราบว่าคุณใหญ่มีเคล็ดลับอะไรที่ทำให้บะหมี่มีรสชาติอร่อยขนาดนี้คะ’
; c' g, T; w( z0 o9 T" J( U; F2 l9 P0 q9 P) f z$ x* R
+ s+ |1 Y7 w6 u% i- @
ใหญ่ >>> ‘น้ำหมัก...ครับ’/ r! {, u4 [5 ?! x6 E# X
! I7 j1 f3 c. `' _1 l# b
. |( P" `) C6 O) n‘หืมน้ำหมักเหรอคะ หน้าตาเป็นยังไงเอ่ยยย’
* c& u1 n0 E9 c9 o! K- \! `& v: b& S9 A* e
4 \5 w" t/ y; U- O5 V3 sใหญ่ >>> เสือกถ้วยน้ำหมักให้ชิม
) S! v9 t8 }6 n+ x1 d9 @' j4 ^9 e* o. `' A% H
6 k& i' j9 J+ S* Nพอเถอะ แค่นี้ผมก็สงสารคุณพิธีกรสาวจะแย่ ฮ่าๆ# H" _: ?; ?* i" P& ^; l
* t" p; @$ ^+ [2 H, `* ?" S
9 F; O- ]) \) b$ e0 I, b6 |) Xหลังจากทีมงานยกโขยงกลับไปหมด โดยแจ้งวันออกอากาศเทปนี้คือวันเสาร์หน้า พ่อค้าขายบะหมี่ของเราก็นั่งไหล่ลู่หูตกถอนหายใจเฮือกๆอยู่บนเก้าอี้หลังรถ เข็นข้างๆกันมีเจ้าตี๋น้อยนั่งมองตาแป๋วอย่างนึกสงสัยว่าเจ้านายมาดเข้มของมันเป็นอะไรไปเสียได้; f1 ^& W. O' i2 a
. @: e4 Y' C- z& r2 K
- N' @0 S: r( b& {“ว่าไงชายหนุ่ม” ผมเดินเข้าไปลูบศีรษะของนายหมาตูบที่นั่งคอตกอย่างขบขันปนสงสาร
$ _. G4 `6 h- h$ a7 l4 [4 v1 Z* u' @9 u# K4 [/ F3 d9 o
) H- T6 |! \& W" j: j“เฮ้อผมไม่เอาแบบนี้แล้วนะ” ว่าแล้วเจ้าตัวก็ถอนหายใจเฮือกอีกครั้ง
- V$ ~" L. {7 E8 z9 v/ K) \
; s5 ]- Y/ T Y) O; ^ Z: K
3 V) O+ A9 S: I“ทำไมล่ะ ร้านนายจะยิ่งขายดีขึ้นนะ” มือสางเส้นผมดำสนิทลื่นมือเล่น เจ้าของหัวทุยเงยหน้าขึ้นสบตา สายตาคมเฉี่ยวบัดนี้ฉายแววหงอยมองผมอย่างร้องขอพลางส่ายหน้าอย่างเอาเป็นเอาตาย จนผมอดที่จะถามไม่ได้5 z7 `9 p \" ]5 @! x/ l% w
, Y) `0 `2 Z2 X4 D
0 J: A0 t0 d, q1 m; v“นายไม่ชอบมากขนาดนี้เลยเหรอ”
4 m5 d% [! M; G: _; D
: @6 _8 Z3 k W4 j
5 R+ ?' w' Y/ r+ o7 o( L( L“เปล่า...ผมแค่...ไม่ชิน”( U1 N: R3 p9 V9 g( U t4 @
( F2 L( a: u& T e2 t+ s4 K+ o" {
0 w+ E3 ^! }* a4 e! R) H% ^! J“บ่อยๆนายก็จะชินเอง”' M) a% C* ?3 S+ ^8 H
6 V+ K' R- W# Z1 u* t+ ^
" [- G& M4 I6 l; c4 z1 u5 r) ?“โธ่ คุณเล็ก” ' I3 Z) b3 T8 h1 k( G
+ p, N4 }. J5 l) e" G- Y1 H, ^2 D" f q I& m* N
“ฮ่าๆ โอเคๆ ต่อไปถ้ามีอีกฉันจะปฏิเสธให้นะ” ผมหัวเราะร่า วาดวงแขนรอบศีรษะของใหญ่กอดรัดเข้ามาซบอกแล้วโยกไปมา เราจะทำท่านี้กันได้ก็ต่อเมื่อเขานั่งและผมยืนเท่านั้น ถ้านั่งหรือยืนทั้งคู่หมดสิทธิ์เพราะผมจะกลายเป็นแกะน้อยในอ้อมอกหมีใหญ่ทันที- v. z0 z4 c* v- M' n$ m9 y7 y
2 ^: x" l+ Q( {# n* J- L
/ G2 S# X3 t4 s. k4 y1 _
“คุณเล็ก ลูกค้ามา” แล้วผมก็ผละตัวเองออกทันทีพลางหันไปส่งยิ้มแก้เก้อให้คุณป้าวัยสี่สิบที่ยืนอยู่หน้าร้าน แกส่งยิ้มหยอกเย้ากลับมา ใหญ่ตีหน้านิ่งลุกขึ้นสวมผ้ากันเปื้อนแล้วเดินไปรับรายการตามป้าสั่ง; c. ^4 k1 ]9 A! w1 ^( ~
4 J/ ?0 x2 j5 E; zน่ารักจริงๆเลยน้านายหมาตูบเนี่ย
# O( \2 u; ^& K3 d7 o. k: b/ x! \% W d( ~. M
+ ^& ~' H& _, Y0 G( @/ @
3 ~; A9 o, e- t/ ?' O- J7 @; u$ o8 ?1 E
หลังจากรายการออกอากาศ นอกจากลูกค้าขาประจำที่เป็นคนแถวนี้จะเพิ่มขึ้นแล้ว ยังมีลูกค้าขาจรมาแวะเวียนเข้าร้านไม่ขาดสาย จนเราวางแพลนที่จะขยายร้านอย่างจริงจังช่วงนี้มีดูตึกแถวไว้บ้าง อยากได้แบบไม่ห่างจากที่เดิมสักเท่าไหร่นัก
, F: }$ @, B. k g8 D& P
2 A: D5 [! [ Z: f' g1 e1 A8 {7 u0 g
และลูกค้าประจำที่ผมจำได้ติดตาคือเจ้าของร่างสูงไม่น่าเกินร้อยเจ็ดสิบ ผิวขาวจัดเนียนละเอียด โครงหน้าได้รูปดวงตากลมโตเป็นประกาย ปากบางเฉียบนิดจมูกหน่อย กริยาท่าทางเรียบร้อยเนิบนาบ ถ้าไม่นับการแต่งตัวและผมสีน้ำตาลแดงซอยสั้นใครๆต้องคิดว่าเขาเป็นผู้หญิงแน่ๆ ผู้หญิงที่สวยจัดซะด้วย8 ]5 ~( q/ b' z, |8 ^/ J4 z
2 h4 L6 F( Q: b0 I2 W) a6 |
0 Y7 `; i# c& R+ M* e& k& Pทุกครั้งหลังเลิกงานผมจะมาเป็นลูกมือให้ใหญ่ ซึ่งนั่นก็ประมาณห้าโมงเย็น ไม่เกินหนึ่งชั่วโมงต่อจากนั้นผู้ชายหน้าสวยคนนี้ก็จะมานั่งตรงโต๊ะชิดกำแพงตัวหนึ่งพลางสั่งบะหมี่หนึ่งชาม ผ่านไปหนึ่งชั่วโมงเขาถึงจะกลับ
& m- H' P) ?' p2 t1 w$ G: O
# k1 R4 Q7 c1 p/ f9 J1 s! z& t* n0 s
ช่วงแรกผมยอมรับว่าอคติกับเขาไปเสียหน่อย ก็ที่เห็น...บะหมี่เขาไม่ค่อยจะทานหรอกมองนายหมาตูบของผมซะมากกว่า แล้วไม่ใช่แค่เขาที่มอง...ใหญ่ก็เหลือบตามองบ่อยๆเหมือนกัน แล้วจะให้ผมไม่ร้อนรุ่มในใจได้ยังไงเล่า!!
& b! Q; P# K$ U, N
* i; `. n- o" D* P1 k) M. O
7 ^; r6 n. C6 f5 P5 k4 ? b: d- tแต่ใหญ่ก็มาอธิบายให้ผมฟังทีหลังว่าที่เขามองเพราะรู้สึกว่าโดนจ้องก็เท่านั้น แล้วเขาจะมีสายตาไว้มองใครได้ในเมื่อมีผมอยู่แล้วทั้งคน ซึ่งพูดจาดีผมเลยให้ผ่าน
* g, g8 {: G: b, w! s9 o ?5 g$ M! Q1 D
* k, i2 }; ~( q* Y- Gส่วนผู้ชายหน้าสวยคนนั้นผมก็มาเข้าใจทีหลังว่าที่เขาจ้องมองใหญ่คงเป็นเพราะรูปร่างท่าทางเหมือนแฟนของเขา เพราะทุกครั้งเมื่อผ่านไปหนึ่งชั่วโมงเป๊ะจะมีรถคันหรูมาจอดเทียบฟุตปาธก่อนจะมีชายรูปร่างสูงหล่อมารับกลับไป สันนิษฐานได้ว่ามานั่งทานบะหมี่คร่าเวลารอแฟนหนุ่มเลิกงาน ตั้งแต่นั้นผมเลยเลิกระแวงบ้าบออีก
7 j' X2 w9 N& F- A5 j1 \: B; {, P
& V3 K- l Z- J% m- G
“พี่เจมส์??” ผมเสิร์ฟชามลงบนโต๊ะ ในจังหวะที่จะยิ้มให้ลูกค้าก็ต้องร้องอุทานเมื่อเจอเข้ากับรุ่นพี่ที่สนิทสมัยมัธยมฯ เค้าหน้ารูปร่างเปลี่ยนไปบ้างแต่ผมมั่นใจว่าจำไม่ผิด4 O5 W! v' Q& D$ H( L# _
) e0 o7 N* ]$ w
2 V- t# W- c+ W9 t& F# S! V0 g“อ้าว เล็ก” ใช่จริงๆด้วย ผมยิ้มกว้าง หันไปมองทางพ่อค้าหน้าหล่อก่อนหันกลับมาหาพี่เจมส์อีกครั้ง
' e! s% Y3 Q. T* y9 s @) V4 d) M3 \; j1 R
( X$ O5 C# s8 L0 \“เดี๋ยวผมมาคุยด้วยนะพี่ ไปทำงานแป๊บ” พี่เจมส์พยักหน้ามึนๆผมรีบวิ่งกลับไปเสิร์ฟชามก๋วยเตี๋ยวตามโต๊ะต่างๆเมื่อมีช่วงว่างผมจึงกลับไปนั่งคุยกับพี่เจมส์' |, S4 N* u' s- ]- S4 l! r4 w8 p
# K i: G- O+ J) {
5 F+ W; }! R7 v8 v5 U“พี่เจมส์มาทำไรที่นี่เนี่ย” ผมเลื่อนเก้าอี้มานั่งร่วมโต๊ะ
) b. `$ i, p* p8 l9 x N" u
0 c0 R% x$ K( O4 R
* `' ?6 ~7 l* t“พี่มาต่อยมวยน่ะ”
$ S `$ }8 C$ T
8 X/ |: p) l& Q, h$ y1 c
0 C! Z* T& y+ k“อ้อ” ผมพยักหน้าเข้าใจจำได้ว่าพี่เจมส์เป็นนักมวยโรงเรียนตั้งแต่ ม.ต้น พอขึ้น ม.ปลายค่ายมวยก็ติดต่อไปเก็บตัวฝึกซ้อมทำให้ต้องย้ายโรงเรียน
" C+ H1 A( b9 g! |% |
( ~! ]! ?0 k7 [! C* R1 `$ P3 r9 K! @' f( @% s8 J
นี่คงจะมาแข่งขันชกมวยจำได้ว่าที่หน้าค่ายจิรประวัติมีเวทีมวยอยู่
9 C% i' q- o& e& }4 M+ K
. Q& \9 l5 |; o# U3 ~) c6 J1 _! ?/ l
จะพูดก็พูดเถอะ ถ้าพี่เขาไม่ย้ายโรงเรียนเราสองคนก็คงเป็นแฟนกันไปแล้ว เพราะช่วงนั้นก็เกี้ยวกันไปเกี้ยวกันมาอยู่ แหะๆ
! s0 r7 p: v% p C" W* j$ Q0 `' R+ y; H2 t( |1 u6 h2 E" e8 \ C+ e
6 _" \7 X( R- V, T8 z* @“แล้วเป็นไงชนะป่ะพี่”+ A% s8 B/ I: ` ]% j0 a
9 }) b6 A2 q* A# g, g& ~4 ?1 \
4 f1 [3 Y1 c+ x/ z6 m5 j G+ f“รุ่นไหนแล้ว” พี่เขายักคิ้วให้ ผมยิ้มกว้างอย่างยินดีด้วยพี่เจมส์ยิ้มตอบก่อนถาม “แล้วเล็กล่ะเป็นไงมาเสิร์ฟบะหมี่ล่ะเนี่ย”
5 i0 ]' ?+ |( E8 J+ i. [. f5 `) z# i& l6 h8 s
1 K1 S2 t' o( o/ C3 u6 ^ผมหันไปมองนายหมาตูบที่ง่วนอยู่หน้าร้านก่อนยิ้มออกมาอย่างมีความสุข 9 O8 L. a2 |5 l! u+ Y# K4 ]
$ e' J7 s& `5 Q1 a1 B5 T+ ^6 {* C2 G0 J( J8 Q3 @
“มาช่วยแฟนน่ะพี่” ผมยิ้มเขินๆพี่เจมส์เลิกคิ้วก่อนหันไปมองตามสายตาที่ผมเพิ่งละมา9 e- G! U8 m5 C; l) v! H1 _
' }! [$ X/ P8 Y4 v; Q# H7 R$ p1 l/ b+ M; U1 y1 T( ^: Z0 y
“โหมีแฟนหล่อมาก”
) J/ x4 d/ `8 N3 Z8 Z
5 B0 Y' @6 m/ e2 a3 q
' r1 X! ^: j5 C' {) Y“พี่ก็!” 9 v8 v, h7 p1 [( d9 B4 q( L
& x, T G( ~0 d( s9 i7 F' h; Q
; K) }7 F! W, w- j
“หึๆ”( T8 T+ _# D: [' V8 ^6 w+ v" A: [
1 I1 W3 d, H0 |8 P8 i! G3 [4 T
3 ^/ i `/ g/ d, s
คุยสักพักพี่เจมส์ก็ขอตัวกลับไปพักผ่อนเพราะต้องนั่งรถตู้กลับกรุงเทพฯเลย ส่วนผมก็รีบกลับมาเป็นเด็กเสิร์ฟต่อ ยิ่งช่วงสองสามทุ่มเหมือนแข้งขาผมจะพันกันอยากจะมีสักยี่สิบมือ ฮือออ มีเสิร์ฟผิดโต๊ะด้วยแหละ ดูจากสายตาใหญ่แล้วเขาก็อยากจะมาช่วยแต่ตัวเองก็ยังละจากกระบวยไม่ได้เลย
* B- D) D1 y/ w9 h3 r1 e, C' R) T3 c. f4 y, o1 K
! ~( O, m$ Y/ Z5 j" @
เหนื่อยมั้ย ก็เหนื่อยนะแต่มันก็มีความสุขเมื่อนึกว่าชีวิตของใหญ่กำลังเติบโตแข็งแรงขึ้นเรื่อยๆ& p8 F( J, [3 D3 ]
! @ Z' ]: D7 M' c' L: y
) e( _: ^" i/ h4 a; {9 _# }สี่ทุ่ม ร้านปิดแล้ว.... `2 E9 n9 Z; p e' G' Q! f) h; x
) b: D$ {7 D. Z
' o9 q0 V0 J$ P A3 M$ b2 A+ U5 nณ ตอนนี้เรากำลังช่วยกันเก็บร้าน..." }- f& q; M1 l0 k
4 _/ A1 N/ ?2 I2 C; L2 T; I8 `9 Q# Z/ u/ D7 e; d
ผมเก็บกวาด ใหญ่เก็บโต๊ะเก้าอี้
8 ]+ z! D# ]( v i* r5 c7 @7 j, Q' ?: Q
7 T& [3 d8 w; f5 G! t8 P- M% U
ผมเอาขยะไปทิ้ง ใหญ่เช็ดล้างตู้
* ` q' i( j& Z7 u9 Y. D+ Z0 z" w! }5 h) U7 @0 K& t$ x- W
. U$ g/ K# p( k4 `. I7 A
และสุดท้ายเราก็มาช่วยกันล้างจาน ผมประจำกะละมังน้ำเปล่าส่วนเขาประจำกะละมังน้ำฟอง เก้าอี้ขาสั้นคนละตัว พื้นที่โดยรอบเงียบสงัดมีเพียงเสียงรถราที่วิ่งสวนไปมาเป็นระยะ
* N/ g7 ]0 u1 M: N: c! |' O6 F
' @9 X% {: ]$ {$ X8 C- O7 o9 Q8 l- k. N+ c& ~+ r6 w# V
“คุณกลับไปพักผ่อนก่อนก็ได้นะทางนี้ผมจัดการได้” ใหญ่บอกขณะขัดหม้อ, ^4 E$ U, e' D4 f
: U' m( q N2 y; x! u! H
% X' A6 t& m- R% K“ช่วยกันน่าจะได้กลับบ้านพร้อมกัน” ผมล้างชามขึ้นคว่ำในตะกร้า
" [ @3 i+ D1 ^# e6 p" y0 u
0 N) z# k' i' x( N" F& n0 Y
% V' B" G0 d0 s0 o: N$ Q3 R“แต่คุณทำงานมาทั้งวันยังต้องมาช่วยผมอีก แทนที่จะได้พักผ่อน”
w1 \- M2 U3 B$ Z
% T0 `1 z0 ^) J
7 k- P7 t. o6 y% T“ฉันเต็มใจและมีความสุขมาก” ผมยิ้มแฉ่งกลบเกลื่อนความดื้อรั้น เอาเข้าจริงถึงกลับห้องไปก็นอนไม่หลับอยู่ดีต้องรอใหญ่กลับมาก่อนอยู่แล้ว
7 f5 k4 S* W" w/ o8 Q( |5 X; m% r, R: Q( h
$ W; s+ w! w" F2 D3 \
“คุณดื้อจริง” ถึงจะพูดอย่างนั้นแต่ใบหน้าคมนิ่งก็โน้มลงมาจรดริมฝีปากลงที่ข้างขมับผมอย่างอ่อนโยนผมยิ้มก่อนจะหอมแก้มใหญ่กลับไป
( ~" h2 G% k+ S5 h
t6 a: h0 _; b& p* A* Y
2 l9 _) @/ w' a; [! V“แค่ได้รางวัลอย่างนี้ทุกวันฉันก็หายเหนื่อยแล้ว”8 g8 T* x. I- s x- k- i
' A) M" E) V% T4 D S/ X7 B' |( v
; ~# B& e. S8 J
; x6 M! y6 n8 [/ m
: h1 ?# T4 o0 A- K& x# _- P0 n3 |
) U$ R7 Z" z4 `- @3 f- vติ๊ดๆ5 }) @. V& E* b% `* f, w3 }
8 f* h0 s& i' k$ O. y; f' A" M) Q
" y: K9 {6 o! s; l1 u2 M9 ^' `) D
/ u; z5 A' _- S‘ผมอยากคุยกับคุณพรุ่งนี้มาเจอกันหน่อยได้มั้ย’
. I, p' K; W* t; C
* T y) c8 X* ]( X( N
4 b- P' h% x# f7 m8 o6 \
9 L2 p0 l6 }: E3 b6 W. k; xผมถอนหายใจเฮือกออกมาก่อนวางโทรศัพท์มือถือลงบนโต๊ะตามเดิม คงหลบหน้าคุณพชรต่อไปไม่ได้แล้ว นับแต่วันที่ปฏิเสธไปคราวนั้นก็ผ่านมาเกือบเดือน เห็นทีคงต้องคุยกันให้เป็นเรื่องเป็นราวเสียที
& e; T9 Y$ x9 D8 X+ n' |
+ T" \" j( a1 n4 d3 F, L3 p8 e Y5 [6 T* i( l4 Z
นี่ถ้าไม่ติดว่ามีโครงการใหม่เข้ามาทำให้หัวหน้าต้องเดินสายประชุมเป็นว่าเล่นจึงไม่มีเวลามาจัดการเรื่องส่วนตัวล่ะก็ ไม่อยากจะคิดเลยว่าตัวเองคงโดนเรียกตัวไปคุยตั้งนานแล้ว
) g c6 i* j1 w- A6 ~% ]3 d/ A3 p" F8 s
0 |% m" [4 Z4 y* d4 J* E+ Z h, H" H% d
“คุณเล็ก?? ยังไม่อาบน้ำอีกเหรอ” ใหญ่ที่นุ่งกางเกงขายาวเพียงตัวเดียวเดินมาขมวดคิ้วใส่ผมที่นั่งห่อเหี่ยวอยู่บนโซฟา จริงสิ ผมมายึดที่หลับที่นอนเขาไว้นี่นะ
, e% ]: ]0 j6 i0 ~/ x" c% E9 t) S% Y
. X; \2 t4 M3 }6 j; @/ y) L
8 T% n5 [2 _/ A2 E0 _1 v“ใหญ่...” ผมเรียกชื่อเสียงอ่อนอ่อยลุกขึ้นเดินเข้าไปสวมกอดร่างสูงใหญ่ไว้โขลกศีรษะเข้ากับแผงอกหนั่นแน่นอย่างคิดไม่ตก( w! }1 G8 E8 t5 o! |1 R
, q3 a! M3 h9 h1 j# O
- G# D) @* `& N D- u9 B; t, T“เป็นอะไร” ใหญ่ถามเสียงนุ่ม มือสากลูบแผ่นหลังผมแผ่วเบา( g3 J0 u: I1 i. n5 G8 ~, H
( s/ z7 ]$ w2 N ~, e$ c% ^. D: m/ r
4 q% W0 E/ D4 P$ j, _& ?# p
จะทำยังไงดี ถ้าหัวหน้าไม่พอใจจนไล่ผมออกถ้าตกงานทางบ้านรู้เรื่องก็จะถูกหามกลับระยอง และถ้าผมต้องกลับบ้าน....แล้วผมกับใหญ่ล่ะม่ายยยยยยยยย
1 ^) \8 A0 b1 X4 B/ l, {2 {6 v; _+ @3 Y! Q1 h2 z. D4 ^
9 e5 Y+ D: T& M# B J# x
“นาย...”
- d/ A6 j) V7 k1 F, Q( ^! B8 ?; A5 _. l/ l/ ?* c0 w
3 X# g* t9 W% W
“หืม”; Q2 K( c& D- J7 M. Y
0 ?8 h, ]% z% P. W( J8 Y( J" b
, ]7 k" H! k" }: O“ฉันจะพยายามเพื่อเรานะ” ผมไม่ได้อธิบายอะไรไปมากกว่านั้นขณะที่ใหญ่ก็ไม่ถามอะไรเพิ่มเติม มีเพียงวงแขนผมที่รัดเอวเขาแน่นขึ้นและอ้อมแขนอุ่นหนาที่โอบรัดปลอบโยนกลับมา “หัวหน้า สวัสดีครับ” ผมเอ่ยทักบุคคลที่ใส่ชุดไพรเวทสบายๆด้วยกางเกงยีนขายาวเสื้อคอปก การแต่งตัวที่ค่อนข้างจะแปลกตาคงเพราะผมไม่เคยเจอหัวหน้าในวันหยุดมั้ง เขามานั่งรอผมอยู่ก่อนแล้ว
/ V5 }" n9 y. y1 P7 j$ a0 B4 m3 \* t" W& _2 d
/ ` ?: v1 D% h! I0 H“นั่งสิ” ผมนั่งลงตรงข้าม เหลือบตามองบรรยากาศโดยรอบนิดหน่อยขณะขยับตัวอย่างอึดอัด ด้วยหนึ่งผมไม่ค่อยได้มานัดตามโรงแรมหรู(แน่ล่ะ ต่างจังหวัดแบบนี้จะมีโรงแรมหรูสักกี่ที่กัน) และสองเจ้าของนัดทำหน้าตาเคร่งขรึมจนผมหายใจลำบาก
* [; ?+ [5 J! z2 H4 N
! F% n2 {; z4 Q! l) y# C( O, Y
; X9 n( a9 ^: C; Y“สั่งอะไรก่อนมั้ย”
& f1 z* T; R8 x4 g; e& E9 n$ m5 U5 D' g( l" ~
: t1 j: B( A# \ @9 C$ j2 r+ k! G( c: W
“เอ่อตามแต่หัวหน้าเลยครับ”( v8 C. }4 w1 `5 g3 t: ^
3 S. m( C1 h4 h6 h, k5 x" `/ C7 P' E9 D2 A, H
“นอกเวลางานไม่ต้องเรียกผมว่าหัวหน้าก็ได้” ผมขยับตัวอย่างอึดอัดอีกครั้ง
8 y$ q/ @: k( T: o
' M( N0 j3 y _6 |6 U o: U+ F3 Y7 \! w5 V3 o6 E
“ผมชินเรียกหัวหน้าแล้วล่ะครับ” เขาจ้องมองผมนิ่งอย่างหยั่งเชิงก่อนจะถอนหายใจหนักอย่างยอมแพ้ในที่สุด6 s2 q+ E7 [ ^1 X
) _/ h; T& ~' U3 A2 M! `" [
( E: z8 C& P2 Y“ตามใจละกัน” หัวหน้าว่าแค่นั้นก่อนเรียกพนักงานมาสั่งอาหาร ตอนนี้เป็นเวลาบ่ายสองซึ่งผมเพิ่งทานอาหารฝีมือใหญ่ก่อนจะออกมายังไม่หิวเลย แต่หัวหน้าคงยังไม่มีอะไรตกถึงท้อง ตามมารยาทแล้วผมก็ควรจะทานเป็นเพื่อนเขา
$ T5 e4 I1 w- D9 h
) h2 A$ h% m' [4 @1 t6 e9 H, ?: g/ v' r+ C. x6 T+ s
, b3 {5 q* b( k/ E: R! m- R“ตกลงคุณมีคนรักแล้วเหรอ” ผมแทบสำลักเม็ดข้าวตายอยู่ๆก็ถามโพล่งขึ้นมาขณะทานอาหารไม่ให้ตั้งตัวเลยสักนิด
5 N4 B- @& k; X$ T) }# g) b0 V! M4 ~% \- R
5 N" }7 J$ R7 f5 c
“เอ่อจะว่าอย่างนั้นก็ได้ครับ”ผมวางช้อนลง
! V- A1 x% E' q+ u
2 e* e+ l+ ^/ F5 c i! i3 H" M1 K) h+ M+ M. h4 O3 X' o! i* V5 i
“แล้วคุณมาเอ่ยปากให้โอกาสผม??” หัวหน้ามีสีหน้าไม่พอใจขึ้นอย่างเห็นได้ชัดเอาแล้วไง* V: L9 D2 A4 J: A, D
+ g7 R5 q6 x: T+ M
4 B5 t, k- j, X; K4 l3 Y$ p“ตอนนั้นเรายังไม่ได้คบกันน่ะครับ มีแต่ผมที่ชอบเขาข้างเดียวเอ่อ...อย่างที่คุณได้ยินผมชอบเขาก่อน” ผมเกาหัวเก้อๆ“ผมเลยอยากให้โอกาสคุณเพราะเข้าใจคนหัวอกเดียวกัน แต่สุดท้ายเมื่อรู้ตัวว่ายังไงก็เปลี่ยนใจไปจากเขาไม่ได้จึงมาบอกหัวหน้านี่แหละครับ”
) |& j# m: Y4 F9 t& ]/ ~
/ d3 S- [* X! @8 {6 A
- \) ~; Z- s. \+ e) B+ l: Wผมไม่ได้โกหกนะ ผมรีบมาบอกหัวหน้าแล้วแต่ช่วงแรกที่ปล่อยทิ้งไว้สักพักก็เพราะมันต้องเตรียมใจรับสิ่งที่จะเกิดขึ้นบ้างใช่มั้ยล่ะ1 d" a8 E7 Z0 K' v( V
* H: C) c6 d' G' A1 K
% a e2 h/ V! n$ P; \“ถ้าผมบอกว่าไม่ยอมแพ้ล่ะ” เอาแล้วไง ขอให้เป็นแค่การพูดลองใจทีเถอะ นายหมาตูบของผมเซ่อซ่ากว่าจะมาประมือกับผู้ชายที่ขึ้นเป็นผู้บริหารทั้งอายุยังน้อยนะ!1 C+ B3 M+ t9 o; W9 p% ]
* T8 M" x! u7 `$ ^
8 H" p9 X+ R' b
“แหะๆอย่าเลยครับ ผมว่าสักวันจะเจอคนที่ดีกว่าผมแน่ๆ”
( B8 b% d8 @2 @. _7 D8 {+ }" K z$ j) O' k' s
' s* X) h2 E. g5 C* W“คุณรู้มั้ยว่าทำไมผมถึงประสบความสำเร็จได้เร็วนัก”" q& F7 v) Y" `- r% q0 {4 a
0 `# d9 i. b: r9 |% C
7 ]. D3 p) s& K% |, J
“ครับ??” อยู่ๆก็เปลี่ยนเรื่องให้ผมมึนงงไปหมดเริ่มจะตามไม่ค่อยทันแล้วนะ1 H% k* E8 ~! M. V, _
; t: c8 _. C- G4 a- g0 i% x/ L1 l8 { \3 E/ z0 r" i
“ผมมักจะมีเป้าหมายที่ชัดเจน เมื่อมีเป้าหมายก็ต้องรู้จักวางแผน แน่วแน่มั่นใจแล้วก้าวไปตามแพลนชีวิตที่ออกแบบไว้” เขายกน้ำขึ้นจิบก่อนวางลงแล้วพูดต่อ' Q7 T3 a4 j# Q8 h( n
/ P# @' L7 {6 j7 n$ r
- F1 [6 J: w* J- L' g
ส่วนผมก็เสหลบสายตาจริงจังที่จ้องมองมา5 i! y* { K/ O3 G; ^( ]. z
0 c9 f/ K4 E7 |; ], d! g
. O! H4 y$ W3 O3 o“ผมไม่เคยมองอุปสรรคระหว่างการไปสู้เป้าหมายว่ายากเลยสักนิด ตรงข้ามมันกลับท้าทาย” ไม่รู้ทำไมรอยยิ้มมุมปากทำให้ผมรู้สึกประหม่าจนต้องยกแก้วน้ำส้มที่เหลืออยู่มากระดกดื่ม) Q& Y( `6 L* k/ Y9 D7 W" r
8 k- z( J& J6 [' [& @4 S
- T9 \2 T! Y" w- l$ A% q7 C6 Q“ถ้าเส้นทางไปสู่เป้าหมายไม่ได้เป็นไปตามแผนที่วางไว้ ผมก็แค่ปรับใหม่ บางอย่างถ้าใช้แต่ความถูกต้องแล้วมันไม่ใช่ก็ต้องมีพลิกแพลงกันบ้าง”6 `3 Z6 }5 R k' m8 i, d
0 [, s: \( b. l' ~& N7 @5 w
/ F1 A/ X. O$ w' d/ Iสองมือผมบีบเข้าหากันแน่น เหงื่อเริ่มผุดพรายเขาต้องการจะสื่ออะไรกับผมกันแน่นะ??' {* m8 Q1 D) [3 o5 \
, h/ v) e. F t: B: W* r+ o3 Q6 S" q* E$ I6 k
คราวนี้เขาประสานมือลงบนโต๊ะก่อนยื่นหน้าเข้ามาใกล้รอยยิ้มสุภาพที่มักปรากฏบนใบหน้าเขาจนชินตาบัดนี้มันกลับเต็มไปด้วยเล่ห์กล
. f$ B$ i/ {. u" _1 o( \/ X* ]: L+ v! k0 Y2 m! r ^
* M3 M% J" d5 \5 P5 u, Z" Y0 B“คุณว่ามั้ย เส้นทางที่ถูกต้องมันก็แค่คำสวยหรูที่ปั้นแต่งขึ้นมาเพื่อซื้อใจคนก็เท่านั้นแต่ความจริงแล้วมันเป็นหนามเล็กๆที่น่าหงุดหงิดรำคาญใจซะมากกว่า รู้มั้ยเพราะอะไร”7 X* J4 u' C5 z9 D
* U, P6 ^( n% N7 v
9 J; e0 S+ Q, f6 N; ?( @“พะ...เพราะอะไรครับ” ถึงในอกจะสั่นไหวเพียงใดแต่ผมก็พยายามข่มเสียงออกมาอย่างปกติที่สุด บางอย่างกำลังบอกว่าวันนี้เขาไม่ได้นัดผมเพื่อมาเคลียร์ปัญหาที่ค้างคาเพียงแค่นั้น1 m- ?+ l% ?7 W/ d8 |6 g
! o d: c1 A4 l. ]) P$ k
6 v+ {1 W+ B4 c
“เพราเส้นทางที่ถูกต้องมักไปถึงเป้าหมายช้าหรือไม่ก็ล้มเหลวคุณคงไม่คิดว่าผมมีอย่างทุกวันนี้ได้เพราะเส้นทางบ้าบอนี่ใช่มั้ย”3 Y6 o+ T3 L3 @: j: X9 Q! L
5 }9 s8 _1 b8 c& y% |* p& z3 A
4 B0 e& t& G- B7 ~5 @มุมปากแสยะยิ้ม ผมสะดุ้งเฮือก ความร้อนรุ่มแล่นพล่านในกาย เหงื่อเม็ดโตเริ่มผุดพรายทั่วใบหน้า ไม่ใช่...มันไม่ใช่เพราะปฏิกิริยาตอบสนองธรรมชาติของร่างกาย ยอมรับว่าตื่นกลัวแต่มันไม่มากขนาดที่ทำให้ผมควบคุมร่างกายตัวเองไม่ได้เช่นนี้ เหมือนถูกกระตุ้นด้วยสิ่งแปลกปลอมบางอย่าง แต่ยังไม่รู้ว่ามันคืออะไรด้วยซ้ำก็รู้สึกเบลอไปหมด
: Q C, A7 L$ m0 T" } v7 Z6 k: T$ K3 p( n W: J4 Q7 S [: {. g
: w0 b% x7 q( t1 `( U0 }
รู้ว่าถูกลากถูกชักจูงแต่ทำอะไรไม่ได้เลย...บังคับร่างกายตัวเองไม่ได้เลย....- A& H0 a5 H/ Q( M
* E1 j1 _) D* B3 N
$ _5 E" ~; _3 z# {0 e; h: M5 P
& C+ s$ s3 U$ ?0 m9 P9 Q) }, p1 A# D6 L
; d3 C; L' Q7 E- w: i2 G d# Q9 i
3 l. j; ~- T8 S; _% z0 y
ฟึ่บ!!7 @2 t5 }2 N2 O$ ]- j
7 y! s7 _! L7 p0 g9 [6 X: W4 [! r' W! Y, o. P( v
ร่างกายถูกโยนโครมลงบนเตียง ก่อนสองมือจะถูกรวบขึ้นเหนือหัวแล้วมัดไว้กับหัวเตียง ในใจผมเต้นรัวด้วยความตื่นกลัวกู่ร้องโหยหวน ทุกส่วนในร่างกายเหมือนไม่ใช่ตัวเองความรู้สึกเหมือนถูกผีอำ พยายามขยับก็ขยับไม่ได้จะเปล่งเสียงร้องลำคอก็เหมือนถูกบีบตีบตัน มีเพียงลูกตาที่สามารถกรอกไปมาได้เท่านั้น
7 \+ W4 q7 l4 C8 H2 H+ t$ Z- n$ t2 n) F2 L S
: w% N1 @! g* w; A4 f
โสตประสาทรับรู้ทุกอย่าง ตั้งแต่โดนพามาที่ลิฟท์เขาห้อง จนจบลงบนเตียง แต่ไม่สามารถบังคับร่างกายได้เลย @. d! N$ y0 w) K+ W4 g2 c
. W( W* C" c/ G$ {, S/ `8 o
1 a/ L* H9 z; G! d8 }; p" r/ t8 oไม่คิดเลยว่าคนที่กำลังกระทำสารเลวกับผมจะเป็นหัวหน้าที่เคารพนับถือมาโดยตลอด
b3 A4 @5 p' t) r$ w8 D
1 |7 _% c, d( ]/ x# |/ [+ i* S; D3 r4 \+ }# l
“คุณเลือกเองนะ” เมื่อมัดมือผมติดกับหัวเตียงมันก็ขยับลงมานอนข้างผมตะแคงท้าวศอกลงบนเตียง มืออีกข้างลูบไล้มาบนใบหน้าผมอย่างแผ่วเบา...ชวนขนลุก) p) t1 N0 B. Y2 m
5 e' B3 _7 G- B/ D( t4 q4 g
$ g% ^7 X+ n$ x1 Yผมส่งเสียงอื้ออึงในลำคอพลางจ้องใบหน้านั้นอย่างตื่นกลัวช่วยด้วย ใครก็ได้มาช่วยผมที Z2 B- o, ?0 j$ O+ t
- A" m9 h4 T% } n4 i# g% l1 Y' d! R- M, \' f g% { E9 f M
“ผมจริงจังกับคุณนะ คุณคือยอดดวงใจ คือรักแรกพบที่พาหัวใจผมสั่นไหว เพียงแค่คุณรับรักผมก็จะกลายเป็นคนที่โชคดีที่สุดในโลกผมจะดูแลคุณ ให้ความรัก เอาใจใส่...” มันพูดเสียงละเมอเพ้อพบขณะที่มือก็ไล้ไปตามใบหน้าลงมาลำคอก่อนลากไล้ปลายนิ้วมาปลดกระดุมเสื้อผมช้าๆแล้ววกกลับมายังใบหน้าอีกครั้ง
. K& \# B# w$ } A7 p
' n+ d' Y8 Z) q8 K9 `
1 o- v# x# Q6 _“แต่คุณก็ปฏิเสธมัน!!” น้ำเสียงเปลี่ยนเป็นแข็งกร้าวให้ผมสะท้านเฮือก ร่างที่นอนอยู่ผุดลุกขึ้นก่อนลงแรงบีบที่สันกรามจนความเจ็บปวดแล่นริ้ว แม้ร่างกายภายนอกที่นิ่งเฉยเริ่มสั่นเทิ้มอวัยวะภายในบีบรัดแน่นขัด“...ไปเลือกไอ้พ่อค้าขายบะหมี่ซมซ่อ!!”
/ r3 D% F" [$ r: b* a6 c8 d% M$ m$ r- o% s
& {, G2 _1 }/ ?% U; ]
เฮือก!!!มันรู้...มันรู้แล้ว...แสดงว่านัดผมมาเพื่อจัดการผมโดยเฉพาะ แล้วใหญ่ล่ะ!!มันจะทำอะไรใหญ่มั้ย...ไม่นะ!!0 [/ p& ^: i2 S! K; {* p0 R8 F: o) x" s
+ M* d' p, h, D0 q! j3 G+ v- e1 @" g z8 w! A
“แต่วางใจเถอะ...” น้ำเสียงมันกลับปรับโทนอ่อนนุ่มอีกครั้ง แต่ไม่ได้ทำให้ความกลัวในใจผมลดลงเลย “...ไม่ต้องกลัว...ผมรักคุณมากขนาดนี้จะทำร้ายคุณได้ยังไง...” มันล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงหยิบซองบางอย่างขึ้นมาก่อนจะเปิดปากถุงเทของในนั้นลงบนฝ่ามือ แล้วใช้นิ้วมืออีกข้างหยิบขึ้นมา...เป็นเม็ดสีขาว...เหมือนยา...ไม่รู้ว่ามันคืออะไรแต่ไม่ใช่เรื่องดีสำหรับผมแน่
2 S e o% S0 Q) {+ |- |: F. d9 A( k
: C, }' O- |% @
2 B! |" \( R. |0 ]5 O8 l“กินซะที่รัก...แล้วเราจะได้มีความสุขกัน” เม็ดยาถูกยัดลงเข้ามาระหว่างรอยแยกของริมฝีปาก ผมพยายามกัดฟันแต่เหมือนทุกอย่างจะไม่เป็นผลผมควบคุมมันไม่ได้ “กลืนซะ...อย่างนั้นแหละเด็กดี...”
. l" e0 E9 p9 ?7 k4 l" c7 a
9 ~+ J) U' z" g$ w# a" l- I
i) p2 U ^$ P! Q! ]) Sร่างกายผมกลืนเม็ดยาลงไปมันยกยิ้มพอใจก่อนค่อยๆปลดเสื้อผ้าตัวเองออกจนเหลือเพียงแค่ชั้นในอย่างไม่รีบร้อนเหมือนรอเวลา...% e. Y, R: X. i$ |& k
1 V) k# q' q4 m& C, m( B! @) g
; I* Y: n: ^! T% ]3 c' Y" Kจากนั้นความสนใจก็หันเหมาที่ร่างกายผม ลงมือปลดเสื้อออก...ร่างกายรู้สึกถึงความร้อนรุ่ม...เมื่อกางเกงถูกดึงหลุด...ผิวเนื้อที่ถูกสัมผัสลูบไล้สะท้านเฮือกและเรียกร้อง...( e2 Z7 ?. Z* X
) c b4 i" y0 @7 ~5 q8 H. C
% w w5 a0 F7 U: C1 d' B( b+ }1 ^$ D- _แม้ในใจกู่ร้องรังเกียจหลีกหนี...แต่ร่างกายกลับเบียดรัดเข้าหาอย่างต้องการ6 r; {7 |) E- Z/ H: k3 [
# V- I5 c1 o. F2 D1 |- m" O; T( u3 A6 Q: Q1 I, G4 s, A+ h# _3 ?( k
“เป็นไงที่รักเริ่มขยับตัวได้แล้วใช่มั้ย นั่นแหละ เดี๋ยวผมจะปลดข้อมือคุณนะเราจะได้สัมผัสกันและกัน....”0 Y! N9 j/ T! k5 d; y
0 Q& l1 h! p+ i# U7 A7 z4 s$ R8 M
6 T, y- Z0 u9 a4 \5 E
ไม่...ใครก็ได้หยุดผมที...ผมไม่ต้องการแบบนี้...ไม่อยากได้สัมผัสอันน่ารังเกียจนี้...1 c9 x# u- s9 l1 i& ~" f
: ?) Y, U# a' c+ `& P
/ Y7 F" ~$ B: H, u( [) tน้ำตาไหลอาบแก้มอย่างทุกข์ทม...แต่กลับเปล่งเสียงร้องครางอย่างสุขสมออกมา
; P& o, G6 z# a! O1 p/ }5 r
2 Q# c$ I9 ?1 E1 S6 k
$ R& p* x" W0 H7 ]$ B4 m" S; X# {9 d- m4 u! ?% T8 E% O
# Y- F6 s( X5 L" j+ n# s% {- m
" q y) X1 ?; |- B& Zกริ๊ก!!8 o8 L7 [1 s* y- x/ Z/ e* [6 J! a
% i7 t) n7 F8 a$ ^1 |. a/ W
7 O4 K$ a" P0 j8 r a1 M4 p( p4 r Cโครม!!
% w+ Y; D4 t* l) o2 G
2 g9 |. x7 l% R% v/ \& I5 U) q: v U, g3 a1 e, D) i2 `7 v# X5 y
ในขณะที่สองร่างกำลังซุกไซ้โรมรันเสียงทุบบางอย่างตามมาด้วยเสียงประตูที่เปิดออกกว้างกระทบผนังโดยแรง ร่างด้านบนลุกพรวดขึ้นแต่มือผมกับไขว่คว้าหาสัมผัสนั้นอย่างน่าสมเพช
7 Q4 r7 B( B2 b: C1 ^
9 J5 l; T2 T7 K) s3 C; g/ g4 H' C/ m" _5 D! u: ~! ~# k
“คุณเล็ก!!” เสียงเรียกดังกังวานอันคุ้นหูดึงให้ผมหันกลับไปมอง ดวงตาที่พร่าเลือนด้วยกามารมณ์สว่างขึ้นทันตา และวินาทีต่อมาก็ถูกบดบังด้วยทำนบเขื่อนน้ำตามากมาย 1 N' Z) }, p8 x, j# f; S5 V
) S- U: z( R, W" B
7 t L& I( C6 F& X+ s; V1 g“ใหญ่...ใหญ่...ใหญ่” ผมส่งเสียงเรียกเขาไม่ขาดปากหัวใจอุ่นวาบอย่างรู้สึกปลอดภัย พยายามรวบรวมสติของตัวเองกลับมา
3 A, i+ q3 o7 B/ a( d% |# T, y( s+ Z' D7 W1 Y$ l- N
3 @% j; s3 o' w! C( K' a( K5 I
“มะมึง...เข้ามาได้ยังไง!!” เสียงตวาดกร้าวอย่างโมโห พร้อมนิ้วสั่นระริกด้วยความเกรี้ยวโกรธชี้ไปยังร่างสูงใหญ่ของผู้บุกรุกที่หน้าตาดุดันไม่ต่างกัน มองไปยังกลอนประตูก่อนเบิกตากว้างอย่างไม่เชื่อสายตา! I6 ^ }) A" w' y& R; i& J$ y
8 `3 S8 a% v9 X# f/ c0 p7 C+ x
5 h! O! C. C* O- K
ประตูตรงหน้าที่ถูกเปิดออกมีรอยโหว่ตรงส่วนลูกบิด เลื่อนสายตามาจึงพบว่าลูกบิดประตูพร้อมส่วนล็อกรูปทรงบิดเบี้ยวทั้งยวงหลุดคามือเจ้าของร่างสูงใหญ่ผิวเข้มตรงหน้า9 F! y) W2 `7 E: X
6 {* d% x% z; s2 v3 w7 P; O* T
: F% m. W9 F0 C! ^; Hเป็นไปไม่ได้...โรงแรมหรูแห่งนี้มีระบบรักษาความปลอดภัยที่ยอดเยี่ยม ทำไมถึงปล่อยไอ้ขี้คากแต่งตัวมอซอเข้ามาได้ และยังสามารถทำให้ประตูมีรอยโหว่จากการกระชากลูกบิดออก...เหมือนทำให้แหลกด้วยมือเปล่า...จะเป็นไปได้ยังไง
# E, T% M. o; Q
! Z% P. R; ~" [7 Q4 z! i
2 `& @9 _: ~5 N3 E3 K) [ร่างของนายพชรถอยกรูด ถึงมันจะตัวสูงใหญ่แต่ก็เทียบไม่ได้เลยกับร่างใหญ่โตตรงหน้า ผมข่มความร้อนรุ่มในกายแล้วเบิกตากว้าง ไม่...สายตาคมคู่นั้น...ว่างเปล่า...ลุกโชน...+ @! l* ~5 j$ Q3 @* m- E9 p
2 f' J( }! w" i& K8 `) g* P8 y
( l0 T# Q7 C* w: _% j Cใหญ่ไม่พูดอะไรย่างสามขุมเข้าไปหานายพชร ผมกำลังจะเปล่งเสียงร้องเมื่ออีกฝ่ายคว้าปืนจากในลิ้นชักออกมาแต่ก็ช้ากว่าใหญ่ที่สะบัดมือออกไปทีเดียวปืนก็หลุดออกลอยขึ้นไปในอากาศและตกลงมาอยู่ในความครอบครองของเขา
- _0 h9 r& c& y8 D9 T9 r$ D5 X' f! q' h6 l6 U
& ~9 y/ R9 O# J$ L
“กะแก...” มันเบิ่งตาโตอย่างตกใจก่อนร่างกายจะเริ่มสั่นเทิ้มและลนลานอย่างเห็นได้ชัด“กูจะเรียก รปภ. จะแจ้งตำรวจ!!”4 h- F" i0 m7 _; N( ]: E
. p5 G; j5 s( z1 m7 s. l1 `! Z( H! I! ?
$ ?1 m c9 x( O
ปัก!!
1 @4 V! c2 o4 J% D
/ z/ G3 S3 |& g+ R% L4 ~" r5 ]
0 c0 E" i& t9 I$ vเหมือนใหญ่ไม่รับรู้อะไรแล้ว เขาใช้สันปืนตบลงไปบนขมับฝ่ายตรงข้ามจนล้มลงยกปืนขึ้น แต่ไม่!!...ใหญ่ไม่ได้เหนี่ยวไก กลับคุกเข่าข้างหนึ่งลงบนพื้นเพื่อนั่งลงตรงหน้าร่างที่ถดตัวหนีไปด้านหลังทุบกำปั้นเข้าตรงลิ้นปี่จนมันร้องอั่กก่อนแน่นิ่งไป โยนปืนขึ้นมาบนเตียง คว้าจับข้อมือก่อนกดลงบนพื้นบังคับฝ่ามือนั้นให้แบออกนาบขนานกับพื้นไม้แล้วใช้กำปั้นของตัวเองทุบลงไปบนนิ้วอีกฝ่ายโดยแรง ผมได้ยิน...ได้ยินเหมือนเสียงกระดูกแตก" }+ y( _0 |% U% J/ ]8 f
$ N! s) v: ]" z- c9 W" H2 z* v4 Y
( J5 Y2 X% W |0 b“อ๊ากกกกกกกกกกกก”8 G- Z$ D9 q( J' r
. U1 R! c8 a% l+ {
* D8 x+ Z* X* l. p [! N& @8 gแล้วใหญ่ก็ทุบเช่นนั้นกับทุกนิ้ว...ทีละนิ้ว...ผมตัวสั่นเทิ้มเมื่อได้ยินเสียงกระดูกแตกหักสลับเสียงร้องครวญครางอย่างเจ็บปวด เมื่อครบเขาก็ละไปยังมืออีกข้างแล้วก็เริ่มทุบ...
" |8 c! q. `, T9 o3 C1 `
* R& w# c# t" d* d; c; e9 _& J3 f Y% Z4 l5 m: Y9 B3 G/ \
“อ๊ากกกกกกกกกก”
% P% B0 W) e* N5 e# V. ~ c2 \
# W, d; G0 K k$ t! f# s8 n& k0 d+ W9 V6 j+ p
“พอ...ใหญ่พอแล้ว...” ผมเปล่งเสียงสั่นเทิ้ม แต่เหมือนเขาไม่ได้ยิน...จดจ่ออยู่กับร่างกายที่ดิ้นทุรายตรงหน้าด้วยสายตาว่างเปล่าแข็งกร้าว
' p" p5 q( ?! j" y6 x
( L1 O6 ]) r9 _+ L7 Q, o0 O
. b; ~' d% |" @0 D' y0 [9 _4 {หลังครบนิ้วทั้งสิบ เขาก็เริ่มจัดการตามข้อต่อสำคัญๆของร่างกาย เริ่มด้วยข้อศอกเขาใช้มือทั้งสองข้างหักมันไปอีกด้านอย่างฝืนธรรมชาติจนมันผิดรูปร่าง ทำให้ผมนึกถึงตอนเด็กๆที่หักตะเกียบเล่น
+ v9 h! j2 M# f
8 D) s Y e5 G# o3 Q1 p
9 |& L" X: a2 w“อ๊ากกกกก พอ!! ปล่อยฉัน ขอร้อง ใครก็ได้ ช่วยที อ๊าก!!” ร่างที่ถูกกระทำขอร้องด้วยใบหน้าบิดเบี้ยวเจ็บปวด หว่างขามีน้ำเหลวใสไหลออกมา m2 h4 L3 Q) _; F1 J% E
2 ?) b# X% H" A
3 R5 p- B+ u6 p% p7 ?ไม่!!ผมจะปล่อยให้เขาทำร้ายคนอื่นมากไปกว่านี้ไม่ได้แล้ว
7 H m0 x+ p: k& T8 j c* B! e9 C
D* ?* E) y$ G) x. Y& i6 N- O( A# q) g- `& }! c" C
“ไม่...พอ...หยุดเถอะ...ขอร้อง หยุดนะ” ผมเพิ่มเสียงพลางตะกายร่างไปเพื่อรั้งเขาไว้แต่เหมือนจะไม่ได้ผล ใหญ่หลุดไปอีกโลกที่ผมเข้าไม่ถึง
, V3 b* u- t6 E$ V) ?6 r
2 e: ^0 X. h7 ~+ m* X7 p& B* |' u" p7 k; U- X) e9 k4 i5 U' D/ A
“หยุดซะ”
( p' b/ Z4 N0 w) g( N% p& x) t
1 a- M a1 b8 x' E$ T; \2 K
# i1 L2 y5 ^0 P4 ^1 Eกึก
2 h( H9 s4 U+ V X9 W9 J
2 M* i3 i; \- R: q2 u7 D8 F% u. G$ l$ K. P* v
มือที่กำลังจะจัดการกับขาทั้งสองข้างนิ่งชะงัก ผมหันกลับไปมองเจ้าของเสียงก็เจอเข้ากับชายหนุ่มหน้าสวยลูกค้าประจำของร้าน เขามาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร ใหญ่นิ่งงัน หยุดชะงัก ก่อนลุกขึ้น...เหมือนสติเขากลับมาแล้ว แววตาว่างเปล่าดุดันกลับมาสะท้อนเงาเหมือนอย่างเคย
+ f3 n# A& Y' z
0 N- f; m4 W: f9 m( @6 ]% L
) N- Y- { n$ D- \8 k& Sก่อนจะไหววูบเมื่อเห็นผม “คุณเล็ก...” น้ำเสียงนุ่มทุ้มเอ่ยอย่างสะท้อนใจก่อนเดินเข้ามาใช้ผ้าคลุมร่างผมไว้แล้วช้อนอุ้มขึ้น; m3 f( y' @' Y F% Y
7 o9 d8 [% C6 F4 o4 S3 S# g
' w) ?" u/ ?% ]/ l2 xผมซกลงบนอกอุ่นอย่างโหยหาในจังหวะที่ก้าวผ่านชายร่างสวย เจ้าของเสียงนุ่มหวานก็เอ่ยขึ้น “ไปพักห้องผมก่อนเถอะอยู่ข้างๆนี่เอง”7 z" B1 `7 p) E2 d
% s* @3 H( e/ u% y9 Q' }2 z
; n; i: B$ N8 b% P* ]: l+ X. x) mผมจ้องมองเขาอย่างฉงนสงสัย และเหมือนเขาจะรู้ตัว) v* c6 D4 S% R# g. G; s& c
, ^9 E: `( h$ c6 L* `7 y: s8 H" `' x9 I; }0 } d# {$ \
“ผมได้ยินเสียงโครมครามเลยมาดูก็เท่านั้นไปเถอะ”- d4 V3 \' R3 i9 o3 M/ F
* o+ g) m0 _) O4 `8 G
! |! }* E; X, Y' k" `- oใหญ่เดินตามเสียงนั้นไปอย่างว่าง่าย ผมไม่ได้สนใจเรื่องนั้นหรอก สิ่งที่ผมไม่เข้าใจคือทำไม...เพียงแค่เขาใช้เสียงนุ่มหวานโทนปกติไม่ได้ดังไปกว่าเสียงของผม แต่ทำไมเมื่อเป็นเขาร้องห้าม...ใหญ่ถึงหยุด...เพียงแค่เสียงแว่วหวานก็ทำให้เขารู้สึกตัวขึ้นมา
6 a9 Q) ~# h& K, Z( Q4 B7 \7 U, c1 y# \$ g* p V
; |& s0 p8 s& M8 i, o
ทำไมกัน...
) O6 p/ _3 c8 \: N5 J" a: u# G" e2 D, y+ P9 t. i/ c
. M+ V4 g% L/ e+ z& `“พาเขาเข้าไปในห้องน้าน่าจะช่วยได้” P/ t' Z5 b9 u% ?
+ k- L9 }* Y3 b% Y: f$ l' f$ x1 h3 U/ o! e1 T& U
“ขอบคุณ เดี๋ยวผมจัดการต่อเอง” ชายหน้าสวยพยักหน้าก่อนเดินออกไปด้านนอกและช่วยปิดประตูให้ ตอนนี้จึงเหลือแค่ใหญ่ที่วางผมลงในอ่างอาบน้ำ...และผมที่ความร้อนรุ่มกลับมาครอบงำอีกครั้ง7 z- c, _- F' A
0 w9 V3 a1 t8 M- ^, h
2 a1 Z/ p3 m1 x" y% ^9 D5 J7 Q“ใหญ่ช่วยฉัน...ช่วยฉันหน่อย” พอเป็นใหญ่ผมก็ไม่คิดจะกักเก็บความทรมานอีกแล้ว กระโจนตัวลุกขึ้นเข้าเรียกร้องสัมผัสเขาจูบตอบผมกลับมาลิ้นที่เกี่ยวพันเรียกให้รู้สึกต้องการจนต้องเลื้อยมือเข้าไปช่วยปลดเปลื้องเสื้อผ้าของเขา5 c k# S2 b0 F) h2 I
1 U" r# h0 E/ ^. X( R
; @6 g) i: _ R' {1 _" }1 t$ iแต่ใหญ่ก็รั้งผมออกก่อนกดร่างลงแช่ในน้ำเย็นๆ
# h/ h, N9 j% ]2 s" }* L/ I! w, \, r& x( A. Y
* l" Y2 Y0 e' }/ F. V: E" W% Z' G“ใหญ่...” ผมมองด้วยแววตาเว้าวอน เขาตรึงผมไว้แน่นจนไม่อาจขยับตัวเข้าหา
9 U6 P( w0 y/ p* A R# T6 ~“คุณเล็กอดทนนะ อีกเดี๋ยวก็จะทรมานน้อยลงแล้ว น้ำเย็นๆจะช่วยคุณให้ดีขึ้น”" b/ o! V9 b' w" x
( O1 y9 ^. `/ F0 g! f0 I5 ~! H v# ]0 |" w3 H
“ไม่ใหญ่...ฉันทรมาน...สัมผัสฉันนะ...นะ” มือผมพยายามไขว่คว้าเกี่ยวรั้งแต่ก็ถูกผลักดันกดลงในอ่างน้ำเย็นมากขึ้น2 o4 d; @4 a8 [" d. R: v& n- B
' [7 C# A. z2 U* L
) |; v. R; R/ t“คุณเล็กฟังผม...เพียงคุณอดทนและผ่านมันไปได้หลังจากนี้ถ้าคุณยังต้องการที่จะให้ผมกอด...ผมก็จะกอดคุณ...” & }5 c3 E5 g8 W
( g% S i, ^- z k$ K2 p. n D
# o" Q1 F) W7 r, v+ f! I5 P) uเพียงเท่านี้ก็ทำให้ผมสงบนิ่งได้มากขึ้นกัดริมฝีปากแน่นอย่างข่มกลั้น ภายในใจกลับเต็มตื้นด้วยความตื้นตัน - q; ~( ~) @: R) ^9 s, r$ a) q
|
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2020-4-19 22:44:45
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2020-4-19 23:26:24
โพสต์ 2020-4-20 01:19:15
โพสต์ 2020-4-20 01:23:19
