|
เร่ร่อน133 t6 S% Z6 d" ~- B+ e% H9 |! x5 U% X
4 K8 a( [% A$ o0 v7 V, U
2 t% m Y. N- V1 C. E* u. `+ q! ?+ a$ v( `3 M) Q
' b. Y' J* a3 ^' o5 T4 s, ?* @2 Q; R5 e! U
วันนี้เป็นวันเปิดร้านวันแรก
3 Z0 a( G" g1 b- _! o# F( [ N& F! @* X. ]6 D: w& j( T# N! \7 S
6 S2 d2 H* G2 Y& W; p3 E" @แบบว่า...ตื่นเต้นนนนนนน. y6 A2 ?* s1 g' h; |8 i# P0 P8 P
5 P5 H$ D* e; T5 d
6 U% h$ j+ _, g7 c: q
ผมกวาดตามองไปรอบๆบริเวณร้านอย่างตื้นตันใจ รถเข็นสีฟ้าสดใสที่มีตู้กระจกวางตั้งอยู่ ภายในตู้มีเส้นก๋วยเตี๋ยวขนาดต่างๆทั้งเส้นเล็กเส้นใหญ่ หมี่ขาวหมี่เหลืองถาดใส่เนื้อสดเนื้อเปื่อยข้างกันมีถุงลูกชิ้นวางเบียดอยู่ ชิ้นหมูแดงหั่นเป็นชิ้นเรียวยาวแขวนห้อยกับตะขอดูน่ารับประทาน& }; V o7 l# K2 ?" V) } K
3 X! z, u6 `1 ~* M
. n, O, ~" g) C2 M; Yข้างๆกันในช่องกลมมีหม้อก๋วยเตี๋ยวไอควันสีขาวลอยวนรอบๆรอยปิดของฝาหม้อส่งกลิ่นหอมของน้ำซุป6 u, ?" k% A* j; F9 s) j p
7 Q' h0 x% y q: D2 M4 _' u
' A: `( u) G4 u: Jเหนือขึ้นไปด้านบนมีป้ายพลาสติกสีขาวติดสติ๊กเกอร์สีน้ำเงินว่า‘กินเส้น’ แขวนเด่นอยู่/ g( o3 A5 Z& E- z- {2 S
) {$ Y% u2 Q2 X& x. s7 J! _# S" {$ ^9 j. R4 T5 E3 U, ?- ^$ \
ถัดไปทางด้านขวาร่างสูงใหญ่ของนายหมาตูบกำลังกางโต๊ะพับหน้าเหล็กสีแดงเป็นแถวตอนสองแถว แถวละสี่ตัว ให้ผมที่ยืนพักเหนื่อยหิ้วเก้าอี้หัวโล้นสีเดียวกันไปจัดวางตามโต๊ะที่ถูกตั้งไว้แล้ว
0 K3 x& G% B* r' w- ?- R3 J I5 U6 V, b3 h3 C( p, p& X
% t) ~' h: J& }% x8 L, e“คุณเล็กไปทำงานเถอะเดี๋ยวสายนะ ที่เหลือผมทำเอง” ใหญ่ที่เสร็จจากการกางโต๊ะตัวสุดท้ายเดินมาแย่งเก้าอี้ก่อนบอก+ U% l+ Z. H' b9 I% p* m
/ v2 ^8 @1 `1 X% ]$ F
w- S6 w( C7 a, V“ก็อยากช่วย” ผมมุ่ยหน้าให้คนที่มาแย่งเก้าอี้ไปจากมือเพิ่งเจ็ดโมงสิบห้าเองเหลือเวลาอีกตั้งเยอะ!! ที่ทำงานผมขับรถสิบนาทีก็ถึง!, ~) e1 W) K5 S3 S
! Z7 w/ s- B1 o7 b; M2 p/ a
# g* l$ z% o% Y6 b! @5 J
“เหลืออีกนิดก็เสร็จแล้ว เดี๋ยวผมทำต่อเอง คุณมาทานอาหารเช้าดีกว่าเดี๋ยวผมทำให้” ใหญ่จับไหล่สองข้างผมจากด้านหลังดันให้มานั่งบนเก้าอี้ก่อนจะเดินไปทำก๋วยเตี๋ยวกลิ่นหอมน้ำลายสอมาให้ผมหนึ่งชาม
3 j( H% V* R2 d4 _$ L
8 I% l' G1 Y& x
0 e+ c3 m+ [1 B7 H“ว้าววว น่ากินจัง” ผมสูดลมหายใจให้สัมผัสกับความหอม แววตามองชามตรงหน้าอย่างวิบวับ เต้าหู้ไข่หั่นเป็นแว่นชิ้นหนากำลังดีวางเรียงอยู่บนเกี๊ยวกุ้งชิ้นพอดีคำกับหมูสับปั้นก้อนกลม ทุกอย่างลอยเด่นอยู่ในน้ำซุปสีชมพูอ่อนใส
. y) V0 L% m& A! R- ?& s2 |5 K
/ i% ~3 ?: i, m0 b! s: E8 t# y% b4 M( ~) D
“เกี๊ยวกุ้งเต้าหู้ไข่มื้อเช้าเบาๆท้อง” ใหญ่ทิ้งตัวลงนั่งเก้าอี้ตัวตรงข้ามก่อนส่งสายตาให้ผมลองชิม
9 M6 L5 d2 ]4 I& A
1 ]! b! b' x9 S g/ t, T, X, D/ ]: ^5 v4 f1 c3 H& G
ผมตักเกี๊ยวกุ้งและก้อนหมูสับขึ้นมาในช้อนเดียวกันส่งเข้าปากก่อนตามด้วยเต้าหู้ไข่และตบท้ายด้วยการซดน้ำซุปตาม
2 c" K( z+ r( a9 D8 L$ ^" G+ _# j3 u) w2 R; ~
3 z+ f2 _2 i* z* t4 d8 ]1 x; \" d“อื้มมมม อร่อยอ่ะ ฉันไม่เคยรู้เลยนะว่ามีเมนูนี้ในโลกด้วย ทำเป็นเมนูแนะนำของร้านเลยมั้ยเหมาะเป็นอาหารเช้าอุ่นๆท้อง” ว่าแล้วก็ขออีกคำ
4 I( i0 |( V0 \. t3 U9 B9 @1 G9 h8 t, d k- D6 Z* j1 d
c/ i5 N- o3 y! E: ^- I+ `: t: z
อื้มมมมม อร่อยยยยยย+ F# ? ?9 i/ S; U1 ^* L
* T, V7 \7 H C. E1 Y! _# i3 g& _( i8 _& S' w8 d8 T% [* {: f
“ผมไม่ได้ทำขายทำให้คุณทานคนเดียว”
2 S" G9 }# q& E! w1 b6 s, F/ }% R
: x8 _7 o) c. P* T
$ E/ n0 e5 Y v3 s( Pกึก
0 {1 ^3 L: R" J: L: m$ A7 ~# a$ [) ?3 w4 l
2 Y4 J, F2 R, W+ v
ฟันกระทบกันช้อนดังกึกอย่างตกใจ...! i2 O' S1 N. k% U1 s( U9 n
$ I& `" {8 M& F8 v% s5 t+ Y" u3 b& w0 C& G* `
ใหญ่ก็พูดด้วยน้ำเสียงธรรมดาแต่หัวใจไม่รักดีของผมดันกระตุกอย่างแรงจนน่าตกใจ
- w* e" m* @, v" X3 J/ Q" b" Y) s& B! T" M; w
9 J( W0 n7 P; t
ทำให้ผมทานคนเดียวอย่างนั้นหรือ
/ k4 c$ h% X: ^2 E) M, X+ g% M' G, z: M9 B. Z
; j5 e5 G: ~: E. V5 \จะเหมือนละครดังหลังข่าวที่เพิ่งจบไปหรือเปล่านะ...
" M& j2 p* U& p! @0 ~6 ]1 _& E0 E2 @# R f7 L, G+ W9 W/ ~
, n% i C% J& s9 I# \...ขนมรสพิศุทธ์เพื่อกระรัตหญิงที่รักเพียงคนเดียว! H7 |! I9 z9 a! k/ t8 Y$ [
3 r8 b) }+ j! \2 G: y; w: f
2 p3 @5 w: I |4 @# }, Y% w
...นี่ก็...เกี๊ยวรสปุญมนัสจากนายตี๋ใหญ่
- a5 W& ~/ p' e/ \" u; Q. X
: ^- i- z1 C. U+ B2 g+ a
' N- J- ]0 F; ~0 |( Fฉ่า!!8 d) g7 e- C' _% P
+ `2 R6 T8 K5 E) U% F
}5 T: ~0 B @' i/ Pเพียงแค่คิดใบหน้าผมก็ร้อนฉ่าดั่งไฟลามทุ่ง งือบางทีผมก็มโนเพ้อพบเกินไป จนรู้สึกได้ถึงพลังงานบางอย่างที่แผ่ออกมาจากภายใน T^T
- G( Q! C) j0 C8 q5 O$ H, ~/ _9 M% c w' |3 ]" Z t% E8 R4 H/ u
$ Y7 ]( ~( b4 ?! x" j“คุณเล็กอิ่มแล้วเหรอ”
4 f, Z0 Z1 N4 M+ D1 X4 o: y8 o2 \! `
1 t" y" p, c. ~) l, c8 r
ผมคงตะลึงค้างนานเกินไป จึงกระพริบตาถี่หันหน้าไปมองใบหน้าคมก่อนส่ายหน้าหวือ
) \# E, f1 p7 n* j0 V
! K) Y: X, w8 c3 C* f f5 s: p y2 j* }! O% `. e; m
“ไม่ๆแค่รู้สึกเหมือนติดคอน่ะ แต่ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้ว” จากนั้นผมก็จ้วงเกี๊ยวปุญมนัสเข้าปาก ค่อยๆเคี้ยวกรุบกรับรับสัมผัสอย่างละมุนทั่วถึง รู้สึกว่าคำนี้มันอร่อยกว่าที่เคย ต้องทานให้หมด! แม้แต่น้ำซุปผมก็จะไม่ให้เหลือ!) q) A$ B) l7 y
1 V, ~0 R; R. ^/ W
. h6 }3 \* b- `0 o3 @ a“ค่อยๆกินสิครับเลอะหมดแล้ว” ใหญ่ดึงทิชชู่จากม้วนส่งมาให้ผมยกถ้วยซดเป็นครั้งสุดท้าย เสียงก้นชามกระเบื้องกระทบโต๊ะเหล็กดังตึงสองมือยังประคองอยู่ข้างชาม แต่ใบหน้าหันข้างไปทางนายหมาตูบก่อนทำปากจู๋ ปรายตามองไปยังกระดาษชำระที่ยังคาในมือเขา
5 F7 z4 S' m2 i' ^$ G3 D, {8 J
* \- j7 Z4 Y& W8 `0 d
& s) F% |0 t: q1 Y/ L2 L“คุณเล็ก...”
$ y- p! p3 O) k k1 { [: l; ?. f; U
* g% E2 K& Z9 q" g( {“เช็ดให้หน่อย น้าๆ ดูสิๆเลอะหมดเลย” ว่าแล้วก็ส่งลิ้นเลียไปรอบๆริมฝีปาก ใหญ่หลุดยิ้มกับความมากเล่ห์ของผม สุดท้ายก็ยอมยื่นมาเช็ดรอบริมฝีปากให้อย่างเบามือ
- @- l5 N0 }8 {- q/ M3 [" j5 W2 i; ?
" {# y$ `( K. s- H2 b" V5 U- c! aผมอมยิ้มพร้อมทำปากจู๋ไปด้วยจนรู้สึกเมื่อยปากเหมือนใหญ่จะหมั่นไส้จนทนไม่ไหวจึงลงแรงบี้ทิชชู่ลงบนริมฝีปากผม
; f- H1 A, P7 ^: B. W
8 L5 E" O( @- i' T i# T% Q+ x* N( n
ส่วนผมหัวเราะอย่างอารมณ์ดี
2 U2 E! \$ D: t( Z# |: L g- d
( e3 I+ }1 l/ V9 R$ @
6 Q2 m, x6 R4 F6 [* C2 H; v, Oฮะๆ ผมน่ารักล่ะซี้!!. H; ]9 U4 `6 E8 ` K0 G- p
' a5 `, U+ J; h l9 ]. r( p j F+ B( H1 k# W
“ไปทำงานได้แล้วครับ” เสร็จแล้วเขาก็เอ่ยคำนี้ออกมาผมยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดู เพิ่งจะเจ็ดโมงสี่สิบเอง0 J1 Q# u, l, O' d' a0 q
8 W7 E( [0 g4 h! t
3 K* ~4 a4 {& L8 }5 o
“เดี๋ยวสิ ถามก่อนๆทำไมน้ำซุปมันถึงมีสีชมพูใสๆอ่ะ” ความสงสัยน่ะส่วนหนึ่งที่เหลือคือต้องการถ่วงเวลาล้วนๆ
; V, E- r5 h" p. y7 q- q$ ]/ |: ^) c/ @1 q
], j5 V: ^( W6 C% ]4 gแล้วเหมือนใหญ่จะหลงกลซะด้วยเขาระบายยิ้มอ่อนก่อนอธิบาย* c9 b' H G1 I7 f( J, x
+ n8 |! q' r) ]* z F3 A
$ S6 h4 F1 \% S( D- j“ผมยีเต้าหู้ยี้ใส่ลงไปนิดนึงมันจะให้รสเค็มคนละอย่างกับน้ำปลา ให้กลิ่นหอมกว่าด้วย”0 ]+ c* D1 w% t: K1 b- f# c
# U, f" S+ J( _( ]7 Z( C1 f: V4 n
% J6 ?7 |+ o; e1 q9 p/ @“อืม” " K# L: y4 u+ V7 J" }8 A
# ~$ Y- n4 K c& ^
. U9 i# t T: A5 |“ถ้าอย่างนั้นก็ไปทำงานได้แล้วครับสายแล้ว” บู่ววววว แกล้วหลงกลนี่หว่า ไปก็ได้ ชิ
: H5 r8 i' h4 x, F* S: u$ k* _$ C) n9 r4 t( r1 D) p) M
4 j$ E0 h3 B4 g+ }2 {( N“งั้นขอให้ขายดิบขายดี เที่ยงนี้จะแวะมาหานะ” เขาพยักหน้ารับ ผมเลยได้โอกาสยื่นมือตะปบไปยังแก้มทั้งสองข้างก่อนจ้องเขาด้วยสายตาดุ “อย่าเที่ยวไปมองลูกค้าสาวๆนะ”. w. y! Z. i2 Q& _# G
7 B- Q; [$ X& {5 K' q' `, K! U4 N
% I1 F, @3 }& ~6 P2 }
“ฮะๆ”
9 I4 a5 V* G$ e6 R3 \) j2 G1 Y3 `3 h) z" T
; n! w1 ]! j( s! z8 n5 ]) a, I
“ใหญ่...เล็กซีเรียสนะ” ผมปั้นหน้าจริงจัง4 D% s! E; l2 L
& [4 f7 p ^6 o2 j( w( X7 }4 S5 u( C0 _
“ผมจะไม่ทำอีกสัญญา”- P9 ]" X9 P* j- P" A1 @
U: q& n7 I% Q) O/ ~/ x" P+ O8 h6 d' ^) \- t
“ต้องอย่างนี้สิน่ารักที่สุด”
* R6 \8 F4 K+ t9 W5 U3 s$ p
i/ q" Z' @8 w% r' g# w! J/ ~5 t, L( u/ I
จุ๊บ!!0 {6 f9 {3 H4 F k# g. T! i9 l
. ~! ]4 n, ^; P0 F% a
$ p5 s1 o8 X: i; N- V, j
“คุณเล็ก!!”% ^5 h6 ]9 I6 b0 L9 O. ^/ G
$ q5 t: g* @ }. l! z9 W. n
4 p& C: z8 L2 j3 b2 t' X, j( r
ผมยิ้มกว้างโน้มหน้าจูบลงบนมุมปากอย่างรวดเร็วก่อนถอนออก ใหญ่จับข้อมือทั้งสองข้างของผมดันออกอย่างตกใจ เค้นเรียกชื่อเสียงหนักพลางกวาดสายตามองซ้ายขวาอย่างเกรงว่าใครจะเห็น
5 }. @/ b5 s) `# h/ a
( S$ b* l1 b& N" A+ O' |6 n6 Z! a' k
“ฮ่าๆเที่ยงนี้เจอกันนะโชคดีน้าพ่อค้าหญ่ายยยย” ผมลอยหน้าลอยตาอวยพรอย่างอารมณ์ดีก่อนเดินผิวปากไปยังรถตัวเองที่จอดเทียบฟุตบาทอยู่
+ e, e: z7 ?- {9 Z% V4 \1 T( e; `; P; f
+ t2 d) A1 g0 e4 R% A5 K
แหมะ นึกๆดูแล้ว เหมือนสามีภรรยากันเลยเนอะ ฮ้ามีความสุขจัง
: M: N# r8 X: n7 {) e9 d6 Q& G" X+ X1 x
0 M' b$ ~/ o* T1 I& @5 n6 U0 `4 Z3 m. I/ ^, G0 I
$ S7 u3 U% w/ @$ g: g4 J" w2 v5 W6 A. D1 d
ผมมาถึงที่ทำงานด้วยเวลาขีดเส้นตายพอดีนั่นคือแปดนาฬิกาตรงเด๊ะ ไม่ได้แวะเข้าไปดื่มกาแฟเดินตรงเข้าไปยังโต๊ะทำงานเลย ชะงักเท้าชั่ววินาทีเมื่อเห็นร่างของใครบางคนนั่งอยู่บนเก้าอี้อีกฝั่งของโต๊ะ ถอนหายใจเฮือกหนึ่งก่อนก้าวมุ่งตรงไป/ a' n% I: Z0 B3 J" ^6 ^5 i& ^
/ \# x( V6 X2 F. }. t
2 b2 H; d) ?7 n U6 _4 J“สวัสดีครับหัวหน้า” ผมนั่งลงบนเก้าอี้พลางยกมือไหว้ ในฐานะที่เขาเป็นหัวหน้าและอายุมากกว่าผม$ A1 P( E0 C- P; ]; y, |
; O5 p5 `" j2 L+ i' H3 |- K* |, S* R' E( i! M* w8 _. r
“วันนี้มาสายนะครับคุณเล็ก” ผมขมวดคิ้วยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดู6 Z$ M$ i$ s* \
1 R2 V& l! k+ J" s6 Y$ [* g
/ }- R3 W) Y% ^* o# z“ก็แปดโมงเช้าพอดีนี่ครับหรือว่าหัวหน้ามีงานด่วนจะให้ผมทำ” - M6 W0 r( D$ T0 S+ N0 {8 `0 E
( |/ E: W# j0 O, t h% D3 t1 p7 f
9 |' o% `2 q9 o! ~7 a“ก็ไม่ครับแต่...เรียกหัวหน้าแล้วฟังห่างเหินจัง”
9 h$ H& f9 J1 @! V" |
; F. _$ I" W0 e. f5 r
* [4 U0 u* K7 o# p3 h) o4 e" C0 W2 ?“ก็หัวหน้าเป็นหัวหน้าผมจริงๆนี่ครับ” ( i# Q( j# o/ M. g( e I
/ C" A% F q0 W/ J' i' _- X+ W5 z4 T# |
“เฮ้อ คุณเล็กนี่ก็แอบดื้อเอาเรื่องอยู่นะ”
0 J1 N" K( ]6 t. k$ r, @2 N0 X% P0 `( H$ H% m( d' j$ ?
3 l# d' Y9 h% D5 K: n p- aหลังๆมานี้ผมจะเรียกเขาว่า ‘หัวหน้า’ แทน‘คุณพชร’ เพื่อรักษาระยะห่างไว้เพียงหัวหน้ากับลูกน้อง แต่เหมือนคุณพชรจะไม่เข้าใจเอาเสียเลยมื้อเที่ยงถ้าผมเลี่ยงได้ก็จะเลี่ยง แต่ส่วนมากผมจะทนใจแข็งกับลูกตื้อของเขาไม่ได้นานสุดท้ายก็ยอมใจอ่อนไปทานมื้อเที่ยงกับเขาอยู่ดี เลยต้องใช้วิธีลากไอ้ปอนด์ไปด้วย แต่มันก็เป็นเพื่อนทรยศที่ไม่ค่อยให้ความร่วมมือ ยิ่งมารู้ว่าผมพาใหญ่กลับมาอยู่ด้วยกันมันยิ่งแทบจะเอาผมใส่พานถวายตัวให้คุณพชร 3 H+ a, t+ I. E0 t% }* V: C
( d3 P, A/ F& x( [6 X# a% Q0 C2 ^+ h; _/ a9 }6 d
เฮ้อ เกิดมาเป็นปุญมันสนี่มันเหนื่อยใจเสียจริงๆ% X; j: z% F1 s( W
; m8 h5 v6 `# P
: s$ Y( O( F: G5 v1 d5 qไหนจะต้องคอยเลี่ยงคนหนึ่งแล้วยังต้องหาทางเข้าหาอีกคน; k1 j2 b' U( o. v7 s8 u4 V
* ~) Q" p; X) D& B9 ?, |
% ]0 j+ A2 c* k% \“หัวหน้าเที่ยงนี้ผมขอตัวนะครับ พอดีมีธุระ” เพราะเที่ยงนี้ผมจะไปเป็นผู้ช่วยพ่อค้าใหญ่ทั้งในทางให้กำลังใจและกำลังกาย
% f. C3 V: |* m9 _
, R/ z9 Z" S9 z0 V% c1 k* v6 A* E8 Z4 f( @5 y% c, k* w1 X
“อ้าวงั้นเหรอครับ นานมั้ย ผมรอได้นะ”7 C/ h% g. D1 y
% |: f5 i5 ?$ r* s4 c5 D, x6 o" r, \& Y/ U* o
“เอ่อก็นานอยู่ครับ คือ...ความจริงแล้ว...” บางทีผมควรจะใช้โอกาสนี้คุยกับหัวหน้าให้รู้เรื่องไปเลย$ W4 R6 P0 m- N/ E0 o: |
& \4 [6 i& j9 v" D3 c q- z% m
; A# t) M( n0 n“...” หัวหน้านิ่งรอฟังอย่างตั้งใจ
5 x2 d+ M* e, u* D7 p& b& y/ j Q' ]& o( O# {* Q
F% H# K4 L; Z+ ^. [“ผมคิดว่าจะไม่ไปทานมื้อเที่ยงกับหัวหน้าแล้วครับ ไม่ว่าวันนี้หรือวันไหน” ยิ่งพูดเสียงก็ยิ่งแผ่ว เอาล่ะหวา ก็ขอให้หัวหน้าเป็นคนแยกแยะออกไม่เอาเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวมารวมกันนะ ไม่งั้นมีหวังโดนเด้งกลับระยองไม่ทันแน่คนเล็กเอ๊ย- ~9 ~" ~, D1 _
/ p6 P/ ]4 d. Q! M& Y
“คุณเล็กคงไม่ได้หมายถึงจะตัดความสัมพันธ์กับผมใช่มั้ยครับ” ใบหน้าหัวหน้าเปลี่ยนเป็นเคร่งเครียดขึ้นจากตอนแรกอย่างเห็นได้ชัด เอาแล้วไงคนเล็ก1 d9 d/ `" L* q X- _4 V. q& U7 F
, @3 J; G$ q0 Q( N( M6 \4 m$ \* t0 D# A4 l# X8 W
“ถ้าหมายถึงเอ่อ ในทางพัฒนาไปเป็นแฟน ก็ใช่ครับ” ผมหลีกเลี่ยงคำว่าคนรักเพราะมันกระดากปากเกินจะพูด “ถ้าหัวหน้าไม่รังเกียจลูกน้องอย่างผม...เราก็เป็นเพื่อนกันได้นะครับ” ผมว่าต่อเมื่อบรรยากาศความกดดันเพิ่มสูงขึ้นจนมาคุเพื่อนร่วมงานคนอื่นๆ เริ่มเมียงมองมาอย่างสอดรู้ ผมขยับตัวอย่างอึดอัดทั้งที่ความจริงน่าจะชินได้แล้วเพราะทุกครั้งที่หัวหน้ามาหาที่โต๊ะทำงานก็เรียกสายตาสนใจใคร่รู้จากคนอื่นๆได้ทุกครั้งไป& b! Y- m8 ^: m6 M: {
( u- A/ [9 v. y9 c" X- G8 I& f0 T8 o$ O+ m
“คุณเล็กมีคนอื่นแล้วเหรอครับ”, _( o/ M: a: B2 `, u5 w2 h
8 p- b% t* S4 K7 A
8 d+ c6 A+ e2 b2 h4 L) Nอึก เป็นคำถามที่จี้ตรงใจมากซึ่งผมก็คงทำได้แค่ตอบไปตามความจริง
3 }; i( z5 D( R2 l! |) X' P' V8 k5 ]( C9 z
& S0 }# S7 Z9 K6 b4 m& O“ครับ”0 B b$ C6 S$ J4 j9 c
" O5 i$ q0 x$ |- m! G" Z
: F- s8 |- d) U+ Gทันทีที่ผมพยักหน้ารับความกดอากาศสูงก็แผ่ซ่านรอบตัวจนรู้สึกหายใจลำบาก เรามาคุยเรื่องพรรค์นี้กันในที่ทำงานมีสายตาพนักงานอีกเป็นสิบ ฮืออ ให้มันได้อย่างนี้สิ( L2 A# z! g: T& l- |3 u; L
( r7 Y; U/ J( n/ i, L7 R" c7 @/ D) T
9 J5 d% m$ m+ n+ f' a' oซึ่งถ้าว่ากันตามจริงแล้วคือเขาไม่ได้ผิดอะไร ไม่เคยล่วงเกิน แตะเนื้อต้องตัวหรือฉวยโอกาส มิหนำซ้ำยังเป็นสุภาพบุรุษและเฝ้ารออย่างอดทน : Z8 L; c. b# Q$ H8 p1 j( X4 q& `9 ] e
) Y9 e8 N1 p# c) w5 ^* ?- |9 P; r& v3 Y& I: g
แย่ที่ตัวผมเองที่ไม่ปฏิเสธเขาอย่างเด็ดขาดทั้งที่ตัวเองก็รู้อยู่เต็มอกว่ารักใคร ให้โอกาสอย่างลมๆแล้งๆ บางทีความใจอ่อนขี้สงสารของผมก็ส่งผลเสียมากมายต่อความรู้สึกคนอื่นเหมือนกัน' I1 F C/ A' G+ r5 b7 [
9 U2 F! N, k; t# A T
' c9 n3 N9 n8 T+ s& N
ติ๊ดๆ$ x2 C9 l: j) T( p6 h! C3 g: p5 n
4 C3 b. a& h" \, p1 K2 N6 [7 S7 y P% z% ?
อีกฝ่ายจ้องมองผมนิ่งด้วยสายตาผิดหวังระคนน้อยใจก่อนถอนสายตาไปยังหน้าจอสี่เหลี่ยมที่ควักออกมาจากกระเป๋ากางเกงเมื่อมันส่งเสียงร้องเตือน เขากวาดตาอ่านเสี้ยววินาทีก็ถอนหายใจยาวออกมา
! @4 q2 ^! w- ]9 J
( p- ]; m+ \- X3 N/ M8 }3 e# U6 [6 ^2 R7 M9 t" h0 c) P! T: V
“ผมมีประชุมกับหัวหน้าสาขาใหญ่ต้องเข้ากรุงเทพฯด่วนกลับมาเราคงต้องคุยเรื่องนี้กันอีกทีเป็นการส่วนตัว”
1 C# |& ^+ P: |: |
v3 Z2 j* X; o+ g
7 ^, ~3 ?# F* u, q) A# Dครืดดดด$ K% i# C. P4 t, N' I& l
1 A f Z% o- w1 f+ i) Q3 |, N" H$ i1 e* E5 Q# K( _; G
แล้วเขาก็ลุกออกไปทันทีด้วยท่าทางหัวเสีย ไม่มีแม้คำล่ำลาเหมือนที่ผ่านมาในใจผมวูบโหวงอย่างเกรงกลัว เหวยยยยย ผมคงไม่ตกงานด้วยเรื่องนี้หรอกนะผมยังไม่อยากกลับระยองตอนนี้ หันไปเห็นพี่มิ่งที่ถึงแม้จะไม่ได้ยินเรื่องที่ผมคุยกับหัวหน้าแต่ก็คงสัมผัสได้ถึงบรรยากาศมาคุ จึงส่งยิ้มเจื่อนให้กำลังใจส่วนผมก็ยิ้มแหยๆกลับไป6 f | Z5 I2 p @& [' Y
( v) V; x+ @) f
. V% m& C: S5 F8 K! `! U5 Y/ A. oเอาน่าคนเล็ก สู้ๆหน่อย
1 E% M3 e. i$ @" }( ^3 C9 X. V) i* ]5 f D7 q
1 B7 ?3 c ?0 w. x
' _2 ]1 `' |: U3 q uพอถึงเวลาพักเที่ยงผมก็รวบเก็บของบนโต๊ะเพื่อเตรียมตัวไปหาใหญ่ แต่ยังไม่ทันก้าวขาลงบันไดมาชั้นล่างพี่มิ่งก็วิ่งเข้ามากอดคอชวนไปทานข้าวเที่ยงด้วยกัน 4 t1 E7 @% u* }6 H
; Z7 v4 T: C& U0 }7 c
; i4 {: u$ w f* C“ผมมีธุระน่ะพี่”
! q; s% E4 A, w2 S' G. Y6 l3 z+ O- e
' K. Q: |8 \+ ~“ธุระอะไรของมึง นานๆจะว่างจากคิวหัวหน้ากูอยากกินข้าวกับมึงจะแย่แล้ว เนี่ย ไอ้ปอนด์ก็ไปด้วยกัน” ผมเหลือบตามองไปด้านหลังพี่มิ่งก็เจอไอ้ปอนด์เดินตามมายักคิ้วกวนบาทาให้
0 _$ ^; s" g! m# A2 x
/ n. L0 O; S2 I w; d) F0 b k' r# Q. H0 F' l7 E, G8 \* J
“วันหลังๆ”
, P8 k+ E ?* G) W: U* O3 i. O( n+ A y/ T3 \/ B! \+ O& ?3 e4 N
! U/ r- m' q1 |$ Y2 G& q“โนวๆๆ วันนี้” ผมหรี่ตามองพี่มิ่งอย่างจับผิด ทุกทีไม่เห็นเป็นคนขี้เซ้าซี้แบบนี้นี่นา: | C7 s3 G3 \
% h. O" x/ F) t& I$ Q/ q( Z2 H3 E3 r0 M$ p# A5 a
“มีไรเปล่าพี่อยากถามผมเรื่องเมื่อเช้าอ่ะดิ” สะดุ้งเชียวนะแสดงว่าผมทายถูก
3 ^$ r7 d s2 Z- ^+ `
: O- m7 `8 |8 t; p. u% p; C1 X; [7 j: ^$ ], X- y
“ก็ไม่ได้จะก้าวก่ายนะเว้ยแต่ไอ้ปอนด์มันขอมา”
4 w# ^0 W7 _4 c+ t
$ j. F- G- ~8 R" i% V; O8 _1 m& d: h6 G; S3 s0 u
“เฮ้ยมาโยนกันได้ไงวะพี่” ไอ้ปอนด์ส่งเสียงโวยวายทันที
5 `* w& x8 t8 h) }2 n
: j. W/ \$ O" P9 g1 |" O- k3 k
1 z m* y+ U/ X7 [“อ้าวก็จริงนี่หว่า”( }- B, E+ ~4 B4 E, K% ]/ o0 L; @, A
" M: W3 B: l0 ?: d- }( T/ }7 i0 L2 g% j
“พี่ก็อยากรู้เหมือนกันแหละ”# Q0 q- c5 r- H% v0 G' M' Q* c1 `
) [' p$ T1 i& `* J) B
- ~9 O+ \; S* R“กูไม่ได้อยากเจาะละเอียดเหมือนมึงแค่รู้ไว้ประดับหัวจะได้เดาอารมณ์หัวหน้าถูก กูต้องเข้าพบเขาทุกเช้านะเว้ย”& {3 c& |' M6 E" S) C" D
# @8 r1 o6 l1 S; D2 Z9 @) z
. U+ d3 ? \5 o“นี่พี่...” u& z) ?" r" U9 Q# `9 Z4 f( g
0 n6 F6 n+ ?2 B, i0 U+ K6 V8 O- ]2 l
8 v! F3 O$ W1 _8 {% j- G“พอๆทั้งคู่ไม่ต้องเถียงกัน ผมยอมแล้ว ดีเหมือนกันช่วยหาลูกค้าให้ใหญ่”# I6 u; l7 I7 k G8 K! D% E
% S; U4 X: L# N* J
6 F6 a' w+ c3 O) _1 Q, f# ]“นี่มึงจะพากูไปกินที่...”
/ i) C' W" w- y. P! D( d
9 L# d) n% x3 e& Q+ h6 D
4 C/ C8 z; p# v/ E) c“เออ เดี๋ยวแวะไปรับพิณด้วยพี่มิ่งเลี้ยงนะ”1 x) Y/ b; ^ T: A
. }$ Q, k- w2 o0 R* S
& B' G# m- W; Z+ L
“อ้าวซวยกูซะงั้น”
1 \8 Y- D% [# @ C: m6 h
0 z; n6 U! q% w+ C( `
4 P9 S* e/ d- Z/ s" i ?“ช่วยไม่ได้”
9 T# w" n# n; {, a0 j3 A
7 K4 u' b7 [+ P+ R
/ p/ o: K; \4 F, _, _- p+ b5 B: u1 wแล้วผมก็พลิกวิกฤติเป็นโอกาส อยากรู้กันนักก็พาไปหาเจ้าของหัวใจตัวจริงซะเลย แถมช่วยหาลูกค้าไปอุดหนุนพ่อค้ามือใหม่ได้อีกต่างหาก พวกเรามารถพี่มิ่งแวะรับพิณที่ธนาคารก่อนมายังร้าน‘กินเส้น’ ณ แอดติจูดที่สามสิบสองขอบหนองสมบุญ& I5 H- b: ? G% F* V/ ?5 w7 o+ V5 J
9 q+ p; J; B" z5 a
! u2 h2 g; Y9 u1 N- S* S( |" J“นี่มันแถวคอนโดมึงนี่”
: ?: A6 h& t' L) l Q0 I
, D6 j/ {% ~" }& `) q* ^ B6 O" |4 P* ~2 |3 K
“ใช่ดิพี่ จอดๆตรงนี้เลย” ผมชี้ไปยังช่องว่างริมฟุตบาท พี่มิ่งเลี้ยวพวงมาลัยรถเข้าจอด เมื่อรถจอดสนิทผมก็เปิดประตูลงจากรถควงแขนกับพิณเดินนำไปที่ร้านทันที
1 J9 {! p0 i0 l8 {+ {% r7 G1 R
% e* J3 l6 s V; A: ]& c; H, o
# `4 e, R1 i4 w7 C3 Sพิณค่อนข้างจะชื่นชอบใหญ่มากทีเดียว เหตุผลหลักคือหล่อเท่ระเบิดตรงสเปคนางทุกประการ ส่วนเหตุผลรองคือเป็นคนดีไม่ย่อท้อต่อสิ่งโชคร้ายที่เข้ามาในชีวิต เราสองคนเลยเป็นลูกคู่ที่ดีมากเวลาต้องไฟท์กับไอ้ปอนด์
! I5 C8 c( `0 d. m- U) M, k& ]- }" W
9 S6 \# f. q* H2 n" P( v. {
! n2 {. b6 P0 w5 [0 q' C& X3 j E" Nอากาศตอนเที่ยงค่อนข้างร้อนถึงอย่างนั้นบริเวณร้านก็ยังมีร่มเงาจากต้นก้ามปูที่แผ่กิ่งก้านข้ามกำแพงมาจากด้านในของหนอง แต่ก็ยังมีไอร้อนของดวงอาทิตย์แผ่มาโดนผิวหนังให้แสบๆคันๆ
/ Z) K1 C. P4 u. J) {7 z) C/ r' r3 v: i. V8 K0 R0 a Y7 j
$ e: X) ~; P6 o3 x9 oผมพาทุกคนเดินเข้าไปนั่งลงที่โต๊ะตัวหนึ่งที่เมื่อเช้าผมกับใหญ่ช่วยกันจัด กวาดมองไปรอบร้านมีลูกค้านั่งอยู่สองโต๊ะแต่ละโต๊ะมาเป็นคู่ โต๊ะหนึ่งเป็นชายหญิงน่าจะเป็นแฟนกัน ส่วนอีกโต๊ะเป็นผู้หญิงทั้งคู่ซึ่งน่าจะเป็นเพื่อนกันส่วนโต๊ะผมมีสี่คน / t( a. K0 a. |. I7 q+ ]9 Y
* m- V* d* ~- x, ]6 }4 x
* B/ `! y; q9 L: D1 D3 Z& X# `5 Pเบนสายตามองไปยังพ่อค้าใหญ่ที่กำลังขะมักเขม้นกับการลวกเส้น เขาหันมายิ้มให้ผมแวบหนึ่งซึ่งผมก็โบกมือให้กำลังใจ ที่เลือกมานั่งโต๊ะไม่เข้าไปหาก็เพราะเห็นเขากำลังวุ่นวายอยู่ด้วยแหละ ไม่อยากกวน9 V3 K( D7 r6 {, D
/ `& g3 m7 N7 u* o" Z
' N* |0 y- L, b9 N5 U# [# {กวาดตามองไปรอบร้านอีกครั้งแล้วอดจะยิ้มไม่ได้ ถึงลูกค้าจะไม่ได้แน่นขนัดดูเงียบๆด้วยซ้ำแต่ก็ถือว่าเป็นการเริ่มต้นที่ดี อย่างน้อยก็ยังมีลูกค้าล่ะน่า
# z+ I# }. W& z9 `; F
" f5 D2 l# B# n6 j: Z* g' u* _5 e+ @& d# P( N( p% i1 ~
“เล็ก...ใหญ่หล่อมากเลยเนอะท่ายืนลวกก๋วยเตี๋ยวยังเท่”พิณที่นั่งข้างผมสะกิดแขนยิกๆพลางทำหน้าเพ้อจนไอ้ปอนด์ต้องกระแอมเรียกสติ& V# x5 J$ |- a$ F2 D$ w
6 J4 L5 _( k' }
4 e& V/ z# Y' M7 P' y0 R
“แฮ่มสามีนั่งอยู่ตรงนี้นะ” * q: b' g6 H2 H5 e7 `
. A Q" u) `* I* s2 `
. b% V1 a8 i. o“อุ่ย นิดหน่อยน่า” พิณทำเป็นแกล้งสะดุ้งเหมือนกลัว ผมขำในลำคอกับการรับส่งมุกของสามีภรรยา คบกันมาตั้งแต่ปีหนึ่งไอ้ปอนด์ก็ยังไม่เลิกหึงพิณสักที3 c0 @" z+ V0 @4 V; O
9 D6 O( @( D" p1 f5 @
. a3 b9 W7 u2 ~1 a8 ?6 lส่วนพี่มิ่งก็มองซ้ายมองขวาเหมือนหาใครอยู่จนผมอดถามไม่ได้
- Q6 l8 x* J( \3 x2 M
( v2 B4 `$ g2 x* h" X6 v
( D# i" D( R" z. v1 T- D8 Z' w“มองไรพี่”
. t8 d4 }" g' I2 ~$ A6 `# T! Y# m# Q
' K" d* @3 V3 f7 H% N1 Y2 q& `" U5 B“หากล้องเขาถ่ายหนังกันหรอวะ แต่ไม่เห็นทีมงานสักคน”3 W# X( H# e1 c
9 H+ D; f' X* \7 C3 }. s! y
! N- f4 c! Q0 S& Z k) y
“ถ่ายหนังอะไร”
" A; V& M% ?+ d8 \# m
( Y1 G7 O6 J# T! J/ V2 U
0 }! Y/ c7 d3 @$ p) v t2 a“อ้าว ก็ไอ้พ่อค้าบะหมี่นั่นไง ออร่ามาขนาดนั้นช่างไม่เข้ากับเสื้อผ้าที่ใส่ พระเอกหนังแน่ๆผิวคล้ำไปหน่อย แต่ดูดีโคตร” ผมกับพิณระเบิดขำ ส่วนไอ้ปอนด์ทำหน้าปูเลี่ยนเหมือนจะอ้วกเสียให้ได้, r$ H7 m; q( A7 L. f" @
7 V" w$ i7 n! y; a0 E* ~
0 b* F) W* R0 M, D
“นั่นน่ะพ่อค้าตัวจริงเสียงจริงเลยค่ะ ญาติคนเล็กเขา” พี่มิ่งทำตาโตหันหน้ามาหาผมทันที
, E$ ~) F( f0 k8 l; {5 I" a
& U6 ^( u: K9 s( I* E& W8 l+ z+ G- m: V8 |7 |. ]& z; K
“จริงเหรอวะมึงมีญาติหล่อขนาดนี้” ผมยักไหล่
" z1 R# f4 G% V; ~1 o9 a
5 e% d, k8 j1 j8 P3 D) R8 t0 J
/ w3 I; x; @" u3 ~; S“ความจริงเรียก ‘ว่าที่แฟน’ จะดีกว่า”
) y }- N5 m! p; |- ^/ |5 f/ V3 p% X7 I7 ~; J$ e
4 \4 s3 `8 |" l. A“ห๊ะ!!” คราวนี้ตกใจยกกำลังสองยิ่งกว่าเดิมโดนสายตาประณามจากไอ้ปอนด์ด้วยแหละ มันคงอยากจะด่าว่าผมแรดเหลือกำลัง$ a: k+ z) l* y, X; k, b
$ z8 k4 Z/ q4 S% d
9 O2 {* w2 y) V; _+ U2 ^
“แฮ่ๆ” ผมก็เลยได้แต่ยิ้มแหยๆแล้วพระเอกของงานก็ได้เวลาออกโรง พ่อค้าในชุดกางเกงยีนตัดขาพอดีเข่ากับเสื้อกล้ามสีดำคล้องทับด้วยผ้ากันเปื้อนสีกรมเดินมาหยุดยังโต๊ะที่เรานั่งกันอยู่, w2 U* D& b; e3 M
- Y4 @( D [# \ m; T4 E! H
3 x" n1 Q/ T! v; M/ M8 r# t% v. ]“รับอะไรดีครับ” ใหญ่ถามด้วยใบหน้านิ่งเฉยจนผมหลุดขำกับลูกค้าคนอื่นทำหน้าแบบนี้มั้ยเนี่ย ลูกค้าคงคิดว่าเป็นพ่อค้ามาเฟียซะล่ะมั้ง2 N2 p4 X3 i: f, r, X$ m3 F
- U) C! \3 _5 s v
' Z! ?1 t$ [* g$ [) ]- cคงมีแต่ผมที่รู้ว่าเขาไม่ได้ตีหน้าโหดมันคือใบหน้าปกติทั่วไปของเขา * |: ?) M: R0 I
4 i- `$ {/ A ^/ l$ N7 [+ O& |3 T# p
แต่ไม่ได้แล้วล่ะ ผมคงต้องเทรนให้เขาทำหน้ารับแขกมากกว่านี้ยิ้มนิดนะรับรองลูกค้าติดตรึม; p _' X) B+ Y: G
" K# y6 w& F7 ~# l0 m/ v: { r
' p4 W, {- [' ?+ U. `% ?, M“ขายดีมั้ยคะ” เป็นพิณที่เอ่ยทัก ใหญ่พยักหน้าก่อนตอบสองคนนี้พอคุ้นเคยกันอยู่
- |/ H: E3 U! U2 A) U4 ^
! T- E6 R N0 `/ ?* I& {# a" {5 c5 v5 |
“พอได้ครับขอบคุณนะที่มาช่วยอุดหนุน”
, L3 Y$ G% R7 C m& [
" {- G7 j2 p: K! n( F# F6 `
/ G/ Y( N$ q7 {0 D* E0 E“เล็กเขาชวนมาประเดิมร้านใหม่ไม่รู้ว่ารสชาติจะดีเหมือนหน้าตาพ่อค้าหรือเปล่าน้า”! t' J3 @, Y( h% w" @& C# U
0 V6 X0 [( ^. T2 M# @ @* W% V
" {) k- o# s' g* v8 ~9 b' m& V: v
“อะแฮ่ม” โอ้ย ขำไอ้ปอนด์ว่ะ
* k9 ?; p4 f. L" W6 T, Y
" _' J& w# f9 d; K& M3 n+ `* H' t0 ~5 U! F( _( v) R+ W. I; V2 Z+ y
“งั้นสั่งมาเลย รับรองพ่อค้าคนนี้ฝีมือเด็ดทุกเมนู” ผมว่าเสียงหยอก พลางหยิบกระดาษกับปากกาที่เสียบไว้บนโต๊ะมาให้ทุกคนจดรายการ ใหญ่รับกระดาษมาก่อนเดินกลับไปที่รถเข็นพี่มิ่งก็เอ่ยปากทันที
! W8 d/ l# s% ~# k1 S+ R& `
" e0 P7 v) U; _8 Z3 j7 p w; _- S5 ^7 \9 s, f8 s$ X3 R8 Y! ?' j
“กูว่าละทำไมมึงไม่สนใจหัวหน้ากูเลย” ชิ ผมก็ไม่ได้ชอบใหญ่เพราะหน้าตาอย่างเดียวซะหน่อย: k0 A9 [1 x V) h a$ ^4 T
# N, B! ~& b: U& p: b2 Uหงิง...หงิง... แฮกๆ
T% ^% ?- T) G3 l9 R& W) s( v' p; V S7 T* b. v+ f* R- w
+ m' w! m2 p1 I; D
“ตี๋น้อย เป็นไงร้อนมั้ย” ผมหันไปตามเสียงครางหงิงก็เจอเข้ากับเจ้าตี๋น้อยนั่งลิ้นห้อยหอบแฮกๆอยู่ข้างเก้าอี้ที่ผมนั่ง มันคงเห็นผมและเข้ามาทักทาย ซึ่งพอผมลูบหัวมันก็เชิดหน้าขึ้นเล็กน้อยเหมือนมีความสุข ตอนนี้มันไม่ได้เป็นเจ้าหมาน้อยที่ผมอุ้มเล่นได้อีกต่อไปแล้ว กลายเป็นหมาสี่เดือนตัวใหญ่แถมฉลาดขึ้นด้วย" {! D5 f5 P: } o6 {
) M* z0 t/ q/ |" m) E4 |* m
5 |# N1 N5 l1 d/ z+ u ทุกครั้งที่ขยับตัวกระดิ่งที่แขวนอยู่กับปลอกคอสีส้มของมันก็จะส่งเสียงกริ๊งๆ จำได้ว่าช่วงแรกที่ซื้อปลอกคอมาใส่ให้ มันพยายามใช้ขาหลังเพื่อถอดออกหรือไม่ก็เอาหัวตัวเองไถๆกับพื้นเหมือนรำคาญจนผิวหนังบริเวณคอถลอก ผมเกือบใจอ่อนถอดให้มันแล้วแต่ใหญ่บอกว่าไม่ เพราะที่ปลอกคอมีจี้สลักชื่อ-ที่อยู่พร้อมเบอร์โทรเผื่อว่ามันหลงทางคนที่เจอจะได้ส่งกลับบ้านถูก
8 `& f/ c" c$ p% n8 |6 g* e* |% g2 J* K% \+ K
2 s2 A) w1 F2 l. J" n9 ?ใหญ่พูดกับผมอย่างใจเย็นเมื่อผมน้ำตาคลอสงสารมันว่า ‘ถึงมันจะฉลาดแต่มันก็คือหมา พูดไม่ได้ขอความช่วยเหลือไม่เป็น คุณจะถอดปลอกคอมันผมไม่ว่าแต่นั่นคือมันต้องอยู่ในห้องนี้ ผมจะไม่เอามันไปด้วย’: {' L# I7 x; M" _, y
! r$ l% X) I; m/ S g$ I s$ F; r5 E! r
' ^! I6 B& o" _. Uแล้วผมจะเลือกทางไหนได้อีก ให้มันอยู่แต่ในห้องผมก็สงสารมัน มันตัวโตขึ้นกำลังอยู่ในวัยซุกซน ต้องการพื้นที่กว้างๆในการวิ่งเล่น ยังจำวันที่พามันไปวิ่งเล่นในสวนสาธารณะได้อยู่เลยมันวิ่งไปรอบๆหนอง ไล่นก วิ่งขึ้นลงสะพานมุดพุ่มไม้ เล่นกับสุนัขตัวอื่น ดูมีความสุขจนผมที่วิ่งออกกำลังกายอดจะยิ้มตามไม่ได้
1 d8 O7 K, e2 q) |7 K. J T) G9 g8 T2 n1 A( N* S5 z
, m4 g( z: H5 P- V H' b
เพราะอย่างนั้นผมเลยต้องใจแข็งให้มันชินกับปลอกคอที่ใส่เพื่อให้ใหญ่เอามันมาด้วยเวลาขายก๋วยเตี๋ยว- R! c" ]; z: x+ V- D. i6 W
* a4 D0 M& S6 F) A: ^9 X7 ?8 _0 M6 I2 Q5 h, i ]
มันดูตื่นเต้นดีใจ เมื่อเช้าตอนผมกับใหญ่ช่วยกันเตรียมร้านมันก็วิ่งหายเข้าไปในประตูภายในหนอง ชั่วโมงกว่าๆถึงวิ่งหอบลิ้นห้อยกลับมายกขาหน้าข้างหนึ่งสะกิดขาใหญ่ยิกๆ เขาเขกหัวมันไปทีก่อนเทน้ำใส่ชามประจำตำแหน่งให้
9 M% Z9 V9 O/ x* k# p" ^ v+ q
, `8 u; G4 v( d4 _# m. _8 N. v7 U4 O4 M. m' N9 b
นี่ก็คงไปหนีเที่ยวมาอีก
5 y9 c% A; T, \
3 Z4 E7 @9 X: _2 n0 \6 U
( Q/ j$ a5 C+ |/ s# T% |3 D9 e3 m“ไอ้ตี๋ มานี่!” เจ้าตี๋น้อยหันตามเสียงเรียกของเจ้านายมัน หันกลับมาเอาขาหน้าข้างหนึ่งตีลงบนฝ่ามือผมสองทีก่อนวิ่งกระดิกหางดิ๊กๆไปนอนลงตรงที่นิ้วใหญ่ชี้ มันคือที่ว่างหลังรถเข็นตรงมุมเสาข้างกำแพง
( t2 `5 d/ ~* _# f: ~2 C- X# m g& }2 z- T. X+ H$ Y5 g9 J0 O9 }
4 p& m: Y* d, i- g4 x
“หมาเชี่ยไรวะฉลาดฉิบหาย” พี่มิ่งมองตามไปอย่างอึ้งๆ อยากจะบอกว่าไม่ใช่ใครจะไปสั่งมันก็ได้นะ ไม่ค่อยฟังหรอกต้องเจ้านายมันคนเดียวเท่านั้นแหละทีเดียวอยู่เลย อย่างผมบางทียังต้องพูดซ้ำหลายๆครั้ง
. q8 v, x; l: O7 y) r) _, v/ r: j
# @- z- J) H( Y* k( L- g% P. Y8 a( P; Xผมลุกขึ้นไปช่วยใหญ่ยกชามมาเสิร์ฟแต่เขาไล่ผมให้มานั่งซึ่งแน่นอนผมไม่ฟัง
4 d$ z, M. k( v+ U- |! n" o' g( t" s+ U4 Q& Y! Z
: ^$ D4 m3 q0 O: Q
“ก็อยากช่วย”" H' Y( r0 I$ [/ v
% v/ }# U/ V1 V: `/ x; J: `
% }# y( g( T% X9 ^2 x
“ไปนั่งพักเถอะครับเดี๋ยวคุณต้องกลับไปทำงานอีกนะ”- W9 @3 g, j5 c2 q# U0 d/ U+ w
) H! e3 x) {+ \6 J/ v
9 e. i: ^4 ^; O“ขายดีมั้ย” ผมหรือจะสนก็เปลี่ยนเรื่องกันไป
4 ^8 C, I4 t+ X! J2 y, ~
, Y, X K) z* g A
0 O& U @: E/ Y1 Z* J2 {& N“ก็พอได้เมื่อเช้าเงียบๆ สายๆมาหน่อยก็เริ่มมีคนแต่ก็ไม่มากมาทีละคนสองคนอย่างที่คุณเห็นมีคุณนี่แหละโต๊ะที่มาเยอะสุดของวัน”) u' Z7 f. V/ I, {+ M7 j
* P) x7 o t7 C. N: i' F
0 f; n T. a) A+ V4 [ผมยู่หน้า
' {4 r1 L4 p( ^, y' c/ X, t0 V2 o
4 j. }0 h6 V! R; v
$ {/ L! d5 c( q9 M“นึกว่าสาวๆจะมาต่อคิวซื้อซะอีก”4 c, j2 B% Z) N- E5 I x
: u+ j4 l5 M+ z! ]% x' |" h/ D) A
: @7 N6 h+ X9 b- }8 \! i
“หึๆ ไม่ใช่ในละครนะ”
8 \, D5 @0 m/ K( j* W, C) K1 h. A# I+ C' f4 m
6 J% v/ g& d* V1 g# \“นั่นสิเนอะ”
2 m1 ~- E! F: y% }; k5 ~" B& y
( A- a8 \9 ?" i: x" A
. V6 P# ]! f7 f( rถ้าในละครมีพ่อค้าหล่อระเบิดมาเปิดร้านขนาดนี้สาวๆคงแห่กันมาซื้อต่อคิวกรี๊ดกร๊าดกันจนร้านแทบแตก แต่นี่คือชีวิตจริง ถึงผมจะแอบเห็นลูกค้าสาวๆแอบกระซิบกระซาบดี๊ด๊ากันถึงความหล่อของพ่อค้า แต่ก็นั่นแหละ...ร้านที่จะอยู่รอดได้จริงๆต้องพึ่งรสมือความสะอาด และราคาที่สมเหตุสมผลกับปริมาณ
) G3 c- o- ^+ `; ~% ~& K' F# u6 ~4 D6 U _9 o
( T0 v& Q, I3 ^5 w1 T9 g7 Aเมื่อก๋วยเตี๋ยวสี่ชามมาเสิร์ฟผมก็กลับมานั่งทานที่โต๊ะ ระหว่างนั้นก็มีลูกค้ามาเพิ่มอีกหนึ่งคนเป็นลุงมีอายุคนหนึ่งซื้อสามถุงกลับไปทานที่บ้าน พี่มิ่งขอเบิ้ลสองพลางชมว่าอร่อยไม่ขาดปาก ส่วนไอ้ปอนด์ถึงจะยังไว้ท่าบ้างแต่ก็เห็นว่ามันซดน้ำซุปจนแทบไม่เหลือ จนผมกับพิณแอบลอบยิ้มกันสองคน
7 s3 ~( l# w( q/ L7 u1 H* h+ U; l5 o/ e. g9 |7 ?7 n
/ H# j* @1 i0 Z) T6 g
( f% w1 H5 S H+ B! n* D( p. m( X3 b' ~6 | r
เหมือนทุกอย่างจะไปได้ด้วยดีแต่ทางที่ดีก็มักมีอุปสรรคเสมอ
# M% i3 C$ I5 B4 E8 _% g" T7 r0 }* W
, t4 y' H; W; D" cเมื่อหลังเลิกงานผมมาช่วยงานที่ร้านช่วงเย็นลูกค้าหนาตาขึ้นกว่าเมื่อตอนเที่ยงเรียกได้ว่าถึงไม่แน่นร้านแต่มีเข้ามาเรื่อยๆ
2 ~3 I( E7 V1 k4 J# x) \0 z9 j# y" P7 I, B3 m
& z0 N6 ^" x* S7 f4 Q7 U6 `( M4 I
แต่เรื่องมันอยู่ตรงนี้ต่างหาก9 |( s' J" n/ [# S# U
/ N: x7 Q2 s+ W8 e) q
0 _4 E& q* \. r, r- v1 v“ค่าที่อะไรกัน พวกเราเซ็นสัญญาว่าจ่ายเป็นรายเดือนนี่” ช่วงประมาณทุ่มนึงก็มีผู้ชายหน้าโหดสองคนขับรถมอเตอร์ไซค์มาจอดหน้าร้านพร้อมกับบอกว่ามาเก็บค่าที่รายวัน; l6 k( s! X L3 J
* r( s2 n$ i* ~2 g( ?9 u8 N, }- d2 A t" v9 N6 T) `6 A( I( f# ?
รานวันแป๊ะแกสิ!! ดูก็รู้ว่าพวกทำกร่างไถเงิน
6 d' q2 B* U0 s) l; g
; k) l7 g: v1 w# w6 S; e2 A8 B0 p* p; }
“นั่นมันก็ส่วนรายเดือนไม่เกี่ยวกัน ถ้าอยากอยู่อยากปลอดภัยมีคนคุ้มครองก็จ่ายมาซะวันละสองร้อย”0 E0 c8 O( B# p2 @# ~9 t- q8 N0 a
8 b Z# K! D1 }* c B
$ z" c/ X6 S) _5 F# s# E: h, Y“สองร้อย! จะบ้าหรอขายก๋วยเตี๋ยวตั้งแปดชามกว่าจะได้สองร้อย อยู่ดีๆจะมาเอา ไอ้ความคุ้มครองอะไรนั่นเราไม่เอาหรอก” ผมโวยวาย ลูกค้าที่นั่งอยู่หันมามองจนผมต้องเบาเสียงลง แต่ก็ช้ากว่าพ่อคนตัวโตที่แทรกมาด้านหน้าและดันผมเข้าไปหลบข้างหลังเขา; L2 O: a- P" Z+ U1 H- u' y
1 O' x4 g% ~6 Y7 C7 l9 d& Y: b
4 b0 \+ x2 h9 E5 T“เฮ้ยถ้าไม่จ่ายก็ขายที่นี่ไม่ได้!!”; _3 x7 b) J4 ]& Q9 ~ L: C- L$ E
; O8 f T! k4 D4 [. \
! g' p |- B; S) S* f' V
“มีสิทธิ์อะไรวะ” ผมตะโกนข้ามไหล่สูง ใหญ่หันมามองทำนองให้ผมเงียบก่อนหันไปทางไอ้บ้าสองคนนั่น+ O4 o! p6 o8 ?+ J: G
+ E. q% K; B: U6 H! h- S+ `/ b6 x" p6 U& U$ \* c, M: y5 Y; W
“สองร้อยใช่มั้ย”
6 _2 `" \! D K9 J/ b4 Q# B/ h) o* V6 R
/ ?; p# B3 q0 _. ?, L' L“เออ”. }/ G6 Z9 c6 `. F, W& A
6 r8 g& O2 S) H: O# G
! G6 M4 O! a" h' d7 D
ใหญ่พยักหน้าแล้วควักเงินจากกระเป๋าผ้ากันเปื้อนส่งให้พวกมัน5 ]/ r5 X1 b/ Q* E+ K9 Z9 [
, i# s3 R5 O& u- G, I4 e3 S
' v& f$ c/ Z6 m' y1 i“ใหญ่!!”" ^8 N7 d( u9 u4 R/ a7 a1 I
1 B% G" _6 K$ B& z' X1 n1 h2 I; w# I
$ {8 p8 N; N( L, }, r9 S“แค่นี้ก็หมดเรื่อง” มันตบแบงค์ร้อยสองใบลงบนมือแปะๆก่อนเดินออกไปด้วยใบหน้ากวนตีนมากผมโมโหจี๊ดๆจะไปเอาเงินคืนแต่ใหญ่ก็รั้งแขนไว้
! V, ?4 W' s6 ?$ r3 v3 B9 G9 Q. M$ A! v9 E- _$ ~! |
: u0 o# v- ^* ^0 B
“คุณ...เราต้องหากินแถวนี้อีกนานร้านกำลังไปได้ดีถ้ามีเรื่องตั้งแต่วันแรกลูกค้าคงไม่กล้าเข้ามากินอีก”
L; H) T2 b: `, O' F* d6 }% B$ ]. M2 o6 a: b# o+ Q" C9 i
! x/ E, ^. U2 q$ _" w$ ?“แต่วันละสองร้อยเลยนะ!!”
/ f) I7 Y" U5 R, u( B" Y1 J$ k* N7 ^+ n
1 u7 _. \& u! H
“คิดซะว่าแลกกับความสบายใจของลูกค้า”! A0 {( C3 p# {, E. q+ h. \% i
* M) q L! o/ F: a- h; ^& ~. h' Q; e
$ [ ]1 i+ w9 c“ทำไมเราไม่แจ้งตำรวจล่ะ”1 G; R; K+ q8 Z6 W. ]) p% [
5 ^: R+ w! [ h& A; B- R" b, c# c
" o. m: ~. l, l% U- k
“คุณคิดว่าพวกมันมาป่าวประกาศเรียกค่าคุ้มครองขนาดนี้ตำรวจจะทำอะไรมันได้เหรอ เผลอๆมีคนใหญ่โตหนุนหลังด้วยซ้ำ คุณเล็กเชื่อผมนะ” ใหญ่จับมือผมขึ้นมาก่อนใช้มืออีกข้างลูบแผ่วอย่างปลอบโยนให้เย็นลง
2 r. u( j/ ]" g
( L! h/ ~' q* o" x
2 o8 h( {. Y( h! Iฮึ่ย!! แล้วผมจะทำยังไงได้ล่ะพ่อครัวใหญ่เขาตัดสินใจแล้วนิ!!
" G( ^+ H% s5 ]& F. F" b: Z
/ L( i- Q$ {, R: C, |5 N- r1 {6 x5 c7 d/ G; c
น่าเจ็บใจชะมัด!
r. I. s$ h( p |
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2020-4-19 22:43:59
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2020-4-19 23:15:50
โพสต์ 2020-4-20 00:58:06
โพสต์ 2020-4-20 01:02:04
