|
เร่ร่อน138 ?* k8 g! b% U% N
/ t- k/ R T/ J) B6 H& Z ]( s8 @
- T% r; r' k* O; e& Q' r, m) L6 Q( H% F3 M
2 b5 M1 I2 j8 b' H
5 L' S- n5 r# P8 r& a. ]: v1 j
วันนี้เป็นวันเปิดร้านวันแรก, V$ V" S. ^1 \8 m+ s7 z% L
9 t# K+ o9 X% d
9 B9 N# ]' j- T, p; @. j8 uแบบว่า...ตื่นเต้นนนนนนน/ T6 H) X2 w7 P6 I, }
; T4 z- M4 K; T. p/ u
! X, \7 S5 {5 D/ P
ผมกวาดตามองไปรอบๆบริเวณร้านอย่างตื้นตันใจ รถเข็นสีฟ้าสดใสที่มีตู้กระจกวางตั้งอยู่ ภายในตู้มีเส้นก๋วยเตี๋ยวขนาดต่างๆทั้งเส้นเล็กเส้นใหญ่ หมี่ขาวหมี่เหลืองถาดใส่เนื้อสดเนื้อเปื่อยข้างกันมีถุงลูกชิ้นวางเบียดอยู่ ชิ้นหมูแดงหั่นเป็นชิ้นเรียวยาวแขวนห้อยกับตะขอดูน่ารับประทาน
8 F1 g c/ r# [+ k# U" X7 e3 l( x; @ y
1 X0 {+ g7 y E; x
ข้างๆกันในช่องกลมมีหม้อก๋วยเตี๋ยวไอควันสีขาวลอยวนรอบๆรอยปิดของฝาหม้อส่งกลิ่นหอมของน้ำซุป
5 S7 u+ ~) L5 D9 G: D, q6 z6 j
; l/ r5 Z7 i7 h( _. v8 {" L W2 j8 t5 Q2 m1 Z7 V, R. k
เหนือขึ้นไปด้านบนมีป้ายพลาสติกสีขาวติดสติ๊กเกอร์สีน้ำเงินว่า‘กินเส้น’ แขวนเด่นอยู่* a7 F$ q, f. L. z
9 T) t( [: C# g# s
$ a3 p/ A0 g3 \! B& A# V' cถัดไปทางด้านขวาร่างสูงใหญ่ของนายหมาตูบกำลังกางโต๊ะพับหน้าเหล็กสีแดงเป็นแถวตอนสองแถว แถวละสี่ตัว ให้ผมที่ยืนพักเหนื่อยหิ้วเก้าอี้หัวโล้นสีเดียวกันไปจัดวางตามโต๊ะที่ถูกตั้งไว้แล้ว
8 y6 o# w l$ @+ k; I
! n: X" Z- b) [: ~4 O2 k5 S: T/ F" w' ^* y6 }# k% O ]
“คุณเล็กไปทำงานเถอะเดี๋ยวสายนะ ที่เหลือผมทำเอง” ใหญ่ที่เสร็จจากการกางโต๊ะตัวสุดท้ายเดินมาแย่งเก้าอี้ก่อนบอก8 W, a; }9 K& ]5 S2 }9 b
. ]$ t% w4 |) C$ g
2 a# e" c* h# G8 y4 m( ^; {“ก็อยากช่วย” ผมมุ่ยหน้าให้คนที่มาแย่งเก้าอี้ไปจากมือเพิ่งเจ็ดโมงสิบห้าเองเหลือเวลาอีกตั้งเยอะ!! ที่ทำงานผมขับรถสิบนาทีก็ถึง!
; k3 e- ~4 H8 R8 z+ ~2 z7 R
& _. _, F- N5 O4 W3 ?, A4 \' [2 s+ a' k- j& C8 X8 P% O% e! y% u
“เหลืออีกนิดก็เสร็จแล้ว เดี๋ยวผมทำต่อเอง คุณมาทานอาหารเช้าดีกว่าเดี๋ยวผมทำให้” ใหญ่จับไหล่สองข้างผมจากด้านหลังดันให้มานั่งบนเก้าอี้ก่อนจะเดินไปทำก๋วยเตี๋ยวกลิ่นหอมน้ำลายสอมาให้ผมหนึ่งชาม, `: C) r) m2 A% M
3 r- P9 m& n9 G& `$ F
* h3 c* {' ^/ O" F. o5 ? F“ว้าววว น่ากินจัง” ผมสูดลมหายใจให้สัมผัสกับความหอม แววตามองชามตรงหน้าอย่างวิบวับ เต้าหู้ไข่หั่นเป็นแว่นชิ้นหนากำลังดีวางเรียงอยู่บนเกี๊ยวกุ้งชิ้นพอดีคำกับหมูสับปั้นก้อนกลม ทุกอย่างลอยเด่นอยู่ในน้ำซุปสีชมพูอ่อนใส
5 o! J$ G% p/ K; O
1 `; T- X. u: v! l
# ~- x0 W U0 R2 s; L“เกี๊ยวกุ้งเต้าหู้ไข่มื้อเช้าเบาๆท้อง” ใหญ่ทิ้งตัวลงนั่งเก้าอี้ตัวตรงข้ามก่อนส่งสายตาให้ผมลองชิม) W C9 H3 K8 V) j2 M) t
' W4 _6 d$ n8 e9 Z R
/ T* U) _. M1 Y
ผมตักเกี๊ยวกุ้งและก้อนหมูสับขึ้นมาในช้อนเดียวกันส่งเข้าปากก่อนตามด้วยเต้าหู้ไข่และตบท้ายด้วยการซดน้ำซุปตาม
! f, }' q1 x1 R1 s' J% _5 s3 H2 @# `( p
X* @( {$ V1 j; S“อื้มมมม อร่อยอ่ะ ฉันไม่เคยรู้เลยนะว่ามีเมนูนี้ในโลกด้วย ทำเป็นเมนูแนะนำของร้านเลยมั้ยเหมาะเป็นอาหารเช้าอุ่นๆท้อง” ว่าแล้วก็ขออีกคำ
2 i3 [5 S# v! ~5 x9 q0 c5 D1 s
, o, g; a4 [, u! q2 M: O! j p D$ | w6 L' q
อื้มมมมม อร่อยยยยยย
1 ^+ ?/ ^6 C5 _& l, |8 |; E, g2 d0 r9 ^/ m. O2 r" ?
. X+ l0 X; g1 C2 H( }! t0 t# \7 Q
“ผมไม่ได้ทำขายทำให้คุณทานคนเดียว”
% |( @; p. i: A7 p ], \+ C) c& n" J. d4 |4 b, i" A3 ~
3 t. O3 P B8 e8 Y3 x* P$ s: oกึก! M ]* l- T& i( W" g
! h5 a" b( _9 j7 P! r; h8 Y0 i1 K4 G2 w8 h S
ฟันกระทบกันช้อนดังกึกอย่างตกใจ...
) p- I; B1 u0 |, i3 D- s
`3 G" D( T6 Q( M3 @! p
7 ]. B" e s" p1 ^, _" Sใหญ่ก็พูดด้วยน้ำเสียงธรรมดาแต่หัวใจไม่รักดีของผมดันกระตุกอย่างแรงจนน่าตกใจ* S9 a' y) H5 Y& [
0 P$ j6 Y7 l/ l' l" T- L
- M5 G# J! R) y( Z3 L) G
ทำให้ผมทานคนเดียวอย่างนั้นหรือ
) r) z3 b. N9 M2 B7 \: Y" c8 F! i( g% u4 h: v
# _. }+ v. |+ `4 L% e
จะเหมือนละครดังหลังข่าวที่เพิ่งจบไปหรือเปล่านะ...4 W* c( K; b, x( U7 n! X# Q. e
p/ }9 H* \1 l
7 W6 V8 g4 {2 x5 J8 U! G- b...ขนมรสพิศุทธ์เพื่อกระรัตหญิงที่รักเพียงคนเดียว. ?! i# M2 u( @6 A* w
; y. F. v+ ~! V
1 }2 s. U( M4 ^: o/ L...นี่ก็...เกี๊ยวรสปุญมนัสจากนายตี๋ใหญ่* ?; F0 g9 ]4 g7 D6 j1 d
* i7 U4 J% j; o6 h
: k+ `6 {2 ^7 ?: v
ฉ่า!!
6 {& q: _& x+ |/ f) k. m# c- L3 ?' c) X2 X
# q/ a2 Q8 W$ \เพียงแค่คิดใบหน้าผมก็ร้อนฉ่าดั่งไฟลามทุ่ง งือบางทีผมก็มโนเพ้อพบเกินไป จนรู้สึกได้ถึงพลังงานบางอย่างที่แผ่ออกมาจากภายใน T^T
) H6 d& I, m# U7 o5 A7 O" ^5 i9 p6 Q) F1 a
, p9 U9 E. S( ]6 u! i4 ~5 k8 f“คุณเล็กอิ่มแล้วเหรอ”
0 L/ h; G& J# w# ~- x8 n5 k) l( Q6 P2 X) i
* c8 T# J9 T. C
ผมคงตะลึงค้างนานเกินไป จึงกระพริบตาถี่หันหน้าไปมองใบหน้าคมก่อนส่ายหน้าหวือ
/ O" z8 D4 T ^0 D1 v
; L2 m% p' I6 O2 h4 _ J
$ g! B( w7 r0 }3 S. T: j( _+ U“ไม่ๆแค่รู้สึกเหมือนติดคอน่ะ แต่ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้ว” จากนั้นผมก็จ้วงเกี๊ยวปุญมนัสเข้าปาก ค่อยๆเคี้ยวกรุบกรับรับสัมผัสอย่างละมุนทั่วถึง รู้สึกว่าคำนี้มันอร่อยกว่าที่เคย ต้องทานให้หมด! แม้แต่น้ำซุปผมก็จะไม่ให้เหลือ!
" N# h, Q( {" ~
7 v5 J& s, Q5 z; P: J4 n! n
7 W5 H" a8 u/ F$ i“ค่อยๆกินสิครับเลอะหมดแล้ว” ใหญ่ดึงทิชชู่จากม้วนส่งมาให้ผมยกถ้วยซดเป็นครั้งสุดท้าย เสียงก้นชามกระเบื้องกระทบโต๊ะเหล็กดังตึงสองมือยังประคองอยู่ข้างชาม แต่ใบหน้าหันข้างไปทางนายหมาตูบก่อนทำปากจู๋ ปรายตามองไปยังกระดาษชำระที่ยังคาในมือเขา
, C2 @8 j1 f9 Y, S" l5 d
0 }6 y- W: ?+ h) \. d8 W- K
J$ g* R1 C9 S% _% [$ ]0 [“คุณเล็ก...”1 R& X3 A8 k$ _2 {' M' {
' q0 _0 U! j; V2 K" o- Y9 G
" M# ^0 l7 U. H4 u* r8 [“เช็ดให้หน่อย น้าๆ ดูสิๆเลอะหมดเลย” ว่าแล้วก็ส่งลิ้นเลียไปรอบๆริมฝีปาก ใหญ่หลุดยิ้มกับความมากเล่ห์ของผม สุดท้ายก็ยอมยื่นมาเช็ดรอบริมฝีปากให้อย่างเบามือ+ C0 G3 W% V" p5 z/ l$ D
9 H! @- | [. @* j
8 Q& f9 c: p5 n7 j% M* a: _ผมอมยิ้มพร้อมทำปากจู๋ไปด้วยจนรู้สึกเมื่อยปากเหมือนใหญ่จะหมั่นไส้จนทนไม่ไหวจึงลงแรงบี้ทิชชู่ลงบนริมฝีปากผม
4 @ j. S. Z) n- g: E+ h
F2 X4 J$ G4 t$ D) [" {9 v5 n$ a
ส่วนผมหัวเราะอย่างอารมณ์ดี8 Y6 H4 c. ~9 v" k% P9 F
. y. z8 ?$ g+ |5 D
9 P/ T( k( J7 p. ^
ฮะๆ ผมน่ารักล่ะซี้!!
( Y: h. {* N# J) I' _, }: d: B- L& b$ h* z( @' M: A& z
+ q5 x2 O) a: W+ r9 ^% N* b
“ไปทำงานได้แล้วครับ” เสร็จแล้วเขาก็เอ่ยคำนี้ออกมาผมยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดู เพิ่งจะเจ็ดโมงสี่สิบเอง: ^4 q0 M9 X& b+ R) \
% c' X- A4 V- ~8 Q
, v) N. ]! Y& P+ t' H+ q“เดี๋ยวสิ ถามก่อนๆทำไมน้ำซุปมันถึงมีสีชมพูใสๆอ่ะ” ความสงสัยน่ะส่วนหนึ่งที่เหลือคือต้องการถ่วงเวลาล้วนๆ2 a* q8 s$ g3 `" n/ R
N2 L% ?0 t- @3 I6 @! p+ m( }2 m, k/ ~* J' O& ?
แล้วเหมือนใหญ่จะหลงกลซะด้วยเขาระบายยิ้มอ่อนก่อนอธิบาย
+ g/ t* A; p+ [2 N9 n! I& i- K& b$ H( _ O6 J9 f; Z
7 D2 e! w- M9 t9 x4 g' g% e
“ผมยีเต้าหู้ยี้ใส่ลงไปนิดนึงมันจะให้รสเค็มคนละอย่างกับน้ำปลา ให้กลิ่นหอมกว่าด้วย”' {* Q( h3 D4 u1 @8 M
4 c! \% `; P0 }4 X
" M; W% R+ ] |( Y- L. U; C8 X+ i
“อืม” % y, W2 n; a6 y1 P# \( Z* j. Y/ ]' ^% [
1 A9 P3 e6 o, m( L6 N# ?
% d( \1 c8 T6 j2 s/ y% K“ถ้าอย่างนั้นก็ไปทำงานได้แล้วครับสายแล้ว” บู่ววววว แกล้วหลงกลนี่หว่า ไปก็ได้ ชิ
2 O* V* e3 G6 O3 S
! h8 E b5 D- ~
( {- O/ K) z# X* r“งั้นขอให้ขายดิบขายดี เที่ยงนี้จะแวะมาหานะ” เขาพยักหน้ารับ ผมเลยได้โอกาสยื่นมือตะปบไปยังแก้มทั้งสองข้างก่อนจ้องเขาด้วยสายตาดุ “อย่าเที่ยวไปมองลูกค้าสาวๆนะ”
7 |- o# O2 t$ l
- `) K" d; k- d) v1 m5 [
+ X) Q+ e6 b! R) [5 I“ฮะๆ”
: W$ _1 o2 v6 P5 l% m
1 N y6 G/ t% [& V- h" f, _. U; [, e9 |( N- ~2 x
“ใหญ่...เล็กซีเรียสนะ” ผมปั้นหน้าจริงจัง
: A3 @) r# z+ n8 Z* z
( _3 _2 z, `/ ]8 Z/ ?7 A) N+ E, O- K0 Q* U+ B# h7 p( o5 h( y' |
“ผมจะไม่ทำอีกสัญญา”9 h; D# W. T/ J1 b1 H
7 U& e" h6 k9 ?2 B1 G' ~# q0 i2 H. C
* [7 a( N2 ^2 N
“ต้องอย่างนี้สิน่ารักที่สุด”
@/ X. O# N! C+ \) |. I
! r6 ^) F2 q' h. Y) Q3 l. v( \" t, B* y& X% V4 Z5 o
จุ๊บ!!
$ q! b. S9 y1 i) t: Y) c' e& y: v( G' K R* S
/ D! x: s/ C; Q+ I/ E6 w& m0 b“คุณเล็ก!!”( O+ O+ t0 R! e4 i
; \! s% t" D8 d# `
R5 R. m* @8 w+ B0 @, Vผมยิ้มกว้างโน้มหน้าจูบลงบนมุมปากอย่างรวดเร็วก่อนถอนออก ใหญ่จับข้อมือทั้งสองข้างของผมดันออกอย่างตกใจ เค้นเรียกชื่อเสียงหนักพลางกวาดสายตามองซ้ายขวาอย่างเกรงว่าใครจะเห็น8 ^8 Y4 s* e3 L% X* x1 [) C
& r/ Q# r% V7 F a; ?
0 `8 I% q& D7 P6 P# f“ฮ่าๆเที่ยงนี้เจอกันนะโชคดีน้าพ่อค้าหญ่ายยยย” ผมลอยหน้าลอยตาอวยพรอย่างอารมณ์ดีก่อนเดินผิวปากไปยังรถตัวเองที่จอดเทียบฟุตบาทอยู่/ {5 j- v& w( U( \* U
3 z! i7 A( i. R5 z& d
5 \8 k% v) _3 M1 ?8 X9 {1 N8 {7 aแหมะ นึกๆดูแล้ว เหมือนสามีภรรยากันเลยเนอะ ฮ้ามีความสุขจัง( W' m) u3 W( k, o
2 ?- J- q; e8 t; B$ B% b
. R1 ^! I' z8 C. ~0 i. ~$ q; ?# _# \# A, |$ x& \0 q
) N2 b0 O/ `6 `- A# A1 P/ [2 Y6 O `3 ?
ผมมาถึงที่ทำงานด้วยเวลาขีดเส้นตายพอดีนั่นคือแปดนาฬิกาตรงเด๊ะ ไม่ได้แวะเข้าไปดื่มกาแฟเดินตรงเข้าไปยังโต๊ะทำงานเลย ชะงักเท้าชั่ววินาทีเมื่อเห็นร่างของใครบางคนนั่งอยู่บนเก้าอี้อีกฝั่งของโต๊ะ ถอนหายใจเฮือกหนึ่งก่อนก้าวมุ่งตรงไป
1 E& Y- a& b+ {- o$ M- t0 u
! O3 C( L/ F6 b: Y
4 k r, A. Z) F7 I/ k“สวัสดีครับหัวหน้า” ผมนั่งลงบนเก้าอี้พลางยกมือไหว้ ในฐานะที่เขาเป็นหัวหน้าและอายุมากกว่าผม! Z0 L% G$ k( b9 W: J* @7 w! H, J- }
* I* G% K# R% q! C+ g4 _0 N
5 R4 q6 T# m, {) r$ B) H“วันนี้มาสายนะครับคุณเล็ก” ผมขมวดคิ้วยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดู( [" U1 E: _; G! S) D0 I
% d. J" z E4 G9 l: |7 ~4 x9 I6 g8 U3 F7 Z! E `# _4 h* T
“ก็แปดโมงเช้าพอดีนี่ครับหรือว่าหัวหน้ามีงานด่วนจะให้ผมทำ” 0 L r$ _3 _5 S' u8 i; \0 x
7 E' W" H+ a/ x( |) b' Y
3 v* |1 g6 e8 s& J4 S1 w& v6 m% [
“ก็ไม่ครับแต่...เรียกหัวหน้าแล้วฟังห่างเหินจัง”
1 d2 v3 _* y8 v/ A$ Q( O) h& R0 ?2 x' d3 _) q- D6 h9 Q
+ V# T1 k0 S) y" Z$ ^! ]: Q9 ]
“ก็หัวหน้าเป็นหัวหน้าผมจริงๆนี่ครับ” ' M7 x6 ~& q1 h* V/ m" @: U
# x1 u2 L$ r9 ~9 R2 {* d
; X' ]5 M/ m& R“เฮ้อ คุณเล็กนี่ก็แอบดื้อเอาเรื่องอยู่นะ”
- d5 G: r' ]- O1 x! B1 {5 h# ]( o0 T, Z% p
" K6 |4 k( ^3 M. H: mหลังๆมานี้ผมจะเรียกเขาว่า ‘หัวหน้า’ แทน‘คุณพชร’ เพื่อรักษาระยะห่างไว้เพียงหัวหน้ากับลูกน้อง แต่เหมือนคุณพชรจะไม่เข้าใจเอาเสียเลยมื้อเที่ยงถ้าผมเลี่ยงได้ก็จะเลี่ยง แต่ส่วนมากผมจะทนใจแข็งกับลูกตื้อของเขาไม่ได้นานสุดท้ายก็ยอมใจอ่อนไปทานมื้อเที่ยงกับเขาอยู่ดี เลยต้องใช้วิธีลากไอ้ปอนด์ไปด้วย แต่มันก็เป็นเพื่อนทรยศที่ไม่ค่อยให้ความร่วมมือ ยิ่งมารู้ว่าผมพาใหญ่กลับมาอยู่ด้วยกันมันยิ่งแทบจะเอาผมใส่พานถวายตัวให้คุณพชร 4 ?' T2 m* Y: Q' U" O
7 G, a3 a3 {) |% i
' G8 n& e% ~8 j3 c7 ^" A( Y5 ?เฮ้อ เกิดมาเป็นปุญมันสนี่มันเหนื่อยใจเสียจริงๆ+ j; t4 t1 x$ m- c5 O; E$ M
6 C7 z- S; H4 q6 H0 l
, f; F# `4 [$ x! F0 q9 I( Nไหนจะต้องคอยเลี่ยงคนหนึ่งแล้วยังต้องหาทางเข้าหาอีกคน- g8 v! Q6 {( c9 V
: v- j" i/ Q8 f8 t2 \; P2 {
1 p# _; r: I3 i+ w. Z0 e. A“หัวหน้าเที่ยงนี้ผมขอตัวนะครับ พอดีมีธุระ” เพราะเที่ยงนี้ผมจะไปเป็นผู้ช่วยพ่อค้าใหญ่ทั้งในทางให้กำลังใจและกำลังกาย
4 C. |* l! n6 t$ \ w, K3 N/ t
) r3 m# [0 u# x9 V
0 A: @4 D: E) h: d8 g2 A7 ^“อ้าวงั้นเหรอครับ นานมั้ย ผมรอได้นะ”
6 j- j" q4 L9 R5 ]( g2 i' L
2 n2 y i. O4 W* r% D; B6 D: b b4 N$ J$ y0 q/ K6 T; D
“เอ่อก็นานอยู่ครับ คือ...ความจริงแล้ว...” บางทีผมควรจะใช้โอกาสนี้คุยกับหัวหน้าให้รู้เรื่องไปเลย
. k+ D, T* G% d8 _, S7 V0 i' o# I* \9 Z
" q9 ?. Q& E* D, j/ V7 F7 K
“...” หัวหน้านิ่งรอฟังอย่างตั้งใจ$ W2 T8 n3 @$ i& X/ m8 V4 Q
$ {. N% @) L* B0 i" T6 ~" ]
) t* C1 A( ~ s) s( T% K“ผมคิดว่าจะไม่ไปทานมื้อเที่ยงกับหัวหน้าแล้วครับ ไม่ว่าวันนี้หรือวันไหน” ยิ่งพูดเสียงก็ยิ่งแผ่ว เอาล่ะหวา ก็ขอให้หัวหน้าเป็นคนแยกแยะออกไม่เอาเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวมารวมกันนะ ไม่งั้นมีหวังโดนเด้งกลับระยองไม่ทันแน่คนเล็กเอ๊ย! H8 ]* u Y" ~' P4 b0 t8 a
5 S2 p4 ^$ X) |/ O+ c" {6 n( g0 x
“คุณเล็กคงไม่ได้หมายถึงจะตัดความสัมพันธ์กับผมใช่มั้ยครับ” ใบหน้าหัวหน้าเปลี่ยนเป็นเคร่งเครียดขึ้นจากตอนแรกอย่างเห็นได้ชัด เอาแล้วไงคนเล็ก
% v h* {5 d. s7 E+ A2 U
# \' d, d- ^7 d6 s
6 ]% z- z' Q* i( T, J' y5 @- X“ถ้าหมายถึงเอ่อ ในทางพัฒนาไปเป็นแฟน ก็ใช่ครับ” ผมหลีกเลี่ยงคำว่าคนรักเพราะมันกระดากปากเกินจะพูด “ถ้าหัวหน้าไม่รังเกียจลูกน้องอย่างผม...เราก็เป็นเพื่อนกันได้นะครับ” ผมว่าต่อเมื่อบรรยากาศความกดดันเพิ่มสูงขึ้นจนมาคุเพื่อนร่วมงานคนอื่นๆ เริ่มเมียงมองมาอย่างสอดรู้ ผมขยับตัวอย่างอึดอัดทั้งที่ความจริงน่าจะชินได้แล้วเพราะทุกครั้งที่หัวหน้ามาหาที่โต๊ะทำงานก็เรียกสายตาสนใจใคร่รู้จากคนอื่นๆได้ทุกครั้งไป& N: O0 d3 K2 {! H9 R
/ E/ b0 L2 l5 K- f2 W3 d I5 i/ H5 c/ L
“คุณเล็กมีคนอื่นแล้วเหรอครับ”
% J" P i7 a0 b3 [6 D& t+ k
) I9 g* Z, Z. M9 M! q$ p" I ~' Z! @' I& P4 V, o0 m1 I% G0 Y
อึก เป็นคำถามที่จี้ตรงใจมากซึ่งผมก็คงทำได้แค่ตอบไปตามความจริง, ]+ c" y$ x+ a( R: Y9 Z
+ Z) c/ ^/ z2 ?1 D W$ |9 S* {5 F; K! I1 A8 @7 O7 P
“ครับ”
' `8 @+ u- P6 h! q* X$ \9 ~( Z d' u& s
5 I7 v9 \- c5 Q. ^9 h/ r' M' p
ทันทีที่ผมพยักหน้ารับความกดอากาศสูงก็แผ่ซ่านรอบตัวจนรู้สึกหายใจลำบาก เรามาคุยเรื่องพรรค์นี้กันในที่ทำงานมีสายตาพนักงานอีกเป็นสิบ ฮืออ ให้มันได้อย่างนี้สิ/ q: |$ L, Y" u. k% Q+ p
+ n/ k3 o: Y' Z' n
+ k, i' O: H+ Q2 y7 U' \ซึ่งถ้าว่ากันตามจริงแล้วคือเขาไม่ได้ผิดอะไร ไม่เคยล่วงเกิน แตะเนื้อต้องตัวหรือฉวยโอกาส มิหนำซ้ำยังเป็นสุภาพบุรุษและเฝ้ารออย่างอดทน # R0 \, o2 o3 I9 v) I& K1 q# |+ w
' e5 H8 P) v4 B% V; r' P+ ?, e: X1 @6 \
แย่ที่ตัวผมเองที่ไม่ปฏิเสธเขาอย่างเด็ดขาดทั้งที่ตัวเองก็รู้อยู่เต็มอกว่ารักใคร ให้โอกาสอย่างลมๆแล้งๆ บางทีความใจอ่อนขี้สงสารของผมก็ส่งผลเสียมากมายต่อความรู้สึกคนอื่นเหมือนกัน1 z/ e+ e7 ^$ G$ i8 J
! E' j% a+ r k7 h- g- u& _& P: u
ติ๊ดๆ
+ m, c- E; Y. o7 t
6 a0 J7 ~% D: y! E/ S2 H, k3 j1 v# z2 Q' @
อีกฝ่ายจ้องมองผมนิ่งด้วยสายตาผิดหวังระคนน้อยใจก่อนถอนสายตาไปยังหน้าจอสี่เหลี่ยมที่ควักออกมาจากกระเป๋ากางเกงเมื่อมันส่งเสียงร้องเตือน เขากวาดตาอ่านเสี้ยววินาทีก็ถอนหายใจยาวออกมา) @7 r% V p) x, g
3 P4 `% _& d5 f0 u8 O$ y) T! s1 Y/ s" X/ h7 W& {% m
“ผมมีประชุมกับหัวหน้าสาขาใหญ่ต้องเข้ากรุงเทพฯด่วนกลับมาเราคงต้องคุยเรื่องนี้กันอีกทีเป็นการส่วนตัว”& B2 Q% O; y9 h, m3 S4 q
0 a, I! ] y9 [7 |: V. g
3 C# N- \5 |) K, _ครืดดดด5 m) V2 [3 D% |0 }
) Z. G# {: q9 H2 G) S& T% a, ^. Q# C
แล้วเขาก็ลุกออกไปทันทีด้วยท่าทางหัวเสีย ไม่มีแม้คำล่ำลาเหมือนที่ผ่านมาในใจผมวูบโหวงอย่างเกรงกลัว เหวยยยยย ผมคงไม่ตกงานด้วยเรื่องนี้หรอกนะผมยังไม่อยากกลับระยองตอนนี้ หันไปเห็นพี่มิ่งที่ถึงแม้จะไม่ได้ยินเรื่องที่ผมคุยกับหัวหน้าแต่ก็คงสัมผัสได้ถึงบรรยากาศมาคุ จึงส่งยิ้มเจื่อนให้กำลังใจส่วนผมก็ยิ้มแหยๆกลับไป
, S6 V: ?6 A P7 o4 Q7 }( {- t' C- R7 z7 a, @/ D
6 U* f: v7 o2 I8 _8 `% z
เอาน่าคนเล็ก สู้ๆหน่อย' R. G* y4 y, V; ]) D/ `
! w3 l; [1 Z' }6 q
5 k. O5 |0 | i* p
$ d7 W" b" N4 J% ] R1 m
พอถึงเวลาพักเที่ยงผมก็รวบเก็บของบนโต๊ะเพื่อเตรียมตัวไปหาใหญ่ แต่ยังไม่ทันก้าวขาลงบันไดมาชั้นล่างพี่มิ่งก็วิ่งเข้ามากอดคอชวนไปทานข้าวเที่ยงด้วยกัน / o# B: d. e' ^: D* V6 Y# T' z0 I
! }+ o: I4 N: L5 G. Z% R
* r% G- L( d Q“ผมมีธุระน่ะพี่”3 n. E' X% z W! R. V
6 w( c* V/ b. m n! k
$ O$ D# _7 {9 R
“ธุระอะไรของมึง นานๆจะว่างจากคิวหัวหน้ากูอยากกินข้าวกับมึงจะแย่แล้ว เนี่ย ไอ้ปอนด์ก็ไปด้วยกัน” ผมเหลือบตามองไปด้านหลังพี่มิ่งก็เจอไอ้ปอนด์เดินตามมายักคิ้วกวนบาทาให้
4 n1 r8 s4 z$ [6 C
4 a( c4 W- |- c, C2 e t& L# W$ I; G0 ~* X2 ]) g3 p" ?
“วันหลังๆ”
6 y% z1 ?/ |4 a$ A# q( R% }- n$ q/ G m' J
/ K5 m! b2 p$ `# G7 b" G“โนวๆๆ วันนี้” ผมหรี่ตามองพี่มิ่งอย่างจับผิด ทุกทีไม่เห็นเป็นคนขี้เซ้าซี้แบบนี้นี่นา
& Z- l+ c; B% l2 s5 v, w9 ~& U4 ]6 p) ?2 s% R; y% b$ S
6 y$ \# r/ p6 v) j" `“มีไรเปล่าพี่อยากถามผมเรื่องเมื่อเช้าอ่ะดิ” สะดุ้งเชียวนะแสดงว่าผมทายถูก
2 O9 D: z$ [: F' z3 u* a* z. x( H. _ ~7 D) O; Q) b0 ^$ F
" y Z. n2 h }( P W4 G7 U3 _
“ก็ไม่ได้จะก้าวก่ายนะเว้ยแต่ไอ้ปอนด์มันขอมา”! X% l% |' M$ s+ j! r
* d* s8 j0 [; L9 x) B& S! l8 V
9 p6 M" O9 R& ]! v# p
“เฮ้ยมาโยนกันได้ไงวะพี่” ไอ้ปอนด์ส่งเสียงโวยวายทันที0 U3 z' ]) X, |) A1 Y( y8 Z* L
3 }! {0 z, O, W7 Z7 P& v7 Z: M
% c9 \5 O# r- X
“อ้าวก็จริงนี่หว่า”
( T6 \0 u( t8 r5 Y
5 ^- K8 y1 o! ~ S. O1 `
" p4 p* v5 B8 n! d$ ?+ X0 F# |3 [“พี่ก็อยากรู้เหมือนกันแหละ”
) \ a4 i/ G% J8 X% q5 v7 G. q' R2 p4 x% Y) |* q( o. M+ ^
" @7 {+ ]+ g n4 e. }2 o7 s“กูไม่ได้อยากเจาะละเอียดเหมือนมึงแค่รู้ไว้ประดับหัวจะได้เดาอารมณ์หัวหน้าถูก กูต้องเข้าพบเขาทุกเช้านะเว้ย”. \! e' R' x2 ?. p) ?" [2 ~* Q% y
' q3 @8 g5 Q; a" o
1 C* d/ [, \: `9 n3 W% d3 q4 ?“นี่พี่...”7 `4 q& W; W0 Z9 F! s
4 M | |/ n' Y! W# h" e
1 M9 ^' @4 A$ `( M! A4 \“พอๆทั้งคู่ไม่ต้องเถียงกัน ผมยอมแล้ว ดีเหมือนกันช่วยหาลูกค้าให้ใหญ่”
( ^6 G1 M# o. Q+ s( P/ S
# H$ I; f) w5 Y _& r- u! o, q' P% j. ` i
“นี่มึงจะพากูไปกินที่...”
6 T9 J$ Y0 p- h/ U1 }% m, F- |- o* i' x( ]
) g) f& E! ^/ W: a$ n( a
“เออ เดี๋ยวแวะไปรับพิณด้วยพี่มิ่งเลี้ยงนะ”3 {' g* I* \/ m1 l
c7 M$ K/ T) e' Z0 W/ {
# Q i# [, F3 ^5 w4 T# W“อ้าวซวยกูซะงั้น”
8 `# X5 L) d# Z8 r- P/ ~6 `, k) z, c6 X' o$ t$ A G
$ @# T7 @3 O0 R: `0 R( ?5 R“ช่วยไม่ได้”+ P d. x1 P9 C, I
, H' G# s! |) [1 i5 I4 h0 p
6 O% j' P$ C7 L! ]) }แล้วผมก็พลิกวิกฤติเป็นโอกาส อยากรู้กันนักก็พาไปหาเจ้าของหัวใจตัวจริงซะเลย แถมช่วยหาลูกค้าไปอุดหนุนพ่อค้ามือใหม่ได้อีกต่างหาก พวกเรามารถพี่มิ่งแวะรับพิณที่ธนาคารก่อนมายังร้าน‘กินเส้น’ ณ แอดติจูดที่สามสิบสองขอบหนองสมบุญ4 v! W) {. J0 k2 L! W
9 t2 }: a! U3 s3 O! q
% W7 v+ J2 C. P
“นี่มันแถวคอนโดมึงนี่”
4 ]0 c9 Q. i0 o, w6 n
, c! V# U9 n/ I6 Z6 [6 i9 ?0 G, u2 `- v
“ใช่ดิพี่ จอดๆตรงนี้เลย” ผมชี้ไปยังช่องว่างริมฟุตบาท พี่มิ่งเลี้ยวพวงมาลัยรถเข้าจอด เมื่อรถจอดสนิทผมก็เปิดประตูลงจากรถควงแขนกับพิณเดินนำไปที่ร้านทันที
. d. k# A; R# [/ d: Q* S& W: G- m; A) b
5 y* o7 o% V7 I, e. S
พิณค่อนข้างจะชื่นชอบใหญ่มากทีเดียว เหตุผลหลักคือหล่อเท่ระเบิดตรงสเปคนางทุกประการ ส่วนเหตุผลรองคือเป็นคนดีไม่ย่อท้อต่อสิ่งโชคร้ายที่เข้ามาในชีวิต เราสองคนเลยเป็นลูกคู่ที่ดีมากเวลาต้องไฟท์กับไอ้ปอนด์0 S" `8 r% s6 j5 M7 x* [2 H
4 D7 J' w& M- w4 l
! @& {( g- s T" x+ c7 gอากาศตอนเที่ยงค่อนข้างร้อนถึงอย่างนั้นบริเวณร้านก็ยังมีร่มเงาจากต้นก้ามปูที่แผ่กิ่งก้านข้ามกำแพงมาจากด้านในของหนอง แต่ก็ยังมีไอร้อนของดวงอาทิตย์แผ่มาโดนผิวหนังให้แสบๆคันๆ 3 ^) ^8 i2 t! G
, l: z" \9 u* _$ @( a: I
/ L8 a* K( {' Zผมพาทุกคนเดินเข้าไปนั่งลงที่โต๊ะตัวหนึ่งที่เมื่อเช้าผมกับใหญ่ช่วยกันจัด กวาดมองไปรอบร้านมีลูกค้านั่งอยู่สองโต๊ะแต่ละโต๊ะมาเป็นคู่ โต๊ะหนึ่งเป็นชายหญิงน่าจะเป็นแฟนกัน ส่วนอีกโต๊ะเป็นผู้หญิงทั้งคู่ซึ่งน่าจะเป็นเพื่อนกันส่วนโต๊ะผมมีสี่คน
% H" x8 i7 I5 a" I1 C4 V
! R, j+ A6 G. b3 ~( Q# ?1 {8 D* l' T0 d4 H# \; H! m" v8 q5 Y- B
เบนสายตามองไปยังพ่อค้าใหญ่ที่กำลังขะมักเขม้นกับการลวกเส้น เขาหันมายิ้มให้ผมแวบหนึ่งซึ่งผมก็โบกมือให้กำลังใจ ที่เลือกมานั่งโต๊ะไม่เข้าไปหาก็เพราะเห็นเขากำลังวุ่นวายอยู่ด้วยแหละ ไม่อยากกวน
$ W( X& N8 H- N$ r; W2 `' |; Z9 L7 x" N+ g ~
9 p! t _; z* l; B! qกวาดตามองไปรอบร้านอีกครั้งแล้วอดจะยิ้มไม่ได้ ถึงลูกค้าจะไม่ได้แน่นขนัดดูเงียบๆด้วยซ้ำแต่ก็ถือว่าเป็นการเริ่มต้นที่ดี อย่างน้อยก็ยังมีลูกค้าล่ะน่า
/ D/ F# X; I) k5 b# ?( \! @9 R; e
" W2 g a1 ~# m& F, x# q% F- X' B4 w
“เล็ก...ใหญ่หล่อมากเลยเนอะท่ายืนลวกก๋วยเตี๋ยวยังเท่”พิณที่นั่งข้างผมสะกิดแขนยิกๆพลางทำหน้าเพ้อจนไอ้ปอนด์ต้องกระแอมเรียกสติ
. ~5 ?' S( D9 W' f. j! z" E3 M
; u* C k. n) }% d$ Q! u3 k- X
0 e! z4 m. S8 B6 k8 j“แฮ่มสามีนั่งอยู่ตรงนี้นะ” 3 P5 u, d: m$ s$ L. @3 g
5 {: }2 C8 y: s, T& E: W L
* N! q# n& w' O3 ?% y8 q
“อุ่ย นิดหน่อยน่า” พิณทำเป็นแกล้งสะดุ้งเหมือนกลัว ผมขำในลำคอกับการรับส่งมุกของสามีภรรยา คบกันมาตั้งแต่ปีหนึ่งไอ้ปอนด์ก็ยังไม่เลิกหึงพิณสักที
4 @) }1 O. @0 @" A: F/ o( M; s$ N$ m" V' m! ~7 ?* Y" E C4 X2 O% c
6 @! ]% H. D3 n& m1 w+ S
ส่วนพี่มิ่งก็มองซ้ายมองขวาเหมือนหาใครอยู่จนผมอดถามไม่ได้
1 O# I- J$ c4 j" `6 T# i$ L4 b5 N' I: a/ R
6 a/ O6 q$ b7 Z1 w- e; v" R
“มองไรพี่”
3 {1 m+ Y1 `# X t) v i: y; J9 A# q5 _; z
% m) W; s, ^+ U) }
“หากล้องเขาถ่ายหนังกันหรอวะ แต่ไม่เห็นทีมงานสักคน”
4 h- k) B/ z! t5 D9 ~% s' ~
6 W5 L, I3 J3 T$ P8 p9 Z5 ?; y6 {- Z" f ?- r5 x5 h
“ถ่ายหนังอะไร”
2 q9 q7 t& `' F2 U9 K* b- y+ _" z% l/ E- U
, n1 r- E) _( k
“อ้าว ก็ไอ้พ่อค้าบะหมี่นั่นไง ออร่ามาขนาดนั้นช่างไม่เข้ากับเสื้อผ้าที่ใส่ พระเอกหนังแน่ๆผิวคล้ำไปหน่อย แต่ดูดีโคตร” ผมกับพิณระเบิดขำ ส่วนไอ้ปอนด์ทำหน้าปูเลี่ยนเหมือนจะอ้วกเสียให้ได้
! u0 Y p) R) L, H3 b; L( T- n$ o5 j
' e. w3 F# @. ^/ @9 A6 t' \& E$ v
“นั่นน่ะพ่อค้าตัวจริงเสียงจริงเลยค่ะ ญาติคนเล็กเขา” พี่มิ่งทำตาโตหันหน้ามาหาผมทันที8 L, z+ ?0 o7 A% \7 j, l
8 C. @" e; a- Z; I0 K( U, ^
8 P) C8 Y9 Q7 r' p4 \& w* Z2 A
“จริงเหรอวะมึงมีญาติหล่อขนาดนี้” ผมยักไหล่
# D% U8 T2 g5 [# u
' C X) g! b7 b, L) r. O! q; a' J% l% |' g( Q$ W8 ^
“ความจริงเรียก ‘ว่าที่แฟน’ จะดีกว่า”
) L0 M2 x. C# F0 U* B
% Z6 K: j7 k0 y
" u7 t P A; _4 b2 s“ห๊ะ!!” คราวนี้ตกใจยกกำลังสองยิ่งกว่าเดิมโดนสายตาประณามจากไอ้ปอนด์ด้วยแหละ มันคงอยากจะด่าว่าผมแรดเหลือกำลัง
" z* F+ V2 L1 u3 @# F' X: V" ~
9 Y9 s' M/ X: P
# u+ b6 b+ l& `9 b! o H) L“แฮ่ๆ” ผมก็เลยได้แต่ยิ้มแหยๆแล้วพระเอกของงานก็ได้เวลาออกโรง พ่อค้าในชุดกางเกงยีนตัดขาพอดีเข่ากับเสื้อกล้ามสีดำคล้องทับด้วยผ้ากันเปื้อนสีกรมเดินมาหยุดยังโต๊ะที่เรานั่งกันอยู่
& o9 a7 [4 \9 b. I8 v. P: U. P: B) t# ?6 P1 q; b& O, B
1 M8 L2 h+ m- C% o7 }0 {
“รับอะไรดีครับ” ใหญ่ถามด้วยใบหน้านิ่งเฉยจนผมหลุดขำกับลูกค้าคนอื่นทำหน้าแบบนี้มั้ยเนี่ย ลูกค้าคงคิดว่าเป็นพ่อค้ามาเฟียซะล่ะมั้ง7 p( Q5 U6 g: x; R5 z a
$ c) U+ @. R+ ]
' r* X9 l& }4 w: Q
คงมีแต่ผมที่รู้ว่าเขาไม่ได้ตีหน้าโหดมันคือใบหน้าปกติทั่วไปของเขา
a3 a. r3 a6 }8 P9 X9 Y) j R( Q2 E! o
9 f- K4 ^* [' M vแต่ไม่ได้แล้วล่ะ ผมคงต้องเทรนให้เขาทำหน้ารับแขกมากกว่านี้ยิ้มนิดนะรับรองลูกค้าติดตรึม! @* E. P$ U6 T( t& M. n2 L
1 |+ M$ z! E" _) t3 l* z9 y# o
9 m5 [9 _' {& P5 q' x( q# y“ขายดีมั้ยคะ” เป็นพิณที่เอ่ยทัก ใหญ่พยักหน้าก่อนตอบสองคนนี้พอคุ้นเคยกันอยู่ g+ Q# X. l5 s- g+ n; o* b
" }( p9 O/ U% G* u0 R' P+ w- J
$ Q4 S" h; g% ]% Z; z“พอได้ครับขอบคุณนะที่มาช่วยอุดหนุน”% i) \/ z4 j8 g0 u" d+ H5 {- F
) q. |! l. P1 U1 M' x- l. d
, R$ ~" J/ W# X; l" R“เล็กเขาชวนมาประเดิมร้านใหม่ไม่รู้ว่ารสชาติจะดีเหมือนหน้าตาพ่อค้าหรือเปล่าน้า”
) m0 w: H8 q% k+ B
7 \ ~4 c* x+ R; Y7 g0 d
_6 \( Q1 F& Q“อะแฮ่ม” โอ้ย ขำไอ้ปอนด์ว่ะ
5 s. M9 s$ h& Z+ w) N i: h
, Z+ q4 ^$ ]% }; ~. r
, w( o7 M8 m* M6 l6 X7 C% `1 Z“งั้นสั่งมาเลย รับรองพ่อค้าคนนี้ฝีมือเด็ดทุกเมนู” ผมว่าเสียงหยอก พลางหยิบกระดาษกับปากกาที่เสียบไว้บนโต๊ะมาให้ทุกคนจดรายการ ใหญ่รับกระดาษมาก่อนเดินกลับไปที่รถเข็นพี่มิ่งก็เอ่ยปากทันที
) U0 d' t( L, |2 l8 Q! _
" B: `5 Z) L7 F$ p" n+ K, {0 g! ?, B2 D
“กูว่าละทำไมมึงไม่สนใจหัวหน้ากูเลย” ชิ ผมก็ไม่ได้ชอบใหญ่เพราะหน้าตาอย่างเดียวซะหน่อย
" R; ^8 B/ c6 H, z- `! L' |2 C) R) N
หงิง...หงิง... แฮกๆ
5 _; c4 v( \2 r* }! }& o
7 V% t: v) i4 X; ^7 i! k- }1 @
“ตี๋น้อย เป็นไงร้อนมั้ย” ผมหันไปตามเสียงครางหงิงก็เจอเข้ากับเจ้าตี๋น้อยนั่งลิ้นห้อยหอบแฮกๆอยู่ข้างเก้าอี้ที่ผมนั่ง มันคงเห็นผมและเข้ามาทักทาย ซึ่งพอผมลูบหัวมันก็เชิดหน้าขึ้นเล็กน้อยเหมือนมีความสุข ตอนนี้มันไม่ได้เป็นเจ้าหมาน้อยที่ผมอุ้มเล่นได้อีกต่อไปแล้ว กลายเป็นหมาสี่เดือนตัวใหญ่แถมฉลาดขึ้นด้วย
" h+ p8 s5 t+ n U9 l- @5 o! V- d/ p o! o; {( |" \, a
@# a: D# @+ z4 V( }
ทุกครั้งที่ขยับตัวกระดิ่งที่แขวนอยู่กับปลอกคอสีส้มของมันก็จะส่งเสียงกริ๊งๆ จำได้ว่าช่วงแรกที่ซื้อปลอกคอมาใส่ให้ มันพยายามใช้ขาหลังเพื่อถอดออกหรือไม่ก็เอาหัวตัวเองไถๆกับพื้นเหมือนรำคาญจนผิวหนังบริเวณคอถลอก ผมเกือบใจอ่อนถอดให้มันแล้วแต่ใหญ่บอกว่าไม่ เพราะที่ปลอกคอมีจี้สลักชื่อ-ที่อยู่พร้อมเบอร์โทรเผื่อว่ามันหลงทางคนที่เจอจะได้ส่งกลับบ้านถูก
( H) b4 p7 v" v' J& N$ u, \% @5 O9 g) Q' u2 [
, ~* ^: `; _0 n# N
ใหญ่พูดกับผมอย่างใจเย็นเมื่อผมน้ำตาคลอสงสารมันว่า ‘ถึงมันจะฉลาดแต่มันก็คือหมา พูดไม่ได้ขอความช่วยเหลือไม่เป็น คุณจะถอดปลอกคอมันผมไม่ว่าแต่นั่นคือมันต้องอยู่ในห้องนี้ ผมจะไม่เอามันไปด้วย’ ~5 u0 S8 k. w2 r& m0 [
) q G2 p- k4 I: Q4 F3 ]- G7 b0 m
/ |2 q- |/ s/ Jแล้วผมจะเลือกทางไหนได้อีก ให้มันอยู่แต่ในห้องผมก็สงสารมัน มันตัวโตขึ้นกำลังอยู่ในวัยซุกซน ต้องการพื้นที่กว้างๆในการวิ่งเล่น ยังจำวันที่พามันไปวิ่งเล่นในสวนสาธารณะได้อยู่เลยมันวิ่งไปรอบๆหนอง ไล่นก วิ่งขึ้นลงสะพานมุดพุ่มไม้ เล่นกับสุนัขตัวอื่น ดูมีความสุขจนผมที่วิ่งออกกำลังกายอดจะยิ้มตามไม่ได้+ Z! y' b, a/ r- _
?+ X2 {& `# E. v& `
0 [& d, D* |, i: U5 {4 [5 [8 B" iเพราะอย่างนั้นผมเลยต้องใจแข็งให้มันชินกับปลอกคอที่ใส่เพื่อให้ใหญ่เอามันมาด้วยเวลาขายก๋วยเตี๋ยว- G' p' [& e" U+ k; n" v7 m% C
. @ C9 L+ j# I; `6 y' b& z" J, U* I, k' o
มันดูตื่นเต้นดีใจ เมื่อเช้าตอนผมกับใหญ่ช่วยกันเตรียมร้านมันก็วิ่งหายเข้าไปในประตูภายในหนอง ชั่วโมงกว่าๆถึงวิ่งหอบลิ้นห้อยกลับมายกขาหน้าข้างหนึ่งสะกิดขาใหญ่ยิกๆ เขาเขกหัวมันไปทีก่อนเทน้ำใส่ชามประจำตำแหน่งให้
/ W$ p4 q4 [ y, q. r% A9 _3 h5 S5 H, r: g
' x2 U+ C8 J0 k1 P- k5 y( aนี่ก็คงไปหนีเที่ยวมาอีก3 f" r2 A- `; ]& s8 q5 C) y" C
# j; S4 n" j. J# Y
( i% m, }1 v# T7 ^. {; {& [- c4 p6 N+ u“ไอ้ตี๋ มานี่!” เจ้าตี๋น้อยหันตามเสียงเรียกของเจ้านายมัน หันกลับมาเอาขาหน้าข้างหนึ่งตีลงบนฝ่ามือผมสองทีก่อนวิ่งกระดิกหางดิ๊กๆไปนอนลงตรงที่นิ้วใหญ่ชี้ มันคือที่ว่างหลังรถเข็นตรงมุมเสาข้างกำแพง
/ w$ U, \, W0 x }) \$ ~) j. B1 ?' _6 r1 V4 L* X1 A3 d
2 N G% t5 T9 [$ l* l
“หมาเชี่ยไรวะฉลาดฉิบหาย” พี่มิ่งมองตามไปอย่างอึ้งๆ อยากจะบอกว่าไม่ใช่ใครจะไปสั่งมันก็ได้นะ ไม่ค่อยฟังหรอกต้องเจ้านายมันคนเดียวเท่านั้นแหละทีเดียวอยู่เลย อย่างผมบางทียังต้องพูดซ้ำหลายๆครั้ง+ \! f% x! U4 x: t1 N
y' F2 E8 G- }+ I) v- n5 p- b' B
/ i: B8 }# R0 z
ผมลุกขึ้นไปช่วยใหญ่ยกชามมาเสิร์ฟแต่เขาไล่ผมให้มานั่งซึ่งแน่นอนผมไม่ฟัง+ u- N' T2 m* k+ b+ i+ y7 h/ _
( o0 E7 N, i% \1 f5 {# d8 X
3 @8 l, Z6 Z* V* p“ก็อยากช่วย”2 \+ f5 D$ H9 J0 i2 W" S
( @1 P% H0 j. j" t: u, g {1 d* }3 `* L i* b& A0 o
“ไปนั่งพักเถอะครับเดี๋ยวคุณต้องกลับไปทำงานอีกนะ”
f5 s4 p, _* T, B1 r/ `7 i% Q! n% u5 d3 i- ^! Q* ?7 t- D) S
# `1 [2 V. U) D5 A3 Z" B; K
“ขายดีมั้ย” ผมหรือจะสนก็เปลี่ยนเรื่องกันไป! D7 L* Y( A; x
( `, m6 V8 H6 r# D' m& `! Y
2 z# q( \8 t4 R“ก็พอได้เมื่อเช้าเงียบๆ สายๆมาหน่อยก็เริ่มมีคนแต่ก็ไม่มากมาทีละคนสองคนอย่างที่คุณเห็นมีคุณนี่แหละโต๊ะที่มาเยอะสุดของวัน”
0 _) @- M! N- T& l9 X: M$ a# M8 }+ z( n4 Q% k' `/ e
3 m! J5 {9 G- L" r
ผมยู่หน้า+ F5 K& o; q. \) r Q2 e
/ d* h5 i1 [9 [2 R# y
* a3 b& p- K: f% r“นึกว่าสาวๆจะมาต่อคิวซื้อซะอีก”) C g2 ~ K& n7 Z
. p1 F9 O( A0 n- T0 l1 L
; W" d3 q6 n/ U/ p7 u“หึๆ ไม่ใช่ในละครนะ”' a6 d" d# v! V) P& X
% T L: l( w5 ^ F0 x. U
+ Q$ d r# L6 X* a% g- G“นั่นสิเนอะ”- g, l8 Y0 Z1 w: P; L, M3 T
$ K# w: j) P5 N. R! |( t6 f
; g% C+ P# c4 U5 e6 @ถ้าในละครมีพ่อค้าหล่อระเบิดมาเปิดร้านขนาดนี้สาวๆคงแห่กันมาซื้อต่อคิวกรี๊ดกร๊าดกันจนร้านแทบแตก แต่นี่คือชีวิตจริง ถึงผมจะแอบเห็นลูกค้าสาวๆแอบกระซิบกระซาบดี๊ด๊ากันถึงความหล่อของพ่อค้า แต่ก็นั่นแหละ...ร้านที่จะอยู่รอดได้จริงๆต้องพึ่งรสมือความสะอาด และราคาที่สมเหตุสมผลกับปริมาณ , d- U2 m1 X8 k& l
: ^/ D9 s8 [- @0 B6 Z( R5 D u
. X- h: {/ T! w. r) Pเมื่อก๋วยเตี๋ยวสี่ชามมาเสิร์ฟผมก็กลับมานั่งทานที่โต๊ะ ระหว่างนั้นก็มีลูกค้ามาเพิ่มอีกหนึ่งคนเป็นลุงมีอายุคนหนึ่งซื้อสามถุงกลับไปทานที่บ้าน พี่มิ่งขอเบิ้ลสองพลางชมว่าอร่อยไม่ขาดปาก ส่วนไอ้ปอนด์ถึงจะยังไว้ท่าบ้างแต่ก็เห็นว่ามันซดน้ำซุปจนแทบไม่เหลือ จนผมกับพิณแอบลอบยิ้มกันสองคน
. G3 h$ L9 c/ \9 Q
3 |- e% c# i& m; L" E W
3 m# C- w# V# X t+ }+ d1 a0 {
0 }5 t. }& {- r. ?% C0 d5 Z& c) c/ ^9 [8 s( I) _3 J
เหมือนทุกอย่างจะไปได้ด้วยดีแต่ทางที่ดีก็มักมีอุปสรรคเสมอ% K7 P- I7 c( s0 ~6 B g( @
/ l$ c9 a0 \/ v- K( n0 s$ g
. M& i. Q/ o( K$ _เมื่อหลังเลิกงานผมมาช่วยงานที่ร้านช่วงเย็นลูกค้าหนาตาขึ้นกว่าเมื่อตอนเที่ยงเรียกได้ว่าถึงไม่แน่นร้านแต่มีเข้ามาเรื่อยๆ
/ j& \: `: [8 G8 O- G0 t6 @" [8 U7 r- Q$ i Y! O' e' d- r3 ~
# J+ M" [4 N* f! i9 r X" w
แต่เรื่องมันอยู่ตรงนี้ต่างหาก
8 z- e, S- @; H. @% U- e
; u# o5 ?: ?% d [- L1 ~3 |; b3 y* U7 \+ Z0 K
“ค่าที่อะไรกัน พวกเราเซ็นสัญญาว่าจ่ายเป็นรายเดือนนี่” ช่วงประมาณทุ่มนึงก็มีผู้ชายหน้าโหดสองคนขับรถมอเตอร์ไซค์มาจอดหน้าร้านพร้อมกับบอกว่ามาเก็บค่าที่รายวัน4 v6 y; f5 ]# R; ~3 v8 F
& [; [3 F+ _9 p' ?& G& X( P% r
; m* P, G4 o t* rรานวันแป๊ะแกสิ!! ดูก็รู้ว่าพวกทำกร่างไถเงิน
# R4 u3 Q. z# v- ]% U; }; g3 [; n! h4 y/ J8 C) b
1 p# W) R! Z: G“นั่นมันก็ส่วนรายเดือนไม่เกี่ยวกัน ถ้าอยากอยู่อยากปลอดภัยมีคนคุ้มครองก็จ่ายมาซะวันละสองร้อย”
6 W- ?% k) V9 S2 N
( I% [4 Y& a( B3 i4 z% G/ Y7 x- W
7 m; `0 f5 d% r: Y“สองร้อย! จะบ้าหรอขายก๋วยเตี๋ยวตั้งแปดชามกว่าจะได้สองร้อย อยู่ดีๆจะมาเอา ไอ้ความคุ้มครองอะไรนั่นเราไม่เอาหรอก” ผมโวยวาย ลูกค้าที่นั่งอยู่หันมามองจนผมต้องเบาเสียงลง แต่ก็ช้ากว่าพ่อคนตัวโตที่แทรกมาด้านหน้าและดันผมเข้าไปหลบข้างหลังเขา1 D$ ]- Q y) K- I( K! d
$ P/ b) l2 E2 }( _3 ]
& p7 `/ }, O: f1 K% _3 R' Q“เฮ้ยถ้าไม่จ่ายก็ขายที่นี่ไม่ได้!!”& S/ t. s2 b/ b4 f3 P! J5 b& A; A
+ t% p0 r4 A4 I9 N- l
8 K# [! f7 ^0 A& P- C- J2 |2 j“มีสิทธิ์อะไรวะ” ผมตะโกนข้ามไหล่สูง ใหญ่หันมามองทำนองให้ผมเงียบก่อนหันไปทางไอ้บ้าสองคนนั่น0 F( L7 x5 @6 N. Q
]4 R* p# ]4 `: S/ S9 n& L
3 E. P0 M7 o- T+ x5 S \5 Q/ @“สองร้อยใช่มั้ย”
# m" p2 {/ y+ O" e" E: p3 |
( f/ M) F, }2 X3 C7 Y/ U' G# s, t3 k8 {5 D# L$ p, c* b
“เออ” C4 L4 Y1 Z( s! ?0 d
; ~6 T) T& [: Y, }4 ?, V" n
3 {- W( m6 |! W# I8 j7 u0 i; tใหญ่พยักหน้าแล้วควักเงินจากกระเป๋าผ้ากันเปื้อนส่งให้พวกมัน
: Q- w( Z5 {6 V4 I- G/ ^) E( i7 G7 Q+ E" B8 l$ v% m
6 Q; Y. \/ J% W4 D' @! u/ r“ใหญ่!!”
, T& q! J5 H9 [& n6 }$ m
) P/ W) Y7 ]1 X: [) n+ h
+ l) [6 T/ M3 b, j5 e2 Q6 _“แค่นี้ก็หมดเรื่อง” มันตบแบงค์ร้อยสองใบลงบนมือแปะๆก่อนเดินออกไปด้วยใบหน้ากวนตีนมากผมโมโหจี๊ดๆจะไปเอาเงินคืนแต่ใหญ่ก็รั้งแขนไว้
# P8 Z( v- k: }
0 b) {1 G: M6 C8 S3 Q3 T9 y0 |! l, i; v9 L8 E6 C' m; p' r
“คุณ...เราต้องหากินแถวนี้อีกนานร้านกำลังไปได้ดีถ้ามีเรื่องตั้งแต่วันแรกลูกค้าคงไม่กล้าเข้ามากินอีก”
8 S* l0 A+ {% y& P$ j* j
5 H$ P1 v( ~% P( c$ j: D! Q/ s r+ p3 `0 v
“แต่วันละสองร้อยเลยนะ!!”
% F! n: a/ M, b, X
1 \, x" G3 x9 i* W2 w4 V2 T; ^% W7 B
“คิดซะว่าแลกกับความสบายใจของลูกค้า”
& m: G1 p$ `& Y, k4 ~2 h' Q7 ]* f F6 a
5 b# ~6 @6 S. X! u' f
“ทำไมเราไม่แจ้งตำรวจล่ะ”) y, I" X9 {0 p0 |% I( c2 _& `
9 B- h- r/ R3 a: q j2 ~0 Z: J% ]4 E' j
“คุณคิดว่าพวกมันมาป่าวประกาศเรียกค่าคุ้มครองขนาดนี้ตำรวจจะทำอะไรมันได้เหรอ เผลอๆมีคนใหญ่โตหนุนหลังด้วยซ้ำ คุณเล็กเชื่อผมนะ” ใหญ่จับมือผมขึ้นมาก่อนใช้มืออีกข้างลูบแผ่วอย่างปลอบโยนให้เย็นลง
, T$ T5 _; X" X1 h9 e* d# ^5 x$ t0 _( l
) z: O* q5 |" i9 I6 j7 Y6 a3 N lฮึ่ย!! แล้วผมจะทำยังไงได้ล่ะพ่อครัวใหญ่เขาตัดสินใจแล้วนิ!!( o) U+ h0 [! \( C
; J* U' y1 O4 k. m, ~" [, Z
8 Y: w* b2 m# e; \น่าเจ็บใจชะมัด!
& H: V, V2 W9 }. i! k4 q- S T9 V |
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2020-4-19 22:43:59
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2020-4-19 23:15:50
โพสต์ 2020-4-20 00:58:06
โพสต์ 2020-4-20 01:02:04
