แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย tor_8915 เมื่อ 2020-4-7 21:33
3 @( ]. d( e9 S8 A! t/ y9 R) u+ `* H& P v8 _* n
เร่ร่อน7
% }9 D' E# d. L' f2 R5 w! x6 S. L7 T' J" y- K
/ k8 U2 B b( ` I, R- X3 z- _7 N: f2 w# K9 [2 k4 ~( e& L* Q
) e$ e$ Q3 o: r+ x$ ]. i* c
“ฮ้าวววว”
/ n9 _0 q+ X' Z
; E @/ _1 r4 A
/ [$ {* o" W m, z6 ^! ~ผมยกมือปิดปากหาวขณะที่หมุนควงพวงมาลัยรถเลี้ยวขวาข้ามสี่แยกไฟแดงที่เพียงเลี้ยวโค้งไปก็เจอปัญหารถติดยาว ไม่ใช่เกิดจากช่วงเวลาเร่งรีบเหมือนอย่างเช่นในเมือง แต่เพราะวันนี้เป็นวันเสาร์ วันหยุดของผม เป็นวันที่ผมพานายตี๋ใหญ่กับเจ้าตี๋น้อยมาเที่ยวตลาดนัด
! D5 O0 t" Z6 \& N) o6 n2 i. g& H* [! t, ~
# ?9 L$ Y D/ `- s; @4 L
เรียกว่าเที่ยวก็ไม่ถูกซะทีเดียวต้องบอกว่ามาจับจ่ายหาซื้อของ(ถูก)ไปกักตุนซะมากกว่า
. @3 v- b% X7 f
, ?1 m- J7 x% X0 w, [. u1 N4 ~
& _* N+ m% @) w+ r6 e7 qตลาดนัดที่เรามากันวันนี้ผมก็เพิ่งเคยมาครั้งแรก ‘ตลาดนัดค่ายจิรประวัติ’ หรือเรียกกันจนติดปากว่า ‘ตลาดนัดหน้าค่าย’ ไอ้ปอนด์แนะนำผมมาเพราะมันมักจะถูกพิณบังคับให้มาด้วยกันแทบทุกอาทิตย์ (มันไม่อยากมาอยากนอนตื่นสายมากกว่าแต่ขัดพระบัญชาของเมียไม่ได้)
# v# a c- A7 y1 i# l- |, ?; p& s( y' u
1 w) L) {6 i+ ?# h1 pเป็นตลาดนัดช่วงเช้าเริ่มตั้งแต่ประมาณตีห้าจนถึงเที่ยงตรง มีเฉพาะวันเสาร์-อาทิตย์อยู่ในความควบคุมดูแลของทหาร ไม่มีทั้งรถยนต์และรถจักรยานยนต์เข้ามาเพ่นพ่านในส่วนของตลาดนัดต้องเอารถไปจอดในที่จอดรถที่จัดไว้ให้เท่านั้นแล้วเดินเท้าเข้ามาจึงสะดวกสบายต่อการเดินเลือกจับจ่ายใช้สอย
" N5 c4 I5 o- v* W/ G1 s0 k4 X" [7 E( d6 }% P
' s8 @9 b( o. m* l5 dเหมือนอย่างเช่นตอนนี้ที่ผมจอดต่อท้ายรถ CRV และมีรถยนต์อีกหลายสิบคันจอดเรียงยาวต่อท้ายรถผมเพื่อจ่ายเงิน5 บาทแลกตั๋วเพื่อเอารถเข้าไปจอดยังที่จอดรถ ส่วนรถจักรยานยนต์ที่ขี่ฉวัดเฉวียนแทรกแซงตัดหน้าปาดหลังรถผมอยู่ตอนนี้มีที่จอดรถอีกทางหนึ่ง+ l* u- C: s- E, h+ P
3 L8 I5 n, a" Y0 A1 u% M) W6 H5 B; j# _0 f3 {; u1 C
พูดถึงพวกคุณทหารก็จัดการเป็นระเบียบเรียบร้อยดีนะ ที่จอดรถก็กว้างและมีบริการหลายแห่งทั้งส่วนหน้ากลาง และท้ายตลาดถ้าจะผิดก็คงผิดที่ปริมาณรถและคนที่มีมากเกินไปเนี่ยแหละ
9 k" {/ { K% O6 ]7 |) v! N8 Z7 E" T9 J& E+ {
% L; x# ?5 l- a1 F" m' m
สรุปมันคือตลาดนัดหรืองานวัดที่สิบปีมีหนกันแน่คนถึงได้แน่นขนัดนัก
6 o! s% L$ W; M+ E$ k$ P: m/ z* x6 k
9 X9 }2 f! o- V+ x) d% J2 B a" C6 q2 z+ l
ถ้าให้เดาส่วนหนึ่งเพราะวันนี้เป็นเสาร์สิ้นเดือนที่นำพามนุษย์เงินเดือนอันหื่นกระหายอยากใช้เงินมารวมตัวกัน ณ ตลาดแห่งนี้...รวมถึงผมด้วย =.=" p3 b w4 A, w% G+ P
: O2 K8 T4 d$ Q; _6 o2 b2 C8 w( b
! W$ N( d- P4 g& f; \- D+ z! f- b“ใหญ่ๆขอเหรียญห้าหน่อย” เพราะมัวแต่มองดูบรรยากาศแปลกตาโดยรอบเลยลืมเตรียมเหรียญเอาไว้ พอถึงคิวตัวเองเลยต้องตบไหล่กว้างยิกๆ ขาก็แตะคันเร่งเพื่อให้รถไปจอดตรงคนแลกตั๋ว0 G+ r9 L4 t& h- d
4 A* C" e9 b1 o+ ^ F( y( R) b4 i( O# z5 e! j6 N6 H& u
ใหญ่เอี้ยวตัวไปทางด้านหลังเพื่อหยิบกระเป๋าสะพายของผมที่เจ้าตี๋น้อยนอนทับอยู่ พอดึงสายกระเป๋าออกมาเลยกลายเป็นว่าตี๋น้อยกลิ้งหลุนๆตกลงไปที่วางเท้าด้านล่าง ฮ่าๆ น่ารัก
3 P. ]2 ?/ H* t0 _# s& z
4 D Q/ w ]4 z$ X+ j$ V3 M( t; t6 x& Y2 p! W. k3 V
ใหญ่ควานหาเหรียญส่งมาให้ผมซึ่งผมก็ส่งให้คนแลกตั๋วอีกที ก่อนเริ่มออกรถอีกครั้งเพื่อวนหาที่จอด สุดท้ายก็ได้ที่จอดรถใต้ร่มไม้ใหญ่ใกล้ห้องน้ำ
& Q( O9 s& h% O6 f$ H& l$ p; |, A* A! _ t: v. @) R! x8 N
0 x K4 \; ?. A“ไอ้ตี๋อย่าซน!” ใหญ่ดึงสายจูงไว้พลางดุเมื่อตี๋น้อยจ้องแต่จะกระโจนไปข้างหน้าอย่างเดียวตั้งแต่ลงจากรถหางนี่กระดิกดิ๊กๆเชียว. A/ B4 o7 E3 p' e8 P8 E
& P0 G& }$ Z4 ?2 u0 w' u2 ^& ?# O; w5 B/ n/ R+ p7 {+ a$ G! D- c3 h
“มาเดี๋ยวฉันจูงเอง” ผมขันอาสา' ^, R# I* V+ c6 Y+ L ~. K* ~
, Y% n; V# B: o- m5 H
# `( P/ `0 Q X) ]& l8 q“ผมเองดีกว่าคุณใจดีเดี๋ยวมันเหลิง” ผมร้องเหอะหลังจากที่ใหญ่บอกนี่ก็แปลกคนมันเป็นหมาจะไปคิดอะไรแบบนั้นได้ไงเล่า!3 M" R F( l5 Y3 y
4 H! }9 e' M% u. z5 h
$ e9 e/ G7 r! |+ u2 h“ตามใจ” ที่ยอมไม่ใช่เพราะเห็นด้วยกับเหตุผลติ๊งต๊องของใหญ่หรอกนะ แต่เพราะพอตี๋น้อยมันดื้อมากๆจะพุ่งไปตะกุยขาคนที่เดินผ่านไปมา ใหญ่ก็ม้วนสายจูงพันกับฝ่ามือให้หดสั้นลงจนตัวตี๋น้อยลอยหวือขึ้นมาในอ้อมแขน เขาก้มลงไปกระซิบอะไรกับตี๋น้อยไม่รู้หน้าตาขึงขังเชียว ก่อนเอากำปั้นทุบหัวมันเบาๆไปหนึ่งที แล้วพอวางมันลงบนพื้นอีกครั้งคราวนี้ตี๋น้อยยอมยืนกระดิกหางนิ่งๆประหนึ่งไม่เคยซนมาก่อน, W! o3 ?1 W: d
9 M$ M, I+ A1 y0 U
. ^( h7 O. Y- V' j8 A+ ]
เหลือเชื่ออ่ะ! คนกับหมาคุยกันรู้เรื่องผมเหวอไปเลย
, D8 K6 F. [) W4 }: M2 I: G1 ^
# |% Q/ p- M0 R' u
/ t% R! t8 w5 [* \& ]3 |' a“คุณคนเล็ก” แหมมม เรียกซะเต็มยศเลยนะ& E2 H( q4 ~( H4 y7 B" O
, O3 l0 Q6 O) [: V4 {6 d6 |
: b" E/ n3 D8 u4 d6 m# x" {“ว่าไงแล้วบอกให้เรียกเล็กเฉยๆ”( O; s, ~; w% ?# I: C2 i
. D% H" f4 E f2 s, v
) n- A+ ~+ g. K5 ]“ผมทำอาหารให้ทานมั้ย” สรุปฟังกันบ้างป่ะ
4 F& h! C1 Q+ O" Y6 b/ ?6 s, z( p e' {7 F& R( Z3 X
5 _% _0 Z. u3 C+ X( c" J% d
แต่เดี๋ยวนะ เมื่อกี้เขาว่าอะไรนะจะทำอาหารให้ผมทานหรอ
2 u+ H j2 ^: \, i
" g- ~* W6 j4 c+ u3 b
- r: a1 d7 z0 t& o. {! ]2 h7 h/ R“นายทำเป็น” ผมหยุดฝีเท้าหันมองหน้าเขา...นายหน้าหมาตูบเนี่ยนะจะทำอาหารให้ผมทานท่าทางไม่ให้เลยขอบอก. g0 s) k, I: `+ j8 v7 a, _2 f
2 @) n' q2 y7 l* m8 p5 L0 Y; V
4 p; g1 J% e/ J U& Hเขาพยักหน้าก่อนว่าต่อ% H# Y! p j0 I# [
. f' Q8 N. ]+ n; F2 J/ D1 {0 ~
$ d( w3 ~* C: i3 I8 N2 }3 C9 a2 {“ผมเห็นคุณกินแต่กระเพราไข่ดาวแล้ววันนี้ก็วันหยุดของคุณ ผมเลยอยากทำ”
: Y; j+ `8 L8 X) l, ^# z7 v6 }! E4 G2 {6 z! W4 |
) R, M9 @& ~, N$ e
“ไม่คิดว่านายจะทำอาหารเป็น”
0 m9 E! y2 H: E% B$ U( G
6 C1 H% b) j% R: e5 Y* |3 d) E5 I
: D# [ T- l/ k“ผมก็ไม่เคยทำแต่คิดว่าน่าจะทำได้”
9 N) ?. G8 H6 \! _7 s6 O( J
, b" c; K* M+ J# b) E3 B7 n" \; S% _
นายเอาอะไรมามั่นใจขนาดนั้น ของแบบนี้คิดว่าทำได้แล้วมันจะได้ดั่งใจคิดหรือไง มันต้องมีทักษะพื้นฐานติดตัวบ้าง อยากพูดนะ แต่เห็นใบหน้ามีหวังกับสายตาแวววาวมุ่งมั่นทำให้ผมพูดไม่ออก ได้แต่ยิ้มกว้าง เอาน่า ไม่ลองไม่รู้& E: V j8 j1 l; \" b5 ]
i5 P9 i4 _: V: ] Z
7 u# F7 }: E. \: O6 o5 y. Q9 r! g+ fบางทีนายหมาตูบของผมอาจจะมีพรสวรรค์ด้านการทำอาหารซ่อนอยู่ก็เป็นได้
; _5 }9 ]7 e1 O9 O( ^1 }- Z& \( a# k. m3 u5 l! r
+ L; L0 {9 o0 Z! O; R# }
“งั้นเดินเล่นตรงตลาดผ้าก่อนเนอะ”+ R/ d& S; [1 b
+ i; [; {3 ]$ F5 f$ r" F% b
" S0 h4 B- Q# n: Z1 Q: p6 |/ L& Dผมหันไปยิ้มตาหยีบอกซึ่งใหญ่ก็ยิ้มบางพยักหน้าตอบกลับมา
$ _% W' P7 ^3 \
7 q$ A9 g& e. U2 e+ y1 g# L$ u; z5 t0 x* H& s# t1 X
หลังจากนั้นผมก็เดินนำเคียงเขาเข้าไปยังโซนขายผ้า มีทั้งมือหนึ่งมือสองราคาตั้งแต่หลักสิบถึงหลักพันให้เลือกสรร แล้วไอ้ที่ว่าหลักสิบคือสิบจริงๆตัวละสิบบาทยังมีเลย! คืออะเมซิ่งไทยแลนด์มากแล้วไม่ใช่ว่าสภาพดั่งผ้าขี้ริ้วอะไรแบบนั้นนะ คือสภาพมันดีเลยล่ะแถมซักซะหอมกลิ่นน้ำยาปรับผ้านุ่มฟุ้งจมูก แบบที่แขวนบนราวก็จะแพงหน่อยสามตัวร้อยงี้ตัวละห้าสิบงี้ แต่ที่กองๆอยู่บนผ้าใบนั่นถูกจริงถ้าเลือกดูดีๆก็จะได้ของดีราคาไม่แพง
; p* C/ v }- G8 L" ]
, ~1 K! A& l$ W/ M( U ?4 }4 e' L9 n: z5 _% k
ผมคนหนึ่งที่ดิ่งเข้าไปนั่งบนเก้าอี้เตี้ยแบบเดียวกับเก้าอี้ซักผ้า เข้าไปรื้อๆคุ้ยๆกว่าจะได้เสื้อกล้ามสีเข้มมาสามตัวเล่นเอาปาดเหงื่อ อยากได้เสื้อยืดกับโปโลบ้างแต่ไม่มีไซส์ที่ใหญ่ใส่ได้ จะซื้อตัวใหม่ให้เขาก็ไม่เอาร้องค้านว่ามันแพงแถมพาเจ้าตี๋น้อยเดินหนีออกนอกร้านมาเลย สุดท้ายเป็นไง ผมเลยต้องกลายร่างกลืนกับพวกเหล่าคุณแม่บ้านเพื่อแย่งชิงสมบัติล้ำค่าในกองภูเขาใหญ่. i# I7 G) V$ E9 J% h! y% h+ o
4 C1 }+ n( O! O* T( [% K
6 i7 y1 y& K) l& h4 h2 s“ใหญ่ๆดูกางเกงกันๆ” แล้วผมก็เลี้ยวขวาเข้าไปในร้านกางเกงผ้ายางยืดสามส่วนที่แขวนอยู่บนราวเหล็ก ป้ายกระดาษลังสีน้ำตาลเขียนด้วยเมจิกสีน้ำเงินตัวใหญ่‘ซื้อ 3 แถม1’ โอ้วววโปรโมชั่นถูกใจให้จริงยิ่งกว่าบิ๊กซีซุปเปอร์เซนเตอร์ซะอีก แถมยังเป็นผ้ามือหนึ่งจากโรงงานราคาเลยถูกตัวละ 50 บาทเอง ; d4 W$ m4 G6 T2 T6 x% }; L( Q
+ i9 e, F' E+ z! d$ ?. N5 R ?% q$ \" I3 d' q& _
งานนี้ใหญ่ไม่มีสิทธิ์คัดค้านเพราะผมไม่ผิดข้อตกลง ของดี ถูก ง่าย สบายกระเป๋า ผมเลยคันไม้คันมือเลือกหยิบมาห้าตัวแต่ใหญ่แย่งเอาไปเก็บสามตัว ซึ่งผมไม่ยอมเลยไปหยิบกลับมาอีกหนึ่งตัว เอาล่ะสามตัวคนละครึ่งทาง วินวิน* G+ {! d$ l2 R% j7 f
" K/ Z: d. ^ `% x1 f1 e" L7 ^* s& w+ ]1 p
“คุณ พอแล้วนะ” ใหญ่ทักเมื่อเห็นผมกำลังเพลิดเพลินกับการหาซื้อเสื้อผ้าให้เขา ผมเข้าออกเป็นสิบร้านขณะที่ในมือใหญ่มีถุงเสื้อผ้าอยู่เพียงสองถุง เพราะไม่ว่าผมจะเข้าร้านไหนใหญ่ก็จะลากผมออกมาทุกครั้ง เลยกลายเป็นว่าได้เสื้อผ้ามาจากสองร้านแรกเท่านั้นแล้วดูสิ! ยังมาทำหน้าหน่ายใจอย่างกับผมซื้อมากมายงั้นแหละ!
3 b1 O% J9 \9 p. c. q( O
& ^ q+ h8 Q* Y/ _ f6 @
" q8 V6 f/ [7 j/ Q/ v9 ^“ยังไม่พอ”
1 D. `: R+ I7 D0 H% N# S7 z1 Q: S9 Y# x% A B
1 }8 p* [9 T W$ ?6 p
“คุณ...”' L. S0 \5 Z2 [8 `* M
* l6 b9 q/ v" a& H* G2 F. k" ~# n
3 ~0 N4 Q: U% Z+ d; F6 U; G“นายยังไม่ได้รองเท้าเลย!” ผมเถียงก่อนที่เขาจะพูดไปมากกว่านี้9 p6 Z' w9 G: o+ \/ s1 c
3 \+ J2 g. Y2 r7 M- [) j. R
" _( `: d: @+ M, [* ?( F“ผมใส่คู่นี้ได้”! I) Y/ K, i; ]( E n% R
4 @: V( h% r9 g! i( a
! S6 O' d" q( [ V7 ?( u& V“คู่นี้เนี่ยนะ” ผมขึ้นเสียงสูงพลางเหยียดมองไปยังรองเท้า(อัปรีย์)ที่เขาสวมใส่อยู่ มันเป็นรองเท้าหูคีบของผมที่หูขาดแล้วแต่ยังไม่ได้เอาไปทิ้ง เจ้าตี๋น้อยมันไปคาบมากัดเล่น ใหญ่เห็นเลยเอามาซ่อมด้วยการปักเข็มหมุดติดหูที่ขาดไว้กับพื้นรองเท้า มันมีคุณสมบัติพิเศษที่ใส่แล้วไม่สามารถลงน้ำหนักเท้าแรงได้(เพราะเข็มหมุดมันจะหลุด) สามารถอบอุ่นส้นเท้าได้จากอุณหภูมิที่ร้อนของพื้นปูนซีเมนต์เพราะเท้าผมมันเล็กกว่าเขาเกือบครึ่งแล้วนึกถึงสภาพตอนเขาใส่รองเท้าของผมสิ ใช่!! ส้นเท้าของเขาเดินเปลือยเปล่าท้าพื้นดินมาก! มองๆแล้วมันไม่สมควรเรียกว่ารองเท้าด้วยซ้ำเหมาะแก่การเอาไปเฉือนทำเชื้อเพลิงก่อไฟเตาถ่านมาก
8 ]7 r# K# h# f0 e7 B
; G" @7 r+ p" J8 F3 I# D
' @: z/ L' `1 j2 q, O) r0 k l“ผมไม่ค่อยได้ออกไปไหน...” ยังจะมาเถียงงึมงำอีก ผมเลยถอนหายใจเฮือกบอกเขาด้วยน้ำเสียงอ้อนวอนเต็มที่
& d9 ]" _; }! l4 s+ I) `
, l) ^( ?( r: ]* b
: _$ J ^, y, I0 v“ขออีกอย่างเดียวแล้วจะไม่ทู่ซี้ซื้ออะไรให้แล้ว นะ”
' @- g$ P% W6 T0 ?
# r0 ^6 H- s' Y/ \% T/ I2 m5 s( [
8 |( X1 z5 ?' v, k# eแล้วใช้ลูกอ้อนขนาดนี้มีหรือใหญ่จะค้านผมได้ ^_^* R- O5 @; N$ q5 E
& Q Z( R) P: ?" b
. v" b/ l/ T" J6 I" a h1 R; ]“อีกอย่างเดียวพอนะ...”/ E" C% K/ s/ F, Q1 b
! s9 {# o/ n# n3 F5 }' w* Q
; i3 j" d3 g& m7 v4 n) s4 r; Aแล้วสุดท้ายผมก็ได้รองเท้าหูคีบตราดาวสีเขียวอ่อนเบอร์ 11 (เบอร์ใหญ่สุด) มาหนึ่งคู่อยากได้รองเท้าหนังแบบเท่ๆนะ แต่ใหญ่ไม่ชอบอยากได้แบบนี้บอกว่าเข้ากับเสื้อผ้าที่เขาใส่ดี(เสื้อกล้ามกางเกงผ้าร่ม) ผมว่าเขาอ้างไม่เอาของแพงมากกว่า ชิ; r; c5 I0 v: @
& m3 T( Z- `0 Z9 t! C( o5 D
. f8 X/ [8 C5 o
เมื่อภารกิจหาผ้าให้หมีใส่เสร็จสิ้น ผมก็เดินมายังโซนเนื้อสัตว์เพื่อเลือกซื้อวัตถุดิบไปทำอาหาร คราวนี้แหละใหญ่จัดเต็มไม่เกรงใจเลย เขาหันมาถามว่าซื้อไปตุนไว้มั้ยถูกดีผมก็เออๆไปก็ไม่ใช่คนทำนิ อีกอย่างใหญ่พูดแบบนี้แล้วแสดงว่าต่อไปผมคงได้กินฝีมือเขาทุกวัน; k, n& N7 |+ d% m. R# a+ A
& {3 C0 Q9 l+ H q0 N6 r
4 H( k7 `3 {' N" z. lผมชอบตลาดนัดหน้าค่ายนะ จัดเป็นระเบียบดีแยกของแต่ละประเภทไว้อย่างชัดเจนเป็นโซนๆไม่กระจัดกระจาย ต้องขายเป็นที่ที่จัดไว้ให้ห้ามหาบของเดินเร่ขายเด็ดขาดไม่อย่างนั้นจะมีเจ้าหน้าที่พี่ทหารมาจัดการไล่ งือ โหดมาก
' s& E! J' T. q
8 a) n ]" Q( Y8 Z5 ~8 Y
/ d1 ?/ E+ e0 b* P' O1 I4 ]เสร็จแล้วเราก็เดินขึ้นไปยังโซนผัก ก่อนไปถึงเสียงเจ้าหน้าที่ก็ประกาศมาตามสายว่าใกล้แปดโมงเช้าแล้วให้เตรียมตัวหยุดยืนตรงเคารพธงชาติ ผมก็คิดว่าเออคงไม่มีใครฟังเพราะผมเห็นหลายที่แล้วบอกแบบนี้ไม่เห็นมีใครจะทำตามยังเจี๊ยวจ๊าวจับจ่ายกันปกติ
0 g$ ]$ y, s, |5 A+ y$ a1 a% J
! I N# ~: ] b. _' K; {$ F
7 }5 v% \- R9 E: t- s4 g: {แต่แล้วผมก็คิดผิดเมื่อเสียงเพลงชาติขึ้นทุกฝีเท้าที่เดินหยุดชะงัก แม้แต่แม่ค้าที่นั่งขอดเกล็ดปลายังหยุดมือวางมีดขึ้นยืนตรง ทุกเสียงเงียบลง เสมือนแผ่นหนังสะดุดให้ภาพทุกอย่างหยุดนิ่งจวบจนเสียงเพลงจบลงตลาดจึงกลับมาคึกคักดังเดิม
: q6 I0 z% M* Y8 `0 j* q; s3 R: J0 p& O
, j l' B4 u; Eเช่นเดียวกับใหญ่ที่ขยับตัวไปเลือกผักอย่างชำนาญจนผมทึ่ง ความจริงผมอึ้งตั้งแต่เขาเลือกเนื้อสัตว์จำพวกหมูไก่ ปลา ตั้งแต่เมื่อกี้แล้วแบบพลิกซ้ายขวาเป็นอันรู้เรื่อง ผมนี่แม่เคยใช้ไปซื้อยืนจ้องอยู่นานว่าอย่างไหนคือสดจนสุดท้ายก็ได้แต่หันไปขอความช่วยเหลือจากแม่ค้า" d7 E/ o8 H" }. c* Z0 u& t
. g5 W: P2 p" A* {7 a7 c
2 @9 C( x6 H$ ]" G( E3 S5 S+ N“คุณอยากได้อะไรอีกมั้ย”
9 b6 d) p S% a* }' H
* @2 Y% [6 Z- [% ]# W+ H2 M
5 O6 k6 f& w8 n! \/ _! [ผมส่ายหัว ไม่ล่ะ แค่นี้ก็สงสารใหญ่จะแย่ ข้าวของพะรุงพะรังถุงเต็มสองมือ ปลายนิ้วที่เกี่ยวถุงไว้ขึ้นสีม่วงอย่างเลือดมาเลี้ยงไม่ถึง ส่วนผมน่ะหรือเดินตัวปลิวจูงตี๋น้อยอย่างสบายใจเขาไม่ให้ผมช่วยถืออะไรเลย! ได้แต่บอกจูงตี๋น้อยจอมซนอย่างเดียวก็ลำบากแล้วได้ข่าว นายอบรมมันซะเรียบร้อยเลยไม่ใช่รึ! ?- j3 b7 }; }! G. Y% y
; J) ^# \+ {2 j1 f' \8 a J/ z3 p
/ H5 a8 G* P8 H% R“ใหญ่ๆอยากกินขนมไทย” ระหว่างเราเดินกลับไปที่รถ ผมก็เจอร้านขายขนมไทยใส่ถ้วยซีลปิดฝาเหมือนแก้วชาไข่มุกผมชอบกินขนมไทยนะชอบมากกกกกก แต่หาร้านอร่อยๆกินยาก แต่สำหรับร้านนี้โลโก้สีชมพูที่ประทับบนฝาทำให้ผมปรี่เข้าไปหาเลย พิณเคยซื้อมาฝากผมจำได้และจำได้ดีมากว่ารสชาติอร่อยแค่ไหน7 r# R! Z5 Z8 U3 m1 m& I+ i
% `1 c2 F/ n ? W8 c% i) @
0 ~: M& P, H! j5 x- h“ใหญ่กินมั้ย” ใหญ่ยิ้มบาง อย่างที่ผมเดาความหมายได้ว่า ‘แล้วแต่คุณ ยังไงก็ได้’ ถามแม่ค้าแล้วได้ความว่าเก็บไว้ได้หลายวันผมเลยจัดการหยิบมาทุกอย่างที่ร้านมีอย่างละห้าแก้วทั้ง ปากิมไข่เต่า เต้าส่วน บัวลอย ลูกเดือยและลอดช่อง
5 h! ~4 k6 h- t/ S# a$ o6 t4 c; D. ]( ~% F- _' G
' T% K8 T0 [+ w5 ]# U' s
“คุณชอบหรอ” ใหญ่มองตามอึ้งๆ(ด้วยใบหน้านิ่งขรึมเหมือนเดิมแต่ผมมองออก)ผมยิ้มกว้างพยักหน้า
* ^2 o% T& m9 k4 b2 X2 n% r% D. r3 I1 v% D6 Q) s0 Q) g
: q* V( I0 S0 n! X4 \“มากกกกกกกกกกกกกกก ถ้าใหญ่ทำอาหารได้หัดทำขนมด้วยนะเอารสชาติที่ฉันชอบ” ใหญ่นิ่งก่อนออกเดินอีกครั้งผมจูงเจ้าตี๋น้อยเดินเคียงกันไป เหมือนเขาจะไม่สนใจแต่เสียงที่ลอยแว่วเข้ามาก็ทำให้ผมยิ้มกว้างกว่าเดิม
9 J3 ~' ]! D' D- E* ^
- _: ~- W2 K* f- P
) ^" c+ t4 b) U" u7 a7 L: B9 l“ผมจะหัดทำ...”9 B6 @# x1 z0 B" y9 ]8 b
( t5 t# r7 O* W$ |. n0 {- E$ n4 |8 G' q5 K
' l$ u$ _+ W" e9 v) S% I& Z
: f; t( X* l, V! b. rพอกลับมาถึงห้อง ผมก็ขอตัวไปอาบน้ำเพราะเหนียวตัวเหลือเกินใหญ่แยกตัวเข้าไปในครัว ส่วนเจ้าตี๋น้อยได้กระดูกแทะเล่นที่ผมซื้อให้ก็ตรงดิ่งไปมุมห้องนั่งเล่นทันที
, O e: ^% s, m
5 \9 E: A5 L' _$ {! U
2 [& Z+ p+ V$ K6 v8 E; b- Mอาบน้ำเสร็จแล้วรู้สึกสดชื่นสบายตัวขึ้น เมื่อเช้าไม่ได้อาบน้ำความจริงถ้าไม่ได้ใหญ่มาเคาะห้องปลุกมีหวังคงได้ไปช่วยเขาเก็บตลาดเป็นแน่6 X& F3 P) \7 I; p
; l. S$ P$ s, i
8 u2 F- O1 x. _, y( N- `7 m
“หืม หอมจัง” เดินเข้ามาในครัวก็ได้กลิ่นหอมโชยเข้าจมูก เห็นใหญ่ยืนผัดอะไรไม่รู้ในกระทะ ข้างๆกันมีหนังสือคำภีร์ยอดยุทธ์ที่ติดตัวเขามาด้วย เห็นเขาหันมาอ่านๆแล้วก็กลับไปหยิบนู่นนี่ตักใส่เข้าไป ผมเลยเดินเข้าไปชะโงกหน้าดู
1 E8 M3 `5 J% h3 j7 i% s
# T! i1 V( s0 z6 e5 u2 B* Z( B' u! M1 ]" |" w9 G
“อะไรอ่ะ” + @+ R0 P4 n' Y* g
C( @ J% {( l( j; f
2 E9 B6 O8 h' D& z4 p“ปลาสามรส” ใหญ่บอกแล้วกันผมออกห่างเขาคงกลัวไอ้น้ำราดแดงๆในกระทะจะกระเด็นใส่ ผมยู่ปากก่อนถาม
0 C4 y/ v5 O) p2 f+ |: f1 N K" t
) a( w7 v6 v) O) T+ s" W
“ให้ฉันช่วยมั้ย”
% g2 U* l2 ], D R$ ?
! U/ p2 D1 {9 ^( t4 z5 n/ |6 _: j4 ^( \' Q
ส่ายหัวตอบมาให้ผมยู่หน้าใส่ ไม่ช่วยก็ได้ กลัวว่ามันจะวุ่นวายกว่าเดิมหรอกนะเลยเดินเข้าไปรื้อถุงที่วางไว้บนโต๊ะ อืมๆๆๆ
$ R( ?& n4 o0 s# M }, w' i, ^9 G0 i2 }. H* V& W
& {1 y% k3 s; [“ใหญ่ ขนมอ่ะ” ผมหันไปถามรื้อหาดูแล้วไม่มีแสดงว่าใหญ่เก็บไปแล้ว
* w& W/ K3 `; G1 F5 ^' Y# Q
- x( v `" y) Y ?0 _8 P
2 O7 q+ {+ f. N$ f+ {" e9 U" ~“ในตู้เย็น” ใหญ่ตอบทั้งที่ยังง่วนอยู่กับอาหารตรงหน้าไม่ได้สนใจผมเท่าไหร่ ผมเดินไปเปิดตู้เย็นหยิบปากิมไข่เต่าออกมาหนึ่งถ้วย ดึงฝาปิดหน้าออกจนน้ำกะทิกระฉอกหก เลยต้องวางถ้วยไว้ไปเอาผ้ามาเช็ดทำความสะอาดโต๊ะ แล้วเดินไปหยิบช้อนมานั่งกินขนมบนโต๊ะในครัว
9 C* E# [: \1 v3 d; D9 b" a O: C% E3 O3 X- U4 Y0 H' x) F5 |* g
6 @& d. m: p3 m: o- C2 O8 \( @3 W
คำแรกเท่านั้นแหละ...อร่อยเลย9 f- @' d) G3 @2 G$ E
5 h2 [* J( \; N
4 j# |+ x: j: Q x$ D! U
“กินป่ะ” ผมชูถ้วยขนมขึ้นเมื่อใหญ่เหลือบตามามองขณะรอน้ำเดือดส่ายหน้าปฏิเสธผมเลยเดินไปตักจ่อปากถึงที่- o/ D E& E& K5 [+ K5 Y' C+ n/ @- n
* ~# Y1 ?+ [% v1 j/ p6 y, n# Y: Q
; i$ G) y! _6 d' G7 {
“คุณกินเถอะ” เบี่ยงหน้าหลบ2 ]9 H& `1 x3 d- p9 K
: N& F5 O6 T' b8 [
4 R' R9 P* x4 D9 q
“ลองดูอร่อย” ผมขยับมือตามจนสุดท้ายใหญ่ก็ยอมอ้าปากงับช้อนเขาทำหน้าแหยะๆ สงสัยไม่ชอบของหวานแน่เลย
& M$ L! O5 r0 Y/ Z/ y& w9 V4 _3 C {+ s. G' t$ t: G. l4 t
: l8 z% X c& `) y" A
“หวาน”
" S& O$ {* B* }4 o0 k4 d
8 R% K8 J+ K( @* _
+ W' |2 `+ t, W3 n$ Tนั่นไง ผมเดาผิดที่ไหนเป็นประเภทเดียวกับไอ้ปอนด์อีกละ เซ็งเลย6 J5 U* v8 s2 a- n0 `' x
$ S! Q3 O' W! t' o- z
! V2 K, }6 q6 P) h3 h- h+ c3 ~# b" x
* }4 O) H; o. _; p; u1 H+ [1 R0 T
) o+ [8 E2 `, c7 c" F% U5 L: d( ^& M: H |2 L* r
“คุณเลิกกินขนมแล้วมากินข้าวก่อน” เสียงเรียกดังมาจากห้องนั่งเล่นสงสัยจัดโต๊ะเสร็จแล้ว อย่ามองผมด้วยสายตาว่าทำไมไม่ช่วยถ้าคุณมาอยู่กับนายหมาตูบจะรู้เอง ผมหยิบจับอะไรก็แย่งทำไปซะหมดเลยตัดปัญหานั่งกินขนมรออยู่ในครัวอย่างเดียว
) E/ I2 |" B* y- q- H. K9 H* o6 Q! M9 A, x& T- g0 F. [/ C: o
) M( x( c @: I6 r V# t# l
“ว้าวววว” เมื่อเห็นอาหารตรงหน้าผมก็ตาวาวขึ้นมาทันทีสรุปนายหมาตูบทำอาหารเป็นจริงๆด้วย ผมลองเอานิ้วคีบเนื้อปลามาลองชิม
0 v; |" p' A- O6 @: m( A) _- P7 x( R8 {
; s9 ^1 E; p9 G! j1 Oอืม ถึงไม่อร่อยเลิศแต่รสชาติพอได้
0 L! k1 Q: l' ?: Q# v6 `# \* `0 q+ Z2 [- q1 s+ a9 @. Z* t7 H& }
" n3 t v8 x; kมื้อนี้เขาทำอาหารสามอย่างคือ ปลาสามรสต้มจืดผักกาดขาวหมูสับเต้าหู้ไข่ และแกงเผ็ดเห็ดนางฟ้า2 f% f9 f' ]$ g- l& U% z+ i
! a: j/ L# u0 x3 I2 [. j6 i* |! j" @6 ^+ g' l9 L) A2 z7 m
“เพิ่งรู้ว่าหนังสือของนายมีเมนูพวกนี้ด้วย” ผมว่าพลางเอานิ้วคีบเห็ดมาชิมอีก อืมเผ็ดไปหน่อยแต่ก็โอเค
8 E5 w" j) `2 B( p$ Y" d4 Z( D& g( I) w/ @ H- k3 I- f# |
! i: I# k0 J: ]3 o& B' D
“มันอยู่หน้าท้ายๆ” ผมพยักหน้าหงึกหงักพลางรับจานข้าวของคนตอบคำมาใหญ่คดข้าวของตัวเองพลางนั่งลงบนพื้นพรมอีกด้านของโต๊ะเตี้ย% B3 \8 z3 G# B [$ |
4 X3 f/ @5 N- ^6 r: E
8 `" Z# {& I; T E- [: r) D) g
เราสองคนทานข้าวไปได้สองคำเสียงกดกริ่งก็ดังขึ้นผมเป็นคนลุกไปเปิดประตู อย่างที่เคยบอกไปใหญ่ค่อนข้างประหม่ากับคนแปลกหน้า; _: P: O' y' a
. O. t \" o8 B( w6 Z
" `9 S3 q! o! Q7 y- x
“อ้าวไอ้ปอนด์มาไมวะ” เปิดประตูมาก็ไม่ใช่ใครไอ้เพื่อนข้างห้องผมนี่เอง
+ X1 g' u% S! M; X R: ^0 i! m, M* S1 R" o
- D7 F6 o# J6 w
“หิวว่ะพิณไปต่างจังหวัดมีไรกินบ้างวะ”0 H5 u' e" g' Z
9 u% |' D5 y8 a1 h1 `
( ?3 x9 t9 W( q5 ^5 tเหมือนรู้เลยเนอะ มันไม่รอให้ผมเชิญเข้าห้องก็แทรกตัวเข้ามาเอง เดินผ่านเข้าไปยังห้องนั่งเล่น ขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อเห็นใครอีกคนนั่งอยู่ ผมดันมันให้มานั่งข้างกัน ก่อนหันไปบอกใหญ่ที่ปิดปาดเงียบเข้าสู่อีกโหมดทันทีเมื่อมีบุคคลที่สาม
0 A" \1 |8 a6 u9 S: \2 Q. v. b: ~2 g0 p0 I4 O) l5 D
$ U9 j; F# J* U4 r
“มันมาฝากท้องด้วย” ใหญ่ไม่มีท่าทีอะไรแค่ยันตัวลุกเดินไปตักข้าวมาอีกจาน, J& |) p4 v: _% q- q0 z
, n: Z( E) |3 G- X
5 N; ^- e0 Q% v& A2 U“สรุปมันเป็นใบ้ใช่ป่ะ” : z! E+ ~$ l8 k$ N2 Q9 k4 A
* C+ ]8 O; w+ X+ F
" b! Z' L: z2 I5 N3 D ~“ไม่ใช่เว้ยยย” แค่ประหม่าหรอก...กับผมก็พูดปกติกับพิณก็มีพูดบ้างถามบ้างนะแต่นอกนั้นหมดสิทธิ์ไม่มีเสียงเรียกจากคนตัวโตเลยสักนิด9 D; R9 C. P: T
- n* _1 L( @; P: w4 E4 {, s+ Z. e- x. ]+ W
ความจริงใหญ่ก็เจอไอ้ปอนด์บ่อยนะแต่เหมือนสองคนนี้ไม่ค่อยถูกชะตากัน(ผมว่าไอ้ปอนด์มากกว่าที่ชอบแผ่รังสีคุกคาม)3 i0 p4 r1 S1 N# U
% Y( n# B( A! ]3 V0 L9 C( s+ y
! ]" @. C6 v$ Z9 B' D
ใหญ่กลับมาพร้อมจานข้าวในมือ วางลงตรงหน้าไอ้ปอนด์ก่อนนั่งลงนิ่งๆแล้วทานข้าวไปเงียบๆ บทสนทนาส่วนใหญ่จึงผูกขาดระหว่างผมกับไอ้ปอนด์ ทานข้าวไปสักพักมันก็เปิดประเด็นใหม่ขึ้นมา7 X# C# a! s' w$ \' W
- R9 ^* l/ m+ H: [/ L* S2 Y/ N) L2 ^. l3 I
“กับข้าวนี่ซื้อหรอวะ”* W1 b0 Y3 ?0 l' v) n% r; f- Y
- b. n; C: u+ n$ ?
6 @3 C( d) G+ v: M( d6 F! M V
“ใหญ่เป็นคนทำ” ) }3 u& B4 f" s+ f v, I! K
4 \' O1 R! |8 X k
! @5 K+ h! v% |ไอ้ปอนด์ขมวดคิ้วหันไปจ้องบุคคลที่ถูกกล่าวถึงทันทีใหญ่เกร็งตัวอย่างรู้สึกได้
7 P& G5 u; ~8 y: F4 V" L! I* u/ W
" h( r a% r$ a; E8 u
( p5 @; p* h" J4 j“มันจะอยู่ที่นี่ไปถึงเมื่อไหร่”
% g; I7 a, s5 ^6 [8 u' {$ c) E
9 y+ k/ P7 B- Z- Q. x, b' r4 J" L" N9 ]& g
แกร๊ก4 N$ y2 Q4 w/ e, _9 W
: K3 @7 K: p6 _2 B/ A& s
, E8 q0 F7 V4 b# O n7 ^
คราวนี้เป็นทั้งผมและใหญ่ที่หยุดชะงัก
: X3 E7 {6 U" I0 t: P" Z6 J
5 H2 j9 Q& {' V6 ?$ y, ~9 g/ S6 P% p! f5 p1 V- X; d
ไอ้ควาย! มันประเด็นเดียวกับเรื่องอาหารตรงไหนวะวกออกเรื่องอื่นได้เสียบรรยากาศมาก8 P0 w- A+ ?! ]0 e# n
# [6 C3 _& j3 |$ I0 W" \1 y( @# p, Q' R
“โอ้ย” ผมบิดเนื้อตรงเอวมันเต็มแรงมันร้องเจ็บพลางกระเถิบตัวหนี แต่ยังไม่วายปากเสีย“เจ็บนะเว้ย กูแค่ถาม ทำไม หรือมึงจะให้มันเกาะกินไปตลอดชาติ”
1 P9 Q& @( }" T/ `, W0 |* [; ?
# W3 ]: `3 j8 A. o9 ]+ R9 p, v8 Y
- H# X2 U0 |. Y3 ~“ไอ้ปอนด์!!” คราวนี้เป็นผมที่ตวาดเรียกเสียงดัง มันพูดกับผมเรื่องนี้หลายครั้งแล้วแต่ผมก็เฉไฉตอบส่งๆเอาตัวรอดไปกะว่าเดี๋ยวมันเบื่อก็เลิกถามไปเอง ไม่คิดว่ามันจะใจร้ายใจดำมาถามต่อหน้าใหญ่
4 X! b4 I' Z. }' \
3 u& n# @' `5 F! b6 p
% U# j1 X# B' }# Z; vถึงสีหน้ายังนิ่งไม่เปลี่ยนแปลง แต่ผมกลับหวั่นใจ
- l/ v0 G7 E+ F% Y+ t9 ^ r) m
7 d, }% \3 \5 |( U9 _. A# C5 {! q2 J$ d a/ M7 L' }! C
: J' q+ e) z/ Jไอ้ปอนด์กลับไปได้สักพักแล้ว ขณะที่ผมไปส่งมันหน้าประตูอยู่ทางนี้ใหญ่ก็เก็บโต๊ะเรียบร้อย ผมเข้าไปชวนคุยด้วยเพราะกลัวว่าเขาจะคิดมากซึ่งเขาก็มีท่าทีปกติเหมือนไม่มีอะไรติดค้างในใจ ซึ่งนั่นทำให้ผมเบาใจ
: K6 e6 Z! _" J( j
, E! o2 P1 t. {; K9 j$ J2 E
& u1 s; @6 ~. dแต่มันก็แค่ช่วงเวลาหนึ่งเท่านั้น$ v7 f# g1 ^- w1 Y, }" {
% S$ ^: k) h8 X$ g$ w! t
4 G6 M6 J! p+ {; D5 A# Q- d( pเพราะหลังจากนั่งเล่นดูหนังแผ่นจบไปหนึ่งเรื่อง(ผมบังคับให้เขามาดูด้วยกัน) พี่มิ่งก็โทรมาให้ผมส่งงานของเมื่อวานให้ทางอีเมล์เพราะพี่แกดันลืมเอกสารไว้ที่บ้าน(วันนี้แกมีงานนอก)ผมเลยหายเข้าไปในห้องนอนร่วมสามชั่วโมงเห็นจะได้( u0 f$ d6 y9 z+ v7 W% q) S+ t/ ?
: Q2 } [5 Q" Z i$ ~" a* l% d2 J+ T: ?# f( }
พอออกมาจากห้องผมก็กวาดตามองไปรอบๆ หายตัวอีกแล้วไปแอบหลับมุมไหนอีกล่ะคราวนี้2 g) r" O8 b: J- L$ D
* a, Z. u) U" t) Y c0 g
9 M5 y& d3 @8 o! jแล้วก็เหมือนเดิมที่แอบซ่อนตัวอยู่มุมระเบียงอย่างเก่าเปลี่ยนแค่จากระเบียงห้องนอนเป็นระเบียงด้านนอก
% o: [1 ]2 J* j" V, q3 }% z
! `( }. w. o& d" D* _( p
% t/ [- ^4 {: W3 Xและคราวนี้เขาก็ไม่ได้งีบหลับเหมือนวันนั้น กลับนั่งกอดเข่าแหม่อมองออกไปด้านนอกอย่างไร้จุดหมาย มองผ่านกระจกจากมุมนี้แววตาของเขาไม่มีแววหม่นเศร้าหรือทุกข์ใจ แต่หัวใจผมกลับกระตุกอย่างรุนแรงเพราะแววตาคมดุกลับฉายความ‘ว่างเปล่า’ ดังเดิม...3 C* g6 q2 }9 Y- e
. O7 h E. F3 q9 V+ S( x
# u! |1 p, i3 q; D9 Q! w3 Qแววตาที่หายไปช่วงเวลาหนึ่ง แววตาที่ผมเกลียด3 m5 k4 M& c* G5 ]
- p5 L/ |# J/ @% I3 ?( O! ~
* L, ~) V% K" j$ O+ {3 w$ G0 d( j {
ครืดด
; O! }' C7 Z, g( N X- E9 O* a3 d P7 e
! N: F7 V7 e& N+ mผมเลื่อนบนประตูออกก่อนก้าวลงไปนั่งขัดสมาธิข้างๆเขา
, I2 @0 \/ s) g( j6 J
/ ^' t6 y5 U; e' f! W! O$ k) q3 G5 S
“ใหญ่...”9 j3 j6 A, r! j; W9 r# H
1 v& X% t( ~" w+ v" R
# ~4 Y- Y" s" e5 L
“ผมอยากทำงาน” ยังไม่ทันพูดจบใหญ่ก็แทรกขึ้นผมชะงัก...เขาเก็บคำพูดของปอนด์มาคิด
$ T4 [2 b4 D) ^8 s: X
6 q9 o9 k# u! o
, y) \5 N% \1 `- Q7 C) Z“อย่าไปฟังไอ้ปอนด์เลยมันปากหมา”2 m& _8 X6 N3 p# D* ]3 z
6 y+ p% L6 x1 G0 l$ a
; @8 N5 u' D0 C, ~: ?* R. E“ไม่เกี่ยวกับคุณปอนด์หรอก ผมคิดเรื่องนี้มาสักพักแล้วและคิดว่ามันถึงเวลาสักที”เขายังนั่งกอดเข่าเหม่อมองออกไปยังท้องฟ้าเบื้องหน้า กลับเป็นผมเองที่เอาฝ่ามือแนบแก้มสากอีกฝั่งและดันให้ใบหน้าเขาหันกลับมาทางผม1 f3 @: e/ c, F D8 e, B
8 Z9 X! S s$ ~2 }9 S* W
' W7 H. g7 v3 S- H0 I$ c1 B# Nมองลึกเข้าไปในดวงตาคมตรงหน้า มือที่ยังนาบอยู่บนแก้มสากลูบเบาๆให้อะไรก็ตามที่เขารู้สึกอยู่ตอนนี้คลายลง ทำไมนะแค่ผมขอดูแลเขาไปเรื่อยๆแบบนี้มันผิดนักหรือไง ทำไมต้องพยายามผลักไสเขาไปไกลตัว, ]' i1 ]0 X3 I
! M& v, Y2 t' x; A8 q' u L" @& }5 l- I1 K# f# t" X
“นายก็ทำงานบ้านให้ฉันนี่ไง” เขาส่ายหัว มือใหญ่ทาบลงบนมือผมบนแก้มของเขา
! O& } e: t$ z- {* @
/ k6 j0 |# L8 C( N6 \* L
. O; j7 U0 w1 g& K; W' w“นั่นไม่ใช่งาน” เขาจ้องกลับมาอย่างสื่อความหมาย หัวใจผมเต้นระรัว“ช่วยผมนะ”
+ u# F0 N! `9 b( d' B% s0 o! l# G/ g, c) I# u
( G4 B% ?5 Q! m. w# o$ E, Z7 Jผมเม้มปากใจอยากจะปฏิเสธแต่จำต้องพยักหน้าตกลง
/ A( s$ ^$ I6 C4 i; C4 l( z; |
! {" g1 S" M6 F3 P+ w) a8 k
9 d, B3 ~& B4 v& Vมันคือความตั้งใจแรกของผมไม่ใช่หรือ ช่วยเหลือให้เขามีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นเพื่ออยู่ในสังคมได้อย่างเท่าเทียม สามารถหยัดยืนด้วยตัวเองได้
+ I* v0 }: h& x' W9 i
# h, `& {1 q3 O1 Z6 f
% D- L5 z; v- s! e& ^* U! gแต่ตอนนี้กลับเป็นผมเองที่อยากเหนี่ยวรั้งเขาไว้ข้างตัว อยากให้เขาพึ่งพาต่อไปเรื่อยๆไม่ใช่ไอ้ปอนด์ที่ผิด ไม่ใช่ใหญ่ที่ผิด เป็นผมเองที่มีความคิดแย่ๆ - x5 v. C7 I6 t
+ i) Q% K' @; i$ ^0 ^! S. E4 B3 [- s9 B: C3 ~, G& @. U
“อืม!งั้นพรุ่งนี้ไปหางานกัน!”' o3 F7 |+ {3 V- f( {$ e7 W. W
& f( ?: c0 S p) Y
j m$ v/ V/ V% W% yคงถึงเวลาเสียที...7 y7 \/ K! w$ }5 |9 |
- L% i( o5 v9 B4 [# f
+ X6 [7 t- \' }
$ y5 z- q9 y& x4 \2 m, U/ J+ y
Z- D, o, V7 S: g kการหางานให้ใหญ่นั้นไม่ง่ายเลย เพราะเขาไม่มีหลักฐานแสดงตัวตนสักอย่างไม่ว่าจะเป็นบัตรประชาชน ทะเบียนบ้านหรือบัตรต่างด้าวหากันจนเกือบจะถอดใจแต่สุดท้ายก็ได้งานเป็นเด็กยกของที่ร้านอาแปะใกล้คอนโดนี่เอง(เส้นผมบังภูเขาแท้ๆ!) เป็นร้านขายส่งจำพวกของชำผมถามถึงค่าจ้างอาแปะให้วันละ 150 บาท ทำงานตั้งแต่ตีห้าถึงสองทุ่ม (เวลาร้านเปิดปิด)คือเหนียวมาก เขี้ยวลากดินสุดๆผมไม่อยากให้ทำแต่ใหญ่บอกว่าเขาทำได้& _& |9 o' o+ M
6 m8 ^ k5 K* d% d2 j, W! F, \
; h1 M O5 d/ U% Rหึ! เห็นไม่มีทางเลือกหน่อยกดราคากันเลยนะอาแปะ!!0 k2 k, z% `. \% |0 n
" l& w; b1 f1 J& m" ^+ S7 ~, Y# {) S5 E! y# u" e" N0 V
เอาเถอะ ตอนแรกอาแปะจะไม่รับด้วยซ้ำเพราะอย่างที่บอกเขาไม่มีอะไรสักอย่าง แต่อย่าลืม!เขามีในสิ่งที่คนอื่นอยากจะมีแต่ลูกจ้างทั่วไปแทบไม่มี!! นั่นคือรูปร่างอันโดดเด่นกับหน้าตาหล่อลากไส้ แล้วจะรอดสายตาอาหมวยที่พุ่งหลาวตัดหน้าอาแปะแทบจะอัญเชิญเข้าทำงานหรือ บอกเลยไม่มีทาง! ใหญ่ทำหน้ากลืนไม่เข้าคลายไม่ออกผมเลยให้โอกาสเปลี่ยนใจ!, r- x0 C* w' m& O* ~% h, e; v: \
" I# g, X# p2 ~( ^! W* s7 C/ f
# U4 e' [" z s$ `7 i4 c
แต่เขาก็ไม่!- g5 ?: T9 `3 S0 a1 J5 c* c8 e* g
7 r. M+ _+ ?- b( N$ H& T8 ]
5 C; W: U2 _# L& K: P* m ~7 e: h; U
โดนชะนีจับกินเมื่อไหร่จะสมน้ำหน้าให้!! . ^. [* X5 k! v4 t/ Q
*******วันนี้แวะมาลงให้2ตอนครับ ไม่ต้องเป็นกังวลน่ะครับมีจนจบครับ*****
4 @% ?+ \5 A8 b2 U3 }* S 3 j6 o" g1 [, b. x. _* l( f
|
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2020-4-7 21:31:42
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2020-4-7 22:40:59
โพสต์ 2020-4-8 02:28:32
ขอบคุณครับ