รักเร่ร่อน...ของคนจรจัด7 bymod-cup

tor_8915

เร่ร่อน7


: e4 b9 k4 P  ]& v% g0 T% a
4 }$ A3 Z1 n3 Z2 i
“ฮ้าวววว”
+ L4 r8 i# K! f" p
$ Z. \2 K3 |% i9 n
ผมยกมือปิดปากหาวขณะที่หมุนควงพวงมาลัยรถเลี้ยวขวาข้ามสี่แยกไฟแดงที่เพียงเลี้ยวโค้งไปก็เจอปัญหารถติดยาว ไม่ใช่เกิดจากช่วงเวลาเร่งรีบเหมือนอย่างเช่นในเมือง แต่เพราะวันนี้เป็นวันเสาร์ วันหยุดของผม เป็นวันที่ผมพานายตี๋ใหญ่กับเจ้าตี๋น้อยมาเที่ยวตลาดนัด
0 z1 `- f, c- V- d
# w& ?8 t) y2 |$ q4 t! v
เรียกว่าเที่ยวก็ไม่ถูกซะทีเดียวต้องบอกว่ามาจับจ่ายหาซื้อของ(ถูก)ไปกักตุนซะมากกว่า


  Y! M. ^0 Y  S0 d4 I% ?& T  Q7 Jตลาดนัดที่เรามากันวันนี้ผมก็เพิ่งเคยมาครั้งแรก ‘ตลาดนัดค่ายจิรประวัติ’ หรือเรียกกันจนติดปากว่า ‘ตลาดนัดหน้าค่าย’  ไอ้ปอนด์แนะนำผมมาเพราะมันมักจะถูกพิณบังคับให้มาด้วยกันแทบทุกอาทิตย์ (มันไม่อยากมาอยากนอนตื่นสายมากกว่าแต่ขัดพระบัญชาของเมียไม่ได้)  
- l( R$ U8 g1 N$ u

เป็นตลาดนัดช่วงเช้าเริ่มตั้งแต่ประมาณตีห้าจนถึงเที่ยงตรง มีเฉพาะวันเสาร์-อาทิตย์อยู่ในความควบคุมดูแลของทหาร ไม่มีทั้งรถยนต์และรถจักรยานยนต์เข้ามาเพ่นพ่านในส่วนของตลาดนัดต้องเอารถไปจอดในที่จอดรถที่จัดไว้ให้เท่านั้นแล้วเดินเท้าเข้ามาจึงสะดวกสบายต่อการเดินเลือกจับจ่ายใช้สอย
. U4 {9 H% |9 O
# r4 {" ]* h7 m' ?% |/ }$ B( D/ w
เหมือนอย่างเช่นตอนนี้ที่ผมจอดต่อท้ายรถ CRV และมีรถยนต์อีกหลายสิบคันจอดเรียงยาวต่อท้ายรถผมเพื่อจ่ายเงิน5 บาทแลกตั๋วเพื่อเอารถเข้าไปจอดยังที่จอดรถ ส่วนรถจักรยานยนต์ที่ขี่ฉวัดเฉวียนแทรกแซงตัดหน้าปาดหลังรถผมอยู่ตอนนี้มีที่จอดรถอีกทางหนึ่ง


/ s: ]  J2 a* K  cพูดถึงพวกคุณทหารก็จัดการเป็นระเบียบเรียบร้อยดีนะ ที่จอดรถก็กว้างและมีบริการหลายแห่งทั้งส่วนหน้ากลาง และท้ายตลาดถ้าจะผิดก็คงผิดที่ปริมาณรถและคนที่มีมากเกินไปเนี่ยแหละ
( B; p( b6 `, {) Z! _; J% z. w1 @' Z; C

: x. R: }4 m1 L; x8 r( hสรุปมันคือตลาดนัดหรืองานวัดที่สิบปีมีหนกันแน่คนถึงได้แน่นขนัดนัก


ถ้าให้เดาส่วนหนึ่งเพราะวันนี้เป็นเสาร์สิ้นเดือนที่นำพามนุษย์เงินเดือนอันหื่นกระหายอยากใช้เงินมารวมตัวกัน ณ ตลาดแห่งนี้...รวมถึงผมด้วย =.=

0 }3 [& K' F. g% }+ h8 n/ Y
2 y* ^7 j9 b! u“ใหญ่ๆขอเหรียญห้าหน่อย” เพราะมัวแต่มองดูบรรยากาศแปลกตาโดยรอบเลยลืมเตรียมเหรียญเอาไว้ พอถึงคิวตัวเองเลยต้องตบไหล่กว้างยิกๆ ขาก็แตะคันเร่งเพื่อให้รถไปจอดตรงคนแลกตั๋ว
. `" ?" j; {; `; e; Y2 H

  E' R1 j. y0 K. y" H7 H: u! ?1 mใหญ่เอี้ยวตัวไปทางด้านหลังเพื่อหยิบกระเป๋าสะพายของผมที่เจ้าตี๋น้อยนอนทับอยู่ พอดึงสายกระเป๋าออกมาเลยกลายเป็นว่าตี๋น้อยกลิ้งหลุนๆตกลงไปที่วางเท้าด้านล่าง ฮ่าๆ น่ารัก

$ S' i1 w7 _  F% s% _
ใหญ่ควานหาเหรียญส่งมาให้ผมซึ่งผมก็ส่งให้คนแลกตั๋วอีกที ก่อนเริ่มออกรถอีกครั้งเพื่อวนหาที่จอด สุดท้ายก็ได้ที่จอดรถใต้ร่มไม้ใหญ่ใกล้ห้องน้ำ
6 v' e" E* D  Z" V7 Z

“ไอ้ตี๋อย่าซน!” ใหญ่ดึงสายจูงไว้พลางดุเมื่อตี๋น้อยจ้องแต่จะกระโจนไปข้างหน้าอย่างเดียวตั้งแต่ลงจากรถหางนี่กระดิกดิ๊กๆเชียว


“มาเดี๋ยวฉันจูงเอง” ผมขันอาสา
" V+ B& e7 J5 L3 M7 t/ c
+ o/ I# @* b+ g# j) p5 d3 c
  E7 u) m1 ?" ?9 R. H! o“ผมเองดีกว่าคุณใจดีเดี๋ยวมันเหลิง” ผมร้องเหอะหลังจากที่ใหญ่บอกนี่ก็แปลกคนมันเป็นหมาจะไปคิดอะไรแบบนั้นได้ไงเล่า!

1 i. J9 O: d1 y7 Z& {0 {
4 m, ^% ~' W$ X3 i# r/ w# N% [* p“ตามใจ” ที่ยอมไม่ใช่เพราะเห็นด้วยกับเหตุผลติ๊งต๊องของใหญ่หรอกนะ แต่เพราะพอตี๋น้อยมันดื้อมากๆจะพุ่งไปตะกุยขาคนที่เดินผ่านไปมา ใหญ่ก็ม้วนสายจูงพันกับฝ่ามือให้หดสั้นลงจนตัวตี๋น้อยลอยหวือขึ้นมาในอ้อมแขน เขาก้มลงไปกระซิบอะไรกับตี๋น้อยไม่รู้หน้าตาขึงขังเชียว ก่อนเอากำปั้นทุบหัวมันเบาๆไปหนึ่งที แล้วพอวางมันลงบนพื้นอีกครั้งคราวนี้ตี๋น้อยยอมยืนกระดิกหางนิ่งๆประหนึ่งไม่เคยซนมาก่อน

$ c( G" t/ [/ w2 ^1 a: Y
0 }6 U+ {- N& J; e8 h9 @) |เหลือเชื่ออ่ะ! คนกับหมาคุยกันรู้เรื่องผมเหวอไปเลย
8 L1 i& `- q1 j! h$ T: {& M

“คุณคนเล็ก” แหมมม เรียกซะเต็มยศเลยนะ

4 r6 E% }; {9 e6 q4 X8 z: t( m
) {& C( P5 Y$ V3 h" ?' x. O$ C3 v“ว่าไงแล้วบอกให้เรียกเล็กเฉยๆ”
" Y$ p% L& J7 y  l4 Q+ f) j

  I7 R& p, Z) ]6 [& n! u“ผมทำอาหารให้ทานมั้ย” สรุปฟังกันบ้างป่ะ


แต่เดี๋ยวนะ เมื่อกี้เขาว่าอะไรนะจะทำอาหารให้ผมทานหรอ
: {- o6 z, Z7 V$ U6 A( M/ }  y! t/ f  b
0 h: O' S6 }2 l5 S, \; Q, Q
“นายทำเป็น” ผมหยุดฝีเท้าหันมองหน้าเขา...นายหน้าหมาตูบเนี่ยนะจะทำอาหารให้ผมทานท่าทางไม่ให้เลยขอบอก
; H. K7 B+ L1 F) i
% f0 l- t2 r4 q7 P
เขาพยักหน้าก่อนว่าต่อ

( X9 q3 ~0 B) t  h8 e% U
0 s1 g8 m1 t. j5 X“ผมเห็นคุณกินแต่กระเพราไข่ดาวแล้ววันนี้ก็วันหยุดของคุณ ผมเลยอยากทำ”

9 z9 C7 |# J) V. a' c: N( [- h* E# X
“ไม่คิดว่านายจะทำอาหารเป็น”
4 m) x4 n3 I9 V+ P  Y5 \" B

9 s; O# g3 P, s$ R“ผมก็ไม่เคยทำแต่คิดว่าน่าจะทำได้”
: v: [$ Z" k7 ]

1 x2 \' n4 `1 c" @* w$ I  V5 f, Kนายเอาอะไรมามั่นใจขนาดนั้น ของแบบนี้คิดว่าทำได้แล้วมันจะได้ดั่งใจคิดหรือไง มันต้องมีทักษะพื้นฐานติดตัวบ้าง อยากพูดนะ แต่เห็นใบหน้ามีหวังกับสายตาแวววาวมุ่งมั่นทำให้ผมพูดไม่ออก ได้แต่ยิ้มกว้าง เอาน่า ไม่ลองไม่รู้
) u! B3 a" U: l+ U8 R
8 `. L" T, p, v( Y
: n) S6 j  H! k8 Q$ x# {บางทีนายหมาตูบของผมอาจจะมีพรสวรรค์ด้านการทำอาหารซ่อนอยู่ก็เป็นได้
6 y, x4 e8 M" d3 `) j$ T  _- s4 V

“งั้นเดินเล่นตรงตลาดผ้าก่อนเนอะ”
' v+ _5 L% O8 _. n# e7 M; n* q, {

: g7 U" q; M% p6 nผมหันไปยิ้มตาหยีบอกซึ่งใหญ่ก็ยิ้มบางพยักหน้าตอบกลับมา
3 F7 Z/ x! e; `/ W! l8 ]
( b) ~6 w' x% \  n6 s% B2 ^
หลังจากนั้นผมก็เดินนำเคียงเขาเข้าไปยังโซนขายผ้า มีทั้งมือหนึ่งมือสองราคาตั้งแต่หลักสิบถึงหลักพันให้เลือกสรร แล้วไอ้ที่ว่าหลักสิบคือสิบจริงๆตัวละสิบบาทยังมีเลย! คืออะเมซิ่งไทยแลนด์มากแล้วไม่ใช่ว่าสภาพดั่งผ้าขี้ริ้วอะไรแบบนั้นนะ คือสภาพมันดีเลยล่ะแถมซักซะหอมกลิ่นน้ำยาปรับผ้านุ่มฟุ้งจมูก แบบที่แขวนบนราวก็จะแพงหน่อยสามตัวร้อยงี้ตัวละห้าสิบงี้ แต่ที่กองๆอยู่บนผ้าใบนั่นถูกจริงถ้าเลือกดูดีๆก็จะได้ของดีราคาไม่แพง
- H" z# c, @) ?, ^, p! ]! ^; C
9 ^- K( k) A' s' X' ]2 [- B' J. E
, ~; N: e, E) rผมคนหนึ่งที่ดิ่งเข้าไปนั่งบนเก้าอี้เตี้ยแบบเดียวกับเก้าอี้ซักผ้า เข้าไปรื้อๆคุ้ยๆกว่าจะได้เสื้อกล้ามสีเข้มมาสามตัวเล่นเอาปาดเหงื่อ อยากได้เสื้อยืดกับโปโลบ้างแต่ไม่มีไซส์ที่ใหญ่ใส่ได้ จะซื้อตัวใหม่ให้เขาก็ไม่เอาร้องค้านว่ามันแพงแถมพาเจ้าตี๋น้อยเดินหนีออกนอกร้านมาเลย สุดท้ายเป็นไง ผมเลยต้องกลายร่างกลืนกับพวกเหล่าคุณแม่บ้านเพื่อแย่งชิงสมบัติล้ำค่าในกองภูเขาใหญ่


/ Y8 a" z& M# O/ j“ใหญ่ๆดูกางเกงกันๆ” แล้วผมก็เลี้ยวขวาเข้าไปในร้านกางเกงผ้ายางยืดสามส่วนที่แขวนอยู่บนราวเหล็ก ป้ายกระดาษลังสีน้ำตาลเขียนด้วยเมจิกสีน้ำเงินตัวใหญ่‘ซื้อ 3 แถม1’ โอ้วววโปรโมชั่นถูกใจให้จริงยิ่งกว่าบิ๊กซีซุปเปอร์เซนเตอร์ซะอีก แถมยังเป็นผ้ามือหนึ่งจากโรงงานราคาเลยถูกตัวละ 50 บาทเอง
5 D  w1 P4 E1 C
; f" g7 t( Z  u
งานนี้ใหญ่ไม่มีสิทธิ์คัดค้านเพราะผมไม่ผิดข้อตกลง ของดี ถูก ง่าย สบายกระเป๋า ผมเลยคันไม้คันมือเลือกหยิบมาห้าตัวแต่ใหญ่แย่งเอาไปเก็บสามตัว ซึ่งผมไม่ยอมเลยไปหยิบกลับมาอีกหนึ่งตัว เอาล่ะสามตัวคนละครึ่งทาง วินวิน
; v1 w; Z: C  \7 y- E) o' j

“คุณ พอแล้วนะ” ใหญ่ทักเมื่อเห็นผมกำลังเพลิดเพลินกับการหาซื้อเสื้อผ้าให้เขา ผมเข้าออกเป็นสิบร้านขณะที่ในมือใหญ่มีถุงเสื้อผ้าอยู่เพียงสองถุง เพราะไม่ว่าผมจะเข้าร้านไหนใหญ่ก็จะลากผมออกมาทุกครั้ง เลยกลายเป็นว่าได้เสื้อผ้ามาจากสองร้านแรกเท่านั้นแล้วดูสิ! ยังมาทำหน้าหน่ายใจอย่างกับผมซื้อมากมายงั้นแหละ!


1 m$ Y% s. e6 J7 Q6 j4 d0 G“ยังไม่พอ”
( [; m1 T) \1 L
. b- G9 h1 g9 v1 I# W$ R# C8 R
0 V$ K, c% Y7 y“คุณ...”

& S% p) h0 D" x" `; L- A
) M& D7 ]9 L1 W+ q“นายยังไม่ได้รองเท้าเลย!” ผมเถียงก่อนที่เขาจะพูดไปมากกว่านี้


! T" V+ o0 y: s- a" \4 F' B8 h“ผมใส่คู่นี้ได้”
* z/ A+ A. b5 e2 B: P1 s
% c3 T" X# m1 r, X: T
1 x( f4 A; K+ K/ \“คู่นี้เนี่ยนะ” ผมขึ้นเสียงสูงพลางเหยียดมองไปยังรองเท้า(อัปรีย์)ที่เขาสวมใส่อยู่ มันเป็นรองเท้าหูคีบของผมที่หูขาดแล้วแต่ยังไม่ได้เอาไปทิ้ง เจ้าตี๋น้อยมันไปคาบมากัดเล่น ใหญ่เห็นเลยเอามาซ่อมด้วยการปักเข็มหมุดติดหูที่ขาดไว้กับพื้นรองเท้า มันมีคุณสมบัติพิเศษที่ใส่แล้วไม่สามารถลงน้ำหนักเท้าแรงได้(เพราะเข็มหมุดมันจะหลุด) สามารถอบอุ่นส้นเท้าได้จากอุณหภูมิที่ร้อนของพื้นปูนซีเมนต์เพราะเท้าผมมันเล็กกว่าเขาเกือบครึ่งแล้วนึกถึงสภาพตอนเขาใส่รองเท้าของผมสิ ใช่!! ส้นเท้าของเขาเดินเปลือยเปล่าท้าพื้นดินมาก! มองๆแล้วมันไม่สมควรเรียกว่ารองเท้าด้วยซ้ำเหมาะแก่การเอาไปเฉือนทำเชื้อเพลิงก่อไฟเตาถ่านมาก


' W& A0 b7 d4 r/ o“ผมไม่ค่อยได้ออกไปไหน...” ยังจะมาเถียงงึมงำอีก ผมเลยถอนหายใจเฮือกบอกเขาด้วยน้ำเสียงอ้อนวอนเต็มที่


“ขออีกอย่างเดียวแล้วจะไม่ทู่ซี้ซื้ออะไรให้แล้ว นะ”
. G& K, O. [0 u. ?$ a) W

, m/ ~% {5 g9 K0 S' N, Tแล้วใช้ลูกอ้อนขนาดนี้มีหรือใหญ่จะค้านผมได้ ^_^
) Y+ o5 q4 R) G$ j! b1 h0 D
; ?- d8 X/ T& c: a8 ?  \" M
“อีกอย่างเดียวพอนะ...”

) s/ }9 ~+ }8 e3 @7 g
แล้วสุดท้ายผมก็ได้รองเท้าหูคีบตราดาวสีเขียวอ่อนเบอร์ 11 (เบอร์ใหญ่สุด) มาหนึ่งคู่อยากได้รองเท้าหนังแบบเท่ๆนะ แต่ใหญ่ไม่ชอบอยากได้แบบนี้บอกว่าเข้ากับเสื้อผ้าที่เขาใส่ดี(เสื้อกล้ามกางเกงผ้าร่ม) ผมว่าเขาอ้างไม่เอาของแพงมากกว่า ชิ
' L1 ]% d, J. ?8 y- H
  p( C  p4 K# O! p, F6 F
0 k! U8 V* T% A) ?+ y2 f% j% eเมื่อภารกิจหาผ้าให้หมีใส่เสร็จสิ้น ผมก็เดินมายังโซนเนื้อสัตว์เพื่อเลือกซื้อวัตถุดิบไปทำอาหาร คราวนี้แหละใหญ่จัดเต็มไม่เกรงใจเลย เขาหันมาถามว่าซื้อไปตุนไว้มั้ยถูกดีผมก็เออๆไปก็ไม่ใช่คนทำนิ อีกอย่างใหญ่พูดแบบนี้แล้วแสดงว่าต่อไปผมคงได้กินฝีมือเขาทุกวัน

3 `% [" g# |- e/ ?
ผมชอบตลาดนัดหน้าค่ายนะ จัดเป็นระเบียบดีแยกของแต่ละประเภทไว้อย่างชัดเจนเป็นโซนๆไม่กระจัดกระจาย ต้องขายเป็นที่ที่จัดไว้ให้ห้ามหาบของเดินเร่ขายเด็ดขาดไม่อย่างนั้นจะมีเจ้าหน้าที่พี่ทหารมาจัดการไล่ งือ โหดมาก

3 m  C8 L, J# ~
เสร็จแล้วเราก็เดินขึ้นไปยังโซนผัก ก่อนไปถึงเสียงเจ้าหน้าที่ก็ประกาศมาตามสายว่าใกล้แปดโมงเช้าแล้วให้เตรียมตัวหยุดยืนตรงเคารพธงชาติ ผมก็คิดว่าเออคงไม่มีใครฟังเพราะผมเห็นหลายที่แล้วบอกแบบนี้ไม่เห็นมีใครจะทำตามยังเจี๊ยวจ๊าวจับจ่ายกันปกติ

' z8 G5 B6 P5 ^2 d
- C; j+ g8 e1 g7 J5 a- j  F  Zแต่แล้วผมก็คิดผิดเมื่อเสียงเพลงชาติขึ้นทุกฝีเท้าที่เดินหยุดชะงัก แม้แต่แม่ค้าที่นั่งขอดเกล็ดปลายังหยุดมือวางมีดขึ้นยืนตรง ทุกเสียงเงียบลง เสมือนแผ่นหนังสะดุดให้ภาพทุกอย่างหยุดนิ่งจวบจนเสียงเพลงจบลงตลาดจึงกลับมาคึกคักดังเดิม
! n, y/ t6 W+ x; y# X  C5 N
: V& D- c  z' r& b+ z( S
% H+ @$ N5 ?* S& Jเช่นเดียวกับใหญ่ที่ขยับตัวไปเลือกผักอย่างชำนาญจนผมทึ่ง ความจริงผมอึ้งตั้งแต่เขาเลือกเนื้อสัตว์จำพวกหมูไก่ ปลา ตั้งแต่เมื่อกี้แล้วแบบพลิกซ้ายขวาเป็นอันรู้เรื่อง ผมนี่แม่เคยใช้ไปซื้อยืนจ้องอยู่นานว่าอย่างไหนคือสดจนสุดท้ายก็ได้แต่หันไปขอความช่วยเหลือจากแม่ค้า


/ W" ~! \# P2 b- ^% K“คุณอยากได้อะไรอีกมั้ย”
5 W' D6 y" G# D
. z% l! y0 g' r: A
ผมส่ายหัว ไม่ล่ะ แค่นี้ก็สงสารใหญ่จะแย่ ข้าวของพะรุงพะรังถุงเต็มสองมือ ปลายนิ้วที่เกี่ยวถุงไว้ขึ้นสีม่วงอย่างเลือดมาเลี้ยงไม่ถึง ส่วนผมน่ะหรือเดินตัวปลิวจูงตี๋น้อยอย่างสบายใจเขาไม่ให้ผมช่วยถืออะไรเลย! ได้แต่บอกจูงตี๋น้อยจอมซนอย่างเดียวก็ลำบากแล้วได้ข่าว นายอบรมมันซะเรียบร้อยเลยไม่ใช่รึ!
* H* |, \5 g8 T/ |5 D) a8 _

$ b9 L, k% Y* t  N# I7 P# t“ใหญ่ๆอยากกินขนมไทย” ระหว่างเราเดินกลับไปที่รถ ผมก็เจอร้านขายขนมไทยใส่ถ้วยซีลปิดฝาเหมือนแก้วชาไข่มุกผมชอบกินขนมไทยนะชอบมากกกกกก แต่หาร้านอร่อยๆกินยาก แต่สำหรับร้านนี้โลโก้สีชมพูที่ประทับบนฝาทำให้ผมปรี่เข้าไปหาเลย พิณเคยซื้อมาฝากผมจำได้และจำได้ดีมากว่ารสชาติอร่อยแค่ไหน
4 }9 ^" X9 I# Q

“ใหญ่กินมั้ย” ใหญ่ยิ้มบาง อย่างที่ผมเดาความหมายได้ว่า ‘แล้วแต่คุณ ยังไงก็ได้’ ถามแม่ค้าแล้วได้ความว่าเก็บไว้ได้หลายวันผมเลยจัดการหยิบมาทุกอย่างที่ร้านมีอย่างละห้าแก้วทั้ง ปากิมไข่เต่า เต้าส่วน บัวลอย ลูกเดือยและลอดช่อง
! A! f2 x  j# `/ G$ ?

# {# z# `& l) T# B- y3 y“คุณชอบหรอ” ใหญ่มองตามอึ้งๆ(ด้วยใบหน้านิ่งขรึมเหมือนเดิมแต่ผมมองออก)ผมยิ้มกว้างพยักหน้า
7 E1 [) O+ P% y: Y4 W
" b4 t& S  }( k' a8 E0 Q- C6 J7 h
' N* \( ^. a3 m& S: A* G' a“มากกกกกกกกกกกกกกก ถ้าใหญ่ทำอาหารได้หัดทำขนมด้วยนะเอารสชาติที่ฉันชอบ” ใหญ่นิ่งก่อนออกเดินอีกครั้งผมจูงเจ้าตี๋น้อยเดินเคียงกันไป เหมือนเขาจะไม่สนใจแต่เสียงที่ลอยแว่วเข้ามาก็ทำให้ผมยิ้มกว้างกว่าเดิม


“ผมจะหัดทำ...”


/ x, u3 g& V1 X6 o
: P2 n$ w% j# Z
8 b% X: B) S- [" u1 r) o6 Dพอกลับมาถึงห้อง ผมก็ขอตัวไปอาบน้ำเพราะเหนียวตัวเหลือเกินใหญ่แยกตัวเข้าไปในครัว ส่วนเจ้าตี๋น้อยได้กระดูกแทะเล่นที่ผมซื้อให้ก็ตรงดิ่งไปมุมห้องนั่งเล่นทันที

. E5 |1 y( W8 H# T& C( Q
% n3 O# K4 @+ nอาบน้ำเสร็จแล้วรู้สึกสดชื่นสบายตัวขึ้น เมื่อเช้าไม่ได้อาบน้ำความจริงถ้าไม่ได้ใหญ่มาเคาะห้องปลุกมีหวังคงได้ไปช่วยเขาเก็บตลาดเป็นแน่
6 v8 X1 @6 k( I. u  j/ F
6 U  B* M0 K+ b7 q5 h2 |
“หืม หอมจัง” เดินเข้ามาในครัวก็ได้กลิ่นหอมโชยเข้าจมูก เห็นใหญ่ยืนผัดอะไรไม่รู้ในกระทะ ข้างๆกันมีหนังสือคำภีร์ยอดยุทธ์ที่ติดตัวเขามาด้วย เห็นเขาหันมาอ่านๆแล้วก็กลับไปหยิบนู่นนี่ตักใส่เข้าไป ผมเลยเดินเข้าไปชะโงกหน้าดู

' B. r/ l$ @" C& x! f
! E; p, V9 ^- F' v. _/ P“อะไรอ่ะ”

) b) D9 [* ~7 v5 ?
“ปลาสามรส” ใหญ่บอกแล้วกันผมออกห่างเขาคงกลัวไอ้น้ำราดแดงๆในกระทะจะกระเด็นใส่ ผมยู่ปากก่อนถาม

& Q8 Z# x+ w1 |) S
  [+ j: G0 K6 w“ให้ฉันช่วยมั้ย”


& S2 j- N* f+ }ส่ายหัวตอบมาให้ผมยู่หน้าใส่ ไม่ช่วยก็ได้ กลัวว่ามันจะวุ่นวายกว่าเดิมหรอกนะเลยเดินเข้าไปรื้อถุงที่วางไว้บนโต๊ะ อืมๆๆๆ
* U2 W+ c  D# c0 h+ h/ ?3 T
! r( ]& D/ i" Y/ G  |4 U8 h
; `, }! w$ H/ }) j. ]“ใหญ่ ขนมอ่ะ” ผมหันไปถามรื้อหาดูแล้วไม่มีแสดงว่าใหญ่เก็บไปแล้ว
( g% e$ z3 U, p- h

“ในตู้เย็น” ใหญ่ตอบทั้งที่ยังง่วนอยู่กับอาหารตรงหน้าไม่ได้สนใจผมเท่าไหร่ ผมเดินไปเปิดตู้เย็นหยิบปากิมไข่เต่าออกมาหนึ่งถ้วย ดึงฝาปิดหน้าออกจนน้ำกะทิกระฉอกหก เลยต้องวางถ้วยไว้ไปเอาผ้ามาเช็ดทำความสะอาดโต๊ะ แล้วเดินไปหยิบช้อนมานั่งกินขนมบนโต๊ะในครัว
8 Z' u) y5 Z  b0 E( x: q& q

คำแรกเท่านั้นแหละ...อร่อยเลย
+ ]; \( ]  v" ^' d' c1 T% D
0 }' S: J& \" Y  @. T; U
“กินป่ะ” ผมชูถ้วยขนมขึ้นเมื่อใหญ่เหลือบตามามองขณะรอน้ำเดือดส่ายหน้าปฏิเสธผมเลยเดินไปตักจ่อปากถึงที่
, Q. |: k8 r9 u' d+ `

4 u: B7 K  z" e% _( R  p& E- J“คุณกินเถอะ” เบี่ยงหน้าหลบ


& h9 [0 ~" W* B1 O“ลองดูอร่อย” ผมขยับมือตามจนสุดท้ายใหญ่ก็ยอมอ้าปากงับช้อนเขาทำหน้าแหยะๆ สงสัยไม่ชอบของหวานแน่เลย

" ^) A, n8 q% ?9 I
“หวาน”
! R0 \# c; @7 E7 j% }3 E( |- q- i3 V
+ `, G& @% S' X1 ]! G
นั่นไง ผมเดาผิดที่ไหนเป็นประเภทเดียวกับไอ้ปอนด์อีกละ เซ็งเลย
. U' P7 m' S7 U4 i; d7 Y/ Y& m

, z* M8 [  D7 S0 R


“คุณเลิกกินขนมแล้วมากินข้าวก่อน” เสียงเรียกดังมาจากห้องนั่งเล่นสงสัยจัดโต๊ะเสร็จแล้ว อย่ามองผมด้วยสายตาว่าทำไมไม่ช่วยถ้าคุณมาอยู่กับนายหมาตูบจะรู้เอง ผมหยิบจับอะไรก็แย่งทำไปซะหมดเลยตัดปัญหานั่งกินขนมรออยู่ในครัวอย่างเดียว
" C3 |; }* H2 {) K: I

“ว้าวววว” เมื่อเห็นอาหารตรงหน้าผมก็ตาวาวขึ้นมาทันทีสรุปนายหมาตูบทำอาหารเป็นจริงๆด้วย ผมลองเอานิ้วคีบเนื้อปลามาลองชิม

( F( |1 p& D# F/ y
อืม ถึงไม่อร่อยเลิศแต่รสชาติพอได้
7 I; K/ [& V- k1 X

8 R; k4 T: a9 W# L( xมื้อนี้เขาทำอาหารสามอย่างคือ ปลาสามรสต้มจืดผักกาดขาวหมูสับเต้าหู้ไข่ และแกงเผ็ดเห็ดนางฟ้า
% w' M3 Z2 D* J& r
! D5 E* N6 I& i+ n: D% t! P
! U8 u3 E1 |# \4 x5 M6 B* G“เพิ่งรู้ว่าหนังสือของนายมีเมนูพวกนี้ด้วย” ผมว่าพลางเอานิ้วคีบเห็ดมาชิมอีก อืมเผ็ดไปหน่อยแต่ก็โอเค

$ N8 B( F$ K1 `/ ]9 e
“มันอยู่หน้าท้ายๆ” ผมพยักหน้าหงึกหงักพลางรับจานข้าวของคนตอบคำมาใหญ่คดข้าวของตัวเองพลางนั่งลงบนพื้นพรมอีกด้านของโต๊ะเตี้ย


เราสองคนทานข้าวไปได้สองคำเสียงกดกริ่งก็ดังขึ้นผมเป็นคนลุกไปเปิดประตู อย่างที่เคยบอกไปใหญ่ค่อนข้างประหม่ากับคนแปลกหน้า
) ?2 s* Y/ W) ?7 V
0 D8 X# X- X1 T; `" Q
“อ้าวไอ้ปอนด์มาไมวะ” เปิดประตูมาก็ไม่ใช่ใครไอ้เพื่อนข้างห้องผมนี่เอง
, W8 |' Q; G7 w+ r& \4 S/ e) `

“หิวว่ะพิณไปต่างจังหวัดมีไรกินบ้างวะ”


เหมือนรู้เลยเนอะ มันไม่รอให้ผมเชิญเข้าห้องก็แทรกตัวเข้ามาเอง เดินผ่านเข้าไปยังห้องนั่งเล่น ขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อเห็นใครอีกคนนั่งอยู่ ผมดันมันให้มานั่งข้างกัน ก่อนหันไปบอกใหญ่ที่ปิดปาดเงียบเข้าสู่อีกโหมดทันทีเมื่อมีบุคคลที่สาม

4 n8 i5 r; h% G
) ]+ G/ u0 \) J( m* H4 a1 z“มันมาฝากท้องด้วย” ใหญ่ไม่มีท่าทีอะไรแค่ยันตัวลุกเดินไปตักข้าวมาอีกจาน

; }3 a7 e, x  Y
“สรุปมันเป็นใบ้ใช่ป่ะ”

$ a- o) T9 r! w/ @8 i- ^
6 W/ k* }2 v4 N“ไม่ใช่เว้ยยย” แค่ประหม่าหรอก...กับผมก็พูดปกติกับพิณก็มีพูดบ้างถามบ้างนะแต่นอกนั้นหมดสิทธิ์ไม่มีเสียงเรียกจากคนตัวโตเลยสักนิด
' B0 A8 B- K- y$ j1 y
$ N1 k0 h4 y0 n. S  N% s; J4 ]% {
+ u4 C# z& T8 K0 Fความจริงใหญ่ก็เจอไอ้ปอนด์บ่อยนะแต่เหมือนสองคนนี้ไม่ค่อยถูกชะตากัน(ผมว่าไอ้ปอนด์มากกว่าที่ชอบแผ่รังสีคุกคาม)

( \, G8 F! l. H
ใหญ่กลับมาพร้อมจานข้าวในมือ วางลงตรงหน้าไอ้ปอนด์ก่อนนั่งลงนิ่งๆแล้วทานข้าวไปเงียบๆ บทสนทนาส่วนใหญ่จึงผูกขาดระหว่างผมกับไอ้ปอนด์ ทานข้าวไปสักพักมันก็เปิดประเด็นใหม่ขึ้นมา

0 A: ]% a% q4 k+ M
. q6 j) O3 P# u: }3 M“กับข้าวนี่ซื้อหรอวะ”
' |0 ~1 c- v) w: x
+ T  e- j5 {! S5 t
) q; x' l1 t  ~/ W5 ~“ใหญ่เป็นคนทำ”
8 \( |! m3 ~- {
7 a" r0 L! Y! R4 w
ไอ้ปอนด์ขมวดคิ้วหันไปจ้องบุคคลที่ถูกกล่าวถึงทันทีใหญ่เกร็งตัวอย่างรู้สึกได้

5 N* ?+ T% O# D2 j- U& w
* l2 J" s8 }7 q8 ?1 h! U“มันจะอยู่ที่นี่ไปถึงเมื่อไหร่”
3 U; P' b' y% K( r
) X% ]% \, h! C8 r/ L! |
แกร๊ก
4 U+ ]: t% z2 H$ x
0 s/ N4 {# z! N) G& Y$ r
6 }# O. Y- }. m! V5 v1 {. Mคราวนี้เป็นทั้งผมและใหญ่ที่หยุดชะงัก


1 M: A. M% K4 R  `8 nไอ้ควาย! มันประเด็นเดียวกับเรื่องอาหารตรงไหนวะวกออกเรื่องอื่นได้เสียบรรยากาศมาก
  B5 i0 R) t" C$ Y( d/ O7 o

“โอ้ย” ผมบิดเนื้อตรงเอวมันเต็มแรงมันร้องเจ็บพลางกระเถิบตัวหนี แต่ยังไม่วายปากเสีย“เจ็บนะเว้ย กูแค่ถาม ทำไม หรือมึงจะให้มันเกาะกินไปตลอดชาติ”
0 r( w+ n4 G& o' {2 G
% B- a" r$ Y, v4 u/ j8 j
6 ~+ I1 l' l5 O* _' L" T/ h. P: M" Z“ไอ้ปอนด์!!” คราวนี้เป็นผมที่ตวาดเรียกเสียงดัง มันพูดกับผมเรื่องนี้หลายครั้งแล้วแต่ผมก็เฉไฉตอบส่งๆเอาตัวรอดไปกะว่าเดี๋ยวมันเบื่อก็เลิกถามไปเอง ไม่คิดว่ามันจะใจร้ายใจดำมาถามต่อหน้าใหญ่
/ p8 L8 g5 |! Q) l
" O1 K7 a8 V* H* c( `
ถึงสีหน้ายังนิ่งไม่เปลี่ยนแปลง แต่ผมกลับหวั่นใจ

1 \; o/ \' Q* Q) F3 O
% g, _* g, u7 v* b
ไอ้ปอนด์กลับไปได้สักพักแล้ว ขณะที่ผมไปส่งมันหน้าประตูอยู่ทางนี้ใหญ่ก็เก็บโต๊ะเรียบร้อย ผมเข้าไปชวนคุยด้วยเพราะกลัวว่าเขาจะคิดมากซึ่งเขาก็มีท่าทีปกติเหมือนไม่มีอะไรติดค้างในใจ ซึ่งนั่นทำให้ผมเบาใจ


แต่มันก็แค่ช่วงเวลาหนึ่งเท่านั้น

' R: n/ _2 v8 x5 }# d" C. o, @
( e2 h: K9 w% I5 X* r1 aเพราะหลังจากนั่งเล่นดูหนังแผ่นจบไปหนึ่งเรื่อง(ผมบังคับให้เขามาดูด้วยกัน) พี่มิ่งก็โทรมาให้ผมส่งงานของเมื่อวานให้ทางอีเมล์เพราะพี่แกดันลืมเอกสารไว้ที่บ้าน(วันนี้แกมีงานนอก)ผมเลยหายเข้าไปในห้องนอนร่วมสามชั่วโมงเห็นจะได้


3 Y4 M0 p3 F! V6 |: zพอออกมาจากห้องผมก็กวาดตามองไปรอบๆ หายตัวอีกแล้วไปแอบหลับมุมไหนอีกล่ะคราวนี้

: ~6 R7 A* m2 ^3 w4 a
แล้วก็เหมือนเดิมที่แอบซ่อนตัวอยู่มุมระเบียงอย่างเก่าเปลี่ยนแค่จากระเบียงห้องนอนเป็นระเบียงด้านนอก
6 X0 _  Z; r3 `. F
- Y9 {$ Z* Y& q3 K( X. N6 p
และคราวนี้เขาก็ไม่ได้งีบหลับเหมือนวันนั้น กลับนั่งกอดเข่าแหม่อมองออกไปด้านนอกอย่างไร้จุดหมาย มองผ่านกระจกจากมุมนี้แววตาของเขาไม่มีแววหม่นเศร้าหรือทุกข์ใจ แต่หัวใจผมกลับกระตุกอย่างรุนแรงเพราะแววตาคมดุกลับฉายความ‘ว่างเปล่า’ ดังเดิม...


$ k& [2 Q9 d+ P! n$ m/ ?แววตาที่หายไปช่วงเวลาหนึ่ง แววตาที่ผมเกลียด
2 p- i2 {8 x, V
1 f+ y& }9 N$ p
ครืดด
; E7 |1 k6 @  Z; }- K

+ |6 ]! `( ]9 i; ^) gผมเลื่อนบนประตูออกก่อนก้าวลงไปนั่งขัดสมาธิข้างๆเขา


“ใหญ่...”
& O2 s& z# O% P0 H3 {1 j

“ผมอยากทำงาน” ยังไม่ทันพูดจบใหญ่ก็แทรกขึ้นผมชะงัก...เขาเก็บคำพูดของปอนด์มาคิด


“อย่าไปฟังไอ้ปอนด์เลยมันปากหมา”

; E' z$ G6 L, @0 i) y2 L) f8 Y% f
“ไม่เกี่ยวกับคุณปอนด์หรอก ผมคิดเรื่องนี้มาสักพักแล้วและคิดว่ามันถึงเวลาสักที”เขายังนั่งกอดเข่าเหม่อมองออกไปยังท้องฟ้าเบื้องหน้า กลับเป็นผมเองที่เอาฝ่ามือแนบแก้มสากอีกฝั่งและดันให้ใบหน้าเขาหันกลับมาทางผม
2 w8 J, L2 Y  D$ C! ~

& _6 N' e5 y3 h8 _8 v4 _8 h% Xมองลึกเข้าไปในดวงตาคมตรงหน้า มือที่ยังนาบอยู่บนแก้มสากลูบเบาๆให้อะไรก็ตามที่เขารู้สึกอยู่ตอนนี้คลายลง ทำไมนะแค่ผมขอดูแลเขาไปเรื่อยๆแบบนี้มันผิดนักหรือไง ทำไมต้องพยายามผลักไสเขาไปไกลตัว

) c. Q( B* F1 p; N! o- t
“นายก็ทำงานบ้านให้ฉันนี่ไง” เขาส่ายหัว มือใหญ่ทาบลงบนมือผมบนแก้มของเขา

8 ]. ~7 Y- u( N: U, _, e
“นั่นไม่ใช่งาน” เขาจ้องกลับมาอย่างสื่อความหมาย หัวใจผมเต้นระรัว“ช่วยผมนะ”

5 F. h! i2 l% |8 a+ L
ผมเม้มปากใจอยากจะปฏิเสธแต่จำต้องพยักหน้าตกลง
9 h( O! r$ W9 m6 ]9 Z+ ?1 k

มันคือความตั้งใจแรกของผมไม่ใช่หรือ ช่วยเหลือให้เขามีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นเพื่ออยู่ในสังคมได้อย่างเท่าเทียม สามารถหยัดยืนด้วยตัวเองได้
9 w0 B& Q/ _9 A) h
' a& g" Z, N" G/ o" N0 M" E- t
( a6 A, G" `4 @" ]. eแต่ตอนนี้กลับเป็นผมเองที่อยากเหนี่ยวรั้งเขาไว้ข้างตัว อยากให้เขาพึ่งพาต่อไปเรื่อยๆไม่ใช่ไอ้ปอนด์ที่ผิด ไม่ใช่ใหญ่ที่ผิด เป็นผมเองที่มีความคิดแย่ๆ
5 E7 P2 T; |2 h& E8 }. @0 i
. w& e  h8 V8 x6 z2 r# H$ M. m
“อืม!งั้นพรุ่งนี้ไปหางานกัน!”

# n" {& Q" T% D& D: r& N. Q
คงถึงเวลาเสียที...


( e7 k3 ~3 C' D% J( X" T  R" P

' Q. s# @( O! |+ G/ R( J% L6 nการหางานให้ใหญ่นั้นไม่ง่ายเลย เพราะเขาไม่มีหลักฐานแสดงตัวตนสักอย่างไม่ว่าจะเป็นบัตรประชาชน ทะเบียนบ้านหรือบัตรต่างด้าวหากันจนเกือบจะถอดใจแต่สุดท้ายก็ได้งานเป็นเด็กยกของที่ร้านอาแปะใกล้คอนโดนี่เอง(เส้นผมบังภูเขาแท้ๆ!) เป็นร้านขายส่งจำพวกของชำผมถามถึงค่าจ้างอาแปะให้วันละ 150 บาท ทำงานตั้งแต่ตีห้าถึงสองทุ่ม (เวลาร้านเปิดปิด)คือเหนียวมาก เขี้ยวลากดินสุดๆผมไม่อยากให้ทำแต่ใหญ่บอกว่าเขาทำได้

0 n( }& j& \/ ]- z2 z
หึ! เห็นไม่มีทางเลือกหน่อยกดราคากันเลยนะอาแปะ!!


9 \: A) O! ^: \4 Y% tเอาเถอะ ตอนแรกอาแปะจะไม่รับด้วยซ้ำเพราะอย่างที่บอกเขาไม่มีอะไรสักอย่าง แต่อย่าลืม!เขามีในสิ่งที่คนอื่นอยากจะมีแต่ลูกจ้างทั่วไปแทบไม่มี!! นั่นคือรูปร่างอันโดดเด่นกับหน้าตาหล่อลากไส้ แล้วจะรอดสายตาอาหมวยที่พุ่งหลาวตัดหน้าอาแปะแทบจะอัญเชิญเข้าทำงานหรือ บอกเลยไม่มีทาง! ใหญ่ทำหน้ากลืนไม่เข้าคลายไม่ออกผมเลยให้โอกาสเปลี่ยนใจ!
! Q) z- U! X0 b. A/ s  o

6 f5 Z1 S1 y" U1 _! f% z8 ?" hแต่เขาก็ไม่!
. x, Q- h# L( K
6 X+ ~# n& [* q4 B
โดนชะนีจับกินเมื่อไหร่จะสมน้ำหน้าให้!!

*******วันนี้แวะมาลงให้2ตอนครับ ไม่ต้องเป็นกังวลน่ะครับมีจนจบครับ*****

65gpy

ขอบคุณครับ

minone

ขอบคุณ​มาก​นะ​ครับ​

Joechin

ขอบคุณครับ

guide01

ขอบคุณมากเลยครับ

sa99

ขอบคุณน้าา

nongbasz

ขอบคุณครับ

kookkoo

ขอบคุณครับ

pipi1

ขอบคุณครับ

bioss

ขอบคุณคนับ

sengjit

ขอบคุณครับ

rowetszaa

ขอบคุณครับ

takeshi

ขอบคุณครับ

a03

Pakchinki

รอนะค้าบบ

redboy

น่าสงสาร

loveza

ขอบคุณครับ

topto

ตามต่อ

namchiaw

ขอบคุณครับ

arasi22

ขอบคุณครับ