รักเร่ร่อน...ของคนจรจัด6 bymod-cup

tor_8915

เร่ร่อน6



หืม


หายไปไหนกันหมด
0 D% ]2 }1 B8 l

# m6 p) N4 e. |" V% @/ y* Hหลังเลิกงานผมตรงดิ่งกลับคอนโด ถึงห้องก็ห้าโมงครึ่งแล้วพอเปิดประตูเข้ามาก็เจอแต่ความเงียบ เงียบมากเหมือนไม่มีสิ่งมีชีวิตใดๆอยู่ในห้องไม่ว่าจะคนหรือสุนัข


+ \0 h# m4 x) Cผมถอดรองเท้าไว้บนชั้นวางรองเท้าใกล้ประตูพลางกวาดสายตามองไปรอบห้องจนทั่ว พอส่งเสียงเรียกชื่อทั้งตี๋ใหญ่ตี๋น้อยก็ยังไม่มีเสียงอันใดตอบกลับมา ไม่ใช่ว่าหนีหายไปไหนแล้วเรอะ
2 G, U4 t4 Z8 p, K( \* ^
5 d/ P1 Y& L/ u8 f) b8 s
& P4 [' m  t8 t1 gถึงจะคิดแบบนั้นแต่ก็ไม่ได้จริงจังตื่นตระหนกมากนัก อาจเป็นเพราะว่าผมรู้ว่าสิ่งที่คิดเป็นไปไม่ได้ ยังไงตี๋ใหญ่ที่น่ารักของผมก็ไม่กล้าหักหาญน้ำใจกันและผมก็เห็นเขาอยู่ดีมีความสุข

/ Z% z7 [( z2 s2 h
& {8 r5 v, U. w' q" R0 u$ ~“ใหญ่” ผมส่งเสียงเรียกพร้อมกับเดินหาทั่วห้องไปไหนของเขานะ ห้องครัวก็ไม่เจอ ห้องน้ำก็ไม่มี หรือจะอยู่ในห้องนอน

9 K( V3 A% V" a1 E2 F. J( w
ห้องนอนที่ว่าไม่ใช่ห้องนอนของเขาแต่อย่างใด มันคือห้องนอนของผมเอง ทั้งห้องมีห้องนอนอยู่ห้องเดียวแล้วก็ไม่ได้ให้เขามานอนร่วมห้อง ที่นอนประจำของใหญ่อยู่นู่นนนนน...โซฟาหน้าทีวี
6 X( }% G! F8 N; a9 W; Y# \
2 S: j% n# Z* M9 ]. X; s7 y
% @% i5 [: _5 |  ]; l; T& Xแล้วที่ผมคาดเดาว่าเขาน่าจะอยู่ในห้องนอนเนื่องจากใหญ่จะเข้ามาทำความสะอาดและจัดข้าวของในห้องหลังจากผมออกไปทำงานแล้ว
2 s$ A( `7 h; ~' ?( L7 E9 U
% l+ N* j! y  n& ~2 @+ K- b5 V
ความจริงเขาก็ทำมันซุกมุมห้องนั่นแหละแต่ผมหาที่อื่นจนทั่วแล้วไม่เจอไง ถ้าไม่อยู่ในห้องนอนคงต้องแงะหาตามฝ้าเพดานแล้วล่ะ

1 n$ M2 \5 t0 ?0 x
& h& U2 p# w: N/ f+ `  Mแอด

2 o" l+ z# B3 v' I( ?6 X, S
( T' n' a# r* s7 Y6 {ผมเปิดประตูห้องนอนเข้าไปกวาดตามองรอบห้องก็ไม่เจอแต่ห้องที่สะอาดตากว่าเมื่อเช้าทำให้รู้ว่าใหญ่เข้ามาทำความสะอาดห้องแล้ว

5 J3 I" z: a0 D* B2 |
9 v" E5 [; A& ^4 m7 D* cและหางตาผมก็เหลือบไปเห็นประตูกระจกตรงระเบียงเปิดแง้มไว้ลมด้านนอกพัดเข้ามาให้ชายผ้าม่านสีครีมปลิวไสว
# o. q: \; f* f3 {7 O1 n' J  _

. F4 w7 I; z0 Pผมถอดถุงเท้าออกโยนใส่ลงในตะกร้าไม้สานใบเล็กที่วางเคียงกับตะกร้าไม้สานใบใหญ่กว่าสำหรับเสื้อกางเกงที่ใส่แล้ว ผมชอบแยกถุงเท้ากับกางเกงชั้นในไว้ตะกร้าหนึ่ง เสื้อกางเกงอีกตะกร้าหนึ่งเพื่อป้องกันกลิ่นที่ไม่พึงประสงค์ติดเสื้อผ้า ก่อนค่อยๆเดินไปยังปะตูบานเลื่อนที่เปิดแง้มเกาะขอบประตูชะโงกหน้าออกไป

2 q5 ~3 C* R1 V# Q3 B8 w) v5 |
แล้วก็ป๊ะ!
$ a( F; J" A- n, v  L9 n0 M
! R8 H8 E8 s4 ~( [
อยู่นี่เอง
' |' \, b8 _# i0 v: P, h! x
  T8 ^2 s0 f& s3 t8 O/ w
ผมหลุดขำกับภาพที่เห็น นายตี๋ใหญ่ชายผู้มีใบหน้าคมดุในชุดกางเกงผ้าร่มขาสั้นสีขาวท่อนบนเปล่าเปลือยโชว์แผงอกสีน้ำผึ้งที่ผมชอบ กำลังนั่งกอดเข่าเอนพิงไปกับระเบียง ศีรษะโผล่พ้นซี่เหล็กกั้นออกไปด้านนอกคว้างกลางอากาศอย่างที่ถ้านกสักตัวบินผ่านมาคงชนเขาร่วงตกลงไปปีกหักแน่ๆ
" u; K# _4 q4 L) x1 W1 X4 C
$ I4 F/ g( g6 }
ข้างกันตี๋น้อยที่เดี๋ยวนี้ผมใกล้เปลี่ยนชื่อเป็นตี๋อ้วนให้แล้ว กำลังนอนหมอบหลับมุดอยู่ในกระแป๋งน้ำสีดำที่ล้มตะแคงอยู่เห็นเพียงก้นกลมๆกับหางของมันเท่านั้น
# `/ Q/ D; v9 \
3 ]5 }! m9 l" W# s
  Q( S0 |# g4 I% m- Mพอกันเลยนะทั้งลูกพี่ลูกน้อง

0 y* m* s/ m+ E1 _6 S7 c- n- e
“ใหญ่” ผมเดินเข้าไปใกล้นั่งยองๆแล้วใช้นิ้วสะกิดท่อนแขนพ่อตัวใหญ่ ใจไม่อยากปลุกเพราะรู้ว่าเขาตื่นเช้าทุกวัน แต่นี่ใกล้หกโมงเย็นแล้ว

7 |- ~+ S0 w. {9 s  s
ผมหิวแล้วอ่ะ

, d+ h, B; z4 m8 t
“หืม...โอ๊ย”


, B$ I+ C$ k/ U* c  Vโป๊ก
+ m) {4 g  O3 {9 q

โป๊ก
, m0 V! B' Q! L5 e" v
! u. h6 k) j9 V! j' m" n2 n4 _
แล้วผมก็หลุดขำอีกครั้ง แหมตื่นมาก็เจอท่อนเหล็กเคาะเรียกสติเลยนะพ่อคุณ


* ?( P! u6 d4 `! ^& e8 H/ Zใหญ่ปรือตาขึ้นเมื่อถูกสะกิดเรียก พอเห็นว่าเป็นผมเขาก็เด้งตัวจะลุกขึ้น แต่เพราะศีรษะเขาติดอยู่กับซี่เหล็กทั้งบนและล่าง พอเขาผงกหัวขึ้นมาศีรษะก็โขลกเข้ากับท่อนเหล็กถัดไป ร้องโอยหลบศีรษะกลับมาก็โขลกกับท่อนเหล็กที่ใช้รองคอเมื่อครู่อีก


3 o! z# T, `# O/ B; l! q/ rฮ่าๆ ขี้หูสั่นเลยสิ
6 M- Z! k" q- X' l& V
3 B* \  ^7 I" M8 L+ u4 f
2 [  K9 O8 O4 s0 p$ f9 A  K) d# Oใหญ่นิ่งไปชั่วอึดใจ สงสัยกำลังมึนอยู่กระพริบตาปริบสามทีช้าๆ ก่อนค่อยๆดึงศีรษะตัวเองออกมาจากซี่เหล็กมรณะอย่างงงๆ

  T  A8 w- W" w" ]6 f. d1 u
; y, L( `7 m0 l: a7 f7 G; z$ }“เป็นไงบ้าง” ผมแกล้งถามออกไป
3 F2 F4 x+ P  y+ n8 F

“เจ็บ” สติยังกลับเข้าร่างไม่ครบจริงๆด้วยแฮะ เพราะถ้าเป็นนายตี๋ใหญ่ตัวจริงเสียงจริงโดนของเด็ดของหนักยังไงไม่มีร้องว่าเจ็บ คนเหล็กของแท้
) i* Z; d* Q* \' u

แปะๆ
9 h4 Q5 L# J! r
* q7 U! E/ J# `7 ]) N. \
ผมยื่นมือไปตบแก้มสากเบาๆแกมหยอก แน่ะยังกระพริบตาปริบแบบยังไม่หายมึนอีก ผมเลยส่งเสียงกระตุ้นไปอีก

1 C( e9 |( G) T( f  h0 s
% m2 o+ |" q4 j1 J( W“หิวแล้ว”

% B. \7 ~0 p2 l
1 E! K/ l* P7 V# Z7 r, Oเขามองมานิ่งๆก่อนพยักหน้าช้าๆ


หายเบลอยังเนี่ยยยย


“คุณกลับมานานแล้วหรอ”


$ R5 Z8 T3 V7 M0 y5 w& M“นานพอจะเห็นหมีตาย” ใหญ่ชะงักก่อนโคลงศีรษะเมื่อเข้าใจว่าผมแซว


“ผมทำความสะอาดห้องคุณเสร็จเลยมานั่งพักที่ระเบียง สงสัยลมพัดเย็นไปหน่อยผมเลยเผลอหลับ” เขาอธิบาย ผมยันตัวลุกขึ้น โอย นั่งยองนานแล้วปวดขาแฮะ ก่อนยื่นมือไปคว้าข้อมือใหญ่แล้วออกแรงดึงให้เขาลุกขึ้น ซึ่งเขาก็ยอมลุกตามแรงดึงแต่โดยดี
# l' w( E* A4 B' `, V0 p

; O2 n$ |. V: \+ ]มีครั้งไหนที่ใหญ่จะปฏิเสธผม ไม่มีหรอก
. L+ M% M0 l0 }; ?  U/ @3 N; d

7 v2 O2 d# p' ?8 g) N) B) U8 T; q4 T“ดีแล้วพักบ้างเดี๋ยวฉันจะไปซื้อข้าวไปด้วยกันนะ” วันนี้ผมตั้งใจจะพาเขาไปเปิดหูเปิดตาข้างนอกบ้างอุดอู้อยู่ในห้องมาหลายวันแล้ว


! T8 w! s) H& p- B" s' O4 c% fใหญ่นิ่งไป ผมเลยดึงเขาเข้าเดินเข้ามาในห้อง ผ่านเตียงกว้างทะลุประตูไปยังห้องนั่งเล่น ก่อนปล่อยข้อมือใหญ่ออกแล้วล้มตัวนั่งขัดสมาธิลงตรงหน้ากล่องพลาสติกสีเทาขนาดกลาง ยกฝาครอบออกก่อนจะชะโงกหน้าไปมองสิ่งของด้านใน
* w+ v, N6 a% l% u7 R" F) O3 w( v

แล้วเลือกหยิบเสื้อกล้ามสีดำออกมา

$ C- u# c+ `# W$ R6 P1 s
ไม่ต้องสงสัยกันครับ กล่องพลาสติกขนาดกลางก็คือตู้เสื้อผ้ากลายๆที่ผมพอจะหามาให้เขาได้ มันเคยเป็นกล่องที่ผมเอาไว้ใส่ชีทเรียนตอนสมัยมหาวิทยาลัย ผมเอาติดตัวมาด้วยเผื่อได้ใช้ซึ่งตอนนี้ผมเนรเทศพวกมันไปอยู่ในกล่องกระดาษลังเรียบร้อยแล้ว
6 O3 c% f: l8 L. n9 K" U
6 L/ `# ?6 G6 ~3 S
อยากจะซื้อใหม่ให้เขา แต่คนเขาไม่ยอมยัดเยียดไปจะทำให้รู้สึกไม่ดีเปล่าๆ ผมน่ะให้โดยไม่คิดอะไรหรอก ใหญ่ที่เป็นผู้รับนี่สิคิดเยอะเกินไป

1 j- s: v* h% D! W
" g$ H4 o$ b" ^% }3 ]ขนาดนี้เขายังคิดว่าตัวเองมาเกาะผมอยู่ทุกวี่วัน(ความผิดไอ้ปอนด์คนเดียวเลย!)แทบจะยกผมขึ้นแท่นบูชาเช้าเย็น

2 {6 X1 Z' D3 b' ?
1 y5 }) h: ^2 t, R/ pผมเลยพยายามระมัดระวังตัวเองไม่ให้หรือหวังดีกับเขาเกินไปนัก อยากให้เขาสบายใจไม่อึดอัดที่จะอยู่กับผม นี่เป็นเหตุผลหลักที่ผมยอมให้เขาทำงานบ้านตามใจอยากจะทำ ทั้งที่ความจริงไม่จำเป็นสักนิด
0 E8 W( u3 _6 F# A' q9 }

เรื่องข้าวของเครื่องใช้เขาก็จะเอาเฉพาะส่วนที่จำเป็นจริงๆและไม่สามารถจะใช้ร่วมกันได้เช่น แปรงสีฟัน เสื้อผ้า กางเกงใน เป็นต้น


อย่างเสื้อกล้ามสีดำในมือผมก็ของไอ้ปอนด์ฟรีไซส์เลยใส่กันได้
: W6 T2 U) n" s# ^+ T
6 H/ g; H( V; {4 b" L6 R8 g0 s' w
/ G8 N: n) q- nผมยังไม่มีเวลาพาเขาไปซื้อเสื้อผ้าเพิ่มเลยทำงานทุกวัน


) L' H5 v* w# ^ตอนนี้เขาจึงมีเสื้อผ้าอยู่สองชุดคือ แจ๊คเก็ตสีแดง เสื้อยืด กางเกงขายาว(ที่ผมซื้อให้) กับ กางเกงขาสั้นสีขาว เสื้อกล้ามสีดำ(ของไอ้ปอนด์) ส่วนกางเกงในผมแวะซื้อให้ที่เซเว่นเจ้าเดิมเจ้าเก่า


ส่วนชุดที่ติดตัวเขามาลองเอาไปซักแล้วแต่มันเกินเยียวยาจริงๆ ผงซักฟอกยี่ห้อไหนก็ล้างคราบสกปรกไม่ออก น้ำยาปรับผ้านุ่มกี่ยี่ห้อก็กลบกลิ่นไม่พึงประสงค์ไม่มิด ผมเลยจัดการเอามันไปลอยอังคารเรียบร้อยโดยผ่านการยินยอมพร้อมลงนามจากเจ้าของอย่าง(ไม่ค่อย)เต็มใจ
( K3 {" c- j# W; |' q

“ใหญ่กินอะไร” ผมหันมาถามเมื่อเรามายืนอยู่หน้าร้านข้าวร้านประจำของผมแล้ว ใหญ่ที่อยู่ในชุดเสื้อกล้ามสีดำกางเกงขาสั้นสีขาวโชว์มัดกล้ามน่าขบกับเรียวขายาวมั่นคง ไม่อยากจะเอ่ย...ชะนีน้อยใหญ่มองกันตาเยิ้มเลยล่ะ แม้แต่หญิงเดอะรุ่นน้ำหมากกระจายยังเหลียวมองจนคอแทบเคล็ด


อาจเพราะไม่คุ้นหน้าคนแถวนี้แต่ผมเชื่อว่าเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ที่มองเพราะรูปร่างหน้าตาที่(โคตร)โดดเด่นของเขา!
9 |6 _) Z4 u! w; B: l7 \

: k' `* ~& l$ P0 _( W. {0 T+ l, F“ผมกินอะไรก็ได้” เขาหันมาตอบพลางทำตัวประดักประเดิดกับสายตารอบตัวที่จ้องมองมา
0 p6 ^0 Y3 `$ l! e3 n
# B  k  G- O3 @3 U7 J: s
ผมหันไปสั่งกะเพราะไก่ไข่ดาวสองกล่องก่อนกลับมาสนใจคนข้างตัวที่ยกมือถูท้ายทอยอย่างเก้อเขินผมขำกับท่าทีนั่น

8 R3 k) n( M- Q
“เขินหรอ” ผมอมยิ้มแซว เขาส่ายหน้าช้าๆ ผมเลยถามต่อ “แล้วเป็นอะไร”

. G6 T4 P8 w5 R7 {7 ~: r. Z
2 U8 P. A0 ]- _$ N+ @; `. y“แค่รู้สึกแปลกๆเหมือนโดนจ้อง”
. b4 q- ~8 s8 d' B: z! I8 N  B# G
' j8 t+ R2 h$ T- p" a9 W
ไม่แค่ ‘เหมือนโดน’ หรอก จ้องกันเห็นๆอย่างโจ่งแจ้งเลยต่างหาก


“แล้วดีใจมั้ย” ผมถามต่อ คราวนี้เขาทำหน้างง

/ y3 A/ ?8 C' c) z+ ]# g/ _- a
“ทำไมต้องดีใจ”

  q, R9 u; ^2 w1 M
“ก็...”
2 h$ R9 c0 S5 N! n4 X/ S7 z0 f2 }2 S
: o6 u/ a& \9 }. o; t5 c/ [0 J
" ^1 B# o5 o8 fก็ที่ไม่ถูกมองด้วยสายตารังเกียจแล้ว

( W+ P* S& v1 A
ผมยั้งปากตัวเองไว้ทัน เพราะไม่รู้ว่าพูดไปแล้วเขาจะรู้สึกยังไงได้อะไรขึ้นมา เมื่อเขามีชีวิตที่ดีขึ้นผมก็ไม่ควรกล่าวถึงอดีตแสนโหดร้าย
; |) h' `4 U: \! P4 ]
& [9 k; O2 C% [
“ไม่ต้องเกร็งหรอก เขาแค่ชื่นชมกับความหล่อของนายน่ะ” ผมเปลี่ยนเรื่อง ส่งมือไปตบต้นแขนปุๆให้เขาปล่อยตัวให้สบาย แต่เหมือนเขาจะยังไม่เข้าใจสักเท่าไหร่


" H4 j$ o3 M# `“หล่อ? ผมหรอ” เออออออนายนั่นแหละค้าบบบบบบ พ่อหล่อลากไส้
4 ?0 ~9 r" Z6 A' ^
. D( H: N2 z1 A: ?% X: n4 e
  {2 ]9 S' m5 I5 p' c/ \: iผมไม่ได้อธิบายอะไรต่อ เอาเถอะถ้าผมมีชะตาชีวิตอย่างเขาเรื่องหน้าตาคงเป็นปัจจัยสุดท้ายที่คิดจะใส่ใจเช่นกัน

9 Z  H- ~1 y& K  v
% O  n) _% V6 E5 J  ^# w3 @, Q* {ยืนรอประมาณสิบนาทีข้าวผัดกระเพราไข่ดาวหอมกรุ่นสองกล่องก็ยื่นมาตรงหน้า ใหญ่รีบรับไปถือไว้ก่อนที่ผมจะเป็นคนจ่ายเงิน ระหว่างรอเงินทอนป้าเจ้าของร้านที่คุ้ยหาเหรียญในตะกร้าก็ส่งยิ้มพูดขึ้น

" b/ M9 [% d, _3 `# }/ {$ R. p
" [7 ~9 y, l, j4 n“เพื่อนหรอพ่อหนุ่มหล่อดีนะ” ผมยิ้มกว้างรับเงินทอนก่อนตอบคำ
4 ]4 E7 v* r& G. g& }# R
0 a6 _% q8 T6 a* _- w1 }
7 i! x  l1 m6 U9 K" j7 z“ครับ เพื่อนผมเอง”
# F# p) H$ n) P

  ]' S7 p. q$ ~3 K- k7 X5 L) O“ไม่เคยเห็นหน้าเลยแต่ท่าทางคุ้นๆเป็นพระเอกหนังช่องไหนรึเปล่า”
# g, ]" S& l% }6 J3 q

ผมขำ ไอ้ที่คุ้นเพราะเคยเดินโซซัดโซเซอยู่แถวนี้น่ะสิ ส่วนพระเอกหนังเป็นอาชีพที่ผมคิดไว้เลย ยังไม่ล้มเลิกจะพาเขาไปออดิชั่นหรอกนะเริ่มจากการเป็นนายแบบก่อน อืมๆ เข้าท่าๆ
# b6 v# c/ K) K


0 ^' }, F9 F* y2 t5 }  c“สักช่องแหละครับเดี๋ยวผมรู้จะมาบอกนะ”
+ G/ z  f' U* z5 {

9 k4 [/ ]! D2 _“โอ้ววววเป็นดาราจริงๆด้วย”
7 v3 n! e, ~' s1 y8 R" m+ k* F7 n

ผมตัดบท ส่วนป้าแกก็คิดไปไกลแล้ว ผมอาศัยช่วงที่ป้าแกกำลังเพ้อลากนายใหญ่ออกมานอกร้าน ไปหยุดยืนรอข้ามถนนเพื่อข้ามไปเซเว่นว่าจะซื้อนมกับน้ำผลไม้ซะหน่อย อาหารเม็ดของเจ้าตี๋น้อยด้วยยิ่งโตยิ่งกินจุอ้วนเป็นหมูแทนหมาแล้ว
: a7 g3 Q* g3 l( I6 R2 p9 y$ L

0 n0 O+ H, @' ?* d4 ^“คุณคุยอะไรกับป้าผมไม่เข้าใจ”
% ~, ]2 K4 Y1 q7 r9 r
" C9 G; S% [8 m' J. X
“ขำๆอย่าไปสนใจเลย”
0 S& G0 Y4 J. V: b

เขาคงเห็นใบหน้าขบขันของผมเลยไม่ใส่ใจอีก เพราะจากประสบการณ์ที่ผ่านมาผมทำหน้าแบบนี้ทีไรเขามักจะโดนแกล้งเสมอ รู้ไปก็เข้าตัวเปล่าๆ เขาเลยสนใจการมองซ้ายขวาดูรถที่วิ่งผ่านตรงหน้า มือใหญ่บิดพลิกข้อมือที่ผมจับอยู่เพื่อเป็นฝ่ายมาจับมือผมแทนก่อนดึงผมวิ่งข้ามถนนมาอีกฝั่งเมื่อถนนโล่ง
* _0 j& y) g3 h( N) p/ _4 P
8 v  f  O! y$ C2 F& I
" W; U; c3 g" l; v  Tผมก้มมองไปยังอุ้งมือใหญ่ที่กอบกุมมือผมอยู่เม้มปากเพื่อกลั้นยิ้ม...เหมือนกับว่าตัวเองถูกปกป้องดูแล
3 i0 N: q6 g/ ]

+ J/ H  \7 V  `“ผมรอด้านนอกนะ”


/ G/ ]( ?4 n) f! \8 C/ g7 \* mผมพยักหน้าก่อนเดินผ่านประตูเปิดปิดอัตโนมัติเข้าไป อุณหภูมิเย็นฉ่ำทำให้ผมรู้สึกสดชื่นขึ้น เดินตรงไปหยิบจับของสามสี่อย่างลงตะกร้าสีส้มทั้งนมน้ำผลไม้ อาหารตี๋น้อย แล้วก็ขนมขบเคี้ยวเอาไว้ทานเล่นตอนดูหนัง


เมื่อได้ของครบก็เอามาชำระเงินตรงเคาน์เตอร์เดินออกมาก็เจอกับภาพที่ทำเอาผมทั้งขำทั้งสงสาร

. o7 j2 \6 W2 A+ g
พนักงานเซเว่นถูพื้นอยู่หน้าร้านอย่างขะมักเขม้น มันจะธรรมดามากถ้านางขยันทำงานด้วยใจบริสุทธิ์ ไม่ใช่นายตี๋ใหญ่เดินไปทางขวานางก็ลากไม้ถูตามรอยเท้าเดินไปทางขวา พอเดินหนีมายืนทางซ้ายก็ลากไม้ถูตามมาทางซ้าย ทำอย่างกับใหญ่เหยียบขี้หมาติดเท้ามาอย่างนั้นแหละ
6 k& B9 ~+ Z2 ^5 X

ไหนจะท่าทางชม้ายตาแลนั่นอีกลำตัวบิดพันแทบจะเป็นเกลียวเดียวกับไม้ถู
# }3 n1 E$ g$ O* I: b# h
5 u* A  T" R+ J8 D, {
' h2 l' m1 |* N  Wนี่แหละหนาหน้าตาเปลี่ยนชีวิตคน ทำไมผมจะจำไม่ได้ว่าพนักงานเซเว่นฯคนนี้เป็นคนเดียวกับที่ไล่ใหญ่สมัยยังเป็นชายเร่ร่อนไร้ที่อยู่ ผมไม่โทษเธอเพราะสังคมสมัยนี้รู้หน้าไม่รู้ใจ แต่มันอดขำไม่ได้เมื่อเห็นมาเกี้ยวพาราสีคนที่เธอเคยขับไล่เหมือนหมูหมา
5 K4 @/ g# h. q9 {9 G5 c) p4 M

“ใหญ่” ผมเอ่ยเรียก ใหญ่หันมาทำหน้าโล่งใจมากที่เห็นผมดูเขายังตื่นๆคนอยู่ สังเกตจากเวลามีคนมองมาหรือสนใจเขาจะเงียบกริบท่าทางนิ่งสนิทและพยายามกันตัวเองออกห่าง


7 I% o) t, N" }& O( Sสงสารก็สงสาร ขำก็ขำ เอ็นดูร่วมด้วยอีก
/ u1 S- Q# W2 ?0 u
7 F: `4 q! |4 m$ P7 U) D3 W
4 E, F* N2 u" g9 w1 Vน่ารักไปไหนเนี่ยนายตี๋ใหญ่
5 n" W+ Q1 X: E2 \* b, S) y: y" {
% |1 O% P( |: _* ^  V' ~# l
“ไปเถอะ” ผมเดินเข้าไปกระตุกชายเสื้อ เขารีบพยักหน้าก่อนคว้ามือผมไปจับเดินออกมาทันที เหมือนไม่ได้ตั้งใจจับแต่ลนซะมากกว่า ดูสิมือชื้นเหงื่อเชียว


/ s/ Q" U4 {( x* Y4 Aเมื่อกลับมาถึงห้องผมก็เอาข้าวในกล่องมาเทใส่จาน และเทน้ำซุปใส่ถ้วย ความจริงตั้งแต่ใหญ่มาอยู่ด้วยเขาจะเป็นคนทำ(แย่งผมทำทุกอย่างแหละ) แต่ตอนนี้หามิได้ ฮ่าๆ เพราะเจ้าหมาตูบกลับวิ่งวุ่นอยู่ริมระเบียงเก็บผ้าลงตะกร้าอย่างรีบร้อนเมื่อฝนที่กำลังตกปรอยเริ่มลงเม็ดห่าใหญ่ขึ้น
; L. Q7 S8 M1 e; B$ Z
6 T1 c( c, Y: K7 j& q0 N9 o
ตามจริงใหญ่ตาลีตาเหลือกตั้งแต่ยังไม่ถึงคอนโดด้วยซ้ำ แค่ฟ้าเริ่มตั้งเค้าเมฆก้อนสีดำลอยต่ำก็แทบจะวิ่งพุ่งกลับห้องให้ได้ ติดที่ผมมาด้วยนี่แหละเลยโกยอย่างใจคิดไม่ได้ แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังก้าวเดินช่วงยาวกว่าปกติ
0 L) X4 j* {6 ]! Y
* }' i4 @; [3 N9 B& m+ G
7 V" K7 L  M6 E: W; C4 Zครืดดด
' t& }) f4 p( D  \; T/ Q1 I) k

“ฟู่วว เกือบไม่ทัน” คนตัวโตที่ศีรษะเกือบชนขอบประตูระเบียงเพราะส่วนสูงมากเกินไปเลื่อนกระจกปิดวางตะกร้าลงพลางถอนหายใจแล้วบ่นงึมงำกับตัวเอง นี่แหละมุมน่ารักของเจ้าหมาตูบอีกข้อ
+ T- s* D1 Y6 D" r% h8 K
$ ?* y2 ]& R" F8 G
  ~: e. }6 D4 [; aโครงหน้าคมดุที่มักนิ่งเงียบเริ่มแสดงสีหน้าอื่นออกมามากขึ้น อยากเช่นเวลานี้ที่เขาทำหน้าดีใจมองเสื้อผ้าในตะกร้าตาวาวเหมือนเด็กน้อยเวลาผูกเชือกรองเท้าสำเร็จด้วยตัวเองครั้งแรก

6 M4 w. `1 A! l( u
9 B5 q  b; {# h6 W( K! |“ใหญ่มากินข้าวก่อน” ผมร้องเตือน เชื่อสิว่าถ้าไม่เรียกไว้ก่อนมีหวังนู่นเข้าไปนั่งพับผ้าในห้องแล้ว กว่าจะได้กินก็ต้องรอทำงานเสร็จผมมักจะเอ็ดเขาเรื่องนี้อยู่เสมอ จะทำอะไรอยู่ก็ตามมันคงไม่ถึงขนาดละมือมาหาอะไรรองท้องไม่ได้เลยมั้ง มันจะเสียเวลาสักเท่าไหร่กันเชียว
( n" u# d' z! ^  l) N0 W
  w' N3 j9 V4 k
7 Z1 f! _+ h0 w% u( j: gแล้วใหญ่ก็รู้ว่าผมจริงจังกับเรื่องทานอาหารให้ตรงเวลา เขาแค่พยักหน้ารับและเดินมานั่งบนพื้นพรมหน้าโต๊ะเตี้ยตำแหน่งที่มีจานข้าววางอยู่อย่างว่าง่าย

4 }; ^. v! v; Z7 O' \, H0 k+ r& O1 @
/ B1 S6 n2 _# G# f( k ผมไม่นิยมทานข้าวบนโต๊ะอาหารในครัวตามที่จัดไว้ ผมชอบนั่งทานข้าวไปดูทีวีไปมากกว่า เลยกลายเป็นว่าใหญ่ต้องมานั่งทานข้าวโต๊ะหน้าทีวีกับผมด้วย คงเปลี่ยนจากตอนแรกผมนั่งบนโซฟาเป็นนั่งบนพื้นพรมแทนเพราะไอ้หมีตัวโตมันไม่ยอมขึ้นมานั่งบนโซฟา แล้วผมไม่ใช่เจ้านายที่จะให้ใครมานั่งต่ำกว่าหรอกนะ


เอาจริง เห็นแล้วทานข้าวไม่ลง

“คุณชอบกินกระเพราไข่ดาวหรอ” ระหว่างทานข้าวใหญ่ก็ถามแทรกขึ้นมา

“ค่อนข้าง”

“ผมเห็นคุณกินทุกวัน” อ๋อคงหมายถึงมื้อเย็นของผมที่ไม่กระเพราไก่ไข่ดาว ก็จะเป็นกระเพราหมูไข่ดาวแทน เอ่อว่าแต่มันก็แทบไม่แตกต่างกัน

2 x- u3 q2 M/ W# ?
“แล้วแต่ร้าน พอดีร้านนี้ทำกระเพราไข่ดาวอร่อยที่สุดถ้าไปร้านอื่นก็จะกินอย่างอื่นนะ” ตามนี้ครับหลายคนเป็นอย่างผมหรือเปล่าไม่รู้แต่ผมเป็นแบบนี้  อย่างเช่นก๋วยเตี๋ยวต้มยำร้านนี้อร่อยก็จะสั่งแต่ต้มยำ แต่อีกร้านเย็นตาโฟอร่อยก็จะสั่งแต่เย็นตาโฟบ้าเนอะ
( L7 T+ L3 P0 O" |, e# k# w
  e# @4 n* @* G4 A
“นายเบื่อหรอ” เขากินกระเพราไข่ดาวมาตลอดตั้งแต่เจอผมเลยก็ว่าได้มีครั้งแรกครั้งเดียวที่ได้กินข้าวเหนียวหมูปิ้ง


0 c& ^5 d$ x) l) f& R$ N% c0 k“ไม่ครับแค่มีกินก็โอเคแล้ว” ผมยิ้มบางให้กับประโยคถ่อมตัวของเขาหมายมั่นปั้นมือไว้ในใจแล้วว่าครั้งหน้าจะสั่งเมนูอื่นมาทานบ้าง!

/ N; a. R. L* A# j4 ]
เมื่อกระเพราะไก่ไข่ดาวทั้งสองจานพร่องลง นายตัวโตก็เดินตึกตักหายเข้าไปในครัวก่อนออกมาพร้อมน้ำผลไม้แก้วใหญ่ในมือ ผมยกแก้วน้ำเปล่าดื่มจนหมดก่อนรับน้ำผลไม้มาดื่มต่อพลางเอ่ยขอบคุณ
8 o" Z/ R( v$ D6 D0 q' e6 b

0 g; E/ K( w$ ]' h& [4 l: G“ใหญ่ไปอาบน้ำก่อนเลยนะ” ปากบอกทั้งที่ตายังจดจ้องอยู่กับรายการทีวีตรงหน้า มันเป็นรายการมีสาระนะทั้งยังมีพิธีกรตลกช่วยดึงให้ไม่น่าเบื่อ ผมเลยลิสต์เป็นรายการโปรดช่วงค่ำของผม

2 i+ D5 J  `2 v
6 B* C! @# L4 q1 \พอพักโฆษณาผมเหลือบตามองไปเห็นพี่ตี๋ใหญ่ลูบหัวน้องตี๋น้อยที่กำลังให้ปากดุนอาหารเม็ดกินอย่างเอร็ดอร่อยหางยังกระดิกดิ๊กๆ ผมคลี่ยิ้มออกมาให้กับภาพตรงหน้า ความผูกพันที่ก่อเกิดขึ้นไม่ใช่แค่ผมกับเขาแต่ยังรวมถึงเจ้าสัตว์เลี้ยงตัวน้อยด้วย

8 \. Q, {- J6 f( C' f
ผมมีความสุขนะกับสองชีวิตที่ก้าวเข้ามา ไม่สิที่ผมดึงเขาเข้ามาในชีวิต


2 E, e3 Y$ m6 aเช้ามามีคนให้บอกลา เย็นมามีคนให้คิดถึง


มีคนให้ดูแลห่วงใยและขณะเดียวกับก็ได้สิ่งเหล่านั้นตอบแทนเช่นกัน

, _4 N0 e9 ]2 d! w* @

plusb

ขอบคุณมากครับ

65gpy

ขอบคุณครับ

minone

ขอบคุณ​มาก​นะ​ครับ​ รอ​ตอน​ต่อไป​นะ​ครับ​

jwat

ขอบคุณครับ

guide01

ขอบคุณมากเลยครับ

pipi1

ขอบคุณครับ

nongbasz

ขอบคุณครับ

kookkoo

ขอบคุณครับ

bioss

ขอบคุณครับ

rowetszaa

ขอบคุณครับ

sengjit

ขอบคุณครับ

rowetszaa

ขอบคุณครับ

Phol_th

ไอหยา  ไม่ฉากซะที  แต่ก็.....ติดตามตลอด

takeshi

ขอบคุณครับ

a03

redboy

น่ารักไปอีก

lekthai

ขอบคุณ

topto

ตามต่อ

loveza

ขอบคุณครับ