|
เร่ร่อน6
1 d7 T! w: J _( j$ A0 m( J1 \7 _; N0 i+ o! x F. ~- i. b4 A
) i9 K7 Q9 E& P! G0 @8 m0 ^) `2 F% d/ n
หืม c* ^4 J0 C; r+ y. [0 J
n. }/ [/ y, M4 i! k
" i* X4 W, V" ?# Z! n% a) _หายไปไหนกันหมด
7 Q1 E2 j$ V$ k/ ]5 s9 p& I4 N+ U' h6 x
3 g1 o4 Z6 g2 V0 |
หลังเลิกงานผมตรงดิ่งกลับคอนโด ถึงห้องก็ห้าโมงครึ่งแล้วพอเปิดประตูเข้ามาก็เจอแต่ความเงียบ เงียบมากเหมือนไม่มีสิ่งมีชีวิตใดๆอยู่ในห้องไม่ว่าจะคนหรือสุนัข
: e. k0 I9 [5 R; B$ B) d: ]: H2 N. n$ | A7 P3 c* \$ i
( `7 d- Z+ B; h
ผมถอดรองเท้าไว้บนชั้นวางรองเท้าใกล้ประตูพลางกวาดสายตามองไปรอบห้องจนทั่ว พอส่งเสียงเรียกชื่อทั้งตี๋ใหญ่ตี๋น้อยก็ยังไม่มีเสียงอันใดตอบกลับมา ไม่ใช่ว่าหนีหายไปไหนแล้วเรอะ
* G' q; K% c+ k! c9 o: K% L7 J6 t# W# G: j+ l
. O7 A, R; P7 E9 b2 H ?ถึงจะคิดแบบนั้นแต่ก็ไม่ได้จริงจังตื่นตระหนกมากนัก อาจเป็นเพราะว่าผมรู้ว่าสิ่งที่คิดเป็นไปไม่ได้ ยังไงตี๋ใหญ่ที่น่ารักของผมก็ไม่กล้าหักหาญน้ำใจกันและผมก็เห็นเขาอยู่ดีมีความสุข
% V* m3 x. m( n8 ]
" r* p) t. @0 z/ _4 o* h) Q+ n7 l" k+ Y$ e/ x/ Q* C9 z
“ใหญ่” ผมส่งเสียงเรียกพร้อมกับเดินหาทั่วห้องไปไหนของเขานะ ห้องครัวก็ไม่เจอ ห้องน้ำก็ไม่มี หรือจะอยู่ในห้องนอน
/ X) M7 p& O3 s/ i/ ?3 }5 z0 K) t& O% E) O# `) r3 N+ l; R3 w$ b
) s& w* I4 d4 i; G0 v! G& h0 e4 m; i+ nห้องนอนที่ว่าไม่ใช่ห้องนอนของเขาแต่อย่างใด มันคือห้องนอนของผมเอง ทั้งห้องมีห้องนอนอยู่ห้องเดียวแล้วก็ไม่ได้ให้เขามานอนร่วมห้อง ที่นอนประจำของใหญ่อยู่นู่นนนนน...โซฟาหน้าทีวี6 X5 n4 s0 ]) p* n! }
' [- X& C2 N# l4 N3 n
' r7 u3 k' n* S& N5 i/ H, Nแล้วที่ผมคาดเดาว่าเขาน่าจะอยู่ในห้องนอนเนื่องจากใหญ่จะเข้ามาทำความสะอาดและจัดข้าวของในห้องหลังจากผมออกไปทำงานแล้ว
$ M0 |' O) E, s: q. R' @6 |& C9 g# V
" y6 G6 x8 b- }6 {% ?1 t7 k2 y
- {, J; E$ J! A8 \, m! h/ Xความจริงเขาก็ทำมันซุกมุมห้องนั่นแหละแต่ผมหาที่อื่นจนทั่วแล้วไม่เจอไง ถ้าไม่อยู่ในห้องนอนคงต้องแงะหาตามฝ้าเพดานแล้วล่ะ0 _) V& v8 g1 W
/ d& j4 P! F) E% t. Q: j, \
$ r! X9 m' Q8 ]% D2 Uแอด
8 W3 g# u4 t8 D4 P& _0 P
8 A6 f* N' W6 m; ^. P
& I5 Y! [+ Z2 e' Jผมเปิดประตูห้องนอนเข้าไปกวาดตามองรอบห้องก็ไม่เจอแต่ห้องที่สะอาดตากว่าเมื่อเช้าทำให้รู้ว่าใหญ่เข้ามาทำความสะอาดห้องแล้ว
; F) S6 t J5 j2 |) y# B4 Z+ h! i( f
$ |( A7 V1 `. `7 F* V5 {และหางตาผมก็เหลือบไปเห็นประตูกระจกตรงระเบียงเปิดแง้มไว้ลมด้านนอกพัดเข้ามาให้ชายผ้าม่านสีครีมปลิวไสว
k$ r, z/ ~" Q" v$ E
/ ?! y# C" g# d* I& t4 D( P& ~2 {$ w/ [ ^* c
ผมถอดถุงเท้าออกโยนใส่ลงในตะกร้าไม้สานใบเล็กที่วางเคียงกับตะกร้าไม้สานใบใหญ่กว่าสำหรับเสื้อกางเกงที่ใส่แล้ว ผมชอบแยกถุงเท้ากับกางเกงชั้นในไว้ตะกร้าหนึ่ง เสื้อกางเกงอีกตะกร้าหนึ่งเพื่อป้องกันกลิ่นที่ไม่พึงประสงค์ติดเสื้อผ้า ก่อนค่อยๆเดินไปยังปะตูบานเลื่อนที่เปิดแง้มเกาะขอบประตูชะโงกหน้าออกไป6 Y; v; F9 y S& M n( n+ M) P3 }
* N0 O% y! h0 \& d+ b9 n0 Z- ~4 m4 ~" P) N- @, A8 p
แล้วก็ป๊ะ!
6 m3 V5 c3 n% W3 u7 Z% Y( k* K! w/ J$ \8 J
4 |, `' H- q$ T7 z7 `อยู่นี่เอง- [3 u: X5 | s
0 o E7 H. t* k# i( k0 U
\( E5 N( R, |7 i& \
ผมหลุดขำกับภาพที่เห็น นายตี๋ใหญ่ชายผู้มีใบหน้าคมดุในชุดกางเกงผ้าร่มขาสั้นสีขาวท่อนบนเปล่าเปลือยโชว์แผงอกสีน้ำผึ้งที่ผมชอบ กำลังนั่งกอดเข่าเอนพิงไปกับระเบียง ศีรษะโผล่พ้นซี่เหล็กกั้นออกไปด้านนอกคว้างกลางอากาศอย่างที่ถ้านกสักตัวบินผ่านมาคงชนเขาร่วงตกลงไปปีกหักแน่ๆ 7 {* `) e- I$ t0 J2 p; n; P
6 m2 k( A/ y% m; k5 P
. l0 y5 P: _* a9 ]) C1 ~$ g
ข้างกันตี๋น้อยที่เดี๋ยวนี้ผมใกล้เปลี่ยนชื่อเป็นตี๋อ้วนให้แล้ว กำลังนอนหมอบหลับมุดอยู่ในกระแป๋งน้ำสีดำที่ล้มตะแคงอยู่เห็นเพียงก้นกลมๆกับหางของมันเท่านั้น
$ c# g2 ^* S! k" V: x
7 O4 Z8 m7 Y: h$ R3 r. [, B1 a) `6 ?( W+ Q) ~4 Q1 H" H
พอกันเลยนะทั้งลูกพี่ลูกน้อง9 O2 m1 C0 \7 n1 C
. X3 A" H$ _- a9 T' ]5 `% y2 y, Z' c* x9 p* ?7 h2 Y1 X
“ใหญ่” ผมเดินเข้าไปใกล้นั่งยองๆแล้วใช้นิ้วสะกิดท่อนแขนพ่อตัวใหญ่ ใจไม่อยากปลุกเพราะรู้ว่าเขาตื่นเช้าทุกวัน แต่นี่ใกล้หกโมงเย็นแล้ว8 D3 T7 [; s4 h1 u! B
2 z! c% L& Q& e- Y
, M7 b& h& ~7 y0 ` ผมหิวแล้วอ่ะ" {! K7 M( S$ G, N! f! a j
% l" D' M: }: E/ \
3 E$ L" R% V' F( V. c“หืม...โอ๊ย”
, A \1 F% G' P$ P3 |; M2 |7 G. V) ^! l( y' A* E
1 {. c, m* W+ f/ W5 Eโป๊ก: l" ^2 F! r, d3 M' s6 h \
: r. X- `; C4 ]* z
! q: ?9 L) j# j/ T }โป๊ก
. F" t) i( ~8 s: b: z0 ]6 g$ X' m( ?' z+ d
( M/ D" O" y3 m3 [( J$ W) l$ sแล้วผมก็หลุดขำอีกครั้ง แหมตื่นมาก็เจอท่อนเหล็กเคาะเรียกสติเลยนะพ่อคุณ
; C0 H4 w' u, \9 _5 F( {( N9 _; e& x5 O* d. f
% U- K$ |5 @' L. i. ]; W- bใหญ่ปรือตาขึ้นเมื่อถูกสะกิดเรียก พอเห็นว่าเป็นผมเขาก็เด้งตัวจะลุกขึ้น แต่เพราะศีรษะเขาติดอยู่กับซี่เหล็กทั้งบนและล่าง พอเขาผงกหัวขึ้นมาศีรษะก็โขลกเข้ากับท่อนเหล็กถัดไป ร้องโอยหลบศีรษะกลับมาก็โขลกกับท่อนเหล็กที่ใช้รองคอเมื่อครู่อีก% z1 F) \# t( ]- N& K
; r& Y/ O2 U8 f8 L7 R* d$ q9 \0 m% z3 n- L) u4 d4 ^" A" R' T
ฮ่าๆ ขี้หูสั่นเลยสิ
8 Z8 c# y Y$ l) X' g' s0 [$ T7 t0 w0 G% k9 r
- O/ V* a/ _: ?! i; G8 rใหญ่นิ่งไปชั่วอึดใจ สงสัยกำลังมึนอยู่กระพริบตาปริบสามทีช้าๆ ก่อนค่อยๆดึงศีรษะตัวเองออกมาจากซี่เหล็กมรณะอย่างงงๆ) b1 B% S8 h' ~- f( Y; G: o
8 k7 |! \7 X& v, M& ]7 e
; N& E( p0 w2 G# Q
“เป็นไงบ้าง” ผมแกล้งถามออกไป
2 z$ l' X p* `6 B) Q' h5 k) o! V* B. V- R
9 J6 `8 p8 h" U. ^; j
“เจ็บ” สติยังกลับเข้าร่างไม่ครบจริงๆด้วยแฮะ เพราะถ้าเป็นนายตี๋ใหญ่ตัวจริงเสียงจริงโดนของเด็ดของหนักยังไงไม่มีร้องว่าเจ็บ คนเหล็กของแท้) p9 @* j1 T# p8 A8 b; }( C
3 U+ J& x1 A7 E8 V8 J* k8 G
4 E2 G$ N1 c( ~( o6 E8 wแปะๆ
) [- Y+ f2 H9 k- A5 F" ]+ F) u# b4 b9 N: y. B
1 P7 l7 c+ v1 o% P- Rผมยื่นมือไปตบแก้มสากเบาๆแกมหยอก แน่ะยังกระพริบตาปริบแบบยังไม่หายมึนอีก ผมเลยส่งเสียงกระตุ้นไปอีก. B' ~! j5 i0 S5 B
6 G* f4 t% [& H/ ]6 g' X9 X" c- X
" ?) ~* f* P. u* V0 O; S“หิวแล้ว”
& e, Q7 M9 C: Y& A- W- I# W5 j7 V. [ X8 U; h9 |
1 t3 ?! G) I" y. W6 q0 R& X! gเขามองมานิ่งๆก่อนพยักหน้าช้าๆ
' c1 P- K5 N; J) F
4 J0 [( t6 J2 D9 o- G
, j x6 n0 P3 T+ F( `0 {. c3 ^หายเบลอยังเนี่ยยยย* ~: e7 P, C) U+ ?& f* g0 t
0 W) m" W2 M l* Z# ~% g$ G* S! `, h2 r0 j9 ^! H! d9 t
“คุณกลับมานานแล้วหรอ” & m& \2 o, q$ J$ s- {
% \1 X9 A. U3 D e B' h
, V: u0 n+ Y7 s! s% g! i: Y“นานพอจะเห็นหมีตาย” ใหญ่ชะงักก่อนโคลงศีรษะเมื่อเข้าใจว่าผมแซว2 q( Q8 ~7 G0 I
# I7 ]! j/ Q) \ n# O+ t
6 A, h6 G9 _7 u D4 d$ P) w' z. o% R“ผมทำความสะอาดห้องคุณเสร็จเลยมานั่งพักที่ระเบียง สงสัยลมพัดเย็นไปหน่อยผมเลยเผลอหลับ” เขาอธิบาย ผมยันตัวลุกขึ้น โอย นั่งยองนานแล้วปวดขาแฮะ ก่อนยื่นมือไปคว้าข้อมือใหญ่แล้วออกแรงดึงให้เขาลุกขึ้น ซึ่งเขาก็ยอมลุกตามแรงดึงแต่โดยดี
! _; z, t8 Z4 T6 F7 \5 r" \, F: S) |! z
' r+ R! Z2 |2 o; e- c* a5 A
มีครั้งไหนที่ใหญ่จะปฏิเสธผม ไม่มีหรอก8 c! k* y4 \+ g- U$ H9 ? @: }
5 U* ]5 k" s' D4 E$ V. {
% Z I9 a7 q. L" z6 f! O“ดีแล้วพักบ้างเดี๋ยวฉันจะไปซื้อข้าวไปด้วยกันนะ” วันนี้ผมตั้งใจจะพาเขาไปเปิดหูเปิดตาข้างนอกบ้างอุดอู้อยู่ในห้องมาหลายวันแล้ว
6 X- q/ W7 y2 p% J' ~! P& D2 B) ^4 X* g
2 ~" A/ C; s, h: nใหญ่นิ่งไป ผมเลยดึงเขาเข้าเดินเข้ามาในห้อง ผ่านเตียงกว้างทะลุประตูไปยังห้องนั่งเล่น ก่อนปล่อยข้อมือใหญ่ออกแล้วล้มตัวนั่งขัดสมาธิลงตรงหน้ากล่องพลาสติกสีเทาขนาดกลาง ยกฝาครอบออกก่อนจะชะโงกหน้าไปมองสิ่งของด้านใน" S/ e0 L5 M' b- }
+ b/ A" O( a7 E- l3 ?% l$ o
% O- |3 m/ a9 J) cแล้วเลือกหยิบเสื้อกล้ามสีดำออกมา
$ g. O# d1 ?7 R! k- X, B; L% g- w. t$ a. F; c' M
9 m$ q+ N' A6 L- K% R: ]7 J! pไม่ต้องสงสัยกันครับ กล่องพลาสติกขนาดกลางก็คือตู้เสื้อผ้ากลายๆที่ผมพอจะหามาให้เขาได้ มันเคยเป็นกล่องที่ผมเอาไว้ใส่ชีทเรียนตอนสมัยมหาวิทยาลัย ผมเอาติดตัวมาด้วยเผื่อได้ใช้ซึ่งตอนนี้ผมเนรเทศพวกมันไปอยู่ในกล่องกระดาษลังเรียบร้อยแล้ว$ r1 o7 _) f5 x4 Q/ z
. ~% _' X8 I8 E6 I& z3 v/ W. y' N* L) f/ B u8 a% }
อยากจะซื้อใหม่ให้เขา แต่คนเขาไม่ยอมยัดเยียดไปจะทำให้รู้สึกไม่ดีเปล่าๆ ผมน่ะให้โดยไม่คิดอะไรหรอก ใหญ่ที่เป็นผู้รับนี่สิคิดเยอะเกินไป
& Q$ V+ d& i3 S2 M3 n8 k1 a: O( L" z; t, f
! Q- u9 d8 I' O; g2 } U8 w' c. Yขนาดนี้เขายังคิดว่าตัวเองมาเกาะผมอยู่ทุกวี่วัน(ความผิดไอ้ปอนด์คนเดียวเลย!)แทบจะยกผมขึ้นแท่นบูชาเช้าเย็น y A6 @: Z- r) l" c t2 R
: x) H. [8 C: o7 z0 T; ?
& h4 I6 I, J& g& S0 r: Q4 zผมเลยพยายามระมัดระวังตัวเองไม่ให้หรือหวังดีกับเขาเกินไปนัก อยากให้เขาสบายใจไม่อึดอัดที่จะอยู่กับผม นี่เป็นเหตุผลหลักที่ผมยอมให้เขาทำงานบ้านตามใจอยากจะทำ ทั้งที่ความจริงไม่จำเป็นสักนิด& d! E2 g) h+ X- w: B! l
. k: N+ v8 T) J b; j% w+ S, C
6 ~8 q7 l/ d, {1 Z% bเรื่องข้าวของเครื่องใช้เขาก็จะเอาเฉพาะส่วนที่จำเป็นจริงๆและไม่สามารถจะใช้ร่วมกันได้เช่น แปรงสีฟัน เสื้อผ้า กางเกงใน เป็นต้น
0 R: J$ y& O0 |
, `% Y0 W: b2 o' |# A+ P( f9 f- X3 f3 P6 c8 Q8 A
อย่างเสื้อกล้ามสีดำในมือผมก็ของไอ้ปอนด์ฟรีไซส์เลยใส่กันได้ ; \5 k) N( {' G2 H7 }" N4 {: N
) Y$ K( b, k H* S
a5 G1 r/ U# m/ D( \. S' |; j
ผมยังไม่มีเวลาพาเขาไปซื้อเสื้อผ้าเพิ่มเลยทำงานทุกวัน
1 [! z6 `: q; `, m7 ]5 o4 f" l0 e6 Z2 c! K: G/ K5 v/ X/ O
0 \& m9 {! X% _1 D' g% }1 w
ตอนนี้เขาจึงมีเสื้อผ้าอยู่สองชุดคือ แจ๊คเก็ตสีแดง เสื้อยืด กางเกงขายาว(ที่ผมซื้อให้) กับ กางเกงขาสั้นสีขาว เสื้อกล้ามสีดำ(ของไอ้ปอนด์) ส่วนกางเกงในผมแวะซื้อให้ที่เซเว่นเจ้าเดิมเจ้าเก่า# \7 [- T% b, s; ?% c
' E, {8 e+ o! E9 u* Q+ J2 c1 z
, a3 F2 {/ W8 S a+ s3 g
ส่วนชุดที่ติดตัวเขามาลองเอาไปซักแล้วแต่มันเกินเยียวยาจริงๆ ผงซักฟอกยี่ห้อไหนก็ล้างคราบสกปรกไม่ออก น้ำยาปรับผ้านุ่มกี่ยี่ห้อก็กลบกลิ่นไม่พึงประสงค์ไม่มิด ผมเลยจัดการเอามันไปลอยอังคารเรียบร้อยโดยผ่านการยินยอมพร้อมลงนามจากเจ้าของอย่าง(ไม่ค่อย)เต็มใจ
+ I: v- i! @- Z, C; O9 B ?7 j3 j2 a! R9 n) d8 M2 G$ q
# f) \/ K) V6 ~5 _6 f“ใหญ่กินอะไร” ผมหันมาถามเมื่อเรามายืนอยู่หน้าร้านข้าวร้านประจำของผมแล้ว ใหญ่ที่อยู่ในชุดเสื้อกล้ามสีดำกางเกงขาสั้นสีขาวโชว์มัดกล้ามน่าขบกับเรียวขายาวมั่นคง ไม่อยากจะเอ่ย...ชะนีน้อยใหญ่มองกันตาเยิ้มเลยล่ะ แม้แต่หญิงเดอะรุ่นน้ำหมากกระจายยังเหลียวมองจนคอแทบเคล็ด+ W3 C) ^: } {7 T
* `3 _+ m3 ^- U/ `3 c
/ v: a2 w9 b P7 p% c4 B
อาจเพราะไม่คุ้นหน้าคนแถวนี้แต่ผมเชื่อว่าเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ที่มองเพราะรูปร่างหน้าตาที่(โคตร)โดดเด่นของเขา!
5 s, b* |2 L" Y4 z5 L) K, e7 y3 }$ d& Y' ]9 V& n' o
8 E# i J1 G7 I2 ^; E9 ?) j4 [“ผมกินอะไรก็ได้” เขาหันมาตอบพลางทำตัวประดักประเดิดกับสายตารอบตัวที่จ้องมองมา! Z h1 d9 H; l$ [
: K* n! _! v0 c) N6 A8 ~. X$ `
1 N" [) v/ B4 q+ d/ E0 e. yผมหันไปสั่งกะเพราะไก่ไข่ดาวสองกล่องก่อนกลับมาสนใจคนข้างตัวที่ยกมือถูท้ายทอยอย่างเก้อเขินผมขำกับท่าทีนั่น# b5 N( p/ m/ ~9 D
|7 E: b+ \6 R5 i% f9 j- l
" w& M+ D& O. N: P
“เขินหรอ” ผมอมยิ้มแซว เขาส่ายหน้าช้าๆ ผมเลยถามต่อ “แล้วเป็นอะไร”" o, |' p% V" G- ]
. ^( @: ?% s/ s5 o% v# ]" z$ ~0 x6 j4 i4 ^9 y5 ]0 V* }
“แค่รู้สึกแปลกๆเหมือนโดนจ้อง” $ E. E0 R6 }1 |: O# V6 a$ ~. o+ d
6 H' _1 O! q( n( X! X0 y+ |
, a2 r j h1 J- f( |- R8 sไม่แค่ ‘เหมือนโดน’ หรอก จ้องกันเห็นๆอย่างโจ่งแจ้งเลยต่างหาก" Y3 |3 k# U4 z0 n
* A; e1 q2 X" ^7 G$ c+ S8 G
8 H# J5 l7 A/ n6 ^2 U“แล้วดีใจมั้ย” ผมถามต่อ คราวนี้เขาทำหน้างง
/ k" _+ m3 L$ G) \/ W- h
u. r1 ~- h- e4 h( \- y- t: n1 x/ E" _2 {# s
“ทำไมต้องดีใจ”
- ]. r6 e7 x" o: A. C% Q! z9 _/ `
; J% P, d) N% N9 Z# a; L& c5 d% q7 ~" |5 a$ k$ j. u2 g/ M
“ก็...”
8 ?' c$ j/ f( ^
" z$ f6 K) B' i1 L3 L$ T/ B6 [2 n- T8 I1 k
ก็ที่ไม่ถูกมองด้วยสายตารังเกียจแล้ว, Z2 N" M9 t# ]; ~! D6 o, |
& P# r: o4 y E
1 z* M1 a4 D. Q% H8 V N* k+ g7 L9 Bผมยั้งปากตัวเองไว้ทัน เพราะไม่รู้ว่าพูดไปแล้วเขาจะรู้สึกยังไงได้อะไรขึ้นมา เมื่อเขามีชีวิตที่ดีขึ้นผมก็ไม่ควรกล่าวถึงอดีตแสนโหดร้าย
d$ ^$ d( p& ~/ l; k% M
: Y. n! V8 ]. p+ @, t1 H
0 n. b% x) ^0 \9 e' c: |3 h“ไม่ต้องเกร็งหรอก เขาแค่ชื่นชมกับความหล่อของนายน่ะ” ผมเปลี่ยนเรื่อง ส่งมือไปตบต้นแขนปุๆให้เขาปล่อยตัวให้สบาย แต่เหมือนเขาจะยังไม่เข้าใจสักเท่าไหร่
X0 \1 [9 V4 E: N4 L b+ W9 o& `% s
; ]- [8 E4 J. g2 V' h0 Q6 W1 l“หล่อ? ผมหรอ” เออออออนายนั่นแหละค้าบบบบบบ พ่อหล่อลากไส้
8 A& F3 M. c# `
4 l* X6 m6 }% G& t4 D* h5 j9 T! J' u# a9 d
ผมไม่ได้อธิบายอะไรต่อ เอาเถอะถ้าผมมีชะตาชีวิตอย่างเขาเรื่องหน้าตาคงเป็นปัจจัยสุดท้ายที่คิดจะใส่ใจเช่นกัน
$ m% r+ `0 B7 F7 {6 I
f4 d7 _. q, n. J. l3 W5 B
2 B* P6 K6 \, ^+ l4 G& \ยืนรอประมาณสิบนาทีข้าวผัดกระเพราไข่ดาวหอมกรุ่นสองกล่องก็ยื่นมาตรงหน้า ใหญ่รีบรับไปถือไว้ก่อนที่ผมจะเป็นคนจ่ายเงิน ระหว่างรอเงินทอนป้าเจ้าของร้านที่คุ้ยหาเหรียญในตะกร้าก็ส่งยิ้มพูดขึ้น% O' S0 s* E% q" O$ B+ _2 V7 p# t
9 k, ^! Q' m9 y) R" P! F
5 \# D' S5 q w. [“เพื่อนหรอพ่อหนุ่มหล่อดีนะ” ผมยิ้มกว้างรับเงินทอนก่อนตอบคำ8 R- n. \) d% r
: P- P, m( o/ F! o; m& J/ ]8 x
- ^- Y0 r. |$ A- ]
“ครับ เพื่อนผมเอง”
# |) B+ H7 w( j' ~: C7 _) i2 Y
9 ]. ~# J; l7 Q4 }+ G# {# L" v* t0 }8 `( H3 t1 S
“ไม่เคยเห็นหน้าเลยแต่ท่าทางคุ้นๆเป็นพระเอกหนังช่องไหนรึเปล่า” % |. p- Q* l# c5 E6 E& |$ j! G, o' u
) t& R o2 u% k& b9 l, \* b1 Q
- O3 G8 F" P! q: Q6 ~ผมขำ ไอ้ที่คุ้นเพราะเคยเดินโซซัดโซเซอยู่แถวนี้น่ะสิ ส่วนพระเอกหนังเป็นอาชีพที่ผมคิดไว้เลย ยังไม่ล้มเลิกจะพาเขาไปออดิชั่นหรอกนะเริ่มจากการเป็นนายแบบก่อน อืมๆ เข้าท่าๆ
: \( B8 k6 `4 P2 K- `! S2 {/ M( D4 |5 @- q& A5 h
& u1 c8 C+ p. M+ I1 u
- S' U7 j; S, y) u- X4 d4 c; L& o1 O
“สักช่องแหละครับเดี๋ยวผมรู้จะมาบอกนะ”+ y, P6 c" d% i5 U
# Y) A1 u, g1 Y
% }4 t( C$ x( g% }“โอ้ววววเป็นดาราจริงๆด้วย”+ F2 d/ |) S# @/ U& X! Y, ?4 A
0 Y- L! |1 x0 n' j
n- ~$ Q6 i5 g; C, ~! [& V8 jผมตัดบท ส่วนป้าแกก็คิดไปไกลแล้ว ผมอาศัยช่วงที่ป้าแกกำลังเพ้อลากนายใหญ่ออกมานอกร้าน ไปหยุดยืนรอข้ามถนนเพื่อข้ามไปเซเว่นว่าจะซื้อนมกับน้ำผลไม้ซะหน่อย อาหารเม็ดของเจ้าตี๋น้อยด้วยยิ่งโตยิ่งกินจุอ้วนเป็นหมูแทนหมาแล้ว. A, ^/ z, D" f9 @7 l
% y$ b4 x/ p: m4 D6 S! K3 A# v$ Q4 Z# ]# Z# v+ x- g7 X2 T& z
“คุณคุยอะไรกับป้าผมไม่เข้าใจ”
+ p7 }4 I+ h! K5 z/ F! T. z9 ?7 T1 v
9 e* |' X% L) @6 h+ B+ c. Z
“ขำๆอย่าไปสนใจเลย” l! K/ x; W5 O( |% ?+ h% s5 X
/ G% }# W6 v( d' ~+ h% T A* l# a b, B+ m5 n1 `
เขาคงเห็นใบหน้าขบขันของผมเลยไม่ใส่ใจอีก เพราะจากประสบการณ์ที่ผ่านมาผมทำหน้าแบบนี้ทีไรเขามักจะโดนแกล้งเสมอ รู้ไปก็เข้าตัวเปล่าๆ เขาเลยสนใจการมองซ้ายขวาดูรถที่วิ่งผ่านตรงหน้า มือใหญ่บิดพลิกข้อมือที่ผมจับอยู่เพื่อเป็นฝ่ายมาจับมือผมแทนก่อนดึงผมวิ่งข้ามถนนมาอีกฝั่งเมื่อถนนโล่ง- K: h% x% q/ x7 m; y. M0 Q }: Q% T
& U& Q& k/ a! G0 ]% @1 f% G% K* K; e) ~# c8 o3 g1 a
ผมก้มมองไปยังอุ้งมือใหญ่ที่กอบกุมมือผมอยู่เม้มปากเพื่อกลั้นยิ้ม...เหมือนกับว่าตัวเองถูกปกป้องดูแล$ n) i- y/ `. Y+ y, t% |
( y/ T4 t- J& t, O* ^) S9 z2 e6 F m% N5 ^% G
“ผมรอด้านนอกนะ”1 u- v. l+ {+ C% p. ^% C- u
: i' _# ^9 W5 Q( j0 m
. E4 q8 Z2 ~6 R$ Zผมพยักหน้าก่อนเดินผ่านประตูเปิดปิดอัตโนมัติเข้าไป อุณหภูมิเย็นฉ่ำทำให้ผมรู้สึกสดชื่นขึ้น เดินตรงไปหยิบจับของสามสี่อย่างลงตะกร้าสีส้มทั้งนมน้ำผลไม้ อาหารตี๋น้อย แล้วก็ขนมขบเคี้ยวเอาไว้ทานเล่นตอนดูหนัง $ X9 `; K3 i' _, O
: D2 e6 ]) }0 B5 e- m
4 o; J8 G6 N# X0 x- |, [7 a/ Hเมื่อได้ของครบก็เอามาชำระเงินตรงเคาน์เตอร์เดินออกมาก็เจอกับภาพที่ทำเอาผมทั้งขำทั้งสงสาร
! h4 H1 v- ^5 ~5 S" Z7 g3 Z; y: G+ v" j
; c: u# R9 w$ B4 r/ u1 e% o. U พนักงานเซเว่นถูพื้นอยู่หน้าร้านอย่างขะมักเขม้น มันจะธรรมดามากถ้านางขยันทำงานด้วยใจบริสุทธิ์ ไม่ใช่นายตี๋ใหญ่เดินไปทางขวานางก็ลากไม้ถูตามรอยเท้าเดินไปทางขวา พอเดินหนีมายืนทางซ้ายก็ลากไม้ถูตามมาทางซ้าย ทำอย่างกับใหญ่เหยียบขี้หมาติดเท้ามาอย่างนั้นแหละ
' Z! x" |9 A9 E9 b$ A8 U1 b+ ]1 \+ r8 }* ~) {% N9 I; c
' n9 ?+ o3 d& |' P7 K2 _ ไหนจะท่าทางชม้ายตาแลนั่นอีกลำตัวบิดพันแทบจะเป็นเกลียวเดียวกับไม้ถู9 l$ b* C" V& |% S$ |5 c) |4 W1 ^
* h0 w8 L$ s1 c1 i2 |1 _ y+ Z) j: O2 l9 |2 d5 K" u9 [
นี่แหละหนาหน้าตาเปลี่ยนชีวิตคน ทำไมผมจะจำไม่ได้ว่าพนักงานเซเว่นฯคนนี้เป็นคนเดียวกับที่ไล่ใหญ่สมัยยังเป็นชายเร่ร่อนไร้ที่อยู่ ผมไม่โทษเธอเพราะสังคมสมัยนี้รู้หน้าไม่รู้ใจ แต่มันอดขำไม่ได้เมื่อเห็นมาเกี้ยวพาราสีคนที่เธอเคยขับไล่เหมือนหมูหมา
2 B! ?+ n8 q6 E% c& Q' J' A- }0 q3 B2 i* _: J
) t; e' v( A) A0 o' Z, x
“ใหญ่” ผมเอ่ยเรียก ใหญ่หันมาทำหน้าโล่งใจมากที่เห็นผมดูเขายังตื่นๆคนอยู่ สังเกตจากเวลามีคนมองมาหรือสนใจเขาจะเงียบกริบท่าทางนิ่งสนิทและพยายามกันตัวเองออกห่าง
; h' W, D+ U G* h7 R
1 @- ^; A0 [: s+ @1 N
* c; j' n) L3 ]5 I& Aสงสารก็สงสาร ขำก็ขำ เอ็นดูร่วมด้วยอีก
# ]1 @# z' e9 h% ], l+ H9 I) P9 Z. q# @: D6 _5 g a
% U; F& n! z8 s5 Wน่ารักไปไหนเนี่ยนายตี๋ใหญ่, E( i: @- Z. K
T+ O2 U" B* k ~0 {! P. b
+ Q3 b, H+ g% j7 y
“ไปเถอะ” ผมเดินเข้าไปกระตุกชายเสื้อ เขารีบพยักหน้าก่อนคว้ามือผมไปจับเดินออกมาทันที เหมือนไม่ได้ตั้งใจจับแต่ลนซะมากกว่า ดูสิมือชื้นเหงื่อเชียว4 U q9 r8 p* F9 d
$ Q; a! A, D7 s5 f, v* A8 Z( y$ N# t+ k6 y' k+ E
เมื่อกลับมาถึงห้องผมก็เอาข้าวในกล่องมาเทใส่จาน และเทน้ำซุปใส่ถ้วย ความจริงตั้งแต่ใหญ่มาอยู่ด้วยเขาจะเป็นคนทำ(แย่งผมทำทุกอย่างแหละ) แต่ตอนนี้หามิได้ ฮ่าๆ เพราะเจ้าหมาตูบกลับวิ่งวุ่นอยู่ริมระเบียงเก็บผ้าลงตะกร้าอย่างรีบร้อนเมื่อฝนที่กำลังตกปรอยเริ่มลงเม็ดห่าใหญ่ขึ้น% I2 V$ T% g' R7 Z
; S2 a9 s4 f" O6 N* ^! [% A/ k y# W9 P; r+ l+ C1 u
ตามจริงใหญ่ตาลีตาเหลือกตั้งแต่ยังไม่ถึงคอนโดด้วยซ้ำ แค่ฟ้าเริ่มตั้งเค้าเมฆก้อนสีดำลอยต่ำก็แทบจะวิ่งพุ่งกลับห้องให้ได้ ติดที่ผมมาด้วยนี่แหละเลยโกยอย่างใจคิดไม่ได้ แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังก้าวเดินช่วงยาวกว่าปกติ5 C9 ~7 \ q/ o& Q- {# G$ x
4 M ~! f7 g7 k% Y7 A1 Y+ k6 T: `. `
ครืดดด! T3 ]( @0 B3 _+ ?
! |1 D6 @3 k: s7 H8 Y8 R
+ l) D; ~# L7 K8 m1 G“ฟู่วว เกือบไม่ทัน” คนตัวโตที่ศีรษะเกือบชนขอบประตูระเบียงเพราะส่วนสูงมากเกินไปเลื่อนกระจกปิดวางตะกร้าลงพลางถอนหายใจแล้วบ่นงึมงำกับตัวเอง นี่แหละมุมน่ารักของเจ้าหมาตูบอีกข้อ
5 \0 e3 h9 B$ k6 ^; m& N9 l5 I8 q+ M$ w1 P
" `! ^+ _; X g' j6 b& Iโครงหน้าคมดุที่มักนิ่งเงียบเริ่มแสดงสีหน้าอื่นออกมามากขึ้น อยากเช่นเวลานี้ที่เขาทำหน้าดีใจมองเสื้อผ้าในตะกร้าตาวาวเหมือนเด็กน้อยเวลาผูกเชือกรองเท้าสำเร็จด้วยตัวเองครั้งแรก
; C k- }/ {0 [4 b- I# l# A+ P3 b
! v. p% \6 ^' b; N/ ?
5 X& m5 x; g5 m2 P R“ใหญ่มากินข้าวก่อน” ผมร้องเตือน เชื่อสิว่าถ้าไม่เรียกไว้ก่อนมีหวังนู่นเข้าไปนั่งพับผ้าในห้องแล้ว กว่าจะได้กินก็ต้องรอทำงานเสร็จผมมักจะเอ็ดเขาเรื่องนี้อยู่เสมอ จะทำอะไรอยู่ก็ตามมันคงไม่ถึงขนาดละมือมาหาอะไรรองท้องไม่ได้เลยมั้ง มันจะเสียเวลาสักเท่าไหร่กันเชียว$ a9 {. H& `4 _ t
$ ]& Z) W+ R3 d m- o1 w
3 Z: {' y/ M+ f/ jแล้วใหญ่ก็รู้ว่าผมจริงจังกับเรื่องทานอาหารให้ตรงเวลา เขาแค่พยักหน้ารับและเดินมานั่งบนพื้นพรมหน้าโต๊ะเตี้ยตำแหน่งที่มีจานข้าววางอยู่อย่างว่าง่าย ) R: w8 {3 b* ~3 c
. \/ U. f/ G, k! e3 l/ [! L& |% c2 \% M& O# R0 n% }5 L2 F, R
ผมไม่นิยมทานข้าวบนโต๊ะอาหารในครัวตามที่จัดไว้ ผมชอบนั่งทานข้าวไปดูทีวีไปมากกว่า เลยกลายเป็นว่าใหญ่ต้องมานั่งทานข้าวโต๊ะหน้าทีวีกับผมด้วย คงเปลี่ยนจากตอนแรกผมนั่งบนโซฟาเป็นนั่งบนพื้นพรมแทนเพราะไอ้หมีตัวโตมันไม่ยอมขึ้นมานั่งบนโซฟา แล้วผมไม่ใช่เจ้านายที่จะให้ใครมานั่งต่ำกว่าหรอกนะ
: W- _& x; [+ H4 ]! @. {) O& M2 w* M6 m5 @+ v, c
. K8 l5 h2 d T! } V3 d+ e6 vเอาจริง เห็นแล้วทานข้าวไม่ลง l2 C" l6 T" D
6 R9 }5 z! i+ @; I2 t9 o1 y6 A! u3 X
“คุณชอบกินกระเพราไข่ดาวหรอ” ระหว่างทานข้าวใหญ่ก็ถามแทรกขึ้นมา: c" S _2 O9 `/ a" q8 s
; M# O5 J* p; d“ค่อนข้าง”
) j$ }- }8 B6 ^3 g7 a& f% o: P+ q8 v& ^( V- {, d; {1 E! U! m, }
“ผมเห็นคุณกินทุกวัน” อ๋อคงหมายถึงมื้อเย็นของผมที่ไม่กระเพราไก่ไข่ดาว ก็จะเป็นกระเพราหมูไข่ดาวแทน เอ่อว่าแต่มันก็แทบไม่แตกต่างกัน
( V" x0 I! C, D0 { o1 V) p2 K
- v- H9 B" U: U
# W4 |1 v4 R( Y0 Q8 s2 n' x4 k( @3 d“แล้วแต่ร้าน พอดีร้านนี้ทำกระเพราไข่ดาวอร่อยที่สุดถ้าไปร้านอื่นก็จะกินอย่างอื่นนะ” ตามนี้ครับหลายคนเป็นอย่างผมหรือเปล่าไม่รู้แต่ผมเป็นแบบนี้ อย่างเช่นก๋วยเตี๋ยวต้มยำร้านนี้อร่อยก็จะสั่งแต่ต้มยำ แต่อีกร้านเย็นตาโฟอร่อยก็จะสั่งแต่เย็นตาโฟบ้าเนอะ
' o4 y4 J& l" m3 Q4 r
3 w9 ^4 J8 E2 i) n( v
' x% ` x; Q+ U" S4 N2 Y9 ?“นายเบื่อหรอ” เขากินกระเพราไข่ดาวมาตลอดตั้งแต่เจอผมเลยก็ว่าได้มีครั้งแรกครั้งเดียวที่ได้กินข้าวเหนียวหมูปิ้ง
( T* J& w8 `# g$ {4 k3 z0 J! i% p+ ]. G( g
" @. @1 B! F# Y/ p$ H3 i3 C
“ไม่ครับแค่มีกินก็โอเคแล้ว” ผมยิ้มบางให้กับประโยคถ่อมตัวของเขาหมายมั่นปั้นมือไว้ในใจแล้วว่าครั้งหน้าจะสั่งเมนูอื่นมาทานบ้าง!2 P! _" M- h, q! |. `* I
4 n# r) q! Y5 n0 B
; [7 r' T; K% _9 ~7 z+ y
เมื่อกระเพราะไก่ไข่ดาวทั้งสองจานพร่องลง นายตัวโตก็เดินตึกตักหายเข้าไปในครัวก่อนออกมาพร้อมน้ำผลไม้แก้วใหญ่ในมือ ผมยกแก้วน้ำเปล่าดื่มจนหมดก่อนรับน้ำผลไม้มาดื่มต่อพลางเอ่ยขอบคุณ: J2 I. U& ^4 b4 E
. N% o' w/ E0 s' `, r+ x) j. m4 J. ^% y. u8 r& t, u* ^6 ]! [
“ใหญ่ไปอาบน้ำก่อนเลยนะ” ปากบอกทั้งที่ตายังจดจ้องอยู่กับรายการทีวีตรงหน้า มันเป็นรายการมีสาระนะทั้งยังมีพิธีกรตลกช่วยดึงให้ไม่น่าเบื่อ ผมเลยลิสต์เป็นรายการโปรดช่วงค่ำของผม' h* j# q# H1 d( U) y$ c
5 P1 F5 h8 t4 s$ P" v# I v H, h* S6 P. q n
พอพักโฆษณาผมเหลือบตามองไปเห็นพี่ตี๋ใหญ่ลูบหัวน้องตี๋น้อยที่กำลังให้ปากดุนอาหารเม็ดกินอย่างเอร็ดอร่อยหางยังกระดิกดิ๊กๆ ผมคลี่ยิ้มออกมาให้กับภาพตรงหน้า ความผูกพันที่ก่อเกิดขึ้นไม่ใช่แค่ผมกับเขาแต่ยังรวมถึงเจ้าสัตว์เลี้ยงตัวน้อยด้วย
8 M+ p- Y! H8 d6 E& t0 q
+ u1 I9 {9 R9 `8 s9 I
8 M. b) s! Y+ c0 O7 vผมมีความสุขนะกับสองชีวิตที่ก้าวเข้ามา ไม่สิที่ผมดึงเขาเข้ามาในชีวิต
' E& y k% c! h
; Y3 U0 _( q" K4 ]+ ]1 `* X! M+ U9 i7 M( D
เช้ามามีคนให้บอกลา เย็นมามีคนให้คิดถึง
/ }) @9 m5 f$ h% T& a& c8 a0 f2 d( `
/ f# A& a" X6 F* K6 p3 B5 B% Y1 w3 k3 C
มีคนให้ดูแลห่วงใยและขณะเดียวกับก็ได้สิ่งเหล่านั้นตอบแทนเช่นกัน & t" b7 i* H/ U8 c% f: k
|
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2020-4-7 21:30:49
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2020-4-7 21:33:55
โพสต์ 2020-4-7 22:20:15
โพสต์ 2020-4-8 02:20:41
ขอบคุณครับ
โพสต์ 2020-4-8 03:58:07