|
เร่ร่อน6
7 u" s) B7 ^* t0 Z6 B$ @6 ^& ^: q2 ?9 J- M5 ^$ S* l3 x
& g: v7 R7 e& w' o" ?" H0 `4 N
- Y% E. N; j. G+ ~
หืม
s, A A7 N, d- E$ f |: o
. c) s& F5 O9 j4 H( `$ Q8 r3 A C, v, w) S4 h8 A( C" M/ P
หายไปไหนกันหมด& Q* _1 d0 x" C! C) k
$ }) H4 T9 \7 q6 h# o" x( y9 V
* i1 |! o* q9 Mหลังเลิกงานผมตรงดิ่งกลับคอนโด ถึงห้องก็ห้าโมงครึ่งแล้วพอเปิดประตูเข้ามาก็เจอแต่ความเงียบ เงียบมากเหมือนไม่มีสิ่งมีชีวิตใดๆอยู่ในห้องไม่ว่าจะคนหรือสุนัข
3 I* u# {1 ~( B$ j. h: v3 ?; L
[5 @. ~& S! r/ ?" o0 G" D% p3 x5 R6 g" N: A( P4 j! a& ^
ผมถอดรองเท้าไว้บนชั้นวางรองเท้าใกล้ประตูพลางกวาดสายตามองไปรอบห้องจนทั่ว พอส่งเสียงเรียกชื่อทั้งตี๋ใหญ่ตี๋น้อยก็ยังไม่มีเสียงอันใดตอบกลับมา ไม่ใช่ว่าหนีหายไปไหนแล้วเรอะ 4 C: r$ t, Q6 P. J6 b2 q$ A
" Y2 B! Y" q$ K% f, x x3 h/ v
0 u4 x6 x4 F2 ?ถึงจะคิดแบบนั้นแต่ก็ไม่ได้จริงจังตื่นตระหนกมากนัก อาจเป็นเพราะว่าผมรู้ว่าสิ่งที่คิดเป็นไปไม่ได้ ยังไงตี๋ใหญ่ที่น่ารักของผมก็ไม่กล้าหักหาญน้ำใจกันและผมก็เห็นเขาอยู่ดีมีความสุข
) P( ?8 D: t" }4 G& R6 v+ x: {' M+ \% r: x+ c
' J+ g0 j E8 A+ m' C0 y
“ใหญ่” ผมส่งเสียงเรียกพร้อมกับเดินหาทั่วห้องไปไหนของเขานะ ห้องครัวก็ไม่เจอ ห้องน้ำก็ไม่มี หรือจะอยู่ในห้องนอน: p8 Z+ _7 W6 o' Y% I% k
- \9 H) Q1 E* l& q2 n% p# W. ~
$ w/ |) U# K1 K5 T; Pห้องนอนที่ว่าไม่ใช่ห้องนอนของเขาแต่อย่างใด มันคือห้องนอนของผมเอง ทั้งห้องมีห้องนอนอยู่ห้องเดียวแล้วก็ไม่ได้ให้เขามานอนร่วมห้อง ที่นอนประจำของใหญ่อยู่นู่นนนนน...โซฟาหน้าทีวี9 x, k4 B4 \; g. \
: e2 z! v! ]2 \8 o; l0 ?* {) r' @5 u
แล้วที่ผมคาดเดาว่าเขาน่าจะอยู่ในห้องนอนเนื่องจากใหญ่จะเข้ามาทำความสะอาดและจัดข้าวของในห้องหลังจากผมออกไปทำงานแล้ว
1 p8 b, U9 `# c, f& S- i% r) G2 s6 D5 r+ _
8 o) H- A, A( U4 s
ความจริงเขาก็ทำมันซุกมุมห้องนั่นแหละแต่ผมหาที่อื่นจนทั่วแล้วไม่เจอไง ถ้าไม่อยู่ในห้องนอนคงต้องแงะหาตามฝ้าเพดานแล้วล่ะ+ o; E" g6 m5 c# [7 M( k W' ^; H) I
8 L; s8 O" \8 M6 D2 q
4 D, K& y0 K; h8 L" P2 R
แอด
1 p; x3 G1 s! I5 `6 r. E3 F5 W8 I7 R. ?" M( ]8 k0 d% D
" j. Y' r7 t: d, F( q s1 }7 `
ผมเปิดประตูห้องนอนเข้าไปกวาดตามองรอบห้องก็ไม่เจอแต่ห้องที่สะอาดตากว่าเมื่อเช้าทำให้รู้ว่าใหญ่เข้ามาทำความสะอาดห้องแล้ว/ i" d6 @& j, k$ F" u& i
. P* t. p( m( Z" G% f; p) Q9 G. i. u
# m& m6 x, V5 x2 {
และหางตาผมก็เหลือบไปเห็นประตูกระจกตรงระเบียงเปิดแง้มไว้ลมด้านนอกพัดเข้ามาให้ชายผ้าม่านสีครีมปลิวไสว% ~6 w7 L, {" T* P7 k
, a0 Z$ ]+ H) n2 ^* R/ |2 w
8 F; q2 ^; v) U# }- V! B' [
ผมถอดถุงเท้าออกโยนใส่ลงในตะกร้าไม้สานใบเล็กที่วางเคียงกับตะกร้าไม้สานใบใหญ่กว่าสำหรับเสื้อกางเกงที่ใส่แล้ว ผมชอบแยกถุงเท้ากับกางเกงชั้นในไว้ตะกร้าหนึ่ง เสื้อกางเกงอีกตะกร้าหนึ่งเพื่อป้องกันกลิ่นที่ไม่พึงประสงค์ติดเสื้อผ้า ก่อนค่อยๆเดินไปยังปะตูบานเลื่อนที่เปิดแง้มเกาะขอบประตูชะโงกหน้าออกไป
9 x: ]$ ]3 _6 q/ a5 ^) ]! R3 w% j- I, e# y* p4 f- J z8 s r
/ W- I3 N& f3 lแล้วก็ป๊ะ!! U! d) S6 R* o) j" o0 ?
5 {, G1 u) N1 b2 J% F) `
. O1 h& ?9 M! X0 @; {9 q7 x. Dอยู่นี่เอง N, {. d8 l0 v9 P* L
- D$ a4 Y. @) r9 w
: _% m' P% x' C" G4 ?$ s9 Vผมหลุดขำกับภาพที่เห็น นายตี๋ใหญ่ชายผู้มีใบหน้าคมดุในชุดกางเกงผ้าร่มขาสั้นสีขาวท่อนบนเปล่าเปลือยโชว์แผงอกสีน้ำผึ้งที่ผมชอบ กำลังนั่งกอดเข่าเอนพิงไปกับระเบียง ศีรษะโผล่พ้นซี่เหล็กกั้นออกไปด้านนอกคว้างกลางอากาศอย่างที่ถ้านกสักตัวบินผ่านมาคงชนเขาร่วงตกลงไปปีกหักแน่ๆ 4 l* G% w" H, |& j- _8 D( T% w
- s/ a" g# p: a6 w, o/ O& d. J
! Q" I0 m( p. F, Mข้างกันตี๋น้อยที่เดี๋ยวนี้ผมใกล้เปลี่ยนชื่อเป็นตี๋อ้วนให้แล้ว กำลังนอนหมอบหลับมุดอยู่ในกระแป๋งน้ำสีดำที่ล้มตะแคงอยู่เห็นเพียงก้นกลมๆกับหางของมันเท่านั้น
; N! |8 k1 c7 e% h4 u# q9 y/ |. i: D( Q' Q1 n. v" U; N& p8 F Z( U
. a& N1 l6 x. X) Xพอกันเลยนะทั้งลูกพี่ลูกน้อง
" |9 B3 ]; ?9 r( G% T
' o2 F7 ^2 _. w1 V t/ F! h7 D6 m/ [+ g; C; }- R! p6 P/ v
“ใหญ่” ผมเดินเข้าไปใกล้นั่งยองๆแล้วใช้นิ้วสะกิดท่อนแขนพ่อตัวใหญ่ ใจไม่อยากปลุกเพราะรู้ว่าเขาตื่นเช้าทุกวัน แต่นี่ใกล้หกโมงเย็นแล้ว
3 a# c% [( ^) ^* V
: ]& F v( R, T; w# x) s' S# |
9 i' z: P" [ E: w; ] ผมหิวแล้วอ่ะ
- @+ \1 N( R y5 I1 G( v; s! Y
) p9 q2 R: q/ f2 e9 X4 G. B. i9 p" ~$ T1 H! ]: H7 Y
“หืม...โอ๊ย”4 l1 Y! d9 e# D" B
8 |! t4 U5 E# Y
3 N2 J n( w ~5 \8 ^
โป๊ก" t7 _$ z3 I& K3 r4 U
6 s9 k6 q, w- F" m# s
t+ @& V2 i# P. p0 L9 @
โป๊ก
# ]* {- k4 Q/ N" k# F
0 O: f L5 F- c3 H: Q! x
' J s' I1 B+ \, hแล้วผมก็หลุดขำอีกครั้ง แหมตื่นมาก็เจอท่อนเหล็กเคาะเรียกสติเลยนะพ่อคุณ! b' q( f/ f, _# N6 J7 @
5 F0 g) _0 u7 y$ N& C1 a$ {5 q: R- @, Y. g0 j$ `; I: u
ใหญ่ปรือตาขึ้นเมื่อถูกสะกิดเรียก พอเห็นว่าเป็นผมเขาก็เด้งตัวจะลุกขึ้น แต่เพราะศีรษะเขาติดอยู่กับซี่เหล็กทั้งบนและล่าง พอเขาผงกหัวขึ้นมาศีรษะก็โขลกเข้ากับท่อนเหล็กถัดไป ร้องโอยหลบศีรษะกลับมาก็โขลกกับท่อนเหล็กที่ใช้รองคอเมื่อครู่อีก0 k/ y6 d0 D. z: ]
) h z* _9 R2 B! ~8 J. |& b4 \) F, V
) p( Z, i+ ?2 J/ \ฮ่าๆ ขี้หูสั่นเลยสิ
2 ^( J, o6 ]2 N! ]8 N8 N; O' C8 T0 [
, L3 z; @1 w2 q; L5 o( Rใหญ่นิ่งไปชั่วอึดใจ สงสัยกำลังมึนอยู่กระพริบตาปริบสามทีช้าๆ ก่อนค่อยๆดึงศีรษะตัวเองออกมาจากซี่เหล็กมรณะอย่างงงๆ) D8 U& {$ k0 Y& H
, L5 Y/ K6 t. Z3 F: r' i9 r, l
/ Z3 E( t: B' V/ h
“เป็นไงบ้าง” ผมแกล้งถามออกไป
; i- U- I: t0 t- M( p D# y. `# q
: p9 R0 b0 l; J3 r“เจ็บ” สติยังกลับเข้าร่างไม่ครบจริงๆด้วยแฮะ เพราะถ้าเป็นนายตี๋ใหญ่ตัวจริงเสียงจริงโดนของเด็ดของหนักยังไงไม่มีร้องว่าเจ็บ คนเหล็กของแท้$ m% g, u0 q" F1 J
* ~! f4 P& {1 i: g+ s) \& o
! o+ ]% x, ]8 F( X, x1 t2 C) u; Jแปะๆ9 v4 d# S3 N( C3 ?. M9 i6 l0 d
* u2 i6 Y7 e2 F9 z( j
+ N8 `! I; {# v) Y S8 d
ผมยื่นมือไปตบแก้มสากเบาๆแกมหยอก แน่ะยังกระพริบตาปริบแบบยังไม่หายมึนอีก ผมเลยส่งเสียงกระตุ้นไปอีก% h0 r7 y' j% u$ A! P
9 q2 ?" j2 B% C' B; y- q0 f" p, R& Y. X8 O0 I. h
“หิวแล้ว”+ W& |* E+ V( g5 G! r9 K4 A3 e2 ?& b
H: O, ]# N, i4 z% j, R& k
' t7 y7 g, ?) p$ R# W5 Wเขามองมานิ่งๆก่อนพยักหน้าช้าๆ: K( F- _5 u' U( d/ ?4 q0 _0 w8 `6 J
% O5 A5 X, V* x1 V
8 O) a5 D2 S( o8 h# l
หายเบลอยังเนี่ยยยย
0 L2 D1 z( K' P: h/ w9 X- o9 I2 d5 Q( s5 H5 \
* d. D- C# D! F8 r+ D% D+ ?# a+ Q" W“คุณกลับมานานแล้วหรอ”
3 I' M" G: `! I" K0 [8 t5 q! c. }0 m: _! ~- h! C
1 W w, x* e) p% q
“นานพอจะเห็นหมีตาย” ใหญ่ชะงักก่อนโคลงศีรษะเมื่อเข้าใจว่าผมแซว2 s' u5 h \) M, X
& J+ M, \ f2 R3 e7 B: ]
* W+ y ]# c2 ^- M( y3 H$ b“ผมทำความสะอาดห้องคุณเสร็จเลยมานั่งพักที่ระเบียง สงสัยลมพัดเย็นไปหน่อยผมเลยเผลอหลับ” เขาอธิบาย ผมยันตัวลุกขึ้น โอย นั่งยองนานแล้วปวดขาแฮะ ก่อนยื่นมือไปคว้าข้อมือใหญ่แล้วออกแรงดึงให้เขาลุกขึ้น ซึ่งเขาก็ยอมลุกตามแรงดึงแต่โดยดี
- B ]7 V2 ~; }7 V4 ?( U6 n. N, B
! @; u9 W) l0 a; D3 O. D1 E
มีครั้งไหนที่ใหญ่จะปฏิเสธผม ไม่มีหรอก2 V d! {% g2 ~- \5 w
/ w. n% n# p4 v. i0 y. _. R% a& W. W4 y4 c
“ดีแล้วพักบ้างเดี๋ยวฉันจะไปซื้อข้าวไปด้วยกันนะ” วันนี้ผมตั้งใจจะพาเขาไปเปิดหูเปิดตาข้างนอกบ้างอุดอู้อยู่ในห้องมาหลายวันแล้ว
# t! B% k3 p8 B. t. H" e
; D* U8 L" U; _; A7 J
1 t# n6 p" a7 t% S5 d/ Hใหญ่นิ่งไป ผมเลยดึงเขาเข้าเดินเข้ามาในห้อง ผ่านเตียงกว้างทะลุประตูไปยังห้องนั่งเล่น ก่อนปล่อยข้อมือใหญ่ออกแล้วล้มตัวนั่งขัดสมาธิลงตรงหน้ากล่องพลาสติกสีเทาขนาดกลาง ยกฝาครอบออกก่อนจะชะโงกหน้าไปมองสิ่งของด้านใน. ~8 u6 }' R3 h8 n2 }/ {0 _
# c& U% I3 n( ~& |
$ a+ r1 Z. b+ H7 U& Fแล้วเลือกหยิบเสื้อกล้ามสีดำออกมา( j. b' {; [" J9 R: l( r
( d9 J7 C" T" b5 N3 c& j0 X& F1 M+ b" w+ O4 U% M
ไม่ต้องสงสัยกันครับ กล่องพลาสติกขนาดกลางก็คือตู้เสื้อผ้ากลายๆที่ผมพอจะหามาให้เขาได้ มันเคยเป็นกล่องที่ผมเอาไว้ใส่ชีทเรียนตอนสมัยมหาวิทยาลัย ผมเอาติดตัวมาด้วยเผื่อได้ใช้ซึ่งตอนนี้ผมเนรเทศพวกมันไปอยู่ในกล่องกระดาษลังเรียบร้อยแล้ว
; m, F/ s8 n. `! \8 L2 m) j. g- q$ G0 X( ]+ \$ d( ^
2 }! @: g5 q6 X+ `2 S1 |" J; L
อยากจะซื้อใหม่ให้เขา แต่คนเขาไม่ยอมยัดเยียดไปจะทำให้รู้สึกไม่ดีเปล่าๆ ผมน่ะให้โดยไม่คิดอะไรหรอก ใหญ่ที่เป็นผู้รับนี่สิคิดเยอะเกินไป& N, `7 g& p8 c) @
, N3 i+ X. }: Y0 P: G U
( h% ^ {1 X+ W' [ขนาดนี้เขายังคิดว่าตัวเองมาเกาะผมอยู่ทุกวี่วัน(ความผิดไอ้ปอนด์คนเดียวเลย!)แทบจะยกผมขึ้นแท่นบูชาเช้าเย็น
( w+ B1 N ~" T# Y4 Q+ u7 I) `2 h. j
2 C3 R' `$ N/ H5 D
& H0 W( o& f% r' w) fผมเลยพยายามระมัดระวังตัวเองไม่ให้หรือหวังดีกับเขาเกินไปนัก อยากให้เขาสบายใจไม่อึดอัดที่จะอยู่กับผม นี่เป็นเหตุผลหลักที่ผมยอมให้เขาทำงานบ้านตามใจอยากจะทำ ทั้งที่ความจริงไม่จำเป็นสักนิด
5 ^: X' r$ {* m5 T r) f4 F2 ^9 F& q- v, o# U6 _
! d6 G$ ?! w3 t' i0 wเรื่องข้าวของเครื่องใช้เขาก็จะเอาเฉพาะส่วนที่จำเป็นจริงๆและไม่สามารถจะใช้ร่วมกันได้เช่น แปรงสีฟัน เสื้อผ้า กางเกงใน เป็นต้น
4 p) ^: b& Z6 Y
9 { B A# p* C4 I2 [$ R
/ o: z* D; E0 D1 s! ?% _อย่างเสื้อกล้ามสีดำในมือผมก็ของไอ้ปอนด์ฟรีไซส์เลยใส่กันได้ ' M8 g& C0 R- ] d
( \. z0 U6 e8 @6 U: M7 e! F5 G
[# S7 J/ H$ X* t' z* Hผมยังไม่มีเวลาพาเขาไปซื้อเสื้อผ้าเพิ่มเลยทำงานทุกวัน . e4 ?% y$ c5 ] n2 ? [. C
+ j0 H$ o) q# C% \9 P
6 \& C! s3 `2 w$ d, ?ตอนนี้เขาจึงมีเสื้อผ้าอยู่สองชุดคือ แจ๊คเก็ตสีแดง เสื้อยืด กางเกงขายาว(ที่ผมซื้อให้) กับ กางเกงขาสั้นสีขาว เสื้อกล้ามสีดำ(ของไอ้ปอนด์) ส่วนกางเกงในผมแวะซื้อให้ที่เซเว่นเจ้าเดิมเจ้าเก่า
0 d" k5 P" d% ?8 O) K3 R9 S [
- ~1 a8 f G5 v! |' t# l0 \9 fส่วนชุดที่ติดตัวเขามาลองเอาไปซักแล้วแต่มันเกินเยียวยาจริงๆ ผงซักฟอกยี่ห้อไหนก็ล้างคราบสกปรกไม่ออก น้ำยาปรับผ้านุ่มกี่ยี่ห้อก็กลบกลิ่นไม่พึงประสงค์ไม่มิด ผมเลยจัดการเอามันไปลอยอังคารเรียบร้อยโดยผ่านการยินยอมพร้อมลงนามจากเจ้าของอย่าง(ไม่ค่อย)เต็มใจ
0 P1 W N3 z, A- a% U0 U8 K6 B8 C' z0 k t" @% K/ q
. F: S! d1 U5 r2 y. s
“ใหญ่กินอะไร” ผมหันมาถามเมื่อเรามายืนอยู่หน้าร้านข้าวร้านประจำของผมแล้ว ใหญ่ที่อยู่ในชุดเสื้อกล้ามสีดำกางเกงขาสั้นสีขาวโชว์มัดกล้ามน่าขบกับเรียวขายาวมั่นคง ไม่อยากจะเอ่ย...ชะนีน้อยใหญ่มองกันตาเยิ้มเลยล่ะ แม้แต่หญิงเดอะรุ่นน้ำหมากกระจายยังเหลียวมองจนคอแทบเคล็ด
1 n+ c# [; ?% ^: q, a
' T: B/ d$ X* i. X$ O$ t3 U# [ J8 G& c& s+ r3 r0 e- F
อาจเพราะไม่คุ้นหน้าคนแถวนี้แต่ผมเชื่อว่าเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ที่มองเพราะรูปร่างหน้าตาที่(โคตร)โดดเด่นของเขา!3 f/ ~+ A7 Y) H1 }
! e, X) x' o! u6 R# H" [9 c4 ]: R/ E
; T! w, K1 v T# y8 U q. E“ผมกินอะไรก็ได้” เขาหันมาตอบพลางทำตัวประดักประเดิดกับสายตารอบตัวที่จ้องมองมา
+ L3 G; {8 T, d) Y: T; }2 d* a6 ~
( B3 n+ K1 Q6 ]0 i7 W& r
- ^0 f2 H$ d7 j1 s$ L. Mผมหันไปสั่งกะเพราะไก่ไข่ดาวสองกล่องก่อนกลับมาสนใจคนข้างตัวที่ยกมือถูท้ายทอยอย่างเก้อเขินผมขำกับท่าทีนั่น! h* r! F$ z' P
\* n3 U$ X/ q' z( a6 `, g* Y, M4 N8 i; o
“เขินหรอ” ผมอมยิ้มแซว เขาส่ายหน้าช้าๆ ผมเลยถามต่อ “แล้วเป็นอะไร”% n4 x+ ~$ o9 h# h- z b
7 g3 O8 W6 u# F
2 C, ~: {. g9 t: p# \ i
“แค่รู้สึกแปลกๆเหมือนโดนจ้อง”
# D1 W. Q8 q' O+ j- s! T* m' B. U. n( g. G9 S
( n( Q8 E# e% I4 q. Tไม่แค่ ‘เหมือนโดน’ หรอก จ้องกันเห็นๆอย่างโจ่งแจ้งเลยต่างหาก
4 R& ]/ Y0 x" E1 m4 Y/ |
- I/ p/ }6 Q# V! Z+ |$ _2 n
% o0 m% B _: ~3 F1 ^$ p% J“แล้วดีใจมั้ย” ผมถามต่อ คราวนี้เขาทำหน้างง
: _/ S. d- I7 S3 t0 \4 f
7 l' V3 z8 Q t. k9 F" _
1 `' e" I6 T& b: E h9 d“ทำไมต้องดีใจ”& k- ~# O, z& q9 V% h
" Q; v; F2 P. O# [6 }/ Q- G: e$ L/ S4 X1 \( A$ M% Q
“ก็...” / t* n$ N& v8 o$ O. \# y% b9 A
; o5 c4 C9 ]+ E [7 F: C
7 z, O1 M. W$ Y' F# Z: Uก็ที่ไม่ถูกมองด้วยสายตารังเกียจแล้ว, {8 B- G6 V9 ?2 I8 i' F3 Z
, T8 e/ K/ a% E8 N: [# t
7 r& d7 s; q' l
ผมยั้งปากตัวเองไว้ทัน เพราะไม่รู้ว่าพูดไปแล้วเขาจะรู้สึกยังไงได้อะไรขึ้นมา เมื่อเขามีชีวิตที่ดีขึ้นผมก็ไม่ควรกล่าวถึงอดีตแสนโหดร้าย
8 C7 @- C, A7 w9 `5 X! W& Z) U: w# H
: n( ]2 l4 P! L! F0 r+ y
7 ]3 b* z" Z" c) m$ Y* ^: m6 q“ไม่ต้องเกร็งหรอก เขาแค่ชื่นชมกับความหล่อของนายน่ะ” ผมเปลี่ยนเรื่อง ส่งมือไปตบต้นแขนปุๆให้เขาปล่อยตัวให้สบาย แต่เหมือนเขาจะยังไม่เข้าใจสักเท่าไหร่
2 y# H# W; a. T O+ }/ {/ I
: n% z$ P1 W" R% u1 A! G
$ Q; F& m) w5 z; Y: ?5 F“หล่อ? ผมหรอ” เออออออนายนั่นแหละค้าบบบบบบ พ่อหล่อลากไส้
3 I& E7 E# t x" Z6 c. D8 ^+ _' i
# _, q7 J7 A, D9 t+ P! U. r, @4 H9 u; l# u$ i3 p- k) y5 D
ผมไม่ได้อธิบายอะไรต่อ เอาเถอะถ้าผมมีชะตาชีวิตอย่างเขาเรื่องหน้าตาคงเป็นปัจจัยสุดท้ายที่คิดจะใส่ใจเช่นกัน* b- d5 v, S4 [" j+ I1 }& D& u ?
c* L+ N8 ~5 i3 O4 ~' N9 G) W1 Q1 m$ b5 t# I! j2 |& Q. }+ c
ยืนรอประมาณสิบนาทีข้าวผัดกระเพราไข่ดาวหอมกรุ่นสองกล่องก็ยื่นมาตรงหน้า ใหญ่รีบรับไปถือไว้ก่อนที่ผมจะเป็นคนจ่ายเงิน ระหว่างรอเงินทอนป้าเจ้าของร้านที่คุ้ยหาเหรียญในตะกร้าก็ส่งยิ้มพูดขึ้น
# @+ i5 @2 i' l2 W" \; e( L+ G* j1 V2 H) N
+ I& c4 J5 a' \' X: {3 J3 M
“เพื่อนหรอพ่อหนุ่มหล่อดีนะ” ผมยิ้มกว้างรับเงินทอนก่อนตอบคำ
3 ]. \* U6 ]7 f+ Z9 I8 Z; @' v3 ^/ b; V
/ |& P, y& J7 N- R* |
“ครับ เพื่อนผมเอง”
: d. b$ ?. n7 f: N- G: y( a
R' @& u% q5 v& w! m8 e8 K
6 v4 z$ G3 ^ p( Z( K4 G0 o! ?# H“ไม่เคยเห็นหน้าเลยแต่ท่าทางคุ้นๆเป็นพระเอกหนังช่องไหนรึเปล่า” 6 a6 @) g: U% k& Q' R6 r
, c, m) s$ O d! _& r
+ f7 Q: V9 c3 `( c6 h }; R9 j, Rผมขำ ไอ้ที่คุ้นเพราะเคยเดินโซซัดโซเซอยู่แถวนี้น่ะสิ ส่วนพระเอกหนังเป็นอาชีพที่ผมคิดไว้เลย ยังไม่ล้มเลิกจะพาเขาไปออดิชั่นหรอกนะเริ่มจากการเป็นนายแบบก่อน อืมๆ เข้าท่าๆ
+ N/ }/ I; u" T, a/ l$ U' z
: N' L8 C. i* Y* N4 ~) I7 |
) d6 X0 Y6 ?+ z- [
" G' Z" }6 ?$ {" e" [/ M“สักช่องแหละครับเดี๋ยวผมรู้จะมาบอกนะ”
. {! U; g2 p5 Q1 P+ H/ n5 b T1 q. H' |: } t, x
2 s- k4 V" l% ~: A
“โอ้ววววเป็นดาราจริงๆด้วย”
, l9 Y Q+ y/ h6 h5 C' w7 M
U" r: `* H, M$ y& R. V
" d! t. O( X T' gผมตัดบท ส่วนป้าแกก็คิดไปไกลแล้ว ผมอาศัยช่วงที่ป้าแกกำลังเพ้อลากนายใหญ่ออกมานอกร้าน ไปหยุดยืนรอข้ามถนนเพื่อข้ามไปเซเว่นว่าจะซื้อนมกับน้ำผลไม้ซะหน่อย อาหารเม็ดของเจ้าตี๋น้อยด้วยยิ่งโตยิ่งกินจุอ้วนเป็นหมูแทนหมาแล้ว
3 r7 `% x2 B9 q+ L! I: c! X4 V" z4 P$ i& A
$ S2 ]3 G# O3 `7 \9 ~; y( O- Y2 N
“คุณคุยอะไรกับป้าผมไม่เข้าใจ”: U; ?1 C& t# f2 _
' E8 h/ v5 j0 m/ k. i3 u t- z
% \5 w- f/ ~& ]1 [“ขำๆอย่าไปสนใจเลย” - E9 C& n' ^% \/ W! z l6 X
5 s- Q! a' P6 t4 X0 k
6 |& `( m$ L9 A; Z, `% \1 `เขาคงเห็นใบหน้าขบขันของผมเลยไม่ใส่ใจอีก เพราะจากประสบการณ์ที่ผ่านมาผมทำหน้าแบบนี้ทีไรเขามักจะโดนแกล้งเสมอ รู้ไปก็เข้าตัวเปล่าๆ เขาเลยสนใจการมองซ้ายขวาดูรถที่วิ่งผ่านตรงหน้า มือใหญ่บิดพลิกข้อมือที่ผมจับอยู่เพื่อเป็นฝ่ายมาจับมือผมแทนก่อนดึงผมวิ่งข้ามถนนมาอีกฝั่งเมื่อถนนโล่ง
) E% Z, ` w U3 |
5 @# C A% k6 d |6 X0 `; B* }6 e1 `9 H2 e$ ~
ผมก้มมองไปยังอุ้งมือใหญ่ที่กอบกุมมือผมอยู่เม้มปากเพื่อกลั้นยิ้ม...เหมือนกับว่าตัวเองถูกปกป้องดูแล
0 g' U+ G+ R* l, p0 F7 V1 |: v& q
8 x/ P; ^, y9 {& M4 a/ V0 i, A
# P. @! m8 f9 J7 ~% N$ V5 |“ผมรอด้านนอกนะ”
3 ?# x+ c' C" @. \% U) ~1 m% o: ~
, ` j/ o0 {) ^" G3 S6 x7 [2 R
ผมพยักหน้าก่อนเดินผ่านประตูเปิดปิดอัตโนมัติเข้าไป อุณหภูมิเย็นฉ่ำทำให้ผมรู้สึกสดชื่นขึ้น เดินตรงไปหยิบจับของสามสี่อย่างลงตะกร้าสีส้มทั้งนมน้ำผลไม้ อาหารตี๋น้อย แล้วก็ขนมขบเคี้ยวเอาไว้ทานเล่นตอนดูหนัง y( T. z; D- ~( f" y# c8 A. a
0 t/ }1 O' }# S# a2 H& }3 d# S* x! N+ E! k& g; W
เมื่อได้ของครบก็เอามาชำระเงินตรงเคาน์เตอร์เดินออกมาก็เจอกับภาพที่ทำเอาผมทั้งขำทั้งสงสาร . S0 E! e4 ~9 z) a1 Q- D" }
& S7 I( X1 C/ b1 Z: J1 J
: z, F( B# c% h& h
พนักงานเซเว่นถูพื้นอยู่หน้าร้านอย่างขะมักเขม้น มันจะธรรมดามากถ้านางขยันทำงานด้วยใจบริสุทธิ์ ไม่ใช่นายตี๋ใหญ่เดินไปทางขวานางก็ลากไม้ถูตามรอยเท้าเดินไปทางขวา พอเดินหนีมายืนทางซ้ายก็ลากไม้ถูตามมาทางซ้าย ทำอย่างกับใหญ่เหยียบขี้หมาติดเท้ามาอย่างนั้นแหละ( D7 y2 Z/ i2 K
2 U, J' F! K! E! P2 V
, O' v y! @! ]: ~% x ไหนจะท่าทางชม้ายตาแลนั่นอีกลำตัวบิดพันแทบจะเป็นเกลียวเดียวกับไม้ถู
. c, w+ Y5 n. v3 A0 |2 ~0 w3 F
/ O% }% S( v1 {% e# q
# a# D% v% Q- tนี่แหละหนาหน้าตาเปลี่ยนชีวิตคน ทำไมผมจะจำไม่ได้ว่าพนักงานเซเว่นฯคนนี้เป็นคนเดียวกับที่ไล่ใหญ่สมัยยังเป็นชายเร่ร่อนไร้ที่อยู่ ผมไม่โทษเธอเพราะสังคมสมัยนี้รู้หน้าไม่รู้ใจ แต่มันอดขำไม่ได้เมื่อเห็นมาเกี้ยวพาราสีคนที่เธอเคยขับไล่เหมือนหมูหมา4 J N! E! V# Z6 w9 y" ^/ t
p2 t! n% U) D% h, |5 h3 J6 \, E; M
“ใหญ่” ผมเอ่ยเรียก ใหญ่หันมาทำหน้าโล่งใจมากที่เห็นผมดูเขายังตื่นๆคนอยู่ สังเกตจากเวลามีคนมองมาหรือสนใจเขาจะเงียบกริบท่าทางนิ่งสนิทและพยายามกันตัวเองออกห่าง
9 o6 |% m' L, O9 ]7 _- ^/ D, X8 J v( `
9 ^8 [/ o% n- v2 b1 |สงสารก็สงสาร ขำก็ขำ เอ็นดูร่วมด้วยอีก1 r: l6 D* ?8 q9 w9 w% ? P
: k+ X3 ^& B6 M: o" d4 O/ ~
+ c& N: D( O: c0 A: aน่ารักไปไหนเนี่ยนายตี๋ใหญ่" g/ K6 W& F- l# r1 x2 m% x1 ?2 \
- X2 h4 H8 I( z- T+ G9 ^/ x4 F8 {/ x
“ไปเถอะ” ผมเดินเข้าไปกระตุกชายเสื้อ เขารีบพยักหน้าก่อนคว้ามือผมไปจับเดินออกมาทันที เหมือนไม่ได้ตั้งใจจับแต่ลนซะมากกว่า ดูสิมือชื้นเหงื่อเชียว2 `" T+ M, \. H- d \
! G- ]% f- q7 o( B) r2 ?% C
& _1 f4 C9 t5 m4 T: k
เมื่อกลับมาถึงห้องผมก็เอาข้าวในกล่องมาเทใส่จาน และเทน้ำซุปใส่ถ้วย ความจริงตั้งแต่ใหญ่มาอยู่ด้วยเขาจะเป็นคนทำ(แย่งผมทำทุกอย่างแหละ) แต่ตอนนี้หามิได้ ฮ่าๆ เพราะเจ้าหมาตูบกลับวิ่งวุ่นอยู่ริมระเบียงเก็บผ้าลงตะกร้าอย่างรีบร้อนเมื่อฝนที่กำลังตกปรอยเริ่มลงเม็ดห่าใหญ่ขึ้น; L1 h& n# G4 |- T6 b6 s/ r5 w' E# a
- A# F7 v. c. z' j" {5 U; g
. U0 ?4 d; I# e5 H/ R* _5 P3 gตามจริงใหญ่ตาลีตาเหลือกตั้งแต่ยังไม่ถึงคอนโดด้วยซ้ำ แค่ฟ้าเริ่มตั้งเค้าเมฆก้อนสีดำลอยต่ำก็แทบจะวิ่งพุ่งกลับห้องให้ได้ ติดที่ผมมาด้วยนี่แหละเลยโกยอย่างใจคิดไม่ได้ แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังก้าวเดินช่วงยาวกว่าปกติ: H# M7 Y( w# p- B
) {8 t9 P6 T" k4 |
8 u9 Z5 Z U: K, U i) t. x
ครืดดด: W% p. a% m+ r% J; ^
5 a+ {9 G/ A- H% t- Z: x2 _. I e2 k) \( C
“ฟู่วว เกือบไม่ทัน” คนตัวโตที่ศีรษะเกือบชนขอบประตูระเบียงเพราะส่วนสูงมากเกินไปเลื่อนกระจกปิดวางตะกร้าลงพลางถอนหายใจแล้วบ่นงึมงำกับตัวเอง นี่แหละมุมน่ารักของเจ้าหมาตูบอีกข้อ
: E: V5 V" }8 d3 [
4 p5 g; [0 w. A+ }" L" c6 Y, p% m
/ z( U+ r' l! [โครงหน้าคมดุที่มักนิ่งเงียบเริ่มแสดงสีหน้าอื่นออกมามากขึ้น อยากเช่นเวลานี้ที่เขาทำหน้าดีใจมองเสื้อผ้าในตะกร้าตาวาวเหมือนเด็กน้อยเวลาผูกเชือกรองเท้าสำเร็จด้วยตัวเองครั้งแรก
8 L7 P- P+ K9 r; n0 y+ h0 [5 r1 h0 R, E/ \# m1 u) g
* X- B1 z4 H3 h9 Y3 T
“ใหญ่มากินข้าวก่อน” ผมร้องเตือน เชื่อสิว่าถ้าไม่เรียกไว้ก่อนมีหวังนู่นเข้าไปนั่งพับผ้าในห้องแล้ว กว่าจะได้กินก็ต้องรอทำงานเสร็จผมมักจะเอ็ดเขาเรื่องนี้อยู่เสมอ จะทำอะไรอยู่ก็ตามมันคงไม่ถึงขนาดละมือมาหาอะไรรองท้องไม่ได้เลยมั้ง มันจะเสียเวลาสักเท่าไหร่กันเชียว
3 V2 w3 U6 o, V2 E) x
+ y$ ~% @1 g: T0 D# }
: u/ g0 s' K+ s" G$ X9 l( h' Oแล้วใหญ่ก็รู้ว่าผมจริงจังกับเรื่องทานอาหารให้ตรงเวลา เขาแค่พยักหน้ารับและเดินมานั่งบนพื้นพรมหน้าโต๊ะเตี้ยตำแหน่งที่มีจานข้าววางอยู่อย่างว่าง่าย ' U {$ i9 M- o& U6 h7 E% s* s& l
8 p) S' T- K% Q8 J; V: M* d! T. a8 ?& t" ]( C! r8 m/ z+ ]
ผมไม่นิยมทานข้าวบนโต๊ะอาหารในครัวตามที่จัดไว้ ผมชอบนั่งทานข้าวไปดูทีวีไปมากกว่า เลยกลายเป็นว่าใหญ่ต้องมานั่งทานข้าวโต๊ะหน้าทีวีกับผมด้วย คงเปลี่ยนจากตอนแรกผมนั่งบนโซฟาเป็นนั่งบนพื้นพรมแทนเพราะไอ้หมีตัวโตมันไม่ยอมขึ้นมานั่งบนโซฟา แล้วผมไม่ใช่เจ้านายที่จะให้ใครมานั่งต่ำกว่าหรอกนะ
X9 H4 f% z1 X$ `% n
; R% \6 G* l1 j) ^2 u# \, d
, v- { t$ C1 X1 Aเอาจริง เห็นแล้วทานข้าวไม่ลง
" e2 `, u, E$ V4 n" X; b+ ^) G0 _. n4 r
“คุณชอบกินกระเพราไข่ดาวหรอ” ระหว่างทานข้าวใหญ่ก็ถามแทรกขึ้นมา, h$ d. q% g9 y, j0 ~
. E* | ?4 a( T- s“ค่อนข้าง”* e6 B5 z1 Z- e* s, M: G
? [4 f+ \' m: C; A
“ผมเห็นคุณกินทุกวัน” อ๋อคงหมายถึงมื้อเย็นของผมที่ไม่กระเพราไก่ไข่ดาว ก็จะเป็นกระเพราหมูไข่ดาวแทน เอ่อว่าแต่มันก็แทบไม่แตกต่างกัน( F' a. B( Q* Z. m# P: `4 O4 w
. P2 O6 n0 _' H s
4 |$ N& E0 r/ C; j" v" d“แล้วแต่ร้าน พอดีร้านนี้ทำกระเพราไข่ดาวอร่อยที่สุดถ้าไปร้านอื่นก็จะกินอย่างอื่นนะ” ตามนี้ครับหลายคนเป็นอย่างผมหรือเปล่าไม่รู้แต่ผมเป็นแบบนี้ อย่างเช่นก๋วยเตี๋ยวต้มยำร้านนี้อร่อยก็จะสั่งแต่ต้มยำ แต่อีกร้านเย็นตาโฟอร่อยก็จะสั่งแต่เย็นตาโฟบ้าเนอะ
) ?0 @/ j* d, L8 D0 x% c) Q2 a
7 Q0 [8 z$ C' j+ C1 j
5 }+ c6 _8 c8 g" ?: P# p0 p" o. t“นายเบื่อหรอ” เขากินกระเพราไข่ดาวมาตลอดตั้งแต่เจอผมเลยก็ว่าได้มีครั้งแรกครั้งเดียวที่ได้กินข้าวเหนียวหมูปิ้ง6 c, l8 D8 Y; P/ u
/ ~: m: g4 P; y' G2 d9 E% T9 t( h& ]7 x8 o+ k0 B$ R r) y
“ไม่ครับแค่มีกินก็โอเคแล้ว” ผมยิ้มบางให้กับประโยคถ่อมตัวของเขาหมายมั่นปั้นมือไว้ในใจแล้วว่าครั้งหน้าจะสั่งเมนูอื่นมาทานบ้าง!
3 V9 Y& r# i: E- T* y$ P
2 h6 Z$ |+ p! w5 W7 p3 K5 ]$ C* q# S$ ]! Q$ c& n. G
เมื่อกระเพราะไก่ไข่ดาวทั้งสองจานพร่องลง นายตัวโตก็เดินตึกตักหายเข้าไปในครัวก่อนออกมาพร้อมน้ำผลไม้แก้วใหญ่ในมือ ผมยกแก้วน้ำเปล่าดื่มจนหมดก่อนรับน้ำผลไม้มาดื่มต่อพลางเอ่ยขอบคุณ4 n- B: F: b6 ?2 a: U
2 R6 }$ t" F# [ S! c8 q% k0 Z
4 |: x' y/ A1 G4 t5 g“ใหญ่ไปอาบน้ำก่อนเลยนะ” ปากบอกทั้งที่ตายังจดจ้องอยู่กับรายการทีวีตรงหน้า มันเป็นรายการมีสาระนะทั้งยังมีพิธีกรตลกช่วยดึงให้ไม่น่าเบื่อ ผมเลยลิสต์เป็นรายการโปรดช่วงค่ำของผม1 A# ~5 V& a! s7 l6 ~
7 P( |; U# x3 j: t" P6 t
7 Z2 b8 z8 D/ O" lพอพักโฆษณาผมเหลือบตามองไปเห็นพี่ตี๋ใหญ่ลูบหัวน้องตี๋น้อยที่กำลังให้ปากดุนอาหารเม็ดกินอย่างเอร็ดอร่อยหางยังกระดิกดิ๊กๆ ผมคลี่ยิ้มออกมาให้กับภาพตรงหน้า ความผูกพันที่ก่อเกิดขึ้นไม่ใช่แค่ผมกับเขาแต่ยังรวมถึงเจ้าสัตว์เลี้ยงตัวน้อยด้วย7 o% |) t8 F7 c
( b0 Q& A5 o7 p5 [7 h }% [: j
! ]5 Z; A8 ~1 c# A% s7 [ Qผมมีความสุขนะกับสองชีวิตที่ก้าวเข้ามา ไม่สิที่ผมดึงเขาเข้ามาในชีวิต
* _* W1 u) ^" R: P; n$ ]
, M# ^7 }# W& I a- A. Q7 ?1 {1 L. m# Y
เช้ามามีคนให้บอกลา เย็นมามีคนให้คิดถึง
( ?( w" |' P5 A# ~7 D+ N8 |
, t' E% ^. Q9 v- i% |( t, d7 h" U( V" z1 d
มีคนให้ดูแลห่วงใยและขณะเดียวกับก็ได้สิ่งเหล่านั้นตอบแทนเช่นกัน + E6 C# @& Y+ a* c
|
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2020-4-7 21:30:49
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2020-4-7 21:33:55
โพสต์ 2020-4-7 22:20:15
โพสต์ 2020-4-8 02:20:41
ขอบคุณครับ
โพสต์ 2020-4-8 03:58:07