รักเร่ร่อน...ของคนจรจัด 5 bymod-cup

tor_8915

เร่ร่อน5
+ a- x$ C) L- y' x

9 g$ s& G1 W' Y. s
! _2 T4 \$ v- w3 s- pแอ๊ดดดด

' B8 c( b: s8 y: L7 x3 Z
+ m9 B. q- B% f; w& z+ Sเอิ่ม...
$ R# X+ H! C' o) A( i/ N5 }
) I6 a1 A8 \/ A. P# [
สถานการณ์น่ากลัวขั้นสิบ
+ A: J! X6 u+ F5 I
& h8 }% h  {( R8 e2 h: N$ W4 x$ L
หลังจากเคลียร์กับไอ้ปอนด์เรียบร้อยและมันก็รับปากแล้วว่าจะไม่บอกเรื่องนี้ให้ครอบครัวผมรู้ ขนาดไอ้ปอนด์ยังไม่เข้าใจจนต้องอธิบายกันยืดยาวขนาดนี้ไม่ต้องคิดเลยว่าครอบครัวผมจะคัดค้านเรื่องนี้แบบหัวชนฝาขนาดไหน เอาเป็นว่าผมแค่ให้เขามาอยู่ด้วยชั่วคราว(บอกคนอื่นแบบนี้)เมื่อเขาสามารถตั้งตัวได้ผมจะให้ย้ายไปอยู่ที่อื่น


: |6 _4 R. \) U6 Y  pแต่จะให้ปล่อยไปเป็นชายเร่ร่อนให้คนอื่นรังเกียจอีกผมทำไม่ได้


, A+ b8 v6 j4 G' s7 e2 i" ^  ?กลับมาที่สถานการณ์น่ากลัวขั้นสิบของผมดีกว่า ผมกลับมาห้องตัวเองโดยที่ในมือมีเสื้อผ้ามาหนึ่งชุดและเมื่อเปิดประตูห้องเข้าไปก็ได้เรื่องเลย...
+ k8 r% w6 i& T0 p4 v/ c
; s4 L3 d2 P! k+ E- F1 G
ชายเร่ร่อนที่ผมให้ไปอาบน้ำเมื่อครึ่งชั่วโมงที่แล้วโดยผมกำชับว่าอาบหลายๆรอบเอาให้สะอาดหอมฟุ้งไม่ต้องกลัวเปลืองแชมพูสบู่อะไรทั้งสิ้นพร้อมทั้งหยิบแปรงสีฟันด้ามใหม่ให้เขาแปรงฟันด้วย ซึ่งเขาก็พยักหน้าเข้าใจเอาผ้าขนหนูสีน้ำเงินผืนใหม่(ของผม)พาดบ่าพร้อมอุ้มน้องหมาเข้าไปด้วยกัน


และตอนนี้เขาก็อาบน้ำเสร็จแล้วและน่าจะเสร็จนานแล้วด้วยเพราะดูจากผิวกายแห้งน้ำของเขา แต่มันจะไม่เป็นปัญหาเลยถ้าเขาไม่นุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวนั่งพิงประตูกระจกที่กั้นระหว่างส่วนห้องกับระเบียง แขนข้างหนึ่งเหยียดตรงวางพาดบนขาข้างเดียวกันที่ชันขึ้น มืออีกข้างลูบบนตัวน้องหมาที่นอนหมอบหลับตาอยู่บนต้นขาที่เหยียดยาวบนพื้น เสี้ยวหน้าด้านข้างสะท้อนกับแสงยามเย็นให้ดวงตาคมเฉี่ยวที่เหม่อมองไปด้านนอกดูเข้มแวววาวขึ้น
* ^( T/ s. D6 H" N3 w
1 T% s% p: A% ^% J8 u4 [
$ Y( _8 q) s9 P+ s7 z$ k( Vผมทรงรังนกกระจอกเต็มไปด้วยบรรดาฝุ่นคราบสกปรกถูกชะล้างออกไปจนหมดสิ้น บัดนี้เหลือเพียงเส้นผมสีดำสนิทเงางามถูกเสยไปด้านหลังเปิดเปลือยใบหน้าคมเข้ม
9 Z& G* X/ {4 }  @  C0 H
7 u( g+ R2 \5 e  X  _
ฮะฮอตเป็นบ้า!!!
  M7 o, R( K/ @# {* @

มือไม้อ่อนจนเสื้อผ้าในมือแทบร่วง!!


- w/ @0 p3 [& l1 x/ b& w8 N“นาย” ผมบังคับเสียงไม่ให้สั่นขณะเอ่ยเรียก
% a: `9 G$ C4 \5 d7 q3 H

. W: _! V- k4 ]# _8 C! \เขาหันกลับมาตามเสียงเรียกใบหน้าเสี้ยวเดียวที่ผมเห็นในคราแรกตอนนี้ผมเห็นมันชัดถนัดตา


/ C6 I6 S0 g/ h- N: q( r- jหล่อเลิศอย่างที่คิดไว้จริงๆด้วย!!

* K7 F& K9 i/ Z. R
3 M) o/ \) {% ~% D" a“เสื้อผ้า” ผมยื่นของในมือไปให้ซึ่งเขาก็ค่อยๆหยิบน้องหมาไปไว้บนพื้นข้างๆก่อนยันตัวลุกขึ้นและเดินเข้ามาหา ส่งมือมารับเสื้อกางเกงแล้วเดินหายเข้าไปในห้องน้ำอีกครั้ง

1 W/ D4 D! E0 [* y4 {$ Z
“นี่!ไม่ต้องใส่เสื้อนะเดี๋ยวจะทายาให้!” นึกได้ผมก็ตะโกนบอกไล่หลังเสี้ยวนาทีเขาก็ออกมา...สภาพไม่ต่างจากเมื่อกี้เท่าไหร่


' W% ^  e1 H3 Hแค่เปลี่ยนที่ปกปิดส่วนล่างจากผ้าเช็ดตัวสีน้ำเงินเป็นกางเกงขาสั้นยางยืดสีขาวแทน


1 f7 w  N' z, w, U% t5 k% ]มันตัดกันจนทำให้ผิวเนื้อสีน้ำผึ้งของเขาโดดเด่นกระแทกตาให้ฝ้าฟางเข้าไปกันใหญ่
  b( S/ ~5 v) ?7 ?& v

- h8 N. X2 ?+ b9 Xผมหลุบตาลงต่ำ กลั้นใจมองนานไม่ได้จริงๆ สีผิวตรงมือและเท้าทั้งสองข้างรวมถึงบริเวณลำคอขึ้นไปบนใบหน้ามีสีดำคล้ำกร้านแดดตรงข้ามกับส่วนในร่มผ้าที่ไม่ได้ขาวเหมือนหยวกแต่กลับเป็นผิวสีน้ำผึ้งนวลเนียนรับกับกล้ามเนื้อสมส่วนได้รูป ซิกแพ๊คบริเวณหน้าท้องหกลูกเรียงตัวสวยรับกับเอวทรงวีเชฟที่ขอบกางเกงเกาะไว้หมิ่นเหม่ ประดับด้วยไรขนอ่อนใต้สะดือเรียงยาวหายเข้าไปใต้ร่มผ้า
9 {; ~1 d2 o8 i/ s

อย่างถ้าเอามือไปลูบคงไม่เจอไขมันหยุ่นมือคงรู้สึกได้ถึง...


% z1 M% t" ^) T2 h1 e, \0 l! ?อ๊ากกกกกกกกกกผมไม่ใช่ปุญมนัสผู้มีจิตใจใสสะอาดอีกแล้ว ผมมันหื่นลามกจิตใจสกปรกที่สุด T^T


" ?$ c/ ~, o5 D“เสื้อมันเล็กไปผมใส่ไม่ได้” เสียงทุ้มเหมือนระฆังเรียกสติที่แตกกระเจิงกลับมาอีกครั้ง ผมรับเสื้อคืนมาพร้อมทั้งบอกให้เขาไปนั่งบนโซฟาเพื่อที่จะได้ทายาให้
, s' ~6 D  }6 i' h6 D
6 I4 a, M9 V% ~2 i% _! {7 n
7 J% m/ p9 u2 q3 ]# R, yใช่!! ผมควรมุ่งประเด็นไปที่รอยฟกช้ำตามตัวเขาสิไม่ใช่รูปร่างหน้าตาเอ็กซ์แตกของเขา

6 d! V" X% X) c& \9 K4 [3 L

& [; G" R) j9 u. m/ @% @. Dฮืออออ เอ็กซ์แตกบ้าบออะไรของแกเล่าคนเล็ก!!

5 C" @, R5 G  u/ o  E5 ?
/ A" A* a  D' a* m  `6 ^. [
- W( P: f4 y3 h; z" ~$ V“หะหันหลังสิ” เขาทำตามแล้วผมก็เริ่มทายาบนแผ่นหลังของเขาเป็นส่วนแรก มันดีต่อผมด้วยที่จะไม่ลวนลามร่างกายเขาทางความคิดมากไปกว่านี้ แต่แผ่นหลังเขากว้างน่าซบจัง T^T
1 l  v) k" Q! ^" N9 U
9 b; W. |; ^) E' E0 o# h
. u5 A9 `$ Y4 Z, I9 hหยุด! หื่น! เดี๋ยว! นี้!
3 q" }( j/ H7 b. Y1 x0 d0 Z8 L

ผมหมุนเปิดฝาหลอดยาก่อนบีบลงบนนิ้วแล้วลงแรงทาอย่างแผ่วเบา รอยฟกช้ำเริ่มเขียวคาดว่ามันต้องเริ่มปวดหนึบหนับแล้วแน่นอน นั่นทำให้หัวใจผมเหี่ยวเฉาขึ้นมาทันที ความฟุ้งซ่านก่อนหน้านี้มลายหายหมดสิ้น


“เจ็บมากมั้ย” เขาส่ายหัว นั่นทำให้ผมรู้สึกเคืองขึ้นมานิดเป็นคนเหล็กหรือไงเจ็บก็พูดมาสิ!

0 j* }7 Y2 E: r! S( F6 C, C2 T
ฮือออ แท้จริงแล้วผมเป็นคนบ้าใช่มั้ยถึงอารมณ์แปรปรวนเยี่ยงสตรีมีประจำเดือนแบบนี้T^T
: I6 U3 U4 @( \
' }, O2 |, t( z$ E
“เสร็จแล้วหันหน้ามา” ผมทายาบริเวณเอวข้างขวาเป็นที่สุดท้ายก่อนจับเขาหันหน้ามา

7 n) p7 V& E" o- V9 J* T1 `. N' n  b
“เดี๋ยวผมทาต่อเอง” เขาส่งมือมาดึงหลอดยา


“เดี๋ยวทาให้” ผมชักมือหลบก่อนลงมือทายาไล่จากใบหน้าเขาลงมา เมื่อถึงบริเวณหน้าอกนิ้วผมชะงักนิ่งเมื่อสายตาปะทะเข้ากับรอยแผลเป็นยาวประมาณสิบเซนฯตวัดเฉียงขึ้นสี่สิบห้าองศาบริเวณหน้าอกด้านซ้ายเหนือหัวนมสีน้ำตาลเข้ม
+ I2 j# N2 d8 S+ H
, v: [" g* ^9 v8 L% A1 s
ตรงตำแหน่งหัวใจพอดี

4 n8 d* L  S1 R, }# y
เมื่อครู่ผมมองไม่ชัดเห็นเพียงแวบๆนึกว่ารอยแผลที่ได้จากการรุมสกัมเหมือนส่วนอื่นๆ
1 v' X! H' G: z! ^% n9 H) j7 j

% O2 ?- q, ?  a2 d8 B5 f1 \“รอยแผลเป็นนี่...”
5 A8 i3 E# W/ B! y

สายตาเขาปรายมองตามนิ้วมือที่ลูบไล้สัมผัสมันอยู่
2 |0 G% ?) M; s& S& `4 d- s6 ^8 }6 i

  F5 j% G; s1 Y, [$ Z“ไม่รู้สิ” เขาตอบเสียงเรียบ
; y1 H: L5 \# _* `0 }

* `2 d! g+ y, E4 k: v9 H1 h/ F" \“หืม” ผมเลิกคิ้วสงสัยอะไรคือรอยแผลเป็นเหมือนโดนฟันมาแบบนี้บอกว่าไม่รู้
9 m, D$ h* a/ g* Y- U! Y. @; w
" Y0 D3 F2 B  F, G+ t
+ m% Z7 \* G' }4 bอย่ามาอำว่ามีมาแต่กำเนิดเหมือนปานอะไรเถือกนี้นะผมไล่กลับท่อระบายน้ำจริงๆอ่ะ
7 J- S4 B/ P* R1 ~

“ผมไม่รู้ว่ามันมาได้ยังไง” นั่นไงล่ะ!!
% j2 K/ x3 K% `& n7 i3 Z8 d
6 A3 V% r" ^9 N& e; ^: q
$ ]; u" v" l4 R* p5 Wผมเงยหน้าขึ้นสบตาเขาแต่มันก็ว่างเปล่าดุจเดิมไม่ได้มีอาการหลุกหลิกเหมือนกับว่าที่เขาบอกว่าไม่รู้คือไม่รู้จริงๆ ไม่ได้ต้องการปิดบังแต่อย่างใด
! p4 N$ i* [# ^' p: H# u% {1 Z' Y' Q; j

- g" D( w4 o$ Z8 eผมเริ่มลงนิ้วบนรอยช้ำต่อ
0 j- u( ?5 w9 p" {+ L2 ?% q
; c% S2 _; C* g% O" G' `+ B* @' b
“เอาล่ะ ในเมื่อเรามาอยู่ด้วยกันแล้วฉันถามเรื่องส่วนตัวนายได้ใช่มั้ย” ผมเกริ่นนำ อย่างที่ไอ้ปอนด์บอกผมควรรู้เรื่องราวเกี่ยวกับตัวเขาบ้าง...ไม่มากก็น้อย
0 p7 |- H- R* A+ b6 o4 j
+ }8 }' G0 B! n1 H
เขาพยักหน้า
1 |. B! G( l) ?8 Q
6 H+ D/ x! o; x- b& J" D
“นายชื่ออะไร” นี่แหละ สิ่งแรกที่ผมควรรู้เอาแต่เรียกนายๆกับชายเร่ร่อนอยู่ตลอด คราวนี้จะได้เรียกชื่อถูกแต่คำตอบของเขาทำเอาผมแทบหงายท้องตึงตกโซฟา


! {& [# \7 X) \“ผมไม่รู้”
3 j" p& v6 V$ [+ k3 J
+ [/ W+ ?" B( T6 l( y4 F6 @
  F% P  L! V- h' q“นายไม่รู้จักชื่อตัวเอง!!”
* y! y+ V+ |, h
6 K4 S; u3 R2 S' z: c% e  S& Q' [
ได้โปรด...อย่าส่ายหน้า...
- m0 j1 A' [/ C) u" T! q1 o, [* s
0 _  ]$ j% t6 I/ K
4 E$ g; {% k6 F8 l+ Qบอกว่าอย่าส่ายหน้าไง!!

; t4 l' B% h( O, F' J
เดี๋ยวร้องไห้ใส่เลยนี่!
5 u# e! y; K" e* T& d5 d6 I

# ~' n5 ~0 Y* k% X+ b0 o! _มันไม่ธรรมดาแล้วนะ!

* i2 }4 J. |1 L8 ~0 Z6 ?
" N5 O2 Q' ~( X8 J" q8 i; D6 K8 Lโอเค เอาล่ะตั้งสตินะคนเล็ก
+ U' Y, K7 X5 B9 v
+ R) M5 D  m9 M4 m
8 O( N- o4 \& s( O" ^. K“โอเค...โอเค งั้นฉันเปลี่ยนคำถามใหม่ นายรู้อะไรเกี่ยวกับตัวเองบ้าง” ผมยกมือกุมขมับพลางจ้องหน้าเขาอย่างจริงจังยาเยอหยุดทาไปทันที ซึ่งเขาก็จ้องตอบผมอย่างมั่นคงก่อนจะ...ส่ายหน้าช้าๆ
/ u4 s2 @+ K% |* V
# {: o- R1 P# B9 S0 `
โอ้มายก็อด!! บอกผมทีว่าเขาล้อเล่น!
- i# Z. U6 L  p& n6 j
% [8 ]* v/ M3 j7 b% ^! M
“นายจะบอกว่านายไม่รู้ว่านายเป็นใครอย่างนั้นหรอ”
& w+ e% ]$ r5 h( e; \

เขาพยักหน้า

+ A8 C: q- U/ w4 N! p$ S
/ d# v, r. ?& N2 F+ fง่ะ พยักหน้าไปก็ไม่ทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นเลยสักนิดแย่ลงกว่าเดิมอีก


“นายความจำเสื่อม!!”

- ^% k6 X/ ]( o" r0 M" f1 h+ E
4 @( K8 V' C7 J. aผมลุกพรวดขึ้นยืนพลางชี้หน้าเขา รู้สึกได้เลยว่านิ้วตัวเองสั่นจนชี้ผิดชี้ถูกไปหมด มันจะละครหลังข่าวเกินไปแล้ว! หวังว่าคงไม่ใช่ทายาทพันล้านโดนลอบทำร้ายเพราะแย่งมรดกกันจนต้องหนีหัวซุกหัวซุนเข้าไปในป่าแล้วจนมุมกระโดดหน้าผาลงมาศีรษะกระแทกหินจนความจำเสื่อมหรอกนะ ถ้าเป็นแบบนั้นผมจะเอาเรื่องไปส่งทางผู้จัดให้ทำเป็นละคร
. ^4 e% Y( _) T2 T7 v

แต่มันก็ตลาดเกินไปคงไม่มีใครอยากได้หรอก เอ๊ะ!ผมกำลังนอกเรื่องไปไกลแล้วหรือเปล่า T^T
# x7 _5 A( V: z+ {  r* C4 N

“ถ้าการที่ผมจำอะไรเกี่ยวกับตัวเองไม่ได้เลยเรียกว่าความจำเสื่อมก็คงจะเป็นแบบนั้น”

& v. ]) d& ]% M. J& B- ^  F
, f9 Q6 C2 R5 `ขอบใจที่ช่วยเรียกสติกลับมาแต่ประโยคที่นายยืนยันมันทำให้สติฉันกระเจิงอีกรอบอย่างดีเยี่ยมเลยล่ะ


“โอ๊ยยย นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย!” ผมสบถขึ้นพลางทิ้งร่างลงบนโซฟาอีกรอบ ศีรษะเอนพิงพนักพร้อมกับเอาสองมือปิดหน้าตัวเองอย่างเครียดจัด


ความเงียบเข้าปกคลุมนับสิบนาทีก่อนที่อีกฝ่ายจะทำลายความเงียบ
6 M0 U" I* q2 N) ^1 V# W
; }$ M9 R  a% ?: L
“ผมคงทำให้คุณลำบากใจอยากให้ผมไปก็ได้นะ ผมเข้าใจ” ผมพรวดนั่งตัวตรงมือจิกหมอนอิงแน่นแล้วโพล่งพรวดออกไปทันที
6 \( v* q4 k+ x
. h/ z% Q" |5 y/ e4 v6 G- f$ x
“ไม่ได้เครียดเรื่องที่นายกังวลหรอกน่า แล้วยิ่งรู้แบบนี้ยิ่งปล่อยไปไม่ได้ใหญ่” ผมถอนหายใจอีกเฮือก “ช่วยเล่าเรื่องที่นายพอจะรู้ให้ฟังได้ไหม”
( Q9 {% ~# d: Z& Y

+ s# l; O% ^* W3 M' X- Lเขาพยักหน้าขมวดคิ้วเหมือนพยายามนึกสิ่งที่เกิดขึ้น แล้วขยับปากเล่าออกมาช้าๆ
% x# q" w+ D( `! o: x* \9 L5 M
( D  C8 @, h+ L+ x  }
“ผมจำได้แค่ว่า...รู้สึกตัวขึ้นมาบนก้อนหญ้าอะไรสักอย่าง ลอยตามกระแสน้ำมาติดกับบ้านสังกะสีกลางน้ำของชาวบ้านแล้ว...” เขาหรี่ตาโคลงหัวเหมือนกำลังเค้นความคิด เปล่งเสียงเป็นคำกระท่อนกระแท่นออกมา “ผมก็ขึ้นมาบนบ้าน...โดนไล่ตี...โดนน้ำคาวปลาสาดไล่...วิ่งหนีมาหยุดอยู่ที่ตรอกนั่น...รู้สึกหิว...เจ็บ...หนาว...”

" }( m* y$ X3 h. {+ m  H9 @
% n: Q+ |) g/ c- _! W. i, }% O9 ~! k, Vเล่ามาถึงตรงนี้น้ำตาผมก็คลอหน่วยเต็มดวงตา ปลายนิ้วโป้งยื่นมาไล้หางตาปาดน้ำตาออกให้อย่างอ่อนโยน ผมต้องเป็นคนปลอบเขาไม่ใช่หรอทำไมเป็นเขาต้องมาปลอบผมแทนล่ะ


“นั่นคือสิ่งที่ผมรับรู้แค่นี้...ก่อนหน้านั้นผมจำไม่ได้เลย”
$ w: P8 A8 T5 x- |1 [/ i6 s

/ w( y' k: N  k; B9 P. Oนี่สินะที่มาของแววตาว่างเปล่า...เพราะไม่รู้...ไม่รู้เลย


จากที่ฟังผมประมวลเรื่องราวได้ว่าบางอย่างทำให้เขามาหมดสติอยู่บนผักตบชวา(ก้อนหญ้าของเขานั่นแหละ)ลอยมาตามแม่น้ำเจ้าพระยาแล้วมาติดกับบ้านของชาวบ้านหาปลาเข้า


. `" O9 L1 z7 d. d. F4 Z& mส่วนเรื่องราวก่อนหน้านั้นผมคิดว่ามันคงเลือนหายไปเพราะเหตุการณ์เลวร้ายบางอย่างที่เกิดขึ้นซึ่งเราก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร


# F0 c+ A5 Q0 k“นายจำใครไม่ได้เลยหรอ”


“ใบหน้าเดียวที่ผมจำได้ขึ้นใจคือคุณ...คนเดียว” น้ำเสียงแผ่วเบาแต่เน้นย้ำชัดเจนทุกคำ เอิ่มก็เข้าใจนะว่าเขาตอบคำถามผม แต่มันรู้สึกหน้าร้อนวูบวาบยังไงไม่รู้

2 |  Q, Q  h+ t+ p
$ n. \* o/ |# N! o“เอ่อ...ไม่มีอะไรที่จะยืนยันตัวตนนายได้บ้างหรออย่างเช่น บัตรประชาชน ใบขับขี่ หรือบัตรอะไรสักอย่างก็ได้” ผมถามอย่างหวังว่าเขาจะมีของสำคัญติดตัวมาบ้างนอกจากเสื้อผ้าเก่าโทรมชุดเดียวที่ผมเห็น


+ m. W, ]! }% |6 a* u* N“ผมไม่มีอย่างที่คุณว่ามาสักอย่าง” ใจแป้วเลยมั้ยล่ะ “เอ๊ะ...” อุทานแค่นั้นเขาก็ลุกขึ้นเดินหายเข้าไปในห้องน้ำทำให้ผมตื่นตัวขึ้นมาอีกครั้ง

) `1 k6 V* t8 ^1 n7 t' Q
; z5 [+ z, [5 J& `5 \! \4 `" Rแต่แล้วเขาก็ออกมาพร้อมกับเสื้อสูทสีดำตัวเก่าตัวเดียวที่เขามี(ไม่นับแจ๊คเก็ตสีแดงที่ผมซื้อให้เขานะ) เอามันมาทำไมอย่าบอกนะว่ามันมีลายแทงอยู่ตามเนื้อผ้า

  W& v( c' V7 V5 U( R
รู้สึกมั้ยว่าวันนี้ผมเพ้อเจ้อไปมากมาย
8 ]$ d$ P9 g% _; @( }
" F# `; P/ ^! ^/ f$ U3 n) f, K; U
ฟุบ
0 U7 }: p9 E( O
7 ^5 w( ]: n, ~2 B; y& x. t' b
4 B3 h5 g& J3 e& m4 B$ i1 Mเขานั่งลงข้างผมดังเดิมก่อนล้วงเข้าไปด้านในของเสื้อสูทหยิบบางอย่างออกมา แค่เห็นสันปกก็ทำเอาผมตื่นเต้นจนนั่งไม่ติดที่ เขายื่นมันมาตรงหน้าผมก่อนบอก
9 r! B, W- o7 p# r: E- A
  ~- T0 x1 {4 J4 l$ g; O
/ h9 E1 Y$ l# C“นี่เป็นสิ่งเดียวที่ติดตัวผมมา” หนังสือหน้าปกสีแดงมีอักษรสีทองหนึ่งตัวเด่นใหญ่อยู่กึ่งกลางหน้ากระดาษที่ถ้าให้ผมทายน่าจะเป็นภาษาจีน ผมรีบหยิบมันขึ้นมาเปิดดูด้านในสิ่งแรกที่เห็นคือตัวหนังสือภาษาจีน(น่าจะใช่)สีดำมากมายเต็มหน้ากระดาษสีเหลืองค่อนไปทางน้ำตาลที่บ่งบอกว่ามันเป็นหนังสือที่เก่ามากแล้ว
! B+ T4 l2 Y+ i7 t

ดูๆไปเหมือนพวกคัมภีร์วิทยายุทธ์ในหนังจีนกำลังภายในที่ผมเคยดู

) P' X( C3 K4 h( m
1 Y3 J# f. f, ]& Rบางหน้ามีอักษรสีทองนูนเด่นขึ้นต่างจากอักษรสีดำเมื่อเอามือไปลูบจะรู้สึกถึงความไม่สม่ำเสมอของเนื้อกระดาษ


; i0 \1 d6 z! T“มีทั้งหมดสองร้อยหน้า...” ผมพลิกดูตัวเลขมุมล่างขวาหน้าสุดท้าย ก่อนปิดหนังสือลงและเงยหน้าขึ้นมาสบตากับเขาที่จ้องมองมาหนังสือเล่มนี้อยู่เช่นกัน “นายอ่านออกมั้ย”

( T( n, x: @& T
“อืม” เขาพยักหน้าก่อนชี้ไปที่ตัวอักษรสีทองตัวใหญ่บนปก“อ่านว่า ‘ เจิ้ง’ ”


‘เจิ้ง’ งั้นหรอ...แล้วมันคืออะไรล่ะ!
* b' A6 n/ ]7 A. l5 {# Z9 e- |
5 G& E% M  u& Q0 x9 U% s
อักษรตัวเดียวบนหน้าปกควรเป็นชื่อเรื่องหรือบ่งบอกความสำคัญของหนังสือเล่มนั้นๆไม่ใช่หรือ แล้วไอ้คำว่า ‘เจิ้ง’ คำเดียวมันช่วยสื่ออะไรตรงไหนได้
7 ?6 O+ W$ u& {- w! O
9 ]( k, k1 {4 e& s$ D0 @5 k4 n' l
, ^/ R5 l. o6 p2 Z) Eเหมือนเขาจะรู้ว่าผมคิดอะไรเลยพูดสวนดักคอขึ้นมาว่าตัวเองก็ไม่รู้เหมือนกันเฮ้อ เซ็งเลย


“แล้วด้านในล่ะ” ผมจึงเบนความสนใจไปที่ตัวหนังสือมากมายด้านในแทนลายตาจนตาลายแบบนี้คงต้องบอกอะไรบ้างล่ะ
$ s1 M( ?8 m. P2 V5 S. p, [( \, T* C

0 H& C3 |) j6 U* L7 I+ j) {เขาเพ่งมองไปที่หัวเรื่องของหน้าแรกพลางค่อยๆออกเสียง
$ X) J4 r$ |* E, g" U
/ q# o0 U2 x5 p0 ]4 A% V9 j2 q
' A9 `# k( Q+ q  O4 Q2 T“จี ฟ่าน”
5 j! n7 n2 I' D5 e/ b+ r0 g
  j. @% Y- v  v) l/ k
+ T1 ?& o' y& d% ~  [4 Y# a( |“แปลภาษาไทยได้มั้ย เอาภาษาไทยสิ” ผมพูดเสียงตื่นเต้น เขาเงยหน้าขึ้นมองผมแวบหนึ่งก่อนกลับไปเพ่งอ่านประโยคนั้นต่อแล้วอ่านออกมาเป็นภาษาที่ผมเข้าใจ
( u0 z0 v0 \# u! M
1 w3 C1 g: Z1 N$ P5 ^
“ข้าวมันไก่”
/ H* o( v! q# j& y1 M

ห๊า!!!!!!!!!!!!
# G- O  L" ~0 {8 F8 r$ A
8 P- i$ H4 J: x
, F# \1 g) l) }* Bข้าวมันไก่!!


อะไรคือพิมพ์เป็นภาษาจีนแต่แปลออกมาได้ว่าข้าวมันไก่!!!


“นายแปลถูกแน่นะ ลองอ่านใหม่สิ” ผมคะยั้นคะยอ เขาเลยก้มลงไปดูอีกครั้ง “คิดว่าถูกนะ ถึงผมจะจำอะไรไม่ได้แต่ผมก็อ่านและแปลได้ไม่ผิดแน่”


9 n* @. N+ T6 A4 bโอยยยย ลมจะจับ
1 M9 {- N+ T. V

นอกจากนี้หน้าอื่นๆยังมี ข้าวหน้าเป็ด ข้าวหมูแดง หมูกรอบสารพัดอาหารจานเดียว ไหนจะบรรดาเมนูก๋วยเตี๋ยวสารพัดเส้นอีก สรุปคือมันเป็นหนังสือเมนูอาหารไทยแปลเป็นจีน!
  n. ]1 [5 N* J% D
/ T# b( C% o; r, p; Q# S
“ผมมีอีกอย่างจะให้คุณดู”
1 C0 \4 t  Y  B7 e

“อะไรหรอ”
) f* z# C$ @$ F) ?: N& X+ }" X1 {

8 {* O8 I6 [! f1 O) _0 n: Iเขาไม่ตอบแต่ลุกเข้าไปในครัวพร้อมกับหนังสือคัมภีร์อาหารยอดยุทธ์ ผมรีบลุกเดินตามเข้าไปทันเห็นเขาเปิดก๊อกน้ำใส่ซิงค์ล้างจานจนเต็มก่อนเอาหนังสือในมือจุ่มลงไป
& Z7 d+ j+ p% `8 M6 c4 T! `& \6 P
' P9 Y5 k; E2 m. e( M4 Z' e7 \
ผมยืนมองมันตาค้าง
% R0 K' r3 Q1 ]/ Q/ X& Q
+ m/ q  E/ d( p4 K
“เฮ้ย!! เดี๋ยวก็เปียกหมดหรอก” ผมรีบหยิบขึ้นมาสะบัดๆ สีกระดาษมันก็ดูเปื่อยอยู่แล้วโดยน้ำเข้าไปอีกงืออ ตัวหนังสือจะหายไปมั้ยอ่ะ ไอ้บ้าทำอะไรเนี่ย!
" d* {$ v# ]7 {( O  ~8 E+ ?; }

6 I: A- `) I0 t7 x( aเอ๊ะ!
$ U$ d+ ~7 k: F+ V
$ z+ Q6 k9 ^& |* u- ]: L1 \
แต่ผมสะบัดอยู่พักหนึ่งเพิ่งมาสังเกตว่าไม่มีน้ำสักหยดตกลงพื้น ขมวดคิ้วอย่างสงสัย มองหนังสือทีหนึ่งก่อนแหงนหน้าไปมองเขาที่พยักหน้ากลับมา แล้วกลับมามองหนังสืออีกครั้งจับหน้าปกดูไม่เปียก ด้านในก็ไม่เปียก ตัวอักษรยังปกติหมึกไม่ซึมไม่หายอย่างที่ผมตกใจ

) G7 |! e# d+ q; j* l* b8 ]5 U# \
ไม่น่าเชื่อ!! สภาพหนังสือเหมือนผ่านมาร้อยมืออยู่มาร้อยปีไม่กล้าจับแรงด้วยซ้ำ แต่มันไม่เป็นอะไรเลยทนทานได้ประหนึ่งกระเบื้องตราห้าห่วงทั้งที่แช่อยู่ในน้ำเกือบสองนาที เฮ้ย เป็นไปได้
' D/ x) D9 X/ }( g

“อย่างที่เห็น” เขายักไหล่พลางดึงผมเดินกลับมานั่งบนโซฟาในห้องนั่งเล่นอีกครั้ง

2 G# k, Q  a3 _) u) v% Y0 @& v, R, V
ถ้าหนังสือเล่มนี้เป็นสิ่งที่บอกตัวตนผู้ชายคนนี้คงไม่พ้นเชฟกระทะทองเป็นแน่แท้ฮือ แล้วมันจะเป็นไปได้ยังไงเล่า!


4 I5 b" `8 g. a9 q. D# x4 aหรือว่าเป็นไปได้

9 k7 [' G* f; S' t# w
) L! t: T6 A+ T5 M9 |' P“หรือว่านายจะเป็นเชฟ”

% j$ N; X7 J1 c2 D2 g, U
. ?9 [8 n, G9 I% y% c“ที่เอากระทะตีหัวตัวเองจนความจำเสื่อมอย่างนั้นใช่มั้ย”
+ t/ s+ Z8 s  N2 P8 I
- Z6 J6 u# k$ L6 G5 T
อย่ามาเล่นมุกหน้าตายตอนนี้ได้มั้ย! ผมจริงจังนะ!
% w/ {2 b6 u4 V% M/ n5 F* N( `; P

; l# u0 u8 H8 b, A% c9 j, F“ขอโทษ...ผมแค่ไม่อยากให้คุณเครียด” เขาบอกอย่างสำนึกผิดเมื่อเห็นหน้ายุ่งคิ้วขมวดของผมหงอยเลยผมไม่ได้โกรธอะไรเขาสักหน่อย

6 V; o/ f4 C* |+ R1 w1 S
“อืม ฉันคงคิดมากไปจริงๆ คาดเดาไปก็ใช่ว่ามันจะถูกต้องปวดหัวเปล่าๆ” ผมเอนหลังพิงพนักโซฟาอย่างผ่อนคลายขึ้นเริ่มปลงตกกับตัวเอง อย่างว่าคิดไปตอนนี้ก็ไม่มีอะไรกระจ่างขึ้นสิ่งสำคัญที่สุดที่ต้องทำ ณ ตอนนี้คือ...
. z" q4 N2 x: D) g' h3 x6 ]6 L

' K5 [2 g: v3 P3 R. \+ R  D! |“มาตั้งชื่อให้นายดีกว่า!”
  W6 Q, o3 z( v, p( M

“หืม...ตั้งชื่อ?”
  Q: N0 u  j& P- J; Y6 m

“แน่นอนสิ ก็นายไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใคร ชื่ออะไรเพราะฉะนั้นมาตั้งชื่อกันดีกว่า” ผมรู้สึกกระดี๊กระด๊าขึ้นมาทันที ส่วนเจ้าตัวถึงท่าทียังคงนิ่งเฉยแต่แววตาประกายขึ้นชั่วแวบหนึ่งทำให้รู้ว่าเขาก็สนใจเหมือนกัน


“แล้วจะให้ผมชื่ออะไร”


“อืมมมม” ผมเท้าคางตั้งศอกบนหมอนอิงเอานิ้วชี้เคาะแก้มอย่างครุ่นคิดชื่ออะไรดีน้า ชื่ออะไรดี...


& c- v( T; j! v6 T8 m8 z“เรียกผมนายเหมือนเดิมก็ได้นะ”
7 L3 ]7 N4 e5 L
& C# E. R- Z# u+ G
“บ้าหรอไม่เอา!” เรื่องอะไรล่ะ ผมอยากให้เขามีชื่อมากกว่า

( X& C$ g$ Q7 n. V! f
“บ๊อก”


ปุบ


" V% E4 G2 t, z# E) R2 Vเจ้าน้องหมาที่คงตื่นเพราะเสียงเราสองคนกระโดดเอาสองขงหน้าขึ้นมาบนโซฟาพลางกระดิกหางและส่งเสียงเหมือนอยากขึ้นมานั่งด้วย
6 ?$ _, \: [) t; u+ n/ ]7 B

# N/ f$ n8 I2 oผมยิ้มกว้างพลางอุ้มมันขึ้นมานั่งตักแล้วลูบหัวมันเล่นเบาๆ
) g) V2 b# B$ V, G  j' q  B
. u' J; @0 w4 v5 Z
- Q5 H3 M2 Y+ h8 b7 x“น้องหมาก็ต้องมีชื่อนี่เนอะ”
3 o$ i9 N' P: @+ n; `
, C& E9 v! G  k
น้องหมา ชายเร่ร่อนตอนนี้มาอาศัยอยู่กับผมซึ่งชื่อคนเล็ก เจ้าน้องหมาตัวน้อยกับลูกพี่ตัวโตหน้าแบบนี้ ตาแบบนี้ รูปร่างแบบนี้
9 Y$ [/ u, ~+ h" L' }- B
3 X- |: g, n# Z3 }# `  U! Z
9 i8 R! c- v- a9 z# C$ nผมมองคนสลับหมา หมาสลับคน

3 v2 Z5 |& t! M
นึกออกแล้ว!!!

% A$ ?' b- }; E) s+ I; U
“ฉันรู้แล้วว่าจะให้นายชื่ออะไร”

/ w2 ]. `$ R8 H$ K2 l
% y0 ?( w9 P+ D5 ?; F% f  b' H“...” เขาขยับตัวสองสามทีผมยิ้มกริ่มอย่างถูกใจก่อนประกาศก้อง
3 D: y/ a& k1 o+ C

“ต่อไปฉันจะเรียกนายว่า‘ตี๋ใหญ่’ ส่วนน้องหมาชื่อ‘ตี๋น้อย’ เป็นไงชอบมั้ย!”
/ O# J$ h. ?# l$ F  Y
* z/ H- Z$ y0 l
0 T) n1 ]/ v4 W& ^% i* h$ X+ |เขานิ่งไปนิดก่อนพยักหน้า
* f" |3 H; B# U1 \5 k! U
0 G- X( @9 Y: k; S. A
( q, r: H7 M! o" Uแต่ไม่พูด
' w+ }8 i* V# V2 o
$ O  f) \1 v, ]  q5 h% m
“เอ้า!ว่าไงชอบหรือไม่ชอบ”

9 i; L) s  W' n1 t* ]" Z) E& |$ \
“ชอบคุณตั้งให้ผมชอบทั้งนั้นแหละ”
! e7 T, z0 g" C' p

% }' n$ k3 @2 I( @2 \+ n1 Vพอพูดเข้าก็ยืดยาวไปนะ เล่นเอาเขินเลย!

……………………………………………………………………………………….
2 i# U) G1 Z! R8 N

1 R2 l2 \$ [9 |0 m1 l
“ใหญ่...ฉันไปทำงานก่อนนะ” ผมตะโกนบอกคนในห้องน้ำเขาโผล่หน้าออกมาก่อนพยักหน้าให้
( _7 O( S: z" z! e" X  x
: X& l. h% E4 |9 a
ดูท่าแล้วอยากออกมาส่งผมหน้าประตูแต่ตัวเองก็เปียกม่อล่อกม่อแลกเกินกว่าจะย่ำออกมา

& S& D& W3 Q3 M( G* m
ผมเปิดประตูห้องออกไปก่อนปิดแล้วเดินตรงไปยังลิฟท์ลงไปที่จอดรถชั้นหนึ่งผมยิ้มแย้มแจ่มใสอารมณ์ดีไปตลอดทาง
( ~! m9 d$ W& S+ B: a5 `
6 |6 @! g' i, K3 Z7 Z3 z3 ^- U8 o
สาเหตุคงเป็นเพรา ‘ตี๋ใหญ่’ ที่เรียกสองพยางค์มันขัดลิ้นเลยตัดทอนเหลือคำว่า ‘ใหญ่’ พยางค์เดียว
# C9 T: i4 a3 H* u! ]* _6 Q
# m# e/ T9 r8 P& j- \
สามวันที่ใหญ่มาอยู่กับผมความโก๊ะ(ตี๋ใหญ่)ของเขาก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆหาเรื่องให้ผมขำกับความเปิ่นแบบนิ่งๆสไตล์เขาอยู่ได้ทุกวัน
0 C  u* }: X  t% n8 U1 y' P
, _2 [$ H$ ?- o+ {
เริ่มแรกจากการพยายามทำงานบ้านที่ท่าจับไม้กวาดไม้ถูดูเงอะๆงะๆอย่างดูก็รู้ว่าทำไม่เป็น แต่เขาก็พยายามทำจนสามารถทำให้ห้องขนาดร้อยสี่สิบตารางเมตรสะอาดขึ้นมาได้
4 ~, X1 u4 ^% j; X
8 [. p; K' S, _$ K, ]
อย่างเช้านี้ใหญ่ก็ลุกมาชงโอวัลตินเคียงคู่กับขนมปังปิ้งให้ผม ก่อนจับเจ้าตี๋น้อยอาบน้ำจนตัวเองก็เปียกไปทั่วตัวด้วยอย่างที่เห็น แล้วคาดว่าจะพยายามขัดห้องน้ำต่อ สายข่าวรายงานมาว่าเขาไปกระซิบถามวิธีขัดห้องน้ำจากพิณมาเมื่อวานเย็น


" }+ ^# i& |9 G2 M. L& a# E/ ~ซึ่งผมบอกไปแล้วว่าไม่ต้องทำผมจ้างแม่บ้านประจำอยู่แล้ว เขาบอกว่าให้งอมืองอเท้านั่งเกาะผมไปวันๆเขาทำไม่ได้ อย่างน้อยก็ช่วยผมประหยัดค่าแม่บ้านก็ยังดี

/ O/ N/ m2 G/ X9 R( Y: O. _' w
9 }. _2 B' o- H" ^เอาเถอะ เขาสบายใจก็ปล่อยเขาทำไป

' E% G. K# l' F3 D$ I

ลงให้ติดๆกันเลยครับ3ตอน

' E+ @6 c7 p0 @8 Y3 D
2 ~2 ?( v! k2 ^: k' N/ s! m: F2 v

mario54101

รีบต่อนะครับ รอๆๆๆ

minone

รอลุ้น​ตอน​ต่อไป​นะ​ครับ​

tumlove

ขอบคุณมากเลยครับ

Pakchinki

รอครับ

kichjakan

ขอบคุณครับ

kabuki

เรื่องนี้ต้องมี เงี่ยนงำ

uglymen

ตี๋ใหญ่่ แล้ว ของใหญ่ด้วยใช่ไหมหนอ 5555 แอบบอยากรู้อยากเห็น

guide01

ขอบคุณมากเลยครับ

Phol_th

พ่อคนดีศรีวงการ

pipi1

ขอบคุณครับ

rowetszaa

ขอบคุณครับ

leotero

ขอบคุณมากครับ เรื่องราวน่าสนใจดี

65gpy

ขอบคุณครับ

Man100

รู้สึกดีที่มีใครสักคนมาอยู่เคียงข้างกัน…นานวันคงผูกพันเป็นสายใย ขอให้ชีวิตสุขสมหวังไม่มีอุปสรรคใดๆนะเอย :)

bassabassy

ทำไมอ่านแล้วรู้สึกดีจัง รอติดตามตอนต่อไปจ้า

Pathxx

รอติดตามครับ สนุกมากเลย

Akeoutdoor

สนุกดีครับ ชอบเลย

Aonz003

Ling_Elvis

ขอบคุณครับ