รักเร่ร่อน...ของคนจรจัด 5 bymod-cup

tor_8915

เร่ร่อน5


9 H* [% @  W+ o5 N' P+ @0 a
แอ๊ดดดด
3 |  {6 |+ [1 S! K" Y9 x" n% @
6 G0 H) U) |. M9 w# S0 F6 I
เอิ่ม...
$ q9 ?! j9 @8 }5 W5 M
1 q* V" e- x, z- c. R1 }
สถานการณ์น่ากลัวขั้นสิบ


หลังจากเคลียร์กับไอ้ปอนด์เรียบร้อยและมันก็รับปากแล้วว่าจะไม่บอกเรื่องนี้ให้ครอบครัวผมรู้ ขนาดไอ้ปอนด์ยังไม่เข้าใจจนต้องอธิบายกันยืดยาวขนาดนี้ไม่ต้องคิดเลยว่าครอบครัวผมจะคัดค้านเรื่องนี้แบบหัวชนฝาขนาดไหน เอาเป็นว่าผมแค่ให้เขามาอยู่ด้วยชั่วคราว(บอกคนอื่นแบบนี้)เมื่อเขาสามารถตั้งตัวได้ผมจะให้ย้ายไปอยู่ที่อื่น

/ t! d4 [, {3 p; J' n8 A' q- h' |
& ?; d# q; D$ S, [1 I5 E; |- w/ m, `แต่จะให้ปล่อยไปเป็นชายเร่ร่อนให้คนอื่นรังเกียจอีกผมทำไม่ได้
! P$ [! z, G9 a0 X( s- G

กลับมาที่สถานการณ์น่ากลัวขั้นสิบของผมดีกว่า ผมกลับมาห้องตัวเองโดยที่ในมือมีเสื้อผ้ามาหนึ่งชุดและเมื่อเปิดประตูห้องเข้าไปก็ได้เรื่องเลย...


! m0 q% @! E# z! B& v& Bชายเร่ร่อนที่ผมให้ไปอาบน้ำเมื่อครึ่งชั่วโมงที่แล้วโดยผมกำชับว่าอาบหลายๆรอบเอาให้สะอาดหอมฟุ้งไม่ต้องกลัวเปลืองแชมพูสบู่อะไรทั้งสิ้นพร้อมทั้งหยิบแปรงสีฟันด้ามใหม่ให้เขาแปรงฟันด้วย ซึ่งเขาก็พยักหน้าเข้าใจเอาผ้าขนหนูสีน้ำเงินผืนใหม่(ของผม)พาดบ่าพร้อมอุ้มน้องหมาเข้าไปด้วยกัน

5 ?4 S& J  U& t$ U" A# X
+ s& D8 a3 N$ x- v7 kและตอนนี้เขาก็อาบน้ำเสร็จแล้วและน่าจะเสร็จนานแล้วด้วยเพราะดูจากผิวกายแห้งน้ำของเขา แต่มันจะไม่เป็นปัญหาเลยถ้าเขาไม่นุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวนั่งพิงประตูกระจกที่กั้นระหว่างส่วนห้องกับระเบียง แขนข้างหนึ่งเหยียดตรงวางพาดบนขาข้างเดียวกันที่ชันขึ้น มืออีกข้างลูบบนตัวน้องหมาที่นอนหมอบหลับตาอยู่บนต้นขาที่เหยียดยาวบนพื้น เสี้ยวหน้าด้านข้างสะท้อนกับแสงยามเย็นให้ดวงตาคมเฉี่ยวที่เหม่อมองไปด้านนอกดูเข้มแวววาวขึ้น

. A7 F" P% h" q+ Q5 |" u. m" H# _6 J
ผมทรงรังนกกระจอกเต็มไปด้วยบรรดาฝุ่นคราบสกปรกถูกชะล้างออกไปจนหมดสิ้น บัดนี้เหลือเพียงเส้นผมสีดำสนิทเงางามถูกเสยไปด้านหลังเปิดเปลือยใบหน้าคมเข้ม
/ Z/ e6 ]* T- j+ ?  a3 w
: S1 f4 `. K8 M) o$ e% X6 }: q
0 `- Y/ r) Y( v5 L/ n# Rฮะฮอตเป็นบ้า!!!
7 |$ \  }* y; G# t+ v
8 _. {/ s, T* {: U/ S/ E* P6 @
มือไม้อ่อนจนเสื้อผ้าในมือแทบร่วง!!


9 K6 {" r; x# `! B, i, Q& j- w“นาย” ผมบังคับเสียงไม่ให้สั่นขณะเอ่ยเรียก
. [" {" E" Y' |1 c5 S- P

เขาหันกลับมาตามเสียงเรียกใบหน้าเสี้ยวเดียวที่ผมเห็นในคราแรกตอนนี้ผมเห็นมันชัดถนัดตา

  }% @, X' h7 F; V
หล่อเลิศอย่างที่คิดไว้จริงๆด้วย!!

0 e: `/ b1 j: I5 V
“เสื้อผ้า” ผมยื่นของในมือไปให้ซึ่งเขาก็ค่อยๆหยิบน้องหมาไปไว้บนพื้นข้างๆก่อนยันตัวลุกขึ้นและเดินเข้ามาหา ส่งมือมารับเสื้อกางเกงแล้วเดินหายเข้าไปในห้องน้ำอีกครั้ง

5 ?, _# I5 e% ~5 X& o: C
. R* `( H% g3 w) m, y& m& Q“นี่!ไม่ต้องใส่เสื้อนะเดี๋ยวจะทายาให้!” นึกได้ผมก็ตะโกนบอกไล่หลังเสี้ยวนาทีเขาก็ออกมา...สภาพไม่ต่างจากเมื่อกี้เท่าไหร่

8 y3 R" u8 q2 k8 u/ z1 J, v
แค่เปลี่ยนที่ปกปิดส่วนล่างจากผ้าเช็ดตัวสีน้ำเงินเป็นกางเกงขาสั้นยางยืดสีขาวแทน

7 @) j& ^! t: [6 R! f9 Q6 v
" o% g. r9 s9 N3 }2 cมันตัดกันจนทำให้ผิวเนื้อสีน้ำผึ้งของเขาโดดเด่นกระแทกตาให้ฝ้าฟางเข้าไปกันใหญ่


- \7 r) D* X( q; x& {ผมหลุบตาลงต่ำ กลั้นใจมองนานไม่ได้จริงๆ สีผิวตรงมือและเท้าทั้งสองข้างรวมถึงบริเวณลำคอขึ้นไปบนใบหน้ามีสีดำคล้ำกร้านแดดตรงข้ามกับส่วนในร่มผ้าที่ไม่ได้ขาวเหมือนหยวกแต่กลับเป็นผิวสีน้ำผึ้งนวลเนียนรับกับกล้ามเนื้อสมส่วนได้รูป ซิกแพ๊คบริเวณหน้าท้องหกลูกเรียงตัวสวยรับกับเอวทรงวีเชฟที่ขอบกางเกงเกาะไว้หมิ่นเหม่ ประดับด้วยไรขนอ่อนใต้สะดือเรียงยาวหายเข้าไปใต้ร่มผ้า
: S2 f) E' Y& T5 _- y# p
0 ?7 h- ?0 s# a3 D$ l  I
4 P; l" t' o* }: ^: l4 Tอย่างถ้าเอามือไปลูบคงไม่เจอไขมันหยุ่นมือคงรู้สึกได้ถึง...
' c! Y1 w: ?1 ~, G

9 o) {# ^- T# o3 {8 qอ๊ากกกกกกกกกกผมไม่ใช่ปุญมนัสผู้มีจิตใจใสสะอาดอีกแล้ว ผมมันหื่นลามกจิตใจสกปรกที่สุด T^T

5 Y( r! [2 |3 K6 X
“เสื้อมันเล็กไปผมใส่ไม่ได้” เสียงทุ้มเหมือนระฆังเรียกสติที่แตกกระเจิงกลับมาอีกครั้ง ผมรับเสื้อคืนมาพร้อมทั้งบอกให้เขาไปนั่งบนโซฟาเพื่อที่จะได้ทายาให้
- b7 ]- t# N" C5 H" H
+ p) B# D  y/ x% o: g& ]) G
0 L: G% E3 a# {ใช่!! ผมควรมุ่งประเด็นไปที่รอยฟกช้ำตามตัวเขาสิไม่ใช่รูปร่างหน้าตาเอ็กซ์แตกของเขา
! ^6 g) C, t" L/ _( W" C# G


ฮืออออ เอ็กซ์แตกบ้าบออะไรของแกเล่าคนเล็ก!!

6 p/ S6 n& J* P1 k, z

4 U) ~+ n* H# j9 Y“หะหันหลังสิ” เขาทำตามแล้วผมก็เริ่มทายาบนแผ่นหลังของเขาเป็นส่วนแรก มันดีต่อผมด้วยที่จะไม่ลวนลามร่างกายเขาทางความคิดมากไปกว่านี้ แต่แผ่นหลังเขากว้างน่าซบจัง T^T
1 x! X8 l7 C' @9 N4 I' Z2 [
# \( j- ^% Q3 D, C
/ V  {) U+ s7 r- `) \6 o% Lหยุด! หื่น! เดี๋ยว! นี้!

$ s7 i9 C) H  ~
ผมหมุนเปิดฝาหลอดยาก่อนบีบลงบนนิ้วแล้วลงแรงทาอย่างแผ่วเบา รอยฟกช้ำเริ่มเขียวคาดว่ามันต้องเริ่มปวดหนึบหนับแล้วแน่นอน นั่นทำให้หัวใจผมเหี่ยวเฉาขึ้นมาทันที ความฟุ้งซ่านก่อนหน้านี้มลายหายหมดสิ้น
' }" n4 H' {5 B7 e- I9 v
, P7 Z) Y9 B$ `' V- W" _: H
“เจ็บมากมั้ย” เขาส่ายหัว นั่นทำให้ผมรู้สึกเคืองขึ้นมานิดเป็นคนเหล็กหรือไงเจ็บก็พูดมาสิ!

( H; H9 R; `8 t$ b) j4 e! u; |
ฮือออ แท้จริงแล้วผมเป็นคนบ้าใช่มั้ยถึงอารมณ์แปรปรวนเยี่ยงสตรีมีประจำเดือนแบบนี้T^T
' M+ Z# T* q. ]; \

“เสร็จแล้วหันหน้ามา” ผมทายาบริเวณเอวข้างขวาเป็นที่สุดท้ายก่อนจับเขาหันหน้ามา


“เดี๋ยวผมทาต่อเอง” เขาส่งมือมาดึงหลอดยา
- X+ E$ G" O7 J+ H1 y

7 x7 @2 d! ~& Q: a5 |/ F1 A9 q“เดี๋ยวทาให้” ผมชักมือหลบก่อนลงมือทายาไล่จากใบหน้าเขาลงมา เมื่อถึงบริเวณหน้าอกนิ้วผมชะงักนิ่งเมื่อสายตาปะทะเข้ากับรอยแผลเป็นยาวประมาณสิบเซนฯตวัดเฉียงขึ้นสี่สิบห้าองศาบริเวณหน้าอกด้านซ้ายเหนือหัวนมสีน้ำตาลเข้ม
7 Q5 Z0 s& G( x% ?

ตรงตำแหน่งหัวใจพอดี

) c; C0 E5 y  z! q; B8 z
6 S  I  f) k5 j  j5 Yเมื่อครู่ผมมองไม่ชัดเห็นเพียงแวบๆนึกว่ารอยแผลที่ได้จากการรุมสกัมเหมือนส่วนอื่นๆ


# L1 m' D: n0 T7 B2 d& j6 |“รอยแผลเป็นนี่...”


สายตาเขาปรายมองตามนิ้วมือที่ลูบไล้สัมผัสมันอยู่
. T- J. h% Y2 V( G1 W. E
3 o# I' ^4 F# ^0 l
" P. B1 ?$ ]7 @“ไม่รู้สิ” เขาตอบเสียงเรียบ
, s/ u% h( v5 V. N- m

  h3 u% a7 N+ V! S0 |4 ^. R“หืม” ผมเลิกคิ้วสงสัยอะไรคือรอยแผลเป็นเหมือนโดนฟันมาแบบนี้บอกว่าไม่รู้


" j* T: _" ]+ ~/ U/ n! Uอย่ามาอำว่ามีมาแต่กำเนิดเหมือนปานอะไรเถือกนี้นะผมไล่กลับท่อระบายน้ำจริงๆอ่ะ
2 [5 r1 F' ]: J3 V; K7 x

  Z; U0 I6 F# Y4 k1 Y! M9 c“ผมไม่รู้ว่ามันมาได้ยังไง” นั่นไงล่ะ!!
/ f4 W' e* g1 A; s; P* t
& g0 K% G+ t) m
7 ~- c( O! {+ M" Z( Eผมเงยหน้าขึ้นสบตาเขาแต่มันก็ว่างเปล่าดุจเดิมไม่ได้มีอาการหลุกหลิกเหมือนกับว่าที่เขาบอกว่าไม่รู้คือไม่รู้จริงๆ ไม่ได้ต้องการปิดบังแต่อย่างใด

8 ~0 V3 G3 s( E$ L( N
ผมเริ่มลงนิ้วบนรอยช้ำต่อ
# p* L. p8 ~6 Q( T
; \) I) _- s( ?' o
2 {6 ?% J. L" c2 h  k' Y“เอาล่ะ ในเมื่อเรามาอยู่ด้วยกันแล้วฉันถามเรื่องส่วนตัวนายได้ใช่มั้ย” ผมเกริ่นนำ อย่างที่ไอ้ปอนด์บอกผมควรรู้เรื่องราวเกี่ยวกับตัวเขาบ้าง...ไม่มากก็น้อย


- Z: e4 R' |( K: Zเขาพยักหน้า


“นายชื่ออะไร” นี่แหละ สิ่งแรกที่ผมควรรู้เอาแต่เรียกนายๆกับชายเร่ร่อนอยู่ตลอด คราวนี้จะได้เรียกชื่อถูกแต่คำตอบของเขาทำเอาผมแทบหงายท้องตึงตกโซฟา
  k3 W7 A; z! z$ S  t' C+ ^0 I1 v

“ผมไม่รู้”
) z' }7 P- s# t- O2 L
' P, e  q) N+ b: y
“นายไม่รู้จักชื่อตัวเอง!!”

2 t7 a# p0 a% {
( a* M0 m. K: V2 k, i. J& Qได้โปรด...อย่าส่ายหน้า...

% B$ Q) Z( ?, Z# L% t4 U
บอกว่าอย่าส่ายหน้าไง!!
4 ?8 K' u9 ?/ B/ n6 s9 \) I
0 Z: d; t1 ?3 v0 Z" |. Y6 ?# S( b
เดี๋ยวร้องไห้ใส่เลยนี่!
  }  L- [# ~9 \, c$ E4 a/ F

5 Q& P1 ]4 E/ R! ]. [มันไม่ธรรมดาแล้วนะ!

4 X! n$ X0 {' T) P
% S# F5 ^: P% P  z9 v! Uโอเค เอาล่ะตั้งสตินะคนเล็ก
, c0 i0 ~3 S$ y2 H' B% |- d9 g; b/ t
; M2 ?  B+ p; u: {1 E- I
5 j/ m6 f5 Y4 n7 d  |3 h“โอเค...โอเค งั้นฉันเปลี่ยนคำถามใหม่ นายรู้อะไรเกี่ยวกับตัวเองบ้าง” ผมยกมือกุมขมับพลางจ้องหน้าเขาอย่างจริงจังยาเยอหยุดทาไปทันที ซึ่งเขาก็จ้องตอบผมอย่างมั่นคงก่อนจะ...ส่ายหน้าช้าๆ
/ t4 W' m, y+ U" ]8 R

9 a0 D% R* W+ r2 f/ z: \- gโอ้มายก็อด!! บอกผมทีว่าเขาล้อเล่น!
5 t0 ]3 q# w' S& X
+ _; a9 z4 i7 J8 Y1 K4 v
“นายจะบอกว่านายไม่รู้ว่านายเป็นใครอย่างนั้นหรอ”

- i  C$ D% G# F( t
/ _2 A! R- t) u( D  X% d& |6 cเขาพยักหน้า

' f3 h; ?; K7 I2 G, B2 v
ง่ะ พยักหน้าไปก็ไม่ทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นเลยสักนิดแย่ลงกว่าเดิมอีก
& Z, y% s0 m  F4 r$ e
; ~0 ~2 e" z$ N" J* \) Q! _
“นายความจำเสื่อม!!”


; P+ |) H1 C3 ]! q2 N, n) gผมลุกพรวดขึ้นยืนพลางชี้หน้าเขา รู้สึกได้เลยว่านิ้วตัวเองสั่นจนชี้ผิดชี้ถูกไปหมด มันจะละครหลังข่าวเกินไปแล้ว! หวังว่าคงไม่ใช่ทายาทพันล้านโดนลอบทำร้ายเพราะแย่งมรดกกันจนต้องหนีหัวซุกหัวซุนเข้าไปในป่าแล้วจนมุมกระโดดหน้าผาลงมาศีรษะกระแทกหินจนความจำเสื่อมหรอกนะ ถ้าเป็นแบบนั้นผมจะเอาเรื่องไปส่งทางผู้จัดให้ทำเป็นละคร
" Z3 I0 n& D  U' ?( o

แต่มันก็ตลาดเกินไปคงไม่มีใครอยากได้หรอก เอ๊ะ!ผมกำลังนอกเรื่องไปไกลแล้วหรือเปล่า T^T
* x9 g$ P+ I/ U8 A$ \# S- R

: Y5 k# I* w( U- m  B, K“ถ้าการที่ผมจำอะไรเกี่ยวกับตัวเองไม่ได้เลยเรียกว่าความจำเสื่อมก็คงจะเป็นแบบนั้น”
( m* F' \5 J6 v+ A! _/ O

ขอบใจที่ช่วยเรียกสติกลับมาแต่ประโยคที่นายยืนยันมันทำให้สติฉันกระเจิงอีกรอบอย่างดีเยี่ยมเลยล่ะ
, P, B' p: W! {# W# w

8 k" t# e' A, o“โอ๊ยยย นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย!” ผมสบถขึ้นพลางทิ้งร่างลงบนโซฟาอีกรอบ ศีรษะเอนพิงพนักพร้อมกับเอาสองมือปิดหน้าตัวเองอย่างเครียดจัด
, Z# K! `* c& Y2 z( q9 u

ความเงียบเข้าปกคลุมนับสิบนาทีก่อนที่อีกฝ่ายจะทำลายความเงียบ
7 Z. e' O: j5 v, P5 B
! D9 j6 g; R* c# Q+ w! M- o+ [0 y) U9 z
“ผมคงทำให้คุณลำบากใจอยากให้ผมไปก็ได้นะ ผมเข้าใจ” ผมพรวดนั่งตัวตรงมือจิกหมอนอิงแน่นแล้วโพล่งพรวดออกไปทันที
/ y( u! W6 f) v1 a: ?) P
5 J0 c! |7 Y2 u4 w% r
“ไม่ได้เครียดเรื่องที่นายกังวลหรอกน่า แล้วยิ่งรู้แบบนี้ยิ่งปล่อยไปไม่ได้ใหญ่” ผมถอนหายใจอีกเฮือก “ช่วยเล่าเรื่องที่นายพอจะรู้ให้ฟังได้ไหม”
4 k- X1 W3 k8 A  L" F# V/ ^
  z' H3 o1 T6 a: N( J3 E
% e5 Y# m; l. zเขาพยักหน้าขมวดคิ้วเหมือนพยายามนึกสิ่งที่เกิดขึ้น แล้วขยับปากเล่าออกมาช้าๆ
3 M% D" @1 \2 g! j

“ผมจำได้แค่ว่า...รู้สึกตัวขึ้นมาบนก้อนหญ้าอะไรสักอย่าง ลอยตามกระแสน้ำมาติดกับบ้านสังกะสีกลางน้ำของชาวบ้านแล้ว...” เขาหรี่ตาโคลงหัวเหมือนกำลังเค้นความคิด เปล่งเสียงเป็นคำกระท่อนกระแท่นออกมา “ผมก็ขึ้นมาบนบ้าน...โดนไล่ตี...โดนน้ำคาวปลาสาดไล่...วิ่งหนีมาหยุดอยู่ที่ตรอกนั่น...รู้สึกหิว...เจ็บ...หนาว...”


เล่ามาถึงตรงนี้น้ำตาผมก็คลอหน่วยเต็มดวงตา ปลายนิ้วโป้งยื่นมาไล้หางตาปาดน้ำตาออกให้อย่างอ่อนโยน ผมต้องเป็นคนปลอบเขาไม่ใช่หรอทำไมเป็นเขาต้องมาปลอบผมแทนล่ะ
7 U7 g8 S/ `7 N( I+ g4 R2 k# @4 k- ~  t) v
4 A0 @+ I( ]9 S# K
“นั่นคือสิ่งที่ผมรับรู้แค่นี้...ก่อนหน้านั้นผมจำไม่ได้เลย”
2 F3 Y% E* i# L4 @# N* C6 x+ ~. p

3 `+ b' f$ k' Q0 N& l: x% Zนี่สินะที่มาของแววตาว่างเปล่า...เพราะไม่รู้...ไม่รู้เลย


จากที่ฟังผมประมวลเรื่องราวได้ว่าบางอย่างทำให้เขามาหมดสติอยู่บนผักตบชวา(ก้อนหญ้าของเขานั่นแหละ)ลอยมาตามแม่น้ำเจ้าพระยาแล้วมาติดกับบ้านของชาวบ้านหาปลาเข้า

5 ]1 G# Y$ T* \
ส่วนเรื่องราวก่อนหน้านั้นผมคิดว่ามันคงเลือนหายไปเพราะเหตุการณ์เลวร้ายบางอย่างที่เกิดขึ้นซึ่งเราก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร

' _* v3 `6 L  c
  A" d1 e7 x9 Y“นายจำใครไม่ได้เลยหรอ”
; V, Q) a& A8 d% l+ D6 V

& o( f1 T' \. ~“ใบหน้าเดียวที่ผมจำได้ขึ้นใจคือคุณ...คนเดียว” น้ำเสียงแผ่วเบาแต่เน้นย้ำชัดเจนทุกคำ เอิ่มก็เข้าใจนะว่าเขาตอบคำถามผม แต่มันรู้สึกหน้าร้อนวูบวาบยังไงไม่รู้

' q0 `  J! E7 ^3 c! U
* \( [) H1 K5 H2 A) ^2 W6 M“เอ่อ...ไม่มีอะไรที่จะยืนยันตัวตนนายได้บ้างหรออย่างเช่น บัตรประชาชน ใบขับขี่ หรือบัตรอะไรสักอย่างก็ได้” ผมถามอย่างหวังว่าเขาจะมีของสำคัญติดตัวมาบ้างนอกจากเสื้อผ้าเก่าโทรมชุดเดียวที่ผมเห็น
! \8 a1 ^' Y  r# h2 q9 P

“ผมไม่มีอย่างที่คุณว่ามาสักอย่าง” ใจแป้วเลยมั้ยล่ะ “เอ๊ะ...” อุทานแค่นั้นเขาก็ลุกขึ้นเดินหายเข้าไปในห้องน้ำทำให้ผมตื่นตัวขึ้นมาอีกครั้ง
2 ^+ d5 S, ~1 W5 D  F8 Z" `9 `. g
; w- m5 o) a1 F# X0 W( R) u
0 [! s% d8 T, [, i- h4 tแต่แล้วเขาก็ออกมาพร้อมกับเสื้อสูทสีดำตัวเก่าตัวเดียวที่เขามี(ไม่นับแจ๊คเก็ตสีแดงที่ผมซื้อให้เขานะ) เอามันมาทำไมอย่าบอกนะว่ามันมีลายแทงอยู่ตามเนื้อผ้า

9 P9 Q3 x  C$ `& v3 @6 x
% x3 x# [( g+ T) h  r. ?5 E รู้สึกมั้ยว่าวันนี้ผมเพ้อเจ้อไปมากมาย
7 c4 T# ?- Z$ j: r: r

- o- f: u* I! l+ l6 @/ F7 G0 Vฟุบ
1 D5 ^& f* m9 {1 E& N
$ y2 I/ x- B% z
เขานั่งลงข้างผมดังเดิมก่อนล้วงเข้าไปด้านในของเสื้อสูทหยิบบางอย่างออกมา แค่เห็นสันปกก็ทำเอาผมตื่นเต้นจนนั่งไม่ติดที่ เขายื่นมันมาตรงหน้าผมก่อนบอก


“นี่เป็นสิ่งเดียวที่ติดตัวผมมา” หนังสือหน้าปกสีแดงมีอักษรสีทองหนึ่งตัวเด่นใหญ่อยู่กึ่งกลางหน้ากระดาษที่ถ้าให้ผมทายน่าจะเป็นภาษาจีน ผมรีบหยิบมันขึ้นมาเปิดดูด้านในสิ่งแรกที่เห็นคือตัวหนังสือภาษาจีน(น่าจะใช่)สีดำมากมายเต็มหน้ากระดาษสีเหลืองค่อนไปทางน้ำตาลที่บ่งบอกว่ามันเป็นหนังสือที่เก่ามากแล้ว
2 K  P5 `1 p& e2 e/ K7 \
: l$ B4 m0 |* _, W1 L3 L
! }3 X) H1 v" X" d8 t( O' |ดูๆไปเหมือนพวกคัมภีร์วิทยายุทธ์ในหนังจีนกำลังภายในที่ผมเคยดู

3 P& Y: B# s9 d! {3 i
7 x( n- M% @2 [บางหน้ามีอักษรสีทองนูนเด่นขึ้นต่างจากอักษรสีดำเมื่อเอามือไปลูบจะรู้สึกถึงความไม่สม่ำเสมอของเนื้อกระดาษ

1 N/ ?0 d9 m( `& G. ?: T& T# e3 W
+ R+ P! p" c% ?- `7 x! O“มีทั้งหมดสองร้อยหน้า...” ผมพลิกดูตัวเลขมุมล่างขวาหน้าสุดท้าย ก่อนปิดหนังสือลงและเงยหน้าขึ้นมาสบตากับเขาที่จ้องมองมาหนังสือเล่มนี้อยู่เช่นกัน “นายอ่านออกมั้ย”
4 F8 }' g( D( k  m5 L: q- n$ f% [
+ L9 e  V9 X4 G- B4 m1 b0 ]
“อืม” เขาพยักหน้าก่อนชี้ไปที่ตัวอักษรสีทองตัวใหญ่บนปก“อ่านว่า ‘ เจิ้ง’ ”
# t( J+ w7 k( I6 _" p! q
: B# p$ w6 @/ _7 D7 U
‘เจิ้ง’ งั้นหรอ...แล้วมันคืออะไรล่ะ!

/ }- m! g/ O# M
อักษรตัวเดียวบนหน้าปกควรเป็นชื่อเรื่องหรือบ่งบอกความสำคัญของหนังสือเล่มนั้นๆไม่ใช่หรือ แล้วไอ้คำว่า ‘เจิ้ง’ คำเดียวมันช่วยสื่ออะไรตรงไหนได้

9 D* I4 k  f  v7 e
เหมือนเขาจะรู้ว่าผมคิดอะไรเลยพูดสวนดักคอขึ้นมาว่าตัวเองก็ไม่รู้เหมือนกันเฮ้อ เซ็งเลย

6 r$ D8 I7 D( R* ~" p
' D# j. s2 D# t5 T" A, g! x“แล้วด้านในล่ะ” ผมจึงเบนความสนใจไปที่ตัวหนังสือมากมายด้านในแทนลายตาจนตาลายแบบนี้คงต้องบอกอะไรบ้างล่ะ


เขาเพ่งมองไปที่หัวเรื่องของหน้าแรกพลางค่อยๆออกเสียง

8 R2 S: d# S$ j
$ G: z0 i' ?, E. [1 {“จี ฟ่าน”
! ]  R! i: Z% T; x$ `0 F% Y
, ], \) t+ O0 h8 C9 B, V; b' Z
“แปลภาษาไทยได้มั้ย เอาภาษาไทยสิ” ผมพูดเสียงตื่นเต้น เขาเงยหน้าขึ้นมองผมแวบหนึ่งก่อนกลับไปเพ่งอ่านประโยคนั้นต่อแล้วอ่านออกมาเป็นภาษาที่ผมเข้าใจ


“ข้าวมันไก่”

" B  w0 F6 |( l! D8 G. d
ห๊า!!!!!!!!!!!!

  ?+ S. A" A8 }" b" J& P
2 ~4 q; K/ c; e1 p0 Dข้าวมันไก่!!
# ?  \! o2 B) b# H5 s" I+ T7 F" K
9 }* l( L9 ?6 T$ }. A. r
! ^9 x, T6 w& W# ?0 w* K' d3 V5 K, d, I5 uอะไรคือพิมพ์เป็นภาษาจีนแต่แปลออกมาได้ว่าข้าวมันไก่!!!

2 _8 h. i% P6 Z/ I( J
“นายแปลถูกแน่นะ ลองอ่านใหม่สิ” ผมคะยั้นคะยอ เขาเลยก้มลงไปดูอีกครั้ง “คิดว่าถูกนะ ถึงผมจะจำอะไรไม่ได้แต่ผมก็อ่านและแปลได้ไม่ผิดแน่”

( G# G: ?4 q5 U
/ w( N4 ~! g' y$ l& ?0 |โอยยยย ลมจะจับ
$ O7 Q" r+ ]/ [0 P6 E
8 J2 W0 T( P3 g  L8 R$ s; x
# y2 ~& O+ u: W' T: U- Gนอกจากนี้หน้าอื่นๆยังมี ข้าวหน้าเป็ด ข้าวหมูแดง หมูกรอบสารพัดอาหารจานเดียว ไหนจะบรรดาเมนูก๋วยเตี๋ยวสารพัดเส้นอีก สรุปคือมันเป็นหนังสือเมนูอาหารไทยแปลเป็นจีน!

8 l3 o6 E! F: L! }" C& w
) n# o5 S% O7 H/ F) C& b6 l0 n- ], P“ผมมีอีกอย่างจะให้คุณดู”
& A' n% {- V$ ~: Y6 @0 n8 b

9 b) \3 F7 Z2 U; z4 Y“อะไรหรอ”
, o7 V* Z7 Y( Y
) l! l" B; w* u
เขาไม่ตอบแต่ลุกเข้าไปในครัวพร้อมกับหนังสือคัมภีร์อาหารยอดยุทธ์ ผมรีบลุกเดินตามเข้าไปทันเห็นเขาเปิดก๊อกน้ำใส่ซิงค์ล้างจานจนเต็มก่อนเอาหนังสือในมือจุ่มลงไป
2 P, z4 U6 R3 X

ผมยืนมองมันตาค้าง
/ _2 O" Q. C6 h+ b3 N% g

“เฮ้ย!! เดี๋ยวก็เปียกหมดหรอก” ผมรีบหยิบขึ้นมาสะบัดๆ สีกระดาษมันก็ดูเปื่อยอยู่แล้วโดยน้ำเข้าไปอีกงืออ ตัวหนังสือจะหายไปมั้ยอ่ะ ไอ้บ้าทำอะไรเนี่ย!

  j  H5 M* c4 K4 O( l6 ]
เอ๊ะ!
4 P, ?& [  U0 [8 M
- x5 z9 A% X& O/ V$ d) ~# s
2 h' r9 X% \7 i9 xแต่ผมสะบัดอยู่พักหนึ่งเพิ่งมาสังเกตว่าไม่มีน้ำสักหยดตกลงพื้น ขมวดคิ้วอย่างสงสัย มองหนังสือทีหนึ่งก่อนแหงนหน้าไปมองเขาที่พยักหน้ากลับมา แล้วกลับมามองหนังสืออีกครั้งจับหน้าปกดูไม่เปียก ด้านในก็ไม่เปียก ตัวอักษรยังปกติหมึกไม่ซึมไม่หายอย่างที่ผมตกใจ


. O& ?+ N) Z, w( yไม่น่าเชื่อ!! สภาพหนังสือเหมือนผ่านมาร้อยมืออยู่มาร้อยปีไม่กล้าจับแรงด้วยซ้ำ แต่มันไม่เป็นอะไรเลยทนทานได้ประหนึ่งกระเบื้องตราห้าห่วงทั้งที่แช่อยู่ในน้ำเกือบสองนาที เฮ้ย เป็นไปได้

* g( {% l& }9 y) n: }$ k% {
4 b6 x8 [, J9 N& ^9 r“อย่างที่เห็น” เขายักไหล่พลางดึงผมเดินกลับมานั่งบนโซฟาในห้องนั่งเล่นอีกครั้ง
8 f% `9 H4 |7 h; d

$ _4 X/ D& c! n+ L: u* \5 Pถ้าหนังสือเล่มนี้เป็นสิ่งที่บอกตัวตนผู้ชายคนนี้คงไม่พ้นเชฟกระทะทองเป็นแน่แท้ฮือ แล้วมันจะเป็นไปได้ยังไงเล่า!
" v7 |" G% P7 ^
7 P: V2 S9 s7 W7 X8 \
หรือว่าเป็นไปได้
( K- h3 Q( w& [
6 O+ Q3 f8 a/ T: @' D
* J; s( u' ^  C3 F/ l“หรือว่านายจะเป็นเชฟ”
2 W# W* Z2 h. |, A) R

/ c' E: _, S$ Y9 H4 F9 q“ที่เอากระทะตีหัวตัวเองจนความจำเสื่อมอย่างนั้นใช่มั้ย”

' I1 e4 o/ g* J& b6 Z
# B7 s- J* A# ]5 H. }อย่ามาเล่นมุกหน้าตายตอนนี้ได้มั้ย! ผมจริงจังนะ!


“ขอโทษ...ผมแค่ไม่อยากให้คุณเครียด” เขาบอกอย่างสำนึกผิดเมื่อเห็นหน้ายุ่งคิ้วขมวดของผมหงอยเลยผมไม่ได้โกรธอะไรเขาสักหน่อย

2 b: a  M& q( h6 y) G8 `# e' X
“อืม ฉันคงคิดมากไปจริงๆ คาดเดาไปก็ใช่ว่ามันจะถูกต้องปวดหัวเปล่าๆ” ผมเอนหลังพิงพนักโซฟาอย่างผ่อนคลายขึ้นเริ่มปลงตกกับตัวเอง อย่างว่าคิดไปตอนนี้ก็ไม่มีอะไรกระจ่างขึ้นสิ่งสำคัญที่สุดที่ต้องทำ ณ ตอนนี้คือ...
6 u, O( ], Y" z% u7 B

# e% U6 y/ h% P5 V; C“มาตั้งชื่อให้นายดีกว่า!”
8 {9 z8 Q2 g6 T

1 b6 P/ u4 X9 T: s“หืม...ตั้งชื่อ?”

8 _& Z1 E, o5 M" D& Y
* W1 v( W+ m) O2 d* c“แน่นอนสิ ก็นายไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใคร ชื่ออะไรเพราะฉะนั้นมาตั้งชื่อกันดีกว่า” ผมรู้สึกกระดี๊กระด๊าขึ้นมาทันที ส่วนเจ้าตัวถึงท่าทียังคงนิ่งเฉยแต่แววตาประกายขึ้นชั่วแวบหนึ่งทำให้รู้ว่าเขาก็สนใจเหมือนกัน
# E+ Q4 d; P  A: G! F; n8 i$ f

“แล้วจะให้ผมชื่ออะไร”
3 m( a4 |$ R; Y4 I" Z

, W- P: }$ a; y$ D7 Z“อืมมมม” ผมเท้าคางตั้งศอกบนหมอนอิงเอานิ้วชี้เคาะแก้มอย่างครุ่นคิดชื่ออะไรดีน้า ชื่ออะไรดี...

. V4 \, S3 m; @6 o$ h( i, s7 W
4 f. B+ }' W: _3 w“เรียกผมนายเหมือนเดิมก็ได้นะ”


: B# D& z+ y8 R. i. Z“บ้าหรอไม่เอา!” เรื่องอะไรล่ะ ผมอยากให้เขามีชื่อมากกว่า

! m& @/ z9 G2 _( K  }9 u" a7 {
“บ๊อก”


ปุบ
1 H2 f& S! u% c, ]4 U- d) m3 L

เจ้าน้องหมาที่คงตื่นเพราะเสียงเราสองคนกระโดดเอาสองขงหน้าขึ้นมาบนโซฟาพลางกระดิกหางและส่งเสียงเหมือนอยากขึ้นมานั่งด้วย
) s$ g4 O+ I( n# @% B' V( |+ b# n- v
5 ~4 Q3 N" z! P+ I) y
( u2 m; i; _# h8 V, T' Rผมยิ้มกว้างพลางอุ้มมันขึ้นมานั่งตักแล้วลูบหัวมันเล่นเบาๆ

$ r( R2 U  m% u4 M/ r& q5 \
“น้องหมาก็ต้องมีชื่อนี่เนอะ”

* s& u4 q# ]6 L& D6 ^. g- p  k2 \6 K
) r& C: P1 H) j1 e& Tน้องหมา ชายเร่ร่อนตอนนี้มาอาศัยอยู่กับผมซึ่งชื่อคนเล็ก เจ้าน้องหมาตัวน้อยกับลูกพี่ตัวโตหน้าแบบนี้ ตาแบบนี้ รูปร่างแบบนี้

+ h5 m7 S4 y3 J0 z  N
ผมมองคนสลับหมา หมาสลับคน


นึกออกแล้ว!!!
, f+ e+ {% k2 D7 \

, h/ F  K. s7 ?% r“ฉันรู้แล้วว่าจะให้นายชื่ออะไร”


4 T# e0 O& Y: G$ _& B1 `5 g“...” เขาขยับตัวสองสามทีผมยิ้มกริ่มอย่างถูกใจก่อนประกาศก้อง
' O4 @( H1 z) ~; f+ t* y, g

“ต่อไปฉันจะเรียกนายว่า‘ตี๋ใหญ่’ ส่วนน้องหมาชื่อ‘ตี๋น้อย’ เป็นไงชอบมั้ย!”
! n  v2 d( C/ S4 l0 U  d( s
: N! N+ A, v5 u
เขานิ่งไปนิดก่อนพยักหน้า
: S2 h0 f: G$ N& {: Z6 h
, a- ~% x- M7 n
แต่ไม่พูด

' o' s+ V6 O' R/ n2 m/ u
. ^  s9 {2 ~. r; L“เอ้า!ว่าไงชอบหรือไม่ชอบ”


“ชอบคุณตั้งให้ผมชอบทั้งนั้นแหละ”
/ T3 p! R; B' r6 H! B. D  A8 ~

พอพูดเข้าก็ยืดยาวไปนะ เล่นเอาเขินเลย!
* Y- Z/ C4 S1 e
3 k0 ~+ g* y3 J6 J; f5 ]" @……………………………………………………………………………………….
. l$ N' ~! r5 t1 Q- t
+ f1 t/ u+ P5 E$ l: E6 F
) w5 @" t0 {% ]8 j
: B) h' J0 H* M7 v: O# }& c3 X1 p# e“ใหญ่...ฉันไปทำงานก่อนนะ” ผมตะโกนบอกคนในห้องน้ำเขาโผล่หน้าออกมาก่อนพยักหน้าให้


ดูท่าแล้วอยากออกมาส่งผมหน้าประตูแต่ตัวเองก็เปียกม่อล่อกม่อแลกเกินกว่าจะย่ำออกมา


ผมเปิดประตูห้องออกไปก่อนปิดแล้วเดินตรงไปยังลิฟท์ลงไปที่จอดรถชั้นหนึ่งผมยิ้มแย้มแจ่มใสอารมณ์ดีไปตลอดทาง


สาเหตุคงเป็นเพรา ‘ตี๋ใหญ่’ ที่เรียกสองพยางค์มันขัดลิ้นเลยตัดทอนเหลือคำว่า ‘ใหญ่’ พยางค์เดียว


7 _" _# ~) z& d8 kสามวันที่ใหญ่มาอยู่กับผมความโก๊ะ(ตี๋ใหญ่)ของเขาก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆหาเรื่องให้ผมขำกับความเปิ่นแบบนิ่งๆสไตล์เขาอยู่ได้ทุกวัน

- t# O3 z- \5 k% j, d4 [. U" @
เริ่มแรกจากการพยายามทำงานบ้านที่ท่าจับไม้กวาดไม้ถูดูเงอะๆงะๆอย่างดูก็รู้ว่าทำไม่เป็น แต่เขาก็พยายามทำจนสามารถทำให้ห้องขนาดร้อยสี่สิบตารางเมตรสะอาดขึ้นมาได้


* l7 \: Y& |3 o- l4 z" U8 S9 iอย่างเช้านี้ใหญ่ก็ลุกมาชงโอวัลตินเคียงคู่กับขนมปังปิ้งให้ผม ก่อนจับเจ้าตี๋น้อยอาบน้ำจนตัวเองก็เปียกไปทั่วตัวด้วยอย่างที่เห็น แล้วคาดว่าจะพยายามขัดห้องน้ำต่อ สายข่าวรายงานมาว่าเขาไปกระซิบถามวิธีขัดห้องน้ำจากพิณมาเมื่อวานเย็น
5 H( C0 K; t/ [  e8 X  U9 F

ซึ่งผมบอกไปแล้วว่าไม่ต้องทำผมจ้างแม่บ้านประจำอยู่แล้ว เขาบอกว่าให้งอมืองอเท้านั่งเกาะผมไปวันๆเขาทำไม่ได้ อย่างน้อยก็ช่วยผมประหยัดค่าแม่บ้านก็ยังดี
! `: ]1 x/ P2 v) f' j5 ?9 a
# u" h1 v& ]" F  @# ^5 `% Y
เอาเถอะ เขาสบายใจก็ปล่อยเขาทำไป

  `+ j! _4 U" [/ x, p3 N3 g
2 ?- S& X4 y8 I; j6 {0 D; X+ F/ \. lลงให้ติดๆกันเลยครับ3ตอน

mario54101

รีบต่อนะครับ รอๆๆๆ

minone

รอลุ้น​ตอน​ต่อไป​นะ​ครับ​

tumlove

ขอบคุณมากเลยครับ

Pakchinki

รอครับ

kichjakan

ขอบคุณครับ

kabuki

เรื่องนี้ต้องมี เงี่ยนงำ

uglymen

ตี๋ใหญ่่ แล้ว ของใหญ่ด้วยใช่ไหมหนอ 5555 แอบบอยากรู้อยากเห็น

guide01

ขอบคุณมากเลยครับ

Phol_th

พ่อคนดีศรีวงการ

pipi1

ขอบคุณครับ

rowetszaa

ขอบคุณครับ

leotero

ขอบคุณมากครับ เรื่องราวน่าสนใจดี

65gpy

ขอบคุณครับ

Man100

รู้สึกดีที่มีใครสักคนมาอยู่เคียงข้างกัน…นานวันคงผูกพันเป็นสายใย ขอให้ชีวิตสุขสมหวังไม่มีอุปสรรคใดๆนะเอย :)

bassabassy

ทำไมอ่านแล้วรู้สึกดีจัง รอติดตามตอนต่อไปจ้า

Pathxx

รอติดตามครับ สนุกมากเลย

Akeoutdoor

สนุกดีครับ ชอบเลย

Aonz003

Ling_Elvis

ขอบคุณครับ