|
เร่ร่อน5
' Z" @( E1 ]) Z4 X
4 `; A+ X2 @, P- A S9 h# _% f' s; [; _( g d# |
. d' {3 f' n" A/ _แอ๊ดดดด. K8 i$ F9 L) R# V, t7 y; u& a
0 N2 P2 Z. r& u3 Q5 P
7 T0 \. K+ z' z4 }' }เอิ่ม...
8 e! S* h" L4 R- H
) q x @: y( y% l/ M/ ~+ C4 f7 g
สถานการณ์น่ากลัวขั้นสิบ
2 {' L0 i4 T( }1 n! J% b5 e+ b/ W# b, e8 [' E& ~! j% L
5 h( G1 B3 H# tหลังจากเคลียร์กับไอ้ปอนด์เรียบร้อยและมันก็รับปากแล้วว่าจะไม่บอกเรื่องนี้ให้ครอบครัวผมรู้ ขนาดไอ้ปอนด์ยังไม่เข้าใจจนต้องอธิบายกันยืดยาวขนาดนี้ไม่ต้องคิดเลยว่าครอบครัวผมจะคัดค้านเรื่องนี้แบบหัวชนฝาขนาดไหน เอาเป็นว่าผมแค่ให้เขามาอยู่ด้วยชั่วคราว(บอกคนอื่นแบบนี้)เมื่อเขาสามารถตั้งตัวได้ผมจะให้ย้ายไปอยู่ที่อื่น7 K$ a. @- ?, r
" B) k- C- z- f8 J8 a, b# j
% C- ^3 |) R3 ^4 K# T
แต่จะให้ปล่อยไปเป็นชายเร่ร่อนให้คนอื่นรังเกียจอีกผมทำไม่ได้$ c J2 n% G; D/ x3 l/ H
7 i' @7 D7 k( n$ w: H7 I7 E$ _8 r" b# O3 y
กลับมาที่สถานการณ์น่ากลัวขั้นสิบของผมดีกว่า ผมกลับมาห้องตัวเองโดยที่ในมือมีเสื้อผ้ามาหนึ่งชุดและเมื่อเปิดประตูห้องเข้าไปก็ได้เรื่องเลย...
}* t) ~: S( k/ K3 T' N! b! q8 b' ]) E
* b8 M% w5 u. M6 ?/ B7 U- J5 j; yชายเร่ร่อนที่ผมให้ไปอาบน้ำเมื่อครึ่งชั่วโมงที่แล้วโดยผมกำชับว่าอาบหลายๆรอบเอาให้สะอาดหอมฟุ้งไม่ต้องกลัวเปลืองแชมพูสบู่อะไรทั้งสิ้นพร้อมทั้งหยิบแปรงสีฟันด้ามใหม่ให้เขาแปรงฟันด้วย ซึ่งเขาก็พยักหน้าเข้าใจเอาผ้าขนหนูสีน้ำเงินผืนใหม่(ของผม)พาดบ่าพร้อมอุ้มน้องหมาเข้าไปด้วยกัน
3 `& U! |$ z7 R& P+ ?" b+ `5 |8 e
# { v, B7 O1 G9 R) Y1 d
$ \$ j3 ^# Q& ~และตอนนี้เขาก็อาบน้ำเสร็จแล้วและน่าจะเสร็จนานแล้วด้วยเพราะดูจากผิวกายแห้งน้ำของเขา แต่มันจะไม่เป็นปัญหาเลยถ้าเขาไม่นุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวนั่งพิงประตูกระจกที่กั้นระหว่างส่วนห้องกับระเบียง แขนข้างหนึ่งเหยียดตรงวางพาดบนขาข้างเดียวกันที่ชันขึ้น มืออีกข้างลูบบนตัวน้องหมาที่นอนหมอบหลับตาอยู่บนต้นขาที่เหยียดยาวบนพื้น เสี้ยวหน้าด้านข้างสะท้อนกับแสงยามเย็นให้ดวงตาคมเฉี่ยวที่เหม่อมองไปด้านนอกดูเข้มแวววาวขึ้น
: y% J4 d0 R0 ]# R5 b% x( V
* z7 g3 s6 y9 A! P F2 C
0 |% V; q. `' Y' D' t0 J0 Mผมทรงรังนกกระจอกเต็มไปด้วยบรรดาฝุ่นคราบสกปรกถูกชะล้างออกไปจนหมดสิ้น บัดนี้เหลือเพียงเส้นผมสีดำสนิทเงางามถูกเสยไปด้านหลังเปิดเปลือยใบหน้าคมเข้ม% Y) z2 L {# d
/ k. e0 E9 ^' d9 ^8 k2 M o
6 L2 [" C' c3 w, `
ฮะฮอตเป็นบ้า!!!6 b& F2 }6 y' P; ?7 m
b& o( }, g/ V) k! @2 U/ a3 {+ ~7 C1 S! P. a; N
มือไม้อ่อนจนเสื้อผ้าในมือแทบร่วง!!) h) g) q3 r! v! H: P$ O
0 o1 ^- K8 s/ v) h0 q) t
7 d! ~. u: W; h. |/ c4 I“นาย” ผมบังคับเสียงไม่ให้สั่นขณะเอ่ยเรียก
2 P# G4 W4 M' c7 i1 j0 k; f, z7 V8 S8 Z, l
2 a1 H6 `$ [0 a; q' D
เขาหันกลับมาตามเสียงเรียกใบหน้าเสี้ยวเดียวที่ผมเห็นในคราแรกตอนนี้ผมเห็นมันชัดถนัดตา5 h; [5 }! w* @$ L
: b3 i2 V# s3 Y: \
8 T1 a3 B. b. e- r' }. c- P9 f, U
หล่อเลิศอย่างที่คิดไว้จริงๆด้วย!!
" V5 l: }/ A7 p, y9 r( F9 \. p. Y8 V8 x% i
3 r' B3 m u! [7 J$ ]7 i2 \
“เสื้อผ้า” ผมยื่นของในมือไปให้ซึ่งเขาก็ค่อยๆหยิบน้องหมาไปไว้บนพื้นข้างๆก่อนยันตัวลุกขึ้นและเดินเข้ามาหา ส่งมือมารับเสื้อกางเกงแล้วเดินหายเข้าไปในห้องน้ำอีกครั้ง8 J% G' P( p+ K u7 ~
0 g7 k( y) Z) n
( K8 D, q; d1 F( p. o) A
“นี่!ไม่ต้องใส่เสื้อนะเดี๋ยวจะทายาให้!” นึกได้ผมก็ตะโกนบอกไล่หลังเสี้ยวนาทีเขาก็ออกมา...สภาพไม่ต่างจากเมื่อกี้เท่าไหร่5 a" L' p5 T3 E2 M( A! l
; {- T6 G M$ H% c L
0 D& K0 h0 K6 v$ x/ Z' N& aแค่เปลี่ยนที่ปกปิดส่วนล่างจากผ้าเช็ดตัวสีน้ำเงินเป็นกางเกงขาสั้นยางยืดสีขาวแทน
% r$ G. a( ?7 g! S% w8 ]
! f0 ^( M5 |% v- e- f8 w
2 |1 P' S) Q b# I" r. j% N! oมันตัดกันจนทำให้ผิวเนื้อสีน้ำผึ้งของเขาโดดเด่นกระแทกตาให้ฝ้าฟางเข้าไปกันใหญ่+ m j1 o( y- u1 x
2 {9 y4 a6 M, G
8 `2 e$ p8 M7 Uผมหลุบตาลงต่ำ กลั้นใจมองนานไม่ได้จริงๆ สีผิวตรงมือและเท้าทั้งสองข้างรวมถึงบริเวณลำคอขึ้นไปบนใบหน้ามีสีดำคล้ำกร้านแดดตรงข้ามกับส่วนในร่มผ้าที่ไม่ได้ขาวเหมือนหยวกแต่กลับเป็นผิวสีน้ำผึ้งนวลเนียนรับกับกล้ามเนื้อสมส่วนได้รูป ซิกแพ๊คบริเวณหน้าท้องหกลูกเรียงตัวสวยรับกับเอวทรงวีเชฟที่ขอบกางเกงเกาะไว้หมิ่นเหม่ ประดับด้วยไรขนอ่อนใต้สะดือเรียงยาวหายเข้าไปใต้ร่มผ้า! l% b, y* X* l
. f8 K8 t6 I& i2 e" U0 U
4 C% c: q' U3 e. s7 ^อย่างถ้าเอามือไปลูบคงไม่เจอไขมันหยุ่นมือคงรู้สึกได้ถึง...
1 w& a9 E; s( ~$ e0 h4 f* c
) E, T. G! T7 Z! A# z- m
& N' ^9 b% u+ E# f1 j/ U9 P# b7 D1 Iอ๊ากกกกกกกกกกผมไม่ใช่ปุญมนัสผู้มีจิตใจใสสะอาดอีกแล้ว ผมมันหื่นลามกจิตใจสกปรกที่สุด T^T1 u7 v# y S7 X4 K- S
" K& Z' e) q# Z, f* U
: a& T) x, @8 k2 F# X“เสื้อมันเล็กไปผมใส่ไม่ได้” เสียงทุ้มเหมือนระฆังเรียกสติที่แตกกระเจิงกลับมาอีกครั้ง ผมรับเสื้อคืนมาพร้อมทั้งบอกให้เขาไปนั่งบนโซฟาเพื่อที่จะได้ทายาให้$ U: }, F4 l" g8 O, s" P2 x! s
9 N1 ]. n7 D, c; C' Y/ X. [8 \- y
3 U$ ?, x" O! Y/ Eใช่!! ผมควรมุ่งประเด็นไปที่รอยฟกช้ำตามตัวเขาสิไม่ใช่รูปร่างหน้าตาเอ็กซ์แตกของเขา
. w$ q+ I c/ a; `- ]! q1 m3 V9 s) s! M6 `5 c+ T, C/ R
- A1 T! J! m* {: n
% ~" x8 N, u) N. \, V% V
ฮืออออ เอ็กซ์แตกบ้าบออะไรของแกเล่าคนเล็ก!!
+ g/ B3 g O6 P6 G6 V! _( V) @
' U1 V0 Z" F9 o( g- a. M" T
! x* @( |) N+ j8 e( L4 T( U: L" E5 ]% _' y
“หะหันหลังสิ” เขาทำตามแล้วผมก็เริ่มทายาบนแผ่นหลังของเขาเป็นส่วนแรก มันดีต่อผมด้วยที่จะไม่ลวนลามร่างกายเขาทางความคิดมากไปกว่านี้ แต่แผ่นหลังเขากว้างน่าซบจัง T^T- K# ~- T) Z' L
( ]# p0 x- q/ R0 `; j! s& E
+ v$ v3 O8 y/ A# _2 G( G
หยุด! หื่น! เดี๋ยว! นี้!# R/ ^" M5 x* ]
/ P# B4 I! o7 H. ^
/ ?1 B4 D' a/ j: `( H+ {3 ^8 e ผมหมุนเปิดฝาหลอดยาก่อนบีบลงบนนิ้วแล้วลงแรงทาอย่างแผ่วเบา รอยฟกช้ำเริ่มเขียวคาดว่ามันต้องเริ่มปวดหนึบหนับแล้วแน่นอน นั่นทำให้หัวใจผมเหี่ยวเฉาขึ้นมาทันที ความฟุ้งซ่านก่อนหน้านี้มลายหายหมดสิ้น
# X( b6 k; K. ]5 q& W0 K# a r( `6 V1 w2 B% S9 @9 \
; ?# g7 U' z. y) `9 r: F) q
“เจ็บมากมั้ย” เขาส่ายหัว นั่นทำให้ผมรู้สึกเคืองขึ้นมานิดเป็นคนเหล็กหรือไงเจ็บก็พูดมาสิ!
% b: p0 q& w9 \; a4 s6 ^$ W! h$ | w9 n- y3 ^; m
1 @1 i& k* S- q2 u' f% n9 ~
ฮือออ แท้จริงแล้วผมเป็นคนบ้าใช่มั้ยถึงอารมณ์แปรปรวนเยี่ยงสตรีมีประจำเดือนแบบนี้T^T
& X* Y9 x. d. {( z8 ]4 Q7 m8 d. ?4 Q5 ]: o I
9 F; q, ]& E: o
“เสร็จแล้วหันหน้ามา” ผมทายาบริเวณเอวข้างขวาเป็นที่สุดท้ายก่อนจับเขาหันหน้ามา . O6 b" R% z9 F* g/ j
0 m# Z& |$ n0 a( s/ ?
% Q4 D! ^1 |( m: x# x9 M“เดี๋ยวผมทาต่อเอง” เขาส่งมือมาดึงหลอดยา
5 N. e; u$ H% V1 a X/ Z0 S( h$ n0 y' n T
) @ X& S& V r" ~* T
“เดี๋ยวทาให้” ผมชักมือหลบก่อนลงมือทายาไล่จากใบหน้าเขาลงมา เมื่อถึงบริเวณหน้าอกนิ้วผมชะงักนิ่งเมื่อสายตาปะทะเข้ากับรอยแผลเป็นยาวประมาณสิบเซนฯตวัดเฉียงขึ้นสี่สิบห้าองศาบริเวณหน้าอกด้านซ้ายเหนือหัวนมสีน้ำตาลเข้ม q% i3 B8 U/ r2 H9 M7 `2 ~- q
; }) _# t& f5 |) l
2 |3 o' t4 A3 H% R" P. }8 wตรงตำแหน่งหัวใจพอดี+ q4 X2 Z3 X6 B5 m
) e; _' L! F& t! I. M( H$ m6 m9 |* \ d9 k8 {0 I
เมื่อครู่ผมมองไม่ชัดเห็นเพียงแวบๆนึกว่ารอยแผลที่ได้จากการรุมสกัมเหมือนส่วนอื่นๆ
6 C+ c* M/ G- V' i9 }; g4 V
; o7 H$ o' r4 [( T3 v
" D; P/ I7 O# h' I4 M( i“รอยแผลเป็นนี่...”8 Q5 k& G. b8 @$ Z; b( H
3 m8 g# K/ G( X9 o+ b( e' R
6 R2 U- \$ ~6 p# T* n7 Qสายตาเขาปรายมองตามนิ้วมือที่ลูบไล้สัมผัสมันอยู่ e5 d5 L x8 x& g: u8 g" }
& L; f2 b: `* w7 _- D e
9 u& H8 N) }0 r% M8 O2 r“ไม่รู้สิ” เขาตอบเสียงเรียบ6 x! e6 M3 O# ^4 @0 l6 A4 A, d! a
4 R( M( e5 n& N9 v \0 W
) [2 n* @( ^' V4 C% _, @4 d( e“หืม” ผมเลิกคิ้วสงสัยอะไรคือรอยแผลเป็นเหมือนโดนฟันมาแบบนี้บอกว่าไม่รู้
* F1 q0 x6 b1 K R
3 A! e) N7 w& J2 y, O2 h% m+ e/ }3 z# |% }$ m5 Z9 O! q
อย่ามาอำว่ามีมาแต่กำเนิดเหมือนปานอะไรเถือกนี้นะผมไล่กลับท่อระบายน้ำจริงๆอ่ะ, z% `- d p+ ?1 A
2 P) K5 z) A( r5 W( t' K4 B) S$ b% x4 G6 [- a9 t
“ผมไม่รู้ว่ามันมาได้ยังไง” นั่นไงล่ะ!!
; o9 w6 }* w6 [3 @0 k
% v& ? n! J- T# V8 h* {, [4 s5 W. ? _6 G+ W
ผมเงยหน้าขึ้นสบตาเขาแต่มันก็ว่างเปล่าดุจเดิมไม่ได้มีอาการหลุกหลิกเหมือนกับว่าที่เขาบอกว่าไม่รู้คือไม่รู้จริงๆ ไม่ได้ต้องการปิดบังแต่อย่างใด
' e( U( Z: _2 B9 Z" Y- S$ Z
6 S+ p/ t8 W. m6 V: n( a' T# Y- D: _9 }- \& `: R
ผมเริ่มลงนิ้วบนรอยช้ำต่อ& t5 @0 b: G5 X
6 k r. C, F1 C( {
1 |) w+ z/ \, @+ C
“เอาล่ะ ในเมื่อเรามาอยู่ด้วยกันแล้วฉันถามเรื่องส่วนตัวนายได้ใช่มั้ย” ผมเกริ่นนำ อย่างที่ไอ้ปอนด์บอกผมควรรู้เรื่องราวเกี่ยวกับตัวเขาบ้าง...ไม่มากก็น้อย' _+ ~- n: Y% g
$ X0 F$ L2 c: n9 g- H
* E: w% R/ N0 g J. ?เขาพยักหน้า
, G. S! X; R. s. L* F; s" S1 x& r x0 O: s7 D
8 N/ S+ i$ j Q“นายชื่ออะไร” นี่แหละ สิ่งแรกที่ผมควรรู้เอาแต่เรียกนายๆกับชายเร่ร่อนอยู่ตลอด คราวนี้จะได้เรียกชื่อถูกแต่คำตอบของเขาทำเอาผมแทบหงายท้องตึงตกโซฟา. z" t# J, Y& S" k( T! i( L
' r' G0 p$ K" `9 A3 G1 _
- G1 Y/ U3 L4 h W8 d6 i% A“ผมไม่รู้” $ }: l) | @- P" G
. Y V( w* w# m- g! g& s
: h5 q% c5 F1 J+ z! u7 e6 f
“นายไม่รู้จักชื่อตัวเอง!!”
# c5 |3 a+ T& U
! ^5 i# x+ M* O3 v
) Q2 ?/ t, f) e j" Aได้โปรด...อย่าส่ายหน้า...
5 `8 c+ s. L1 X( ]7 F7 A2 S+ K' L) U) j, k% q+ |7 q/ I! _4 T
9 O' e$ H0 {7 u1 C
บอกว่าอย่าส่ายหน้าไง!!
/ `% ~" p2 I- K
8 P9 s n4 r4 S+ o: f! P( h: B) ?$ q# m! c( e( H5 w$ a
เดี๋ยวร้องไห้ใส่เลยนี่!6 ]/ z0 G/ Y# a# u
/ E$ D2 P; w. F W- j' M+ {4 d/ V7 C
7 _+ M8 R+ S/ \มันไม่ธรรมดาแล้วนะ!' e, \3 C/ {. c7 T
, y: a2 Y, i. |$ c2 Z7 W [# J5 H5 }: L0 Q; n
โอเค เอาล่ะตั้งสตินะคนเล็ก
1 S% ~3 N: o8 r; c5 u
F8 T) H8 P8 C5 ~3 K
6 M4 N: i! F: q6 c0 v8 d) P# _“โอเค...โอเค งั้นฉันเปลี่ยนคำถามใหม่ นายรู้อะไรเกี่ยวกับตัวเองบ้าง” ผมยกมือกุมขมับพลางจ้องหน้าเขาอย่างจริงจังยาเยอหยุดทาไปทันที ซึ่งเขาก็จ้องตอบผมอย่างมั่นคงก่อนจะ...ส่ายหน้าช้าๆ% o& T6 l4 c6 g& ^+ w7 Q
# P/ q+ \0 l) j. H# } E$ e+ c/ r2 q* S3 F
โอ้มายก็อด!! บอกผมทีว่าเขาล้อเล่น!( e* K) ]7 H* Q( D1 h+ c6 J* \( L
) C8 W( ^% d5 n: o0 w, B
a7 G& Q2 k* ]& e. v“นายจะบอกว่านายไม่รู้ว่านายเป็นใครอย่างนั้นหรอ”
# K6 n7 G, Z$ i
4 d8 I% r( Z1 [
5 v" U. R! F( i+ r8 Eเขาพยักหน้า) f4 a. z4 o9 s U; R
( E, x) L, |% ^: L8 t3 l
" E" D; h0 v+ @9 k# H" ]/ Hง่ะ พยักหน้าไปก็ไม่ทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นเลยสักนิดแย่ลงกว่าเดิมอีก
9 x( ^. r% ~7 x; ?, x
. h" @0 f0 u0 l/ p1 B9 e' `' g
/ P6 O- c, m! X3 L3 x“นายความจำเสื่อม!!” 6 V' W0 i9 s$ k
; d8 B4 l9 m2 F$ A s, ?5 E. d- o- u9 i; K# f- g. q: U
ผมลุกพรวดขึ้นยืนพลางชี้หน้าเขา รู้สึกได้เลยว่านิ้วตัวเองสั่นจนชี้ผิดชี้ถูกไปหมด มันจะละครหลังข่าวเกินไปแล้ว! หวังว่าคงไม่ใช่ทายาทพันล้านโดนลอบทำร้ายเพราะแย่งมรดกกันจนต้องหนีหัวซุกหัวซุนเข้าไปในป่าแล้วจนมุมกระโดดหน้าผาลงมาศีรษะกระแทกหินจนความจำเสื่อมหรอกนะ ถ้าเป็นแบบนั้นผมจะเอาเรื่องไปส่งทางผู้จัดให้ทำเป็นละคร
# y6 \' j) r2 j) l9 |0 r; f, h& |% [; n
1 P, {3 u; A3 W# L- V: X' O, k, Tแต่มันก็ตลาดเกินไปคงไม่มีใครอยากได้หรอก เอ๊ะ!ผมกำลังนอกเรื่องไปไกลแล้วหรือเปล่า T^T
7 } K! G4 P2 @1 O+ Y" u
+ @, }( V) `; N; e) T
4 L R7 Y3 J9 e# |$ p“ถ้าการที่ผมจำอะไรเกี่ยวกับตัวเองไม่ได้เลยเรียกว่าความจำเสื่อมก็คงจะเป็นแบบนั้น”
% n4 w1 l" m1 g2 k; T% P+ i: T& h k
; `. d, e/ w9 V; p9 z5 Q! H9 a( s4 E1 q( C; D
ขอบใจที่ช่วยเรียกสติกลับมาแต่ประโยคที่นายยืนยันมันทำให้สติฉันกระเจิงอีกรอบอย่างดีเยี่ยมเลยล่ะ
/ a" b- S$ q# \7 v+ v5 t. M6 _/ b' B8 W, h. Q r- U2 Z
; Q4 Y* P! z# p5 X) N+ L0 D- `“โอ๊ยยย นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย!” ผมสบถขึ้นพลางทิ้งร่างลงบนโซฟาอีกรอบ ศีรษะเอนพิงพนักพร้อมกับเอาสองมือปิดหน้าตัวเองอย่างเครียดจัด) u' _ }/ P; J3 H. e% |) A B
( ~' q! {# j6 I [# m% d# ], U% K2 y* M/ |5 m. B
ความเงียบเข้าปกคลุมนับสิบนาทีก่อนที่อีกฝ่ายจะทำลายความเงียบ# y9 J; ~! e* T6 f' s' n6 c
; L# _7 h& s z+ |( W7 Z" t* m( g- w+ s, p ^- k" u) y
“ผมคงทำให้คุณลำบากใจอยากให้ผมไปก็ได้นะ ผมเข้าใจ” ผมพรวดนั่งตัวตรงมือจิกหมอนอิงแน่นแล้วโพล่งพรวดออกไปทันที1 i1 b& a2 r% ?1 L' D
& j9 h5 ]& X" u" n p/ `; }
8 r7 E; J* n: r4 ?“ไม่ได้เครียดเรื่องที่นายกังวลหรอกน่า แล้วยิ่งรู้แบบนี้ยิ่งปล่อยไปไม่ได้ใหญ่” ผมถอนหายใจอีกเฮือก “ช่วยเล่าเรื่องที่นายพอจะรู้ให้ฟังได้ไหม”
- J3 ~; F0 r7 |) m2 h! A# _/ r- R3 a& X( @8 s& l. J
/ I* B* j7 D: F) G( P7 j; yเขาพยักหน้าขมวดคิ้วเหมือนพยายามนึกสิ่งที่เกิดขึ้น แล้วขยับปากเล่าออกมาช้าๆ
~3 F5 ]' D( @: h$ x) U, `/ l: ^9 S% j7 \7 y. w3 F6 b
% E4 U' N w- c Q+ ^ p“ผมจำได้แค่ว่า...รู้สึกตัวขึ้นมาบนก้อนหญ้าอะไรสักอย่าง ลอยตามกระแสน้ำมาติดกับบ้านสังกะสีกลางน้ำของชาวบ้านแล้ว...” เขาหรี่ตาโคลงหัวเหมือนกำลังเค้นความคิด เปล่งเสียงเป็นคำกระท่อนกระแท่นออกมา “ผมก็ขึ้นมาบนบ้าน...โดนไล่ตี...โดนน้ำคาวปลาสาดไล่...วิ่งหนีมาหยุดอยู่ที่ตรอกนั่น...รู้สึกหิว...เจ็บ...หนาว...”
' a& y! |: B R% c% R) L2 O( T. M8 ?5 S. ~* c
4 V( ~9 x) I* A6 N
เล่ามาถึงตรงนี้น้ำตาผมก็คลอหน่วยเต็มดวงตา ปลายนิ้วโป้งยื่นมาไล้หางตาปาดน้ำตาออกให้อย่างอ่อนโยน ผมต้องเป็นคนปลอบเขาไม่ใช่หรอทำไมเป็นเขาต้องมาปลอบผมแทนล่ะ
8 a ^# l" j' ^# {) W$ p! I
8 F! W. H" s' Y$ _3 A; w9 u3 N7 Q! U
“นั่นคือสิ่งที่ผมรับรู้แค่นี้...ก่อนหน้านั้นผมจำไม่ได้เลย”0 _8 n4 p' r; O+ |1 v
( H0 w0 S: D$ R1 Q# K& K3 v
4 ]$ S% B( b' }" bนี่สินะที่มาของแววตาว่างเปล่า...เพราะไม่รู้...ไม่รู้เลย* f, S2 Z5 I3 q' n' _
/ H6 T O/ e2 Y5 w9 f$ \$ h8 z1 j
0 Y% n; _4 e' c4 `' Uจากที่ฟังผมประมวลเรื่องราวได้ว่าบางอย่างทำให้เขามาหมดสติอยู่บนผักตบชวา(ก้อนหญ้าของเขานั่นแหละ)ลอยมาตามแม่น้ำเจ้าพระยาแล้วมาติดกับบ้านของชาวบ้านหาปลาเข้า
. U& n, ^ B& U1 k, u7 m1 A: i, s
: v M; x6 \7 _3 I) i: Nส่วนเรื่องราวก่อนหน้านั้นผมคิดว่ามันคงเลือนหายไปเพราะเหตุการณ์เลวร้ายบางอย่างที่เกิดขึ้นซึ่งเราก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร4 K N" U" T! {
g t: \, l. o% I8 Z$ k
' [0 l: S7 h( T“นายจำใครไม่ได้เลยหรอ”
. Q: T' j& T. {0 C N0 A
: [, p! z, `; ~0 G5 x- d! s( z
) Z9 u, [) V7 V/ t: C“ใบหน้าเดียวที่ผมจำได้ขึ้นใจคือคุณ...คนเดียว” น้ำเสียงแผ่วเบาแต่เน้นย้ำชัดเจนทุกคำ เอิ่มก็เข้าใจนะว่าเขาตอบคำถามผม แต่มันรู้สึกหน้าร้อนวูบวาบยังไงไม่รู้2 O0 y# _$ L, l, k
$ c3 K0 H3 u( |' e) ?) @
7 ?2 \) ~- p( O3 e' O“เอ่อ...ไม่มีอะไรที่จะยืนยันตัวตนนายได้บ้างหรออย่างเช่น บัตรประชาชน ใบขับขี่ หรือบัตรอะไรสักอย่างก็ได้” ผมถามอย่างหวังว่าเขาจะมีของสำคัญติดตัวมาบ้างนอกจากเสื้อผ้าเก่าโทรมชุดเดียวที่ผมเห็น
; w* k$ ^. x; ?. c+ i& _( H7 g$ n! x4 K; @# Y! I
5 M( t7 q$ q% Z“ผมไม่มีอย่างที่คุณว่ามาสักอย่าง” ใจแป้วเลยมั้ยล่ะ “เอ๊ะ...” อุทานแค่นั้นเขาก็ลุกขึ้นเดินหายเข้าไปในห้องน้ำทำให้ผมตื่นตัวขึ้นมาอีกครั้ง8 @: n- `' U. [& Y
, J: x9 b1 ]' c- U4 _5 u9 ?$ {9 u5 y& ], A6 w3 @ S
แต่แล้วเขาก็ออกมาพร้อมกับเสื้อสูทสีดำตัวเก่าตัวเดียวที่เขามี(ไม่นับแจ๊คเก็ตสีแดงที่ผมซื้อให้เขานะ) เอามันมาทำไมอย่าบอกนะว่ามันมีลายแทงอยู่ตามเนื้อผ้า
2 L! T- ~9 k$ y k+ C# U& m8 h. s( D3 a4 q3 T" a# a
" L: ^9 V2 y7 i' }0 L7 ^
รู้สึกมั้ยว่าวันนี้ผมเพ้อเจ้อไปมากมาย
3 x* I. R7 A& U
3 v. l; e/ p- H# v+ n0 a& E% v. {% ?5 L% G
ฟุบ
5 }: J Z b6 t3 `$ z2 F9 _2 [! _7 x/ Z. @# w: S
% i1 \. W5 _* t
เขานั่งลงข้างผมดังเดิมก่อนล้วงเข้าไปด้านในของเสื้อสูทหยิบบางอย่างออกมา แค่เห็นสันปกก็ทำเอาผมตื่นเต้นจนนั่งไม่ติดที่ เขายื่นมันมาตรงหน้าผมก่อนบอก
) J7 f# L; A# x: o$ v
# P- A6 I4 Q) j. \/ a: x0 A1 F
/ J5 s# u- E* m, q“นี่เป็นสิ่งเดียวที่ติดตัวผมมา” หนังสือหน้าปกสีแดงมีอักษรสีทองหนึ่งตัวเด่นใหญ่อยู่กึ่งกลางหน้ากระดาษที่ถ้าให้ผมทายน่าจะเป็นภาษาจีน ผมรีบหยิบมันขึ้นมาเปิดดูด้านในสิ่งแรกที่เห็นคือตัวหนังสือภาษาจีน(น่าจะใช่)สีดำมากมายเต็มหน้ากระดาษสีเหลืองค่อนไปทางน้ำตาลที่บ่งบอกว่ามันเป็นหนังสือที่เก่ามากแล้ว
) d) ^: O7 w1 b5 V; L* a, m& s+ F, k; P$ Q" Q) O( C
9 Z* ^7 n( J( ^& u* r7 T
ดูๆไปเหมือนพวกคัมภีร์วิทยายุทธ์ในหนังจีนกำลังภายในที่ผมเคยดู* B7 ]; o8 ?" \, h' O6 Y
: m0 C, ^4 O$ x3 v- r! M
- L: C% X7 ?- ?$ @( _& V" @- y; kบางหน้ามีอักษรสีทองนูนเด่นขึ้นต่างจากอักษรสีดำเมื่อเอามือไปลูบจะรู้สึกถึงความไม่สม่ำเสมอของเนื้อกระดาษ
- U; ^1 R1 o) `; R5 D# v4 a/ m) y1 }: O- I( u2 ~
& F6 O3 A. [+ c7 M“มีทั้งหมดสองร้อยหน้า...” ผมพลิกดูตัวเลขมุมล่างขวาหน้าสุดท้าย ก่อนปิดหนังสือลงและเงยหน้าขึ้นมาสบตากับเขาที่จ้องมองมาหนังสือเล่มนี้อยู่เช่นกัน “นายอ่านออกมั้ย”- [. b1 Y+ u# \( z5 p" K; {
, ?9 @1 ` X' s( I
0 T* \+ h) B8 _3 [# ?8 O
“อืม” เขาพยักหน้าก่อนชี้ไปที่ตัวอักษรสีทองตัวใหญ่บนปก“อ่านว่า ‘ เจิ้ง’ ”0 G/ ^6 z+ L) x& B# g* n! ]
1 I( U3 x8 M0 `
( @) ~# |! t9 T9 J' f‘เจิ้ง’ งั้นหรอ...แล้วมันคืออะไรล่ะ!
2 U$ d! J, m5 y- h9 v3 l' U. E9 X7 ]$ j! V# e+ U7 q! f$ C
! a4 t& C n" ?5 Dอักษรตัวเดียวบนหน้าปกควรเป็นชื่อเรื่องหรือบ่งบอกความสำคัญของหนังสือเล่มนั้นๆไม่ใช่หรือ แล้วไอ้คำว่า ‘เจิ้ง’ คำเดียวมันช่วยสื่ออะไรตรงไหนได้% O8 ]% \! i" `9 y) H
' y$ {$ {7 e; i; ~
8 {7 V5 h3 M+ e6 R# e9 ` Bเหมือนเขาจะรู้ว่าผมคิดอะไรเลยพูดสวนดักคอขึ้นมาว่าตัวเองก็ไม่รู้เหมือนกันเฮ้อ เซ็งเลย ) R$ n6 {% {! a) n1 I0 b+ g
8 ^( A9 a; D" f* a$ Y6 O
. f- t9 y7 z9 W! L* h“แล้วด้านในล่ะ” ผมจึงเบนความสนใจไปที่ตัวหนังสือมากมายด้านในแทนลายตาจนตาลายแบบนี้คงต้องบอกอะไรบ้างล่ะ. j$ o8 Y4 ^3 R: {9 j* y3 E
5 j) N. W' v$ ^7 P. }8 m# j9 H
3 a9 l B5 W$ N- o/ c2 Q
เขาเพ่งมองไปที่หัวเรื่องของหน้าแรกพลางค่อยๆออกเสียง
( ~% \ z2 i, h# k/ R* r& j
0 [: @* d( h- ? c9 c" v4 a7 B$ a- Y, h C7 Q, j) ^- ~
“จี ฟ่าน”4 r) v; ?0 P$ F% d! K
$ Y* G% v" O5 S% S2 p$ }6 W6 {/ [; ~( j$ h1 d
“แปลภาษาไทยได้มั้ย เอาภาษาไทยสิ” ผมพูดเสียงตื่นเต้น เขาเงยหน้าขึ้นมองผมแวบหนึ่งก่อนกลับไปเพ่งอ่านประโยคนั้นต่อแล้วอ่านออกมาเป็นภาษาที่ผมเข้าใจ, D' {. n$ h( k( S* X/ _
9 |; o, \5 {: E4 o' P, z& p X
- E8 |& h. p4 Q! E“ข้าวมันไก่”
3 s4 z* ~' o0 [- I9 k! n+ t3 \; k* Y& r! }) K# n& x0 v
$ C* ^/ n/ u: s& u3 F: H% iห๊า!!!!!!!!!!!!
1 b; L" `; {' Q1 r/ Z0 ?, c" ^6 @% c8 h, b! `
0 K' q, }6 h; Z4 _
ข้าวมันไก่!!
H8 M: k% [: ?/ P1 D1 G% j6 E y% z9 l, z
! h( r% ?2 H! zอะไรคือพิมพ์เป็นภาษาจีนแต่แปลออกมาได้ว่าข้าวมันไก่!!!4 F* d' U' n }3 ], P
1 t1 C; k; f* q6 }; x
2 B" D) k" u$ j# C
“นายแปลถูกแน่นะ ลองอ่านใหม่สิ” ผมคะยั้นคะยอ เขาเลยก้มลงไปดูอีกครั้ง “คิดว่าถูกนะ ถึงผมจะจำอะไรไม่ได้แต่ผมก็อ่านและแปลได้ไม่ผิดแน่”
P- N. _/ @+ ]5 J5 P
' T4 Q) T- F! @1 t/ R4 ]* H0 H6 o5 v% S- Z& e
โอยยยย ลมจะจับ
* l5 v" {" p2 A3 S( S; j
0 ^& o, y7 J; u# G& @5 x0 }: F3 v$ G8 U9 j1 ?2 u
นอกจากนี้หน้าอื่นๆยังมี ข้าวหน้าเป็ด ข้าวหมูแดง หมูกรอบสารพัดอาหารจานเดียว ไหนจะบรรดาเมนูก๋วยเตี๋ยวสารพัดเส้นอีก สรุปคือมันเป็นหนังสือเมนูอาหารไทยแปลเป็นจีน!
8 e& d7 u0 a! Z
3 ^, t3 }; t2 e
, V, _' B" p K“ผมมีอีกอย่างจะให้คุณดู”' n: A8 y' u. j8 |% t
6 n2 P: ?) n' H( i& L6 j& f/ T# p9 b2 o2 `% h b
“อะไรหรอ”: r! O- m% y# U7 L
2 n& R; `9 L, M9 i2 ^. S: j
2 b5 T6 \" u7 M& B& @2 i
เขาไม่ตอบแต่ลุกเข้าไปในครัวพร้อมกับหนังสือคัมภีร์อาหารยอดยุทธ์ ผมรีบลุกเดินตามเข้าไปทันเห็นเขาเปิดก๊อกน้ำใส่ซิงค์ล้างจานจนเต็มก่อนเอาหนังสือในมือจุ่มลงไป
0 T( C; U* E f1 y; p9 K& u- D
* g' U1 T# Y- p5 @8 T" W8 F
. K% H. d+ y7 P7 r/ q9 O7 Fผมยืนมองมันตาค้าง* D3 {! m% R6 l G
# f0 d4 {& d$ {
: C, @/ C( C ]! P8 Q/ U“เฮ้ย!! เดี๋ยวก็เปียกหมดหรอก” ผมรีบหยิบขึ้นมาสะบัดๆ สีกระดาษมันก็ดูเปื่อยอยู่แล้วโดยน้ำเข้าไปอีกงืออ ตัวหนังสือจะหายไปมั้ยอ่ะ ไอ้บ้าทำอะไรเนี่ย!; w! l. o. v: r
, L; ^' H7 \$ p! v: j6 |
8 M3 {3 |9 T. G$ v Q% D1 Kเอ๊ะ!
6 i, L! y+ b6 F$ u( H, t
+ d% b; z1 f! S* m, b4 o4 o& e
6 a% J" o! @" N- b# w' I( q3 a1 Q; wแต่ผมสะบัดอยู่พักหนึ่งเพิ่งมาสังเกตว่าไม่มีน้ำสักหยดตกลงพื้น ขมวดคิ้วอย่างสงสัย มองหนังสือทีหนึ่งก่อนแหงนหน้าไปมองเขาที่พยักหน้ากลับมา แล้วกลับมามองหนังสืออีกครั้งจับหน้าปกดูไม่เปียก ด้านในก็ไม่เปียก ตัวอักษรยังปกติหมึกไม่ซึมไม่หายอย่างที่ผมตกใจ
" o( a1 n+ U% \ q$ \, ~, i0 U7 ~% i1 A
# l9 m# f1 d" a: l
ไม่น่าเชื่อ!! สภาพหนังสือเหมือนผ่านมาร้อยมืออยู่มาร้อยปีไม่กล้าจับแรงด้วยซ้ำ แต่มันไม่เป็นอะไรเลยทนทานได้ประหนึ่งกระเบื้องตราห้าห่วงทั้งที่แช่อยู่ในน้ำเกือบสองนาที เฮ้ย เป็นไปได้
4 u7 {# Y0 b* B0 Y% t" n8 f3 ^ ^4 O# o; W- T4 N
+ |& m3 R/ D+ n3 G) R3 k$ L0 j! i
“อย่างที่เห็น” เขายักไหล่พลางดึงผมเดินกลับมานั่งบนโซฟาในห้องนั่งเล่นอีกครั้ง
- L- g# A t+ Z; r
5 @+ f" v. P, q
) W8 L: p8 i& jถ้าหนังสือเล่มนี้เป็นสิ่งที่บอกตัวตนผู้ชายคนนี้คงไม่พ้นเชฟกระทะทองเป็นแน่แท้ฮือ แล้วมันจะเป็นไปได้ยังไงเล่า!7 j! {* J. W3 s. ^. |6 X- Z* c
3 I/ t1 N' ?6 \7 G$ H
3 V" Q& ]1 s1 X& O4 U( K) Eหรือว่าเป็นไปได้; ^0 X0 k; Q) d7 O: F
, }2 V( @) ?4 }9 {8 M' O% q7 U/ E
* k; z$ o8 R0 N% B! y
“หรือว่านายจะเป็นเชฟ”
8 ^; j6 T e' U! V0 m* x1 o3 i. g# E" s A
* I' T' V `* N' o- G9 L
“ที่เอากระทะตีหัวตัวเองจนความจำเสื่อมอย่างนั้นใช่มั้ย”8 g' J6 Z# z. x6 `: k
' j& f/ [' G* }- l
s: s+ ?3 p' H" p0 ^อย่ามาเล่นมุกหน้าตายตอนนี้ได้มั้ย! ผมจริงจังนะ!
( q! E* H1 ?7 f9 Z
0 J3 _4 r/ O0 N+ T3 E# K* `3 [- T5 a
“ขอโทษ...ผมแค่ไม่อยากให้คุณเครียด” เขาบอกอย่างสำนึกผิดเมื่อเห็นหน้ายุ่งคิ้วขมวดของผมหงอยเลยผมไม่ได้โกรธอะไรเขาสักหน่อย# K3 a2 u1 L6 r
) o1 q( R' K9 h. ~
* v# k6 r& K. k& t+ C5 p3 |# g7 U: H) p“อืม ฉันคงคิดมากไปจริงๆ คาดเดาไปก็ใช่ว่ามันจะถูกต้องปวดหัวเปล่าๆ” ผมเอนหลังพิงพนักโซฟาอย่างผ่อนคลายขึ้นเริ่มปลงตกกับตัวเอง อย่างว่าคิดไปตอนนี้ก็ไม่มีอะไรกระจ่างขึ้นสิ่งสำคัญที่สุดที่ต้องทำ ณ ตอนนี้คือ...
: X2 z/ P3 M5 ]( w) g" J
7 d: L6 |5 r' r) W' i' p
) X" N1 y* g2 s; S8 j3 E“มาตั้งชื่อให้นายดีกว่า!” : r: c' d: S9 }
) v9 I, h$ N) K8 V8 O: t
0 S+ z( v$ y `0 M9 e0 s+ \! f“หืม...ตั้งชื่อ?”
/ g) l) z+ K) H e5 v$ S+ p! h2 N7 K& i* S, f, M
) f, K; ~; D& ~* _5 O
“แน่นอนสิ ก็นายไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใคร ชื่ออะไรเพราะฉะนั้นมาตั้งชื่อกันดีกว่า” ผมรู้สึกกระดี๊กระด๊าขึ้นมาทันที ส่วนเจ้าตัวถึงท่าทียังคงนิ่งเฉยแต่แววตาประกายขึ้นชั่วแวบหนึ่งทำให้รู้ว่าเขาก็สนใจเหมือนกัน
' y1 m: V/ Q' r$ Z; N: B
2 [ F# H! ?& A' o# `4 y: c3 I5 U) H
/ Z/ p- p; ^3 w* r“แล้วจะให้ผมชื่ออะไร”
' O2 ], L, f& I- m, |& d0 ?: }3 E7 k) ^% e3 k
& v" u6 M9 p8 i0 `/ G! s
“อืมมมม” ผมเท้าคางตั้งศอกบนหมอนอิงเอานิ้วชี้เคาะแก้มอย่างครุ่นคิดชื่ออะไรดีน้า ชื่ออะไรดี... + x8 q9 I& T- e \( x
8 H. O: L" w: M" X7 f9 k
D1 e7 w0 M' W+ ~“เรียกผมนายเหมือนเดิมก็ได้นะ”+ M& G# B; p* j# |! G. [* T* ~) `
6 C* A4 V! y4 |
+ i( x) e$ O: ?' u0 y
“บ้าหรอไม่เอา!” เรื่องอะไรล่ะ ผมอยากให้เขามีชื่อมากกว่า& b, M7 J6 E+ J" L) Y
! f2 B& ~7 _9 M5 p$ `' X$ \. g' _
# H' P6 [" i' O$ K( K. |, U
“บ๊อก” + {5 R$ W$ a% e( Z' L: ^
' V9 v3 T# A: T
/ A2 ]- n( t8 Oปุบ& T( m% y& w& i$ _
+ w$ K. x# v6 M7 C* E
& Q( N1 p6 r& G1 T7 S8 L) vเจ้าน้องหมาที่คงตื่นเพราะเสียงเราสองคนกระโดดเอาสองขงหน้าขึ้นมาบนโซฟาพลางกระดิกหางและส่งเสียงเหมือนอยากขึ้นมานั่งด้วย0 P+ F( N7 e/ h' {$ P
* D) A/ w4 z8 o. m0 y" l, U5 Q5 \. m2 j
ผมยิ้มกว้างพลางอุ้มมันขึ้นมานั่งตักแล้วลูบหัวมันเล่นเบาๆ$ {$ x+ G+ G& C' F
b$ J R( l5 W, D+ ?
$ p1 p4 K1 X. i( r2 Y“น้องหมาก็ต้องมีชื่อนี่เนอะ”
; a$ U3 `! A( j4 {/ C: b5 ^ G' S7 ]7 N D. ^
2 Q. c+ M/ U0 W% C
น้องหมา ชายเร่ร่อนตอนนี้มาอาศัยอยู่กับผมซึ่งชื่อคนเล็ก เจ้าน้องหมาตัวน้อยกับลูกพี่ตัวโตหน้าแบบนี้ ตาแบบนี้ รูปร่างแบบนี้
; Z% C7 w; A+ k8 H. ^
& Y) X1 O: S+ J% k* F5 y+ s& X8 X0 l+ ^. l8 d0 f
ผมมองคนสลับหมา หมาสลับคน) u/ L0 Q# F( {
, |; w# C: w% T; Q5 Q4 I- t8 G4 w
/ y- w' P5 T* X2 k- d
นึกออกแล้ว!!!# ^& r% f$ w# }$ i$ ]& ^& r
" C5 e% @* e% t8 r3 X' V- T2 D" c7 q& t1 B. O# d* m) I
“ฉันรู้แล้วว่าจะให้นายชื่ออะไร”
1 r* j( V: _/ W8 s
; z- ?2 Q1 Y, |9 Y5 F3 @0 Y" H! l+ Y' a
“...” เขาขยับตัวสองสามทีผมยิ้มกริ่มอย่างถูกใจก่อนประกาศก้อง( @; ` e( ]5 C. Q$ R, U5 j
, b' u/ X# T4 B# T4 j- Y& C% ~" h% G. ]6 U) {: }
“ต่อไปฉันจะเรียกนายว่า‘ตี๋ใหญ่’ ส่วนน้องหมาชื่อ‘ตี๋น้อย’ เป็นไงชอบมั้ย!” % l W3 X: @5 x. _" l5 F7 x& o
' ] \9 x6 }; w' T* n
8 S* R5 y- C# k) E q6 q
เขานิ่งไปนิดก่อนพยักหน้า
. {& P6 a/ v: y. A0 E3 ^6 w+ O$ [1 A! T _! u; f
5 w. Q* t0 S0 g4 r8 e3 }แต่ไม่พูด
1 f8 s5 B( `: W2 d2 I z
6 W* v4 Q) d7 E# B
- Q" S1 V. n* p“เอ้า!ว่าไงชอบหรือไม่ชอบ”
$ p1 Y4 p3 B1 k& x8 x/ m V1 U, G6 s
- D5 u# j, ^; O' [0 g: }) V2 |. z: R“ชอบคุณตั้งให้ผมชอบทั้งนั้นแหละ”6 Q1 L9 S7 n: C, L( S
$ M1 P/ d4 o3 O( J) {
4 c& Y) |4 l7 c. w' Oพอพูดเข้าก็ยืดยาวไปนะ เล่นเอาเขินเลย!
+ t# M) ?5 b4 j8 \ F' @; v, K' P8 [
……………………………………………………………………………………….. j- b4 o, c5 {5 m* [
3 V- C6 g( H) Q) L" L+ X
$ M2 S! V5 _* ?7 v! `
0 v+ f5 l3 j' B/ Q: D. P# y) B“ใหญ่...ฉันไปทำงานก่อนนะ” ผมตะโกนบอกคนในห้องน้ำเขาโผล่หน้าออกมาก่อนพยักหน้าให้
$ P5 @- H/ {9 W+ L: {" }
! _# H- x1 y# |( V
( a8 d1 D; v; k: Z5 H( Aดูท่าแล้วอยากออกมาส่งผมหน้าประตูแต่ตัวเองก็เปียกม่อล่อกม่อแลกเกินกว่าจะย่ำออกมา4 i9 X0 B5 W6 C l
4 M R1 o3 X# K" l4 W
: o7 w* `, Y9 }" ]ผมเปิดประตูห้องออกไปก่อนปิดแล้วเดินตรงไปยังลิฟท์ลงไปที่จอดรถชั้นหนึ่งผมยิ้มแย้มแจ่มใสอารมณ์ดีไปตลอดทาง! a; E( d) M/ f& D [- \
# p* n$ b, H2 T+ p0 g. d1 N7 w, D
& c' ]& ^6 ~1 Q9 c, L$ Iสาเหตุคงเป็นเพรา ‘ตี๋ใหญ่’ ที่เรียกสองพยางค์มันขัดลิ้นเลยตัดทอนเหลือคำว่า ‘ใหญ่’ พยางค์เดียว
0 S: |6 K: K# m0 r2 a( f2 I. b6 v3 E
- `! r4 H" \8 j/ A& O y
; f' H& K6 T0 v( e' a8 F2 B7 U" G' [$ Qสามวันที่ใหญ่มาอยู่กับผมความโก๊ะ(ตี๋ใหญ่)ของเขาก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆหาเรื่องให้ผมขำกับความเปิ่นแบบนิ่งๆสไตล์เขาอยู่ได้ทุกวัน
1 `7 t# i; [1 k1 l
6 y$ X j6 T+ ?* K* e& x
. Z7 h4 \) @2 C R- U& bเริ่มแรกจากการพยายามทำงานบ้านที่ท่าจับไม้กวาดไม้ถูดูเงอะๆงะๆอย่างดูก็รู้ว่าทำไม่เป็น แต่เขาก็พยายามทำจนสามารถทำให้ห้องขนาดร้อยสี่สิบตารางเมตรสะอาดขึ้นมาได้ 2 _; s7 Q$ J+ A2 Q8 B5 M; c# r
! O+ K R% U% \4 V5 s+ l7 g
) h: F3 a+ C5 ^# a
อย่างเช้านี้ใหญ่ก็ลุกมาชงโอวัลตินเคียงคู่กับขนมปังปิ้งให้ผม ก่อนจับเจ้าตี๋น้อยอาบน้ำจนตัวเองก็เปียกไปทั่วตัวด้วยอย่างที่เห็น แล้วคาดว่าจะพยายามขัดห้องน้ำต่อ สายข่าวรายงานมาว่าเขาไปกระซิบถามวิธีขัดห้องน้ำจากพิณมาเมื่อวานเย็น$ ? o! x" [' I$ N8 t0 O6 z
) _! U) f& u k2 L0 m" y
1 e* x) Z+ K0 X! z2 r% W- [- ?
ซึ่งผมบอกไปแล้วว่าไม่ต้องทำผมจ้างแม่บ้านประจำอยู่แล้ว เขาบอกว่าให้งอมืองอเท้านั่งเกาะผมไปวันๆเขาทำไม่ได้ อย่างน้อยก็ช่วยผมประหยัดค่าแม่บ้านก็ยังดี$ t0 H9 n. C% z5 D# P d$ i- K$ K) A
6 X; \; _3 x. n5 e- v! Y0 p( U5 m; O2 n) N
เอาเถอะ เขาสบายใจก็ปล่อยเขาทำไป . T. G! |1 y! j+ `7 V) q7 u
$ U" {5 V$ g- Y" w- q0 R8 I5 v+ k1 D( h, `& I2 j
ลงให้ติดๆกันเลยครับ3ตอน: f3 \0 e5 @/ l8 ~& C, D
& Z5 t, ]9 K& u" N/ o2 m
" X1 g7 }+ Q- b! p' u O8 b! i1 T |
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2020-4-4 21:13:23
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2020-4-4 21:44:48
โพสต์ 2020-4-4 22:04:10
โพสต์ 2020-4-5 02:30:21
ขอบคุณครับ
โพสต์ 2020-4-5 08:01:44
