รักเร่ร่อน...ของคนจรจัด 5 bymod-cup

tor_8915

เร่ร่อน5
) N: {" D7 y; e% f6 E$ I1 d
7 A( u8 o; U" T' ~: |

แอ๊ดดดด


เอิ่ม...
! w% S; P6 U1 i# l0 z

! i/ b$ t# p: S1 S/ sสถานการณ์น่ากลัวขั้นสิบ
4 Z9 ^. b8 \) }$ z8 _: B2 ^1 C3 G
2 d. j2 j$ m; U' c; R( L! E% t: m
หลังจากเคลียร์กับไอ้ปอนด์เรียบร้อยและมันก็รับปากแล้วว่าจะไม่บอกเรื่องนี้ให้ครอบครัวผมรู้ ขนาดไอ้ปอนด์ยังไม่เข้าใจจนต้องอธิบายกันยืดยาวขนาดนี้ไม่ต้องคิดเลยว่าครอบครัวผมจะคัดค้านเรื่องนี้แบบหัวชนฝาขนาดไหน เอาเป็นว่าผมแค่ให้เขามาอยู่ด้วยชั่วคราว(บอกคนอื่นแบบนี้)เมื่อเขาสามารถตั้งตัวได้ผมจะให้ย้ายไปอยู่ที่อื่น
% F# [' m2 v  o& f0 r
2 w8 }$ _& d& I8 L
แต่จะให้ปล่อยไปเป็นชายเร่ร่อนให้คนอื่นรังเกียจอีกผมทำไม่ได้
! A$ N9 R5 ^. O6 ^' I/ ?8 Q: c6 d

1 e4 ]6 X& h7 M3 Mกลับมาที่สถานการณ์น่ากลัวขั้นสิบของผมดีกว่า ผมกลับมาห้องตัวเองโดยที่ในมือมีเสื้อผ้ามาหนึ่งชุดและเมื่อเปิดประตูห้องเข้าไปก็ได้เรื่องเลย...
1 V. }* C1 ~  i+ y

ชายเร่ร่อนที่ผมให้ไปอาบน้ำเมื่อครึ่งชั่วโมงที่แล้วโดยผมกำชับว่าอาบหลายๆรอบเอาให้สะอาดหอมฟุ้งไม่ต้องกลัวเปลืองแชมพูสบู่อะไรทั้งสิ้นพร้อมทั้งหยิบแปรงสีฟันด้ามใหม่ให้เขาแปรงฟันด้วย ซึ่งเขาก็พยักหน้าเข้าใจเอาผ้าขนหนูสีน้ำเงินผืนใหม่(ของผม)พาดบ่าพร้อมอุ้มน้องหมาเข้าไปด้วยกัน


$ a4 f) C; b& v2 L' z3 j+ K7 `7 cและตอนนี้เขาก็อาบน้ำเสร็จแล้วและน่าจะเสร็จนานแล้วด้วยเพราะดูจากผิวกายแห้งน้ำของเขา แต่มันจะไม่เป็นปัญหาเลยถ้าเขาไม่นุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวนั่งพิงประตูกระจกที่กั้นระหว่างส่วนห้องกับระเบียง แขนข้างหนึ่งเหยียดตรงวางพาดบนขาข้างเดียวกันที่ชันขึ้น มืออีกข้างลูบบนตัวน้องหมาที่นอนหมอบหลับตาอยู่บนต้นขาที่เหยียดยาวบนพื้น เสี้ยวหน้าด้านข้างสะท้อนกับแสงยามเย็นให้ดวงตาคมเฉี่ยวที่เหม่อมองไปด้านนอกดูเข้มแวววาวขึ้น
# N! L( f: I% j$ d, O

- }7 R/ H. l0 N6 v7 w3 D, W3 |ผมทรงรังนกกระจอกเต็มไปด้วยบรรดาฝุ่นคราบสกปรกถูกชะล้างออกไปจนหมดสิ้น บัดนี้เหลือเพียงเส้นผมสีดำสนิทเงางามถูกเสยไปด้านหลังเปิดเปลือยใบหน้าคมเข้ม
9 D5 w$ a' q3 x# t' F: Z& n

- z6 s2 t: ^2 F2 lฮะฮอตเป็นบ้า!!!


มือไม้อ่อนจนเสื้อผ้าในมือแทบร่วง!!
$ Y) b+ a3 M$ ~' v- t9 _
) z. Z4 U, \+ P' [
“นาย” ผมบังคับเสียงไม่ให้สั่นขณะเอ่ยเรียก

+ a; J4 Y- z; @6 r8 V
เขาหันกลับมาตามเสียงเรียกใบหน้าเสี้ยวเดียวที่ผมเห็นในคราแรกตอนนี้ผมเห็นมันชัดถนัดตา
) `) S" u* H# `. _/ M$ U( U+ n
' ?% R" o8 o$ ~+ x
หล่อเลิศอย่างที่คิดไว้จริงๆด้วย!!
3 j& T' S7 v$ \) s" A7 @
7 Q: x8 @5 K2 }8 u" c5 i' A. q
* [4 _7 _$ C9 g+ ~! f  M“เสื้อผ้า” ผมยื่นของในมือไปให้ซึ่งเขาก็ค่อยๆหยิบน้องหมาไปไว้บนพื้นข้างๆก่อนยันตัวลุกขึ้นและเดินเข้ามาหา ส่งมือมารับเสื้อกางเกงแล้วเดินหายเข้าไปในห้องน้ำอีกครั้ง

1 X, \" R9 \7 \; R2 l* v: p
9 y" Y. k8 G& f3 P" T“นี่!ไม่ต้องใส่เสื้อนะเดี๋ยวจะทายาให้!” นึกได้ผมก็ตะโกนบอกไล่หลังเสี้ยวนาทีเขาก็ออกมา...สภาพไม่ต่างจากเมื่อกี้เท่าไหร่


/ R- g4 a+ x! n6 n3 o& dแค่เปลี่ยนที่ปกปิดส่วนล่างจากผ้าเช็ดตัวสีน้ำเงินเป็นกางเกงขาสั้นยางยืดสีขาวแทน


มันตัดกันจนทำให้ผิวเนื้อสีน้ำผึ้งของเขาโดดเด่นกระแทกตาให้ฝ้าฟางเข้าไปกันใหญ่
- j9 a' O# q1 D9 t+ y

+ r( e% c& g6 I' c, w, p! wผมหลุบตาลงต่ำ กลั้นใจมองนานไม่ได้จริงๆ สีผิวตรงมือและเท้าทั้งสองข้างรวมถึงบริเวณลำคอขึ้นไปบนใบหน้ามีสีดำคล้ำกร้านแดดตรงข้ามกับส่วนในร่มผ้าที่ไม่ได้ขาวเหมือนหยวกแต่กลับเป็นผิวสีน้ำผึ้งนวลเนียนรับกับกล้ามเนื้อสมส่วนได้รูป ซิกแพ๊คบริเวณหน้าท้องหกลูกเรียงตัวสวยรับกับเอวทรงวีเชฟที่ขอบกางเกงเกาะไว้หมิ่นเหม่ ประดับด้วยไรขนอ่อนใต้สะดือเรียงยาวหายเข้าไปใต้ร่มผ้า


อย่างถ้าเอามือไปลูบคงไม่เจอไขมันหยุ่นมือคงรู้สึกได้ถึง...
0 y9 Y" f* L3 @/ L! E
0 [  ^& w9 z- o& q. J' K
/ e" d! d; [5 f5 G1 _, O) Eอ๊ากกกกกกกกกกผมไม่ใช่ปุญมนัสผู้มีจิตใจใสสะอาดอีกแล้ว ผมมันหื่นลามกจิตใจสกปรกที่สุด T^T
# J; p: I1 K9 z7 b) v
7 x1 F: r3 C! j6 s
1 f) ~5 H) w6 ^: s" a- h9 H“เสื้อมันเล็กไปผมใส่ไม่ได้” เสียงทุ้มเหมือนระฆังเรียกสติที่แตกกระเจิงกลับมาอีกครั้ง ผมรับเสื้อคืนมาพร้อมทั้งบอกให้เขาไปนั่งบนโซฟาเพื่อที่จะได้ทายาให้
2 w: _0 p  a0 D+ d  n. i

5 W& Q8 X& n' j" p$ ]ใช่!! ผมควรมุ่งประเด็นไปที่รอยฟกช้ำตามตัวเขาสิไม่ใช่รูปร่างหน้าตาเอ็กซ์แตกของเขา

$ R9 ?* f% L2 y2 S' s/ x
5 `5 A& ^5 A' A1 y
8 e3 S( \3 U4 {5 r9 mฮืออออ เอ็กซ์แตกบ้าบออะไรของแกเล่าคนเล็ก!!


6 |' p8 V5 j* X
6 m7 B; g2 V5 f) h( F“หะหันหลังสิ” เขาทำตามแล้วผมก็เริ่มทายาบนแผ่นหลังของเขาเป็นส่วนแรก มันดีต่อผมด้วยที่จะไม่ลวนลามร่างกายเขาทางความคิดมากไปกว่านี้ แต่แผ่นหลังเขากว้างน่าซบจัง T^T


0 z% m5 c, o  T( z# A* N, E4 G# cหยุด! หื่น! เดี๋ยว! นี้!

! ^/ J* ]/ U* b, i
9 c: n$ O" Y5 U ผมหมุนเปิดฝาหลอดยาก่อนบีบลงบนนิ้วแล้วลงแรงทาอย่างแผ่วเบา รอยฟกช้ำเริ่มเขียวคาดว่ามันต้องเริ่มปวดหนึบหนับแล้วแน่นอน นั่นทำให้หัวใจผมเหี่ยวเฉาขึ้นมาทันที ความฟุ้งซ่านก่อนหน้านี้มลายหายหมดสิ้น

: g  ?/ g7 c* G; {; h; a
“เจ็บมากมั้ย” เขาส่ายหัว นั่นทำให้ผมรู้สึกเคืองขึ้นมานิดเป็นคนเหล็กหรือไงเจ็บก็พูดมาสิ!


4 v; _% n- k: e2 {1 d& _ฮือออ แท้จริงแล้วผมเป็นคนบ้าใช่มั้ยถึงอารมณ์แปรปรวนเยี่ยงสตรีมีประจำเดือนแบบนี้T^T
! ]% z' `4 I3 U5 |' C+ @

“เสร็จแล้วหันหน้ามา” ผมทายาบริเวณเอวข้างขวาเป็นที่สุดท้ายก่อนจับเขาหันหน้ามา

7 t& l" f: n' e# e# M$ h
5 G  m+ a7 l2 S; i8 j! U1 R“เดี๋ยวผมทาต่อเอง” เขาส่งมือมาดึงหลอดยา
3 s3 `1 p7 ?) d, \% k+ l' `

' s6 r" Y1 _5 [0 y% e2 n“เดี๋ยวทาให้” ผมชักมือหลบก่อนลงมือทายาไล่จากใบหน้าเขาลงมา เมื่อถึงบริเวณหน้าอกนิ้วผมชะงักนิ่งเมื่อสายตาปะทะเข้ากับรอยแผลเป็นยาวประมาณสิบเซนฯตวัดเฉียงขึ้นสี่สิบห้าองศาบริเวณหน้าอกด้านซ้ายเหนือหัวนมสีน้ำตาลเข้ม
3 w" F: s1 T7 k3 Q7 b3 L2 j

ตรงตำแหน่งหัวใจพอดี
$ D+ y' d5 Z7 W+ U  \' j
( k* f, ^1 q2 N* Q7 t" |
เมื่อครู่ผมมองไม่ชัดเห็นเพียงแวบๆนึกว่ารอยแผลที่ได้จากการรุมสกัมเหมือนส่วนอื่นๆ
2 S8 B3 k5 b* S8 f+ O

“รอยแผลเป็นนี่...”

" W; p0 B+ s8 A) w1 i+ t; E
) z$ Z4 @  U+ nสายตาเขาปรายมองตามนิ้วมือที่ลูบไล้สัมผัสมันอยู่
' v/ F! N% b. u0 K6 P, E
! T0 }" E1 l% w$ Z$ j
“ไม่รู้สิ” เขาตอบเสียงเรียบ

  a3 g/ ?& l8 d4 A# V
“หืม” ผมเลิกคิ้วสงสัยอะไรคือรอยแผลเป็นเหมือนโดนฟันมาแบบนี้บอกว่าไม่รู้


อย่ามาอำว่ามีมาแต่กำเนิดเหมือนปานอะไรเถือกนี้นะผมไล่กลับท่อระบายน้ำจริงๆอ่ะ

" C# n- {& v! s2 C: }! J
( Z  {+ ]7 @# y* x8 K/ w% D“ผมไม่รู้ว่ามันมาได้ยังไง” นั่นไงล่ะ!!
3 L8 B2 K6 H! J5 s5 Z2 f/ l, ]
" w) T1 \& d  b5 ~. N% L
0 s1 U) y& x1 `' hผมเงยหน้าขึ้นสบตาเขาแต่มันก็ว่างเปล่าดุจเดิมไม่ได้มีอาการหลุกหลิกเหมือนกับว่าที่เขาบอกว่าไม่รู้คือไม่รู้จริงๆ ไม่ได้ต้องการปิดบังแต่อย่างใด

% r3 M4 `* S6 ^9 k' s0 q5 g
$ ^$ U0 |$ k! o, X0 Eผมเริ่มลงนิ้วบนรอยช้ำต่อ
- E5 o: z  {) H* _! X  `- g. b9 ?
/ \( Z, s5 u$ O1 q) |3 ?
“เอาล่ะ ในเมื่อเรามาอยู่ด้วยกันแล้วฉันถามเรื่องส่วนตัวนายได้ใช่มั้ย” ผมเกริ่นนำ อย่างที่ไอ้ปอนด์บอกผมควรรู้เรื่องราวเกี่ยวกับตัวเขาบ้าง...ไม่มากก็น้อย


เขาพยักหน้า

% {& o& b$ G+ W" C% X: P2 J8 v
“นายชื่ออะไร” นี่แหละ สิ่งแรกที่ผมควรรู้เอาแต่เรียกนายๆกับชายเร่ร่อนอยู่ตลอด คราวนี้จะได้เรียกชื่อถูกแต่คำตอบของเขาทำเอาผมแทบหงายท้องตึงตกโซฟา
# w% X% o  P8 G3 u

6 ~1 U; j* g6 W6 ^$ r9 }3 e0 f8 ~“ผมไม่รู้”


/ q5 h  O: x! a& S“นายไม่รู้จักชื่อตัวเอง!!”


4 `* e# O& t6 t2 U) wได้โปรด...อย่าส่ายหน้า...

$ }" X/ s% r: Z- P" G: z7 C5 J
" n: n$ u$ v" v$ ~- sบอกว่าอย่าส่ายหน้าไง!!
. I9 P, z8 [5 \1 k( b  q0 k

- F, ?/ a' S6 kเดี๋ยวร้องไห้ใส่เลยนี่!
) B1 t& \- X% `& [& B

8 h5 B4 w6 N, |& `4 \, T0 Jมันไม่ธรรมดาแล้วนะ!

* t# I& h; D9 Y! i$ G$ v$ m
( d! o' |4 [8 k8 lโอเค เอาล่ะตั้งสตินะคนเล็ก

4 v2 p( S2 r2 y' O2 @6 J
3 P& Z) L$ ?0 j/ X: f3 I" \“โอเค...โอเค งั้นฉันเปลี่ยนคำถามใหม่ นายรู้อะไรเกี่ยวกับตัวเองบ้าง” ผมยกมือกุมขมับพลางจ้องหน้าเขาอย่างจริงจังยาเยอหยุดทาไปทันที ซึ่งเขาก็จ้องตอบผมอย่างมั่นคงก่อนจะ...ส่ายหน้าช้าๆ
  [( I/ D  W. k
4 f4 j- v) j+ _# C& [
) n) {8 \: G$ ?% d) _- x3 oโอ้มายก็อด!! บอกผมทีว่าเขาล้อเล่น!


) e- V$ m  }9 j4 e“นายจะบอกว่านายไม่รู้ว่านายเป็นใครอย่างนั้นหรอ”

$ [, L. ]9 z( I/ u- p
เขาพยักหน้า


ง่ะ พยักหน้าไปก็ไม่ทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นเลยสักนิดแย่ลงกว่าเดิมอีก
5 R( w% p, b6 }6 V6 Z& J

“นายความจำเสื่อม!!”

2 o* n( G% _! |4 o/ {% q
ผมลุกพรวดขึ้นยืนพลางชี้หน้าเขา รู้สึกได้เลยว่านิ้วตัวเองสั่นจนชี้ผิดชี้ถูกไปหมด มันจะละครหลังข่าวเกินไปแล้ว! หวังว่าคงไม่ใช่ทายาทพันล้านโดนลอบทำร้ายเพราะแย่งมรดกกันจนต้องหนีหัวซุกหัวซุนเข้าไปในป่าแล้วจนมุมกระโดดหน้าผาลงมาศีรษะกระแทกหินจนความจำเสื่อมหรอกนะ ถ้าเป็นแบบนั้นผมจะเอาเรื่องไปส่งทางผู้จัดให้ทำเป็นละคร
" h+ w9 G7 I) ^$ u7 l, ?! i# m( F

: H& X+ C' ~& Y; N* ]( S/ S  ?แต่มันก็ตลาดเกินไปคงไม่มีใครอยากได้หรอก เอ๊ะ!ผมกำลังนอกเรื่องไปไกลแล้วหรือเปล่า T^T


“ถ้าการที่ผมจำอะไรเกี่ยวกับตัวเองไม่ได้เลยเรียกว่าความจำเสื่อมก็คงจะเป็นแบบนั้น”


3 Q; _9 y9 W2 r6 Q- ], i& eขอบใจที่ช่วยเรียกสติกลับมาแต่ประโยคที่นายยืนยันมันทำให้สติฉันกระเจิงอีกรอบอย่างดีเยี่ยมเลยล่ะ
' r( j6 x8 p" u
) I/ H$ S+ |7 K
“โอ๊ยยย นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย!” ผมสบถขึ้นพลางทิ้งร่างลงบนโซฟาอีกรอบ ศีรษะเอนพิงพนักพร้อมกับเอาสองมือปิดหน้าตัวเองอย่างเครียดจัด
  `" A. q2 u3 T; t6 f0 T/ N+ R8 Y
* K& _) J% M  W: x
ความเงียบเข้าปกคลุมนับสิบนาทีก่อนที่อีกฝ่ายจะทำลายความเงียบ

) T# k0 i- M' }- O1 G
' ?3 Y. o0 g6 w4 ~“ผมคงทำให้คุณลำบากใจอยากให้ผมไปก็ได้นะ ผมเข้าใจ” ผมพรวดนั่งตัวตรงมือจิกหมอนอิงแน่นแล้วโพล่งพรวดออกไปทันที


“ไม่ได้เครียดเรื่องที่นายกังวลหรอกน่า แล้วยิ่งรู้แบบนี้ยิ่งปล่อยไปไม่ได้ใหญ่” ผมถอนหายใจอีกเฮือก “ช่วยเล่าเรื่องที่นายพอจะรู้ให้ฟังได้ไหม”
- q# |$ e' b9 ^- B$ X- U# ?- K1 M
5 [/ ^* K$ o* g* |' B; ^: U* Q
เขาพยักหน้าขมวดคิ้วเหมือนพยายามนึกสิ่งที่เกิดขึ้น แล้วขยับปากเล่าออกมาช้าๆ


7 ]* S. K- C/ s2 a0 B2 @; n“ผมจำได้แค่ว่า...รู้สึกตัวขึ้นมาบนก้อนหญ้าอะไรสักอย่าง ลอยตามกระแสน้ำมาติดกับบ้านสังกะสีกลางน้ำของชาวบ้านแล้ว...” เขาหรี่ตาโคลงหัวเหมือนกำลังเค้นความคิด เปล่งเสียงเป็นคำกระท่อนกระแท่นออกมา “ผมก็ขึ้นมาบนบ้าน...โดนไล่ตี...โดนน้ำคาวปลาสาดไล่...วิ่งหนีมาหยุดอยู่ที่ตรอกนั่น...รู้สึกหิว...เจ็บ...หนาว...”

1 p/ \( o1 P0 D
+ J. R/ W  K7 V$ M5 D: I& Qเล่ามาถึงตรงนี้น้ำตาผมก็คลอหน่วยเต็มดวงตา ปลายนิ้วโป้งยื่นมาไล้หางตาปาดน้ำตาออกให้อย่างอ่อนโยน ผมต้องเป็นคนปลอบเขาไม่ใช่หรอทำไมเป็นเขาต้องมาปลอบผมแทนล่ะ
0 m8 Z( e  x+ N& c6 T4 n+ M( C) g

( s2 u! X% ^- O( U+ d7 `/ K“นั่นคือสิ่งที่ผมรับรู้แค่นี้...ก่อนหน้านั้นผมจำไม่ได้เลย”

9 l0 J' p+ |  t
! D; O+ m. K! p+ _4 d+ jนี่สินะที่มาของแววตาว่างเปล่า...เพราะไม่รู้...ไม่รู้เลย
: K9 }* H, z. e, z3 S( e& w3 R% d
- i! O3 m  ]. W; f3 }/ d
) H' X; k% b$ m3 a* g9 X2 hจากที่ฟังผมประมวลเรื่องราวได้ว่าบางอย่างทำให้เขามาหมดสติอยู่บนผักตบชวา(ก้อนหญ้าของเขานั่นแหละ)ลอยมาตามแม่น้ำเจ้าพระยาแล้วมาติดกับบ้านของชาวบ้านหาปลาเข้า


ส่วนเรื่องราวก่อนหน้านั้นผมคิดว่ามันคงเลือนหายไปเพราะเหตุการณ์เลวร้ายบางอย่างที่เกิดขึ้นซึ่งเราก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร


% h) Y; [/ a! G0 C) ^“นายจำใครไม่ได้เลยหรอ”


“ใบหน้าเดียวที่ผมจำได้ขึ้นใจคือคุณ...คนเดียว” น้ำเสียงแผ่วเบาแต่เน้นย้ำชัดเจนทุกคำ เอิ่มก็เข้าใจนะว่าเขาตอบคำถามผม แต่มันรู้สึกหน้าร้อนวูบวาบยังไงไม่รู้
$ e. p$ Q! \7 C+ J9 Z: G

“เอ่อ...ไม่มีอะไรที่จะยืนยันตัวตนนายได้บ้างหรออย่างเช่น บัตรประชาชน ใบขับขี่ หรือบัตรอะไรสักอย่างก็ได้” ผมถามอย่างหวังว่าเขาจะมีของสำคัญติดตัวมาบ้างนอกจากเสื้อผ้าเก่าโทรมชุดเดียวที่ผมเห็น


. Q1 H" M( k$ ^9 t1 Z7 O" i; D" Y“ผมไม่มีอย่างที่คุณว่ามาสักอย่าง” ใจแป้วเลยมั้ยล่ะ “เอ๊ะ...” อุทานแค่นั้นเขาก็ลุกขึ้นเดินหายเข้าไปในห้องน้ำทำให้ผมตื่นตัวขึ้นมาอีกครั้ง
# ~; p0 }. @% x  H

+ G4 e7 A& I$ W2 hแต่แล้วเขาก็ออกมาพร้อมกับเสื้อสูทสีดำตัวเก่าตัวเดียวที่เขามี(ไม่นับแจ๊คเก็ตสีแดงที่ผมซื้อให้เขานะ) เอามันมาทำไมอย่าบอกนะว่ามันมีลายแทงอยู่ตามเนื้อผ้า
3 ^# _7 ~* W: D9 K2 y- e: O
' L& ]4 {; T6 b7 l
# T: S$ F( B! c( r รู้สึกมั้ยว่าวันนี้ผมเพ้อเจ้อไปมากมาย
) k5 Y5 {; [( v8 m& r9 }: _; {9 Z

ฟุบ


เขานั่งลงข้างผมดังเดิมก่อนล้วงเข้าไปด้านในของเสื้อสูทหยิบบางอย่างออกมา แค่เห็นสันปกก็ทำเอาผมตื่นเต้นจนนั่งไม่ติดที่ เขายื่นมันมาตรงหน้าผมก่อนบอก


“นี่เป็นสิ่งเดียวที่ติดตัวผมมา” หนังสือหน้าปกสีแดงมีอักษรสีทองหนึ่งตัวเด่นใหญ่อยู่กึ่งกลางหน้ากระดาษที่ถ้าให้ผมทายน่าจะเป็นภาษาจีน ผมรีบหยิบมันขึ้นมาเปิดดูด้านในสิ่งแรกที่เห็นคือตัวหนังสือภาษาจีน(น่าจะใช่)สีดำมากมายเต็มหน้ากระดาษสีเหลืองค่อนไปทางน้ำตาลที่บ่งบอกว่ามันเป็นหนังสือที่เก่ามากแล้ว


ดูๆไปเหมือนพวกคัมภีร์วิทยายุทธ์ในหนังจีนกำลังภายในที่ผมเคยดู
+ E2 q- v9 D( ~# y! {- [' ~
/ M, X( ~& W. A3 S* F
บางหน้ามีอักษรสีทองนูนเด่นขึ้นต่างจากอักษรสีดำเมื่อเอามือไปลูบจะรู้สึกถึงความไม่สม่ำเสมอของเนื้อกระดาษ


“มีทั้งหมดสองร้อยหน้า...” ผมพลิกดูตัวเลขมุมล่างขวาหน้าสุดท้าย ก่อนปิดหนังสือลงและเงยหน้าขึ้นมาสบตากับเขาที่จ้องมองมาหนังสือเล่มนี้อยู่เช่นกัน “นายอ่านออกมั้ย”

6 J  W; F8 f* V4 `1 \- i' L
1 [7 c' Q9 z! d8 C" ]“อืม” เขาพยักหน้าก่อนชี้ไปที่ตัวอักษรสีทองตัวใหญ่บนปก“อ่านว่า ‘ เจิ้ง’ ”

, k" l- n; g( |9 A0 A$ T3 f0 j
5 k7 k* |! z7 \* }- N# V5 R. i‘เจิ้ง’ งั้นหรอ...แล้วมันคืออะไรล่ะ!


อักษรตัวเดียวบนหน้าปกควรเป็นชื่อเรื่องหรือบ่งบอกความสำคัญของหนังสือเล่มนั้นๆไม่ใช่หรือ แล้วไอ้คำว่า ‘เจิ้ง’ คำเดียวมันช่วยสื่ออะไรตรงไหนได้

7 ^  w) N! g1 a. E7 i. I
: C# p7 h- ~, ], b& D1 V) Yเหมือนเขาจะรู้ว่าผมคิดอะไรเลยพูดสวนดักคอขึ้นมาว่าตัวเองก็ไม่รู้เหมือนกันเฮ้อ เซ็งเลย


- ~" p3 X) m; w+ n“แล้วด้านในล่ะ” ผมจึงเบนความสนใจไปที่ตัวหนังสือมากมายด้านในแทนลายตาจนตาลายแบบนี้คงต้องบอกอะไรบ้างล่ะ

( p3 G* Z4 O9 \8 o
เขาเพ่งมองไปที่หัวเรื่องของหน้าแรกพลางค่อยๆออกเสียง


& J$ i# C9 O, z2 q( D8 T& I“จี ฟ่าน”
! {8 B& k  k+ n

  g% l* j2 m0 Y- ~$ }; y! M“แปลภาษาไทยได้มั้ย เอาภาษาไทยสิ” ผมพูดเสียงตื่นเต้น เขาเงยหน้าขึ้นมองผมแวบหนึ่งก่อนกลับไปเพ่งอ่านประโยคนั้นต่อแล้วอ่านออกมาเป็นภาษาที่ผมเข้าใจ
9 t7 U* U4 a: p1 T. y0 B& P0 q

“ข้าวมันไก่”

# V9 u! k$ z( g# {
4 O: g% y. ^( f) j$ f- gห๊า!!!!!!!!!!!!

( M6 o1 G/ l- i2 h, b* T
ข้าวมันไก่!!


อะไรคือพิมพ์เป็นภาษาจีนแต่แปลออกมาได้ว่าข้าวมันไก่!!!
8 O8 M  W  N) k+ A* B1 U
# @0 d: d. v1 U! ]8 @9 `
# t  G. p4 l) I: H/ @8 S# J* G# R1 S“นายแปลถูกแน่นะ ลองอ่านใหม่สิ” ผมคะยั้นคะยอ เขาเลยก้มลงไปดูอีกครั้ง “คิดว่าถูกนะ ถึงผมจะจำอะไรไม่ได้แต่ผมก็อ่านและแปลได้ไม่ผิดแน่”


โอยยยย ลมจะจับ


+ u# E% Y! y( |9 Wนอกจากนี้หน้าอื่นๆยังมี ข้าวหน้าเป็ด ข้าวหมูแดง หมูกรอบสารพัดอาหารจานเดียว ไหนจะบรรดาเมนูก๋วยเตี๋ยวสารพัดเส้นอีก สรุปคือมันเป็นหนังสือเมนูอาหารไทยแปลเป็นจีน!
6 ?  [/ f  ?; `( X
% u+ `2 Q! t) K3 K7 S! t  m7 ?
) h7 n, x& ~" x! G! L- i1 `“ผมมีอีกอย่างจะให้คุณดู”


/ r9 H; [- ~" ]; N# p3 z“อะไรหรอ”


( p, Z- t# I/ u2 v) Y. Yเขาไม่ตอบแต่ลุกเข้าไปในครัวพร้อมกับหนังสือคัมภีร์อาหารยอดยุทธ์ ผมรีบลุกเดินตามเข้าไปทันเห็นเขาเปิดก๊อกน้ำใส่ซิงค์ล้างจานจนเต็มก่อนเอาหนังสือในมือจุ่มลงไป
; w" `; |' F1 O, a
2 {: H5 ?  f5 P! x- C3 L
ผมยืนมองมันตาค้าง
, d9 B" r: u% j+ \. Z4 u' y

4 l0 J3 u- O( T) V" |) X. s/ n2 R, x“เฮ้ย!! เดี๋ยวก็เปียกหมดหรอก” ผมรีบหยิบขึ้นมาสะบัดๆ สีกระดาษมันก็ดูเปื่อยอยู่แล้วโดยน้ำเข้าไปอีกงืออ ตัวหนังสือจะหายไปมั้ยอ่ะ ไอ้บ้าทำอะไรเนี่ย!


เอ๊ะ!
8 M: Z- u. U  C8 n( t9 T

แต่ผมสะบัดอยู่พักหนึ่งเพิ่งมาสังเกตว่าไม่มีน้ำสักหยดตกลงพื้น ขมวดคิ้วอย่างสงสัย มองหนังสือทีหนึ่งก่อนแหงนหน้าไปมองเขาที่พยักหน้ากลับมา แล้วกลับมามองหนังสืออีกครั้งจับหน้าปกดูไม่เปียก ด้านในก็ไม่เปียก ตัวอักษรยังปกติหมึกไม่ซึมไม่หายอย่างที่ผมตกใจ
6 C; I7 X- f1 i# d

ไม่น่าเชื่อ!! สภาพหนังสือเหมือนผ่านมาร้อยมืออยู่มาร้อยปีไม่กล้าจับแรงด้วยซ้ำ แต่มันไม่เป็นอะไรเลยทนทานได้ประหนึ่งกระเบื้องตราห้าห่วงทั้งที่แช่อยู่ในน้ำเกือบสองนาที เฮ้ย เป็นไปได้
+ x- P* F6 T* w# }; E. _6 o

9 X; X  T4 {5 s“อย่างที่เห็น” เขายักไหล่พลางดึงผมเดินกลับมานั่งบนโซฟาในห้องนั่งเล่นอีกครั้ง
9 w9 B4 R! ^: N9 p" u

ถ้าหนังสือเล่มนี้เป็นสิ่งที่บอกตัวตนผู้ชายคนนี้คงไม่พ้นเชฟกระทะทองเป็นแน่แท้ฮือ แล้วมันจะเป็นไปได้ยังไงเล่า!
0 a8 q" r& }! s" D

, w3 Z7 o& O. u$ nหรือว่าเป็นไปได้
/ [( L0 v- S& r# O8 f

: v8 v7 c/ K' {“หรือว่านายจะเป็นเชฟ”

% `7 b- a$ g: W! |  j7 z! r
“ที่เอากระทะตีหัวตัวเองจนความจำเสื่อมอย่างนั้นใช่มั้ย”


. ]5 L8 R- n; iอย่ามาเล่นมุกหน้าตายตอนนี้ได้มั้ย! ผมจริงจังนะ!
, m7 K: ~* \& j# H: _0 Q9 ?; {
$ a$ r6 @" O& b9 K& M
“ขอโทษ...ผมแค่ไม่อยากให้คุณเครียด” เขาบอกอย่างสำนึกผิดเมื่อเห็นหน้ายุ่งคิ้วขมวดของผมหงอยเลยผมไม่ได้โกรธอะไรเขาสักหน่อย
5 K8 k9 |* B/ @' _7 P! I

( M/ S4 P( T9 }3 Z“อืม ฉันคงคิดมากไปจริงๆ คาดเดาไปก็ใช่ว่ามันจะถูกต้องปวดหัวเปล่าๆ” ผมเอนหลังพิงพนักโซฟาอย่างผ่อนคลายขึ้นเริ่มปลงตกกับตัวเอง อย่างว่าคิดไปตอนนี้ก็ไม่มีอะไรกระจ่างขึ้นสิ่งสำคัญที่สุดที่ต้องทำ ณ ตอนนี้คือ...
: t4 T4 A' J: f% |+ I
4 {9 W! a% b9 M+ r
9 w6 K% R% j0 L“มาตั้งชื่อให้นายดีกว่า!”

% Y. O* U7 p1 U+ Y" P" _
“หืม...ตั้งชื่อ?”

6 b! `+ I# N  M: V$ @
% [  A3 X4 e' R8 h0 Z“แน่นอนสิ ก็นายไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใคร ชื่ออะไรเพราะฉะนั้นมาตั้งชื่อกันดีกว่า” ผมรู้สึกกระดี๊กระด๊าขึ้นมาทันที ส่วนเจ้าตัวถึงท่าทียังคงนิ่งเฉยแต่แววตาประกายขึ้นชั่วแวบหนึ่งทำให้รู้ว่าเขาก็สนใจเหมือนกัน


2 P8 T" h: m) \7 h0 E' Q  {“แล้วจะให้ผมชื่ออะไร”


“อืมมมม” ผมเท้าคางตั้งศอกบนหมอนอิงเอานิ้วชี้เคาะแก้มอย่างครุ่นคิดชื่ออะไรดีน้า ชื่ออะไรดี...
/ C4 a: U  F+ Y2 A, N
5 Z$ A' Y: F1 u3 ]% N- z% d& l
“เรียกผมนายเหมือนเดิมก็ได้นะ”


“บ้าหรอไม่เอา!” เรื่องอะไรล่ะ ผมอยากให้เขามีชื่อมากกว่า

& l) n+ q/ h; ~
“บ๊อก”

, r8 M: B+ k3 {3 h4 z* [
ปุบ


, A0 A) x" l) T) f& k2 Uเจ้าน้องหมาที่คงตื่นเพราะเสียงเราสองคนกระโดดเอาสองขงหน้าขึ้นมาบนโซฟาพลางกระดิกหางและส่งเสียงเหมือนอยากขึ้นมานั่งด้วย


ผมยิ้มกว้างพลางอุ้มมันขึ้นมานั่งตักแล้วลูบหัวมันเล่นเบาๆ
. ^( v) K7 ^$ R! K1 a
1 u7 N4 P1 C7 ~! V% n& s
$ r  |! C- l2 \/ M“น้องหมาก็ต้องมีชื่อนี่เนอะ”
4 P$ J- Y. u: x* @/ N; S
- s' b3 d# y( P, i
( [4 Y( X3 }9 Z+ X- ^น้องหมา ชายเร่ร่อนตอนนี้มาอาศัยอยู่กับผมซึ่งชื่อคนเล็ก เจ้าน้องหมาตัวน้อยกับลูกพี่ตัวโตหน้าแบบนี้ ตาแบบนี้ รูปร่างแบบนี้
, X: t# v) T5 ^  n" t% t

ผมมองคนสลับหมา หมาสลับคน


นึกออกแล้ว!!!


“ฉันรู้แล้วว่าจะให้นายชื่ออะไร”
: o. V3 @; M: ~8 V5 {
4 _/ {* o9 s' s/ u# \  p
“...” เขาขยับตัวสองสามทีผมยิ้มกริ่มอย่างถูกใจก่อนประกาศก้อง
; J6 }' ~2 {+ Z- r. Z3 E5 |% d

* H/ c+ D( n( [3 @% \“ต่อไปฉันจะเรียกนายว่า‘ตี๋ใหญ่’ ส่วนน้องหมาชื่อ‘ตี๋น้อย’ เป็นไงชอบมั้ย!”

2 h, Z5 |2 _7 s
- M* h/ u; J  C1 O/ ?เขานิ่งไปนิดก่อนพยักหน้า


4 P. e: X0 ^3 k; T, k# Hแต่ไม่พูด

5 s  h/ ]+ t( d; [: U5 w, D
“เอ้า!ว่าไงชอบหรือไม่ชอบ”


“ชอบคุณตั้งให้ผมชอบทั้งนั้นแหละ”
9 h: F2 }  \, z1 H8 K+ C' R  ]
; d, J/ p( \6 `
พอพูดเข้าก็ยืดยาวไปนะ เล่นเอาเขินเลย!
, d5 D3 I& V0 W2 e
……………………………………………………………………………………….
! m( c. T( q8 z7 y3 x# _; d
5 V; _( \8 a. p& B  `; o3 [

. s) l' R( k8 o- d“ใหญ่...ฉันไปทำงานก่อนนะ” ผมตะโกนบอกคนในห้องน้ำเขาโผล่หน้าออกมาก่อนพยักหน้าให้


ดูท่าแล้วอยากออกมาส่งผมหน้าประตูแต่ตัวเองก็เปียกม่อล่อกม่อแลกเกินกว่าจะย่ำออกมา


6 U$ ?  w9 b2 m7 B0 g1 S" Jผมเปิดประตูห้องออกไปก่อนปิดแล้วเดินตรงไปยังลิฟท์ลงไปที่จอดรถชั้นหนึ่งผมยิ้มแย้มแจ่มใสอารมณ์ดีไปตลอดทาง
: q* M$ S3 Q: `( g
7 t: E( ^! T$ \. G& i7 m- y2 t( Z. v
& l: w; ^5 s: Z+ T5 C' ?; Yสาเหตุคงเป็นเพรา ‘ตี๋ใหญ่’ ที่เรียกสองพยางค์มันขัดลิ้นเลยตัดทอนเหลือคำว่า ‘ใหญ่’ พยางค์เดียว


สามวันที่ใหญ่มาอยู่กับผมความโก๊ะ(ตี๋ใหญ่)ของเขาก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆหาเรื่องให้ผมขำกับความเปิ่นแบบนิ่งๆสไตล์เขาอยู่ได้ทุกวัน

/ j5 o3 p5 B, e$ Y0 f
เริ่มแรกจากการพยายามทำงานบ้านที่ท่าจับไม้กวาดไม้ถูดูเงอะๆงะๆอย่างดูก็รู้ว่าทำไม่เป็น แต่เขาก็พยายามทำจนสามารถทำให้ห้องขนาดร้อยสี่สิบตารางเมตรสะอาดขึ้นมาได้

' s' c! ~. y  c
อย่างเช้านี้ใหญ่ก็ลุกมาชงโอวัลตินเคียงคู่กับขนมปังปิ้งให้ผม ก่อนจับเจ้าตี๋น้อยอาบน้ำจนตัวเองก็เปียกไปทั่วตัวด้วยอย่างที่เห็น แล้วคาดว่าจะพยายามขัดห้องน้ำต่อ สายข่าวรายงานมาว่าเขาไปกระซิบถามวิธีขัดห้องน้ำจากพิณมาเมื่อวานเย็น
% |6 }8 s) _: o( ~& ^" x
. n/ j' W( R" y; m7 O( b: _
ซึ่งผมบอกไปแล้วว่าไม่ต้องทำผมจ้างแม่บ้านประจำอยู่แล้ว เขาบอกว่าให้งอมืองอเท้านั่งเกาะผมไปวันๆเขาทำไม่ได้ อย่างน้อยก็ช่วยผมประหยัดค่าแม่บ้านก็ยังดี


- n# W0 @) U5 C% X  Qเอาเถอะ เขาสบายใจก็ปล่อยเขาทำไป

; Y2 s% G$ N! }( G/ c4 k- Hลงให้ติดๆกันเลยครับ3ตอน
4 D' V. v+ H" E! ?5 w
/ y2 \5 s+ P) r, d% L
1 q$ b: O8 G! A7 V3 |/ k# }

mario54101

รีบต่อนะครับ รอๆๆๆ

minone

รอลุ้น​ตอน​ต่อไป​นะ​ครับ​

tumlove

ขอบคุณมากเลยครับ

Pakchinki

รอครับ

kichjakan

ขอบคุณครับ

kabuki

เรื่องนี้ต้องมี เงี่ยนงำ

uglymen

ตี๋ใหญ่่ แล้ว ของใหญ่ด้วยใช่ไหมหนอ 5555 แอบบอยากรู้อยากเห็น

guide01

ขอบคุณมากเลยครับ

Phol_th

พ่อคนดีศรีวงการ

pipi1

ขอบคุณครับ

rowetszaa

ขอบคุณครับ

leotero

ขอบคุณมากครับ เรื่องราวน่าสนใจดี

65gpy

ขอบคุณครับ

Man100

รู้สึกดีที่มีใครสักคนมาอยู่เคียงข้างกัน…นานวันคงผูกพันเป็นสายใย ขอให้ชีวิตสุขสมหวังไม่มีอุปสรรคใดๆนะเอย :)

bassabassy

ทำไมอ่านแล้วรู้สึกดีจัง รอติดตามตอนต่อไปจ้า

Pathxx

รอติดตามครับ สนุกมากเลย

Akeoutdoor

สนุกดีครับ ชอบเลย

Aonz003

Ling_Elvis

ขอบคุณครับ