รักเร่ร่อน...ของคนจรจัด 4 bymod-cup

tor_8915

เร่ร่อน4
) t& g! v; y$ y2 v% H3 ]
9 p6 @$ s( V( ]3 W! }$ h) h
+ Q2 ^7 q( H8 A+ l0 l' [, U; W  s“ไอ้เล็กมึงจะไปไหน” ไอ้ปอนด์เข้ามากดผมที่กำลังลุกจากเตียงให้นอนราบลง
: G+ q; |. _& v. `# ?* c7 S: |9 P

“ไปโรงพักเขาโดนจับอยู่โรงพักไหน” ผมดันมันออกแล้วลุกขึ้น
# d! u* R. W& N7 }, e
7 |0 W& U% O! X, b% n
3 {! ~) v4 v% g“ไปทำไมมึงยังไม่ค่อยดีกูจัดการให้แล้ว” มันกดลงนอน

1 d( g; Q5 _7 b& I) f1 ^
' s& N7 ]4 ~3 |“จัดการบ้าอะไรล่ะมึงเข้าใจผิดนะ!” ผมลุกขึ้น
$ O+ L! m4 T$ u& \) m

“มึงเลิกเป็นคนดีซะทีเถอะ!” มันกดลง
% X. L% |' S9 d/ A
' H' x) z6 P) U4 ~, M/ s$ |
“ถอยไปไอ้ปอนด์” ผมลุกขึ้น
' w. f- X" `; i
: b  p8 a% I9 q5 \
“ไม่!กูไม่ปล่อยให้มึงไปช่วยมันแน่ มึงมันดีเกินไป” มันกดลง
, s7 L7 w& [" B) J
3 L$ d2 Y; G2 w" |( a/ j
  I* f% a4 ?% G( B" y* b“เขาช่วยกูไว้!” ผมลุกขึ้น

$ n. h& H/ {9 }
# E7 H+ z. D! V8 x, I: h1 i$ t“โกหก!” มัน...


* x, w2 ]/ Q% `* x( V' Mพลั่ก!!!


9 \& C& n* e9 N% o2 D8 a5 F4 {ยังไม่ทันกดลงผมชิงถีบท้องมันซะก่อน กระเด็นไปไม่ไกลแต่ก็มีระยะห่างพอให้ผมกระโดดลงเตียงมายืนจังก้าชูหมัดสองข้างตั้งการ์ดขึ้น


- T- o% _9 W8 e“มึงอย่าเข้ามานะไอ้ปอนด์แล้วแหกขี้หูฟังกูด้วย!” ผมโมโหแล้วจริงๆ “เขาช่วยกูไว้ กูติดอยู่ในบ้านที่ไฟไหม้แล้วเขาเข้าไปช่วย”

: l  l: X1 W( @# D. h: B, F
$ p8 l0 I+ U  k“มะมันอาจจะหวังผล...”
6 k6 p' _9 P6 U

“อย่ามองคนจากภายนอกไอ้ปอนด์มึงก็รู้ว่ากูเกลียดคนประเภทนี้ที่สุด คนเลวจริงน่ะไม่เอาชีวิตไปเสี่ยงแบบนั้นหรอก!เขาช่วยกู! มึงเห็นมั้ยกูบาดเจ็บตรงไหนบ้างหรือเปล่ารอยแผลสักนิดก็ไม่มี ถ้าไม่ได้เขากูไม่ปลอดภัยได้หรอกเผลอๆอาจจะตายในกองไฟไปแล้ว และไม่ว่ามึงหรือใครที่เห็นอะไรมากูเชื่อว่ามันต้องมีเหตุผลเพียงแต่ไม่มีใครที่จะถามหาความจริง! หรือมึงจะเถียงว่ามึงถามเขาแล้ว”
, `# W, R3 Y; ]6 W- `9 O

“...”
4 _0 _  }1 u. G# R6 }4 T/ }
, ?3 ~: Y+ A6 {) G) y" ]: l# X* A, D
( B) i" W1 G/ T! P3 y( h. j( Mความเงียบคือคำตอบที่ดีที่สุด


“มึงพากูไปโรงพักเดี๋ยวนี้”
  N8 m- P" r1 ~0 Z3 D" l  X
9 L: x! R/ U- x3 y, a1 F5 [
“แต่...”
7 P. X4 X/ Z% Y. f% m" L6 M9 A
  r, E/ J4 Y+ ^8 @3 i& A
“เดี๋ยวนี้!!!”


& }/ @* ~9 {- c* S9 l/ r6 tชอบให้ผมร้ายแล้วถึงจะยอม!!
! V# \7 X9 q! j# F
$ ^- P( U, A' g( b/ Q- Y1 \

; E( y. k9 D8 ^& y8 X$ M$ r4 o


& Y) l/ J% _6 v1 Z0 A1 Vมาถึงโรงพักผมก็จัดการไปให้ปากคำกับตำรวจซะใหม่ในฐานะเจ้าทุกข์ตัวจริง กว่าจะคุยกันรู้เรื่องว่าเขามาช่วยผมไม่ได้ทำร้ายหรือกระทำชำเราอย่างที่ใครหลายคนเข้าใจก็แทบตรงเข้าไปกระชากหนังหัวนายตำรวจงี่เง่าติดที่ไอ้ปอนด์ลูบหลังให้ผมใจเย็นไว้ไม่อย่างนั้นนอกจากจะช่วย ‘เพื่อน’ ของผมออกมาไม่ได้ผมยังจะเข้าไปนอนกินข้าวแดงด้วยอีกคน


  s+ N8 r/ Q& m) D) Sทำไมวันนี้ใครๆต้องให้ผมเผยด้านนางมารร้ายนะ
% w6 A0 q/ s: b+ X: L2 W

4 ?% K' y" Q2 v4 R5 h8 r5 @“เชิญทางนี้ครับ” จ่าตำรวจนายหนึ่งผายมือไปทางเดินด้านขวาซึ่งเป็นทางไปห้องคุมขัง
8 ^8 r( k5 p& W( Y7 Q% t3 f8 b5 X
( v( U- ]4 g7 ]
“กูรอข้างนอกนะละอายใจเกินกว่าจะเจอหน้าว่ะ ทำใจแป๊บ” ผมพยักหน้าเข้าใจก็สมควรอยู่หรอก

6 ]" i4 k3 H2 b3 S( ^4 z
& F1 r! x; n) E' j! z6 _+ Uผมเดินตามจ่ามาถึงห้องคุมขังกวาดตามองเข้าไปในห้องขังก่อนสายตาจะปะทะเข้ากับรูปร่างอันคุ้นเคยการแต่งตัวอันคุ้นตาเขานั่งกอดเข่าเหม่อมองไปยังพื้นเบื้องหน้าที่ถ้าเพ่งมองดีๆจะเห็นว่ามีแมลงสาบตัวหนึ่งกำลังวิ่งวนอยู่ ขาทั้งสองข้างของผมก้าวเข้าไปช้าๆเหมือนเขาจะได้ยินเสียงฝีเท้าจึงเงยหน้าขึ้นมอง ทันทีที่ผมเห็นใบหน้าเขาก็แทบทรุดลงบนพื้นดีที่จับซี่ลูกกรงไว้ได้ก่อน
, \, a; k! m8 a3 u7 _2 R

* X' u# J7 x* k$ }  n% m“นาย...” ส่งเสียงผ่านน้ำลายที่หนืดเหนียวในคอ
, j9 X4 r" s) k  a, {/ c- H

8 y  M# g; o& u  d, \ใบหน้าหล่อเหลาที่เคยซ่อนอยู่ใต้ความมอมแมมแต่บัดนี้ไม่ใช่อีกแล้ว

- J5 _0 N' y; F6 i
* \7 @) n+ t$ R* T3 Cมันกำลังซ่อนอยู่ภายใต้รอยฟกซ้ำแทน!!!
$ q1 B; H9 ]2 |9 s% X5 @9 T6 l9 k
5 P/ \$ r6 l4 t2 {
; K8 p& R8 y3 O5 C( W/ gมุมปากเขียวช้ำ โหนกแก้มแตกมีรอยเลือดที่หยุดไหลไปแล้วเกรอะกรังส่วนแก้มอีกข้างมีรอยแดงจากนิ้วทั้งห้า
6 h( ]9 N" d8 u4 H6 ], |1 u- j
& d4 }8 S+ b  U1 |3 t  ~. V5 I& m
“ไม่เป็นไรใช่มั้ย” เขาถามเสียงแหบแผ่วพลางลุกและค่อยๆเดินกระเผลกเข้ามาใกล้ผมขะขาของเขา...
: {3 c" J" F( h" R* i! I

0 Z1 n" E) ^' N% a* r. ^: mตัวเองเจ็บขนาดนี้ยังมาห่วงคนอื่นอีก!


“ขานาย...”


' r* F6 r$ n! {" X9 U“...” ถึงจะมองไม่เห็นเพราะเขาใส่เสื้อและกางเกงขายาวแต่ผมรู้ว่าเขาเจ็บ
. a' w9 o2 ]' A' B6 F& \
# Z0 I) ^# u% z. s0 d" ~
0 y. L+ r5 r( M" u“ฮึก”
! q: l) N$ T, @

% M; y( `* n, ~; `2 H) C“อย่าร้อง...ผมไม่เป็นไร” เขายกมือขึ้นแตะหลังมือผมที่จับซี่ลูกกรงอยู่หลังมือใหญ่ดำคล้ำมีรอยแผลเหมือนโดนไฟลวก...เพราะช่วยผมสินะ
. z% `0 O6 U8 ]

/ {" Y+ W6 G4 f, ~4 Q7 S/ W* d' Tไม่สิทุกรอยแผลบนตัวเขาตอนนี้เกิดมาจากการช่วยผมทั้งนั้น
5 g) b+ p$ W8 u) L4 N
7 e3 ~# S7 c5 ]: W: E
“ฮึก เจ็บมั้ย” เขาส่ายหน้าเบาๆผมปาดน้ำตาออกก่อนหันไปหาจ่าเฉยที่ยืนห่างไปสี่ห้าก้าว


“ช่วยปล่อยเขาออกมาทีครับ” จ่าพยักหน้าความจริงเขาต้องโดนปล่อยตัวตั้งนานแล้ว ผมนี่แหละมายืนคร่ำครวญอยู่ได้!
# [! d6 ]4 _2 ^) j, c& G$ Q
! K; R5 I6 G( a* R- {- T5 g8 Q
5 b8 e* f+ b4 ^$ T' g  ]. y- r1 Pหลังจากโดนปล่อยตัวแล้วผมพาเขามายังรถที่ไอ้ปอนด์จอดรออยู่ก่อนแล้ว ผมเปิดประตูหลังเข้าไปนั่งก่อนเขยิบมาอีกด้านเพื่อแบ่งที่ให้เขานั่งอีกคน

6 f2 g( S$ `! g; L
แต่เขาไม่ตามเข้ามา ผมจึงกวักมือเรียก
4 ^$ m% G! b& ]. R" v$ h6 o1 h
( u4 V( l. e% e( J7 a3 Z: ?! W+ o: _+ e" ^
“นาย มาสิ”


“ส่งผมแค่นี้ก็พอ” ว่าแล้วเขาก็หันหลังเดินกระเผลกออกไปเลย ไอ้ปอนด์ที่นั่งอยู่ตำแหน่งคนขับมองมาทางกระจกส่องหลังเป็นเชิงว่าจะเอายังไงต่อ ผมนิ่งชั่วอึดใจก่อนบอกให้มันกลับไปก่อนเลยขณะที่พาร่างตัวเองลงมายืนข้างรถ


“เอางั้นหรอมึง”
; x) z: P4 A& r

( ~) e- T. F2 w' `$ B) x7 m“เออตามนี้แหละเดี๋ยวกูขึ้นสองแถวกลับ ไปก่อนนะ” ว่าจบผมก็รีบเดินออกมาเลยขืนชักช้าเดี๋ยวตามไม่ทันหายตัวไปอีกคราวนี้ผมบ้าตายแน่
) M% K' w) C5 T/ T
# _3 D" x- C0 P! H. b
4 k+ G* o$ R' L7 a; qผมถอนหายใจโล่งอกเมื่อเดินออกมาถึงริมฟุตบาทข้างโรงพักก็เห็นเขากำลังยืนรอข้ามถนนอยู่ โดยที่ไม่รู้ว่าไปเอาไม้ไผ่มาเป็นไม้เท้าค้ำยันจากไหน
" [, }7 h  s9 T. o8 ~5 g

7 }) o' v& Y$ \+ X% M% r“มา ฉันช่วย” ผมเข้าไปจับแขนช่วยประคองเขาหันมามองหน้าทำท่าเหมือนจะพูดอะไรแต่สุดท้ายก็ไม่พูดออกมา
; z' [0 b( h( N0 ]+ b9 Z* g
# r9 J  C4 p1 k/ ^7 A- H6 F
0 P) S0 h. V& n0 bดีแล้วล่ะที่ไม่พูด ผมไม่ฟังหรอก
3 t& c$ R: E8 Q( X+ V
' J3 }. R1 {3 b0 U
. T  @& T! a+ `% _“ป่ะ” เมื่อถนนโล่งผมก็ประคองพาเขาข้ามถนน


1 ?% C$ q  c5 G) j( L$ fเราเดินกันมาเรื่อยๆจนถึงเพลิงไม้ขายกล้วยทอดที่ปิดร้านแล้ว เราเลยถือวิสาสะนั่งลง(ผมบังคับให้เขานั่งเพราะเห็นว่าเขาเริ่มจะเดินไม่ไหวแล้ว) ผมให้เขาถอดเสื้อแจ๊คเก็ตตัวนอกออกอย่างต้องการจะดูว่าเขาบาดเจ็บตรงไหนบ้าง เขาทำท่ายึกยักแต่วันนี้เชื่อเถอะไม่มีใครสู้แรงผมได้หรอก
( G1 J/ r7 F7 Q$ `' P" K6 T0 }3 k
* Q0 u' F5 \% m! y
วินาทีแรกที่ผมได้เห็นรอยฟกช้ำตามร่างกายของเขาทำเอาใจผมกระตุกวูบ
; _' l% C* R4 E+ t+ B- c

& C$ a! L  K# Rขนาดสีผิวดำคล้ำยังเห็นรอยได้ชัดเจนขนาดนี้
) p2 y3 X( L6 B) \, h

ใจร้ายกันได้ถึงเพียงนี้เชียวหรือ
& S: P& s4 S1 ~& J

7 G) V$ K8 w  \& k“ไปโรงพยาบาลกัน” ผมจับมือเขาลุกขึ้น แต่เขากลับส่ายหน้าพลางขืนตัวไว้“นายเจ็บ” ผมย้ำ
+ i: V6 u6 G( `( _) e
. U. l& D0 D( W/ N7 X/ q
“ผมไม่...”

7 m# X0 c% D3 v  e  n/ V' \
  u# r' ]5 d- [  A+ L3 _“ไม่เจ็บได้ยังไงรอยเขียวช้ำเต็มตัวแบบนี้” ผมดักคออย่างรู้ว่าเขาจะพูดอะไร
: u) ~. x. }' |& }( w

" D7 H2 R! X1 [# z$ |& q: n“ผมไปโรงพยาบาลไม่ดีหรอก”

+ D% H' q5 y. z
“ทำไม”

1 H6 \* k7 V( X
“ดูสภาพสิคนในโรงพยาบาลคงแตกตื่นกันหมด” เขาส่งเสียงเยาะในคอ


8 }) B& `) L$ e. e/ Xผมเถียงไม่ออก จะพูดว่าคนเหมือนกันไม่มีใครกลัวก็พูดได้ไม่เต็มปากเพราะรอยตามร่างกายมันฟ้องว่าคนส่วนใหญ่ในสังคมแบ่งแยกกดเขาลงไปอีกชั้นหนึ่งมากแค่ไหน
! F6 e5 G4 ~4 S+ A4 m% g

ซึ่งผมไม่ชอบใจค่านิยมแบบนี้เลย


! }- i( t7 u5 \ผมนิ่งคิด ถึงยังไงผมก็ปล่อยเขาไว้แบบนี้ไม่ได้ ไม่เกินพรุ่งนี้แผลตามตัวเขาต้องเริ่มอักเสบแน่ถ้าไม่ได้รับการดูแลสุดท้ายไม่พ้นไข้จับแหงๆ
# r; G7 ~7 ?8 }9 ^) Y
; N# t9 E% J7 p$ X
“’งั้นเอางี้นายไปพักห้องฉันก่อน”


กึก


เขานิ่งไปก่อนจ้องผมด้วยสายตาที่ผมอ่านไม่ออกจ้องเหมือนมีแมลงสักตัวบินหลงเข้ามาในลูกตาและเขากำลังมองหามันอยู่


4 f4 m' e0 V, v& X2 f“จ้องฉันทำไม”
2 \3 U  R$ q7 o1 ~* ^) V

  [! O+ i: R9 V6 w  b% X1 K" O2 U2 m“เมื่อกี้คุณพูดว่าให้ผมไปอยู่ด้วย”

* _+ f, ?4 C* q5 h+ F
“อือฮึ” แล้วมันแปลกตรงไหน


“ผมสงสัย” เขาพูดแล้วถอนสายตาออกไปจากใบหน้าผมเหม่อมองตรงไปด้านหน้าแทนผมเลิกคิ้วอย่างงงัน

0 D2 a, @& @  q) ]7 k5 c& n
“สงสัยอะไร”

% Q3 s( S: X+ m, [+ e8 T" \
“มีใครเคยบอกคุณมั้ยว่าคุณไว้ใจคนอื่นมากเกินไป” ผมขมวดคิ้วนิ่งคิดก่อนจะเม้มปากเมื่อเข้าใจในสิ่งที่เขาต้องการสื่อ ผมเลยสวนกลับไปบ้าง


“แล้วมีใครเคยบอกนายมั้ยว่านายพูดกับฉันเยอะขึ้น” จริงๆนะ จำได้ว่าเจอกันครั้งแรกอย่าว่าแต่พูดเลยแม้แต่เข้าใกล้ยังไม่กล้าด้วยซ้ำ ก่อนมันจะพัฒนาเป็นการพูดกับผมสองสามคำ แล้วดูเดี๋ยวนี้สิต่อปากต่อคำได้ทุกประโยค
( @6 N5 B' C* A

มันเป็นสัญญาณบอกว่าเขาไว้วางใจผม
" x: Q  A$ X/ N+ k9 o" R. `
3 x/ X. h- y2 j' k8 J# t
  E% g/ Z: V' v" e  f9 dเช่นเดียวกับเหตุการณ์ในกองเพลิงวันนั้นที่ทำให้ผมไว้วางใจเขาเช่นกัน

7 j2 Y$ }) Z) C1 H: S/ b- W9 K! G& [
- M' h( l* [) J  `) s“ใครจะมาบอกผมล่ะ”
; q  ?2 g5 E! v! s

นั่นสิ


3 t2 ~1 Y0 P4 V7 z( V/ Q8 pแม้แต่ความเห็นใจยังยากที่จะหยิบยื่นให้กัน
1 x+ N$ L9 N: X& ~" T& @
8 D4 Z" I& ?3 @, C' o
“ไปอยู่กับฉันนะ” ผมพูดขึ้นอีกครั้ง

. d/ c( N" B! S+ s, c
8 ~, W9 }" O% P# E“ไม่ล่ะ”


“แค่ช่วงแผลนายหายก็ได้” ผมต่อรอง หลังจากนั้นค่อยหาวิธีช่วยเหลือกันต่อ ผมไม่ยอมให้เขาไปเร่ร่อนพเนจรเป็นคนจรจัดให้ใครต่อใครรังเกียจอีกแล้ว
  s' {) V& x) P, ^- `

คนดีๆอย่างเขาควรได้รับความโชคดีในชีวิตบ้าง
* n$ J; {5 T- u

! W" L6 }/ x; `ผมไม่ปล่อยให้คนแอบหัวดื้อคิดนานจัดการเกลี้ยกล่อมต่อทันที


/ T7 b: l2 f3 k“นะ ให้ฉันได้ตอบแทนที่นายช่วยชีวิตฉัน ถ้าไม่ได้นายฉันอาจจะตายกลายเป็นเถ้าไปพร้อมกับบ้านหลังนั้นแล้ว” จริงๆนะผมยังคิดว่าถ้าวันนั้นผมไม่ได้เขาจะรอดมาจากบ้านที่ล้อมไปด้วยเปลวเพลิงได้ยังไง

  l" H/ j# w  y
อย่างน้อยผมก็ไม่สามารถกระโดดลงมาจากชั้นสองด้วยเท้าเปล่าโดยด้านล่างมีแต่เพลิงทะเลแบบนั้น
8 A% ~: w* X+ Y7 x2 J- z1 k4 w

“ไม่ได้ครึ่งที่คุณทำให้ผมหรอกผมแค่ช่วยชีวิต แต่คุณ...คือผู้ให้ชีวิต”
, F0 i! S9 G. R( ?: S

ผมชะงัก


) ~1 D$ z% v$ H# Zไม่ใช่เพราะคำพูดของเขา
3 y* e# @, ~( B+ u* z. N# a
8 P+ ^: y6 r- C) D4 t
แต่เพราะดวงตาของเขา

* l5 Q0 Q) y# m) Q
2 q1 p: s: E3 k3 Y+ H) Pประกายตาที่ทำให้ผมใจเต้นแรง
* `3 ^1 H6 T, h8 [: t4 U8 i
' n+ b& ~: C# m1 Q
1 u* ]9 A/ A& A" A) T3 k. n- n4 mแม้จะโดนทำร้ายจนเจ็บหนักโดนจับขึ้นโรงพักนอนห้องขังแต่สายตาเขายังว่างเปล่าอย่างไม่ยี่หระต่อสิ่งใดบนโลก
8 X8 G3 y2 q. K- k0 R

แต่ประโยคที่เขาพูดพร้อมประกายตาแห่งความสุขเมื่อครู่มันทำให้หัวใจผมพองฟู
0 p7 J# C/ r% E" V
" |9 N( G* A1 u
- K6 @, j7 o" K2 y6 L, p“สรุปนายไปอยู่กับฉันนะ”
% r3 P+ y% D. P3 Y

“ไม่”


อะไรอ่ะ คิดว่าคุยกันรู้เรื่องแล้วนะ!
; ~6 ^2 i* v5 Q5 u% R8 u0 e$ ]
1 K$ W% c9 r( ~7 B2 b0 i3 |( A
“ทำไมนายดื้อจัง!” ผมเริ่มขึ้นเสียงเจ็บหนักขนาดนี้ไปนอนข้างถนนตากแดดตากฝนให้ตัวใหญ่แข็งแรงยังไงก็ไม่รอดแน่
/ K* b! b0 h3 I. s4 J+ u

3 V1 c% i, x% m5 e# a* s" X# iเขาอึ้งไปกับท่าทีโมโหของผมก่อนถอนหายใจหนัก


1 ~* J  _3 {& v3 C1 e5 G! z“ผมกลัวคนจะมองคุณไม่ดีใครจะคิดยังไงถ้าคุณเอาคนบ้าเข้าคอนโด” คำว่า‘คนบ้า’ ทำเอาผมเจ็บในอก
6 m# c0 v0 p2 K& Y) W/ O! W

“นายไม่ได้บ้า”
+ v6 x! D& t! x' H

' W( S( D8 C' N2 U“คุณดื้อกว่าผมอีก”

% t" Q! ^' O  q" J" t$ U0 w- u, ]
" }6 a# }* z' d% z: L. x* C3 Q“รู้แล้วก็เลิกปฏิเสธแล้วไปด้วยกันสักทีเถอะครับถือว่ากระผมขอร้อง!”

1 Q! Q: p0 i5 k: n
ในที่สุดผมก็สามารถบังคับคนที่ดื้อสุดๆคนหนึ่งมากับผมได้แต่ก่อนจะกลับคอนโดเขาก็ขอไปที่ๆหนึ่งก่อน

% |" ?9 k, X, W+ W0 h
เขาพาผมมายังหลังบริเวณบ้านที่ถูกไฟไหม้จนตอนนี้เหลือแต่ซากไม้ตอตะโกสีดำตรงไปยังท่อระบายน้ำขนาดใหญ่ที่ฝังอยู่ใต้ดินโดยมีปลายท่อด้านหนึ่งโผล่ออกมา เขากระโดดลงไปก่อนมุดหายเข้าไปในท่อระบายน้ำผมชะโงกเข้าไปมองแต่เห็นเพียงก้นของเขาที่อยู่ในท่าคลาน
1 \0 S# s5 p, d+ i! Y4 D0 u

6 _! e7 y9 a0 {9 c' Yอย่าบอกนะว่าโดนไล่จากตรอกนั่นก็มาอาศัยอยู่ในท่อระบายน้ำ
8 |: `( d4 l: ^3 C. h# M7 r
, R3 x- L! |3 `) x( Y( f
3 C1 J9 j1 c; @6 v& |และการคาดเดาของผมก็ดูท่าจะจริงเมื่อเขามุดออกมาพร้อมถุงปุ๋ยที่ไว้สำหรับใส่ข้าวสารสิบห้ากิโล ณ ตอนนี้มันถูกตัดแปรรูปเป็นกระเป๋าสะพายข้างไปเรียบร้อยแล้ว


“ถุงอะไรอ่ะ” ก่อนหน้านี้ผมไม่เห็นเขาจะมีอะไรติดตัว
1 l5 n2 s1 z& L3 e5 _4 K
: L, p' }$ a$ D: _/ q0 V
“บ๊อก” เอ๊ะ เสียงอะไร

, }- ?% s. D  j4 d3 i
“น้องหมา!!”


! L$ }# G/ T$ U+ _( m7 Mผมเข้าไปอุ้มเจ้าน้องหมาที่โผล่หน้ามาจากถุงปุ๋ยแล้วส่งเสียงร้องที่ผมขี้ตู่เอาเองว่ามันจำผมได้และกำลังทักทายผมอยู่
; S' M' U, `- L2 n2 s# C

* u' c/ `( s2 E7 F“นายเอามันมาไว้ที่นี่หรอดีนะไม่เตลิดหนีไป” ผมพูดพลางจุ๊บปากมันหนึ่งทีและมันก็ส่งลิ้นมาเลียปากผมตอบน่ารักจัง


“มันกลับมาเอง”
  A7 k% C/ e$ r0 @
! {, `" C9 l: _% y4 l
“หือ” ผมเงยหน้าขึ้นสนใจผู้ชายตรงหน้า

* V1 k: P, }3 M3 V5 F& E
“มันวิ่งหนีไปตอนที่ผมโดนชาวบ้านรุมทำร้าย”

) \; a5 _  |, J+ D
% m6 z8 e2 C" k$ \( j3 s“แล้วนายรู้ได้ยังไงว่ามันอยู่ที่นี่”

8 K8 _, m8 l9 H
& E7 d$ D* b( ?6 h# I& Y“มันคงจำทางกลับได้หรือไม่ก็มาตามกลิ่นเสื้อผ้าของผม” เขาชูถุงปุ๋ยขึ้นเป็นเชิงว่าในนั้นมีเสื้อผ้าอยู่ ก็เสื้อสูทกับเสื้อผ้าชุดเก่าก่อนที่ผมจะไปซื้อมาให้ผลัดเปลี่ยนนั่นแหละ
4 z7 ]4 b3 I# F  F

“ฉลาดจังเจ้าตัวน้อยรอเจ้านายอยู่สินะ” ผมก้มลงไปคุยกับน้องหมาในอ้อมกอดอีกครั้งก่อนเงยหน้าขึ้นมาส่งยิ้มกว้างให้คนตัวโต
0 x0 z. t) T7 \# i
4 Q8 H! W; h7 y/ [9 F% G* X
' h- q( Z' O/ l+ _  l. h/ P$ h9 p“ต่อไปนี้ก็ไปอยู่ด้วยกันนะ^_^”


" f  _4 w& C2 t; \: S
( R+ X: F$ y- ^" E

+ E; X: l% b% i9 T
“ไอ้เล็กยามบอกว่ามึงพาคนบ้าขึ้นคอนโด!” ไอ้ปอนด์เข้ามาเขย่าไหล่ทั้งสองข้างจนหัวโยกคลอนมึนไปหมด ผมเข้ามาในห้องมันเพื่อขอเสื้อกับกางเกงยางยืดสักชุดแต่ยังไม่ทันพูดอะไร พอเคาะห้องมันยังไม่ทันเคาะซ้ำประตูไม้บานใหญ่ก็เปิดผั่วะออกมาแล้วก็เจอจับเขย่าๆเช็กๆไม่หยุด
9 G, G$ b+ b4 m9 o6 E* ^
9 t% t2 g. ]% }* P
( t* _/ ^% i# T“พะพอก่อนกูเวียนหัว!”

- Z; W4 f( l3 ?/ C' `& T
“บอกกูมาก่อนสิว่าไม่จริง!”

& y6 G  B+ g9 e# f& q
“โอ๊ย ไปคุยกันข้างใน เดี๋ยวห้องข้างๆก็แห่ออกมาหรอก” ผมผลักมันเข้าไปในห้องก่อนปิดประตูปัง พิณกำลังพับผ้าอยู่บนพื้นหน้าโต๊ะเตี้ยหันมามองเราสองคนงงๆ

; l/ b3 Z! C" @, d
“ไอ้เล็กกูรู้นะว่ามึงจิตใจดีเลิศแต่แบบนี้มันเกินไปรึเปล่าวะ” มันว่าด้วยน้ำเสียงซีเรียสขั้นสิบ
- z! W' ^. Y/ Y* E. R

4 s5 [+ [8 o6 a% T“กูพูดไปมึงก็ไม่เข้าใจเอาเป็นว่าเขาเป็นคนดีมึงไว้ใจได้”
( b7 d; b7 P7 A; z# R5 }

“มึงเจอมันไม่ถึงเดือนไม่รู้แม้แต่ชื่อด้วยซ้ำ!”มันยกมือขยี้ผมอย่างหัวเสีย

; V& G9 a8 L/ Y/ K2 q- }5 g. z
! q1 n& L5 J& [# V; h, b0 a& S“แต่เขาเป็นคนดี”
8 V7 Z* u, k1 e  b. H

“มึงไปแหวกอกมันดูหรือไงถึงรู้น่ะ!”
# S/ b; V+ o" w( e9 E$ D- l

ผมไม่รู้จะอธิบายให้มันฟังยังไงว่ะ


“ปอนด์ มึงฟังกูนะกูยอมรับว่ากูไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขาสักอย่าง แล้วกูก็ไม่เคยไปแหวกอกบ้าบออะไรอย่างที่มึงพูด แต่เขาช่วยชีวิตกูไว้เขาคือผู้มีพระคุณ โอเค ถึงสุดท้ายเขาจะไม่ใช่คนดีหรือถึงแม้เขาจะเป็นคนบ้ากูก็ปล่อยเขาไว้แบบนั้นไม่ได้ มึงเข้าใจกูมั้ย”

  C/ J! u& q( V4 E) n0 S
“แต่มึงก็ไม่ควรเอาเข้ามาอยู่ในห้องมึงถ้าพ่อแม่และพี่ชายมึงรู้จะเกิดอะไรขึ้น”

( Z6 d0 `+ @8 w- @: [" B7 _
4 I* H' d9 I# `( e8 V“กูขอล่ะปอนด์กูเชื่อว่าเขาเป็นคนดี ไม่ทำร้ายกูแน่นอน กูอยากให้มึงเชื่อใจกูนะกูดูคนไม่ผิดหรอก” ผมส่งสายตาอ้อนวอนขอร้อง
& f9 m) w# ?- Z+ ^* @' R0 v

: O. \1 ]; F' i“ที่รัก” ผมส่งสายตาขอบคุณพิณที่ลุกเดินมาลูบแขนไอ้ปอนด์ช่วยอีกแรง


“ที่รักเข้าใจปอนด์ใช่มั้ยมันคนละเรื่องกับความเชื่อใจ”

0 P; |  O) K3 f7 ~  y( j6 i9 u6 |
; M( e, p# t- Y/ z" X0 G8 H  C6 D“พิณรู้ค่ะพิณรู้...ปอนด์เป็นห่วงเล็ก แต่ที่รักเล่าให้พิณฟังเองว่าเขาเป็นคนเข้าไปช่วยเล็กไว้ ถ้าไม่ใช่คนสำคัญไม่มีใครเอาชีวิตกระโจนไปเสี่ยงแบบนั้นหรอกนะคะ แล้วเขาจะทำร้ายคนสำคัญได้หรอ” พิณเอียงคอส่งยิ้มหวานให้ไอ้ปอนด์ที่ขมวดคิ้วคิดตาม

4 M# E$ t8 q# k+ v8 U
แต่ผมนี่สิรู้สึกหน้าร้อนกับประโยคของพิณยังไงก็ไม่รู้

2 f$ W' T7 y1 L- C& C
“แต่เขาหน้าตาน่ากลัวมากมั้ยพิณกลัวนะ” เมื่อเห็นว่าไอ้ปอนด์มีทีท่าอ่อนลงพิณก็หันมาขยิบตาพูดน้ำเสียงขี้เล่นกับผมแทน ถือเป็นการตัดบทและมัดมือชกว่าไอ้ปอนด์โอเคแล้ว


, K  s6 C# |' y3 U- W“ไม่หรอกรับรองเงาะถอดรูปเมื่อไหร่พิณจะอยากได้แฟนใหม่ทันทีเลยล่ะ”
( b+ x+ z) m5 L. g- T* F
1 s  n  I$ D; g. I& x6 t, x! ^
“ไอ้เล็ก!”

! \6 X6 e5 C6 i
ไม่ได้พูดเกินจริง ภาพวันที่ผมเอาเสื้อผ้าไปให้เขายังติดตาหล่อมากจริงๆขอบอกผมยังคิดอยู่ว่าถ้าสาเหตุที่ทำให้เขามาเป็นคนเร่ร่อนเพราะว่าตกงานจะจับเอาไปแคสเป็นนายแบบท่าจะรุ่ง
6 ^) Y) s! i6 K0 P3 ]1 A
2 ?9 l% B- Q. i) k
คราวนี้แหละได้ไปเป็นดาวโดดเด่นบนฟากฟ้าแน่ ฮ่าๆ
* n4 O# K# g3 [1 K+ H( K7 J* H
7 ?' G" D! j* W* T  M! }# {
“แล้วนี่มันอยู่ไหน” ไอ้ปอนด์ถามเสียงขุ่น
. T9 {& h7 j0 S" ]& g3 f
# Z) ?' a5 m4 f5 Y
7 [0 L( j+ K5 @, G) m: W“อาบน้ำอยู่กูมาห้องมึงก็จะมาขอเสื้อผ้านี่แหละ” ผมพูดเสียงแผ่วเอานิ้วชี้สองข้างจิ้มๆกัน


“งั้นเดี๋ยวพิณไปดูให้นะตัวใหญ่ๆใช่มั้ย”
; ^  _, k# v8 L  g# N5 w% l
% s$ l7 b5 ?- w2 k  s* j% o
“อืม” พิณว่าก่อนเดินหายเข้าไปในห้องนอนไอ้ปอนด์กอดอกมองผมนิ่งก่อนจะว๊ากโวยวายออกมาจนผมสะดุ้ง
% Q- I0 j: ?& A, E' l

“กูอยากจะผ่าสมองมึงออกมาดูจริงๆเล๊ย!!”
& \. B" C. {& N1 O! y

“เฮ้ย!!”
/ P& G) G8 O5 i; t
. p; P; f7 z  Y, p
7 c6 z7 G" K  d5 T" ~% Lอย่ากระโจนมากระชากหัวกูนะไอ้บ้าเอ๊ย!!

mario54101

ขอบคุณครับ เรื่องสนุกมากๆเลย รอตอนต่อไปนะครับ

minone

ขอบคุณ​มาก​นะ​ครับ​

65gpy

ขอบคุณครับ

tumlove

ขอบคุณมากเลยครับ

kichjakan

ขอบคุณครับ

kabuki

หวังว่าอะไรจะดีขื้นนะ

uglymen

เข้มข้นเข้าจริง ๆ แล้ว นะนี่ ลุ้น ตาม เงาะถอดรูป

guide01

ขอบคุณมากเลยครับ

Phol_th

อ่า..........

pipi1

ขอบคุณครับ

a03

rowetszaa

ขอบคุณครับ

bassabassy

ขอบคุณครับ

Akeoutdoor

ไอตัวเล็ก 555

Pathxx

สนุกมากเลยครับ

N-xanco

ขอบคุณครับ

Aonz003

Ling_Elvis

ขอบคุณครับ

Aquarius_Camu

ขอบคุณครับ