|
เร่ร่อน4" F/ D% {5 M0 j
+ |; K! V) ~& W2 n' v. m1 r
5 N9 x/ d! f6 P- V) ]. i$ [
“ไอ้เล็กมึงจะไปไหน” ไอ้ปอนด์เข้ามากดผมที่กำลังลุกจากเตียงให้นอนราบลง
% _( W3 p: M! ?: [) [$ K/ b. G6 B' ~
$ @& k" ~/ J) l1 R
“ไปโรงพักเขาโดนจับอยู่โรงพักไหน” ผมดันมันออกแล้วลุกขึ้น
* m4 B7 u% J9 n4 r# H- h
) H6 L/ F# y7 d/ R: g- }4 i8 e
- H1 v" R7 k! Q# [( d8 S Z“ไปทำไมมึงยังไม่ค่อยดีกูจัดการให้แล้ว” มันกดลงนอน
5 i8 [+ ]% t% I0 v7 h% w/ b0 N8 K6 Z, g
' j2 M @5 H8 z/ j7 \“จัดการบ้าอะไรล่ะมึงเข้าใจผิดนะ!” ผมลุกขึ้น$ Q' L0 v* F4 K7 e! T+ ~
* W; M) S: k% R" L/ P4 ]) T
. k- b: }: {: w) l% P- \+ h- _
“มึงเลิกเป็นคนดีซะทีเถอะ!” มันกดลง
7 N- N3 t7 _7 I% x
; m5 m7 W/ H" T3 W$ @8 V3 k0 j" E$ G
“ถอยไปไอ้ปอนด์” ผมลุกขึ้น7 A& X& g# H. k
' Z+ ?1 c5 }4 u( c2 b! N+ S: B9 ^& H; O, v
“ไม่!กูไม่ปล่อยให้มึงไปช่วยมันแน่ มึงมันดีเกินไป” มันกดลง% e# y, ~/ U+ l) X
' z( H1 _ w* k' E$ w7 d7 ] k/ ]& \& p% ^
“เขาช่วยกูไว้!” ผมลุกขึ้น
$ _4 x5 q% _* C/ M' V! _/ u
. a/ p! B c* z( F/ D$ t1 `* s2 z; T2 G$ k& \* [. ^$ U+ X8 ?
“โกหก!” มัน...0 G/ m/ e8 H( Y4 r" ~# {( `
; r6 t$ D* V A* _; T
3 d" L4 o5 o; l. j; K. T5 jพลั่ก!!!
' E ?( c" n$ F5 p1 H, \
2 U& d3 J" ~% K. v. |$ r! E& W4 k0 a- W
ยังไม่ทันกดลงผมชิงถีบท้องมันซะก่อน กระเด็นไปไม่ไกลแต่ก็มีระยะห่างพอให้ผมกระโดดลงเตียงมายืนจังก้าชูหมัดสองข้างตั้งการ์ดขึ้น
. k; s3 V' B! l u) E5 [7 A' Z% P* w1 n6 @! }8 J* V
- O" N% K) x7 G8 ?
“มึงอย่าเข้ามานะไอ้ปอนด์แล้วแหกขี้หูฟังกูด้วย!” ผมโมโหแล้วจริงๆ “เขาช่วยกูไว้ กูติดอยู่ในบ้านที่ไฟไหม้แล้วเขาเข้าไปช่วย”. Z8 ]( L. X, n2 b. K0 f
5 f9 U) }' K/ n9 I) L/ a! f. u, R
“มะมันอาจจะหวังผล...”
- N+ c, R. Y, l. t! {, A+ v( C/ f6 J; X
$ v, P% C3 O1 ?5 \9 o! V5 Y& @. O; u6 {" K9 W
“อย่ามองคนจากภายนอกไอ้ปอนด์มึงก็รู้ว่ากูเกลียดคนประเภทนี้ที่สุด คนเลวจริงน่ะไม่เอาชีวิตไปเสี่ยงแบบนั้นหรอก!เขาช่วยกู! มึงเห็นมั้ยกูบาดเจ็บตรงไหนบ้างหรือเปล่ารอยแผลสักนิดก็ไม่มี ถ้าไม่ได้เขากูไม่ปลอดภัยได้หรอกเผลอๆอาจจะตายในกองไฟไปแล้ว และไม่ว่ามึงหรือใครที่เห็นอะไรมากูเชื่อว่ามันต้องมีเหตุผลเพียงแต่ไม่มีใครที่จะถามหาความจริง! หรือมึงจะเถียงว่ามึงถามเขาแล้ว”
) T; \# y7 }$ V+ \. [" H4 D9 V4 d+ {; z$ {/ l6 w: ^
6 y0 z' V3 n/ c* G8 y" q
“...”
/ `: f) K1 D4 B h$ Z* t
+ K: @$ y! o/ v- ^
/ _* x/ g' F# W& K/ ?& @ความเงียบคือคำตอบที่ดีที่สุด
3 Y1 M; a" @. x
/ e6 [% X2 Z. o- @8 I% `
! {0 w$ m1 f# x6 [“มึงพากูไปโรงพักเดี๋ยวนี้”
( {( Y$ ^* j; q- c: O$ Q5 O
3 R% k6 }# ?3 l6 ~$ U5 \5 v z4 K: D- O; U& P" D
“แต่...”
: g* L6 B& P' }
7 ^' ~4 o: a) D2 q; @) F3 W
" a. j5 ]/ t' v& {5 A“เดี๋ยวนี้!!!”, Z+ \# \: e- Z) l7 X' N( }# a
& t/ ], q8 ^" P/ M
: \0 s. E, {- T6 |/ |( m' ]& hชอบให้ผมร้ายแล้วถึงจะยอม!! 4 d' o- v. Q) b, h9 Y
- s. G& a9 A6 }+ }8 u3 X1 w/ b) A$ d) A8 m
9 y4 {9 @8 `: I! J
$ ], t$ s0 u" {; j
3 R0 p7 H' T1 L/ A7 {
5 h. E1 h( N2 @$ a# g4 Dมาถึงโรงพักผมก็จัดการไปให้ปากคำกับตำรวจซะใหม่ในฐานะเจ้าทุกข์ตัวจริง กว่าจะคุยกันรู้เรื่องว่าเขามาช่วยผมไม่ได้ทำร้ายหรือกระทำชำเราอย่างที่ใครหลายคนเข้าใจก็แทบตรงเข้าไปกระชากหนังหัวนายตำรวจงี่เง่าติดที่ไอ้ปอนด์ลูบหลังให้ผมใจเย็นไว้ไม่อย่างนั้นนอกจากจะช่วย ‘เพื่อน’ ของผมออกมาไม่ได้ผมยังจะเข้าไปนอนกินข้าวแดงด้วยอีกคน, O" G9 j4 }4 M: m( u! v$ e" N9 S
, a. h, m+ p* \6 X) e7 f" I( |' b+ o% |) D, m/ W8 C' |4 b2 u
ทำไมวันนี้ใครๆต้องให้ผมเผยด้านนางมารร้ายนะ% O+ `( V. S* q5 n& r- {) }& B
$ o, U) }+ m+ H' f1 H
t) Y2 }- X8 m! D: S" [
“เชิญทางนี้ครับ” จ่าตำรวจนายหนึ่งผายมือไปทางเดินด้านขวาซึ่งเป็นทางไปห้องคุมขัง 8 W3 l: K: n3 n9 g
& p' ^" `0 k! @& P( Z2 F$ S* ]
" W# t% m. o- g8 c% F4 s" m( G“กูรอข้างนอกนะละอายใจเกินกว่าจะเจอหน้าว่ะ ทำใจแป๊บ” ผมพยักหน้าเข้าใจก็สมควรอยู่หรอก
+ ?- Z2 d8 S$ c- k7 U3 t8 Y4 n
1 j/ b4 o7 ?6 d! m1 Z: M
6 Q' N/ M8 y J8 h" c w6 Jผมเดินตามจ่ามาถึงห้องคุมขังกวาดตามองเข้าไปในห้องขังก่อนสายตาจะปะทะเข้ากับรูปร่างอันคุ้นเคยการแต่งตัวอันคุ้นตาเขานั่งกอดเข่าเหม่อมองไปยังพื้นเบื้องหน้าที่ถ้าเพ่งมองดีๆจะเห็นว่ามีแมลงสาบตัวหนึ่งกำลังวิ่งวนอยู่ ขาทั้งสองข้างของผมก้าวเข้าไปช้าๆเหมือนเขาจะได้ยินเสียงฝีเท้าจึงเงยหน้าขึ้นมอง ทันทีที่ผมเห็นใบหน้าเขาก็แทบทรุดลงบนพื้นดีที่จับซี่ลูกกรงไว้ได้ก่อน% r. ?+ P, `% F3 u/ \$ e% N6 a
: E2 j- d/ J, Q( t
7 i+ d. z/ ` S! k4 \( H3 k# J“นาย...” ส่งเสียงผ่านน้ำลายที่หนืดเหนียวในคอ7 N" J+ j. ~1 X/ x# f$ A
; Q9 g p3 s& b! ?2 [7 h0 x
' V, {' D1 A# Y% O3 jใบหน้าหล่อเหลาที่เคยซ่อนอยู่ใต้ความมอมแมมแต่บัดนี้ไม่ใช่อีกแล้ว1 q3 v" ^- m8 {$ ^' O
8 x2 k6 k# R3 a+ W2 j: e8 A* T; V' e3 L
6 N0 ?+ B! }( t) K8 H9 Pมันกำลังซ่อนอยู่ภายใต้รอยฟกซ้ำแทน!!!
+ E7 \8 e2 _$ T1 B! ] o/ \6 Z X H/ N2 [8 y
, a6 S7 P* F5 L N& ?7 i
มุมปากเขียวช้ำ โหนกแก้มแตกมีรอยเลือดที่หยุดไหลไปแล้วเกรอะกรังส่วนแก้มอีกข้างมีรอยแดงจากนิ้วทั้งห้า( O, f6 d& v2 l$ Z6 u6 V/ q
6 E* u! o2 m9 i ]( V; b' j$ C2 o, r2 G- w; i# N' _0 I
“ไม่เป็นไรใช่มั้ย” เขาถามเสียงแหบแผ่วพลางลุกและค่อยๆเดินกระเผลกเข้ามาใกล้ผมขะขาของเขา... `+ e/ a$ P/ j+ s- t: j; {
; H3 F9 W2 V* A& G
# d0 ^! y3 J9 {3 [* f! _* ^ตัวเองเจ็บขนาดนี้ยังมาห่วงคนอื่นอีก!
" {3 o% Q- m h( L/ B& \- v2 f5 y+ m2 p/ a
0 R S$ `/ W( S8 M; r
“ขานาย...”& R8 L% r& i$ g5 _+ D+ P
; C C) G9 R9 F, P
2 x/ E6 J) u4 {" y" {* q% ^“...” ถึงจะมองไม่เห็นเพราะเขาใส่เสื้อและกางเกงขายาวแต่ผมรู้ว่าเขาเจ็บ
2 z# ~6 Z( D- F( s( i1 P3 R: Q/ w! V5 `( m) I" {. g& v
1 p: i! D! z* R% ] e- D9 P. B“ฮึก”
9 {6 P, t& Z; x! F- w$ r
/ X/ W( t9 _! Z' l# v5 `
1 X9 p" y U8 P“อย่าร้อง...ผมไม่เป็นไร” เขายกมือขึ้นแตะหลังมือผมที่จับซี่ลูกกรงอยู่หลังมือใหญ่ดำคล้ำมีรอยแผลเหมือนโดนไฟลวก...เพราะช่วยผมสินะ
- U4 z- C+ Z* h. O& ^2 S# v
* I5 s6 o( ?- U6 f0 O" k1 r z2 N; z! @) j- t0 ~: \
ไม่สิทุกรอยแผลบนตัวเขาตอนนี้เกิดมาจากการช่วยผมทั้งนั้น7 g, P+ Y3 N/ g( d5 H& d4 t; y8 s
% R! Q$ E7 Z% g) t! K) E; X8 p
9 k2 L5 _" s- t$ t7 P$ t `“ฮึก เจ็บมั้ย” เขาส่ายหน้าเบาๆผมปาดน้ำตาออกก่อนหันไปหาจ่าเฉยที่ยืนห่างไปสี่ห้าก้าว
/ @4 j" e! U8 C5 s, b, n6 _$ O& x- S9 m' ?9 Y$ u/ z1 i C
6 I5 @# V/ J r9 C( j
“ช่วยปล่อยเขาออกมาทีครับ” จ่าพยักหน้าความจริงเขาต้องโดนปล่อยตัวตั้งนานแล้ว ผมนี่แหละมายืนคร่ำครวญอยู่ได้! , B) N1 C& B2 P8 L- I" z0 ]; x
7 [+ ]* e4 h) b7 K2 N! h8 d3 A! ?4 @, H
หลังจากโดนปล่อยตัวแล้วผมพาเขามายังรถที่ไอ้ปอนด์จอดรออยู่ก่อนแล้ว ผมเปิดประตูหลังเข้าไปนั่งก่อนเขยิบมาอีกด้านเพื่อแบ่งที่ให้เขานั่งอีกคน
0 H( Z; g1 ?9 |# ~! `* F, p1 [! W( d9 n
0 L& ^7 F( x' @; _9 `8 p2 c4 c- @$ d* O2 [4 V3 V9 `& \( R% e
แต่เขาไม่ตามเข้ามา ผมจึงกวักมือเรียก% m. K# _& a6 `( l
6 Q' u; Y5 p- L/ `6 g4 b2 q$ K& n) [2 D
“นาย มาสิ”; X2 |' M7 a& W
; \3 o# p+ H5 Q$ [% d
6 a: c& ]& @# K, w“ส่งผมแค่นี้ก็พอ” ว่าแล้วเขาก็หันหลังเดินกระเผลกออกไปเลย ไอ้ปอนด์ที่นั่งอยู่ตำแหน่งคนขับมองมาทางกระจกส่องหลังเป็นเชิงว่าจะเอายังไงต่อ ผมนิ่งชั่วอึดใจก่อนบอกให้มันกลับไปก่อนเลยขณะที่พาร่างตัวเองลงมายืนข้างรถ
7 f4 v, {4 F5 N* d$ Z) e: O
* i& U* ^# L( l2 ]8 ?- ~9 j. O' T
“เอางั้นหรอมึง”
7 B, A- R! I q2 [
8 X; j6 L, W3 y" I0 `, `# P4 `( b( B6 r/ w1 D* z
“เออตามนี้แหละเดี๋ยวกูขึ้นสองแถวกลับ ไปก่อนนะ” ว่าจบผมก็รีบเดินออกมาเลยขืนชักช้าเดี๋ยวตามไม่ทันหายตัวไปอีกคราวนี้ผมบ้าตายแน่8 y1 n) B' Z; r/ C* J7 Y+ b ^" Y
; p3 t% g( F8 a6 b7 {" E
/ P5 F0 i4 \: A+ z: A6 K/ c
ผมถอนหายใจโล่งอกเมื่อเดินออกมาถึงริมฟุตบาทข้างโรงพักก็เห็นเขากำลังยืนรอข้ามถนนอยู่ โดยที่ไม่รู้ว่าไปเอาไม้ไผ่มาเป็นไม้เท้าค้ำยันจากไหน
, q/ W+ J% S5 X! \8 [
5 Y6 u, K1 I$ g# z) U4 |
0 v. C, U2 O( V0 B Y" N! F“มา ฉันช่วย” ผมเข้าไปจับแขนช่วยประคองเขาหันมามองหน้าทำท่าเหมือนจะพูดอะไรแต่สุดท้ายก็ไม่พูดออกมา
2 P' O8 D% r f9 T1 H2 K4 _8 I" Q9 V9 @" K
2 b; U6 f( w- h( K5 W' }# Wดีแล้วล่ะที่ไม่พูด ผมไม่ฟังหรอก& P. v& O. P! J( c
9 }% z7 `8 y& o5 V/ c
3 X% w7 Y6 Q- K1 y5 {“ป่ะ” เมื่อถนนโล่งผมก็ประคองพาเขาข้ามถนน % d' _- R# J. `
1 X7 Z" L, f2 ^: |% D6 g! E( g
: U& Q" `) m4 h( F, ~! ~7 G5 Vเราเดินกันมาเรื่อยๆจนถึงเพลิงไม้ขายกล้วยทอดที่ปิดร้านแล้ว เราเลยถือวิสาสะนั่งลง(ผมบังคับให้เขานั่งเพราะเห็นว่าเขาเริ่มจะเดินไม่ไหวแล้ว) ผมให้เขาถอดเสื้อแจ๊คเก็ตตัวนอกออกอย่างต้องการจะดูว่าเขาบาดเจ็บตรงไหนบ้าง เขาทำท่ายึกยักแต่วันนี้เชื่อเถอะไม่มีใครสู้แรงผมได้หรอก3 O. J! F% X9 y+ E) }
+ q% w3 }4 c8 c. T i9 K
; { O* q ]" t+ kวินาทีแรกที่ผมได้เห็นรอยฟกช้ำตามร่างกายของเขาทำเอาใจผมกระตุกวูบ
" {# \( _* ~* m8 O9 C g* |: ~$ J. _8 |
( e1 X4 r3 |9 x& ?( c9 m" p2 ~2 a. d2 V
ขนาดสีผิวดำคล้ำยังเห็นรอยได้ชัดเจนขนาดนี้
3 p' }6 L9 x! N# i* w$ o
/ Z( P k; w* w& O/ {( C; ~! D i1 o
ใจร้ายกันได้ถึงเพียงนี้เชียวหรือ
2 L, `* l b1 a2 Z5 U
% i, \' s p' B# F7 d" l2 l: b$ I- y& ]) H
“ไปโรงพยาบาลกัน” ผมจับมือเขาลุกขึ้น แต่เขากลับส่ายหน้าพลางขืนตัวไว้“นายเจ็บ” ผมย้ำ
8 k6 r. p3 `* v' d0 _) {
8 D1 |! Z/ h/ N* D7 M9 U# E- E" k3 w
“ผมไม่...”* T- M. g& \' o F3 ?
- G, V# y e' ^( M3 v( z, n
$ J. G8 L( }+ k/ P
“ไม่เจ็บได้ยังไงรอยเขียวช้ำเต็มตัวแบบนี้” ผมดักคออย่างรู้ว่าเขาจะพูดอะไร y+ E- {* b! V2 U7 L2 c9 N }
/ u6 m6 T( w. \' b9 z: E( U, q
: @/ p- ?1 x2 W! N“ผมไปโรงพยาบาลไม่ดีหรอก”
& M8 l5 j V v7 d+ i4 E) ~* d( Y4 M5 A4 w
/ I: U9 l% M2 A+ c8 d7 u# M
“ทำไม”+ v/ s" ?4 l8 M4 g) o/ [
* s) q7 r( N! Z( C
) M; m) q9 S" Z2 g3 T3 @ g6 ~“ดูสภาพสิคนในโรงพยาบาลคงแตกตื่นกันหมด” เขาส่งเสียงเยาะในคอ
& E1 T% `' @$ _4 D- L3 f# W" @5 T. M0 D6 ]
: X# i; }8 h: X1 z$ H
ผมเถียงไม่ออก จะพูดว่าคนเหมือนกันไม่มีใครกลัวก็พูดได้ไม่เต็มปากเพราะรอยตามร่างกายมันฟ้องว่าคนส่วนใหญ่ในสังคมแบ่งแยกกดเขาลงไปอีกชั้นหนึ่งมากแค่ไหน/ \9 [) q$ J0 {. Q: B
& J0 `9 L+ e0 H( d- e7 R
% H( H4 W: w' oซึ่งผมไม่ชอบใจค่านิยมแบบนี้เลย# f' C C9 F4 S. w
1 q# Z" S |- W5 R# e% c- y# L0 F! P$ k7 N# _0 b, c2 o
ผมนิ่งคิด ถึงยังไงผมก็ปล่อยเขาไว้แบบนี้ไม่ได้ ไม่เกินพรุ่งนี้แผลตามตัวเขาต้องเริ่มอักเสบแน่ถ้าไม่ได้รับการดูแลสุดท้ายไม่พ้นไข้จับแหงๆ
% [, I" }+ u( ?: x5 x6 _. X) ?1 a) |: l, s4 |+ \
& x0 ^# h- I4 y% X“’งั้นเอางี้นายไปพักห้องฉันก่อน”( w$ u3 p" m3 U5 k. Q
# a; }8 }: A0 A0 K6 f# [
' A6 ~, F6 e- I2 r/ I( S: {" [กึก
5 o( w5 l) n3 _4 [) ~* l( Z
9 a5 e( ]! m. D8 z6 K! Q: t, v
6 N6 S% P% f6 S1 Iเขานิ่งไปก่อนจ้องผมด้วยสายตาที่ผมอ่านไม่ออกจ้องเหมือนมีแมลงสักตัวบินหลงเข้ามาในลูกตาและเขากำลังมองหามันอยู่0 [' ? \0 L3 k4 K2 ?3 k9 |
5 ^. }5 [. _5 b+ W7 ~
4 p W% Y2 r( W“จ้องฉันทำไม”
& D+ I, @4 S) U
; ^+ q" D) ?9 n8 ^7 N+ L% j( `9 c6 ?2 Z* }; |6 j: h" H
“เมื่อกี้คุณพูดว่าให้ผมไปอยู่ด้วย”
9 G: v; { P# i$ W' o' w% v6 p+ A: ^# p# t7 X# M0 z
( X# j. P) U# G
“อือฮึ” แล้วมันแปลกตรงไหน
( W. b) m" x1 E7 h {% @% x/ s" N. {
0 {+ A* N7 c9 S5 ~, g6 ^) o; a“ผมสงสัย” เขาพูดแล้วถอนสายตาออกไปจากใบหน้าผมเหม่อมองตรงไปด้านหน้าแทนผมเลิกคิ้วอย่างงงัน
% H: i/ D# h/ A: I2 w9 T
; G! \0 H: S, i( r# k! K: Y7 ~; z# S5 j! a* P: h/ R3 L6 I! ^
“สงสัยอะไร”
. I4 w1 Q/ J6 Q+ _+ A2 g2 K
% P: S* e2 V+ o: J2 ?
) w. T. Y8 m; l F“มีใครเคยบอกคุณมั้ยว่าคุณไว้ใจคนอื่นมากเกินไป” ผมขมวดคิ้วนิ่งคิดก่อนจะเม้มปากเมื่อเข้าใจในสิ่งที่เขาต้องการสื่อ ผมเลยสวนกลับไปบ้าง
1 }6 Z8 u9 k1 b& p! S# b
3 \8 u6 J* L" B4 d
; V* J. r( T0 O0 L+ ~“แล้วมีใครเคยบอกนายมั้ยว่านายพูดกับฉันเยอะขึ้น” จริงๆนะ จำได้ว่าเจอกันครั้งแรกอย่าว่าแต่พูดเลยแม้แต่เข้าใกล้ยังไม่กล้าด้วยซ้ำ ก่อนมันจะพัฒนาเป็นการพูดกับผมสองสามคำ แล้วดูเดี๋ยวนี้สิต่อปากต่อคำได้ทุกประโยค' A# _* \4 h. r; c1 G1 u
* C5 f2 b1 }& Q" S. e& |. M
: \* k; ~$ D) o' {7 `มันเป็นสัญญาณบอกว่าเขาไว้วางใจผม
/ L' u' f3 _- G2 G7 T3 S% J' ^; E) ^) \
2 r9 n% V# q5 p/ S5 H4 F
เช่นเดียวกับเหตุการณ์ในกองเพลิงวันนั้นที่ทำให้ผมไว้วางใจเขาเช่นกัน
) I* b7 V5 ]$ f7 d, P9 T; ]% ?8 B+ c4 O* m0 t( L0 \
4 x8 o% K! y3 j m“ใครจะมาบอกผมล่ะ” 8 \- N- z! K; F: R# E
* N0 O4 G4 X2 z( N6 {6 V9 @* T" e) G$ ]3 c4 c4 f
นั่นสิ
- f' W. ~ `! ]8 n7 ]" b5 U. P3 { y' Q. L
( `2 E8 g( ^# o8 P7 q& Y& u; tแม้แต่ความเห็นใจยังยากที่จะหยิบยื่นให้กัน% r8 z, _ L. w j3 Q+ V
3 i8 b% b. m; `. N/ s. F
0 G% }/ X1 f7 y d' g
“ไปอยู่กับฉันนะ” ผมพูดขึ้นอีกครั้ง' b1 c$ r5 a& X, h
& v! V0 L' w1 }# T; Z% l5 \) }/ H$ K9 v# ^; I. ]
“ไม่ล่ะ”+ r/ {( n% z9 M* t1 [8 |
6 D) x/ r; q) B$ x" ]" w& ]. L
& l' ?, f4 ]8 n& f) s“แค่ช่วงแผลนายหายก็ได้” ผมต่อรอง หลังจากนั้นค่อยหาวิธีช่วยเหลือกันต่อ ผมไม่ยอมให้เขาไปเร่ร่อนพเนจรเป็นคนจรจัดให้ใครต่อใครรังเกียจอีกแล้ว
5 _0 P2 h: f- i) `9 y' d ?+ c% O2 T0 w. i4 O
# v, l9 I9 y n" o% f
คนดีๆอย่างเขาควรได้รับความโชคดีในชีวิตบ้าง$ E0 E( P) P: R: m# g4 F0 q' F+ l, i
2 z2 P( P& P( J1 `' o- A* P
+ n$ V9 O5 ?8 v. m
ผมไม่ปล่อยให้คนแอบหัวดื้อคิดนานจัดการเกลี้ยกล่อมต่อทันที; @8 H1 K7 X2 B: k
' x! a5 P: s0 t* Z* B
; N8 H+ o) k Q: I: q“นะ ให้ฉันได้ตอบแทนที่นายช่วยชีวิตฉัน ถ้าไม่ได้นายฉันอาจจะตายกลายเป็นเถ้าไปพร้อมกับบ้านหลังนั้นแล้ว” จริงๆนะผมยังคิดว่าถ้าวันนั้นผมไม่ได้เขาจะรอดมาจากบ้านที่ล้อมไปด้วยเปลวเพลิงได้ยังไง+ m# t+ O, j& t1 d0 O
$ L5 j, S% V4 s7 l2 U% u I- g6 b1 Q. d' g+ G3 l: I: q
อย่างน้อยผมก็ไม่สามารถกระโดดลงมาจากชั้นสองด้วยเท้าเปล่าโดยด้านล่างมีแต่เพลิงทะเลแบบนั้น6 j) y" P" D( n+ F
0 I) ?, O. p) ^* s3 O
+ w+ Y; L. i' K, `
“ไม่ได้ครึ่งที่คุณทำให้ผมหรอกผมแค่ช่วยชีวิต แต่คุณ...คือผู้ให้ชีวิต”/ k! ^1 c% I3 Q+ P. ~' V$ t7 t+ k' B* g
, U/ z( h5 @" x4 @) }
! S, C% K9 m7 i7 m1 i! D2 I; z
ผมชะงัก
' h: a$ W3 i. }6 l
% |5 ?2 Z% x2 ]5 D' p$ }( c+ ^! g* m* F8 d: @/ x3 Y
ไม่ใช่เพราะคำพูดของเขา
0 z3 ^3 ]( X- t2 y- ]$ H- G7 J% e7 |0 p
+ f4 g7 w3 S5 {แต่เพราะดวงตาของเขา
y2 g" X/ M9 w& q
. h6 ?& a) A9 A9 K9 q3 n2 {5 y
( a7 s# J( D5 |8 [! Kประกายตาที่ทำให้ผมใจเต้นแรง
# Z/ ]( l. q j* b+ c. g
9 W3 K* k' E# @" B
) E" R/ D, P% I* {: r& Gแม้จะโดนทำร้ายจนเจ็บหนักโดนจับขึ้นโรงพักนอนห้องขังแต่สายตาเขายังว่างเปล่าอย่างไม่ยี่หระต่อสิ่งใดบนโลก7 m2 ^# ?# n3 t* Q. v% ^
* X _4 _7 T" i. g- y( p
, ^& Z6 h- |6 _* Sแต่ประโยคที่เขาพูดพร้อมประกายตาแห่งความสุขเมื่อครู่มันทำให้หัวใจผมพองฟู
8 r3 U- a( D1 L2 r9 H# o
4 k5 L7 K+ b( V+ P: x% x. q! r' c$ O
; z& ]* U1 E: y2 X+ }+ O& N7 B! J“สรุปนายไปอยู่กับฉันนะ”8 ]$ B4 z8 ^ I0 L7 c& b: b
6 V# g5 e8 q) S; L, t# Q% d
2 l( c! P2 S5 A" ]6 |
“ไม่”. |5 O: h( {) \! J' Y
& ~& |6 b; m) f& r
- c7 D% l( e6 e. ?อะไรอ่ะ คิดว่าคุยกันรู้เรื่องแล้วนะ!6 d- ~5 f( g r, f [
6 ^- B3 Y" B: Y; }
3 y7 X' O! i! j: q9 |“ทำไมนายดื้อจัง!” ผมเริ่มขึ้นเสียงเจ็บหนักขนาดนี้ไปนอนข้างถนนตากแดดตากฝนให้ตัวใหญ่แข็งแรงยังไงก็ไม่รอดแน่( V5 H0 K8 c, I; i
/ A3 j7 ]$ Z! G+ E/ Q; n9 N8 X/ W+ l9 A* t7 J
เขาอึ้งไปกับท่าทีโมโหของผมก่อนถอนหายใจหนัก
O% W0 X5 |0 f7 B, P, @1 V
# x! v$ P3 R3 ^9 e5 _# c8 p# {
! I& R: C4 H: q& h& o5 z“ผมกลัวคนจะมองคุณไม่ดีใครจะคิดยังไงถ้าคุณเอาคนบ้าเข้าคอนโด” คำว่า‘คนบ้า’ ทำเอาผมเจ็บในอก - z$ Z2 S! s4 N0 b( [9 t% J9 s
7 S+ @3 A; W3 r% G. ^$ B F/ j
( |+ f {8 W: c
“นายไม่ได้บ้า”& i+ G$ R7 a7 T8 N' p0 _$ g- ^2 S v
8 w" q) K( {3 w/ ~" T
8 M4 Z+ M/ N; F7 |0 n
“คุณดื้อกว่าผมอีก”# D. } L8 T" z3 v2 P( Y: f+ ?& @! o
$ _$ `" M3 {% p' A$ N3 u; G4 p* w
/ i% V* ?' f$ [" `2 q' M“รู้แล้วก็เลิกปฏิเสธแล้วไปด้วยกันสักทีเถอะครับถือว่ากระผมขอร้อง!”
% a# s/ @: [" j _* s/ u5 N4 R4 X! D( K
! K/ S/ G8 y+ o3 ~, j# d$ h7 ~/ e0 p
ในที่สุดผมก็สามารถบังคับคนที่ดื้อสุดๆคนหนึ่งมากับผมได้แต่ก่อนจะกลับคอนโดเขาก็ขอไปที่ๆหนึ่งก่อน8 U$ W+ _2 r5 W- s8 e+ ?
" y. u3 P* k F! h( ]) R
) c5 K% S7 ]# T# c' ^3 Pเขาพาผมมายังหลังบริเวณบ้านที่ถูกไฟไหม้จนตอนนี้เหลือแต่ซากไม้ตอตะโกสีดำตรงไปยังท่อระบายน้ำขนาดใหญ่ที่ฝังอยู่ใต้ดินโดยมีปลายท่อด้านหนึ่งโผล่ออกมา เขากระโดดลงไปก่อนมุดหายเข้าไปในท่อระบายน้ำผมชะโงกเข้าไปมองแต่เห็นเพียงก้นของเขาที่อยู่ในท่าคลาน
- W0 r2 ^4 @3 |' a& J, r+ }8 t, e' f! b B. S
4 B3 K: \# ? dอย่าบอกนะว่าโดนไล่จากตรอกนั่นก็มาอาศัยอยู่ในท่อระบายน้ำ* V* v6 q# c* U* h
1 a$ Y3 w3 `. n" ^1 j* t
6 q# r$ T2 V# G' pและการคาดเดาของผมก็ดูท่าจะจริงเมื่อเขามุดออกมาพร้อมถุงปุ๋ยที่ไว้สำหรับใส่ข้าวสารสิบห้ากิโล ณ ตอนนี้มันถูกตัดแปรรูปเป็นกระเป๋าสะพายข้างไปเรียบร้อยแล้ว
5 s8 P. j$ @+ O% M$ i6 k+ ^ V5 r, I; i1 ?: d/ E2 U9 s
8 X4 v- B( A' Y/ A, u% U
“ถุงอะไรอ่ะ” ก่อนหน้านี้ผมไม่เห็นเขาจะมีอะไรติดตัว
! t+ W* r% p$ `8 }
' b% N; W% d o6 z, f8 n/ F5 e( d- c* w/ p4 L4 D; r6 Z
“บ๊อก” เอ๊ะ เสียงอะไร
. c/ v+ l; \) f% c- i
+ C' h) F! Y! Z+ W8 @1 D; v; a& ?, c. c3 _1 S7 k7 T
“น้องหมา!!”$ M' g* D/ p8 n7 H
9 f; E1 ^$ [* M5 z
: x, ~+ V" c d: uผมเข้าไปอุ้มเจ้าน้องหมาที่โผล่หน้ามาจากถุงปุ๋ยแล้วส่งเสียงร้องที่ผมขี้ตู่เอาเองว่ามันจำผมได้และกำลังทักทายผมอยู่ * x. B: ?3 F$ l- L
9 ?+ ?2 ~6 s: @( n" w* y& _; W9 `% r; v, F. ?8 Y7 O* R) T3 Y
“นายเอามันมาไว้ที่นี่หรอดีนะไม่เตลิดหนีไป” ผมพูดพลางจุ๊บปากมันหนึ่งทีและมันก็ส่งลิ้นมาเลียปากผมตอบน่ารักจัง
3 H9 F4 D' R0 o; Z. A* n/ E# B1 s( r
- e' s4 R8 z! G9 a) i& L k( X+ P
“มันกลับมาเอง” . j$ [0 I( `4 [# g- z- r
; b2 F- E3 |) r9 f4 q
' V. X6 w; I& h; W- V, W/ F“หือ” ผมเงยหน้าขึ้นสนใจผู้ชายตรงหน้า
+ t" V7 D. r7 Q3 r, G3 e# B6 L' o* A Y
J3 {% S% {. u0 A
“มันวิ่งหนีไปตอนที่ผมโดนชาวบ้านรุมทำร้าย”4 y- K7 f5 c; b) Q5 P/ l2 u7 \
6 T; \; g8 _3 c \
V: R3 [! R6 m: z“แล้วนายรู้ได้ยังไงว่ามันอยู่ที่นี่”2 O7 R! U6 ]* H' ^5 e, I
0 u& C3 q5 K% k
/ a- q! w: E' }' T! |$ M/ D“มันคงจำทางกลับได้หรือไม่ก็มาตามกลิ่นเสื้อผ้าของผม” เขาชูถุงปุ๋ยขึ้นเป็นเชิงว่าในนั้นมีเสื้อผ้าอยู่ ก็เสื้อสูทกับเสื้อผ้าชุดเก่าก่อนที่ผมจะไปซื้อมาให้ผลัดเปลี่ยนนั่นแหละ
$ g/ j. W' P1 }
4 Z2 H" N% N. u+ z. A/ b v4 k, K L
“ฉลาดจังเจ้าตัวน้อยรอเจ้านายอยู่สินะ” ผมก้มลงไปคุยกับน้องหมาในอ้อมกอดอีกครั้งก่อนเงยหน้าขึ้นมาส่งยิ้มกว้างให้คนตัวโต
9 \; M7 L3 R! @; k( [9 g' C9 O4 L; t2 E6 _2 @! w% ?0 f5 O
2 f6 o" [) i7 c& R4 s7 O
“ต่อไปนี้ก็ไปอยู่ด้วยกันนะ^_^”
' a- o& W/ Q. b; k% G$ F, G$ t. I9 ^! k% C/ S0 P
) l" r, L' q. M, R# [6 h9 q
* k3 j2 f) l$ u+ f6 Z, T" ]" e+ ]
4 g% `/ O6 @9 H+ S7 S4 A
( V1 z+ {2 N. {
% e# Q* ?, j K3 E* }! `$ Y" v“ไอ้เล็กยามบอกว่ามึงพาคนบ้าขึ้นคอนโด!” ไอ้ปอนด์เข้ามาเขย่าไหล่ทั้งสองข้างจนหัวโยกคลอนมึนไปหมด ผมเข้ามาในห้องมันเพื่อขอเสื้อกับกางเกงยางยืดสักชุดแต่ยังไม่ทันพูดอะไร พอเคาะห้องมันยังไม่ทันเคาะซ้ำประตูไม้บานใหญ่ก็เปิดผั่วะออกมาแล้วก็เจอจับเขย่าๆเช็กๆไม่หยุด
f9 [( u; W' f5 d
- {/ s0 ?8 C5 H7 C7 M* t" o& n( b
“พะพอก่อนกูเวียนหัว!”( ?/ w! G/ |7 r$ q
% g8 ?( x/ ?( H( H a( d9 Y2 L9 j& ]2 k* e" a' ]* A
“บอกกูมาก่อนสิว่าไม่จริง!”2 O% x1 |3 D2 A' e
g0 x V) o) d' g
0 y2 a8 G# \# m6 y7 @! x+ g5 c
“โอ๊ย ไปคุยกันข้างใน เดี๋ยวห้องข้างๆก็แห่ออกมาหรอก” ผมผลักมันเข้าไปในห้องก่อนปิดประตูปัง พิณกำลังพับผ้าอยู่บนพื้นหน้าโต๊ะเตี้ยหันมามองเราสองคนงงๆ: m# `$ ?$ t) y# N. a, v5 P
, R) U( v7 W( w* d0 M
- ^8 @; w$ e2 o0 |“ไอ้เล็กกูรู้นะว่ามึงจิตใจดีเลิศแต่แบบนี้มันเกินไปรึเปล่าวะ” มันว่าด้วยน้ำเสียงซีเรียสขั้นสิบ
$ U/ q+ c+ a, `
0 ?2 R$ W- S' B6 \7 n" Y, ?6 k$ m, M7 d) B3 j) T
“กูพูดไปมึงก็ไม่เข้าใจเอาเป็นว่าเขาเป็นคนดีมึงไว้ใจได้”( A' r& T7 N: Y% L! U; l) l2 S
& W. z! X- ?( [6 I) P
1 Q; g; E r+ B! w
“มึงเจอมันไม่ถึงเดือนไม่รู้แม้แต่ชื่อด้วยซ้ำ!”มันยกมือขยี้ผมอย่างหัวเสีย
f, h! r, Y; e% K1 F+ ]1 E1 z! v4 I; L0 d6 k
3 |4 t9 g3 I1 l/ y7 t& w
“แต่เขาเป็นคนดี”* M7 R* V: p" B% r" B. y
3 `7 j! B( H- Z: g% ^ e0 N! C: k- \' d* ^# \# B
“มึงไปแหวกอกมันดูหรือไงถึงรู้น่ะ!”5 H! M& s9 t* D8 p* M
2 T/ W% Q" a4 w9 l, X& B) M* @, I: {
ผมไม่รู้จะอธิบายให้มันฟังยังไงว่ะ, F$ \: D7 h# v+ U5 p; @; S
' X: Y& I5 Y4 ~6 w$ [ Y& p5 X
7 E0 j& Y3 _& ]+ {# ]) M“ปอนด์ มึงฟังกูนะกูยอมรับว่ากูไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขาสักอย่าง แล้วกูก็ไม่เคยไปแหวกอกบ้าบออะไรอย่างที่มึงพูด แต่เขาช่วยชีวิตกูไว้เขาคือผู้มีพระคุณ โอเค ถึงสุดท้ายเขาจะไม่ใช่คนดีหรือถึงแม้เขาจะเป็นคนบ้ากูก็ปล่อยเขาไว้แบบนั้นไม่ได้ มึงเข้าใจกูมั้ย”" ?3 |# X" W4 C# o" T0 J" n% D
6 W) S; [6 |! K( ~; E/ m
# G5 l3 ~, Y) W% r7 V“แต่มึงก็ไม่ควรเอาเข้ามาอยู่ในห้องมึงถ้าพ่อแม่และพี่ชายมึงรู้จะเกิดอะไรขึ้น”
0 w* @+ R K- S4 Y5 ]4 W! L
j* E. a0 _; I$ |1 S3 S3 p5 L: w1 i7 _- d8 x* O1 ?
“กูขอล่ะปอนด์กูเชื่อว่าเขาเป็นคนดี ไม่ทำร้ายกูแน่นอน กูอยากให้มึงเชื่อใจกูนะกูดูคนไม่ผิดหรอก” ผมส่งสายตาอ้อนวอนขอร้อง
. p, u7 z: s1 t' ?
* b( t3 w" ~1 o' p; X; a+ p# F. ~
9 t+ C' V7 O5 a, `* {% f! d“ที่รัก” ผมส่งสายตาขอบคุณพิณที่ลุกเดินมาลูบแขนไอ้ปอนด์ช่วยอีกแรง* S! {; S. y' k2 ~
3 v) L$ E2 }; y7 ]5 z$ \
- H! E& e/ B. f) V$ N* I“ที่รักเข้าใจปอนด์ใช่มั้ยมันคนละเรื่องกับความเชื่อใจ”8 O) k5 B" ]1 ]' ?1 j6 Q9 K
, i2 t- f" d0 u1 |6 l4 K0 l0 `
y' C: N+ D8 M( W“พิณรู้ค่ะพิณรู้...ปอนด์เป็นห่วงเล็ก แต่ที่รักเล่าให้พิณฟังเองว่าเขาเป็นคนเข้าไปช่วยเล็กไว้ ถ้าไม่ใช่คนสำคัญไม่มีใครเอาชีวิตกระโจนไปเสี่ยงแบบนั้นหรอกนะคะ แล้วเขาจะทำร้ายคนสำคัญได้หรอ” พิณเอียงคอส่งยิ้มหวานให้ไอ้ปอนด์ที่ขมวดคิ้วคิดตาม
! @* m1 T; N2 f: v
/ q: x3 e! g7 e9 n5 V1 A* r+ y; R
1 T9 ^8 r4 t5 \( ^# bแต่ผมนี่สิรู้สึกหน้าร้อนกับประโยคของพิณยังไงก็ไม่รู้
: i) X1 B) V" i6 x8 d* h0 s$ w) V* s. Z9 m3 y3 T0 C/ `
1 n2 P# ^5 w) `“แต่เขาหน้าตาน่ากลัวมากมั้ยพิณกลัวนะ” เมื่อเห็นว่าไอ้ปอนด์มีทีท่าอ่อนลงพิณก็หันมาขยิบตาพูดน้ำเสียงขี้เล่นกับผมแทน ถือเป็นการตัดบทและมัดมือชกว่าไอ้ปอนด์โอเคแล้ว
/ a& h R! m. O
+ n; X, e) q- p0 y& C3 }4 [4 k5 {* W/ B, I- `+ ]
“ไม่หรอกรับรองเงาะถอดรูปเมื่อไหร่พิณจะอยากได้แฟนใหม่ทันทีเลยล่ะ”
; E5 B% z0 e: J8 H, ~9 x/ R7 Z6 |6 d# I5 z) n
2 j' A* L8 L4 H0 A' ~
“ไอ้เล็ก!”
( f( A' O* S* ]7 H% i' N. V2 P; b- y8 _5 \! a
! m# ]6 Q+ ?% H V4 j
ไม่ได้พูดเกินจริง ภาพวันที่ผมเอาเสื้อผ้าไปให้เขายังติดตาหล่อมากจริงๆขอบอกผมยังคิดอยู่ว่าถ้าสาเหตุที่ทำให้เขามาเป็นคนเร่ร่อนเพราะว่าตกงานจะจับเอาไปแคสเป็นนายแบบท่าจะรุ่ง
. Z+ x Z$ ~0 q1 O) [2 U; |+ e/ {# F% Y* |' P4 K! Q% k
+ @0 ]3 U5 ]( Q0 W/ tคราวนี้แหละได้ไปเป็นดาวโดดเด่นบนฟากฟ้าแน่ ฮ่าๆ* A/ K5 q1 c' G, {) v, @, D
- S1 ^1 D, h% P$ `: c* C. ?. Z
& Y8 W8 Q% U; K: F“แล้วนี่มันอยู่ไหน” ไอ้ปอนด์ถามเสียงขุ่น, J+ h, `9 z) U% |
9 e- q/ d. J: I/ u4 Z. Q2 l" Y! ^- ^
“อาบน้ำอยู่กูมาห้องมึงก็จะมาขอเสื้อผ้านี่แหละ” ผมพูดเสียงแผ่วเอานิ้วชี้สองข้างจิ้มๆกัน
( L, _% Y `" S+ b1 A8 {( |4 Z1 \( I# c. {8 L Z
$ j6 s" q8 N9 N
“งั้นเดี๋ยวพิณไปดูให้นะตัวใหญ่ๆใช่มั้ย”5 y( q& D3 l P) \6 g5 ~# o
" J" [# l7 P; v. s4 w6 o
9 { V3 w" w. g4 g
“อืม” พิณว่าก่อนเดินหายเข้าไปในห้องนอนไอ้ปอนด์กอดอกมองผมนิ่งก่อนจะว๊ากโวยวายออกมาจนผมสะดุ้ง
) v& u3 {) C+ Y e9 K7 U
/ N+ d9 g8 Q- N; v- |
0 V* d$ S j+ g) o- X e; R“กูอยากจะผ่าสมองมึงออกมาดูจริงๆเล๊ย!!”! v3 \9 C1 c( o+ e, \" ^
0 R# _, z8 |; z7 J
% z9 Y4 s Z- K; f. ]0 ]% g“เฮ้ย!!”
7 f' G' M; i! I% Z- F& ]& i& _/ u+ E' h. m' ?/ ?4 g
! G8 q% J1 ^) e+ ^5 Zอย่ากระโจนมากระชากหัวกูนะไอ้บ้าเอ๊ย!!
7 V- s* f- K& |% q+ p& k2 ^ |
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2020-4-4 21:12:20
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2020-4-4 21:32:49
โพสต์ 2020-4-4 21:49:17
โพสต์ 2020-4-5 02:23:34
ลุ้น ตาม เงาะถอดรูป" S! Y2 N0 ~% o# c$ h8 l' o1 @4 k
ขอบคุณครับ
โพสต์ 2020-4-5 07:57:44
