|
เร่ร่อน46 x/ f v B7 _$ ]& l
~7 |- j e2 r9 i- Q7 b p$ S/ S( ?. O: b! M8 {
“ไอ้เล็กมึงจะไปไหน” ไอ้ปอนด์เข้ามากดผมที่กำลังลุกจากเตียงให้นอนราบลง * E' c6 y) W X, o5 O' L% w( F& n
; O1 L0 Q6 ^# z: }! ?' e% d" `9 K1 G4 ^6 V4 O8 k1 H
“ไปโรงพักเขาโดนจับอยู่โรงพักไหน” ผมดันมันออกแล้วลุกขึ้น
4 s* Q6 k2 q) j' w
+ F/ R+ \/ Z0 @; [ s0 s5 D
6 ]# f/ C: r% ]2 t0 d f“ไปทำไมมึงยังไม่ค่อยดีกูจัดการให้แล้ว” มันกดลงนอน
; Z: d, V3 v) n' ?* R6 @; m6 B
( m( x$ y9 s8 h/ ]; L" O0 m
9 ~1 L+ f) @ A& X. D, W9 J" _+ s“จัดการบ้าอะไรล่ะมึงเข้าใจผิดนะ!” ผมลุกขึ้น
' W- g/ e" X; f/ Z w! o. K6 \+ ~5 o/ \9 R. T2 }1 }. H8 c
2 f* d/ h* ?! g* ~
“มึงเลิกเป็นคนดีซะทีเถอะ!” มันกดลง
0 A& \+ a% U. ?) A
0 l2 t7 s8 e' Z% V! e" @, Z* G" o. `3 U; B1 R& o5 M/ P
“ถอยไปไอ้ปอนด์” ผมลุกขึ้น2 Q- d, c, Y! T- H; s
. v) a: l8 P6 C- Q' @& v% A2 b4 S! l; Q2 r! }7 ^3 Y
“ไม่!กูไม่ปล่อยให้มึงไปช่วยมันแน่ มึงมันดีเกินไป” มันกดลง
Y. \% {* G- m2 S* E. ?& O8 h7 ~4 Y, N
7 ?6 |* H) L. F% r“เขาช่วยกูไว้!” ผมลุกขึ้น
8 O% \1 L3 p# q! A- F
/ v9 `% O. o5 e+ s9 m l& E8 D
6 r- A- J: _3 G' h“โกหก!” มัน...( u# b5 e: B, x5 \9 l( |
0 d. f6 |2 F# h w9 U$ W
: f2 E. i& e$ G" L- Q9 ^5 Z5 I1 F8 cพลั่ก!!!0 x" R5 O+ l. B1 x ]5 h( w
/ C% c7 ?. d0 e; ?) n
; n. P9 x$ H- jยังไม่ทันกดลงผมชิงถีบท้องมันซะก่อน กระเด็นไปไม่ไกลแต่ก็มีระยะห่างพอให้ผมกระโดดลงเตียงมายืนจังก้าชูหมัดสองข้างตั้งการ์ดขึ้น6 G$ i8 T3 d \, \( n- X
: V6 v& A8 z# }4 s6 m
1 b( Z* }& V4 b) I3 t% Y1 M“มึงอย่าเข้ามานะไอ้ปอนด์แล้วแหกขี้หูฟังกูด้วย!” ผมโมโหแล้วจริงๆ “เขาช่วยกูไว้ กูติดอยู่ในบ้านที่ไฟไหม้แล้วเขาเข้าไปช่วย”) t! {! Y' \% c
8 V6 G/ t0 v/ f) L$ q: U) L- r; k' V* ?/ Z9 K8 `. h _0 N+ d
“มะมันอาจจะหวังผล...”4 }6 I0 a( f3 Y" F/ t# R
8 b: |7 @0 Z: ^: d/ ~* E$ r- i. i7 L; w: p% D- X5 {# M y
“อย่ามองคนจากภายนอกไอ้ปอนด์มึงก็รู้ว่ากูเกลียดคนประเภทนี้ที่สุด คนเลวจริงน่ะไม่เอาชีวิตไปเสี่ยงแบบนั้นหรอก!เขาช่วยกู! มึงเห็นมั้ยกูบาดเจ็บตรงไหนบ้างหรือเปล่ารอยแผลสักนิดก็ไม่มี ถ้าไม่ได้เขากูไม่ปลอดภัยได้หรอกเผลอๆอาจจะตายในกองไฟไปแล้ว และไม่ว่ามึงหรือใครที่เห็นอะไรมากูเชื่อว่ามันต้องมีเหตุผลเพียงแต่ไม่มีใครที่จะถามหาความจริง! หรือมึงจะเถียงว่ามึงถามเขาแล้ว”
2 a8 g* F" Q3 t) f0 q/ F0 r
7 ]* ~ `( W/ `/ q3 \# X( Z
$ W. Z5 a) A) S. i( M“...”
I! a) ]4 { m9 m& ^) f8 q
! W3 |7 X! [9 V8 F! k
8 m9 y7 W; x$ ^. ]* R& V* r; ^ความเงียบคือคำตอบที่ดีที่สุด
, T: E) N4 Y& M2 g3 c6 j# Y4 V9 b
L5 O/ W- {! I2 @& V/ y6 v! ?0 Y) C+ B
“มึงพากูไปโรงพักเดี๋ยวนี้”3 Z) X* s# C' U% _% B6 j
$ ], T% a% u8 x! x( T6 x
# k; a; e' r( e; ?7 F
“แต่...”, q9 }* N* T: E |- G& n! N
5 @3 l' K( o6 a* y4 V
8 ]. I% N% f+ n. P“เดี๋ยวนี้!!!”
+ k1 b# J; E3 F! I. G% s2 w4 |
6 M; D. J2 H8 ~" c7 w2 C7 H w) @5 T5 A! ^1 o6 N% G6 s0 L/ W4 `: Z
ชอบให้ผมร้ายแล้วถึงจะยอม!! 2 Q8 Z7 {6 K* z1 [3 ~) d) x) t
+ u |% n# F$ e% R
1 y. u; ?+ h, U2 {/ L6 p7 D3 Q9 w- |1 S$ T% b% G- `$ K' {
" R& j' R t6 p0 u
+ h! b9 ~1 T, @+ Q7 D% {7 A' ?0 k- n7 l% G
มาถึงโรงพักผมก็จัดการไปให้ปากคำกับตำรวจซะใหม่ในฐานะเจ้าทุกข์ตัวจริง กว่าจะคุยกันรู้เรื่องว่าเขามาช่วยผมไม่ได้ทำร้ายหรือกระทำชำเราอย่างที่ใครหลายคนเข้าใจก็แทบตรงเข้าไปกระชากหนังหัวนายตำรวจงี่เง่าติดที่ไอ้ปอนด์ลูบหลังให้ผมใจเย็นไว้ไม่อย่างนั้นนอกจากจะช่วย ‘เพื่อน’ ของผมออกมาไม่ได้ผมยังจะเข้าไปนอนกินข้าวแดงด้วยอีกคน
& c5 F+ V: ^" X! B8 z) {
( `% v1 ^" \6 Z: z, U
. M& B; X. m3 y2 Jทำไมวันนี้ใครๆต้องให้ผมเผยด้านนางมารร้ายนะ
: r+ G" h; Q3 z w' F( K* A1 D3 B) r
3 R: c* c D7 P1 [& _# A( b“เชิญทางนี้ครับ” จ่าตำรวจนายหนึ่งผายมือไปทางเดินด้านขวาซึ่งเป็นทางไปห้องคุมขัง 4 S0 C9 Y# p8 n
% K- X2 D; d! d# \
8 |6 G4 \8 U' }9 \) T* g" F“กูรอข้างนอกนะละอายใจเกินกว่าจะเจอหน้าว่ะ ทำใจแป๊บ” ผมพยักหน้าเข้าใจก็สมควรอยู่หรอก
6 m& q2 X% ?; [& l! ^1 m" W, S. L" Y* x) q
6 s* n3 O/ f% l, c
ผมเดินตามจ่ามาถึงห้องคุมขังกวาดตามองเข้าไปในห้องขังก่อนสายตาจะปะทะเข้ากับรูปร่างอันคุ้นเคยการแต่งตัวอันคุ้นตาเขานั่งกอดเข่าเหม่อมองไปยังพื้นเบื้องหน้าที่ถ้าเพ่งมองดีๆจะเห็นว่ามีแมลงสาบตัวหนึ่งกำลังวิ่งวนอยู่ ขาทั้งสองข้างของผมก้าวเข้าไปช้าๆเหมือนเขาจะได้ยินเสียงฝีเท้าจึงเงยหน้าขึ้นมอง ทันทีที่ผมเห็นใบหน้าเขาก็แทบทรุดลงบนพื้นดีที่จับซี่ลูกกรงไว้ได้ก่อน
( \5 \) x! E: j
8 n ?' _' A! `% T+ V2 {9 i9 H: J) _1 B! I7 j1 @! o$ D) V+ @
“นาย...” ส่งเสียงผ่านน้ำลายที่หนืดเหนียวในคอ
' J% n; c! H1 i" K; G$ g- Y1 p/ w$ n8 i6 u/ H; J6 R/ a" H
5 A3 O! z. `$ C5 Gใบหน้าหล่อเหลาที่เคยซ่อนอยู่ใต้ความมอมแมมแต่บัดนี้ไม่ใช่อีกแล้ว
: \0 S2 E4 k) ]3 n0 q1 y9 K- i y* k+ c! u
) t J1 r9 V% H* aมันกำลังซ่อนอยู่ภายใต้รอยฟกซ้ำแทน!!!
/ w& r7 g+ J3 c& E) S
! S- X& _! Q% R* \, N1 M1 E. Y# }" z/ \
มุมปากเขียวช้ำ โหนกแก้มแตกมีรอยเลือดที่หยุดไหลไปแล้วเกรอะกรังส่วนแก้มอีกข้างมีรอยแดงจากนิ้วทั้งห้า g9 \$ M7 m/ L5 Q
: o( j9 t" t* P, \. H
+ _8 _+ l' i4 `1 v/ N8 x“ไม่เป็นไรใช่มั้ย” เขาถามเสียงแหบแผ่วพลางลุกและค่อยๆเดินกระเผลกเข้ามาใกล้ผมขะขาของเขา...
4 M& J4 h( @/ n; _& z$ r: k" h
: A; S' v7 t7 Z2 G l& y
8 M) g3 U: C6 ?7 V3 iตัวเองเจ็บขนาดนี้ยังมาห่วงคนอื่นอีก!
( I0 |5 V4 b3 M. ^3 O% w& q
) _" B! r$ P0 [# C4 s
' y8 N) h! C+ x! M: M3 q“ขานาย...” \7 L& _. `- K- z- G
% c4 s4 h) z9 }5 z r
' c6 ]5 q5 M/ c% ?) l. y9 B+ i
“...” ถึงจะมองไม่เห็นเพราะเขาใส่เสื้อและกางเกงขายาวแต่ผมรู้ว่าเขาเจ็บ$ D. d% A8 e. b6 c
$ E; ^5 T2 H U9 F6 K& N% W7 _
( Z5 `3 m. p# C1 H& V: W2 x“ฮึก”
; x) l" U5 e7 X1 ?3 i
& l9 C5 G( O- T# [
# F8 o, F* |0 r$ X6 U“อย่าร้อง...ผมไม่เป็นไร” เขายกมือขึ้นแตะหลังมือผมที่จับซี่ลูกกรงอยู่หลังมือใหญ่ดำคล้ำมีรอยแผลเหมือนโดนไฟลวก...เพราะช่วยผมสินะ/ F8 K1 v" } i" N
: H' K$ g" V/ ~6 D. i8 e/ E+ l" {0 z$ q! N8 q4 s# U" [
ไม่สิทุกรอยแผลบนตัวเขาตอนนี้เกิดมาจากการช่วยผมทั้งนั้น8 X. X( J; W6 C" Y1 c
/ {. p5 ?5 i/ W! J# @! a9 j$ }
5 H8 T9 c# d6 j" O- X& |
“ฮึก เจ็บมั้ย” เขาส่ายหน้าเบาๆผมปาดน้ำตาออกก่อนหันไปหาจ่าเฉยที่ยืนห่างไปสี่ห้าก้าว; O. @4 l9 h, n, K9 h6 A. a: ~. c
5 e( v% v* r4 G' |* U5 f" k; o; w( g: i2 @1 [, q4 B6 {
“ช่วยปล่อยเขาออกมาทีครับ” จ่าพยักหน้าความจริงเขาต้องโดนปล่อยตัวตั้งนานแล้ว ผมนี่แหละมายืนคร่ำครวญอยู่ได้!
9 s% ?" D6 v- \, C" x" I1 N& p
- z( c/ b8 ~3 X N) F6 j* f3 _, N: U- u- `- I
หลังจากโดนปล่อยตัวแล้วผมพาเขามายังรถที่ไอ้ปอนด์จอดรออยู่ก่อนแล้ว ผมเปิดประตูหลังเข้าไปนั่งก่อนเขยิบมาอีกด้านเพื่อแบ่งที่ให้เขานั่งอีกคน
& y3 f" s6 z( I$ T8 H U/ X. C- g% M# _+ D- B
4 F }9 `5 x1 ?' yแต่เขาไม่ตามเข้ามา ผมจึงกวักมือเรียก
, K3 ?0 A9 F$ @' V# G
9 t0 b; v. }2 T+ G) u2 B
- q+ |$ P# _9 v. U“นาย มาสิ”
+ A& z9 _+ z" d4 Z2 d) |6 l g, }
0 M% v' j: g1 l% Y3 }
5 ]# Y* O0 x: e0 j/ U) o- u3 E“ส่งผมแค่นี้ก็พอ” ว่าแล้วเขาก็หันหลังเดินกระเผลกออกไปเลย ไอ้ปอนด์ที่นั่งอยู่ตำแหน่งคนขับมองมาทางกระจกส่องหลังเป็นเชิงว่าจะเอายังไงต่อ ผมนิ่งชั่วอึดใจก่อนบอกให้มันกลับไปก่อนเลยขณะที่พาร่างตัวเองลงมายืนข้างรถ
' k) C+ l& t5 a. S
' W7 J0 f2 [# I4 P$ U( {2 y& o, r) e/ r3 L
“เอางั้นหรอมึง”
* }9 Z5 k/ M* m8 E3 P" S. E6 D( t6 V- n; y9 h. _9 b
7 M2 T. s7 d4 |8 V
“เออตามนี้แหละเดี๋ยวกูขึ้นสองแถวกลับ ไปก่อนนะ” ว่าจบผมก็รีบเดินออกมาเลยขืนชักช้าเดี๋ยวตามไม่ทันหายตัวไปอีกคราวนี้ผมบ้าตายแน่& Y6 V1 x' T+ S, y9 Z& b/ Z
0 U# [6 @$ l3 E# c7 H5 C5 R* x& y. e. q) J& O
ผมถอนหายใจโล่งอกเมื่อเดินออกมาถึงริมฟุตบาทข้างโรงพักก็เห็นเขากำลังยืนรอข้ามถนนอยู่ โดยที่ไม่รู้ว่าไปเอาไม้ไผ่มาเป็นไม้เท้าค้ำยันจากไหน
0 }0 v" ] V) n: P7 `, K! _3 y* _; k# h6 R, [+ i0 g
( G; K( H) d- V8 w) Y( F$ Q8 T/ T
“มา ฉันช่วย” ผมเข้าไปจับแขนช่วยประคองเขาหันมามองหน้าทำท่าเหมือนจะพูดอะไรแต่สุดท้ายก็ไม่พูดออกมา% ]" i2 Z/ w8 M* T; ?% Y) h
5 a9 o: |8 C2 O+ ^( q
- j6 }% r) j* z# D/ D0 \ดีแล้วล่ะที่ไม่พูด ผมไม่ฟังหรอก6 M6 z( p" x4 Q( Y @) n n3 Q* z/ Y, h
7 W0 Q) t2 t# g0 }9 j' q5 e( _+ K" x+ I9 T
“ป่ะ” เมื่อถนนโล่งผมก็ประคองพาเขาข้ามถนน 1 t2 c) F9 [) P ]
4 V' q, e# F' Q; R1 i6 e+ G) e+ p
; `6 R$ Z' J M4 d l/ W
เราเดินกันมาเรื่อยๆจนถึงเพลิงไม้ขายกล้วยทอดที่ปิดร้านแล้ว เราเลยถือวิสาสะนั่งลง(ผมบังคับให้เขานั่งเพราะเห็นว่าเขาเริ่มจะเดินไม่ไหวแล้ว) ผมให้เขาถอดเสื้อแจ๊คเก็ตตัวนอกออกอย่างต้องการจะดูว่าเขาบาดเจ็บตรงไหนบ้าง เขาทำท่ายึกยักแต่วันนี้เชื่อเถอะไม่มีใครสู้แรงผมได้หรอก
7 T- }& E3 V- x3 U. M. L) ?7 c% p: s* [4 E
) }6 F6 H& k% ~& ~% ~+ _วินาทีแรกที่ผมได้เห็นรอยฟกช้ำตามร่างกายของเขาทำเอาใจผมกระตุกวูบ
- K- n6 X- A- t8 b+ P! p$ ~2 A/ l* ?) ]2 G1 a
% x/ O! A& t6 ?" W" r, I, ^6 p
ขนาดสีผิวดำคล้ำยังเห็นรอยได้ชัดเจนขนาดนี้5 C( E7 I- I: N6 a* i+ T. K9 T& g
4 E4 W+ d; u, t) w9 I; R) L) ^6 ^ [3 J
' O. W* V" E% D$ D* w6 Bใจร้ายกันได้ถึงเพียงนี้เชียวหรือ9 T9 P6 j, J a [
6 H0 Y; \- b: y! Y: X
: x' F7 K/ v9 ]; `5 K. y“ไปโรงพยาบาลกัน” ผมจับมือเขาลุกขึ้น แต่เขากลับส่ายหน้าพลางขืนตัวไว้“นายเจ็บ” ผมย้ำ
3 _1 o* J2 P/ `1 A9 s9 g' m" @
6 `! R/ H" T6 t6 j& @2 f- L0 B* @! \
“ผมไม่...”
; G8 I7 a5 N$ L2 @( k& p7 \/ o! ^) [" v9 ^8 |
* x% O" `0 u- ?. f( b* z
“ไม่เจ็บได้ยังไงรอยเขียวช้ำเต็มตัวแบบนี้” ผมดักคออย่างรู้ว่าเขาจะพูดอะไร
7 d) u9 {) C9 h2 F8 z
% {/ a1 I# E, g7 }
0 ~; G9 J) m* J2 l9 M“ผมไปโรงพยาบาลไม่ดีหรอก”
8 w) C4 ]! l( Y- p0 |5 Z! B3 v* x! E$ \3 G3 s# M* [5 H0 f
, f Z( C* ?% ~( `/ `* x“ทำไม”4 O0 J5 I& v. o- M7 t
4 G1 P& ?8 s3 w( p, p/ A3 `* f
& e% L* Y+ ^7 I“ดูสภาพสิคนในโรงพยาบาลคงแตกตื่นกันหมด” เขาส่งเสียงเยาะในคอ ( W! b# V, v" m4 M- r9 j
n% \4 Q- i( M6 b/ q/ g6 H7 [9 H- [% _: |0 p
ผมเถียงไม่ออก จะพูดว่าคนเหมือนกันไม่มีใครกลัวก็พูดได้ไม่เต็มปากเพราะรอยตามร่างกายมันฟ้องว่าคนส่วนใหญ่ในสังคมแบ่งแยกกดเขาลงไปอีกชั้นหนึ่งมากแค่ไหน& D8 \6 O4 [* ]1 E2 L# i
! Q9 Z# H: x' ~* V+ a ?" n' I6 s# b5 f. ~( g
ซึ่งผมไม่ชอบใจค่านิยมแบบนี้เลย
, O1 z6 u$ S r& {+ P0 j# L5 T6 t: b
6 {' S7 n9 E% B5 z: V* _0 a$ s
ผมนิ่งคิด ถึงยังไงผมก็ปล่อยเขาไว้แบบนี้ไม่ได้ ไม่เกินพรุ่งนี้แผลตามตัวเขาต้องเริ่มอักเสบแน่ถ้าไม่ได้รับการดูแลสุดท้ายไม่พ้นไข้จับแหงๆ
0 q9 l3 l- Q, }1 }
) a8 s1 K; {; |7 g
! F$ {8 V: e# B: `2 k e. [' v% O“’งั้นเอางี้นายไปพักห้องฉันก่อน”% {' C% c# v1 ?3 J- A' _$ H+ B
: _4 F. U* P2 g0 v
R; i9 g6 _' [# M; h1 k, [กึก
2 _1 C0 U3 d2 w u8 U3 I
4 w2 v- F# s4 D( V: D" J+ O6 _( e7 l; }* w
เขานิ่งไปก่อนจ้องผมด้วยสายตาที่ผมอ่านไม่ออกจ้องเหมือนมีแมลงสักตัวบินหลงเข้ามาในลูกตาและเขากำลังมองหามันอยู่
+ `. f: n* \8 P, t" b! `" M$ |3 m5 \& k! T9 I
. A4 v" D4 ~, }, l2 e I“จ้องฉันทำไม”- O3 Y2 M+ g' `" h# N
% n2 h% M$ f1 k/ l9 ^% P* D, c# r; t- W7 v; ]- I( c2 C* O
“เมื่อกี้คุณพูดว่าให้ผมไปอยู่ด้วย”
6 l" f( X( S& r! Q/ \0 z- v
6 ]" Q- C/ c% e5 K- v; Q& ~5 ]6 j2 X& B- T
“อือฮึ” แล้วมันแปลกตรงไหน* h% e# H( z& U G' z; V$ ]" G
* C8 g6 i; q& C. r) R G+ K( p
, R' F. j; ^7 n6 n% o“ผมสงสัย” เขาพูดแล้วถอนสายตาออกไปจากใบหน้าผมเหม่อมองตรงไปด้านหน้าแทนผมเลิกคิ้วอย่างงงัน* v3 n+ ?# L- F' P/ h
# c) J( u/ H3 E
8 i5 N- R9 ?! s* ~& l) H“สงสัยอะไร”" z- a) F. R. F$ D& M% p8 A6 s) ^
1 K0 F: v8 t2 [( r% s) r5 Z' n) X
* {; ?# I3 e1 V: q" E/ ?7 F7 x“มีใครเคยบอกคุณมั้ยว่าคุณไว้ใจคนอื่นมากเกินไป” ผมขมวดคิ้วนิ่งคิดก่อนจะเม้มปากเมื่อเข้าใจในสิ่งที่เขาต้องการสื่อ ผมเลยสวนกลับไปบ้าง
( w% u0 e( F$ B9 h8 Z; k% L" u8 C! c. M% h
* v! o8 Q0 N- k1 [
“แล้วมีใครเคยบอกนายมั้ยว่านายพูดกับฉันเยอะขึ้น” จริงๆนะ จำได้ว่าเจอกันครั้งแรกอย่าว่าแต่พูดเลยแม้แต่เข้าใกล้ยังไม่กล้าด้วยซ้ำ ก่อนมันจะพัฒนาเป็นการพูดกับผมสองสามคำ แล้วดูเดี๋ยวนี้สิต่อปากต่อคำได้ทุกประโยค
! a) T& g2 d4 J
. @1 J+ J; [: z4 X0 i1 n6 E" {* t1 ~/ F7 W( I* u2 x
มันเป็นสัญญาณบอกว่าเขาไว้วางใจผม
$ C, e6 r* |, [1 ` n0 u( @6 i$ P3 L6 \; E/ s6 i M
; O- B0 [0 _, T) a- g$ D; U$ @/ {เช่นเดียวกับเหตุการณ์ในกองเพลิงวันนั้นที่ทำให้ผมไว้วางใจเขาเช่นกัน+ k0 J% V7 U" W+ A3 M/ }
5 B- Y. g% n2 g! N) S$ ` X8 D7 S* D1 i/ Z2 R
“ใครจะมาบอกผมล่ะ”
{3 Y- Q- s; u5 E7 K$ _, O$ Y: o+ e( k+ p) o: ?% J3 U
* P) ^) H& R2 m# L! e: l
นั่นสิ! w7 B+ H: k2 \4 ?
9 H3 s1 e& T# a3 S
* k& L1 K2 ]1 s8 [
แม้แต่ความเห็นใจยังยากที่จะหยิบยื่นให้กัน
8 T9 O! S+ z3 K( J( @* E5 Y# z% `3 }5 V# s
6 o% A/ U8 Z3 }& ?3 C“ไปอยู่กับฉันนะ” ผมพูดขึ้นอีกครั้ง
1 y1 W P D( W! J! j+ x9 f* K/ B7 p% {
+ }: |# E4 H. n# K1 I# z“ไม่ล่ะ”
+ t5 m: [: [1 B$ `0 ^8 W/ o6 ^, a" o! w# e' g
: L' V( E( g$ K2 d; M$ ~- u4 l* w“แค่ช่วงแผลนายหายก็ได้” ผมต่อรอง หลังจากนั้นค่อยหาวิธีช่วยเหลือกันต่อ ผมไม่ยอมให้เขาไปเร่ร่อนพเนจรเป็นคนจรจัดให้ใครต่อใครรังเกียจอีกแล้ว! |% @: S6 m) I V8 V
: ]6 D9 h* O a3 E: W% I1 g1 L& ]* d0 y- w3 c
คนดีๆอย่างเขาควรได้รับความโชคดีในชีวิตบ้าง' r: W4 o5 X. L' V B/ i# j
# c- V. u1 ^. d
" O- t, K7 a( B" N+ X7 o
ผมไม่ปล่อยให้คนแอบหัวดื้อคิดนานจัดการเกลี้ยกล่อมต่อทันที9 `3 m1 @: t, z( }) m
+ H" _0 I2 j. n/ g5 g2 q
* C, }8 Q9 @& M! p8 q
“นะ ให้ฉันได้ตอบแทนที่นายช่วยชีวิตฉัน ถ้าไม่ได้นายฉันอาจจะตายกลายเป็นเถ้าไปพร้อมกับบ้านหลังนั้นแล้ว” จริงๆนะผมยังคิดว่าถ้าวันนั้นผมไม่ได้เขาจะรอดมาจากบ้านที่ล้อมไปด้วยเปลวเพลิงได้ยังไง
" X2 f! I1 k) E9 ~% N2 V0 o& t6 |+ E c8 }( W8 ~7 q
+ {7 k# a: j5 e1 O8 Z
อย่างน้อยผมก็ไม่สามารถกระโดดลงมาจากชั้นสองด้วยเท้าเปล่าโดยด้านล่างมีแต่เพลิงทะเลแบบนั้น8 i! l, F& m; X6 m& x0 M( F
5 `, B; ~% ^4 |9 F1 Q/ G9 J. \! N# R, D* @
“ไม่ได้ครึ่งที่คุณทำให้ผมหรอกผมแค่ช่วยชีวิต แต่คุณ...คือผู้ให้ชีวิต”
9 E/ t* C2 v% C2 Z6 [
, _: a+ S4 y, B) j' Y/ S" X l, d- l2 f- E# J4 |" S! w
ผมชะงัก
6 V) f* r* h) i' o5 J g" z- @, t. S; @
$ A8 W1 |4 o6 z2 G3 `. [! L
ไม่ใช่เพราะคำพูดของเขา0 E z. c2 s% I# }) D& ]3 z& c- h, r4 n
0 E: d6 {) L& U" W& W* Y! x4 j/ F9 ]: J1 s3 p: ^: z2 |9 {
แต่เพราะดวงตาของเขา- c% B, ?! }9 @1 z
" D8 s% C6 e$ ^ n0 |7 T! o( A. v, T) g9 s% x! ~
ประกายตาที่ทำให้ผมใจเต้นแรง
7 z6 @' m w% k3 K8 c
/ s% v/ q: E0 s4 u/ j: d
3 y' Q6 q; M3 yแม้จะโดนทำร้ายจนเจ็บหนักโดนจับขึ้นโรงพักนอนห้องขังแต่สายตาเขายังว่างเปล่าอย่างไม่ยี่หระต่อสิ่งใดบนโลก
. D+ E% `8 B) x( n9 e. Z! l1 w \5 Q* ?) y7 T
- \! N' Y+ e/ H
แต่ประโยคที่เขาพูดพร้อมประกายตาแห่งความสุขเมื่อครู่มันทำให้หัวใจผมพองฟู
- [1 I1 G/ u0 b$ V
7 g! M! \/ v b4 T
& R9 T# {# C# H5 C- \5 s! \“สรุปนายไปอยู่กับฉันนะ”* Y/ g6 F0 B* V. t: c& K
4 }2 M$ F- \- R. T: b% X! J# ~4 g' h$ ]. f
“ไม่”
. `* F+ o Y' L( r: Y: N( j
8 D) g8 i% M$ T; ]
2 q4 R' a* y) @อะไรอ่ะ คิดว่าคุยกันรู้เรื่องแล้วนะ!, F$ E, ^) v! r' w! f3 ^
$ J, s2 z& G0 s: d
9 [" }1 m( Q3 v! Z. `* D. X“ทำไมนายดื้อจัง!” ผมเริ่มขึ้นเสียงเจ็บหนักขนาดนี้ไปนอนข้างถนนตากแดดตากฝนให้ตัวใหญ่แข็งแรงยังไงก็ไม่รอดแน่3 t# X) Q' o: q) V
/ `/ E. n. s. N, q) C6 G
8 [* l4 f: B2 I; xเขาอึ้งไปกับท่าทีโมโหของผมก่อนถอนหายใจหนัก% M1 c$ V* b4 o+ K- q
* |1 k/ P7 n9 i, |' N6 x( X
- |8 o! l5 P7 ]8 |; s' X5 _, W
“ผมกลัวคนจะมองคุณไม่ดีใครจะคิดยังไงถ้าคุณเอาคนบ้าเข้าคอนโด” คำว่า‘คนบ้า’ ทำเอาผมเจ็บในอก
7 W& H5 ?% M' @5 o7 E
8 b+ i0 G( E+ @% t
: l8 v- S6 o6 r5 ~“นายไม่ได้บ้า”
, A( M! @2 @- ^8 b0 I i; m& S* r- _ ~& j( ?# G+ @' P3 N$ G
0 r ~# o- u$ L' e% y+ O$ P
“คุณดื้อกว่าผมอีก”5 z* k' j3 U K& b
, V) ^! p+ N( e( R
' {% @# A& ^7 ^* Y6 Z“รู้แล้วก็เลิกปฏิเสธแล้วไปด้วยกันสักทีเถอะครับถือว่ากระผมขอร้อง!”$ J: Q, \0 Y) a4 {) n
/ ?8 {5 j2 P- k* [! f6 N( F5 Q, e3 x! ^, l- g! `* L( s; [9 g
ในที่สุดผมก็สามารถบังคับคนที่ดื้อสุดๆคนหนึ่งมากับผมได้แต่ก่อนจะกลับคอนโดเขาก็ขอไปที่ๆหนึ่งก่อน
$ W5 ?! m& v: [ h r2 B2 B' Z+ f% o8 q# z) E
^; A) |3 J/ t- rเขาพาผมมายังหลังบริเวณบ้านที่ถูกไฟไหม้จนตอนนี้เหลือแต่ซากไม้ตอตะโกสีดำตรงไปยังท่อระบายน้ำขนาดใหญ่ที่ฝังอยู่ใต้ดินโดยมีปลายท่อด้านหนึ่งโผล่ออกมา เขากระโดดลงไปก่อนมุดหายเข้าไปในท่อระบายน้ำผมชะโงกเข้าไปมองแต่เห็นเพียงก้นของเขาที่อยู่ในท่าคลาน) z3 X# N6 \2 T7 G/ F$ v$ E$ H
' |! G: H$ [0 d2 ^2 w/ A5 Q' }* X
7 N1 R: F$ R- \& {0 b, b' u5 p
อย่าบอกนะว่าโดนไล่จากตรอกนั่นก็มาอาศัยอยู่ในท่อระบายน้ำ3 P3 m7 ?1 R' B( \9 ^
9 j$ r* D. d/ \
* Y, h0 ` h4 n+ P- ~
และการคาดเดาของผมก็ดูท่าจะจริงเมื่อเขามุดออกมาพร้อมถุงปุ๋ยที่ไว้สำหรับใส่ข้าวสารสิบห้ากิโล ณ ตอนนี้มันถูกตัดแปรรูปเป็นกระเป๋าสะพายข้างไปเรียบร้อยแล้ว! z2 y9 L0 f6 h3 u4 O
" E$ x: z9 E. N$ i; X7 ]
; v- p+ L# f2 p4 R1 u6 u/ _
“ถุงอะไรอ่ะ” ก่อนหน้านี้ผมไม่เห็นเขาจะมีอะไรติดตัว" X' ]. Y- G. A7 X9 P* K
+ K L" O2 V4 z2 B6 V5 @$ K( n |% x0 n' x; i
“บ๊อก” เอ๊ะ เสียงอะไร8 z0 E _- U3 F/ a0 J+ v* A
+ R9 S( S; g' r5 y
! _& r2 q: p' E$ W! z7 b
“น้องหมา!!”# R, D$ S9 `) W4 @
8 }# F& L3 a& T% F6 \
' w. J/ z [. R8 S& G0 }ผมเข้าไปอุ้มเจ้าน้องหมาที่โผล่หน้ามาจากถุงปุ๋ยแล้วส่งเสียงร้องที่ผมขี้ตู่เอาเองว่ามันจำผมได้และกำลังทักทายผมอยู่
# e n; P: Z8 X2 a# ~5 f1 C
+ B) Y7 ?& x6 ~; Q2 ~. w8 H
% @, K) o: e! l# ~/ x“นายเอามันมาไว้ที่นี่หรอดีนะไม่เตลิดหนีไป” ผมพูดพลางจุ๊บปากมันหนึ่งทีและมันก็ส่งลิ้นมาเลียปากผมตอบน่ารักจัง
: ]9 _' G! S& v8 f$ e! m6 J* ^$ x! Z* ~
' Z2 j+ l. ]; Z& M
“มันกลับมาเอง”
$ C0 ^9 x, b, B7 C% {
/ F4 o0 W+ s% W0 Z, C8 V& ]
2 ]! n+ R7 w# E7 d$ ]1 t“หือ” ผมเงยหน้าขึ้นสนใจผู้ชายตรงหน้า% [- L' k/ X& X7 m' a
. f. z) g- |5 M4 `+ O/ Y4 t
4 Z. v" U5 C2 U! ^$ b; L. E2 w“มันวิ่งหนีไปตอนที่ผมโดนชาวบ้านรุมทำร้าย”; _) c# }% w+ a8 I) w
! _, G# c7 i7 T$ D/ C5 [7 a
2 b7 \: \! \; x3 b, d
“แล้วนายรู้ได้ยังไงว่ามันอยู่ที่นี่”* w, M1 Z" B* Z5 F$ E
H ]# ]! e9 M( ^% g4 S
$ ^( r: Z9 c* V“มันคงจำทางกลับได้หรือไม่ก็มาตามกลิ่นเสื้อผ้าของผม” เขาชูถุงปุ๋ยขึ้นเป็นเชิงว่าในนั้นมีเสื้อผ้าอยู่ ก็เสื้อสูทกับเสื้อผ้าชุดเก่าก่อนที่ผมจะไปซื้อมาให้ผลัดเปลี่ยนนั่นแหละ
) u0 e& q; i+ S/ G
( {/ [7 p9 c( d9 n
+ B( v* M* G3 T6 t: E6 E“ฉลาดจังเจ้าตัวน้อยรอเจ้านายอยู่สินะ” ผมก้มลงไปคุยกับน้องหมาในอ้อมกอดอีกครั้งก่อนเงยหน้าขึ้นมาส่งยิ้มกว้างให้คนตัวโต. [/ n3 v8 ]6 @0 ]' s, f2 ]
& o' } a! _% ^' i F+ I$ N- C o' m7 G
# L3 l3 ?( Y4 W7 B/ ^“ต่อไปนี้ก็ไปอยู่ด้วยกันนะ^_^”
g# ~3 p$ H" y0 ~
; n5 D/ P2 c/ R1 P0 n) w! p. G: s! p8 X/ H) a+ ?1 T& E
; C. q5 x% D, R& Y
' ~# r, \# ]/ T1 _$ [
5 [2 C! N. g4 i3 m2 {
$ {4 V2 F; |/ _% _: K“ไอ้เล็กยามบอกว่ามึงพาคนบ้าขึ้นคอนโด!” ไอ้ปอนด์เข้ามาเขย่าไหล่ทั้งสองข้างจนหัวโยกคลอนมึนไปหมด ผมเข้ามาในห้องมันเพื่อขอเสื้อกับกางเกงยางยืดสักชุดแต่ยังไม่ทันพูดอะไร พอเคาะห้องมันยังไม่ทันเคาะซ้ำประตูไม้บานใหญ่ก็เปิดผั่วะออกมาแล้วก็เจอจับเขย่าๆเช็กๆไม่หยุด9 A: e# C+ Y4 x$ P9 N
g& c* t! o7 u9 I2 C0 Z% M
3 p! W0 F& K" V2 S“พะพอก่อนกูเวียนหัว!”. I! j8 m" D& W; ~2 m$ M
) _$ ~8 K7 d+ ~" C8 z
' [. W0 w& t; c- H$ P) j5 ]
“บอกกูมาก่อนสิว่าไม่จริง!”! }: f$ j! s+ r- A6 R, u6 m: G
; z/ \ n; }+ B4 W. r
! T. i4 {/ B& c8 c9 \% b5 s5 ~“โอ๊ย ไปคุยกันข้างใน เดี๋ยวห้องข้างๆก็แห่ออกมาหรอก” ผมผลักมันเข้าไปในห้องก่อนปิดประตูปัง พิณกำลังพับผ้าอยู่บนพื้นหน้าโต๊ะเตี้ยหันมามองเราสองคนงงๆ) o' I, ?9 g! E, {. ~. @( Z
+ }8 ]) d# a1 K6 O2 u; R* M; }
* @. t. I8 I) G6 ^) t3 ~5 p4 y0 m“ไอ้เล็กกูรู้นะว่ามึงจิตใจดีเลิศแต่แบบนี้มันเกินไปรึเปล่าวะ” มันว่าด้วยน้ำเสียงซีเรียสขั้นสิบ$ E, B( K _. U8 v
3 S, M8 X# l8 y/ P( T( y" q) f1 u) {
“กูพูดไปมึงก็ไม่เข้าใจเอาเป็นว่าเขาเป็นคนดีมึงไว้ใจได้”, e, ?6 M( i; T1 D
; C+ G7 a" X6 F) _) a! {
4 v" o0 y5 r4 x“มึงเจอมันไม่ถึงเดือนไม่รู้แม้แต่ชื่อด้วยซ้ำ!”มันยกมือขยี้ผมอย่างหัวเสีย0 ^+ _! \7 ~" f5 ?( {
3 b# f9 X9 |# e; H' p& ?! W! e5 C }" v" e, ~: a9 \
“แต่เขาเป็นคนดี”0 T; ` N1 M, t3 [0 i& I7 i
- t" j' ^# j. O4 T2 A G& U$ H6 X: M7 o
) I. e2 ? u# \4 @
“มึงไปแหวกอกมันดูหรือไงถึงรู้น่ะ!”
- K f/ {% w, ~6 d6 T6 v0 i6 n$ E+ x* V w3 l, Y
. d6 _7 i) Y: g/ ]! d
ผมไม่รู้จะอธิบายให้มันฟังยังไงว่ะ
0 ?; D- X3 V8 l1 O7 B8 K U' y+ \( e. U6 l7 d
; R6 o/ u1 f: P/ P2 B/ S4 K“ปอนด์ มึงฟังกูนะกูยอมรับว่ากูไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขาสักอย่าง แล้วกูก็ไม่เคยไปแหวกอกบ้าบออะไรอย่างที่มึงพูด แต่เขาช่วยชีวิตกูไว้เขาคือผู้มีพระคุณ โอเค ถึงสุดท้ายเขาจะไม่ใช่คนดีหรือถึงแม้เขาจะเป็นคนบ้ากูก็ปล่อยเขาไว้แบบนั้นไม่ได้ มึงเข้าใจกูมั้ย”. B! |* I- p6 y) H: k+ l; ^7 z
" h7 N% U$ v) J' Z
; m: `) }+ y2 H" V) ?, V \
“แต่มึงก็ไม่ควรเอาเข้ามาอยู่ในห้องมึงถ้าพ่อแม่และพี่ชายมึงรู้จะเกิดอะไรขึ้น”
" \$ [) h; V8 s7 M" J" [1 ~# c! ]& x% s1 l7 R
5 ~ ?% M3 T0 T6 E. Z3 J9 X! M: I+ x) B“กูขอล่ะปอนด์กูเชื่อว่าเขาเป็นคนดี ไม่ทำร้ายกูแน่นอน กูอยากให้มึงเชื่อใจกูนะกูดูคนไม่ผิดหรอก” ผมส่งสายตาอ้อนวอนขอร้อง
+ Y: i1 O9 X, z* A
1 Z& J! a1 b. t
3 f3 |9 E6 v4 R" q. G) U“ที่รัก” ผมส่งสายตาขอบคุณพิณที่ลุกเดินมาลูบแขนไอ้ปอนด์ช่วยอีกแรง$ S8 e+ P2 N! a1 K) n& M
( P9 C. ] ?1 |1 g
3 p, P f, D e4 N2 a“ที่รักเข้าใจปอนด์ใช่มั้ยมันคนละเรื่องกับความเชื่อใจ”
0 [4 S8 s9 A; a5 t; w3 f" E7 D5 O0 ^4 ~( c& g8 W; I
% g" D6 E9 z, `8 U4 y+ |
“พิณรู้ค่ะพิณรู้...ปอนด์เป็นห่วงเล็ก แต่ที่รักเล่าให้พิณฟังเองว่าเขาเป็นคนเข้าไปช่วยเล็กไว้ ถ้าไม่ใช่คนสำคัญไม่มีใครเอาชีวิตกระโจนไปเสี่ยงแบบนั้นหรอกนะคะ แล้วเขาจะทำร้ายคนสำคัญได้หรอ” พิณเอียงคอส่งยิ้มหวานให้ไอ้ปอนด์ที่ขมวดคิ้วคิดตาม# ?8 B$ t+ D" D e* T' u& }
1 X+ g- |, D# D; R# I4 m$ }' g+ s( I2 f6 T; R9 Z* y5 |
แต่ผมนี่สิรู้สึกหน้าร้อนกับประโยคของพิณยังไงก็ไม่รู้
! _* |, k& v. o7 X4 @& `# P9 B+ j3 i% `6 B( u
! x' \+ P: n3 a# d6 u W, i) j; i“แต่เขาหน้าตาน่ากลัวมากมั้ยพิณกลัวนะ” เมื่อเห็นว่าไอ้ปอนด์มีทีท่าอ่อนลงพิณก็หันมาขยิบตาพูดน้ำเสียงขี้เล่นกับผมแทน ถือเป็นการตัดบทและมัดมือชกว่าไอ้ปอนด์โอเคแล้ว5 \5 \: T+ }9 Q
' z0 Y) N) G6 \0 \' `4 ]7 }4 f( j( A9 {( e$ |' p( _5 O3 l. l
“ไม่หรอกรับรองเงาะถอดรูปเมื่อไหร่พิณจะอยากได้แฟนใหม่ทันทีเลยล่ะ”
0 {- f! F7 I: l/ U) ]2 j
$ j( T1 Z8 `' ^8 a2 U
0 B" M" D% x) P5 v/ I) \$ z“ไอ้เล็ก!”
3 X* P% R2 _1 ~) u! M4 F* Q0 _" @" N2 _$ A" y! G, G& K' a: c
2 m; U3 J7 W, f# L1 Fไม่ได้พูดเกินจริง ภาพวันที่ผมเอาเสื้อผ้าไปให้เขายังติดตาหล่อมากจริงๆขอบอกผมยังคิดอยู่ว่าถ้าสาเหตุที่ทำให้เขามาเป็นคนเร่ร่อนเพราะว่าตกงานจะจับเอาไปแคสเป็นนายแบบท่าจะรุ่ง
, S# |; k$ }' i7 _1 E) R2 t' V& ~. B
+ a t; Z6 f& ~0 p$ R
คราวนี้แหละได้ไปเป็นดาวโดดเด่นบนฟากฟ้าแน่ ฮ่าๆ
6 n: V, T- B) s2 v: Y a2 @0 z% u
/ t# K% A9 |1 J& {1 Y6 [& }" p
“แล้วนี่มันอยู่ไหน” ไอ้ปอนด์ถามเสียงขุ่น, l! B: m# k2 i8 m1 O
: A% |5 Z& {0 A* Z- t* x& ?) u) r
% y" B$ m; O' h4 Y1 X7 r" T& y“อาบน้ำอยู่กูมาห้องมึงก็จะมาขอเสื้อผ้านี่แหละ” ผมพูดเสียงแผ่วเอานิ้วชี้สองข้างจิ้มๆกัน
0 M e& ~9 B9 S0 |: G& f; G, }( e* k+ [/ ]# K5 [
5 h! c: f2 ~1 \
“งั้นเดี๋ยวพิณไปดูให้นะตัวใหญ่ๆใช่มั้ย”
& t t) j7 t1 j7 D9 o5 f0 K* o9 |( f3 \- }) s
( U' S0 ?( N; A1 N4 s/ h“อืม” พิณว่าก่อนเดินหายเข้าไปในห้องนอนไอ้ปอนด์กอดอกมองผมนิ่งก่อนจะว๊ากโวยวายออกมาจนผมสะดุ้ง
' N d- S. W* V# l4 P7 _4 `: }
1 m% o( P1 X4 C
$ G% V$ k! |2 w, q“กูอยากจะผ่าสมองมึงออกมาดูจริงๆเล๊ย!!”
3 i0 s" |* j3 c- y
2 e6 Y$ ]9 T! ~8 M0 N8 t8 p' Q
0 O* k; S9 t$ ^8 R, H5 ?“เฮ้ย!!”
3 U o. Z* m2 E4 {/ \6 `2 `
5 v+ b1 Z3 @/ ^, j+ x4 A" {
& z3 O9 U8 o; O! A2 q, iอย่ากระโจนมากระชากหัวกูนะไอ้บ้าเอ๊ย!!
/ ~$ ~2 Z* I7 V, _8 ~+ w |
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2020-4-4 21:12:20
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2020-4-4 21:32:49
โพสต์ 2020-4-4 21:49:17
โพสต์ 2020-4-5 02:23:34
ลุ้น ตาม เงาะถอดรูป
ขอบคุณครับ
โพสต์ 2020-4-5 07:57:44
