รักเร่ร่อน...ของคนจรจัด 4 bymod-cup

tor_8915

เร่ร่อน4
, C% t7 H7 t& X) T$ g0 ~( a
+ ]$ s/ b% G0 A& {- W
* s4 P5 o9 M/ k0 E5 U! y“ไอ้เล็กมึงจะไปไหน” ไอ้ปอนด์เข้ามากดผมที่กำลังลุกจากเตียงให้นอนราบลง


“ไปโรงพักเขาโดนจับอยู่โรงพักไหน” ผมดันมันออกแล้วลุกขึ้น
6 |( X6 b3 t9 q- w
# x# b7 p; o  I7 I5 q9 h, P
“ไปทำไมมึงยังไม่ค่อยดีกูจัดการให้แล้ว” มันกดลงนอน
. v# ?6 i, M7 a5 K
6 e" Z' q/ b7 V  j# z
“จัดการบ้าอะไรล่ะมึงเข้าใจผิดนะ!” ผมลุกขึ้น
) d( @$ Y: F; d3 v( {
5 Z- r; j9 S& L' K6 e1 _
“มึงเลิกเป็นคนดีซะทีเถอะ!” มันกดลง


“ถอยไปไอ้ปอนด์” ผมลุกขึ้น
) v, x" k. _: [

& k5 P+ D1 a  v3 a: {, M“ไม่!กูไม่ปล่อยให้มึงไปช่วยมันแน่ มึงมันดีเกินไป” มันกดลง
# V8 U) Z% G: L2 K0 k2 _. y- B" N
# h7 w6 P4 u) \7 H& L6 I7 {3 N% _
4 |. H2 }8 Z* e0 k“เขาช่วยกูไว้!” ผมลุกขึ้น


0 |2 L& w) V6 O$ Q+ H“โกหก!” มัน...

6 I  j0 A9 ~2 Q' P& g
' o7 |6 M( v: [4 N5 ~5 f# g* eพลั่ก!!!
+ Z: E: i- m, Y# ^0 A

ยังไม่ทันกดลงผมชิงถีบท้องมันซะก่อน กระเด็นไปไม่ไกลแต่ก็มีระยะห่างพอให้ผมกระโดดลงเตียงมายืนจังก้าชูหมัดสองข้างตั้งการ์ดขึ้น
) a3 n1 q! _+ d% A$ o
6 B% ]( k4 h6 i+ u8 K
“มึงอย่าเข้ามานะไอ้ปอนด์แล้วแหกขี้หูฟังกูด้วย!” ผมโมโหแล้วจริงๆ “เขาช่วยกูไว้ กูติดอยู่ในบ้านที่ไฟไหม้แล้วเขาเข้าไปช่วย”
/ b# h* O8 X7 ~  a( q  S

- u3 z% \! k, a% @“มะมันอาจจะหวังผล...”

/ R* K5 F8 Q4 Y9 U% V! ]8 D
2 x! v9 L7 Q( }$ O' Z“อย่ามองคนจากภายนอกไอ้ปอนด์มึงก็รู้ว่ากูเกลียดคนประเภทนี้ที่สุด คนเลวจริงน่ะไม่เอาชีวิตไปเสี่ยงแบบนั้นหรอก!เขาช่วยกู! มึงเห็นมั้ยกูบาดเจ็บตรงไหนบ้างหรือเปล่ารอยแผลสักนิดก็ไม่มี ถ้าไม่ได้เขากูไม่ปลอดภัยได้หรอกเผลอๆอาจจะตายในกองไฟไปแล้ว และไม่ว่ามึงหรือใครที่เห็นอะไรมากูเชื่อว่ามันต้องมีเหตุผลเพียงแต่ไม่มีใครที่จะถามหาความจริง! หรือมึงจะเถียงว่ามึงถามเขาแล้ว”

  s, e  K7 G$ l
“...”
8 ?# o& U$ r, p# u, Z

+ Q7 k2 g) F& k9 z! H# `ความเงียบคือคำตอบที่ดีที่สุด
! c' a* r. D6 w' a' t* P2 W: ?
3 Y* K5 p- I  A5 X& y
: K0 _/ d- H) K" e/ J“มึงพากูไปโรงพักเดี๋ยวนี้”
* G  t  M6 M6 o# j$ Z

7 P4 R1 m4 U. }4 f% M: e4 @. ]“แต่...”

$ K# x( W& c7 G3 m
“เดี๋ยวนี้!!!”
5 P# }4 @2 |9 v7 C- V0 @5 C5 S

. m: x# ]8 B5 U  u% i+ jชอบให้ผมร้ายแล้วถึงจะยอม!!

3 \$ J# B0 ^. d! `& O9 j



* ^0 B" |0 c& g7 Z
8 y0 M* [# b1 d! E  Jมาถึงโรงพักผมก็จัดการไปให้ปากคำกับตำรวจซะใหม่ในฐานะเจ้าทุกข์ตัวจริง กว่าจะคุยกันรู้เรื่องว่าเขามาช่วยผมไม่ได้ทำร้ายหรือกระทำชำเราอย่างที่ใครหลายคนเข้าใจก็แทบตรงเข้าไปกระชากหนังหัวนายตำรวจงี่เง่าติดที่ไอ้ปอนด์ลูบหลังให้ผมใจเย็นไว้ไม่อย่างนั้นนอกจากจะช่วย ‘เพื่อน’ ของผมออกมาไม่ได้ผมยังจะเข้าไปนอนกินข้าวแดงด้วยอีกคน


5 [, ?0 m3 _# l0 ?ทำไมวันนี้ใครๆต้องให้ผมเผยด้านนางมารร้ายนะ
! S) k% M5 e/ @: _

' J% R; \  v2 T6 _“เชิญทางนี้ครับ” จ่าตำรวจนายหนึ่งผายมือไปทางเดินด้านขวาซึ่งเป็นทางไปห้องคุมขัง
" x, _* ]; L& \6 X" k

“กูรอข้างนอกนะละอายใจเกินกว่าจะเจอหน้าว่ะ ทำใจแป๊บ” ผมพยักหน้าเข้าใจก็สมควรอยู่หรอก


ผมเดินตามจ่ามาถึงห้องคุมขังกวาดตามองเข้าไปในห้องขังก่อนสายตาจะปะทะเข้ากับรูปร่างอันคุ้นเคยการแต่งตัวอันคุ้นตาเขานั่งกอดเข่าเหม่อมองไปยังพื้นเบื้องหน้าที่ถ้าเพ่งมองดีๆจะเห็นว่ามีแมลงสาบตัวหนึ่งกำลังวิ่งวนอยู่ ขาทั้งสองข้างของผมก้าวเข้าไปช้าๆเหมือนเขาจะได้ยินเสียงฝีเท้าจึงเงยหน้าขึ้นมอง ทันทีที่ผมเห็นใบหน้าเขาก็แทบทรุดลงบนพื้นดีที่จับซี่ลูกกรงไว้ได้ก่อน


“นาย...” ส่งเสียงผ่านน้ำลายที่หนืดเหนียวในคอ
2 ~: X/ u3 z0 F8 e9 f! G

ใบหน้าหล่อเหลาที่เคยซ่อนอยู่ใต้ความมอมแมมแต่บัดนี้ไม่ใช่อีกแล้ว
- L+ O, D0 ?6 o

มันกำลังซ่อนอยู่ภายใต้รอยฟกซ้ำแทน!!!
  t! x: z* C! n$ Z- [- J
( D+ _* ]/ n% e5 v4 @' y
มุมปากเขียวช้ำ โหนกแก้มแตกมีรอยเลือดที่หยุดไหลไปแล้วเกรอะกรังส่วนแก้มอีกข้างมีรอยแดงจากนิ้วทั้งห้า
) L6 i) @& G$ ]) L% G' j  P
5 H: r/ U8 F! a* W1 L
“ไม่เป็นไรใช่มั้ย” เขาถามเสียงแหบแผ่วพลางลุกและค่อยๆเดินกระเผลกเข้ามาใกล้ผมขะขาของเขา...
3 I* ^( g1 ~) j! ~" Q2 R7 U

ตัวเองเจ็บขนาดนี้ยังมาห่วงคนอื่นอีก!
4 Z2 z: I' U' L6 q( O* H+ U  L. N& i( s9 r
* r( \" ^! t& l7 B5 u0 s7 s
- {+ E/ m. J( r8 l% n" h/ C“ขานาย...”


* \7 A, O& |* y" b! u5 [“...” ถึงจะมองไม่เห็นเพราะเขาใส่เสื้อและกางเกงขายาวแต่ผมรู้ว่าเขาเจ็บ
- S1 v: p. N3 P; u: G. l7 p3 p
2 t7 u0 [; @7 O! W' z& R6 a( _' u! s+ x
5 {7 X8 b9 p/ ?9 n“ฮึก”
1 e& G* ^+ O; g1 O+ t/ _
) C* b# ?  d  n/ P5 u
, ^8 S' ]* v. v' X  y“อย่าร้อง...ผมไม่เป็นไร” เขายกมือขึ้นแตะหลังมือผมที่จับซี่ลูกกรงอยู่หลังมือใหญ่ดำคล้ำมีรอยแผลเหมือนโดนไฟลวก...เพราะช่วยผมสินะ
8 ]* n) y7 Y" I( X! H& k( {

( k# d/ c: t1 B! }, A: O! fไม่สิทุกรอยแผลบนตัวเขาตอนนี้เกิดมาจากการช่วยผมทั้งนั้น
- x8 F7 i1 C0 Z5 M$ \0 d
/ r5 V% ]' d& l/ |: T8 y6 m
“ฮึก เจ็บมั้ย” เขาส่ายหน้าเบาๆผมปาดน้ำตาออกก่อนหันไปหาจ่าเฉยที่ยืนห่างไปสี่ห้าก้าว
' X+ f6 G. y- e8 d/ [; X

“ช่วยปล่อยเขาออกมาทีครับ” จ่าพยักหน้าความจริงเขาต้องโดนปล่อยตัวตั้งนานแล้ว ผมนี่แหละมายืนคร่ำครวญอยู่ได้!
* Y# _: g6 v' H; O, ]! C! {! j
" z, p, C- Y7 F/ A8 R- w. S# Z9 r% y
! J9 ?, g% a4 d4 Iหลังจากโดนปล่อยตัวแล้วผมพาเขามายังรถที่ไอ้ปอนด์จอดรออยู่ก่อนแล้ว ผมเปิดประตูหลังเข้าไปนั่งก่อนเขยิบมาอีกด้านเพื่อแบ่งที่ให้เขานั่งอีกคน

/ P+ B, k1 h  }) a, ~: W5 y
แต่เขาไม่ตามเข้ามา ผมจึงกวักมือเรียก


' l( u4 k! A: @: k# Q“นาย มาสิ”


; w+ P# e; e) a“ส่งผมแค่นี้ก็พอ” ว่าแล้วเขาก็หันหลังเดินกระเผลกออกไปเลย ไอ้ปอนด์ที่นั่งอยู่ตำแหน่งคนขับมองมาทางกระจกส่องหลังเป็นเชิงว่าจะเอายังไงต่อ ผมนิ่งชั่วอึดใจก่อนบอกให้มันกลับไปก่อนเลยขณะที่พาร่างตัวเองลงมายืนข้างรถ

, K+ H6 M$ Y- h6 `8 {
+ p" v  j" U. H& A: R- O2 g“เอางั้นหรอมึง”

" i1 [+ f! {; s+ b5 O6 R. a7 a
' N' H$ ?  F2 p“เออตามนี้แหละเดี๋ยวกูขึ้นสองแถวกลับ ไปก่อนนะ” ว่าจบผมก็รีบเดินออกมาเลยขืนชักช้าเดี๋ยวตามไม่ทันหายตัวไปอีกคราวนี้ผมบ้าตายแน่


ผมถอนหายใจโล่งอกเมื่อเดินออกมาถึงริมฟุตบาทข้างโรงพักก็เห็นเขากำลังยืนรอข้ามถนนอยู่ โดยที่ไม่รู้ว่าไปเอาไม้ไผ่มาเป็นไม้เท้าค้ำยันจากไหน


6 A: z6 m5 I" P* K, a3 C7 J“มา ฉันช่วย” ผมเข้าไปจับแขนช่วยประคองเขาหันมามองหน้าทำท่าเหมือนจะพูดอะไรแต่สุดท้ายก็ไม่พูดออกมา


5 y% r+ N& U5 l7 i9 q6 L( ?) t( L& `ดีแล้วล่ะที่ไม่พูด ผมไม่ฟังหรอก
1 `' d# X- f/ j
# B7 f/ W7 w) z* o, v) B( j4 K
“ป่ะ” เมื่อถนนโล่งผมก็ประคองพาเขาข้ามถนน

7 W3 \# q+ {- ?
7 B. S" g* n0 |: Cเราเดินกันมาเรื่อยๆจนถึงเพลิงไม้ขายกล้วยทอดที่ปิดร้านแล้ว เราเลยถือวิสาสะนั่งลง(ผมบังคับให้เขานั่งเพราะเห็นว่าเขาเริ่มจะเดินไม่ไหวแล้ว) ผมให้เขาถอดเสื้อแจ๊คเก็ตตัวนอกออกอย่างต้องการจะดูว่าเขาบาดเจ็บตรงไหนบ้าง เขาทำท่ายึกยักแต่วันนี้เชื่อเถอะไม่มีใครสู้แรงผมได้หรอก
, r, l% O# ?' X* L% |/ w
9 r; ^6 N- e, O1 i
วินาทีแรกที่ผมได้เห็นรอยฟกช้ำตามร่างกายของเขาทำเอาใจผมกระตุกวูบ

6 h9 {5 K2 x4 U" z* F, L
7 [' M1 C6 N. ?: s) V6 M$ Iขนาดสีผิวดำคล้ำยังเห็นรอยได้ชัดเจนขนาดนี้
+ T) d  P. C8 I: c9 \, }4 p
3 W& E  H7 `9 `8 e: C, E8 I
ใจร้ายกันได้ถึงเพียงนี้เชียวหรือ

: ^! Q0 {) \0 K2 U9 N. u# S# |- o
* u8 d4 ^3 w7 \' B' g“ไปโรงพยาบาลกัน” ผมจับมือเขาลุกขึ้น แต่เขากลับส่ายหน้าพลางขืนตัวไว้“นายเจ็บ” ผมย้ำ

  S% ~% S: W( M4 E. r- O
1 ~* S4 Z; y# d! [“ผมไม่...”

# I$ y8 N  W3 ?' g- X/ [# {# b
& X8 v# w/ J" h+ ]“ไม่เจ็บได้ยังไงรอยเขียวช้ำเต็มตัวแบบนี้” ผมดักคออย่างรู้ว่าเขาจะพูดอะไร
+ @6 `7 N" T9 f5 P, A
$ c6 F) D, `( i" P1 n4 t6 M
“ผมไปโรงพยาบาลไม่ดีหรอก”


“ทำไม”
7 V1 ^4 m4 X. P$ F. W% D9 G

7 Q9 r6 s1 Y: q3 y$ E“ดูสภาพสิคนในโรงพยาบาลคงแตกตื่นกันหมด” เขาส่งเสียงเยาะในคอ
& Y& m! d0 P4 W6 A/ S% `! g

ผมเถียงไม่ออก จะพูดว่าคนเหมือนกันไม่มีใครกลัวก็พูดได้ไม่เต็มปากเพราะรอยตามร่างกายมันฟ้องว่าคนส่วนใหญ่ในสังคมแบ่งแยกกดเขาลงไปอีกชั้นหนึ่งมากแค่ไหน

3 }3 Z$ o' ^+ ~0 U3 y
ซึ่งผมไม่ชอบใจค่านิยมแบบนี้เลย

! g' S% H( H  o) Y) G
# q+ w, `0 N* xผมนิ่งคิด ถึงยังไงผมก็ปล่อยเขาไว้แบบนี้ไม่ได้ ไม่เกินพรุ่งนี้แผลตามตัวเขาต้องเริ่มอักเสบแน่ถ้าไม่ได้รับการดูแลสุดท้ายไม่พ้นไข้จับแหงๆ


“’งั้นเอางี้นายไปพักห้องฉันก่อน”
" W9 M" v* j+ e/ \

กึก

1 {9 M5 Q3 |1 @& `( Z
; Q' l3 x6 i% ?. w$ a& Xเขานิ่งไปก่อนจ้องผมด้วยสายตาที่ผมอ่านไม่ออกจ้องเหมือนมีแมลงสักตัวบินหลงเข้ามาในลูกตาและเขากำลังมองหามันอยู่


8 _" v& A" o4 V2 {  |“จ้องฉันทำไม”


“เมื่อกี้คุณพูดว่าให้ผมไปอยู่ด้วย”
0 \# U$ ]( b; b6 x

“อือฮึ” แล้วมันแปลกตรงไหน
0 n0 J% T! J- X8 p+ v1 a- S6 K
& i3 E! ^$ z- g/ i% z
$ \* i3 J. H: h* F“ผมสงสัย” เขาพูดแล้วถอนสายตาออกไปจากใบหน้าผมเหม่อมองตรงไปด้านหน้าแทนผมเลิกคิ้วอย่างงงัน

6 u0 P0 v" V7 r7 W0 C% j4 L
“สงสัยอะไร”
) Y( t( [/ Q# D" R

; ?" o$ p6 r. ^2 L“มีใครเคยบอกคุณมั้ยว่าคุณไว้ใจคนอื่นมากเกินไป” ผมขมวดคิ้วนิ่งคิดก่อนจะเม้มปากเมื่อเข้าใจในสิ่งที่เขาต้องการสื่อ ผมเลยสวนกลับไปบ้าง


" i* f+ }) S: X, U“แล้วมีใครเคยบอกนายมั้ยว่านายพูดกับฉันเยอะขึ้น” จริงๆนะ จำได้ว่าเจอกันครั้งแรกอย่าว่าแต่พูดเลยแม้แต่เข้าใกล้ยังไม่กล้าด้วยซ้ำ ก่อนมันจะพัฒนาเป็นการพูดกับผมสองสามคำ แล้วดูเดี๋ยวนี้สิต่อปากต่อคำได้ทุกประโยค


- V$ A! d% |8 K/ p8 cมันเป็นสัญญาณบอกว่าเขาไว้วางใจผม
1 l5 |6 C0 O: ^; Q, D) ?$ Y
9 |' m! ?: r$ F) ~$ i- ]- w
เช่นเดียวกับเหตุการณ์ในกองเพลิงวันนั้นที่ทำให้ผมไว้วางใจเขาเช่นกัน


“ใครจะมาบอกผมล่ะ”

8 W. m5 I/ ^: ~% F2 K; ^
นั่นสิ
% l! A9 U# k$ g8 E0 y0 x# K
- Z2 T% x, E8 q4 m+ F' Y
แม้แต่ความเห็นใจยังยากที่จะหยิบยื่นให้กัน

2 @, j+ H" t& M$ t- ^. Q
) v7 g2 ]8 Y8 u“ไปอยู่กับฉันนะ” ผมพูดขึ้นอีกครั้ง


“ไม่ล่ะ”
: T: P# T- {0 U3 x) M6 I
6 h) U* G" ^! t0 X9 \9 c* j) L$ v
“แค่ช่วงแผลนายหายก็ได้” ผมต่อรอง หลังจากนั้นค่อยหาวิธีช่วยเหลือกันต่อ ผมไม่ยอมให้เขาไปเร่ร่อนพเนจรเป็นคนจรจัดให้ใครต่อใครรังเกียจอีกแล้ว
& p, M7 x# O  z1 K
! P/ H# w0 }8 X9 N/ H6 F
คนดีๆอย่างเขาควรได้รับความโชคดีในชีวิตบ้าง
  j7 k8 {( r1 w& P- T
0 i, E) ^, t; B) T
* R" y( G) H/ zผมไม่ปล่อยให้คนแอบหัวดื้อคิดนานจัดการเกลี้ยกล่อมต่อทันที
( _, A  k- C8 R% \, F

“นะ ให้ฉันได้ตอบแทนที่นายช่วยชีวิตฉัน ถ้าไม่ได้นายฉันอาจจะตายกลายเป็นเถ้าไปพร้อมกับบ้านหลังนั้นแล้ว” จริงๆนะผมยังคิดว่าถ้าวันนั้นผมไม่ได้เขาจะรอดมาจากบ้านที่ล้อมไปด้วยเปลวเพลิงได้ยังไง


อย่างน้อยผมก็ไม่สามารถกระโดดลงมาจากชั้นสองด้วยเท้าเปล่าโดยด้านล่างมีแต่เพลิงทะเลแบบนั้น


& {9 w' N" ]/ m+ c, r1 V5 n“ไม่ได้ครึ่งที่คุณทำให้ผมหรอกผมแค่ช่วยชีวิต แต่คุณ...คือผู้ให้ชีวิต”


% Z  |& h, _, S+ ^! p4 `3 Pผมชะงัก

# H) }2 J# S9 D
9 z" G1 b: ^% n8 y. @ไม่ใช่เพราะคำพูดของเขา

: F# [( C; c7 a5 Z. `1 O5 r
8 {  F) P4 T" i/ ?. Y4 Z, \แต่เพราะดวงตาของเขา
; {6 C( h( ~, F* v% D* y

ประกายตาที่ทำให้ผมใจเต้นแรง

- \# ^: z! Y2 k4 t2 L+ j7 `8 C1 h
" e( ~$ H7 {3 g+ tแม้จะโดนทำร้ายจนเจ็บหนักโดนจับขึ้นโรงพักนอนห้องขังแต่สายตาเขายังว่างเปล่าอย่างไม่ยี่หระต่อสิ่งใดบนโลก


0 X7 h& N. X* K; D9 kแต่ประโยคที่เขาพูดพร้อมประกายตาแห่งความสุขเมื่อครู่มันทำให้หัวใจผมพองฟู
4 V% d) k. u1 k' C3 b2 ~
) s4 a. O" \* c# V" l. b- f' [
“สรุปนายไปอยู่กับฉันนะ”

0 y: T% t5 q, m. {: F" B
4 [% p$ u+ G! R5 A7 p0 h, _" o“ไม่”
/ D' X1 T% N/ y6 u4 d6 A4 P

อะไรอ่ะ คิดว่าคุยกันรู้เรื่องแล้วนะ!
: {4 n# {- M" a1 l! j; m
: J% |6 f, B& o6 A& h
“ทำไมนายดื้อจัง!” ผมเริ่มขึ้นเสียงเจ็บหนักขนาดนี้ไปนอนข้างถนนตากแดดตากฝนให้ตัวใหญ่แข็งแรงยังไงก็ไม่รอดแน่

( ^9 F+ D$ I5 b5 Q: ^
7 D" n6 V+ w7 @4 Y3 ?- Z2 s) k8 gเขาอึ้งไปกับท่าทีโมโหของผมก่อนถอนหายใจหนัก


“ผมกลัวคนจะมองคุณไม่ดีใครจะคิดยังไงถ้าคุณเอาคนบ้าเข้าคอนโด” คำว่า‘คนบ้า’ ทำเอาผมเจ็บในอก
0 B! Y4 x) ^8 z3 t) ?" {. ]8 x

% ?0 p) X6 a- Q6 {* g- w' ]. a8 O“นายไม่ได้บ้า”


! L3 l, P& V/ t/ n% N“คุณดื้อกว่าผมอีก”
8 z  x; {1 Y/ @0 |6 G* x

“รู้แล้วก็เลิกปฏิเสธแล้วไปด้วยกันสักทีเถอะครับถือว่ากระผมขอร้อง!”
& I" e! g5 F! m
7 }3 |' w: H9 ]: B/ y- H; e
ในที่สุดผมก็สามารถบังคับคนที่ดื้อสุดๆคนหนึ่งมากับผมได้แต่ก่อนจะกลับคอนโดเขาก็ขอไปที่ๆหนึ่งก่อน
6 }- l3 N) @7 p* ^2 T
- R3 b- Q' [6 S- [
เขาพาผมมายังหลังบริเวณบ้านที่ถูกไฟไหม้จนตอนนี้เหลือแต่ซากไม้ตอตะโกสีดำตรงไปยังท่อระบายน้ำขนาดใหญ่ที่ฝังอยู่ใต้ดินโดยมีปลายท่อด้านหนึ่งโผล่ออกมา เขากระโดดลงไปก่อนมุดหายเข้าไปในท่อระบายน้ำผมชะโงกเข้าไปมองแต่เห็นเพียงก้นของเขาที่อยู่ในท่าคลาน

1 r% H% J, A( g7 J
อย่าบอกนะว่าโดนไล่จากตรอกนั่นก็มาอาศัยอยู่ในท่อระบายน้ำ
! t8 C8 a2 G+ k, u& d: i
4 \  m' F" g& k4 w" ]# v6 V
+ K, N  e/ V. O8 V+ ^: V, h* @+ Vและการคาดเดาของผมก็ดูท่าจะจริงเมื่อเขามุดออกมาพร้อมถุงปุ๋ยที่ไว้สำหรับใส่ข้าวสารสิบห้ากิโล ณ ตอนนี้มันถูกตัดแปรรูปเป็นกระเป๋าสะพายข้างไปเรียบร้อยแล้ว
* A4 P2 E( D6 x- H. n6 J$ B4 W# w1 }

; i7 ?# J! F+ C- Z“ถุงอะไรอ่ะ” ก่อนหน้านี้ผมไม่เห็นเขาจะมีอะไรติดตัว


  \4 g5 |1 m6 p; [“บ๊อก” เอ๊ะ เสียงอะไร


7 s4 [3 C! ^- W“น้องหมา!!”
2 n/ R9 C+ V5 C* l
) n+ y4 g# K! ~4 `; c+ b1 V
ผมเข้าไปอุ้มเจ้าน้องหมาที่โผล่หน้ามาจากถุงปุ๋ยแล้วส่งเสียงร้องที่ผมขี้ตู่เอาเองว่ามันจำผมได้และกำลังทักทายผมอยู่
- s2 s5 q3 d6 {# @8 @

“นายเอามันมาไว้ที่นี่หรอดีนะไม่เตลิดหนีไป” ผมพูดพลางจุ๊บปากมันหนึ่งทีและมันก็ส่งลิ้นมาเลียปากผมตอบน่ารักจัง


) Z0 n: F: U' u8 W# Z$ U, b, G% R“มันกลับมาเอง”


) b% q1 n1 s. Z) d* z* z, l“หือ” ผมเงยหน้าขึ้นสนใจผู้ชายตรงหน้า

0 |" Z  b: }- D: Y
“มันวิ่งหนีไปตอนที่ผมโดนชาวบ้านรุมทำร้าย”
8 I9 N" z; \9 D9 x1 {8 Y
) n; }$ b$ d* c8 c1 g- j, V$ N* G3 k
! F, n# O  w' r“แล้วนายรู้ได้ยังไงว่ามันอยู่ที่นี่”

' Q" [7 k: p9 m5 i" ~4 z
“มันคงจำทางกลับได้หรือไม่ก็มาตามกลิ่นเสื้อผ้าของผม” เขาชูถุงปุ๋ยขึ้นเป็นเชิงว่าในนั้นมีเสื้อผ้าอยู่ ก็เสื้อสูทกับเสื้อผ้าชุดเก่าก่อนที่ผมจะไปซื้อมาให้ผลัดเปลี่ยนนั่นแหละ
) w) O2 X0 @+ V/ }( U

3 S9 ~( n4 t- ?9 p. L6 a$ i“ฉลาดจังเจ้าตัวน้อยรอเจ้านายอยู่สินะ” ผมก้มลงไปคุยกับน้องหมาในอ้อมกอดอีกครั้งก่อนเงยหน้าขึ้นมาส่งยิ้มกว้างให้คนตัวโต
3 \3 \7 R( C, q/ c
: F6 S$ f% E2 a  F2 E. b
“ต่อไปนี้ก็ไปอยู่ด้วยกันนะ^_^”

% G  E4 P" p" M- J- K8 w0 h
+ n# h3 a6 T- `. b, V4 c) Y* ]
6 h- |  a8 w8 Y; L1 k' Q

+ M5 ~+ h' c) }
“ไอ้เล็กยามบอกว่ามึงพาคนบ้าขึ้นคอนโด!” ไอ้ปอนด์เข้ามาเขย่าไหล่ทั้งสองข้างจนหัวโยกคลอนมึนไปหมด ผมเข้ามาในห้องมันเพื่อขอเสื้อกับกางเกงยางยืดสักชุดแต่ยังไม่ทันพูดอะไร พอเคาะห้องมันยังไม่ทันเคาะซ้ำประตูไม้บานใหญ่ก็เปิดผั่วะออกมาแล้วก็เจอจับเขย่าๆเช็กๆไม่หยุด

' p& k' [" g, q/ d
! v% R; }" [; t“พะพอก่อนกูเวียนหัว!”

0 l# _0 N3 p7 q8 g% U* ]$ t
4 t+ N& E4 s" v“บอกกูมาก่อนสิว่าไม่จริง!”


5 |( ]) u0 M: \3 H$ N“โอ๊ย ไปคุยกันข้างใน เดี๋ยวห้องข้างๆก็แห่ออกมาหรอก” ผมผลักมันเข้าไปในห้องก่อนปิดประตูปัง พิณกำลังพับผ้าอยู่บนพื้นหน้าโต๊ะเตี้ยหันมามองเราสองคนงงๆ
2 S) Y% P2 ]( N8 {& B
! m, [6 h. S0 S+ s# g. L
“ไอ้เล็กกูรู้นะว่ามึงจิตใจดีเลิศแต่แบบนี้มันเกินไปรึเปล่าวะ” มันว่าด้วยน้ำเสียงซีเรียสขั้นสิบ


  G. O1 z8 W1 O1 x* k) o1 v“กูพูดไปมึงก็ไม่เข้าใจเอาเป็นว่าเขาเป็นคนดีมึงไว้ใจได้”
; v' I1 w5 ]: X: R3 n
, @) G6 i+ q* N5 c! o
& W. l& q$ w( W3 W$ R% v“มึงเจอมันไม่ถึงเดือนไม่รู้แม้แต่ชื่อด้วยซ้ำ!”มันยกมือขยี้ผมอย่างหัวเสีย

+ r" U+ i/ \" S; _+ [1 M( `
“แต่เขาเป็นคนดี”


' q: a& G/ V, z0 Z# a, Z7 v3 _1 Z“มึงไปแหวกอกมันดูหรือไงถึงรู้น่ะ!”
1 p6 Z4 B, u; q/ ^
2 e  v% b2 O8 d
ผมไม่รู้จะอธิบายให้มันฟังยังไงว่ะ

7 e  M7 U, z2 N3 B$ @
, M& L, o, Y6 ^/ c& s“ปอนด์ มึงฟังกูนะกูยอมรับว่ากูไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขาสักอย่าง แล้วกูก็ไม่เคยไปแหวกอกบ้าบออะไรอย่างที่มึงพูด แต่เขาช่วยชีวิตกูไว้เขาคือผู้มีพระคุณ โอเค ถึงสุดท้ายเขาจะไม่ใช่คนดีหรือถึงแม้เขาจะเป็นคนบ้ากูก็ปล่อยเขาไว้แบบนั้นไม่ได้ มึงเข้าใจกูมั้ย”
% D& Y, m$ l! {5 @$ |* M  ^

1 b: \5 _3 J4 T4 Y0 Z* G“แต่มึงก็ไม่ควรเอาเข้ามาอยู่ในห้องมึงถ้าพ่อแม่และพี่ชายมึงรู้จะเกิดอะไรขึ้น”


“กูขอล่ะปอนด์กูเชื่อว่าเขาเป็นคนดี ไม่ทำร้ายกูแน่นอน กูอยากให้มึงเชื่อใจกูนะกูดูคนไม่ผิดหรอก” ผมส่งสายตาอ้อนวอนขอร้อง


( S" L0 b# _2 v4 k5 c4 r  x+ s“ที่รัก” ผมส่งสายตาขอบคุณพิณที่ลุกเดินมาลูบแขนไอ้ปอนด์ช่วยอีกแรง

- K, B$ h) |6 W  S
“ที่รักเข้าใจปอนด์ใช่มั้ยมันคนละเรื่องกับความเชื่อใจ”


; I/ X, }. N/ t$ X& K“พิณรู้ค่ะพิณรู้...ปอนด์เป็นห่วงเล็ก แต่ที่รักเล่าให้พิณฟังเองว่าเขาเป็นคนเข้าไปช่วยเล็กไว้ ถ้าไม่ใช่คนสำคัญไม่มีใครเอาชีวิตกระโจนไปเสี่ยงแบบนั้นหรอกนะคะ แล้วเขาจะทำร้ายคนสำคัญได้หรอ” พิณเอียงคอส่งยิ้มหวานให้ไอ้ปอนด์ที่ขมวดคิ้วคิดตาม
6 |8 U6 Z( `7 F; u0 g+ W( W
5 x3 p8 q, g8 g9 N; c+ N) x
แต่ผมนี่สิรู้สึกหน้าร้อนกับประโยคของพิณยังไงก็ไม่รู้

% p. B/ f- t; b# s, M
“แต่เขาหน้าตาน่ากลัวมากมั้ยพิณกลัวนะ” เมื่อเห็นว่าไอ้ปอนด์มีทีท่าอ่อนลงพิณก็หันมาขยิบตาพูดน้ำเสียงขี้เล่นกับผมแทน ถือเป็นการตัดบทและมัดมือชกว่าไอ้ปอนด์โอเคแล้ว


7 v* Y9 |# @0 h; J; D) o. Z“ไม่หรอกรับรองเงาะถอดรูปเมื่อไหร่พิณจะอยากได้แฟนใหม่ทันทีเลยล่ะ”

4 B( y8 C9 h% v+ K9 Q2 V7 f
6 G. q$ U' d) m6 B. K, `“ไอ้เล็ก!”


ไม่ได้พูดเกินจริง ภาพวันที่ผมเอาเสื้อผ้าไปให้เขายังติดตาหล่อมากจริงๆขอบอกผมยังคิดอยู่ว่าถ้าสาเหตุที่ทำให้เขามาเป็นคนเร่ร่อนเพราะว่าตกงานจะจับเอาไปแคสเป็นนายแบบท่าจะรุ่ง
% L+ Q6 \# ~5 d! a* ?% B
. M# c" U3 ~+ N2 e" [; W
% e- a* ^; y% a8 B1 Y. ~0 R& Yคราวนี้แหละได้ไปเป็นดาวโดดเด่นบนฟากฟ้าแน่ ฮ่าๆ
2 ^7 ^5 J6 @) H7 a4 B( @' M) p6 ~
0 h: ]# N+ p* q
“แล้วนี่มันอยู่ไหน” ไอ้ปอนด์ถามเสียงขุ่น


4 y+ S, @! v; M( I+ x0 X; v. w“อาบน้ำอยู่กูมาห้องมึงก็จะมาขอเสื้อผ้านี่แหละ” ผมพูดเสียงแผ่วเอานิ้วชี้สองข้างจิ้มๆกัน
0 L* T' \& f0 ?- @6 E* o6 [
, {; U/ O3 K2 a% L3 e
“งั้นเดี๋ยวพิณไปดูให้นะตัวใหญ่ๆใช่มั้ย”
) K* N$ [1 I% U& }4 ~4 z
5 I$ }4 ?0 @. M, r. E' f
“อืม” พิณว่าก่อนเดินหายเข้าไปในห้องนอนไอ้ปอนด์กอดอกมองผมนิ่งก่อนจะว๊ากโวยวายออกมาจนผมสะดุ้ง

. h$ `' [% L  |* p, [
! q1 k0 f# c+ \“กูอยากจะผ่าสมองมึงออกมาดูจริงๆเล๊ย!!”
) @# |# N: j# a8 |

. o. P. M9 w, o* q" r“เฮ้ย!!”
2 D9 s' F8 b: W; [  H3 F2 W8 B

อย่ากระโจนมากระชากหัวกูนะไอ้บ้าเอ๊ย!!

mario54101

ขอบคุณครับ เรื่องสนุกมากๆเลย รอตอนต่อไปนะครับ

minone

ขอบคุณ​มาก​นะ​ครับ​

65gpy

ขอบคุณครับ

tumlove

ขอบคุณมากเลยครับ

kichjakan

ขอบคุณครับ

kabuki

หวังว่าอะไรจะดีขื้นนะ

uglymen

เข้มข้นเข้าจริง ๆ แล้ว นะนี่ ลุ้น ตาม เงาะถอดรูป

guide01

ขอบคุณมากเลยครับ

Phol_th

อ่า..........

pipi1

ขอบคุณครับ

a03

rowetszaa

ขอบคุณครับ

bassabassy

ขอบคุณครับ

Akeoutdoor

ไอตัวเล็ก 555

Pathxx

สนุกมากเลยครับ

N-xanco

ขอบคุณครับ

Aonz003

Ling_Elvis

ขอบคุณครับ

Aquarius_Camu

ขอบคุณครับ