รักเร่ร่อน...ของคนจรจัด 1

tor_8915

* y) B, c1 J1 v* B7 r' y2 `* ?

bymod-cup  

) @  G* H% p% Q& \% N

เร่ร่อน1
& ]: B' L" Y9 ]

' X" b% P$ G6 F4 j) x
5 r6 q4 V7 o3 y1 [5 i" j
  O1 p1 y3 e5 w* K
ผมชื่อ ‘ปุญมนัส’ ชื่อนี้ปู่เป็นคนตั้งให้แปลว่า ‘มีใจสะอาด’ ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่านิสัยผมเป็นอย่างชื่อหรือเปล่าแต่เพื่อนๆชอบบอกว่าผมใจดีขี้ใจอ่อน ไอ้ใจดีนี่ไม่รู้ แต่อีใจอ่อนนี่แน่ๆจำได้ว่าช่วงเรียนมหาวิทยาลัยไม่ว่าเพื่อนหรือรุ่นพี่รุ่นน้องขอร้องให้ช่วยอะไรผมก็ไม่เคยจะปฏิเสธได้สักหน

- o) v3 c+ n% N. G; G
% \6 W' v" J, Q& Sชื่อเล่นของผมคือ ‘คนเล็ก’ ผมถามแม่ว่าทำไมผมต้องชื่อคนเล็กไม่เห็นคล้องจองกับพี่ชายของผมทั้งสองคนเลยที่ชื่อ ไมล์กับเมตรแม่บอกว่าพ่ออยากได้ชื่อที่ขึ้นต้นด้วย ม.ม้า และมีความหมายไปในทางเดียวกันกับพี่ชายแต่ยังหาชื่อที่ถูกใจไม่ได้เลยเรียกกันว่าคนเล็กๆไปก่อนเพราะว่าผมเป็นลูกชายคนสุดท้องของบ้าน (พ่อแม่ผมตกลงกันว่าจะมีลูกแค่สามคน) สุดท้ายก็เลยเรียกคนเล็กมาตลอดจนถึงทุกวันนี้


บ้านเกิดผมอยู่ระยองอาศัยอยู่ตั้งแต่เกิดจนถึงอายุ 17 ปีก่อนได้เข้าไปเป็นเด็กเทพในเมืองใหญ่เพราะสอบติดมหาวิทยาลัยที่นั่นพอเรียนจบก็ผันตัวมาอยู่ที่จังหวัดนครสวรรค์เนื่องจากเพื่อนชวนมาทำงาน
- D9 W) V- G9 p- r, ^2 S+ z) k! g; X
; I% p9 u  w( K  {& s5 y
  e, Q4 b7 u: l8 b  cแล้วนี่ก็เป็นวันแรกของการทำงานถือว่าเป็นงานที่โอเคเลยทีเดียว
$ N" P- A. q- w; T1 n

( C0 q2 F. a! Z- ]1 a7 ?& l) P: o8 t, ^ผมกับเพื่อนเช่าคอนโดอยู่คนละห้อง อย่าถามว่ารวยหรอหรือว่าโกส่วนตัวสูงทำไมถึงไม่แชร์ห้องอยู่ด้วยกัน ทั้งหมดไม่ใช่เหตุผลที่เราแยกห้องกันแต่เพื่อนผมมันอยู่กับแฟน ผมที่ไม่อยากจะไปเป็นกระดูกหรือก้างขวางคอใครเลยเช่าอยู่อีกห้อง ตอนแรกพ่อและพี่ชายโวยวายจะเอาตัวผมกลับระยองให้ได้แต่ถ้าผมกลับไปทำงานที่ระยองไม่พ้นได้ไปทำงานบริษัทพ่อแน่ๆหรือถ้าผมไม่ยอมจริงๆพ่อก็จะเป็นคนหาให้ซึ่งก็อีกนั่นแหละไม่พ้นคำว่าเด็กเส้นอยู่ดี ผมอยากเจอรสชาติของความยากลำบากของนักศึกษาจบใหม่
3 V4 Y( Y! t, r, r5 v& m, T! |

2 P$ k3 W5 |4 P8 S3 _* M6 rผมเลยต้องใส่ลูกอ้อนลูกขออยู่นานกว่าพ่อจะยอมให้ผมมาทำงานกับเพื่อน ดีนะที่ผมมีแม่หนุนหลัง นี่แหละข้อดีของการเป็นลูกคนเล็กโดนตามใจตลอดอ้อนนิดอ้อนหน่อยก็ใจอ่อนกันทั้งบ้านแล้ว ไหนจะเรื่องบริษัทที่มีพี่ชายดูแลผมเลยไม่ต้องรับภาระได้ทำในสิ่งที่อยากทำ จำได้ว่าพี่ไมล์กับพี่เมตรเรียนจบปุ๊บก็โดนลากคอเข้าบริษัททันทีไม่มีสิทธิ์อุทธรณ์

3 \5 U5 Q: V; f. H" A3 H) s
สุดท้ายผมก็ได้มาทำงานที่จังหวัดนครสวรรค์ยะฮู้วววววว
2 q# ^/ g( O  {9 \& Y
* K1 c5 t! r0 n, u2 g
เมืองสี่แคว แห่มังกร พักผ่อนบึงบอระเพ็ดปลารสเด็ดปากน้ำโพ!!!  


5 E4 u5 c/ Q  \- Y1 ^+ m. W“ไอ้เล็กจะออกไปข้างนอกหรอ” ไอ้ปอนด์เพื่อนสนิทที่ผมขนผ้ามาทำงานกับมันโผล่เปิดประตูห้องฝั่งตรงข้ามออกมาถาม อื้อหืออออทั้งกายมีผ้าเช็ดตัวพันเอวอยู่ผืนเดียวผมโอเค แต่รอยข่วนที่อกกับรอยแดงจางๆที่ต้นคอผมไม่โอเคเท่าไหร่

; G  C1 v; v* E5 m. l( o7 {
อิจฉาอ่ะ!! เมียมันร้อนแรงเว่อออออออออ


: J% S. D7 j# O3 j“เออจะไปหามื้อเย็นแถวนี้แหละ”แถวนี้ก็คือร้านอาหารตามสั่งใต้คอนโดนี่แหละครับ


; I' G) r1 q- ^& F/ A! B4 R6 I2 }“ฝากสอง”
1 ^/ q% a5 Z' i; I# U$ [
) b9 |- x9 n$ X% u- q) V' e) o, u
  Y0 ^, m6 L1 o) j4 g+ |2 ~& {( v/ H“ถึงขั้นหมดแรงออกไปหาข้าวกินไม่ได้เลยหรอมึง” ผมแซว ทุกทีแหละทำการบ้านกับเมียทีไรแบบนี้ตลอดมันยิ้มกริ่มยักคิ้วกลับมา
7 A- K# v6 N" Z7 t0 @. q
3 d% f' c: G8 c4 V! v
“อิจฉาอ่ะดิ๊!!”


“ไม่โว้ยยยยอยู่โสดๆแบบนี้แหละ”
9 j; z) j# W" [6 l7 n: S" J
: b# A' y+ Z5 d  F& E
2 S( j* n" E; G3 n2 i7 P4 }" t“ให้จริงถึงมึงจะชอบผู้ชายแต่ก็ใช่จะหาคนจริงใจไม่ได้นะโว้ยย อย่าปิดตัวเองดิ”
: \& V3 f& g" u* ]2 @

ผมพยักหน้าอย่างขอไปทีก่อนโบกมือว่าจะไปแล้ว ผมก็อยากมีนะไอ้คนรักเนี่ยแต่มันหาง่ายซะเมื่อไหร่ไอ้คนจริงใจรักเราจริง ยิ่งผมมีรสนิยมแบบนี้จะหาคนรักจริงยิ่งยาก ไอ้ความสัมพันธ์แบบข้ามคืนก็ไม่ใช่แนวผมซะด้วย ดูจากรูปร่างผอมบางสูงร้อยเจ็ดสิบห้ากล้ามก็ไม่มีอย่างคนอื่นเขา หน้าตาก็กระแดะไปทางแม่ซะส่วนใหญ่แบบผมคบเล่นๆไปก็มีแต่เสียกับเสีย ของเก็บไว้ให้คนที่ผมคิดว่าใช่ถ้าชาตินี้ไม่เจอก็เก็บไว้ให้เนื้อคู่ที่รออยู่ชาติหน้าแล้วกัน
1 {7 v  t9 u3 g% g6 A& D4 d

“กระเพราะไข่ดาวสี่กล่องครับ” ผมสั่งข้าวสิ้นคิดเสร็จก็วิ่งเหยาะข้ามถนนทางรถสวนไปยังเซเว่น-อีเลเว่นอีกฝั่งเพื่อเข้าไปซื้อนมกับน้ำผลไม้ที่หมดตู้เย็นเข้าไปกักตุนไว้ ผมต้องดื่มนมทุกเช้าและน้ำผลไม้ก่อนนอน แม่ผมให้ดื่มมาตั้งแต่เด็กๆเลยกลายเป็นความเคยชิน
0 Z3 U# u( o* u5 H

9 v9 O! t' N6 R* T! Tผมปิดตู้บรรจุเครื่องดื่มตรงหน้าเมื่อได้น้ำผลไม้กล่องใหญ่กับนมขวดขนาดหนึ่งกิลอนแล้วเปิดเข้าไปใหม่เพื่อหยิบน้ำเปล่าขวดใหญ่มาหนึ่งขวด ชำระเงินเสร็จก็ข้ามถนนกลับไปเพื่อไปเอาข้าวแต่ก่อนจะเดินกลับคอนโดผมเลี้ยวเข้าไปซอยที่ตั้งแต่ต้นยันท้ายซอยเป็นร้านขายผ้าทั้งหมด พอถึงสุดซอยก็เลี้ยวซ้ายผ่านตึกแถวสามห้องจะมีตรอกแคบๆเพียงเดินต่อแถวเข้าได้ทีละคนลึกเข้าไปประมาณสักหนึ่งร้อยเมตรจะเป็นทางตัน
$ D( R6 [# }4 m% a/ g0 w0 V! C

ผมไม่ได้เดินเข้าไปในตรอกแค่หยิบข้าวออกจากถุงมาหนึ่งกล่องวางลงบนพื้นปูนซีเมนต์ตามด้วยน้ำเปล่าขวดใหญ่วางไว้คู่กัน เพ่งมองเข้าไปยังตรอกทั้งแคบทั้งมืดและมีกลิ่นเหม็นอับชื้นเห็นเงาตะคุ่มๆให้รู้ว่ามีคนอยู่ผมก็เปล่งเสียงตะโกนเข้าไป

5 `+ D! D0 L  w: e& `6 [- @
& L& }- P8 V. U! ]; h& L“นาย!!ฉันเอาข้าวมาให้นะ!!”


' {" K/ s- P& J6 l; Y- \" s7 {0 a8 |“...” ถึงไม่มีเสียงตอบกลับมาแต่เงาเคลื่อนไหวให้รู้ว่าคนด้านในรับรู้ก็ให้ผมยิ้มบางออกมาได้


2 D0 V3 \( B5 a, {) n' V! ?; Q“ฉันวางไว้ตรงนี้นะ รีบกินล่ะวางไว้นานๆเดี๋ยวมดขึ้น” ผมตะโกนเข้าไปอีกครั้งก่อนจะเดินกลับทางเดิมเพื่อกลับห้องพัก เดินมาถึงปากซอยที่เดินทะลุออกมาเมื่อครู่ก็หันไปมองอีกครั้งก่อนจะเดินเข้าไปในซอยร้านผ้าเพื่อกลับห้องพักจริงๆสักที


# O2 r2 t: C9 q2 lผมเอาอาหารมาให้ชายเร่ร่อนวันนี้ก็วันที่สามแล้ว ผมจะเอาข้าวมาให้เขาทุกเย็น แม้ผมจะสงสารแต่ก็มีขอบเขตพอที่จะเซฟความปลอดภัยของตัวเองด้วย บอกตรงๆว่าผมไม่กล้าจะเข้าไปให้เขาข้างในตรอกนั่น ยอมรับว่ากลัวก็เขาน่ากลัวจริงๆตัวสูงใหญ่ขนาดนั้นถ้าทำอะไรขึ้นมาผมคงสู้แรงไม่ได้
/ X- x7 j, ?7 a2 r) }

2 h6 W) n9 {$ V4 S8 Gผมยังจำวันที่ให้ข้าวเหนียวหมูปิ้งให้ชายเร่ร่อนคนนั้นได้ ตอนนั้นเขาอยู่ริมฟุตบาทเพิ่งโดนเด็กมัธยมผลักล้มก้นจ้ำเบ้าลงไปนั่งกับพื้น เอาจริงๆผมว่าเพราะเขาไม่ค่อยมีแรงมากกว่าถ้าร่างกายแข็งแรงปกติคงไม่ล้มได้ง่ายๆแบบนี้


; t6 ]  l4 a* r1 s! `# W% B1 D2 q) bผมเดินเข้าไปหยุดยืนตรงหน้าก่อนยื่นถุงหมูปิ้งไปให้ เขาเงยมองหน้าก่อนจ้องมาที่ถุงหมูปิ้งแล้วกระชากมันออกไปจากมือผมชันตัวลุกขึ้นก่อนวิ่งหายเข้าไปในซอยผ้า

) g0 c& F4 C) C) E/ u5 _$ U/ a+ d4 S
ตกเย็นฝนเกิดตกระหว่างเดินออกมาจากธนาคารหลังจากไปถอนเงินมา ผมเลยเข้าไปหลบฝนหน้าตึกแถวห้องหนึ่งหันซ้ายแลขวาเพื่อหาทางกลับห้องโดยให้ตัวเองเปียกน้อยที่สุดเพราะดูท่าฝนบ้านี่คงตกอีกนาน
. h' E+ t$ d" H- U0 D
! }$ n0 V/ A+ m, h, m. x+ k
: g+ T9 I4 ]7 u; ]! }, u3 S5 e% d* dแล้วก็ต้องสะดุ้งเมื่อเห็นเงาตะคุ่มผลุบๆโผล่ๆอยู่ตรงซอกตึกที่ผมจำได้ลางๆว่าเป็นทางตันพอมองดีๆหัวใจก็กระตุกวาบ

$ r. Q8 A# w  E6 X, Z9 T$ i8 P% i8 L
ชายเร่ร่อนที่ผมให้หมูปิ้งเมื่อเช้าอยู่ในท่าคลานเข่าแหงนหน้าขึ้นอ้าปากแลบลิ้นออกมาเพื่อรับน้ำฝนที่ไหลลงมาจากกันสาด


ผมรู้สึกหดหู่กับภาพที่เห็นเหลือเกิน


ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาผมก็เอาอาหารมาให้ทุกเย็นที่ตรอกนี้ ตอนแรกกลัวว่าเขาจะไปที่อื่นแล้วหรือเปล่าแต่ก็โล่งใจที่ยังอยู่ที่เดิม ถึงตรอกนี้จะเหม็นอับแต่ก็มีหลังคาจากตึกสองฝั่งเกยกันพอจะเป็นที่หลบแดดหลบฝนได้
: z( |! m) v1 y' t
8 C" Y8 ?" {- N+ s  x! c. w3 |
1 S7 Z$ Y% h- I8 ]$ w: I) f( s/ v- k: Q) fเฮ้อ ผมคงช่วยเขาได้เพียงเท่านี้
+ Q- ~, W0 }& s
! f# G5 q7 I5 X' g3 V$ B; d: p
“ไปนานจังวะ”

9 O: j+ w. a/ {0 j! a% @4 X# ?
* A8 i; S0 B7 P2 e9 M" F“แวะไปธุระนิดหน่อย” ผมส่งถุงข้าวไปให้ไอ้ปอนด์ก่อนชะโงกหน้าผ่านไหล่เข้าไปในห้อง

, o& d/ Q2 C  \' w- ~9 V! k* }3 C# E
“พิณอ่ะ”


; ^" H8 ?9 ^1 O# X! i# g! ]: d“อาบน้ำอยู่”
9 m! `6 f; t5 M" b  Z

& e# ]4 [7 j, J/ u/ K$ a/ d; \6 C. Rผมพยักหน้า ดูแล้วระหว่างผมไปต้องมีซัมติงเกิดขึ้นอีกยกแน่ๆ ถ้าไม่ป้องกันดีๆเชื่อผมสิไม่เกินปีนี้ไอ้ปอนด์ได้เป็นพ่อคนแบบไม่ได้ตั้งตัวแหงๆ
3 i( p! ]1 i7 Z6 I# L$ ?9 R

“ธุระที่ว่าของมึงนี่อะไรวะ”
1 k, u0 N" j6 u4 I% _) Q

7 ?# U6 l, b$ q  B4 ?8 n: k+ P“ก็แวะเอาข้าวไปให้คนเร่ร่อน” ผมบอกมันไปก็ไม่ใช่เรื่องที่ต้องปิดบัง

6 T7 n5 {* E1 e  G1 r9 x
“คนตัวใหญ่ๆนั่นอ่ะนะ”

- l$ I' O- x. r5 v% n
( [6 U! h9 g2 j! y5 M  [7 H0 b* W“อืม”


“ระวังตัวด้วยนะเว้ยกูไม่ได้รังเกียจนะ แต่ของอย่างนี้มันไม่แน่ไม่นอน”
; V( v+ F4 y5 p& J* C6 Q5 a9 q
2 f! z- x  N* X& g$ y
“รู้แล้วน่า”
0 m8 z" x% c3 z+ W
' Q% {2 r7 R* Z3 ?' o9 Z
% p8 t* P, ~* ^( _# J9 ~“ใจดีตลอดเลยน้าน้องคนเล็กเนี่ย” มันส่งมือมาโยกหัวผมพร้อมล้อเลียนผมปัดมือมันออกพลางแยกเขี้ยวใส่

& o* ~' G- [$ m! l/ ~, x! r
“ฮ่าๆได้ยินแม่บ้านพูดกันว่ามาอยู่แถวนี้ได้สองอาทิตย์แล้วนี่หว่าก่อนเราจะย้ายมาอยู่อีก”
6 e8 p- \, m5 `+ X3 t, ]

) R1 z) V) B+ D6 o0 _5 I“อืมกูสงสารเขาว่ะแต่คงช่วยได้เท่านี้”

, s, |  [9 ?0 w9 j
. y5 Y1 v& e' x3 ?“เท่านี้ของมึงนี่ก็ดีกว่าคนอื่นๆแล้ว ให้อะไรก็ไม่เหมือนใช้ชีวิตโว้ย มึงให้มันได้อิ่มท้องทุกวันแบบนี้ก็เหมือนต่อชีวิตให้แล้วโอ้โห สร้างบุญครั้งใหญ่นะเนี่ย ฮ่าๆ”
) C6 g9 q- I) B* i: Z( {

เซ็งมัน!! พูดอะไรเป็นเล่นตลอด!!!


. `& q; I/ [& q7 p0 [. M3 n9 j' ]“คุยกับมึงแล้วปวดกบาลเข้าห้องดีกว่า”
2 v" K* [2 |$ k9 l7 [

$ G' l" T* a+ u( i' o" ]ผมเข้าห้องมาได้ก็จัดการเอาข้าวจากหล่อเทลงจานเทน้ำเปล่าหนึ่งแก้วก่อนมานั่งกินหน้าทีวี ดูรายการโปรดเสร็จก็เข้าไปอาบน้ำขึ้นมานอนอ่านหนังสือเล่นบนเตียงจบไปได้สองบทก็ปิดไฟนอน

% z2 _/ R/ o2 l7 J3 S
ถึงจะหลับตาลงแล้วผมก็ยังอดคิดไปถึงชายเร่ร่อนคนนั้นไม่ได้
# b# U" V0 `4 S
& ?; Y+ k* K! N8 A+ u
8 \6 {6 ^8 n4 [' j( {ดูจากท่าทางแล้วไม่น่าจะใช่คนสติไม่ดี คนติดยาอะไรแบบนั้นแต่จะว่าเป็นคนปกติเร่ร่อนไม่มีที่อยู่ก็ไม่ใช่อีก แววตาที่ซ่อนอยู่ภายใต้ใบหน้ามอมแมมกลับดูว่างเปล่า


( K" x" _8 ^) J- `0 q, V8 lมันต่างจากแววตาของคนเร่ร่อนทั่วไปที่ผมเคยเห็นความเศร้า หมดหวัง หว่าเหว่ ผมไม่เห็นในดวงตาคู่นั้นเลย

0 J/ T1 {3 D- l2 m
แววตาคู่นั้นไม่สะท้อนอะไรเลย...นอกจาก ‘ความว่างเปล่า’ จริงๆ

& u3 s4 F0 P4 X* [: U3 L
! B+ O7 Y% G9 I

sa99

ขอบคุณครับ

tan2

น่าสนใจดีครับ รอตอนต่อไปอยู่นะครับ

pai_2552

ขอบคุณครับ

minone

รอลุ้น​ ตอน​ต่อไป​นะ​ครับ​

franklovefluk

ขอบคุณ​ครับ​

ao69

ชอบ

kabuki

เหมือนเคยอ่านเมื่อนานแล้ว แต่ยังอยากอ่านอีก

takeshi

ขอบคุณครับ

gaybin

รอติดตามนะครับ

mm2013

ขอบคุณครับ

Phol_th

ชอบนะ รอต่อ

rowetszaa

ขอบคุณครับ

lekthai

น่าสนใจๆ  

blackorchid

รอตอนต่อไปเด้อ

nuangnut1996

ขอบคุณครับ

redboy

เอาใจช่วย

ardent

ชอบครับ ขอบคุณครับ

Sang27

ขอบคุณครับ
* M' {1 c1 a+ ^

KBKK

น่าติดตามๆครับ