|
47 : วันหวยออก กลัวลี่เจ็บ ไม่อยากให้ลี่เจ็บ 1 หลังจากนั้นกิจวัตรก็จะ แบบเดิมที่เล่าให้ฟัง..เรียนสาย เรียนบ่าย กินข้าว กลับบ้าน ... ลี่ก็จะมีเสียวๆ โดนเจ้าพี เขม่นเรื่อง ยา หน่อยๆ .. ยาก็ชอบมา แบบ ใช้ปากกาเคาะหัวลี่ เวลางงๆ ลี่ก็จะกลัวเจ้าพี มันเขม่น..เดวมาน้อยใจลี่อีก... เจ้าพีเหมือนไม่ชอบให้ ยา มายุ่งกับตัวลี่ ...... เวลาผ่านไป จนอีกไม่นาน ก็จะสงกรานต์แล้ว.. เจ้าพีกับลี่ ก็ลุ้น.. จะพูดว่าลี่ลุ้นซะเนื้อเต้นด้วยก็ยังได้เลย จำได้เลยว่า ลี่อยากไปนอนกางเต็นท์ ริมทะเล กับบ้านเจ้าพี มากๆๆๆๆๆ ตอนนั้นยังไม่คิดเลยนะ ว่าถ้าบ้านเจ้าพีให้ไป แล้วจะขอป๊ากับอาม่ายังไง คิดว่า ยังไงซะเจ้าพี มีวิธีขอบ้านลี่ให้ไปด้วยได้แน่..เรื่องฉอเลาะกับผู้ใหญ่ เข้าหาผู้ใหญ่ เจ้าพีเก่ง พีมันมีวิธีของมันเข้าหาผู้ใหญ่ได้ดีมากๆเลยล่ะ... ยิ่งบ้านลี่โอเคกับพี ลี่เลยไม่กลัวว่าถ้าพีมันพูดให้ แล้วลี่จะไม่ได้ไป.. ......แต่พีกับลี่ กลัวขอป๊าพี แล้วป๊าไม่ตอบมากกว่า... ป๊าเจ้าพีสำหรับลี่ ถึงลี่จะรู้สึกว่า สนิทกันมากขึ้น แต่ลี่ยังกลัวๆ เกรงๆ เพราะข้างนอก ป๊าพีเค้าดูเป็นคนดุ ก็จะมีคุยกับพีตลอดประมาณว่า... “ พี .. “ “ ว่า “ “ ลี่จะได้ไปด้วยมั้ยอ่ะ “ “ ลี่อยากไปมั้ยล่ะ “ “ อยากไปสิ “ “ ถ้าพีขอให้ แล้วห้ามดื้อกับพีนะ สัญญาก่อน “ “ สัญญาตั้งนานแล้ว “ “ ทุกทีอ่ะ ไม่ดื้อ ก็ดื้อตลอด “ “ แต่ พีก็ยังไม่กล้าเข้าไปขอเลยอ่ะ “ ประมาณนี้เลย จนเวลามันงวดเข้ามา.. ลี่ก็ยิ่งเร่งเจ้าพี .. ขอให้หน่อย ขอให้หน่อย... พีมันก็เกร็งป๊าเค้าเองด้วย ......วันนึงตอนเย็น หลังจากที่เรียนเสร็จ แล้ว คืนนั้น ลี่น่ะ ไม่ได้กลับบ้านตัวเอง จำได้เลยว่า คืนนั้นต้องไปนอนบ้านพี จำได้เพราะพอเรียนเสร็จออกมาจะกลับบ้าน. พอออกจาก ที่ติว ลี่ก็จะมองรอบๆก่อน.. บางครั้งลี่ เห็นเองเลยนะ ว่า เหมือนมร. ยืนมอง อยู่อีกฝั่ง.. แต่เค้า ไม่กล้าเข้ามาทักลี่.. แค่ยืนมอง ตอนนั้นลี่ ก็ทำตัวไม่ถูก.. มีแต่บอกเจ้าพีว่า “ ลี่กลัว มร.อ่ะ “ “ มี พีอยู่ กลัวไร “ วันนั้นมร.ก็เหมือนมาดักรอ อยากคุยกับลี่มั้ง..ไม่แน่ใจ ......แล้วภาพนี้มันจำเลยนะ สำหรับลี่.. ......เด็กสองคน แต่ละคน มีกระเป๋ากีต้าร์คนละใบ กระเป๋าเป้อีกคนละใบ.. พอออกมาจากที่ติว พีมันเห็น มร.ก่อน พีมันก็ทำหน้าที่เหมือนพี่ เหมือนผู้ปกครองมากเลย -*- .. เอามือมาจับข้อมือลี่.. แล้วจูงมือเดินไปที่รถเลย .. ถามว่าทำไมจำได้...ก็เพราะม๊าพี แซว พอถึงรถ ม๊าพี เค้าก็คงเห็นแล้วล่ะ... พอขึ้นรถปุ๊บ ม๊าพี พูดเลยประมาณว่า ” พี พาน้องไปเรียนมา วันนี้เป็นไงบ้างลูก “ ประมาณนี้เลย.. พีก็จะรู้กับลี่.. แค่สองคน.. ก็จะหัวเราะๆ ยิ้มๆไป.. ......เย็นวันนั้นน่ะ.. ที่จะไปนอนบ้านเจ้าพี.. ที่ทำให้จำได้แม่น เพราะมันมีเหตุการณ์เกิดขึ้นที่ลี่ไม่เคยลืมเลย.. .. หลังจากขึ้นรถ พีมันก็ถามม๊า ประมาณว่าจะขอป๊าเอาลี่ไปทะเลด้วย.. ม๊าว่าไง.. ม๊าตอบแค่ว่า พีต้องขอป๊าเอง .. พีมันก็งอแง ให้ม๊าช่วยพูด.. ม๊าบอกประมาณว่า ถ้าป๊าเค้ามีเหตุผลอะไรก็จะบอกมา แล้วนี่มาบอกใกล้ๆแล้ว ระวังป๊าไม่ให้ไป เพราะเราไม่ได้บอกบ้านลี่ ยิ่งใกล้ยิ่งยากนะ พีก็กล้าขอป๊าไปเลย... ม๊าบอกประมาณนี้เลย ......ถึงบ้านเจ้าพี ก็รอกินข้าว... เย็นนั้น มันดู ล่ก อะไรก็ล่ก ไปหมด.. ทั้งพี กับลี่.. รู้เลยว่า เอาจริงๆ ที่เห็นว่า พีสนิทกับป๊า แต่พีมันก็กลัวป๊ามากเหมือนกับลี่น่ะแหละ ......แล้วก็ถึงเวลากินข้าว.. พีมันก็ ฉึกฉัก มาก.. พูดไม่ถูก.. พีมันบอกลี่ จัดแจงให้ลี่ทำโน่นนี่... ลี่ตักข้าว เอาข้าวไปวางที่โต๊ะซิ.. ลี่เอาแก้วน้ำมายัง.. เตรียมตัวน่ะ.. พีกับลี่ ดูตื่นเต้น... ม๊าเจ้าพี ก็เห็นอยู่นะ ม๊าเจ้าพี ยิ้มๆ ขำๆ บอกประมาณว่า “ นี่.. ไม่ต้องขนาดนั้น พีก็ขอป๊าไป แค่นั้นเอง ทำอย่างกับ ไปทำผิดอะไรมา ถ้าไม่ได้ไปก็คือไม่ได้ “ “ แต่ถ้าลี่ ไม่ได้ไป พีเสียใจนิ “ ม๊าก็จะแค่ยิ้มๆ..ประมาณนี้เลย ......ป๊าก็ขึ้นมากินข้าว ตามเวลาเป๊ะ.. นั่งกินข้าวกัน.. เหมือนเดิม พี นั่งข้างลี่.. ตรงข้ามพีเป็นป๊า ตรงข้ามลี่เป็นม๊า... ตอนกิน มันเกร็งมั้ง.. ไม่กล้าถาม ป๊าดันชวนม๊าคุยเรื่องรถ เรื่องคนงาน จำได้เลยว่า พีมันก็ไม่มีเวลาแทรกถาม.. จนกินเสร็จ.. พีมันก็เอามือมาแตะๆ ขาลี่แล้วล่ะ.. เห็นแล้วว่าป๊ากินเสร็จแล้ว.. ......พีมันก็เริ่มเลย..ถามป๊าเค้าประมาณว่า “ ป๊าคับ เอ่อ ป๊า เรื่องไปทะเล “ “ ว่าไง ทำไมล่ะ “ “ ป๊า บอกว่า ปีนี้เราไปกันกี่คนอ่ะ “ “ ก็ พี ป๊า ม๊าไง “ ......“ เหรอ แล้วถ้าพีจะขอ.... “ แล้วพีมันเงียบ !!! จังหวะเหมือนเครื่องค้างมาก.. พีมันนิ่งไม่พูดต่อ... ลี่ถึงรู้ว่า เจ้าพีกับลี่ เรื่องกลัวป๊า ไม่ต่างกัน .......จำได้ว่า ม๊าก็เลยเสริม “ พี ก็บอกป๊าไป “ ป๊าก็เลยถามว่า “ พี ว่าไง ขออะไร นะ. “ ... “ ป๊า ..ถ้าเราไปกัน พีขอให้เอา ลี่ไปด้วยได้มั้ย “ ป๊าก็นั่งมอง หน้าพีแล้วก็มองลี่.. “ ลี่เค้าอยากไปเหรอ หรือเราอยากให้ลี่ไป “ พีมันก็รีบบอก “ ลี่อยากไปครับป๊า “ “ แล้วพีอยากให้ลี่ไปด้วยใช่มั้ยล่ะ “ “ พีก็อยาก “ ประมาณนี้เลย .. .......แล้วป๊าดันบอกประมาณว่า “ ขอป๊าคิดก่อน “ แล้วป๊าลุกขึ้น เดินเข้าไปในห้องดนตรี ตอนนั้น พีกับลี่ ก็นั่งที่โต๊ะกินข้าว เซ็งนิดๆ ป๊าไม่ตอบ ไม่พูดอะไรต่อ... ม๊าก็เลยบอกพี ไปประมาณว่า “ ป๊ายังไม่ได้ปฏิเสธ “ “ แต่ป๊าเงียบอ่ะ ปกติ ขออะไรไม่ได้ ป๊าจะแบบเนี้ย อ่ะ “ “ พีก็ตามเข้าไป ขออีกทีสิ ถ้าไม่ให้ ป๊าบางทีจะบอกเลย ไปสิตามไป “ ม๊าเจ้าพียุ ให้เจ้าพีน่ะ กล้าๆเลย... พีก็เลยชวนลี่ ตามป๊าไปในห้อง ......ในห้องดนตรี พีมันก็ถามอีก “ ป๊า ขอลี่ไปด้วย นะป๊านะ “ ป๊าก็บอกว่า “ วันนี้ วันหวยออกดีมั้ยพี ถ้าพีขยันซ้อมมา.. แล้วทำได้ พีเล่นได้หรือยัง ถ้าทำได้ ป๊าก็คิดว่าได้นะถ้าลี่จะไปด้วย “ พีมันก็บอกประมาณว่า “ ได้ๆๆ “ …...ลี่ตอนนั้นได้แต่ อึ้ง... คืออะไร ??? วันหวยออก ??? .... . ......ลี่มารู้ก็วันนี้แหละ ..ครอบครัวดนตรี ครอบครัวนี้.. . จะมีวันที่ เค้ากำหนดกันขึ้นมา แบบตามใจป๊า ตามใจป๊า ตามใจป๊า ตามใจป๊า !!! เป็นวันระหว่างเจ้าพีกับป๊าเค้า.. ประมาณ 14-20 วัน กำหนดเพลง แล้วซ้อม แล้วมาเล่นด้วยกัน .. ถ้าทำไม่ได้ มีลงโทษ ถ้าทำได้ มีรางวัล... ป๊าเจ้าพี บีบให้พีมันได้เล่นเพลงใหม่ๆ ขยันๆ ซ้อม ...ตอนแรกที่รู้ ลี่อึ้งเลย.. ไม่แปลกเลยว่าทำไม พี มันเล่นเพลงได้เยอะมาก... อย่างน้อย เดือนนึงก็ได้ เพลง 1-2 เพลงแล้ว. ไม่รวมที่ต้องซ้อม ต้องเรียนตามปกติของพีมันด้วย ......พอป๊าบอกว่าวันหวยออกนะ.. พีมันก็ปรี่ออกไปเรียก ม๊า ลากลี่ไปด้วย.. ตอนนั้นลี่ก็มัวแต่งง เรื่องวันหวยออก... .. “ ม๊า ม๊า ..ป๊าบอกว่า วันหวยออก ถ้าพีทำได้ ป๊าให้ลี่ไปด้วยนะ “ “ เหรอ พีซ้อมแล้วยัง จะทำได้มั้ยล่ะ “ “ พี ว่าพีทำได้ “ แล้วพีมันก็บอกลี่ “ พีเอาลี่ไปเที่ยวทะเลกับพีได้แน่ .. “ ประมาณนั้นเลย ......แล้วเราก็เดินเข้ามา นั่งตรงเก้าอี้ ในห้อง ม๊าเจ้าพี กับลี่ก็รอนั่งฟัง.. ......เพลง วันนั้น ที่พีกับป๊าเค้าเล่นน่ะ... ชื่อเพลง.. “ เรื่องจริง “ ซึ่งลี่ก็เหมือนเดิมเลย.. ลี่ไม่ได้สายฟังเพลง ไม่ได้สายดนตรีอยู่แล้ว .. เพลงอะไรนะ ได้แต่คิดในใจ... ......เป็นวันหวยออก ครั้งแรก ที่มีลี่รวมอยู่ด้วย.. เจ้าพีเล่นคีย์บอร์ด ป๊าเล่นกีต้าร์กับร้อง แล้วมีพีมันช่วยร้องด้วยนิดหน่อย... ม๊ากับลี่นั่งฟัง.. ......พอเริ่มเพลงมา..ม๊าเริ่มอัดคลิป สองพ่อลูกที่เริ่มเล่น ตอนนั้นลี่ตื่นเต้นนะ เพราะไม่รู้ว่ามันคืออะไรของบ้านนี้ ......ตอนได้ฟัง.. ตอนนั้น.. ความรู้สึกลี่ ไม่รู้จะลงรายละเอียดยังไงดี.. ......เสียงที่เจ้าพีมันร้อง “ สำหรับฉันนั้นเธอคือทุกสิ่ง .....เป็นแรงบันดาลใจเป็นทุกทุกอย่าง “ “ ว่าสำหรับฉันนั้นเธอคือทุกสิ่ง .......เป็นแรงบันดาลใจเป็นทุกทุกอย่าง เธอเชื่อมั้ยฉันเห็นภาพที่สวยงามของชีวิต .... แม้ว่าเรายังไม่ทันได้รู้จัก กันเลย “ คนอื่นฟังเพลงนี้ จำเนื้อเพลงคำไหนได้หรือไม่ได้ ฟังแล้วเพราะ หรือไม่เลย.. อาจจะดังสำหรับใคร หรือไม่ดังเลย สำหรับอีกหลายๆ คน.....ลี่ไม่รู้นะ.. แต่ตอนนั้น เสียงเจ้าพี แหลมๆ หน่อย.. ท่อนนี้มันทำให้ ลี่ จำเพลงนี้ได้.. ตอนที่ป๊ากับเจ้าพี เล่นกันวันหวยออกครั้งแรก ของลี่.. คือมันแบบ ... สุดสุดไปเลย .......ครอบครัวนี้ บ้านนี้ เหมือนเป็นแรงบันดาลใจ ของลี่ เลยล่ะ .......ป๊ากับเจ้าพี.. เล่นจบเพลง.. เจ้าพี มันดีใจมากๆ.. วิ่งมาดีใจกับลี่ บอกประมาณ เจ๋งไปเลย เยสสสส ตามประสามันเลยล่ะ.. โดด โดด โย่ว ของมัน... ม๊ากับป๊าก็ยิ้มๆ... พีมันก็พูดประมาณว่า “ ป๊าบอกแล้ว ว่า พีเล่นได้ ให้ลี่ไปด้วย “ ... ป๊าดันพูดว่า.. “ แต่ .... “ พีมันอารมณ์เปลี่ยน ลี่อารมณ์ค้างเลยตอนนั้น ป๊าบอกว่า “ ป๊าให้ไป...ทีจริง ลี่น่ะเหมือน เด็กบ้านนี้แล้วล่ะ แต่.. บ้านเรามีกฎนะ พี.. เราจะได้อะไร ต้องลงมือทำ.. พีอยากได้อะไร ป๊ายังให้พีพยายามเลย.. ไม่มีอะไรได้มาฟรีๆ นะ พี... “ พีมันก็ประมาณ “ แล้วไงอ่ะ ป๊า “ “ ลี่ก็ต้องเล่นด้วยสิ.. เพลงอะไรก็ได้ ที่ไม่ใช่ เพลงในหนังสือ อินนิเชียลเปียโนของพีนะ.. อันนั้นมันซ้อมตลอด ไม่เอา “ พีมันอารมณ์เปลี่ยนเลยล่ะ “ โห ป๊าไม่บอกก่อน อย่างงี้ ก็เหมือน ลี่ไม่ได้ไปอยู่ดี “ ….. พีมันเริ่มหน้าเสียๆ หน่อย กลัวลี่ไม่ได้ไป แล้วลี่จะเล่นยังไง เพลงไหน ตอนนั้น ลี่ก็เซ็งเลย... ม๊าเจ้าพีบอกลี่ประมาณว่า “ ได้ซ้อมมั้ย ที่โทรคุยกับม๊าน่ะ ถ้าซ้อมมา ม๊าว่า ลี่น่าจะทำได้ ป๊าไม่ได้ต้องการ ถูกทั้งหมดขนาดนั้น ลี่ลองเล่นสิ “ พีมันก็ถามๆ ” ม๊ากับลี่ อะไรกันอ่ะ “ “ ลี่กลัว “ “ ลี่กับม๊าคุยอะไรกันอ่ะ พี งง “ ประมาณนี้เลย.... .......คือเรื่องที่ ลี่ซ้อมเพลง ที่จะเล่นเผื่อไปคาราโอเกะ อันนี้ เจ้าพีมันไม่เคยได้ยิน มีน้าชัยสอนให้.. เล่นให้ดู ตอนที่เจ้าพี เรียนกลอง.. อาจจะเคยได้ยินแวปๆ.. แต่เป็นเพลง ที่ม๊าชอบมากกว่า... พีมันก็คิดว่าเพลงนั้น.. พีมันก็เลยบอกว่า “ อ๋ออ ใช่ งั้น ลี่เล่น เพลงที่ม๊า ชอบสิ จำได้ว่าลี่เคยเล่น พีได้ยิน ลี่น่าจะเล่นได้.” แล้ว พีมันก็เหมือนกลับมามีความหวังอีกครั้งมั้ง พีมันบอก “ ลี่ทำได้ ลองๆ “ ลี่ก็บอกไปประมาณว่า “ ครับม๊าป๊า เดวลองเล่นดู “ ป๊าเจ้าพี ม๊าพี.. ก็ไปนั่งที่เก้าอี้... พีมันก็ยืนลุ้น.. ข้างลี่... .......ลี่บอกประมาณว่า “ ป๊าช่วยร้องด้วยนะคับ “ พีมันก็ “ ทำไมต้องป๊าร้องอ่ะ “ ม๊าก็ทำมือแบบจุ๊จุ๊ ปาก ไม่ให้พีมันพูด กวนสมาธิลี่... ป๊าก็ยิ้มๆ... ลี่ไม่รู้ว่า ม๊าไปเล่าให้ป๊าฟังบ้างหรือเปล่านะ.. เพราะป๊านั่งมอง แล้วแค่ยิ้มๆ... ภาพพวกนี้ ลี่ไม่เคยลืม.. เพราะเป็น วันหวยออก ครั้งแรกของบ้านนี้ที่ลี่อยู่ด้วยน่ะ ...... ลี่เลยเล่นเพลงนี้ “ เดินด้วยกันไหม ของ Past Tales “ ลี่ค่อยๆ ตั้งสติ ค่อยๆ เริ่มเล่น... “ แค่อยากมีใครมาเดินด้วยกัน …. อยากมีคนกอดฉันเวลาหวั่นไหว อยากให้เขามาคอยปลอบใจเมื่อยามเราเหงา .....อยากมีเธอนั้นคอยเคียงข้างกัน แบ่งปันความฝันที่มีของเรา .....และความทุกข์ก็คงแบ่งเบาแค่เราเดินด้วยกัน “ ......ตอนลี่เริ่มเล่น.. ป๊าได้ยิน .. ม๊าได้ยิน.. พีมันก็ได้ยิน... เหมือนพีมัน งง อึ้งๆ... แต่อย่างเจ้าพีน่ะ มันจำได้แน่ๆว่าเพลงอะไร ยิ่งเป็นเพลงที่ ป๊าตัวเองชอบด้วยแล้ว.. พีมันน่ะรู้แน่ๆ ... ลี่ไม่ได้มองหน้ามันนะตอนนั้น.. ว่ามันยิ้มหรือว่าอะไร.. รู้แต่ว่า.. พอลี่เริ่มเล่น ช่วงแรกมีผิดแหละ ลี่เพิ่งเรียนไม่นานเอง.. แต่ป๊ากับม๊าเจ้าพี ดูเหมือนนั่งเอาใจช่วยนะ ลี่รู้สึกอย่างนั้น จากอาการที่เค้าแสดงออกมา เวลาลี่มองไปทางป๊าม๊ามันบอกลี่.. เพราะพอลี่เล่นได้แปปนึง.. ป๊าก็ร้องเพลงคลอตาม ที่ลี่พยายามเล่นไปด้วย.. ตอนนั้นเหมือนได้ยินเสียงเจ้าพีด้วย.. แต่ตอนนั้นน่ะจำได้เลยว่า มือลี่น่ะ แทบแข็ง นิ้วแข็ง มือไม่ค่อยไปตามใจที่คิด ตามที่ซ้อมมาเลย... ลี่ก็เอาจนจบเพลง... พอจบเพลง เจ้าพีก็มากอดๆ.. ลี่ก็กอดมันกลับ.. .......วันหวยออก ครั้งแรก ของบ้านนี้ ที่มี ลี่ ร่วมออกหวยด้วย.. ลี่ไม่เคยลืมเลย...ลี่ยอมรับเลยว่า ลี่รักครอบครัวนี้ ครอบครัวนี้ ให้อะไรกับลี่เยอะเลย .......พอเสร็จป๊าก็เลยบอกว่า “ ก็แค่เนี้ย เดวป๊าบอกพ่อลี่ให้นะ..ว่าลี่ไปด้วย “ ป๊าพูดประมาณนี้.. พีกับลี่ ก็กระโดดดีใจกัน...พีมันก็กวนๆ ลี่เลย “ ไอ่กระจึ๋งลี่.. ทำได้ด้วย “ ป๊าเลยถามประมาณ อะไรคือกระจึ๋ง .......พีมันก็บอกว่า “ กระจึ๋ง แปลว่า เล็กๆ ตัวเล็ก ไงป๊า “ ป๊าม๊าก็เลยยิ้มๆ ... แล้วป๊าเจ้าพีน่ะ ดันแซวลี่ ........จำได้เลยเพราะว่า ป๊าบอกว่า “ ป๊านึกว่ากระเจี๊ยว ของเจ้าลี่ กระจึ๋ง.. “ ลี่ก็ หืมมม พีกับม๊าหัวเราะท้องแข็งเลย... กับคำว่า ป๊านึกว่า กระเจี๊ยวลี่กระจึ๋ง .. พีมันก็เลยแกล้งเอามือมาจับ.. ลี่ก็งอตัวหลบเพราะเจ้าพีมันจับเจี๊ยวลี่ ต่อหน้าป๊าม๊าเลย... แล้วมันก็ เหมือนเดิม กวนๆมุกมันประจำ ประมาณว่า “ จับไม่โดนเลยอ่ะป๊า เจี๊ยวลี่กระจึ๋งนึงจริงๆด้วย ...” ป๊าม๊าก็ยิ้มๆ .. ม๊าก็เลยบอก “ เล่นอะไรกันเนี่ย สองหนุ่ม เดวจะโดน ทะลึ่ง “ ประมาณนี้เลย ........ป๊าก็บ่นพี มันว่า “ พี นี่นะ... ไม่เชื่อใจลี่เลยเหรอ เพื่อนกัน ภาษาอะไร “ แล้วก็ออกมา จากห้องดนตรี มากินขนมกัน ป๊าน่ะ มานั่งคุย เหมือนสัมภาษณ์ลี่เลยว่า รู้จักเพลงนี้ได้ไง.. ทำไมเล่นเพลงนี้..ม๊ากับเจ้าพีมันก็มานั่งฟัง.. ลี่ก็เล่าให้ฟังประมาณว่า อยากเล่นให้ป๊า กับม๊า แล้วก็พีได้ร้องบ้าง แบบลี่เป็นคนเล่นเอง ถามเพลงจากม๊า ม๊าก็บอกๆมา.. ลี่ให้น้าชัยสอนช่วงเจ้าพีเรียนกลอง..เล่าๆอธิบายให้ฟังไป.. ...ป๊าเลยแซวม๊าประมาณ “ แหม.. ลี่นะ มีม๊าคอยเอาใจช่วย คอยบอก ขนาดนั้นเลย ป๊าบอกพีแล้วนะ ว่า พีน่ะตกกระป๋องแน่ๆ เชื่อป๊าเหอะ “ พีมันก็หัวเราะๆ... | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2020-3-15 19:14:14
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2020-3-15 19:45:56
โพสต์ 2020-3-15 19:51:06
โพสต์ 2020-3-15 21:47:15
โพสต์ 2020-3-16 00:25:58