เด็กชายลี่ 38 : ครอบครัว 1

billy-suwi

38  ครอบครัว 1

.....ป๊าเจ้าพี ห้ามไม่ให้ลี่ไปที่บ้าน จนกว่า ป๊าจะคิดว่าพีเป็นเด็กดีแล้ว.. ซึ่งเอาจริงๆ ลี่ไปอยู่มา 2-3 วัน.. แล้วก็กลับมาอยู่ที่บ้านตัวเอง  4-5 วัน..เพิ่งจะวนมาครบสัปดาห์ที่จะต้องไป แต่ไม่ได้ไป... แค่วันแรกที่จะไปแล้วไม่ได้ไป.. ต่างคนต่างรอลุ้นกัน  รอจนสายๆ  ลี่เองอยากรู้ว่าจะได้ไปรึเปล่า  จำไม่ได้ว่าใครโทรหาใคร... รู้แค่เจ้าพีบอกประมาณว่า  ป๊ายังไม่บอกอะไรเลย คงไม่ได้มาเจอกัน พีเซ็ง  ประมาณนี้..

.....ลี่เลยต้องอยู่บ้าน ช่วยอาม่า ทำงานโน่นนี่ไป ...กับซ้อมเอง

.....ม๊าเจ้าพีเป็นคนโทรมาคุยกับอาม่าลี่ ว่า พอดีช่วงนี้ติดธุระถ้าจะให้ไปเดว จะให้คนมารับลี่ที่บ้าน.. อาม่าบอกลี่ประมาณนี้   ซึ่งก่อนหน้านั้น  ม๊าเจ้าพีโทรหาลี่..บอกประมาณว่า  “ จะบอกว่าที่บ้านติดธุระนะ ลี่เลยไปไม่ได้.. ที่บอกแบบนี้ เพราะอยากให้อาม่ากับพ่อลี่สบายใจ ไม่อยากให้กังวล .. ต่อไป ลี่จะไปไหนกับพี จะทำอะไรกัน ต้องบอก คอยห้าม คอยเตือน  ไม่ใช่พากันเกเร  หรือลี่ว่าจะให้ม๊าบอกตรงๆ “  ลี่ตอนนั้นก็รู้แหละว่า ถ้าบอกตรงๆ ลี่โดนตีแน่.. แล้วก็อาจจะไม่ได้ไปบ้านพีอีก.. เลยบอกม๊าเจ้าพีไปว่า ...” ไม่อยากให้พ่อกับอาม่ารู้ คับม๊า...” ประมาณนี้เลย  ม๊าเลยบอกว่า ถ้าป๊าพีหายโกรธเดวจะมารับนะ

.....วันแรกผ่านไป.. วันที่สองกำลังจะผ่านไป.. ป๊าก็ยังไม่บอกว่าให้ไป..... ลี่เลยอยู่บ้าน ซ้อมเอง ไม่ก็โดนอาม่าหนีบไปข้างนอกด้วย  ลี่ก็คุยทางโทรกับเจ้าพี  เช้า กลางวัน เย็น “ ลี่ทำไร “ “ ไม่ได้ทำอะไร นอนในห้อง “ “ ทำไมไม่ซ้อมล่ะ พี เบื่อมากเลย เดวพีต้องไปขยันให้ป๊าเห็นหน่อย " “ อะไรอ่ะ ขยันให้ป๊าเห็น “ “ ม๊าบอกพี ว่า ขยันๆ ให้ป๊าเห็น เดวป๊าก็ให้ลี่มา “  ประมาณนี้.. พีมันพยายามสร้างภาพ มากๆ ขยันซ้อม ให้ป๊าเจ้าพี ใจอ่อน  ตามที่ม๊าพีบอก   แต่สุดท้ายวันที่สองก็ยังไม่ได้ไป... วันสุดท้ายที่จะได้ไปบ้านเจ้าพี ก็ไม่ได้ไป..... แล้วก็ต่างคนต่างอยู่บ้านตัวเองละ..

.....หลังจากนั้น ไม่พีโทรมา ลี่ก็โทรไป คุยเล่นกันทุกวัน  พีมันก็เล่าให้ฟัง ว่า เจ้าพีมันทำไรบ้าง.. เพราะลี่ถามๆไปทำไรบ้าง  พีมันก็บอกว่า ซ้อมเปียโน กลอง  แล้วถ้าว่าง เบื่อๆ มันก็จะไปเล่น ตรงบ่อปลาหลังออฟฟิศ .. ขี่จักรยาน.. ไปหลังบ้าน ...

.....ผ่านไป มีช่วงวันที่เหมือนเจ้าพี มันหายไป.. โทรไปก็ไม่รับ ลี่ก็รู้สึกแปลกๆ โทรไปยิกๆ  พีก็ไม่ได้รับ เห็นเจ้าพี หายไปเลยตัดสินใจโทรไปหาม๊าพี.. พอม๊าพีรับสาย ลี่ก็ “ สวัสดีคับ ม๊า นี่ลี่เอง “ “ ว่าไงลี่ “ “  ม๊าคับ ทำไมโทรไปแล้ว พีไม่รับสายลี่เลย “ “ เจ้าพี เพิ่งโดนป๊าริบมือถือ  ดันมีอารมณ์ใส่ป๊า .. ป๊าเค้าเลยยึดมือถือ เดวลี่คุยกับพีนะ  “  “ คับ ม๊า “ ม๊าก็เอามือถือไปให้เจ้าพี   

.....ลี่ก็ประมาณ “  พีเป็นไงบ้าง โทรหาไม่รับ “ “ อืออ พี โดนยึดมือถือ ...“ “ เม๊ะน่า โทรหาไม่มีใครรับเลย  “  ลี่รู้สึกเลยว่า พีมันเศร้า ตอนนั้นก็เลยไม่รู้ใครที่ติดกันจริงๆ  เพราะสุดท้าย มันคือต่างคนต่างติดกัน..

…..พีบอกลี่ประมาณ “ เหมือน ป๊า จะไม่ให้พี  เจอลี่แล้ว “ แล้วพีมันก็เสียงเปลี่ยน เสียงเหมือนจะร้องไห้ ...

ลี่เลย บอกไปแค่ว่า “  ร้องทำไม พีเด็กน้อย  เอ้ยยย “  มันก็ บอกแค่ เหมือนป๊าจะไม่ให้เจอลี่  เริ่มสะอึกสะอื้น... ม๊าเค้าก็น่าจะนั่ง อยู่ตรงนั้นแหละ บอกว่า “ ร้องไมพี โตแล้ว  “   พีมันก็เถียงๆ ม๊าเค้า ประมาณว่า “ ป๊าจะไม่ให้เจอลี่แล้ว ใช่มั้ยล่ะ “ “ พี  ฟังอยู่รึเปล่า “ “ ฟังอยู่ “ “ อย่าร้องไห้ดิ  ทำตัวดีดี  เดวก็ได้เจอ ไปใส่อารมณ์กับป๊าใช่มั้ยล่ะ.. พียังดี แค่โดนริบมือถือ  ถ้าเป็น ลี่นะ.. โดนไล่ฟาด โดนไล่เตะ จรเข้ฟาดหาง แล้วนะ “  พีมันก็เหมือนหลุดขำ “ เว่อร์ละ.. พ่อลี่ ไม่ถึงขนาด ไล่ฟาด จรเข้ฟาดหาง มั้ง   “ “ เอ๋าจริงๆๆ  พ่อลี่ดุ...เดวไว้เจอกัน พี่ลี่ จะดูแลน้องพีเอง “  “  พีเป็นพี่ ไม่ใช่ พี เป็นน้อง  “ “ ขี้แย แบบนี้เป็นพี่ ลี่ ไม่ได้หรอก เชื่อสิ... “ มันก็เถียงๆๆๆ ประมาณนี้เลย ... กลายเป็นมาเถียงกันใครเป็นพี่ ใครเป็นน้อง....

.....ลี่เลยบอกพีมันไป “ พี.. ไปขอโทษป๊าดิ.. “ “ อืออ ขอโทษไปแล้ว “ “ ดีมาก.. “ “ ทำผิดต้องยอมรับผิด ขอโทษแล้วใช่มั้ย.. “  “  พีขอโทษแล้ว แล้วลี่น่ะ มาสั่งพีใหญ่เลยนะ “ ประมาณนี้เลย..เพราะ ถ้าเป็นลี่ ทำผิดแล้ว ไม่ยอมรับ พ่อลี่จับได้.. โดนฟาดอ่วม ผิดแล้วต้องยอมรับผิดขอโทษ  ลี่เลยบอกเจ้าพีมันไป.. แล้วม๊าเค้า น่าจะจับใจความได้คร่าวๆ

.....คุยได้พักใหญ่... เจ้าพีมันต้องมีเรียน มีทำอะไรมั้ง  ก็เลยบายๆ กัน   ม๊าเลยไล่เจ้าพีไป... ม๊าเจ้าพีมาคุยกับลี่แทน.. “ แสบพอกันทั้งคู่ อย่างที่ป๊าบอกน่ะ  ..แหย่กันไปมาเรื่องพี่น้อง อยู่เนี่ย.. ดีแล้วล่ะ เป็นเพื่อนกันต้องเตือนกันแบบนี้แหละ  บอกให้ พีไปขอโทษป๊าเหรอลี่ “ “ ใช่ครับม๊า.. “ แล้วก็วางสายกันไป..  

.....ช่วงบ่ายๆ อีกสักวันสองวัน...  ลี่ก็ซ้อมของลี่ไปเอง ข้างล่าง ตรงโต๊ะกินข้าว... บ่ายแก่ๆแล้ว ตอนนั้นก็นึกแค่ว่าไม่ได้ไปอีกอยู่แล้ว  กิจวัตรก็คือ รออาม่าปิดร้าน กินข้าวเย็น อาบน้ำ ดูหนัง นอน.. ประมาณนั้นเลย..

จังหวะที่ลี่นั่งเล่น  ไปเรื่อยๆ.. ซ้อมเพลง ที่เจ้าพีให้หนังสือมาต้องซ้อม เพื่อให้ชินกับโน้ต  สลับไปสลับมากับ เพลงที่ อยากเล่นให้ม๊าเจ้าพี... อาม่า ก็นั่งหน้าบ้านหน้าร้าน...  อาม่าก็ตะโกนมาจากหน้าบ้าน  “  ลี่..  มีคนมา ไปแต่งตัวเปลี่ยนเสื้อไป “  ลี่ก็คับบบ ว่าไงคับอาม่า..

.....พอเดินมาหน้าบ้าน.. ก็เห็นว่า ป๊าเจ้าพีมา..  ป๊าพีบอกประมาณว่า ไปบ้านป๊ากัน.. ลี่ก็อึ้งๆ งงๆ รีบขึ้นไปแต่งตัว.. แล้วลงมา อาม่าก็เอาเงินยัดใส่กระเป๋ากางเกงลี่เหมือนทุกครั้ง เวลาจะไปไหน กลัวหลานอดไปตกระกำลำบาก.. ป๊าก็คุยกับอาม่าอยู่ข้างล่าง... อาม่าถามลี่ ประมาณว่า ไม่เอาชุดไปเหรอ..ลี่เลยบอกว่า มีอยู่บ้านพี เอาไปเผื่อแล้ว ม๊าเจ้าพีมีซื้อให้ด้วย... ก็เลยออกมากับป๊าเจ้าพี...

.....นั่งรถออกมากับป๊าเจ้าพีรู้สึกกลัว เพราะ ปกติจะไปไหนมาไหนกับเจ้าพีกับ ม๊ามากกว่า .. นี่มาคนเดียว  นั่งรถป๊า กลับไปอู่ ระหว่างทาง ป๊าพีก็บอกว่า “ ก่อนหน้านี้ตอนคุยกับพี  บอกให้พี ขอโทษป๊าเหรอลี่ ดีๆ อันนี้ป๊าชมลี่นะ เพื่อนกันมันต้องดึงไปทางที่ดี “

.....ป๊าเลยเล่าให้ฟังว่า เจ้าพีมันฟาดงวงฟาดงา มาก...ขยันซ้อมก็จริง  แต่ กวนสุดๆ ตอนนอนก็งอแง ไม่ยอมนอนกับป๊าม๊า ไปนอนในเต็นท์ห้องตัวเองมั่ง  จะพาไปกินข้าวข้างนอก พีมันก็บ่นบอกเบื่อไม่ออกไปกินข้าวนอกบ้าน  

.....ป๊าบอกลี่ทำนองว่า ป๊าไม่ได้โกรธอะไรลี่นะ.. รู้นิสัยลูกตัวเอง ตัวแสบเลย เอาแต่ใจ ป๊าต้องดัดนิสัย  ... ลี่ก็คับป๊า  ป๊าเลยถามประมาณว่า “ โดนฟาด โดนไล่เตะ จระเข้ฟาดหางเลยเหรอ “  ลี่ก็ รู้ว่า แสดงว่า ป๊าได้ยินตอนที่ ลี่คุยกับพีชัดแจ๋ว.. ลี่เลยบอกไปประมาณว่า “ เห็นเจ้าพี มันเศร้า พูดให้มันตลก พีจะได้หัวเราะคับป๊า “  ป๊าเลยยิ้มๆ...

.....พอใกล้ๆ ป๊าโทรหาม๊าเจ้าพี ถามลาดเลาว่า พีอยู่ไหน.. ม๊าก็บอกประมาณ ว่า พีซ้อมเสร็จแล้ว  เดวม๊าเดินหา..แล้วไปเจอ เจ้าพีนั่งเล่นของเค้าคนเดียว ตรงบ่อปลาหลังออฟฟิศ   ...

.....ไปถึงก็เข้าไปในออฟฟิศกัน  ป๊าบอกให้ลี่อยู่ในออฟฟิศด้านข้างประตู ถ้าพีมันเดินมา ให้หลบเข้าไปในห้องเลย ...

ลี่เลยได้ยินแค่เสียง.. ที่  ป๊ากับม๊าพูดกับเจ้าพี  ป๊าเค้าเปิดประตูออกไปตรงที่นั่งเล่นตรงบ่อปลาน่ะแหละ.. ลี่แอบมองทีแรก ก็เห็นเจ้าพีนั่งขัตมาตกับพื้น หันไปทางบ่อน้ำ ทำอะไรของมันอยู่...   

…..ป๊าบอกพีประมาณว่า “ พี ไปกินข้าวข้างนอกมั้ย “ “ ไม่เอาอ่ะ  “ “  ไปกินข้าวกันข้างนอกมั้ย ไปเร็วๆ  “  “ พีไม่อยากไปกิน กินบ้านไม่ได้เหรอ  “   “ แน่ใจนะ “  แล้วเจ้าพี มันก็ถามม๊า “ ม๊าจะถ่ายคลิปทำไมเนี่ย “  

“ อ้าว ถ่ายไว้เผื่อให้ลี่ ดูว่า พี่พี งอแง “  “  พีไม่อยากไปกินข้างนอก กินอะไรก็ได้ “ “ เหรอ งั้นป๊าม๊าไปกินข้างนอก แล้วพีจะอยู่กับใคร  “ “ พีขี้เกียจไป เดวอยู่ในห้องออฟฟิศ ก็ได้  “  แล้วป๊าก็เดินกลับเข้ามา   

.....ป๊าก็เหมือน พูดดังๆ ให้เจ้าพีมันได้ยิน “ ม๊าเราไปกินข้าวกันดีกว่า ไปกันสามคน พาน้องเจ้าพีไปกินกันสามคนนี่แหละ พีมันไม่ไป  “   ป๊าเอื้อมมือจูงมือลี่ ที่หลบข้างๆ เดินเข้าไปในออฟฟิศ .... ประมาณนี้เลย...

.....พีมันก็ .. “ อะไรอ่ะ 3 คน “  แล้วรีบวิ่งเข้ามา...พีมันก็เห็น .. “ ป๊าแกล้งพี อ่ะ “ “ แกล้งอะไร ป๊าชวนแล้ว พีไม่ไป “ “ ก็ไม่บอกว่า ลี่มา “   แล้วเจ้าพีมัน ตอนวิ่งเข้ามา.. กระโดดกอดขี่หลังลี่เลย  ลี่ก็แค่ .. “ พี เดวลี่ล้ม “   ป๊าเค้าเลยบอกทำนองว่า  “ ป๊าตกกระป๋องแล้วใช่มั้ย.. ไม่มี ลี่ นี่ พีไม่ไปไหนเลยนะ “ “  เล่นกับลี่สนุกอ่ะป๊า “  

.....ม๊าเจ้าพี ทุกโมเม้นท์สำคัญ ... ถ่ายภาพจากข้างหลัง ที่พีมันโดดขี่หลังลี่.. เอาให้ดู... ก็เลยไปนั่งคุย ตรงบ่อน้ำหลังออฟฟิศ ... แปปเดียวขึ้นเฟซ  ขึ้นคำว่า   Life balance ของพี กลับมาแล้ว.. พร้อมภาพเมื่อกี๊ .. เอาให้ลี่กับพีดู.. ก็ดูๆ กัน..   ม๊าก็เลยบอกให้ลี่กินเยอะๆหน่อย ม๊าเห็นลี่ครั้งแรก ตัวไม่ต่างมาก นี่ปีนึง พีเริ่มสูงกว่าลี่เยอะแล้วนะ.. ลี่ก็ยิ้มๆ

.....สักพักป๊าเดินมาบอกทำนอง “ ไปเล่นก่อน  เดวเสร็จงานค่อยไปกินข้าวกันข้างนอก “  พีกับลี่ ก็ “ คับป๊า  “   ม๊าก็เลยบอกเหมือนป๊าเด๊ะว่า “ ป๊าม๊าตกกระป๋องกันทั้งคู่ละ  “ พีมันก็หัวเราะ.. .. พีกับลี่ก็ นั่งเล่นกันตรงแถวบ่อปลาคุยกัน  เป็นวรรคเป็นเวรเลย สักพักก็ขึ้นไปเล่นเกมส์ รอ ป๊าม๊าเจ้าพี พอขึ้นไปบนห้องก็เลยเห็นว่า ในห้องเต๊นท์ยังไม่ได้เก็บเลย หมอนยังอยู่ในเต๊นท์เลย..  

พีมันก็เล่าๆ.. “ ตอนนั้นลี่ไม่มา มันเบื่อ เลยมีมานอนในเต็นท์ เพราะ ลี่อ่ะ ทำให้พี ต้องมานอนในเต็นท์  “ ลี่ก็บอกไปประมาณว่า “ เกี่ยวมั้ยเนี่ย...”  ..

.....จากการที่ห่างกันด้วยมั้ง  บางที กว่าจะรู้สึกว่า สนิทกันแค่ไหนก็ตอนที่ห่างกัน ว่าเป็นยังไง

.....พีกับลี่ อาจจะสนิทกันมากๆ ก็ได้นะ เพราะภาพที่จำได้หลังจากนี้.. เวลาเจ้าพีอยู่กับลี่อยู่ด้วยกันถ้าไม่มีใคร.. มันจะมากอด แน่นๆ  จนบางทีเหมือนมันจะแกล้งลี่ หรือ กอดเพราะสนิท หรือกอดเพราะหมั่นเขี้ยว.. หรือว่าเพราะอะไร.. พอมันกอดแน่นๆ สักพัก มันก็จะกวนๆ ละ.. บอกว่า “ แบร์ ฮัก จะกอดให้หายใจไม่ออก เลย “  ลี่ก็ “ ไอ่พี.. เจ็บๆ ปล่อย “  ไม่ก็ ชอบแกล้งมาหอมแก้ม ให้น้ำลายมัน มาเต็มแก้มลี่..  เจ้าพีมันจะกวนมากๆ.. ประมาณนี้เลย

..... เจ้าพีมันก็ชวน นอนในเต็นท์ คุยกัน.. รอม๊าป๊าเจ้าพีมาเรียก .. ลี่ก็โอเค เปิดแอร์ในห้อง.. นอนคุยกันในเต็นท์นั่นแหละ

ปวันรัต

ขอบคุณคร้าบบ

Ghosttoy123

น่ารักมากก

lekthai

ขอบคุณครับ

nuangnut1996

ขอบคุณครับ

moonoinarak

อยากแบร์ฮักลี่มั่งจังเลย 555

podd

ขอบคุณมากครับผม.

aaaa01

น่ารักอยากเห็นหน้าจริงๆทั้งคู่เลย

maravann

ขอบคุนครับ

qkoneoq1992

ขอบคุณมากครับ

aumking

ขอบคุนน่

diamond2

ขอบคุณครับ

teenoi1745

กว่าจะรู้สึกว่า สนิทกันแค่ไหน...  แบร์ฮักๆๆๆๆ

cchheeooww

ขอบคุณครับ

Tedap

ขอบคุณครับ

peradan

ขอบคุณครับ

siva

ขอบคุณครับ

soulevan

ชอบมากเลยครับ

getsunova

ขอบคุณครับ

jumboa

ขอบคุณ​ครับ.