|
พอตั้งสติได้ก็ลืมตาขึ้นดูอีกครั้ง....ตั้งใจจะลุกขึ้นเอาเรื่องผู้บังอาจมาขัดขวางความสุขของอย่างเต็มที่แต่เมื่อเห็นใบหน้าเจ้าของฝ่าเท้าได้ชัดเจน คราวนี้นอกจากไม่กล้าหือแล้วยังรู้สึกขวัญหนีดีฝ่อ จนแทบเยี่ยวราดเลยทีเดียว
, W% R \ B3 Q1 n' a+ e0 A
“ท่าน...” 1 q4 P q, d9 ]
เสียงกระซิบเบาๆ ไม่พ้นริมฝีปาก
) D+ _6 @% D6 m" }
“เออ...! กูเอ็งบอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่าเที่ยวดึกและดื่มเหล้าเมามายอย่างนี้ ยิ่งอยู่ในหน้าเสี่ยวหน้าขวานอยู่ด้วย” 5 ^/ Q) m+ f% @0 c! l
“ท่าน...ท่านมาได้ยังไง” 2 L1 y# A; g" V$ q
อย่างจับต้นซนปลายไม่ถูกสายตาคมเข้มได้เบิกจ้องมายังตนอยู่ก่อนแล้ว ความเหี้ยมเกรียมภายในเบ้าตานั้นไม่มีอะไรจะน่ากลัวเท่าอีกแล้ว
5 H! h6 N9 x) N8 s" }8 p
หมวดธีร์กะพริบตาถี่ๆ แล้วจ้องอีก ขณะนั้นแสงไฟนีออนสว่างจ้าจนแสบตา ทำให้เขามองเห็นอะไรต่อมิอะไรได้ชัดเจนขยับกายลุกขึ้นนั่งอย่างลำบาก รู้สึกเคล็ดขัดยอกไปทั้งลำตัวเลยทีเดียวมองไปทั่วห้อง ก็รู้สึกว่าเป็นห้องพักของตนเองกับตำรวจรุ่นพี่ มองมายังเตียงนอน ก็ไม่เห็นร่างของหนุ่มนักธุรกิจซึ่งเมื่อครู่ จำได้ว่าได้จับมัดมือมัดเท้า กระเด้าจนน้ำเกือบแตกอยู่แล้วหากท่านไม่เข้ามาแทรกเสียก่อน
& S5 ?$ O2 o- B
บิดกายไปมาทำหน้าด๊อกแด๊ก ๆ ขยี้ตาครั้งแล้ว ครั้งเล่าขยายม่านเปิดกว้างขึ้นมองอีกครั้งอย่างงง ๆ พยายามยันกายจะลุกขึ้น แต่ฝ่าเท้าเจ้าของดวงตาคมเข้มก็แตะมาที่อกเบาๆ ทำให้ต้องหงายลงไปจนศีรษะเกือบพาดกับพื้นเลยทีเดียวเรี่ยวแรงมันดูอ่อนเปลี้ยไปหมด ' n. L( }4 a, W/ x* [
“ท่าน...” . H* a; I& G* Y9 J8 q
มันเป็นประโยคเดียวที่เขาพูดได้ในตอนนั้น 2 D& s8 j9 N5 z) g/ i; @6 Y
“เออ..กูเอ็งว่าแต่มึงจะนอนแอ้งแม้งอย่างนี้นานหรือเปล่า กูจะได้เรียกลูกน้องข้างล่างมาลากคอมึงลุกขึ้น”
& \' |6 b* h0 Q+ N( E
“โอ๊ย! อะไรว่ะนี่ผมงงเหลือเกิน” : A6 h. L8 E5 q9 |" a! u; D
หมวดหนุ่มอุทานออกมาพยายามจะลุกขึ้น แต่ก็ต้องชะงักอยู่เช่นเดิมเพราะเจอฝ่าเท้าที่สวมรองเท้าหนังราคาแพงกดหน้าอกไว้ เขามองไปรอบห้องอีกครั้งสายตาไปจับจ้องตรงเข็มนาฬิกา ทำให้เขาเริ่มปรับสภาพจิตใจได้เป็นปกติมากยิ่งขึ้น
* Y! N- h6 Y- O- U( b( _( n' w4 ~' f
“นี่เพิ่งเช้าเองหรือวะ”
& D' {. P" X9 a; ]+ {
“มึงไปทำไรมาเมื่อคืน...ทำไมถึงตื่นสายไม่รู้จักหน้าที่ของตนแบบนี้ ขืนมึงเป็นแบบนี้บ่อย ๆทั้งกูและมึงได้จบเห่พร้อมกันแน่”
0 }$ q8 Q& b8 p1 m, G4 `1 |
ธีร์รู้สึกอึ้งพูดอะไรไม่ออก พยายามปรับประสาทให้คืนโดยเร็วที่สุด แต่รู้สึกว่าศีรษะของตนตอนนี้มันหนักเหลือประมาณสะบัดหน้าเร่า ๆ เพื่อขับไล่ความมึนงง แล้วฝืนยิ้มให้เจ้านาย
0 {0 [" K) r+ Y9 g' i) a
“ขอโทษครับ!เมื่อคืนผมดื่มหนักไปหน่อยก็เลยฝันอะไรเลอะเทอะเปรอะเปรื้อนไปใหญ่และไม่คิดว่าตนเองจะนอนตื่นสายขนาดว่าท่านต้องปลุกด้วยการเตะตกเตียงอย่างนี้”
% F M$ _# l# \( A" j! M
“เรื่องนั้น กูรู้แล้วผู้กองก้องบอกว่าเมื่อคืนเอ็ง แอบออกไปเที่ยว แถมยังดื่มกลับมาจนไม่ได้สติสตังค์จนเขาต้องลากเอ็งขึ้นมานอนข้างบนนี้ พร้อมกับรีบไล่ให้เพื่อนเอ็งกลับไปก่อนถ้าสมมติว่า คนที่มาส่งเอ็งเป็นพวกคุณภูล่ะ กูจะซวยขนาดไหน?” 0 ?4 q2 z8 `9 N
น้ำเสียงตำหนิตรงๆ คิ้วขมวดเข้าหากัน 3 p) Z* |4 c3 D! X/ Q+ N! ?
“ถ้ามึงเป็นอย่างนี้อีกกูจะส่งมึงไปกวาดขยะริมถนนแทน” / o t3 r0 {- @; ^. l' D/ y
ตำรวจหนุ่มสูดลมหายใจเข้าปอดแรงๆ รู้สึกว่าลำคอแห้งแหบแสบพร่า ก้มลงมองกระบอกปืนของตนก็เห็นว่ามันยังแข็งปั๋งอยู่เลย 6 J2 T' A8 H$ U. {; U" l
“กูให้เวลามึงอาบน้ำจัดการตนเองให้หายเมาภายในเวลา๑๕ นาที แล้วรีบไปช่วยผู้กองเขาจัดเตรียมอาหารให้แขกของกู”
5 F+ z; ~$ c7 R1 D2 i! S: ?
“ครับ.... ครับท่าน”
+ ?* d: q. }8 ^/ X. Z6 L) ?
อย่างอาการของคนที่เพิ่งสร่างจากอาการโอเวอร์แฮงค์ไม่สามารถจับต้นชนปลายได้ถูก แต่ก็สำนึกบอกตนเองได้ว่าไม่บังควรอย่างยิ่งที่จะขัดขืนคำสั่งนายเหนือหัวคนนี้ รีบลุกขึ้นเดินเข้าห้องน้ำทั้งชุดนอน จัดการชำระร่างกายตนเอง 8 i& K8 C1 c3 x2 |: w5 C
ความเย็นของสายน้ำทำให้เขารู้สึกสดชื่นกระปี้กระเป่าขึ้นมาบ้าง แม้จะยังรู้สึกอ่อนเพลียอยู่บ้างรูดกระบอกปืนของตนอย่างรัวเร็วจนน้ำทะลัก พร้อมทั้งถอนหายใจเฮือกหงายต้นคอพิงกับผนังห้องน้ำ หลับตาลงทบทวนความฝันอันเลอะเลือนของตนตั้งแต่ช่วยผู้กองก้องจัดอาหารสำหรับเชลยท่านภาณุพลเช่นทุกวันกระทั่งโดนถีบตกเตียง
% k1 y1 L$ }4 n3 i0 \$ U
“เฮ้อ...! ไม่น่าเป็นฝันเลยกูแถมฝันแล้ว ยังไม่เสร็จสมอารมณ์หมายอีก ซวยจริง ๆแต่ว่าแค่ฝันยังมันส์และเสียวขนาดนี้ หากได้เอาจริง ๆ จะมันส์ขนาดไหนว่ะนี่”
f6 _- w7 J5 i
เพียงแค่คิดถึงเรือนร่างของภูริเชษฐ์ที่ตนเคยเห็นตอนเดินออกจากห้องน้ำกระบอกปืนที่ปล่อยกระสุนออกไปจนหมดแม๊กแล้ว กลับตั้งลำแข็งขึ้นมาอีกได้แต่สลัดความคิดนั้นทิ้งไป รีบลงไปช่วยผู้กองจัดอาหาร 9 p/ U7 `0 y& _" _
“พี่ก้อง ! พี่ก้องท่านมาถึงบ้านก็ไม่ปลุกน้องบ้างเลย” . r) i. a) a& m/ h3 `" G. K1 u
ก้องไม่ตอบคำถามแต่กลับย้อนถามกลับมา
6 `: A7 A% d6 M% q; b
“แล้วเอ็งล่ะ ไม่สบายหรือเปล่าถึงได้นอนตื่นสายผิดปกติแบบนี้”
. M# `# m& S3 R$ k
เขาได้ยินดังนั้นได้แต่โบกมือปัดผ่านไปมา ขมวดคิ้วเข้าหากันอย่างใคร่ครวญว่าควรบอกรุ่นพี่ดีหรือเปล่า เกี่ยวกับความฝันเลอะเลือนของตน “เมาหนักพี่แถมยังฝันเลอะเลือนเกือบทั้งคืนอีก ตื่นขึ้นมาเหมือนกับว่าตนเองไม่ได้นอนตลอดคืนเลย” # k9 }, T/ e- I+ n' p9 f
“ฝันถึงใครว่ะไอ้นายแบบที่มาส่งเมื่อคืนงั้นเหรอ” 9 F6 \; P# {7 [
“ไม่ใช่หรอก”
% \! Z& p0 g; y! d6 `% w- _
“รู้สึกว่าเอ็งจะหงุดหงิดฉุนเฉียวอย่างไรชอบกลท่านกล่าวอะไรกับเอ็งเหรอ”
! ]" h8 @# l* h$ f: _$ ^) p, M2 M
“ไม่เกี่ยวกับท่านหรอก”
% }- O7 U3 t, |
“แล้วเกี่ยวกับอะไรวะหากเป็นผู้หญิง กูต้องคิดว่าประจำเดือนมึงมาไม่ปกติแน่ ๆ”
& ~: Z5 J& z1 r6 F* t/ L/ s( a
“ทำนองนั้นแหละ” 2 ^; w3 |! x3 F
“หมายความว่าไง” % F- |4 H4 m1 {' r; ~% v
“ก็ผมกำลังฝันว่าผมและพี่ร่วมกันเย็ดคุณอย่างสนุกสนานเมามันส์ที่สุดในชีวิต” ( m: n5 W. ]; o+ g0 [5 x; x) O5 t c1 J$ L
“ฮ้า...!”
$ X1 t9 T: K+ J2 ]* W$ Q
“จริงครับ”
8 L8 x7 e2 G* |1 E" J7 J
แล้วเขาก็เล่าความฝันทั้งหมดให้ตำรวจหนุ่มรุ่นพี่ฟังกระทั่งโดนปลุกให้ตื่นด้วยรองเท้าหนังราคาแพงของท่านภาณุพล
7 @ C$ `# F+ b- u
“ฮ่า...ฮ่า...ฮ่าไอ้บ้า ออกไปเที่ยวกับแฟน แทนที่จะฝันถึงแฟนกับฝันถึงคนอื่นเสียนี่ สมน้ำหน้า”
% x5 G- m: c) Q
“ผมพูดจริง ๆ นะพี่ในฝันผมเห็นพี่สนุกมาก ๆ เลย แตกทั้ง ๆ ที่โดนกระเด้าอย่างเดียว แต่ผมกลับไม่เสร็จเฮ้อ...เซ็ง”
, r8 Q6 |5 r5 a
“เออ...มึงจะเซ็งกว่านี้หากมัวแต่ยืนเอ้อระเหอ ท่านยังไม่ทานไรมา และสั่งให้จัดอาหารไปให้คุณภูและท่านด้วยบอกว่ามีเรื่องจะพูดคุยธุระส่วนตัวกับคุณภู” ด้านภูหลังจากอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว เขาก็นั่งคิดโน่นคิดนี่อยู่คนเดียวเพื่อรออาหารเช้ามาส่งให้เหมือนทุกวัน แต่รู้สึกว่าวันนี้มันจะล่าช้ากว่าทุกวันไปเกือบชั่วโมง
5 {2 G/ _5 T- F7 i4 I. Y4 p0 b2 D
ขณะที่ท้องเขาร้องประท้วงอยู่นั้นประตูห้องขังเปิดออก ผู้กองจักรภพและการ์ดอีกสองนายได้ช่วยกันเข้ามาจัดโต๊ะอาหารภายในห้องพักนั้น
% g) |- F& j2 L. {) m/ R
เมื่ออาหารถูกจัดตั้งบนโต๊ะเรียบร้อยบุรุษที่เขาต้องการพบตัวมากที่สุดตอนนี้ ก็ปรากฏกายขึ้น พร้อมกับรอยยิ้มอันเยาะหยันเหมืนเดิม $ F4 _1 w- a/ B6 n
เขาจ้องมองชามข้ามต้มประณีตส่งไอควันร้อนๆ ขึ้นมาเตะจมูกอย่างแรง แต่ก็รู้สึกหายหิวไปทันที เมื่อเห็นหน้าภาณุพล
5 _. [4 \; ?. e
“เป็นไงบ้างครับคุณภู....ลูกน้องผมให้การต้อนรับเป็นที่พอใจหรือเปล่า” ! E4 a6 z+ ~# f/ w" |4 @
“ก็โอเค...หากไม่คิดว่าถูกจับตัวมา” : S1 q$ d, ~- m# @* @
ภาณุพลยักไหล่อันผึ่งผายของตนมองดูหน้าเขายิ้ม ๆ พร้อมกับเดินมานั่งบนโต๊ะที่ลูกน้องจัดเตรียมไว้ให้ ( J9 @- ~4 J( a
“อีกไม่นานหรอกคุณจะได้หลุดพ้นไปจากที่นี่ พร้อมกับไม่เหลืออะไรที่เป็นของตนสักอย่างแม้กระทั่งเมียของคุณเอง ก่อนอื่นต้องขออภัยผมมัวแต่วุ่นจัดการเดินเรื่องซื้อหุ้นภายในบริษัทของคุณ ตอนนี้คนอื่น ๆผมก็ซื้อได้เกือบหมดแล้วด้วย แต่ปริมาณรวมกันทั้งหมดก็ยังน้อยกว่าของคุณและพ่อคุณอยู่ดีแต่ไม่เป็นไร เอาไว้กินข้าวเสร็จ เราค่อยคุยกันเรื่องนี้” 9 ]- Z3 c9 A& W
“มีอะไรจะพูดกับฉันก็พูดมาเสียเดี๋ยวนี้”
}# U$ l: t: P8 y1 B1 Y# R
“ไม่เอาน่า...คุณภู โตๆ กันแล้ว อย่าทำตัวเป็นเด็กหน่อยเลย ถ้าคุณไม่ยอมทานอะไร ผมจะไม่ยอมบอกว่าเหตุการณ์ประชุมแต่งตั้งบอร์ดบริหารชุดใหม่เป็นยังไง ใครได้ตำแหน่งอะไรบ้าง”
# e$ d. y: j* t
ภูได้แต่ใจหายวาบรู้สึกชาไปทั้งตัว สังหรณ์ชนิดหนึ่งวิ่งขึ้นมาจับขั้วหัวใจดวงตาของเขาลุกโซนราวกับมีกองไฟเป็นพัน ๆ เข้าไปสุมอยู่ข้างในขณะจ้องมองภาณุพลราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ / y* Y2 P5 h" n
“ผมต้องขอบคุณไอ้ฝรั่งขี้นกเพื่อนคุณจริง ๆ การที่คุณไม่ได้เข้าประชุมสร้างความชุลมุนวุ่นวายภายในบริษัทของคุณไม่น้อยแถมเลขาฯสาวคนสวยยังลาออกจากตำแหน่งอีกโดยอ้างว่าทนความกดขี่ข่มเหงทางเพศจากคุณไม่ได้ พนักงานคนอื่น ๆก็ทำงานกันได้อย่างดีทีเดียว แต่ดีขนาดไหน คุณต้องทานข้าวต้มให้หมดถ้วยนี้พร้อมผมก่อนผมจะเล่าให้ฟัง ฮ่า....ฮ่า...ฮ่า” ! t7 @9 q4 X0 L0 }* B! t
ภูริเชษฐ์ได้ยินดังนั้นได้แต่นั่งนิ่งเงียบ ขณะที่ภาณุพลยังคงยิ้มอยู่ในอาการเดิมโบกมือกับองครักษ์ประจำกายของตนให้นำหนังสือพิมพ์ฉบับต่าง ๆ เข้ามาวางตรงหน้าเชลย
8 T& ~9 b. a+ ^/ ^ f+ T% ^
เขาได้แต่นั่งตัวแข็งทื่อปากสั่น หน้าแดงก่ำ ' @+ }: `% P7 d5 R; u) t5 t
หน้าแรกหนังสือพิมพ์เป็นการตีข่าวเกี่ยวกับการระทมทุนซื้อหุ้นบริษัทของเขาอย่างเอิกเริกโดยมีนักธุรกิจหลายคนมากหน้าหลายตาออกมาให้ความคิดเห็นถึงผลดีผลเสียตลอดถึงกำไรที่พึงได้รับอย่างมหาศาลหากกลุ่มทุนของภาณุพลสามารถซื้อได้ตามที่เป็นข่าว ไล่สายตาชำเลืองดูคณะกรรมการบริหารชุดใหม่ที่ภาณุพลเลือกเข้ามาบริหารแต่ละคนทำให้หัวใจเขาแทบหยุดเต้นเลยทีเดียว
0 |1 H+ S8 e2 {
เขาหยิบหนังสือพิมพ์ฉบับวันนี้เปิดอ่านคอลัมน์ด้านใน ข่าวเกี่ยวกับผู้ถือหุ้นรายใหม่ของบริษัทเขาเป็นที่ได้รับความสนใจจริง ๆ หนังสือพิมพ์ฉบับอื่นๆ ก็ลงข่าวไม่แตกต่างกันราวกับนัดกันไว้ \$ a8 _; u+ J9 w, s% p
“เจ้าของบริษัทหนุ่มภูริเชษฐ์ได้หายตัวไปอย่างลึกลับโดยทิ้งภาระหน้าที่การบริหารให้กับสุรเชษฐ์ผู้เป็นพ่อเสือแก่ที่สิ้นเขี้ยวเล็บบริหารงานแทน....สร้างความไม่พอใจแก่กลุ่มผู้บริหารเป็นอย่างยิ่ง” z5 q" p4 Q! A
ขณะนั้นประสาททุกส่วนของเขาอื้ออึงตรึงเครียดไปหมดหัวใจสั่นระทึกรัวเร็วราวกับว่าจะหลุดกระเด็นออกจากหน้าอกพ่อและอากรทำได้ดีที่สุดแล้ว ทว่าการที่ผู้ถือหุ้นถูกภาณุพลปั่นหัวทำให้พวกนั้นที่นึกถึงแต่ผลประโยชน์ของตนเองคล้อยตามได้โดยง่าย
' ~+ B- R5 u8 e5 F+ ?
จากหนังสือพิมพ์ภายในประเทศเขาได้หยิบหนังสือพิมพ์ต่างประเทศขึ้นมาอ่านหน้าธุรกิจเกือบทุกสำนักได้มีการวิพากย์วิจารณ์สถานการณ์การเข้าครอบครองหุ้นของนักการเมืองผู้ทรงอิทธิพลกันอย่างกว้างขวาง
, D. a& J2 G8 O% x! a, S* ?
เขาขยุ้มหนังสือพิมพ์ขยำเป็นก้อนแล้วปาใส่หน้าภาณุพลอย่างรวดเร็วแต่ก็ทำอะไรไม่ได้มากกว่านั้น เมื่อบรรดาองครักษ์ที่อยู่ใกล้นักการเมืองผู้ทรงอิทธิพลเข้ามาล็อคแขนเขาไว้อย่างทันควันพร้อมกับถูกกระชากให้ก้มลงแทบเท้าของภาณุพลมีเสียงหัวเราะอย่างเย้ยหยันดังมาจากเจ้าของฝ่าเท้าที่เหยียบบดขยี้บนหลังมือเขา ' }: i- M5 R# W
“นอนรออ่านข่าวสำคัญอยู่นี่ก่อนนะคุณภู...ผมเชื่อว่าไม่เกินสามวันผมสามารถบีบซื้อหุ้นมาครอบครองได้หมดแน่ ๆคราวนี้หุ้นอันน้อยนิดของคุณก็จะไม่มีความหมายอีกต่อไปแล้ว ฮ่า...ฮ่า...ฮ่า” , W# E2 K `' A
พ่อกับอากรทำงานกันอย่างไรนี่ถึงปล่อยให้ภาณุพลดำเนินการได้สะดวกง่ายดายขนาดนี้ .... - b0 c+ V i4 j( Q8 j, l3 }
ด้านแนนนี่หลังจากได้รับทราบเรื่องราวจากนรากรหล่อนก็ยินดีช่วยเหลืออย่างเต็มที่ ตลอดหลายสัปดาห์ที่ผ่านมาหล่อนพยายามเข้าไปโฉบเฉี่ยววับ ๆ แวม ๆ ตามงานสังคมให้ผ่านสายตาของภาณุวัฒน์กระทั่งสามารถเข้าไปตีสนิทได้ในที่สุด โดยไม่แสดงอาการพิรุธเพื่อให้อีกฝ่ายจับได้ % I2 @: M4 Z' y, n# R8 Q
หล่อนออกไปเที่ยวกับชายหนุ่มเจ้าสำราญเกือบทุกคืนตามสถานที่ต่าง ๆ เป็นการสร้างความคุ้นเคยและหาลู่ทางในการหลอกล่อสอบถามแต่การเข้าไปตีสนิทกับชายหนุ่มก็ไม่ได้ช่วยให้เรื่องราวคลี่คลายได้เนื่องจากภาณุวัฒน์ทั้งฉลาดและเต็มไปด้วยเล่ห์เหลี่ยมไม่ต่างจากพ่อ ; n& q2 J# s4 @6 ~$ Q6 Q
และก่อนที่แผนทุกอย่างจะแตกเสียก่อนในวันหนึ่ง แนนนี่นัดให้ชายหนุ่มออกมาพบตนเองเพียงลำพังที่คลับหรูแห่งหนึ่งโดยไม่ต้องให้มีบริการ์ดติดตามมาด้วยระหว่างทั้งคู่กำลังนั่งดื่มกันอย่างออกรสชาติหล่อนจึงเอ่ยปากชวนภาณุวัฒน์ไปกินและดื่มต่อห้องส่วนตัวของตน ซึ่งความจริงแล้วเป็นคอนโดของนรากร
6 c5 U; X$ p) G+ @6 } A* V
“ทำไมล่ะ” 1 q( F) B: C4 ]7 x6 X8 D
“แนนนี่เป็นดารานะคะเกิดปาปารัซซี่มาเจอและถ่ายรูปแนนนี่นั่งดื่มกับคุณแบบนี้อนาคตเส้นทางแนนนี่ก็ดับวูบกันพอดี”
* q! I6 V3 i' @% K6 @6 { [
ทั้งคู่จึงเดินออกมาขึ้นรถหญิงสาวที่จอดอยู่ด้านหลังของร้าน
0 v, ^. o8 l3 v& A+ O
เมื่อเห็นว่าปลอดสายตาคนแล้วหล่อนขับรถออกมายังเส้นทางหลักก่อนจะเลี้ยวขวาและจอดเยื้องกับโรงแรมหรูระดับห้าดาวใจกลางเมืองแห่งหนึ่งชั้นล่างมีบริการเครื่องดื่มและอาหาร หันมาทางชายหนุ่ม
, ^6 R/ ]6 d+ a/ c
“คุณเดินไปรอแนนนี่ตรงลิฟต์ก่อนนะคะแนนนี่ขอไปทำธุระนิดหนึ่ง” 6 S4 Z& {* B3 j5 B
เดินตรงไปยังเคาท์เตอร์ของเสมียนเวรโดยเร็วกระซิบเบา ๆ พร้อบกับยื่นโน้ตให้
! Y) V- i; v6 A1 R8 d N/ S
“ช่วยติดต่อคุณนรากรเจ้าของห้อง360 ตามนี้ด้วย บอกว่าตอนนี้แขกคนสำคัญมาถึงแล้ว” 4 t0 x5 I; _' Z" k
เสร็จแล้วก็รับกุญแจสำรองก้าวยาว ๆ ทำท่าหลบ ๆ ซ่อน ๆ ตรงไปยังชายหนุ่มที่ยืนคอยอยู่แล้ว 4 ]% `( {! O8 c0 @1 _
“ไปกันเถอะค่ะหากมีใครมาเห็นจะกลายเป็นข่าวเอาได้” / |- x6 [7 L4 z7 h0 Y1 l
“ดีเหมือนกันครับ ผมเองก็ไม่อยากตกเป็นข่าวเท่าไหร่”
- d5 Y5 I, @2 c4 o" W
ภาณุวัฒน์ยิ้มหวานจนเห็นฟันสีขาววาววับเรียบสนิทและดวงตาลุกเป็นประกายหญิงสาวเห็นอาการนั้นเหมือนกัน แต่แกล้งทำเป็นมองข้ามเสีย 2 G8 X% u' ~9 r1 Y" Z, Y7 E! |
“เดี๋ยวก็รู้คุณภาณุวัฒน์” 6 f! ~5 ?# K6 Y9 n* v! H
ระหว่างอยูในลิฟต์ทั้งคู่ส่งสายตายิ้มหวานให้กันตลอดเวลาสายตาที่ส่งให้แก่กันเต็มไปด้วยเลศนัยและความมุ่งหมายแตกต่างกันออกไปโดยต่างฝ่ายต่างคิดว่าตนเองเป็นฝ่ายเหนือกว่า
7 ^: o2 o% V' S& i+ C
เมื่อหญิงสาวเปิดประตูห้องภาณุวัฒน์ก็แทรกกายเข้ามาอย่างรวดเร็ว
6 ~! ~8 x* @- a( g6 T
“คุณพ่อของแนนนี่ใจดีจังเลยซื้อห้องส่วนตัวให้ลูกสาวพักตามลำพังด้วย” 3 `8 [+ o/ y, E9 b* }
สำนวนและประโยคแสดงให้เห็นว่าเต็มไปด้วยคารม หญิงสาวเผยอริมฝีปากยิ้มแต่พองามแต่สีหน้ายังแสดงความหื่นกระหายยั่วยวนชายหนุ่มเต็มที่ 1 R) d5 W: y8 u
“ไม่ทราบว่าแนนนี่พาหนุ่ม ๆ มาเที่ยวที่ห้องนี้บ่อยหรือเปล่า” B0 t8 x* N' e& P
“คุณภาณุวัฒน์เป็นคนแรกเลยค่ะเพราะปกติแนนนี่จะพักอยู่กับเพื่อน ๆ หรือบางครั้งพี่เอเจนซี่ส่วนตัวก็จะมาขอค้างด้วยหากวันไหนถ่ายละครดึก” 6 c( U3 a' s3 i8 W2 J# v" Y1 m
“เป็นดารานี้ทำตัวลำบากเหมือนกันนะ” . _6 f1 E8 D& N; D
ทั้งสองยิ้มสบตากันอย่างมีความหมายอีกครั้ง
' z. ]6 @9 L7 P) X
“เชิญคุณภาณุวัฒน์ดื่มอะไรเย็นๆ ก่อนค่ะ” & e/ T5 I- k$ K1 N# k* w
ภาณุวัฒน์แทนที่จะเดินไปนั่งตรงโซฟาชุดรับแขกแต่กลับทิ้งตัวลงนั่งบนเตียงนุ่ม ๆ ยกขาขึ้นไขว่ห้างอย่างสบายอารมณ์ยิ้มแย้มให้หญิงสาว ขณะยื่นมือไปรับแก้วเครื่องดื่มจากเธอ
" z0 U: Y9 }' l5 L2 V5 r
แนนนี่ถือแก้วน้ำผลไม้ติดมือมานั่งทรุดกายลงข้างๆ สายตาจับจ้องอยู่ที่ใบหน้าและดวงตาของชายหนุ่ม
' n, ~/ p- V' \1 B9 w: ?0 i; P
“ไม่อยากเชื่อเลยว่าผู้หญิงสาวและสวยอย่างแนนนี่จะยังไม่มีแฟน” ) ]; H6 b# G' p& n
“อยากมีเหมือนกันแหละค่ะแต่อาชีพดารา ยิ่งเป็นน้องใหม่ของวงการด้วย เรื่องแบบนี้ต้องระมัดระวังตัวเป็นพิเศษขืนตกเป็นข่าวฉาวหน้าหนึ่งขึ้นมาเมื่อไหร่ อาชีพจบเห่ทันที”
Q9 p) V4 b' {0 u, O! x f# t
ขณะกล่าวสมองของหล่อนเริ่มทำงานหนักเมื่อพิจารณาดูชายหนุ่มที่กระเหี้ยนกระหือเหลือเกิน หล่อนหลอกล่อลูกเสือเข้ามาติดกับได้แล้วแต่การจัดการถลกหนังเสือนี่สิ เป็นสิ่งที่หนักหนาเอาการสำหรับหญิงสาวอย่างหล่อนระหว่างคิดอะไรไม่ออกอยู่นั้น จึงเดินไปหยิบเครื่องดื่มมาให้ชายหนุ่มทั้งขวดกล่าวขึ้นเบา ๆ
7 E+ [8 E# Q# k
“ขอตัวไปโทร.หาพี่เอเจนซี่ก่อนนะค่ะจะได้แจ้งให้แกทราบว่าคืนนี้แนนนี่มีแขก”
2 y9 [9 O* i7 j4 c# v
ลับหลังหญิงสาวเปิดประตูออกไปด้านนอก โทร.หานรากรทันที
1 |6 ]5 @: l. H" H/ R2 N
“ไฮ! หนูแนนนี่ทุกอย่างเรียบร้อยดีหรือเปล่า” * k u- h+ m& a' c) y
“หวัดดีค่ะพี่กรก็โอเคค่ะ แต่แนนนี่ไม่ได้เตรียมอะไรสักอย่าง”
: V; q5 s# F, ^
“ไม่ต้องห่วงพี่ได้จัดเตรียมรอไว้หลายวันแล้ว” 9 i' j$ S: r' q5 D8 I. l. E0 k: h
“หมายความว่าไง” % `. n$ E+ w3 J9 @; `3 D1 B
“เครื่องดื่มทุกประเภทยกเว้นน้ำผลไม้ นอกนั้นพี่จัดการใส่ยานอนหลับลงไปทุกขวดแล้ว ไม่ว่าหนูจะนำอะไรออกบริการรับรองไอ้ภาณุวัฒน์ได้สลบเหมือดแน่ ว่าแต่หนูเผลอดื่มไรเข้าไปบ้างยัง” 2 o$ a+ D* g; ^- v. }/ [! s0 @
“ยังคะโห...เล่นกันยังงี้เลยเหรอ”
1 {. ~, K" c" W* P& Z* T
“เผื่อไว้กันผิดพลาดโทษทีพี่ก็ลืมแจ้งหนูไว้ก่อน”
: M5 g3 R: }7 o" a# p, C! Y
“จะให้หนูทำไรต่อไปจากนี้”
6 g+ v0 `& ?6 G! w; o
“หนูต้องใช้ไหวพริบและปฏิภาณของตนวินิจฉัยสถานการณ์เฉพาะหน้าเอาเองทุกย่างก้าวต้องเต็มไปด้วยความระมัดระวังทุกลมหายใจเข้าออก”
8 m4 X/ c( b- B9 @+ L- q2 N) h
น้ำเสียงของนรากรไม่แสดงอาการตื่นเต้นอะไรยังคงพูดคุยเรียบ ๆ เหมือนพูดคุยกันธรรมดา - |# p- J0 i c5 l& s: l
“เดี๋ยวก่อน! พี่กร จะไม่แนะนำอะไรที่มันเข้าท่ากว่านี้บ้างเหรอ”
2 s J1 Y" d5 _% P/ ~
“หนูเป็นนางเอกละครแต่วันนี้ต้องพยายามเล่นบทนางมารร้ายเข้าไว้ ยั่วยวนภาณุวัฒน์ให้เต็มที่พี่คะเนว่าหากภาณุวัฒน์ดื่มเหล้าหมดสองแก้วน่าจะหลับเพราะยาที่ให้ไว้ค่อนข้างแรงพอสมควร”
6 x$ o) i. s+ `& u& A+ c" ~+ a6 K
วางสายโทรศัพท์จากนรากรแนนนี่รีบเข้ามาในห้องทันที เกรงว่าหากออกไปนานภาณุวัฒน์จะสงสัยเอาได้มันจำเป็นอย่างยิ่งที่ตัวหล่อนต้องจำใจเล่นบทนางมารร้ายชั่วคราวตามหลักยุทธวิธีของผู้กำกับอย่างนรากรโดยรักษามติประจำใจไว้ว่า”เปลืองตัวให้น้อยที่สุด” เพราะเชื่อมั่นได้ว่าภาณุวัฒน์ดื่มสักแก้วสองแก้วก็จะหลับฟุบไปเอง ' e) G6 p) f& d* T0 O
เมื่อตัดสินใจแน่วแน่แล้วหล่อนก็ไปทรุดกายลงนั่งข้าง ๆ ภาณุวัฒน์ รินเหล้าให้เขาดื่มอย่างเอาใจพร้อมกับพร่ำพรรณาถึงความลำบากในชีวิตการเป็นดาราให้เขาฟังและเล่าถึงเพื่อนสาวดาราของเธอหลายคน ใช้อาชีพดาราบังหน้าแต่เบื้องหลังคือการยอมเป็นเมียเก็บของบรรดาอาเสี่ยหรือนักการเมืองรุ่นพ่อ รุ่นปู่ซึ่งสร้างรายได้ให้อย่างมากมาย มีของแบรนด์เนมใช้ มีรถหรู ๆ ขับ มีบ้านหลังโต ๆพักอาศัย ขณะที่เธอต้องอยู่คอนโดส่วนตัวแบบหลบ ๆ ซ่อน ๆ น้ำเสียงออดอ้อนออเซาะ
. z4 V, S' q% S) S1 w
ภาณุวัฒน์ได้ยินดังนั้นก็เข้าใจว่าหญิงสาวต้องการอะไรจากตน เพราะเคยเห็นพ่อเลี้ยงบรรดาดาราสาว ๆแบบที่เธอกล่าวไว้เยอะพอสมควร จึงโน้มตัวเข้าไปหอมแก้มนวลปรางอย่างฉวยโอกาส - K% V. N$ [3 R" y& |
“แนนนี่อยากมีแบบเพื่อนๆ บ้างหรือเปล่าล่ะ” 9 R/ u4 U$ a0 X3 a3 Q
“อยากมีเหมือนกันค่ะแต่แนนนี่ไม่ชอบคนแก่ หนังก็เหี่ยว หน้าท้องก็มีแต่พุง” 3 ^9 n6 d B6 P8 [
“แล้วคนหนุ่มละครับ”
% d, R, r# w% @- m' i9 w
“คนหนุ่มที่ไหนจะมาสนใจสาวอาชีพแบบนี้” . m- L2 t% @# r. p+ |6 s' {) L- T
หล่อนพูดจบก็แกล้งหันหลังให้ชายหนุ่มปล่อยให้ชายเสื้อบริเวณหัวไหล่ตกลงเล็กน้อย เผยให้เห็นผิวเนื้อขาว ๆ นวลเนียน
* n7 D" p9 \( z+ P( o
ในความเงียบสงัดในความรู้สึกบางอย่าง และในสายตาที่จับจ้องประสานกันอยู่ขณะนี้อำนาจแรงขับทางธรรมชาติของมนุษย์ปุถุชนได้ฉาบฉายให้เห็นชัดในสายตาของภาณุวัฒน์เหนือกว่าความรู้สึกอื่นใดทั้งมวลนั่นคือการหวังครอบครองหญิงสาวที่ให้ท่าตนให้ได้ในคืนนี้ 5 S1 R* a' Z5 o/ s3 b4 Z, U3 A) i
เขาได้ดึงหล่อนเข้ามาซบที่หัวไหล่พรรณนาความสวยความงามของตัวเธอ รู้สึกประทับใจในตัวเธอตั้งแต่แรกเห็นประทับรอยจูบฝังลึกไปตามผิวเนื้อนวลนั้น แนนนี่ไม่ทันระวังตัวรู้สึกอึ้งตกตะลึงงึงงันไปชั่วขณะด้วยภาวะที่ยากจะบรรยายจะอย่างไรก็ตามเพื่อให้เป็นไปตามแผน หล่อนค่อย ๆ ปลดกระดุมเม็ดเสื้อให้เขาทีละเม็ดๆ ด้วยอาการสุภาพอ่อนโยน เอาใจแฝงไว้ด้วยความยั่วเย้า เหมือนจะยินยอมเป็นของชายหนุ่มจริงๆ แต่ก็ไม่ลืมเตือนให้เขาดื่มอีกสักแก้ว จะได้สดชื่นกระปรี้กระเป่าขึ้นกว่านี้
* m0 b" G) {8 [1 L
ภาณุวัฒน์เหมือนต้องมนต์สะกดยกเครื่องดื่มขึ้นดื่มอีกแก้วตามคำขอของเธอทันที โดยไม่มีอาการระแวงสงสัย 8 d& r/ m, X ^* F* K+ u
“พี่อยากอยู่อย่างนี้กับแนนนี่ทั้งวันทั้งคืนจังเลย”
, d! B7 P7 ?3 U% t+ P) l
หญิงสาวไม่ตอบคำถามแต่กลับประคองศีรษะเขาให้เอนทับลงกับหมอนซึ่งวางอยู่บนตักตนเอง รินแก้วเหล้าให้เขาดื่มอีกแก้วสีหน้าและแววตาบอกให้ทราบชัดว่ามีความสุขใจล้นปรี่ที่ได้บริการเขา * X4 Z- {" Z# p1 X7 I- g
“ดื่มอีกแก้วสิคะแนนนี่จะให้คำตอบ” ! i# i* h: p* K+ y5 A5 u, D6 ]
เขาปัดแก้วเหล้าออกไปพร้อมกับโน้มคอเธอลงมาจูบปากอย่างดูดดื่มด้วยความหิวกระหาย - |. I5 @5 `5 O( L. I$ y/ Q
“ไม่ดื่มแล้วเหล้าอยากดื่มอยากอื่นมากกว่า”
* p2 i6 f! f$ H; T9 T
น้ำเสียงกังวานทุ้มนุ่มนวลดังออกมาจากปากที่รกครื้มไปด้วยหนวดนั้น 4 c& D, E3 k% ?' S! O1 j8 f
“เป็นของพี่นะคนดีอย่าคิดมอมพี่ด้วยเหล้าแบบนี้อีกเลย มาถึงขนาดนอนหนุนตักแบบนี้พี่ไม่ปล่อยแนนนี่ให้หลุดไปหรอก” . ]; P& N2 B$ Z1 Y, i- H6 ?1 J
หญิงสาวเบนหน้าไปทางหนึ่งรำพึงกับตนเอง * ?8 ?3 `0 c; t
“พี่กรวางยาครบทุกขวดหรือเปล่านี่ทำไมกินไปสามสี่แก้วแล้วยังไม่ยอมหลับอีก”
. O8 V; c% ]" J/ Z ]
ภาณุวัฒน์อาศัยจังหวะหญิงสาวเผลอตัวเหนี่ยวร่างของเธอให้นอนตะแคงลงเคียงข้างอย่างรวดเร็ว โดยไม่มีคำพูดไร ๆผ่านออกมาจากริมฝีปากของเขาอีก นอกจากใบหน้าที่ฝังจมลงไปบนทรวงอกขาวผ่องที่เบียดล้นอยู่แทบจะปริทะลักออกมาภายใต้ชุดที่เธอสวมใส่ ( ^3 c3 {8 V0 j( X4 ?
“ยอมเป็นของพี่เถิดนะคนดีพี่สัญญาว่าจะเลี้ยงดูแนนนี่อย่างดีที่สุดเลย อยากได้อะไรจะหามาให้แนนนี่จ๋า...อย่าปล่อยเวลาให้ล่วงเลยไปโดยเปล่าประโยชน์เลยนะจ๊ะเพียงแค่พบและสบตาแนนนี่วันแรก หัวใจของพี่ก็แทบระเบิดออกมาอยู่ข้างนอกอยู่แล้ว” : O- J- e0 Y \, X! Q" ~9 m
น้ำเสียงเริ่มอ้อแอ้เพ้อรำพึงรพัน ขาดสติสัมปชัญญะลงเรื่อย ๆ เมื่อฤทธิ์ยาเริ่มทำงานตามหน้าที่ของมัน
& p9 n. y; O) F9 ^
สิ่งที่หล่อนไม่อยากทำที่สุดแต่ก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้เสียแล้ว
" Q; {! Z8 o6 r
เปลือกตาของหล่อนเต้นระริกสั่นสะเทือนด้วยอำนาจความหวาดหวั่นและแกล้งพึมพำอย่างเป็นสุข พร้อมกับเบียดกายอบอุ่นอยู่ในอ้อมกอดของเขาก่อนที่หล่อนจะเปลืองตัวไปมากกว่านี้ ก็พอดีกับฤทธิ์ยานอนหลับทำงานทำให้ภาณุวัฒน์หลับไปอย่างง่ายดายคาร่องอกของเธอ
& l, `; x D' P. p& c* G
แนนนี่พลิกกายออกจากเรือนร่างของภาณุวัฒน์หยิบโทรศัพท์มากดหานรากรทันที
7 n! `. i7 ^7 V9 n1 |- p
“เรียบร้อยแล้วค่ะ” & W0 F1 J; q7 k3 }0 s
“ดีมากหนูแนนนี่ช่วยภูออกมาได้เราค่อยว่ากันอีกที”
( s$ B; f: Y& H1 G! X. [) d
“เสร็จงานรีบขับไล่เลยนะพี่กร”
S* }* q% I$ h
น้ำเสียงกึ่งตัดพ้อเล็กน้อย $ C& g9 u* k$ L! o; h
“อย่าน้อยใจสิจ๊ะรีบออกมาจากห้องนั้นก่อนเถอะ”
: Q$ ? F& L5 ^/ P5 \% d @
“แล้วคุณภาณุวัฒน์ล่ะ” Y$ {! A( G6 S( o1 t" d
“ปล่อยให้มันนอนอยู่อย่างนั้นแหละพี่กำลังจะไปถึงแล้ว เดี๋ยวเป็นหน้าที่ของพี่เอง” : g& M5 I }9 x" u
“ค่ะ” " W, E' g: u( e6 Z6 z
“ขอบใจมาก แล้วเจอกัน”
: i8 X- B0 b9 m6 u- v/ E
หญิงสาวกดปิดสัญญาณการติดต่อแล้วก็จัดการเสื้อผ้าของตนเองให้เรียบร้อย พร้อมกับเดินออกไปอย่างเงียบ ๆปล่อยทุกอย่างไว้ด้านหลัง ส่วนการคาดคั้นหรือแผนการขั้นต่อไปจะเป็นอย่างไรหล่อนได้ปลีกตนเองพ้นจากนี้ไป ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของนรากรคนวางแผนจัดการเอาเอง....
1 m1 g1 h G% v1 j4 F- Y- _
ฝ่ายนรากรขับรถออกมาจากบ้านมาตั้งแต่แนนนี่โทร.ไปหาครั้งแรกนั่งรถมากลับชะเอม เมื่อหญิงสาวโทร.มาอีกครั้ง ก็พอดีกับที่ตนขับรถมาถึงบริเวณใกล้ๆ แล้ว ! X4 w0 S: k* n |7 K) r9 c& p
ระหว่างเดินมาด้วยกันชะเอมเห็นนรากรมีสีหน้าเคร่งเครียดจึงกล่าวขึ้นเบา ๆ 6 U p! i9 L' k1 q, x& O9 u; j$ \
“พี่กร...ชะนีพี่ไว้ใจได้เปล่าไม่ใช่ปลอกกินกล้วยหอมผมก่อนนะ”
- |& \- s" g" ^1 H+ k2 y. G. u
“เออ...แทนที่จะห่วงเรื่องอื่นดันห่วงกล้วยหอมเสียนี่คนเรา งานนี้ไม่มีใครได้กินทั้งนั้นโว้ย!”
' Z# N) a# \( S$ D
“โห....อุตส่าห์ยอมเป็นข้าช่วงใช้สารพัดไม่ขอกล้วยหอมก็ได้ อยากลองชดถั่วดำมันดูบ้าง กินแต่ถั่วค้างคืนอย่างพี่เริ่มเอือมระอาแล้ว” ; H; _$ U0 F# I/ p, W% W- l
“มาช่วยกันภาวนาอย่าเพิ่งให้มันรู้สึกตัวขึ้นมาก่อนเราไปถึงยังน่าจะเป็นประโยชน์ต่อการติดตามหาภูมากง่ายขึ้นมัวแต่พูดเรื่องไม่เป็นเรื่องอยู่ได้” : Z2 e5 Z& J# j
“ล้อเล่นหน่อยเดียวเองเห็นพักหลังพี่เอาแต่หน้าดำคร่ำเครียด”
" [0 u; S; X$ B& F. b4 f8 X
“ภูหายไปทั้งคนใครจะไปทำหน้ายิ้มระรื่นได้ พูดมากเดี๋ยวจับมะเขือเผายัดปากเสียเลย”
! P. A5 f' M! G: F; O
“ยิ่งชอบถึงมันจะเหี่ยวไปหน่อยก็ตาม ฮ่า..ฮ่า”
; j4 D! F& e$ e* o `9 [. m( k+ X
สองคนเดินคุยกันมาเรื่อยๆ กระทั่งมาหยุดที่หน้าประตูห้อง
" g1 V+ T$ o% w- D$ k
“เตรียมอุปกรณ์ที่สั่งไว้พร้อมหรือเปล่า”
3 ^0 s* l* o1 ~* H/ j% r
นรากรถามชะเอมเพื่อความมั่นใจอีกครั้ง
0 E* k6 X- Q# w4 ~' p7 J3 W% s
“เรียบร้อยครับ” " s O8 v' W) e
ไม่มีใครเอ่ยคำใดกันอีกนรากรเป็นฝ่ายเปิดประตูห้องเข้าไปก็พบภาณุวัฒน์นอนแผ่หลาอย่างหมดสภาพอยู่บนเตียงก่อนแล้วการเห็นคู่ต่อสู้อยู่ในสภาพแบบนี้ ยิ่งทำให้สะดวกขึ้นในการรับมือหากมีเรื่องอะไรเกิดขึ้น $ O" p8 S1 V7 T) Q6 h u
ชะเอมสะกิดแขนนรากรเมื่อเดินเข้ามาชิดเตียงนอนแล้วก็รู้สึกในฝ่ามืออบอุ่นของอีกฝ่ายที่กุมมือตนบีบไว้เบา ๆก้มลงจ้องมองร่างที่สลบไสลไม่ได้สติอย่างพิจารณา เชื่อมั่นในอำนาจยานอนหลับจึงยังไม่แสดงอาการสนใจหรือระวังตัวกับเหยื่อมากนัก เดินสำรวจรอบ ๆ บริเวณห้องนอนขณะเดียวกันได้กลั้นลมหายใจ ยังไม่สามารถปฏิบัติการอย่างไรลงไปได้นอกจากรอคำสั่งจากนรากรเจ้าของแผนการ 2 z# H1 w0 n7 ~2 x$ ~
“ไม่ต้องจ้องราวจะดูดกินเลือดกินเนื้อเขาเลยมาช่วยถอดเสื้อผ้ามันออกก่อนหน่อยสิ พี่จะถ่ายวีดีโอบันทึกภาพมันนอนแก้ผ้าเอาไว้” 5 `5 |* _# e* P2 |
“ขนาดนั้นเลยเหรอ” 2 K+ z8 p+ E4 ^! c
“เออสิวะ...ถอดออกหมดไม่ให้เหลือแม้แต่ชิ้นเดียว”
! K1 |1 V! L" f% m# T1 B0 R
ระหว่างชะเอมค่อยๆ ถอดเสื้อผ้าภาณุวัฒน์ออก นรากรก็เก็บบันทึกภาพทุกอย่างไว้หมด $ l7 o! ?8 i0 V
“เอาล่ะเอากุญแจมือที่สั่งให้ซื้อมาล็อคมือ ล็อคขามันไว้ก่อนกันผิดพลาด สก๊อตเทปปิดปากไว้เผื่อมันตื่นขึ้นมาตอนนี้”
* O2 m `7 u6 k$ l
“ทำไงต่อ”
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2019-11-20 16:51:43
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2019-11-20 18:16:46
โพสต์ 2019-11-20 19:23:12
โพสต์ 2019-11-21 08:16:02