พอตั้งสติได้ก็ลืมตาขึ้นดูอีกครั้ง....ตั้งใจจะลุกขึ้นเอาเรื่องผู้บังอาจมาขัดขวางความสุขของอย่างเต็มที่แต่เมื่อเห็นใบหน้าเจ้าของฝ่าเท้าได้ชัดเจน คราวนี้นอกจากไม่กล้าหือแล้วยังรู้สึกขวัญหนีดีฝ่อ จนแทบเยี่ยวราดเลยทีเดียว - c! ]% c, l; z8 |
“ท่าน...”
: H+ l" D5 Z& `" o0 O! C" ]
เสียงกระซิบเบาๆ ไม่พ้นริมฝีปาก
8 ]' f. g# u5 ^% Z8 o
“เออ...! กูเอ็งบอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่าเที่ยวดึกและดื่มเหล้าเมามายอย่างนี้ ยิ่งอยู่ในหน้าเสี่ยวหน้าขวานอยู่ด้วย”
1 ?: Y. H/ S% |7 Y
“ท่าน...ท่านมาได้ยังไง” m/ u- c* v$ ^3 j* G
อย่างจับต้นซนปลายไม่ถูกสายตาคมเข้มได้เบิกจ้องมายังตนอยู่ก่อนแล้ว ความเหี้ยมเกรียมภายในเบ้าตานั้นไม่มีอะไรจะน่ากลัวเท่าอีกแล้ว " M P0 @2 l9 l; T
หมวดธีร์กะพริบตาถี่ๆ แล้วจ้องอีก ขณะนั้นแสงไฟนีออนสว่างจ้าจนแสบตา ทำให้เขามองเห็นอะไรต่อมิอะไรได้ชัดเจนขยับกายลุกขึ้นนั่งอย่างลำบาก รู้สึกเคล็ดขัดยอกไปทั้งลำตัวเลยทีเดียวมองไปทั่วห้อง ก็รู้สึกว่าเป็นห้องพักของตนเองกับตำรวจรุ่นพี่ มองมายังเตียงนอน ก็ไม่เห็นร่างของหนุ่มนักธุรกิจซึ่งเมื่อครู่ จำได้ว่าได้จับมัดมือมัดเท้า กระเด้าจนน้ำเกือบแตกอยู่แล้วหากท่านไม่เข้ามาแทรกเสียก่อน
- Z, K& I+ K3 i1 {0 Z
บิดกายไปมาทำหน้าด๊อกแด๊ก ๆ ขยี้ตาครั้งแล้ว ครั้งเล่าขยายม่านเปิดกว้างขึ้นมองอีกครั้งอย่างงง ๆ พยายามยันกายจะลุกขึ้น แต่ฝ่าเท้าเจ้าของดวงตาคมเข้มก็แตะมาที่อกเบาๆ ทำให้ต้องหงายลงไปจนศีรษะเกือบพาดกับพื้นเลยทีเดียวเรี่ยวแรงมันดูอ่อนเปลี้ยไปหมด , i; U$ l) C- j4 o: X H
“ท่าน...”
7 i' Y# H" Y- O- V
มันเป็นประโยคเดียวที่เขาพูดได้ในตอนนั้น / N4 u' ?3 l# P
“เออ..กูเอ็งว่าแต่มึงจะนอนแอ้งแม้งอย่างนี้นานหรือเปล่า กูจะได้เรียกลูกน้องข้างล่างมาลากคอมึงลุกขึ้น” / z1 L* H/ { V
“โอ๊ย! อะไรว่ะนี่ผมงงเหลือเกิน” 1 C$ H1 n5 I, T; P
หมวดหนุ่มอุทานออกมาพยายามจะลุกขึ้น แต่ก็ต้องชะงักอยู่เช่นเดิมเพราะเจอฝ่าเท้าที่สวมรองเท้าหนังราคาแพงกดหน้าอกไว้ เขามองไปรอบห้องอีกครั้งสายตาไปจับจ้องตรงเข็มนาฬิกา ทำให้เขาเริ่มปรับสภาพจิตใจได้เป็นปกติมากยิ่งขึ้น
, y5 h- P/ S$ M$ n. f( x# l/ S+ z
“นี่เพิ่งเช้าเองหรือวะ” $ u6 X, Y. k% }* c0 n
“มึงไปทำไรมาเมื่อคืน...ทำไมถึงตื่นสายไม่รู้จักหน้าที่ของตนแบบนี้ ขืนมึงเป็นแบบนี้บ่อย ๆทั้งกูและมึงได้จบเห่พร้อมกันแน่”
0 `5 W8 l( }. L3 \' C5 w
ธีร์รู้สึกอึ้งพูดอะไรไม่ออก พยายามปรับประสาทให้คืนโดยเร็วที่สุด แต่รู้สึกว่าศีรษะของตนตอนนี้มันหนักเหลือประมาณสะบัดหน้าเร่า ๆ เพื่อขับไล่ความมึนงง แล้วฝืนยิ้มให้เจ้านาย
8 Q! x8 N9 X; ?) ]
“ขอโทษครับ!เมื่อคืนผมดื่มหนักไปหน่อยก็เลยฝันอะไรเลอะเทอะเปรอะเปรื้อนไปใหญ่และไม่คิดว่าตนเองจะนอนตื่นสายขนาดว่าท่านต้องปลุกด้วยการเตะตกเตียงอย่างนี้” 1 C( O1 U5 h( e+ U
“เรื่องนั้น กูรู้แล้วผู้กองก้องบอกว่าเมื่อคืนเอ็ง แอบออกไปเที่ยว แถมยังดื่มกลับมาจนไม่ได้สติสตังค์จนเขาต้องลากเอ็งขึ้นมานอนข้างบนนี้ พร้อมกับรีบไล่ให้เพื่อนเอ็งกลับไปก่อนถ้าสมมติว่า คนที่มาส่งเอ็งเป็นพวกคุณภูล่ะ กูจะซวยขนาดไหน?” 2 h3 Z, r0 a6 I; {" S% I
น้ำเสียงตำหนิตรงๆ คิ้วขมวดเข้าหากัน
' {8 k; F0 }% I! Z: C
“ถ้ามึงเป็นอย่างนี้อีกกูจะส่งมึงไปกวาดขยะริมถนนแทน” ! Z, t1 B$ P9 b# Q5 {+ x
ตำรวจหนุ่มสูดลมหายใจเข้าปอดแรงๆ รู้สึกว่าลำคอแห้งแหบแสบพร่า ก้มลงมองกระบอกปืนของตนก็เห็นว่ามันยังแข็งปั๋งอยู่เลย
' \3 r3 @8 Y! o8 l* U; j! N% @. R4 \
“กูให้เวลามึงอาบน้ำจัดการตนเองให้หายเมาภายในเวลา๑๕ นาที แล้วรีบไปช่วยผู้กองเขาจัดเตรียมอาหารให้แขกของกู” # s$ N/ R% e* N
“ครับ.... ครับท่าน” 6 O: @) u4 C* Z; z K
อย่างอาการของคนที่เพิ่งสร่างจากอาการโอเวอร์แฮงค์ไม่สามารถจับต้นชนปลายได้ถูก แต่ก็สำนึกบอกตนเองได้ว่าไม่บังควรอย่างยิ่งที่จะขัดขืนคำสั่งนายเหนือหัวคนนี้ รีบลุกขึ้นเดินเข้าห้องน้ำทั้งชุดนอน จัดการชำระร่างกายตนเอง ! j! {& |( Z8 s8 R+ s; k
ความเย็นของสายน้ำทำให้เขารู้สึกสดชื่นกระปี้กระเป่าขึ้นมาบ้าง แม้จะยังรู้สึกอ่อนเพลียอยู่บ้างรูดกระบอกปืนของตนอย่างรัวเร็วจนน้ำทะลัก พร้อมทั้งถอนหายใจเฮือกหงายต้นคอพิงกับผนังห้องน้ำ หลับตาลงทบทวนความฝันอันเลอะเลือนของตนตั้งแต่ช่วยผู้กองก้องจัดอาหารสำหรับเชลยท่านภาณุพลเช่นทุกวันกระทั่งโดนถีบตกเตียง 9 l6 x; Z. k+ g8 C* r
“เฮ้อ...! ไม่น่าเป็นฝันเลยกูแถมฝันแล้ว ยังไม่เสร็จสมอารมณ์หมายอีก ซวยจริง ๆแต่ว่าแค่ฝันยังมันส์และเสียวขนาดนี้ หากได้เอาจริง ๆ จะมันส์ขนาดไหนว่ะนี่” 1 Q% @8 t% k4 _! |" {
เพียงแค่คิดถึงเรือนร่างของภูริเชษฐ์ที่ตนเคยเห็นตอนเดินออกจากห้องน้ำกระบอกปืนที่ปล่อยกระสุนออกไปจนหมดแม๊กแล้ว กลับตั้งลำแข็งขึ้นมาอีกได้แต่สลัดความคิดนั้นทิ้งไป รีบลงไปช่วยผู้กองจัดอาหาร 2 s0 q( u6 W; G! o
“พี่ก้อง ! พี่ก้องท่านมาถึงบ้านก็ไม่ปลุกน้องบ้างเลย”
' O, k* N' F) ~! l
ก้องไม่ตอบคำถามแต่กลับย้อนถามกลับมา 5 }* f+ V- S$ A2 e- L" W
“แล้วเอ็งล่ะ ไม่สบายหรือเปล่าถึงได้นอนตื่นสายผิดปกติแบบนี้” ! f1 D4 W& A$ Z# d, ]
เขาได้ยินดังนั้นได้แต่โบกมือปัดผ่านไปมา ขมวดคิ้วเข้าหากันอย่างใคร่ครวญว่าควรบอกรุ่นพี่ดีหรือเปล่า เกี่ยวกับความฝันเลอะเลือนของตน “เมาหนักพี่แถมยังฝันเลอะเลือนเกือบทั้งคืนอีก ตื่นขึ้นมาเหมือนกับว่าตนเองไม่ได้นอนตลอดคืนเลย” 6 K( a& |# G" V2 V; n8 R( l
“ฝันถึงใครว่ะไอ้นายแบบที่มาส่งเมื่อคืนงั้นเหรอ”
' V0 A* `0 u& v: t
“ไม่ใช่หรอก”
! Y' k3 N- S* @ T! O
“รู้สึกว่าเอ็งจะหงุดหงิดฉุนเฉียวอย่างไรชอบกลท่านกล่าวอะไรกับเอ็งเหรอ”
( @1 n& ?5 j; x" V
“ไม่เกี่ยวกับท่านหรอก” 1 L; ~2 P8 S$ E/ D
“แล้วเกี่ยวกับอะไรวะหากเป็นผู้หญิง กูต้องคิดว่าประจำเดือนมึงมาไม่ปกติแน่ ๆ”
, T: E& p+ m+ m- `5 q4 r% U
“ทำนองนั้นแหละ”
8 |/ Z% Y- S7 S: C
“หมายความว่าไง” 0 r) E: w0 K: `2 T, j* l
“ก็ผมกำลังฝันว่าผมและพี่ร่วมกันเย็ดคุณอย่างสนุกสนานเมามันส์ที่สุดในชีวิต”
. M D0 J; n1 w$ Z
“ฮ้า...!” 1 O1 w: D& J; @0 ]6 ?
“จริงครับ” ; O0 ?9 b9 C- b' B
แล้วเขาก็เล่าความฝันทั้งหมดให้ตำรวจหนุ่มรุ่นพี่ฟังกระทั่งโดนปลุกให้ตื่นด้วยรองเท้าหนังราคาแพงของท่านภาณุพล ( R7 H, U) I2 t& Y
“ฮ่า...ฮ่า...ฮ่าไอ้บ้า ออกไปเที่ยวกับแฟน แทนที่จะฝันถึงแฟนกับฝันถึงคนอื่นเสียนี่ สมน้ำหน้า” 5 g- s4 z1 \' f0 o9 w$ l( C5 ^
“ผมพูดจริง ๆ นะพี่ในฝันผมเห็นพี่สนุกมาก ๆ เลย แตกทั้ง ๆ ที่โดนกระเด้าอย่างเดียว แต่ผมกลับไม่เสร็จเฮ้อ...เซ็ง” + }% J$ \' V L) _
“เออ...มึงจะเซ็งกว่านี้หากมัวแต่ยืนเอ้อระเหอ ท่านยังไม่ทานไรมา และสั่งให้จัดอาหารไปให้คุณภูและท่านด้วยบอกว่ามีเรื่องจะพูดคุยธุระส่วนตัวกับคุณภู” ด้านภูหลังจากอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว เขาก็นั่งคิดโน่นคิดนี่อยู่คนเดียวเพื่อรออาหารเช้ามาส่งให้เหมือนทุกวัน แต่รู้สึกว่าวันนี้มันจะล่าช้ากว่าทุกวันไปเกือบชั่วโมง , v9 _0 l! T0 Q' B$ K& ?) `3 ~
ขณะที่ท้องเขาร้องประท้วงอยู่นั้นประตูห้องขังเปิดออก ผู้กองจักรภพและการ์ดอีกสองนายได้ช่วยกันเข้ามาจัดโต๊ะอาหารภายในห้องพักนั้น
9 d, k5 I* o3 _) F
เมื่ออาหารถูกจัดตั้งบนโต๊ะเรียบร้อยบุรุษที่เขาต้องการพบตัวมากที่สุดตอนนี้ ก็ปรากฏกายขึ้น พร้อมกับรอยยิ้มอันเยาะหยันเหมืนเดิม
0 @ v) ?$ J6 y/ a
เขาจ้องมองชามข้ามต้มประณีตส่งไอควันร้อนๆ ขึ้นมาเตะจมูกอย่างแรง แต่ก็รู้สึกหายหิวไปทันที เมื่อเห็นหน้าภาณุพล
( h7 Y7 J* b! K+ [$ ^9 @ G9 h
“เป็นไงบ้างครับคุณภู....ลูกน้องผมให้การต้อนรับเป็นที่พอใจหรือเปล่า”
+ T+ w. h) h3 s& p4 f. P
“ก็โอเค...หากไม่คิดว่าถูกจับตัวมา”
! H t$ @: s4 s ~7 N( e
ภาณุพลยักไหล่อันผึ่งผายของตนมองดูหน้าเขายิ้ม ๆ พร้อมกับเดินมานั่งบนโต๊ะที่ลูกน้องจัดเตรียมไว้ให้
# u9 j' V4 r, T3 U. D' c) D
“อีกไม่นานหรอกคุณจะได้หลุดพ้นไปจากที่นี่ พร้อมกับไม่เหลืออะไรที่เป็นของตนสักอย่างแม้กระทั่งเมียของคุณเอง ก่อนอื่นต้องขออภัยผมมัวแต่วุ่นจัดการเดินเรื่องซื้อหุ้นภายในบริษัทของคุณ ตอนนี้คนอื่น ๆผมก็ซื้อได้เกือบหมดแล้วด้วย แต่ปริมาณรวมกันทั้งหมดก็ยังน้อยกว่าของคุณและพ่อคุณอยู่ดีแต่ไม่เป็นไร เอาไว้กินข้าวเสร็จ เราค่อยคุยกันเรื่องนี้”
9 {; G) D8 [2 L. I |
“มีอะไรจะพูดกับฉันก็พูดมาเสียเดี๋ยวนี้” * O( j/ r) H( J* r" D1 G- L
“ไม่เอาน่า...คุณภู โตๆ กันแล้ว อย่าทำตัวเป็นเด็กหน่อยเลย ถ้าคุณไม่ยอมทานอะไร ผมจะไม่ยอมบอกว่าเหตุการณ์ประชุมแต่งตั้งบอร์ดบริหารชุดใหม่เป็นยังไง ใครได้ตำแหน่งอะไรบ้าง” ; y r1 J, V: x* }+ W- \
ภูได้แต่ใจหายวาบรู้สึกชาไปทั้งตัว สังหรณ์ชนิดหนึ่งวิ่งขึ้นมาจับขั้วหัวใจดวงตาของเขาลุกโซนราวกับมีกองไฟเป็นพัน ๆ เข้าไปสุมอยู่ข้างในขณะจ้องมองภาณุพลราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ
7 _/ S; z( O( `) ^! }" j; @/ [2 L
“ผมต้องขอบคุณไอ้ฝรั่งขี้นกเพื่อนคุณจริง ๆ การที่คุณไม่ได้เข้าประชุมสร้างความชุลมุนวุ่นวายภายในบริษัทของคุณไม่น้อยแถมเลขาฯสาวคนสวยยังลาออกจากตำแหน่งอีกโดยอ้างว่าทนความกดขี่ข่มเหงทางเพศจากคุณไม่ได้ พนักงานคนอื่น ๆก็ทำงานกันได้อย่างดีทีเดียว แต่ดีขนาดไหน คุณต้องทานข้าวต้มให้หมดถ้วยนี้พร้อมผมก่อนผมจะเล่าให้ฟัง ฮ่า....ฮ่า...ฮ่า” ! f- g6 ~ ^( x4 I
ภูริเชษฐ์ได้ยินดังนั้นได้แต่นั่งนิ่งเงียบ ขณะที่ภาณุพลยังคงยิ้มอยู่ในอาการเดิมโบกมือกับองครักษ์ประจำกายของตนให้นำหนังสือพิมพ์ฉบับต่าง ๆ เข้ามาวางตรงหน้าเชลย
. F- ?8 S$ g d4 G6 a6 c
เขาได้แต่นั่งตัวแข็งทื่อปากสั่น หน้าแดงก่ำ
3 F! F# Q: }/ w) G: T
หน้าแรกหนังสือพิมพ์เป็นการตีข่าวเกี่ยวกับการระทมทุนซื้อหุ้นบริษัทของเขาอย่างเอิกเริกโดยมีนักธุรกิจหลายคนมากหน้าหลายตาออกมาให้ความคิดเห็นถึงผลดีผลเสียตลอดถึงกำไรที่พึงได้รับอย่างมหาศาลหากกลุ่มทุนของภาณุพลสามารถซื้อได้ตามที่เป็นข่าว ไล่สายตาชำเลืองดูคณะกรรมการบริหารชุดใหม่ที่ภาณุพลเลือกเข้ามาบริหารแต่ละคนทำให้หัวใจเขาแทบหยุดเต้นเลยทีเดียว
0 N( Z0 t5 B/ ~! Q. Y1 C
เขาหยิบหนังสือพิมพ์ฉบับวันนี้เปิดอ่านคอลัมน์ด้านใน ข่าวเกี่ยวกับผู้ถือหุ้นรายใหม่ของบริษัทเขาเป็นที่ได้รับความสนใจจริง ๆ หนังสือพิมพ์ฉบับอื่นๆ ก็ลงข่าวไม่แตกต่างกันราวกับนัดกันไว้
. Y( \+ {9 x1 n$ y, |
“เจ้าของบริษัทหนุ่มภูริเชษฐ์ได้หายตัวไปอย่างลึกลับโดยทิ้งภาระหน้าที่การบริหารให้กับสุรเชษฐ์ผู้เป็นพ่อเสือแก่ที่สิ้นเขี้ยวเล็บบริหารงานแทน....สร้างความไม่พอใจแก่กลุ่มผู้บริหารเป็นอย่างยิ่ง” 5 V% e2 V' ^2 G+ ~/ R
ขณะนั้นประสาททุกส่วนของเขาอื้ออึงตรึงเครียดไปหมดหัวใจสั่นระทึกรัวเร็วราวกับว่าจะหลุดกระเด็นออกจากหน้าอกพ่อและอากรทำได้ดีที่สุดแล้ว ทว่าการที่ผู้ถือหุ้นถูกภาณุพลปั่นหัวทำให้พวกนั้นที่นึกถึงแต่ผลประโยชน์ของตนเองคล้อยตามได้โดยง่าย
' D2 l2 o6 l/ h' P m6 J5 n7 V
จากหนังสือพิมพ์ภายในประเทศเขาได้หยิบหนังสือพิมพ์ต่างประเทศขึ้นมาอ่านหน้าธุรกิจเกือบทุกสำนักได้มีการวิพากย์วิจารณ์สถานการณ์การเข้าครอบครองหุ้นของนักการเมืองผู้ทรงอิทธิพลกันอย่างกว้างขวาง
) K( M, v# P$ ~6 C, I- \
เขาขยุ้มหนังสือพิมพ์ขยำเป็นก้อนแล้วปาใส่หน้าภาณุพลอย่างรวดเร็วแต่ก็ทำอะไรไม่ได้มากกว่านั้น เมื่อบรรดาองครักษ์ที่อยู่ใกล้นักการเมืองผู้ทรงอิทธิพลเข้ามาล็อคแขนเขาไว้อย่างทันควันพร้อมกับถูกกระชากให้ก้มลงแทบเท้าของภาณุพลมีเสียงหัวเราะอย่างเย้ยหยันดังมาจากเจ้าของฝ่าเท้าที่เหยียบบดขยี้บนหลังมือเขา
* l& k2 `1 `8 |+ ~9 O0 x- _' L
“นอนรออ่านข่าวสำคัญอยู่นี่ก่อนนะคุณภู...ผมเชื่อว่าไม่เกินสามวันผมสามารถบีบซื้อหุ้นมาครอบครองได้หมดแน่ ๆคราวนี้หุ้นอันน้อยนิดของคุณก็จะไม่มีความหมายอีกต่อไปแล้ว ฮ่า...ฮ่า...ฮ่า” 3 a3 I6 ~8 e1 f* p7 t0 K& r# T
พ่อกับอากรทำงานกันอย่างไรนี่ถึงปล่อยให้ภาณุพลดำเนินการได้สะดวกง่ายดายขนาดนี้ .... 0 O9 }' D$ Z9 o; l+ Q& F
ด้านแนนนี่หลังจากได้รับทราบเรื่องราวจากนรากรหล่อนก็ยินดีช่วยเหลืออย่างเต็มที่ ตลอดหลายสัปดาห์ที่ผ่านมาหล่อนพยายามเข้าไปโฉบเฉี่ยววับ ๆ แวม ๆ ตามงานสังคมให้ผ่านสายตาของภาณุวัฒน์กระทั่งสามารถเข้าไปตีสนิทได้ในที่สุด โดยไม่แสดงอาการพิรุธเพื่อให้อีกฝ่ายจับได้ , {, \" N7 d' z l4 B7 M7 a
หล่อนออกไปเที่ยวกับชายหนุ่มเจ้าสำราญเกือบทุกคืนตามสถานที่ต่าง ๆ เป็นการสร้างความคุ้นเคยและหาลู่ทางในการหลอกล่อสอบถามแต่การเข้าไปตีสนิทกับชายหนุ่มก็ไม่ได้ช่วยให้เรื่องราวคลี่คลายได้เนื่องจากภาณุวัฒน์ทั้งฉลาดและเต็มไปด้วยเล่ห์เหลี่ยมไม่ต่างจากพ่อ
1 t5 N" T& @* F! y* E
และก่อนที่แผนทุกอย่างจะแตกเสียก่อนในวันหนึ่ง แนนนี่นัดให้ชายหนุ่มออกมาพบตนเองเพียงลำพังที่คลับหรูแห่งหนึ่งโดยไม่ต้องให้มีบริการ์ดติดตามมาด้วยระหว่างทั้งคู่กำลังนั่งดื่มกันอย่างออกรสชาติหล่อนจึงเอ่ยปากชวนภาณุวัฒน์ไปกินและดื่มต่อห้องส่วนตัวของตน ซึ่งความจริงแล้วเป็นคอนโดของนรากร
( D2 y. |& ?/ O
“ทำไมล่ะ”
- \2 ~5 Q, P! A- m4 n- D# c! M
“แนนนี่เป็นดารานะคะเกิดปาปารัซซี่มาเจอและถ่ายรูปแนนนี่นั่งดื่มกับคุณแบบนี้อนาคตเส้นทางแนนนี่ก็ดับวูบกันพอดี”
$ U' q" J( a9 T& F- c" U# n% G
ทั้งคู่จึงเดินออกมาขึ้นรถหญิงสาวที่จอดอยู่ด้านหลังของร้าน t. ~' `1 O$ h% k" |1 T }0 N% q
เมื่อเห็นว่าปลอดสายตาคนแล้วหล่อนขับรถออกมายังเส้นทางหลักก่อนจะเลี้ยวขวาและจอดเยื้องกับโรงแรมหรูระดับห้าดาวใจกลางเมืองแห่งหนึ่งชั้นล่างมีบริการเครื่องดื่มและอาหาร หันมาทางชายหนุ่ม $ `; T; @ J1 @$ @% c
“คุณเดินไปรอแนนนี่ตรงลิฟต์ก่อนนะคะแนนนี่ขอไปทำธุระนิดหนึ่ง” 7 w9 X1 ~: T, ?! @$ J' [9 d
เดินตรงไปยังเคาท์เตอร์ของเสมียนเวรโดยเร็วกระซิบเบา ๆ พร้อบกับยื่นโน้ตให้
7 s# _1 L. Q) ] F- I7 v1 ~
“ช่วยติดต่อคุณนรากรเจ้าของห้อง360 ตามนี้ด้วย บอกว่าตอนนี้แขกคนสำคัญมาถึงแล้ว”
( ?1 i; l* \! ? Q0 u' p
เสร็จแล้วก็รับกุญแจสำรองก้าวยาว ๆ ทำท่าหลบ ๆ ซ่อน ๆ ตรงไปยังชายหนุ่มที่ยืนคอยอยู่แล้ว
3 j+ I7 W' r8 W6 B2 `# H
“ไปกันเถอะค่ะหากมีใครมาเห็นจะกลายเป็นข่าวเอาได้” $ Y/ A' J o) x6 W
“ดีเหมือนกันครับ ผมเองก็ไม่อยากตกเป็นข่าวเท่าไหร่” ( }6 A& B3 {6 ?4 W
ภาณุวัฒน์ยิ้มหวานจนเห็นฟันสีขาววาววับเรียบสนิทและดวงตาลุกเป็นประกายหญิงสาวเห็นอาการนั้นเหมือนกัน แต่แกล้งทำเป็นมองข้ามเสีย
, }; j( h( b' Z2 i2 W
“เดี๋ยวก็รู้คุณภาณุวัฒน์” & H) @2 o" s! [( o
ระหว่างอยูในลิฟต์ทั้งคู่ส่งสายตายิ้มหวานให้กันตลอดเวลาสายตาที่ส่งให้แก่กันเต็มไปด้วยเลศนัยและความมุ่งหมายแตกต่างกันออกไปโดยต่างฝ่ายต่างคิดว่าตนเองเป็นฝ่ายเหนือกว่า
$ n, U" x7 q! c/ T" C; \
เมื่อหญิงสาวเปิดประตูห้องภาณุวัฒน์ก็แทรกกายเข้ามาอย่างรวดเร็ว 5 m4 ~! M1 H6 Y6 N
“คุณพ่อของแนนนี่ใจดีจังเลยซื้อห้องส่วนตัวให้ลูกสาวพักตามลำพังด้วย”
, p3 }9 r7 B2 G9 z* D- }! T1 j) }3 g
สำนวนและประโยคแสดงให้เห็นว่าเต็มไปด้วยคารม หญิงสาวเผยอริมฝีปากยิ้มแต่พองามแต่สีหน้ายังแสดงความหื่นกระหายยั่วยวนชายหนุ่มเต็มที่
/ r* R; e1 s) j9 x, i
“ไม่ทราบว่าแนนนี่พาหนุ่ม ๆ มาเที่ยวที่ห้องนี้บ่อยหรือเปล่า” ! d7 y7 i3 ]4 O! I+ r
“คุณภาณุวัฒน์เป็นคนแรกเลยค่ะเพราะปกติแนนนี่จะพักอยู่กับเพื่อน ๆ หรือบางครั้งพี่เอเจนซี่ส่วนตัวก็จะมาขอค้างด้วยหากวันไหนถ่ายละครดึก”
2 e( V3 c! S' G" e. `
“เป็นดารานี้ทำตัวลำบากเหมือนกันนะ”
! g, u( @' a8 u
ทั้งสองยิ้มสบตากันอย่างมีความหมายอีกครั้ง 0 r$ ]# G3 H3 F ?
“เชิญคุณภาณุวัฒน์ดื่มอะไรเย็นๆ ก่อนค่ะ”
) B9 d$ { ]9 @$ o3 z1 B
ภาณุวัฒน์แทนที่จะเดินไปนั่งตรงโซฟาชุดรับแขกแต่กลับทิ้งตัวลงนั่งบนเตียงนุ่ม ๆ ยกขาขึ้นไขว่ห้างอย่างสบายอารมณ์ยิ้มแย้มให้หญิงสาว ขณะยื่นมือไปรับแก้วเครื่องดื่มจากเธอ . {* P! m8 U. @3 u1 T$ C/ l; [, }
แนนนี่ถือแก้วน้ำผลไม้ติดมือมานั่งทรุดกายลงข้างๆ สายตาจับจ้องอยู่ที่ใบหน้าและดวงตาของชายหนุ่ม m% m B+ ~. L' `
“ไม่อยากเชื่อเลยว่าผู้หญิงสาวและสวยอย่างแนนนี่จะยังไม่มีแฟน”
8 j. v7 [# N; z
“อยากมีเหมือนกันแหละค่ะแต่อาชีพดารา ยิ่งเป็นน้องใหม่ของวงการด้วย เรื่องแบบนี้ต้องระมัดระวังตัวเป็นพิเศษขืนตกเป็นข่าวฉาวหน้าหนึ่งขึ้นมาเมื่อไหร่ อาชีพจบเห่ทันที” * u3 }7 s( T) m9 k" |
ขณะกล่าวสมองของหล่อนเริ่มทำงานหนักเมื่อพิจารณาดูชายหนุ่มที่กระเหี้ยนกระหือเหลือเกิน หล่อนหลอกล่อลูกเสือเข้ามาติดกับได้แล้วแต่การจัดการถลกหนังเสือนี่สิ เป็นสิ่งที่หนักหนาเอาการสำหรับหญิงสาวอย่างหล่อนระหว่างคิดอะไรไม่ออกอยู่นั้น จึงเดินไปหยิบเครื่องดื่มมาให้ชายหนุ่มทั้งขวดกล่าวขึ้นเบา ๆ
1 q4 U' {$ \ H# U! R. N
“ขอตัวไปโทร.หาพี่เอเจนซี่ก่อนนะค่ะจะได้แจ้งให้แกทราบว่าคืนนี้แนนนี่มีแขก”
3 G* g# Z' a X2 Y [, r' B R
ลับหลังหญิงสาวเปิดประตูออกไปด้านนอก โทร.หานรากรทันที
6 x- g; H U4 W) O7 S, z2 L
“ไฮ! หนูแนนนี่ทุกอย่างเรียบร้อยดีหรือเปล่า”
; H, _" [4 `6 J5 S- Q; P- ]
“หวัดดีค่ะพี่กรก็โอเคค่ะ แต่แนนนี่ไม่ได้เตรียมอะไรสักอย่าง”
) T( |6 V/ e/ q! t5 n, Q
“ไม่ต้องห่วงพี่ได้จัดเตรียมรอไว้หลายวันแล้ว”
2 `* I6 F& z' m. O' e
“หมายความว่าไง” ( n7 p( _$ f5 u- p( r$ W& x: t
“เครื่องดื่มทุกประเภทยกเว้นน้ำผลไม้ นอกนั้นพี่จัดการใส่ยานอนหลับลงไปทุกขวดแล้ว ไม่ว่าหนูจะนำอะไรออกบริการรับรองไอ้ภาณุวัฒน์ได้สลบเหมือดแน่ ว่าแต่หนูเผลอดื่มไรเข้าไปบ้างยัง” 0 P( _' L( p7 l7 C/ e! s) S
“ยังคะโห...เล่นกันยังงี้เลยเหรอ”
- ?' z; V* |6 ], Y$ Q0 f- V
“เผื่อไว้กันผิดพลาดโทษทีพี่ก็ลืมแจ้งหนูไว้ก่อน”
3 c7 }7 s1 b+ ^, D
“จะให้หนูทำไรต่อไปจากนี้”
; \. G5 ~+ [( q
“หนูต้องใช้ไหวพริบและปฏิภาณของตนวินิจฉัยสถานการณ์เฉพาะหน้าเอาเองทุกย่างก้าวต้องเต็มไปด้วยความระมัดระวังทุกลมหายใจเข้าออก”
/ F, D2 |6 a9 i# ?- `. I! {
น้ำเสียงของนรากรไม่แสดงอาการตื่นเต้นอะไรยังคงพูดคุยเรียบ ๆ เหมือนพูดคุยกันธรรมดา
- k. G7 J/ C- `9 ^- N2 U% Z; y% u
“เดี๋ยวก่อน! พี่กร จะไม่แนะนำอะไรที่มันเข้าท่ากว่านี้บ้างเหรอ”
9 @) }' p T# {, d1 T# G
“หนูเป็นนางเอกละครแต่วันนี้ต้องพยายามเล่นบทนางมารร้ายเข้าไว้ ยั่วยวนภาณุวัฒน์ให้เต็มที่พี่คะเนว่าหากภาณุวัฒน์ดื่มเหล้าหมดสองแก้วน่าจะหลับเพราะยาที่ให้ไว้ค่อนข้างแรงพอสมควร”
0 d; [5 ] ?/ m3 Q; M; d5 ^1 y
วางสายโทรศัพท์จากนรากรแนนนี่รีบเข้ามาในห้องทันที เกรงว่าหากออกไปนานภาณุวัฒน์จะสงสัยเอาได้มันจำเป็นอย่างยิ่งที่ตัวหล่อนต้องจำใจเล่นบทนางมารร้ายชั่วคราวตามหลักยุทธวิธีของผู้กำกับอย่างนรากรโดยรักษามติประจำใจไว้ว่า”เปลืองตัวให้น้อยที่สุด” เพราะเชื่อมั่นได้ว่าภาณุวัฒน์ดื่มสักแก้วสองแก้วก็จะหลับฟุบไปเอง
& n5 c: X. n' c8 X3 G
เมื่อตัดสินใจแน่วแน่แล้วหล่อนก็ไปทรุดกายลงนั่งข้าง ๆ ภาณุวัฒน์ รินเหล้าให้เขาดื่มอย่างเอาใจพร้อมกับพร่ำพรรณาถึงความลำบากในชีวิตการเป็นดาราให้เขาฟังและเล่าถึงเพื่อนสาวดาราของเธอหลายคน ใช้อาชีพดาราบังหน้าแต่เบื้องหลังคือการยอมเป็นเมียเก็บของบรรดาอาเสี่ยหรือนักการเมืองรุ่นพ่อ รุ่นปู่ซึ่งสร้างรายได้ให้อย่างมากมาย มีของแบรนด์เนมใช้ มีรถหรู ๆ ขับ มีบ้านหลังโต ๆพักอาศัย ขณะที่เธอต้องอยู่คอนโดส่วนตัวแบบหลบ ๆ ซ่อน ๆ น้ำเสียงออดอ้อนออเซาะ S3 W" W$ n7 d4 u. K9 v0 D! W
ภาณุวัฒน์ได้ยินดังนั้นก็เข้าใจว่าหญิงสาวต้องการอะไรจากตน เพราะเคยเห็นพ่อเลี้ยงบรรดาดาราสาว ๆแบบที่เธอกล่าวไว้เยอะพอสมควร จึงโน้มตัวเข้าไปหอมแก้มนวลปรางอย่างฉวยโอกาส
" ^. ]9 [5 {5 g- p# g
“แนนนี่อยากมีแบบเพื่อนๆ บ้างหรือเปล่าล่ะ” ) I3 [' k2 J }/ ~/ i4 ~
“อยากมีเหมือนกันค่ะแต่แนนนี่ไม่ชอบคนแก่ หนังก็เหี่ยว หน้าท้องก็มีแต่พุง” 9 r3 O& k- C% J! j: S: s/ g' U
“แล้วคนหนุ่มละครับ” - S& R% c0 u% X8 W. N
“คนหนุ่มที่ไหนจะมาสนใจสาวอาชีพแบบนี้” * p$ M7 s' t$ c& ^, J1 j0 o: A8 A
หล่อนพูดจบก็แกล้งหันหลังให้ชายหนุ่มปล่อยให้ชายเสื้อบริเวณหัวไหล่ตกลงเล็กน้อย เผยให้เห็นผิวเนื้อขาว ๆ นวลเนียน
. H* A6 H3 S& g$ K6 l0 V
ในความเงียบสงัดในความรู้สึกบางอย่าง และในสายตาที่จับจ้องประสานกันอยู่ขณะนี้อำนาจแรงขับทางธรรมชาติของมนุษย์ปุถุชนได้ฉาบฉายให้เห็นชัดในสายตาของภาณุวัฒน์เหนือกว่าความรู้สึกอื่นใดทั้งมวลนั่นคือการหวังครอบครองหญิงสาวที่ให้ท่าตนให้ได้ในคืนนี้
% N0 N0 j0 l) C1 [2 D
เขาได้ดึงหล่อนเข้ามาซบที่หัวไหล่พรรณนาความสวยความงามของตัวเธอ รู้สึกประทับใจในตัวเธอตั้งแต่แรกเห็นประทับรอยจูบฝังลึกไปตามผิวเนื้อนวลนั้น แนนนี่ไม่ทันระวังตัวรู้สึกอึ้งตกตะลึงงึงงันไปชั่วขณะด้วยภาวะที่ยากจะบรรยายจะอย่างไรก็ตามเพื่อให้เป็นไปตามแผน หล่อนค่อย ๆ ปลดกระดุมเม็ดเสื้อให้เขาทีละเม็ดๆ ด้วยอาการสุภาพอ่อนโยน เอาใจแฝงไว้ด้วยความยั่วเย้า เหมือนจะยินยอมเป็นของชายหนุ่มจริงๆ แต่ก็ไม่ลืมเตือนให้เขาดื่มอีกสักแก้ว จะได้สดชื่นกระปรี้กระเป่าขึ้นกว่านี้
2 C2 f" R' t7 n6 p( J& ?# j
ภาณุวัฒน์เหมือนต้องมนต์สะกดยกเครื่องดื่มขึ้นดื่มอีกแก้วตามคำขอของเธอทันที โดยไม่มีอาการระแวงสงสัย
0 {' F, c' H" N3 D
“พี่อยากอยู่อย่างนี้กับแนนนี่ทั้งวันทั้งคืนจังเลย”
' @2 s% v8 m E6 d
หญิงสาวไม่ตอบคำถามแต่กลับประคองศีรษะเขาให้เอนทับลงกับหมอนซึ่งวางอยู่บนตักตนเอง รินแก้วเหล้าให้เขาดื่มอีกแก้วสีหน้าและแววตาบอกให้ทราบชัดว่ามีความสุขใจล้นปรี่ที่ได้บริการเขา
% ^9 [2 ?. l7 f. j8 I
“ดื่มอีกแก้วสิคะแนนนี่จะให้คำตอบ” / S# `4 B* L! _' C
เขาปัดแก้วเหล้าออกไปพร้อมกับโน้มคอเธอลงมาจูบปากอย่างดูดดื่มด้วยความหิวกระหาย ! N" t4 h' L9 Z" k Z- Z0 X
“ไม่ดื่มแล้วเหล้าอยากดื่มอยากอื่นมากกว่า”
" S' K* K+ k, y* a) f
น้ำเสียงกังวานทุ้มนุ่มนวลดังออกมาจากปากที่รกครื้มไปด้วยหนวดนั้น
+ f; g6 S" w0 F5 ^1 }
“เป็นของพี่นะคนดีอย่าคิดมอมพี่ด้วยเหล้าแบบนี้อีกเลย มาถึงขนาดนอนหนุนตักแบบนี้พี่ไม่ปล่อยแนนนี่ให้หลุดไปหรอก” # b) ^4 a/ A. A; h: n% G* A2 z( T
หญิงสาวเบนหน้าไปทางหนึ่งรำพึงกับตนเอง
9 S; [. v0 E$ x6 X; x) F' P/ L
“พี่กรวางยาครบทุกขวดหรือเปล่านี่ทำไมกินไปสามสี่แก้วแล้วยังไม่ยอมหลับอีก” & H- k, Q' p. t$ h' B
ภาณุวัฒน์อาศัยจังหวะหญิงสาวเผลอตัวเหนี่ยวร่างของเธอให้นอนตะแคงลงเคียงข้างอย่างรวดเร็ว โดยไม่มีคำพูดไร ๆผ่านออกมาจากริมฝีปากของเขาอีก นอกจากใบหน้าที่ฝังจมลงไปบนทรวงอกขาวผ่องที่เบียดล้นอยู่แทบจะปริทะลักออกมาภายใต้ชุดที่เธอสวมใส่ 0 f6 k( h1 c" p8 _
“ยอมเป็นของพี่เถิดนะคนดีพี่สัญญาว่าจะเลี้ยงดูแนนนี่อย่างดีที่สุดเลย อยากได้อะไรจะหามาให้แนนนี่จ๋า...อย่าปล่อยเวลาให้ล่วงเลยไปโดยเปล่าประโยชน์เลยนะจ๊ะเพียงแค่พบและสบตาแนนนี่วันแรก หัวใจของพี่ก็แทบระเบิดออกมาอยู่ข้างนอกอยู่แล้ว”
8 a3 H; g- B+ G
น้ำเสียงเริ่มอ้อแอ้เพ้อรำพึงรพัน ขาดสติสัมปชัญญะลงเรื่อย ๆ เมื่อฤทธิ์ยาเริ่มทำงานตามหน้าที่ของมัน
' h! r( X: Y7 E9 _. |
สิ่งที่หล่อนไม่อยากทำที่สุดแต่ก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้เสียแล้ว
, s& m1 ^/ j# C3 F
เปลือกตาของหล่อนเต้นระริกสั่นสะเทือนด้วยอำนาจความหวาดหวั่นและแกล้งพึมพำอย่างเป็นสุข พร้อมกับเบียดกายอบอุ่นอยู่ในอ้อมกอดของเขาก่อนที่หล่อนจะเปลืองตัวไปมากกว่านี้ ก็พอดีกับฤทธิ์ยานอนหลับทำงานทำให้ภาณุวัฒน์หลับไปอย่างง่ายดายคาร่องอกของเธอ
: T6 d. W; ~2 w( Q
แนนนี่พลิกกายออกจากเรือนร่างของภาณุวัฒน์หยิบโทรศัพท์มากดหานรากรทันที
8 j2 f0 I3 {% v% R
“เรียบร้อยแล้วค่ะ”
5 Z; {- }! X& C e; N
“ดีมากหนูแนนนี่ช่วยภูออกมาได้เราค่อยว่ากันอีกที” 2 ?$ M9 t; @% T) @& y% J
“เสร็จงานรีบขับไล่เลยนะพี่กร” / _! y u5 ^/ J5 G! z3 t- H
น้ำเสียงกึ่งตัดพ้อเล็กน้อย
) S) ^1 r& t( |5 u% |
“อย่าน้อยใจสิจ๊ะรีบออกมาจากห้องนั้นก่อนเถอะ” 8 M* z( x& ^) T* v- v' ~; c
“แล้วคุณภาณุวัฒน์ล่ะ” & Q$ A5 @' g/ N* q
“ปล่อยให้มันนอนอยู่อย่างนั้นแหละพี่กำลังจะไปถึงแล้ว เดี๋ยวเป็นหน้าที่ของพี่เอง” $ \: w( U* ]8 ~0 `6 M9 a# P
“ค่ะ” ( a. q( S* E, U1 W+ A# W. ]- W
“ขอบใจมาก แล้วเจอกัน”
7 y$ A1 _ J# S9 v6 |9 w# p4 m3 A
หญิงสาวกดปิดสัญญาณการติดต่อแล้วก็จัดการเสื้อผ้าของตนเองให้เรียบร้อย พร้อมกับเดินออกไปอย่างเงียบ ๆปล่อยทุกอย่างไว้ด้านหลัง ส่วนการคาดคั้นหรือแผนการขั้นต่อไปจะเป็นอย่างไรหล่อนได้ปลีกตนเองพ้นจากนี้ไป ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของนรากรคนวางแผนจัดการเอาเอง....
. s, g/ V* x& q+ D7 z# e! {: W/ L
ฝ่ายนรากรขับรถออกมาจากบ้านมาตั้งแต่แนนนี่โทร.ไปหาครั้งแรกนั่งรถมากลับชะเอม เมื่อหญิงสาวโทร.มาอีกครั้ง ก็พอดีกับที่ตนขับรถมาถึงบริเวณใกล้ๆ แล้ว ) W* {0 q: L p6 ?5 j
ระหว่างเดินมาด้วยกันชะเอมเห็นนรากรมีสีหน้าเคร่งเครียดจึงกล่าวขึ้นเบา ๆ
4 L0 U' z4 B- k6 `2 V
“พี่กร...ชะนีพี่ไว้ใจได้เปล่าไม่ใช่ปลอกกินกล้วยหอมผมก่อนนะ” ' J8 ~/ Q5 k$ R- v. r2 m. m
“เออ...แทนที่จะห่วงเรื่องอื่นดันห่วงกล้วยหอมเสียนี่คนเรา งานนี้ไม่มีใครได้กินทั้งนั้นโว้ย!”
* D# j( M/ t/ R$ N! m6 I- n% S, @
“โห....อุตส่าห์ยอมเป็นข้าช่วงใช้สารพัดไม่ขอกล้วยหอมก็ได้ อยากลองชดถั่วดำมันดูบ้าง กินแต่ถั่วค้างคืนอย่างพี่เริ่มเอือมระอาแล้ว” w2 E" d2 D- j1 G- R" Y
“มาช่วยกันภาวนาอย่าเพิ่งให้มันรู้สึกตัวขึ้นมาก่อนเราไปถึงยังน่าจะเป็นประโยชน์ต่อการติดตามหาภูมากง่ายขึ้นมัวแต่พูดเรื่องไม่เป็นเรื่องอยู่ได้”
& C, e: V+ U/ P$ b9 Y& S# G; u
“ล้อเล่นหน่อยเดียวเองเห็นพักหลังพี่เอาแต่หน้าดำคร่ำเครียด”
1 V2 ~6 n7 f6 N$ m
“ภูหายไปทั้งคนใครจะไปทำหน้ายิ้มระรื่นได้ พูดมากเดี๋ยวจับมะเขือเผายัดปากเสียเลย” 5 |- O, O3 `1 _, d
“ยิ่งชอบถึงมันจะเหี่ยวไปหน่อยก็ตาม ฮ่า..ฮ่า”
7 M& O: l" J. ]
สองคนเดินคุยกันมาเรื่อยๆ กระทั่งมาหยุดที่หน้าประตูห้อง
+ S% [7 n# t, }3 O0 a3 s% X" ^
“เตรียมอุปกรณ์ที่สั่งไว้พร้อมหรือเปล่า” / z& M& W5 V7 I: |+ q
นรากรถามชะเอมเพื่อความมั่นใจอีกครั้ง " @: M3 M; u5 m0 V4 j T1 D
“เรียบร้อยครับ”
2 ~8 L0 S* Z% ]# }9 }% P$ K" c
ไม่มีใครเอ่ยคำใดกันอีกนรากรเป็นฝ่ายเปิดประตูห้องเข้าไปก็พบภาณุวัฒน์นอนแผ่หลาอย่างหมดสภาพอยู่บนเตียงก่อนแล้วการเห็นคู่ต่อสู้อยู่ในสภาพแบบนี้ ยิ่งทำให้สะดวกขึ้นในการรับมือหากมีเรื่องอะไรเกิดขึ้น ! x7 M2 H, w* g# y- W. a
ชะเอมสะกิดแขนนรากรเมื่อเดินเข้ามาชิดเตียงนอนแล้วก็รู้สึกในฝ่ามืออบอุ่นของอีกฝ่ายที่กุมมือตนบีบไว้เบา ๆก้มลงจ้องมองร่างที่สลบไสลไม่ได้สติอย่างพิจารณา เชื่อมั่นในอำนาจยานอนหลับจึงยังไม่แสดงอาการสนใจหรือระวังตัวกับเหยื่อมากนัก เดินสำรวจรอบ ๆ บริเวณห้องนอนขณะเดียวกันได้กลั้นลมหายใจ ยังไม่สามารถปฏิบัติการอย่างไรลงไปได้นอกจากรอคำสั่งจากนรากรเจ้าของแผนการ
3 C6 G8 o% K b2 W5 J( K
“ไม่ต้องจ้องราวจะดูดกินเลือดกินเนื้อเขาเลยมาช่วยถอดเสื้อผ้ามันออกก่อนหน่อยสิ พี่จะถ่ายวีดีโอบันทึกภาพมันนอนแก้ผ้าเอาไว้” ; h; z6 s8 E. L, R
“ขนาดนั้นเลยเหรอ” 2 o$ H) X# u1 U. S6 u9 z# P
“เออสิวะ...ถอดออกหมดไม่ให้เหลือแม้แต่ชิ้นเดียว”
) W6 o; w* k- a$ X$ J" L) I0 x
ระหว่างชะเอมค่อยๆ ถอดเสื้อผ้าภาณุวัฒน์ออก นรากรก็เก็บบันทึกภาพทุกอย่างไว้หมด
) P+ `8 |; ^9 ]2 C; e1 u, e
“เอาล่ะเอากุญแจมือที่สั่งให้ซื้อมาล็อคมือ ล็อคขามันไว้ก่อนกันผิดพลาด สก๊อตเทปปิดปากไว้เผื่อมันตื่นขึ้นมาตอนนี้”
! E7 P! X6 V% d0 w/ G8 V
“ทำไงต่อ” 6 m7 N+ F5 n+ P3 j: G
|