|
ระหว่างรับประทานอาหารทุกคนต่างก้มหน้า ก้มตากินกันอย่างเอร็ดอร่อยเพราะสูญเสียพลังงานไปอย่างมากเมื่อครู่นี้ ไม่มีใครกล่าวถึงเซ็กส์แบบหนักหน่วงและรุนแรงที่ผ่านมาเมื่อครู่หรือเรื่องที่กำลังเป็นปัญหาค้างคาที่ยังขบคิดกันไม่ออกอยู่ขณะนี้นอกจากกินจนอิ่ม
! Q0 c; d8 L. U) g: W3 D8 j- |
ชะเอมเป็นคนจัดการเก็บไปล้างส่วนเขาเดินไปหยิบเครื่องดื่มเบียร์เย็น ๆ พร้อมกับน้ำแข็งจากตู้เย็นเดินนำมาวางที่ห้องรับแขกอันเป็นสังเวียนแห่งกามยุทธ์เมื่อครู่นี้ 1 I" D. `' f6 C8 P
“เอาล่ะ....เมื่อภูตอบสนองความต้องการอาและเอ็มจนสมอารมณ์หมายแล้วเข้ามาสู่เรื่องที่ค้างกันอยู่ดีกว่า เอ็มว่าไงนะตอนนั้น”
1 w2 b' f* W+ X
“ผมถามพี่ภูว่า ทุกครั้งที่ไปบ้านนั้นได้สังเกตอาการผิดปกติพ่อลูกสองคนนั้นหรือเปล่า” 4 {5 o, M- j% \4 I
“พี่ก็เห็นว่าเขาปกติดีนะไม่มีอาการพิรุธอะไร ไม่ว่ายามกินหรือยามดื่ม”
- h3 a- \0 x( t) t8 H
“เปล่าครับ...ผมหมายถึงการแต่งตัว”
; O# L5 w* i& b- k8 |; }# J& v- P
“เออจริงด้วยภู...แก้วเครื่องดื่มนั่นมันต้องมาจากบ้านนั้นแน่ๆ” , I6 N# Z4 N6 d0 ^
นรากรสมทบมาอีกครั้ง
4 j6 Z# B4 r7 o0 [8 b6 x- q2 D
ภูริเชษฐ์นั่งหลับตานึกอยู่สักพักก็คิดออก ร้องออกมาอย่างดีใจ 5 m8 V8 k E4 ~ K* S5 G2 O) n
“เออ.....! อากรผมคิดออกแล้ว....ทุกครั้งที่ผมไปบ้านนั้นไอ้ก้อนการ์ดคนสนิทคุณภาณุพลจะสวมถุงมือสีขาวตลอด :ซึ่งผมเคยถามครั้งหนึ่งว่าทำไมไอ้ก้อนต้องแต่งตัวเหมือนบริกรตามโรงแรมด้วย” - H4 m1 F, F1 W" J
“เค้าตอบว่าไง” 6 F) `& y. f+ h& S% X( ?! d% {- t
“ก็บอกว่าเป็นปกติของบ้าน ที่พนักงานทุกคนไม่ว่าตำแหน่งไหน เวลาบริการแขกต้องแต่งตัวเรียบร้อยสะอาดสดใส”
* u; l9 U! u1 p [* {1 D
“ถ้างั้นใช่เลย....”
" r, U, M D' e; m# X& t
“ใช่อะไรอา....”
; w) |& ]. Q" g4 x5 e
“ก็แก้วใบนั้นมันมาจากบ้านไอ้ภาณุวัฒน์นะสิ” : V2 u* s4 d8 ?! h6 T/ v8 @
นรากรกล่าวอย่างขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน
4 w/ y4 a5 w7 {' g0 D# a5 z
“ภู...บอกเองไม่ใช่หรือว่าตำรวจที่เชิญตัวเราไปให้ปากคำ เคยเป็นการ์ดส่วนตัวภาณุวัฒน์ลูกชายภาณุพลมาก่อนแล้วพอเกิดเรื่อง มันยังเจาะจงมาที่ภูเป็นคนแรกพร้อมกับแสดงหลักฐานตั้งข้อสงสัยเราอย่างง่าย ๆก็เพราะมันเป็นพวกเดียวกันอย่างไรล่ะ”
! Z: B5 n2 x* ]* t1 k9 i
“จริงด้วยอา...แก้วนั้นต้องเป็นไอ้ก้อนแน่ๆ ที่เป็นคนดำเนินการจัดฉากตามคำสั่งเจ้านาย เพราะมันใส่ถุงมือทุกครั้งที่รินเหล้าให้ผมแล้วไวน์ล่ะ”
3 j8 ]5 Z' o1 z1 w- _- l2 x
“ไวน์เหรอ...ภูจำวันที่คุยกับอาที่บริษัทไม่ได้เหรอ” ; ^5 @1 a R7 \9 l- |, @
“ใครจะจำได้ล่ะอา...พักนี้เรื่องวุ่นวายผ่านเข้ามาในชีวิตผมเหลือเกินจนไม่อยากจำอะไรแล้ว”
- _9 X) @* H9 D% W* W0 T
“ก็ภูนำไวน์ที่สั่งซื้อไปเป็นของขวัญเขายังไงล่ะ”
' U* [, {6 Y- Z: @% s/ S2 l& c
เมื่อได้ยินคำพูดของชายสูงวัยภูถึงกับถอนหายใจยาว เอนกายลงพนักพิงอย่างเหนื่อยใจสุดท้ายเขาก็พลาดท่าให้สองพ่อลูกนั้นจนได้ ด้วยวิธีการตื้น ๆ ที่เขาคาดไม่ถึงก่อนจะกล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบขรึม
( d" `. l: ]- L0 p
“หากเป็นจริงอย่างอาว่าจริงๆ พวกมันไม่อาศัยจังหวะนี้เล่นงานผมถึงขั้นขึ้นโรงขึ้นศาลเลยเหรอ หลักฐานชัดเจนขนาดนั้น” 4 h* K% L t, o6 ^5 U4 X
“ไม่หรอก....มันแค่ต้องการสร้างข่าวฉาวให้ภูเท่านั้นเองหลักฐานแค่นี้ เอาผิดเราไม่ได้หรอก และไอ้แก่โง่นั่นก็ไม่ได้ตายเสียหน่อยซึ่งเป็นโชคของเรา”
# |3 ^' p) Z- L ^4 Q3 c
“แล้วผมควรทำยังไงดีล่ะ” ) l; c: Q8 v0 W: S0 P' W
“อยู่นิ่ง ๆเหมือนเดิม รอดูแผนขั้นแรกของอาเสียก่อนว่าจะได้ผลไหม” 3 ]0 J6 a/ F8 M/ A9 N8 ?
“ผมก็ได้แต่หวังว่ามันจะสำเร็จนอกจากอยู่นิ่ง ๆ อาจะให้ผมทำไงอีก” % V% i! a+ a1 t2 E5 w; T
“ขอความร่วมมือกับเลขาฯ สาวของภู”
" T1 z! W, i8 r0 ]" I2 y" w% A7 u* ^
“มลนะเหรอ?” ( C- @: X% c) w
“นั่นแหละ....คนนี้ถือว่าเป็นหมากเด็ด”
! L' `8 J+ `: k5 [7 W
“จะให้ทำยังไง....อย่าให้เธอต้องเสี่ยงนะเพราะผมรักเธอเหมือนน้องสาวคนหนึ่ง”
0 H% ]1 Y4 |" E# r/ @( d! [
“ไม่เสี่ยงหรอก ‘และด้วยความสามารถของเธออาคิดว่าเธอเอาตัวรอดได้” % S- U, R# C) s/ x F: z
“ลองว่าแผนของอามา...ผมจะรับไว้พิจารณาไปพูดคุยกับเธอแต่ผมจะไม่บังคับหรือขอร้องเธอเป็นอันขาด ขืนเมียผมรู้โกรธตายเลยเพราะรจรักมลเหมือนน้องสาวเช่นกัน”
+ u- `. T. R% n, t4 h2 Q7 M
“เถอะน่า...แค่แกล้งทำเป็นทะเลาะกับเธอแล้วไล่เธอออกจากงาน จากนั้นให้เธอไปสมัครทำงานกับสองพ่อลูกนั่น” 7 Y" B8 j+ g3 g% i1 ]) K; e3 g
“แล้วสองคนนั้นจะรับเหรอ....เพราะมลถือว่าเป็นคนสนิทที่ผมไว้ใจมากที่สุดในบริษัทคนหนึ่งเลยนะ”
6 k& t, a5 b! N- x @) l
“นั่นแหละยิ่งดี...มันเล่นข่าวชู้สาวกับเราเราก็เอาเรื่องชู้สาวไปเล่นกับมัน”
# R4 F, L( q$ W6 f, G( t& J
“ยังไง...”
5 g3 ]4 ^& E* P เขากล่าวอย่างงงๆ
9 X" z1 c" Y ]
“เรื่องนั้นไม่ต้องห่วง...ว่าแต่ช่วยโทร.หาเธอตอนนี้เลยนะจะได้เข้ากับสถานการณ์หน่อย” 4 @# }8 E% ?# `. g
“สถานการณ์อะไร?”
" b3 n8 S! m- f
“โอ๊ย....แกล้งโง่เปล่านี่โทร.หาเถอะ แล้วนัดเธอมาหาที่บ้านด้วย อาจะคุยด้วยเอง”
7 a X* E8 g& u( i4 E กล่าวกลับภูจบนรากรก็หันมาทางชะเอม 8 @7 z1 X2 `5 S: n5 c |
“เอ็ม....นายกลับบ้านก่อนเพราะคุณมลไม่สนิทกับนาย พักผ่อนให้เพียงพอ พรุ่งนี้ดำเนินตามแผนได้เลยนายต้องใช้เสน่ห์ของนายแยกสองสาวออกจากสองพ่อลูกนั้นให้ได้”
) k5 Y8 A2 y+ y/ n
“เสร็จนาฆ่าโคถึกเสร็จศึกฆ่าขุนพลเลยนะพี่กร”
1 ^- r9 T* A+ T1 D" _
ชะเอมมองหน้าสองหนุ่มต่างวัยกล่าวยิ้ม ๆ อย่างไม่มีความหมายอะไร
% p. k$ T( F: ^6 |" H* r% R9 V
“เสร็จบ้าบอที่ไหน...เพิ่งเริ่มลงมือไถเองทำงานให้สำเร็จแล้วกัน รับรองขุนพลอย่างนาย จะได้รับผลตอบแทนอย่างงามแน่นอนถ้าไม่สำเร็จ พี่นี่แหละ จะเป็นคนแฉว่าแกเป็นเกย์ ดูสิว่าแกจะไปทำอะไรกิน” 3 ]; N" A7 X$ y5 C
เจอผู้ประสบกามมากกว่าขู่แบบทีเล่นทีจริงอย่างนี้ชะเอมไม่กล้าหงอ
+ c+ ^/ d" V) h
"เชอะ...อย่าแอบกินพี่ภูคนเดียวแล้วกัน" % b) X: f) m4 H2 _
ลุกขึ้นเดินเปิดประตูออกไปทันที B4 F6 _8 s5 m1 [5 |) j5 u
"อย่าไปสนใจมันรับรองมันทำตามแผนได้ดีแน่นอน" 5 I e$ e1 x; T( C( @6 C
นรากรหันมากล่าวกลับชายอีกครั้ง 3 ^3 y1 o: q- o
"แล้วอาจะทำยังไง"
, G8 i3 K7 E+ J& t5 P/ m
"ก่อนอื่นภูต้องยอมเปลืองตัวอีกครั้ง" $ o. m& I' O) L# e. K
"ไม่มีไรต้องเสียแล้วนี่อา...." 1 c! m* R* l9 A% q5 o
"ดี...เย็นนี้อาจะโทร.ไปหาซ้อ ให้เขียนข่าวซุบซิบภูกับเลขาฯ แต่อาจะเล่นหนัก ๆ เลยนะจะได้ดูสมจริงมาก ๆ"
6 |+ ^( Q- d5 f2 k8 B
"แล้วแต่อาครับสำคัญว่า อย่าให้พ่อตาเอาปืนมายิงผมก่อนแล้วกัน" : T; [+ Y+ W- e0 r ^5 B
"เชื่อมือเถอะ...รับรองงานนี้นอกจากจะได้เอาคืนสองพ่อลูกนั้นแล้ว อาสามารถหลอกพวกมันมาอัดตูดได้ด้วยนะหากเป็นความต้องการของภู รวมทั้งไอ้ตำรวจหนุ่มสองตัวนั้นด้วยเห็นแล้วน้ำลายไหล" ; H7 D ]+ c7 C+ T5 o6 i
น้ำเสียงแสดงความมุ่งมั่นเต็มที่
: [3 F3 N+ l4 W7 a" o% w- L3 a* m
“ส่วนเรื่องลายนิ้วมือนั่นอย่าไปสนใจมันเลย เพราะมันเอาผิดเราไม่ได้หรอก และพวกมันยังหละหลวมอยู่มาก จำไม่ได้เหรอผู้กองจักรภพกล่าวกับเราไว้อย่างไร?”
S0 z& ?3 I) D+ l' |
“จำไม่ได้ครับ” 8 W2 v" ^' j) D) ?7 o& A
“ก็มันบอกว่าพบลายนิ้วมือเราติดอยู่ตามแก้วและขวดไวน์เต็มไปหมดอย่างไรล่ะซึ่งความเป็นจริงแล้ว มันจะไม่มีทางทราบเป็นอันขาดว่าเป็นลายนิ้วมือของภูหากว่ามันไม่ได้เตรียมกันไว้ก่อนแล้ว ส่วนเรื่องมันแกล้งตรวจสอบลายนิ้วมือภูอีกครั้งก็แค่แก้เก้อมันเท่านั้นเอง ไอ้ตำรวจสองนายนั่น มันยังไก่อ่อนอยู่ที่มันเลื่อนตำแหน่งมาได้ก็เพราะมันเลียเก่ง”
0 H; _8 z6 j7 i1 g8 B/ m o5 C' [
“ครับอา...ว่าแต่ผมควรทำอย่างไรต่อไป” " p! r3 t! K) o/ g ~. m/ H' `
“ก็เหมือนเดิมอยู่นิ่ง ๆ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่ต้องเต้นไปตามจังหวะเพลงของพวกมัน รอดูเฉยๆ ว่าแผนขั้นแรกของเราจะสำเร็จหรือเปล่า ว่าแต่ตอนนี้ช่วยโทร.หานฤมลให้อาหน่อย...จะได้คุยกันให้เสร็จๆ”
) b! ]' i4 v; C* S
นฤมลพอได้รับโทรศัพท์จากเจ้านายก็รีบขับรถออกจากห้องพักตรงมาที่บ้านเจ้านายทันที 8 S3 @2 B3 [6 n7 y
หล่อนจอดรถไว้ด้านนอกเพราะไม่มีใครมาเปิดประตูให้ ใช้กุญแจสำรองที่รจนาเคยให้ไขเข้ามาภายในบ้านด้วยความรู้สึกแปลก ๆ เพราะบรรยากาศภายในบ้านดูเงียบเชียบไม่มีเสียงเด็กน้อยวิ่งเล่น ไม่มีคนใช้เดินขวักไขว่ ไม่มีคนสวน ค่อย ๆเดินลัดเลาะกระทั่งมาหยุดที่หน้าห้องรับรองแขกที่มีภูริเชษฐ์และนรากรคุยกันหน้าดำคร่ำเครียดอยู่
& C4 r. o# `% ]) e
ภูซึ่งนั่งมองประตูทางเข้าอยู่ตลอดเวลาส่งเสียงทักทาย
3 J' i: G' C+ Z3 q, Y# h2 u
“หวัดดีมล...มาเร็วดีเหมือนกันนี่เข้ามาข้างในก่อนเถอะ” 2 u* b9 e1 W* O! ]+ J7 A% V; b5 {% d
หล่อนสำรวจดูเจ้านายแวบเดียวก่อนจะเดินไปนั่งข้าง ๆ นรากร
8 c9 S! n1 D9 w4 H7 O' R
“ดื่มอะไรก่อนไหมมล...ผมมีเรื่องอยากขอร้องคุณเดี๋ยวอากรจะเป็นคนเล่าให้ฟัง ส่วนคุณหากไม่เต็มใจก็ปฏิเสธได้โดยไม่ต้องเกรงใจผมนะ” 8 o& ?1 }6 a; B' S; `3 {$ j
“ภู...มีเรื่องอะไรเหรอฉันเข้ามาในบ้านคุณ มันดูเงียบวังเวงยิ่งกว่าป่าช้าวัดดอนเสียอีกลูกเมียคุณไปไหนกันหมด” ; L; R' D$ i6 o3 E( T
“อย่าเพิ่งถามอะไรผมตอนนี้เลย...ผมเองก็มืดแปดด้านไปหมดแล้วเหมือนกันจึงต้องขอให้อากรมาอยู่เป็นเพื่อนยังไงล่ะ”
3 ^& n7 @+ _9 ]" R( w
“ถ้าเช่นนั้นเชิญคุณพูดเรื่องของคุณมาก่อนดีกว่า เผื่อฉันจะช่วยได้บ้าง”
$ X/ Z2 A9 v; Y. ~ f/ G
หล่อนกล่าวง่ายๆ หยิบแก้วเครื่องดื่มที่นรากรผสมอ่อน ๆ ให้ยกขึ้นดื่มด้วยอาการสงบปกติ ' R, u, i* A7 K( g% S/ u+ G1 M7 b
“คุณคิดเช่นไรบ้างเมื่อเห็นข่าวภูกับสาว ๆ เป็นที่โจทก์ขานกันทั่วเมือง”
8 B$ M7 ~: W8 n8 j/ J. F6 q$ `9 P
นรากรเป็นคนเปิดประเด็นสนทนาด้วยน้ำเสียงอันเยียบเย็นก่อให้เกิดปริศนาเร้นลับแก่หญิงสาว
. D3 o; y* R$ D% y: `
“ฉันคิดอะไรไม่ออกบอกอะไรไม่ได้จริง ๆ คะคุณนรากร” 2 o/ m$ g0 X. {9 `& @
“คุณเชื่อว่ามันเป็นข่าวจริงหรือเปล่า”
1 t' p! j! D/ D2 `
หล่อนแสดงอาการชะงักเล็กน้อยแล้วหยิบน้ำเย็นขึ้นมาจิบแทน ( m; N( ] O; L. f2 s) q4 \
“อะไรทำให้คุณถามฉันเช่นนั้น” 9 s/ e: b6 Y. U% f! Q- K7 l: T A3 E' I: G
นรากรไม่สนใจอาการของหญิงสาวยังคงพูดเรื่อย ๆ ต่อไป
2 W# l7 h0 [* w7 \# r4 \& D- x1 ]9 {
“คุณได้ข่าวภูเมื่อเช้าหรือยัง?” ) D% b6 c- T& X/ ]6 a
“ข่าวไรหรือคะ”
# U1 f: }" ^- n
หล่อนขมวดคิ้วเงยหน้าขึ้นอีกครั้งทำหน้าฉงนอย่างงง ๆ
, I- F' s% P) a* i+ i7 G) B
“เมื่อเช้านี้ภูเพิ่งโดนตำรวจเชิญตัวไปให้ปากคำที่โรงพัก”
, `/ T/ s. t2 H; C
“เรื่องไรคะมลไม่เห็นได้ข่าวเลย”
; _6 Y% t, k5 x% I- q) v4 G X3 l
“ผมขอร้องไม่ให้เป็นข่าวก็เลยยังไม่เป็น แต่คงปิดไว้ได้ไม่นานหรอก คุณคงทราบข่าวคุณกฤษฎานักธุรกิจชื่อดังประสบอุบัติเหตุปางตาย นอนพักรักษาตัวที่รพ. ทางตำรวจสงสัยว่าไม่ใช่อุบัติเหตุโดยมุ่งเป้ามาที่ภู” 5 L6 T D$ a3 [) ?
“แล้วมันเกิดจากอะไรล่ะคะ” 5 G( K; o6 ~ Y" u( ]
“มีคนจำพวกหนึ่งต้องการทำลายเครดิตทางสังคมของภูเป็นคนอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ และหากเรายังปล่อยให้พวกนี้รังแกภูอยู่ฝ่ายเดียวมันจะยิ่งได้ใจทำอะไรที่ก่อให้เกิดผลร้ายแก่ภูมากขึ้นกว่านี้ผมจึงอยากจะขอร้องคุณแทนภู เพราะภูเขาคัดค้านไม่อยากให้คุณเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย”
3 ?) @# \3 ~( r/ `; i
“ว่าเรื่องของคุณมาก่อนเถอะคะดิฉันจะรับไว้พิจารณา แต่ก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน”
& M" \/ q" s# V) c( o, t
“ผมจะลงข่าวชู้สาวระหว่างคุณกับภูให้กลายเป็นข่าวพาดหัวหนังสือพิมพ์ทุกฉบับวันพรุ่งนี้มันเป็นวิธีการเดียวที่จะทำให้ภูฟันผ่าอุปสรรคตอนนี้ไปได้ชีวิตและชื่อเสียงของภูถูกคุกคามมาโดยตลอดดังที่คุณทราบตามข่าวนั้นแหละเมียต้องไปพักที่บ้านพ่อตา ลูกไม่กล้าไปโรงเรียน เพราะอายที่เพื่อนล้อเลียนเรื่องพ่อ”
5 c* @3 \ @7 {9 }) ?$ [6 B
เพียงได้ยินคำเกริ่นนำของนรากรโดยไม่จำเป็นต้องขยายความหรือพูดอะไรออกมาโดยตรงก็สามารถทำให้ผู้หญิงฉลาดอย่างเธอเข้าใจได้แจ่มแจ้ง จึงตกปากรับคำอย่างง่ายดาย
& w# N' z5 i7 |& ]# p: D
“แล้วแต่คุณนรากรค่ะสำหรับฉันเพื่อภูแล้ว ทำได้ทุกอย่าง”
3 C( w6 y: @, Y7 i% \; I3 p
ทุกสิ่งทุกอย่างได้ดำเนินไปด้วยแผนการอันเกิดขึ้นจากฝีมือและสมองของนรากรเขาบอกให้หล่อนทราบถึงบุคคลที่หล่อนต้องเข้าไปตีสนิทและขอทำงานด้วยขณะเดียวกันก็ให้ข้อมูลข่าวสำหรับการตีพิมพ์พรุ่งนี้ โดยเพ่งจุดสงสัยเต็มที่ไปยังการกระทำเชิงชู้สาวของภูริเชษฐ์กรณีแวดล้อมต่าง ๆ ตอนนี้ ทำให้มองเห็นได้เด่นชัด ) d* J6 h, q9 T# i. {: T
บอสหนุ่มรูปงามที่อยู่บ้านคนเดียวอย่างเปล่าเปลี่ยวนัดเลขาฯ สาวสวยมาพบที่บ้าน พร้อมกับเล่นบทเริงรัก เริงสวาทกันบนห้องนอนตนเองกระทั่งเมียกลับมาพบและยื่นคำขาดให้เลือกระหว่างตัวเธอซึ่งเป็นภรรยาถูกต้องตามกฎหมายกับเลขาฯสาวที่เป็นนางบำเรอสุดท้ายภูริเชษฐ์ตัดสินใจเลือกภรรยา และจัดการไล่เลขาฯผู้ซึ่งไม่มีความผิดอะไรออกจากงานซึ่งสร้างความเจ็บซ้ำน้ำใจให้กับนฤมลสาวสวยเป็นอย่างยิ่งที่เธออุตส่าห์มอบกายถวายใจให้กับบอสหนุ่มด้วยดีเสมอมาแต่พอภรรยาจับได้ เขากลับเขี่ยเธอพ้นเส้นทางอย่างไม่ใยดี
- `+ ~1 _% R4 m* f$ ]3 Z4 E1 o
เมื่ออธิบายแผนการทุกอย่างให้นฤมลทราบแล้วนรากรจึงจัดให้สองคนอยู่ในท่าสวมกอดกันแบบรักใคร่ มีการประกบปากจูบกันด้วยพร้อมกับกดโทรศัพท์มือถือถ่ายรูปจากนั้นก็สั่งให้นฤมลจัดเสื้อผ้าให้ยับยู่ยี่เหมือนเพิ่งโดนปู้ยี่ปู้ยำมาจริง ๆพร้อมขอให้หล่อนแสร้งทำสีหน้าเศร้า ๆ มีน้ำตาไหลออกมาด้วยจะได้ดูสมจริงมากยิ่งขึ้น กดถ่ายภาพอีกครั้ง ก่อนกล่าวสรุปด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ 3 K! y$ @. p$ [% S
“เอาล่ะ...ตกลงว่าเป็นไปตามนี้ก่อนส่วนภูไม่ต้องออกไปไหนอีกล่ะ เก็บตัวอยู่แต่ในบ้านนี้แหละ” - x/ k3 N. n$ X
“ถ้างานนี้ไม่เป็นไปตามแผนผมมีหวังได้โดนฟ้องหย่าแน่ ๆ”
3 G" W8 J7 J) P+ W h) V
จากนั้นทุกคนก็แยกย้ายกันกลับเหลือเพียงเจ้าของบ้านคนเดียว
/ x- r, j! K* ^
ภูเดินออกไปส่งแขกที่ประตูหน้าบ้านแล้วย้อนกลับมาทำงานที่คั่งค้างอยู่ด้วยสภาพจิตใจที่ว้าวุ่นกระทั่งไม่สามารถฝืนทำต่อไปได้ จึงเดินไปยังห้องรับแขก เปิดทีวีดูรายการบันเทิงพลันได้ยินเสียงโทรศัพท์บ้านดังติด ๆ กันสี่ห้าครั้ง จึงเดินไปรับด้วยเข้าใจว่าเป็นภรรยาโทร.มา , B/ ]9 f7 B/ i0 ]1 t
“ใช่คุณภูหรือเปล่าครับนี่โรแบร์นะ!”
5 [/ [$ I$ H' y. `0 t. q: q; e
เสียงนั้นเร็วปรื๋อกระหืดกระหอบมาตามสาย
, b6 n5 x' E4 O) G “ผมพูดเองมีไรหรือโรแบร์ น้ำเสียงดูตื่นเต้นจัง” * m: L% h5 f! j% [: M
“ผมโทร.เข้ามือถือคุณตั้งหลายครั้งแต่ก็ติดต่อไม่ได้ มีเรื่องสำคัญมาก ๆ จะเล่าให้ฟัง” ( a) A+ }$ [1 i7 \7 R& J4 j
“เรื่องอะไร?”
B! I- t( G. k+ M! h. Y
“เรื่องคุณกฤษฎาประสบอุบัติเหตุ!” / H/ I" L* Q) `) Y7 R( S( @- w
ภูริเชษฐ์เบิกตาโพลงใจเต้นเร่า ๆ หลายคำถามของเขาได้พรั่งพรูออกจากปากและเขาก็ได้รับคำตอบจากสหายชาวฝรั่งเศสด้วยน้ำเสียงละล่ำละลักพอ ๆ กัน
: e K( P; p7 _8 ~2 E1 B
“ผมได้ข่าวเกี่ยวกับการประสบอุบัติเหตุของคุณกฤษฎาโดยมีชื่อคุณเข้าไปเกี่ยวด้วยสาบานว่าหูผมไม่ได้ฝาดแน่นอน เมื่อบ่ายนี้ผมไปทานอาหารที่ร้านอาหารฝรั่งเศสกับลูกค้าระหว่างนั่งรับประทานอาหารอยู่ด้วยกัน ได้มีนักการเมืองไทยมากับแขกอีกสองคนแต่ผมไม่รู้จัก ทั้งคู่พูดกันด้วยธุระรีบร้อนเป็นภาษาไทยผมกล้าเอาหัวเป็นประกันได้ว่า 4 ?) A; D& D5 m" k& B0 a" Y
พวกเขาพูดถึงคุณอยู่ตลอดเวลายิ่งกว่านั้นผมยังได้ยินพวกเขาพูดถึงแผนการที่จะเล่นงานคุณอีกด้วยคนเหล่านั้นคงไม่รู้ว่าผมฟังภาษาไทยรู้เรื่องและเป็นเพื่อนกับคุณจึงพูดคุยปรึกษาหารือกันอย่างเปิดเผยและชะล่าใจ ผมได้ยินทีแรกใจหายหมดเมื่อออกจากร้านอาหารนั้นผมก็โทร.เข้ามือถือคุณตลอดเวลาเลย แต่ก็โทร.ไม่ติดกระทั่งกลับถึงบ้าน ไปค้นหาเบอร์บ้านคุณจากสมุดโน้ตถึงได้โทร.ติดนี้แหละ”
: [5 y3 Z/ ]1 g( U+ U
ภูริเชษฐ์ตะลึงพรึงเพริดทำอะไรไม่ถูกไปชั่วขณะ น้ำเสียงและสำเนียงเล่าของสหายต่างชาติก็จับใจความยากเขาอยากซักถามอีกฝ่ายไปหลายคำ แต่ก็ถูกคัดค้าน
( k5 Y1 s, k6 d+ t1 d
“คุณว่างหรือเปล่ามาพบผมที่ร้านอาหารที่เราเคยเจอกันครั้งแรกมีหลายเรื่องที่ผมอยากเล่ารายละเอียดให้คุณฟัง” , M S1 ]% k0 K5 M2 Z' G2 C! [$ Z. y4 a
กล่าวจบโรแบร์ก็วางหูโทรศัพท์อย่างร้อนรน ภูริเชษฐ์เองใจแทบไม่อยู่กับเนื้อกับตัวจนลืมที่จะต่อโทรศัพท์คุยกับนรากรหรือเมียรัก / F1 h, ^- g* C, d
เขาตัดสินใจเด็ดขาดที่จะไปพบโรแบร์ตามนัดเพื่อสืบหาความจริงทุกสิ่งทุกอย่างด้วยตนเอง $ C+ S! |$ R- R' a9 K7 }0 G
ภูริเชษฐ์ปลิวตัวออกจากบ้านในชุดลำรอง พอรถของเขาวิ่งลับประตูบ้านออกไปเพียงนิดเดียวโทรศัพท์ก็ดังขึ้นอีก ครั้งแรกเป็นเสียงเรียกจากรจนาหล่อนตั้งใจจะโทร.มาถามสารทุกข์สุขดิบสามี เป็นยังไงบ้างอยู่บ้านคนเดียวแต่หล่อนก็ต้องผิดหวัง เพราะมือถือเขาก็ยังคงปิดเครื่องเหมือนเดิม
+ h- y/ I0 D- p% u- A
เสียงที่สองเป็นเสียงเรียกจากนรากรที่กลับถึงบ้านแล้ว ต้องการติดต่อแจ้งให้ชายหนุ่มได้รับทราบ จะได้ไม่เป็นห่วงและต้องการย้ำให้ชายหนุ่มอยู่กับบ้านอย่างเดียว ไม่ต้องออกไปข้างนอก ไม่ว่าจะไปพบใครที่ไหนก็ตาม
! r9 L$ l! I; w$ B) O( Q
“พี่ภู...ทนอยู่บ้านคนเดียวไม่ไหวออกไปเที่ยวนอกบ้านอีกแล้วละสิ”
: H$ F6 S. F; k' @( [2 y
รจนาพึมพำอย่างเข้าใจพฤติกรรมสามีเป็นอย่างดี " }) T. M$ Q6 p5 h" n
ขณะเดียวกันนรากรกลับรำพึงด้วยความเป็นห่วงกังวลแทน
" r9 b9 P- y8 t! x# [
“ภูเอ๋ย...อาบอกให้อยู่แต่ในบ้านแล้วนี่ออกไปพบกับใครอีกละนี่ ประเดี๋ยวก็เดือดร้อนหนักกว่าเดิมหรอก”
6 H% _2 `! {' B p
ตกค่ำนรากรได้ลองติดต่อไปยังบ้านภูอีกครั้ง แต่ก็ปรากฏว่าไม่มีใครรับสายยิ่งสร้างความกระวนกระวาย วิตกกังวลแก่เขาเป็นอย่างยิ่ง จึงเสี่ยงโทร.ไปบ้านพ่อตาของชายหนุ่มสอบถามรจนาว่าภูแวะมาที่นี่บ้างหรือเปล่า ก็ได้รับคำตอบว่าชายหนุ่มไม่ได้แวะไปและเธอเองก็โทร.ติดต่อเขาเหมือนกัน แต่ติดต่อไม่ได้
, @2 W4 A' H! U0 n( T3 e% ^# f
“เอาแบบนี้นะรจ...เดี๋ยวอาจะไปคอยฟังข่าวภูที่บ้านส่วนรจก็พักอยู่บ้านคุณพ่อต่อไปตามสบาย มีอะไรอาจะโทร.แจ้งข่าวให้ทราบอย่าให้ท่านรู้เป็นอันขาดว่าภูไม่อยู่บ้าน” . f$ @: @3 L7 x
“ค่ะ..ขอบคุณมากอากร” - |5 \/ E$ l |0 [
“ไม่เป็นไรคนกันเองทั้งนั้น”
, A1 u0 T g8 p7 \; A [
วางหูจากรจนานรากรลองโทร.ติดต่อสอบถามกับบรรดาเพื่อนนักธุรกิจลูกค้าคนสำคัญว่ามีใครได้นัดเจรจาอะไรกับภูหรือเปล่าแต่ก็ได้รับการปฏิเสธว่าไม่มีใครพบเห็นภูริเชษฐ์เลย จึงโทร.ไปหานฤมลสอบถามตารางการนัดพบลูกค้า 7 f- e" n6 f4 }7 B# D; f" @
“คุณภู...ไม่ได้นัดเจรจากับใครค่ะ” ; m$ u1 i2 W3 G k3 e
เป็นคำตอบที่หญิงสาวให้แก่เขาซึ่งมันไม่ได้ช่วยอะไรเลย กระทั่งขับรถเข้ามาจอดภายในบ้านภูริเชษฐ์โดยใช้กุญแจที่ชายหนุ่มให้ไว้ไขเข้ามา " r6 } N$ N" \
“ภูเอ๋ย....ไปไหนมาไหนถึงไม่บอกกันบ้างเลย” - \* z$ u; p: k9 }
นั่งรอชายหนุ่มภายในห้องรับแขกกระทั่งเที่ยงคืนเจ้าตัวก็ยังไม่กลับมาขี้เกียจนั่งรอประกอบกับบรรเลงเพลงกามมาอย่างหนักหน่วงตลอดบ่ายวันนี้ทำให้รู้สึกอ่อนเพลียจึงทิ้งตัวลงนอนบนโซฟาหลับไปด้วยความว้าวุ่นใจ หลับ ๆ ตื่น ๆตลอดคืนกระทั่งรุ่งเช้า ภูริเชษฐ์ก็ยังไม่กลับมา...... 3 O6 [- @# {- z9 n+ C6 A
3 h6 U+ F7 W3 B! i" f6 ^ | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2019-11-20 16:26:25
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2019-11-20 18:57:20
โพสต์ 2019-11-20 19:26:42
