|
ภูริเชษฐ์ขับรถกลับบ้านโดยไม่แวะที่ไหนอื่นเลย เมื่อไม่มีลูกเมียอยู่บ้านด้วยบรรยากาศภายในบ้านมันดูเงียบ ๆ เหงา ๆ อย่างไรชอบกลประกอบกับการอนุญาตให้บรรดาคนใช้ คนสวน คนรถหยุดงานได้สองวันพวกนั้นก็พากันกลับบ้านที่ต่างจังหวัดบ้าง ไปเยี่ยมญาติ ๆ ที่มาทำมาหากินในกรุงเทพฯ บ้าง - D* d( ^/ z4 h/ e; l
ในค่ำคืนอันเปล่าเปลี่ยวเขาจึงพำนักอยู่คฤหาสน์หลังใหญ่เพียงลำพังคนเดียว หาเครื่องดื่มบริการตนเองพยายามทำจิตให้ว่าง ไม่นึกถึงปัญหานานาชนิดที่เผชิญมาตลอดสัปดาห์เปิดดูรายการกีฬาเพื่อผ่อนคลายแล้วก็เผลอหลับไป
h0 V3 u( E4 A5 f4 b# C
ตื่นเช้ามาด้วยความอ่อนเพลียอาบน้ำชำระร่างกาย ตั้งใจว่าจะออกไปหาอะไรทานที่ร้านอาหารใกล้ ๆ บ้านค่อยกลับมาทำงานที่บ้านต่อ แต่ยังไม่ทันได้ก้าวออกจากบ้านก็มีตำรวจมาเชิญตัวไปสอบปากคำ สร้างความงุนงงให้เขาเป็นอย่างมาก : h4 E' D9 }9 f6 `1 ]: `
ตำรวจที่มาสองนายรู้สึกคุ้นๆ หน้าเป็นอย่างยิ่ง พยายามคิดทบทวนว่าเคยเจอที่ไหน แต่ก็คิดไม่ออกเมื่อสอบถามสาเหตุ ตำรวจสองนายก็บอกเพียงว่า 5 O9 I8 c% S& }- Q T
“กฤษฎาสามีของเสาวลักษณ์ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ สลบไม่ได้สติคาดว่าจะเป็นเจ้าชายนิทราไปตลอดชีวิต โดยคนใกล้ชิดบอกว่าพบเขาไปที่บ้านนั้นเมื่อคืนนี้”
8 }3 i& E6 d" S8 O* ?& F
ได้ยินคำพูดของตำรวจยิ่งสร้างความงุนงงให้เขามากยิ่งขึ้น เพราะเมื่อคืนเขาอยู่บ้านทั้งคืนจะไปที่บ้านนั้นได้อย่างไร แต่ไม่ว่าจะยืนยันว่าตนอยู่บ้านทั้งคืนไม่ได้ออกไปไหนตำรวจก็ยืนยันขอให้ไปให้การที่สถานีก่อน 0 a6 l' B- k' J+ {
จึงขอขับรถไปเองก่อนที่จะขับรถออกไป เขาได้โทร.หาอากรเป็นคนแรก ' U; Z( g* Y" e1 G2 I6 R- \( m
“เกิดเรื่องห่าเหวอะไรอีกไม่รู้แล้วอา...ไปพบผมที่โรงพักด้วย” " @0 _ t$ J/ N q
ระหว่างขับรถตามรถตำรวจไปเขาก็พยายามคิดทบทวนว่า เคยพบตำรวจสองนายที่ไหน? มันรู้สึกคุ้นๆ หน้ามาก กระทั่งมาถึงโรงพักเห็นป้ายชื่อและตำแหน่ง ทำให้เขาคิดได้ว่าตำรวจสองนายเคยเป็นบริการ์ดส่วนตัวของลูกชายภาณุพลนั่นเอง
" I W; d ~3 H E- y
รำพึงกับตนเอง
0 V; u* C& S% T+ k7 N/ L
“ซวยแล้วกู....จะมีอะไรมาเซอร์ไพรซ์กูอีกล่ะนี่”
( F. q) U8 ]8 a; i# T
เมื่อภูริเชษฐ์มาถึงโรงพักเขาก็พบนรากรมารออยู่ก่อนแล้ว
# V2 K2 N# A9 \& S% [, n, f& j
นรากรเองพอเห็นหน้าชายหนุ่มก็รีบถลันเข้ามาจับมือชายหนุ่มไว้ หันหน้าไปทางตำรวจ
$ o" r5 g' Q( r$ Y, o5 J& M0 |
“เดี๋ยว!ผมขอคุยอะไรสักนิดกับภูเขาหน่อยสักครู่เราจะตามเข้าไปให้การ” ' I+ }2 x% D+ J- [+ }- ~# R
เขามองหน้าแกยิ้มๆ ส่วนนรากรเหลียวไปรอบกาย ไม่ยอมปล่อยมือชายหนุ่ม ดึงเข้าไปยังมุมที่ลับตาคนอื่นกระซิบเบา ๆ , Q! d$ ~, p4 k* L9 T
“เกิดอะไรขึ้น?” 9 c5 |% t& }) m- x+ z
น้ำเสียงแผ่วเบากระหืดกระหอบถามขึ้น จ้องหน้าชายหนุ่มที่ยังอยู่ในอาการยิ้ม ๆ เช่นเดิม . H; ~; S% q7 b3 |3 i* k7 Y* z* X- G
“ไม่รู้เหมือนกัน....ตื่นมายังไม่ได้ทานอะไรด้วยซ้ำนอกจากกาแฟก็ถูกตำรวจเชิญตัวมาให้ปากคำที่นี่” 0 d5 t$ q) y1 Z: A3 H2 E/ m
“แล้วเรื่องมันเป็นมาอย่างไรกันแน่อารู้สึกมึนงงไปหมดแล้ว”
& ^$ [/ A2 k% @6 f: f6 X
“ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันครับอา...จู่ๆ ตำรวจก็เชิญตัวผมมาโรงพัก” / t2 ~9 _, }, ]
“ร้ายแรงเปล่า” % D8 b' [; B1 q/ P9 m5 C
“อาจจะหรือก็ใกล้เคียงประมาณนั้นแหละ” 3 _/ L& T1 B1 i5 F
น้ำเสียงขรึมๆ ของเขายังคงดังมาเช่นเดิม
, ~3 H. }( V" ?- o. r1 B
“อาต้องช่วยผมทำอะไรสักอย่างตราบใดที่เรายังเย็นเป็นบื้อให้มันไล่ต้อนอยู่อย่างนี้ อันตรายแวดล้อมผมทุกขณะจิตตอนนี้มันไม่จำเพาะเรื่องเมียผมแล้ว มันลุกลามไปถึงตำแหน่งหน้าที่การงานเครดิตทางสังคมของผม ดังเช่นที่ผมเผชิญอยู่นี้ไงล่ะ ถูกตั้งข้อหาทั้งที่ไม่รู้อะไร? ลูกเมียต้องไปอยู่บ้านพ่อตาลูกค้าขาดความเชื่อมั่น อาจะวางแผนอะไรช่วยผม ต้องรีบกระทำโดยด่วน”
) s" M7 \ J6 }4 B& }6 q
ขณะที่กล่าวนัยน์ตาคมเข้มมีประกายแววจ้า เคร่งขรึมกว่าทุกครั้งนรากรเองก็เข้าใจดวงตาคู่นั้นเป็นอย่างดี ตัวเขาเองก็ได้วางแผนบางอย่างสำหรับช่วยเหลือชายหนุ่มไว้แล้วเหมือนกันแต่ไม่รู้ว่าจะสามารถช่วยเหลือคลี่คลายเรื่องราวต่าง ๆ ในขณะนี้ได้ดีแค่ไหน + Q1 r: m1 B9 N& ^
ยังไม่ทันที่สองคนจะพูดคุยอะไรกันมากกว่านี้ตำรวจก็มาเชิญตัวไปให้ปากคำ 2 x4 W" ?3 u) o- N
เพียงแค่เปิดประตูเข้าไปในห้องสอบสวนภูริเชษฐ์ก็ยิงคำถามก่อน
8 L) c7 c9 k+ ^7 i7 _
“พวกคุณจะสอบสวนอะไรผมก็ว่ามาเถอะ” & S; K+ l+ k8 Q* Q1 E( d& H+ }6 s
“ไม่ได้สอบสวนหรอกครับทางเราแค่อยากทราบข้อมูลบางอย่าง” ) I( c3 K0 p0 p5 G# _/ S
“ผมไม่รู้ว่าตัวเองเกี่ยวพันกับเรื่องนี้ได้อย่างไร? ทั้งที่คุณกฤษฎากับผมก็ไม่เคยสนิทสนมด้วยเลยแม้เราจะเป็นนักธุรกิจด้วยกันก็ตาม”
0 [( ]; G! c% m1 u+ b7 a% G9 Y1 z2 Y
“เดี๋ยวคุณก็รู้ว่าเกี่ยวพันหรือไม่เพราะถ้ามันเกี่ยวพันก็เท่ากับว่าคุณเป็นผู้ต้องสงสัยคนสำคัญของคดีนี้เลยทีเดียวอย่างน้อยที่สุดหลักฐานหลาย ๆอย่างที่เรามีอยู่ก็มีส่วนโน้มเอียงว่าคุณเกี่ยวข้องมากทีเดียว เอาไว้เราจะบอกว่ามีอะไรบ้าง”
7 _3 l2 d% @! v8 D
“ขึ้นอยู่กับผู้กองแล้วกัน”
5 X% {2 s0 {; K' K1 d2 w
เขากล่าวอย่างปลงๆ สีหน้าเคร่งเครียดอยู่ตลอดเวลาจ้องมองใบหน้าตำรวจซึ่งเป็นการ์ดของลูกชายภาณุวัฒน์อย่างระแวงภัย
- I3 T9 {# Q& T* _9 ?5 j
“คุณเกี่ยวข้องแน่ ๆคุณภู ส่วนจะเกี่ยวข้องแบบไหนร้ายแรงหรือไม่ ขึ้นอยู่กับว่าคุณกฤษฎาจะรอดหรือไม่” 5 H7 I) ?; S" w
ขณะกล่าวร้อยตำรวจเอกจักรภพสารวัตรสืบสวนจ้องมองภูริเชษฐ์นิ่ง ๆ ก่อนจะซักแผ่วเบาโดยไม่มีพิธีรีตอง
$ ^+ S6 y4 e r6 P( o* s4 S- |
“เมื่อคืนนี้คุณอยู่ไหน?” - }8 W& j( Y' i j( D: K
“ทานอาหารเย็นบ้านพ่อตาแล้วกลับมาทำงานที่บ้านไม่ได้ออกไปไหน?” ( b0 E9 f/ h# l; x
“อยู่บ้านคนเดียวเหรอ?”
( a I; B1 W( [* q6 c
“ครับ...ภรรยาผมเธอพาลูก ๆ ไปเที่ยวบ้านพ่อตา ผมเลยอนุญาตให้คนใช้ในบ้านหยุดสองวัน”
- ^; Y1 W' U$ c7 s- Q5 n, C
“แสดงว่าไม่มีใครเป็นพยานว่าคุณอยู่บ้านตลอดเมื่อคืนนี้” ; F" X% P! S. O+ ^( v8 I
“ไม่มีใครครับ”
# ^8 j* Z2 z4 B( X6 {
“กับคุณกฤษฎาคุณสนิทกับเขาหรือเปล่า” 5 z5 X4 ]5 @3 ~; ?
“ไม่สนิทครับรู้จักกันแค่ชื่อเพราะเราสองคนทำธุรกิจคนละอย่างกัน”
4 E9 D& H/ k/ M* I- ]# Q4 X
“คุณไม่ได้ไปบ้านคุณกฤษฎาจริงๆหรือเมื่อคืนนี้”
2 M9 ~# k% J. S6 P( \
“ไม่ได้ไปครับผมอยู่บ้านทั้งคืน”
0 y* T; T+ J. w# ]1 s2 G
“เมื่อวาน....เราได้ทราบมาว่าคุณกฤษฎาได้ติดต่อเพื่อขอพบคุณ พร้อมกับเชิญคุณไปพบที่บ้านเขาด้วย” 7 b# y5 ~7 l8 W. \
“ครับ”
0 J$ j2 a: ?) p1 z' C
“เขามีธุระอะไรสำคัญจะพูดกับคุณหรือ...ถึงได้นัดให้พบที่บ้านตามลำพัง” . w& |4 h( I* W( T3 ~
“ไม่ทราบครับเพราะอย่างที่บอกผมไม่สนิทกับเขา”
; b: Z5 E0 @& J! X3 F
“แต่ภรรยาของเขาเป็นแฟนเก่าของคุณ คุณจะปฏิเสธว่าไม่รู้จักได้หรือ”
( k# M7 R0 o2 s/ Y/ T
“รู้จักครับแต่ไม่สนิท เป็นธรรมดานี่ครับ นักธุรกิจชื่อดังอย่างนั้น ใคร ๆก็ต้องรู้จักกันเป็นธรรมดา”
& q5 @" w! M, F+ h x0 b2 x
“คุณรู้ข่าวเรื่องสองสามีภรรยานี้กำลังจะหย่าร้างกันหรือเปล่า”
& b* O+ n Z0 z
“ก็พอทราบจากข่าวซุบซิบของนิตยสาร”
6 m' k; g1 C! S* D# G8 v, `
เขาตอบคำถามต่างๆ ของตำรวจด้วยความอึดอัด ไม่รู้ว่านายตำรวจคนนี้มีเอี่ยวด้วยกับภาณุวัฒน์หรือเปล่าพลันสายตาคมกริบของเขาเหลือบเห็นขวดไวน์ซึ่งวางอยู่ข้าง ๆ ตำรวจและอย่างที่เขาไม่คาดฝัน ก็เจอคำถามที่ทำให้อึ้งเลยทีเดียว ' N; W- n5 T% `9 A) c7 w0 G
“คุณจำขวดไวน์นี้ได้ไหม?”
' R' G O2 L, W" [
“ขวดไวน์แบบนี้มีอยู่ทั่วเมือง ผมจะจำได้ยังไง” ) _* [1 }- e8 z' V9 q
คิ้วเขาขมวดนิดๆ ขณะย้อนถาม 7 e' r( W U% ~+ p
“ความจริงมันก็เป็นขวดไวน์ยี่ห้อดังราคาแพงขวดหนึ่ง แต่บังเอิญว่าไวน์ขวดนี้ เป็นขวดที่คุณกฤษฎาดื่มก่อนจะขับรถออกจากบ้านและประสบอุบัติเหตุ”
; q/ m r- }5 f. A: M5 L* I w
“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับผม” 9 ~9 E( F6 E: u( b. J
“เราสืบทราบมาว่าไวน์ขวดนี้เป็นของคุณ โดยได้รับการยืนยันจากร้านขายเรียบร้อย เจ้าของร้านเขาบอกว่าคุณได้สั่งซื้อเมื่อเดือนก่อน”
$ F% M+ x9 o g' r* U
“มันสำคัญอย่างไรนักหนาก็แค่ไวน์ขวดเดียว”
, |; `& j }6 j9 o1 o8 k" g
“ก็ไม่สำคัญหรอกหากไม่ตรวจพบว่ามันมียาบางชนิดผสมอยู่ ทำให้คนดื่มจะเกิดอาการมึนงงง่วงนอนอย่างหนัก และคุณกฤษฎาก็ดื่มไวน์ขวดนี้ก่อนขับรถออกจากบ้านไปประสบอุบัติเหตุลำพังดื่มไวน์ไม่กี่แก้ว ไม่ทำให้คนเมาถึงกับขาดสติมิใช่หรือ”
0 ` q k8 _. L3 Z+ R5 H' h6 F
“คุณพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง”
$ T4 |8 n& u; J$ I
“เราตรวจสอบพบว่าสารบางชนิดในเลือดของคุณกฤษฎาตรงกับที่เจืออยู่ในขวดไวน์”
h( m+ k+ \1 J' h g8 W
“เขาอาจเชิญเพื่อนไปดื่มที่บ้านก็ได้”
1 `# i; _, \# K9 x3 s7 L
“ไม่หรอกครับเขาอยู่บ้านคนเดียวเมื่อคืนเหมือนกับคุณ โดยบอกคนใกล้ชิดว่าได้นัดคุยธุระสำคัญเป็นการส่วนตัวกับคุณ”
7 h) B* l- p4 v* j% k3 B" Y7 Z
ภูริเชษฐ์ถึงกับอึ้งลอบสบตากับนรากรเป็นระยะๆ แต่ก็ยังนิ่งพอที่จะฟังตำรวจกล่าวต่อไป 1 P2 O! W( `) b0 A
“ไวน์ขวดนี้มีลายนิ้วมือของคุณเต็มไปหมดเลย พร้อมกับนี่”
, U% d+ x/ _; M
กล่าวจบผู้กองจักรภพก็หยิบแก้วสองใบขึ้นมาวางบนโต๊ะ
& d% a7 x0 x% {3 N
“แก้วสองใบนี้ก็เหมือนกันเราตรวจสอบแล้ว พบรอยนิ้วมือของคุณเต็มไปหมด คุณจะอธิบายอย่างไรคุณภู”
# l/ ^1 D/ l6 \4 X1 z& P
“ผมไม่ทราบอะไรทั้งนั้นเพราะผมอยู่บ้านทั้งคืน” 1 C `* Q, a9 H
“คุณอาจคิดว่าตำรวจสร้างหลักฐานเท็จขึ้นเพื่อใส่ร้ายคุณ แต่เพื่อความสบายใจ เรื่องนี้คุณสามารถพิสูจน์ได้”
2 p+ E6 Z! o. ~' M5 g. N/ M c; j
พลันตำรวจอีกนายก็นำเครื่องมือมาตรวจสอบลายนิ้วมือของเขากับที่ปรากฏบนแก้วไวน์ปรากฏว่ามันตรงกันตามที่ร้อยตำรวจเอกจักรภพกล่าวทุกอย่างทำเอาภูริเชษฐ์ถึงกับหน้าถอดสี คาดไม่ถึงว่าเขาจะโดนใส่ร้ายได้ถึงขนาดนี้รวบรวมสติ ปรับความรู้สึกของตน กล่าวตอบโต้ด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ ' h; L. S6 C. y, @% Z+ d) w- v! m
“แม้จะมีลายนิ้วมือผมปรากฏจริงแต่ผมก็ขอยืนยันว่า เมื่อคืนนี้ผมไม่ได้ไปบ้านนั้น”
( B) I7 C" y0 f2 y* a* b# {& |
“เราไม่ได้ตั้งข้อหาอะไรคุณเพียงแค่หลักฐานเบื้องต้นมันชี้ไปที่คุณ เราก็เลยเชิญคุณมาให้ปากคำเมื่อคุณยืนยันความบริสุทธิ์ของตนเอง เราก็ทำอะไรไม่ได้มากนอกจากแจ้งให้คุณทราบว่า คุณกำลังตกเป็นผู้ต้องสงสัยคนสำคัญของเรา”
/ Z; o0 T6 X# t) D8 `/ e' f
“มีธุระอะไรอื่นอีกไหมครับผู้กอง”
% K8 J+ G3 B+ G8 ?8 j
นรากรเป็นฝ่ายกล่าวขึ้นแทนเมื่อสังเกตเห็นว่าภูริเชษฐ์เริ่มเก็บความไม่พอใจไว้ไม่อยู่
4 T" \5 K, T6 i% h
“ไม่มีอะไรครับเราแค่ต้องการสอบปากคำเท่านั้น” ( O) w* ` @- a
“ถ้าเช่นนั้น หากมีอะไรให้เราช่วยเหลือก็แจ้งได้ทุกขณะ ผมคิดว่าเรื่องนี้มันคลุมเครืออย่างไรชอบกล ผมขอยืนยันได้เลยว่าภูริเชษฐ์ไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องนี้แน่นอน ส่วนเรื่องที่คุณกฤษฎาโทร.ติดต่อมาขอพบ ผมเองก็รับทราบเหมือนกันและเป็นคนเตือนไม่ให้ภูไปพบตามนัดด้วย ไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องร้าย ๆ กับเขาแบบนี้” 7 H" K' v) q; d% ^. N$ b) M: x
“ทางเราต้องรอให้คุณกฤษฎาฟื้นจะได้สอบสวนเพิ่มเติม” 5 a8 s0 l" ~- ]7 [1 v* O
“ครับ...ถ้าไม่มีอะไรแล้วเราสองคนขอตัวกลับไปพักผ่อนก่อน”
( U! {: y l% y" t, n& S& {- @
ทุกอย่างนรากรเป็นคนพูดแทนชายหนุ่มหมดกล่าวลาตำรวจแล้ว ก็เดินไปยังลานจอดรถ 1 g' _, t% q5 s! I( l7 n7 ~$ A, \
“ผมว่ามันทะแม่ง ๆเสียแล้วล่ะอา” / H0 \$ X& `' f; T7 U7 P t \
หลังจากเงียบไปนานภูริเชษฐ์จึงกล่าวขึ้น
E1 a5 j6 o- H; u
“อย่าเพิ่งพูดอะไรเดี๋ยวเรากลับไปคุยกันที่บ้าน”
+ q( _6 }$ A' B# j# ?$ z
ดันชายหนุ่มเข้าไปในรถของเขาแล้วก็หันไปสั่งคนขับรถของตน & J& j# l5 I! o! d7 S: V: X
“เอ็งขับรถกลับบ้านก่อนเย็น ๆ ไปรับฉันที่บ้านคุณภู” + X2 G4 w( P# G/ J* i1 f# @
กล่าวจบก็เปิดประตูด้านหน้าเข้ามานั่งข้างๆ ชายหนุ่ม
4 X1 ]3 J% L1 Z4 b; V
“แวะหาอะไรทานก่อนยังไม่ได้ทานอะไรไม่ใช่หรือ”
3 n& [3 g$ A4 S* h n/ Z
“ครับ”
# w" u; T+ N N1 Z
ระหว่างทานอาหารสองคนไม่พูดเรื่องที่ผ่านมาเลยนอกจากกินกันอย่างเงียบ ๆ กระทั่งกินเสร็จจึงขับรถกลับบ้าน เมื่อก้าวเข้ามาในตัวบ้านเขาจัดแจงหาเครื่องดื่มบริการอาคันตุกะ
' C6 c& H8 ~, ^+ P+ {
“ดื่มไรเย็น ๆ ก่อนอา” ; G, W% v; f+ I. o) O) M# b
“วางไว้ก่อนเถอะที่ร้านก็ดื่มมาแก้วสองแก้วแล้ว” * I4 K& i m5 a" O4 a7 _+ t/ R7 `; ~
นรากรกล่าวยิ้มๆ
2 Z3 z/ B4 w; Y3 q$ [, l
ภูริเชษฐ์เทสก๊อตส์ลงแก้วน้ำแข็งเขย่าเบา ๆ หยิบขึ้นดื่ม
* [$ m$ {$ _- w8 Y8 |+ w; @
“ว่ามาเถอะอาผมร้อนใจจะแย่อยู่แล้ว” 7 \3 C$ {' l7 P$ U0 Q1 L
“ก่อนอื่นภูสังเกตไหมว่า ทำไมแก้วไวน์และขวดไวน์ถึงมีลายนิ้วมือของภูปรากฏอยู่”
: J" ?, O0 p, X2 R9 ]$ x+ w- n8 g8 H
“ผมจะไปรู้ได้อย่างไรแต่ผมสัญญาว่าเมื่อคืนผมอยู่บ้านทั้งคืน” , k9 U" p( u# k$ E& z6 |
“ก็นั่นนะสิ” * d7 j3 n2 N! {% i$ r
ภายในห้องเงียบสงัดเหมือนไม่มีคนอยู่นอกจากเสียงเขย่าแก้วน้ำแข็งเบา ๆ ของภูดังเป็นระยะขณะครุ่นคิด # s: H: d% n. E4 J0 z* y* u# I
“มันต้องมีที่มาที่ไปภูลองคิดดี ๆ สิว่า เคยไปบ้านนายกฤษฎาคนนี้หรือเปล่า”
! L9 e9 b4 W! ~6 W# D
โดยไม่ต้องไตร่ตรองเขาตอบสวนกลับทันที
/ G) i4 Q" S. E: R
“ไม่เคยสักครั้งอา” ( ]4 S0 q, X% A# T$ Z2 [- P6 O
“แล้วมันมาได้อย่างไร?” " j/ a' j% H& W0 }# r
นรากรพึมพำกับตนเองเบาๆ ก่อนจะตักน้ำแข็งใส่แก้วแล้วเทเครื่องดื่มสีอำพันลงไปจนเกือบล้น หยิบขึ้นจิบช้าๆ อย่างครุ่นคิด 1 R8 ~( }$ H+ k8 r& ~
แต่ไม่ว่าสองคนจะครุ่นคิดอย่างไรก็คิดไม่ออกว่า มองหน้ากันทำตาหลอกแหลก ผายมือให้กันและกันแสดงว่าจนด้วยความคิดภูริเชษฐ์จึงเป็นฝ่ายเปลี่ยนหัวข้อสนทนา - \; U* q$ T/ i3 D% J
“คิดไม่ออกก็อย่าเพิ่งคิดมัน ว่าแต่อาเล่าแผนการมาก่อนเถอะ เราต้องเอาคืนบ้างนะรับอย่างเดียวแบบนี้ ไม่ไหว ผมเกรงว่าตนเองจะกลายเป็นโรคประสาทเพราะความหวาดระแวงโดยไม่รู้ว่าพวกมันจะมาไม้ไหนอีก” & ?% ?( v* }% j2 V: J
“ใจเย็น ๆอาคิดแผนไว้สองอย่างแล้ว”
3 @5 r4 @6 F/ r' ~ A# p- u% b; D
“อย่างไร?”
- T" |8 f/ g2 j* H& x
“ลืมคู่สวาทของพวกเราแล้วเหรอพวกนั้นแหละจะทำงานให้กับเราสองคน”
1 D1 B. q' e* }$ i8 C5 Q6 ?
“อาหมายถึงใคร?”
* s9 ?5 ~3 N7 L* G
“แนนนี่ น้ำฝนแล้วก็นายชะเอมนั่นไง” 8 i% ?" l+ k! B4 B! U4 n
“พวกเขาจะช่วยเราเหรอ” 6 O0 J! }: K$ t- \' g$ f
“ช่วยแต่ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน”
1 W* A S1 m9 l- |, j2 S0 t
“ผมพร้อมตอบสนองพวกเขาเต็มที่หากสามารถจัดการนักการเมืองอิทธิพลคนนี้พ้นเส้นทางชีวิตได้”
$ |# @! F% b/ P1 ]: O# T# i
“แน่ใจนะว่าพร้อมตอบสนองทุกอย่าง”
$ p ]0 }1 W" f# p8 J; @7 X
“ครับ” & C2 R) p6 M1 H7 s7 }6 b
“ถ้างั้นก็เป็นอันตกลงอาวางแผนให้แนนนี่เข้าไปตีสนิทกับภาณุวัฒน์ น้ำฝนไปตีสนิทกับภาณุพลส่วนนายชะเอมไปตีสนิทกับเสาวลักษณ์ เสียดายนายเอ็กซ์เดินทางไปถ่ายแบบต่างประเทศช่วงนี้มิฉะนั้นจะให้มันไปตีสนิทกับอักษราภัค จะได้ลงตัวพอดี แต่ไม่เป็นไรเท่านี้ก็ถือว่าโอเคแล้ว” - p( l( ~% ?( u3 |
“แล้วมันจะได้ผลหรืออา”
* E/ ~, a* ]- B/ ^" b; T: @
“ได้สิแซ่หลีอย่างภาณุพลเพียงแค่เห็นหนูน้ำฝน เลือดกำเลามันก็แทบทะลักแล้วลูกชายมันเองก็ไม่ต่างจากพ่อมันหรอก ส่วนหนูเสาวลักษณ์อาเชื่อว่าไอ้ชะเอมมันเอาอยู่”
0 Y1 q- F8 F5 L, }) y
“อาวางแผนไว้อย่างไรบ้าง?”
- H! x+ X4 [- m. `9 s8 [, P
“สามคนพร้อมทำทุกอย่างตามที่เราต้องการแต่เมื่องานเสร็จภูต้องตอบแทนพวกเขาตามที่ตกลงไว้นะ”
' y0 V }. C. z1 a8 R+ `
“แน่นอนครับ ว่าแต่เกิดสองพ่อลูกมันหน้ามืดขึ้นมาจริงๆ ลวนลามสองสาวถึงขั้นข่มขืน พวกเธอจะไม่ทำให้แผนแตกเหรอ” 6 y* C6 J4 U& U; j
“ไม่หรอกอาก็บอกแล้วว่า พวกนี้พร้อมทำทุกอย่าง”
4 q* W/ y* f! e5 x
“แม้แต่เสียตัวงั้นเหรอ” & x h) J& e) U8 S+ p' a
“แน่นอนอาได้พูดคุยตกลงกับพวกเขาไว้แล้ว และนับว่าโชคดี เพราะเพื่อนของเธอคนหนึ่ง เคยถูกไอ้ก้อนการ์ดภาณุวัฒน์หลอกไปให้เจ้านายมันแดกพอเจ้านายมันเบื่อ ก็โยนให้ลูกน้อง และไอ้ก้อนก็ฉลาดมาก ๆ มันถ่ายคลิปร่วมรักกับหญิงสาวไว้ให้เป็นทาสบำเรอกามมันอยู่หลายปีเลยทีเดียว” 6 m( V7 O1 u- ?
“ร้ายจริง ๆ” 1 G! B* [8 b4 ^" y) _0 W/ S
เขากัดกรามแน่นจนเป็นนูนสันก่อนจะกล่าวต่อ
4 i% F) s, t' x4 x- X" b
“แล้วไอ้ชะเอม กิ๊กอามันต้องการอะไร?” # ]" h7 m7 F( G% G
“เดี๋ยวมันก็มาอานัดมันไว้ให้มายื่นข้อเสนอกับภูเอง” 8 v5 L" b% L: A% j2 D/ U$ ?
เพียงแค่กล่าวจบก็มีเสียงกรดกริ่งหน้าบ้านดังขึ้น 8 X/ U3 l( [# s! O
“นั่นไง...ตายยากจริงๆ ไอ้นี่ มาพอดีเลย” , |, o# F7 m& T
ภูริเชษฐ์เห็นนรากรทำท่าจะเดินไปเปิดประตูบ้านเขาจึงยื่นมือไปจับแขนแกไว้
N' `6 l& W, L
“นั่งรออยู่นี่แหละกิ๊กมา ทำท่าระริกระรี้จริง ๆ สักวันคงโดนข้าวหลามแทงทะลุลำไส้ตายหรอก” / J1 A) ?3 x' w) u% t
กล่าวจบก็เดินออกไปเปิดประตู ( F/ C0 i, G* [3 r9 d u% g
ระหว่างที่ชายหนุ่มเดินออกไปเปิดประตูนรากรก็เดินไปชงกาแฟดำ เดินกลับมานั่งรอที่โซฟา กระทั่งทั้งคู่เดินเข้ามาพร้อมกัน 2 Z' o8 {5 e! ?# h5 k6 B# W3 D
“นั่งก่อนสิเอ็มเอ้า...นี่” ( x" M9 d# e4 J- A% u
ยื่นแก้วเครื่องดื่มผสมอ่อนเย็นๆ ให้ชายหนุ่มผู้มาใหม่
- h0 g! M# p# i7 @* ^3 {- {
“ดูแลกันดีจริงนะอา” 4 B0 U w# N8 m2 d6 w
ภูริเชษฐ์อดแซวไม่ได้ยิ้มมุมปากอย่างขัน ๆ กับอาการค้อนของแก แต่นรากรไม่สนใจอาการของชายหนุ่มกลับรู้สึกสุขใจที่เห็นเขายิ้มออกมาได้ ก่อนหันไปกล่าวกับชะเอม
- p6 ]2 k( b' k0 j9 f
“เอ็ม...มีอะไรจะยื่นข้อเสนอกับคุณภูก็บอกพี่เขาไป พี่เค้ารับปากว่าจะตอบสนองตามข้อเสนอของเอ็มทุกอย่าง” 1 I) V! d* \1 c7 k
ชะเอมมองดูหน้าเจ้าของบ้านและนรากรสลับกันไปมาอย่างไม่รู้จะพูดอะไรดีรู้สึกเขินอายจนหน้าแดงกล่ำ พูดอะไรไม่ออก หยิบเครื่องดื่มเทลงคอจนหมดแก้วแล้วเติมใหม่อีกครั้ง หันไปหานรากรอย่างขอให้อีกฝ่ายพูดแทน 7 M! N' K6 J' y3 N) w
“พี่กรยังไม่ได้บอกคุณภูเหรอ...”
0 ~( ~6 g: \% A6 s% d5 @8 }* X+ l* o
“ยัง ตั้งใจจะให้เอ็มบอกพี่เค้าเอง”
+ r% o* a! |. b( o7 k' [
ผู้พูดกล่าวด้วยรอยยิ้มมีเลศนัย
& j/ H) U% p5 w/ }$ d3 t- Y
“ผมไม่กล้าพี่พี่บอกคุณภูเค้าเถอะ ผมอาย”
. o" }3 b5 Z- p; B9 K6 h. ~& ]
ภูริเชษฐ์มองหน้าสองหนุ่มต่างวัยด้วยความรู้สึกหวั่นๆ เริ่มจะมองเห็นเลา ๆ ว่าสองคนนี้กำลังคิดจะทำอะไรกับตน แต่ก็นิ่งเฉยก่อนที่นรากรจะเป็นฝ่ายยื่นข้อเสนอ
3 B; h# H+ b2 |/ o1 O4 j h
“ภู...สัญญากับอาแล้วนะก่อนหน้านี้อายื่นข้อเสนอแล้วกัน คือ...เอ่อ...อา” , ?$ z% ~# ]4 O9 A! I J
“ติดอ่างเสียแล้ว” " h; C, @0 [6 {9 E* G
“อากับชะเอมอยากมีอะไรกับภูอีกสักครั้ง ตั้งแต่คราวนั้น เราแทบไม่ได้มีอะไรกันอีกเลย”
7 d5 w' t4 y" A9 j/ c: Y' k7 |6 y
“เอาแล้วไหมล่ะเดาไม่ผิดเลยกู”
& h" Y, F% J. M' a' F
ภูรำพึงกับตนเองมองหน้าผู้พูดอย่างไม่พอใจนิด ๆ กล่าวตำหนิแกเบา ๆ
7 q I0 M( w$ K2 D% n
“จะบ้าเหรออา...หน้าสิ่วหน้าขวัญอย่างนี้ ยังจะมีอารมณ์สัปดนอีก ผมไม่เล่นด้วยหรอก”
9 } |, c2 w' ~! l7 l9 j
“จะผิดคำพูดเหรอภู..ขอแค่นี้เองเราสองคนพร้อมทำงานชนิดตายแทนภูได้นะ”
9 h( e6 S w$ K2 Q& }
“แต่ผมไม่มีอารมณ์เรื่องนี้จริงๆ นะอา ไม่ได้หมายความว่าผมรังเกียจอาและชะเอม ขนาดกับเมียตั้งแต่เกิดเรื่องผมยังแทบไม่ได้ยุ่งกับเธอเลย”
+ U1 i% H. |7 V, H' l; S* e
“ไม่ต้องอ้างโน้นอ้างนี้เลย...รับปากว่าจะทำให้หรือไม่ทำ ถ้าไม่ทำจะปล่อยให้โดนแย่งเมีย แย่งงานขาดกันวันนี้แหละ” # T# V0 m9 k* z( O
“ผมไม่มีอารมณ์จริง ๆอา”
( t+ ]' F, t7 G- h9 o
“เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงเดี๋ยวอากับชะเอมปลุกให้เอง”
" v8 b# F& S6 l) r: a
กล่าวจบโดยไม่เปิดโอกาสให้ชายหนุ่มปฏิเสธพยักหน้าให้กับชะเอมอย่างรู้กันขยับเข้าไปดึงชายหนุ่มเข้ามาจูบริมฝีปากล่างสลับบนอย่างดูดดื่ม แล้วผละหน้าออกหันไปสั่งชะเอม
$ n& a; g2 H4 ~; \
“เอ็ม...อยากลองวิธีใหม่ๆ ไหม?”
% L! z! k e$ S$ X3 \+ g+ h7 i
“อะไรอีกล่ะพี่กร”
9 ]1 y W! s6 T3 q
ชะเอมหันมาค้อนเพราะตนเองได้ถอดกางเกงนอกภูริเชษฐ์ออกเรียบร้อย เหลือเพียงกางเกงในตัวเดียว ' V: x) ~& H4 \5 t
“ไม่ต้องทำตาละห้อยเลย...ภูไม่มีไปไหนหรอก”
W# o) I. l9 H' W+ c' y+ O
“จะให้ทำอะไรก็บอกมา” & r; v7 i2 Z o% o/ [0 B/ n5 }
“เดินเข้าไปในห้องครัวเมื่อครู่นี้พี่เห็นไอศกรีมในตู้เย็น เอามาพอประมาณ ไม่ต้องเอามาจนหมดนะ” 4 I4 l9 T' A; K
เมื่อเห็นชะเอมทำตามคำสั่งอย่างว่าง่ายจึงหันมาทางภูริเชษฐ์
6 d3 k, f- O2 f: g( }
“วันนี้ภูไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้นอากับชะเอมบริการให้เอง”
4 v+ Q3 o; s5 O( k S, }5 ~6 K' p! I/ g
ด้วยความชำนาญในกามารมณ์นรากรรู้ดีว่าจะกระตุ้นอารมณ์ของภูริเชษฐ์ให้ตื่นตัวเต็มที่ยังไง
$ ]8 H4 h6 R8 l/ I! e$ R | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2019-11-3 05:55:01
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2019-11-3 08:20:27
