|
ภูริเชษฐ์ขับรถกลับบ้านโดยไม่แวะที่ไหนอื่นเลย เมื่อไม่มีลูกเมียอยู่บ้านด้วยบรรยากาศภายในบ้านมันดูเงียบ ๆ เหงา ๆ อย่างไรชอบกลประกอบกับการอนุญาตให้บรรดาคนใช้ คนสวน คนรถหยุดงานได้สองวันพวกนั้นก็พากันกลับบ้านที่ต่างจังหวัดบ้าง ไปเยี่ยมญาติ ๆ ที่มาทำมาหากินในกรุงเทพฯ บ้าง
* _3 o& V4 `) M( P; u0 @1 M6 y
ในค่ำคืนอันเปล่าเปลี่ยวเขาจึงพำนักอยู่คฤหาสน์หลังใหญ่เพียงลำพังคนเดียว หาเครื่องดื่มบริการตนเองพยายามทำจิตให้ว่าง ไม่นึกถึงปัญหานานาชนิดที่เผชิญมาตลอดสัปดาห์เปิดดูรายการกีฬาเพื่อผ่อนคลายแล้วก็เผลอหลับไป & ~- a0 Z, g$ o9 k$ `1 _ G2 @
ตื่นเช้ามาด้วยความอ่อนเพลียอาบน้ำชำระร่างกาย ตั้งใจว่าจะออกไปหาอะไรทานที่ร้านอาหารใกล้ ๆ บ้านค่อยกลับมาทำงานที่บ้านต่อ แต่ยังไม่ทันได้ก้าวออกจากบ้านก็มีตำรวจมาเชิญตัวไปสอบปากคำ สร้างความงุนงงให้เขาเป็นอย่างมาก 6 S- r5 D+ P! P! o, R
ตำรวจที่มาสองนายรู้สึกคุ้นๆ หน้าเป็นอย่างยิ่ง พยายามคิดทบทวนว่าเคยเจอที่ไหน แต่ก็คิดไม่ออกเมื่อสอบถามสาเหตุ ตำรวจสองนายก็บอกเพียงว่า ' U1 ^1 n8 C- p; O: f
“กฤษฎาสามีของเสาวลักษณ์ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ สลบไม่ได้สติคาดว่าจะเป็นเจ้าชายนิทราไปตลอดชีวิต โดยคนใกล้ชิดบอกว่าพบเขาไปที่บ้านนั้นเมื่อคืนนี้” 4 G) d, z" I% g! y2 _% X$ z
ได้ยินคำพูดของตำรวจยิ่งสร้างความงุนงงให้เขามากยิ่งขึ้น เพราะเมื่อคืนเขาอยู่บ้านทั้งคืนจะไปที่บ้านนั้นได้อย่างไร แต่ไม่ว่าจะยืนยันว่าตนอยู่บ้านทั้งคืนไม่ได้ออกไปไหนตำรวจก็ยืนยันขอให้ไปให้การที่สถานีก่อน , ^% V. k* d" Z4 a: q
จึงขอขับรถไปเองก่อนที่จะขับรถออกไป เขาได้โทร.หาอากรเป็นคนแรก
8 g4 l3 _6 r/ B* L) }" U% M
“เกิดเรื่องห่าเหวอะไรอีกไม่รู้แล้วอา...ไปพบผมที่โรงพักด้วย”
2 N& X! ?/ d H' e0 q6 J
ระหว่างขับรถตามรถตำรวจไปเขาก็พยายามคิดทบทวนว่า เคยพบตำรวจสองนายที่ไหน? มันรู้สึกคุ้นๆ หน้ามาก กระทั่งมาถึงโรงพักเห็นป้ายชื่อและตำแหน่ง ทำให้เขาคิดได้ว่าตำรวจสองนายเคยเป็นบริการ์ดส่วนตัวของลูกชายภาณุพลนั่นเอง
5 w/ a! h9 ^8 \/ m* A4 E8 B# Q* s
รำพึงกับตนเอง $ {7 w0 u& h& p/ ~: w
“ซวยแล้วกู....จะมีอะไรมาเซอร์ไพรซ์กูอีกล่ะนี่”
- h$ h' | [ {
เมื่อภูริเชษฐ์มาถึงโรงพักเขาก็พบนรากรมารออยู่ก่อนแล้ว
]) F4 N5 Z$ W" [$ u0 P
นรากรเองพอเห็นหน้าชายหนุ่มก็รีบถลันเข้ามาจับมือชายหนุ่มไว้ หันหน้าไปทางตำรวจ ! q7 D5 U: X! H/ [% p9 W
“เดี๋ยว!ผมขอคุยอะไรสักนิดกับภูเขาหน่อยสักครู่เราจะตามเข้าไปให้การ” # a! f) v# V6 E) `
เขามองหน้าแกยิ้มๆ ส่วนนรากรเหลียวไปรอบกาย ไม่ยอมปล่อยมือชายหนุ่ม ดึงเข้าไปยังมุมที่ลับตาคนอื่นกระซิบเบา ๆ ' C5 h3 w! |+ n# |) ^
“เกิดอะไรขึ้น?”
3 h, p y: S: {/ W8 E1 i* j
น้ำเสียงแผ่วเบากระหืดกระหอบถามขึ้น จ้องหน้าชายหนุ่มที่ยังอยู่ในอาการยิ้ม ๆ เช่นเดิม 1 T% h ?8 [: f! u
“ไม่รู้เหมือนกัน....ตื่นมายังไม่ได้ทานอะไรด้วยซ้ำนอกจากกาแฟก็ถูกตำรวจเชิญตัวมาให้ปากคำที่นี่”
) L; }" Z0 | O! ?, q. u: t5 J8 r9 x
“แล้วเรื่องมันเป็นมาอย่างไรกันแน่อารู้สึกมึนงงไปหมดแล้ว”
1 G, S3 V* k2 f2 T* ?! c
“ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันครับอา...จู่ๆ ตำรวจก็เชิญตัวผมมาโรงพัก”
$ i* Z: Z% H7 k4 `5 [2 P% v: `
“ร้ายแรงเปล่า”
1 I; _; j- d5 L/ z$ A+ O$ f
“อาจจะหรือก็ใกล้เคียงประมาณนั้นแหละ” # [7 v5 c* e7 L; t4 U
น้ำเสียงขรึมๆ ของเขายังคงดังมาเช่นเดิม + i/ F/ r+ a+ u1 u" J" ^) R/ _/ o
“อาต้องช่วยผมทำอะไรสักอย่างตราบใดที่เรายังเย็นเป็นบื้อให้มันไล่ต้อนอยู่อย่างนี้ อันตรายแวดล้อมผมทุกขณะจิตตอนนี้มันไม่จำเพาะเรื่องเมียผมแล้ว มันลุกลามไปถึงตำแหน่งหน้าที่การงานเครดิตทางสังคมของผม ดังเช่นที่ผมเผชิญอยู่นี้ไงล่ะ ถูกตั้งข้อหาทั้งที่ไม่รู้อะไร? ลูกเมียต้องไปอยู่บ้านพ่อตาลูกค้าขาดความเชื่อมั่น อาจะวางแผนอะไรช่วยผม ต้องรีบกระทำโดยด่วน” ; k+ b" V/ P4 D6 D5 R
ขณะที่กล่าวนัยน์ตาคมเข้มมีประกายแววจ้า เคร่งขรึมกว่าทุกครั้งนรากรเองก็เข้าใจดวงตาคู่นั้นเป็นอย่างดี ตัวเขาเองก็ได้วางแผนบางอย่างสำหรับช่วยเหลือชายหนุ่มไว้แล้วเหมือนกันแต่ไม่รู้ว่าจะสามารถช่วยเหลือคลี่คลายเรื่องราวต่าง ๆ ในขณะนี้ได้ดีแค่ไหน ) ?6 H, w6 C" W) y/ e8 p" [
ยังไม่ทันที่สองคนจะพูดคุยอะไรกันมากกว่านี้ตำรวจก็มาเชิญตัวไปให้ปากคำ
/ \$ {) I2 ^* ]& }
เพียงแค่เปิดประตูเข้าไปในห้องสอบสวนภูริเชษฐ์ก็ยิงคำถามก่อน
/ B" F) Q! O. ?' ]1 g
“พวกคุณจะสอบสวนอะไรผมก็ว่ามาเถอะ” # E# o V9 G$ Z6 I+ {( B) M; V0 u7 }, Y
“ไม่ได้สอบสวนหรอกครับทางเราแค่อยากทราบข้อมูลบางอย่าง” 7 k0 R* ^4 M& |/ i+ o% N
“ผมไม่รู้ว่าตัวเองเกี่ยวพันกับเรื่องนี้ได้อย่างไร? ทั้งที่คุณกฤษฎากับผมก็ไม่เคยสนิทสนมด้วยเลยแม้เราจะเป็นนักธุรกิจด้วยกันก็ตาม” 6 x9 G9 ^/ J7 {! U1 a, r
“เดี๋ยวคุณก็รู้ว่าเกี่ยวพันหรือไม่เพราะถ้ามันเกี่ยวพันก็เท่ากับว่าคุณเป็นผู้ต้องสงสัยคนสำคัญของคดีนี้เลยทีเดียวอย่างน้อยที่สุดหลักฐานหลาย ๆอย่างที่เรามีอยู่ก็มีส่วนโน้มเอียงว่าคุณเกี่ยวข้องมากทีเดียว เอาไว้เราจะบอกว่ามีอะไรบ้าง” + `% P& w: b$ @( G" J
“ขึ้นอยู่กับผู้กองแล้วกัน”
P( C: I6 p6 f
เขากล่าวอย่างปลงๆ สีหน้าเคร่งเครียดอยู่ตลอดเวลาจ้องมองใบหน้าตำรวจซึ่งเป็นการ์ดของลูกชายภาณุวัฒน์อย่างระแวงภัย
7 N b5 u; P/ Z' G& v0 ^' n4 l
“คุณเกี่ยวข้องแน่ ๆคุณภู ส่วนจะเกี่ยวข้องแบบไหนร้ายแรงหรือไม่ ขึ้นอยู่กับว่าคุณกฤษฎาจะรอดหรือไม่” 4 H: @( Z, x$ T' q
ขณะกล่าวร้อยตำรวจเอกจักรภพสารวัตรสืบสวนจ้องมองภูริเชษฐ์นิ่ง ๆ ก่อนจะซักแผ่วเบาโดยไม่มีพิธีรีตอง / [$ {: E6 d/ y# W, Q' E3 w+ O) e* m
“เมื่อคืนนี้คุณอยู่ไหน?” 2 C& ^1 x, `/ u l. R
“ทานอาหารเย็นบ้านพ่อตาแล้วกลับมาทำงานที่บ้านไม่ได้ออกไปไหน?”
. Q& F" a, v' b4 |9 ?
“อยู่บ้านคนเดียวเหรอ?”
z! j9 r6 S$ N
“ครับ...ภรรยาผมเธอพาลูก ๆ ไปเที่ยวบ้านพ่อตา ผมเลยอนุญาตให้คนใช้ในบ้านหยุดสองวัน”
o. w+ n$ z" T" y' |! z' K9 p
“แสดงว่าไม่มีใครเป็นพยานว่าคุณอยู่บ้านตลอดเมื่อคืนนี้”
6 `% ^8 Q8 }$ L
“ไม่มีใครครับ”
M# w) X4 h- a$ b2 h# `( P
“กับคุณกฤษฎาคุณสนิทกับเขาหรือเปล่า”
3 e9 O6 u' a4 R" O. O% v
“ไม่สนิทครับรู้จักกันแค่ชื่อเพราะเราสองคนทำธุรกิจคนละอย่างกัน”
; o- M' `1 c% ~4 }' r0 B& V
“คุณไม่ได้ไปบ้านคุณกฤษฎาจริงๆหรือเมื่อคืนนี้” ) _4 e/ \" q! c w9 W/ Q
“ไม่ได้ไปครับผมอยู่บ้านทั้งคืน” 5 _# Q" V$ n5 i' Q( E( y
“เมื่อวาน....เราได้ทราบมาว่าคุณกฤษฎาได้ติดต่อเพื่อขอพบคุณ พร้อมกับเชิญคุณไปพบที่บ้านเขาด้วย”
, w) R) R u: V3 Z I
“ครับ” 5 @$ q; b9 U9 T% ]5 X
“เขามีธุระอะไรสำคัญจะพูดกับคุณหรือ...ถึงได้นัดให้พบที่บ้านตามลำพัง”
5 m- Y* N! |5 N$ T3 O1 n
“ไม่ทราบครับเพราะอย่างที่บอกผมไม่สนิทกับเขา”
% x# m4 h& d% L
“แต่ภรรยาของเขาเป็นแฟนเก่าของคุณ คุณจะปฏิเสธว่าไม่รู้จักได้หรือ” ! C; U7 `2 ?4 x4 |! w
“รู้จักครับแต่ไม่สนิท เป็นธรรมดานี่ครับ นักธุรกิจชื่อดังอย่างนั้น ใคร ๆก็ต้องรู้จักกันเป็นธรรมดา” 3 r0 z9 d/ R6 O
“คุณรู้ข่าวเรื่องสองสามีภรรยานี้กำลังจะหย่าร้างกันหรือเปล่า” ' f; H8 ?1 c* J* x# ]' L
“ก็พอทราบจากข่าวซุบซิบของนิตยสาร”
% i6 h) s# e1 E$ I
เขาตอบคำถามต่างๆ ของตำรวจด้วยความอึดอัด ไม่รู้ว่านายตำรวจคนนี้มีเอี่ยวด้วยกับภาณุวัฒน์หรือเปล่าพลันสายตาคมกริบของเขาเหลือบเห็นขวดไวน์ซึ่งวางอยู่ข้าง ๆ ตำรวจและอย่างที่เขาไม่คาดฝัน ก็เจอคำถามที่ทำให้อึ้งเลยทีเดียว
" F; @1 X0 t6 ?, c6 a
“คุณจำขวดไวน์นี้ได้ไหม?” ( e- v$ w: S: X& g
“ขวดไวน์แบบนี้มีอยู่ทั่วเมือง ผมจะจำได้ยังไง” ; G: S% S% Y8 l
คิ้วเขาขมวดนิดๆ ขณะย้อนถาม
3 a# f$ z# g1 {
“ความจริงมันก็เป็นขวดไวน์ยี่ห้อดังราคาแพงขวดหนึ่ง แต่บังเอิญว่าไวน์ขวดนี้ เป็นขวดที่คุณกฤษฎาดื่มก่อนจะขับรถออกจากบ้านและประสบอุบัติเหตุ” : _5 |. X$ J+ J0 F/ [, `
“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับผม”
1 Q( C, S. a' U/ w
“เราสืบทราบมาว่าไวน์ขวดนี้เป็นของคุณ โดยได้รับการยืนยันจากร้านขายเรียบร้อย เจ้าของร้านเขาบอกว่าคุณได้สั่งซื้อเมื่อเดือนก่อน”
; R- @ }8 @* Q3 y
“มันสำคัญอย่างไรนักหนาก็แค่ไวน์ขวดเดียว”
1 Q4 v4 |5 v# ]. ^- p- w
“ก็ไม่สำคัญหรอกหากไม่ตรวจพบว่ามันมียาบางชนิดผสมอยู่ ทำให้คนดื่มจะเกิดอาการมึนงงง่วงนอนอย่างหนัก และคุณกฤษฎาก็ดื่มไวน์ขวดนี้ก่อนขับรถออกจากบ้านไปประสบอุบัติเหตุลำพังดื่มไวน์ไม่กี่แก้ว ไม่ทำให้คนเมาถึงกับขาดสติมิใช่หรือ” / g% _+ x- |: D. B' E, b2 h
“คุณพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง” . p7 F& V5 E* O0 u
“เราตรวจสอบพบว่าสารบางชนิดในเลือดของคุณกฤษฎาตรงกับที่เจืออยู่ในขวดไวน์”
5 [& N4 W3 D/ h/ ?7 `" @- n1 c
“เขาอาจเชิญเพื่อนไปดื่มที่บ้านก็ได้” 4 D: h2 K, h9 }, s# \
“ไม่หรอกครับเขาอยู่บ้านคนเดียวเมื่อคืนเหมือนกับคุณ โดยบอกคนใกล้ชิดว่าได้นัดคุยธุระสำคัญเป็นการส่วนตัวกับคุณ” O. U+ _- G+ r. d. k# @; ?6 k7 L+ v
ภูริเชษฐ์ถึงกับอึ้งลอบสบตากับนรากรเป็นระยะๆ แต่ก็ยังนิ่งพอที่จะฟังตำรวจกล่าวต่อไป 5 i" } e# _. m T. R% A# p5 A# R
“ไวน์ขวดนี้มีลายนิ้วมือของคุณเต็มไปหมดเลย พร้อมกับนี่”
, r' r9 x! S, v7 C( W C3 [% t. `
กล่าวจบผู้กองจักรภพก็หยิบแก้วสองใบขึ้นมาวางบนโต๊ะ 4 [4 b9 s: S/ u5 ~9 S
“แก้วสองใบนี้ก็เหมือนกันเราตรวจสอบแล้ว พบรอยนิ้วมือของคุณเต็มไปหมด คุณจะอธิบายอย่างไรคุณภู”
6 ~' H" D( E, p4 O
“ผมไม่ทราบอะไรทั้งนั้นเพราะผมอยู่บ้านทั้งคืน” - }& J. ]8 \1 ?
“คุณอาจคิดว่าตำรวจสร้างหลักฐานเท็จขึ้นเพื่อใส่ร้ายคุณ แต่เพื่อความสบายใจ เรื่องนี้คุณสามารถพิสูจน์ได้” 0 C* U- D1 P6 e% i) d
พลันตำรวจอีกนายก็นำเครื่องมือมาตรวจสอบลายนิ้วมือของเขากับที่ปรากฏบนแก้วไวน์ปรากฏว่ามันตรงกันตามที่ร้อยตำรวจเอกจักรภพกล่าวทุกอย่างทำเอาภูริเชษฐ์ถึงกับหน้าถอดสี คาดไม่ถึงว่าเขาจะโดนใส่ร้ายได้ถึงขนาดนี้รวบรวมสติ ปรับความรู้สึกของตน กล่าวตอบโต้ด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ 1 u3 g( g7 i D4 ?# c/ G0 o+ ~
“แม้จะมีลายนิ้วมือผมปรากฏจริงแต่ผมก็ขอยืนยันว่า เมื่อคืนนี้ผมไม่ได้ไปบ้านนั้น”
2 z$ Y$ P6 J2 E4 i0 K8 u
“เราไม่ได้ตั้งข้อหาอะไรคุณเพียงแค่หลักฐานเบื้องต้นมันชี้ไปที่คุณ เราก็เลยเชิญคุณมาให้ปากคำเมื่อคุณยืนยันความบริสุทธิ์ของตนเอง เราก็ทำอะไรไม่ได้มากนอกจากแจ้งให้คุณทราบว่า คุณกำลังตกเป็นผู้ต้องสงสัยคนสำคัญของเรา” # x2 ?" o1 Y4 o; }
“มีธุระอะไรอื่นอีกไหมครับผู้กอง”
4 u; A/ J: i( L: f4 s
นรากรเป็นฝ่ายกล่าวขึ้นแทนเมื่อสังเกตเห็นว่าภูริเชษฐ์เริ่มเก็บความไม่พอใจไว้ไม่อยู่ ; _+ k+ U6 `, D* }/ v5 T a
“ไม่มีอะไรครับเราแค่ต้องการสอบปากคำเท่านั้น”
0 S% D. O% Y# C" W( Z" l* |
“ถ้าเช่นนั้น หากมีอะไรให้เราช่วยเหลือก็แจ้งได้ทุกขณะ ผมคิดว่าเรื่องนี้มันคลุมเครืออย่างไรชอบกล ผมขอยืนยันได้เลยว่าภูริเชษฐ์ไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องนี้แน่นอน ส่วนเรื่องที่คุณกฤษฎาโทร.ติดต่อมาขอพบ ผมเองก็รับทราบเหมือนกันและเป็นคนเตือนไม่ให้ภูไปพบตามนัดด้วย ไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องร้าย ๆ กับเขาแบบนี้”
! r( v8 i6 a. u- m0 Z$ G" p
“ทางเราต้องรอให้คุณกฤษฎาฟื้นจะได้สอบสวนเพิ่มเติม” " C; b- O3 }7 x, r5 O/ K4 J0 m" M8 |
“ครับ...ถ้าไม่มีอะไรแล้วเราสองคนขอตัวกลับไปพักผ่อนก่อน”
* Y5 y2 j5 b& P+ W6 m1 ?
ทุกอย่างนรากรเป็นคนพูดแทนชายหนุ่มหมดกล่าวลาตำรวจแล้ว ก็เดินไปยังลานจอดรถ ! j5 C! G' m; ?$ Q1 q
“ผมว่ามันทะแม่ง ๆเสียแล้วล่ะอา” 3 d; n( W7 k% R1 ~, e" z5 N
หลังจากเงียบไปนานภูริเชษฐ์จึงกล่าวขึ้น
+ @9 k/ c/ x' P# e! }, Z. e. `
“อย่าเพิ่งพูดอะไรเดี๋ยวเรากลับไปคุยกันที่บ้าน” + m) }4 h& N6 h: l1 U
ดันชายหนุ่มเข้าไปในรถของเขาแล้วก็หันไปสั่งคนขับรถของตน 7 f; t2 x M$ n0 s
“เอ็งขับรถกลับบ้านก่อนเย็น ๆ ไปรับฉันที่บ้านคุณภู”
9 {0 j+ P) A6 u7 q t
กล่าวจบก็เปิดประตูด้านหน้าเข้ามานั่งข้างๆ ชายหนุ่ม ( B- E9 P& r. ^( G. A4 ?' e
“แวะหาอะไรทานก่อนยังไม่ได้ทานอะไรไม่ใช่หรือ”
) B5 m4 D9 _3 O0 s3 F
“ครับ” & b& B& m0 b0 K3 @* h
ระหว่างทานอาหารสองคนไม่พูดเรื่องที่ผ่านมาเลยนอกจากกินกันอย่างเงียบ ๆ กระทั่งกินเสร็จจึงขับรถกลับบ้าน เมื่อก้าวเข้ามาในตัวบ้านเขาจัดแจงหาเครื่องดื่มบริการอาคันตุกะ # C+ d. L: A3 w r# f! ~$ H. v `
“ดื่มไรเย็น ๆ ก่อนอา” : ^' B) @/ ~- E2 R3 |* u
“วางไว้ก่อนเถอะที่ร้านก็ดื่มมาแก้วสองแก้วแล้ว”
0 c" a g$ V* Z+ ~8 A2 {: t' [
นรากรกล่าวยิ้มๆ
' A0 X6 Z* ]1 S6 W' R) _
ภูริเชษฐ์เทสก๊อตส์ลงแก้วน้ำแข็งเขย่าเบา ๆ หยิบขึ้นดื่ม
# r0 p; j& U. [4 _5 {. c# O6 J
“ว่ามาเถอะอาผมร้อนใจจะแย่อยู่แล้ว”
0 G+ i* e2 Z' g6 Q
“ก่อนอื่นภูสังเกตไหมว่า ทำไมแก้วไวน์และขวดไวน์ถึงมีลายนิ้วมือของภูปรากฏอยู่”
6 s; i0 C" M9 g" r, f% x) r6 a: O
“ผมจะไปรู้ได้อย่างไรแต่ผมสัญญาว่าเมื่อคืนผมอยู่บ้านทั้งคืน” ' D4 ?& T: u% w1 Z7 Q* m0 E1 c
“ก็นั่นนะสิ”
% J5 g' s E4 |$ h9 \9 o- X. l# N) `* q
ภายในห้องเงียบสงัดเหมือนไม่มีคนอยู่นอกจากเสียงเขย่าแก้วน้ำแข็งเบา ๆ ของภูดังเป็นระยะขณะครุ่นคิด ( O9 c, \# B* ^ ?/ k( P
“มันต้องมีที่มาที่ไปภูลองคิดดี ๆ สิว่า เคยไปบ้านนายกฤษฎาคนนี้หรือเปล่า” , @3 `( [5 C4 o1 J* m9 i4 C4 l
โดยไม่ต้องไตร่ตรองเขาตอบสวนกลับทันที
$ Q: ~2 ~4 i0 U$ `8 x) u$ n2 b4 I
“ไม่เคยสักครั้งอา”
' ^* P5 g; J+ R% ?
“แล้วมันมาได้อย่างไร?”
; x) J$ F Z0 ?! T% l
นรากรพึมพำกับตนเองเบาๆ ก่อนจะตักน้ำแข็งใส่แก้วแล้วเทเครื่องดื่มสีอำพันลงไปจนเกือบล้น หยิบขึ้นจิบช้าๆ อย่างครุ่นคิด
2 F/ P; D& h$ S! y" m, u
แต่ไม่ว่าสองคนจะครุ่นคิดอย่างไรก็คิดไม่ออกว่า มองหน้ากันทำตาหลอกแหลก ผายมือให้กันและกันแสดงว่าจนด้วยความคิดภูริเชษฐ์จึงเป็นฝ่ายเปลี่ยนหัวข้อสนทนา
) M* C8 q7 L" l% _) q! k
“คิดไม่ออกก็อย่าเพิ่งคิดมัน ว่าแต่อาเล่าแผนการมาก่อนเถอะ เราต้องเอาคืนบ้างนะรับอย่างเดียวแบบนี้ ไม่ไหว ผมเกรงว่าตนเองจะกลายเป็นโรคประสาทเพราะความหวาดระแวงโดยไม่รู้ว่าพวกมันจะมาไม้ไหนอีก” $ `; Y/ U2 a2 [+ T( R
“ใจเย็น ๆอาคิดแผนไว้สองอย่างแล้ว”
( ~1 K7 \8 D6 K( r l2 L8 W
“อย่างไร?”
9 f6 [2 y3 Y$ S/ S
“ลืมคู่สวาทของพวกเราแล้วเหรอพวกนั้นแหละจะทำงานให้กับเราสองคน” 7 b. a3 I1 j1 W) O9 o6 N6 w# V; z
“อาหมายถึงใคร?”
* k6 k+ P9 i( D& }6 E/ C: }9 I4 Z
“แนนนี่ น้ำฝนแล้วก็นายชะเอมนั่นไง” . _5 d% h+ s5 y; n" L
“พวกเขาจะช่วยเราเหรอ” # i( S, I' u& G1 n. M# \) |8 W
“ช่วยแต่ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน” 6 W7 q5 U* x% S' F6 w3 c
“ผมพร้อมตอบสนองพวกเขาเต็มที่หากสามารถจัดการนักการเมืองอิทธิพลคนนี้พ้นเส้นทางชีวิตได้”
( {4 |, j- B2 G0 v% w3 m" o+ X3 U
“แน่ใจนะว่าพร้อมตอบสนองทุกอย่าง”
: g8 v0 V2 }! a. v
“ครับ” " b, ~' E" G9 ]) p/ I$ l
“ถ้างั้นก็เป็นอันตกลงอาวางแผนให้แนนนี่เข้าไปตีสนิทกับภาณุวัฒน์ น้ำฝนไปตีสนิทกับภาณุพลส่วนนายชะเอมไปตีสนิทกับเสาวลักษณ์ เสียดายนายเอ็กซ์เดินทางไปถ่ายแบบต่างประเทศช่วงนี้มิฉะนั้นจะให้มันไปตีสนิทกับอักษราภัค จะได้ลงตัวพอดี แต่ไม่เป็นไรเท่านี้ก็ถือว่าโอเคแล้ว”
: ~2 b: F6 d- d
“แล้วมันจะได้ผลหรืออา”
1 l0 C. H, d/ Q8 x/ ~
“ได้สิแซ่หลีอย่างภาณุพลเพียงแค่เห็นหนูน้ำฝน เลือดกำเลามันก็แทบทะลักแล้วลูกชายมันเองก็ไม่ต่างจากพ่อมันหรอก ส่วนหนูเสาวลักษณ์อาเชื่อว่าไอ้ชะเอมมันเอาอยู่”
. e. Q+ P1 I$ {1 K; |" r$ t
“อาวางแผนไว้อย่างไรบ้าง?”
. u6 n/ z3 ?; t
“สามคนพร้อมทำทุกอย่างตามที่เราต้องการแต่เมื่องานเสร็จภูต้องตอบแทนพวกเขาตามที่ตกลงไว้นะ” 0 I5 H' Q: G8 d) O3 x
“แน่นอนครับ ว่าแต่เกิดสองพ่อลูกมันหน้ามืดขึ้นมาจริงๆ ลวนลามสองสาวถึงขั้นข่มขืน พวกเธอจะไม่ทำให้แผนแตกเหรอ” % e/ p5 S* S2 B+ }8 r
“ไม่หรอกอาก็บอกแล้วว่า พวกนี้พร้อมทำทุกอย่าง”
4 I3 l! |. s* K( O& u" L
“แม้แต่เสียตัวงั้นเหรอ” 0 O% B) y& r/ \' z
“แน่นอนอาได้พูดคุยตกลงกับพวกเขาไว้แล้ว และนับว่าโชคดี เพราะเพื่อนของเธอคนหนึ่ง เคยถูกไอ้ก้อนการ์ดภาณุวัฒน์หลอกไปให้เจ้านายมันแดกพอเจ้านายมันเบื่อ ก็โยนให้ลูกน้อง และไอ้ก้อนก็ฉลาดมาก ๆ มันถ่ายคลิปร่วมรักกับหญิงสาวไว้ให้เป็นทาสบำเรอกามมันอยู่หลายปีเลยทีเดียว”
( s& k& Y i/ ]- T# m
“ร้ายจริง ๆ”
! P, ]. i" I+ O' S
เขากัดกรามแน่นจนเป็นนูนสันก่อนจะกล่าวต่อ 7 m% ~; w0 e2 V) b% L
“แล้วไอ้ชะเอม กิ๊กอามันต้องการอะไร?” ; s) W$ p! h* _/ r
“เดี๋ยวมันก็มาอานัดมันไว้ให้มายื่นข้อเสนอกับภูเอง” ( Q% Y8 F# q i9 ^6 b$ s( Z
เพียงแค่กล่าวจบก็มีเสียงกรดกริ่งหน้าบ้านดังขึ้น
2 B* G0 M7 p$ r2 T
“นั่นไง...ตายยากจริงๆ ไอ้นี่ มาพอดีเลย”
! w3 v t6 C% p3 O& H: @0 _
ภูริเชษฐ์เห็นนรากรทำท่าจะเดินไปเปิดประตูบ้านเขาจึงยื่นมือไปจับแขนแกไว้
: \' _% ?8 {/ C
“นั่งรออยู่นี่แหละกิ๊กมา ทำท่าระริกระรี้จริง ๆ สักวันคงโดนข้าวหลามแทงทะลุลำไส้ตายหรอก”
) Z, l& J( s3 o1 W( H
กล่าวจบก็เดินออกไปเปิดประตู
- G3 {7 Q- ~& }. u7 |" K+ o: F! M
ระหว่างที่ชายหนุ่มเดินออกไปเปิดประตูนรากรก็เดินไปชงกาแฟดำ เดินกลับมานั่งรอที่โซฟา กระทั่งทั้งคู่เดินเข้ามาพร้อมกัน
~, |0 ]/ B; @/ r& `& b `- F
“นั่งก่อนสิเอ็มเอ้า...นี่” . D' w$ k& V# U7 z5 c+ o& ?
ยื่นแก้วเครื่องดื่มผสมอ่อนเย็นๆ ให้ชายหนุ่มผู้มาใหม่ 2 ?" s# n {, D& U. r* j6 e+ q
“ดูแลกันดีจริงนะอา” 7 k: z2 q4 n5 M1 A. z
ภูริเชษฐ์อดแซวไม่ได้ยิ้มมุมปากอย่างขัน ๆ กับอาการค้อนของแก แต่นรากรไม่สนใจอาการของชายหนุ่มกลับรู้สึกสุขใจที่เห็นเขายิ้มออกมาได้ ก่อนหันไปกล่าวกับชะเอม ^: W0 P# c8 r5 s) A" ?
“เอ็ม...มีอะไรจะยื่นข้อเสนอกับคุณภูก็บอกพี่เขาไป พี่เค้ารับปากว่าจะตอบสนองตามข้อเสนอของเอ็มทุกอย่าง” - P( b5 q0 y2 x+ U; _& K
ชะเอมมองดูหน้าเจ้าของบ้านและนรากรสลับกันไปมาอย่างไม่รู้จะพูดอะไรดีรู้สึกเขินอายจนหน้าแดงกล่ำ พูดอะไรไม่ออก หยิบเครื่องดื่มเทลงคอจนหมดแก้วแล้วเติมใหม่อีกครั้ง หันไปหานรากรอย่างขอให้อีกฝ่ายพูดแทน
3 x( s y: C! j& j) G! o9 e8 I1 f
“พี่กรยังไม่ได้บอกคุณภูเหรอ...”
# b p) b$ c& @3 d
“ยัง ตั้งใจจะให้เอ็มบอกพี่เค้าเอง” % M6 L( ^- ^0 A) q! Q+ e
ผู้พูดกล่าวด้วยรอยยิ้มมีเลศนัย ' N" k' E8 ?* J1 j$ M5 q, h
“ผมไม่กล้าพี่พี่บอกคุณภูเค้าเถอะ ผมอาย” , Q$ p3 f4 u z. l9 b- f- W8 p
ภูริเชษฐ์มองหน้าสองหนุ่มต่างวัยด้วยความรู้สึกหวั่นๆ เริ่มจะมองเห็นเลา ๆ ว่าสองคนนี้กำลังคิดจะทำอะไรกับตน แต่ก็นิ่งเฉยก่อนที่นรากรจะเป็นฝ่ายยื่นข้อเสนอ 5 W2 J" R, E! Q) x4 Z) i
“ภู...สัญญากับอาแล้วนะก่อนหน้านี้อายื่นข้อเสนอแล้วกัน คือ...เอ่อ...อา”
/ P% V5 O- q# X! u! g2 E0 k
“ติดอ่างเสียแล้ว”
2 [$ X/ m2 c) h
“อากับชะเอมอยากมีอะไรกับภูอีกสักครั้ง ตั้งแต่คราวนั้น เราแทบไม่ได้มีอะไรกันอีกเลย”
( ^/ O/ ~; V5 w( `) R: l1 S1 ?
“เอาแล้วไหมล่ะเดาไม่ผิดเลยกู”
/ d) {% L8 n' O+ b3 t/ X0 [
ภูรำพึงกับตนเองมองหน้าผู้พูดอย่างไม่พอใจนิด ๆ กล่าวตำหนิแกเบา ๆ
$ ?4 n6 H I9 R9 L" b* T
“จะบ้าเหรออา...หน้าสิ่วหน้าขวัญอย่างนี้ ยังจะมีอารมณ์สัปดนอีก ผมไม่เล่นด้วยหรอก” , v9 L/ p" i7 T4 G; _- }
“จะผิดคำพูดเหรอภู..ขอแค่นี้เองเราสองคนพร้อมทำงานชนิดตายแทนภูได้นะ”
6 u4 j% X8 t/ U8 o5 J. x
“แต่ผมไม่มีอารมณ์เรื่องนี้จริงๆ นะอา ไม่ได้หมายความว่าผมรังเกียจอาและชะเอม ขนาดกับเมียตั้งแต่เกิดเรื่องผมยังแทบไม่ได้ยุ่งกับเธอเลย”
9 W# O. D3 d' h
“ไม่ต้องอ้างโน้นอ้างนี้เลย...รับปากว่าจะทำให้หรือไม่ทำ ถ้าไม่ทำจะปล่อยให้โดนแย่งเมีย แย่งงานขาดกันวันนี้แหละ” 4 T5 {* v, J' D0 o8 t$ M$ P- d
“ผมไม่มีอารมณ์จริง ๆอา”
! x" D1 \6 P, }5 c* D5 s% M$ ^
“เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงเดี๋ยวอากับชะเอมปลุกให้เอง”
9 f3 E2 Q1 ]; T; D u6 D6 G
กล่าวจบโดยไม่เปิดโอกาสให้ชายหนุ่มปฏิเสธพยักหน้าให้กับชะเอมอย่างรู้กันขยับเข้าไปดึงชายหนุ่มเข้ามาจูบริมฝีปากล่างสลับบนอย่างดูดดื่ม แล้วผละหน้าออกหันไปสั่งชะเอม
5 C+ g5 V7 h& Z4 r
“เอ็ม...อยากลองวิธีใหม่ๆ ไหม?” ' B" u7 R. f( L# L* X
“อะไรอีกล่ะพี่กร”
+ E: i: [' ~- x- Y$ W( v8 p
ชะเอมหันมาค้อนเพราะตนเองได้ถอดกางเกงนอกภูริเชษฐ์ออกเรียบร้อย เหลือเพียงกางเกงในตัวเดียว
+ k/ X6 k# z, V% H
“ไม่ต้องทำตาละห้อยเลย...ภูไม่มีไปไหนหรอก” % ]6 s2 L) f! x) m% j
“จะให้ทำอะไรก็บอกมา” + Y. x5 v# o4 G# a
“เดินเข้าไปในห้องครัวเมื่อครู่นี้พี่เห็นไอศกรีมในตู้เย็น เอามาพอประมาณ ไม่ต้องเอามาจนหมดนะ”
* d5 U: M! h6 s! E/ U A- d K
เมื่อเห็นชะเอมทำตามคำสั่งอย่างว่าง่ายจึงหันมาทางภูริเชษฐ์ & t0 s5 \* y! `3 A" L; F! V
“วันนี้ภูไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้นอากับชะเอมบริการให้เอง”
& d5 A- a4 o$ k, K
ด้วยความชำนาญในกามารมณ์นรากรรู้ดีว่าจะกระตุ้นอารมณ์ของภูริเชษฐ์ให้ตื่นตัวเต็มที่ยังไง 3 |: o T) p- V/ i
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2019-11-3 05:55:01
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2019-11-3 08:20:27
