|
ภูริเชษฐ์ขับรถกลับบ้านโดยไม่แวะที่ไหนอื่นเลย เมื่อไม่มีลูกเมียอยู่บ้านด้วยบรรยากาศภายในบ้านมันดูเงียบ ๆ เหงา ๆ อย่างไรชอบกลประกอบกับการอนุญาตให้บรรดาคนใช้ คนสวน คนรถหยุดงานได้สองวันพวกนั้นก็พากันกลับบ้านที่ต่างจังหวัดบ้าง ไปเยี่ยมญาติ ๆ ที่มาทำมาหากินในกรุงเทพฯ บ้าง 4 _+ E$ L) |9 g+ X& [
ในค่ำคืนอันเปล่าเปลี่ยวเขาจึงพำนักอยู่คฤหาสน์หลังใหญ่เพียงลำพังคนเดียว หาเครื่องดื่มบริการตนเองพยายามทำจิตให้ว่าง ไม่นึกถึงปัญหานานาชนิดที่เผชิญมาตลอดสัปดาห์เปิดดูรายการกีฬาเพื่อผ่อนคลายแล้วก็เผลอหลับไป % z ^/ d9 _# `0 d* w
ตื่นเช้ามาด้วยความอ่อนเพลียอาบน้ำชำระร่างกาย ตั้งใจว่าจะออกไปหาอะไรทานที่ร้านอาหารใกล้ ๆ บ้านค่อยกลับมาทำงานที่บ้านต่อ แต่ยังไม่ทันได้ก้าวออกจากบ้านก็มีตำรวจมาเชิญตัวไปสอบปากคำ สร้างความงุนงงให้เขาเป็นอย่างมาก . H/ S. B: k# U6 E* j* u& c
ตำรวจที่มาสองนายรู้สึกคุ้นๆ หน้าเป็นอย่างยิ่ง พยายามคิดทบทวนว่าเคยเจอที่ไหน แต่ก็คิดไม่ออกเมื่อสอบถามสาเหตุ ตำรวจสองนายก็บอกเพียงว่า 9 y" M5 T8 |8 T, z
“กฤษฎาสามีของเสาวลักษณ์ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ สลบไม่ได้สติคาดว่าจะเป็นเจ้าชายนิทราไปตลอดชีวิต โดยคนใกล้ชิดบอกว่าพบเขาไปที่บ้านนั้นเมื่อคืนนี้” ' [. m! N3 |7 I; y: N
ได้ยินคำพูดของตำรวจยิ่งสร้างความงุนงงให้เขามากยิ่งขึ้น เพราะเมื่อคืนเขาอยู่บ้านทั้งคืนจะไปที่บ้านนั้นได้อย่างไร แต่ไม่ว่าจะยืนยันว่าตนอยู่บ้านทั้งคืนไม่ได้ออกไปไหนตำรวจก็ยืนยันขอให้ไปให้การที่สถานีก่อน
" |/ _) S/ Z0 Q+ a& ~2 ?' [9 b
จึงขอขับรถไปเองก่อนที่จะขับรถออกไป เขาได้โทร.หาอากรเป็นคนแรก 0 S5 @% s: y7 M: W6 R5 f) P7 }
“เกิดเรื่องห่าเหวอะไรอีกไม่รู้แล้วอา...ไปพบผมที่โรงพักด้วย” 6 S" p; \$ G* G: J8 h: S
ระหว่างขับรถตามรถตำรวจไปเขาก็พยายามคิดทบทวนว่า เคยพบตำรวจสองนายที่ไหน? มันรู้สึกคุ้นๆ หน้ามาก กระทั่งมาถึงโรงพักเห็นป้ายชื่อและตำแหน่ง ทำให้เขาคิดได้ว่าตำรวจสองนายเคยเป็นบริการ์ดส่วนตัวของลูกชายภาณุพลนั่นเอง
6 }* N4 n, N1 a! m$ g1 W$ _
รำพึงกับตนเอง * X# J$ L3 e# x5 f( j
“ซวยแล้วกู....จะมีอะไรมาเซอร์ไพรซ์กูอีกล่ะนี่”
" b8 T1 {# Y9 E7 h# ~$ o! B& m
เมื่อภูริเชษฐ์มาถึงโรงพักเขาก็พบนรากรมารออยู่ก่อนแล้ว
7 i& H* k, J2 ?; ?! V
นรากรเองพอเห็นหน้าชายหนุ่มก็รีบถลันเข้ามาจับมือชายหนุ่มไว้ หันหน้าไปทางตำรวจ 4 N8 i' R) P* z) w$ ~' G
“เดี๋ยว!ผมขอคุยอะไรสักนิดกับภูเขาหน่อยสักครู่เราจะตามเข้าไปให้การ”
: D; r" Z' f0 o( Y6 N: D* y
เขามองหน้าแกยิ้มๆ ส่วนนรากรเหลียวไปรอบกาย ไม่ยอมปล่อยมือชายหนุ่ม ดึงเข้าไปยังมุมที่ลับตาคนอื่นกระซิบเบา ๆ
7 N/ Q* V5 R7 R# G4 }2 ?" ]
“เกิดอะไรขึ้น?”
$ [8 c9 |6 @, g% k
น้ำเสียงแผ่วเบากระหืดกระหอบถามขึ้น จ้องหน้าชายหนุ่มที่ยังอยู่ในอาการยิ้ม ๆ เช่นเดิม
6 U1 W& C" c( p6 ?
“ไม่รู้เหมือนกัน....ตื่นมายังไม่ได้ทานอะไรด้วยซ้ำนอกจากกาแฟก็ถูกตำรวจเชิญตัวมาให้ปากคำที่นี่” 3 c; r, {# Z. N# |+ h- g6 h
“แล้วเรื่องมันเป็นมาอย่างไรกันแน่อารู้สึกมึนงงไปหมดแล้ว” 9 ]8 Z5 P7 @4 E6 [& O
“ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันครับอา...จู่ๆ ตำรวจก็เชิญตัวผมมาโรงพัก”
4 b" Z* e5 [( P9 b: y: G
“ร้ายแรงเปล่า” : g4 k: o! A8 b4 J* [
“อาจจะหรือก็ใกล้เคียงประมาณนั้นแหละ” % ~% d5 A. \% Q
น้ำเสียงขรึมๆ ของเขายังคงดังมาเช่นเดิม 0 D2 d+ z0 p/ {; y ~
“อาต้องช่วยผมทำอะไรสักอย่างตราบใดที่เรายังเย็นเป็นบื้อให้มันไล่ต้อนอยู่อย่างนี้ อันตรายแวดล้อมผมทุกขณะจิตตอนนี้มันไม่จำเพาะเรื่องเมียผมแล้ว มันลุกลามไปถึงตำแหน่งหน้าที่การงานเครดิตทางสังคมของผม ดังเช่นที่ผมเผชิญอยู่นี้ไงล่ะ ถูกตั้งข้อหาทั้งที่ไม่รู้อะไร? ลูกเมียต้องไปอยู่บ้านพ่อตาลูกค้าขาดความเชื่อมั่น อาจะวางแผนอะไรช่วยผม ต้องรีบกระทำโดยด่วน”
" S2 |1 n' c( }: N! V
ขณะที่กล่าวนัยน์ตาคมเข้มมีประกายแววจ้า เคร่งขรึมกว่าทุกครั้งนรากรเองก็เข้าใจดวงตาคู่นั้นเป็นอย่างดี ตัวเขาเองก็ได้วางแผนบางอย่างสำหรับช่วยเหลือชายหนุ่มไว้แล้วเหมือนกันแต่ไม่รู้ว่าจะสามารถช่วยเหลือคลี่คลายเรื่องราวต่าง ๆ ในขณะนี้ได้ดีแค่ไหน # T" G* N5 i* N' G
ยังไม่ทันที่สองคนจะพูดคุยอะไรกันมากกว่านี้ตำรวจก็มาเชิญตัวไปให้ปากคำ
/ Y; ~4 K# o( \
เพียงแค่เปิดประตูเข้าไปในห้องสอบสวนภูริเชษฐ์ก็ยิงคำถามก่อน / m7 `5 D) b A' P/ B* |
“พวกคุณจะสอบสวนอะไรผมก็ว่ามาเถอะ” 5 _( {. _: d4 O9 R& n
“ไม่ได้สอบสวนหรอกครับทางเราแค่อยากทราบข้อมูลบางอย่าง”
. D: P( w4 G1 E* [7 a
“ผมไม่รู้ว่าตัวเองเกี่ยวพันกับเรื่องนี้ได้อย่างไร? ทั้งที่คุณกฤษฎากับผมก็ไม่เคยสนิทสนมด้วยเลยแม้เราจะเป็นนักธุรกิจด้วยกันก็ตาม”
; f3 @, {$ N' W
“เดี๋ยวคุณก็รู้ว่าเกี่ยวพันหรือไม่เพราะถ้ามันเกี่ยวพันก็เท่ากับว่าคุณเป็นผู้ต้องสงสัยคนสำคัญของคดีนี้เลยทีเดียวอย่างน้อยที่สุดหลักฐานหลาย ๆอย่างที่เรามีอยู่ก็มีส่วนโน้มเอียงว่าคุณเกี่ยวข้องมากทีเดียว เอาไว้เราจะบอกว่ามีอะไรบ้าง” : V& X( E, ?6 |/ A, P( d u
“ขึ้นอยู่กับผู้กองแล้วกัน” . q1 Q: @5 x; O: i1 ]
เขากล่าวอย่างปลงๆ สีหน้าเคร่งเครียดอยู่ตลอดเวลาจ้องมองใบหน้าตำรวจซึ่งเป็นการ์ดของลูกชายภาณุวัฒน์อย่างระแวงภัย
9 c0 A+ X8 Y. p. h" {) ]$ Q' x* q/ P
“คุณเกี่ยวข้องแน่ ๆคุณภู ส่วนจะเกี่ยวข้องแบบไหนร้ายแรงหรือไม่ ขึ้นอยู่กับว่าคุณกฤษฎาจะรอดหรือไม่” : _% J% L( h0 }
ขณะกล่าวร้อยตำรวจเอกจักรภพสารวัตรสืบสวนจ้องมองภูริเชษฐ์นิ่ง ๆ ก่อนจะซักแผ่วเบาโดยไม่มีพิธีรีตอง
, k1 V2 h: j7 m8 ]1 q
“เมื่อคืนนี้คุณอยู่ไหน?”
* \0 ]( m$ V8 Y7 j w+ X
“ทานอาหารเย็นบ้านพ่อตาแล้วกลับมาทำงานที่บ้านไม่ได้ออกไปไหน?”
! Y% Z& [6 H* r. y" Z% E& G
“อยู่บ้านคนเดียวเหรอ?” S4 y2 a. R& y4 v
“ครับ...ภรรยาผมเธอพาลูก ๆ ไปเที่ยวบ้านพ่อตา ผมเลยอนุญาตให้คนใช้ในบ้านหยุดสองวัน” ! C; s( b7 ^; z6 Z6 \2 G' O. G
“แสดงว่าไม่มีใครเป็นพยานว่าคุณอยู่บ้านตลอดเมื่อคืนนี้” . F5 @9 F; d6 N6 y
“ไม่มีใครครับ” , U6 N& V6 W5 {
“กับคุณกฤษฎาคุณสนิทกับเขาหรือเปล่า”
# \" q/ b0 U. i9 T2 `& `2 ?
“ไม่สนิทครับรู้จักกันแค่ชื่อเพราะเราสองคนทำธุรกิจคนละอย่างกัน” 6 ^/ v* \+ L* ~0 z0 L0 S. R
“คุณไม่ได้ไปบ้านคุณกฤษฎาจริงๆหรือเมื่อคืนนี้”
# z1 z: E: G4 F# f( T. ]5 T
“ไม่ได้ไปครับผมอยู่บ้านทั้งคืน”
5 c4 A1 a0 M0 G6 _
“เมื่อวาน....เราได้ทราบมาว่าคุณกฤษฎาได้ติดต่อเพื่อขอพบคุณ พร้อมกับเชิญคุณไปพบที่บ้านเขาด้วย”
. _! }% Q7 }, S* M" h5 h
“ครับ” & y6 D a. h* r8 E D
“เขามีธุระอะไรสำคัญจะพูดกับคุณหรือ...ถึงได้นัดให้พบที่บ้านตามลำพัง” : I0 n7 v" S7 T
“ไม่ทราบครับเพราะอย่างที่บอกผมไม่สนิทกับเขา” 1 e2 N6 Y" \! U0 T
“แต่ภรรยาของเขาเป็นแฟนเก่าของคุณ คุณจะปฏิเสธว่าไม่รู้จักได้หรือ”
$ S/ ~9 W( a# Q+ W! \1 v9 Z
“รู้จักครับแต่ไม่สนิท เป็นธรรมดานี่ครับ นักธุรกิจชื่อดังอย่างนั้น ใคร ๆก็ต้องรู้จักกันเป็นธรรมดา” , `) s9 D7 ~. F. l4 R
“คุณรู้ข่าวเรื่องสองสามีภรรยานี้กำลังจะหย่าร้างกันหรือเปล่า”
- B1 }! ^: u' l: h, P0 a
“ก็พอทราบจากข่าวซุบซิบของนิตยสาร”
/ f, L9 K/ U o9 {
เขาตอบคำถามต่างๆ ของตำรวจด้วยความอึดอัด ไม่รู้ว่านายตำรวจคนนี้มีเอี่ยวด้วยกับภาณุวัฒน์หรือเปล่าพลันสายตาคมกริบของเขาเหลือบเห็นขวดไวน์ซึ่งวางอยู่ข้าง ๆ ตำรวจและอย่างที่เขาไม่คาดฝัน ก็เจอคำถามที่ทำให้อึ้งเลยทีเดียว ! n( ^5 r( A, U, [$ r, b9 H
“คุณจำขวดไวน์นี้ได้ไหม?”
# ?% c2 _* m6 t* O) i
“ขวดไวน์แบบนี้มีอยู่ทั่วเมือง ผมจะจำได้ยังไง”
" o" Y; b' Z" C9 A- O1 D& Y
คิ้วเขาขมวดนิดๆ ขณะย้อนถาม
0 ]! t) D- ?$ @- V* G; y
“ความจริงมันก็เป็นขวดไวน์ยี่ห้อดังราคาแพงขวดหนึ่ง แต่บังเอิญว่าไวน์ขวดนี้ เป็นขวดที่คุณกฤษฎาดื่มก่อนจะขับรถออกจากบ้านและประสบอุบัติเหตุ”
: X( v7 S; X$ {4 \5 q* ?
“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับผม” 5 Z. R- r3 r) H) _' h3 h% J
“เราสืบทราบมาว่าไวน์ขวดนี้เป็นของคุณ โดยได้รับการยืนยันจากร้านขายเรียบร้อย เจ้าของร้านเขาบอกว่าคุณได้สั่งซื้อเมื่อเดือนก่อน” / z0 U, w) y% l! Z
“มันสำคัญอย่างไรนักหนาก็แค่ไวน์ขวดเดียว”
k7 K9 U* [4 E l8 i
“ก็ไม่สำคัญหรอกหากไม่ตรวจพบว่ามันมียาบางชนิดผสมอยู่ ทำให้คนดื่มจะเกิดอาการมึนงงง่วงนอนอย่างหนัก และคุณกฤษฎาก็ดื่มไวน์ขวดนี้ก่อนขับรถออกจากบ้านไปประสบอุบัติเหตุลำพังดื่มไวน์ไม่กี่แก้ว ไม่ทำให้คนเมาถึงกับขาดสติมิใช่หรือ” 7 t% \1 ` O8 c. Y( ]9 z9 c# k
“คุณพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง” , j1 z0 o! G. w7 B7 n2 s
“เราตรวจสอบพบว่าสารบางชนิดในเลือดของคุณกฤษฎาตรงกับที่เจืออยู่ในขวดไวน์” 4 u9 n4 W7 p2 Z( O
“เขาอาจเชิญเพื่อนไปดื่มที่บ้านก็ได้”
+ K v7 G. H$ M# z* d9 r7 p, g9 v' T
“ไม่หรอกครับเขาอยู่บ้านคนเดียวเมื่อคืนเหมือนกับคุณ โดยบอกคนใกล้ชิดว่าได้นัดคุยธุระสำคัญเป็นการส่วนตัวกับคุณ” ' e, H6 t# \- O' J; w
ภูริเชษฐ์ถึงกับอึ้งลอบสบตากับนรากรเป็นระยะๆ แต่ก็ยังนิ่งพอที่จะฟังตำรวจกล่าวต่อไป 9 h- W2 ]: @) q' S W- J3 E
“ไวน์ขวดนี้มีลายนิ้วมือของคุณเต็มไปหมดเลย พร้อมกับนี่”
: o7 W6 N+ k: x6 L" Z+ d" U
กล่าวจบผู้กองจักรภพก็หยิบแก้วสองใบขึ้นมาวางบนโต๊ะ 3 |0 P# q% T! Y) s
“แก้วสองใบนี้ก็เหมือนกันเราตรวจสอบแล้ว พบรอยนิ้วมือของคุณเต็มไปหมด คุณจะอธิบายอย่างไรคุณภู”
# Z; x1 A9 Q# Z3 q( ~
“ผมไม่ทราบอะไรทั้งนั้นเพราะผมอยู่บ้านทั้งคืน”
5 Q8 U# P9 Q5 m) p6 l% T
“คุณอาจคิดว่าตำรวจสร้างหลักฐานเท็จขึ้นเพื่อใส่ร้ายคุณ แต่เพื่อความสบายใจ เรื่องนี้คุณสามารถพิสูจน์ได้” 1 O8 f& d6 v. X1 Y% K3 s& u+ [
พลันตำรวจอีกนายก็นำเครื่องมือมาตรวจสอบลายนิ้วมือของเขากับที่ปรากฏบนแก้วไวน์ปรากฏว่ามันตรงกันตามที่ร้อยตำรวจเอกจักรภพกล่าวทุกอย่างทำเอาภูริเชษฐ์ถึงกับหน้าถอดสี คาดไม่ถึงว่าเขาจะโดนใส่ร้ายได้ถึงขนาดนี้รวบรวมสติ ปรับความรู้สึกของตน กล่าวตอบโต้ด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ % C& }: w2 C, Z
“แม้จะมีลายนิ้วมือผมปรากฏจริงแต่ผมก็ขอยืนยันว่า เมื่อคืนนี้ผมไม่ได้ไปบ้านนั้น” 6 i- F7 C+ q1 J/ b
“เราไม่ได้ตั้งข้อหาอะไรคุณเพียงแค่หลักฐานเบื้องต้นมันชี้ไปที่คุณ เราก็เลยเชิญคุณมาให้ปากคำเมื่อคุณยืนยันความบริสุทธิ์ของตนเอง เราก็ทำอะไรไม่ได้มากนอกจากแจ้งให้คุณทราบว่า คุณกำลังตกเป็นผู้ต้องสงสัยคนสำคัญของเรา”
% o% X. V2 h, ]! d5 R+ A; B. e
“มีธุระอะไรอื่นอีกไหมครับผู้กอง” ( ` y4 \$ w) ~; X8 A. n+ T$ t0 v
นรากรเป็นฝ่ายกล่าวขึ้นแทนเมื่อสังเกตเห็นว่าภูริเชษฐ์เริ่มเก็บความไม่พอใจไว้ไม่อยู่ , z' y0 ^' W. E& C) \" a
“ไม่มีอะไรครับเราแค่ต้องการสอบปากคำเท่านั้น” $ v+ p; Q- o* d G! [% a6 Y5 h, D. w6 N. p Z
“ถ้าเช่นนั้น หากมีอะไรให้เราช่วยเหลือก็แจ้งได้ทุกขณะ ผมคิดว่าเรื่องนี้มันคลุมเครืออย่างไรชอบกล ผมขอยืนยันได้เลยว่าภูริเชษฐ์ไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องนี้แน่นอน ส่วนเรื่องที่คุณกฤษฎาโทร.ติดต่อมาขอพบ ผมเองก็รับทราบเหมือนกันและเป็นคนเตือนไม่ให้ภูไปพบตามนัดด้วย ไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องร้าย ๆ กับเขาแบบนี้” + x* X' D s3 B! L6 W
“ทางเราต้องรอให้คุณกฤษฎาฟื้นจะได้สอบสวนเพิ่มเติม” 3 D8 i* `# v- K7 N! ~; [: Q
“ครับ...ถ้าไม่มีอะไรแล้วเราสองคนขอตัวกลับไปพักผ่อนก่อน”
5 E4 S0 v; }. Y+ f0 W
ทุกอย่างนรากรเป็นคนพูดแทนชายหนุ่มหมดกล่าวลาตำรวจแล้ว ก็เดินไปยังลานจอดรถ
& E; d+ L, y& ?
“ผมว่ามันทะแม่ง ๆเสียแล้วล่ะอา” 9 J# X L& u0 E6 R& T" }
หลังจากเงียบไปนานภูริเชษฐ์จึงกล่าวขึ้น / U4 l7 M$ j' k4 e0 m% m
“อย่าเพิ่งพูดอะไรเดี๋ยวเรากลับไปคุยกันที่บ้าน” : l( I$ q8 m: O( E, Z0 z6 q5 b
ดันชายหนุ่มเข้าไปในรถของเขาแล้วก็หันไปสั่งคนขับรถของตน
# A+ W+ s, x% I
“เอ็งขับรถกลับบ้านก่อนเย็น ๆ ไปรับฉันที่บ้านคุณภู”
+ p. T, a! m2 X4 N4 U1 I
กล่าวจบก็เปิดประตูด้านหน้าเข้ามานั่งข้างๆ ชายหนุ่ม
5 _! n; ^; v) W; v6 m4 _8 W$ ^ r
“แวะหาอะไรทานก่อนยังไม่ได้ทานอะไรไม่ใช่หรือ”
" e5 W+ O+ B) V8 U: h# | a
“ครับ” / `3 Z4 [; Y, K
ระหว่างทานอาหารสองคนไม่พูดเรื่องที่ผ่านมาเลยนอกจากกินกันอย่างเงียบ ๆ กระทั่งกินเสร็จจึงขับรถกลับบ้าน เมื่อก้าวเข้ามาในตัวบ้านเขาจัดแจงหาเครื่องดื่มบริการอาคันตุกะ & s+ C& A5 M4 ^2 T. l+ D: W5 ]0 o: w
“ดื่มไรเย็น ๆ ก่อนอา”
& W" y1 O6 n' ?1 y1 h" B5 P: ?4 `
“วางไว้ก่อนเถอะที่ร้านก็ดื่มมาแก้วสองแก้วแล้ว” ( b1 j" I& A @ A) Q
นรากรกล่าวยิ้มๆ ( b6 Y( }% _& P( \# ^7 j
ภูริเชษฐ์เทสก๊อตส์ลงแก้วน้ำแข็งเขย่าเบา ๆ หยิบขึ้นดื่ม
+ e7 R. U+ X% ~2 T
“ว่ามาเถอะอาผมร้อนใจจะแย่อยู่แล้ว” , i) V( ?& X# z0 c( x) Y
“ก่อนอื่นภูสังเกตไหมว่า ทำไมแก้วไวน์และขวดไวน์ถึงมีลายนิ้วมือของภูปรากฏอยู่”
1 h2 `" M k1 H2 d5 h
“ผมจะไปรู้ได้อย่างไรแต่ผมสัญญาว่าเมื่อคืนผมอยู่บ้านทั้งคืน”
! x5 n4 d1 p8 x. @: J2 [8 B3 B' o
“ก็นั่นนะสิ”
: J" H# Y! K: ~ ^: ]# R
ภายในห้องเงียบสงัดเหมือนไม่มีคนอยู่นอกจากเสียงเขย่าแก้วน้ำแข็งเบา ๆ ของภูดังเป็นระยะขณะครุ่นคิด 4 d+ p* B: k) F5 `4 c
“มันต้องมีที่มาที่ไปภูลองคิดดี ๆ สิว่า เคยไปบ้านนายกฤษฎาคนนี้หรือเปล่า” ( C0 q) N( v" j5 q
โดยไม่ต้องไตร่ตรองเขาตอบสวนกลับทันที 9 h; M- q' x3 a; a3 K( ~) n: g& X
“ไม่เคยสักครั้งอา”
! t. N- k% n9 t
“แล้วมันมาได้อย่างไร?” ) Y$ h! F1 ^% ]) }2 z$ y
นรากรพึมพำกับตนเองเบาๆ ก่อนจะตักน้ำแข็งใส่แก้วแล้วเทเครื่องดื่มสีอำพันลงไปจนเกือบล้น หยิบขึ้นจิบช้าๆ อย่างครุ่นคิด
% J* E9 k6 w9 k: o! b4 n% n) [% v
แต่ไม่ว่าสองคนจะครุ่นคิดอย่างไรก็คิดไม่ออกว่า มองหน้ากันทำตาหลอกแหลก ผายมือให้กันและกันแสดงว่าจนด้วยความคิดภูริเชษฐ์จึงเป็นฝ่ายเปลี่ยนหัวข้อสนทนา 1 }$ m) y n% ^' { Y2 A
“คิดไม่ออกก็อย่าเพิ่งคิดมัน ว่าแต่อาเล่าแผนการมาก่อนเถอะ เราต้องเอาคืนบ้างนะรับอย่างเดียวแบบนี้ ไม่ไหว ผมเกรงว่าตนเองจะกลายเป็นโรคประสาทเพราะความหวาดระแวงโดยไม่รู้ว่าพวกมันจะมาไม้ไหนอีก”
2 ~' g1 o8 n# A8 T
“ใจเย็น ๆอาคิดแผนไว้สองอย่างแล้ว”
; O! d n% y/ X8 h! ^! j1 h5 k
“อย่างไร?” + \( y9 q r1 J& [
“ลืมคู่สวาทของพวกเราแล้วเหรอพวกนั้นแหละจะทำงานให้กับเราสองคน”
2 ?# `6 D8 P3 Z/ [3 I
“อาหมายถึงใคร?”
! y, c1 D7 u2 w) R% \
“แนนนี่ น้ำฝนแล้วก็นายชะเอมนั่นไง”
) I5 D6 L( [6 C9 I
“พวกเขาจะช่วยเราเหรอ”
6 G& d5 f: b9 K5 x
“ช่วยแต่ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน”
9 v- l7 L- n* _
“ผมพร้อมตอบสนองพวกเขาเต็มที่หากสามารถจัดการนักการเมืองอิทธิพลคนนี้พ้นเส้นทางชีวิตได้” ; Q+ V' |5 \% V9 P
“แน่ใจนะว่าพร้อมตอบสนองทุกอย่าง”
4 H# _* _/ M5 H' o
“ครับ” , d( R8 ]) S7 ~* J/ x8 F
“ถ้างั้นก็เป็นอันตกลงอาวางแผนให้แนนนี่เข้าไปตีสนิทกับภาณุวัฒน์ น้ำฝนไปตีสนิทกับภาณุพลส่วนนายชะเอมไปตีสนิทกับเสาวลักษณ์ เสียดายนายเอ็กซ์เดินทางไปถ่ายแบบต่างประเทศช่วงนี้มิฉะนั้นจะให้มันไปตีสนิทกับอักษราภัค จะได้ลงตัวพอดี แต่ไม่เป็นไรเท่านี้ก็ถือว่าโอเคแล้ว”
, ~, d$ I' y6 f `9 b6 a# h
“แล้วมันจะได้ผลหรืออา” ) t% w4 T9 r# w5 z$ m
“ได้สิแซ่หลีอย่างภาณุพลเพียงแค่เห็นหนูน้ำฝน เลือดกำเลามันก็แทบทะลักแล้วลูกชายมันเองก็ไม่ต่างจากพ่อมันหรอก ส่วนหนูเสาวลักษณ์อาเชื่อว่าไอ้ชะเอมมันเอาอยู่”
m5 H# J1 G9 o P
“อาวางแผนไว้อย่างไรบ้าง?” ' E( W/ D! U7 H8 M( f2 o0 X! T {& F
“สามคนพร้อมทำทุกอย่างตามที่เราต้องการแต่เมื่องานเสร็จภูต้องตอบแทนพวกเขาตามที่ตกลงไว้นะ”
' \/ `3 @: f* d+ z' o# s: [
“แน่นอนครับ ว่าแต่เกิดสองพ่อลูกมันหน้ามืดขึ้นมาจริงๆ ลวนลามสองสาวถึงขั้นข่มขืน พวกเธอจะไม่ทำให้แผนแตกเหรอ” / N8 z/ ?+ q+ n) ~# s# h( \
“ไม่หรอกอาก็บอกแล้วว่า พวกนี้พร้อมทำทุกอย่าง” 7 x) d, z0 v" W% L, {/ z
“แม้แต่เสียตัวงั้นเหรอ”
; s; ?. h( {9 p3 v! c- v
“แน่นอนอาได้พูดคุยตกลงกับพวกเขาไว้แล้ว และนับว่าโชคดี เพราะเพื่อนของเธอคนหนึ่ง เคยถูกไอ้ก้อนการ์ดภาณุวัฒน์หลอกไปให้เจ้านายมันแดกพอเจ้านายมันเบื่อ ก็โยนให้ลูกน้อง และไอ้ก้อนก็ฉลาดมาก ๆ มันถ่ายคลิปร่วมรักกับหญิงสาวไว้ให้เป็นทาสบำเรอกามมันอยู่หลายปีเลยทีเดียว” : E' S/ [) j( @2 }; N2 m J
“ร้ายจริง ๆ”
h# s) p" s9 R: [, [
เขากัดกรามแน่นจนเป็นนูนสันก่อนจะกล่าวต่อ
/ w& W6 l$ N& u, Q1 \" ]7 f
“แล้วไอ้ชะเอม กิ๊กอามันต้องการอะไร?” * w( N! M: ]* d8 p$ w3 k3 j! K
“เดี๋ยวมันก็มาอานัดมันไว้ให้มายื่นข้อเสนอกับภูเอง” ( e$ x+ l* b$ r& m( ~
เพียงแค่กล่าวจบก็มีเสียงกรดกริ่งหน้าบ้านดังขึ้น ! x3 q3 B& {# x, R$ t
“นั่นไง...ตายยากจริงๆ ไอ้นี่ มาพอดีเลย”
9 M( ^& Z4 T, x7 t @2 f, Z
ภูริเชษฐ์เห็นนรากรทำท่าจะเดินไปเปิดประตูบ้านเขาจึงยื่นมือไปจับแขนแกไว้ 2 \" Y! t! O& W! L* p
“นั่งรออยู่นี่แหละกิ๊กมา ทำท่าระริกระรี้จริง ๆ สักวันคงโดนข้าวหลามแทงทะลุลำไส้ตายหรอก” # X) h. X* p9 N3 ~0 d
กล่าวจบก็เดินออกไปเปิดประตู
5 t9 b, }* X0 T6 Y0 Y9 `9 q
ระหว่างที่ชายหนุ่มเดินออกไปเปิดประตูนรากรก็เดินไปชงกาแฟดำ เดินกลับมานั่งรอที่โซฟา กระทั่งทั้งคู่เดินเข้ามาพร้อมกัน . @8 x" s J( A9 K0 |
“นั่งก่อนสิเอ็มเอ้า...นี่” , E+ w+ z1 B& P" F; q# Z' T4 `+ x
ยื่นแก้วเครื่องดื่มผสมอ่อนเย็นๆ ให้ชายหนุ่มผู้มาใหม่ 3 E/ p" j% n7 C& h- K8 M- q
“ดูแลกันดีจริงนะอา” ! o- h! O2 I) |8 r2 \4 ~
ภูริเชษฐ์อดแซวไม่ได้ยิ้มมุมปากอย่างขัน ๆ กับอาการค้อนของแก แต่นรากรไม่สนใจอาการของชายหนุ่มกลับรู้สึกสุขใจที่เห็นเขายิ้มออกมาได้ ก่อนหันไปกล่าวกับชะเอม 5 R* K2 e. ?; L5 b3 L
“เอ็ม...มีอะไรจะยื่นข้อเสนอกับคุณภูก็บอกพี่เขาไป พี่เค้ารับปากว่าจะตอบสนองตามข้อเสนอของเอ็มทุกอย่าง” 5 d6 `4 p: A7 X0 a( N2 |
ชะเอมมองดูหน้าเจ้าของบ้านและนรากรสลับกันไปมาอย่างไม่รู้จะพูดอะไรดีรู้สึกเขินอายจนหน้าแดงกล่ำ พูดอะไรไม่ออก หยิบเครื่องดื่มเทลงคอจนหมดแก้วแล้วเติมใหม่อีกครั้ง หันไปหานรากรอย่างขอให้อีกฝ่ายพูดแทน
+ r) p* m: A3 P& g' `
“พี่กรยังไม่ได้บอกคุณภูเหรอ...”
2 \5 _# }. D- G0 ]
“ยัง ตั้งใจจะให้เอ็มบอกพี่เค้าเอง” _7 k& G A* z2 N3 \' R% C( P9 j: ^
ผู้พูดกล่าวด้วยรอยยิ้มมีเลศนัย
- Z7 d) V' ?* @& Y1 Q' x. O
“ผมไม่กล้าพี่พี่บอกคุณภูเค้าเถอะ ผมอาย”
( ^' L* P: }6 j4 T, g
ภูริเชษฐ์มองหน้าสองหนุ่มต่างวัยด้วยความรู้สึกหวั่นๆ เริ่มจะมองเห็นเลา ๆ ว่าสองคนนี้กำลังคิดจะทำอะไรกับตน แต่ก็นิ่งเฉยก่อนที่นรากรจะเป็นฝ่ายยื่นข้อเสนอ
' L) c+ B( {( q, r' x9 k4 j* E
“ภู...สัญญากับอาแล้วนะก่อนหน้านี้อายื่นข้อเสนอแล้วกัน คือ...เอ่อ...อา”
' O+ x/ D! w, y0 v
“ติดอ่างเสียแล้ว” 0 A6 u- j ?% X6 J
“อากับชะเอมอยากมีอะไรกับภูอีกสักครั้ง ตั้งแต่คราวนั้น เราแทบไม่ได้มีอะไรกันอีกเลย”
& G! ^# `" k l# @0 |6 n
“เอาแล้วไหมล่ะเดาไม่ผิดเลยกู” . r' u& U: h2 ?8 M& l3 ?
ภูรำพึงกับตนเองมองหน้าผู้พูดอย่างไม่พอใจนิด ๆ กล่าวตำหนิแกเบา ๆ
8 R& z; K: M5 e; w% U, e
“จะบ้าเหรออา...หน้าสิ่วหน้าขวัญอย่างนี้ ยังจะมีอารมณ์สัปดนอีก ผมไม่เล่นด้วยหรอก”
* ~2 H$ j. K- S5 ?# H6 Z* i
“จะผิดคำพูดเหรอภู..ขอแค่นี้เองเราสองคนพร้อมทำงานชนิดตายแทนภูได้นะ” ( f3 |; \7 d+ b; j+ Z+ t) B1 K
“แต่ผมไม่มีอารมณ์เรื่องนี้จริงๆ นะอา ไม่ได้หมายความว่าผมรังเกียจอาและชะเอม ขนาดกับเมียตั้งแต่เกิดเรื่องผมยังแทบไม่ได้ยุ่งกับเธอเลย” " F/ s0 f+ x" o( {
“ไม่ต้องอ้างโน้นอ้างนี้เลย...รับปากว่าจะทำให้หรือไม่ทำ ถ้าไม่ทำจะปล่อยให้โดนแย่งเมีย แย่งงานขาดกันวันนี้แหละ”
7 _! p$ R2 C5 l7 x8 R. {
“ผมไม่มีอารมณ์จริง ๆอา” 8 y4 |2 E; t- P f9 [1 ?/ Q
“เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงเดี๋ยวอากับชะเอมปลุกให้เอง”
7 g# S. Z5 ~. l3 b+ [1 V9 ^( L: w
กล่าวจบโดยไม่เปิดโอกาสให้ชายหนุ่มปฏิเสธพยักหน้าให้กับชะเอมอย่างรู้กันขยับเข้าไปดึงชายหนุ่มเข้ามาจูบริมฝีปากล่างสลับบนอย่างดูดดื่ม แล้วผละหน้าออกหันไปสั่งชะเอม # h, ?# r" o9 d1 [
“เอ็ม...อยากลองวิธีใหม่ๆ ไหม?” , y. [: e) q; ^+ u( X9 R* Q* Z8 p
“อะไรอีกล่ะพี่กร”
. T: L+ U, i+ {& t& o7 J
ชะเอมหันมาค้อนเพราะตนเองได้ถอดกางเกงนอกภูริเชษฐ์ออกเรียบร้อย เหลือเพียงกางเกงในตัวเดียว
4 f2 x7 u* }! y1 A! |
“ไม่ต้องทำตาละห้อยเลย...ภูไม่มีไปไหนหรอก”
3 R" v J% z. `9 N
“จะให้ทำอะไรก็บอกมา”
# s, E, ]4 H9 `4 E
“เดินเข้าไปในห้องครัวเมื่อครู่นี้พี่เห็นไอศกรีมในตู้เย็น เอามาพอประมาณ ไม่ต้องเอามาจนหมดนะ” $ z \6 g9 B7 K( ?4 b' p1 K1 S
เมื่อเห็นชะเอมทำตามคำสั่งอย่างว่าง่ายจึงหันมาทางภูริเชษฐ์
. C/ i# S( l2 l! q6 v
“วันนี้ภูไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้นอากับชะเอมบริการให้เอง” , R' `! @2 V# x; p- S [( W D3 g
ด้วยความชำนาญในกามารมณ์นรากรรู้ดีว่าจะกระตุ้นอารมณ์ของภูริเชษฐ์ให้ตื่นตัวเต็มที่ยังไง
9 Q) e( g' s& S | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2019-11-3 05:55:01
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2019-11-3 08:20:27
