เขาครุ่นคิดเรื่องแผนการในการตอบโต้สองนักการเมืองพ่อลูกจนเผลอหลับไปด้วยความอ่อนเพลียในที่สุดกระทั่งรุ่งเช้าก็ถูกภรรยาเขย่าปลุก งัวเงียขึ้นมาด้วยความอ่อนเพลีย ขยี้เปลือกตาขึ้นอย่างแสบพร่าก็เห็นใบหน้าภรรยาจ้องหน้าตนอยู่ก่อนแล้ว
U5 v* |$ \8 A0 Q1 o% H( j
“ตื่นได้แล้วพี่...คุณนรากรมารอพบนานแล้วเห็นบอกว่ามีเรื่องสำคัญจะคุยด้วย”
$ B M8 c9 R1 l0 ^) V
“เกิดอะไรขึ้น?”
1 i. Z9 F# i2 k$ F
“พี่ตื่นอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าลงไปข้างล่างก็รู้เองแหละ” เสียงภรรยาตอบมาอย่างแผ่วเบา ! k. p; r8 {# [8 r9 K, r1 H. u9 j
เขารีบยันกายลุกขึ้นไป
6 t9 Z1 ~: y/ v( k% A “รจ...มีเรื่องอะไรเหรอ?”
7 L3 S0 K! o/ Q: A6 P9 C
เสียงถามภรรยาดังออกมาแทบไม่ผ่านลำคอจ้องหน้าภรรยาที่มีอาการไม่สบายใจอย่างไรชอบกล
8 V( J3 W8 Y1 S1 M
“มันผิดวิกลเสียแล้วพี่ภู...หากสิ่งที่พี่พูดเมื่อคืนเป็นความสัตย์จริงเรื่องที่เป็นข่าววันนี้ก็ไม่ใช่ความจริง แต่ถ้าข่าวเป็นความจริงพี่ก็ตั้งใจโกหกน้องเมื่อคืน” น้ำเสียงปนสะอื้นดังตอบมา 2 T; q, H5 V& A! U; N
ความตื่นเต้นตกใจต่อเหตุการณ์ขจัดความงัวเงียโผเผของเขาให้หายเป็นปลิดทิ้งลุกขึ้นถอดชุดนอนออกนุ่งผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำทันที
: b& z$ |! [3 M( q5 T: B U
“บอกอากรด้วยว่าสักครู่พี่จะลงไป เตรียมกาแฟไว้ให้พี่ด้วย”
: [) \' Q7 M+ G; J
เขาพูดหนักๆ ในลำคอ
2 f8 }7 N" P3 K* Z7 w- H
ระหว่างปล่อยให้สายน้ำรินผ่านลำตัวชำระร่างกายและเรียกความสดชื่นให้ตนเองสมองได้ครุ่นคิดไปต่าง ๆ นานา 0 C1 U, f1 j" F) h) `
“เรื่องอะไรกันอากรถึงได้รุดมาบ้านแต่เช้าแบบนี้”
1 A3 x9 L! Q" v8 f4 E/ }
เมื่อจัดการชำระร่างกายตนเองเรียบร้อยแล้วเขาลงมาพบอากรทันที 9 T( w6 G+ _, r/ b
ภาพที่หนังสือพิมพ์พาดหัวเกือบทุกฉบับโยนมาตรงหน้าเขา ได้แต่จ้องตะลึง ตัวแข็งทื่อ ขยับเขยื้อนกายไม่ได้เหมือนถูกสาปให้เป็นท่อนหินไปชั่วขณะ ' ]' }# H" R: d+ W
“นี่เป็นภาพตัดต่อแน่นอนผมไม่เคยไปเที่ยวสถานที่แบบนี้ อาก็รู้ แล้วมันจะกลายเป็นภาพได้ไง” , d2 i- L! {1 f m. b
เสียงเขาบ่นพึมพำดวงตาเหลือกขณะจ้องมองภาพนั้นอย่างครุ่นคิด
' G1 W' s. N: [ M# s- m1 Q/ n5 \
“ถ้ามันไม่ใช่ภาพแท้ ๆก็ต้องมีคนจัดฉากเล่นงานภูแน่ ๆ ก็เมื่อวานภูได้ไปไหนต่อหรือเปล่านอกจากบ้านท่านรัฐมนตรี” U0 F5 f, e* E* S/ p! }' l# ]
“ผมสาบานได้ว่าออกจากบ้านท่านผมก็ขับรถกลับบ้านเลย”
' P- u; A6 D! R
“เป็นไปได้ไหมว่าภูไปเหยียบตาปลาใครเข้า...มันต้องมีมูลเหตุสิอย่างน้อย ๆ ภูต้องเคยไปสถานที่แบบนี้” # C% u) a9 F4 [; G W9 q
“เคยมันก็เคยหรอกอา...แต่นั่นมันก่อนผมแต่งงานนะ..หลังแต่งงานแล้วผมไม่เคยไปเที่ยวสถานที่เริงรมย์คนเดียวแบบนี้เลย”
% g, Z, f6 o" L2 V
“แล้วเมื่อคืนไปทานอาหารบ้านรัฐมนตรีมีอะไรผิดสังเกตหรือเปล่า” & a/ m) W2 a' B4 o# Z8 E
ภูริเชษฐ์ไม่ตอบทันทีเพียงแต่ยิ้มแห้ง ๆ เดินวนไปวนมาอย่างใช้ความคิด กัดริมฝีปากแทบห้อเลือดหน้าผากเป็นริ้วรอยย่นส่อแววประหลาดใจเหลือที่จะกล่าวออกมาได้หากเป็นภาพเมื่อคืนที่บ้านรัฐมนตรี เขาจะไม่แปลกใจอย่างนี้เลย
% w: |) b# }! I# |; O3 H+ L
“จำผู้หญิงในภาพได้เปล่า...อารู้สึกว่าคุ้นหน้าคุ้นตานะ”
8 j7 u9 w4 r+ O! a- j; R
“ใครจะไปรู้และจำได้หมดล่ะอาสมัยก่อนแต่งงานอาก็รู้ว่าผมมั่วขนาดไหน”
; X" ]9 ]1 a% ^1 A E3 T2 R: E. t. S
เขาตอบด้วยริมฝีปากขมุบขมิบ
% q* _/ s4 I& M6 g) M! p4 ~! C
ระหว่างที่เขากำลังเดินวนไปวนมาอย่างครุ่นคิดอากรก็ฉุดมือเขาลงนั่งเหมือนเดิม ; s y6 Q& H2 I$ ]0 S
“ไม่มีประโยชน์หรอกสำหรับการเดินไปเดินมาของภู เมื่อวานอาบอกแล้วว่าอย่าไปคนเดียวก็ไม่เชื่อนักการเมืองคนนั้นเขาร้ายยิ่งกว่าสมิงพรายเสียอีกและตอนนี้มันได้กลายร่างเป็นเสือสำหรับจ้องจะเล่นงานภูแล้วแต่ถ้าภูจะบุกไปบ้านมันเพื่อสอบถามเอาความจริง ก็จะไม่ได้อะไรสักอย่างแถมอาจเจอข้อหาหมิ่นประมาทได้”
H8 K6 n1 k+ w2 a
เขาเหลือบตามองคู่สวาทต่างวัยอึ้งไปกับคำพูดแก สุดที่จะตัดสินใจยังไงได้ แต่อย่างไรก็ตาม สำหรับเดี๋ยวนี้เขาไม่ถือว่าคำพูดของแกเป็นคำพูดที่เลื่อนลอยและเหลวไหลเกินไปนักจากหลักฐานที่ปรากฏต่อหน้านี้
2 \3 N! F: m8 \; O% _
“เราจะต้องเอาคืนมันให้ได้อา...” “หรือไม่ภูก็เสื่อมเสียชื่อเสียงและเสียเมียให้มันในที่สุด” แกกระซิบตอบมาเค้าหน้าแสดงอาการหนักใจไม่แพ้เขา
Y. P; j( G- }+ Y0 R
เขาหยิบหนังสือพิมพ์ขึ้นมาอ่านช้าๆ ชัดถ้อยชัดคำ “หลุด...!ภาพฉาวนักธุรกิจหนุ่มรูปหล่อภูริเชษฐ์ แอบหนีเมียท่องราตรียันรุ่งเช้ากับกิ๊กเก่าฟัดกันนัวเนีย”
9 F4 E: a: r( s1 }5 s+ j
ภาพหน้าปกขนาดใหญ่ของหนังสือพิมพ์เกือบทุกฉบับเป็นภาพสองสาวในชุดราตรีกว้านลึกด้านหน้ามองเห็นหน้าอกขนาดมหึมาด้านหลังเผยให้เห็นผิวขาวนวลใยสะท้อนแสงไฟ ทั้งคู่นั่งอยู่บนตักของเขาคนหนึ่งยื่นหน้าเข้ามาประกบปากกับเขาแน่นสนิท จูบกันอย่างดูดดื่ม” 4 Y/ L" S& z3 f( ~! ~4 \+ a2 a5 x) Y
“ผมไม่เคยเห็นหน้าผู้หญิงในภาพนี้สักคนเลย” “แน่ใจเหรอภู...” “จริงสิอา” “ดูดี ๆสิ...อาว่าภูน่าจะรู้จักนะ โดยเฉพาะคนที่กำลังดูดปากกับภูอยู่นั้น”
$ C1 d9 d' s) j- t2 n0 v0 W+ p/ B
ภูริเชษฐ์ถอนหายใจยาวโคลงศีรษะไปมาอย่างจับต้นชนปลายไม่ถูก นั่งนิ่งกับที่ ขณะที่นรากรยังถามมาอีก
8 w6 ~5 ]0 C b; j
“เล่าเหตุการณ์ที่บ้านรัฐมนตรีให้อาฟังหน่อยสิอานึกไม่ออกเลยว่า ภูทำไมถึงได้ไก่อ่อนขนาดนี้ เขาไม่จับถอดถ่ายนูดโชว์ก็นับว่าโชคดีแล้วแต่แค่นี้ก็ไม่รู้จะแก้ข่าวอย่างไรแล้ว” 6 v9 R, M# l4 z/ h8 [- L+ H
“ผมระวังตัวอยู่ทุกฝีก้าวแต่ก็ไม่คิดว่าพวกมันจะเล่นกันแบบนี้ หลังจากทานอาหารเสร็จก็ไปดื่มกันต่อที่ห้องรับแขกสุดพิเศษยิ่งกว่าคลับเอ็กซ์ตาซีชั้นสูงเสียอีกมีแม่ประโลมโลกีย์ห้านางออกมาเต้นแมมโบ้ ยักย้ายส่ายสะโพกอวดโฉมยั่วยวนสุด ๆกระทั่งจบเพลง แม่ประโลมโลกีย์ก็มานั่งดริงค์ร่วมกัน โดยประกบผมสามคนอีกสองคนคอยรินเหล้าให้สองคนพ่อลูก ขณะนั้นรู้สึกว่าจะหน้าตึง ๆ มึน ๆบ้างเหมือนกัน เพราะถูกพวกนางปรนเปรอทำให้เผลอสวาปามไปเยอะพอสมควร” , y8 n9 B( l% b4 x3 [
“แล้วไงต่อ...”
8 d* ^" g; w: o5 `& l0 I& Q
นรากรเห็นชายหนุ่มเงียบไปจึงถามขึ้น
# x! e% D6 j9 Y0 z- j- T. }
“เหมือนอยู่ในผับนั่นแหละอา..กระทั่งเห็นว่าดึกมากแล้วจึงขอตัวกลับ” 4 b2 G. @) u4 x$ f2 j$ p, v
“เห็นหน้าแม่เจ้าประโลมโลกีย์ชัดเจนหรือเปล่า” - }8 h @$ Y o W5 \# Y' C; L
“เฉพาะสามคนที่คลอเคลียผมอยู่ตลอดเวลาเห็นที่ไหนผมก็จำได้อา...แต่รับรองว่าไม่ใช่สองสาวที่ปรากฏตามเป็นข่าวนี้แน่นอน” $ ^% d1 ~$ |* o, a
“รู้หรือเปล่าว่านั่นเป็นแผนที่ภาณุพลล่อภูให้เข้าไปสู่อุ้งเล็บเตรียมขยุ้มอยู่แล้ว”
0 _8 d; d" d* _7 Y* m
“น่าจะเป็นเช่นนั้นเพราะผมระวังตัวอยู่ตลอดเวลา แม้การดื่ม การเปลี่ยนขวดเหล้าใหม่ผมก็จับสังเกตอยู่ตลอดเวลาเช่นกัน เลยทำให้เขาไม่กล้าทำอะไรผมซึ่ง ๆ หน้าอีกอย่างถ้าเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้น เขาจะต้องเป็นฝ่ายเสียเปรียบเพราะนั่นเป็นคฤหาสน์สำราญส่วนตัวผมคิดว่าเบื้องต้นคงแค่ต้องการทำลายชื่อเสียงภาพลักษณ์ผมอย่างแยบคายที่สุดโดยที่ผมไม่สามารถทำอะไรได้”
( t2 v! I5 v5 z8 P
“ถ้าให้อาเดา...ฉากทั้งหมดในภาพนี้รวมทั้งภาพของภูเป็นภาพจริงส่วนสาว ๆ ที่เข้ามาคลอเคลียนี้น่าจะถูกตัดต่อโดยอาศัยเรือนร่างของสามสาวที่มาคลอเคลียภูเป็นแบล็คกราวด์” นรากรกล่าวสีหน้าเครียดๆ & s) s% t: \, e3 s" Y1 [
ภูอื้งอยู่นานพยายามทบทวนความจำอีกครั้ง ซึ่งน่าจะเป็นจริงอย่างแกว่า “ในที่สุดมันก็เผยเขี้ยวเล็บออกมาจนได้” เขาพึมพำปนหัวเราะเหี้ยมเกรียมอยู่ในลำคอ ' f$ ?7 X& F6 L& \3 v
“เตือนแล้วก็ไม่เชื่อกันนิ” 1 n4 [% n# \! Y8 W) r& w
“แบบนี้มันต้องมีการเอาคืนกันอย่างสาสมถึงจะสะใจ”
# j5 ~6 M5 a$ ^1 K4 }( n
“ภู...ระวังตัวหน่อยนะตัดสินใจพลาดหรือคาดการณ์อะไรผิดพลาดนิดเดียว จะพลอยย่อยยับป่นปี้ชนิดไม่ได้ผุดได้เกิดเลยนะเพราะนั่นคือนักการเมืองที่มีอิทธิพลมาก ๆ คนหนึ่ง ลูกน้องของมันมีอยู่ทุกวงการ”
& \' R( l5 b/ y5 J5 {5 v
“แล้วอา..จะให้ผมทำยังไงรอให้มันทำฝ่ายเดียว ทำลายชื่อเสียงผมและบังคับขืนใจเมียผมงั้นเหรอ? ผมไม่ยอมให้มันทำอย่างนั้นหรอก” ขณะกล่าวกัดกรามแน่น ; g/ v6 R3 S# q' Y9 \
“พินิจสองสาวนี้ดี ๆสิ ภู..จะได้รู้ว่าภาณุพลเขี้ยวลากดินแค่ไหน?”
- g9 ]4 L* u% l* L% d
เขาหยิบหนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่งขึ้นมาจ้องมองภาพผู้หญิงในภาพทั้งสองคนพยายามนึกว่าเคยเจอที่ไหน? แต่เมื่อคิดออกหัวใจถึงกับแทบหยุดเต้น หน้าซีดเผือด , m. V; {/ s( b# c4 \1 b. V
“รู้แล้วใช่ไหมล่ะว่าสองสาวเป็นใคร?” นรากรกล่าวยิ้มๆ P, p% y/ i+ W8 ~7 {
“อักษราภัคและเสาวลักษณ์” “แฟนเก่าของภูทั้งคู่เลยนี่...!”
- c( c% N2 k. K; _( f
“แต่อักษราภัคเธอเดินทางไปอยู่ต่างประเทศกลับสามีชาวต่างชาติส่วนเสาวลักษณ์ก็แต่งงานกับนักธุรกิจหนุ่มใหญ่ ที่สำคัญตั้งแต่ผมแต่งงานผมไม่เคยนัดเจอเธอสองคนนั้นอีกเลยนะ” $ q4 Y# u2 f4 u/ \( t. G) \: k2 K$ n h) n
“แสดงว่าภูยังไม่รู้ล่ะสิว่าอักษราภัคเดินทางกลับประเทศไทยได้สองเดือนแล้วข่าวว่ากำลังคั่วกับลูกชายนักการเมืองคนดังส่วนเสาวลักษณ์ก็มีข่าวระหองระแหงกับสามีนักธุรกิจ หันไปคั่วกับนักการเมืองแทน”
. s& H4 Z- e. T$ l, q1 e& w. Z" Z
“อารู้เรื่องพวกนี้ได้ไง?”
4 a$ w# }3 p# Z
“ก็คอลัมน์ซ้อสี่เขาลงกันอย่างเอิกเกริกทำไมจะไม่รู้” # D7 l: B: O" ]' w. ~3 L
นรากรตอบมาอย่างชัดเจนน้ำเสียงมั่นคง
1 \1 {4 G) [! h9 H% ^6 ^1 u- S6 b
ทันใดนั้นเองราวกับจะนัดกันไว้ ภูริเชษฐ์และนรากรหันหน้าจ้องตากันและกันอย่างฉุกใจก่อนที่ภูจะเป็นฝ่ายกล่าวขึ้นเบา ๆ y7 F# p+ y) q, B ]/ ?
“ลูกนักการเมืองที่คอลัมน์ลงน่าจะเป็นภาณุวัฒน์ส่วนนักการเมืองที่เสาวลักษณ์กำลังคั่วอยู่ก็คือท่านภาณุพล”
* _$ m/ ~8 X* K
“น่าจะเป็นอย่างที่ภูว่านั่นแหละ...? ว่าแต่เมื่อคืน ภูได้จูบปากสาว ๆบ้างหรือเปล่า” " m/ ^# P% u$ w9 ]" u- u1 P( J
“คงจูบบ้างล่ะ...จำไม่ได้” 6 u* G% h# {2 D5 A
“นั่นไง...เจอพิษเทคโนโลยีของดิจิตอลเข้าให้แล้วถ้าภูจูบปากกับสาว ๆ เมื่อคืน ง่ายมากในการตัดต่อภาพหากว่าเรื่องที่เราคาดคะเนเป็นความจริง”
+ l3 K/ E4 \* S2 l
“มันก็น่าคิดนะอา...เพราะท่านภาณุพลดูเหมือนจะรู้ประวัติความเป็นมาวัยหนุ่มของผมละเอียดทีเดียว”
( T) [7 W/ f7 G' }: S& c
ภูริเชษฐ์กล่าวเบาๆ เหมือนรำพึงกับตนเองมากกว่า เริ่มมีอาการคล้อยตามคู่สนทนามากขึ้น 5 h" s- R+ y% r3 m
“ขอให้มันเป็นอย่างที่เราคิดเถอะภู...” 2 q: | ~+ C9 l# S
“อาจะทำอย่างไร?”
5 v# P) s' b8 G% |$ B: H
“มันเล่นงานเราด้วยภาพตัดต่อแต่เราจะเล่นงานมันคืนด้วยภาพถ่ายจริง หัวงูอย่างมัน หลอกไม่ยากนักหรอก หากหาหญิงสาวที่สวยถูกใจมันเป็นเหยื่อล่อ” “เกรงว่ามันจะไม่ง่ายอย่างที่คิดนะสิ” - ?4 W. b1 d, a1 U1 g) v+ f
เขาอดแย้งเบาๆ ไม่ได้ , P( a; {2 {4 F* K+ K4 r
ระหว่างที่กำลังปรึกษาหารือกันอยู่นั้นแม่บ้านก็เดินถือโทรศัพท์มาให้ เขายื่นมือไปรับพร้อมกับกล่าวทักทาย
2 S) ?, p, j1 I' f, {
“หวัดดีครับผมภูริเชษฐ์พูด” “โอ...หวัดดีครับคุณภูผมได้เห็นข่าวพาดหัววันนี้แล้ว รู้สึกเป็นห่วงจึงโทร.มาถามข่าวมีอะไรที่ผมช่วยไหมครับ” น้ำเสียงราบเรียบมั่นคงดังมาตามสาย
8 Q$ R+ E" W' _! a% l! ^/ E+ m
“ใครโทรมา?” นรากรเห็นสีหน้าชายหนุ่มเคร่งเครียด จึงถามขึ้นเบาๆ . [- c# r! ?) s0 N8 x8 A7 r
“ท่านภาณุพล” เขาหันมาบอกแกเบาๆ เช่นกัน ก่อนจะพูดโทรศัพท์ต่อไป
4 N7 s6 o% t O$ y: P. I
“ไม่เป็นไรหรอกครับรบกวนท่านเปล่า ๆ เป็นเรื่องเข้าใจผิดกันเฉย ๆ และภาพที่ปรากฏก็เป็นภาพตัดต่อด้วย” 5 R0 i9 O! H2 S- c0 }9 {
“คุณจะฟ้องร้องหนังสือพิมพ์หรือเปล่า...ผมจะได้ช่วยเป็นพยานยืนยันให้”
`& W. I' C- b- f8 \1 e6 c( h* b
“ขอบคุณมากครับ...ผมคงไม่ฟ้องหรอกสักพักมันคงเงียบไปเอง ยิ่งฟ้องร้อง ยิ่งเป็นการกระตุ้นความสนใจให้นักข่าวขุดคุ้ยมากยิ่งขึ้น” เขาตอบกลับด้วยน้ำเสียงเรียบๆ เหมือนกัน % Q8 R5 Q. g% `' K8 S* V
“แล้วแต่คุณภูนะ...ผมเองพร้อมจะให้ความร่วมมือเต็มที่.นักข่าวสมัยนี้ คิดแต่จะขายข่าวอย่างเดียว ไม่นึกถึงหัวอกของคนตกเป็นข่าวบ้างเลย” ภาณุพลยังพูดในเชิงเห็นใจชายหนุ่มมากๆ ' R4 p# t4 V% I4 _, L7 D
ภูริเชษฐ์เปิดเสียงออกลำโพงให้อากรฟังด้วยยังคงสนทนาเรื่อย ๆ เหมือนไม่มีอะไรกันเกิดขึ้น เปลี่ยนหัวข้อสนทนา , U! Z+ G- }( d: ?! W: x0 Y
“ท่าน....มีธุระสำคัญกับผมหรือเปล่าครับถึงได้โทร.มาแต่เช้า”
8 X* N: H5 I- x
“ไม่มีอะไรหรอก...ตอนแรกตั้งใจจะโทร.มาชวนคุณและภรรยาไปออกรอบตีกอล์ฟด้วยกันหน่อยแต่เห็นข่าวแล้ว คุณคงไม่มีกะจิตกะใจแน่ เอาไว้โอกาสหน้าแล้วกันมีอะไรให้ช่วยก็บอกนะ เรามันคนกันเอง” . D7 t x5 A {
ภาณุพลวางหูโทรศัพท์ยิ้มที่มุมปากอย่างสมใจในแผนการข้นต้นของตน รำพึงกับตนเอง
3 Q! F* m6 A' O# {1 m
นายจะต้องเสียทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นของนายให้ฉันหมดแน่นายภู... พร้อมกับส่งเสียงหัวเราะฮ่า...ฮ่า...ฮ่า...
( o a4 C4 _+ T6 g2 q
“เป็นไงบ้างครับท่าน...สำเร็จลุล่วงดีหรือเปล่า” “สำเร็จลุล่วงดีไม่มีอะไรที่ข้าอยากได้แล้ว ไม่ได้ ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว” “อย่างไรครับ” ก้อนซึ่งตามความคิดเจ้านายไม่ทัน ( Z# d0 C. F5 R, V' X0 U4 W6 G
“ก็หมายความว่ากูมีสิทธิ์ครอบครองทั้งหนูเสาวลักษณ์และหนูรจนานะสิ” “แผนท่านสุดยอดจริง ๆ” “ก็เออสิวะ....นอกจากจะทำให้หนูรจหวาดระแวงนายภูแล้วยังทำให้หนูเสาวลักษณ์หย่ากับสามีของเธอเร็วขึ้นด้วยกูรู้จักสามีของหนูเสาวลักษณ์ดี ไอ้นี่มันขี้หึงและอวดเก่งเห็นข่าวพาดหัววันนี้คงแทบหัวใจวาย” 2 _# n4 l1 {. b! n. t/ A( Z
“ครับ...และคงคิดว่าที่คุณเสาวลักษณ์ขอหย่ากับตน เป็นเพราะนายภูแฟนเก่า โดยไม่คิดหวาดระแวงท่าน” “ฉลาดเหมือนกันนี่มึง...คราวนี้กูก็แค่นั่งดูเสือสองตัวกัดกันบนภูมันจะต้องกัดกันจนตายไปข้างใดข้างหนึ่ง ตัวที่รอดมาได้จะต้องได้รับความบอบซ้ำอย่างหนัก กูค่อยจัดการตัวนั้นทีหลัง” ก้อนยิ้มรับแผนการของเจ้านายอย่างชื่นชม % ?& A- @: l5 C* ]
“มึงไม่ต้องมายืนยิ้มหวานให้กูเลย...ไปเตรียมรถออกเดี๋ยวกูไปขอบใจหนูเสาวลักษณ์เธอหน่อย นายวัฒน์คงไปขอบใจหนูอักษราภัคแล้วเหมือนกัน” ในสัปดาห์นี้ไม่ว่าจะเป็นข่าวในหน้าหนังสือพิมพ์หรือนิตยสารสังคมไฮโซ ก็คือการพาดหัวข่าวโชว์ภาพฉาวของภูริเชษฐ์นักธุรกิจหนุ่มชื่อดังพร้อมทั้งแคะไคล้เรื่องราวส่วนตัวของเขาตั้งแต่สมัยก่อนแต่งงานออกมาตีแผ่กันอย่างสนุกสนานคอลัมน์ซุบซิบนินทาเขียนกันอย่างสนุกมือ เป็นที่ได้รับความสนใจจากผู้อ่านเป็นอย่างยิ่ง - O, ?9 v: U* A& }+ r
หนังสือพิมพ์หน้าหนึ่งเกือบทุกสำนักพิมพ์จะแข่งกันลงภาพฉาวของชายหนุ่มที่แต่ละสำนักจะได้มาจากแหล่งข่าวไม่เหมือนกัน ! I4 z6 c. f9 u" f7 T& t; O
เรื่องราวที่เป็นข่าวอย่างเอิกเกริกเกี่ยวกับภูริเชษฐ์ไม่มีใครรู้ว่าความจริงเกิดจากอิทธิพลนักการเมืองชื่อดังผู้ทรงอิทธิพลหนุนหลังคอยให้ข่าวต่าง ๆ นานาอยู่เบื้องหลัง
* _; {6 z' v" |
ภูริเชษฐ์และนรากรแม้จะรู้ดีว่าเป็นแผนการทำลายกันผ่านสื่อแต่ก็ไม่ได้แสดงอาการตอบโต้หรือฟ้องร้องสื่อที่นำเสนอข่าวแต่อย่างไร? เพราะรู้ดีว่าหากมีการดำเนินคดีสอบสวนหาความจริงกันขึ้นมาจริงๆ ก็จะไปหยุดชะงักติดอยู่ที่ชื่อภาณุพล มันเหมือนกับการเดินทางคดเคี้ยวหลายเส้นทางมาเรื่อยๆ แต่ก็มาเจอทางตัน เมื่อมองเห็นกำแพงใหญ่สกัดกั้นอยู่เบื้องหน้า
0 u; a/ u1 B6 H- p* I# P+ Q4 d
สองหนุ่มต่างวัยได้มีการพบปะปรึกษาหารือกันอยู่ตลอดเวลาในเย็นวันหนึ่งนรากรเป็นฝ่ายมาหาชายหนุ่มที่บริษัทแจ้งผ่านเลขา ฯแล้วก็เดินเข้ามาห้องทำงานอย่างคุ้นเคย
% c5 f- f* G9 z3 U$ W
“ยิ้มหน่อยสิพ่อหนุ่มยอดนักเย่อของอาทำสีหน้าเคร่งเครียดแบบนี้ แล้วข้างล่างจะขึ้นไหมนี่...” “ยังมีอารมณ์มาแซวเล่นกันอีก” “สัปดนวันละนิดจิตแจ่มใส”
0 [4 b* G; C4 A
กล่าวพร้อมกับส่งเสียงหัวเราะเบาๆ แต่เมื่อเห็นชายหนุ่มไม่เล่นด้วย พร้อมกับโยนหนังสือพิมพ์ นิตยสารรายปักษ์รายสัปดาห์ลงมาตรงหน้าตน กล่าวเบา “ฉาวขนาดนี้ยังจะให้มีอารมณ์สัปดนอีกเหรออา...” ! g# P z! i: p7 k' F
“เริ่มเล่นหนักขึ้นทุกวันเหมือนกันนะนี่...”
1 z5 |7 C0 Z) x) U- f2 F5 }, H6 s
ภูได้ยินคำปรารภถึงกับอึ้งกิมกี่ คอแข็ง กลืนน้ำลายลงคออย่างฝืด ๆ เขาเข้าใจตามคำพูดของผู้อาวุโสเป็นอย่างดีว่าหมายถึงอะไรตลอดสัปดาห์มานี้ข่าวฉาวเกี่ยวกับตนเป็นที่กล่าวขานไปทุกวงการจนไม่สามารถติดต่อประสานงานธุรกิจกับใคร ๆ ได้เลย นอกจากอยู่เฉพาะออฟฟิศและบ้านมองหน้าภรรยาแทบไม่ติด พูดปรับความเข้าใจกันก็ลำบาก เพราะทุกเรื่องที่ข่าวนำเสนอนั้นล้วนเป็นเรื่องจริงทั้งสิ้น - ]8 {( e( G# {% I! [
นรากรจ้องมองชายหนุ่มคู่สวาทเป็นเวลานานก่อนจะลุกขึ้นไปรินเบียร์ใส่แก้ว แล้วถือกลับมาส่งให้อย่างสงบ * t; }4 ?& O: ?% T. s9 M
“ดื่มก่อนเถอะ...มันจะทำให้สติและกำลังใจภูดีขึ้นค่อย ๆ คิด ค่อย ๆ แก้ไข มันไม่ได้มีแค่เรื่องที่ภาณุพลต้องการเมียของภูแล้วตอนนี้มันมีปัจจัยอีกอย่างแทรกเข้ามา” ' _7 a& Y1 t1 M; I. ^4 z- m0 O- w
เขามองดูเบียร์ที่เป็นฟองผุดๆ ในแก้ว จ้องหน้าคู่สนทนาอยู่เป็นเวลานานจึงยื่นมืออันมั่นคงไปรับแก้วเบียร์ขึ้นมาจิบช้า ๆ อย่างใช้ความคิดยกขึ้นจิบไปเรื่อย ๆ จนหมดแก้ว แล้วจึงวางแก้วลง
Z4 Y; k" b" W' ]
“เรื่องอะไรอีกล่ะอา” สมองของเขาเริ่มคิดไตร่ตรองอย่างละเอียดรอบคอบเริ่มพอจะมองเห็นอะไรได้บ้าง ) {; m8 W- N: E7 D# q+ H# w: L
“ภู...ลืมพ่อของเสาวลักษณ์ไปแล้วเหรอ?” 1 U9 C! t2 p. z @+ I
เขาค่อยๆ ใช้ความคิดนึกถึงใบหน้าชายวัยกลางคนที่เคยเป็นหุ้นส่วนธุรกิจกับพ่อของตนเมื่อหลายปีก่อน ก่อนที่พ่อจะกว้านซื้อหุ้นทั้งหมดมาครอบครองเพียงคนเดียวและมอบต่อให้เขาบริหารกิจการทุกวันนี้
' @1 I! o* o m& ~$ L
“พอจะคิดออกยังว่า...ทำไมเรื่องมันถึงได้เป็นแบบนี้” “คุณวชิระมีส่วนเกี่ยวกับเรื่องนี้เหรอ?”
3 \: J8 F" N3 b9 Q
“แน่นอนร้อยเปอร์เซ็นต์ไม่เช่นนั้นเสาวลักษณ์คงไม่เข้ามาเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้หรอก” “อาหมายความว่าคุณวชิระร่วมมือกับภาณุพล วางแผนเพื่อทำลายผม....”
( C! ~+ ^: L$ T
“เท่าที่อารู้...ระหว่างคุณวชิระแตกคอกับพ่อของภูนั้นเขาติดการพนัน ยืมเงินพ่อภูไปเล่นการพนันจนหมดพ่อภูจึงใช้สิทธิ์ซื้อหุ้นในส่วนของเขาทั้งหมดมาครอบครองเพียงคนเดียวและการที่เสาวลักษณ์มาตีสนิทกับภูเมื่อหลายปีก่อนก็เป็นแผนของเขาเหมือนกัน แต่เมื่อภูแต่งงานกับหนูรจทำให้เสาวลักษณ์ไปแต่งงานกับนักธุรกิจรุ่นพ่อแทน เพื่อหลอกเอาเงินไอ้แก่นั่นตอนนี้พวกมันคงสูบเงินไอ้แก่นั่นจนเกลี้ยงแล้วล่ะถึงได้มีข่าวว่าเธอไปควงกับภาณุพลถังข้าวสารแห่งใหม่และเรื่องมันมาประจวบกับภาณุพลหลงชอบเมียของภูพอดีทุกอย่างมันถึงได้อีรุงตุงนังแบบนี้” ; d9 T3 M- {4 J
เขาครุ่นคิดและพินิจตามคำพูดของแกโดยไม่คิดว่าเป็นเรื่องเหลวไหล เพราะแม้อากร แกจะร้อยเล่ห์เรื่องเซ็กส์แต่สำหรับเรื่องการงานแล้ว แกมักมองทะลุปัญหาได้ดีกว่าเขาเนื่องจากประสบการณ์ที่มากกว่า 2 V# i0 o4 D% i4 |
“ผมควรทำอย่างไร?” “นิ่งให้มากที่สุดตอนนี้ปล่อยให้มันเล่นงานเราไปก่อน อาเตรียมแผนเอาคืนมันไว้แล้ว” # @+ j. L3 m: g: T. T- M7 P6 X
“อามีแผนอะไร? หลอกวางยาแล้วอุ้มไปอัดตูดนั่นเหรอ”
6 v7 v2 ?5 e1 w
เขากล่าวยิ้มๆ 1 p7 x0 ~( D. J9 r5 L9 j4 h% ]
“ปากอย่างนี้นะสิ...ถึงอยากจับจูบวันละหลายรอบมันคงโง่มาให้อาหลอกอยู่หรอก” / m# r7 C1 m0 m1 }1 n" C; F/ r
“แล้วอาจะทำยังไง?”
4 m! Z0 i/ _ {- L
“ยังคิดไม่ออก....แต่สักวันคงคิดได้แต่ตอนนี้ สิ่งสำคัญที่สุดคือปรากฏตัวเป็นข่าวให้น้อยที่สุดพูดคุยกับลูกค้าคนสำคัญให้เชื่อมั่นในตัวเราให้ได้ ทุกอย่างจะดีขึ้นเอง อาสัญญา” 1 V( ~/ V6 w: @% o
“ครับ”
C K; @- Z% F' x1 n
“อาขอตัวก่อนแล้วกันวันนี้แวะมาทักทายเฉย ๆ เลิกงานก็รีบกลับบ้าน ใช้เวลากับลูกและเมียมาก ๆ” * A$ h- Z3 i6 V1 r
แล้วเขาก็เดินไปส่งแกตรงลานจอดรถ
6 e: [$ m* B8 u' Y1 R# N6 L% n# q. q
ระยะเวลาระหว่างนี้ภาณุพลและวชิระสองสิงห์ผู้มีผลประโยชน์ร่วมกัน โดยภาณุพลต้องการเมียรักของชายหนุ่มส่วนวชิระต้องการยึดกิจการที่ตนเคยเสียให้สุรเชษฐ์พ่อของชายหนุ่มกลับคืนมาเป็นของตนอีกครั้ง
6 x! J3 _+ V5 r4 y) N1 N: z* l1 P
สองคนจึงมีการนัดพบปรึกษาหารือกันเงียบๆ เป็นระยะ ๆ อยู่ตลอดเวลาเช่นกัน แผนเบื้องต้นคือการคุกคามประสาทชายหนุ่มให้ระส่ำระสายปั่นประสาทจนเจ้าตัวแทบเป็นบ้า
) z8 \; j L2 F" P5 e+ h u
ข่าวฉาวคาวโลกีย์ของภูริเชษฐ์ถูกลงพาดหัวหนังสือพิมพ์ทุกวันทุกฉบับ มีการส่งทนายความไปติดต่อสานสัมพันธ์กับลูกค้ารายใหญ่ของชายหนุ่มให้หันมาให้การสนับสนุนตนเองส่งนักข่าวไปคุกคามชีวิตส่วนตัวของเขาทุกฝีเท้าก้าวย่างทั้งที่บ้านและที่ทำงานทำลายเครดิตในเส้นทางธุรกิจทุกรูปแบบโดยมีพันธะสัญญาร่วมกันว่าหากประสบผลสำเร็จตามแผนภาณุพลนอกจากจะได้ครอบครองเมียสาวของภูแล้ว ยังจะได้ถือหุ้นส่วนอีก ๓๐ เปอร์เซ็นต์ 5 |, S, L6 l( u0 W* p
ส่วนภูริเชษฐ์ได้นำเรื่องราวที่ตนประสบไปเล่าให้นรากรและผู้เป็นพ่อฟังเพื่อช่วยกันคิดหาหนทางแก้ไขร่วมกัน ในภาวะเช่นนี้สำหรับเขาคงมีเพียงพ่อและอากรเท่านั้นที่สามารถไว้ใจได้อย่างสนิท
5 u# g! c! N) z( {, q. \6 G! o( Q% x
อาทิตย์ต่อมาข่าวคราวคาวโลกีย์ของเขาได้ลุกลามขยายวงกว้างไปถึงลูกชายเพื่อน ๆ ในห้องเรียนต่างพากันล้อเลียนลูกชายตนจนเจ้าตัวรู้สึกอับอายไม่มีเพื่อนเล่นด้วย พลอยทำให้ไม่อยากไปโรงเรียน ' p o1 t/ @/ Y6 M; ]
เขาจึงตัดสินใจให้ลูกลาหยุดเรียนเป็นเวลาหนึ่งอาทิตย์โดยจ้างครูพิเศษมาสอนที่บ้านแทน
6 ~, K0 S4 [% x% |% _5 y
ดูเหมือนเหตุร้ายชนิดจองล้างจองผลาญเขาจะนับวันทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆโดยที่ตัวเขาไม่ทันระวังตัวหรือคาดการณ์อะไรล่วงหน้าได้เลย 5 n, D4 H" r- _' Y! h% S2 w
ในวันศุกร์ของสัปดาห์เดียวกันทั้งที่บ้านและที่ทำงานมีโทรศัพท์จากสามีแก่ของเสาวลักษณ์ได้โทร.มาหาเขาหลายครั้งเพื่อขอติดต่อพูดคุยกันเป็นการส่วนตัวซึ่งเจ้าตัวบอกว่า เป็นเรื่องสำคัญเกี่ยวกับเรื่องร้าย ๆที่เกิดขึ้นกับตัวเขาขณะนี้ ด้วยความรำคาญ เขาจึงยอมพูดโทรศัพท์ด้วย
( E- U+ D9 D2 @ e$ t
“คุณต้องการอะไร? ถึงได้โทร.มาติดต่อผมทั้งวันแบบนี้”
v6 }0 Z) k' O
“ผมมีเรื่องเกี่ยวกับข่าวร้ายๆ ที่เกิดขึ้นกับคุณขณะนี้จะเล่าให้ฟัง ซึ่งไม่สะดวกสำหรับการคุยกันทางโทรศัพท์” . h, }! k: i& {; b3 c
“พอบอกได้เป็นเลา ๆหรือเปล่า”
2 Q4 ^, C* s2 G% w' x3 ~/ Q7 C8 [
“ผมบอกได้แต่ว่าทุกอย่างมันเป็นแผนการเจ้าเล่ห์ของพ่อตาผมเองหลังจากให้ลูกสาวคนสวยมาแต่งงานกับผมเพื่อหลอกเอาเงินผมแล้วเมื่อมีเงินทุนสำรองเพียงพอ เขาต้องการยึดธุรกิจคืนจากคุณโดยขอให้นักการเมืองผู้ทรงอิทธิพลช่วย และตัวผมเองตอนนี้ก็ประสบปัญหาไม่แตกต่างจากคุณเพราะพ่อตาต้องการกำจัดผมพ้นเส้นทางลูกสาวเขาเหมือนกัน คุณต้องมาพบผมให้ได้นะที่บ้านส่วนตัวของผม” , w" E8 S! \& n/ z
เขาใช้เวลาครุ่นคิดเรื่องนี้ทั้งวันจนไม่มีสมาธิในการทำงานสองสิงห์เฒ่ามีแผนการจะเล่นงานผัวแก่ของเสาวลักษณ์เหมือนกัน ซึ่งเจ้าตัวคงคิดหาวิธีแก้มืออยู่ น้ำเสียงที่พูดคุยกันทางโทรศัพท์ก็เต็มไปด้วยความร้อนรนหวาดกลัวพูดคุยกันไม่ค่อยรู้เรื่องรู้ราวเท่าไหร่มันสร้างความกระวนกระวายใจให้เขาเป็นอย่างยิ่ง คิดจะไปพบตามนัดเหมือนกันแต่อากรโทร.เข้ามาหาก่อน เขาจึงเล่าเรื่องนี้ให้แกฟังแกแนะนำให้ไม่ควรไปพบใครทั้งสิ้น ควรเก็บตัวให้เงียบ ไม่ควรออกไปไหนมาไหนตามลำพังเพราะพวกนักข่าวจ้องฉีกเนื้ออยู่ทุกขณะ
: J/ B; T7 y- J2 y: f& u
เมื่อเป็นคำแนะนำของคนที่ควรแก่การไว้วางใจเขาจึงไม่ไปพบตามนัด โดยโทร.ไปแจ้งว่า มีธุระสำคัญไม่สามารถไปพบตามนัดได้ถ้าอยากพูดคุยหรือมีเรื่องอะไรเล่าสู่กันฟังให้มาพบเขาที่บ้านได้เย็นนี้เพราะเขาอยู่บ้านคนเดียว . M2 E& p" G9 ?" f3 S b3 W
เขาขับรถกลับบ้านหลังเลิกงานก็พบว่าภรรยาได้จัดเตรียมสิ่งของสำหรับพาลูก ๆ ไปบ้านพ่อตาแม่ยายเนื่องจากไม่สามารถทนข่าวคาวโลกีย์ของเขาได้ โดยหล่อนแจ้งให้เขาทราบสองสามวันแล้วเมื่อเห็นว่าเป็นเจตนาอันแน่วแน่ของเมียรัก จึงไม่อยากขัดขวาง 9 v% @) B5 M: J3 p1 y
บางทีการที่เขาอยู่คนเดียวตามลำพังสักวันสองวัน อาจช่วยให้เขามีเวลาในการขบคิดแก้ไขปัญหาให้กับตนเองได้สะดวกขึ้นจึงอาสาขับรถไปส่ง ! `# D( f; T5 L) I0 `. A! E9 H
“มากันแล้วเหรอ....ว่าไงนายภูโดนหนักเลยนะคราวนี้” 3 u, p% B" k$ t
เสียงพ่อตากล่าวทักทายอย่างอารมณ์ดี
; @; E4 T7 T' R8 Y
เขาปล่อยให้ภรรยาและลูกๆ เดินเข้าไปในบ้านก่อน ขอพูดคุยกับพ่อตาเพียงลำพังเล่าถึงปัญหาที่ตนประสบให้ท่านได้รับทราบ ท่านก็กำชับว่า
1 v9 N3 L+ r0 `+ k
“ภูเอ๋ย...พ่อก็ไม่รู้จะช่วยลูกอย่างไร? ระมัดระวังตัวให้มาก ๆ แล้วกันข่าวที่ผ่านมาแล้ว ตีข่าวกันไม่นาน เดี๋ยวคนก็เบื่อเองแต่หากเป็นข่าวใหม่ในปัจจุบัน รับรองว่าคนจะสนใจแน่นอน ดังนั้นช่วงนี้เก็บตัวให้เงียบส่วนเรื่องลูกเมีย อย่าห่วงเลย มันลูกหลานพ่อเอง พ่อเชื่อว่าสักวันรจจะเข้าใจช่วงเธอไม่สบายใจก็ให้พักอยู่บ้านพ่อไปพลาง ๆ ก่อน” % O; s4 w! ?8 |2 A. k
“ขอบคุณมากครับพ่อ” ) [5 Z( ~0 h: H
เขายกมือไหว้ในความเมตตาที่ท่านมอบให้เสมอมา 3 x4 Q( b( z! _
“ทานข้าวด้วยกันก่อนกลับนะได้ข่าวว่า ภูสั่งให้คนงานในบ้านหยุดงานหมดไม่ใช่เหรอ”
& Q0 z8 w5 o3 e+ v# J
“ครับ...ผมอยากอยู่คนเดียวเงียบ ๆ”
1 @. H" Y( V$ x2 C U
เขาร่วมรับประทานอาหารกับครอบครัวของพ่อแม่ภรรยาเป็นครั้งแรกในรอบหลายเดือนทีเดียว ลูก ๆ ดูสดชื่นมากขึ้น เพราะไม่ต้องหวาดระแวงพวกนักข่าวทั้งยังมีลูกป้า ๆ ลุง ๆ เล่นเป็นเพื่อนตามประสาเด็ก ; g; x8 \, ?6 }7 A: M* g) R
เสร็จจากรับประทานอาหารเขาจึงไหว้ลาท่านทั้งสองเรียกลูก ๆ เข้ามาหอมแก้ม สวมกอดอย่างรักใคร่ % v* o/ ~' z. X
“อยู่บ้านตายายอย่าซนนะลูก พ่อรักลูกนะครับ”
" ]; q% s$ U* o+ T
“รักษาเนื้อรักษาตัวดีๆ นะลูก” เสียงเปี่ยมด้วยเมตตาจากพ่อตากล่าวเบาๆ 3 t2 N! H, W$ k6 J
หันหน้าไปทางภรรยาหล่อนยิ้มให้เขา เดินเข้ามาสวมกอด
: R4 {1 K. D3 f4 _7 `7 ^
“ระวังตัวด้วยนะภู....รจอยากให้คุณได้อยู่เงียบๆ คิดทบทวนแก้ไขปัญหา ไม่กี่วันรจก็กลับบ้านเราแล้ว แต่สัญญานะระหว่างรจไม่อยู่ภูจะอยู่ที่บ้านเราอย่างเดียว ไม่ออกไปเที่ยวที่ไหน?” 4 [+ ]7 N' b* N5 W
น้ำเสียงกระซิบแผ่วหวานเยือกเย็น
( ^2 M. P1 o1 [4 k! K5 U0 z
เขากุมมือหล่อนมาจุมพิตเบาๆ ยิ้มหวานที่มุมปาก
: e+ V& s8 j. K) j( B. D
“แค่นี้เล็กน้อยรจไม่ต้องกังวลกับพี่หรอก ดีเหมือนกัน ลูก ๆ จะได้ไกลจากเรื่องพวกนี้ด้วยมีสิ่งหนึ่งที่พี่อยากให้รจรับคำ” " }2 t6 n$ U+ W
“รจพร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อพี่ภู.”
& a9 L. h8 Q& w
“ดีมากยอดรักไม่ว่าใครจะติฉินนินทาหรือแช่งชักหักกระดูกพี่อย่างไรก็ตาม ขอเพียงพี่รู้ว่าเมียรักอยู่เคียงข้างพี่เสมอพี่ก็พร้อมจะต่อสู้ยืนหยัดเรียกชื่อเสียงกลับคืนมาอีกครั้ง”
. J" w Z3 g2 l; v& K2 D# I* d
รจนากุมมือสามีไว้แน่นเงยหน้าขึ้นมองในระยะประชิด ผ่อนลมหายใจยาวเยือก ส่งรอยยิ้มให้กำลังใจเขาแต่มันช่างเป็นรอยยิ้มที่เศร้าเต็มไปด้วยปริวิตกกังวลอย่างไม่สามารถบรรยายออกมาได้ตอบรับสามีเบา ๆ
# m$ D) ?: H) a V4 u% m n
“ค่ะ...ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อไปในภายภาคหน้ารจจะรักและอยู่เคียงข้างพี่ภูตลอดไป” j7 h0 d9 f% j; r" S2 L9 F
“ชื้น....ชื่นใจ..”
6 ?0 A0 _* _; a$ F
มือหนาๆ โอบประคองดวงหน้าของหล่อนเข้ามาจูบเบา ๆ ที่หน้าผากขณะที่หล่อนพริ้มตาหลับลงพร้อมกับระบายลมหายใจอันเปรี่ยมด้วยความสุขทุกครั้งที่โดนสามีประทับรอยจุมพิต 1 M8 @* f0 B; P
“สบายใจวันไหนบอกพี่พี่จะกลับมารับกลับบ้านเรา” " {0 l* ~! w( j' G) Q
เขาปล่อยมือหล่อนที่กุมอยู่เดินไปยังรถที่จอดไว้ขับออกไปทันที 8 _, T8 P% J$ r1 p+ S9 A
“ภู...ไม่ว่าคุณจะเป็นอย่างไรรจจะรักและไว้ใจคุณตลอดไป” : x7 W& @& w& \, D
รจนาได้แต่รำพึงอยู่เพียงคนเดียวมองตามรถสามีที่ขับออกไป
9 A# w( B' ^+ O! |( m. L3 P7 L |