ดิว ไปเด้ากันนะ (ตอน 1)

wuna

สวัสดีอีกครั้งครับ ตอนนี้กำลังอินกับ ดิว มาก จนไม่สามารถ move on ได้
จึงต้องมาเขียนนิยายในโลกคู่ขนานอีกแล้ว เรื่องนี้ก็เหมือนเรื่องที่แล้ว
เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นในคนละโลกไม่เกี่ยวข้องกัน ไม่สปอยหนังแน่นอนครับ
ใครยังไม่ได้ดูไปดูกันนะครับ หนังดีมากโดยเฉพาะช่วงครึ่งแรก
ส่วนนิยายของผม ก็คิดซะว่าผมมาขอใช้พื้นที่ระบายความอึดอัดใจแล้วกันนะครับ
ยังไม่รู้ว่าจะมีตอนต่อหรือไม่ ขอบคุณที่เข้ามาดูนะครับ
update
<<< เขียนจบแล้วนะครับ มีทั้งหมด 4 ตอน ดูได้ในโปรไฟล์เลยครับ

ดิว ไปเด้ากันนะ

ก่อนท้องฟ้าจะสดใส.......ก่อนความอบอุ่นของไอแดด
ก่อนดอกไม้........จะผลิบาน
ก่อนความฝันอันแสนหวาน
ในใจไม่เคยมีผู้ใด จน....

เสียงใสๆของเด็กหนุ่มตัวเล็กๆคนหนึ่งที่กำลังเดินร้องเพลงไปพร้อมกับขยับร่างกายตามจังหวะดนตรีจากวอ์คแมนของเขา
ถูกเสียงแตรจักรยานยนต์ที่ดังขึ้นกลบไปเสียสิ้น

เด็กหนุ่มหน้าหวานได้แต่ถอดหูฟังออกแล้วลืมตาดูรอบข้างอย่างไม่สบอารมณ์
ใครกันนะที่มาขัดขวางอารมณ์อันสุนทรีย์ของเขา

สิ่งที่เห็นคือเด็กหนุ่มหล่อล่ำอีกคนบนรถมอเตอร์ไซค์คู่ใจ อีกฝ่ายชี้นิ้วมาที่เขาพร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงเข้มๆ
"นายเดินกางแขนออกมาล้ำขอบถนนนะ มันอันตราย จะโดนรถเครื่องเฉี่ยวเอาได้"

หลังจากอธิบายจบ หนุ่มล่ำก็เพ่งตามองคนหน้าหวานอย่างพินิจพิจารณา
"ไม่เคยเห็นหน้าเลย...เด็กใหม่รึ?"

"อือ" เสียงใสๆได้แต่รับคำ กล้ำกลืนความต้องการที่จะโวยวาย
เพราะตนเองเป็นฝ่ายผิดเต็มประตู จึงได้แต่มองค้อนกลับไป

"ขึ้นมาสิ สายแล้ว ไปด้วยกันนะ กูชื่อภพ อยู่ห้องห้า"
คนตัวใหญ่กว่าส่งสายตาพยักเพยิดให้อีกฝ่ายไปนั่งเบาะหลัง

คนตัวเล็กมองนาฬิกาคาสิโอสีส้มบนข้อมือ แล้วตัดสินใจทำตาม
เขายกเท้าขึ้นซ้อนท้ายรถอีกฝ่ายอย่างทุลักทุเล
"ขอบใจนะ เราชื่อดิว อยู่ห้องสาม"

ไม่ทันพูดจบประโยค ไอ้หนุ่มล่ำก็สตารท์รถแล้วบิดเร่งเครื่องมอเตอร์ไซค์คู่ใจพุ่งออกไปอย่างรวดเร็ว
จนนายดิวผู้น่าสงสารแทบจะกระเด็นออกจากรถ ได้แต่ใช้สองมือไขว่คว้าหาที่ยึดเกาะ
ซึ่งก็มีแต่เอวของนายภพที่พอจะคว้าไว้ได้ หนุ่มหน้าหวานจึงต้องกอดเอวอีกฝ่ายแน่นเพราะกลัวจะพลัดตกลงไป
เขาก้มหัวลงไปซบกับแผ่นหลังแกร่งเพื่อหลบสายลมแรงที่เสียดสีจนเขารู้สึกเจ็บหน้า

“ช้าหน่อยไม่ได้เหรอ” หนุ่มดิวโอดครวญ
“สายแล้วไง มัวแต่คุย อยากวิดพื้นเหรอ เฮ้ย เดี๋ยวนะ มึงจับอะไรกูเนี่ย”
เสียงร้องอย่างตกใจของภพ ทำให้นายดิวสำรวจมือตัวเอง
และพบว่าตัวเองเผลอคว้าแท่งอะไรใหญ่ๆหยุ่นๆอุ่นๆเอาไว้ในมือ ตั้งแต่เมื่อครู่

“เอ๋” หนุ่มหน้าหวานอุทานอย่างตกใจเมื่อสิ่งที่อยู่ในมือค่อยๆแข็งขึ้นเรื่อยๆ จนอุ้งมือเล็กของเขาแทบจะกำไม่รอบ
แต่แทนที่จะปล่อยนายดิวกลับเผลอจับมันแน่นขึ้น

“อย่าบีบ กูจุก..” เมื่อเสียสมาธิจนไม่ได้มองทาง รถมอเตอร์ไซค์ก็ชนเข้ากับเนินสะดุดเข้าเต็มรัก
จนรถล้มไถลลงเนินข้างทาง สองหนุ่มที่กอดกันกลมกลิ้งตกลงไปในบึงน้ำ
เสื้อผ้าและใบหน้าของทั้งคู่ต่างก็เปื้อนโคลนและเปียกน้ำจนมีสภาพเอนจอนาถสุดทนดู

“ขะ ขอโทษ” หนุ่มหน้าหวานตอนนี้ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้
จนหนุ่มล่ำที่ตอนนี้ทั้งโดนอีกฝ่ายนอนทับแถมตัวเองก็ยังแช่น้ำอยู่ครึ่งตัว ต้องนิ่งคิดว่าตัวเองควรจะโวยวายดีหรือไม่
ก่อนจะตัดสินใจถามว่า “เป็นอะไรไหม ?”

นายดิวสำรวจตัวเอง พบว่านอกจากแผลถลอกเล็กน้อยก็ไม่ได้มีอะไรบุบสลาย
จึงส่ายหัวด็อกแด๊กเหมือนลูกหมาที่ขึ้นจากน้ำจนหยดน้ำที่เปียกผมกระเซ็นไปโดนหน้าคนข้างล่าง

“งั้นลงจากตัวกูได้แล้ว ปล่อยกูด้วย” เสียงเข้มสั่งการ
นายดิวถึงได้รู้ตัวว่าร่างเล็กๆของตนยังทับตัวอีกฝ่ายแถมยังกำไอ้นั่นอยู่ในมือมาตลอด
แม้ตอนนี้มันจะแค่กึ่งแข็งกึ่งอ่อนแล้วก็ตาม


คนตัวเล็กหน้าแดง รีบปล่อยมือแล้วขยับตัวลุกขึ้นนั่ง พยายามช่วยประคองอีกฝ่าย
“แล้วนายเป็นอะไรไหม” หนุ่มล่ำส่ายหน้าปฏิเสธความช่วยเหลือ

เมื่อไม่มีอะไรขวางเขาก็ลุกขึ้นนั่งได้เอง ตามองไปที่มอเตอร์ไซค์คู่ใจที่ล้มจมโคลนอยู่ไม่ไกล
ต้องพยายามกัดฟันลุกขึ้นยืนเพื่อเดินเข้าไปยกมันขึ้นมา เงยหน้าดูไหล่ทางชันๆว่าจะเข็นรถกลับไปบนถนนยังไงดี

"นายไปดึงขึ้นก็แล้วกัน เราจะช่วยเข็นเอง" นายดิวที่เดินตามมาเสนอความเห็น
ภพพยักหน้า แล้วสองหนุ่มก็ช่วยกันทั้งเข็นทั้งดันจนเอามอเตอร์ไซค์กลับขึ้นมาได้สำเร็จอย่างทุลักทุเล
ทั้งคู่ปาดเหงื่ออย่างลวกๆทำให้คราบโคลนบนหน้ายาวเป็นทางยังกับทหารพรานจนต่างคนต่างอดขำสภาพของอีกฝ่ายไม่ได้

พี่ล่ำขึ้นไปคร่อมบนรถเครื่องคู่ใจแล้วลองสตาร์ทมันดู
เขามีสีหน้าโล่งอกเมื่อได้ยินเสียงเครื่องยนต์คำรามตามปกติ จึงหันไปกวักมือเรียกผู้ร่วมชะตากรรม
"ดิว ขึ้นมาสิ"

"ไม่โกรธเหรอ" หนุ่มหน้าหวานถามอย่างหวาดๆ ในขณะที่หนุ่มหน้าเข้มส่ายหน้า
"มันเป็นอุบัติเหตุ มึงไม่ได้ตั้งใจ"

นายตัวเล็กจึงกล้าโดดขึ้นไปซ้อนท้ายอีกครั้ง คราวนี้เปลี่ยนมาเกาะที่ไหล่หนา
แต่เจ้าของไหล่หนากลับจับมือนุ่มๆนั้นให้มาโอบที่เอวแทน
"เกาะเอวเขาเกาะกันแบบนี้ ทีหลังจะมึงได้ไม่พลาดอีก"
คราวนี้รถเครื่องค่อยๆแล่นออกไปด้วยความเร็วปกติ   

ผ่านไปสักพัก เมื่อนายดิวมองดูข้างทางก็พบว่าทิวทัศน์รอบข้างแปลกตากว่าที่เคย เหมือนกำลังออกนอกเมือง
"ไปทางลัดเหรอ"
“เปล่า สภาพเหมือนลูกหมาตกน้ำแบบนี้มึงกับกูยังจะไปโรงเรียนได้เหรอวะ โดดเหอะ”
“แต่วันนี้เราต้องไปรายงานตัว…”
“เดี๋ยวค่อยโทรไปลาป่วยเอา มึงทำรถกูล้มจะไม่ไปช่วยกูล้างรถรึไง”
เมื่อโดนลำเลิกความผิดนายหน้าหวานจึงได้แต่ทำหน้าเจื่อนเถียงอะไรไม่ออกต้องยอมรับการจัดการของอีกฝ่ายโดยดุษฎี

รถมอเตอร์ไซค์วิ่งขึ้นไปบนเขา ตลอดทางบนถนนสายเปลี่ยวมีเพียงพวกเขาสองคน
ไม่ทันที่สายลมและแสงแดดจะทำให้เสื้อผ้าของพวกเขาแห้งสนิท
รถเครื่องก็จอดลง ณ กระท่อมไม้โทรมๆบนเนินเขาแห่งหนึ่ง ซึ่งตั้งอยู่ท่ามกลางทุ่งหญ้าที่ทอดยาว
มองลงไปเห็นหุบเขาเล็กๆอันเต็มไปด้วยดอกไม้หลากสีสันอยู่เบื้องล่าง
โอบล้อมด้วยดงป่าหนาแน่น ป้ายสถานที่พุพังจนล้มลงไปแต่แรก

นายดิวก้าวลงจากรถ มองบรรยากาศโดยรอบอย่างตื่นตาตื่นใจ ในขณะที่ภพเข็นมอเตอร์ไซค์คู่ใจไปที่ก็อกน้ำริมกระท่อม
"มัวดูอะไร มาช่วยกูล้างรถนี่" หนุ่มล่ำสั่ง พลางปลดกระดุมเสื้อนักเรียนออก

หนุ่มหน้าหวานจึงได้แต่ละสายตาจากธรรมชาติที่สวยงามอย่างเสียไม่ได้
แต่กลับยิ่งตื่นตากว่าเดิมเมื่อเห็นเรือนร่างขาวๆที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามของภพที่ตอนนี้เหลือเพียงกางเกงในตัวเดียว



"ทะ..ทำอะไรของนายน่ะ แก้ผ้าทำไม"
นายดิวถามด้วยเสียงตะกุกตะกัก จนอีกฝ่ายสงสัย

"ตกใจอะไรวะ ไม่เคยเห็นเหรอ ก็กูจะล้างรถแล้วก็อาบน้ำล้างโคลนด้วย เสื้อผ้าก็ตากไว้จะได้แห้ง
มึงก็ถอดด้วยสิ นี่ตากไว้ตรงหน้าต่างนี่ แดดกำลังออกพอดี"

ภพตอบพลางก้มลงหยิบสายยางที่กองอยู่แถวนั้นมาต่อกับก็อกแล้วเปิดน้ำค่อยๆฉีดล้างรถเครื่องคู่ใจอย่างทะนุถนอม
ก่อนจะสังเกตว่าคนที่เขาพามาด้วยยังยืนนิ่งเหมือนยังตัดสินใจอะไรไม่ได้  

"ดิว เป็นไรป่าวมึง ถอดเสื้อตากซะแล้วมาขัดล้อรถกู"  

"มะ..ไม่เป็นไร เสื้อเราตัวเล็กเดี๋ยวก็แห้ง เราล้างหน้าก็พอ.."

ไม่ทันพูดจบ น้ำจากสายยางก็ถูกฉีดใส่หน้าหวานๆจนชุ่มฉ่ำไปทั้งตัวยิ่งกว่าตอนตกบึงเมื่อครู่ซะอีก

"ตอนนี้เปียกอีกแล้ว ถอดซะ มึงดูโคลนตามตัวสิ ไม่อาบน้ำมึงเน่าแน่ แผลก็จะติดเชื้อ"

นายดิวมัวแต่อึ้งกับความสามารถในการบังคับให้คนอื่นทำตามที่ตัวเองต้องการของอีกฝ่ายจนนึกคำด่าไม่ออก
ได้แต่ทำตามคำสั่งของหนุ่มล่ำ ถอดเสื้อผ้าออกไปตากไว้ที่หน้าต่าง แล้วไปก้มหน้าก้มตาขัดล้อรถที่เปื้อนโคลนอย่างขยันขันแข็ง
ระหว่างนั้นก็ฟังภพเล่าเรื่องของที่นี่แก้เซ็ง

"หลายปีก่อน ทางการมีแผนจะพัฒนาที่นี่เป็นแหล่งท่องเที่ยว เลยมาสร้างสำนักงานไว้ก็คือกระท่อมหลังนี้
ดึงไฟฟ้าประปามาเสร็จสรรพ แต่ดูเหมือนจะประชาสัมพันธ์ไม่สำเร็จ ไม่ค่อยมีใครมาเที่ยวเท่าไหร่
หลังจากมีเรื่องนั้น แม้แต่คนแถวนี้ก็ไม่ค่อยมากัน เขาก็ทิ้งที่นี่ให้ร้างไปเลย  
แต่กูชอบมาที่นี่ เวลาอยากอยู่คนเดียว..."

ดิวเงยหน้ามองสายตาเหงาๆของอีกฝ่ายแล้วอดถามไม่ได้
"มีเรื่องอะไรเหรอ ?"

หนุ่มล่ำหันมามองกลับมา นิ่งไปครู่หนึ่งแล้วตอบว่า
"ชาวบ้านร้องเรียนว่ามีการทุจริตน่ะ โครงการเลยถูกยกเลิกไป
ทีหลังถ้ามึงอยากมาที่นี่อีกก็บอกนะ กูจะพามาเอง"

เมื่อมีสองแรงแข็งขันช่วยกันล้าง ไม่นานมอเตอร์ไซค์ก็สะอาดเอี่ยมเหมือนใหม่
ระหว่างที่นายภพมองดูผลงานของตัวเองอย่างชื่นชม นายดิวก็เอ่ยปากแทรกขึ้นมา
"เอ่อ ภพ เราถามอะไรอีกอย่างได้ไหม"
"มึงนี้ถามเยอะนะ เป็นเจ้าหนูจังไมเหรอ จะถามอะไรก็ถามมา"
     
"คือว่า...ไอ้นั่นของนาย" นิ้วของคนตัวเล็กชี้ไปที่เป้าของหนุ่มล่ำที่อยู่ตรงหน้าพอดี

"เราไม่ได้ตั้งใจมองนะ แต่เราก้มลงขัดล้อรถมันเลยเห็นตลอด คือจนถึงตอนนี้มันยังแข็งอยู่เลยอ่ะ
มันเป็นอาการผิดปกติอะไรรึเปล่า เจ็บไหม มันมีเลือดออกข้างในเลยบวมรึเปล่า"

หนุ่มล่ำก้มลงดูเป้าตัวเองแล้วตอบว่า
"อืม ก็ไม่ได้เจ็บนะ คือของกูบางทีก็แข็งแบบนี้แหล่ะ ปกติก็ปล่อยไว้สักพักมันก็ลงเอง
แต่วันนี้ไม่รู้ทำไมยังไม่ลง หรือมันจะช้ำในจริงอย่างมึงว่า ทำไงดีวะ ต้องไปโรงบาลไหม ไม่อายหมอชิบหายเหรอวะ"

"งั้นก็ลองทำให้มันลงดูก่อนไหม ถ้าไม่ได้จริงๆค่อยไปหาหมอ" นายดิวเสนอ

"ทำไงวะ" นายภพถามด้วยสีหน้าสงสัย

"นายไม่เคยชักว่าวเหรอ" หนุ่มหน้าหวานถามด้วยสีหน้าสงสัยกว่า

"เคยสิ  ที่สนามหลวงก็เคยไป แล้วมันเกี่ยวอะไรกัน มึงจะให้กูวิ่งไปเรื่อยๆจนกว่ามันจะลงเหรอ" หนุ่มล่ำถามด้วยสีหน้าสงสัยที่สุด

"หมายถึงช่วยตัวเองน่ะ รู้จักไหม" นายดิวยังคงพยายามอธิบาย

"ยังไงวะ แล้วมึงจะใจดำไม่ช่วยกูเลยเหรอ" นายภพยังคงเกาหัวทำหน้าไม่เข้าใจ

"โทษที ลืมไปว่าที่นี่ไม่ใช่กรุงเทพ" นายดิวยิ้มอย่างมีลับลมคมใน
"เราต้องช่วยนายอยู่แล้ว แต่ต้องสัญญาก่อนว่าจะทำตามที่เราบอก
ไม่งั้นถ้าพลาดขึ้นมาน้องชายนายอาจจะบาดเจ็บมากกว่าเดิมก็ได้"

"อือ สัญญาก็ได้ ต้องทำยังไงบ้างล่ะ" หนุ่มล่ำพยักหน้าปะหลกๆ

"ไม่ต้องทำอะไร แค่ยืนเฉยๆ ไม่ว่าเราจะทำอะไรนายต้องอดทนก่อน อย่าเพิ่งขัดขืน"

ดิวอธิบาย เมื่อภพตอบตกลง นายดิวก็ดึงขอบกางเกงในของหนุ่มลำลงมา
ทำให้ท่อนเนื้อที่อยู่ในนั้นได้รับการปลดปล่อย เผยให้เห็นท่อนเอ็นที่ยังมีหนังหุ้มสีขาวอมชมพู ซึ่
งตอนนี้ยังอยู่ในสภาพกึ่งแข็งอยู่เหมือนเดิม
ดิวมองภาพตรงหน้าอย่างพอใจก่อนจะใช้มือลูบไล้ไปตามท่อนลำและพวงไข่

ภพเองก็ไม่ทันได้ขัดขืน ได้แต่มองดูการกระทำของอีกฝ่ายอย่างสนใจ ก่อนจะถามว่า
"มันแข็งขึ้นกว่าเดิมอีก ไม่เป็นไรแน่นะมึง"

ดิวทำท่าจุ๊ปาก ก่อนจะรวบมือกำท่อนลำที่ตอนนี้ขยายตัวขึ้นมาจนแทบจะกำไม่รอบเอาไว้ ค่อยๆชักมันขึ้นลงช้าๆ
ตอนแรกนายภพก็คิดจะผลักอีกฝ่ายออกด้วยความตกใจ แต่ความเสียวที่แล่นขึ้นมาถึงสมองทำให้มันมือไม้อ่อน
ได้แต่ปล่อยให้หนุ่มหน้าหวานจัดการกับควยของตัวเองตามอำเภอใจ


ตอนนี้ท่อนลำของภพถูกดิวชักขึ้นลงจนมันผงาดเต็มที่ ดิวรู้ดีว่าหนังหุ้มควยของภพยังไม่เคยถูกถอกจนสุดมาก่อน
จึงยั้งมือเอาไว้ กลัวว่าอีกฝ่ายจะเจ็บ

"โอย เหี้ยดิว มึงทำอะไรเนี่ย กูจะตายไหม ทำไมมันหวิวๆไปหมด เลือดกูไปคั่งในควยหมดแล้วมั้งเนี่ย"
หนุ่มล่ำครวญจนนายดิวหัวเราะ "เออ เดี๋ยวก็รู้"

เมื่อเห็นว่าเพื่อนทนไม่ไหวแล้ว นายดิวก็เร่งมือเร็วขึ้นกว่าเดิม
คราวนี้นายภพมีสีหน้าเหยเก แอ่นตัว ครวญครางออกมาแทบจะไม่เป็นภาษา
"อ่า อูย โอ๊ะ โอย ควยกูจะแตกแล้ว อ่าาาาา"
ไม่ทันขาดคำ น้ำกามสีขาวขุ่นก็ทะล้นทะลักออกมาจากปลายลำควยชองหนุ่มล่ำราวกับภูเขาไฟระเบิด
เปรอะเปื้อนไปทั่วทั้งหน้าและตัวของสองหนุ่ม ส่งกลิ่นคาวคละคลุ้งไปหมด

นายภพซึ่งเพิ่งเคยน้ำแตกเป็นครั้งแรกถึงกับหมดแรงเข่าอ่อน ต้องทรุดตัวลงมาจนนายดิวต้องเขาไปประคองเอาไว้
หนุ่มล่ำซบหัวกับไหล่ของหนุ่มหน้าใสแล้วกระซิบที่ข้างหูเพื่อนอย่างอ่อนแรง

"ไอ้ดิว กูเป็นอะไรก็ไม่รู้ เหมือนมันจี๊ดในสมอง แล้วตอนนี้ก็เบลอไปหมด แล้วทำไมในควยกูมีหนองออกมาเต็มเลย พากูไปโรงบาลที"

"นี่มันน้ำว่าวไม่ใช่หนอง แล้วไอ้ที่นายรู้สึกแบบนั้นมันเรียกว่าความเสียว
ขืนไปโรงบาลตอนนี้สิ ทั้งหมอพยาบาลคงได้ฮากระจายแน่" นายดิวอธิบายพร้อมกับกลั้นหัวเราะ

"ยินดีด้วย น้องชายนายปกติดี ทีนี้ไปล้างตัวใส่เสื้อผ้าซะ ถึงเวลาต้องเรียนพิเศษวิชาสุขศึกษาแล้ว"

tjkung

ข อ บ คุ ณ ค รั บ

kabuki

สุดยอดมาก

audiwoods

ภพอ่อนหัดจริงนะ

Tedap

ขอบคุณครับ

pai_2552

ขอบคุณครับ

ppp1223

ชอบมากเลย รอติดตามนะครับ

pron

ชอบมากครับรอติดตาม

yymomo

ขอบคุณครับ

waterboy

ขอบคุณ​มาก​นะ​ครับ

minone

ขอบคุณ​มาก​นะ​ครับ​ รอ​ตอน​ต่อไป​นะ​ครับ​

peemzaza

น้ำหนองสีขาว..คงจะมากเพราะครั้งแรก..อิอิ

guide01

ขอขอบคุณมากครับ

Bostinian

รอติดตามนะครับ

muumix

ถูกเด็กหน้าหวานสอนเข้าให้เสียแล้ว

Thamatan

สนุกดีครับ

mojimaru

ขอบคุณครับ

wanaffan007

สนุกคับ

kaki

เรื่องนี้อยากดูมากเรยครับ

kai234

น่ารักดีนะ