|
จากเหตุการณ์วันนั้น...นรากรกับภูริเชษฐ์ไม่ได้คาดคิดหรือติดใจอะไรเกี่ยวกับเลขาฯ ของพวกตน สำหรับนรากรไม่ได้ติดใจสงสัยอะไรในพฤติกรรมของลูกน้องเพราะหลังจากเซ็นสัญญากับภูริเชษฐ์แล้วงานก็ดูจะวุ่นมากขึ้นทั้งการติดต่อกับลูกค้า การรับงานระหว่างบริษัทต่อบริษัทโดยเฉพาะชาวต่างชาติที่เป็นลูกค้าประจำของภูริเชษฐ์ที่พักหลังได้เข้ามาติดต่อกับชายหนุ่มมากหน้าหลายตาทำให้บางครั้งเขาก็ต้องไปต้อนรับร่วมกับชายหนุ่ม
/ v/ k6 }- x. V4 U+ p- i( q1 ?
ถึงกระนั้นแม้ไม่ค่อยได้สังเกตพฤติกรรมลูกน้องสองคนแต่ก็อดแปลกใจเล็กน้อยไม่ได้กับพฤติกรรมลับ ๆ ล่อ ๆ ของลูกน้องโดยเฉพาะเวลาเข้าห้องน้ำตามโรงแรมหรือห้างสรรพสินค้า ร้านอาหาร พร้อมกันไอ้เจ้าสองคนจะไม่ยอมยืนฉี่ที่โถพร้อมกับเขา ทั้งที่ตามปกติแล้วอะไร ๆก็เคยเห็นและดูดเลียกันมาหลายต่อหลายครั้งแล้ว แต่ก็แค่เก็บอาการสงสัยไว้ในใจเงียบๆ โดยไม่ได้เรียกมาซักถามอะไรและไม่ได้เรียกมาใช้บริการด้วยเพราะจากวันนั้นที่เจอภูริเชษฐ์อัดเข้าไปเป็นสามสี่ชั่วโมงติด ๆ กันทำให้ร่องตูดระบม นั่งถ่ายแทบไม่ได้เลย วันไหนเงี่ยนจัดจริง ๆก็อาศัยภรรยาที่บ้านพอเป็นที่แก้ขัดไปพลาง ๆ ระหว่างปรับปรุงสนามรัก ' c8 x6 \; P) J
อีกอย่างที่ไม่เรียกใช้บริการสองหนุ่มเพราะไม่อยากให้มันว่าตนเองไปทำอะไรมาบ้างซึ่งอาจไม่เป็นผลดีกับภูริเชษฐ์ผู้ที่ตนรักและนับถือมาก ๆ คนหนึ่ง ฝ่ายภูริเชษฐ์ตั้งแต่วันนั้น เขาก็ไม่ต่างจากนรากรมากนัก แทบไม่มีเวลาสนใจอะไรอื่นทั้งสิ้นนอกจากงานและงานที่จังหวะจะเข้ามาก็เข้ามาจนแทบล้นมือเลยทีเดียว วัน ๆจึงเคร่งเครียดอยู่กับการทำงานอย่างเดียวจนไม่มีเวลาเป็นตัวของตนเองกว่าจะถึงบ้านก็ทำได้แค่ยื่นหน้าไปจูบลาภรรยาแล้วก็หลับเป็นตายตื่นเช้าทักทายกับลูก ๆ นิดหน่อย ก็ขับรถออกมาทำงาน 5 n1 A* z9 ~0 F) n+ b3 d& d
แต่ถึงกระนั้นก็พอสังเกตได้ถึงความผิดปกติของเลขาฯสาวเหมือนกันเห็นหล่อนเคร่งเครียดไปกว่าที่ผ่านมา แต่งตัวเรียบร้อยขึ้นแต่เขาก็ตระหนักได้เพียงว่าหล่อนคงตกอยู่ภาวะเอียงอายที่อุตส่าห์เข้าไปเสนอเขาถึงห้องนอนแล้วแต่เขากลับเลือกปฏิเสธไม่ยอมตอบสนองหล่อน ...เย็นวันหนึ่งหลังจากเลิกงานแล้วนฤมลยังนั่งทำงานที่ค้างคาอยู่ แต่ดูเหมือนสมาธิในการทำงานในระยะหลัง ๆของเธอจะหายไปหมดตั้งแต่เกิดเรื่องคราวนั้น มักนั่งเหม่อลอยตกอยู่ในห้วงภวังค์ความคิด ความรู้สึกที่สับสนของตนเองเมื่ออยู่ตามลำพัง - ?( [; S5 Z5 `1 i1 @
หล่อนจะตกอยู่ในห้วงภวังค์นั้นนานขนาดไหนไม่อาจทราบได้..เหลือบตาขึ้นมองก็พบเงาตระหง่านร่างสูงโปร่ง สง่าไปด้วยด้วยเสน่หาของบุรุษเพศราวกับจะมีวิญญาณของเจ้าพ่อประโลมโลกีย์เข้ามาสิงสถิตในร่างงามสง่านั้นยืนกอดอกก้มลงมามองที่เธอด้วยสายตาเป็นประกายคมลึกยากที่จะอ่านความหมายอยู่ก่อนแล้ว ต่างฝ่ายต่างสบตากันและกันเงียบๆ เพราะตั้งแต่เกิดเรื่องคราวนั้นแทบไม่ได้คุยกันเป็นกิจจะลักษณะเลย และในระยะหลังเขาคนนั้นมักออกไปติดต่อลูกค้าเพียงลำพังหรือไม่ ก็ออกไปพร้อมกับคุณนรากร * G& p5 c; i' `9 `2 f8 g$ e$ U/ @
“ยังไม่กลับบ้านอีกเหรอ...นี่ก็ดึกมากแล้วนะเลยเวลาเลิกงานมาหลายชั่วโมงแล้วด้วย” เขาเอ่ยขึ้นเบาๆ หญิงสาวเหลือบขึ้นมามองตามเสียงอย่างอึดอัดใจก่อนจะตอบเสียงเบา ๆ “งานยังค้างอยู่นิดหน่อยนะค่ะยังไม่เสร็จ” ภูริเชษฐ์ยิ้มให้อย่างมีเมตตาตามประสาเจ้านายกับลูกน้อง “เอาไว้มาทำพรุ่งนี้ก็ได้นี่ครับใครไม่รู้จะหาว่าผมใช้งานลูกน้องล่วงเวลา” “ไม่เป็นไรค่ะเพราะงานนี้สำคัญมาก ๆ ฉันต้องรีบเคลียร์ให้เสร็จ” เสียงหญิงสาวยังตอบเบาๆ เช่นเดิม พร้อมกับก้มหน้าดูงานที่ค้างอยู่ ทั้งที่ไม่มีสมาธิสักนิดเดียว 2 d3 C3 L# x9 O& i
“ตั้งแต่วันนั้นเราแทบไม่มีโอกาสได้คุยกันเลยนะผมขอโทษที่ตอบสนองคุณไม่ได้” “แต่สิ่งที่คุณเลือกทำมันทำให้ฉันนิยมและนับถือคุณมากขึ้นภู อย่าวิตกกังวลกับฉันเลย” เขาก้มหน้าลงไปจ้องตาที่พยายามหลบนั้นกระทั่งจ้องประสานตาสนิทพร้อมกับรอยยิ้มให้ แต่ร้อยยิ้มชนิดนั้นทำให้หัวใจอันหนักอึ้งด้วยปัญหาของหญิงสาวผู้ที่ต้องอยู่กับความทุกข์ตลอดหลายสัปดาห์ผ่านมามีกำลังใจมากขึ้น / d0 Q# P$ b1 n% J, t+ p* N- \
“ไม่คิดไม่ได้หรอก...มล..คุณเป็นคนก่งและน่ารักนะผมเชื่อว่าสักวันคุณคงเจอผู้ชายที่รักและเห็นค่าในตัวคุณ” “คงไม่มีวันนั้นแล้วล่ะค่ะ” “อย่าพูดปิดโอกาสประตูหัวใจตนเองแบบนั้นสิคุณต้องให้โอกาสตนเองบ้างนะ งานนี้ก็ไม่ต้องโหมทำทั้งวัน ทั้งคืนเหมือนที่ผ่านมาหรอกเดี๋ยวผมจะเฉลี่ยให้คนช่วยทำบ้าง” “คุณเป็นผู้ชายที่ดีจริงๆ ภู ฉันไม่คิดว่าจะเจอผู้ชายที่ดีแบบคุณอย่างนี้” น้ำเสียงปนสะอื้นขณะกล่าว
9 ^1 {3 T( g- A/ w3 e$ h
“ก็ไม่ดีอะไรนักหรอกผมก็เหมือนผู้ชายทั่วไปนั่นแหละ แต่หน้าที่การงานและความบ้าเกียรติ บ้าอำนาจของตนทำให้ผมดูแผกออกไปเท่านั้นเอง” “คุณดีจริง ๆ ภูคุณไม่เคยคิดฉวยโอกาสจากผู้หญิงที่คลั่งไคล้ในตัวคุณเลย” เขาคงยิ้มละไมอยู่เช่นเดิมยิ้มอย่างเข้าใจความรู้สึกของหญิงสาว “ไม่มีประโยชน์ที่เราจะมาพูดเรื่องนี้กันอีก” “ฉันขอถามคุณคำถามเดียว..ฉันจะไม่รบกวนเวลาคุณเลยภู..” “ว่ามาสิน้องสาว..” “ถามจริงๆในสายตาของคุณ คุณเห็นฉันเป็นผู้หญิงอย่างไร?ดอกทองมากไหม?”
& m A+ ]( x% u |
เขารู้สึกตกใจกับคำพูดหญิงสาวเหมือนกันแต่ก็ยังยิ้มละไมเต็มใบหน้าขณะตอบคำถาม “ผมคิดว่าคุณเป็นผู้หญิงที่มีเสน่หานุภาพแรงมากๆ ทั้งสวยและเก่ง และผู้หญิงสวยและเก่ง มักหาไม่ได้ง่าย ๆ นักหรอกปัจจุบันนี้” “แต่คุณก็ไม่ชอบ” “ก็ไม่แน่นักหากผมไม่ติดว่าตนเองมีภรรยาแล้ว และคุณเป็นลูกน้องของผม อย่าพูดเรื่องนี้เลยจะทำให้คุณไม่สบายใจเปล่า ๆ” “แล้วทำไมล่ะ” “ถ้าคุณคิดเรื่องนั้นก็ขอให้เลิกคิดเสียเถอะ ผมต้องการเป็นเจ้านายที่น่าเกรงขามและเคารพในสายตาลูกน้องพนักงานของผมทุกคน แม้กระทั่งพนักงานเก็บขยะหรือล้างห้องน้ำผมไม่กลัวว่าต้องผิดศีลธรรมเพราะนอกใจภรรยาหรอกหากมันจะผิดเพราะได้สัมผัสกับไฟราคะอันน่าเสน่หาอย่างคุณแต่ผมเสียดายความเชื่อมั่น ความศรัทธา ความเคารพของพนักงานผมทุกคนที่เขามอบให้ผมเสียดายยิ่งกว่าชีวิตผมเสียอีก ถึงพวกเขาอาจจะไม่รู้ แต่ผมก็รู้อยู่แก่ใจตนเอง” 9 z7 ^8 v+ E+ d8 M3 f6 q
“ทั้ง ๆที่คุณก็เจ้าชู้และนอกใจภรรยากับหญิงอื่น ๆที่เข้ามาเกี่ยวสัมพันธ์กับคุณงั้นหรือคะ” นฤมลกล่าวเสียงแผ่วต่ำปรางหางตามองหน้าเขาอย่างค้นหา “มันคนละอย่างกันมลคุณเป็นผู้หญิง คุณไม่มีวันเข้าใจความรู้สึกของผู้ชายเรื่องนี้หรอก” “ภรรยาคุณโชคดีมากนะภู..” “ก็ไม่แน่เธออาจโชคร้ายก็ได้ที่ได้ผมเป็นสามี แต่ไม่ว่าผมจะมีนิสัยส่วนตัวอย่างไร? สิ่งหนึ่งที่ผมสามารถบอกคุณได้คือผมรักภรรยาผมมากและเธอก็รักผมมากเหมือนกันและผู้หญิงเมื่อได้อยู่กับชายที่เธอรักและรักเธอเธอก็พร้อมที่จะเสียสละความสุขเล็ก ๆ น้อย ๆของตนเพื่อสามีที่ตนรักนั้นได้อย่างน่าประหลาดเลยล่ะ” กล่าวจบเขาก็เดินผ่านร่างนั้นเข้าไปในห้องทำงานของตนเพื่อเอาเอกสารสำคัญที่ทำให้เขาต้องขับรถย้อนกลับมาเอาทั้งที่ความจริงน่าจะกลับถึงบ้านไปหาลูกและเมียได้แล้ว
0 b/ C: ^3 f7 H4 ~6 g6 n# K
ระหว่างอยู่ในห้องทำงานเสียงโทรศัพท์มือถือของเขาดังขึ้น กดดูเบอร์ เห็นว่าเป็นใครจึงกดรับ “หวัดดีอากรมีธุระอะไรสำคัญกับผมหรือเปล่า” “ผัวเมียกันต้องมีธุระด้วยเหรอถึงจะโทร.มาได้” “อย่าล้อเล่นนะอา..เดี๋ยวผมก็ตัดสายทิ้งหรอก มีอะไรก็ว่ามา” “พรุ่งนี้มีธุระสำคัญอะไรหรือเปล่าอาอยากชวนไปทานข้าวหน่อย” “ทานข้าวอย่างเดียวนะอา..” “ไม่ทานอย่างเดียวหรอกลูกค้าของอาเขามีปัญหาครอบครัวนิดหน่อย เลยอยากให้อาออกไปเป็นเพื่อนแต่อาเห็นว่าอยากให้ภูได้รู้จักเขาบ้าง จึงโทร.นัดแนะชวนเขาออกไปทานข้าวด้วยแล้วก็โทร.มาชวนภูนี่แหละ”
$ U6 u5 o E' p, w2 C% A- s8 ?
“ถ้าผมไม่ไปล่ะ..เพราะมันเป็นลูกค้าอานะไม่ใช่ลูกค้าผม ผมอยากอยู่บ้านบ้างเสาร์ – อาทิตย์ไม่ได้อยู่บ้านเล่นกับลูก ๆ มาหลายอาทิตย์แล้ว” “เถิดนะไปเป็นเพื่อนอาหน่อย ภูก็รู้อาไม่ค่อยเก่งภาษาฝรั่งเศส เขามีปัญหา ถ้ามีคนคุยรู้เรื่องไปนั่งเป็นเพื่อนด้วยคงช่วยเขาได้เยอะ” “แล้วเลขาฯสุดสวาทสองคนของอาล่ะ ไม่เรียกใช้บริการเหรอ” “ไอ้ห่าจวกสองตัวพักหลังนี้มันกลับใจหรือเปล่าไม่รู้ ไม่ยอมให้อาเข้าใกล้เลย หลบหน้าได้เป็นหลบขนาดว่าเข้าห้องน้ำ อาจะดูKมันช่วยปลุกอารมณ์ตนเองช่วงทำงานเครียด ๆ หน่อยมันดันเสือกเดินเข้าห้องน้ำไม่ยอมยืนฉี่ตรงโถเลย คงกลัวอาเห็นKมันแข็งแล้วเกิดอารมณ์ชวนมันไปเย็ดหรืออย่างไรไม่รู้” “อาก็ถนอมหน่อยแล้วกันเดี่ยวไม่มีให้กินนะ” เอ่ยกล่าวแซวแกยิ้มๆ
- {9 Q. v: G& D( D, W; S/ p- S
“ไม่ต้องมาพูดดีเลยคนที่อาอยากให้กิน ได้กินเราแล้ว ทำเหมือนไม่เคยได้กิน คิดแล้วน่าเจ็บใจจริง ๆ” เสียงตัดพ้อดังมาตามสาย “ถ้าอดอยากจริง ๆจะสงเคราะห์ให้...” น้ำเสียงเต็มไปด้วยเลศนัย “อย่ามัวแต่พูดเล่นเลยพรุ่งนี้วันเสาร์นัดเจอที่ไหนล่ะ” เมื่อได้รับทราบการนัดหมายเขาก็วางสายหยิบเอกสารเดินออกมาปิดไฟ ปิดประตู ปรากฏว่าหญิงสาวได้กลับไปแล้วยิ้มที่มุมปากอย่างหวังว่าเธอจะนำสิ่งที่เขาพูดไปคิดบ้าง & n. X! Z$ ?* l( N# ^
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2019-10-19 16:54:22
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2019-10-19 18:55:33
โพสต์ 2019-10-19 19:01:41
โพสต์ 2019-10-19 20:46:21