เรื่องราวของเจ้าเติร์ก 10 (กึ่งความสุข)

Elenai

เนื้อหาในตอนที่ 9 ตามลิงค์ http://www.g4guys.com/forum.php? ... 5844&fromuid=155129

                เจ้าเติร์กเฟิร์ส เคน เอก เตอร์ และเจมส์พากันเดินมาถึงห้องศิลปะที่มีกองสัมภาระต่างๆของพวกมันวางกระจัดกระจายอยู่ทั่วห้องทำเอาเฟิร์สเอ่ยปากสั่งทุกคน “เห้ย พวกมึงช่วยกันเก็บของกันก่อนปะ แม่งรกโครตแล้วมึงไอ้เอก ไอ้เคน เดี๋ยวมึงมาช่วยกูยกเอาพวกโต๊ะเขียนแบบห้อง B ที่อยู่หลังตู้ล็อกเกอร์นี้ด้วย” “ยกไมวะไอ้เฟิร์สมึงนี่ชอบหางานให้พวกกูทำอยู่เรื่อย” “ไอ้เอก ! นี่กูอุตสาห์จะจัดที่ให้พวกเราได้นั่งดื่มกันชิลๆโดยไม่ต้องกลัวใครมาเห็น เกิดครูหรือใครคนอื่นมาเห็นเข้าล่ะก็มีหวังงานเข้ากันพอดี” “เอ่อๆ ได้ๆ เดี๋ยวเคลียร์ตรงนี้เสร็จแล้วค่อยไป มึงเองก็มาช่วยกันเก็บตรงนี้ก่อนไอ้เฟิร์สอย่ามัวแต่ยืนเฉยๆ ข้าวของมันคงเดินกลับเข้าที่ได้เองหรอกมั้ง” “โห่ไอ้เอก นี่มึงย้อนใส่เพื่อนมึงแบบนี้หรอวะ” “ก็เพราะเป็นเพื่อนมึงนี่แหละถึงได้ย้อนใส่มึงอยู่เนี่ยมา มา”  เจ้าเติร์กที่กำลังง่วนเก็บกระป๋องสีใส่กล่องเหล็กอยู่คนเดียวนั้นเองเจมส์เดินตรงเข้ามาพร้อมกับเอ่ยปาก “พี่เติร์ก ให้ผมช่วย!!” “อื้มมมมไม่เป็นไรเจมส์ พี่ว่าเจมส์ไปช่วยพวกพี่เค้าเก็บม้วนผ้าตรงโน้นดีกว่าน้อง” “ตรงโน้นมีคนช่วยเยอะแล้วพี่ แต่ตรงเนี้ยผมว่าคงต้องให้อีกคนช่วยน้าพี่”เจมส์ก้มมองเติร์กพร้อมกับยักคิ้วใส่ “หรอออต้องการคนช่วยใช่ปะ ถ้างั้นเจมส์เห็นพวกถังสีเพ้นท์ผ้าตรงนั้นไหม” “ครับพี่เติร์ก” “เจมส์ช่วยสงเคราะห์มันกลับไปอยู่ในตู้เหล็กตรงนั้นหน่อยน้อง” “จัดไปครับพี่”  เจมส์รีบหันไปหิ้วถังสีที่วางเรียงรายบนพื้นห้องพร้อมกับเดินหิ้วถังสีดังกล่าวไปใส่ที่ตู้เหล็กอย่างรวดเร็ว ในขณะที่เจมส์กับเติร์กกำลังช่วยกันเก็บของกันอยู่นั้นเตอร์ที่กำลังม้วนๆผ้าอยู่ไม่ไกลได้เหลือบไปเห็นทั้งสอง มันถึงกับรีบสะกิดเคนที่กำลังนั่งม้วนผ้าอยู่ข้างๆมันให้หันไปมองเจ้าเติร์กกับเจมส์ทันใด “ไอ้เคนๆ นี่มึงคิดเหมือนกูป่าววะกูว่าน้องยัยเจนแม่งต้องแอบชอบไอ้หน้าหล่อแน่นอนว่ะ” เคนคิ้วขมวดด้วยความสงสัย“มึงหมายถึงชอบแบบแฟนน่ะหรอ” “ก็เออดิวะแม่งดูไม่ออกไง มึงไม่สังเกตหรอวะ ว่าไอ้เจมส์เวลามันอยู่กับไอ้หน้าหล่อแม่งทำตัวกระบิดกระเบียนยังกะผู้หญิงอ่อยผู้ชายทั้งท่าทางและสายตาดูไงๆแม่งก็ฟ้องว่ะว่ามันใช่” “โอ้โหไอ้เตอร์นี่มึงสังเกตเห็นถึงขนาดเลยหรอวะ กูแม่งไม่ยังจะรู้ลึกเหมือนมึงเลย”เตอร์ถึงกับยกมือขึ้นไปตบหัวของเคนเบาๆ “โอ๊ย!!ไรวะเนี่ยเชี่ยเตอร์ ตบหัวกูทำไมวะ” “มึงเองก็น่ารู้ลึกกว่ากูดิมึงคบยัยเจนอยู่ไม่ใช่หรอ แม่งไม่ลองถามๆมันดูหน่อยวะ ว่าไอ้เจมส์มันยังไงกันแน่” “เฮ้อ เจนมันก็นะกูก็รู้แค่ว่าเจนกับน้องของมันไม่ค่อยกินเส้นกันเท่าไหร่คุยกันไม่กี่ทีก็ทะเลาะกันล่ะ กูเห็นล่ะอดสงสารน้องมันไม่ได้เหมือนกันแม่งชอบโดนเจนข่มตลอด กูว่าที่มันเป็นตุ้งติ้งแบบนี้อาจเป็นเพราะมันถูกกดดันมาโดยตลอดมั้งบางทีมึงอาจคิดมากไปก็ได้ไอ้เตอร์” “มึงนี่แม่งอีกคนล่ะติดเชื้อนิสัยโลกสวยมาจากไอ้เติร์กรึไงวะตุ้งติ้งแบบนั้นเป็นใครก็มองว่าไม่แมนต่อให้เป็นผู้ชายเรียบร้อยแค่ไหนก็คงไม่ทำแบบไอ้เจมส์หรอกมึงว่าปะไอ้เคน” “เออๆว่าแต่มึงจะไปอะไรกันนักหนากับไอ้เจมส์ ถึงมันจะเป็นจริงอย่างที่มึงว่าแต่มันก็ใช่ว่าเป็นคนไม่ดีนิ” “กูไม่ได้จะอะไรกับไอ้เจมส์มันนักหรอกแต่กูห่วงไอ้เติร์กมากกว่า มันก็เพื่อนเราป่าววะ คนอย่างไอ้เติร์กแม่งไก่อ่อนกับเรื่องอย่างว่าอยู่แล้ว  กูกลัวว่ามันจะโดนน่ะสิ!!” “โดนไรหรอวะ พูดซะกูคิดไปไกล??” “ก็โดนเหมือนกับไอ้ยูโรนั่นไงมึงจำไม่ได้หรอวะ” “เออกูจำได้ แต่มันก็ไม่ขนาดนั้นหรอกมั้งอีกอย่างไอ้เติร์กมันก็ไม่ได้ทำตัวเหมือนไอ้ยูโรอยู่แล้วกูว่าคงไม่มีทางทำไรแบบนั้นแน่นอน” “กันไว้ดีกว่าแก้เว้ย ไอ้เคน กูไม่อยากเห็นเพื่อนอย่างเติร์กต้องออกไปอีกคนเหมือนไอ้ยูโรมึงเองก็คอยจับตาดูไอ้เจมส์หน่อยล่ะกัน เพราะมึงอยู่กับยัยเจนบ่อยๆ” “เอ่อได้ๆ ปะมึงไอ้เตอร์พวกไอ้เฟิร์ส กับคนอื่นๆเก็บของในห้องกันจนจะเสร็นกันแล้วกูว่ามึงไปเอาเหล้าราคาแพงของมึงมาเหอะ  กูอดใจอยากจะกรึบๆไม่ไหวแล้วนึกขึ้นเมื่อไหร่ทำเอากูน้ำลายสอตลอด” หลังที่เคลียร์เข้าของที่ห้องศิลปะกันจนหมดแล้วไอ้เฟิร์สกับเพื่อนๆของมันได้เอาโต๊ะไม้ 6 ตัวมาวางต่อกันเป็นกลุ่มอยู่ตรงในห้องเขียนแบบถัดเข้าไปด้านในของห้องศิลปะ เพื่อหลบเร้นสายตาจากคนนอกที่จะเข้ามาเห็นในสิ่งที่ไม่ควรซึ่งหลังจากทุกคนนั่งประจำที่กันพร้อมจัดชุดกับแกล้ม เช่นลูกชิ้น  เนื้อโกเบย่างที่ซื้อจากงาน และขนมหลายชนิดที่ถูกจัดใส่จานพลาสติกวางเรียงรายอยู่บนโต๊ะพร้อมกับแก้วพลาสติกของแต่ละคนไม่นานนักเตอร์เดินถือ Glenfiddich 2 ขวดใหญ่ด้วยมือคนละข้างเดินตรงมาที่โต๊ะทำเอาพวกคอเหล้าอย่างพวกไอ้เฟิร์ส ไอ้เคน ไอ้เอก ถึงกับตาลุกวาวด้วยความตื่นเต้นและตกตะลึงจนส่งเสียงร้องเชียร์ให้เตอร์รีบเปิดฝาขวดทันใด“ เฮ้ยพวกมึง 3 คนใจเย็นดิ นี่ Glenfiddich อายุ 20 เชียวนะมึง กูว่าก่อนที่มันจะลงคอพวกมึงนะ พวกมึงลองนั่งมองพิจารณาก่อนของดีราคาแพงอย่างงี้มันจะได้แลดูมีคุณค่าขึ้นไปอีกไง”ไอ้เคนถึงกับทำหน้าเบี้ยวด้วยความใจร้อน จนมันรีบเอ่ยปากพูดออกมา “โห่ยยยไอ้เตอร์ลีลานักนะมึง จะมานั่งมงนั่งมองไรวะพวกกูคนนะเว้ยไม่ใช่เทวดาที่จะมานั่งจ้องแล้วอิ่มทิพย์กัน  มึงรีบเปิดฝาขวดแล้วเทมาเลย อย่าลีลา เอ้าพวกเราพร้อมกันเว้ยเทเลยเทเลยเทเลย”เสียงรบเร้าของทุกๆคนทำให้เตอร์ถึงกับใจอ่อนจนมันต้องทำตามคำรบเร้าของทุกคนอย่างว่าง่าย“พวกมึงนี่นะ ทำใจร้อนเป็นเด็กๆไปได้ มามา” เตอร์เดินถือขวดเดินไปรินเทใส่แก้วพลาสติกของแต่ละคนที่ถืออยู่มือและในระหว่างที่มันกำลังเทเหล้าให้ไอ้เคนอยู่นั่นเอง มันได้เหลือบไปเห็นไอ้เอกหยิบโซดาขวดจากกระติกแช่ของมันพร้อมกับถุงน้ำแข็งที่ซื้อจาก7-11ขึ้นมาวางบนโต๊ะทำเอาเตอร์ถึงกับร้องทักขึ้นมาอย่างรวดเร็ว “ไอ้เอกนั่นมึงทำไรวะ”  เสียงของเรียกของเตอร์ทำเอาไอ้เอกถึงกับสะดุ้ง “ก็โซดากับน้ำแข็งไง!! เอามากินผสมกันมึงจะให้พวกกูแดกกันเพียวๆเลยรึไงวะ” “มึงหยุดเลยไอ้เอก นี่วิสกี้ราคาแพงนะมึงไม่ใช้เหล้ากระจอกๆมึงนี่ไม่รู้จักของดีชั้นเลิศซะล่ะ เอาของแบบนั้นมากินผสมกันแล้วมันได้ประโยชน์ไรวะแม่งก็กลบรสชาติของวิสกี้หมดน่ะสิ เอาโซดากับถุงน้ำแข็งลงเก็บก่อนเลย ยังไงแก้วแรกกูจะให้พวกมึงแดกกันเพียวๆก่อน” ฟืดดดดดดเสียงสูดหายใจยาวๆของเคนดังขึ้นจนเตอร์ที่ยืนหันหลังให้กับมันอยู่นั้นถึงกับต้องหันมาดู“ทำไรของมึงวะไอ้เคน” เตอร์จ้องมองหน้าเคนที่กำลังยิ้มเคลิ้มด้วยความสุข“ไอ้เตอร์ วิสกี้มึงนี่แม่งกลิ่นโครตหอมว่ะ ฟืดดดดนี่มันสวรรค์ชัดๆ กลิ่นผลไม้อ่อนๆที่ลอยขึ้นมานี่มัน อ่าหหหห โครตฟินเลย นี่สินะสมแล้วที่เป็นเหล้าแพงจากเมืองนอก” “ขนาดนั้นเชียว  แล้วมึงล่ะไอ้หน้าหล่อจะให้กูรินให้เยอะๆเหมือนของไอ้เคนไหม” “งั้นรินให้กูสักครึ่งแก้วล่ะกันเชี่ยเตอร์นี่กูเพิ่งเคยกินน่ะนะ ไม่รู้ว่ารสชาติจะเป็นไงบ้าง??”  “มึงดูปากกูไอ้หน้าหล่อ ถ้าติดใจรับรองหลงรักเลย ฮ่าๆ แล้วเจมส์ล่ะ จะเอาเยอะไหม” “ผมขอเหมือนของพี่เติร์กครับพี่เตอร์ ผมก็เพิ่งจะเคยกินครั้งแรกเหมือนกันพี่” “หรอ  งั้นพวกมึงสองคนเวลาดื่มก็ค่อยๆจิบลิ้มรสเหมือนจิบไวน์ก่อนล่ะพอปากเริ่มชินแล้วค่อยยกดื่มเหมือนดื่มเหล้า” “โอ้โห แหะทีเรื่องแบบนี้เนี่ยมึงดูพริ้วกว่าตอนเรียนซะอีกนะเชี่ยเตอร์” “ก็นะ อะไรที่คนเรามันชอบมันก็ไปได้ไว มึงเองก็หัดทันโลกซะบ้างไอ้หน้าหล่อ  ค่อยกินล่ะ เดี๋ยวกูมานั่งด้วยไปหาไอ้เอกแปป” หลังจากเตอร์เดินจากไปเจ้าเติร์กหันไปคุยกับเจมส์ที่กำลังยกแก้วขึ้นมาดมๆพร้อมกับทำหน้าแหยๆ“โหเจมส์นี่ถามจริง เพิ่งกินครั้งแรกใช่ปะเนี่ย” “เอิ่มมม แฮร่ๆ ก็นะครับ พี่เติร์กรู้ได้ไงอะครับ” “ก็ดูทำหน้าเข้าให้ สรุปแล้วที่ผ่านมานี่เก๊กว่ากินเป็นว่างั้น” “ป่าวนะพี่ ผมก็เคยกินนะแต่กินเข้าไปแล้วผมอ้วกน่ะพี่แต่ผมก็อยากลองจริงๆนะพี่อันนี้พูดจริงไม่ได้เก๊ก” “แล้วที่เจมส์เคยกินมานี่เหล้ายี่ห้อไรอะน้อง” “ก็ไม่เชิงเป็นเหล้าแรงๆนะพี่ ผมดื่ม สปายน่ะ ได้สักพักก็อ้วกเลย” “แล้วแบบนี้จะไหวไหมนิ งั้นน้องลองจิบๆตามที่พี่เตอร์บอกไว้เมื่อตะกี้ล่ะกันและถ้าเจมส์ไม่ไหวอย่าฝืนดื่มต่อครับ” “โอเคครับพี่งั้นก็มะพี่ชนแก้วกับผมหน่อย” เจมส์ยกแก้วของมันขึ้นมาชนกับแก้วของเจ้าเติร์กก่อนที่ทั้งสองจะยกดื่มเข้าปากไปพร้อมๆกัน รสชาติอ่อนกลมกล่มและกลิ่นหอมละมุนของ Glenfiddich ทำเอาทุกๆคน ณ ที่นั้น ต่างพากันติดใจและหลงใหลในรสชาติกันอย่างเปี่ยมล้นจนทุกคนเห็นพ้องกันที่จะดื่มเพียวๆแก้วแล้วแก้วเล่า  ฤทธิ์ของแอลกอฮอร์ต่างทำให้ทุกๆคนเริ่มมึนเมาเคลิ้ม เลยทำให้บทสนทนาในวงเหล้าที่แลดูธรรมดาในตอนแรกๆค่อยๆกลายเป็นเรื่องสนุกตื่นเต้น และเร้าใจ ซึ่งสร้างเสียงหัวเราะและอรรถรสให้กับทุกคนได้เป็นอย่างยิ่งระดับวิสกี้ในขวดแรกค่อยๆลดลงๆจนหมดไปในที่สุดและต่อด้วยขวดที่สองเจ้าเติร์กที่ดื่มจนหน้าขาวๆของมันเปลี่ยนเป็นสีแดงอมชมพูลามไปจนถึงใบหูมันหันมามองเจมส์นั่งที่กุมขมับอยู่ข้างๆมัน “ไงเจมส์  พอแล้วหรอ อีกปะ อีกไหมน้อง วิสกี้ยังเหลือเยอะนะ ช้าไม่ทันไอ้เฟิร์สกับไอ้เคนล่ะ”  เจมส์ค่อยๆหันมามองช้าๆ “ผมไม่ไหวล่ะพี่ ตอนนี้รู้สึกมวนท้องยังไงไม่รู้ครับเหมือนอยากจะอ้วกแต่ก็ไม่อยาก” “อ้าวหรอแล้วไหวไหมน้อง”“ผมไหวพี่แค่ไม่ค่อยสบายท้อง กันมึนๆที่หัวนิดหน่อย ว่าแต่พี่เหอะหน้าแดงเป็นเชอรี่เชียว”  “ฮ่าๆๆงั้นหรอ ไม่ขนาดนั้นมั้ง เอ่อไหนล่ะเหล้าของเจมส์ที่ว่าจะให้พี่ลองเหล้าไรนะ??”  “อ๋อเตกีล่าของผมน่ะหรอ  ตอนนี้เลยหรอพี่” “ก็ตอนนี้เลยสิเจมส์กำลังดีเพื่อนพี่คนอื่นๆก็จะได้กินด้วย มามาน้อง ไหนๆ” “เอางั้นเลยหรอรอแปปครับ” เจมส์ก้มลงไปเปิดกระเป๋าเป้ที่วางอยู่ข้างๆเก้าอี้มันเองระหว่างนั้นเองความคิดลึกๆของมันเองรู้ดีว่าถ้ามันเอาเหล้าของมันขึ้นมาในตอนนี้มันอาจถูกเพื่อนของเจ้าเติร์กอย่างเคนหรือเอก แย่งไปดื่มก่อนเจ้าเติร์กแน่นอนแต่ด้วยความพูดของเจ้าเติร์กที่เอ่ยกับมันเลยทำให้มันต้องทำตามด้วยความจำยอมมันเลยเอามือล้วงเอาเตลีล่าขวดใหญ่สีใสขึ้นมาจากกระเป๋าเป้ของมันก่อนที่จะยื่นให้กับเจ้าเติร์กไป“นี่ครับพี่เหล้าที่ผมว่า” เจ้าเติร์กถือขวดเตกีล่าพลิกไปมาเพื่อดูฉลากและโลโก้“นี่น่ะหรอ เหล้าจากแม๊กซิโกดูแล้วยังกะเหล้าขาวที่บ้านเราเลยนะเจมส์” “แต่มันรสชาติเข้มกว่านะพี่พี่จะลองไหมเดี๋ยวผมรินให้พี่เติร์กเลยครับ” เจ้าเติร์กถึงกับยิ้มและหัวเราะเบาๆ “ฮ่าๆ อ่าได้ๆๆๆ มามา” ขณะที่เจ้าเติร์กกำลังยื่นขวดเตกีล่าให้เจมส์นั้นเองเตอร์ที่นั่งกินกับแกล้มอยู่ข้างๆพร้อมกับดื่มวิสกี้ของมันไปพลางทันทีที่มันได้เห็นขวดเตกีล่าในมือของเจ้าเติร์ก “เห้ยหน้าหล่อ ไรวะนั่นน่ะ” “อ้อ เหล้าจากแม๊กซิโกน่ะ ของเจมส์น่ะ”  เตอร์ถึงกับรีบลุกขึ้นจากเก้าอี้ของมันและเดินเข้าดู “ไอยะนี่มันเตกีล่านี่หว่า เจมส์ นี่ของมึงจริงหรอวะ” “ครับพี่เตอร์ของผมเองครับ คือเออออเหล้าของพ่อน่ะ ผมเลยยยย…..” ไม่ทันที่เจมส์จะพูดจบเตอร์รีบใช้สองมือคว้าเอาขวดเตกีล่าจากมือของเจ้าเติร์กขึ้นมาชูเหนือศีรษะทันใด“เฮ้ย พวกมึง ของดีเว้ยยยยยย วันนี้ไอ้เจมส์แม่งมีเหล้าเตกีล่ามาร่วมวงกับพวกเราด้วย ดูท่าคืนนี้พวกเราได้แดกเหล้านอก 2 ยี่ห้อเลยว่ะสุดยอดดดดน้องเจมส์” เตอร์รีบเดินก้มตัวไปกอดคอของเจมส์ไว้แน่น เจมส์ที่รู้สึกเคืองๆเตอร์มันถึงกับพยายามเบือนหน้าหนีและดิ้นไปมาเล็กน้อยก่อนที่เตอร์จะเดินถือขวดเตกีล่าของเจมส์ไปตั้งไว้กลางโต๊ะที่ข้างๆขวด Glenfiddich ของมัน เจมส์หันมามองเจ้าเติร์กพร้อมกับทำหน้าบึ้ง “อดเลยพี่เติร์ก” เจ้าเติร์กที่เห็นเจมส์ทำหน้าไม่สบอารมณ์มันเลยยกเอามือตบเข้าทีไหล่ซ้ายเบาๆ “แบ่งๆกันเจมส์เหล้ามันต้องกินหลายคนสิ มันถึงจะอร่อยๆ มะมะ เจมส์กินกับแกล้มเล่นกับพี่ดีกว่าครับจะได้แฮปปี้ๆ” ไม่นานนักเตกีล่าที่วางอยู่กลางโต๊ะของเจมส์ถูกเอกและเคนเปิดออกพร้อมกับรินเทให้กับทุกคนยกเว้นเจมส์ที่เอ่ยปฏิเสธโดยให้เหตุผลว่าหากดื่มเยอะกว่านี้จะเมาและขับรถกลับบ้านไม่ได้ และขอนั่งกินกับแกล้มให้หายสร้างเมา  มันเลยนั่งดูเจ้าเติร์กกับเพื่อนๆของมัน ดื่มเตกีล่าที่มันกะตั้งใจซื้อมาให้เจ้าเติร์กเท่านั้นด้วยความรู้สึกผิดหวังนิดๆ “เห้ยพวกมึง ขอกูท้าว่ะ ถ้าใครดื่มเตกีล่าเพียวๆในแก้วนี้หมดรวดเดียวได้ล่ะก็กูให้100 หนึ่งอะ” เตอร์ลุกขึ้นยืนพร้อมกับยกแก้วพลาสติกใบใหญ่ที่มีเตกีล่าอยู่เต็มแก้วขึ้นให้ทุกคนดู เจมส์ที่ได้ยินเตอร์เอ่ยปากท้าทุกคนมันถึงกับตกใจเพราะมันนึกถึงคำพูดของพี่พาร์ทคนที่ขายเหล้าให้กับมันขึ้นในหัวทันที “นี่เป็นเหล้าสูตรผสมสารสกัดจากต้นโด่ไม่รู้ล้มแบบเข้มข้นนะน้อง เวลากินต้องกินทีละนิดล่ะถึงจะเมาแบบเคลิ้มๆได้  และก็อย่ากินครั้งล่ะมากๆเพราะแทนที่จะมึนเมา แต่ผลมันกลับทำให้เงี่ยนเอามากๆแน่นอน ระวังไว้ด้วยน้อง” เมื่อเจมส์นึกได้เช่นนั้นมันเลยรีบจะเอ่ยปากห้ามเตอร์ แต่ไม่ทันการเพราะเฟิร์สได้ลุกพรวดและตอบรับคำท้าของเตอร์ขึ้นทันควันเตอร์และคนอื่นๆถึงกับอึ้งในตัวเฟิร์สที่กล้าตอบรับคำท้าโดยไม่ลังเลจนไอ้เอกเอ่ยปากห้าม “ไอ้เฟิร์สมึงนี่เมาแล้วคึกนะ พอๆถ้ามึงแดกเพียวๆนั้นหมดแก้วมีหวังได้เมาเป็นหมาแน่นอนเป็นภาระต้องไปค้างที่บ้านกูอีก” “เฮ้ยไอ้เอกมึงนี่ใจแคบจริงนะมึงกูเพื่อนมึงนะเว้ย ทุกทีกุเมาก็ไปค้างบ้านมึงตลอด มึงจะบ่นทำไมวะ  มามาไอ้เตอร์เดี๋ยวกูโชว์สกิลเทพน้ำเมาให้พวกมึงดู”เฟิร์สรับแก้วเตลีก่าจากมือของเตอร์ก่อนที่มันจะยกแก้วดื่มเตกีล่าเพียวๆดังกล่าวลงคอไปอย่างรวดเร็วจนทำให้ทุกๆคนในวงเหล้าถึงกับอึ้งเงียบไปชั่วครู่ก่อนจะค่อยปรบมือขึ้นพร้อมกัน “เย็ดเข้ไอ้เฟิร์ส มึงดื่มหมดทีเดียวได้ไงวะ  รสแม่งเข้มจนบาดคอซะขนาดนั้น” เฟิร์สยื่นมือไปขยี้ผมเคนไปมา “บอกแล้วไงว่ากูเทพน้ำเมาระดับของมึงยังเวลต่ำเกินไปไอ้เคน ไงไอ้เติร์กมึงกล้าทำแบบกูไมวะ” เจ้าเติร์กยิ้มเจือนๆและพูดตอบกลับไปทันที “เอิ่มมมมไม่ล่ะไอ้เฟิร์ส กูยอมเลยอะ กูให้มึงชนะเลย” เฟิร์สยิ้มด้วยความภาคภูมิใจก่อนที่มันจะเดินไปหยิบแบงค์ร้อยจากมือของเตอร์ไม่นานนักเฟิร์สมันสัมผัสได้ถึงความร้อนที่พุ่งพล่านไปทั่วตัวและความรู้สึกงุ่นง่านที่ค่อยๆเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วจนท่อนลำของมันค่อยๆแข็งตัวขึ้นช้าๆจนอัดแน่นตุงกางเกงในแม้ว่ามันจะพยายามเบนความสนใจโดยการหันไปคุยกับคนอื่นๆแต่กระนั้นมันรู้สึกได้ถึงความเงี่ยนที่ก่อตัวขึ้นมาจากภายในจนมือไม้ของมั่นเริ่มสั่นเทาจนมันต้องรีบสะกิดเอกที่นั่งข้างๆมัน “อะไอ้เอก ไอ้เอก”เอกหันมามองหน้าเฟิร์สด้วยความงุนงง “ไรวะไอ้เฟิร์สดูทำหน้าทำตาเข้าให้ เห็นปะกูบอกแล้วไม่เชื่อว่าอย่าแดกๆ แม่งสั่นริกๆเชียว”“ไอ้เอก ห้องน้ำ ที่ตึกเก่ายังเขาเปิดให้ใช้ไหมวะ” “ไม่รู้ดิไมวะ” “กะกะกูปวดฉี่น่ะ สงสัยคงดื่มเยอะไปหน่อยเดี๋ยวกูขอตัวไปห้องน้ำแปปนะมึง” “ไมมึงไม่ไปเข้าที่ห้องน้ำตึกสังคมวะตรงโน่นไฟสว่างกว่าเยอะ ห้องน้ำที่ตึกเก่าไฟไม่ค่อยดีนะมึง และแถวนั้นไม่ค่อยมีคนไปด้วย มึงไม่กัวผีหรอวะ” “เอ่อช่างเหอะผีก็ผี ห้องน้ำตึกสังคมตอนนี้คนที่งานแม่งมาเข้าเยอะแน่นอน ใครจะไปรอไหววะ มีหวังได้ราดกันพอดี  เดี๋ยวกูมา” “อ้าวหรองั้นกูไปกับมึงด้วยกูก็ปวดเหมือนกัน” เจ้าเติร์กกำลังนั่งกดดูโทรศัพท์อยู่นั้น ทันทีที่เห็นไอ้เอกลุกไปพร้อมกับเฟิร์สมันถึงกับเอ่ยปากถาม “พวกมึงสองคนไปไหนกันวะ จะกลับแล้วหรอ” “ป่าว กูกับไอ้เฟิร์สว่าจะไปเข้าห้องน้ำน่ะ แดกเลห้าเยอะแล้วแม่งปวดฉี่มึงไปด้วยกันไหม” เติร์กหันไปสะกิดเจมส์ที่นอนฟุบอยู่กับโต๊ะ“เจมส์ เจมส์ พี่กับไอ้เฟิร์สไอ้เอกจะไปห้องน้ำน่ะไปด้วยกันป่าวน้อง” เจมส์ที่นอนฟุบกับโต๊ะอยู่นั้นรีบตอบกลับทันใด“ไม่อะพี่ผมไม่ปวด ผมขอนอนนิ่งๆตรงนี้ให้หายมึนหัวก่อนพี่”  “อ้าวหรอแล้วมึงล่ะ ไอ้เคน ไอ้เตอร์ พวกมึงจะไปกับกูไหม ไม่หรอ   งั้นเดี๋ยวกูมา” เจ้าเติร์กเฟิร์สและเอกเดินตามๆกันไปที่ห้องน้ำตึกเก่าที่ตั้งอยู่เกือบหลังโรงเรียนซึ่งเมื่อก่อนนั้นตึกดังกล่าวนี้เคยเป็นอาคารเรียนของนักเรียนในรุ่นแรกๆแต่พอโรงเรียนมีการสร้างตึกเรียนขึ้นมาใหม่ในภายหลังเลยทำให้อาคารเรียนดังกล่าวนี้กลายเป็นโบราณสถานของโรงเรียนไปโดยปริยาย “ไอ้เฟิร์ส ไอ้เอก ไมพวกมึงไม่ไปเข้าห้องน้ำที่ตึกสังคมล่ะวะเดินใกล้กว่าเยอะ” เฟิร์สที่เดินๆด้วยความเร่งรีบอยู่นั้นรีบเอ่ยปากขึ้นมา“คนแม่งเยอะ เข้าใจป่าว ขี้เกียจรอถ้ามึงไม่อยากเดินไกลมึงก็ไปเองเลย” “ไรมึงว่ะไอ้เฟิร์ส กูก็แค่ถามมึงเฉยๆแล้วมึงมาหัวร้อนใส่กูไมวะ”เอกที่เห็นท่าไม่ดีรีบพูดแทรกขึ้นมา “เอาน่าพวกมึงคิดซะว่ามาเดินรับลมชิลๆข้างนอกล่ะกัน จะได้มีแรงกลับไปดื่มต่อ” ทั้งสามเดินมาถึงหน้าตึกเก่าที่มีไฟดวงเล็กๆสีขาวเปิดไว้ตรงทางขึ้นสลัวๆความเงียบบวกกับสามลมที่พัดโชยมาอ่อนๆทำให้ทั้งสามรู้สึกได้ถึงความวังเวงจนน่าหดหู่“โห่แม่ง บรรยากาศโครตได้ กูว่าไปหาที่ฉี่แถวข้างๆตึกจะดีไหมวะ” “มึงป๊อดหรอวะไอ้เติร์ก มึงจะไปฉี่แถวข้างๆตึกก็ได้นะถ้ามึงไม่อายกล้องวงจร” “ไอ้เฟิรสมึงนี่ก็แม่งพูดซะจริงจังไปได้ กูแค่เห็นบรรยากาศมันวังเวงกูเลยอยากให้พวกมึงขำๆเท่านั้นเอง”  “เอ่อๆ แต่กูไม่ไหวล่ะ” เฟิร์สรีบพาตัวเองดิ่งตรงไปยังห้องน้ำชั้นล่างของตึกเก่าอย่างรวดเร็วโดยมีเจ้าเติร์กกับเอกเดินตามหลังมันไป ไม่นานนักหลังจากเจ้าที่เจ้าเติร์กกับเอกทำธุระส่วนตัวของมันเสร็จทั้งสองเดินมาล้างมือที่อ่างเอกสังเกตเห็นว่าเฟิร์สยังไม่ออกมาจากห้องน้ำมันเลยตะโกนเรียก “เห้ยไอ้เฟิร์ส กูกับไอ้เติร์กฉี่เสร็จแล้วนะมึงมึงทำไรอยู่วะตั้งแต่เมื่อกี้ล่ะ” “อืมมมพวกมึงสองคนไปก่อนเลย ข้าศึกแม่งบุกกูว่ะ คงอีกนานเสร็จแล้วเดี๋ยวกูค่อยตามพวกมึงไป” “เออๆงั้นกูกับไอ้เติร์กไปก่อนล่ะ  มึงก็รีบๆหน่อยล่ะกัน ถ้าเหล้ากับแกล้มหมดก่อนล่ะกูไม่รู้ด้วยนะมึง” “เออน่า ไปไปพวกมึงสองคนไม่ต้องรอกู”  เอกกับเจ้าเติร์กเลยพากันเดินจากตึกเก่ากลับไปหาพรรคพวกของมันที่ห้องศิลปะในระหว่างทางนั้นเองทั้งสองสังเกตเห็นใครคนหนึ่งเดินดุ่มๆถือไฟฉายที่เปิดจากโทรศัพท์เดินฝ่าความมืดตรงมายังเจ้าเติร์กกับเอก  ทำเอาทั้งสองถึงกับยืนนิ่งมองด้วยความสงสัย เมื่อคนดังกล่าวเดินเข้ามาใกล้ทั้งสองแสงสว่างจากไฟฉายโทรศัพท์ของเจ้าเติร์กกับเอกที่ถืออยู่นั้นได้สาดส่องคนดังกล่าวจนปรากฏเรือนร่างของเด็กชายคนหนึ่งพร้อมด้วยใบหน้าอันชัดเจน  เจ้าเติร์กยืนเพ่งมองชั่วครู่ก่อนที่มันจะนึกขึ้นได้ “เอิ่มมมมนี่ใช่น้องออโต้ป่าว ที่เจอกันเมื่อตอนนั้น” เด็กชายคนดังกล่าวถึงกับยิ้มกว้างด้วยใบหน้าที่เปี่ยมสุข“ใช่แล้วพี่ พี่จำผมได้ด้วยหรอครับ” “ออจำได้ๆ ว่าแต่น้องออโต้มาทำไรแถวนี้ครับ ไม่อยู่ในงานหรอ” “ผมปวดฉี่อะครับพี่ สงสัยคงดื่มน้ำอัดลมในงานเยอะไปหน่อยพี่  และห้องน้ำนักเรียนที่ตึกสังคมกับตึกวิทย์คนก็แน่นมากผมขี้เกียจรอนานเลยนึกขึ้นได้ว่าห้องน้ำที่ตึกเก่าไม่ค่อยมีคนมา ผมเลยมาเข้าที่นี่เอาน่ะครับพี่” “อ๋อๆ แล้วน้องเดินมาคนเดียวแบบนี้ไม่กลัวรึไงแถวนี้มันเปลี่ยวนะน้อง” “ก็นิดหน่อยครับพี่แต่มันจำเป็นครับเพราะผมปวดฉี่” “อ่าอ่าถ้างั้นก็ตามสบายนะน้องไงก็เดินระวังๆล่ะครับ” “ครับพี่ขอบคุณครับ อืมมมพี่เติร์กครับพี่ใส่ชุดซามูไรนี่แล้วโครตเทห์เลยครับพี่” “ขนาดงั้นเชียว!! ฮ่าๆ ไงก็ขอบใจมากครับน้อง งั้นพี่ขอตัวก่อนครับ”ออโต้ยิ้มและพยักหน้าให้กับเจ้าเติร์กก่อนที่จะหันหน้าเดินตรงไปยังทางตึกเก่าพร้อมกับเอาไอโฟนของมันขึ้นมากดเลื่อนดูภาพเจ้าเติร์กที่ถูกมันแอบถ่ายได้ตอนที่กำลังเปลี่ยนชุดฮากามะที่ห้องศิลปะ  “ไอ้เด็กนั่นใครหรอวะมึงไอ้เติร์ก” “ออโต้น่ะ เด็กม.1 รร.เรานี่แหละ” “แล้วมึงไปรู้จักน้องเขาได้ไงวะ ญาติกันหรอ” “ป่าวไอ้เอกก็พวก FC ที่ชื่นชอบกูเหมือนคนอื่นๆนั่นแหละ” “โห่ เป็นมึงนี่ดีไปอย่างเนาะ ชีวิตโครตน่าอิจฉาเลย ไปไหนก็มีแต่คนชอบคนติดตาม ถ้ากูเป็นแบบนั้นบ้างนี่คงฟินไม่น้อย” เจ้าเติร์กถึงกับส่ายหัวกับคำพูดของเอกพร้อมกับถอนหายใจ“เฮ้อออ มึงอย่าเป็นกูเลย ชีวิตส่วนตัวแม่งโครตลำบากกูเองยังอยากจะเป็นคนธรรมดาๆแบบพวกมึงเลย อยากจะทำไรก็ทำ ไม่ต้องแคร์สายตาใครไม่ต้องมาคอยกังวลว่าเราจะทำอะไรผิดพลาดในสายตาคนอื่น บางครั้งกูยังคิดเลยว่าการที่หน้าตาดีแม่งก็ไม่ได้ทำให้ชีวิตมันดูดีไปซะทุกเรื่องว่ะ” “เอาน่ามึง ในเมื่อมึงโชคดีและมีโอกาสมากกว่าคนอื่นๆมึงก็ควรจะใช้ชีวิตในแบบของมึงให้เต็มที่  มึงอย่าเสียเวลาไปคิดเล็กคิดน้อยกับเรื่องปลาสร้อยปลาซิวพวกนี้ มึงอยู่ม.6 แล้วนะ ปีหน้ามึงก็แม่งไม่ได้อยู่กับพวกกู และก็คนที่โรงเรียนแล้ว”  ออโต้ที่เดินมาถึงหน้าตึกเก่ามันรีบพาตัวเองดิ่งตรงไปยืนฉี่ที่โถตรงห้องน้ำชั้นล่างของตึกเก่าในระหว่างที่มันกำลังยืนฉี่เพลินๆอยู่นั้นเองเฟิร์สที่อยู่ในห้องน้ำได้เปิดประตูออกมาและเดินไปล้างมือที่อ่างทำเอาออโต้ถึงกับตกใจใหญ่และรีบหันไปมองเฟิร์สที่ก้มล้างมือผ่านกระจกที่ติดผนังตรงหน้าของเฟิร์ส เฟิร์สที่ก้มล้างๆมืออยู่ได้เงยหน้าขึ้นมาส่องกระจกทำให้มันเห็นสายตาของออโต้ที่กำลังจ้องมองมันจากด้านหลังส่วนออโต้เองถึงกับรีบเบือนหน้าหลบเช่นกัน พอมันเห็นเฟิร์สยังคงก้มล้างหน้าต่อไปมันเลยหันกลับไปมองเฟิร์สอีกครั้ง เฟิร์สที่ก้มล้างหน้าอยู่ที่อ่างมันคงสังเกตเห็นออโต้ยังคงแอบมองมันอยู่เนืองๆมันเลยใช้มือขึ้นไปบิดก๊อกน้ำจนเสียงซ่าๆของน้ำที่กระทบกับอ่างล้างมือค่อยๆเบาลงๆจนเงียบกริบ “มองไรวะน้อง หน้าพี่มีไรติดอยู่รึไง” ออโต้ถึงกับสะดุ้งกับเสียงของเฟิร์สที่พูดขึ้นมาทันควัน เฟิร์สรีบใช้แขนเสื้อของมันเช็ดน้ำบนใบหน้าจนหมาด  และเดินตรงเข้ามาหาออโต้ที่ยืนนิ่งอยู่ตรงโถฉี่  ออโต้ถึงกับทำจมูกฟุดฟิตทันทีที่มันได้กลิ่นเหล้าอ่อนๆลอยโชยออกมาจากตัวของเฟิร์สที่ยืนอยู่ตรงหน้ามัน “เห้ยน้องไม่ได้ยินที่พี่ถามรึไง มองพี่ไมวะ มีไรติดหน้าพี่อยู่รึไง”ใบหน้าหล่อขาวของเฟิร์สที่หมาดไปด้วยน้ำทำเอาออโต้จ้องตาไม่กระพริบแม้ว่ามันจะแอบปลื้มเฟิร์สในใจอยู่นิดๆแต่เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่มันได้เห็นใบหน้าของเฟิร์สในระยะประชิดตัวเลยทำให้มันถึงกับพูดไม่ออก เมื่อมันตั้งสติได้มันเลยรบรวมความกล้าและตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงอันสั่นเทา “ปะปะป่าวคะคะครับพะพะพี่คะคือผมไม่เคยเห็นหน้าพี่เฉยๆอะครับ” สีหน้าและแววตาของเฟิร์สที่จ้องมองมาที่มันทำให้ออโต้ค่อยๆก้มมองต่ำเพื่อหลบสายตาคู่นั้น  ทันทีที่มันก้มมองต่ำลงสายตาของออโต้ก็สะดุดเข้ากับท่อนลำของเฟิร์สที่ยังคงตุงๆจนนูนขึ้นมาอยู่ใต้ร่มผ้า “ถ้าไม่เคยเห็นก็มองซะสิน้องเงยหน้าขึ้นมามองพี่ให้หนำใจซะสิ” น้ำเสียงอันดุดันของเฟิร์สบีบบังคับให้ออโต้รีบทำตามอย่างว่าง่าย “ชื่อไร” “ออโต้ครับ” “อยู่ชั้นไร มาจากรร.ไหน” “ผมอยู่ม.1ครับ อยู่โรงเรียนเดียวกับพี่นี่แหละครับ” เฟิร์สซักถามออโต้ไปต่างๆนาส่วนออโต้เองขณะที่มันถูกซักถามมันก็แอบแว็บสายตาไปมองตรงหว่างขาของเฟิร์สหลายต่อหลายครั้งจนเฟิร์สสังเกตเห็น มันเลยใช้มือตบเข้าไปที่หัวของออโต้เบาๆ “เห้ยน้องก้มมองไรวะ มึงเป็นตุ๊ดรึไงวะ แอบมองเป้ากางเกงพี่ตั้งแต่เมื่อกี้ล่ะ” “ป่าวนะพี่ผมไม่ได้มอง” “ก็พี่เห็นอยู่เต็มตาว่าน้องแอบมอง  ไมวะมึงไม่เห็นเคยเห็นควยแข็งรึไง” ออโต้ถึงกับอึ้งในคำพูดของเฟิร์ส “ผมว่าพี่ท่าจะเมานะครับ” “เห้ยอย่าชวนนอกเรื่องดิตอบคำถามพี่มาก่อนมึงไม่เห็นเคยเห็นควยแข็งรึไง” ออโต้ทำหน้าเจือนๆ“ไม่เคยครับพี่ ผมไม่เคยเห็นของคนอื่นครับ” “งั้นน้องก็ดูซะให้เต็มตา อยากเห็นนักไม่ใช่หรอ” ออโต้ยิ้มทำหน้าเขินอายก่อนที่มันจะค่อยๆก้มลงไปดู” เฟิร์สยืดตัวตรงและแอ่นเอวออกมาเล็กน้อยทำให้แสงไฟจากเพดานห้องน้ำส่องกระทบท่อนลำของมันที่แข็งตุงอยู่ใต้ชุดยูกาตะที่มันสวมใส่ “คราวนี้พอใจน้องรึยัง” ออโต้เงยหน้าขึ้นมามองเฟิร์สพร้อมกับยิ้มอายๆ “เอ่อพี่ ผมขอจับได้ไหมอะ ผมดูแล้วของพี่มันต้องใหญ่แน่นอนขนาดอยู่ใต้ชุดยูกาตะมันยังตุงจนตาผมเห็นได้เลย” เฟิร์สถึงกับนิ่งเงียบไปพักใหญ่“ได้ไหมอะพี่ ผมขอแค่จับๆดูเอง” ด้วยความคึกบวกกับความเงี่ยนจากฤทธิ์ของเหล้าที่เฟิร์สกินเข้าไปเลยทำให้มันตอบออโต้ไปอย่างไม่ลังเล “ได้!! นี่เห็นแก่ความกล้าของน้องนะที่กล้าขอตรงๆ” “ขอบคุณพี่” ออโต้ถึงกับยิ้มหร่ามันรีบเอื้อมมือไปคว้ามับเข้าที่ท่อนลำของเฟิร์สอย่างรวดเร็ว  ออโต้สัมผัสได้ถึงขนาดอันใหญ่โตและความแข็งแบบแน่นๆของท่อนลำที่อยู่ภายใต้ชุดของเฟิร์สทำเอามันบีบนวดๆไปมาอย่างมันมือ  ไม่นานนักออโต้สัมผัสได้ว่าท่อนลำของเฟิร์สค่อยๆขยายขนาดใหญ่ขึ้นจนเป้ากางเกงนูนเด่นขึ้นยิ่งกว่าเก่า มันเลยเงยหน้ามองเฟิร์สที่มีใบหน้าแดงกร่ำและมีสีหน้าที่บ่งบอกถึงความเงี่ยนที่เข้าครอบงำอย่างสุดๆ “พี่ผมขอดูแบบชัดๆได้ไหมอะของพี่เวลาแข็งนี่ต้องใหญ่มากๆเลย  ผมอยากเห็นเป็นบุญตาสักครั้งนะพี่” เฟิร์สอมยิ้มทันที “อืมมมได้” สิ้นเสียงตอบรับของเฟิร์ส ออโต้รีบย่อตัวลงและเอาหัวมุดชุดยูกาตะเข้าไปทางขากางเกงและชันตัวคุกเข่าให้ใบหน้าของมันอยู่ระดับเดียวกับท่อนลำ  ออโต้ใช้มือดึงกางเกงบ๊อกเซอร์ลงพร้อมกับใช้มืออีกข้างรีบจับท่อนลำที่ดีดตัวขึ้นมาอย่างรวดเร็วทำให้ระยะห่างจากใบหน้าของมันกับท่อนลำนั้นอยู่ห่างกันแค่ 1 ซม. ออโต้ใช้มือจับตรงโคนและถอกหนังหุ้มปลายลง แสงไฟจากเพดานห้องน้ำที่ส่องทะลุเนื้อผ้าเข้ามาสลัวๆ ทำให้ออโต้เห็นหัวมนๆสีแดงสดและมีน้ำว่าวสีขาวๆของเฟิร์สติดอยู่ที่ปลายหัว Kนิดหน่อย จมูกของมันรับรู้ได้ถึงกลิ่นน้ำว่าวของเฟิร์สลอยมาแตะจมูกทันที “สุดยอดเลยพี่ควยของพี่มันทั้งปลายหัวมนสวยและใหญ่ยาวมาก” เฟิร์สที่ยืนๆให้ออโต้มุดกางเกงอยู่ถึงกับยิ้มยกใหญ่ “ก็นะ คนหล่อมันก็งี้แหละน้อง อะไรก็ดูดีไปหมด  เห้ยยยน้องทำไรน่ะ” เฟิร์สรู้สึกถึงบางอย่างที่เปียกชื้นและอุ่นวาบๆครอบเข้าที่หัว K ของมัน “ออโต้ เดี๋ยวก่อน!!!อย่า!!!”

                เจ้าเติร์กกับเอกเดินมาถึงห้องศิลปะมันเห็นเตอร์  เคนและเจมส์ออกมานั่งคุยกันอยู่ที่โต๊ะหินอ่อนหน้าตึกศิลปะทันทีที่เตอร์เห็นเจ้าเติร์กกับเอกเดินมาถึงกับรีบเอ่ยปากถาม “ไงวะมึงสองคน ไปห้องน้ำรึไปไหนกันมาแน่วะ นานโครตๆ แล้วไอ้เฟิร์สไปไหนล่ะไม่มาด้วยกันหรอ” ก็ไอ้เอกกับไอ้เฟิร์สนี่น่ะดิ พากูเดินไปเข้าห้องน้ำที่ตึกเก่าโน่นไอ้เฟิร์สก็แม่งทำไรไม่รู้ในห้องน้ำสังสัยท่าจะขี้แตกมั้งแดกเหล้าไปเข้าเยอะซะขนาดนั้นว่าแต่พวกมึงเห็นออกมานั่งกันข้างนอก ไม่แดกเหล้ากันต่อหรอวะ” “กูกับไอ้เคนพอล่ะ เหล้าของไอ้เจมส์นี่แม่งโครตแรงขืนแดกต่อนี่คงมีหวังเมาแอ๋ขับรถกลับไม่ได้แน่นอน ยังมีเหลืออยู่นะมึงกับกัยเอกถ้ายังไม่หนำใจล่ะก็ไปจัดการกรึปต่อได้เลย” “เออๆขอบใจๆ เจมส์สักหน่อยไหมน้อง เห็นดื่มน้อยที่สุดในงานแล้วนิ แบบนี้ไม่คุ้มเลยนะอุตสาห์ได้ตั้งวงทั้งที”  “ไม่ล่ะครับพี่เติร์กขืนผมกินเยอะกว่านี้คงกลับไม่ได้เหมือนกันและที่สำคัญถ้าพี่เจนรู้เข้าล่ะก็ผมมีหวังงานเข้าแบบสุดๆเลยพี่”เอกรีบพูดตัดบทขึ้นมา “ปะไอ้เติร์กก็ถ้าน้องเขาไม่แดกมึงก็อย่าไปขืนใจน้องเขาเลย ออกจะดีซะด้วยซ้ำที่มึงกับกูจะได้จัดการเหล้าในส่วนที่เหลือแคสองคน ปะมึงเดี๋ยวไอ้เฟิร์สมาแม่งก็อดกันพอดี ไอ้นั่นน่ะยิ่งเมายิ่งคึกนะมึง” ทันทีที่เอกพูดจบมันรีบดึงแขนเจ้าเติร์กพากลับเข้าไปนั่งดื่มกันต่ออย่างรวดเร็ว  20 นาทีผ่านไปในขณะที่เจ้าเติร์กกับเอกกำลังนั่งดื่มและมีเตอร์ เคนกับเจมส์มานั่งร่วมวงสนทนาอยู่นั้นเอง เสียงโทรศัพท์ของเคนได้ดังขึ้น “เห้ยๆ พวกมึง เงียบๆกันก่อน เจนโทรไลน์มาวะ” เจมส์ที่กำลังยกขวดน้ำเปล่าขึ้นมาดื่มอยู่นั้นถึงกับตกใจจนสำลักน้ำขึ้นมาทำเอาทุกคนในห้องนั้นขำไปตามๆกัน “ไงเจน อือ อืออยู่ด้วยกันนี่แหละ พอดีชวนกันมาเคลียร์ของที่ห้องศิลปะกัน เออ เจมส์หรออยู่กับพวกกูนี่แหละ เอ่อเอ่อ ได้ๆๆ เดี๋ยวเข้าไป” หลังเคนกดวางสายเจมส์ถึงกับเอ่ยรีบถามขึ้นมา“พี่เคนพี่เคน ว่าพี่เจนว่าไงบ้าง!!!” “เออไม่มีไรหรอกเจมส์ มันแค่ถามหาว่ามึงหายไปไหน  คืองี้ ตะกี้เจนโทรมาบอกว่าคนในงานทยอยกลับกันไปเยอะแล้วพวกครูฝ่ายโสตเลยอยากได้คนไปช่วยเก็บพวกเครื่องเสียงต่างๆของห้องโสตที่หอประชุมน่ะและก็ตอนนี้พวกรุ่นน้องสภานักเรียนกำลังช่วยกันเคลียร์พวกของตกแต่งห้องที่เราจัดแสดงบนตึกกันน่ะ มันเลยบอกให้พวกเรารีบไปช่วยที่หอประชุมกันหน่อยงานจะได้เสร็จไวๆ” เตอร์รีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดดูเวลา “โห 00.12 น. แล้วหรอเนี่ยแต่ก่อนอื่นนะกูว่าพวกเราเปลี่ยนเป็นชุดปกติใส่กันเถอะขืนใส่ชุดแบบนี้ไปช่วยที่หอประชุมมีหวังร้อนตายห่ากันพอดี ปะพวกมึงเปลี่ยนชุดๆ เดี๋ยวเสร็จงานจากตรงนั้นแล้วพวกเราค่อยกลับมาเคลียร์ห้องนี้สุดท้ายเอา”หลังจากที่ทุกคนเปลี่ยนเป็นชุดปกติกันแล้วและกำลังเดินออกจากตึกศิลปะไปยังหอประชุมนั่นเอง“เห้ยพวกมึงไปไหนกันวะ” ทุกคนๆถึงกับหันไปมองที่ต้นเสียงซึ่งก็เป็นเฟิร์สที่กำลังเดินเข้ามา“ไงไอ้เฟิร์ส หายหัวไปซะนานเลยนะมึง ไปทำไรมาวะดูมึงสร่างเมาไม่คึกคักเลยสักนิด”  เฟิร์สยิ้มเจือนให้กับเอก “เออ โทษทีว่ะ กูรู้สึกไม่ไหวน่ะ กูเลยไปเอาออกซะหน่อย แต่ตอนนี้ดีขึ้นล่ะ” “อ่อสรุปที่มึงเข้าห้องน้ำนานนี่คือมึงไปอ้วกมาว่างั้น  โถ่เอ้ยแม่งเสียดายของว่ะ เหล้าโครตแพง” “เออน่าไอ้เอก เรื่องมันผ่านไปล่ะ แล้วนี่พวกมึงเปลี่ยนเป็นชุดปกติแบบนี้แสดงว่าจะกลับแล้วใช่ไหม” “ป่าว ตี้กะยัยเจนแม่งโทรมาบอกให้พวกเราไปช่วยครูเขาเก็บพวกเครื่องเสียงของห้องโสดที่หอประชุมน่ะถ้ามึงจะมาด้วยมึงก็รีบไปเปลี่ยนเป็นชุดปกติเลย เดี๋ยวพวกกูรอ” “อ้าวหรอ เออดีๆๆ งั้นงั้น พวกมึงไปก่อนเลยไม่ต้องรอกูล่ะเดี๋ยวกูเปลี่ยนชุดเสร็จแล้วจะรีบตามไป” “เอ่อรีบหน่อยล่ะกันไอ้เฟิร์ส ตอนนี้ใครๆแม่งก็อยากกลับบ้านไปพักผ่อนกันล่ะ”  เวลา 00.45 น.หลังจากที่ทุกคนต่างช่วยกันเก็บข้าวของต่างๆของโรงเรียนในงานกันจนเสร็จสิ้นกันแล้ว  ด้วยความเหนื่อยล้าและง่วงเลยทำให้ทุกๆคนที่ทำงานเสร็จจึงต่างพากันแยกย้ายกลับบ้านกันไปอย่างรวดเร็ว เจ้าเติร์กได้จูงรถมอเตอร์ไซด์ของมันออกจากโรงรถด้วยความทุลักทุเลเพื่อจะขับกลับบ้านพร้อมกับเตอร์และเอกอยู่นั่นเอง“เชี่ยเตอร์ กูรบกวนไรมึงอย่าง ตอนนี้กมึนๆหัว เบลอๆยังไงไม่รู้ว่ะ กูกลัวว่าขับรถแล้วเดี๋ยวจะเป็นอันตรายไงกูขอซ้อนมึงไปส่งที่บ้านกูหน่อย” “อ๋อได้ๆ งั้นเอางี้ไอ้เอกเดี๋ยวมึงไปขับรถไอ้เติร์กไปส่งมันที่บ้านพร้อมกับกู แล้วขากลับกูจะไปส่งมึงไปบ้าน” “อ้าวไอ้เตอร์แล้วรถกูล่ะใครจะเป็นคนขับจะให้จอดทิ้งไว้ที่โรงเรียนรึไง” “ก็มึงกลับกับไอ้เฟิร์สไม่ใช่หรออีกอย่างเห็นมันบอกกูว่าวันนี้มันมากับพ่อแม่มัน คืนนี้มันเลยขอพ่อแม่ไปนอนค้างที่บ้านมึงไม่ใช่หรอไอ้เอก มึงก็เอากุญแจรถให้ไอ้เฟิร์สขับรถมึงกลับไปรอที่บ้านมึงก็จบ” “เอ่อๆ งั้นเดี๋ยวกูโทรให้มันมาเอากุญแจรถที่กูแปป” ทันใดนั้นเองเสียงรถมอเตอร์ไซด์อีก1 คันขับมาจอดข้างๆทั้งสาม “พวกพี่ยังไม่กลับกันอีกหรอครับ”“อ้าวเจมส์ยังไม่กลับอีกหรอ แล้วเจนล่ะไม่มาด้วยกันรึไง” “โห่ไม่อยากพูดเลยพี่เตอร์ พี่เจนน่ะนะพอทำงานของตัวเองเสร็จก็รีบขอซ้อนพี่เคนกลับบ้านไปโน่นล่ะแล้วพวกพี่ล่ะ รอใครอยู่หรอครับ แล้วพี่เติร์กเป็นไรน่ะพี่เตอร์ทำไมนั่งฟุบกับหน้ารถอย่างงั้นล่ะครับ”“ก็มันยังเมาอยู่น่ะสิน้อง มันเลยขอให้พี่ขับไปส่งมันที่บ้านน่ะ”  “อืมมงั้นผมขอไปส่งพี่เติร์กด้วยคนนะครับพี่เตอร์ถนนเส้นไปบ้านพี่เติร์กก็เป็นทางผ่านไปบ้านผมอยู่แล้วไปกันหลายๆคนจะได้ปลอดภัยไงพี่” “เอ่อไงพี่ก็ขอบใจแทนไอ้เติร์กล่ะกันน้อง”  เวลา 01.03 น. มอเตอร์ไซด์ 4 คันได้ขับมาจอดที่โรงรถหลังบ้านของเจ้าเติร์กเตอร์หันไปมองเจ้าเติร์กที่นั่งซ้อนท้ายด้วยใบหน้าสะลึมสะลือ “ไอ้หน้าหล่อ มึงไหวไหมวะ” “เออเชี่ยเตอร์ กูไหว กูขอบใจพวกมึงมากนะเว้ยที่มาส่งกู” เจ้าเติร์กลงจากรถและล้วงหยิบพวงกุญแจบ้านจากกระเป๋ากางเกงของมันเตอร์มองสำรวจไปรอบๆบ้าน “เห้ยหน้าหล่อน้าเอมกับอาปลื้มของมึงไปไหนว่ะ ไม่เห็นรถจอด” “ออน้ากับอากูไปทำธุระที่ต่างจังหวัดน่ะนี่ถ้ากูไม่ติดช่วยงานที่โรงเรียนเมื่อตอนเย็นนะ ป่านนี้กูคงอยู่สุพรรณบุรีโน่นล่ะเชี่ยเตอร์มึงล็อกคอรถให้กูด้วย” เจมส์ที่ยืนฟังหูพึ่งรีบถามเจ้าเติร์ก“งั้นแบบนี้พี่เติร์กก็ต้องอยู่ดูแลบิวกับบอลสินะครับระหว่างที่น้ากับอาของพี่เติร์กไม่อยู่” “ไม่หรอกเจมส์บิวกับบอลก็ไปด้วย ดีเหมือนกันพรุ่งนี้วันอาทิตย์จะได้อยู่แบบสงบๆสักวัน” เจมส์ถึงกับดีใจลึกๆที่มันรู้ว่าบิวกับบอลไม่อยู่บ้านจนมันแอบหันไปอมยิ้มด้วยความปลื้มปิติ” “ไอ้เติร์กเดี๋ยวกูขอใช้ห้องน้ำบ้านมึงหน่อยแม่งปวดชิ้งฉ่องขึ้นมาซะงั้น” “อ้าวหรองั้นมามาไอ้เอก เดี๋ยวกูไขกุญบ้านแปป มึงเชี่ยเตอร์ เจมส์มามาเข้ามานั่งพักในบ้านก่อน” ในระหว่างที่เจ้าเติร์กเตอร์กับเจมส์กำลังนั่งคุยกันที่โต๊ะกินข้าวรอไอ้เอกทำธุระส่วนตัวก่อนกลับบ้าน “เอ่อไอ้หน้าหล่อกูเพิ่งนึกขึ้นได้  อาทิตย์ที่แล้วที่กูมานั่งช่วยมึงกับพวกไอ้ตี๋กับพวกไอ้เฟิร์สเตรียมงานโรงเรียนน่ะกูลืม Power bank กับ External drive ไว้ที่ห้องมึงป่าววะคือกูหาที่บ้านหลายรอบล่ะแต่ก็ไม่เจอ” “เอ่อ ใช่ตอนมึงกลับกูเห็นมันวางอยู่บนโต๊ะคอมกู กูเลยเก็บไว้ให้” เตอร์ยิ้มออกมาด้วยความโล่งใจ“เอ้อ ดีล่ะ ได้ยินแบบนี้ค่อยโล่งใจขึ้นมาหน่อยนึกว่าจะต้องเสียตังซื้อใหม่ซะล่ะ ของแพงน่ะนั่น” “ก็มึงลืมไว้เองนินะ งั้นเดี๋ยวกูขึ้นไปเอาให้” “เอ่องั้นกูไปด้วยคนขี้เกียจนั่งรอว่ะ” “’งั้นผมไปด้วยพี่ผมก็ขี้เกียจรอเหมือนกัน” เจมส์รีบลุกจากเก้าอี้และตามเจ้าเติร์กกับเตอร์ขึ้นบันไดไปชั้นบนทันทีเมื่อทั้งสามเข้ามาถึงห้องนอนเจ้าเติร์กพาเตอร์ไปที่โต๊ะคอมพร้อมกับเปิดลิ้นชักหยิบเอา Power bank กับ External drive ที่มันเก็บไว้ขึ้นมายื่นให้กับมือของเตอร์ก่อนที่เตอร์จะนำของทั้งสองสิ่งยัดใส่ลงในกระเป๋าเป้สะพายหลังสีเทาของมัน“โอเค ขอบใจมึงมากว่ะไอ้หน้าหล่อที่อุตสาห์เก็บไว้ให้กู” “เอ่อ รู้งี้กูน่าจะเก็บซ่อนไว้แล้วค่อยบอกให้มึงรู้ตอนวันปัจฉิมแบบนั้นท่าจะดีแหะ” “อย่าเชียวนะมึง  ในนี้มีข้อมูลสำรองไฟล์งาน รูปภาพต่างๆ ที่กูเก็บมาตั้งแต่อยู่ม.4 แต่ล่ะอย่างนี่สำคัญๆทั้งนั้น  งั้นกูว่าให้มึงพักผ่อนล่ะกัน” เตอร์หันไปมองเจมส์ที่นั่งกดโทรศัพท์อยู่ที่เตียงเจ้าเติร์ก “เจมส์ ปะ ไอ้หน้าหล่อมันจะได้พัก ป่านนี้ไอ้เอกคงรออยู่ข้างล่างโน่นล่ะ ไงพวกกูไปก่อนนะมึงแล้วเจอกันวันจันทร์” “เออ แล้วเจอกัน”เจ้าเติร์กพาเตอร์ กับเจมส์เดินไปยังชั้นล่างที่มีเอกนั่งคอยอยู่ที่โต๊ะกินข้าว หลังจากล่ำลากันเสร็จเจ้าเติร์กจัดการปิดประตูบ้านและเดินกลับขึ้นไปบนนอนของมัน เจ้าเติร์กถอดเสื้อยึดและกางเกงยีนส์ของมันออกเหลือแต่กางเกงบ๊อกเซอร์ระหว่างที่มันกำลังจะเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวของมันที่ราวตากหน้าห้องน้ำนั้นหูของเจ้าเติร์กได้ยินเสียงรถมอไซด์ขับเข้ามาจอดที่โรงรถเจ้าเติร์กรีบเปิดหน้าต่างห้องของมันชะโงกหน้าออกไปดูตรงโรงรถหลังบ้านด้วยความสงสัย มันโยกหัวไปมองพยาพยามมองหาเจ้าของรถไม่นานนักมันก็ต้องตกใจกับเสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์มันที่วางอยู่บนโต๊ะคอม เจ้าเติร์กรีบปิดหน้าต่างและเดินไปหยิบโทรศัพท์ของมันขึ้นมาดูว่าใครโทรมาก่อนที่มันจะกดรับสาย “ว่าไงเจมส์?” “ฮัลโหล พี่เติร์กครับ คือกระเป๋าตังผมหายน่ะครับ ผมไม่แน่ใจว่าลืมไว้ที่ห้องพี่รึป่าวน่ะครับรบกวนพี่ช่วยมาเปิดประตูหลังบ้านให้ผมหน่อยครับ” “ตี้กะเสียงรถเจมส์หรอกหรอที่ขับเข้ามา” “ใช่ครับพี่ ขอโทษนะครับที่ต้องรบกวนพี่อีกรอบแฮ่ๆๆ” “อืมๆเดี๋ยวพี่ลงไปรอแปปหนึ่ง” เจ้าเติร์กรีบเดินไปหยิบเสื้อยึดสีน้ำเงินเข้มในตระกร้าในมันเพิ่งถอดไปเมื่อกี้กลับมาสวมอีกรอบก่อนที่จะเดินลงไปเปิดประตูที่ชั้นล่าง ทันทีที่มันเปิดประตูออกเจมส์ยืนยิ้มรอท่าอยู่หน้าประตู “ลืมไว้ตรงไหนหรอตะกี้พี่ลองหาดูในห้องพี่แล้วนะ แต่ไม่เห็นเจอเลย” “นั่นน่ะสิพี่เติร์กงั้นผมขอขึ้นไปหาดูครับพี่” ในระหว่างที่มันกำลังเดินตามหลังเจ้าเติร์กขึ้นบันไดไปที่ห้อง เจมส์ใช้สายตากวาดมองขาขาวๆที่แน่นไปด้วยกล้ามเนื้อของเจ้าเติร์กด้วยความหลงใหลจนมันอยากก้มไปลูบจับให้หายอยากแต่มันก็ทำได้เพียงแค่มองและข่มใจไว้ จนมันเดินเข้ามายังห้องนอนเจ้าเติร์กอีกครั้ง“อะ ลองหาดูนะน้องตะกี้พี่ลองหาดูแถวเตียงที่น้องนั่งเมื่อกี้ดูแล้วแต่ไม่เจอ ไงน้องลองหาดูอีกรอบเดี๋ยวพี่จะลองไปหาดูแถวตู้หนังสือ พี่จำได้ว่าเห็นเจมส์ไปยืนดูหนังสือที่ชั้นตอนที่พี่คุยกับเชี่ยเตอร์อะลองหาดูนะน้อง” เจมส์เดินไปทีเตียงพร้อมกับก้มหาตามข้างเตียงตามมุมต่างๆ และคอยหันแอบไปมองเจ้าเติร์กที่กำลังก้มดูใต้ตู้เก็บหนังสือเป็นระยะๆเมื่อสบโอกาสเจมส์มันเลยเอามือล้วงเข้าไปยังซอกที่นอนที่มันแอบเอากระเป๋าตังของมันแอบยัดไว้ตอนแรกก่อนที่จะดึงขึ้นมา “นี่ไงเจอแล้ว เจอแล้ว พี่เติร์ก โอ้มาอยู่ตรงนี่เอง” เจมส์นั่งบนเตียงพร้อมกับชูกระเป๋าตังหนังสีน้ำตาลของมันให้เจ้าเติร์กดู เจ้าเติร์กที่ก้มดูตาใต้ตู้อยู่นั้น ทันทีที่มันได้ยินที่เจมส์พูดมันรีบเงยหน้าขึ้นมาและลุกขึ้นเดินตรงเข้ามาหาเจมส์ “เจอแล้วหรอน้อง หาเจอเร็วดีนะ แล้วไปเจอตรงไหนครับ พี่หาตะกี้ยังไม่ยักกะเจอ” “โห่พี่เติร์กตาไม่ดีเองมันไปตกอยู่ที่ร่องของเตียงน่ะพี่” เจมส์พูดพร้อมกับชี้นิ้วไปยังจุดที่มันเจอกระเป๋าตัง เจ้าเติร์กถึงกับทำหน้าสงสัย “แล้วมันไปตกอยู่ตรงนั้นได้ไงล่ะร่องตรงนั้นมันเล็กมากนะน้อง ถ้าเทียบกับขนาดกระเป๋าตังกับขนาดร่องตรงนั้นแล้วกระเป๋าของน้องที่ใหญ่กว่าไม่น่าจะตกลงไปได้ง่ายๆ” เจมส์ถึงกับหว๋อแดกกับคำพูดของเจ้าเติร์ก “เอิ่มมมนั่นน่ะสินะพี่เติร์กมันตกลงไปได้ไงแฮ่ๆๆแต่แต่แต่ตอนนี้ผมก็หาเจอแล้วเนาะพี่” เจมส์รีบหาทางชวนเจ้าเติร์กคุยเพื่อบ่ายเบี่ยงความสนใจ “เอิ่มพี่เติร์กครับ ผมถามหน่อย ผมเห็นพี่ทำงานงกๆอยู่ตลอดทั้งที่บ้านและที่โรงเรียนพี่เติร์กรู้สึกเบื่อบ้างไหมถามจริง” “ก็มีบ้างครับแต่มันก็ต้องทำน่ะน้องเพราะมันคือความรับผิดชอบและหน้าที่ที่ควรทำ” “อืมมมงั้นเดี๋ยวพี่เติร์กมานั่งตรงนี้ก่อนครับ อันนี้ผมมีเรื่องส่วนตัวอยากปรึกษาพี่นิดหน่อย”เจ้าเติร์กพยักหน้าเบาๆพร้อมกับเดินไปนั่งยังขอบเตียง “อืมเรื่องไรล่ะน้อง ที่ว่า”  เจมส์ชวนเจ้าเติร์กคุยเรื่องต่างๆนาๆที่มันเคยพบเจอด้วยความเมาอยู่นิดๆทำให้เจ้าเติร์กที่ได้ฟังเรื่องต่างๆจากเจมส์ด้วยเพลิดเพลินจนลืมเรื่องกระเป๋าตังไป ทั้งสองนั่งคุยกันอยู่นานพอตัว “พี่เติร์กครับเหล้าที่ผมเอามาอร่อยไหมพี่ พี่ชอบป่าวครับ” “ก็รสชาติดีนะน้อง พี่เพิ่งเคยกินครั้งแรก แต่มันก็แปลกดีนะกินแล้วไม่ร้อนเหมือนเหล้าที่ไทยเรา เสียดายเหมือนกันที่ได้กินไม่เยอะ” “อ้าวผมเห็นพี่เติร์กไปนั่งดื่มกับพี่เอกหลังจากตอนที่ไปเข้าห้องน้ำที่ตึกเก่ามาไม่ใช่หรอครับ” “พี่ได้กินไปแค่ครึ่งแก้วเองน้อง นอกนั้นไอ้เอกจัดการเองหมด” “โห่แสดงว่าพี่เอกนี่คอแข็งกว่าพี่เติร์อีกนะครับ กินไปตั้งเยอะแต่ไม่มีอาการเมาแบบพี่เติร์กเลย” “ก็นะไอ้เอกมันคอเหล้าอยู่แล้วน้อง พี่เองนานๆทีกินครั้งไม่ได้คอเหล้าเหมือนพวกมัน” “สมมุติรอบหน้าถ้าผมเอามาอีกนี่พี่เติร์กจะยังกินอยู่ไหมครับ” “ก็ถ้ามีนะ รสชาติมันก็โอเคดื่มง่ายดี” เจมส์ยิ้มที่มุมปากก่อนจะหันไปล้วงกระเป๋าสะพายและหยิบเอาเตกีล่าขวดไซด์เล็กอีกขวดขึ้นมาให้กับเจ้าเติร์ก “อะนี่ครับพี่” “ไรนิเจมส์ยังมีอยู่อีกหรอ” “จริงๆผมเอามาสองขวดน่ะพี่ ขวดเล็กกับขวดใหญ่ส่วนขวดเล็กนี่ผมกะไว้ว่าจะเก็บไว้ให้พี่เติร์กน่ะครับ  เลยไม่ได้เอาออกมาตอนอยู่ที่โรงเรียน” “แล้วเหล้าแพงขนาดนี้ทำไมเจมส์ถึงต้องการที่จะให้พี่ด้วยล่ะน้องถามจริงคิดไรอยู่นิ” เจมส์ถึงกับทำหน้าตื่น “ป่าวนะผมพี่ไม่ได้คิดไรทั้งนั้น ผมแค่อยากตอบแทนที่พี่เติร์กช่วยสอนช่วยติวให้ผมหลังเลิกเรียนจนทำให้ผลการเรียนผมดีขึ้นเยอะกว่าเก่าเท่านั้นเอง” “พี่ก็ดีใจนะที่เจมส์นึกถึงพี่แต่คราวหลังนี่ถ้าเจมส์จะตอบแทนพี่เรื่องติว เจมส์ไม่ต้องเอาของราคาแพงแบบนี้มาให้พี่ก็ได้พี่เกรงใจน้องครับ แค่พี่เห็นเจมส์ตั้งใจเรียน เกรดดีขึ้น แค่นี้พี่ก็พอใจแล้วครับถือเป็นการตอบแทนที่ดีที่สุดสำหรับพี่แล้วเจมส์”  “ได้ครับ ถ้าพี่ต้องการแบบนั้นแต่อันนี้ผมตั้งใจซื้อให้พี่แล้วไง อะนี่ครับ ผมให้พี่” เติร์กยิ้มและส่ายหัวไปมา“นี่เจมส์ เคยได้ยินในโฆษณาไหม ให้เหล้าเท่ากับแช่งนะน้อง” “โห่พี่ก็ ผมไม่ได้แช่งสักหน่อย เดี๋ยวริบคืนซะเลย” “ฮ่าๆ ขำๆครับขำๆ” “ไหนพี่เติร์กลองดื่มดูซิครับ” “ห๊ะ!! ดื่มตอนนี้น่ะหรอ ไม่ไหวมั้งเจมส์เดี๋ยวพี่ก็นอนไม่ได้กันพอดี ตอนนี้ยังมึนๆหัวจากของเก่าที่กินไปอยู่เลย” “แต่ขวดเล็กนี่มันเป็นอีกรสชาตินะพี่ รสชาติมันเบาและนุ่มกว่าขวดใหญ่และที่สำคัญกินแล้วไม่มึนหัวทำให้นอนสบายด้วยพี่” “โม้ล่ะเจมส์ ไม่เชื่อ!!” “จริงนะพี่ ไม่เชื่อลองชิมสักนิดดิพี่ ลองดูๆ นะพี่ลองๆ” เสียงรบเร้าจากเจมส์กระตุ้นต่อมความอยากรู้ของเจ้าเติร์กขึ้นทีละนิดจนมันตัดสินใจเปิดฝาขวดและยกขวดขึ้นดื่มพอให้ลิ้นของมันพอชิมรสโดยมีเจมส์นั่งดูอยู่ข้างๆ “ไงพี่เติร์กรสชาติเป็นอย่างที่ผมว่าไหม” “อืม ดีๆกลิ่นหอมและดื่มง่ายกว่าขวดแรกเยอะ” เจมส์นึกย้อนถึงคำพูดของพาร์ทคนขายเหล้า “สำหรับขวดเล็กนี้พี่แถมให้เป็นพิเศษนะถือเป็นการช่วยโปรโมทสินค้าให้พี่ล่ะกันนะ” “โปรโมท?? โปรโมทไรอะพี่พาร์ท” “ก็ขวดเล็กนี่คือเตลีก่าอีกสูตรหนึ่งที่ดื่มง่ายและทำให้เงี่ยนเร็วกว่าของสูตรที่น้องซื้อไป”“อ่าว?ถ้ามันดีกว่าแล้วทำไมพี่ไม่ขายสูตรที่ว่านี้ให้ผมล่ะงั้น” “เงินสู้ไหวหรอน้องราคาแพงมันกว่าเยอะนะ” “งั้นพี่เอาให้ผมทำไมล่ะผมไม่มีตังที่จะซื้อขวดเล็กนี้นะ” “ก็พี่เพิ่งบอกไปหยกๆว่าแถมให้ถือว่าช่วยโปรโมทสินค้าให้พี่ ใช้แล้วได้ผลยังไงบอกต่อคนอื่นด้วย” เมื่อนึกได้เช่นนั้น เจมส์มันเลยรีบพูดยุยงให้เจ้าเติร์กดื่มอีกรอบ “ถ้าดื่มง่าย งั้นพี่ลองดื่มติดต่อกันสักสองสามอึกดูดิ๊ว่ามันจะบาดคอเหมือนขวดใหญ่ตอนที่ดื่มที่โรงเรียนป่าว ลองดูพี่ลองดู” เจ้าเติร์กที่ติดใจในรสชาติที่มันเพิ่งชิมไปเมื่อครู่ มันเลยยกดื่มอีกครั้งตามที่เจมส์บอกอย่างว่าง่ายซึ่งครั้งนี้เจ้าเติร์กสัมผัสได้ถึงรสอันละมุนที่นุ่มคอกว่าเดิมจนมันเผลอดื่มต่อเนื่องไปจนครึ่งขวด“โห่พี่สุดยอดๆ ล่อทีเดียวซะครึ่งขวดเลยถ้ายกอีกนิดสักสี่ห้าอึกนี่คงหมดขวดพอดีอะพี่เติร์ก” เจมส์ยิ้มพร้อมกับปรบมือแปะๆให้กับเจ้าเติร์กด้วยความชอบใจ “ไม่ไหวล่ะน้อง พอก่อน พี่เผลอดื่มไปเยอะซะจนได้” เจมส์ยิ้มหัวเราะไปพร้อมกับเจ้าเติร์กแต่ในใจของมันกลับรู้สึกตื่นเต้นถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไป

                5 นาทีผ่านไปขณะที่เจมส์นั่งคุยกับเจ้าเติร์ก เจมส์สังเกตเห็นถึงอาการกระสับกระส่ายของเจ้าเติร์กอันเนื่องจากฤทธิ์ของเตลีก่าสูตรพิเศษที่มันดื่มเข้าไปใบหน้าของเจ้าเติร์กเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงอมชมพูลามไปจนถึงใบหู เนื้อตัวมันเริ่มสั่นนิดๆพร้อมกับน้ำเสียง ลมหายใจเจ้าเติร์กมีจังหวะถี่ขึ้น และที่สำคัญท่อนลำใหญ่ๆที่อยู่ใต้กางเกงบ๊อกเซอร์เจ้าเติร์กเริ่มตุงขึ้นจนเห็นได้ชัดเจมส์ที่ได้เห็นถึงกับกลืนน้ำลายอึกใหญ่ ใจไม่อยู่กับร่องกับรอย “พี่เติร์กวันนี้ที่โรงเรียนผมเห็นพี่เติร์กยืนเกือบตลอดทั้งงานเลยไม่ก็เดินไปโน่นนี่นั่น เป็นผมนี่คงเมื่อยน่าดูเลยแหละพี่ถ้าทำแบบนั้นนะ” “ก็มันมีงานให้ทำตลอดนิน้องใครจะอยู่เฉยได้ล่ะพี่เองก็อยากจะนั่งชิลๆอยู่เหมือนกันคงไม่อยากหาเรื่องให้ตัวเองได้เหนื่อยจนเมื่อยเนื้อเมื่อยตัวไปหมดหรอกน้อง” “อื้มมม แล้วพี่เติร์กเมื่อยตรงไหนล่ะครับ” “มันก็ทั้งตัวแหละน้องแต่ถ้ามากที่สุดคือเป็นที่ขาแหละมั้ง ก็นะเดินตลอดทั้งงานนิน่า”  “งั้นพี่เติร์กดื่มในขวดที่เหลืออีกนิดสิพี่จะได้หายเมื่อยเดี๋ยวผมนวดให้พี่ ตอบแทนที่พี่ทำดีกับผมมาตลอดนะ” เจมส์ลงจากเตียงและไปนั่งขัดสมาธิตรงหน้าเจ้าเติร์กที่กำลังนั่งอยู่บนตียงพร้อมกับเอามือทั้งสองจับเข้าที่กล้ามน่องทั้งสอง เจ้าเติร์กถึงกับขยับตัวหนีเล็กน้อย “เจมส์ ไม่ต้องนวดครับเดี๋ยวนอนพักไปมันก็หายเอง มะมะลุกขึ้นๆ มานั่งคุยกันดีๆ” เจมส์เงยหน้ามองเจ้าเติร์กมันยิ้มและทำสายตาหวานใส่เจ้าเติร์ก “อย่าเกรงใจผมเลยนะพี่เติร์กผมยินดีและเต็มใจที่จะทำให้พี่นะ อย่าดื้อซิครับ เดี๋ยวผมดุนะ” เจมส์ออกแรงนวดๆไปตามน่องลงไปที่ฝ่าเท้า “แหมเท้าพี่เติร์กนุ่มจังเลยครับนุ่มจนอยากจับเล่นไปนานๆจังเลย” เจมส์ยังคงนวดต่อไปคอยมองใบหน้าเจ้าเติร์กที่เริ่มรู้สึกผ่อนคลายเมื่อเป็นเช่นนั้นเจมส์มันเลยค่อยๆเลื่อนมือนวดสูงขึ้นไปที่ขาอ่อนพร้อมกับคอยเอามาลูบไล้ขาอ่อนไปมา “สบายไหมพี่เติร์ก ผมนวดเก่งมะ”เจ้าเติร์กที่นั่งหลับๆตามันยิ้มและพยักหน้าให้เบาๆ  เจมส์ที่เห็นเช่นนั้นมันเลยนวดสูงขึ้นไปทีละนิดๆจนไปถึงที่ต้นขาสายตามันจับจ้องตรงเป้ากางเกงที่มีท่อนลำแข็งตัวใหญ่ๆอยู่ภายในนั้น “แหมตรงนี้เอ็นตึงจังเลยพี่เติร์ก” เจมส์พูดด้วยน้ำเสียงที่ช้าและอ่อนหวานเจ้าเติร์กยังคงนิ่งเงียบปล่อยให้เจมส์นวดต่อไป เจมส์มันนวดตรงขาหนีบได้สักพักมันเงยมองเจ้าเติร์กที่กำลังเคลิ้มด้วยความผ่อนคลายมันเลยค่อยๆเลื่อนมือทั้งสองที่สั่นๆเข้าไปจับเข้าที่ท่อนลำของเจ้าเติร์กทันที เจ้าเติร์กถึงกับสะดุ้งลืมตาขึ้นมาดูพร้อมกับใช้มือทั้งสองของมันรีบจับมือของเจมส์ไว้มั่น “เห้ยเจมส์  ทำไรน่ะ” เจมส์ยิ้มและยักคิ้วให้แลออกแรงบีบนวดตรงจุดดังกล่าวต่อไปเจมส์สัมผัสได้ถึงความแน่นและยืดหยุ่นของท่อนลำที่อยู่ใต้เนื้อผ้า “นะพี่ตรงนี่ก็ตึงไม่เบาเหมือนกัน ตึงเป็นลำใหญ่เลย แบบนี้ต้องนวดนะพี่ นะ นะ” ท่อนลำเจ้าเติร์กขยายขนาดใหญ่ขึ้นจนพองตัวแน่นเต็มกำมือของเจมส์ เจ้าเติร์กค่อยๆคลายมือทั้งสองของมันออกช้าๆเจมส์ที่ได้ใจมันเลยบีบนวดใหญ่ด้วยความพลุ่นพล่านอย่างถึงที่สุด “พะพี่เติร์กครับ เจมส์อยากเห็นควยพี่เติร์กจังเลยครับ ผมขอดูได้ปะ” มันเงยขึ้นมองหน้าเจ้าเติร์กมองมาที่มันเช่นเดียวกัน “นะพี่ ควยพี่ใหญ่ขนาดนี่ผมอยากเห็นจังเลยครับ นะพี่ พี่เติร์กทั้งหล่อใจดีมาก ผมอยากเห็นควยของคนหล่อๆอย่างพี่จัง นะ” เจมส์พยายามทำสายตาอ้อนวอนใส่เจ้าเติร์กพร้อมกับนวดคลึงๆไปมาที่ท่อนลำใหญ่ๆ“งั้น ถ้าพี่ยอมทำตาม พี่ยอมแค่ให้เจมส์ดูกับจับได้แค่นั้นนะ” “ไมล่ะพี่ พี่เติร์กไม่ชอบหรอ” “พี่แค่!!รู้สึกไม่ค่อยดี ได้ไมล่ะที่พี่บอก ถ้ายอมรับ พี่จะยอมทำตามที่เจมส์ขอ” เจมส์ครุ่นคิดสักพักมันเลยยิ้มที่มุมปาก “แค่ให้ดูกับจับได้ใช่ไหมครับ”“ใช่ ดูกับจับได้เท่านั้น” “ผมเอาเข้าปากได้ปะครับ” “ไม่ได้น้อง ถ้าเจมส์ทำแบบนั้นพี่จะเก็บท่อนลำเข้ากางเกงทันทีและต่างคนต่างกลับ” “อืมมสรุปแล้วคือห้ามอมใช่ปะครับ” “ครับดูกับจับได้แต่ห้ามอม” “โอเคครับพี่ ตกลงครับ พี่เติร์กได้ต้องรักษาคำพูดพี่ด้วยนะที่พี่บอกไปเมื่อกี้” เจ้าเติร์กถึงกับคิ้วขมวด “รักษาเรื่อง?” “ก็พี่บอกว่าดูกับจับได้แต่ห้ามอมใช่ปะครับ”“อืมครับ” “ตามนั้นนะพี่ งั้นผมขอดูเลยนะพี่เติร์ก” เจมส์ไม่รอช้ามันรีบใช้มือดึงขอบกางเกงบ๊อกเซอร์ลงมาไว้ที่เข่าพร้อมกับกางเกงในสีฟ้าอ่อนของเจ้าเติร์กเจมส์ค่อยลุกขึ้นนั่งคุกเข่าและจ้องมองไปยังภาพตรงหน้าที่ปรากฏ ท่อนลำสีขาวยาวๆใหญ่ปูดไปด้วยเส้นเลือดพร้อมกับขนเพชรอันดกดำที่ขึ้นโดยรอบ มันเป็นภาพที่สะกดใจของเจมส์ที่เฝ้ารอถึงวันเวลานี้ เจมส์ถึงกับจ้องนิ่งเป็นหุ่น “ไงเจมส์ นิ่งเลยนะน้อง” “เอิ่มมมก็ผมเพิ่งเคยเห็นควยใหญ่ๆของจริงแบบนี้น่ะสิพี่” เจมส์เอื้อมมือทั้งสองไปจับและบีบคลำเบาๆ“เจมส์ไม่เคยเห็นหรอน้อง” “เคยเห็นในเน็ตตอนที่เพื่อนมันเอาให้ดูแต่ไม่คอยเห็นของจริงครับ โห่พี่หัวควยของพี่ยังไม่เปิดเลย ผมขอดูหัวควยพี่นะ” เจมส์ใช้มือดึงหนังหุ้มปลายลงจนสุดจนหัวเห็ดบานๆสีแดงอมชมพูที่ตัดกับผิวสีขาวปรากฏขึ้นตกหน้า เจมส์จ้องมันไม่วางตา “ผมว่าลำควยพี่สวยแล้วนะแต่นี่ หัวควยของพี่มันสุดยอดไปเลยพี่เติร์กเคยเย็ดใครมายังนิครับ” “ยัง น้อง!!” “แล้วอมล่ะ เคยยัง” เจ้าเติร์กถึงกับนิ่งเงียบไป “เงียบนี่แสดงว่าใช่นะเนี่ย   ใช่ป่าวพี่ เคยยัง” “อืมแต่พี่ขอไม่บอกนะว่าใคร” “แหน่!! ทีงี้พี่ยังให้อมได้และทีผมนี่ทำไมถึงอมไม่ได้อะพี่” “ดูเสร็จยังน้องพี่เริ่มง่วงล่ะครับ” “เดี๋ยวก่อนสิพี่ผมยังดูไม่หายอยากเลย งั้นผมไม่ถามล่ะ” เจมสใช้นิ้วจิ้มๆที่หัวเห็ดบานๆมันสัมผัสได้ถึงความนิ่มๆหยุ่นๆพร้อมกับกลิ่นที่ชวนหลงใหลจากหัวเห็ดลอยเข้ามาเเตะจมูกเจมส์ มันถึงกับสูดหายใจเข้าไปลึกๆและใช้มือจับท่อนลำชักขึ้นชักลงไปมาเบาๆ เจ้าเติร์กถึงกับเกร็งตัวขึ้นมานิดๆพร้อมกับซีดปากขึ้นมาเบาๆเจมส์ยิ้มและใช้มือชักขึ้นลงต่อไปเนื่องๆได้สักพักเมื่อมันเห็นเจ้าเติร์กที่หลับตาหายใจเข้าออกแบบถี่พร้อมกับน้ำเมือกใสๆที่ไหลเยิ้มออกมาจากปลายหัวเห็ดมันเลยรีบโน้มตัวเอาหน้าเข้าไปใกล้กับท่อนลำและใช้มือจับโคนท่อนลำให้หัวเห็ดมาจ่อที่ริมฝีปากเจมส์ค่อยๆแลบลิ้นของมันออกมาเลียเข้าที่หัวท่อนลำทันทีเจมส์ถึงกับพูดขึ้นในใจ “น้ำใสๆนี่โครตหวานจัง” เจ้าเติร์กที่รับรู้ถึงลิ้นที่เลียไปมาบริเวณปลายหัวเห็ดมันเลยรีบเอามือทั้งสองมาจับหัวของเจมส์ไว้อีกครั้ง “เจมส์ทำไรน่ะจำที่พูดกันไว้ไม่ได้หรอ” “จำได้สิครับ พี่ว่าจับได้ ดูได้แต่ห้ามอม แต่นี่ผมไม่ได้อมสักหน่อย ผมแค่เลีย พี่เติร์กไม่ได้บอกสักหน่อยหนิว่าห้ามใช้ลิ้นเลีย พี่เติร์กบอกผมว่าห้ามอม ดังนั้นผมก็ต้องเลียได้ดิ เพราะพี่ไม่ได้ห้ามไว้ พี่จำที่พี่พูดไว้ไม่ได้หรอ” เจมส์รีบก้มเอาลิ้นมันเลียไปมาตรงที่หัวเห็ดต่อทันที  เจ้าเติร์กถึงกับพูดไม่ออก ความรู้สึกเสียวแปล๊บๆที่ค่อยๆเพิ่มขึ้นทำให้เจ้าเติร์กเลยปล่อยให้เจมส์เลียต่อไป “ก็ได้แต่ อย่าอมนะ” เจมส์ที่ได้ยินเช่นนั้นมันเลยเอาลิ้นเลียแยงไปตามหัวเงี่ยงเลียวนไปมาตามหัวและลงไปถึงพวงใหญ่สีขาวๆทั้งสองทำเอาเจ้าเติร์กถึงกับเสียวจนกระตุ๊กตัวเป็นช่วงๆ ซีดดด ซีดดดดเสียงซี๊ดปากของเจ้าเติร์กทำเอาเจมส์ถึงกับคลั่งไคล้อย่างสุดๆ  ท่อนลำเจ้าเติร์กแข็งเหมือนหินเป็นลำใหญ่สู้มือสู้ลิ้นเจมส์ มันเลียไปมาได้เกือบ 2นาที เมื่อมันเห็นเจ้าเติร์กที่กำลังตกในภวังค์แห่งความสุข  เจมส์ที่ใช้ลิ้นบรรเลงตวัดไปมาอยู่นั้น  มันเลยรีบใช้ริมฝีปากแดงๆอันอวบอิ่มของมันครอบหัวเห็ดและก้มอมลึกไปจนถึงกลางลำ  เจ้าเติร์กที่รู้สึกเสียววูบ อุ่นวาบที่หัวท่อนลำมันถึงกับรีบก้มดู และมันเห็นเจมส์ที่กำลังก้มผงกหัวขึ้นลงๆตรงหว่างขาของมัน “อืมมมไหนว่าจะไม่อมไง เจมส์ หยุดดดดเลย” เจ้าเติร์กใช้มือทั้งสองจับและพยายามงัดหัวเจมส์ออกไปแต่ไม่เป็นผล เจมส์พยายามอัดสู้แรงเจ้าเติร์กด้วยการออกแรงดูดดุ้นและใช้ลิ้นเลียไปมาตรงหัวเห็ดไปพร้อมๆกัน “เจมส์  โอ๊ยยยยอย่าทำซิ   เจมมมม หยุดไง หยุดดด อื้มมมมม ซีดดดดดอ่าหหหซีดดดดอ่าหหหห” เจ้าเติร์เอื้อมมือไปจับหัวเจมส์พร้อมกับออกแรงกดโน้มหัวเจมส์ลงมา “อื้มมมม ต้องแบบนั้น เลียตวัดลิ้นแบบนั้นอีกรอบครับ อ่าหหหหหห อ่าหหห ซีดดด อ่าหหหห ทำอีกเจมส์ ดูดแรงๆอีกครับ” เจมส์ไม่รอช้ามันรีบออกแรงดูดทำตามคำขอเจ้าเติร์กอย่างว่าง่ายๆๆพร้อมกับเอามืออีกข้างสอดเข้าไปในเสื้อเข้าไปลูบไล้ตามหน้าออกและหัวนมของเจ้าเติร์กเจ้าเติร์กถึงกับเกร็งบิดตัวไม่เป็นท่า “โอ๊ยยยเสียววว เจมส์โอ๊ยยยย” เจมส์มันหยุดดูดไปชั่วขณะ พร้อมกับรีบลุกขึ้นใช้มือทั้งสองถอดเสื้อของเจ้าเติร์กออกและโยนไปไว้ข้างๆเตียงเจมส์ใช้มือทั้งสองดันให้เจ้าเติร์กนอนลงไปที่เตียง “นอนลงนะจะได้ไม่เมื่อย” ทันทีที่พูดจบเจมส์รีบนั่งคุกเข่าอีกรอบและก้มเอาปากครอบหัวเห็ดพร้อมกับออกแรงดูดดังจ๊วบๆๆทันทีเจมส์ใช้ปากใช้ลิ้นดูดอมจนเจ้าเติร์กนอนบิดตัวไปมาบนเตียงด้วยความเสียว “อ๊ากกกเจมส์ อ่าหหหห์เจมส์ เสียวเหลือเกินน้องงงงงง โอ๊ยยยยย ซีดดดดดดอ่าหหหหหไม่นานนักเจ้าเติร์กเกร็งตัวปลดปล่อยน้ำเชื้อที่กักเก็บอยู่ภายในพวยพุ่งเข้าปากเจมส์ต่อเนื่องลิ้นของมันรู้สึกถึงรสหวานและคาว เจมส์ที่กลืนไม่ทันมันรีบถอนปากออกจากน้ำเชื้อสีขาวขุ่นพุ่งปรี๊ดๆขึ้นฟ้าอีก 5 ครั้ง ก่อนจะตกลงมาตามเลอะลำตัวของเจ้าเติร์กเจมส์ที่เลียกินน้ำตรงที่หัวเห็ดจนหมดแล้วมันรีบกระโจนขึ้นมาคร่อมตัวของเจ้าเติร์กก่อนจะใช้ปากและลิ้นของมันเลียกินน้ำเชื้อที่เลอะตามหน้าอกตามกล้ามหน้าท้อง ไปจนหมด และค่อยๆเอาปากมาดูดที่หัวนมซ้ายขวาเจ้าเติร์กสลับไปมาเจ้าเติร์กหอบหายใจด้วยความเหนื่อยนอนแผ่หร่าอยู่บนเตียง เจมส์ที่ก้มเลียหัวนมอยู่นั้นมันเงยหน้าขึ้นมองเจ้าเติร์กพร้อมกับส่งยิ้มให้ “ไงพี่ สบายดีไหมครับผมเคยบอกแล้วใช่ไหมว่านอกจากใช้มือช่วยแล้วมันยังมีวิธีอื่นอีกที่ดีกว่าการใช้มือช่วย” เจมส์รีบขยับตัวลงล่างไปนั่งที่ขาและก้มตัวลงมาอมท่อนลำเจ้าเติร์กที่ยังคงแข็งชี้โด่อยู่อย่างรวดเร็ว “แหมพี่ยังแข็งโด่อยู่เลยนะ อืมม จ๊วบ จ๊วบ” “ซีดดดอ่าหหเจมส์ ให้พี่พักก่อน โอ๊ยย” พี่เติร์กยังมีอะไรที่สนุกกว่านี้นะพี่ลองปะ” “เจ้าเติร์กที่นอนๆอยู่รีบชันตัวขึ้นมามอง “อะไร??” เจมส์ยิ้มๆและใช้มือผลักตัวเจ้าเติร์กให้นอนลงมันรีบดึงผ้าห่มมาคลุมตัวและท่อนล่างของเจ้าเติร์กไว้ เจ้าเติร์กยังคงชันหัวขึ้นมองมองเจมส์ที่กำลังทำบางสิ่งอยู่ใต้ผ้าห่มหูของมันได้ยินเสียงเจมส์แกะอะไรบางอย่างดังกร๊อบแก๊บๆ ก่อนที่มันจะรู้สึกถึงอะไรลื่นๆมาสวมที่ท่อนลำของมันจนตึง“จะทำไรน่ะเจมส์” ไม่นานนักเจ้าเติร์กที่นอนๆอยู่รู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่ตอบลีบแน่นๆพยายามกดลงที่หัวเห็ดลงมัน“เจมส์ไรน่ะ พอแล้วไม่เอา” เจ้าเติร์กรีบชันตัวขึ้นมาพร้อมกับเอามือผลักตัวเจมส์ที่นั่งอยู่ใต้ผ้าห่มตรงหว่างขาให้ลุกออกไปแต่ไม่ทันการปลายหัวท่อนลำของมันไปถูกดันเข้าไปในบางสิ่งที่เล็กและตีบอย่างรวดเร็วพร้อมกับเจมส์ที่ค่อยๆเขย่มตัวของมันขึ้นลงช้าๆ “อ่าหหหพี่เติร์กของพี่นี่มันใหญ่มากเลยนะเนี่ยกว่าจะเอาเข้าได้อ่าหหหห” เจ้าเติร์กเริ่มค่อยๆเสียวขึ้นๆทีละนิดซึ่งเป็นความเสียวที่มากกว่าที่มันเคยเจอ จนมันต้องล้มตัวลงไปนอนเกร็งตัวอีกครั้ง “เจมส์ ทีไรนี่น่ะ โอ๊ยยยยซีดดดดอ่าหหห ซีดดดดดด” เสียงดังเอียดๆจากเตียงค่อยดังถี่และแรงขึ้นพร้อมกับจังหวะการเขย่มของเจมส์ค่อยๆแรงขึ้นตาม“ซีดดดดผมก็เสียวเหมือนกันพี่อ๊ากกกกกกก” “อย่าหยุดนะเจมส์อย่าหยุดนะ” เจ้าเติร์กรีบสอดมือเข้าไปใต้ผ้าห่มพร้อมกับเจ้าเอวของเจมส์ไว้แน่น“ผมมีความสุขที่สุดเลยครับพี่เติร์ก  ผมชอบพี่เติร์กนะอ่าหหหหชอบมาตั้งแต่วันแรกที่เห็นพี่แล้ว  ผมอ่าหหหห ผมอยากทำอะไรแบบนี้กับพี่ ผมอ่าหหหห อยากอยู่ใกล้ๆพี่” เจมส์นั่งเขย่มขึ้นลงได้สักพัก จู่ๆมันรู้สึกเจ็บที่ก้นแปลบๆและเจ็บขึ้นเรื่อยๆมันเลยค่อยลดจังหวะลงจนหยุดนิ่ง “ควยของพี่นี่มันใหญ่จริงๆเล่นเอาผมเจ็บซะล่ะ” เจมส์ที่รู้ถึงอารมณ์เจ้าเติร์กที่กำลังพลุ่นพล่านมันเลยรีบดึงเอาถุงยางที่สวมท่อนลำออกพร้อมกับรีบก้มเอาปากไปครอบและดูดอมท่อนลำที่แข็งโด่ต่อทันที“เจมส์  ซีดดดดไม่ทำแบบตะกี้อีกหรอ ทำอีกสิ เสียวโครตๆเลยน้อง” “รอหายผมเจ็บก่อนพี่เดี๋ยวจัดให้ต่อเลยครับ อืม จ๊วบๆ” “อืออ เสียววววว อ่าหหหหอ่าหหหหหห” ไม่นานนักเจ้าเติร์กเกร็งตัวงึกๆๆปลดปล่อยน้ำเชื้อเข้าปากของเจมส์อีกรอบเจมส์ไม่รอช้ามันรีบกลืนน้ำเชื้อดังกล่าวลงท้องของมันไปอย่างรวดเร็วก่อนที่มันจะถอนปากขึ้นมา “โถ่พี่เติร์กก็ รีบแตกไมอะพี่ผมยังไม่ทันได้ขึ้นเขย่มอีกรอบเลย”เสียงหายใจเจ้าเติร์กค่อยๆกลับหายเป็นปกติ พร้อมกับท่อนลำที่พองใหญ่ในอุ้งมือเจมส์ค่อยๆลดขนาดลงจนกลายเป็นท่อนลำแข็งท้วมๆ4 นิ้ว “พี่เติร์กเดี๋ยวก่อนสิ พี่เติร์กครับ”เจมส์พยายามส่งเสียงเรียกเจ้าเติร์ก แต่ก็ไม่มีเสียงใดๆตอบกลับมา “อ้าวพี่ หลับไปแล้วหรอ พี่ พี่เติร์ก” เจมส์ใช้มือเขย่าเจ้าเติร์กไปมาแต่เจ้าเติร์กเองก็ไม่มีทีท่าว่าจะตื่นขึ้นมาแต่อย่างใดเจมส์มันถึงกับเสียอารมณ์ แม้ว่ามันพยายามใช้มือชักท่อนลำขึ้นๆหลายต่อหลายทีหรือใช้ปากดูดอมท่อนลำอย่างต่อเนื่อง แต่ท่อนลำก็ไม่มีทีท่าว่าจะพองตัวขึ้นมาเลยเจมส์มันเลยคลานขึ้นไปนอนกอดเจ้าเติร์กไว้มั่น “ไม่รู้พี่ได้ยินผมพูดไหมนะแต่ผมชอบพี่เติร์กจริงๆนะครับ ผมรอโอกาสนี้มานานมากเลย” ระหว่างที่เจมส์มันกำลังนอนกอดเจ้าเติร์กด้วยความสุขอยู่นั้นเองเสียงเรียกเข้าโทรศัพท์ของเจมส์ได้ดังขึ้น มันเลยรีบลุกขึ้นจากเตียงเดินตรงไปหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋าเป้ของมัน“ฮัลโหลพี่เจน ว่าไง” “ไอ้เจมส์  นี่ตีสองกว่าแล้วนะ มึงไปเถลไถลไหนวะไมไม่เข้าบ้าน มึงรู้ไมว่าตอนนี้แม่น่ะเป็นเดือดเป็นร้อน จนต้องมาปลุกกูให้มาอยู่เป็นเพื่อนรอมึงกลับบ้านด้วยเนี่ย” “ผมนอนบ้านเพื่อนน่ะพี่เจนบอกแม่ว่าไม่ต้องรอผม พรุ่งนี้เช้าผมค่อยกลับ” “มึงอย่ามาตอแหลกูโทรไปหาเพื่อนของมึงมาแล้วสามสี่คน เขาบอกว่ามึงไม่ได้อยู่ด้วย มึงอยู่ไหนมึงรีบกลับมาด่วนเลยก่อนที่เรื่องมันจะใหญ่ไปกว่านี้ไอ้เจมส์” เจมส์ถึงกับชักสีหน้าด้วยความหวาดวิตกขึ้นมา “เออๆงั้นเดี๋ยวผมกลับไป แค่นี้นะ” เจมส์รีบกดวางสายทันที  มันหันมามองเจ้าเติร์กด้วยความเสียดาย “โถ่เว้ย กะว่าจะสนุกจนเช้าซะหน่อย เฮ้อ” เจมส์มันเลยเดินตรงไปหาเจ้าเติร์กและก้มลงไปหอมแก้มเจ้าเติร์กที่นอนๆอยู่1 ที ก่อนที่มันจะก้มลงไปคว้าท่อนลำท้วมๆดังกล่าวเข้าปากมันอีกรอบเจมส์ดูดอยู่นานเกือบ 3 นาที ซึ่งไม่มีทีท่าว่าท่อนลำเจ้าเติร์กจะแข็งตัวขึ้นมาอีกแต่อย่างใด มันเลยปลงใจและดึงเอากางเกงในกับกางเกงบ๊อกเซอร์ขึ้นมาสวมไว้เช่นเดิมพร้อมกับดึงเอาผ้าห่มมาคลุมตัวเจ้าเติร์กไว้  มันสอดเข้าไปกุมมือของเจ้าเติร์กไว้แน่น “วันนี้สนุกสุดๆไปเลยนะพี่เสียดายนะยังสนุกไม่สุดเลย ผมไปนะพี่เจอกันวันจันทร์ครับ” เจมส์ยิ้มหวานก่อนที่จะลุกไปเก็บของของมันและปิดไฟห้องพร้อมกับเดินลงไปชั้นล่างของบ้าน

                เช้าวันอาทิตย์เวลา 9.34 น. เจ้าเติร์กตกใจตื่นขึ้นมาด้วยอาการปวดและมึนหัวไปพร้อมๆกันมันทั้งสับสน  สะลืมสะลือ จนมันต้องลุกมานั่งที่ขอบเตียงพร้อมทั้งเอามือทั้งสองของมันขึ้นกุมขมับไว้“เกิดไรขึ้นวะเนี่ย” เจ้าเติร์กทำตาหรี่พยายามกวาดมองไปรอบๆห้องนอนมันเห็นเสื้อของมันวางอยู่ข้างหัวเตียงพร้อมกับเตลีก่าขวดเล็ก ที่วางนอนอยู่ข้างๆเตียง เจ้าเติร์กรีบก้มมองตัวเองที่อยู่ในสภาพสวมกางเกงบ๊อกเซอร์แต่เปลือยท่อนบนด้วยสีหน้าที่งุนงงมันเลยลุกยืนขึ้นและสะบัดหัวไปมา “ไรวะเนี่ย!!!” มันพยายามนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน จู่ๆเสียงแชทจากโทรศัพท์ที่วางบนโต๊ะคอมได้เด้งดึงขึ้นมา ติ้งงงงงง!!  ไปยังฝั่งของออโต้ที่มันกำลังนอนเล่นอยู่บนเตียง มันดูคลิปจากโทรศัพท์ที่มันแอบถ่ายตอนกำลังดูด K ของเฟิร์สใต้กางเกง “พี่เฟิร์สนี่น้ำเยอะใช้ได้เลย"

ไว้มาต่อครับ………   

เนื้อหาตอนที 11 ตามลิงค์ http://www.g4guys.com/forum.php? ... 7244&fromuid=155129

nuangnut1996

ขอบคุณครับ

minone

ขอบคุณ​มาก​นะ​ครับ​

freezz

สำเร็จแล้งครับน้องเจมส สุดยอดมาก
คุ้มกับที่รอคอยมานานแสนนาน สุดยอดครับ

kuminum

ขอบคุณมากครับ

danzalion

ขอบคุณครับ

rukeai

ขอบคุณครับ

Aquarius_Camu

ขอบคุณมากครับ
สนุกมากครับ สมการรอคอย

oppowow

ในที่สุดเจมส์ก็ทำสำเร็จ ดีใจกับนางด้วย

doodd

ขอบคุณนะคนับ

myles

ขอบคุณมากครับ คิดถึงบิวบอล

guys4

ขอบคุณครับ

winnataa

ในที่สุดน้องเจมส์ก็ได้กินพี่เติร์กแล้ววว

ool3LaCKoo

ขอบคุณครับ

Bigkith

ในที่สุดก็สำเร็จสักที ได้จุกรูสมใจแล้ว5555

Xfish

ดูแล้ว เฟิร์สนี่ พลังเหลือเฟือจริงๆ  ส่วนเติร์กก็ลุ้นอยู่ สุดท้ายไม่รอดเสร็จนังเจมส์ซะแล้ว

lekthai

มีถ่ายรูปไว้ด้วย สุดยอด  ขอบคุณ  

ROSY712

ขอบคุณครับ

Poom2304

ขอบคุณครับ

terabesia

เสร็จน้องเจมส์จนได้นะครับ