ตอนที่ 16 จุดอ่อน
( t8 G+ h. T: O2 g
h' l- V" T9 J2 t) b+ s) L' fผมตื่นมาอีกครั้งเพราะแสงแดดที่ส่องมากระทบตาของผมบ่งบอกว่าตอนนี้นั้นเป็นเวลาเช้าแล้ว ผมค่อย ๆขยับตัวอย่างอ่อนเพลียในรสกามที่พี่วายุมอบให้ผมเมื่อคืนร่างกายของผมนั้นยังคงเปลือยเปล่าและเปื้อนไปด้วยน้ำควยที่ตอนนี้แห้งติดตามตัวผมไปหมดรูตูดของผมนั้นรู้สึกเจ็บนิดๆ เนื่องจากขนาดควยเก้านิ้วของพี่วายุ ผมค่อย ๆนั่งขึ้นพร้อมกับมองไปรอบ ๆ ห้องที่ตอนนี้มีผมอยู่เพียงคนเดียว
! i! [8 O7 f; b
' b. Y; t% Z7 B
"พี่วายุหายไปไหนนะ"ผมบ่นเบาๆ ก่อนที่จะขยับลุกเอื้อมมือไปหยิบผ้าคลุมมาพันร่างที่เปลือยเปล่าของตัวเอง
5 ^. }1 w$ x1 P3 {
6 P2 n% [& V7 V* Z"โอ้ยยยยซี๊ดดดดด"ผมครางเมื่อยืนขึ้นพร้อมกับก้มลงมองร่างของตนเองที่ตอนนี้เต็มไปด้วยรอยแดง ที่เกิดจากการขบกัดการเม้ม ของพี่วายุ พอคิดถึงเรื่องนี้ควยของผมก็เริ่มมีอาการแข็งขึ้นมาอีกครั้งเรื่องเมื่อคืนของผมกับพี่วายุนั้นเป็นการเย็ดที่ผมนั้นเสียวมากที่สุดตั้งแต่ที่เคยโดนเย็ดมา
) J0 x9 C* T6 S1 b
9 U+ Z9 b' Z9 }& v, }4 m: a, n( W) H. S
"ตื่นแล้วเหรอ"
! L- e# s) @" r( W, |9 x3 Z% L
- G* t: v, l9 F& [6 Y) C: R. v; @เสียงพูดดังขึ้นทำให้ผมหันหน้าไปมอง ก่อนที่จะพบร่างของพี่วายุที่ตอนนี้มีเพียงผ้าพันตัวเบื้องล่างอยู่ผืนเดียวพี่วายุยืนพิงกับตู้มองมาที่ผมด้วยรอยยิ้มกล้ามอกและกล้ามหน้าท้องของพี่วายุนั้นเต็มไปด้วยรอยแดงและรอยขบกัดอันเนื่องมาจากความเสียวของผมที่มีในเมื่อคืน ผมมองชายตรงหน้าที่ได้ชื่อว่าเป็นพระสวามีหรือง่ายๆก็คือ"ผัว" ของผมด้วยแววตาเสน่หา
6 \( c5 b$ j% Z- I
5 G0 z; N2 K4 m
บุรุษรูปงามคนนี้ก็คือผัวของผมจริงๆ
8 n( m$ A+ n# E# `1 D
- s0 e& I+ h2 O- ~0 u
"พะย่ะค่ะพี่วายุเสด็จไปไหนมาเหรอ"ผมตอบคำถามของพี่วายุก่อนที่จะถามกลับ
9 w' E6 W' g8 v3 y; a5 y7 g
% r! P; K8 u8 U, h6 h! Dพี่วายุไม่ตอบคำถามของผมนอกจากยิ้มให้ก่อนที่จะเดินมาใกล้แล้วจูบผมอย่างรวดเร็ว
0 l9 o4 C* m6 M4 J5 N1 ^
4 I$ ~$ w2 T4 A! O( z8 ~: X
"อื้ออออออ"ผมร้องอย่างตกใจก่อนที่จะตั้งสติได้แล้วจูบกลับพี่วายุอย่างรวดเร็วพี่วายุจูบผมอย่างร้อนแรง ลิ้นของเราเกี่ยวพันกันจนผมทนไม่ไหวต้องผละออกมาแล้วหอบหายใจอย่างหนัก
2 T$ r( r9 l+ n8 z" Q
3 ~* S- K: B7 F"หึหวานแต่เช้าเลยนะ"พี่วายุกล่าวยิ้มๆ จนผมนั้นหน้าแดงด้วยความเขินอายถึงแม้จะทำมากกว่าจูบกันมาแล้ว แต่ผมก็ยังไม่ชินกับหน้าตาของพี่วายุที่ช่างหล่อเหลาอย่างนี้เลย
0 w- q& ^2 O5 [/ t$ r- V- y+ A
6 Q x9 k* @5 W; _+ u
"น้องรีบไปแต่งตัวเถิด"พี่วายุพูด
4 \' ~, c9 O& O( l8 V- n) n3 X
* B& Z+ K4 f) ]3 E"แต่ว่าน้องไม่มีเสื้อผ้าอื่นๆเหลือเลยนะครับ"ผมรีบบอกพี่วายุทันทีที่นึกขึ้นได้ว่านอกจากชุดที่ใส่เมื่อคืนแล้วผมก็ไม่มีชุดอื่นเปลี่ยนอีกแล้ว
* a# Q# r: _* S" O X ]8 ^6 g
3 _, m+ f( o: n
"น้องอย่าลืมสิว่าหลังจากเมื่อคืนที่เจ้ากลายเป็นพระชายาของพี่อย่างเต็มตัวแล้วตอนนี้เจ้าเป็นคนของอาณาจักรพิทักษ์อย่างเต็มตัวแล้วเจ้าต้องอย่าลืมในจุดนี้อย่างเด็ดขาด ส่วนเสื้อผ้าของน้องพี่ได้ให้คนเตรียมไว้ให้เจ้าแล้ว เจ้าสามารถเลือกหยิบเสื้อผ้าในตู้ของเจ้าได้เลยไม่ต้องกังวล"
0 b6 ]; b' X$ K# k9 k
& c9 m+ a1 N2 J# d& s$ p( Pผมพยักหน้าอย่างเข้าใจเป็นจริงอย่างที่เสด็จแม่ทรงตรัสเอาไว้หากผมไม่สามารถครอบครองหัวใจของพี่วายุได้ล่ะก็ไม่ตัวผมก็อาณาจักรวารุณอาจจะต้องแย่แน่ๆ
2 }$ `0 |; x, u' ~5 q" J1 l
8 a! p$ C* W" p" V/ ?+ W# A
"ไปแต่งตัวเถิดเดี๋ยวพี่จะไปรอเจ้า"
g% N" b) }( L. v4 t+ ?
' e/ g8 G: x% ?7 H# A) \1 c"พะย่ะค่ะ"
. g4 V5 R5 {' S' K( R. B
/ V" M8 E8 Y4 @" s1 L
ผมพูดก่อนที่จะเดินมาที่ตู้เสื้อผ้าที่เมื่อเปิดออกดูก็พบกับเสื้อผ้าของอาณาจักรพิทักษ์ผมยืนมองมันด้วยอาการเศร้าใจนี่ผมกลายเป็นคนของอาณาจักรนี้ไปแล้วเต็มตัวอย่างนั้นหรือ
* I. G# U3 w7 s( L
ผมส่ายหัวสะบัดความคิดพวกนั้นออกไปถึงแม้ว่ามันจะเป็นความจริงที่ผมนั้นไม่อาจย้อนกลับไปได้แล้วสิ่งที่ผมต้องทำในตอนนี้ก็คือเป็นพระชายาของพี่วายุและมัดใจเขาเพื่อที่อาณาจักรวารุณที่ผมจากมานั้นจะได้อยู่อย่างสงบสุขสืบไป
- O. C5 \7 G% K9 V8 z
( P) \% Z4 ^& R0 R+ K6 h
ผมอาบน้ำและแต่งตัวให้เรียบร้อยก่อนที่จะเดินออกมายังห้องหอของผมและพี่วายุที่เรามีอะไรกันในเมื่อคืนนี้
) y7 R5 \4 G2 {* u" x& k- o
: B9 A5 s4 d: D7 Z6 o
“พระชายา”เสียงเรียกเมื่อผมเปิดประตูออกไปดังขึ้นทำให้ผมนั้นหันไปมองอย่างรวดเร็วเพราะความคุ้นในน้ำเสียง
; X5 b5 {6 U: [; L ~' V! \
$ v! B, Z) C, q1 a- K M& |9 d“อ้าว!! ท่านชัยยศ”
- U! D, i# _! f7 r7 b1 O) u
9 s f; | V, Y# \8 zท่านชัยยศนั้นก็คือทูตของอาณาจักรพิทักษ์ที่พี่วายุนั้นได้ฝากขวัญบางอย่างมาให้ผมจนผมนั้นเสียวซ่านนั่นเอง
# y# z) F' @9 Q
4 O& j' s& q( p, ~6 f: c% L: e0 U
“องค์ชายวายุได้ทรงฝากให้กระหม่อมพาพระชายาไปยังสนามฝึกพะย่ะค่ะ”
! m( D/ X& ?- F2 C7 W( b
: Y$ c' _( y( e7 J“หืม สนามฝึก สนามฝึกอะไรกัน”ผมถามด้วยความสงสัย
+ l& @- N, \5 |; O
6 o* F# F9 R9 K+ B$ ]% p9 l“สนามฝึกรบพะย่ะค่ะเป็นกิจกรรมยามเช้าขององค์ชายวายุที่จะทรงซ้อมรบในทุกๆเช้า”
% x2 B) G6 X# \/ I0 _; s. J
6 v0 A3 P7 Y) C4 M( c" R
“อ่า อย่างนั้นเองรึ”
0 P( V9 E6 ]' c5 h
& M- `" w9 U6 p* n4 E! p
ผมพยักหน้าอย่างเข้าใจก่อนที่จะเดินตามท่านชัยยศไปอย่างรวดเร็วท่านชัยยศนำทางผมมาเรื่อยๆ จนได้ยินเสียงของการฝึกซ้อม
: s5 U8 Z8 ?; I7 X; ]0 t% `/ g( D
O) d2 G& g/ c% O L4 o3 `
“ที่นี่แหละพะย่ะค่ะ”ท่านชัยยศเอ่ยพร้อมกับเปิดประตูรั้วให้ผมได้เข้าไป
, p5 d4 l* m: c% N
& g) L" h! h7 s @# D6 c$ y
ภายในสนามฝึกรบนั้นเป็นสนามหญ้าขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยอุปกรณ์รบอย่างครบครันเสียงของพี่วายุที่ตอนนี้ถอดเสื้อผ้าออกเผยให้เห็นถึงมัดกล้ามและร่องรอยของเมื่อคืนยังคงเด่นชัดผมหน้าแดงขึ้นมาอีกครั้งเมื่อเห็นถึงร่องรอยเหล่านั้น ต่างจากพี่วายุที่ถอดเสื้อให้คนอื่นในสนามฝึกเห็นไม่ต่างจากทหารตรงหน้าพี่วายุที่ตอนนี้ก็ถอดเสื้อเช่นเดียวกัน
4 x! L% X# _- I
0 V% S) R7 n: a) E. i
“ย้ะ!!!!!”พี่วายุตะโกนเสียงดังก่อนที่จะตรงเข้าไปต่อสู้กับทหารตรงหน้าด้วยมือเปล่า ฝีมือของพี่วายุนั้นดุดันและรวดเร็วไม่ต่างจากทหารนายนั้นที่ตั้งรับและรุกกลับพี่วายุได้อย่างรวดเร็วเช่นเดียวกัน
9 L; R7 H( v& x- w$ n
1 n/ `* _. `2 y b
ผมมองภาพตรงหน้าอย่างไม่ละสายตาด้วยความชื่นชนนี่หรือการต่อสู้ด้วยมือเปล่าของอาณาจักรพิทักษ์
# X4 {- P+ i0 W- ^5 w
8 J0 K4 q% g" E9 ~8 [
“ย่ะ!!!!! ฮึ้บ!!!”
4 E6 ~5 M) N. B$ X; t5 M
% o1 p0 Z0 l; R1 j3 uยิ่งผ่านไปนานเท่าไหร่การต่อสู้ตรงหน้าก็ยิ่งทวีความรุนแรงมากขึ้นก่อนที่พี่วายุจะพลาดท่าโดนทหารนายนั้นจับทุ่มในที่สุด
# V) u9 ~# T( q3 Y! O
& Y3 @' X+ H8 f. f% U3 x7 F/ y. o
“ปรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!”
8 A9 _3 W p1 b |6 g" Y e: B( F
" M" D2 Y# L+ {0 s$ |% gเสียงนกหวีดดังขึ้นทันทีที่การต่อสู้จบสิ้นพร้อมกับทหารนายนั้นที่รีบตรงเข้าไปประคองพี่วายุให้ลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว
' |/ }+ W y6 ~: M5 `
4 n$ R" T# V3 x% ~" w“องค์ชาย กระหม่อมขออภัยพะย่ะค่ะ”ทหารผู้นั้นพูดพร้อมกับโค้งแสดงการขอโทษ
; e N. Z' _) _# n, e0 N2 s4 _" ~" i* P
8 m6 Z7 r$ r8 G7 b“หึ ไม่เป็นไรหรอกแต่เมื่อไหร่เราจะชนะเจ้าสักทีล่ะท่านแม่ทัพ”พี่วายุเอ่ยอย่างหยอกล้อก่อนที่จะหันมาพบกับผมเข้า
0 g- S+ r# Q; ?5 E. N
( e$ R. u9 |7 q“อ้าวน้องพี่มาตั้งแต่เมื่อไหร่กัน”พี่วายุเอ่ยทักพร้อมกับรีบตรงเข้ามาหาผม
9 e4 t; \: o1 Q2 F, Z2 a
6 M4 U8 P& F0 X
“น้องมาได้สักพักแล้ว”ผมตอบ
) j" ~+ ]3 l0 p, D' b9 X$ C
+ Z4 V; j s$ v( i0 y4 S9 ^“ถ้าเช่นนั้นเจ้าก็เห็นภาพเมื่อกี้น่ะสิ”
5 t9 B; k- F! H) Y( t4 n8 C, _
0 C+ R) ^; C5 p' S3 }9 `, b$ {5 m
“พะย่ะค่ะเห็นเต็มๆตาเลย”ผมพูดพร้อมกับยิ้ม
; l2 S% J1 ?9 f, b% j
% y( [/ b7 N4 X1 @ J: f- _
“ปัดโธ่แบบนี้พี่ก็เสียภาพลักษณ์แย่เลยน่ะสิ”
7 T( X* Q0 R" S3 j4 ]* g
0 j- N( c s) A6 l+ A- F
“ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่ะไม่หรอกพะย่ะค่ะ ยังไงท่านพี่ก็ทรงดีที่สุดในสายตาน้องอยู่แล้ว”ผมพูด
) b9 E4 r4 y: z# L
4 a! M0 d Q: N/ v7 a) L
“หึ ปากหวานเชียวนะเจ้าเนี่ย”พี่วายุเอ่ยก่อนที่จะจุ๊บที่ริมฝีกปากของผมอย่างรวดเร็วโดยไม่อายสายตาของใครแล้วโอบไหล่ของผมตรงไปยังเหล่าทหารที่โค้งคำนับรออยู่
u5 w: E; _1 h
% Y$ x3 l# G8 }) D% J6 r2 [“ทหารทั้งหลายนี่คือพระชายาของเรา องค์ชายอานัสขอให้พวกเจ้าจงเคารพให้มียศถาบรรดาศักดิ์เหมือนกับเรา รับทราบ!!!”
5 X$ J% h7 a+ K8 q3 k1 G
( B: I& R4 \% `1 F( O* w/ e2 ~7 t“รับทราบ!!!”ทหารเหล่านั้นตอบพร้อมกันเสียงดัง
4 L3 Q7 ^6 D8 _
! F/ I& g- Z& A z4 b9 _1 V
“น้องพี่นี่คือแม่ทัพเอกของอาณาจักรเราชื่อว่าแม่ทัพสิงห์”พี่วายุแนะนำทหารที่ชนะการต่อสู้เมื่อสักครู่ให้แก่ผม
* j) D* \5 f4 w3 l1 D' B
& Y; u1 G, M8 S5 a+ T
“ถวายบังคมพะย่ะค่ะ”
7 Z2 F. W: w7 f2 \% h/ Z
2 b$ k( `, M6 ?$ }9 R3 ~. ?4 e
“ไม่เป็นไรพวกเจ้าทำตัวตามสบายเถิด”ผมตอบรับ แม่ทัพสิงห์นั้นเป็นชายรูปร่างสูงและกำยำไม่ต่างจากพี่วายุมากนักแต่ต่างกันตรงที่ร่องรอยของการต่อสู้ที่แม่ทัพสิงห์นั้นจะมีมากกว่าสมกับตำแหน่งแม่ทัพเอกของอาณาจักรพิทักษ์
. M7 I: B" _* ?
8 A; m6 Y+ g1 }+ ~' H( A }$ u“เมื่อกี้เจ้าเห็นการต่อสู้ของแม่ทัพพี่แล้วเจ้าอยากจะประลองดูหน่อยไหม”พี่วายุพูด
& J' f9 p, H' ?" Z* }2 E$ ?
: V9 b- ]7 g0 d5 [( i
“อ่ะ เอ่อ ไม่ดีกว่าน้องสู้ไม่ได้หรอก”ผมรีบปฏิเสธอย่างรวดเร็ว ถึงแม้ผมจะตัวใหญ่และเต็มไปด้วยกล้ามแต่เจอแบบแม่ทัพสิงห์แล้ว ผมถอยดีกว่า
, U' P) r' v: {2 N- G8 d
S# M1 c2 V' }: q* m0 C“ฮะ ฮะ ไม่เป็นไรหรอกลองดูนิดๆ หน่อยๆเอง สิงห์ก็ออมมือหน่อยนะพระชายาของเราเมื่อคืนรับงานหนักและใหญ่มามากพอแล้ว”
: b6 p3 J a3 Q& U3 h
4 J$ y( h f1 j% t+ H
พี่วายุพูดจนผมนั้นหน้าแดงขึ้นมาอีกรอบไม่เว้นแม้แต่แม่ทัพสิงห์เองที่ก็หลุดยิ้มออกมา
8 p+ V8 p0 h! p( x" f, Q, w
* O. S' O4 t; \& h8 y) C
“ท่านพี่!!!!”
5 W7 O' L/ E2 y* c
6 ]) F% G2 E' L& j
“ฮ่ะ ฮ่ะพี่แค่หยอกเล่นเองน่า”พี่วายุพูดก่อนที่จะกอดผมอย่างง้องอน เรียกเสียงหัวเราะจากรอบข้างจนผมนั้นหน้าแดงอีกครั้ง
Y: v0 L' ] P. ^3 O7 l
4 ~/ K2 R! v: H: A1 @* u7 P2 M7 |$ P
“หึ พวกเจ้าหยุดเถิดก่อนที่พระชายาของเราจะอายไปมากกว่านี้ แม่ทัพสิงห์มาเป็นคู่ประลองให้กับพระชายาของเราหน่อย”พี่วายุพูดปรามเหล่านายทหารก่อนที่จะหันมาพูดกับแม่ทัพสิงห์ในประโยคสุดท้าย
/ T6 n0 ?, N, R3 a* X( Q
8 U& K% N2 R0 ]# i9 y& f
“ก็ได้พะย่ะค่ะ”ผมตอบรับอย่างจำใจตั้งแต่ที่ผมต้องเตรียมตัวสมรสกับพี่วายุ ผมไม่ได้ออกฝึกรบอีกเลยนอกจากฝึกเรื่องบนเตียงเพียงอย่างเดียว
* R V, X( Q5 S' E& w
7 r" v! m6 q% b; N& `% R6 f“ถวายบังคมพระชายา”แม่ทัพสิงห์พูดพร้อมกับคำนับผมก่อนที่จะยืนตัวตรงอีกครั้งหนึ่งพร้อมกับเตรียมท่าพร้อมในการต่อสู้กับผม
4 H% Z! m6 D$ y, V, c
+ q/ _6 d6 n8 J' M% Mผมเองได้แต่กลืนน้ำลายลงคออย่างหวาดๆมองไปยังกล้ามตรงหน้าของแม่ทัพสิงห์ที่ขึ้นเป็นลอนแข็งแกร่งเด่นอย่างชัดเจน ใบหน้าและผิวของแม่ทัพสิงห์ถึงแม้ว่าจะคล้ำแต่ก็ยังไม่สามารถกลบความงามของแม่ทัพสิงห์ได้ผมได้แต่มองชายหนุ่มตรงหน้าอย่างไม่ละสายตาก่อนที่เสียงนกหวีดจะดังขึ้นโดยไม่ทันตั้งตัว
" p7 f" ?3 L0 f( E
$ f0 D9 B8 z! Y4 o5 ?1 ^0 ?2 N' |
“ย้ะ!!!!”แม่ทัพสิงห์ตะโกนเสียงดังก่อนที่จะตรงเข้ามาต่อสู้กับผมอย่างรวดเร็ว ผมที่เองเพิ่งจะตั้งหลักได้ก็ต้องรีบหลบด้วยความตกใจ
' u3 P# @3 E- L
- t* l( U7 Z" V& K5 Z# H
แม่ทัพสิงห์ไม่รอให้ผมตั้งหลักได้เร็วกว่านี้รีบหันหลังแล้วตรงมาปล่อยหมัดมือเปล่ากับผมทันที
, ~' ~; M- o9 J2 {+ I3 Z
8 |. l' \3 r; \" _/ W* {
ผมเองก็ได้แต่อาศัยความไวที่ตนเองจะพอมีอยู่บ้างหลบฝ่ามือและหมัดของแม่ทัพสิงห์อย่างทุลักทุเล บ้าเอ้ย!!!นี่ผมเพิ่งผ่านสงครามบนเตียงมาเมื่อคืนเองนะทำไมวันต่อมาแทนที่จะได้นอนกอดกับผัวอ้อนให้เอาใจ แต่ต้องมาสู้กับแม่ทัพใหญ่ของเมืองนี้ไปได้
% ~+ K+ g7 g+ b! P
" Y- t4 X3 C' E v% v: Q( z% |
ผมคิดด้วยความหงุดหงิดก่อนที่จะจับหมัดของแม่ทัพสิงห์ไว้และปัดออกอย่างรวดเร็ว เรียกเสียงโห่ร้องจากทหารที่มองดูการต่อสู้ของผมอยู่ได้เป็นอย่างดี
6 }& q) O- P/ f
' a" |2 n3 e2 E, B* H! Bแม่ทัพสิงห์มองผมด้วยความแปลกใจที่สามารถปัดหมัดของเขาออกไปได้ถึงแม้ว่าผมจะไม่ได้ฝึกการต่อสู้มานาน แต่วิชาความไวที่เรียนมาก็ยังพอหลงเหลืออยู่บ้างแต่ถ้าไม่ไหวจริงๆ คงต้องใช้วิชากดจุดที่ผมเคยเรียนมาจัดการกับแม่ทัพสิงห์ให้ยอมผม
( D7 E! K1 E9 s! i, e) I/ {
7 n# r. o" N3 q
“พระชายาทรงหลบกระหม่อมได้ไวมาก”แม่ทัพสิงห์เอ่ยชมผมยิ้มๆก่อนที่จะพูดต่อ “แต่จะหลบเพลงหมัดนี้ไหวรึเปล่า!!!”
8 R0 z+ V- _. n: q6 N
7 E: s2 ?& F" n
ทันทีที่พูดจบแม่ทัพสิงห์ก็บรรเลงเพลงหมัดที่ผมไม่เคยเห็นแต่ว่ามันไวมาก จนผมแทบจะหลบไม่ทัน
# ?4 V0 k9 I) N( a
! g, ?( p6 K% S x“ย้ะ!!!!”แม่ทัพสิงห์ตะโกนลั่นก่อนที่ส่งหมัดที่รุนแรงมายังผมผมได้แต่ปัดหมัดจนเสียหลักล้มลง และเป็นแม่ทัพสิงห์เองที่ตามลงมาจับผมกดติดกับพื้นท่ามกลางเสียงปรบมือของทหารรอบๆ บริเวณนั้น
/ b' L; x3 P, w7 x/ j5 Y* A. E
' k+ _# p& {9 t- c) W
“ทรงเก่งมากเลยพะย่ะค่ะแต่ทุกคนย่อมมีจุดอ่อน จุดอ่อนของความไวของพระชายาก็คือความหนักของฝ่ายตรงข้ามนั่นเอง”แม่ทัพสิงห์พูดยิ้มๆในการพ่ายแพ้ของผม ผมเองก็ได้แต่มองหน้าของแม่ทัพสิงห์ด้วยความหงุดหงิดมันถูกที่จุดอ่อนของผมก็คือ หากฝ่ายตรงข้ามมีความหนักแล้ว ผมมักจะสู้ไม่ค่อยไหว
~5 V& t. }' V) I
5 n9 l! i+ j* a( c5 nแต่ว่าสิ่งที่ผมมีมากกว่าคนอื่นนั่นก็คือ มันสมอง
4 n4 k) L# v! f+ U8 e
) s+ M3 f6 G- e7 D) f
“ถูกของท่าน จุดอ่อนของเราคือความหนัก”ผมพูดอย่างช้าๆ โดยไม่ละสายตาไปจากใบหน้าของแม่ทัพสิงห์ที่มองผมไม่ละสายตาเช่นเดียวกัน
* W0 l* @2 L/ s1 S. l# h. }! D; o
) R6 ~# y! h4 h4 B7 e6 M9 T“แต่จุดอ่อนของผู้ชายทุกคนคือจุดนี้!!!”ผมพูดก่อนที่จะกระทุ้งเข่าไปยังกล่องดวงใจของแม่ทัพสิงห์
! P2 g# p7 c% f. g
6 w( Q4 z+ E6 B1 u' g' U1 m“โอ๊ะ!!!!”แม่ทัพสิงห์ร้องลั่นก่อนที่จะกองลงไปนอนคุดคู้อยู่ที่พื้นโดยมือกุมไปที่กล่องดวงใจของเขาที่โดนผมกระแทกไป
6 H1 s7 h- z, s7 S( L, E1 d
% v: t/ }; L; I T
ผมไม่รอช้ารีบอาศัยความได้เปรียบจากกลโกง รวบมือของแม่ทัพสิงห์นอนคว่ำ แล้วอาศัยวิชากดจุดกดเข้าไปยังหลังของแม่ทัพสิงห์ที่ผมจำได้ว่าเป็นจุดที่จะทำให้ฝ่ายตรงข้าม ปวดร้าวไปเกือบทั้งร่างกาย
2 n' O5 C& T* x# r p. E
* Q Y j: _8 }! `
“อ้าก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”แม่ทัพสิงห์ร้องลั่นด้วยความเจ็บปวดพร้อมกับดิ้นไปมาด้วยความทรมาน
5 T! L' C: p7 O2 P7 o! l5 R
. r4 g# z- k4 L3 `- T“อย่าดิ้นสิยิ่งดิ้นก็จะยิ่งเจ็บนะ”ผมพูดเตือน
5 s9 t6 ]- ~- K9 p
เมื่อได้ยินอย่างนั้นแม่ทัพสิงห์ก็กัดฟันทนความทรมานนี้
+ n: D( L( e$ n, W$ i8 a0 {6 a
9 V" p# g/ C2 l" \$ e8 m( g* Y( J“ยอมแพ้เรามั้ย”ผมถามโดยที่ยังคงกดจุดนั้นอยู่
' \; c% h ?; d
7 a6 v8 G/ t- y“.........................”
. a) Q6 m6 R' b: z+ y1 B
8 P E* s9 c& ]4 c0 ]“หึ ไม่ตอบสินะ”ผมพูดก่อนที่จะใช้มืออีกข้างกดไปอีกจุดหนึ่งที่เจ็บไม่แพ้กัน
+ A" x7 B; ]* n
& A3 p9 s( g2 } P" f, W“อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!! ยอมแล้ว กระหม่อมยอมแล้ว”แม่ทัพสิงห์ร้องลั่น
( A; \* n4 ~% D
) H4 @2 H9 }# ~- Z
“หึ ให้ได้แบบนี้สิ”ผมพูดยิ้มๆก่อนที่จะปล่อยแม่ทัพสิงห์ให้เป็นอิสระ แม่ทัพสิงห์นอนหอบหายใจอย่างน่าสงสารจนผมเห็นใจ กดไปยังจุดที่จะทำให้เขาหายจากความเจ็บปวด
' H5 D6 r8 F% Z$ S+ p- [( Z
เมื่อกดจุดนั้นแม่ทัพสิงห์ก็ทำหน้าแปลกใจ ก่อนที่จะลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว
% `5 C* O1 j2 I% i
4 G, `6 ~' R" t* |) [+ t$ D# q _
“เก่งมาก เก่งมาก”เสียงของพี่วายุดังขึ้นพร้อมกับเสียงปรบมือของทหารที่ต่างปรบมืออย่างดัง
0 o; m; l0 E+ r2 S' R
# J1 c$ Y# f2 W/ y8 A
“ไม่เคยมีใครทำสิงห์หมดสภาพแบบน้องมาก่อนเลย น้องเก่งมาก”
, U, a* M8 m! h+ }
" K7 Y1 E) M! p! T+ |& k6 a
ผมยิ้มรับคำชมนั้น
1 Q4 H$ i8 C q$ g, O! G) _7 n: @
' X9 v; B( j5 o“วิชากดจุดของพระชายาทรงยอดมากเลยพะย่ะค่ะ ทำเอากระหม่อมเจ็บเจียนตายเลย”แม่ทัพสิงห์พูด
- [* D. B0 q# y4 L
, ?5 n" d+ t' T+ B6 ?7 a5 r
“ท่านแม่ทัพก็กล่าวเกินไป”
6 o' O( Y& f. S
S% {/ M; ^, h8 e; ?1 y3 J4 K“ไม่หรอก น้องเก่งจริงๆนี่สินะวิชากดจุดจากอาณาจักรอานัสที่เขาร่ำลือกัน สมกับคำร่ำลือจริงๆเห็นทีพี่จะต้องมองเจ้าใหม่เสียแล้ว”พี่วายุพูด
3 `' J9 U& R5 c2 x
3 A7 Z6 l8 a9 {. q3 @) l- M
“พะย่ะค่ะ”
7 k! h% U+ U l
# U/ U+ e% O. a) \ผมยิ้มรับมัน
, q P. C4 g( A4 `# c9 t1 [/ W5 t: R
เป็นความจริงที่ผมนั้นยังซ่อนอะไรในตัวไว้อีกเยอะ การต่อสู้ครั้งนี้จะทำให้คนในอาณาจักรพิทักษ์มองผมเปลี่ยนไปผมจะไม่ได้เป็นเพียงพระชายาที่ต้องมัดใจพระสวามีบนเตียงเท่านั้น
0 l$ p9 y. F# L6 Z5 o
& f3 [& ^3 M3 E% J7 A' g/ k$ m7 \
! K( P/ o7 x7 A* k- H( Yแต่ผมจะมัดใจคนทั้งอาณาจักรและทำให้อาณาจักรของเราแข็งแกร่งให่ได้
# z3 ` d7 H0 Z+ e
) O X" m( o1 G2 ]
7 v; C L& B c8 M, V
โปรดติดตามตอนต่อไป
( n5 ^: c* `6 P) s
' Z' B* V/ E- ~/ q. L: v! W& r8 a. p