ประสบการณ์กาม จากกรุงปักกิ่ง...2

Nucutey

5 s# A3 ~% `6 w


ผมชอบที่จะไปลานโบว์ลิ่งที่ชื่อ ว่า “เดอะ แคปปิตอล” เหตุเพราะมันดูกว้างและไม่แออัดไปด้วยผู้คน โดยเฉพาะอย่างยิ่งไม่ปะปนกับชน ชั้นเดินถนน ซึ่งคราวนี้มีผู้ร่วมรับเชิญสังสรรค์คือ พี่ใหญ่หรือถ้าจะให้ถูกใจต้องเรียกว่าพี่สาวใหญ่ นามว่า จง เธอเป็นผู้ชายหรือบางทีก็เป็นผู้หญิง ที่มีพื้นฐานครอบครัวดี และเราก็คบหาสมาคมกันไปได้ ด้วยดีเธอสังเกตเห็นผมเอา แต่จ้องมองที่ประตูทางเข้า
; [& d9 N, G5 R. ~$ t- _
! G- K! p/ i6 p“มองหาอะไรอยู่? มีอะไรดีๆ จะเข้ามาทางประตูนั่นหรือไง ฮึ” มาดามจง ออกปากถามเต็มจริตหญิง

7 t5 i* x. T+ d6 u4 i  y“ลิ่วซิง...เขาบอกว่าจะพาน้องของ เขามาฝากให้ช่วยใช้เส้นสาย เข้าเรียนมหาวิทยาลัย”

$ q3 F, u3 M+ ^: j% s+ {5 J“คุณได้รับผิดชอบอะไรมากมายนะ” เธอหัวเราะ

; _) h0 `9 {+ j8 ?ลิ่ว ซิง มาถึงที่นัดหมายเมื่อประมาณ หก หรือเจ็ดโมง มี “เด็กหนุ่ม” ตามหลังมาด้วย มองจากระยะไกล ผมสามารถเห็นได้ว่า หนุ่มน้อยนั้นตัวไม่สูงและดูไม่สะดุดตา ซึ่งทำให้ผมรู้สึกผิดหวังในทันทีและสบถด่า ลิ่วซิง อยู่เงียบๆ
! m1 P- i3 |$ o) R: o3 y) C3 I
“สวัสดี มาดาม จง สวัสดี เว่ย กู๋” ลิ่วซิงทักทายทุกคน

! e$ B# F9 x! t" B7 D7 _เด็กหนุ่มนั้นยืนห่างออกไปเล็ก น้อย สายตานั่นมองตามลิ่วซิงตลอดเวลา

8 X+ n) j  `8 v4 L/ @- J( J, A; U: U“นี่ ท่านประธานชาน” ลิ่วซิงเริ่มแนะนำผมให้รู้จักกับเด็กหนุ่ม “นี่ หลันหยู น้องเขามีนามสกุลว่าหลัน ส่วนชื่อก็ใช้อักษรไม่มากแค่ตัวเดียวว่าหยู”

“สวัสดี” ผมยิ้มและยื่นมือออกไป

3 f* h( |. ~; t; V* G8 V“สวัสดีครับ” เด็กหนุ่มชื่อ “หลันหยู” ยื่นมือมาจับ ผมรู้สึกได้ถึงแรงสั่นด้วยความ ประหม่า

) X* a, R9 ~/ [3 F0 @% nเขาแอบแวบมองผมเมื่อตอนจับมือทักทาย และดวงตาแวบมองคู่นั้นมันได้ถูก ประทับลงในความทรงจำของผม ไว้ตลอดชีวิต ดวงตาคู่นั้นอาจเรียกได้ว่าเป็นนัยน์ตาโศก เติมเต็มไปด้วยความไม่มั่นใจและ หวาดระแวง “เด็กหนุ่ม” ไม่ยิ้ม ไม่มีแม้กระทั้งเสี้ยวส่วนของสิ่งที่เรียกว่า “การยิ้ม” บนใบหน้า(อย่างที่ผมจะได้เจอบ่อยๆ จากผู้คนในวงการธุรกิจเส แสร้งยิ้มให้กัน)ในระยะใกล้ร ะยะประชิดตัว ผมสำรวจดูผิวพรรณซึ่งดูไม่ค่อยเนียนละเอียดแต่ไม่มีรอยด่างดำ แต่เครื่องเคราบนใบหน้านั่นดูหล่อเหลาเอาการ จมูกโด่ง ริมฝีปากปิดแน่น ดูเหมือนพยายามปกปิดความรู้สึก ผมรู้สึกว่าหัวใจผมขยายพอง มันเป็นความรู้สึกที่ได้หล่นหาย ไปนานมากแล้ว เพื่อไม่ให้เขารู้สึกว่าผมจ้องมองเขาอย่างพินิจพิเคราะห์ ผมละสายตามองไปทางอื่น หันไปมอง มาดามจง ซึ่งกำลังพยายามโยนลูกโบว์ลิ่ง ด้วยอาการตูดบิด

“ชอบโบว์ลิ่งไหม?” ผมถามเด็กหนุ่ม
# `8 [) q6 I& |# X" x& X+ j, L
! B( f: V: H3 u“ไม่รู้ว่ามันเล่นยังไงครับ” คำตอบที่ได้รับนั่นเป็นสำเนียง จากทางภาคทางเหนือ
: |, e' h' {. T' M1 h
“บางที น้องเขาอาจจะยังไม่ได้กินข้าวนะ” ลิ่วซิงกระซิบ

- |& h. f7 O. I2 N9 p0 Z8 X. [“งั้นดีเลย ฉันก็ยังไม่ได้กินมื้อเย็นเหมือนกัน” ผมหันไปบอกเพื่อนร่วมสังสรรค์ “จะไปกินข้าวกันไหม พอดีต้องพาน้องชายไปกินข้าว ไม่อยากให้พ่อแม่ต้องตำหนิว่าพี่ ชายใหญ่ไม่รู้จักดูแลน้อง”

“ลืมไปได้เลย หิวก็ไปคนเดียวเถอะ” คำตอบจากมาดาม จง ฟังดูเหมือนแฝงความนัย “ว่ารู้” แต่ผมไม่ใส่ใจ
เราขับรถไปยังโรงแรมชื่อ เซียงโค่ว เพราะผมมีห้องพิเศษส่วนตัวที่นั่น ครัวอาหารของโรงแรมจีนที่นี่ดูโอ่อ่า ดูสว่าง ตกแต่งด้วยเครื่องเคลือบดินเผา แต่รสชาติอาหารไม่ค่อยน่าประทับ ใจ แต่ก็ดีกว่าอาหารในครัวอิตาลี และฝรั่งเศส
" E5 S. {" K; G+ ]1 p) T, N8 u( K
“อายุเท่าไหร่?” ผมถามแบบให้ดูเหมือนไม่ตั้งใจ ขณะที่เรานั่งรออาหารในภัตตาคารแห่งนั้น

“สิบหกย่างสิบเจ็ดครับท่าน”

# Q# a7 ~2 S( i) s. C5 Z  B- |“ทำไมถึงเข้ามหาวิทยาลัยเร็วขนาด นี้?” ผมจำได้ว่าตอนผมเข้ามหาวิทยาลัย นั้น ผมอายุย่างสิบเก้า
2 c( V8 N% u. b" F" P1 m
5 h2 L6 Z/ Y! I; ]. ~7 T“ผมเข้าโรงเรียนก่อนเกณฑ์หนึ่ง ปีครับ,,,และก็สอบวัดความรู้ เลื่อนชั้นได้” ใบหน้านั้นยังคงไม่ยิ้มแต่สายตานั่นจับจ้องผมอยู่ตลอดเวลาขณะเมื่อตอบคำถาม กริยาการแสดงออกเหมือนได้รับการอบรม มาอย่างดี นัยน์ตาโศกคู่นั้นที่จับจ้องผม มันทำให้ผมแทบควบคุมตัวเองไม่ อยู่ ความคิดผมเตลิดไปไกลถึงเรื่อง “ลึกลับซ่อนเร้น” ว่าผมได้กอดเด็กหนุ่มนั้นอยู่บนเตียง

/ x% W4 L/ ~, J# |3 d“เคยกับเมืองปักกิ่งรึยัง” ผมพูดด้วยสำเนียงปักกิ่งที่ฟังดูเร็ว ภาษาแถบนี้นิยมรวบคำเข้าด้วยกันและละคำให้สั้นลง ซึ่งคำว่า “เคย” นั่น ควรจะหมายถึง คุ้นเคย หรือเคยชิน

% W, H! z7 f  F9 h: d+ t) E“เออ…” เด็กหนุ่มหยุดคิด ผมสังเกตได้ว่าเขากำลังมีปัญหานิดหน่อยกับสำเนียงจีนแมนดารินแบบคนปักกิ่ง

8 B  C& H  y! U) |4 f0 l“ยังไม่คุ้นครับ โดยเฉพาะสำเนียง คนปักกิ่งพูดเหมือนลิ้นพันกัน ซึ่งผมรู้สึกว่ามันไม่น่าฟัง”
" I- d! [, X, ]$ p6 M
ริมฝีปากนั่นขยับขึ้นลงอย่างช้าๆ เมื่อเวลาพูด เหมือนจะยิ้มแต่ดูลังเล
ปรากฏว่าเด็กหนุ่มนั้นค่อนข้าง หิว เขากินข้าวจนเกลี้ยงจานราวกันมัน ไม่ได้ใส่อาหารมาก่อน
: |$ o% H% C" O/ b' p6 k“เรียนเกี่ยวกับสถาปัตยกรรมหรือ เลือกได้ดีนะ จบไปแล้วไม่ต้องกลัวตกงานหรือไม่มีเงิน พี่เคยมีเพื่อนสองสามคนเรียนสถาปัตยกรรม เขาออกแบบและวาดรูปให้คนอื่น เมื่อตอนเรียนอยู่ปีสามในมหาวิทยาลัย ได้เงินใช้สอย ทำให้พวกเราที่เรียนเอกวรรณคดี รู้สึกอิจฉา” ผมพยายามพูดคุยเมื่อตอนขณะออกจากภัตตาคารเพื่อไป “ขึ้นห้อง” ตอนนี้เราอยู่หน้าลิฟต์

“ถ้าอย่างนั้นเรียนที่ไหน พี่หมายถึงจะได้เข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยไหน?” ผมถามอีกครั้ง

) R: y  c: s. c( f4 N6 nเด็กหนุ่มไม่ตอบอะไร ตาจับจ้องไปที่ประตูลิฟต์ ซึ่งทำให้ผมฉงนเพราะเด็กหนุ่มนั้นไม่ได้ใส่ใจฟัง และไม่ใส่ใจกับการตอบคำถามอีกแล้ว แล้วถ้าอย่างนั้น มีอะไรจริงบ้างที่เขาพูด? จากประสบการณ์ที่มีก็อาจจะเป็นไปได้ที่เด็กหนุ่มจากภาคเหนือคนนี้อาจพูดโกหกเราไม่ได้พูดคุยอะไรกันมากระหว่างอยู่ในลิฟต์ ระหว่างที่ลิฟต์เคลื่อนตัวขึ้น สู่ชั้นบนสุดของโรงแรม ผมนึกย้อนหลังเรื่องราวเมื่อ หกเดือนก่อน ผมพาผู้หญิงนอกเมือง มาที่นี่ ผมถูกหลอกว่าเธอเป็นสาวเวอร์จิน แต่ความจริงแล้วเธอเป็นหญิง โคมเขียว แต่ช่างมันถือเป็นประสบการณ์ เดี๋ยวนี้ผมค่อนข้างชำนาญเรื่อง การตกลงราคากับพวกหล่อน
; S# h7 i; V7 K1 `) o
ผมเริ่มสังเกตเสื้อผ้าที่เด็กหนุ่ม ใส่ กางเกงสีน้ำเงินเข้มเข้ากันได้ ดีกับเสื้อทีเชิ้ตคอกลมสีขาว ดูธรรมดาแต่สะอาด ถึงแม้มันจะดูสั้นเขินและดูเก่าไปบ้างแต่ก็ดูสะอาด ผมสังเกตได้ว่าเขาเองก็แอบสำรวจ ผมอยู่ตลอดเวลา
ภายในห้อง เขาดูผ่อนคลายมากขึ้น เขายังคงยืนอยู่ใกล้ประตูไม่เคลื่อนไปไหน
“ทำตัวเหมือนอยู่บ้าน นี่เป็นห้องสวีท ด้านนอกนั้นเป็นห้องนั่งเล่นและก็ห้องทานข้าว ส่วนด้านในนี้เป็นห้องนอน” เด็กหนุ่มนาม หลันหยู ยังคงยืนนิ่งอยู่ที่ประตู ผมเปิดทีวียื่นรีโมตให้เขาเพื่อ ให้บรรยากาศผ่อนคลาย “ดูทีวีรอ มีรายการให้เลือกหลายช่อง” ผมหยุดยืนนิ่งจ้องมองไปที่เขา ซึ่งยังคงเงียบไม่มีการตอบรับ หรือปฏิเสธ

$ m! m: a% v7 Z% r: F“ไม่เป็นไร ไม่อยากดูก็ไม่เป็นไร ผมไม่เคยบังคับให้ใครต้องทำอะไร กิน ดื่ม พูดคุยอย่างเพื่อนก็โอเคแล้ว”

1 r7 `4 c7 {2 v2 u4 r: F“... ผมจะดูทีวี…” เขาพูด

“ช่วยตัวเองนะ วันนี้ออกไปทำธุระข้างนอกมาตลอดบ่าย อยากอาบน้ำ” ผมบอกก่อนจะหายเข้าไปในห้องน้ำ
เดือนกรกฎาคมในปักกิ่ง นั้นชื้นและร้อนอบอ้าวมากจนหายใจแทบไม่ได้ กลางวันดูยาวนานเป็นพิเศษ ตอนนี้นั้นเวลาประมาณสามทุ่มเศษๆ ข้างนอกนั้นดูมืดแล้ว ผมนั่งอยู่คนเดียวในชุดคลุมอาบน้ำบนโซฟา ครุ่นคิดว่าจะ “เผด็จศึก” เด็กหนุ่มนี้อย่างไรให้ “เด็ดดวง” ที่สุด เขาอยู่ในห้องน้ำ ผมสั่งเครื่องดื่มมาสองแก้ว มันเป็นเครื่องดื่มประเภทดื่มง่าย แต่เมาหนัก หลังจากนั้นผมก็เอาม้วนวิดีโอแนว เรทเอ็กซ์ ใส่เข้าไปในเครื่องเล่น ทุกอย่างเรียบร้อย ผมนั่งรอด้วยใจจดจ่อรอคอยสิ่งปรารถนาที่กำลังจะเกิดขึ้น เมื่อเขาออกมาจากห้องน้ำ สวมใส่ด้วยชุดนอนสีน้ำเงินดูใหม่ เอี่ยม (ผมมักจะมีชุดคลุมอาบน้ำและชุด นอนในสถานที่ของผม) ผมเปียกปรกหน้าผาก

“ดื่มอะไรสักหน่อย...ช่วยให้สด ชื่นขึ้น” ผมยื่นเครื่องดื่มไปให้ เขารับแก้วไปแต่ยังยืนนิ่ง เหมือนไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร ต่อไป
  `% j8 C7 t8 X' V' u
“นั่งลงสิ” เขานั่งลงอย่างว่าง่ายและเหมือนความลับถูกปลดปล่อย มีผู้หญิงชาวตะวันตกอยู่ในจอทีวี เปลือยกาย ส่วนนั้นที่แสดงความเป็นเพศหญิง ถูกดูดซอกไซ้ด้วยชายผิวขาว และมือสองข้างของเธอเคล้าคลึงหน้า อกของตัวเอง ครวญครางว่า “อยาก” เต็มกำหนัด

เขารู้สึกเหมือนถูกกระตุ้นแรง กระสันแต่ยังคงนั่งนิ่งไม่ไหว ติง มือถือแก้วไว้แน่น ผมรู้ว่านี่ต้องเป็นครั้งแรกที่เขาได้ดูหนังโป๊ ผมหันไปมองเขาให้ถนัด เขาหน้าแดงและดูกระดากอาย ผมลูบไล้เบาๆ บนหน้าขา เลื้อยไล้เข้าไปในกางเกงนอนแบบ ติดกระดุมที่ไม่ได้ติดกระดุม ไว้ ร่างกายเขาแข็งทื่อเหมือนปลาแช่ แข็ง ไม่เคลื่อนไหว ... แท่งเนื้อนั่นร้อนผ่าวและแข็งราวท่อนไม้
8 k- W+ X8 K! f# P7 R1 Y' C
' K. q8 f& t7 C, t% wผมปิดทีวี เขาหันมามองหน้า ดวงตานั่นมีแววระแวงสับสน ผมค่อยๆ ดึงกางเกงนอนของเขาลงอย่างไม่ร ีบร้อน แล้วถอดชุดคลุมของผมออก สิ่งที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าเขาคือแท่งเนื้อแข็งแรงแดงกล่ำ ตาของเขาสำรวจร่างกายผม เขาค่อยๆเอาปากกลืนมันเข้าไปอ ย่างช้าๆ ส่วนแท่งเนื้อของเขานั้นดูไม่ใหญ่แต่ก็ไม่เล็ก ร่างกายที่เขามีตอนนั้นยังดูเป็น ร่างของเด็กหนุ่มที่ยังพัฒนา ไม่เต็มที่ ดูบอบบาง ผมเริ่มทำการชักขึ้นลงให้เขา แล้วโน้มร่างลงบนโซฟา มองจับจ้องไปที่ตาของเขาตลอดเวลา และเขาเองก็มองกลับไม่ละ สายตา เราต่างประสานสายตาไว้อย่างนั้น ผมเริ่มใช้ลิ้นลากไล้เลียแผ่วเบา ไปบนร่าง
& Z: f8 b# A/ y, t/ e! D
, T" O% x0 u. }- W+ O“บอกได้นะ...ถ้าไม่สบายใจที่จะ ทำ”
2 c( Y. B! d$ ]9 B7 Z& p" A4 C( K0 }' hเขาเพียงแต่มอง ไม่พูดอะไร ผมรู้ว่าไม่ว่าจะครั้งแรกของหญิงสาวบริสุทธิ์ หรือ ชายหนุ่มบริสุทธิ์นั้นต้องทำอย่าง แผ่วเบา ซึ่งเขาจะได้จดจำ ไม่อาจลืมได้ไปจนตลอดชีวิต และหลังจากนั้นทุกอย่างก็จะอยู่ ในความควบคุม ปากของผมสัมผัสแผ่วเบาที่ริมฝีปากของเด็กหนุ่ม ใช้ลิ้นไล้เลียไปบนริมฝีปากที่ เม้มไว้แน่นในตอนแรก แต่ไม่ช้าเขาก็เริ่มจูบตอบกลับ
2 J# S5 G" X* D9 ~% C* e
บอกความจริงให้ทราบว่า ร่างกายเขาของนั้นไม่ประทับใจอะไรผมมากในขณะนั้น แต่ความสะอาดสะอ้านและความบริ สุทธิ์ทำให้ผมนั้นแทบคลั่ง บางทีอาจจะเป็นแรงปรารถนาที่เกิด ขึ้นชั่วขณะ หรือบางทีอาจจะเป็นสายตาที่ไม่อาจลืมเลือนได้คู่นั้น ผมพรมจูบไปบนใบหน้าและร่างอย่าง หื่นกระหาย และเขาก็ดูมีอารมณ์ร่วมด้วย เขาหลับตานิ่งและหายใจหอบกระเส่า ผมยังคงสัมผัสแผ่วเบาที่แท่งเนื้อของเด็กหนุ่ม สำรวจลำลึงค์และประตูหลัง แล้วเขาก็สวมกอดโอบไหล่ของผม มีเสียงครางกระเส่าลอดออกมาจากปาก แล้วเขาก็หลั่งทะลักทะลาย ร่างกายดูเหนื่อยหอบ ผมอยากหัวเราะนิดๆ ไม่คิดว่าเขาจะหลั่งเร็วขนาดนี้
0 b1 B+ z. H& `! U" w8 c
เราทำอีกเป็นครั้งที่สองในคืนนั้น ครั้งที่สองนี้ผมได้กระทำ “โอษฐกามกิจ” ให้เขาและเขาก็หลั่งอีกครั้ง ครั้งที่สามได้เริ่มขึ้น คราวนี้เขาเป็นฝ่ายกลืนกินแท่ง เนื้อของผมบ้าง เราถึงจุดสุดยอดพร้อมกัน ผมไม่ได้ขอเข้าประตูหลังเพราะคิดว่ามันเร็วเกินไป
- X2 N5 L6 |& m  w0 h1 Q
0 X7 W- e, R* S/ B* }บางทีอาจจะเป็นเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ หรือบางทีอาจจะเป็นเพราะ เขายังเด็กเกินไปเขาจึงดูหลับ สนิท
ผมตื่นแต่เช้าตรู่ของอีกวัน ตัดสินใจไปร่วมประชุมผู้บริหาร กับบริษัทการเงิน เชียนเซียง เพื่อประชุมเกี่ยวกับการปล่อยกู้เงินจำนวน ห้าสิบล้านดอลลาร์ โดยไม่ได้ปลุก เด็กหนุ่มนามหลันหยู เพราะเห็นว่าเขายังคงนอนหลับสนิท ผมสั่งอาหารเช้าไว้ให้ และทิ้งโน้ตไว้ว่า หากต้องการความช่วยเหลืออะไรให้ติดต่อผ่านลิ่วซิง และควรกลับไปได้หลังจากทานอาหาร เช้าแล้ว ผมทิ้งเงินไว้ สองพันเหรียญมากกว่าที่ตกลงกันไว้ที่หนึ่งพัน ความจริงคิดไว้ว่าจะทิ้งไว้สัก สามพันแต่เกรงว่าหากมีโอกาสห น้าอาจจะมีการโก่งราคา

# A, ]0 y: R) j( b1 Y  l. kการกู้ยืมเป็นไปอย่างราบเรียบปลอดภัย ผมพาเด็กหนุ่ม“รายอื่น”ไปกินมื้อ เที่ยง แล้ว ลิ่วซิงก็โทรศัพท์เข้ามา

. w, q, w/ I, N) t3 F“เด็กนั้นยังหลับอยู่หรือ? ตอนนายออกไปเมื่อเช้า”
- _, |6 F; e+ {$ L3 r- c
0 z9 `$ w: }! J0 d! \- I5 t“ใช่ ทำไม มีอะไร?”

, Z8 _( }# k) ]“โรงแรมโทรมาแจ้งว่ามีเงิน หนึ่งพัน ทิ้งไว้ในห้อง และมีโน้ตฝากไว้ด้วย”

) p4 [$ Q: X$ I! l; u' W% G“โน้ตอะไร?”

  ]. `$ I$ F% [“เขาว่า เขาเอาเงินไปหนึ่งพันเหรียญตาม ที่ตกลงกัน แต่ว่า นี่ถือว่าเป็นการยืม ซึ่งจะจ่ายให้ทีหลังเมื่อมีเงิน เขาว่าเขาจะติดต่อมาอีก”

ผมใช้ความคิดอยู่ครู่หนึ่ง แต่ไม่มีอะไรจะพูดต่อ

# y( F3 f8 l0 }) T1 ]% A: h“ตกลง เท่านี้ใช่ไหม ผมกำลังยุ่งอยู่ ไว้คุยกันทีหลัง”
8 U; |3 w- Z) h) @# e) i
) G# F; }# T" K2 V' W* n) s7 J/ Dผมปิดโทรศัพท์มือถือ มีบางอย่างผุดขึ้นมาในความคิด มันต้องมีอะไรน่าสนุกบันเทิงกว่าปกติทั่วไประหว่างผมกับเด็กหนุ่ม “รายนี้”
) C; ]. V/ Y  [* g+ m1 Y9 n. O1 O

ggg21

สนุกดี ขอบคุณครับ

taira

ขอบคุนมากครับ

taira

ขอบคุนมากครับ

testuser886

อ่านสนุกมากคับ

kabuki

เป็นเรื่องแปล เรื่องหลันหนู ใช่มั้ยครับ

Tedap

ขอบคุณครับ

mm2013

ขอบคุณ​มาก​ครับ

Intra

ซื่อ สุภาพ น่าค้นหานะเด็กคนนี้

nuangnut1996

ขอบคุณครับ

Keyin

ขอบคุณครับ

aumking

ขอบคุนน่ะ

jumboa

ขอบคุณ​ครับ.

theera

* o- U; d0 [. C; x! o4 A( h" Qขอบคุณครับ

Thuvadyr

ขอบคุณครับ

John001

ขอบคุณครับ

TonyS

ขอบคุณคับ

butane

ขอบคุณ​มาก​นะ​ครับ​

plbomi

ติดตามๆ

tidchoo2

มีน้ำใจดีงามแบบนี้ ขอบคุณครับ