|
เรื่องของเบนซ์ ตอนที่ 30 “ว่าไงไอ้น่าตัวเมีย ยินดีต้อนรับเข้าสู่โรงเรียนโว้ย”ไอ้ต่อมันเข้ามาทักทายก่อนคนอื่นซะอีก “ดีใจจังมึงยังอยู่นะไอ้ฮวก”เบนซ์ก็ตอบอย่างทันควัน1 Q _4 J# k7 ^* v3 r
“ไปเถอะเบนซ์เข้าเรียนกัน” ผมไม่อยากมีเรื่อง
8 K% i# C( _& u$ c9 F! j! P“ขี้ขลาดฉิบหายไอ้ย๊อด เอ้ยกูอุตส่าห์กลัวมึงตั้งนาน” ต่อไม่ยอมหยุดยังคงพูดต่อ
: a7 J1 T, `& k“ปากหมาจังพี่” ผมมองไปตามเสียง ที่ออกจากปากเดย์สายตาเดย์ขึงใส่ไอ้ต่อ
0 ~! c: @3 w: w. i$ P4 t“มึงอยากเจ็บตัวหรือไงวะเด็กเหี้ย”! u+ Y" ~2 l% s
“เออ แต่ไม่ใช่ตรงนี้ อยากต่อยกูหรอ ตามมาดิ” เดย์วิ่งไปที่หลังอาคารเรียนเบนซ์จะวิ่งตามแต่ผมก็ดึงเบนซ์เอาไว้ โต้ก็มาพอดี ผมเลยเรียกโต้/ |0 @* W2 o& c# ~
“โต้มาดูเบนซ์ให้หน่อยเร็ว” เสียงผมตะโกนดังมากโต้จึงวิ่งมาหน้าตาตื่น
, q% M5 ^+ s( z0 h& t# y“ใครเป็นไรวะวิ่งกันหน้าตื่นเลย” โต้วิ่งมาแล้วถามด้วยความตกใจ
/ e [4 n& P2 T8 L“ดูเบนซ์ให้หน่อยเราไปดูน้องก่อน” ผมบอกโต้ให้ดึงเบนซ์เอาไว้แล้วผมก็รีบวิ่งไป
: c8 a T% l+ B T; }“บอลเราไปด้วย” เบนซ์ดื้อจะตามผม
B3 q, j% l2 z8 K“ไม่ได้เบนซ์นายยังไม่หายดี อยู่กับโต้ตรงนี้แหละ”แล้วผมก็วิ่งตามเดย์ไป พอไปถึงผมก็ต้องหายตกใจเมื่อเดย์กำลังต่อยอยู่กับไอ้ต่อเดย์ไม่ได้เป็นฝ่ายเสียเปรียบอย่างที่ผมคิดไว้เลย เดย์ต่อยเอาต่อยเอา ผมไปถึงผมก็รีบจับตัวไอ้ต่อมาแล้วก็กระทืบ อย่างว่าล่ะครับกลุ่มนี้มันชอบเล่นหมาหมู่ พอผมเอาไอ้ต่อได้อยู่หมัด เพื่อนมันก็เข้ามาช่วย ผมก็เลยต้องปล่อยตัวไอ้ต่อแล้วผมก็หันไปจัดการเพื่อนของมันห้าคน คราวนี้ผมจะไม่ยอมให้พวกมันทำร้ายจนเป็นแผลเหมือนคราวก่อนอย่างเด็ดขาดผมสองคนกับเดย์ก็แทบจะเอาชนะมันไม่ได้เพราะมัวแต่หลบหมัดพวกมัน แล้วฝ่ายผมก็ได้เปรียบเมื่อเอ๋กับโต้วิ่งมา เอ๋เอาเท้ากระทืบพวกมัน ผมยอมรับเลยว่าเอ๋ใช้เท้าได้เก่งมาก มาคราวนี้สี่ต่อห้า พวกมันก็แพ้ยับเยิน3 q. L4 U' l( o/ r0 B- n4 R! T
“เออแล้วพวกกูจะมาเอาคืน” ไอ้ต่อพูดคำนี้จบเ สียงเท้าฟาดกับใบหน้าก็ดังขึ้น / y; X" |5 J! S
“ลองมึงมาเอาคืนดิ มึงต้องเจ็บตัวกว่าวันนี้แน่”เดย์ซึ่งเป็นคนเตะไอ้ต่อ พร้อมทั้งขู่อีกด้วย ผมไม่นึกเลยว่าเด็กที่เป็นคนหวานๆ ไม่ซุกซนอย่างเดย์ จะเก่งได้ปานนี้- B( M* |/ @4 `
“วันไหนมึงบอกมาเลย” เดย์ท่าจะไม่ยอมผมก็เลยเดินไปจับแขนเดย์* S# Z( i* j0 y& Q0 D/ I5 d3 k* Y# m
“พอเถอะน้องให้มันไปพักฟื้นก่อนแล้วเราค่อยรับมือมันวันหลัง” ผมก็ดึงแขนเดย์ให้หยุดทำร้ายต่อ
0 I- w. |" s( ?5 `+ m3 Z# x- u* t“พี่ครับผมขอเตะสั่งลามันหน่อยครับ” จากนั้นเดย์ก็ไปจัดการเอาเท้าฟาดก้านคอเพื่อนไอ้ต่อคนละทีสองที มีเอ๋ที่เดินตามเดย์แล้วก็เอาหมัดให้รับประทานอีกคนละหมัด ตอนนี้พวกมันทุกคนถึงกับเลือดปากไหลกันเลยทีเดียวหน้าตาแต่ละคนดูไม่จืดเลย) M L) [5 F" A3 P" {3 i
“พอเหอะทุกคนเราไปเรียนหนังสือดีกว่าเสียเวลากะไอ้พวกเน่าๆ นี้มาหลายนาทีแล้ว” ผมก็พาทุกคนเดินออกจากพื้นที่ ผมรีบวิ่งไปหาเบนซ์ ซึ่งเบนซ์โดนเพื่อนนักเรียนจับตัวเอาไว้
4 l; E/ Y$ h) |. C“ขอบคุณนะทุกคนที่ช่วยจับเบนซ์ให้” ผมขอบคุณเขา
6 F7 y/ a& o; |( s4 W“เป็นไงมั่งบอลเดย์” เบนซ์คงเป็นห่วงเราสองคนมาก
* }( I' v: I" b; N2 H“โอ๊ยอย่าห่วงเลยเบนซ์ ไอ้เดย์เก่งกว่าเราอีก”โต้ชมเดย์
. x) p, w/ T! N j* R: |3 q“ใช่ๆ บอลก็ใช่ว่าธรรมดานะจริงอย่างที่โต้พูด นายเก่งมากนะบอล” เอ๋ยิ้มให้ผม
5 J" Z' c4 X4 x& [) [0 j7 N“ถ้าไม่มีนายสองคนมาช่วยเรากับน้องก็แย่เหมือนกันแหละ” ผมก็ยิ้มตอบรับแล้วเราทั้งหมดก็รีบเดินไปเข้าแถวเพราะออดดังแล้ว ผมก็นึกกังวลว่าวันนี้ต้องได้เข้าห้องปกครองอีกเป็นแน่ ผมก็ทำใจเอาไว้ ไม่รู้จะได้รับโทษอะไรอีก เมื่อถึงเวลาที่ต้องเข้าเรียนผมก็รู้สึกว่าวันนี้ไม่มีสมาธิเลย กลัวพวกไอ้ต่อมันเอาเรื่อง แต่พอถึงตอนเที่ยงน้องเดย์มาหยอกมาล้อก็ทำให้ผมสบายใจได้มากขึ้น “พี่กลับบ้านตอนนี้ไหมครับ” เดย์ถามผมขณะที่กำลังเดินออกจากสนามหน้าโรงเรียนหลังจากที่เข้าแถวเรียบร้อย" g0 W1 j8 c/ M3 C9 P5 i
“กลับตอนนี้เลยก็ได้ครับ ว่าไงเบนซ์” ผมไม่แน่ใจว่าเบนซ์อยากกลับรึยังเพราะวันนี้เป็นวันแรกที่เบนซ์มาโรงเรียน ผมอยากให้เบนซ์มีเวลาอยู่กับเพื่อนๆ บ้าง: {) c0 h3 R7 T# g5 ~" Q4 y" ^
“เบนซ์ว่าเราไปเที่ยวในเมืองกันก่อนไหม”
! L+ {) Z/ k' x# `“ไปครับ ไปๆ นะพี่เบนซ์นะ” เดย์ก็เหมือนเด็กทั่วไปน่ะครับ# Y1 _" U, C! h$ A
“งั้นไปก็ไป มาเราขับเอง” ผมก็ต้องเป็นคนขับรถมอไซเองทุกครั้ง เบนซ์ขายังไม่หายดีผมเลยไม่อยากให้เบนซ์ขับ เราสามคนก็นั่งรถไปด้วยกัน
) C, k6 y2 M* V* E0 p; g9 A% W. h“เฮ้ยพวกนายจะไปไหนวะ” เสียงโต้ตะโกนถามแล้วเอ๋ก็ขับรถตามก้นมาเหมือนกัน- u) C* u! ]) e0 n0 E
“เราว่าจะไปในตลาดซะหน่อย ยังไม่อยากกลับเข้าบ้าน” ผมตอบ+ A( M, C0 n j0 x" b0 j
“ไปด้วยกันดิโต้เอ๋” “อือ อยากไปพอดีเลย” เอ๋ก็พูดขึ้นมาก่อนโต้ ขณะที่ผมขับรถอยู่เบนซ์ก็ถามผม8 K* f" O9 F' _. ?
“บอลเอากุญแจบ้านมาหรือเปล่า”7 m4 E, K* V2 w9 A' L7 @% K
“บ้านไหน” ผมงงที่เบนซ์ถาม
, y, q: v7 W6 g“ก็บ้านที่อยู่ในเมืองไง” ผมลืมไปว่าผมมีบ้านที่เป็นตึกสามชั้นครึ่งอีกหลังหนึ่ง0 Q8 f% x2 m/ j& J8 P+ Q. b8 o; O6 N
“เอามาสิ เนี่ยเราลืมไปแล้วนะเนี่ยว่าเรามีบ้านอยู่ในเมือง”4 B) Z+ i, b) i' ]: _
“งั้นเราเอาเนื้อย่างเกาหลีมาทานที่บ้านนายนะ เราจะเลี้ยงขอบคุณโต้กับเอ๋แล้วก็น้องเดย์ที่ช่วยเราในวันนี้”; s. }# ^. z# y3 r
“อืม ก็ดีเหมือนกันนะ กำลังอยากกินอยู่พอดีเลย” ครับที่ตึกผมหลังนี้ผ่านไปสี่ห้าห้องมีร้านขายเนื้อย่างเกาหลี เมื่อไปถึงบ้านก็ช่วยกันทำความสะอาดบ้านให้เรียบร้อย ตั้งเกือบเดือนแล้วที่เราไม่ได้มายุ่งกับบ้านหลังนี้เลย เมื่อเสร็จหมดเอ๋กับโต้ก็ยกเอาเนื้อย่างเกาหลีมา แล้ววางทุกอย่างลงบนโต๊ะ 3 i+ C" W" {& Q, j5 Y% X
“อ้าวยังไม่ครบนี่โต้” เบนซ์ถามโต้เมื่อเห็นถาดผักยังไม่มา
& e& d E3 X! P“ตามหลังมา เรากับเอ๋มีแค่สี่มือนะโว้ย ยกมาหมดก็บ้าแล้ว”! w# t( S4 \8 ~- a z: a' C
“ข้าขอโทษว่ะ 555+”: K. H' w3 ?3 j$ e7 s6 r( b
“มาแล้วครับ ทานให้อร่อยนะครับ” ผมได้ยินแค่เสียงแต่ไม่เห็นหน้าว่าเป็นใคร เพราะผมเดินไปเอาช้อนจาน! l% |& P1 h: h' a; u s" l
“พี่ครับผมไปร้านค้าแปบหนึ่งนะครับ” เดย์บอกผม
6 b J" x$ N5 e; T, S# U/ H“เดย์จะไปทำไม”
P4 ] ~+ J3 U“จะไปหาเพื่อนแปบเดียวครับ”
8 f' H( U0 G9 S4 Q“กินเนื้อย่างเสร็จเราค่อยไปไม่ได้หรอ”' G% O) a7 W/ H- H% u2 m. ?, B: M1 Q6 a! H
“พี่กินไปก่อนแล้วกันนะ ผมไปไม่นานหรอกเดี๋ยวผมก็มา”9 ]# K5 M. W; d7 q0 t
“รีบไปรีบมานะ อย่าไปนานนะเดย์ พี่จะรอจนนายกลับ” เบนซ์ก็พูดออกมาก่อน เพราะเบนซ์คงรู้ว่าผมคงไม่ให้ไปแน่
/ X+ t4 K' H8 C8 }' R/ D“ขอบคุณครับพี่” เดย์ก็วิ่งออกจากบ้านไปจากนั้นทุกคนก็พากันย่างเนื้อเตรียมทุกอย่างรอเดย์จะกลับมา ประมาณ15 นาทีได้ เดย์ก็ยังไม่ยอมกลับเบนซ์จึงให้ผมไปตาม( i8 I& `' S6 b9 M
“ไปตามน้องดิ ดูแปลก ๆนะป่านนี้ยังไม่กลับไม่รู้ไปไหนกันแน่” เบนซ์บอกผม0 w/ G; h+ T! X5 ? p8 e8 t
“นั่นดิบอล นายรีบไปตามเดี๋ยวเนื้อไม่อร่อยนะ”
9 S7 b2 R+ P! L# P# G7 p! }% R( Tผมรีบเดินออกจากบ้านแล้วรีบเดินมองหาเดย์ ผมก็เดินไปถามพ่อค้าขายของอยู่แถวนั้น* s& M5 L Z" E* z8 u) t; X+ n
“ลุงครับเห็นเด็กนักเรียน ตัวสูงผอมๆหน้าตาดีๆ หน่อยเดินมาทางนี้ไหมครับ”# p' a7 |- y. S! ~2 i- H5 |0 n
“เห็นเดินไปทางนี้นะ แต่ไม่รู้จะใช่คนที่ถามหรือเปล่า”
- @" o3 Q3 l$ Z“ขอบคุณครับ” ผมรีบวิ่งตามหาเดย์ แต่ก็ไม่เจอเดย์ผมจึงไปถามคนขายปลาหมึกย่าง แล้วเขาก็ชี้มือไปที่ตู้โทรศัพท์ ผมเห็นเดย์นั่งกอดเข่าอยู่ข้างตู้โทรศัพท์ผมแปลกใจมากไม่รู้ว่าน้องเป็นอะไร ผมค่อยๆ เดินเข้าไปนั่งข้างเดย์
5 J3 m3 ]3 H6 i8 y# Z/ f4 z, W“อ้าวพี่ พี่มาทำไมครับ” เสียงเดย์ถามผมเบาๆ
2 L- B2 ^ C# ]“เดย์ทำไมไม่กลับเข้าบ้านครับ มานั่งทำไมตรงนี้ล่ะ”
. q' I' c+ A# l: r0 h“เปล่าครับ” เดย์ก้มหน้าเอาหน้าไปซุกอยู่ที่หัวเข่าผมก็กอดเดย์
. U2 c3 o0 L j“เดย์มีอะไรหรอ มีไรก็บอกพี่ หรือเดย์ไม่รักพี่แล้ว”( q0 ]3 C% D/ z9 T! ]( `$ t
“เปล่าครับผมรักพี่ ผมรักพี่มากครับ”เดย์หันมามองผม แต่ใบหน้าของเดย์เต็มไปด้วยความเศร้า ผมรู้ว่าเดย์ต้องกังวลเรื่องอะไรสักอย่างแน่นอน8 \. e# ~4 \, l+ _
“ถ้าน้องรักพี่ น้องต้องบอกพี่มานะว่าน้องเป็นอะไรน้องคิดอะไรอยู่” ผมก็เอามือลูบหลังเดย์เบาๆ
. D* m- ^/ M' i4 m% `- G“พี่ครับพี่อย่าโกธรผมนะครับ”
& t5 n4 S6 t4 Y" ]2 H( V1 U. ~* R“บอกมาเถอะพี่ไม่โกธรน้องหรอก น้องเป็นน้องพี่นะ พี่จะโกธรทำไม” “ผมไม่อยากกินเนื้อย่างเลยครับ”% w: |# Z9 |5 c: j: x i+ N3 D, ~
“ทำไมครับ” ผมสงสัยมาก ผมไม่อยากเอาเปรียบพ่อกับแม่ ผมมาสุขสบายทุกอย่าง แต่พ่อกับแม่ป่านนี้ท่านคงทานข้าวกับน้ำพริกปลาร้าเหมือนเดิม หรือไม่ก็ปลาทู อาหารดีที่สุดที่บ้านก็คงเป็นแกงหน่อไม้” ผมก็เกิดความรู้สึกโกธรตัวเองที่เวลาผ่านมาสามอาทิตย์ ที่เดย์มาอยู่บ้านด้วย ผมไม่เคยแบ่งอาหารหรือขนมของใช้ต่างๆ ไปให้ครอบครัวเดย์เลย ผมคิดไม่ถึงในจุดนี้จริงๆ ผมก็เลยตัดสินใจพูดกับเดย์; u' t7 y& I2 u9 `6 C4 K: ?7 v
“เดย์อย่าคิดมากนะครับ ต่อไปนี้เดย์ได้กินอะไร เดย์ต้องเอาไปแบ่งให้พ่อกับแม่กินด้วย” เดย์ก็มองหน้าผม ผมก็ยิ้ม
- e6 [# a' j! c5 y% P5 L“งั้นเราไปซื้อของให้แม่กับพ่อเดย์ก่อนดีกว่า” ผมก็พาเดย์3 R0 G5 |. |% r) x
ไปที่ร้านค้าให้เดย์เลือกเอาของที่เดย์อยากได้ เดย์ก็เลือกเอาสองสามอย่าง มีอาหาร ขนม และผลไม้ด้วย ผมจะเอาตังจ่ายให้แต่เดย์ก็ขอจ่ายเอง ) }: \1 k; P4 m& r6 c) m: `
“อ้าวน้องเอาเงินมาจากไหนครับ” 4 L7 e# |8 Z1 n) Y+ d
“ก็เงินที่พี่กับพี่เบนซ์ให้ครับ ผมเก็บเอาไว้” ครับผมกับเบนซ์ จะแบ่งเงินค่าขนมให้เดย์คนละ 20 บาท รวมกันเดย์ก็จะได้ 40 บาท ส่วนผมนั้นได้เงินใช้รายเดือนที่คุณปู่ทำสัญญากับธนาคารให้ก็ได้ไม่มากนักต่อเดือน แต่เอามาเฉลี่ยรายวันแล้ว ก็แค่วันละ 100 บาท ส่วนเบนซ์นั้นก็ได้ค่าขนมจากคุณแม่วันละ100 บาท เหมือนกัน บางเดือนผมกับเบนซ์ก็ไม่พอใช้จ่าย เพราะผมต้องซื้ออาหาร และค่าใช้จ่ายต่างๆ ผมต้องเอาเงินเก่าที่แอบเก็บเอาไว้มาใช้ก่อน เบนซ์เองก็เหมือนกันต้องเอาเงินเก็บมาใช้ ดีนะที่บ้านผมทั้งสองหลังนี้ไม่ต้องจ่ายค่าน้ำค่าไฟเขาเรียกเก็บทางบัญชี ไม่งั้นผมอดตายแน่ “ไปเราไปหาพี่เบนซ์กันเถอะครับ ป่านนี้ทุกคนคงรอแย่แล้ว” เดย์ก็เริ่มว่าง่ายแล้วครับ เดินตามผมไปที่บ้าน เมื่อไปถึงทุกคนก็รอผมกับเดย์อยู่ ผมทำหน้าบอก สัญญาณว่าอย่าพูดเรื่องเดย์อีก ทุกคนก็รู้เรื่องแล้วพากันเอาใจเดย์ ป้อนอาหารเขา เล่นกันอย่างสนุกสนาน จนทานอิ่มเรียบร้อยโต้ก็ไปเรียกเขามาเก็บภาชนะ
& Y" s4 `) I; f! ]# ~“อิ่มทุกคนแล้วนะครับ” เสียงที่ผมไม่คุ้นถามขณะที่เรากำลังหยอกล้อกันอย่างสนุกสนาน
* u* r e* k B/ K3 p n“ครับทานกันจนเกลี้ยงเลยครับ” โต้เป็นคนบอก ผมรีบมองหน้าคนที่ถามอย่างตลึง ในความหล่อของเขา
/ a0 [5 r2 c# R/ p% U“งั้นผมเก็บนะครับ” เขาพูดอย่างนุ่มนวน9 `5 B. J$ u# R
“ตามสบายครับเดี๋ยวผมเก็บช่วยนะครับ” เอ๋ก็ช่วยเขาเก็บผมก็เหลือบไปมองเบนซ์ ที่กำลังควักเงินจ่ายแล้วผมก็หันไปมองหนุ่มคนนี้อีกที เขาช่างเป็นคนที่หล่อน่ารักไปอีกแบบ ดูแล้วเหมือนคนญี่ปุ่นมากครับ ผมก็ต้องลดสายตาจากเขาเมื่อเขาเดินออกจากบ้านไป
$ I5 X: e; D1 P- l( k" J- L5 d“ว่าไงพวกเรา จะกลับกันยัง” เอ๋ถาม
" Z- o6 K+ [1 ~7 |9 D“กลับดิ จะมืดค่ำซะก่อน” เบนซ์เป็นคนพูด แล้วเดย์ก็เก็บกวาดบ้านเช็ดโต๊ะ เรียบร้อยผมก็เลยพากลับบ้านสวน ขณะที่กลับบ้านผมไม่รู้เป็นไร ผมรู้สึกอยากรู้จักนายคนนั้นมาก ผมถามตัวเองถามแล้วถามอีก ผมก็รู้ว่าผมรักเบนซ์อยู่ ไม่ได้รักนายคนนั้น แต่ผมก็ไม่รู้ว่าผมคิดถึงนายคนนั้นเพราะอะไร & U# A7 W: p; X2 z8 p, G3 {. B
“บอลขับรถดีๆ หน่อย” เบนซ์ว่าผม ผมก็เลยตั้งสติได้ว่าจะไปคิดถึงเขาทำไม คนที่เรารักอยู่กับเราอยู่ตรงนี้แล้วเมื่อถึงบ้านเดย์ก็เอาของไปฝากแม่ ส่วนผมก็คุยกับเบนซ์เรื่องเดย์ที่เดย์หายไปวันนี้
7 T9 v; t C/ a/ n“น่าสงสารเดย์จังเลยนะ เดย์เป็นเด็กกตัญญูจริงๆ เลย”/ [. p% \. z" @* V9 \1 P- n
“ใช่เราว่าเราต้องหาทางช่วยให้เขาสบายขึ้นได้แล้วนะเบนซ์” ผมอยากช่วยเดย์จริง ๆ
4 b5 w9 N7 Q& Q- ?6 e" C“มีอยู่สองทางนะบอล”
) X) ?" w; _% O2 }* O( R0 c“อ่า ว่ามาดิมีทางไหนบ้าง” ผมถามเบนซ์อย่างมีความหวัง
8 c5 ^! o% K+ s1 X5 r2 h9 F. Z“ก็ที่สวนหลังบ้านนายมีต้นกล้วยตั้งหลายไร่ เราว่าพวกเราไปดูแลมันหน่อยเก็บขายได้นะเนี่ย”
1 l$ F+ y' f& X4 Y3 _“อือถูกของเบนซ์ ใช่เรามีสวนกล้วยตั้งเยอะ แล้วอีกทางล่ะเบนซ์”' } M; ^5 M( i' U" r
“อีกทางน่ะลำบากหน่อย ที่จริงเราสองคนก็แทบจะไม่พอใช้พอจ่ายเลยนะแต่ล่ะเดือน”
# A+ l7 y- ]( K& D“ใช่แล้วเราจะทำไงดีล่ะเบนซ์ เราก็กลัวอยู่นะตอนนี้ใช้เงินเก่าแล้วด้วย”/ D. K0 t4 A0 ?" i' z
“บอลหมดเท่าไหร่แล้วล่ะ เราหมด หกพันแล้วนะ” ผมต้องตอบเบนซ์อย่างเขินๆ เพราะผมหมดน้อยกว่าเบนซ์อีกแล้วก็เบนซ์ชอบออกค่าใช้จ่ายก่อนทุกครั้ง! I: k6 n- k& \# W# C
“เราหมดสามพันเอง”, n: D+ w. H; ]
“อายหรอ ไม่ต้องอายเบนซ์หรอก เบนซ์เลี้ยงบอลก็ยังได้นะ ก็เรารักบอล และอีกอย่างเราเป็นแฟนกันนะบอล”
% N! T D8 A3 L. n$ L“มากแค่ไหนล่ะ” ผมยังเขินอยู่จึงหาทางพูดให้เบนซ์ลืมเรื่องเงินนี้$ k4 M) u. r& }
“รักมากที่สุดในโลกรู้มั้ย รักมากกกกก” แล้วเบนซ์ก็ทั้งหอมกอดจูบผม ผมยังไม่พร้อมที่จะมีเซกส์ในตอนนี้ ผมเลยคุยเรื่องการค้าขายต่อ
, f2 n' l- b2 J" d“เบนซ์คุยเรื่องค้าขายต่อเถอะ”2 W& R! U4 O% c" j7 g# i
“อืม มันก็มีทางเดียวที่เราถนัดน่ะ ขายผ้าไงล่ะบอล”' G9 v' w9 U$ k0 `
“ไม่ไหวมั้งเบนซ์ เราไม่มีรถนะครับ”8 e+ l, O9 s& u* c+ A
“ก็จริงนะ อีกอย่างขายผ้าใช่ทุนสูง เงินเราสองคนที่มีอยู่คงเอาไปลงทุนหมด” ผมก็นั่งคิดจนเห็นเดย์เดินมา แล้วเดย์ก็เอาจานขนมหวานถือเข้ามาในบ้านด้วย
4 X% q7 B7 l }1 h, W/ s& F1 l“รับไรดีครับคุณ” ผมกับเบนซ์ก็ยิ้มแล้วเดย์ก็ว่าต่อ
" q. W3 a& e( m, p7 [“งั้นเอาของว่างไปทานก่อนแล้วกันนะครับ” ผมยิ้มเพราะตอนนี้คิดออกแล้วว่าเราจะค้าขายอะไรดี, i z1 i) I7 P8 [5 V. G
“ตกลงคุณสองคนจะรับอะไรดีครับ ที่ร้านเรามีขายทุกอย่างเลยครับ” เดย์ยังไม่เลิกเล่น ( h8 s, R) z. e/ b0 z
“รับคนถามได้ไหมครับ” เบนซถามเดย์บ้าง) i/ b9 [2 Q0 K$ Q6 ]2 i
“ได้ครับ ราคากันเองครับ” เดย์หัวเราะเมื่อพูดคำนี้เบนซ์ก็เลยจับเดย์มาแล้วรูดซิบเดย์ออก ควักเอาเจ้าโลกเดย์ออกมาแล้วเบนซ์ก็ดูดมัน
6 l3 O2 f. f: T% _/ N“พี่เบนซ์ครับ ให้ผมอาบน้ำก่อนไม่ได้หรอครับ ตัวผมเหม็นออก” ปกติเดย์จะไม่ยอมให้ทั้งผมและเบนซ์ทำแบบนี้ถ้าเขาไม่อาบน้ำซะก่อน
. m. l; l5 ?0 R# a“ไม่เป็นไรหรอกเดย์ พี่ว่าหอมดีนะครับ” เบนซ์ชอบดูดเจ้าโลกของเดย์มาก แต่เบนซ์จะไม่เล่นประตูหลังเดย์ ไม่รู้ว่าเพราะอะไร สำหรับผมนั้น ถ้าผมมีโอกาสเมื่อไหร่เป็นต้องได้มันส์กับน้องเดย์ประจำ แต่ผมก็ไม่เคยทำต่อหน้าเบนซ์เลยสักครั้ง ผมกลัวว่าเบนซ์จะรับไม่ได้ ตอนนี้เบนซ์ก็ยังดูดเจ้าโลกเดย์อย่างเมามันส์ เดย์ครางลั่นบ้านเลยครับ ผมก็เลยขยับไปแย่งเบนซ์บ้าง เบนซ์ก็ปล่อยให้ผมจัดการเจ้าโลกเดย์ต่อ ส่วนเบนซ์ไปถอดกางเกงผมเรียบร้อยแล้ว วันนี้ผมต้องโดนเล่นงานกลางห้องรับแขกแน่ๆ หลังจากนั้นเรา ทั้งสามก็ไม่มีเสื้อผ้าติดตัวซักคน ผมต้องโดนเบนซ์สอดใส่เหมือนเดิม ปากผมก็ดูดเจ้าโลกของเดย์อยู่ การเล่นเสียววันนี้ใช้เวลานานมากกว่าเบนซ์จะเสร็จกัน เมื่อเบนซ์เสร็จแล้ว เบนซ์ก็รู้สึกปวดท้องเลยขอไปข้าห้องน้ำก่อน วันนี้จึงเป็นโอกาสของผมกับเดย์อีกครั้งที่จะได้เล่นประตูหลัง เดย์ดูตื่นเต้นมากที่จะได้ทำแบบนั้นกับผมอีก เพราะหลายวันแล้วที่ไม่มีโอกาส ผมก็รีบจ่อเจ้าโลกทันที เดย์ชอบแบบรุนแรงเล่นเด้งรับเจ้าโลกผมพรวดเดียวมิดด้าม ผมสิครับเสียวมาก ผมรีบกระเด้าให้เร็ว เพราะเวลาไม่มีมากนัก เดย์ก็เข้าใจว่าเราไม่มีเวลา เดย์เอามือช่วยตัวเองไปด้วย ความเสียวนั้นมันไม่เคยลดลงเลยแม้แต่นิดเดียว
' d) R' z6 x4 P& w“เดย์พี่จะออกแล้วนะ” ผมกำลังเสียวมาก “เร็วๆ เลยพี่ ผมก็ใกล้จะออกแล้วเหมือนกัน” เดย์ดูเหมือนอยากเสร็จพร้อมกับผม แล้วไม่นานเราสองคนก็ขี้นสวรรค์พร้อมกัน ผมกอดเดย์แน่นเพราะมันเสียวมาก อีกอย่างก็ดีใจที่เบนซ์ไม่ออกมาเจอ เราทำเสร็จก่อนที่เบนซ์จะออกมา “พี่บอล ผมอยากทำแบบนี้กับพี่ทุกวันจังเลยครับ”8 z* c+ D$ d \" Q
“ต้องหาโอกาสนะครับ พี่ไม่อยากให้พี่เบนซ์เห็นที่เราทำกันแบบนี้” ผมบอกเหตุผลเหมือนที่เคยบอก$ Q# i5 N2 p& q3 p3 U v5 q6 N
“พี่ครับเราไปทำกันที่โรงเรียนที่ห้องน้ำก็ได้นี่ครับ”
7 |# Y0 T2 q3 f' M" h8 `“ถ้าใครมาเจอจะทำไงดีล่ะครับ” เดย์ไม่ตอบ ผมก็เลยพาเดย์ไปที่ห้องน้ำ เราสามคนพากันอาบน้ำ อาบเสร็จก็เข้าห้องนอนเลยก่อนหลับคุยกันเรื่องค้าขาย
7 ~$ y Q& a* v( {$ Z“เบนซ์เราคิดออกแล้วนะ ว่าเราจะค้าขายอะไร”4 J, V+ b% q0 b6 [
“ว่าไงล่ะ ขายอะไรหรอ เนี่ยเบนซ์คิดจนหัวจะระเบิดแล้ว”1 [/ p1 J$ j I. p% i5 N; e7 ^& V
“ก็ขายอาหารตามสั่งไงล่ะเบนซ์”
" E6 V5 Z7 Z+ Y4 \: ?9 K1 Q“ขายที่ไหนหรอ”, T, a% S0 [$ \. i, O8 e
“ก็ที่ตึกเราไง ในตึกนั้นมีครบเกือบจะทุกอย่าง ได้ซื้อเพิ่มก็ไม่กี่อย่างเอง นายก็ทำกับข้าวเป็นไม่ใช่เหรอ”
/ ^0 K8 x+ x# {9 D) {5 e/ ^, P% x“อือแล้วเราจะเอาเวลาที่ไหนทำล่ะ เราไม่มีเวลาเลยนะบอล เรายังเรียนหนังสืออยู่เลย”/ R' s' h9 U4 W' F7 Q- b. D% B/ P
“มันต้องมีสิ เอาไว้พรุ่งนี้ค่อยคิด ดูเดย์ดิหลับไปแล้วอ่ะ เราก็นอนกันได้แล้วนะที่รัก” ผมจะหอมแก้มเบนซ์ทุกคืนก่อนนอน และเบนซ์ก็จะหอมผมคืนทุกครั้ง ตั้งแต่เดย์มาอยู่ด้วยเราสองคนเลยมีภาระเพิ่มขึ้นคือ ต้องไปหอมแก้มเดย์ก่อนนอนทุกครั้ง ครับวันนี้ผมนอนมองดูน้องชายของผมนอนหลับ เดย์เขานอนคว่ำซะด้วย มีน้ำลายไหลออกมาด้วย ดูแล้วน่ารักนะครับ จะหลับก่อนผมกับเบนซ์ทุกครั้งเพราะเดย์ดื้อชอบหยอกชอบล้อผมกับเบนซ์ตลอด แต่ที่เดย์หลับเร็ววันนี้ ก็คงเพราะไปออกแรงต่อยกับพวกไอ้ต่อเมื่อตอนเช้า ขนาดผมเองยังเจ็บตัวอยู่ ก่อนจะปิดไฟนอนผมก็ไปหอมเดย์อีกครั้ง* k) n& V3 Z" W$ g/ w7 t) E
“เอาเปรียบนี่หว่า หอมน้องหลายทีจัง เบนซ์ล่ะ” เบนซ์แซวผม ผมก็เลยพูด3 {1 k c) ?- L$ Z3 l0 x
“สงสารน้องจัง วันนี้คงเหนื่อยที่ไปชกกับพวกไอ้ต่อ”
& d+ Y. N. V D“อือ ว่าแล้วบอลดูยังว่าน้องเจ็บหรือเปล่า”
' D& D7 ]: N* Z( C“นั่นดิ เรายังไม่ได้ดูเลย” เบนซ์รีบมาอุ้มเดย์แล้วจับถอดเสื้อผ้าออกหมด
$ n3 t$ i8 X+ i1 y/ }8 H& x0 P“บอลเปิดไฟดิ” ผมรีบเดินไปเปิดไฟ แล้วเบนซ์ก็กอดเดย์ร้องไห้ ผมก็เลยเดินไปถามเบนซ์& W. `. B+ g- [: d, s; [' @
“น้องเจ็บหรอ” ผมรีบเดินไปดูเห็นแผลที่หน้าอกสามจุดเป็นรอยช้ำ ผมสงสารน้องมากแต่ผมแค้นมากกว่า จึงร้องไห้ไม่ออก
& T7 U5 a; y( W4 u5 y2 H“เดย์พี่สัญญานะว่าต่อไปนี้พี่จะดูแลน้องเป็นอย่างดี จะไม่ให้น้องเจ็บอย่างนี้เด็ดขาด” เบนซ์อุ้มเดย์ขึ้นไปหอม เดย์เขาไม่ตื่นง่าย ๆครับ นอนขี้เซามากๆ มากกว่าผมกับเบนซ์ซะอีก บางวันดูหนังมันส์ๆ เดย์ก็จะหลับตั้งแต่ครึ่งเรื่อง พอหนังจบผมปลุกให้ตื่น ไปนอนที่ห้อง เดย์ก็ลุกหลับตาเดินละเมอเข้าห้อง บางวันเข้าห้องผิดก็มี ผมกับเบนซ์ต้องไป/ t7 A$ |. Y7 b
อุ้มเอาไปนอนทุกครั้ง ทุกครั้งที่ตื่นมาเดย์ก็จะถามว่าเขามานอนห้องได้ไง บางวันผมก็บอกว่าเดย์ละเมอ แต่เดย์ก็ไม่เคยยอมรับว่าละเมอ คิดแล้วก็ตลกดี ครับมีน้องก็อย่างนี้แหละครับ ผมว่ามันดีนะ อย่างน้อยเราก็ได้ดูแลเขา ได้เห็นความไร้เดียงสาของเขา ผมเชื่อว่าคุณผู้อ่านต้องเคยเจอเด็กชายอย่างเดย์ แต่เรื่องเซกส์อาจจะไม่เหมือนกัน ลองคิดดูถึงความน่ารักของเขานะครับ แล้วท่านจะรู้สึกอบอุ่นใจ
0 v. V8 `. C& b v: E+ B4 X
-------------------- จบตอนที่ 30 -------------------- 1 X1 N; {5 G* `- r5 M2 m( j: ]4 J: v
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2019-5-7 12:25:01
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2020-1-4 21:25:27
โพสต์ 2019-5-8 22:20:36
