เรื่องของเบนซ์ ตอนที่ 30 “ว่าไงไอ้น่าตัวเมีย ยินดีต้อนรับเข้าสู่โรงเรียนโว้ย”ไอ้ต่อมันเข้ามาทักทายก่อนคนอื่นซะอีก “ดีใจจังมึงยังอยู่นะไอ้ฮวก”เบนซ์ก็ตอบอย่างทันควัน0 ]( R/ D% }' T
“ไปเถอะเบนซ์เข้าเรียนกัน” ผมไม่อยากมีเรื่อง1 a$ l1 `+ q, T2 m6 h% s9 m
“ขี้ขลาดฉิบหายไอ้ย๊อด เอ้ยกูอุตส่าห์กลัวมึงตั้งนาน” ต่อไม่ยอมหยุดยังคงพูดต่อ, u0 V+ U/ T G+ B0 i7 R" |* K
“ปากหมาจังพี่” ผมมองไปตามเสียง ที่ออกจากปากเดย์สายตาเดย์ขึงใส่ไอ้ต่อ
! j4 m# {' Z4 r0 ?! |7 A( e“มึงอยากเจ็บตัวหรือไงวะเด็กเหี้ย”
2 L" l1 i+ x5 [" |; g4 @; z“เออ แต่ไม่ใช่ตรงนี้ อยากต่อยกูหรอ ตามมาดิ” เดย์วิ่งไปที่หลังอาคารเรียนเบนซ์จะวิ่งตามแต่ผมก็ดึงเบนซ์เอาไว้ โต้ก็มาพอดี ผมเลยเรียกโต้
' I6 S% V& z1 w“โต้มาดูเบนซ์ให้หน่อยเร็ว” เสียงผมตะโกนดังมากโต้จึงวิ่งมาหน้าตาตื่น
, A& Y9 K) M" E+ ~8 r“ใครเป็นไรวะวิ่งกันหน้าตื่นเลย” โต้วิ่งมาแล้วถามด้วยความตกใจ" f! h' N' _/ V2 l, O0 }
“ดูเบนซ์ให้หน่อยเราไปดูน้องก่อน” ผมบอกโต้ให้ดึงเบนซ์เอาไว้แล้วผมก็รีบวิ่งไป) F( V9 i$ Z! w% o4 V0 N7 `$ b/ F
“บอลเราไปด้วย” เบนซ์ดื้อจะตามผม1 ~7 M7 _- l1 F
“ไม่ได้เบนซ์นายยังไม่หายดี อยู่กับโต้ตรงนี้แหละ”แล้วผมก็วิ่งตามเดย์ไป พอไปถึงผมก็ต้องหายตกใจเมื่อเดย์กำลังต่อยอยู่กับไอ้ต่อเดย์ไม่ได้เป็นฝ่ายเสียเปรียบอย่างที่ผมคิดไว้เลย เดย์ต่อยเอาต่อยเอา ผมไปถึงผมก็รีบจับตัวไอ้ต่อมาแล้วก็กระทืบ อย่างว่าล่ะครับกลุ่มนี้มันชอบเล่นหมาหมู่ พอผมเอาไอ้ต่อได้อยู่หมัด เพื่อนมันก็เข้ามาช่วย ผมก็เลยต้องปล่อยตัวไอ้ต่อแล้วผมก็หันไปจัดการเพื่อนของมันห้าคน คราวนี้ผมจะไม่ยอมให้พวกมันทำร้ายจนเป็นแผลเหมือนคราวก่อนอย่างเด็ดขาดผมสองคนกับเดย์ก็แทบจะเอาชนะมันไม่ได้เพราะมัวแต่หลบหมัดพวกมัน แล้วฝ่ายผมก็ได้เปรียบเมื่อเอ๋กับโต้วิ่งมา เอ๋เอาเท้ากระทืบพวกมัน ผมยอมรับเลยว่าเอ๋ใช้เท้าได้เก่งมาก มาคราวนี้สี่ต่อห้า พวกมันก็แพ้ยับเยิน& w' L) ]- O- a3 h; O# r$ [+ ?: W
“เออแล้วพวกกูจะมาเอาคืน” ไอ้ต่อพูดคำนี้จบเ สียงเท้าฟาดกับใบหน้าก็ดังขึ้น : T# N: D/ g3 L* w" T5 a8 h
“ลองมึงมาเอาคืนดิ มึงต้องเจ็บตัวกว่าวันนี้แน่”เดย์ซึ่งเป็นคนเตะไอ้ต่อ พร้อมทั้งขู่อีกด้วย ผมไม่นึกเลยว่าเด็กที่เป็นคนหวานๆ ไม่ซุกซนอย่างเดย์ จะเก่งได้ปานนี้& o. u) Y- r) W4 @0 I4 `$ y, I
“วันไหนมึงบอกมาเลย” เดย์ท่าจะไม่ยอมผมก็เลยเดินไปจับแขนเดย์" Y6 q9 ]4 p8 d$ j- [& ^/ G
“พอเถอะน้องให้มันไปพักฟื้นก่อนแล้วเราค่อยรับมือมันวันหลัง” ผมก็ดึงแขนเดย์ให้หยุดทำร้ายต่อ
4 q. _7 |9 a9 H, C“พี่ครับผมขอเตะสั่งลามันหน่อยครับ” จากนั้นเดย์ก็ไปจัดการเอาเท้าฟาดก้านคอเพื่อนไอ้ต่อคนละทีสองที มีเอ๋ที่เดินตามเดย์แล้วก็เอาหมัดให้รับประทานอีกคนละหมัด ตอนนี้พวกมันทุกคนถึงกับเลือดปากไหลกันเลยทีเดียวหน้าตาแต่ละคนดูไม่จืดเลย
4 l8 q( j$ d0 B& l. N' I* b“พอเหอะทุกคนเราไปเรียนหนังสือดีกว่าเสียเวลากะไอ้พวกเน่าๆ นี้มาหลายนาทีแล้ว” ผมก็พาทุกคนเดินออกจากพื้นที่ ผมรีบวิ่งไปหาเบนซ์ ซึ่งเบนซ์โดนเพื่อนนักเรียนจับตัวเอาไว้
8 Q! V% S: K5 G% ]8 g“ขอบคุณนะทุกคนที่ช่วยจับเบนซ์ให้” ผมขอบคุณเขา
5 b$ ^- p* s" u/ b“เป็นไงมั่งบอลเดย์” เบนซ์คงเป็นห่วงเราสองคนมาก
# r1 Y$ e# r! ?! ?9 M“โอ๊ยอย่าห่วงเลยเบนซ์ ไอ้เดย์เก่งกว่าเราอีก”โต้ชมเดย์$ g; M7 w: N# i2 T' H! P. N$ ?, V
“ใช่ๆ บอลก็ใช่ว่าธรรมดานะจริงอย่างที่โต้พูด นายเก่งมากนะบอล” เอ๋ยิ้มให้ผม
: D" u" I: R; i% Z“ถ้าไม่มีนายสองคนมาช่วยเรากับน้องก็แย่เหมือนกันแหละ” ผมก็ยิ้มตอบรับแล้วเราทั้งหมดก็รีบเดินไปเข้าแถวเพราะออดดังแล้ว ผมก็นึกกังวลว่าวันนี้ต้องได้เข้าห้องปกครองอีกเป็นแน่ ผมก็ทำใจเอาไว้ ไม่รู้จะได้รับโทษอะไรอีก เมื่อถึงเวลาที่ต้องเข้าเรียนผมก็รู้สึกว่าวันนี้ไม่มีสมาธิเลย กลัวพวกไอ้ต่อมันเอาเรื่อง แต่พอถึงตอนเที่ยงน้องเดย์มาหยอกมาล้อก็ทำให้ผมสบายใจได้มากขึ้น “พี่กลับบ้านตอนนี้ไหมครับ” เดย์ถามผมขณะที่กำลังเดินออกจากสนามหน้าโรงเรียนหลังจากที่เข้าแถวเรียบร้อย
. c9 i# _/ ?) } p% V3 o“กลับตอนนี้เลยก็ได้ครับ ว่าไงเบนซ์” ผมไม่แน่ใจว่าเบนซ์อยากกลับรึยังเพราะวันนี้เป็นวันแรกที่เบนซ์มาโรงเรียน ผมอยากให้เบนซ์มีเวลาอยู่กับเพื่อนๆ บ้าง
) C1 ?. d; g0 E* R/ {# `“เบนซ์ว่าเราไปเที่ยวในเมืองกันก่อนไหม”
. T& d; [! Z1 Y* n7 d. k% m“ไปครับ ไปๆ นะพี่เบนซ์นะ” เดย์ก็เหมือนเด็กทั่วไปน่ะครับ
; _! T% D# f4 U“งั้นไปก็ไป มาเราขับเอง” ผมก็ต้องเป็นคนขับรถมอไซเองทุกครั้ง เบนซ์ขายังไม่หายดีผมเลยไม่อยากให้เบนซ์ขับ เราสามคนก็นั่งรถไปด้วยกัน _1 K% `9 v e l) O
“เฮ้ยพวกนายจะไปไหนวะ” เสียงโต้ตะโกนถามแล้วเอ๋ก็ขับรถตามก้นมาเหมือนกัน
8 R; ]' b6 v) k( Z/ ~) s/ j6 `“เราว่าจะไปในตลาดซะหน่อย ยังไม่อยากกลับเข้าบ้าน” ผมตอบ
" H' d0 P% T6 g' j6 q, c8 _& W+ J“ไปด้วยกันดิโต้เอ๋” “อือ อยากไปพอดีเลย” เอ๋ก็พูดขึ้นมาก่อนโต้ ขณะที่ผมขับรถอยู่เบนซ์ก็ถามผม
: P6 m9 f+ k- q7 k. U8 s$ T“บอลเอากุญแจบ้านมาหรือเปล่า”, z$ c) r# S+ n! u/ K5 c% |! B
“บ้านไหน” ผมงงที่เบนซ์ถาม2 B7 f: P$ l- o1 t$ g5 ~7 q
“ก็บ้านที่อยู่ในเมืองไง” ผมลืมไปว่าผมมีบ้านที่เป็นตึกสามชั้นครึ่งอีกหลังหนึ่ง# k1 ^( c* s2 Y% U. u
“เอามาสิ เนี่ยเราลืมไปแล้วนะเนี่ยว่าเรามีบ้านอยู่ในเมือง”
, M0 x6 P7 ]! m" m4 K! Q2 {“งั้นเราเอาเนื้อย่างเกาหลีมาทานที่บ้านนายนะ เราจะเลี้ยงขอบคุณโต้กับเอ๋แล้วก็น้องเดย์ที่ช่วยเราในวันนี้”
/ z0 ?1 G9 W+ A/ X) i5 c“อืม ก็ดีเหมือนกันนะ กำลังอยากกินอยู่พอดีเลย” ครับที่ตึกผมหลังนี้ผ่านไปสี่ห้าห้องมีร้านขายเนื้อย่างเกาหลี เมื่อไปถึงบ้านก็ช่วยกันทำความสะอาดบ้านให้เรียบร้อย ตั้งเกือบเดือนแล้วที่เราไม่ได้มายุ่งกับบ้านหลังนี้เลย เมื่อเสร็จหมดเอ๋กับโต้ก็ยกเอาเนื้อย่างเกาหลีมา แล้ววางทุกอย่างลงบนโต๊ะ ; F0 I9 Z9 p7 F) E; ^
“อ้าวยังไม่ครบนี่โต้” เบนซ์ถามโต้เมื่อเห็นถาดผักยังไม่มา
, }5 o7 |5 ` V# ?8 J+ w m“ตามหลังมา เรากับเอ๋มีแค่สี่มือนะโว้ย ยกมาหมดก็บ้าแล้ว”
5 t0 q1 Y) q5 Y5 N C5 w“ข้าขอโทษว่ะ 555+”
9 A0 F$ J3 N! {! c p% O“มาแล้วครับ ทานให้อร่อยนะครับ” ผมได้ยินแค่เสียงแต่ไม่เห็นหน้าว่าเป็นใคร เพราะผมเดินไปเอาช้อนจาน
# \ q/ U5 h: ~7 J“พี่ครับผมไปร้านค้าแปบหนึ่งนะครับ” เดย์บอกผม0 C" j+ N, B; E9 |! b
“เดย์จะไปทำไม”
! l+ [- U' Q/ m5 g8 x4 u' W6 u( N" s“จะไปหาเพื่อนแปบเดียวครับ”
8 x$ P7 u& u( L4 n5 J. w$ E5 G“กินเนื้อย่างเสร็จเราค่อยไปไม่ได้หรอ”
. [% [* r/ _ X, r7 h2 @“พี่กินไปก่อนแล้วกันนะ ผมไปไม่นานหรอกเดี๋ยวผมก็มา”3 U c8 R! m+ ?8 M
“รีบไปรีบมานะ อย่าไปนานนะเดย์ พี่จะรอจนนายกลับ” เบนซ์ก็พูดออกมาก่อน เพราะเบนซ์คงรู้ว่าผมคงไม่ให้ไปแน่
" h( c% n, b: k“ขอบคุณครับพี่” เดย์ก็วิ่งออกจากบ้านไปจากนั้นทุกคนก็พากันย่างเนื้อเตรียมทุกอย่างรอเดย์จะกลับมา ประมาณ15 นาทีได้ เดย์ก็ยังไม่ยอมกลับเบนซ์จึงให้ผมไปตาม
$ p( M" m4 R* Q# |$ r“ไปตามน้องดิ ดูแปลก ๆนะป่านนี้ยังไม่กลับไม่รู้ไปไหนกันแน่” เบนซ์บอกผม
9 s0 e8 z/ ]( r4 Q“นั่นดิบอล นายรีบไปตามเดี๋ยวเนื้อไม่อร่อยนะ”: ^0 w( k3 V% X m( x
ผมรีบเดินออกจากบ้านแล้วรีบเดินมองหาเดย์ ผมก็เดินไปถามพ่อค้าขายของอยู่แถวนั้น
: b% J3 H' }8 k3 P9 ^“ลุงครับเห็นเด็กนักเรียน ตัวสูงผอมๆหน้าตาดีๆ หน่อยเดินมาทางนี้ไหมครับ”
! R$ d# q/ ?% k! O b5 W+ Q! L/ E“เห็นเดินไปทางนี้นะ แต่ไม่รู้จะใช่คนที่ถามหรือเปล่า”
. F) a. i8 g$ }4 _" x“ขอบคุณครับ” ผมรีบวิ่งตามหาเดย์ แต่ก็ไม่เจอเดย์ผมจึงไปถามคนขายปลาหมึกย่าง แล้วเขาก็ชี้มือไปที่ตู้โทรศัพท์ ผมเห็นเดย์นั่งกอดเข่าอยู่ข้างตู้โทรศัพท์ผมแปลกใจมากไม่รู้ว่าน้องเป็นอะไร ผมค่อยๆ เดินเข้าไปนั่งข้างเดย์
# f: p G) w- V; I* n7 B/ y7 T“อ้าวพี่ พี่มาทำไมครับ” เสียงเดย์ถามผมเบาๆ, n3 f3 M$ y( P" k* C1 |. w7 U
“เดย์ทำไมไม่กลับเข้าบ้านครับ มานั่งทำไมตรงนี้ล่ะ”2 K& X) Q$ ]6 q! V6 B! l" e
“เปล่าครับ” เดย์ก้มหน้าเอาหน้าไปซุกอยู่ที่หัวเข่าผมก็กอดเดย์, v! {3 ^* ~$ u4 H3 O+ u
“เดย์มีอะไรหรอ มีไรก็บอกพี่ หรือเดย์ไม่รักพี่แล้ว”1 G, s1 ~2 W8 t4 C# R; h3 x' k
“เปล่าครับผมรักพี่ ผมรักพี่มากครับ”เดย์หันมามองผม แต่ใบหน้าของเดย์เต็มไปด้วยความเศร้า ผมรู้ว่าเดย์ต้องกังวลเรื่องอะไรสักอย่างแน่นอน
$ a( H% K& r. J* E“ถ้าน้องรักพี่ น้องต้องบอกพี่มานะว่าน้องเป็นอะไรน้องคิดอะไรอยู่” ผมก็เอามือลูบหลังเดย์เบาๆ8 p; h" k# H0 s3 N, [% D6 r1 Q
“พี่ครับพี่อย่าโกธรผมนะครับ”
! c$ E* P2 J% C! B+ L' Q“บอกมาเถอะพี่ไม่โกธรน้องหรอก น้องเป็นน้องพี่นะ พี่จะโกธรทำไม” “ผมไม่อยากกินเนื้อย่างเลยครับ”+ ?. a2 e+ g2 ~8 Q
“ทำไมครับ” ผมสงสัยมาก ผมไม่อยากเอาเปรียบพ่อกับแม่ ผมมาสุขสบายทุกอย่าง แต่พ่อกับแม่ป่านนี้ท่านคงทานข้าวกับน้ำพริกปลาร้าเหมือนเดิม หรือไม่ก็ปลาทู อาหารดีที่สุดที่บ้านก็คงเป็นแกงหน่อไม้” ผมก็เกิดความรู้สึกโกธรตัวเองที่เวลาผ่านมาสามอาทิตย์ ที่เดย์มาอยู่บ้านด้วย ผมไม่เคยแบ่งอาหารหรือขนมของใช้ต่างๆ ไปให้ครอบครัวเดย์เลย ผมคิดไม่ถึงในจุดนี้จริงๆ ผมก็เลยตัดสินใจพูดกับเดย์. V! t/ N! E% p: B
“เดย์อย่าคิดมากนะครับ ต่อไปนี้เดย์ได้กินอะไร เดย์ต้องเอาไปแบ่งให้พ่อกับแม่กินด้วย” เดย์ก็มองหน้าผม ผมก็ยิ้ม
& r- i2 o% f' e- {4 `+ s6 K“งั้นเราไปซื้อของให้แม่กับพ่อเดย์ก่อนดีกว่า” ผมก็พาเดย์
z* Y& P# c& G A3 @ไปที่ร้านค้าให้เดย์เลือกเอาของที่เดย์อยากได้ เดย์ก็เลือกเอาสองสามอย่าง มีอาหาร ขนม และผลไม้ด้วย ผมจะเอาตังจ่ายให้แต่เดย์ก็ขอจ่ายเอง / U$ |* k7 r0 n2 I3 S2 M
“อ้าวน้องเอาเงินมาจากไหนครับ” ; P: c8 I: u3 \" ]- Z4 s1 p) ?" }
“ก็เงินที่พี่กับพี่เบนซ์ให้ครับ ผมเก็บเอาไว้” ครับผมกับเบนซ์ จะแบ่งเงินค่าขนมให้เดย์คนละ 20 บาท รวมกันเดย์ก็จะได้ 40 บาท ส่วนผมนั้นได้เงินใช้รายเดือนที่คุณปู่ทำสัญญากับธนาคารให้ก็ได้ไม่มากนักต่อเดือน แต่เอามาเฉลี่ยรายวันแล้ว ก็แค่วันละ 100 บาท ส่วนเบนซ์นั้นก็ได้ค่าขนมจากคุณแม่วันละ100 บาท เหมือนกัน บางเดือนผมกับเบนซ์ก็ไม่พอใช้จ่าย เพราะผมต้องซื้ออาหาร และค่าใช้จ่ายต่างๆ ผมต้องเอาเงินเก่าที่แอบเก็บเอาไว้มาใช้ก่อน เบนซ์เองก็เหมือนกันต้องเอาเงินเก็บมาใช้ ดีนะที่บ้านผมทั้งสองหลังนี้ไม่ต้องจ่ายค่าน้ำค่าไฟเขาเรียกเก็บทางบัญชี ไม่งั้นผมอดตายแน่ “ไปเราไปหาพี่เบนซ์กันเถอะครับ ป่านนี้ทุกคนคงรอแย่แล้ว” เดย์ก็เริ่มว่าง่ายแล้วครับ เดินตามผมไปที่บ้าน เมื่อไปถึงทุกคนก็รอผมกับเดย์อยู่ ผมทำหน้าบอก สัญญาณว่าอย่าพูดเรื่องเดย์อีก ทุกคนก็รู้เรื่องแล้วพากันเอาใจเดย์ ป้อนอาหารเขา เล่นกันอย่างสนุกสนาน จนทานอิ่มเรียบร้อยโต้ก็ไปเรียกเขามาเก็บภาชนะ
' q0 J E7 A9 E8 @, Y0 k8 ]“อิ่มทุกคนแล้วนะครับ” เสียงที่ผมไม่คุ้นถามขณะที่เรากำลังหยอกล้อกันอย่างสนุกสนาน( F1 L- Y5 c' ?+ I
“ครับทานกันจนเกลี้ยงเลยครับ” โต้เป็นคนบอก ผมรีบมองหน้าคนที่ถามอย่างตลึง ในความหล่อของเขา3 ^0 p1 D) W5 K9 {
“งั้นผมเก็บนะครับ” เขาพูดอย่างนุ่มนวน
5 W8 Q8 S. P. b0 ]: b. g“ตามสบายครับเดี๋ยวผมเก็บช่วยนะครับ” เอ๋ก็ช่วยเขาเก็บผมก็เหลือบไปมองเบนซ์ ที่กำลังควักเงินจ่ายแล้วผมก็หันไปมองหนุ่มคนนี้อีกที เขาช่างเป็นคนที่หล่อน่ารักไปอีกแบบ ดูแล้วเหมือนคนญี่ปุ่นมากครับ ผมก็ต้องลดสายตาจากเขาเมื่อเขาเดินออกจากบ้านไป* K9 v6 n" E) ?
“ว่าไงพวกเรา จะกลับกันยัง” เอ๋ถาม1 F& N( }8 {4 u# G2 I
“กลับดิ จะมืดค่ำซะก่อน” เบนซ์เป็นคนพูด แล้วเดย์ก็เก็บกวาดบ้านเช็ดโต๊ะ เรียบร้อยผมก็เลยพากลับบ้านสวน ขณะที่กลับบ้านผมไม่รู้เป็นไร ผมรู้สึกอยากรู้จักนายคนนั้นมาก ผมถามตัวเองถามแล้วถามอีก ผมก็รู้ว่าผมรักเบนซ์อยู่ ไม่ได้รักนายคนนั้น แต่ผมก็ไม่รู้ว่าผมคิดถึงนายคนนั้นเพราะอะไร , Z, K$ c5 o8 l: t4 C X
“บอลขับรถดีๆ หน่อย” เบนซ์ว่าผม ผมก็เลยตั้งสติได้ว่าจะไปคิดถึงเขาทำไม คนที่เรารักอยู่กับเราอยู่ตรงนี้แล้วเมื่อถึงบ้านเดย์ก็เอาของไปฝากแม่ ส่วนผมก็คุยกับเบนซ์เรื่องเดย์ที่เดย์หายไปวันนี้# ^. `# s7 V( k ]& \% @
“น่าสงสารเดย์จังเลยนะ เดย์เป็นเด็กกตัญญูจริงๆ เลย”
$ c+ Z# n$ }# x ~$ c9 x4 K“ใช่เราว่าเราต้องหาทางช่วยให้เขาสบายขึ้นได้แล้วนะเบนซ์” ผมอยากช่วยเดย์จริง ๆ 3 R6 C+ A5 _: {* g$ G6 X
“มีอยู่สองทางนะบอล”
5 ^9 y9 ^, V: s3 N“อ่า ว่ามาดิมีทางไหนบ้าง” ผมถามเบนซ์อย่างมีความหวัง . e) V) X/ `0 ~& |. @, D
“ก็ที่สวนหลังบ้านนายมีต้นกล้วยตั้งหลายไร่ เราว่าพวกเราไปดูแลมันหน่อยเก็บขายได้นะเนี่ย”
' [4 ]" D% d) \' F1 x“อือถูกของเบนซ์ ใช่เรามีสวนกล้วยตั้งเยอะ แล้วอีกทางล่ะเบนซ์”5 V6 P# q+ ~% U1 v2 m+ k/ n
“อีกทางน่ะลำบากหน่อย ที่จริงเราสองคนก็แทบจะไม่พอใช้พอจ่ายเลยนะแต่ล่ะเดือน”
5 M4 e/ b3 W8 G* b/ t“ใช่แล้วเราจะทำไงดีล่ะเบนซ์ เราก็กลัวอยู่นะตอนนี้ใช้เงินเก่าแล้วด้วย”
8 h* J/ I" k3 ]2 a9 k3 Q“บอลหมดเท่าไหร่แล้วล่ะ เราหมด หกพันแล้วนะ” ผมต้องตอบเบนซ์อย่างเขินๆ เพราะผมหมดน้อยกว่าเบนซ์อีกแล้วก็เบนซ์ชอบออกค่าใช้จ่ายก่อนทุกครั้ง
% q% o# H+ L! k9 r8 X“เราหมดสามพันเอง”0 V; `# t2 |- F
“อายหรอ ไม่ต้องอายเบนซ์หรอก เบนซ์เลี้ยงบอลก็ยังได้นะ ก็เรารักบอล และอีกอย่างเราเป็นแฟนกันนะบอล”
* V) I, x* W# p6 o' j“มากแค่ไหนล่ะ” ผมยังเขินอยู่จึงหาทางพูดให้เบนซ์ลืมเรื่องเงินนี้
/ [0 h& }* c0 u7 o* ]5 I“รักมากที่สุดในโลกรู้มั้ย รักมากกกกก” แล้วเบนซ์ก็ทั้งหอมกอดจูบผม ผมยังไม่พร้อมที่จะมีเซกส์ในตอนนี้ ผมเลยคุยเรื่องการค้าขายต่อ
& o4 i" N# ~& S: z0 c“เบนซ์คุยเรื่องค้าขายต่อเถอะ”& \6 m: R! `7 a. A! V% F2 S) B n
“อืม มันก็มีทางเดียวที่เราถนัดน่ะ ขายผ้าไงล่ะบอล”5 v8 k8 | X, e3 t+ E. K
“ไม่ไหวมั้งเบนซ์ เราไม่มีรถนะครับ”
, U2 o/ W) J. x( i/ v" Y) f“ก็จริงนะ อีกอย่างขายผ้าใช่ทุนสูง เงินเราสองคนที่มีอยู่คงเอาไปลงทุนหมด” ผมก็นั่งคิดจนเห็นเดย์เดินมา แล้วเดย์ก็เอาจานขนมหวานถือเข้ามาในบ้านด้วย
0 t/ m& k$ l( ?7 ~$ I“รับไรดีครับคุณ” ผมกับเบนซ์ก็ยิ้มแล้วเดย์ก็ว่าต่อ/ I* y0 }, V' N
“งั้นเอาของว่างไปทานก่อนแล้วกันนะครับ” ผมยิ้มเพราะตอนนี้คิดออกแล้วว่าเราจะค้าขายอะไรดี
3 c4 |+ }( ^- P3 _5 G. S# i1 U“ตกลงคุณสองคนจะรับอะไรดีครับ ที่ร้านเรามีขายทุกอย่างเลยครับ” เดย์ยังไม่เลิกเล่น
; ]( j- `1 z" x. H7 q“รับคนถามได้ไหมครับ” เบนซถามเดย์บ้าง) Y7 I* s3 S: p# E/ k, ~: {
“ได้ครับ ราคากันเองครับ” เดย์หัวเราะเมื่อพูดคำนี้เบนซ์ก็เลยจับเดย์มาแล้วรูดซิบเดย์ออก ควักเอาเจ้าโลกเดย์ออกมาแล้วเบนซ์ก็ดูดมัน
- D) }# @) F! _8 u1 G“พี่เบนซ์ครับ ให้ผมอาบน้ำก่อนไม่ได้หรอครับ ตัวผมเหม็นออก” ปกติเดย์จะไม่ยอมให้ทั้งผมและเบนซ์ทำแบบนี้ถ้าเขาไม่อาบน้ำซะก่อน, y% j& S* p' \; H1 l, _
“ไม่เป็นไรหรอกเดย์ พี่ว่าหอมดีนะครับ” เบนซ์ชอบดูดเจ้าโลกของเดย์มาก แต่เบนซ์จะไม่เล่นประตูหลังเดย์ ไม่รู้ว่าเพราะอะไร สำหรับผมนั้น ถ้าผมมีโอกาสเมื่อไหร่เป็นต้องได้มันส์กับน้องเดย์ประจำ แต่ผมก็ไม่เคยทำต่อหน้าเบนซ์เลยสักครั้ง ผมกลัวว่าเบนซ์จะรับไม่ได้ ตอนนี้เบนซ์ก็ยังดูดเจ้าโลกเดย์อย่างเมามันส์ เดย์ครางลั่นบ้านเลยครับ ผมก็เลยขยับไปแย่งเบนซ์บ้าง เบนซ์ก็ปล่อยให้ผมจัดการเจ้าโลกเดย์ต่อ ส่วนเบนซ์ไปถอดกางเกงผมเรียบร้อยแล้ว วันนี้ผมต้องโดนเล่นงานกลางห้องรับแขกแน่ๆ หลังจากนั้นเรา ทั้งสามก็ไม่มีเสื้อผ้าติดตัวซักคน ผมต้องโดนเบนซ์สอดใส่เหมือนเดิม ปากผมก็ดูดเจ้าโลกของเดย์อยู่ การเล่นเสียววันนี้ใช้เวลานานมากกว่าเบนซ์จะเสร็จกัน เมื่อเบนซ์เสร็จแล้ว เบนซ์ก็รู้สึกปวดท้องเลยขอไปข้าห้องน้ำก่อน วันนี้จึงเป็นโอกาสของผมกับเดย์อีกครั้งที่จะได้เล่นประตูหลัง เดย์ดูตื่นเต้นมากที่จะได้ทำแบบนั้นกับผมอีก เพราะหลายวันแล้วที่ไม่มีโอกาส ผมก็รีบจ่อเจ้าโลกทันที เดย์ชอบแบบรุนแรงเล่นเด้งรับเจ้าโลกผมพรวดเดียวมิดด้าม ผมสิครับเสียวมาก ผมรีบกระเด้าให้เร็ว เพราะเวลาไม่มีมากนัก เดย์ก็เข้าใจว่าเราไม่มีเวลา เดย์เอามือช่วยตัวเองไปด้วย ความเสียวนั้นมันไม่เคยลดลงเลยแม้แต่นิดเดียว
; q" w/ t3 q9 t" X. ~& D5 \( r; \7 R/ a“เดย์พี่จะออกแล้วนะ” ผมกำลังเสียวมาก “เร็วๆ เลยพี่ ผมก็ใกล้จะออกแล้วเหมือนกัน” เดย์ดูเหมือนอยากเสร็จพร้อมกับผม แล้วไม่นานเราสองคนก็ขี้นสวรรค์พร้อมกัน ผมกอดเดย์แน่นเพราะมันเสียวมาก อีกอย่างก็ดีใจที่เบนซ์ไม่ออกมาเจอ เราทำเสร็จก่อนที่เบนซ์จะออกมา “พี่บอล ผมอยากทำแบบนี้กับพี่ทุกวันจังเลยครับ”
# \6 D) n- N- \; a+ A3 t% T% V“ต้องหาโอกาสนะครับ พี่ไม่อยากให้พี่เบนซ์เห็นที่เราทำกันแบบนี้” ผมบอกเหตุผลเหมือนที่เคยบอก
) L- s9 s G' a“พี่ครับเราไปทำกันที่โรงเรียนที่ห้องน้ำก็ได้นี่ครับ”' \" S; U- _- }9 S9 x
“ถ้าใครมาเจอจะทำไงดีล่ะครับ” เดย์ไม่ตอบ ผมก็เลยพาเดย์ไปที่ห้องน้ำ เราสามคนพากันอาบน้ำ อาบเสร็จก็เข้าห้องนอนเลยก่อนหลับคุยกันเรื่องค้าขาย
: S5 L j0 K% A0 n“เบนซ์เราคิดออกแล้วนะ ว่าเราจะค้าขายอะไร”- {% `& Q. V, W% L9 ]" y- k
“ว่าไงล่ะ ขายอะไรหรอ เนี่ยเบนซ์คิดจนหัวจะระเบิดแล้ว”3 G2 I- Q: g% g5 h1 @
“ก็ขายอาหารตามสั่งไงล่ะเบนซ์”
/ p, a2 f: G1 m. \: a“ขายที่ไหนหรอ”
- s" I5 Y% C) `) j1 w“ก็ที่ตึกเราไง ในตึกนั้นมีครบเกือบจะทุกอย่าง ได้ซื้อเพิ่มก็ไม่กี่อย่างเอง นายก็ทำกับข้าวเป็นไม่ใช่เหรอ”
9 ?2 k. S% J9 q0 c2 j: X“อือแล้วเราจะเอาเวลาที่ไหนทำล่ะ เราไม่มีเวลาเลยนะบอล เรายังเรียนหนังสืออยู่เลย”+ n* w, Y, g. G% |# m5 E
“มันต้องมีสิ เอาไว้พรุ่งนี้ค่อยคิด ดูเดย์ดิหลับไปแล้วอ่ะ เราก็นอนกันได้แล้วนะที่รัก” ผมจะหอมแก้มเบนซ์ทุกคืนก่อนนอน และเบนซ์ก็จะหอมผมคืนทุกครั้ง ตั้งแต่เดย์มาอยู่ด้วยเราสองคนเลยมีภาระเพิ่มขึ้นคือ ต้องไปหอมแก้มเดย์ก่อนนอนทุกครั้ง ครับวันนี้ผมนอนมองดูน้องชายของผมนอนหลับ เดย์เขานอนคว่ำซะด้วย มีน้ำลายไหลออกมาด้วย ดูแล้วน่ารักนะครับ จะหลับก่อนผมกับเบนซ์ทุกครั้งเพราะเดย์ดื้อชอบหยอกชอบล้อผมกับเบนซ์ตลอด แต่ที่เดย์หลับเร็ววันนี้ ก็คงเพราะไปออกแรงต่อยกับพวกไอ้ต่อเมื่อตอนเช้า ขนาดผมเองยังเจ็บตัวอยู่ ก่อนจะปิดไฟนอนผมก็ไปหอมเดย์อีกครั้ง
3 @: \5 i; ~( x1 j; i4 k, [, W5 [“เอาเปรียบนี่หว่า หอมน้องหลายทีจัง เบนซ์ล่ะ” เบนซ์แซวผม ผมก็เลยพูด
& T9 n% x! f$ S* G“สงสารน้องจัง วันนี้คงเหนื่อยที่ไปชกกับพวกไอ้ต่อ”
: W+ N9 k1 ]0 n3 Y5 T0 u0 ?“อือ ว่าแล้วบอลดูยังว่าน้องเจ็บหรือเปล่า”
( G8 Q4 l5 K0 p. d* f% a6 L0 m“นั่นดิ เรายังไม่ได้ดูเลย” เบนซ์รีบมาอุ้มเดย์แล้วจับถอดเสื้อผ้าออกหมด2 ^5 m. ]. K2 M1 y* [% @6 h, e/ I
“บอลเปิดไฟดิ” ผมรีบเดินไปเปิดไฟ แล้วเบนซ์ก็กอดเดย์ร้องไห้ ผมก็เลยเดินไปถามเบนซ์* z' S/ V( P4 Q5 C3 V0 |
“น้องเจ็บหรอ” ผมรีบเดินไปดูเห็นแผลที่หน้าอกสามจุดเป็นรอยช้ำ ผมสงสารน้องมากแต่ผมแค้นมากกว่า จึงร้องไห้ไม่ออก
1 z# f. L* Z: m) c6 T( V“เดย์พี่สัญญานะว่าต่อไปนี้พี่จะดูแลน้องเป็นอย่างดี จะไม่ให้น้องเจ็บอย่างนี้เด็ดขาด” เบนซ์อุ้มเดย์ขึ้นไปหอม เดย์เขาไม่ตื่นง่าย ๆครับ นอนขี้เซามากๆ มากกว่าผมกับเบนซ์ซะอีก บางวันดูหนังมันส์ๆ เดย์ก็จะหลับตั้งแต่ครึ่งเรื่อง พอหนังจบผมปลุกให้ตื่น ไปนอนที่ห้อง เดย์ก็ลุกหลับตาเดินละเมอเข้าห้อง บางวันเข้าห้องผิดก็มี ผมกับเบนซ์ต้องไป
1 T. o6 ^$ M+ B8 Zอุ้มเอาไปนอนทุกครั้ง ทุกครั้งที่ตื่นมาเดย์ก็จะถามว่าเขามานอนห้องได้ไง บางวันผมก็บอกว่าเดย์ละเมอ แต่เดย์ก็ไม่เคยยอมรับว่าละเมอ คิดแล้วก็ตลกดี ครับมีน้องก็อย่างนี้แหละครับ ผมว่ามันดีนะ อย่างน้อยเราก็ได้ดูแลเขา ได้เห็นความไร้เดียงสาของเขา ผมเชื่อว่าคุณผู้อ่านต้องเคยเจอเด็กชายอย่างเดย์ แต่เรื่องเซกส์อาจจะไม่เหมือนกัน ลองคิดดูถึงความน่ารักของเขานะครับ แล้วท่านจะรู้สึกอบอุ่นใจ
+ n3 b. Q4 {( G
-------------------- จบตอนที่ 30 -------------------- ! s) o7 t8 n) }* E
|