|
เรื่องของเบนซ์ ตอนที่ 23 “ไอ้โต้ บอลมา”5 T2 ?. X3 {! ~5 y7 U7 X( u) J' A$ h
“เฮ้ยบอล ไอ้เพื่อนยากแกจริงๆหรอนี่” เสียงโต้ร้องพร้อมรีบวิ่งมาหาผม “เป็นไงมั่งโต้ สบายดีมั้ย”ผมก็ดีใจที่เจอเพื่อน ผมเริ่มมองดูความต่างว่าเพื่อนกับความรักมันเป็นสิ่งที่ต้องคู่ตามกันไป “นายไม่ยอมติดต่อมาเลยว่ะ”โต้ตำหนิผม อาจจะจริงของโต้ ผมก็ไม่ได้ติดต่อโต้จริงๆ ตั้งแต่เดินทางไปบ้านปู่5 J* N+ L% |; u( S% r F
“เราขอโทษว่ะ มันไม่ค่อยมีเวลา”
( ?& v' i2 D: e6 h+ Q* }“เออเวลาแกไม่มีให้เพื่อนหรอก มีแต่ให้ไอ้เบนซ์นั่นแหละ ลองไอ้เบนซ์ไม่เป็นไรดิ แกก็คงไม่กลับมาหรอก” ผมพูดไม่ออกมันเลย มันก็จริงของโต้ ถ้าเบนซ์ไม่เป็นอย่างนี้ผมก็คงไม่ได้มา/ U" ~; O8 `, c& J6 W1 T2 m9 ~+ `
“จริงของนายเรายอมรับ” ผมตอบโต้ไปตรง ๆ
0 l9 P, u# ?* P3 q3 G: _& |) _“บอล” ผมมองหน้าโต้แล้วผมก็พยักหน้ารับคำเรียก
) C& ?5 v! a* ~% J o“เราเสียใจด้วยนะเรื่องเบนซ์ แต่โชคยังดีนะเบนซ์ไม่เป็นไรหายจนได้”
# g9 ^( O& V4 D- o, B4 l“โต้เบนซ์เขาไปมีอุบัติเหตุที่ไหน”- K) U0 O' E+ A' G' w
“อ้าว นายไม่รู้หรือ”
- l. P; [7 q2 w7 N2 u; h- A! ]“ไม่เรายังไม่กล้าถามเลย นายบอกเราหน่อยดิ”( f5 z( Q/ r5 `: ^8 O; r5 I1 X
“มันเสียใจเรื่องนายนั่นแหละ มันขับรถเร็วมากเลยนะตั้งแต่บอลไม่อยู่ พวกเราเตือนมัน แต่เบนซ์มันบอกมันอยากตายสุดท้ายมันก็ไปแหกโค้งที่เดิมแหละ”
1 @* z9 M! d$ d2 S5 f7 d* K/ Q“ทำไมถึงอยากตายล่ะโต้”6 J+ Q9 _6 D& u" P+ S$ C& J
“ความรักไม่สมหวัง เบนซ์คิดสั้น มันคิดว่าความรักมันไม่สมหวัง”! o6 W8 p3 c3 O5 U
“ขนาดนั้นเชียว”* d$ X' F, Q! g0 E( ]' T u. o0 Y
“คงไม่ต้องบอกนะว่าเบนซ์รักใคร” ผมก็เดาว่าเบนซ์รักผมนั่นแหละ เพราะเรื่องความรักระหว่างผมกับเบนซ์ รู้เพียงโต้เท่านั้นส่วนเพื่อนคนอื่นไม่รู้ จะมีเพียงแค่สงสัย เพราะผมกับเบนซ์ไม่เคยแสดงออกให้ใครรู้ว่ารักกัน มีแต่แบบเพื่อน ๆ มากกว่า “ไปเข้าแถวก่อนวันนี้เป็นวันแรกของนายนะ” ผมก็เดินไปกับโต้เพื่อเข้าแถวเคารพธงชาติ พวกพี่ๆน้องๆที่เคยทำกิจกรรมร่วมกันต่างมองดูผม ผมรู้สึกเขินมาก เพราะมันผิดปกติ “อายจังโต้ เขามองเราจังว่ะ”% k6 o: v5 Y: Z) M* u. V1 r" {
“ก็นายมันหล่อนี่ เขาก็มองดิ” ไม่ใช่มั้ง ผมคิดในใจเขาต้องสงสัยแน่ ๆ เลยว่าผมเป็นเกย์กลับมาก็เพราะเรื่องเบนซ์ ผมไม่อายเขาหรอกแต่ผมเกรงใจที่เขาตั้งตามองขนาดนั้น เมื่อเคารพธงชาติเป็นที่เรียบร้อยแล้วก็เดินไปเข้าห้องเรียน เพื่อนรุ่นน้องหลายคนก็เดินตามผมมาถามผม6 d( t, z: u( ~* J) C- ~& J
“พี่บอล ผมดีใจจังพี่กลับมาที่นี่อีก” เสียงที่ถามผมเป็นเสียงห้าวๆผมไม่คุ้นเสียงนี่เลยผมรีบหันหลังไปมองตามเสียงที่ถาม
4 l; X# s- J: v$ A( S“อ้าวน้องรู้จักพี่ด้วยเหรอครับ” ผมไม่ค่อยคุ้นหน้าเด็กคนนี้เลย
% n% n7 v- e# j, `" I“รู้จักสิครับพี่บอลขวัญใจของพวกผมเลยนะ” เด็กอีกคนก็ตอบ
j& X6 ` N7 b- {1 G1 _“พี่จำผมไม่ได้เหรอครับ” ผมรีบมองหน้าเขาที่เขาย้อนถามผมอีกครั้ง8 P- J. r! P' n/ h2 O
“เอ้ เคยเจอที่ไหนนะ” ผมสงสัยมากแต่เด็กคนนี้เขาก็ยิ้มขำๆ ยิ่งทำให้ผมสงสัย ทำหน้าน่ารักมาก ดูเขาไร้เดียงสามากครับ
- [& W0 S- C9 m/ q“พี่ครับ ผมเคยไปซื้อของก่ะพี่ที่ตลาดนัดไงครับ” ผมก็จำได้ทันทีเลยครับ เด็กคนที่ไปซื้อกางเกงใน
( ]: C+ q8 N& c! j; L+ a% u0 U4 d“พี่จำนายได้แล้ว ที่ไปซื้อกางเกงใช่ไหมครับ”ผมยิ้มให้เขา
3 {( v6 N. k3 _& S1 h) ]" g& p“ใช่พี่ ผมนึกว่าผมจะไม่เจอพี่แล้วนะ” เขายิ้มหวานใส่ผม แต่ก็งงนิดหน่อยกับคำว่า ผมว่าจะไม่เจอพี่แล้วนะ9 {/ Y1 d# Z6 P
“เกือบจำไม่ได้แล้วนะ ตัวใหญ่ตัวสูงกว่าเดิมอีก”อีกอย่างก็หล่อกว่าเดิมด้วย
3 Z* l# \) Y2 W p. L- x“พี่ครับตอนพักเที่ยงผมขอทานข้าวด้วยคนได้ไหมครับ” เพื่อนๆ เขาสองสามคนก็พูดเหมือนเขา
$ h3 E& s% v+ y: K: W) X“ไว้คราวหลังนะครับวันนี้พี่ไม่ว่างเลยครับ ไว้มีโอกาสพี่จะมาร่วมทานข้าวกับน้อง ๆ นะครับ” ?. t# j Y& g# T
แล้วผมก็ต้องเดินตามหลังโต้เข้าห้องเรียนไป ปีนี้ผมอยู่ม.5 แล้ว ผมมองไปเห็นเก้าอี้ว่างอยู่ตัวหนึ่งผมก็ถามโต้ “นั่นของเบนซ์ใช่ไหม”# D! s" Y3 E+ Z- X/ k6 R
“เออ ขอร้องแกอย่าเศร้าได้มะ เดี๋ยวเบนซ์มันก็หายน่า”ผมก็พอทำใจได้บ้าง* e6 @4 p+ v2 }: T
“โต้เด็กสองสามคนนั่นใครวะ” ผมยังไม่รู้จักชื่อพวกเขา
6 u2 `: e8 k7 ]“คนที่ถามนายน่ะไอ้เดย์ เด็กมาใหม่พึ่งย้ายมาตอนเปิดเทอม G' x( t0 W+ M* r- ~- ?4 c
อยู่ม.2 ส่วนไอ้สามตัวนั่นก็แฟนบอลนายนั่นแหละไอ้โจ้ เจ ดุม สามสหายนี่มันไปดูนายเตะบอลตลอด จำไม่ได้เหรอ”
; C1 c0 m5 ]) Y7 K+ r“เราไม่เห็นจำได้เลย แต่เดย์เราจำได้เพราะเดย์เคยไปซื้อของที่ร้านเบนซ์เมื่อปีก่อน” ผมพูดตามความจริง
* s& e' J% j1 }( j d: T9 F; b“อ๋อ ก็ตอนนั้นเด็กพวกนี้เขายังเด็กอยู่ แต่ตอนนี้มันโตแล้ว แม่งโคตรโตเร็ว ดูดิแต่ละคนสูงฉิบหาย”โต้บอกก็จริงของเขาครับ
, i- d6 N! X, ~/ h“โต้ ทำไมต้องมีฉิบหายด้วยล่ะ5555” ผมหัวเราะที่โต้พูด
" x1 [* U @. O“เฮ้ยไอ้บอล รอบนี้แกมาแปลกว่ะ ดูแกร่าเริงกว่าเดิมว่ะ”
, w; n4 b9 S% ~6 F8 c6 e1 c$ W“เหรอ เมื่อก่อนเราเป็นไงหรอ” ผมยังขำๆอยู่ “ก็เมื่อก่อนแกดูเหงาเศร้าซึมไม่หัวเราะไม่ยิ้ม แต่เป็นอย่างนี้ก็ดีแล้วเราจะได้ไม่ห่วงนาย จะได้ไม่เปลืองปากคอยถามว่าเป็นอะไร” ผมก็แปลกเหมือนกันว่าอะไรที่ทำให้ผมได้รับคำชมจากเพื่อนในวันนี้ พออาจารย์เดินเข้ามาผมกับโต้ก็ต้องหยุดเสวนากัน ตั้งใจเรียน ขณะเรียนสมองผมก็หวนคิดเรื่องพี่กอร์ฟขึ้นมาที่พี่กอร์ฟว่าผมเรียนไม่เก่งเรียนแย่ มันทำให้ผมอยากตั้งใจเรียนมากขึ้น เอาล่ะ ผมบอกตัวเองว่าต่อไปนี้บอลจะเป็นบอลคนใหม่ให้ได้ แล้วผมก็ต้องตกใจเมื่ออาจารย์เรียกชื่อผม
6 @) [% D. w8 h8 E“ชนานนท์” “ครับอาจารย์”- N" ?( C) y7 M/ A
“ตั้งใจเรียนนะครับ” อาจารย์เดินมาแล้วก็มาลูบหัวผมอย่างเอ็นดูผมต้องมองหน้าอาจารย์ด้วยความแปลกใจ ว่าอะไรทำให้อาจารย์คนนี้เปลี่ยนไป เมื่อก่อนแกชอบดุด่าผมแกชอบว่าผมเสมอว่า หน้าตาก็ดี้ดีแต่การเรียนสู้ไอ้ตลกสายันไม่ได้เลย แต่วันนี้ผมได้รับคำสั่งอันเมตตา2 c6 ?# k/ O, Y7 Z1 y$ U
“ว่าไงชนานนท์จะตั้งใจเรียนไหม” อาจารย์ทวนคำถามเมื่อดูผมยังไม่ตอบ
* s! H/ Y# a% {2 w" i$ @+ ]“ครับ ผมจะตั้งใจเรียน” ผมต้องน้ำตาซึมมันปราบปรื้มที่มีคนหวังดีต่อผมผมพึ่งรู้ก็วันนี้ว่า อำนาจแห่งความห่วงใยจากคนที่เราไม่คุ้นเคย หรือคนที่ไม่ถูกกับเรา เวลาที่เขามอบความห่วงใยให้หรือความเมตตา มันทำให้เราอึ้ง น้ำตาไหลได้เหมือนกันครับ
* H/ n% e" q% u4 {“ชนานนท์” “ครับ” “ไม่มีอะไรที่คนเราทำไม่ได้นะ เธอเก่งหลายอย่างแล้ว อย่างเล่นฟุตบอล โรงเรียนเราถ้าไม่มีเธอก็ขายหน้าเขาแพ้แล้วแพ้อีกเหมือนที่ผ่านมายังเหลืออีกหลายอย่างที่เธอต้องเจอในวันหน้า เธอต้องเอาอดีตมาเป็นครู แล้วอดทนกับสิ่งนั้นมันไม่มีอะไรยากหรอก เหมือนเธอเตะฟุตบอล บางทีทีมคู่ต่อสู้เก่งมากๆ เธอยังหาทางเอาชนะเขาจนได้ การเรียนก็เหมือนกันถ้าเธอลองคิดจะเอาชนะเหมือนแข่งกีฬาสิ รับรองเธอต้องแตงฉานและเอาชนะมันได้แน่นอน”
F& l/ H) u" ~“ครับ ขอบคุณอาจารย์มากครับ” คติที่สองที่สอนผมให้ต่อสู้ (ท่านผู้อ่านทุกคนก็ให้กำลังใจผมท่านรู้ไหมว่าคำพูดหรือข้อเขียนที่ท่านกลั่นกรองออกจากใจท่าน ผมได้รับมันและเสียงของท่านที่อวยพรผมให้กำลังใจผม มันก็ยังกึกก้องอยู่ในใจของผมเคียงคู่ไปกับคำที่พี่กอร์ฟพูดและอาจารย์พูดมันมีค่ามากสำหรับผม ท่านผู้อ่านครับ ผมขอให้ท่านจงนำความเมตตาของท่านไปมอบไปส่งให้คนที่เขากำลังสับสน สิ้นหวัง ผมรับรองเลยว่าแรงแห่งความห่วงใยความเมตตามันมีอำนาจชุบชีวิตคนคนนั้นให้กลับมามีชีวิตที่มีค่าอีกครั้ง มันเป็นสิ่งที่มีค่ามากซะกว่าการรักษาบำบัดด้วยยาหรือวัตถุต่างๆ ผมมองสิ่งนี้ว่ามันเป็นยาวิเศษ ผมก็ตั้งใจเรียนจนออดดังพักเที่ยง ผมก็ไปขออาจารย์ที่ประจำหน้าประตูโรงเรียนคอยดูคนเข้าออกหน้าผมโชคดีที่ท่านเข้าใจ ยอมให้ผมไป “อย่ามาสายนะ ต้องทันเข้าเรียน ถ้าเธอมาสายอาจารย์จะช่วยเธอไม่ได้”' b# O! W5 t- t1 n& b- R& ^1 t
“ขอบคุณครับ ผมจะมาให้ทันครับ” ผมก็รีบวิ่งจากโรงเรียนไปโรงพยาบาลประมาณสองกิโลกว่าแล้วก็รับเอาอาหารจากแม่ค้าที่คุณแม่ท่านสั่งไว้ทุกวัน ที่ผมต้องวิ่งก็เพราะกว่าที่จะรอรถรอบเมืองแล้วไปลงที่โรงพยาบาล ผมวิ่งไปเร็วกว่าอีก “บอลนายวิ่งมาหรือ”8 b1 F: D- U& A# u9 m0 Q: M R# q5 P
“อือ”5 @; K" w! D8 b, F
“ทำไมต้องวิ่งด้วยล่ะขี่รถก็ได้นี่”# q/ @0 O' G( _2 p; ~% h" B
“ไม่เป็นไรหรอกออกกำลังกาย”1 A* ^; I; X H5 \2 b$ ^, F$ L
“มันลำบากนะบอล เราว่านายอย่ามาเลยให้พยาบาลเขาป้อนข้าวเราดีกว่า”
3 ~, K( G& g* H# u. b( G2 y* c“ไม่เอา บอลจะมา ไม่ต้องพูดกินเร็วเข้าเดี๋ยวไม่ทันเรียนภาคบ่าย” ผมก็ยิ้มพูดบังคับเบนซ์ไม่อยากให้เขาพูดอีก3 c) d. D7 `* f5 x) F
“บอลแล้วนายไมกินหรอ”
% N) |2 t ?) @“เรากินแล้ว” ผมจำต้องโกหกอีก โชคดีที่ห้องนี้ไม่มีนาฬิกา
' a" e* k. X* U! ?“บอล เบนซ์ถามหมอแล้วนะ”+ a: }4 [; Z4 Y. }- k* E
“เรื่องอะไร”( c' R7 F' O2 {8 ]7 i6 x
“เรื่องเล่นเสียว”5 j( f: x. j3 T% \+ q9 l
“หมอว่าไงล่ะ”
, C" `" m) \" Z+ f/ C“หมอบอกว่าได้แต่อย่าบ่อยนัก หมอว่าร่างกายเราแข็งแรงอยู่ถึงหลั่งน้ำได้” เบนซ์ทำท่าดีใจ ถ้าหากเขาขยับแขนได้คงกอดผมแล้วล่ะ ผมเลยไปกอดเขาก่อนหอมแก้มด้วย* N. M; J% o0 e- h2 w; ~. M
“เบนซ์ นายโคตรหน้าด้านเลยว่ะกล้าถามหมอ”: ?: }4 E: c3 p! \6 N$ n- v5 A
“ก็ไม่อยากให้นายขัดใจเราไง”
u! a' |4 c m' s; p“คร้าบต่อไปบอลจะไม่ขัดใจเบนซ์อีกนะ” ป้อนข้าวเสร็จก็ไปเรียนต่อ เวลาชั่วโมงหนึ่งผมทำเวลาได้ทุกครั้ง ตอนเย็นผมก็กลับบ้านเช่าหาข้าวปลาทาน อาบน้ำ ซักผ้าเสร็จก็มานอนอยู่กับเบนซ์ ผมทำอย่างนี้มาเกือบเดือนแล้ว มีอยู่วันหนึ่งที่ผมวิ่งไปที่โรงพยาบาลแล้วฝนตก ฝนตกอย่างหนักมากครับ ผมวิ่งร้องไห้ท่ามกลางสายฝนตั้งแต่โรงเรียนถึงโรงพยาบาลไปเอากับข้าวกับแม่ค้า พอจะวิ่งข้ามถนนไปโรงพยาบาลรถก็เฉียดผม ผมล้มลงกลางถนน ข้าวต้มที่ผมถือในมือกระแทกกับพื้นถนนจนแตก จากนั้นเสียงด่าจากคนใช้ถนนเขาก็ด่าว่าโง่ ผมไม่โกธรเขาหรอกครับ ผมไม่ดูให้ดีเอง ผมรีบลุกจับเอาอาหารที่ตกอยู่กับพื้นเอาส่วนที่มันไม่หกออกจากถุง แล้วรีบลุกขึ้นวิ่งต่อไป ผมเกลียดฝนวันนี้ที่สุด“บอลนายเปียกหมดเลย” เสียงเบนซ์พูดแบบสั่นๆ เบนซ์คงห่วงผม “บอลนายโดนรถชนหรือ”9 i9 B* D+ ^1 F7 s4 u
“เปล่านะเราหกล้ม” ผมหลอกเบนซ์
, s4 f ~2 b1 F7 m: i1 j! b“แล้วนี่รอยอะไรหรือ” เบนซ์ชี้ใส่ที่หัวเข่าแขนที่เป็นแผลถลอก เสื้อกับกางเกงที่เป็นรอยขาด จะไม่ขาดได้ไงล่ะตัวผมลื่ไปกับถนน ถ้ารถอีกคับเขาเบรกไม่ทันผมอาจจะตายก็ได้" a s, [! t9 e; s7 b" [. E$ T% x
“ก็หกล้มไง กินข้าวก่อนนะ” ผมก็เอาถุงข้าวต้มที่แตกใส่ถ้วย ผมมาคิดเสียดายที่ผมไม่ยอมไปซื้อเอามาใหม่“อาหารวันนี้ไม่อร่อยนะเบนซ์” ผมบอกเบนซ์ตามตรงเพราะชิ้นเนื้อมันกระเด็นออกหมดเลย ผมตักข้าวต้มป้อนเบนซ์ อยู่ๆเบนซ์ก็ร้องไห้สะอึกสะอื้นขึ้นมา l9 m" u5 S1 V3 R- K" x1 T
“เบนซ์อาหารไม่อร่อยหรือ” ผมไม่ทนที่จะบังคับน้ำตาได้
* Z6 C7 f# `& A. z: g“เปล่าอร่อยมากเลย”
: f& B' I. w* \1 l# X5 _“แล้วร้องไห้ทำไม”
8 {: V0 X5 ^5 Y# d" v& X“บอลก็ร้องไห้ ร้องทำไมล่ะ”, a. U2 \- F4 F& P' ~# g
“เปล่าซะหน่อยเราไม่ได้ร้อง น้ำฝนเข้าตาตางหาก ตาเลยแดง” ผมต้องรีบเอามือเช็ดน้ำตาทำลายหลักฐาน แต่เบนซ์ไม่ยอมหยุดร้อง
) \, T4 O+ |7 ?% T" E* ?“เบนซ์ไม่ร้องนะ เราตกลงกันแล้วไงว่าจะเข้มแข็ง”
r0 B$ A. M J1 A& ~7 h0 R9 o3 K“ดูตัวนายดิ เลือดไหลแล้ว” เบนซ์คงสงสารผม แต่ผมก็หาเรื่องกลบเกลื่อน ผมเช็ดน้ำตาแล้วคุยเรื่องสนุกเบนซ์ก็หยุดร้อง
( s% m6 d$ R# d7 p“เบนซ์นายอย่าเป็นแบบนี้อีกนะ”
+ U. L3 b: w8 p8 W; K1 s! E' K* k5 H“ทำไม”3 O' e% f( e8 u. c Y0 ?2 ^, h D
“ไม่ว่าเราจะเหนื่อยหรือจะเจ็บแค่ไหน เราก็ยินดีเราทำเพื่อคนที่เรารัก นายต้องตอบแทนเราด้วยการที่นายต้องหายแล้วเรากลับมาเป็นเหมือนเดิมอีกครั้ง”7 C8 s/ R1 }' @: g
“ได้เราจะรีบหาย แล้วเราจะทำเพื่อนายบ้าง”4 ?% l" L9 t, e
“ต่อไปเราสองคนต้องไม่ร้องไห้ เราต้องเข้มแข็งรู้ไหม”: m8 k/ \) B/ C' H6 q
“ตกลง” ผมเชื่อสายตาของเบนซ์ว่าเบนซ์ต้องทำได้$ v/ v0 j+ h* a% j
“เราไปเรียนนะ”0 C( G" Z0 \3 t
“ไม่ฉีดยาก่อนหรือ” “ไม่เป็นไรหรอก เจ็บกว่านี้ก็เจอมาแล้วไม่เห็นเป็นไรเลย”
/ w+ @* e% C- q' a. |9 Gผมก็เดินออกจากโรงพยาบาล วิ่งต่อไปดีนะที่ฝนหยุดแล้ว ผมร้องไห้ตลอดทาง บอกเบนซ์ไม่ไห้ร้อง แต่ผมก็ห้ามน้ำตาไม่ได้ เออน้ำตามันอาจจะเป็นเพื่อนที่ดีของผมก็ได้ เพราะทุกครั้งที่ร้องไห้หยุดเมื่อไหร่ก็สบายใจได้ทุกครั้ง ไปถึงโรงเรียนเพือนๆ ก็รุมถามว่าไปโดนอะไรมา ผมก็โกหกเขาว่าหกล้ม พอใกล้จะเลิกเรียนผมเริ่มเจ็บมากครับเดินกลับบ้านแทบไม่ไหวเลยแต่ผมก็ต้องไหว ผมกลับบ้านไปทำกิจของผมเรียบร้อยผมก็มานอนกับเบนซ์ พ่อแม่จะมาทุกเย็น ผมไม่ค่อยสบายผมจึงหลับอยู่ข้างๆเตียงของเบนซ์ ตื่นมาอีกทีก็แม่ปลุกให้ตื่น
; b t+ O: |8 { U, K3 q“บอล ลูกต้องไปฉีดยานะลูก” ผมงัวเงียมาผมก็ต้องเดินตามพ่อกับแม่ที่จูงแขนผมแต่สุดท้ายผมก็เข่าอ่อนโดนพ่ออุ้ม ผมรู้สึกตัวอยู่นะครับแต่ไม่อยากพูดขัดท่าน มันรู้สึกไม่มีแรงจะทำอะไรเลย ผมเห็นท่านทั้งสองร้องไห้ ท่านคุยกับคุณหมอว่า ไม่รู้ว่าผมโดนรถชน แต่ได้ยินมาจากแม่ค้าเพราะแม่ไปจ่ายค่าอาหารพอดี
5 z% a s3 C9 ]% ?" y“คุณครับเด็กคนนี้วิ่งมาทุกวัน แกขยันดีนะนอนพักสักครู่ ก็คงหายจากพิษไข้ครับ” + b( B N/ B, \1 b: D! t7 @
ผมก็สบายใจเพราะพรุ่งนี้เป็นวันเสาร์ ผมคิดในใจว่าผมเป็นไข้หรือนี่ แล้วก็หลับไม่รู้เรื่องอะไรเลยมันเพลียไปทั้งตัว ตาก็ไม่อยากลืม มารู้สึกตัวตอนเช้าเพราะเบนซ์ปลุกผม8 k: y% ?9 g9 P0 @
“บอล บอล ตื่นหรือยังน้อ”
9 }* _! C, h1 ^$ p“เบนซ์ให้บอลนอนสิลูก ให้บอลพักผ่อนบ้าง”
4 R1 I" I: _! b: q“เบนซ์ อ้าวบอลมานอนนี่ได้ไง”ผมงงมากครับเมื่อลืมตามาเห็นตัวเองนอนที่เตียงคนไข้
" v: A( F- Z Q3 L& f' y+ K“บอล ลูกเป็นไข้นะลูก แม่เอาข้าวมาป้อนลูกแล้วทานยาจะได้หายเร็วๆ”
+ Y! N l8 [0 R2 _) o% e) @# wพ่อจูบที่หน้าผากผม แล้วแม่ก็มาป้อนข้าวแล้วสิ่งที่ผมต้องแปลกใจมากที่สุดคือมือของเบนซ์มาจับที่แก้มผม8 X8 l' y& k- C8 \: D7 j( n
“เบนซ์ แขนเบนซ์หายแล้ว” ผมดีใจที่สุด" _: |8 G' l/ w! f
“ใช่เบนซ์หายแล้วนะ”
9 G4 Z& z9 r, X- ?+ J“กิน ข้าวก่อนลูก แล้วค่อยคุยกันเออบอลพี่กอร์ฟโทรมาพรุ่งนี้พี่เขาจะเดินทางมา เรื่องบ้านของบอล” ผมไม่ตอบเพราะผมดีใจเรื่องที่เบนซ์มีอาการดีขึ้นแต่ผมลุกไม่ขึ้น เพราะมันยังเจ็บตามตัวอยู่มาก
/ p5 Q+ t* ~. a5 f. w0 o“บอล อีกไม่กี่วันเบนซ์ก็จะได้ออกจากโรงพยาบาลแล้วนะลูก”
+ C) X2 F& a5 R* J7 w* G“จริงหรอครับ”
0 ]! H/ x: n$ q2 Z3 Y4 R9 a: A! C“จริงสิลูก แล้วเบนซ์เดินได้บ้างแล้ว หมอพึ่งจะผ่าเอาเผือกออกตะกี้เนี่ย” แม่พูดคงดีใจเหมือนผม% Q ?. V/ L' Y1 S
# q" @' q! A' U
& W% [3 R4 ^- y0 z7 {& H- ]
--------------------- จบตอนที่ 23 --------------------% h) J0 O- G" X7 m) ]* M2 |" T
# _9 H1 ^/ b8 b3 }6 `6 Z
. G3 P6 R3 ]4 Z* O3 c) }% S | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2019-4-23 13:25:38
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2024-3-25 01:21:42
โพสต์ 2020-1-27 22:42:32
โพสต์ 2020-1-1 20:51:03
โพสต์ 2019-5-24 05:41:39
โพสต์ 2019-4-25 22:47:16