|
เรื่องของเบนซ์ตอน 16 ครับเมื่อผมเข้าไปในบ้านก็ต้องได้ยินเหมือนที่เบนซ์บอก คุณตาย้ำอีกว่าให้ผมไปเรียนที่นครนายก ไม่ต้องห่วงทางบ้าน
$ F6 n, i1 w2 G+ @: w“ไม่ครับ ผมอยากเรียนที่นี่ ผมไม่ไปนะ” ผมขอร้อง แต่ดูเหมือนคำขอร้องของผมจะไม่มีผลใดๆ “บอลอย่าดื้อสิ ผู้ใหญ่สั่งอะไรบอลต้องทำตาม” คุณตาท่านเริ่มทำเสียงดุใส่ผม7 F8 S( a- W* Q) y/ O- ?7 _
“บอลดูพ่อของบอลสิ เพราะดื้อรั้นไม่ยอมฟังที่ผู้ใหญ่บอก หนีออกจากบ้านไปใช้ชีวิตอยู่กับแม่แก พากันเดือดร้อนหาเลี้ยงตัวเองก็แทบไม่รอด สิ้นชีวิตมาก็ไม่เหลืออะไรให้แกซักอย่าง รู้มั้ยว่าบอลมาอยู่บ้านกับตายาย ตากับยายก็ไม่รู้จะหาเลี้ยงบอลยังไงแล้ว บอลไปอยู่กับปู่ย่าเถอะ ตายายจะได้พักบ้าง”คำที่คุณตาพูดทำให้ผมต้องตัดสินใจเสียที “ครับผมจะไป” ผมก็ลุกขึ้นเดินหนีทันที ผมเดินไปหลังบ้านยายก็เดินตาม k) G& M- j- C( R
“บอลไปเถอะลูก ไม่ต้องมาห่วงใยทางนี้หรอกนะ หลานไม่เข้าใจหรอกว่ายายก็ลำบากใจเหมือนกัน”& U- t' f/ f$ d& U) n9 B+ y
“ลำบากเรื่องผมใช่ไหมครับ ที่คุณยายต้องเลี้ยงผมใช่ไหมครับ” ผมน้อยใจที่จู่ๆเหมือนกับว่าเขาไล่ผมออกจากบ้าน ผมรู้สึกมาตลอดว่าตายายรักผมแต่วันนี้มันไม่ใช่เลย นี่หรือเด็ก เราไม่เคยตามความคิดผู้ใหญ่ทันเลย “สำหรับยาย ยายเลี้ยงบอลได้ แต่คุณตาอาจจะไม่ได้ คุณตาไม่ใช่ตาจิงๆของบอลนะ” จากนั้นคุณยายก็เล่าให้ฟังว่าคุณตาเป็นสามีใหม่ของคุณยาย ตลอดที่ผมมาอยู่บ้านแกไม่ค่อยพอใจหรอก แต่ยายก็ขอไว้ เมื่อมีโอกาสดีท่านจึงอยากให้ผมไปเสียที ทำให้ผมเข้าใจว่ามิน่าน้าชายจึงไม่เคยกลับบ้าน คงจะไม่ถูกกันกับคุณตานี่เอง
: @: O! `! }+ e5 I“ไม่เป็นไรครับคุณยายผมจะไปครับ” ผมยืนยันอีกครั้ง
/ K% ]6 o' Q9 Y8 |4 X' e“ไม่ต้องห่วงยายหรอกนะ ยายไม่มีทางเลือกอื่นอีกแล้ว ยายอย่ได้อีกไม่นานหรอก เดี๋ยวยายก็ตายแล้ว” ยายเดินร้องไห้เข้าบ้านส่วนผมนั้นก็เดินร้องไห้ไปหาเบนซ์' o" b0 g. w, J4 q7 j- K- {* p. V
“นายต้องไปใช่ไหมบอล” เสียงที่เศร้ามากๆ ถามผม ผมพยักหน้าเป็นการบอกว่าใช่* ]8 t0 s! A" U4 R+ D# O" c' N
“ไปเถอะนะ แล้วจะไปวันไหนล่ะ” เบนซ์จ้องหน้าผมอย่างโหยหา
9 P1 O. m7 l! K' o# a; r) a“ไม่รู้ แต่คุณตาท่านไล่เราแล้วนะ ท่านไม่เคยอยากให้เราอยู่” ผมเสียใจมากที่ต้องพูดคำนี้3 p5 ^: p' [9 |! o( l! N
“บอลเรารู้ตั้งนานแล้ว แม่บอกเราถ้าท่านรักบอล ท่านจะให้บอลไปอยู่บ้านเราทำไม” ถูกของเบนซ์ท่านมักจะหาทางให้ผมไปค้างบ้านเบนซ์ตลอด
5 V2 i$ C! V5 d6 F( l, n- \“ไม่เป็นไรนะบอล เบนซ์เข้าใจบอล เราสองคนยังเด็กอยู่ เราต้องหาที่พึ่งนะ” เบนซ์เขาปลอบผมตลอด ผมรู้สึกผิดที่ผมปิดบังเบนซ์เรื่องพี่กอร์ฟ ผมจึงตัดสินใจบอกเขา6 Q* M6 s5 {# {9 E) d- \4 h4 s$ V
“เบนซ์อย่าโกธรเรานะ เรามีอะไรจะสารภาพกับเบนซ์”
" [; l1 m, X+ t: g6 L; W/ l6 E“ไม่โกรธหรอก เราก็มีเรื่องที่ปิดบังบอลเหมือนกัน แต่บอลต้องไม่โกรธเหมือนกันนะ”& [+ _- S0 {! |0 ^7 b5 d8 Z
“ครับ” ผมจะรับทุกเรื่องที่เบนซ์จะบอก “เบนซ์เรากับพี่กอร์ฟมีอะไรกันแล้ว แต่เรารักเบนซ์คนเดียวนะ”" R6 X, G" c, `9 S
“ไม่เป็นไรเราพอรับได้ เราก็มีอะไรกับน้าโจเหมือนกัน วันนั้นที่นายได้ยินมันเป็นความจริงแต่เราต้องโกหก” ใช่ถ้าเบนซ์ไม่โกหกก็ไม่มีวันนี้หรอก5 ~ F% ]- Q, u J" T9 n; [
“ตั้งแต่วันนั้นมาเบนซ์ก็ไม่ได้มีอะไรกับน้าอีกเลยนะ น้าโจสัญญาแล้ว” ผมรู้สึกน้อยใจนิดหน่อยแต่พอคิดว่าตัวเองก็มีกับพี่กอร์ฟแล้วมันทำให้ผมพอทำใจได้
+ y7 R3 B3 [! t; P y“ทำไงน้าโจเขาถึงยอมล่ะ” ผมอยากรู้ว่าจะเชื่อได้แค่ไหน
5 T1 c& b7 A4 C! n. t“ก็เราบอกความจริงว่าเรากับนายรักกัน น้าเลยไม่ต้องการเราอีก” ผมก็คิดได้ว่าการที่ผมจะเลิกกับพี่กอร์ฟได้ผมต้องบอกเรื่องเบนซ์เหมือนกัน
( P% p1 m. U0 N+ q2 v! S: E“บอล”
$ H' t0 j1 d0 _“ว่าไง” ผมกอดเบนซ์แล้วผมก็เงยหน้ามองเพื่อรอคำถาม1 i" A/ ~3 p2 k# F+ f; b: d3 ^1 S0 R( j5 M
“เราไม่อยากให้บอลมีอะไรกับพี่กอร์ฟอีก เราอ่ะเราสัญญาว่าเราจะไม่มีอะไรกับใครอีก”เบนซ์คงหึงเหมือนที่ผมหึงเบนซ์
3 C& H2 \0 P- A( D$ e) A, v V“ได้เราก็หงุดหงิดเรื่องนี้มาก” ผมต้องไม่ใจอ่อนกับพี่กอร์ฟอีก ผมรู้สึกมั่นใจว่าผมต้องทำได้ “งั้น เราไปช่วยเพื่อนๆ กันเถอะ แล้วต้องหายโศกเศร้าด้วยนะ เดี๋ยวเขาจะไม่สบายใจไปด้วย” ผมก็เลยหยุดคิดเรื่องนี้เอาไว้ก่อน ผมไปสนุกกับเพื่อนๆ ที่หน้าบ้านเพราะตอนเย็นนี้เราต้องสังสรรค์กันแล้ว ผมก็ไปคุยกับคนนั้นคนนี้ ผมอยากคุยกับพวกเขาให้เต็มอิ่ม ในความรู้สึกเหมือนจะไม่ได้เจอกันอีก ทำท่าสนุกสนาน แต่ในใจของผมมันหวิวๆ ยังไงไม่รู้ แต่ก็ต้องยิ้มร่าเริงไปตามเพื่อน ในคืนนั้นผมก็ได้พบคนที่รู้จักบ้างคนที่ไม่รู้จักบ้าง ทุกคนมาทักทายผม ให้พรผมกันทั้งนั้น แต่พองานเลิกผมก็ต้องอยู่กับเบนซ์สองคน เราช่วยกันเก็บของ พวกพี่กอร์ฟเหนื่อยพากันไปนอนหมดเลย เมื่อเก็บของเสร็จเบนซ์ก็พาผมกลับบ้านเขา ไปคุยเรื่องที่จะต้องไปอยู่นครนายกให้แม่ฟัง เบนซ์ร้องไห้ทำใจไม่ได้ “ทำไมต้องเป็นแบบนี้นะ แล้วบอลมั่นใจแล้วหรอว่าจะอยู่ที่นั่นได้ แม่ได้ข่าวว่าร้อยวันพันปีเขาไม่เคยอยากให้ครอบครัวบอลเข้าบ้านเลยนะ” ผมต้องตอบแม่ด้วยความสับสน9 @+ |: M" [; G2 h0 h* M; |
“ถ้าผมไม่ไปจะไปอยู่ที่ไหนครับ ที่บ้านนี้เขาก็ไล่ผมแล้ว” ตอนนี้ผมสับสนมากไม่รู้ว่าจะไปอาศัยใครแล้ว “ถ้าเลือกได้แม่จะขอบอลมาอยู่บ้านด้วย มาเป็นลูกแม่อีกคน บอลขายของเก่งจะตาย แต่ทางคุณปู่คงจะไม่ยอม”
8 X# I) K4 u/ ^/ A2 x- S! E“นี่แหละนะลูกขาดพ่อขาดแม่ก็เป็นกันแบบนี้แหละ บอลต้องสู้ชีวิตให้ได้นะ ภายภาคหน้าเราจะเจออะไรก็ตาม การเรียนเราอย่าไปทิ้งเด็จขาด” พ่อพูดเสริมเพื่อให้กำลังใจ9 p+ E; U' O9 j0 m4 g8 `
“ครับ ผมจะไม่ให้เสียการเรียนครับ” ผมก็ต้องเข้าห้องนอนกับเบนซ์ เข้าไปถึงห้องผมกับเบนซ์ก็นอนกอดกัน คงจะเป็นเพราะเสียใจมาก ผมไม่เกิดอารมณ์เลย มีแต่น้ำตาของผมที่ไหลอยู่ตลอดเวลา เบนซ์ปลอบผมทั้งคืนจนเช้า เมื่อคืนผมนอนไม่หลับเลยครับ พอเช้าแล้วเบนซ์ก็พาผมกลับบ้าน ไปถึงพี่กอร์ฟก็ให้ผมเก็บเสื้อผ้า บอกว่าวันนี้จะพากลับแล้ว เบนซ์คงทำใจไม่ได้เห็นหายไปเลย ผมก็เข้าใจ ผมนั่งเก็บของไปเรื่อยๆ ผมก็เอาทุกอย่างที่เป็นของเบนซ์ใส่กระเป๋าไปหมดเลย คุณตาท่านก็เดินเข้ามา แล้วพูดขึ้นว่า0 {4 b1 ^# U3 o. K T
“ไปแล้วต้องไม่กลับมาอีก ลูกผู้ชายก้าวหน้าแล้วต้องไม่ถอยหลัง” น้ำตาผมที่แห้งแล้วตอนนี้มันหล่นออกมาไหลมาโดยไม่ตั้งใจ- F$ ?$ [2 t J4 x/ Z
“เอาโทรศัพท์มาคืนฉันด้วย” คุณตาท่านทวงเอาโทรศัพท์ที่เคยให้ผมเมื่อต้นเดือน ผมเลยหยิบเอาคืนท่าน ท่านไม่ว่าอะไร แล้วท่านก็เดินออกไปเลย มันทำให้ผมยิ่งไม่อยากอยู่ที่นี่ ในใจตอนนี้รู้เพียงอย่างเดียวว่าต้องไปตายเอาดาบหน้า เก็บของเสร็จพี่กอร์ฟก็พาผมเดินทางเลยครับ ส่วนคุณปู่คุณย่าท่านก็กลับรถตู้ส่วนตัว มีพี่สาวพลนั่งกลับไปด้วย& Q5 _3 {5 C0 r! `$ W+ M
“บอลนายต้องทำใจนะถ้าไปอยู่บ้านเรา” อ้าวเรื่องอะไรอีกล่ะ ผมตกใจครับที่พลบอกเช่นนั้น1 a1 w9 `/ P8 C* }& B
“ทำไมหรือพล” ผมอยากรู้มาก
! u2 a' W M8 T; ]3 y“ก็ที่บ้านเราคนอยู่กันเยอะมาก มีเรื่องปวดหัวอยู่ตลอด เดือนหน้าเราก็จะย้ายออกแล้วบ้านเราเสร็จพอดี”; x& u9 _& [& ]7 R T: R% \& X
“ไม่เป็นไรหรอกบอลก็ไปอยู่บ้านพี่ก็ได้” ผมคิดถึงเบนซ์ขึ้นมา ทำให้ผมบอกตัวเองว่า ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตามผมต้องไม่ไปอยู่บ้านพี่กอร์ฟ ผมจะไม่ยุ่งกับพี่กอร์ฟอีก ผมก็นั่งซึมไปตลอดทางคิดกลัวว่าต่อไปนี้จะเกิดอะไรขึ้นกับผมอีกก็ไม่รู้ ผมจะต้องไปเจออะไรบ้างในวันข้างหน้าที่จะถึง ผมคิดถึงเบนซ์ไปด้วย คิดถึง เรื่องตัวเองไปด้วย เมื่อก่อนถ้าเป็นการเดินทางผมจะต้องมองวิวสองข้างทางอยู่ตลอด ดูความสวยงาม แต่วันนี้มันมองไม่ได้น้ำตามันจะไหลอีก เลยต้องนั่งขดตัวหลับตาปล่อยสมองและหัวใจคิดวนเวียนไปมาในเรื่องต่าง ๆ
0 f& b0 U; y! o' G
2 ^- f' P+ t% o* s-------------------- จบตอนที่ 17 --------------------
( C) E, e7 \. C" s! ~( T; [' _ F
จากนี้ไป บอลจะเจอกับอะไรบ้าง โปรดติดตามและให้กำลังใจบอลด้วยนะครับ & P& {6 g8 ?8 j
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2019-4-9 14:39:10
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2020-1-27 21:19:26
โพสต์ 2019-12-31 19:45:50
โพสต์ 2019-5-23 23:48:48