ตั้งเป็นหน้าแรกเพิ่มเข้ารายการโปรด
ขนาดจอกว้าง

 ลืมรหัสผ่าน
 สมัครเข้าเรียน
ค้นหา
จีโฟกาย.คอม»หน้าแรก › สำนักวิชาภาษาศาสตร์บอกเล่าเก้าสิบ เรื่องเสียว › เอกวิชาเล่าประสบการณ์ เรื่องเล่า ทั่วไป › รุ่นพี่ที่รัก 74 (By P'not) CP (End)
กลับไป ตั้งกระทู้ใหม่
ดู: 1103|ตอบกลับ: 8

รุ่นพี่ที่รัก 74 (By P'not) CP (End)

[คัดลอกลิงก์]
thanong

มาเฟียนักศึกษา

กระทู้
80
พลังน้ำใจ
3717
Zenny
2081
ออนไลน์
439 ชั่วโมง
โพสต์ 2019-4-7 17:40:49 | ดูโพสต์ทั้งหมด |โหมดอ่าน
ข้อความ/รูปภาพทั้งหมดถูกโพสโดยอัตโนมัติจากสมาชิก ผู้ดูแลไม่มีส่วนรู้เห็น หากท่านพบว่าข้อความ/รูปภาพ ไม่เหมาะสมหรือสร้างความเสียหาย ท่านสามารถกดแจ้งลบได้ที่ Link “แจ้งลบโพสนี้” ที่อยู่มุมล่างขวาของข้อความนั้นๆ หรือ อีเมล์ G4GuysTeam@yahoo.com ขอบคุณค่ะ
แกรก! ป๊ากับอาหมอเดินเข้ามา พร้อมกับผู้หญิงคนนึงใส่ชุดกราวน์เหมือนอาหมอเลยละครับ.......
4 M( r* @9 K' e: f: R
9 b4 w: \5 f8 J; T0 ~* G& q8 F; O4 R7 B, F' w
อาหมอ : นท ตื่นแล้วหรอ(ยิ้มบางๆ ผมก็ยิ้มตอบเล็กน้อย), X# x  w1 R+ ]. p2 N
ผม : พาสาวที่ไหนมาครับ(ยิ้ม), d. [+ p6 c" b) o& L8 t
ป๊า : นี่พี่เค้าเป็นหมอจิตแพทย์นะ เค้าจะ....! r4 {  [9 ~; X1 Z6 @1 N
ผม : ไม่! นทไม่ได้บ้านะป๊า!(พูดแทรกเสียงดังอย่างไม่พอใจ); W+ g7 `1 m- w  p
. E; x: L' `8 n' d& |$ M1 q) C0 @' a" ^
2 s3 |/ ]! d! y8 ]. @4 F
หลังจากนั้นก็เกิดการเสียงดังขึ้นมา ด้วยอะไรไม่รู้ทำไมผมถึงโมโหง่ายขนาดนี้ ผมไม่ได้บ้าจริงๆนะครับ และอย่ามาพูดด้วยว่าคนบ้าเค้าไม่บอกว่าตัวเองบ้าหรอกจะตีให้ปากไม่มีกินข้าวเลยละ ผมแค่โดนกระทำรุนแรง ไม่ได้เป็นหนักถึงกับต้องมานั่งคุยกับจิตแพทย์อะไรนั่นสักหน่อย!.....0 A" ]9 w, M/ R6 e! L" K" ~
: B; Y: ]  e4 [  V

& X( S/ {# B/ e5 Xผม : ออกไป (พยายามจะข่มจิตใจให้เย็นลงอย่างมากที่สุด)& i! g" m0 T- b6 ?+ i$ N" S
พี่อ๊อฟ : นท หมอแค่ดูอาการ ถ้ายังเป็นแบบนี้มันจะเป็นเรื่องใหญ่นะ!(พูดบอกกับผมเบาๆอย่างเป็นห่วง)
6 T- R9 N4 h, s- Wผม : ไม่ ผมไม่ได้เป็นอะไรแล้ว แผลหายก็ออกจากโรงบาลแล้ว!(พูดกดเสียงเบาๆ)3 C% O+ B* o3 ?3 ?% q
ป๊า : นท(เรียกผมเบาๆ)  D  y& v! f" w! E
ผม : ยังไง ถ้ายังบังคับแบบนี้ นทจะ......(มองไปที่หน้าต่างบานนั้น ทุกคนดูตกใจมาก จริงๆแค่มองเท่านั้น)/ i/ H6 f- Q( C0 H) O7 S$ X6 @% w
พี่อ๊อฟ : ไอนท!(ตะคอกผมเสียงดัง), H, s8 ^3 u, \( {9 t0 Y1 N
ผม : ตะคอกหรอ ได้!(ผมดึงสายน้ำเกลือออกอย่างแรงเลือดไหลออกมาเลยครับ)
* f. _8 A' q  }( L* n' \  m2 ^5 b% [- W; a9 L3 R5 h6 b4 y
4 m" W, d  H3 L4 @, x1 h8 m& V
ผมก็ลงจากเตียงและพยายามจะวิ่งออกจากห้องไป แต่ทุกคนก็ฉุดดึงรั้งผมไว้ บอกตามตรงสติแตกไปหมด ความอดทนน้อยกว่าเก่ามาก ไม่รู้เป็นเพราะอะไร ตอนนั้น ผมคิดว่าตัวเองคงบ้าไปแล้วหรือเปล่า เพราะที่ผมทำอยู่ตอนนี้มันเป็นเพียงความคิดผมเท่านั้นเอง แต่มันดันแสดงออกมาเลยสะงั้นอะครับ แปลกๆไปหมด......
/ e0 o8 H( m9 F. k- [6 C
' ~" n6 d& m: Y5 c/ i8 E: g! G
  X2 z7 H) x. G7 u‘เพี๊ยะ!’ หน้าผมหันไปตามแรงตบอย่างแรง ผมถึงกับหมดแรง ล้มลงกับพื้น......
8 ^2 S: N9 t" R
7 G6 M3 ^7 w, a+ D& H) l$ e6 w' M  p# U' f2 o4 c6 U* e: B0 A9 _. w
ผม : ฮึ! ทุกคนก็เหมือนกันหมด! โผล่มาช่วยนทตอนนี้มันจะทันอะไร! จะเอาหมอเทวดามามันก็ช่วยอะไรไม่ได้ ทุกอย่างมันยังอยู่ในนี้!(ชี้ไปที่หัวตัวเอง) ผมไม่ได้บ้า! ไม่ได้เป็นอะไรทั้งนั้น ถ้าจะบ้าก็ไอคนที่มันทำผมนั่นแหละ!(ตะคอกออกมาสุดเสียงพร้อมกับทำสายตาที่แข็งกร้าว ไปยังคนที่ตบผม คนที่ผมไม่คิดว่าเค้าจะทำ.....)
) }* {2 X9 a6 V7 S1 z8 K' I; `5 k9 w
% f) h+ W: C+ B% l' U. X
1 y( B3 k" T# _" f1 w$ X2 h5 Iพี่โน้ต : พะ พี่ (เสียงสั่น)
; G# v: T' k# C( ~  iป๊า : ไม่ได้นะนท (พูดเสียงสั่น ผมเห็นป๊ากับแม่ยืนร้องไห้ให้ผม ผมรู้สึกสะเทือนใจมาก ผมคงเป็นลูกที่เลวมากแล้วจริงๆ)
9 u  d7 k) F2 _* Rปอ : ใจเย็นๆนะนท (นั่งลงข้างๆผม เพื่อนๆคนอื่นๆก็ด้วย ทุกคนกอดผมด้วยเสียงที่เศร้าเกินจะทำใจ)! F+ \$ \  N$ H$ o; `
ผม : คืนนั้นกูเกือบตาย(เช็ดน้ำตาลวกๆ) มึงจะให้กูรู้สึกยังไง บอกกูหน่อยได้มั้ย(พูดอย่างทรมาน แล้วเอามือกุมออกข้างซ้ายไว้อย่างแรง เพราะความที่มันเต้นแรงจนผมสั่นสะท้านไปทั้งร่างแล้ว)
6 k% \- S+ S; O1 f9 hพี่อ๊อฟ : นท ไม่เอาสิ (ล้มตัวนั่งหน้าผม)& w5 p, l* }+ o3 j
ผม : ไม่ ผมจะกลับบ้าน ผมไม่อยู่ที่นี่!(พูดอย่างไม่ยอม)
' Y9 K3 t. |0 a# t  gอาหมอ : ไม่ได้นะนท แผลยังไม่หายเลย มันจะติดเชื้อรึเปล่า และยังต้องตรวจอีกเยอะเลย....(พูดอย่างเป็นห่วง)1 P& t: n$ M9 b: i! y
ผม : งั้นหรอครับ......ผม.....ทำทุกคนผิดหวังมากๆเลยใช่มั้ยครับ(พูดเสียงสั่นๆ)
* N6 F- m" O) u% tแม่ : ไม่เลยนะนท ไม่เลย(ก้มมาเช็ดน้ำตาให้ผมเบาๆ)
) U9 W0 J( s- W7 l  Aป๊า : อย่าคิดแบบนั้นนะนท (ป๊าลูบหัวผมเบาๆ)
$ j/ ~0 D0 W. y6 q  Q0 g0 zผม : ฮึก! อึก!(ผมทนไม่ไหวแล้วครับ.....)- {# W9 ~" }8 _! i  I6 L, W
+ k+ v/ ]+ l: C6 h7 N- P
; A& x, ^* K) Y9 i5 g
“นท!” ทุกคนเรียกผมเป็นเสียงเดียวกันอย่างตกใจ เพราะอยู่ๆ ผมก็รู้สึกว่าความทรมานครอบคลุมร่างกายผมอีกครั้ง แต่ครั้งนี่มันเจ็บมันปวดหัวใจผมไปหมด ทรมานเหลือเกินครับ จนร่างกายเกินจะรับไหว แล้วทุกอย่างก็ดับไป.......
/ |; H( j" n& K+ a: l- T
! d; |% x+ k* c
! E$ o, D( x3 f0 J2 aผมตื่นมาอีกครั้ง ก็มีสายออกซิเจนเสียบอยู่ตรงรูจมูกผมแล้ว มันหนักขนาดนั้นเลยหรอครับ อาหมอเค้ารักษาคนไข้ผิดวิธีแล้ว ผมไม่ได้เป็นอะไรจริงๆ ผมไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร ทำไมมันช้ำไปหมดแบบนี้ ผม...เป็นอะไรครับ ได้แต่ถามกับตัวเอง ผมแค่โดนทำร้ายมาทำไมถึงได้เป็นหนักขนาดนี้ หรือเป็นเวรกรรมอะไร.............
8 x: _$ B- y% _  }2 L5 b
- e1 l) z* t: Y. r. j0 J1 `8 Z* s: t1 O
อาหมอ : ตื่นแล้วหรอ(พูดนิ่งๆ ผมก็มองนิ่งๆ หายใจไม่ทันไอเครื่องบ้านี้ทำผมต้องใช้สมาธิในการหายใจ)) R: ^- w0 z. L- q# e
ผม : อะ เอา...มันออก(ผมขยับแขนไม่ได้ เพราะ....แขนและขาถูกมัดไว้เรียบร้อยแล้วครับ)4 @$ i/ n5 _0 O0 _$ \" J( c
อาหมอ : เอาไว้สักพักนะ ทำใจให้สบาย (พูดอย่างใจเย็น ตอนนี้ผมมองซ้ายขวา ในห้องเหลือแค่ป๊าคนเดียว และดูเหมือนว่าข้างนอกจะมืดแล้วด้วย ดูผ่านหน้าต่างน่ะครับ)3 ]% r6 `! {: H
ป๊า : เป็นยังไงบ้าง(ลุกเดินมาหาผมแล้วพูดอย่างใจดี)9 n& r# r2 N  z1 o' T
ผม : พานทกลับบ้านนะป๊า(พูดแล้วน้ำตาไหล)" C( |( }/ q- N7 R, P) z, L6 }# Q- x
ป๊า : นทป่วยอยู่นะลูก หายแล้วค่อยกลับกันนะ(ลูบหัวผมเบาๆ)
* M# U; w, W9 Oผม : นทไม่ได้เป็นอะไรป๊า..ฮึก...ปล่อยนทนะ(พูดฟูมฟายอย่างอ้อนวอน ป๊ามองผมอย่างเจ็บปวดน้ำตาป๊าไหลลงมาอีกแล้ว ผมช่างเป็นลูกที่ไม่ดีเลยนะครับ)
. s: }3 H+ y; J' u% ?ป๊า : มะ...ไม่ได้จริงๆนะนท..ต้องอยู่ที่นี่ก่อนนะ(พูดอย่างจำใจ)
  ^) c; v4 O  [8 r- `3 o  L1 H; D
" a3 U+ F+ z1 C
ผมก็ร้องไห้ออกมาอย่างหนัก มันทรมาน ผมอาการหนักขนาดนั้นเลยหรอครับทำไมเค้าทำกับผมถึงขนาดนั้นได้แต่คร่ำครวญกับตัวเองอย่างเสียใจ มันทรมานเหลือเกิน ผมร้องไห้จนหลับไปอีกครั้ง....
% y6 K. f# t% c$ O/ bและตื่นมาในเช้าของอีกวัน ตอนนี้แม่มาดูแทนป๊า ผมก็นิ่งและเงียบ กำลังใช้ความคิด ถ้าผมทำอะไรออกมา นั่นคืออาการป่วยของผม งั้นผมก็คงจะต้องทำตรงข้ามสินะ นิ่งเข้าไว้ แต่ผมไม่รู้เลยจะคุมตัวเองได้มั้ย เพราะที่ผ่านมา ไอการกระทำที่ทำลงไป ผมสาบานได้เลยมันคือความคิดของผมเท่านั้น ทำไมมันถึงได้ออกมาในรูปแบบของการกระทำเลยละ.......5 p9 r& @; A7 a5 l5 `# S: H; J( S

4 R2 j* G1 w. `$ A0 }: u7 ]% ?0 [% F4 F- Z
แม่ : คิดอะไรอยู่(ลูบหัวผมอย่างแผ่วเบา)
! Y+ m& {8 s! q- Pผม : โกรธ...หรือ เกลียดนทมั้ยแม่(พูดเบาๆแล้วมองหน้าแม่นิ่งๆ), h* s/ ?, d7 L
แม่ : ทำไมถึงคิดแบบนั้น(ถามนิ่งๆ แล้วนั่งลงข้างผม)
# N4 c. r6 T+ qผม : ที่ทำให้วุ่นวาย ที่ทำให้แม่กับป๊าและพี่โน้ตต้องเสียน้ำตา(พูดอย่างสำนึกผิด)
) v1 L1 n3 ]: W9 O* D/ X3 \& T2 j; x& N0 t
$ ?; P5 Y+ c2 k  N" ^% I( g& ?4 v( i
แม่ : ไม่เลย(จับมือผม) นทเก่งมากแล้วนะ ถ้าคนอื่นโดนเหมือนแบบนท หรือ...ถ้าเป็นแม่ แม่ยังคิดเลยว่าแม่จะทนได้มั้ย แม่ยังไม่รู้เลย แต่นทเก่งมากเลยนะ ที่ยังเข้มแข็งได้ขนาดนี้(พูดอย่างจริงจัง กระชับมือผมให้แน่นขึ้น) แม่เข้าใจทุกอย่าง เราไม่ได้ร้องไห้ เพราะนททำให้พวกเราเสียใจ แต่พวกเราร้อง เพราะเป็นห่วงและกลัวไม่ต่างจากนทเลย แม่ไม่เคยโกรธหรือเกลียดนทเลยนะ ทุกคนก็ด้วย โดยเฉพาะป๊า (ยิ้มหวานให้ผม แม่ก็ยังอ่อนโยนต่อผมเสมอ)
& `9 N- R8 ^$ m' X: L! X
- L  E5 l% \- W* C% Z1 G) K; K5 b* n( o+ g
ผม : หรอครับ นทขอโทษน่ะแม่ นทผิดเหลือเกิน(น้ำตาไหลลงมา แม่ก็เช็ดให้เบาๆ)
. o5 W; d: o: Q& ^" ~แม่ : พักผ่อนนะลูก(ลูบหัวผมเบาๆ แล้วก็ลุกไปไหนไม่รู้)
6 {0 R# x2 u) {  y. s- W4 ^& y; w& N8 w/ Y. K' l# g

' E! [0 Q) u5 c$ x# |1 A) xผมได้แต่นอนนิ่งๆ เหมือนคนเป็นอัมพาตทั้งตัว เค้าล็อคผมไว้ทั้งตัวเลยละครับ อึดอัด เมื่อย เจ็บแผล ทั้งตัวอะครับ เค้าไม่ได้เข้าใจคนเจ็บเลยจริงๆ ผมก็ต้องทนไป ถึงเวลากินก็กิน ปรับระดับเตียงเอาและก็มีคนป้อน เป็นแบบนี้ไป เบื่อก็ดูทีวี อาหมอก็เข้ามาตรวจเรื่อยๆ เพราะเป็นห่วงผมมาก ผมก็พยายามจะไม่คิดอะไรมาก นิ่งเข้าไว้ ถ้ายิ่งไปตื่นผมก็คงจะถูกล็อคไว้ทั้งชีวิตอะครับ.....  @# r- b4 }6 x& X: A

% q4 h  o& J, n1 Z8 T
9 q0 T3 r! t( z8 ^แกรก! ผมหันไปมอง หมอผู้ชายคนนึงเดินเข้ามาหน้าตาจัดว่าดี ถือแฟ้มอะไรสักอย่างมา ด้วยรอยยิ้มที่ดูน่าหลงไหล ผมก็มองนิ่งๆ....
& C7 {8 K6 x; P* E4 e+ f1 u: q
. w2 x9 K4 k1 s" m
: T8 E* `) O7 t* T/ mแม่ : หล่อมั้ย(ถามผมอย่างตื่นเต้น)0 H3 \4 Z  t# J6 Q- }( _1 l& v
ผม : ใครแม่(ถามอย่างสงสัย)
+ D+ Z* O( a# _( g' f1 Fหมอ : พี่ชื่อหมอดนัยครับ เป็นหมอ...แนะแนว(ยิ้ม แนะแนว?)
: T7 U& c( C: b! I! J2 K1 Pผม : แนะแนว?(มองอย่างสงสัย)
! e4 q- P6 X$ F. R6 c5 Z8 Wหมอดนัย : ใช่ครับ ขอนั่งนะ(ผมก็พยักหน้า เค้าก็นั่งเก้าอี้ข้างเตียงผม แล้วมองผมนิ่งๆ เริ่มเดาออกแล้วครับ)
& [4 W/ e* U( d! S5 o0 o- r
2 F% b3 E) k: U$ j/ R& A& ]4 G. o" G) [5 a" u, \) y
เป็นหมอจิตแพทย์นี่เอง ป้ายชื่อเขียนบอกตัวเบ้อเริ่ม นี่เค้าลืมจริงๆหรือแกล้งลืมเพื่อให้ผมบอกนะ เค้าก็สำรวจสภาพผม แล้วก็มองอย่างลึกซึ้ง(ผมเรียกเค้าว่าพี่หมอเนอะ)......) R9 [9 c1 E. h" ]1 ~
/ ?! A4 y& p9 c' K3 K( x! l+ U
: F% ^: }; e. k! ]% [
ผม : อะ...(กำลังจะเอ่ยปากไล่ แต่คงไม่ดีแน่นอน ไม่งั้นผมคงเป็นคนบ้าจริงๆผมเลยเงียบปากไว้..) แนะแนวอะไรครับ(ถามนิ่งๆ ผมว่าอาหมอจัดมาชัวร์ ให้หมอมายั่วผมเนี่ย! พี่เค้ายิ่มแล้วมองผมแบบว่าอ่อยอะครับ หวังว่าผมจะยอมละสิ!)
( T- O& q9 \1 ~8 |" U# Aพี่หมอ : ช่วงนี้เป็นไงบ้างครับ อยู่โรงบาลเบื่อมั้ย แถมถูกมัดไว้แบบนี้อีกเนี่ย(มองผมกวนๆ ผมก็มองไอหมอกวนทีนนิ่งๆ ไม่ตอบอะไร เพราะมันก็ต้องรู้อยู่แล้วปะว่าโครตจะเบื่ออะ)# y' u  z7 j, s0 W. A& M+ i" Z
แม่ : นท(เรียกนิ่งๆ)
7 E& O5 v; o" f4 u- y3 S! p& {พี่หมอ : น้องนี่น่ารักเลยนะเนี่ย(ยิ้มหล่อ)5 ]" K% H) w) i
ผม : ใครๆก็บอกครับพี่(พูดนิ่งๆ มองนิ่งๆ คือต้องการอะไรไม่ทราบ)7 r* {. ~4 d$ m6 N
พี่หมอ : อะ เอ่อ...(ไปไม่ถูกเลย) น้องมีแฟนยัง(ถามอย่างสดใส)
% U! M5 H# L& I# Wผม : มีแล้ว(พูดนิ่งๆแล้วมองไปที่เพดาน ผมปวดคอมากอะหันไปทางเดียว)
) {! [* S% y6 L) p0 ?4 Cพี่หมอ : โอเคๆ (ดูเค้าไม่ค่อยมั่นใจกับการพูดของตัวเองทำไหร่ สงสัยผมจะกดดันเค้าเกินไปละมั้ง)) M+ z  J0 l3 l1 U& ]
ผม : แม่ เมื่อไหร่จะปล่อยนท(หันไปถามแม่ แม่ก็ยิ้มอ่อนๆให้เท่านั้น)
! ]7 }; @! ]8 _& ~3 s' G8 M" cพี่หมอ : อึดอัดหรอ(ผมก็พยักหน้า)
/ v' R$ S2 X2 _$ t( ?ผม : เจ็บแผลไปหมดแล้วครับ เอาออกได้มั้ย(พูดนิ่งๆ แม่และหมอชะงักไปเลย)' A$ \8 I5 J7 i; V$ ]$ x! Y# V9 l

& z' x( p* L3 k5 \2 c) P" q. H
, B( {1 H) j& j) Rและหลังจากนั้นเค้าก็เรียกอาหมอมาดู และให้ผมสัญญาว่าถ้าแกะออกจะไม่อาละวาดหรือหนีไปไหน ผมก็พยักหน้าอย่างจำยอม ผมไม่ได้ทำอะไรให้มันเป็นเรื่องใหญ่สักหน่อย ทำไมต้องระแวงผมกันขนาดนั้น เค้าก็แกะออกให้ผม โล่งเลยครับ ผมหายใจได้โล่งขึ้น ตอนนี้ เค้าเอาสายออกซิเจนออกไปแล้ว มีแค่สายน้ำเกลือเท่านั้นครับตอนนี้ โล่งเลยละ.......
: T, H* j- x; r% H" |. A0 s$ T+ P
7 q# w1 d7 E9 g" q2 |5 xผม : แม่ กลับบ้านได้ยัง(หันไปพูดเสียงอ้อนๆ)
! x; g; M5 W7 S. o4 Q. \- u- x2 b2 fอาหมอ : อยากกลับแล้วหรอ(ผมก็พยักหน้า) นทอยากไปเรียนแล้ว(ทำหน้าหงอยๆ)
7 |) y& _' D) g' d2 A( jแม่ : วันนี้วันเสาร์นะลูก เมื่อวานนทหลับทั้งวันเลย(ลูบหัวผม ผมชะงักไปเลย)* K! T; Q4 N, Z! J: ~
ผม : นทเป็นอะไร นททรมานมาก....หัวใจมันเต้นแรงสุดๆ จนทนไม่ไหวเลยละ(ถามไปทางอาหมออย่างสงสัย)
6 u  H) P/ {% Q/ I, c9 m& v; e6 N
% R1 U, i" s8 o) W& i7 h2 w
4 [+ G0 L* ?5 k. H2 |อาหมอ : นทช็อคเพราะเครียดหรือเกิดจากความหวาดกลัว จากสิ่งที่นทเจอ.....(จับมือผม) ทุกคนรอมาเยี่ยมนทนะ แต่ดูจากคราวแล้ว นทเจอคนเยอะๆแล้วอยู่ไม่ได้เลยใช่มั้ย(ผมก็ทำหน้าคิด ผมเป็นแบบนั้นหรอ) อาหมอเลยสั่งห้ามเยี่ยม ให้คนในครอบครัวมาดูแลก่อน โอเคมั้ย (ลูบหัวผมเบาๆ) 8 g8 H0 G: i1 P8 T  ?  C

# K! c6 n% p  a( y* ?5 G; z* B0 G( o" d
ผม : นี่ผ่านมาอาทิตย์นึงเต็มๆแล้วหรอครับ(ทำหน้าเศร้าๆ อาหมอก็พยักหน้า) นทอยากออกไปเดินเล่นบ้าง ขานทชาไปหมดแล้ว (พูดอย่างอ้อนๆ)
* Y, d" i) ~# w( I5 g" x8 Gอาหมอ : จริงหรอ(มองผมอย่างเป็นห่วง ผมก็พยักหน้า)! I3 W. ^$ ^: v
! W0 j! A% L% l6 B/ ]9 T
2 i* N$ ~2 u& E3 [- H9 k
อาหมอก็เลยยกขาผมขึ้นลง มันชามากจริงๆครับ เหมือนนอนมานานเกินไป และผมก็อ้อนจนได้ไปเดิน แถวสวนของโรงบาล แต่พอเท้าผมแตะลงพื้นเท่านั้นแหละครับ ขาพับล้มลงเลย หมดแรง ขาล้าไปหมด เพราะเอาแต่นอนไง แย่จริงๆ ก็เลยต้องได้ใช้วิวแชร์เลย โดยแม่รออยู่ในห้อง พี่หมอเป็นคนพาไป โดยอ้างว่าแม่จะได้พักผ่อนบ้าง แต่จริงๆผมก็ดูออกว่าเค้าจะคุยอะไรกับผม ตั้งแต่เกิดเรื่ง ผมยังไม่เคยดูตัวเองผ่านกระจกเลย สภาพเป็นยังไงบ้างนะ.......
3 p: V# S7 b9 [7 J5 _. g2 q3 X3 }6 {) m
$ k6 @1 S3 P- y/ W* F; R
พี่หมอ : เป็นไงรู้สึกดีมั้ย(ผมก็พยักหน้า)
" C. n/ }8 o7 C. d% s8 [
  v0 j8 [, h- J
# f6 Z2 C, y& kผม : พี่หมอไม่ต้องทำอะไรมากหรอกครับแค่เดินเป็นเพื่อนผมก็พอ(พี่เค้าหยุดเดินทันที แล้วก็นิ่ง) ผมไม่ต้องการรักษาอย่างที่พี่หมอจะรักษา ผมรู้ว่าถ้าพี่ให้ผมกินยา มันจะทำให้ผมเป็นหนักกว่าเดิม อย่าทำผมเลยนะ(พูดนิ่งๆ แล้วพี่หมอก็เดินมานั่งลงหน้าผม)& p0 u4 B+ z; z

4 E) A+ M. }( y4 e) L/ M# d$ d
5 g8 D% P% }% \& Iพี่หมอ : พี่รู้สิ นทไม่ได้ป่วยขนาดนั้นจริงมั้ยครับ พี่รู้ดีเพราะพี่เป็นหมอ แต่ที่พี่มา พี่ไม่ได้จะเอายาอะไรให้นทกินเลยนะ แค่จะมาอยู่เป็นเพื่อนเท่านั้น และคอยแนะนำความคิดของนท พี่ไม่มียาอะไรให้หรอก เพราะพี่รู้ดี เรื่องแบบนี้มันอยู่ที่นี่(ชี้ที่อกข้างซ้ายผม) และตรงนี้(ชี้ที่หัวผม) เรื่องแบบนี้มันจะฝังใจ แต่.....มันจะอยู่กับเราได้ไม่นานหรอก เพราะมันผ่านไปแล้ว ตอนนี้ก็เหลือแค่...ความทรงจำ จริงมั้ย(ผมก็พยักหน้าช้าๆ)
: f( ?( \. X4 |8 u+ P
2 V  i/ Q$ `; z, f' ~8 y$ e. s: m4 U9 u/ l* E
ผม : หรอครับ (พูดขึ้นนิ่งๆ) งั้น.....พี่หมอว่า....สภาพผมตอนนี้เป็นยังไง ตั้งแต่เกิดเรื่อง ผมยังไม่ได้ส่องกระจกเลยสักครั้ง(พูดเศร้าๆ)! a: ^4 y8 C. X3 H
พี่หมอ : ดูดีกว่าวันแรกเลยละ (ผมชะงักไปนิด) แผลบนหน้าเริ่มหายแล้วนะ ตามคอก็ยังมีบ้าง (ยิ้ม) แต่รวมๆก็ยังน่ารักนะ(หยิกแก้มผม)+ ]/ |: C9 A0 S2 t8 w7 R
ผม : หรอครับ(ยิ้ม) ผม...อยากกินเค้กร้านนั้น (ชี้ไปทางร้านเค้กเล็กๆ พี่หมอเค้ามองผมนิดหน่อย แล้วก็พยักหน้า)
. Y4 s0 Y' d, C5 a  }! o" ?9 E0 h5 m/ B' u- g& u5 s
# s; @! E+ Y" E5 C4 s
แล้วก็พาไปกิน จริงๆพี่เค้าก็ดูอัธยาศัยดี ตอนแรกๆที่ดูจะนิ่งกับพี่เค้าไปหน่อยเพราะกลัวว่าพี่เค้าจะเอายาระงับประสาทอะไรนั่นให้ผมกินเหมือนในหนัง ที่ยิ่งกินแล้วยิ่งเหมือนคนเป็นประสาทอะครับ แบบตอนก่อนกินยังปกติอยู่นะ พอกินเข้าไปเหมือนคนไม่มีสติเลยอะ ผมไม่เอา เลยต่อต้านไง แต่เมื่อพี่เค้าพูดแบบนี้ ผมก็โล่งใจขึ้นเยอะแล้วครับ ผ่านมาอาทิตย์นึงผมใช้เวลานอน และเข้าห้องฉุกเฉินเป็นว่าเล่น มันเลวร้ายนะ แต่...ก็ไม่ทั้งหมดหรอกครับ ทุกอย่างกลายเป็นบทเรียนสำคัญ ซึ่ง ผมจะจำมันไว้เป็นอย่างดี เวลาทำให้ผมใช้สมองคิดมากขึ้นกว่าช่วงที่ตื่นมาช่วงแรกๆที่ฟื้นมา.........
+ K+ c0 J9 L1 |  |: [
5 p; \- H3 N" ?% h
+ b* A) n0 P4 l3 M4 u9 |& `ตอนนี้ผมนั่งกินเค้กชิ้นที่สามแล้วพร้อมกับโกโก้ร้อนแก้วใหญ่ โดยมีพี่หมอหน้าตาดีนั่งคุยเป็นเพื่อน เค้าพูดเรื่องตลกให้ผมฟัง ซึ่งมันแป๊กมาก แต่ผมก็ต้องพยายามขำเพื่อไม่ให้พี่เค้าเสียน้ำใจเกินไป เค้าก็ดูพยายามดี ผมก็เหม่อบ้างเป็นบางที เพราะคิดอะไรเรื่อยเปื่อย แต่ก็คงไม่พ้นเรื่องนั้น มันทำผมใจสั่น แต่ผมก็ทนไหวมันไม่ได้มาก แต่ถ้ากดดันมากๆยังไงก็ไม่ไหวแน่นอน......
+ n/ m! g, ]& _: B. a
; X/ R' r7 K* e+ [# E" V
* l% O# U. V% B  }5 T* `พี่หมอ : กินเยอะไปรึเปล่า เดี๋ยวปวดท้องนะ(ผมยิ้มไปกินไป)
7 g# i  k9 Z+ C- Y0 M$ {0 H. w( E: Jผม : ไม่หรอกครับ เวลาผมคิดมากหรือเครียดๆ การกินเยอะๆช่วยได้มากเลยนะ พี่หมอน่าจะลองบ้างนะ(พูดอย่างไม่ใส่ใจ)) q: w3 i# M7 X3 {5 L
พี่หมอ : ไม่ไหวหรอก55(ยิ้มร่าเลย)- o7 l" R$ `! \3 J/ y0 e3 u
ผม : จะว่าไป ผมคุ้นหน้าพี่หมอแปลกๆนะครับ(พูดแล้วจ้องนิ่งๆ)
1 Q% l; C5 R0 D& o% y; N" Y. O/ ?8 P4 t

2 r% j- m& X. `) yพี่หมอก็ยื่นหน้ามาใกล้ๆผม ผมก็จ้อง เค้ายื่นมามาเช็ดปากให้ผม และก็ให้ผมจ้องอยู่แบบนั้น ผมกำลังคิด คนนี้หน้าคุ้นๆ...
& ^9 b; A) X3 s6 Z6 b, _- @' V- v/ ?# w

0 z( |+ g# y% B6 _ผม : เอ๊ะ! เหมือนเราเคยเจอกันรึเปล่าพี่หมอ(พี่หมอเลิกคิ้วนิดหน่อย แล้วถอยกลับไปทำหน้าคิด)& @6 Y) o' n9 m5 C
พี่หมอ : ไม่นะ จำไม่เห็นได้เลย(เกาหัวแกรกๆ)$ h% K7 R) {: l6 V7 V
ผม : ช่างมันเถอะเนอะ แหะๆ(ยิ้มแห้งๆ)
+ T# I; @) ?5 |3 Q5 V- g9 n; I4 [6 C

5 R" b9 [2 j. `" h5 D* z! aแล้วผมก็คุยกับพี่เค้าไป จนกินเสร็จนั่นแหละ ตอนนี้ บ่ายสองหรอ บ่ายสองของวันเสาร์ผมก็ยังคงเดินเล่นกับพี่หมอ ทำไมเพื่อนๆพี่อ๊อฟ สิงโตไม่มาหาผมบ้างนะ แล้วตั้งแต่เกิดเรื่อง เฮียบอมมันหายหัวไปไหน ผมก็ยังคิดว่ามันจะเป็นยังไง แต่คิดถึงมันทีไร หัวใจผมจะเต้นแรงมาก จนต้องเปลี่ยนไปคิดถึงคนอื่น มันถึงจะเย็นลง......
( f( R+ U' i' Q
; D. q3 R; Z! K/ D1 u, d6 Y, B1 |# v. Q% H# X( H
พี่หมอ : ไหวมั้ย(โน้มหน้ามาถามผม เมื่อเห็นว่าผมนิ่งไป ผมก็พยักหน้า)6 M1 _, e0 a5 `/ \" w
ผม : ผมจะได้ออกโรงบาลเมื่อไหร่(ถามพี่หมอนิ่งๆ)
& ]" O" ^4 R/ z1 Rพี่หมอ : จริงๆก็ออกได้แล้วละ แต่อาหมอของนทเป็นห่วงนะสิ กลัวไปแล้วชักขึ้นมามันจะยุ่งนะ(พูดอย่างเป็นห่วง)% d' Q/ n' o9 H
ผม : แต่....8 o* {4 Q! \- _$ x
พี่หมอ : อดทนนะ (จับไหล่ผม ผมก็พยักหน้า)  Z. U- W% m+ J4 J' A, n! y+ j3 V# S
' t! P" R6 i4 d9 I! U
6 ^9 |  x( D/ @/ H9 l" J% ?- M' V
แล้วเค้าก็เดินเล่นอีกสักพักก็พาผมขึ้นห้องไปพัก ผมก็นั่งดูทีวีพี่หมอก็ไปพักแล้ว ตอนนี้อยู่กับพี่โน้ต แม่ไปทำกับข้าวเดี๋ยวกลับมา ผมไม่ได้คุยกับพี่โน้ต เค้าเอาแต่จ้องหน้าผมนิ่งๆ.....4 ]# e) c0 V. I9 E; M

7 t* f/ @/ E0 l3 ^& q( y
, V0 i2 o6 Y* X- B8 i  q" k% Eพี่โน้ต : ยังโกรธพี่อยู่หรอ(ถามด้วยเสียงอ่อนโยนแล้วลุกขึ้นมานั่งที่เก้าอี้ข้างเตียง)( s; b4 b( w5 J$ R$ f$ Y- m, [
ผม : ป่าว (หันไปมองพี่โน้ต)
3 f+ @) L  p+ Y# [$ I' A  jพี่โน้ต : พี่ขอโทษนะ(จับมือผม ผมก็ยิ้ม)+ V: C* ]& q" m9 q6 ]
ผม : ไม่เป็นไรหรอก นทไม่เคยโกรธพี่โน้ตหรอกต้องขอบคุณด้วยซ้ำที่ทำให้มีสติ และขอโทษที่ทำให้ลำบากใจขนาดนี้ นทเป็นเด็กไม่ดีเลยใช่มั้ย ทะ.อุ้บ!...(พี่โน้ตเอามือปิดปากผมไว้เบาๆ แล้วปล่อยมือออก)( }' |8 e6 U3 U  a# n5 X

9 k# J- d2 |8 e  N
3 |" E8 |, u8 v" r* vหมับ! กอดผมเบาๆ ผมก็ยกแขนขึ้นกอดตอบ อบอุ่นจริงๆครับ คิดถึงทุกคนจริงๆเลยละ และสักพักก็ผละออกมาพี่โน้ตร้องไห้ ผมก็เช็ดน้ำตาให้พี่โน้ตเบาๆ แล้วให้พี่เค้านั่งบนเตียงของผม โดยปรับระดับเตียงให้ผมนั่งด้วย ผมก็ขอให้พี่โน้ตเล่าให้ฟัง ว่าหลังจากที่ผมหลับไปตอนที่อาหมอตรวจแล้วเป็นยังไงต่อ.....
3 k9 \5 z; A1 i& [1 R! h
: |' Q/ f2 s: M& ~: J  o5 K; G% j9 e/ J( d
พี่โน้ตบอกว่าตอนนั้นยังไม่รู้เรื่อง รู้เรื่องอีกทีตอนนทเข้ามาพักในห้องนี้ตอนสายๆของวันที่เกิดเรื่องนั้นแหละแล้วเพราะเฮียบูมโทรบอก แต่พอมาถึงทุกคนก็ตกใจอย่างมากและถามกันวุ่นวายไปหมด มันเกิดขึ้นอะไรได้ยังไง ไม่นานเหมือนว่าผมจะฟื้น แต่ไม่ใช่ ผมชัก แต่ผมก็บอกพี่โน้ตนะว่าตอนนั้นผมรับรู้ รับรู้ทุกอย่างจริงๆ และหลังจากนั้นผมก็หายเข้าไปในห้องฉุกเฉิน นานมาก กว่าจะออกมา พอออกมา อาหมอก็บอกว่าอาการผมน่าเป็นห่วงอยู่ เพราะหัวใจหยุดเต้นหลายครั้ง และพอทรงตัวได้ก็หลับยาวถึงวันพฤหัสนั่นเลย ผมก็เล่าระยะเวลาก่อนผมจะฟื้น ผมฟันแปลกๆ เหมือนผมกำลังจะตายจริงๆ พี่โน้ตดูสนใจมากจับมือผมแน่นเลย ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันดูรุนแรงไปครับ มันอยู่ที่จิตใจผมจริงๆ......8 @0 u) _' l; O) E% A8 B

8 F7 Z4 w6 g! L; ^7 a+ P$ w) y, C2 R& ^0 M0 }
ผม : ไม่มีใครมาเยี่ยมนทเลยหรอ(ถามเศร้าๆ)
/ ]/ A$ ?6 k9 [$ bพี่โน้ต : อาหมอสั่งห้าม (ลูบมือผมเบาๆ)
$ g0 U# p, G) C- W* w& t* u+ eผม : บอกอาหมอเถอะ นทพร้อมแล้ว นทคิดถึงทุกคน(พูดนิ่งๆ พี่โน้ตก็ลังเลไปเลย)$ U- d" W/ o  j

! Y- m/ N0 i) U3 P; c. j+ @- a2 O9 B2 j8 R
ผมก็เลยอ้อนพี่โน้ตไป จนเค้ายอมไปขออาหมอให้ พอไปขออาหมอก็มาดูผมอีกครั้ง โดยฟังเสียงหัวใจตอนคุยเรื่องเฮียบอม อาหมอทำหน้าเครียดเลยครับ แต่ผมก็ไม่ยอม จนอาหมอแพ้แต่มีข้อแม้หลากหลายห้ามพูดถึงเรื่องนั้น ห้ามคิดถึง แปลกๆแหะผมจะทำได้หรอ ผมก็บอกว่าโอเคไปครับ และก่อนคนอื่นเค้าเข้ามาอาหมอก็คงจะไปนัดแนะเองแหละว่าควรจะพูดกับผมยังไง แล้วไม่นานแม่ก็มาพร้อมป๊า โดยป๊าก็รับรู้อยู่แล้ว ว่าจะให้ทุกคนมาเยี่ยม ป๊าซื้อของโปรดของผมมาฝากเต็มไปหมดเลย ขนาดกินเค้กมาอย่างเยอะแล้วนะเนี่ย ผมยังอดใจไม่ไหวเลยละ.......% `0 T! D0 i: M1 Y- `

. k1 A# x! v1 [
" N8 S  o$ z; ^! V7 i6 }ป๊า : อร่อยมั้ย(ถามด้วยรอยยิ้ม ผมก็พยักหน้า)
8 X8 E* N6 w: m$ U) _$ h7 V: \ผม : ป๊าไม่กินหรอ(ถามแล้วยิ้ม)% e% I/ J: r  W  p: v( Y
ป๊า : ป๊าไม่แย่งนทกินหรอกน่า(ตักมาป้อนผมอีก)8 G+ t* E0 w! ~. m4 t

- d+ L! N4 o7 a- ^% ~
3 s. O) G# O" x1 lก็กินกันไป จนถึงมื้อเย็นก็กินอีก ผมกินเยอะมากๆเลยละ คือมันแบบเหมือนไม่ได้กินมาหลายวันปะ55 กินเยอะมากอะ ใครเอาอะไรมาให้กินหมด หลังอาหารเย็น พี่อ๊อฟและพี่อิฐพ่อแม่ก็มา คนอื่นๆน่าจะพรุ่งนี้เพราะไม่ว่างกันอีกอย่างก็เย็นมากแล้วด้วย พี่อ๊อฟก็หน้าเศร้าตาช้ำเลยละครับ พ่อและแม่พี่อิฐก็มาคุยเล่นมาหยอกเล่นผม ครับ ไม่นานเค้าก็ไปคุยกับป๊าแม่กัน เหลือผมกับพี่อ๊อฟ......; @" l1 [: g& F1 E
- s2 S' W3 C; l: A3 i# w

& Z8 u4 G7 ]. V/ rพี่อ๊อฟ : เป็นไงบ้างนท(ถามเสียงสั่นๆ แล้วลูบแก้มผม)
5 N  w$ c- ^0 w/ R( G) f3 dผม : ดีขึ้นแล้วพี่อ๊อฟละ(ถามกลับและยกมือจับมือพี่อ๊อฟที่จับหน้าผม)! ]5 \5 Z; V5 F8 l6 R. v& _
พี่อ๊อฟ : นท (กอดผมอย่างแผ่วเบาๆ ตัวมันสั่นๆนิดหน่อย มันร้องไห้...)
4 V: m$ j0 }! L5 B( v/ _2 ~ผม : หยุดร้องเดี๋ยวนี้เลยนะพี่อ๊อฟ(ผมดันตัวออกมา แล้วมองหน้ามันนิ่งๆ มันก็หลบตาผม)
9 g# ~5 E2 l6 l( j2 Sพี่อ๊อฟ : มึง....เจ็บมากเลยใช่มั้ย....มึงจะไม่เป็นไรนะนท(จับมือผมแน่น)
5 m$ s" ~# s! S9 f8 U' W4 ^9 [; \. d2 N' @ผม : ฟังไว้เลยนะ ผมจะไม่เป็นอะไร และจะไม่มีวันเป็นด้วย อย่ามาพูดให้เสียขวัญหน่อยเลยน่า(พูดติดตลกไป มันยิ้มนิดหน่อย); ]2 V. ?2 K: m4 f7 ?0 p
พี่อ๊อฟ : อืม(ผมเช็ดน้ำตาให้มันเบาๆ)0 o  f2 V5 s$ P. a6 Z) d. P$ g& z/ K

4 O, j6 t: a" x( f' h
: f! o, w: U# E; B6 F' Y! hไม่จำเป็นต้องมีคนมาร้องไห้เพราะผมอีกแล้วครับ ผมก็จะจบเรื่องนี้ไป โดยการที่ทำเป็นลืมมันไปสะ ผมทำให้ทุกคนเป็นห่วงและเสียใจมากเกินไปมันทำให้ผมรู้สึกผิดไม่น้อยเลยละ ผู้ใหญ่คุยกันได้สักพักพี่อ๊อฟก็เดินไปขอนอนเฝ้าผม ตอนแรกป๊าไปยอมกลัวผมเป่าหูให้ทำนู่นนี่นั่น แต่พี่อ๊อฟยืนยันยังไงก็จะเฝ้า ทุกคนเลยยอมไง อยู่กันไปจนค่อนข้างดึกผู้ใหญ่ก็พากันกลับ โดยย้ำเตือนผมและพี่อ๊อฟว่าห้ามไปไหนหรือทำอะไรแพลงๆ ผมกับพี่อ๊อฟก็พยักหน้าเข้าใจ......+ y$ O  o2 g" J; O- E
& V3 s/ _" E3 z+ V1 q# p$ U; k

% S6 ]1 M" c$ j9 ^  Eพี่อ๊อฟ : อย่าดื้อนะมึง ทำตัวดีๆ เดี๋ยวเค้าก็ปล่อยมึงกลับแล้ว(พูดอย่างใจดี)! p7 Z2 n  R- v+ j* C
ผม : จุ้บหน่อย(อ้าแขนแล้วยื่นปากเหมือนเป็ด มันก็หัวเราะ) เร็วๆ(ดิ้นอย่างเอาแต่ใจมันก็ส่ายหัวแล้วก็เดินเข้ามา)…" X8 q  z& C7 @5 Q  k2 O* \

4 ]) p0 q+ x& n% u. U
, p) w% g. e; b3 {จูบ มันจูบผมเลยละ นุ่มนวลดีจริงๆ แต่รู้สึกแปลกๆที่ลิ้นจัง นึกขึ้นได้ว่าโดนกัดลิ้นนี่นา ผมก็ไม่คิดมาก ทำต่อไป เพราะ คิดถึงพี่อ๊อฟเหลือเกิน สักพักมันก็ผละออกไป.....
/ _2 a0 b# o* O# q, d
! m* n2 o8 E4 R6 I6 Z  {* W* Z5 N8 _% U+ k' N: ~8 ^
พี่อ๊อฟ : เจ็บรึเปล่า(จับผมอ้าปากแล้วดูลิ้น มันเอานิ้วมาแตะๆตรงแผลที่ลิ้น)" J5 h9 Q9 f' S7 p; D- e8 G5 v- m
ผม : อ้าย!(พูดออกมาอย่างไม่ถนัด เพราะมันจับลิ้นผม สักพักมันก็ปล่อย)
: }+ c' l# C6 A& eพี่อ๊อฟ : อะ (ยื่นไอแพดให้ผม ผมยิ้มบานเลยละ) เล่นไปก่อน เดี๋ยวกูอาบน้ำแปป(ยิ้ม)
; ?% E0 X9 G5 k' k' o( K+ o& `+ a- K, }1 Y9 j; W3 l  r; Q$ h7 g) q4 ?" m( k

# C( l, K1 E5 l% M1 p- aผมก็พยักหน้ารัว เปิดนู่นเปิดนี่เล่นจนแบบเพลินอะ ไม่นานอาหมอก็เข้ามาตรวจอีกที ทำแผลอะไรก่อนนอน อาหมอพูดคุยด้วยนิดหน่อย พี่อ๊อฟก็ออกมาพอดี มันเอาของอะไรไปเก็บแล้วก็มายืนฟังผมคุยกับอาหมอนั่นแหละ ไม่นานอาหมอก็ออกไป ผมก็หันไปยิ้มให้พี่อ๊อฟ......, ~- U" f* y, c1 o# m) S
9 v5 Y" h8 h& U' z. M. T
พี่อ๊อฟ : ยังเจ็บอยู่มั้ย(ลูบแถวคอผมที่ช้ำเป็นรอยบีบ กับเป็นรอยโดนกัด)
& o5 R: j1 T! e0 D, M5 [ผม : นิดหน่อย ทนได้(ยิ้ม)
5 T2 v* Y/ e' B9 m, S9 e! _พี่อ๊อฟ : แล้วนี่ละ(เลิกเสื้อผมขึ้น โอ้โห ไม่อยากเห็นสภาพ เหมือนคนเป็นโรคอะไรสักอย่าง ม่วงเขียว เป็นจุดใหญ่ๆเลยละครับ เป็นรอยกัดอะ ยิ่งหัวนมอันน่าหวงแหนของผมไม่ต้องพูดถึงเลยละ)
/ z2 V) E8 k& m5 Hผม : ก็นิดหน่อยแหละ(ยิ้ม)
+ e1 \1 D$ G9 l+ S: C, Lพี่อ๊อฟ : ง่วงยัง(เสียงสั่นๆ น้ำตาคลอ)
# B  ~; Y' ]" ?ผม : ขึ้นมานี่สิ(ขยับตัวให้มีที่ว่างพอจะให้มันขึ้นมานอน มันก็ลังเล) มาเลยเร็วๆ(ยิ้ม)2 b" m: K( U( E' x1 y

. V& N5 B9 c, O* E
3 q- w0 U( p6 O, E" n" M% mมันก็ค่อยๆขึ้นมานอนข้างๆผม ผมก็ตะแคงตัวนิดหน่อย เพื่อกอดมัน อบอุ่นจริงๆด้วย......2 Y5 S- k3 Z1 k! H) z: l7 y0 T! J
- T8 C! Z/ `9 F! p# G; `. n1 E. i

# E. [. V, l2 O* P% zผม : อืม(เอาหน้าซุกคอมัน) กลิ่นพี่อ๊อฟ ผมชอบที่สุด(พูดแล้วยิ้ม)+ V3 V+ V7 p0 z# V7 }  [# |
พี่อ๊อฟ : ไม่เจ็บใช่มั้ย(ผมก็ส่ายหน้า มันก็ลูบหัวผมเบาๆ) ทำไมวะ ทำไมเค้าถึงทำกับมึงแบบนั้น(ลูบหัวผมเบาๆ)
9 A! J7 G" K9 p1 W. }0 R  U% f5 F6 o, R4 fผม : ไม่มีใครเล่าอะไรหรอ(ถามอย่างสงสัย)
: {6 L( r6 }$ z+ Oพี่อ๊อฟ : เฮียบูมบอกแค่ว่ามึงโดนเฮียบอมข่มขืน แต่เฮียบูมไม่รู้รายละเอียดอะไร กลับห้องมาคราบเลือดเต็มเตียง ไม่พอเฮียบอมดูกังวล เหมือน.....นท...กูขอโทษ!(ผละออกมาแล้วมองหน้าผม ผมก็ยิ้มให้นิดหน่อย ใจมันสั่นนะครับ); o. }; Q$ d9 X  ^
ผม : ไม่เป็นไร เล่าต่อสิ รอฟังอยู่(ยิ้ม)* K$ \1 {7 I) M
พี่อ๊อฟ : ยังดีกว่า เฮ้อ! กูไม่น่าพูดเลยวะ(พูดอย่างกังวล)4 [  _6 a6 x) m' B! F
ผม : เล่าเถอะ จริงๆ สักวันนึงมันก็ต้องมาถึง ผมรู้อยู่แล้ว ผมทนได้(กระชับกอดมันแน่นขึ้น), w# c. R7 G$ O# B5 [5 Q# F
พี่อ๊อฟ : แน่ใจนะ(ผมก็พยักหน้า) เฮียบอมน่าจะติดยาวะ(ผมชะงักไปเลยครับ) ตอนนี้ได้ข่าวว่าโดนพ่อแม่เค้ากักตัวและโดนหนักเลย (ลูบหัวผมเบาๆ) โอเครึเปล่า(เอามือมาทาบที่อกซ้าย) นท มึงโอเคนะ(ถามอย่างกังวล)
3 W4 t5 W  f# `7 a' e: Tผม : โอเค ไหวอยู่แล้ว แค่นี้เอง(ยิ้ม เหงื่อออกนิดหน่อย แต่ยังทนไหวจริงๆครับ) อยากรู้มั้ยเกิดอะไรขึ้น(ถามนิ่งๆ พี่อ๊อฟมองผมอย่างลังเล)
% R7 D# ~, e/ z6 {5 L/ r4 Nพี่อ๊อฟ : พอก่อน พักก่อนนะนท(ลูบหัวผมเบาๆ) พรุ่งนี้ก็ได้นะ(ผมก็พยักหน้า)& U- d' i8 M8 K

8 d, o) f, o( Y; j* x7 r, B$ \3 r
$ F! H, X9 T! ~3 M2 U2 E- k5 Y, hแล้วเราก็คุยเรื่องสัพเพเหระไปทั่วจนหลับกันไปครับ ตื่นมาอีกทีก็ตอนอาหมอมาตรวจ แล้วบอกให้พี่อ๊อฟลงจากเตียงนั่นแหละ ผมกอดพี่อ๊อฟแน่นเลยอะสิ มันขยับนิดหน่อยผมก็รู้สึกตัวแล้วอะ.......9 S) `% C) s6 g. k

; k# _- v& D3 i8 O; `4 f
7 T, u  q' U' Q" y8 _( g9 Lอาหมอ : ไปอาบน้ำก่อนนะ แล้วเราหายดีแล้วใช่มั้ย(หันไปบอกและถามพี่อ๊อฟ)! P/ l! w6 A+ s! V0 m
พี่อ๊อฟ : ครับ เกือบ100%แล้วครับ (ยิ้ม แล้วมันก็เอาของเดินเข้าห้องน้ำไป)
4 R; |8 i' z" z( d' n2 Pอาหมอ : เป็นไงบ้าง (ลูบหัวผมอย่างอ่อนโยน)
* ?) t% c' f* g4 Rผม : หายแล้ว พร้อมกลับบ้านแล้ว(ยิ้มบาน พยาบาลที่ตามมาด้วยถึงกับขำเลยละครับ)$ g9 Y( e4 a7 d9 F9 @
อาหมอ : อยากกลับขนาดนั้นเลยหรอ(ถามกวนๆแล้วนั่งบนเตียงข้างตัวผมที่นั่งอยู่เลย)
* e4 z, g) g+ dผม : มากเลยอาหมอ ปล่อยนทกลับได้แล้ว (กอดอาหมอแล้วก็เอาหน้าถูแขนทำเสียงอ้อนๆ)9 K% w) {3 O0 z6 j
อาหมอ : อืมๆ (ทำหน้าคิด) งั้นต้องตรวจก่อนนะ(ผมก็พยักหน้ารัวเลยครับ)
9 v, s3 a3 o* k4 T$ U
/ A; ^' a- T, Q1 B
- I6 @4 p- Z" |' v, U* Qเค้าก็ตรวจไป ตามร่างกายบาทแผลที่เกิดขึ้นทุกส่วน และก็ทางด้านจิตใจโดยถามผมแล้วก็เอาเครืองฟังเสียงจะหวะหัวใจมาทาบ ผมก็บอกไปนิ่งๆไม่อะไร พยายามทำให้ปกติที่สุด และตรวจอะไรอีกมากมาย....; p& l6 _& R5 m7 O) c

/ R/ X# T% a, b% [1 p+ t0 v% b4 t3 _# y5 w/ g
ตอนนี้ตามผมที่บวมช้ำเริ่มกลับมาดีแล้ว แผลที่มุมปกดีแล้ว แต่ตั้งแต่คอลงไปยังไม่ดีขึ้นมากนักก็ต้องทาและกินยาจนกว่าจะหาย ส่วนแผลที่ช่องหลัง แน่นอนยังไม่หายดี เพราะมันถึงขึ้นฉีกขาด จะทำกิจส่วนตัวต้องใช้ยาชาแบบทาช่วยเลยอ่าครับ น่าอายชะมัด ตรวจอะไรเสร็จอาหมอก็คุยเล่นด้วยอีกนิดก็ออกไป นี่เช้าอยู่เลย 6 โมงเช้าแน่ะ......
1 ]7 K" Q" l4 }6 \# V1 W+ {8 x! Y  ]% [, a

* z& ?2 }/ ?; E) ^- a& {' fพี่อ๊อฟ : อาหมอตรวจไปยิ้มไปแบบนี้แสดงว่ามึงดีขึ้นแล้วอะดิ(ยิ้ม ผมก็พยักหน้า) เช็ดตัวมั้ย (ยิ้ม)& q( v" K( L9 q  q& Q! P: l8 ?8 t
ผม : เอาสิ ผมไม่อยากให้พยาบาลทำ เค้าน่ากลัวเกินไป(พูดอย่างกลัวๆพี่อ๊อฟก็โทรไปถามอาหมอ)
8 ~8 y) j4 f6 [" @, F- ~) R4 o: t# W1 h" p: l
0 A4 c1 l; |" x
สรุปอาหมอโอเค เค้าก็ให้คนเอาของอะไรมาให้ พี่อ๊อฟก็จัดการปิดม่านแล้วก็แก้ผ้าผมออกเพื่อเช็ดตัว......  C+ ^) i/ ~, B
+ a" ^6 n$ o$ W) c# A
. e. T5 G4 n* ]
พี่อ๊อฟ : โห(มองอย่างอึ้งๆ เพราะต้นขาอะไรไปหมดเลย มีแต่รอยกัด)) A/ _) P: ^7 A8 F/ B# W# V
ผม : เช็ดเถอะน่า(พูดอย่างอายๆ มันก็ลูบอย่างเบาๆ)
! a: h* x6 z% b  \) i2 C* U5 m' S$ \, P: }

5 U8 L% x. g% A& q: n4 e& `: ~, Cพี่อ๊อฟก็เช็ดให้ผมไปทั่ว แล้วก็เช็ดๆไป จับผมตะแขงแล้วก็เช็ดหลังให้อย่างแผ่วเบา.....) r, V/ {7 Q& H" Z
7 v6 Q+ w9 `3 w* O; L
9 i0 ]) f6 H% N5 I5 T, r+ }* M
พี่อ๊อฟ : โห ช้ำไปหมดเลยวะ(พูดเสียงกังวล)
! E! }0 E/ n! h' Q8 m- y0 j% uผม : ทำไมอ่ะ พี่อ๊อฟรับไม่ได้หรอ(ถามนิ่งๆ)
: R0 v; F  v9 t1 _. g) ]  Q% A1 [พี่อ๊อฟ : ไม่ใช่ กูเจ็บแทนมึงต่างหาก และไม่มีวันที่กูจะรับไม่ได้นะจำไว้ด้วย(พูดอย่างจริงจัง ผมเผยยิ้มออกมาเลยละ)$ t1 ~$ F& \8 g" \; B, `
ผม : เช็ดตรงนี้ด้วยเช็ดให้ทั่วเลยเร็ว(ยิ้ม มันก็ยิ้ม)& B* q: G8 V9 q7 D4 {" O& n* d$ c% ?$ N
6 \# U/ c" }% v' q8 [

# o: H7 |* r; J* fเช็ดให้ผมอย่างไม่บ่น แต่...3 |9 G& ?3 b; b: d0 m4 P* m& M# x

4 B( j: \  {5 Y3 d1 ?% _- O
$ z8 }& J) f; g5 L4 Pผม : เช็ดนานไปแล้วพี่อ๊อฟ(มันเช็ดไอจ้อนผมอ่า ถูจนมันจะตื่นแล้วนา)% s* c; Q% j5 M
พี่อ๊อฟ : มันสกปรกไง(ยิ้มกวนๆ)
5 Q* j8 l( a& y' w1 E$ T6 z& Yผม : อย่านะ ผมเจ็บอยู่(ยิ้ม)
  ^; b( X- \0 V( q6 ~4 g8 sพี่อ๊อฟ : รู้แล้วๆ(แล้วก็เช็ดไป)5 I" d' x8 o4 o6 {( |- Z! y: N+ d
& O3 @: A4 i& T, c7 L4 f. w: ?
1 k3 V% v) z& E3 T
เช็ดนานมาก มันสำรวจร่างกายผมอยู่ เช็ดจนมีคนเข้ามาเพิ่มแล้วอะครับ แม่ป๊าแล้วก็พี่โน้ตนั่นเอง ป๊าก็เข้ามาดูครับ ผมโป๊อยู่นะเนี่ย พี่โน้ตจัดข้าวอยู่กับแม่ไง......0 [! D5 ^& C  v5 N; Y5 G" K" t# M& E

/ w6 O7 z& x; U8 V/ [6 O" f  t* O
* Q1 b; d$ e* M' i1 z5 Pป๊า : เป็นไงบ้าง(ยิ้ม)4 |, k- u7 X5 L4 j! i3 @0 h
ผม : หายแล้วป๊า นทจะกลับบ้าน(ยิ้ม)$ B* f' D+ I% k' P% L* o: ~
ป๊า : รอยขนาดนี้เนี่ยนะจะกลับ(ถามนิ่งๆ)- R) Q7 P; f/ |2 w6 R
ผม : แค่รอยเองป๊าอ่า(จับมือป๊า)2 c6 ^6 O. b$ T% n' h; E
ป๊า : ใส่เสื้อผ้าก่อนเลยเดี๋ยวค่อยคุยกัน(ยิ้ม)" [$ U2 D* Y; m9 `& J/ W) j
* F( s; N# m( Q2 c$ l5 H
" I  v: q- _0 M5 E( s
แล้วป๊าก็อาสาใส่เสื้อผ้าให้ผมเองพี่อ๊อฟก็คอยช่วย ป๊าดูจะมีความสุขนะเนี่ยที่ทำเหมือนผมเป็นเด็กทารกอะ555 แต่ก็ดีแล้วครับ แต่งตัวไรเสร็จก็เปิดม่านออก แล้วก็เอาข้าวมาให้ผม พี่อ๊อฟก็ไปกินกับพี่อิฐที่โต้ะของแขกไง ผมก็กินกับป๊าบนเตียงเนี่ยแหละ ป๊ากินกับผมทุกเช้าอยู่แล้ว.....
9 d% m* Z" X3 V. b+ I
. k! L% u+ q$ A" S  q* S) A, ?$ b
1 ^! B) n$ r7 m1 pป๊า : อ้าปากให้ป๊าดูที(ผมก็อ้า) เจ็บอยู่มั้ย(ผมก็ส่ายหัว) ดีแล้วละ กินต่อเถอะ(ยิ้ม)( P+ a, w0 n7 \
ผม : ป๊า นทอยากกลับบ้านแล้ว อยากไปเรียน(พูดอ้อนๆแล้วตักข้าวเข้าปาก)
+ c1 h, L; R/ p$ n4 x. o- {; Uป๊า : อาหมอว่าไงละ(ถามนิ่งๆ)5 [' {( _  h2 F
ผม : ไม่รู้ถามก็ไม่บอกเอาแต่ยิ้มอ่า(พูดอย่างงอแง)
* s5 @" r2 F( J/ u. W4 W1 \; n2 q! |ป๊า : กินข้าวไปก่อนเลย (ตักนั่นตักนี้ให้ผม)
0 {5 @% b+ S6 y6 m; D4 E; {7 |' t: e  M& t# e7 n
( B4 |. F# T3 x. E  p$ C! a6 X
ผมก็กินไป กินเสร็จแม่ก็เก็บไปล้างให้ สักพักพยาบาลก็มาเอายาให้กินแล้วก็ทายาที่แผลให้ พี่อ๊อฟก็เข้ามายืนดู เพราะเค้าปิดม่านไว้ไง ทำไรเสร็จก็นอนเล่นดูทีวีอะไรไป จนเบื่อ ผมไม่ชอบทำอะไรแบบนี้ ถ้าผมว่างขนาดนี้ผมควรไปเที่ยวหรือไม่ก็ไปทำอะไรก็ได้นี่นา…….. }" A3 T) {% C4 n+ T

& z  y+ r7 t3 ]8 n" x
9 Y. x% g4 V& E4 |* Uพี่อ๊อฟ : เบื่อแล้วหรอวะ(ผมก็พยักหน้า)
9 K" G" C0 a3 h! d, Nผม : หงุดหงิด(รู้สึกหงุดหงิดจริงๆครับ มันเบื่อเกินไป)
3 y3 L& Y5 d' Y' Qพี่อ๊อฟ : ใจเย็นๆนท ป๊ากำลังไปคุยกับอาหมอ(จับมือผม)/ F- Y- a1 V( |& W6 [$ U
ผม : เฮ้อ!(สุดๆเลยละ)
& g, T- I: O" I3 b5 @" Q
; ~- @' l: y3 A4 B5 J: Y* @. Z& i) F! s4 l" P( w. ]
ก็รอไป จนอาหมอเข้ามาเช็คผมอีกที โดยมีป๊ายืนฟังคำอธิบายต่างๆ เหมือนพวกเค้ารู้ว่าถ้าผมอยู่ต่อ ผมไม่โอเคแน่นอน ความเบื่อจะทำให้ผมเสียสติจริงๆแน่นอน......( B5 @$ D7 _; F2 k

! [4 T, e# a/ j, ^% ]' [9 ^5 `2 p" X% ^- J* H6 [
อาหมอ : แกแน่ใจนะว่าอยากให้นทกลับ(พูดอย่างเป็นห่วง ป๊าดูลังเลนิดหน่อย)" t, u. ?/ b) L3 s
ผม : ป๊า นทปกติแล้ว เหลือแค่แผลเอง ทายากินยาเดี๋ยวก็หาย(พูดอย่างดีใจ)' p! M- {5 @; L' t& q( b
ป๊า : อืม กลับก็ได้ ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงใช่มั้ยละ(ถามอย่างกังวล)$ b7 @% J% i8 y6 A* C6 g$ P1 @
อาหมอ : ก็เรื่องเดียวนั่นแหละ(พูดอย่างกังวล ผมเดาออกว่าเรื่องอะไร)
1 e7 g6 y$ z0 M, {1 ?" \ป๊า : คงไม่มีอะไรแล้วละ มียาไม่ใช่หรอ(ถามอย่างกังวล)
9 @9 l9 U( |) H" c
0 W  p/ B  G# {1 J6 U  c4 n5 ~* B: e: Z  L- I4 v
แล้วเค้าก็ไปคุยกัน ป๊าเห็นว่าพอผมจะได้กลับบ้านแล้วดีขึ้นก็เลยอยากให้กลับ ไม่อยากให้อยู่ที่โรงบาลมาก เพราะมันหดหู่ เค้าบอกแบบนี้อะนะ ซึ่งนั่นเรื่องจริง อีกอย่างอาหมอก็จะไปดูผมที่บ้านทุกวันด้วย ไม่มีอะไรแน่นอน แต่........; h9 |4 r2 O2 c: B- L6 i+ a

, B! a2 P3 y  h0 S, K4 e4 Q( a  ?' u5 F) W5 c
ผม : ทำไมอะ! (ถามอย่างไม่พอใจ)
5 a9 e, [$ n0 o, u  \9 s( Jอาหมอ : ให้พี่เค้าไปดูอาการเรื่อยๆไงนท(พูดอย่างใจดี)% l, i" s- w/ q) p$ Z* V; c
ผม : ก็นทบอกว่าไม่เป็นไรไงอาหมออ่า(พูดอย่างงอแง)$ J9 c6 @4 Z. h7 F7 p; C1 B
พี่อ๊อฟ : นท เชื่ออาหมอนะ(พูดนิ่งๆ); F/ F1 `0 \1 }3 v" l; r
ผม : ไม่เอา พี่หมอเป็นหมอจิตแพทย์ เค้าจะไปเช็คว่าผมเป็นบ้าอะพี่อ๊อฟ(จับมือพี่อ๊อฟแน่นเลยครับ); t5 F6 g' U( ^( }
ป๊า : ไม่ใช่นะนท อย่าเข้าใจผิด ไม่มีใครมองว่านทเป็นบ้านะ(ลูบหัวผมเบาๆ)% |' A- [& w$ l2 U6 L
- W( v& Y* I0 ?8 u8 C* Z* F5 Y

  Z# W8 O6 k1 q' ~- Q/ U! W/ Y6 Qแล้วก็เกลี้ยกล่อมผม จะให้พี่เค้าไปดูทำไม ผมก็เลยเออออไป ขี้เกียจพูดมากเดี๋ยวไม่ได้ออกจากที่นี่พอดี ขืนโดยจับมัดอีกไม่เอาอะ อาหมอก็เลยตกลงว่าให้ออกได้ แต่ต้องหลังเที่ยง เพราะยากินตอนเที่ยงจะสอนพี่โน้ต แม่ และพี่อ๊อฟทายาให้ผม จริงๆก็ไม่ถึงขนาดนั้น ก็แล้วแต่เถอะครับ น่าเบื่อจริงๆ เป็นเรื่องเป็นราวตลอด ยิ่งอาหมอกับป๊าชอบทำให้เรื่องมันใหญ่อะ โถ่........$ C8 c" o9 X; @% C; }0 o" [
6 r7 f1 [# y8 g

- ~# t& n+ m9 T2 B% u& p# q' vแกรก! ผมมองไปทางประตู เพื่อนๆผมและพวกไอสิงโต ไอแบงค์ไอบาสเดี๋ยวนะ มากันทำไมเยอะแยะ ตอนนี้ในห้องผมเหลือป๊าแม่พี่โน้ตพี่อ๊อฟ อาหมอออกไปแล้ว.........
, P$ q1 y6 a1 W2 \6 P9 [6 E" c; c) F5 k& \! j0 m3 T% z9 T2 k

' M( @( y1 O7 n4 Vปอ : ไงมึง(ยิ้ม)
* [! N* t) r1 I6 vผม : ไอพวกเพื่อนใจดำ ทำไมไม่มาเยี่ยมกูเลย(พูดอย่างงอนๆ)
+ |2 P6 `  A' ^6 [' D! Aป๊า : นท เราคุยกันแล้วนะ(พูดนิ่งๆ แล้วนั่งมองเอกสารที่อยู่บนโต้ะ)8 b) C) h. P: G" O" C
นัท : ก็เค้าไม่ให้มาเยี่ยม พวกกูอยากจะมาทุกวันเลยละ(พูดอย่างเครียดๆ)# E% o) z2 Q$ ?
" Z1 U! l- o( F

- D$ \2 w  g& E4 i+ L7 T3 v& yแล้วพวกมันก็มารุมดูผมกันครับ รู้สึกว่าข่าวที่ผมมานอนโรงบาลที่โรงเรียนน่าจะรู้แล้วแต่ไม่รู้ว่าเรื่องอะไร เพราะเมื่อวันพุธตอนผมยังไม่ฟื้น ตัวแทนห้องผมอย่างอีแนนก็มาเยี่ยมกับครูที่ปรึกษาแล้ว ผมก็เพิ่งรู้เนี่ยแหละ เพื่อนๆก็มาเยี่ยมตั้งแต่วันที่ผมเข้าโรงบาลแล้ว แต่ผมไม่ตื่น ตื่นมาอีกทีก็โวยวายจนเค้าสั่งห้ามเยี่ยมเลย จ๋าก็มาเยี่ยมผมนะ พี่อ๊อฟบอก แต่มาวันที่ผมเข้าห้องฉุกเฉินอีกรอบไปแล้วไง แลดูวุ่นวายไปหมด......
% z2 m6 x0 F- q0 P$ g
7 U  e, u' V2 J: j
( x0 z; G! \" l* A9 @แบงค์ : ไงมึง(ยิ้ม แล้วยื่นช่อดอกไม้ให้ผม ผมก็รับมาแล้วยื่นให้พี่อ๊อฟเอาไปวาง)
# w0 y1 e# n* x) Rผม : ยังไม่ตายเว้ย(ยิ้ม)
: G& \" o: ~1 Z! d! Kเจมส์ : นท (มองผมอย่างสงสาร), h* l: G* w" r0 X7 R3 x$ F
ผม : อ่าว มาด้วยหรอ(พูดอย่างดีใจ)
2 ^- V. T1 `% V) T9 m% pวิว : มันมาด้วยทุกครั้งนั่นแหละ(ยิ้ม)
# r1 R7 U" x5 S3 A, ]0 }6 y1 Aบาส : ตกลงมึงโดนรถชนแน่หรอวะ สภาพมึงมัน(มองผมแปลกๆ ผมก็งงๆเลยสิ รถชน?), B/ E% W  n2 h- t' Z7 G
ปอ : เรื่องมึงไม่มีใครรู้นอกจากพวกกูและสิงโตเท่านั้น ป๊ามึงให้ไปบอกว่ามึงโดนรถชน ( กระซิบบอกผมเบาๆ ผมก็พยักหน้า)
, R9 K% z1 }" N4 @2 y9 V7 W) O! Z/ v+ Z* N1 {  h0 N9 d

. F/ K6 u8 F2 e+ ^ปกป้องผมจากสังคม ด้วยการโกหก แต่ก็ดีครับ ขืนไปบอกว่าผมโดนข่มขืน ข่าวฉาวและคาวแน่นอน คงจะนินทากันทั้งโรงเรียนนั่นแหละ ไอแบงค์มันถามหาผมจากพวกปอไง ปอเลยบอก จริงๆมีคนมาเยี่ยมผมเยอะมาก แต่มาตอนผมยังไม่ตื่น แถมผมยังโดนสั่งไม่ให้ใครเยี่ยมอีก เลยไม่มีใครมาได้ไง พ่อแม่สิงโตก็มานะ ใครต่อใครมากมาย ยกเว้นคนทำผิด เค้าหายไปเลย ไม่มีแม้กระทั่งคำขอโทษ ไม่รู้สิ ถ้าผมเจอหน้ามันจะรับได้มั้ย แต่...ผมอยากได้ยินมันขอโทษผมจริงๆนะ.....) `' s4 W/ ^7 ~: [# F7 G

* Q3 |1 a6 o$ ]0 {1 r, x' D, T" r0 s0 C7 ?/ C5 b* P$ W) n* m9 |( E
ป๊า : ทุกคน วันนี้ไปกินข้าวที่บ้านป๊านะ ต้อนรับนทกลับบ้าน(พูดอย่างใจดี)1 _# ^. L/ G/ x7 v: ]& @% H& t! t

4 n# v# @: K! q' [9 h/ ]7 A
6 X: d( _& m! rทุกคนเฮเลยครับ และป๊าก็ไล่พวกมันไปรอที่บ้าน โดยให้พี่โน้ตกลับไปก่อนนั่งซ้อนพวกไอสิงโตไปนั่นแหละ เพราะเดี๋ยวรถใหญ่จะพาผมกลับ เห็นว่าไปทุกคนเลยนะ ไอเจมส์ก็ด้วย ไอแบงค์ไอบาสอีก เยอะแยะไปหมด ผมก็ไม่อะไรครับ ตามใจละกันเห็นป๊าไปคุยเรื่องอะไรกับพี่โน้ตไม่รู้ คงจะเรื่องจัดสั่งอาหารเลยนั่นแหละ จนถึงเวลากินยาตอนเที่ยงผมกินอะไรรองท้องไปนิดเดียวเพื่อรองรับยาที่กิน และรอทายา อาหมอก็มาสอน แม่ พี่อ๊อฟ ป๊าก็ดูและถามอย่างสนใจ เหมือนผมไม่มีความอายอย่างนั้นอะ นอนโป๊ให้หลายๆสายตามองอย่างจาบจ้วง ให้ตายสิครับ55.....; X% m; m1 W! \+ {" }, i  `

# w' y9 G) t1 i" u+ P6 l6 s2 V2 ~4 Q
อาหมอ : ก็ประมาณนี้แหละ แล้วก็ให้ดนัยไปดูอาการทุกวันนะ เวลาไหนเดี๋ยวคุยกันอีกทีเย็นนี้เนอะ ส่วนนท ก็บลาๆๆๆๆๆๆๆ(เยอะแยะครับฟังไม่ทัน)
3 M" \. |% z- e4 X5 n/ e6 ?+ m1 q/ q5 {$ [, E
4 u! \* ?/ ^( f5 d+ ?  E
จนอาหมอสวดเสร็จพี่อ๊อฟก็พาผมไปเปลี่ยนชุดเก็บของ ผมเดินเองไหวแล้ว อาจจะล้าๆบ้างเพราะความเจ็บจากด้านหลังเลยต้องมีคนมาประคอง แต่ป๊าไม่ยอมครับ ให้ใช้วิวแชร์ เริ่ดสุดๆไปเลย ผมก็ตามใจเค้าละกัน อยากกลับจะแย่อยู่แล้วนี่นา ทำอะไรเสร็จเคลียล์อะไรเรียบร้อยก็พากันกลับบ้าน โอโห มันสดชื่นจริงๆครับ มันเหมือนได้ออกมาจากคุกเลยละ........- n8 @0 W1 Z& Z% X. C# t# x3 x0 T* J
) E( G9 x. U# k# I; K, O0 p4 Q: q
ผม : หา..ทำไมคนเต็มบ้านแบบนี้ละป๊า(ตอนนี้ถึงบ้านแล้วและ มีพี่ตอยพี่ตัง เฮียบูมพ่อแม่เฮียบูม เอ่อเยอะแยะจริงๆ)
8 u- p; ^8 Z1 T) t$ P9 f3 `/ j" uป๊า : เอาน่า เราอยากสนุกไม่ใช่หรอ (ยิ้ม)  @! o; m1 B/ n9 Z( C5 f1 C
ผม : ไม่จำเป็นเลยป๊า(ยิ้ม แล้วก็ลงรถเข้าบ้านไป พี่โน้ตก็มาช่วยขนของเข้าบ้าน จริงๆด้วยของสั่งมาแล้ว เป็นพวก อาหารหลากหลาย พิซซ่าเอยไก่ทอด อาหารจีนอาหารไทยรวมกันเยอะแยะไปหมดไปหมด), D3 r$ H) q- W7 |: \5 a3 [- V7 o

) K; D! q- W- f2 X! ~8 ]8 B0 v! D
แล้วหลังจากนั้นปาร์ตี้ก็เริ่ม เพลงดังลั่นบ้านเลย กินกันไปคุยกันไปแหลกลาน บ้านเละไปหมดเลยละครับ พี่ตอยพี่ตังก็มาคุยกับผมอย่างเป็นห่วงโดยเฉพาะเฮียบูมที่ดูจะรู้สึกผิดเอามากๆ อาเจ๊กก็มาขอโทษผมยกใหญ่เลยครับ ผมก็ไม่ถือสาอะไร ป๊าก็เข้าใจดีไม่เอาเรื่องอะไร แต่เหมือนจะไม่พอใจพวกเค้ามากเลยละ แต่ด้วยความที่เป็นญาติ ป๊าจึงพยายามเข้าใจ ปาร์ตี้ดำเนินต่อไป สิงโตก็เข้ามานั่งข้างๆผมเหมือนกับพี่อ๊อฟคุยกันสนุกสนานเลยละ........
- U/ u8 ^. ~! K2 @; e( k) ]" A# @# G$ f
& c. s- c/ Z" b) k+ x) [
จนเวลาผ่านไปจนเสร็จ ทุกคนก็ช่วยกันเก็บของ แล้วเพื่อนๆก็แยกย้ายกลับบ้าน เพราะมันเริ่มเย็นแล้ว ไอแบงค์ไอบาสเอย อะไรเอย พี่ตังพี่ตอยก็กลับ กลับกันเกือบหมด เหลือไอสิงโตกับเฮียและอาเจ๊กที่อยู่คุยกับป๊าอยู่ ผมก็ควรขึ้นไปพักผ่อนแล้วละ เพราะง่วงเหลือเกิน.....8 Z2 Y/ E5 [! Y7 x/ d3 Z5 g6 S

  n- T2 Z2 k; ^% I+ O9 p  b1 m' E" o6 Z. k& }! U+ \
พี่อ๊อฟ : ยังไม่กลับหรอวะ(หันไปถามสิงโต)  S* b1 a4 H) v9 I/ c% Q
สิงโต : ขออยู่ดูมันบ้างได้มั้ยวะ(ถามเชิงขอร้องพี่อ๊อฟมองนิ่งๆก่อนจะพยักหน้า)
2 R- d4 h- [/ t/ [0 R" X9 v$ I* ~7 v) t
& `7 x9 M+ k- }  L( v$ g% N
มันสองคนก็ไปส่งผมเข้าห้องนอนผมชะงักไปนิด เฮียบูมเอาของผมมาคืนแล้ว พวกเสื้อผ้ากระเป๋าหนังสืออะไรงี้อะครับ เค้าคงกลัวผมไม่มีเอาไปเรียน พี่อ๊อฟก็เก็บให้แล้วผมก็ขึ้นเตียงนอน เพราะกินยาไปเลยง่วงขนาดนี้ไงละ สิงโตกับพี่อ๊อฟก็ดูผมอย่างเป็นห่วง เราพูดคุยกันได้ไม่นานผมก็หลับไป........3 \" H# I- r0 x' T6 g

" t' C% `& m0 ^* S2 s: v; t0 y* q8 H6 f/ {) n7 X% A
ตื่นมาอีกทีก็ประมาน6โมงเช้า พี่อ๊อฟมันทำไรกุกกักไม่รู้ นอนนานขนาดนี้เลยหรอเนี่ย.....
% j5 y2 j+ k  c2 z+ ^+ _2 J( Y5 x! O1 U! a

2 I3 d: I4 B- [3 X2 _9 Tพี่อ๊อฟ : กูทำให้ตื่นหรอ(พูดอย่างเป็นห่วงแล้วเดินมานั่งข้างๆผม มันกำลังแต่งตัวไปเรียน)
* X# Y7 H. e  P; c( N8 mผม : ผมจะไปเรียนด้วย(ลุกขึ้นนั่งแล้วบิดตัวนิดหน่อย)+ M. H( _* r1 J# p* P$ \
พี่อ๊อฟ : ไม่ได้นะ รออีกวันสองวันก่อน(พูดอย่างเป็นห่วง)
3 V6 \+ U3 N0 Tผม : ไม่เอาผมจะไปอ่า!(งอแงแล้วไง)% F# s' n" }8 B; X6 Q

: ~* ?1 q( X  y4 o+ J* [$ s7 v* b9 E
% `/ z4 {& k9 j5 e* g. Lหลังงจากนั้นผมก็โวยวายอยากไปเรียนจะแย่แล้วครับ ถึงผมจะไม่ใช่เด็กเรียนอะไร แต่ขาดเรียนอาทิตย์นึงไม่ธรรมดาหรอกนะครับ จริงมั้ย จนป๊ากับพี่โน้ตได้เข้ามาดู ผมก็งอแง จนป๊ายอมอะครับ โดยป๊าจะไปรับส่งผมกับพี่อ๊อฟที่โรงเรียนเอง ผมก็โอเค พี่อ๊อฟก็เตรียมชุดเตรียมหนังสือให้ผม พอเสร็จก็พาผมเข้าห้องน้ำ เช็ดตัวให้ผม เพราะแผลบางที่ยังโดนน้ำไม่ได้มากนักทำไรเสร็จก็แต่งตัวเรียบร้อย ลงไปกินข้าวกินยา แล้วก็พากันไปโรงเรียนแต่ก่อนไปแม่กับพี่โน้ตก็ยื้อผมไว้ว่าจะไปจริงๆหรอ ไม่ไปไม่ได้หรอกครับ มันนานเกินไป แล้วผมก็ไม่ได้เป็นอะไรมากแล้วด้วย อาจจะมีใจสั่นอยู่บ้างแต่มียาฉุกเฉินตลอดเวลาอยู่แล้ว......% `" }9 \  u' }5 H, U9 x
( U8 p; u2 p9 i" g' w- f  y
! j" q9 x& n, i  H7 h
ป๊าไปส่งผมถึงด้านในโรงเรียนเลยนะครับ และไปพบที่ปรึกษาเพื่อขอให้ดูแลผมเป็นพิเศษหน่อย กลัวผมชักอีก ผมก็เข้าใจครับ เพราะป๊ากำชับให้ผมรับโทรศัพท์ป๊าตลอดเวลา ผมก็เออออไป เยอะแยะไปหมดกว่าจะป๊าจะยอมกลับ ตอนแรกจะอยู่เฝ้าผมเรียน เอากับเค้าสิครับ เฮ้อ! พอกลับไป ผมก็ไปหาเพื่อนๆ โดยมีพี่อ๊อฟคอยพยุง พอไปถึงเพื่อนๆดูตกใจมากที่ผมมาโรงเรียนได้ และพี่อ๊อฟก็ฝากทุกคนดูผม เอาสิ ทำเหมือนผมเป็นเด็กพิเศษหรือพิการเลย มีบังคับให้กินยาบลาๆๆ เยอะแยะไปหมดกว่าพี่อ๊อฟมันจะยอมไป ไปได้ผมโล่งเลยครับ.......3 z$ I3 `) m0 z+ G/ ^

1 r; \0 }' j# q5 i4 q
( u. l& Z' }3 l4 P1 aผม : เฮ้อ!(ถอนหายใจอย่างโล่งอก)' e3 L7 S' y0 S$ w
ปอ : มึงไม่ควรมานะนท(ชี้มาที่คอผม)& L( ]) M) @+ m# Z
ผม : อ้อ(ผมหยิบผ้าพันเคล็ดออกมาให้ปอพันให้ที่รอบคอ ดูลำบากไปหน่อยก็เถอะนะ แต่ก็ต้องปกปิดอะครับ..)5 S- N- B2 @1 G) G; x
$ D: R! x6 u6 h
, \! O/ y% w. \$ [
“ไงเพื่อนๆ” เจมส์เดินมาแล้วครับ เค้าก็ดูตกใจที่เห็นผม คือผมไม่ควรมาทั้งๆที่ยังไม่ดี100% แต่ผมมั่นใจว่าเกิน50%แล้ว แต่ก็ช่างเถอะครับ ผมไม่ยอมพักจนเสียเรียนหรอก....
2 H! p/ W; U  i% O* q; O8 ?7 m. R) F# d( p
% Z9 ^+ {6 y* ^7 y) v
แล้วก็ถึงเวลาไปเข้าแถว เพื่อนๆก็พาผมไป โดยมีนัทพยุง มันดูแข็งแรงสุดอะนะ พยุงไปเข้าแถว เพื่อนๆคนอื่นก็มองกัน สงสัยอีแนนคงจะเอาไปป่าวประกาศอีกแล้วละ....
1 l# o3 Y8 s3 I5 I) z0 J4 z+ p' c1 ~4 X: t, S. W
) B5 ]3 D" c) S' U% X# Q
แป้ง : นท หายดีแล้วหรอวะ(มองผมอย่างเป็นห่วง)
7 E/ l  a$ D. w9 v, K' pผม : อื้ม ไม่งั้นคงไม่มาอะ(ยิ้ม)
5 h. x$ O$ D* M# l. K3 o9 ~6 E' Vแป้ง : เค้าเม้ากัน...ว่าที่มึงเป็นแบบนี้เพราะอีแนน...ที่มันเอาข้อมูลไปบอกคนชื่อจ๋าอะ(ผมชะงักไปนิด)
3 Z! X4 h# m! @% n/ Wผม : เอิ่ม(เรื่องแลดูไปกันใหญ่แปลกๆ)5 m- G4 v- {) f
1 k# @; X1 w- \
2 \# v4 j& I1 |- w
แล้วก็เริ่มรัวคำถาม ผมจะตอบไงดีละ ใจนึงก็สะใจนะ เพราะผมมองไปทางอีแนนคือหงอยมาก หดหู่มาก สงสัยเป็นเพราะเวรกรรมจริงๆ แต่ใจนึงก็ไม่ใช่ความผิดมันนิ ผมไม่ได้ตอบอะไร ก็ยิ้มแห้งๆแล้วก็ยืนเข้าแถวไปครับ พอขึ้นห้องก็คาบโฮมรูมแต่เช้า ครูก็มาดูผมอย่างเป็นห่วงและบอกเพื่อนๆให้ช่วยดูอะไรไป ก็ไม่มีอะไรมากครับ คาบว่าก็นั่งเล่นนั่งโม้ไป.....
, a* O3 d" ]$ D1 M0 X
6 a8 U% V, I; P, w' x% A, ~: ?- N
5 N" `+ R, C0 [“นท” ไอแบงค์ไงละ มันเดินเข้ามาในห้องผม
2 z1 q8 R( t# R' Y, g! ?6 y/ Q+ y. ?0 h! q% j) x# V- L7 ]

5 P5 J( d- u/ |ผม : ว่า(มองมันนิ่งๆ)* D/ U2 J% ^! K" [, a- Z* C- `
แบงค์ : หายดีแล้วหรอวะ (ถามอย่างเป็นห่วง)# U4 t( Q* `# t% I: l4 X- g# d7 S
ผม : หายดีแล้วดิว้า(ยิ้มแห้งๆ)
: N+ R' }+ y: t* J) R7 F* I* O' V0 I3 ?' X+ T

, s3 A( p1 Z7 z3 L  U9 cแล้วมันก็มานั่งคุยกับผมโดยไม่อายว่าจะเป็นขี้ปากใครเลย ผมเลยรักษาระยะห่างไว้ กลัวมันจะเสียหายไม่ใช่อะไรหรอก นั่งคุยได้สักพักมันก็ไปเรียน ผมก็ด้วย ก็เรียนไปจนพักเที่ยงนั่นแหละ......
( \+ z! |: L# x8 ]1 }8 B! ?
$ L% X5 ^( ?( @- l0 t' X: ?& g* E" d# U* g( w9 y% n/ s* s
ผม : เอาละ เย็นนี้กูเลี้ยงติมพวกมึง เพื่อนรักของกู(พูดอย่างดีใจ)
5 c7 h2 U8 f: o) e* k7 \. R  V) n" ~( |* g% F4 v5 G

1 D$ p" G' O5 e' j2 q, F/ T1 Oก็จะอะไรสะอีกละครับ งานอะไรที่อาจารย์สั่งตอนผมไม่มา มันทำให้ผมแล้ว รอผมเอาส่งในคาบเองทุกวิชาเลย พวกมันช่วยผมได้มากเลยละ ซึ้งใจจริงๆครับ.....! K4 |% |2 y9 d" l; r% Z) ?

: n8 u& p* S: S, B* k
% _- c' |9 {8 @ปอ : ไม่เป็นไรเลย มีไรก็ช่วยกันดิวะ อย่าเครียดเลยนะ(ยิ้ม ผมก็ยิ้ม กินข้าวอร่อยเลย)- m; ^/ h, `* ^8 o7 _% Q

( |# v: t4 v( v% p' v  v5 F& x2 {1 F- t" g9 p4 \/ X
แต่พี่อ๊อฟดูจะยุ่งนิดหน่อย เพราะจะส่งรูปวาดไปประกวดอีกเลยไม่ว่างมานั่งกินข้าวกับผม ผมก็นั่งกับเพื่อนๆเจมส์ก็มาด้วย และคนที่ช่วยเรื่องงานผมหนึ่งในนั้นก็มีเจมส์ด้วยนะ เป็นเพื่อนที่ดีจริงๆ ป๊าโทรมาทุกชั่วโมงจริงๆ แม่ก็ไลน์มาถามตลอด ผมก็ตอบและรับสายตลอดนั่นแหละ จนกินข้าวเสร็จซื้อขนมแล้วก็ขึ้นห้องกันไปนั่งเล่น เจมส์ก็มานั่งด้วยตามปกติ เราพูดคุยอย่างสนุกสนาน ผมว่าดีกว่านอนอยู่บนเตียงตั้งเยอะ น่าเบื่อจะตาย.......
! h# ]% H, c0 n1 t& U& }* f+ H) ?& r" J- T. i5 M$ I
/ B/ ^% j( B. H6 O3 }: g6 z* ?6 S
“กินยารึยัง” ผมหันไปทางประตู พี่อ๊อฟ ผมยิ้มบานเลยครับ! [7 T6 f. `9 N3 Y* t  X# E: q
7 V- l& v% m8 b) t$ ?  d

) V! T& N+ I2 y' T- \, t! H% Eผม : กินแล้ว(ยิ้ม)
# S# Z( f1 |+ Y0 F' N& H( aพี่อ๊อฟ : อืม แผลเป็นไงบ้าง(ถามอย่างเป็นห่วง แล้วมาดึงขอเสื้อผมดู)
. I8 V5 \5 X3 b/ R! `" Qผม : ไม่โดนเหงื่อหรอก วันนี้ไม่ร้อน(พูดอย่างอารมณ์ดี)
* a$ H' V& w5 x, ~3 ]! i2 {( S7 S) ?% V2 v+ i
6 S' ]0 {: N( ]5 }# S7 I
มันมาคุยสักแปปก็กลับไป เพื่อนๆก็แซวกัน ผมละเขินจริงๆเลยอะ.......8 u( d& U! M8 T0 f$ U! u

- _/ d0 \/ e, H% E: c* F" N: [3 Y4 _( u, R: N* A  P" h4 ^. U
ปอ : อีแนนมันเหมือนตกนรกทั้งเป็นไปเลย เพื่อนๆบอกว่ามันสำนึกผิดเรื่องมึงเป็นอย่างมาก แต่ก็กูว่า มันแค่จิตตกที่มีแต่คนเกลียดมัน(ผมก็มองไปทางมันนิ่งๆ โอ้โห ไม่มีเสียงเลยครับ เงียบมาก): O2 X- R1 ^! _8 ]1 A" [0 W
ผม : กูว่าเหมือนมึงนั่นแหละ (ยิ้ม)  R  I( Q4 h8 X! ~7 A

, |3 q7 z; p4 v2 D. u3 }
5 z. s& }) r& Y( B& i# F+ kก็เม้าแตกกันไปจนเข้าเรียนคาบบ่าย ก็เรียนกันไป เรียนเสร็จเราก็ไปหาไรกินหน้าโรงเรียน โดยผมเป็นคนเลี้ยงผมโทรบอกป๊าแล้ว ป๊าเค้าก็โอเคเพราะมีเพื่อนอยู่ดูแล พี่อ๊อฟกำลังเร่งเคลียล์งาน เราก็เข้าร้านนมแถวโรงเรียน เพื่อนๆสั่งแหลกไม่เกรงใจผมเลยสักนิดให้ตายสิครับ.......
4 ]/ p$ s: a- ^0 C# s( ?: k* U- ]' W! h: N1 u
4 d6 ^5 J' u3 k+ O8 B: C' }4 n
เจมส์ : เดี๋ยวเราต้องกลับแล้ว(ยิ้ม พูดขึ้นเมื่อนั่งกินไปสักพักใหญ่ๆ)9 T9 {- Z6 a4 v8 m. c) r( U
ผม : อื้ม รีบกินเลยเร็ว(ยิ้ม)
3 E5 X0 k. ~. F) w
9 j& L- c6 v2 ^" O2 P8 J& I; m" E% C! R% |
ทุกคนก็เข้าใจดีครับ ไม่ว่าเจมส์จะติดเรียน ไม่มีเวลายังไง แต่แค่นี้ก็ดีมากพอแล้วจริงๆครับ เป็นเพื่อนที่น่ารักดีครับ555 ไม่นานเจมส์ก็ลุกไป ผมกับเพื่อนๆก็นั่งกินกันต่อจนพี่อ๊อฟมานั่นแหละครับ ผมก็เลยเล่าเรื่องที่เพื่อนๆช่วยผมเรื่องงานให้พี่อ๊อฟฟัง พี่อ๊อฟก็ดูจะเข้าใจและดีใจแทนผมเลยละ ก็กินกันไป ไม่นานป๊าก็โทรตามแล้วผมก็เลยบอกให้ป๊ามารับเลย....1 B2 o6 Z8 B- B& ^4 w

# |$ C) j% e: e( D6 D+ j3 R9 G8 \- t/ x+ T! M/ f! `
พี่อ๊อฟ : เดี๋ยวกูออกให้เองนะ(พูดขึ้นเมื่อกำลังจะจ่ายเอง และทำสายตาบังคับผม) กระเป๋าตังมึงมีตังไม่ถึงแน่นอน และเค้าคงไม่รับบัตร โอเค้(ผมก็ยิ้มแห้งๆแล้วก็พยักหน้าช้าๆ)) {" w: M$ y. M4 A" R! v

" s3 y0 `8 W& P9 H  r4 D* @  r+ Q( B, r/ V0 q
มันก็จ่ายตังไป แล้วก็พากันออกนอกร้านเพื่อนก็พากันขึ้นรถกลับผมก็รอป๊ากับพี่อ๊อฟหน้าโรงเรียนเนี่ยแหละ......% K5 u" \  x: j
3 {0 h* P1 h% g. k- M$ M
( n, ~* S' ^' l) B+ b& d) d
พี่อ๊อฟ : ไม่แสบไม่คันแผลใช่ป่าว(ถามผมอย่างเป็นห่วง)
8 V+ B, w/ T! }, S4 o% p5 Fผม : ไม่เลย ก็เจ็บบ้างปวดบ้างตามอาการก็แค่นั้น(ยิ้ม)2 m+ ?* s1 h4 ^) J6 W
พี่อ๊อฟ : เดี๋ยวต้องลองถามอาหมอเรื่องอาบน้ำ(พูดแล้วทำหน้าคิด)
; l' F/ K, p7 Y  ~3 E6 H6 h/ nผม : อยากอาบแล้วเหมือนกัน มันดูไม่โอเคเลย(พูดแล้วก็เริ่มเหนียวตัว)0 F' T3 ]5 s$ |. z% W
( ]9 v0 Q1 I" s) |

6 ]+ v) p# j* C) Q2 k' I2 Lแล้วพี่อ๊อฟก็โทรไปหาอาหมอ ผมก็งงว่าไปเอาเบอร์มาจากไหน ปล่อยมันไปเถอะครับ ไม่นานป๊าก็มา ผมกับพี่อ๊อฟก็ขึ้นรถ สรุปอาบได้ แต่ต้องใช้สบู่ที่ฆ่าเชื้อด้วย เพราะแผลได้มาจากรอยกัด อาจติดเชื้อได้ ขึ้นรถได้พี่อ๊อฟเลยบอกป๊าให้แวะซื้อให้ผม จะได้อาบน้ำได้ ป๊าก็โอเค ถามผมใหญ่เลยครับ ว่าเป็นไงบ้าง อะไรยังไง ถามจนผมยิ้มอะครับ ความที่เป็นห่วงผมเกินเหตุของป๊าทำผมรู้สึกดีมากๆเลยละ พี่โน้ตก็เหมือนกัน บ่นที่ผมมาเรียนวันนี้ ผมก็แถไปครับ แวะซื้อของอะไรเสร็จก็กลับบ้าน.......7 D2 ^7 h5 p6 Y. I
% G/ s! v- h! n* y0 q

8 \3 M* v7 U" t% o4 L0 _ผม : เอ๊ะ!(มองรถที่จอดหน้าบ้านงงๆ)
3 W2 _, M3 k) M1 Q. I1 _ป๊า : พี่หมอไง(ยิ้ม ผมชะงักไปเลยครับ มาจริงๆหรอวะ)2 |$ ~; J, B' Q

$ U( a2 c+ }; c& {1 Z3 S+ m. i0 F  w% u" k9 V# h& F# j
แล้วก็พากันเข้าบ้าน นั่งยิ้มทำหน้าหล่อเลยครับ พี่อ๊อฟก็พาผมไปเปลี่ยนชุดก่อน และก็พาผมลงมา มันต้องพยุงตลอด ซึ่งจริงๆไม่ต้องแล้ว ก็เดินได้เองแล้ว อาจจะเจ็บบ้างแต่ก็ไหว พอลงมาก็นั่งจ้องหน้ากัน คนอื่นๆก็ไปทำอะไรกันไป พี่อ๊อฟก็ไปช่วยแม่ทำกับข้าว วันนี้พ่อแม่พี่อิฐมากินข้าวบ้านผมไง อาหมอและพี่หมอก็ด้วย เลยทำเยอะ ช่วงนี้พี่อ๊อฟมาอยู่กับผมตลอด และอาจจะตลอดไป ฟังจากที่เค้าแซวพี่อ๊อฟกันมันดังมาจากในครัวเลยละ แต่ทำไมต้องทิ้งผมเอาไว้กับพี่หมอตามลำพังนะ.......  P. M1 s2 w5 ^/ S' O6 s

( h  d3 T: `7 P4 x& Y1 w6 ?/ w8 O; l" W3 X( g+ Y9 p
พี่หมอ : ไม่ถามหรือ พูดอะไรหน่อยหรอ(ยิ้ม): N2 L: `1 N/ ~  Y2 j# p& y
ผม : ไม่อะ(ยิ้ม)
! Y8 B2 K0 Q5 B" T2 T- e* {+ r1 ~" k) o; h* i* b, W5 |

3 Z" Z; r$ Z( @% m( |6 iแล้วผมก็เปิดทีวีดู พี่หมอขำออกมานิดหน่อย ผมก็มองเค้านิ่งๆ......
5 @& b( m7 h4 K/ \3 O% K
. Y4 d4 A$ N/ k( O0 I% u
9 i7 L& t: s  m4 t4 v1 B* Zพี่หมอ : ไปเดินเล่นกัน(ยิ้ม)
7 Z& v" l2 u6 F3 a% L( q. mผม : ขอแฟนผมยัง(ยักคิ้วกวน)+ X3 g% R; Z; B$ j
พี่อ๊อฟ : อนุญาตครับ เอามันไปเลย(เดินออกมาจากครัวแล้วพูด พร้อมกับยิ้มให้ผมกวนๆ)
3 U* S! q6 T# H: Z5 u+ Z; F8 p1 W" }- b, c8 N# }/ M* G- y, \; P

( c! h6 B( L. d( r9 O4 {ผมก็เลยต้องจำยอมไปกับพี่เค้า เค้าก็พยุงผม อีกแล้ว เพราะพี่อ๊อฟขอให้ช่วยพยุงเอากับมันสิครับ ปล่อยให้ผมมาได้ไงเนี่ย แล้วดูมองผมแปลกๆด้วยนะ......
' M' @7 f3 Y+ L: ~8 c2 k3 l
2 p$ p! ^8 h! y8 O' B3 ^; ~' ?1 V0 y  z- d2 U/ G  `
ผม : มีไรว่ามาเลยครับพี่(ยิ้ม)
* `6 f$ d' j2 Jพี่หมอ : เป็นไงบ้าง (ถามด้วยรอยยิ้ม)
4 W0 R* F4 `+ h; z& i( x) C" v
" X9 l5 y- v" H5 D9 M1 k. X
แล้วเราก็เดินไปที่สวนกลางหมู่บ้าน ไปนั่งชิงช้าเด็กอะครับ......# l+ ~0 E) z1 X) c' b

2 R$ r" W8 P, ?5 y+ Z8 Z- W) x3 Y. d. n! K: P; }
ผม : ดีกว่าอยู่โรงบาลอะครับ(ยิ้ม)! e% ], v! K$ h- _" p
พี่หมอ : ยังคิดถึงเรื่องนั้นอยู่มั้ย(ถามผมนิ่งๆ)
9 |3 U1 a1 k3 G# U% v- a6 i$ z& N) oผม : คิดถึงตลอดนั่นแหละ เรื่องมันเพิ่งเกิด ลืมได้เร็วคงไม่ใช่คนแล้วแน่ๆ(พูดอย่างไม่ใส่ใจ). S7 W' W  Z% M
พี่หมอ : จริงด้วยสินะ แล้วอาการใจสั่นละ (ผมก็มองนิ่งๆ)
/ `: F3 M4 a. x2 C" Sผม : สั่นตลอด โดยเฉพาะตอนที่คิดถึงเรื่องนั้น(พูดอย่างไม่ใส่ใจ)* @, Z+ e( R3 c/ v
พี่หมอ : งั้นพี่ขอดูหน่อยนะ (ผมก็มองอย่างสงสัย) ดูนี่(ยื่นโทรศัพท์มาให้ผมดู เป็นรูปเฮียบอม ผมชะงักไปนิด)4 p9 |9 R7 u3 V. {: u
; z) l& t! a$ F* \9 i8 M
4 r, `: B+ n. \7 x8 @6 J
พี่หมอเอามือมาจับที่ข้อมือผม หัวใจผมเต้นค่อนข้างแรง แน่นอนว่าทนไหว ผมมองรูปนั้นสักพักแล้วก็เบนสายตาหนีไม่ได้ต่อต้านสัมผัสอะไร เค้าก็ยังไม่เอามือออก กดลงแน่นกว่าเดิม ผมก็ไม่อะไร ให้เค้าทำไปนั่นแหละ....; n. H0 N" g2 ]& x

; V% n6 ^) I) [* u. \- X
, }  Y* ^  V- fพี่หมอ : อืม ดีขึ้นเยอะ(ผมก็มองพี่หมอนิ่งๆ) อย่าเก็บมันไว้สิ เบี่ยงความคิดเก่งนะเรา(ยิ้ม) ปล่อยมันให้ไหล เหมือนเราคิดเรื่องๆนึง ปล่อยให้มันผ่านไป ไม่ใช่กักมันไว้กลางทาง แล้วกลับมาคิดซ้ำๆ(ผมก็มองนิ่งๆ แล้วคิดตามที่พี่หมอพูด)/ i! l* i' n1 ?4 r8 X; S! H

0 h* K/ c1 y/ b" H' O. M: M4 q1 d) o- z
ผม : ถ้ามันง่ายเหมือนที่พูดออกมาคงจะดีนะครับ(ยิ้มอ่อนๆ)
$ g2 i$ ~, c3 ^" s5 uพี่หมอ : นั่นสินะ.....รู้ใช่มั้ยว่าพี่กำลังรักษา(ผมก็พยักหน้า) ไม่ต่อต้านเหมือนหมอคนก่อนแล้วหรอ(ถามนิ่งๆ)
& H$ u2 `! ]$ ~ผม : ถ้าผมต่อต้าน แล้วกลับไปโดนมัด ผมก็ไม่เอาอะ(หันหน้าหนี)2 Z% P4 w. U; H; c/ V0 w. j2 j6 H6 G1 ]
พี่หมอ : หรอ อืมๆ(พยักหน้ารับรู้) จริงๆเป็นจิตแพทย์เค้าไม่ได้รักษาแต่คนบ้านะ มีหลายอย่างเลยละ ทำไมถึงเข้าใจเป็นอย่างเดียวละ(ถามผมออกมานิ่งๆ)- g+ g+ c6 m! _

, s- F! `" A; }& E9 t- P' h* s* z# L9 C: r7 f4 I
ผม : ผมก็ไม่รู้สิครับ ผมไม่ได้ป่วย หรือต้องพึ่งหมอด้านนี้เลย ผมน่ะ เจออะไรที่มันแย่มากกว่านี้อีกนะ และที่ผมทำไปในช่วงเวลาที่อยู่ในโรงบาล ผมรู้ตัวทุกอย่างว่าทำอะไรไม่ได้ขาดสติ แต่ผมแค่ขอเวลาไง เจอแบบนั้นก็คงสะเทือนใจกันบ้างแหละ ตอนมีเรื่องกับพี่อ๊อฟคราวแล้ว ผมก็ไม่ต่างจากตอนนี้หรอก เวลาจะช่วยผม (พูดนิ่งๆ); C& P! s5 a6 k9 Y2 F& N' ]
$ G* {7 p8 |4 L1 F% u6 Z
7 B4 u7 c6 b9 u: n! `3 V: [  j
พี่หมอ : นั่นก็จริง (ยิ้ม) แต่เรื่องต่างๆที่ผ่านมา จริงอยู่นะ ที่นทผ่านมันไปได้ แต่ให้พี่เดา พี่ว่าทุกอย่างที่ผ่านมานทเก็บมันไว้คนเดียวทั้งหมด(ผมชะงักไปหน่อย) เพราะเรื่องที่เกิดขึ้น ถ้าพี่โน้ตพี่ชายของเราไม่อ่านไดอารี่ที่เราเขียน เค้าก็จะไม่มีวันรู้เลยว่านท ไปเจอ ไปทำอะไรมาบ้าง นทอาจจะระบายบ้าง แต่ไม่ใช่คนในครอบครัวนท นทมองข้ามพวกเค้าไปละ...9 f+ c' _" f/ y3 c" S+ v& B! _. z

. Z6 g/ _2 Y5 e/ R# O0 Z$ ^8 i$ ^
5 J0 c* W$ q3 m( r9 qผม : ผมป่าวมองข้าม ผมเดาว่าพี่คงรู้ข้อมูลของผมไปมากแล้ว(พูดแทรกขึ้นมา เค้าก็พยักหน้า) ทุกอย่างผมมีเหตุผล บอกไปพี่ก็คงคิดว่ามันจะตลก พี่ก็เห็นว่าทุกคนในบ้านรักผมมาแค่ไหน(พูดเศร้าๆ) ไม่มีเหตุผลที่ผมจะต้องบอกบางเรื่องให้เค้าฟัง เพราะ...ผมรักพวกเค้าจริงๆ ผมไม่อยากให้เค้ามาเครียด กังวล หรืออะไร....เรื่องผมมากเกินไป(ก้มหน้า)
3 T# ~5 C) u  V  jพี่หมอ : นั่นก็เข้าใจ แล้วนทไม่คิดหรอ ถ้าเค้ามารู้ทีหลัง เค้าจะเป็นห่วงเราแค่ไหน(ผมเงยหน้ามองพี่เค้า) และคนๆเดียวแบกทุกอย่างไว้ไม่ได้หรอกนะนท นทยังเด็ก เรื่องที่เจอ เล่าให้ใครสักคนนึงในครอบครัวฟังบ้างก็ได้ไม่เสียหายแน่นนอ (จับมือผม)9 h, y! W* [1 v2 I" D/ K) z

# i0 y3 W; U: |
2 F6 v( ?% T2 d  w, gผม : ผมป่วยขั้นรุนแรงเลยใช่ป่าวเนี่ย(ยิ้มแห้งๆ)  b5 E. d9 E* C: m3 s, V. c9 ]3 R' |
พี่หมอ : ไม่หรอก นทแค่เครียด (ยิ้ม ผมก็พยักหน้า)7 Z( b! B8 T- U% {
ผม : แล้วผมต้องทำยังไง(ถามนิ่งๆ)0 x9 P5 _3 I" }- T" n
พี่หมอ : ไหน ลองเล่าเรื่องคืนนั้นให้พี่ฟังหน่อย คืนที่เกิดเรื่อง(พูดแล้วมองผมอย่างลังเล ผมก็มองเค้าแบบนิ่งๆ): J  ]8 Y/ e9 c* @4 ]
ผม : อยากฟังหรอครับ(พี่เค้าก็มองผมแปลกๆ)
  n, m1 `* q1 d) Rพี่หมอ : ไหวมั้ย(จับข้อมือผม กดลงไป)
: A5 Y+ |+ F* t  |0 qผม : ไหวสิ (ยิ้ม)
, c6 j; e' Q5 b1 s: p# T8 Mพี่หมอ : ยังก่อนดีกว่า(ยิ้ม) วันนี้เหนื่อยมากแล้วนะ (ผมก็งงสิ ทำอะไรเหนื่อย นั่งคุยกันเหนื่อยแล้วให้ตายสิ)
7 J/ P; Y7 H; t* }+ t& u4 M9 w5 O. h! q# m. U0 |

& U/ \8 u, \4 s3 L9 `9 y7 U; v- Sผมพอรู้ หัวใจผมมันเต้นแรง พี่เค้ากลัวผมไม่ไหว เราก็เปลี่ยนเรื่องคุย เค้ากำลังจับจุด หาวิธีคุยกับผมและ สังเกตพฤติกรรมการคุย ความคิดอะไรต่างๆของผม จริงๆไม่รู้ ผมมารู้ทีหลัง แต่ก็พอจะเดาออกแหละครับ ไม่นานก็พากันเดินกลับ พี่เค้าก็ประคองตลอด ผมก็ไม่ว่าอะไร พอถึงบ้านก็ไปที่โต้ะกินข้าวกัน คนเยอะเลยครับ ข้าวเต็มโต้ะไปหมด ผมก็ไปนั่งประจำที่ข้างพี่อ๊อฟ ไปถึงก็ถามผมกันใหญ่ว่าคุยอะไรกัน พี่หมอก็บอก หลังจากนั้นก็เริ่มกินไปคุยกันไป........
% m5 J( ?2 S! F( G" r6 N3 z
& r3 v8 W* l- G. sอาหมอ : เวลาอาบน้ำถูเบาๆละ(หันมาบอกผม ผมก็พยักหน้า)+ l$ I. R8 Y/ e. ]. J: S
ป๊า : แล้วเรื่องเรียนตามทันมั้ยนท(ถามอย่างสงสัย)+ v, n/ |! F' B, ~+ M4 o

+ n. _2 D( Q8 @+ M7 @/ M; r8 P; }# p
ผมก็เลยพูดถึงเพื่อนๆที่แสนน่ารักของผมให้ป๊าฟัง ป๊าก็ดูจะดีใจที่ผมมีเพื่อนที่ดีจริงๆแล้ว ผมก็ตอบแทนพวกมันด้วยแหละ55 จนกินกันเสร็จผู้ใหญ่ก็คุยกันต่อ ผมก็ขึ้นบ้าน แต่พี่หมอขอขึ้นมาดูห้องผม ก็ได้ ไม่มีอะไรอยู่แล้ว เค้าดูเป็นคนละเอียดเกินไป ผมไม่ชอบเท่าไหร่ เพราะคนประเภทนี้ จะทำให้ผมเป็นคนผิดทุกเมื่อ เค้าก็คุยกับผมนิดหน่อยแล้วก็กลับลงไปข้างล้าง พี่อ๊อฟก็พาผมไปอาบน้ำ มันก็อาบพร้อมผมเลย.......
' r( }9 m$ O/ A4 d
7 g& ?, u7 O2 z2 t! q
9 v4 j/ i1 z3 U5 Z# vพี่อ๊อฟ : แสบมั้ย(ถามอย่างกังวลผมก็ส่ายหน้า)% I, }# @; C! c0 t7 A
ผม : สุดท้ายพี่ก็ได้ดูแลผมอีกแล้ว(ยิ้ม)' T( R+ B. ~% Q# |" l7 E; c: o
พี่อ๊อฟ : มันดีอยู่แล้ว กูรักและอยากดูแลมึงไง(ผมชะงักไปเลยครับ แล้วก็เกิดอาการร้อนผ่าวบริเวณใบหน้า)2 @: |/ Z; v7 Q) D. g. r: ~
+ x  i5 r$ a9 I

0 ~; @. G$ o8 O$ ]ผมก็เลยเงียบไป เพราะความอาย จริงๆมันก็ขัดตัวอะไรให้ผมไป จนเสร็จพี่อ๊อฟมันก็อาบของมัน อาบเสร็จก็พากันออกมา เช็ดตัวกัน มันทายาให้ผมก่อนไง..........- e. B1 b* G- L
  F9 }: X" a% B

. `, Q+ p( Z* mผม : อ้ะ!(ผมสะดุ้งนิดหน่อย มันกำลังทายาให้ตรงจุดสำคัญ)
  }0 K! r' @. |4 w8 zพี่อ๊อฟ : เจ็บหรอ(ถามอย่างเป็นห่วง); Y! s. H+ ?* g+ M2 x! o
ผม : ป่าว มันเย็นๆ(ยิ้มเขิน)
3 s: u; [8 ^; [, s3 d. T
2 f! F7 b. O" O- B2 E. _, I
# K* _, _' \+ `; y- @4 o1 ^- zพี่อ๊อฟมันก็ยิ้มออกมานิดหน่อย ทายาเสร็จก็พากันแต่งตัวแล้วก็ขึ้นเตียงนอนพักกัน พี่อ๊อฟก็ด้วย เรานอนคุยกัน ผมก็ง่วงๆแล้วเพราะเพลียมาทั้งวัน.......
! N7 f: E; b5 Y! B, M3 }6 N6 o# T) E9 m) u

9 g. ~& P% o/ w, dผม : พี่อ๊อฟหายดีแล้วนี่นา(เลิกเสื้อมันเปิดดู เป็นรอยแดงๆแล้ว ใกล้หายแล้ว จริงๆก็เห็นตั้งแต่อาบน้ำแล้ว)8 q7 e/ B6 i, @
พี่อ๊อฟ : อืม (ยิ้ม)/ l2 p3 ]9 \+ k7 L! q
ผม : ไม่เจ็บแล้วใช่มั้ย(พี่อ๊อฟก็พยักหน้า)+ o) o0 _/ [7 \. B5 |9 Y
พี่อ๊อฟ : ง่วงก็นอนได้แล้ว พรุ่งนี้ไปเรียนอีก(พูดอย่างใจดี)8 x- s; ?( C1 R3 ]$ I" o8 ?  e
) k% V5 c$ Z( k" H

/ A. f; s( \4 F, R) Z0 x6 q: m' Cผมกับมันคุยกันอีกแปปก็หลับไป เพราะความง่วงจากความเพลียและฤทธิ์ยาที่กินเข้าไป.....# M1 B0 E( i2 u0 ^

! W& `% E. Z) I  E. i
7 y; j' }1 L/ nวันเวลาผ่านไปอีกหนึ่งอาทิตย์ ชีวิตผมกลับสู่โหมดปกติ พี่หมอและอาหมอก็มาช่วยตรวจดูผมทุกวัน อาการทางจิตใจดีขึ้นเยอะกว่าที่คิด บาดแผลตามร่างกายก็เช่นกัน เพื่อนๆก็มาหาทุกวันโดยเฉพาะสิงโต ที่ดูจะเป็นห่วงผมมากมาย และจ๋า ที่เค้าก็มาเยี่ยมถึงบ้าน ซึ่งผมก็ยังแปลกใจว่าเค้ามาได้ยังไง เค้ามาดีครับ มาเยี่ยมอะไรแล้วก็กลับ ทุกอย่างปกติ จนวันนี้ เป็นวันจันทร์ ผมก็มาเรียนปกติ พี่อ๊อฟเลิกพยุงผมแล้ว เพราะความเจ็บเริ่มจางหาย แต่รอยต่างๆก็ยังมี......1 G9 z* t  g" I( w0 L% M
4 X& U  O" h) C: b0 s

* b: \' G" {- k# x9 n6 lปอ : พวกมึงว่าไอเจมส์มันทำตัวแปลกๆป่าววะพักหลังๆอะ(ถามอย่างสงสัย ตอนนี้เรากินข้าวกันที่โรงอาหาร และไอเจมส์ก็กำลังไปซื้อข้าว)+ ^! M2 q7 O, c8 x& @# y8 n
ผม : แปลกไงวะ(ถามอย่างสงสัย)5 y9 m/ u, [  \# D2 Q) [) F
นัท : กูก็ว่าแปลกๆนะ(พูดอย่างสงสัย)7 y8 Z2 j# _0 y# D/ j* h2 e7 A
มิน : กูว่าปกตินะ ทำไมวะ(งงกันละสิ)
0 v3 P1 u, W3 r+ A! _นัท : ก็มัน...ไม่รู้ดิ ดูอาการดี๊ด๊าแปลกๆของมันดิ ปกติทำตัวนิ่งๆ ไม่ยิ้มบานไปทั่วแบบนั้นหรอก(ชี้ไปทางด้านหลังผมก็หันไปมองเจมส์กำลังเดินมา)
- Y3 L  M0 e& xวิว : มันอาจจะสอบได้คะแนนดีรึเปล่า(พูดอย่างไม่ใส่ใจ)
# e' e. H8 A3 R* T" c7 `6 _นัท : หรอวะ(ทำหน้าสงสัย)2 x3 i. ?, H( V
ปอ : ถามมันดีมั้ยวะ(ผมก็พยักหน้า)+ G$ N6 k( g1 P. _0 p- G
เจมส์ : คุยไรกัน เออโทษทีนะ ครูปล่อยช้าวะ(ยิ้มบาน แปลกจริงๆด้วยครับ)3 b" O7 @3 L4 r2 g' @4 g
ปอ : เจมส์ มีอะไรเป็นพิเศษรึเปล่าวะ มึงดูร่าเริงเกินเหตุไปนะ(ถามอย่างสงสัย)1 C  c% N4 x$ ]7 _. N2 o4 E
เจมส์ : อ้อ!(ดูมันทำหน้ายิ้มเขินนะ) กู...เอ่อกู...กูมีความรักวะ(พูดเบาๆอย่างเขินอายหน้ามันแดงมากเลยนะนั่น)5 ~* j" r7 r/ L- ~0 z/ F4 ?! {- b. s
ผม : จริงหรอวะ!(พูดอย่างตื่นเต้น); a) s* m8 ?' c- |; K/ B: n/ y: j
นัท : ใครวะ สาวที่ไหน!(ไม่ค่อยอยากรู้หรอก)
, ?, L( o' R+ ?  G) k* P" I, j: }6 {

- G# P* T5 Z- ?" f! mแล้วทุกคนก็รัวถามมันกันครับ มันก็อายม้วนเลยอะ555 จนสักพักมันก็บอกพวกเรา โดยการชี้ไปที่ผู้หญิงคนนึง......! I' B/ z8 u! N: h8 N

9 d3 y: R: @" o; R7 d% b# O
- M$ m1 k% {9 L6 Y: _+ Lเจมส์ : คนที่ใส่กิฟรูปผีเสื้อสีม่วงอะ(พอพวกเราหันไปมองเท่านั้นแหละครับ)8 V- v: ]" ^' @1 ]) S* J) m
0 f7 l0 g( z/ y& Y, [- h2 I

  u; l3 d6 F3 P; r, \: ~; q“ห๊ะ!” ตกใจกันหมดเลยไง ทำไมต้องเป็นคนนี้ละ!......
3 F& ?4 J% e' S) K  v( `
8 K8 ^8 R8 ?6 s. U. [, h7 `, G: d/ H% u
ผม : เดี๋ยวนะ มึงไปชอบเค้าได้ยังไง(ถามอย่างสนใจ)
: _$ |3 c8 Q- |เจมส์ : ไม่รู้วะ กูชอบเค้า (เขินหนักเลยวะ)
' R1 _% U$ q; m( n$ G, A8 ~6 q9 T/ z8 ]( B1 U: \! Q  p# {3 @
1 `! y" e' N8 Y4 r5 ^
ผมกับเพื่อนๆมองหน้ากันเลยครับ ผู้หญิงคนนั้นก็คืออิงฟ้ายังไงละ! ไปชอบได้ยังไงกันนะ.............* E( O# B, w! o) Z/ I& c7 k" Z
7 h$ d' F" B& W" Y; l- y7 D

, f, b3 j9 T: n' w# A0 Y: eผม : มันเป็นยังไง มึงเจอเค้าครั้งแรกก็ปิ้งเลย?(ถามขึ้นมาตอนนี้เราเลือกขนมกันอยู่)
5 E. l' B" i8 M( }เจมส์ : กะ ก็ไม่เชิงหรอก เค้า....น่ารักดี และก็ใจดีด้วย...(พอพูดถึงอิงฟ้าทีไรมันก็จะเขินจนแบบว่าน่าหมั่นไส้อะ); X! a6 ]+ l7 t1 g( V& K* F1 t0 v. {
ผม : เมื่อวันศุกร์มึงยังปกติอยู่เลย มึงไปรู้ได้ไงว่าเค้าใจดี ไปเจออะไรมา(ถามนิ่งๆ)
5 z, |; D& o8 S/ [5 Z3 Uเจมส์ : กะ ก็ เค้าช่วยกูไว้ เมื่อวันนั้นแหละ กูล้ม แล้วเค้าก็มาช่วยพยุง.....แล้วก็ปัดเสื้อผ้าให้กูด้วยนะ เสียงหวานมากเลยละ ยิ้มก็สวย ใจดีมาก (เริ่มเพ้อแล้วครับ ไออาการนี่มันเหมือนสาวพบรักสะไม่มี)
! {1 `3 m( A+ tผม : จริงๆใครเห็นมึงล้มก็ต้องช่วยนะ (พูดอย่างไม่ใส่ใจ ผมก็นึกว่าอะไรสะอีก)9 H; I9 b' a3 Z- U1 R8 K
เจมส์ : ก็ตอนนั้นไม่มีใครช่วยกูอ่ะ แว่นก็หล่น หาไม่เจอ มีแต่เค้าที่เค้ามาช่วยกูนะ(พูดรนๆ)6 z, T- j) i" k# }
ผม : โอเคๆ แล้วจะเอาไงต่อละ มึงอยากรู้จักกับเค้าหรอ(มันพยักหน้ารัวเลยครับ) ก็ไปจีบสิ สู้ๆกูเป็นกำลังใจให้(ยิ้มแล้วตบไหล่มันเบาๆ)
; R) k/ S, v3 b- W( c) {0 Mเจมส์ : ไม่กล้าวะ(ยิ้มแห้งๆ)
7 q- O! J1 h: j. `ผม : นู่น ไอวิวไอมินไอนัท อะไปให้มันสอนเลย ศาสตร์ตราจารย์ด้านหลีสาวอะ(ชี้ไปที่ไอสามตัวนั้นที่ทะเลาะกันเรื่องขนมอยู่)* o" O# F# F6 K9 B+ _

9 F4 _$ s$ e! ~* r" J# S
, C  u5 K) a. bเจมส์มันก็เดินไปครับ ผมไม่อยากยุ่งอะ อีกอย่างไม่อยากให้เพื่อนมองนางฟ้าของตัวเองเป็นนางร้ายด้วย ก็ให้มันเจอเองแล้วกัน เพื่อนที่ใสซื่อต้องเจอโลกบ้าง มันไม่เหมือนในซีรี่ย์หวานๆหรอก หวังว่าคงจะผ่านไปด้วยดีนะนั่น ตอนนี้มันกำลังไปพูดคุยกับพวก3คนนั้น ขณะกำลังเดินขึ้นตึก เพื่อนๆก็หันมามองผมอย่างลำบากใจ ผมก็พยักหน้าเป็นเชิงว่าแล้วแต่....5 }" t8 i# Q6 J% [+ \

. g( o4 d# |! ~0 `* v
) e( c% J8 D1 ^ปอ : มันจะดีหรอวะ ผู้หญิงอย่างอิงฟ้า มันก็ดูใสๆนะ แต่แม่งร้ายลึก น่ากลัว(พูดอย่างสยอง)
6 t$ N; b5 [) B" x& sผม : ไม่รู้วะ กูก็ไม่อยากพูดให้เจมส์รู้สึกไม่ดี ให้มันเจอเองดีกว่ามั้ย อิงฟ้ามันก็คงไม่แพลงฤทธิ์อะไรออกมาหรอกมั้ง(พูดอย่างไม่ใส่ใจ)
% v) e; |* F% @" w  F4 aปอ : เออกูก็ว่างั้น(ยิ้มแห้งๆ)1 j/ _/ ^5 D- k) ]  C1 m
7 B9 B# [$ C- y- I9 x

* w9 v- t7 T5 w0 `+ @9 Iเราก็เดินขึ้นตึกเรียนไปกัน กินขนมพูดคุยกัน ไอเจมส์กลับห้องตัวเองไปก่อนแล้ว เพราะต้องไปช่วยพวกไอแบงค์ทำงานส่งคาบต่อไป.....
0 b* F7 C: v/ K' E/ _
8 p" v% b1 t" F$ Q" @* e' N$ \) [! e: a) q* S
นัท : อิงฟ้ามันดูภายนอกก็เหมือนไม่มีอะไรนะ แต่มันร้ายนะนท รู้สึกว่าตอนนี้ไอเจมส์มันจะจริงจังมากสะด้วย(พูดอย่างไม่ใส่ใจ)8 d5 Q4 d$ A9 S; J" Q2 c
ผม : ก็ไม่รู้วะ ถ้ามึงบอกมัน เดี๋ยวมันก็หาว่าเราไม่อยากให้มันมีแฟนทำไงวะ(พูดอย่างไม่แน่ใจ)
/ @5 w0 E7 B7 i& @$ w/ oวิว : ไม่รู้วะ กูว่าแนะนำมันก็พอแล้ว นอกนั้นก็ให้มันเคลียล์เอง อีกอย่างกูว่าอิงฟ้าคงไม่ยอมรับด้วย ยัยนั้นหัวสูงจะตาย(พูดแล้วทำหน้าคิด)3 @! V9 d* ]; w, Z3 z& |. z/ `+ z
มิน : อืม ก็คงต้องตามนั้น(ก้มหน้ากดโทรศัพท์)( `: \: |" f/ L% b& Q, l# Z9 D" B
& f  g0 ?2 x: b5 c# i
; Y  w3 z: D' e) d- B
แล้วเราก็เปลี่ยนเรื่องคุยไปกันครับ จนเข้าเรียนก็เรียนไป พอเลิกก็เก็บของเตียมตัวกลับ......." S3 ]6 Y4 @" e- G' {
2 q1 t0 L  m/ Y! E8 N0 U
, L! e! k$ K( `0 e3 M
“นท” ผมหันไปมองตามเสียง อีแนนนั่นเอง ผมก็มองนิ่งๆ เพื่อนๆก็ด้วย....... t8 E0 o/ Q& f
7 x3 ~- Z& o/ G( \5 W' P4 a
& ]# j9 N: l2 v: N  ^+ z
แนน : กูขอโทษนะ (พูดอย่างสำนึกผิด)% |: g, v7 h# l6 N
ผม : เรื่อง?(พูดนิ่งๆ)
& o, Q! S" K3 N: H% A1 [0 S. @4 i3 r. u; S  M; h

/ N) ?& B2 t3 g# G- V" Rแนน : ที่กู.....เอาข้อมูลของมึงไปให้กับจ๋า(พูดเบาๆ แต่นั่นก็ทำให้เพื่อนๆในห้องในยินชัดเจน ตลอดเวลาที่ผ่านมาไม่มีใครคุยกับมันเท่าไหร่แม้แต่เพื่อนในกลุ่ม เพราะเค้ากลัวมันกันหมด)
* K, J4 k) y' G; Q4 W/ e( d
. G+ S, N3 Z0 R8 l  j5 L0 j' H, N- b, r# e9 D
ผม : ยอมรับได้แล้วหรอ (มันก็พยักหน้า) นานไปนะ ตั้งหลายอาทิตย์แหนะ(ยิ้มอ่อนๆ)
' t1 Z6 |0 |* W* j6 bแนน : กูขอโทษนะ ขอโทษจริงๆ(พูดเสียงสั่นๆ)7 j/ G6 X/ T/ \( i' }6 D: U; D" [
ผม : โอ้ๆ ไม่ต้องๆ(ส่ายมือเบาๆ) ไม่ต้องร้องหรอก เพราะมึงไม่ได้เสียใจกับเรื่องที่มึงทำ มึงแค่เสียใจ ที่ไม่มีเพื่อนคุยกับมึงก็เท่านั้น กูเข้าใจดี(ยิ้ม)( f" `8 @1 L% u! Z% r5 [
แนน : กูขอโทษจริงๆมึง(ก้มหน้า)
" O2 B5 u! M' w: ~7 X7 P/ I  Vผม : กูจะ...2 c! W1 G3 @8 x1 a

7 @3 y: k) O- m" s! j& \2 @& A! Z/ t, v0 `0 h
“ไอนท!” ผมหันไปมองตามเสียงทันที ไอพี่เฟิส หน้าเป็นยักษ์เลยครับ ผมก็มองนิ่งๆ......
; H7 X) H5 T5 o2 d" w1 b) S( O$ f9 P+ Z" F8 W( I
/ }6 y! z1 E! b. j: d% F
พี่เฟิส : มึงจะทำอะไร!(เข้ามาบีบแขนผมอย่างแรง ผมเบ้หน้านิดหน่อย)
1 G5 ]$ K1 k( a" e$ ]: ?ผม : ทำอะไร หมายถึงอะไรเล่า!(พยายามแกะมือมันออก)
( V9 B" F, I& R$ m2 n6 ?4 u/ \พี่เฟิส : ไอแว่นเพื่อนมึงอะ ไปจีบน้องกู เพื่ออะไร!(งานงอก เอาแล้วยังไงละ)
; T/ E$ s: l, u! Mผม : เห้ย! เดี่ยวๆ!(มันง้างหมัดจะชกผม)
$ A: e- o1 ]& {+ H. Tนัท : ฟังก่อนดิวะ มาถึงก็โวยวายเลยนะมึง(พูดอย่างไม่ยอม แล้วดึงตัวผมออกมา)
  \& C' ]% [% {$ I$ i% P* c3 g) d: mพี่เฟิส : อย่ามาเล่นตลกไอนท กูจะไม่ยอมให้มึงยุ่งกับน้องกู(ชี้หน้าผมอย่างไม่พอใจ แล้วเดินออกไป)% a! I& A6 C. }- ?+ ^
. K; w3 b& p3 w8 R
3 G6 U" `! F2 o5 B1 W
ผมก็เก็บกระเป๋าแล้ววิ่งตามมันไป เพื่อนๆก็ด้วย มันจะเข้าใจผิดไม่ได้ เดี๋ยวมาทะเลาะกันด้วยเรื่องโง่ๆอีกผมไม่เอาหรอก..+ f) x3 `* j. Z6 `. q9 t( c) Y

, W) z/ r' ]7 Z/ K/ s" M, a  _( u6 ?7 y$ A
ผม : เดี๋ยวก่อน!(เดินไปขวางหน้ามัน ติดจะหอบไปหน่อย)
. \2 E/ D; I. N4 Y, t9 w# y) Gพี่เฟิส : อะไร!(พูดกดเสียง)1 A6 }0 [! ?, v  c+ f' e) j6 O" F
ผม : ผมไม่ได้จะก่อกวนอะไร เพื่อนผมมันชอบอิงฟ้า เรื่องนี้มันบอกผมเพื่อนคนอื่นก็รู้ น้องพี่ไปช่วยมัน มันเลยประทับใจ ไม่เกี่ยวอะไรกับผมทั้งนั้น (มันเลิกคิ้วนิดหน่อย)3 y5 R1 ?# U" z$ r
ปอ : จริงๆพี่ พวกผมไม่ได้คิดอะไรทั้งนั้น(พูดขึ้นมานิ่งๆ)
0 T7 {, F4 g, N) }. u0 bพี่เฟิส : เออๆ ถ้าคิดงั้นก็ดี กูจะรอดู อย่าให้กูรู้นะมึง(ชี้หน้าผมอย่างหมั่นไส้)( ]' o) }" z9 [! k, ?! u0 |: O
ผม : เออ!(กรอกตาอย่างเซ็งๆ)
5 n6 O& O- w) N6 k! gพี่เฟิส : เออ มานี่แปปดิ(พูดแล้วลากผมไปห่างๆเพื่อน พวกมันก็ยืนมองกันงงๆ) เรื่องจ๋า....กูขอบคุณ(พูดอย่างหยั่งเชิง อารมณ์มันบ้าๆบอๆจริงๆวะ)* I- R4 A' O# \" y9 R$ {3 W
ผม : อืม (งง ตั้งตัวไม่ทัน เดี๋ยวโกรธเดี๋ยวดี)4 G  F+ g, t! p# o* F
พี่เฟิส : ได้ข่าวว่าโดนรถชน เป็นไงบ้างวะ(มองผมอย่างสังเกตุ)
  c4 T5 I( e1 d8 iผม : ก็ ดีอะ จะหายละ(ยิ้มอ่อนๆ)7 j3 n( J. ~9 h7 q7 S( ^: a
พี่เฟิส : ไม่ใช่จ๋านะเว้ย(พูดอย่างจริงจัง)4 T  z6 D! N9 H" r! V" V/ I& y
ผม : ไม่ใช่อยู่แล้ว รู้แล้ว จ๋ายังไปเยี่ยมผมอยู่เลย(พูดอย่างไม่ใส่ใจ)) f9 C0 \5 F- c, C
พี่เฟิส : อืม ก็ดี แต่กูก็ยังเกลียดมึงอยู่ดี เพราะถึงมึงจะช่วยกูเรื่องจ๋า เค้าไปเที่ยวกับกูบ่อยขึ้น แต่ก็พูดถึงแต่มึงจนน่ารำคาน(พูดอย่างไม่จริงจัง)! w8 ?/ q: j+ b  x
ผม : ก็ช่วยไม่ได้อะนะ(ยิ้มเยาะเย้ยมัน มันโกรธเลยละ)
' T2 x0 T7 H9 x' [( A3 n, @* \พี่เฟิส : เรื่องน้องกูแน่นะ(ผมก็พยักหน้ารัว) 0 H+ S) p( @7 L. e4 B) u8 _$ F

$ V/ @( f6 P! W7 v
7 w$ y3 E2 O  `- S“ทำอะไร!” ผมหันไปมอง พี่อ๊อฟยังไงเล่า หน้าดุมาเลยครับ
/ L3 Q$ l9 K" w3 p. V
1 \( e+ l" P$ I9 y. |7 L! yพี่เฟิส : ก็ทำอย่างที่มึงเห็นยังไงละ(กวนตีนไง)
* k. b# Y7 x: N/ Y+ gพี่อ๊อฟ : ไปเถอะนท(จับแขนผมออกแรงดึงไป)
% d# [" G' s5 {3 F# ~พี่เฟิส : ไม่คิดจะคุยกับกูจริงๆหรออ๊อฟ(ยิ้มกวนตีน)
5 m# [' s, ~4 E( Nพี่อ๊อฟ : นท ไม่ต้องไปยุ่งกับมัน ไปกันเถอะ(ดึงแขนผมไป)
# }# f1 S/ y9 I5 h1 e4 U$ L: s6 f) C. e. m

4 \# ]  H5 R6 D7 s# N9 Dแล้วพี่อ๊อฟก็ดึงผมออกไปด้านหน้าโรงเรียน พร้อมกับคำถามที่ผมไปคุยกับไอพี่เฟิส ผมก็บอกไปหลังจากนั้นโดนบ่นยาวเลยครับ เพื่อนๆก็ตามมาติดๆ ไอเจมส์ไม่ได้ตามมาคงไปจีบอิงฟ้าไงละ ไอนี่มันร้ายจริงๆ พอถึงหน้าโรงเรียนก็ยืนรอป๊ามารับ ป๊าไม่ให้ผมซ้อนรถมอไซค์จะไปไหนให้บอกเดี๋ยวป๊าพาไป จนกว่าจะหายดีอะครับ ผมก็โอเค......3 E3 R6 V* y. P% t2 y* ^6 P$ T5 D
* t* G+ y0 p8 V' }" ?) @

  M$ m# Y- v2 p+ Y- Zปอ : หูชาแทนมึงแล้วนะนท(พูดกระซิปผม)
" @: x7 H9 |) e; K3 sผม : เออวะ บ่นไรนักหนา ได้แฟนหรือได้ป๊าเพิ่มวะ(พูดกระซิปแบบติดตลกไป ผมก็หัวเราะคิกคักกับปอไปครับ)
" M% J) {$ d& F1 p9 ?2 c. p7 qพี่อ๊อฟ : กูได้ยินนะนท(มองผมอย่างกับจะกินเลือด ผมหุบยิ้มเลยครับ)4 [: U) J/ z: E* m2 q5 n
1 n/ O2 x2 y0 R* Y4 b( h

  c: W& n# U) wวันนี้เพื่อนๆจะไปทำรายงานบ้านผม บ้านผมของครบสุดทั้งกระดาษอะไรต่ออะไร เพื่อนๆเลยเลือกบ้านผม จริงพวกมันหวังให้ป๊าเลี้ยง555 ก็ไม่เป็นไรครับ เพื่อนๆผมนี่นา เราก็พูดคุยกันไปเรื่องรายงานที่จะทำกันนั่นแหละ สั่งวันนี้ส่งพรุ่งนี้ ครูก็ทำไปได้ ผมก็กำลังนึกว่าขาดอะไรรึเปล่าจะได้ซื้อเข้าไป แต่ยังคิดไม่ทันไร ป๊าก็ขับรถมาจอดแล้ว วันนี้เอารถฟอจูนมารับ เพราะผมบอกว่าเพื่อนจะไปไงรถเก๋งไม่พอนั่งแน่นอน........8 r' ?2 }! B+ ]9 f" `
. U+ y4 b. G  c; C+ `) X. y+ t
" d2 \! h. Q% f+ X1 l
ผม : ปะ....(ผมเบิกตากว้างเลยครับ เมื่อกระจกหน้าลดลง)0 W. ~/ v9 D9 l9 t) L8 M
, J& f7 b  E* ]4 u

. t: `6 V' w4 c3 S! C) ~“นท!” เพื่อนๆเรียกผม ผมไม่ได้ล้ม ผมแค่อึ้งและเอามือกุมอกซ้ายไว้........7 y7 O% l& T, E0 }2 n* [
3 S5 P" _  h  H6 u- `( d+ S
5 `$ j( Y3 S+ v1 A: \$ ?
ตุบ! เสียงปิดประตูรถ ของคนที่ลงรถมาเรียกสติผม ผมก็มองตามนิ่งๆ ใจสั่น สั่นมาก ผมหายใจเข้าออกช้าๆ.....
. S: M) W3 `7 X0 G" K# M0 a9 E) j; b" x5 }

' q6 V0 e4 [5 \พี่อ๊อฟ : มาทำไม(ถามนิ่งๆ ประคองผมไว้)5 A+ W3 S* C8 V6 M
นัท : ไหวมั้ยนท(มันเช็ดเหงื่อให้ผม)
+ E& Q( {: d+ m% S0 x; I- R
/ [( z# K# @; M* l4 a) c) c, \/ k/ Q7 V4 A
เฮียมันก็มองผมนิ่งๆ ผมก็มองเฮียนิ่งๆ.............
) c/ x8 e9 E* ]7 R& A7 d# t+ Z/ S" v2 ]$ Z5 x
8 A$ u2 [. o7 L1 t( c" n* ~
หมับ! มันเดินเข้ามากอดผม โดยไม่สนใจคนที่ประคองผมไว้อย่างพี่อ๊อฟ ผมก็ได้แต่นิ่งๆ....% `0 c" a6 e' u8 A. K7 X

& Q) j9 O6 i* Q0 G
) {/ h' L+ x8 P1 f+ e% jพี่อ๊อฟ : ปล่อย!(ตะคอกอย่างดังแล้วพยายามดึงผมออก ตอนนี้คนที่เดินผ่านไปมาเริ่มให้ความสนใจแล้ว), d  B) c, h6 y( b) t

7 c- @' C% c* L& d& _* j& ?: x4 m7 Z4 Q
ผมไม่รู้นิ่งไปนานแค่ไหน จนรู้สึกว่าเพื่อนๆและพี่อ๊อฟเงียบไป...........
; B; o% U7 E# y* L8 U
3 W- e5 z8 O  Y5 w6 V$ b) ^3 b/ g! k9 ?5 W' w+ U6 u
เฮียบอม : ขอโทษ เฮียขอโทษ(กอดผมแน่น แน่นขึ้น)
- `! f/ `6 z8 z5 d* mผม : .....(น้ำตาไหล ทำไมต้องไหล ผมไม่เข้าใจ ผมควรจะต่อยเฮียมันสักหมัด หรือไม่ก็ด่าจนไม่ได้ผุดไม่ได้เกิด แต่ทำไมมัน ไม่รู้สิครับ ตัวผมสั่นหัวใจก็สั่นมากเช่นกัน ผมกลัวหรอ หรืออะไร...)! d; |- K; \/ @1 q3 @! f* U
, J/ y' {5 n' S% x) N

3 L' {5 T- g# Z- r, uผมก็นิ่งอยู่แบบนั้นไม่นาน เค้าก็พาผมขึ้นรถ โดยให้นั่งข้างๆเฮียนั่นแหละ ผมนิ่ง มองไปแต่ด้านหน้า อยู่ๆ ภาพคืนนั้นก็ชัดเจนขึ้น น้ำตาผมไหลออกมาอย่างไม่หยุด ผมไม่มีคำพูดอะไร มัน...ไม่รู้สิจะพูดว่าอะไร แล้วน้ำตาทำไมไม่หยุดไหลละ...( @1 N9 X$ o, ?& L; [
, C" E8 L0 H4 S
+ r5 d+ {( q& X9 X
ปอ : นท พวกเราจะซื้อของนะ(จับมือผมเบาๆ ผมก็มองมันนิ่งๆ แล้วก็พยักหน้า), V4 }& n- _, o5 L
+ S8 P0 c  P6 k/ Z& k0 o( r" v
; {3 k/ I1 m% `7 N
เราลงไปซื้อของในร้านเครื่องเขียน เฮียกับพี่อ๊อฟรออยู่บนรถ ผมกับเพื่อนๆก็มา พวกมันก็พูดเรื่องที่ทำให้ผมยิ้มและเรื่องต่างๆมากมาย ไม่ให้ผมเครียด แต่ผมไม่ได้เครียด ผมแค่..แค่อะไรอะ ไม่รู้สิครับ......) i$ G, t' Q. g: s# R

7 y- M9 E( J6 q( R& u- Z9 H& g- ^7 M* [- b- w
เลือกของเสร็จก็พากันกลับไปที่รถ แล้วก็ตรงกลับบ้านทันที โดยผมก็นิ่งและเงียบมาตลอดพอถึงบ้าน ถ้าพี่อ๊อฟไม่มาเปิดปนะตูให้ ผมก็ไม่รู้เลยนะว่าถึงแล้วอะ เหม่อหนักมาก เข้าบ้านไปก็เห็นป๊า แม่ พี่โน้ต เฮียบูม พี่หมอ นั่งรออยู่ ผมก็ยิ้มทักทายนิดหน่อย แล้วก็นั่งลงข้างๆป๊า น้ำตาหยุดไหลแล้ว......
  e! Q* l" n0 X5 n4 H: i- a. J7 B$ a; d

/ w% U" g# r/ l' i. mป๊า : เด็กๆขึ้นไปทำงานบนห้องก่อนก็ได้นะ (ยิ้ม)/ a" o9 g7 ?! r& i
นัท : ขอรอนทได้มั้ยครับ(ป๊าก็พยักหน้า พวกมันก็ไปนั่งกองกันบนพรมข้างโซฟา เพราะบนโซฟาเต็มแล้ว)( d4 a! w0 \6 o  Z, Y; f
พี่หมอ : เป็นไงบ้างนท(เอาเครื่องฟังเสียงหัวใจมาทาบหน้าอกผม) ปล่อยมือออกก่อนนะ(แกะมือผมที่กำอยู่ออก)! K* |; F% A+ V$ l, X
ป๊า : วันนี้เป็นยังไงบ้างนท(ถามและลูบหัวอย่างอ่อนโยน)  m; {) s) ?3 N0 o1 \; x
ผม : ป๊า(กอดป๊าแน่นเลยครับ)# t; X+ l- b2 z7 r$ ]
ป๊า : หมอ ยังไง(ถามอย่างเครียดๆ). {/ \" y& c# c1 q% _
พี่หมอ : นท ลุกมานี่ก่อนเร็ว(ดึงผมออกจากป๊า ผมก็ค่อยๆปล่อยมือที่กอดป๊าออก) เป็นยังไงบ้างวันนี้(ถามผมอย่างใจดี)
; |6 X& q* Y* E& D# Nผม : ......(หันไปมองเฮียบอมนิดหน่อย เหมือนผมกลัวมันอะครับ..) ก็ดี ดี..(พูดเบาๆ)6 s$ _! H1 e# T! {
พี่หมอ : ใจเย็นๆสินท ไหนบอกว่าจะเปิดใจไง(ลูบหลังผมเบาๆ ผมตัวสั่นนิดหน่อย)7 q/ L# {- q" X; a6 Q
ผม : ผมพูดแบบนั้นหรอ(ถามพี่หมอเบาๆ เค้าก็พยักหน้า) เอาสิ (น้ำตาเริ่มไหลลงอีกครั้ง)7 q  a8 a9 G/ B1 K
ป๊า : พอก่อนมั้ยหมอ(พูดเสียงเครียดๆ พี่หมอก็ส่ายหน้า)
$ M6 p! [& F: g% C  m! `0 d; ]พี่หมอ : ไหน ลองหันไปมองเค้าหน่อยสิ(ผมก็ทำตาม เห็นหน้าเฮียบอมแล้ว ผมก็เห็นแต่ตอนที่เค้าบีบคอ คำพูดนั้น...)
' q, _$ W5 U7 h9 ]# gผม : ผม....คือ....ผม.......(ผมเบนสายตาไปมา แล้วหยุดทีเฮียบูม....) ทำไมถึงกลับช้า ทำไม...ไม่รีบกลับ...(พูดเสียงสั่นๆไปทางเฮียบูม)
- n9 ?  r1 u$ D% L( I0 ?* d% P: ~5 @+ d: {

$ m! I" y" A% F5 H5 Rที่พูดแบบนั้น เพราะคืนนั้นตอนที่ผมต้องตกนรก ผมคิดถึงทุกคน โดยเฉพาะเฮียบูม ขอเพียงแค่ให้เค้ากลับมาเร็วที่สุด ได้แต่ภาวนาอยู่ในใจ แต่....มันก็ไม่เป็นผล ผมควรจะรู้สึกกับใครยังไงดีละ.....4 `& _9 [' U. y+ q

6 J1 J6 U: E( B2 A9 v3 |8 t8 [4 m! G2 o/ P# w
เฮียบูม : นท (เรียกผมเศร้าๆ) คะ คือเฮีย...(ผมยิ้มนิดหน่อย)
& d6 [- E9 l8 z" t" w; M. H! cผม : เฮียติดงาน ใช่ นท...คงหวังมากเกินไปในคืนนั้น (พูดเบาๆ)" w$ ]- \% {) V, a+ B  _
เฮียบูม : นท คือ(แม่จับมือเฮียไว้)
. O$ s3 b! j% Eผม : แล้วยังไงต่อพี่หมอ....ผมเปิดใจแล้วไง แล้วไงละ ต้องเอามีดมาควักมันออกมาเลยมั้ยครับ ถึงจะทำให้ผมหายได้(พูดเบาๆ เสียงสั่นๆ)6 j2 M! B+ a' F* _' q1 d5 H. X
ป๊า : พอแล้วๆ นทขึ้นบ้านนะ ป๊าจะพาไป(ลุกขึ้นแล้วชักแขนผมให้ลุกตาม)0 a  t7 B9 S8 W% g
พี่หมอ : ไม่ใช่ พี่ไม่ได้หมายความแบบนั้น (จับมือผม)
1 l6 ?3 M8 g! i' H7 g9 \4 Sผม : แล้วต้องทำยังไง ต้องทำยังไงให้ผมไม่ป่วยในสายตาหมอ(พูดขึ้นมานิ่งๆ น้ำตาไม่ไหลแล้ว); [& X% Z3 d& W6 r
พี่หมอ : คะ คือ...(พี่เค้าชะงักไปครับ)# [& S/ Y4 n5 Y2 |) \9 K& Z
4 O% I3 M9 s( A1 k$ f% m" M
; p( H- F5 ]5 ?2 N! a: ~6 N
ผม : ผมปกติ ผมเจอเค้าได้โดยไม่ชัก โอเคมั้ย เฮียขอโทษผมให้อภัย โอเคมั้ย(พูดเสียงสั่นๆ ไม่กล้ามองตรงๆ ผมต้องทำเป็นมองเลยไป ยอมรับเลยตอนนี้กลัว และผวา แต่ผมต้องทำให้ทุกคนเห็นว่าผมหายแล้ว ไม่งั้นทุกคนก็จะต้องมาเป็นห่วงผมไม่หยุดสักที....)8 `6 G/ b' T2 n% G) ^2 u1 v9 E
* h* V5 s) Y# K

" B! A9 R8 R$ [) b+ Lพี่หมอ : นท คือมะ..
/ \3 T4 O7 c. Tผม : ชัดเจนแล้วนะครับ (พูดแทรกขึ้นมา) ถ้ายังไม่ชัดก็ดูนี่นะ(ผมหายใจเข้าลึกๆ แล้วก็เดินไปหาเฮียบอม)
, {- S  M' C' E* c1 S
# z5 N' `9 U: h4 w+ k  O' t4 |$ z5 e" V3 j  T$ Q' W# R+ N. _
จับมือเฮีย มาทาบหน้าอกซ้ายผม ที่มันเต้นเร็วจนผมแทบยืนไม่ไหว แต่ผมก็ต้องอดทน แล้วผมก็โน้มตัวกอดเฮียเบาๆ...
/ |1 l- I4 V) a& E  i3 {9 s* a% v; R& ?1 G! @3 t) Y
+ K  p' j  L! K) g* ?
ผม : ผมให้อภัย เรายังเป็นพี่น้องกันเหมือนเดิม(กอดแน่นเลยครับ ทุกคนเงียบลง)
: n. x+ I; c0 l" e
  H# r, V* q* I: b6 p6 M0 p7 d
# g: o0 L8 s) O* D8 `ตอนแรกๆที่พูดไม่ออกและน้ำตาไหล ผมก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ผมเดาว่าผมกลัว และมันก็เป็นจริงๆ ผมจะจบเรื่องนี้ โดยการมองข้ามไป เวลาจะช่วยผม ทุกอย่างก็ด้วย ผมไม่ได้รำคานหรือเกลียดพี่หมอ แต่เค้ายืดเยื้อเกินไป ผมต้องการความปกติ ผมไม่ได้เครียดอะไรแล้ว...แล้วผมก็ผละออกมาเฮียทำหน้าอึ้งนิดหน่อย ผมก็เดินขึ้นห้องไปก่อน เพื่อนๆ พี่อ๊อฟก็ตามมา ผมรีบเข้าห้องน้ำ แล้วก็กินยาฉุกเฉินอย่างรวดเร็ว แล้วนั่งที่ขอบอ่างอย่างนั้นสักพักแหละครับ ยาช่วยได้จริงๆ มันทำให้สงบได้มากเลยละครับ ขนาดกินไปไม่ถึงนาทีนะ.......1 ~3 b" a1 Q& S0 D1 Z

2 B7 a' ~5 G$ f2 s4 O( z  ~7 f" j2 n4 S! F) f0 Z- A
‘ก๊อกๆๆ’ " Q- Q& H8 f. `7 y5 i$ ?

* g, J! x* ~: Z, T5 p' ^* O* ^0 L
พี่อ๊อฟ : นท โอเคมั้ย(ถามอย่างเป็นห่วง)
8 s$ g3 x# n! }# \/ [ผม : โอเคๆ แปปนะ(ผมก้มหน้าล้างหน้าล้างตาในอ่าง แล้วก็สงบสติ อารมณ์ แล้วออกไปด้วยหน้านิ่งๆ....)
& \. s' M0 V- c0 a" D, w0 Mพี่อ๊อฟ : ไม่เป็นไรแล้วจริงหรอ(ผมก็พยักหน้าแล้วยิ้มอ่อนๆ)6 P0 g1 P2 X8 |" c8 Q" \" U- R
ผม : ทำงานกันเถอะ(พูดเบาๆ ทุกคนก็พยักหน้า)0 n/ n( P; ~, q% m- P

! W5 |( [8 Z, M2 K; w* G- v* O; k7 U
9 N2 a: @2 ^) T( Zแล้วก็เริ่มทำกันเลย ป๊ากับพี่หมอก็ขึ้นมาดู ผมดูออกว่าพี่หมอรู้ ว่าผมคิดอะไร ผมก็ไม่อะไรครับ ทำงานไป ทำตัวให้เป็นปกติที่สุด แต่มันก็ยาก......
) I. ~% Z+ r  V& U- D4 H
: S( M5 p, b+ P6 j
; P0 D9 x8 z% M+ B) d6 d6 B6 V. ?# C7 D‘ตึ้ง ตึ้ง!’ เสียงคอลวีดีโอในคอมผมซึ่งตอนนี้ไอนัทนั่งอยู่.....
6 P* o' |( @$ _% r
9 _  i8 z0 @6 b7 a( _6 r0 h" o8 E" U3 r! H  K9 z$ s1 C8 a
นัท : นท ใครวะ เป็นฝรั่งด้วย(ผมหันไปมอง...คุณคริส! ผมเผยยิ้มออกมานิดหน่อย)4 n6 t9 Y8 ]; y9 h% X6 r* z$ k
$ N6 m9 B% v" x. o; f
; i4 c. h) _9 f& f! X- j7 g8 F
ผมก็ลุกขึ้นไปนั่งแทนไอนัท แล้วกดรับ ทุกคนก็มองผมเป็นสายตาเดียว....( M5 o0 H# `1 \3 Z

% ^7 B% Z' X; T
+ i5 ]8 g1 D! o. ~คุณคริส : โอเค พี่นทรับแล้ว(พูดอย่างใจดี)
& R  P% s# ?! A3 u3 f4 `- eน้องเจฟ : จริงหรอแด๊ดดี๊ บอกพี่นทรอเจฟแปปนึงนะครับ เจฟกำลังแต่งหล่ออยู่(ผมหลุดยิ้มออกมานิดหน่อย)
4 L1 F* j/ g  A- Hคุณคริส : เป็นไงบ้างนท(หันมาถามผมอย่างใจดี)
! D: T. v: l) h. O/ o5 x& _  uผม : สบายดีครับคุณคริส แล้วคุณคริสละครับ เป็ยยังไงบ้าง(ถามกลับด้วยรอยยิ้ม)
3 O/ z8 |0 Q( h% sคุณคริส : ก็ดีครับ ดูเด็กๆจนเมื่อยเหมือนเดิม(ยิ้ม) อ้า มาแล้ว คุยกับน้องหน่อยนะ เค้าบ่นหานททุกวันเลย วันหลังขอเป็นไลน์นะ สไกป์ติดต่อยาก(พูดติดตลกผมก็พยักหน้ารัวเลยครับ)4 S5 {  ?: ?9 t4 Y$ d* E2 a0 N
ผม : ไงครับเจฟ(ถามอย่างใจดี น้องเค้ามองกล้องแบบอายๆ)& r& ^2 ?5 x4 C2 p0 K5 V
น้องเจฟ : พี่นท....(น้องเค้าเขิน)4 l. t. _1 I1 i( R* v
คุณคริส : คุยสิ ไหนบอกจะเล่าเรื่องที่โรงเรียนให้พี่นทฟังไง(พูดอย่างใจดี)1 `- G4 l, ?( Q: U
น้องเจฟ : เจฟเขิน (กอดคุณคริสไว้ ผมเผยยิ้มออกมากว้างงขึ้นครับ)
, w8 `+ I5 q; M. m: e8 l1 i1 hปอ : นทใครอะ(ถามอย่างสงสัย)
- W+ H1 D0 y5 p5 H! x6 q+ n5 \. aผม : เพื่อนของพ่อเพื่อน งงมะ(มันก็ทำหน้าคิด)
! C7 [6 t& V. |; O- Dน้องเจฟ : พี่นท เจฟใส่นี้ทุกวันเลยครับ(ชูแขนซ้ายให้ผมดู)
! L, h  \" w- eผม : ว้า ใส่แล้วหล่อขึ้นนะเนี่ย(ยิ้ม)8 U% a5 p$ m1 J/ N% S9 t0 X
น้องเจฟ : ครับ เพื่อนๆ...มีแต่คนอยากได้ (ยิ้ม)
" ^  Y/ }( D+ [ผม : แล้วเจฟชอบมั้ยละ(น้องเจฟก็พยักหน้ารัว)
( K+ v& R9 a3 F+ N: [6 J) n: M- mน้องเจฟ : เจฟจะรักษามันไว้ให้ดีนะครับ(พูดเสียงเข้ม น่ารักจริงๆครับ เด็กน้อยจริงๆ)
/ R0 C* p! R& ~8 t) S* v& \5 g; F
* ]; Y' E1 x8 \2 E# a3 K
2 }6 m3 u) S- r1 d5 o. n  wแล้วผมก็ฟังน้องเจฟเล่าถึงตอนไปโรงเรียนให้ฟัง เล่าข้ามไปข้ามมาจนผมงงไปหมด บางทีเล่าเองก็ลืมเองเพื่อนๆผมก็หัวเราะเลยละครับ55 ไม่นานก็วางไปเพราะน้องเจฟต้องไปทำการบ้าน ผมก็เลยบอกไอดีไลน์ให้คุณคริสไป เค้าก็โอเคไม่นานก็แอดมา หลังจากนั้นคำถามอยากรู้อยากเห็นก็รัวเข้ามา ทั้งป๊า พี่อ๊อฟและเพื่อนๆ ผมก็บอกไปตามความจริง คุณคริสเป็นใครและน้องเจฟเป็นใคร.....
1 R: k! x, {* [( N) o) @- C5 b: u# o( M' ?' P
: P2 _" A; |3 f9 x; c8 b
พี่อ๊อฟ : กำไลนั่นมัน(ผมก็หันไปยิ้มให้พี่อ๊อฟ)
: a0 v) l; P' D  r# H; }, I( H& [ผม : อันที่ผมไปซื้อกับพี่ไง(ยิ้ม)
. ]. m- Q- u6 [% C; \# x/ B% B, xป๊า : ฮ๊อตไปแล้ว เดี๋ยวนี้มีเด็กฝรั่งมาจีบหรอ(ขยี้หัวผมอย่างหมั่นไส้ ผมก็หัวเราะออกมานิดหน่อย)
0 J+ a& l) @4 }( m# f- Y; d. U5 \/ g7 j, B6 X
/ Z' C/ z' x! `  H- Y4 @
ทุกอย่างเริ่มกลับมาเหมือนเดิม ทั้งความรู้สึกอะไร ผมเชื่อว่าไม่นานจะทำใจได้ พี่หมอก็มองผมแล้วยิ้ม ผมก็ยักคิ้วให้เค้า...( X. |$ V' i5 R! k4 K) j  B

  M' K4 `2 l( j; z& i( y* W7 {( G9 k9 C1 K* L# F; @
ผม : โอ้โห รายงานอะไรวะ เป็นร้อยๆหน้าเลยอะ คุณเครื่องปริ้นของกูจะเจ๊งก็วันนี้(พูดอย่างเซ็งๆ)
" x, s! g+ T& m$ }7 I3 J$ aปอ : นานๆทีมึงใช้มันก็ดีนะ(ยิ้ม)
& W. K. ]9 L2 \& m( C/ M+ P2 Vผม : เออ จริงสิ(ผมก็ไปเอากล่องที่พี่นายให้เป็นของขวัญก่อนกลับมาดูสองกล่อง)
) G( V! j0 N* L2 v, y1 w2 X' a* Q5 e7 c& _8 j# U) v, p2 F& y  |! ]

6 S  b' f3 u. V3 O* \ผมแกะออก และนั่นก็คือนิยาย! นิยายที่ผมชอบ ราคาแพง มีเป็นเซ็ต พี่นายรู้ได้ไงเนี่ย แสดงว่าถ้าผมไปอีก เล่มต่อไปก็จะได้ เรื่องนี้ผมจำได้ว่ามีสี่เล่ม พี่นายรู้ใจผมจริงๆเลยละ.....
3 I- Y3 D6 {* T# ]
7 F; K8 F) l4 f% z4 b' u* s9 P  S6 B6 B8 R: s0 X
พี่อ๊อฟ : ใครให้มาวะ(ถามผมงงๆ)( q% Q1 M6 |6 N3 T. H3 M% @
- `- U: B: h6 N9 L/ K- x9 o" E

$ ]( `5 p3 {6 S# Tตอนนี้งานเสร็จแล้วป๊ากับพี่หมอก็ไปรอข้างล่าง เหลือแต่พวกเรานั่งรองานเสร็จตรวจเช็คอะไรเข้าเล่มก็เรียบร้อยแล้ว ตอนนี้ก็ค่อนข้างเย็นมากแล้ว.....$ e( w4 p( k& L" M. Y% b9 c
. j4 ?5 o. W( U" r& Q! B! o& h

9 b, J+ m/ w3 h0 {2 T0 [* kผม : พ่อพี่ดินพี่ไฟให้มาอะดิ(ยิ้ม)# f8 \: [1 X8 C+ [4 E# C/ g+ S( O
พี่อ๊อฟ : เรื่องนี้มึงชอบไม่ใช่หรอ(ผมก็พยักหน้า)
0 j5 @- c1 H5 G% Bปอ : นท ฝรั่งคือหล่อ(ทำตาปริบๆ)
8 o; q6 V3 H% nผม : มาก หล่อแบบเทพบุตร เหมือนรูปปั้น แต่เค้ามีลูกแล้วนะมึง(ยิ้ม)$ E8 s3 ?& D4 {
วิว : ก็คือถ้าเค้าไม่มีมึงก็จะจับ(ถามนิ่งๆ), y, ]+ G9 s# }# e
ผม : ก็....อ่า(พี่อ๊อฟบีบไหล่ผมเบาๆ ผมก็ยิ้มแห้งๆให้ไป)3 H4 p3 F1 m& \' a7 o
8 x2 p: t8 _% Y9 o  V# t9 b: D
8 U7 S3 k2 a. a9 z- @
ทุกคนก็หัวเราะเฮฮาไปครับ สนุกสนาน จนทำไรเสร็จก็ช่วยกันเก็บของอะไร และพากันลงไปกินข้าว วันนี้ป๊าทำหมูทะ ดีสุดๆ ผมชอบ555 พอลงไปก็อยู่กันครบทุกคนเหมือนตอนเย็น เฮียบอมกับเฮียบูมก็มองผมอย่างรู้สึกผิดอยู่ ผมเข้าใจ แต่ผมไม่โกรธจริงๆ ผมแค่กลัว กลัวมากๆเท่านั้นเอง ตอนนี้เราก็นั่งกินกันไป เฮียอาสาไปส่งเพื่อนๆผม พี่หมอก็ด้วย ป๊าจะได้ไม่ต้องขับรถออกไป ก็ดีครับ สุดยอดเลยละ.......4 S- Q/ N+ E& S. O! W$ F+ B
4 Y5 s; Z  n6 s1 s5 e7 L8 W* H
1 {# U& `4 f6 |/ ?' d( X
เฮียบูม : นท เฮียขอโทษจริงๆนะ(พูดเสียงเศร้าๆ ตอนนี้ผมอยู่ในครัว มาเอาของเพิ่มนะครับ เรานั่งกินกันหน้าบ้านไง)- k- D: C2 W; a0 m1 k. o8 _
ผม : เฮียไม่ได้ทำไรผิด นทจะไม่อภัยให้ เพราะนทไม่เคยโกรธเฮียเลยนะครับ(ยิ้ม เฮียสวมกอดผมทันที)
: y. n! ~4 @3 B! Qเฮียบูม : ยังไงเฮียก็รู้สึกผิดนะ(ผมกอดตอบเบาๆ)
- k9 k0 s  R/ Y+ jผม : อย่าเลยครับ ทุกอย่างมันผ่านมาแล้ว นทลืมแล้ว เฮียก็ควรจะลืมนะ(ผมโกหก ใครจะลืมจริงมั้ย)( K: g, e- u2 u4 k! J
เฮียบูม : อืมๆ(ผละออกมา น้ำตาเฮียไหล ผมก็เช็ดให้เบาๆ)6 |6 p7 Z+ i/ O, S
ผม : ไม่เอาน่า เฮียต้องดูแลนทไปอีกนาน อย่ามางอแงกับนทสิ(ยิ้มบานเฮียก็ยิ้ม)3 r" X; g& }' A6 ]

/ q. M7 ]8 e, v: ~; H3 A+ \% L; |/ K+ b/ P/ K9 j1 C. j- o
เราสองคนคุยกันอีกหน่อยก็ออกไป เฮียเค้าเครียดผมรู้ดี ผมไม่คิดจะโทษเฮียที่กลับมาไม่ทัน แต่มันเป็นเพียงคำถามเท่านั้น ว่าทำไมเฮียถึงกลับมาช้า เพราะมันเป็นสิ่งที่ผมหวังไง แล้วมันก็ผิดหวังด้วย เหมือนข้อสอบอะครับ เรามั่นใจว่าเราทำถูกแต่พอครูตรวจว่าผิดเราก็อยากได้คำตอบว่าทำไมมันผิดจริงมั้ยครับ......
* C( x& H  n5 i  O1 m
4 J. j9 _5 L" \
, F" C+ O9 N4 uพี่หมอ : โอเคแล้วแน่หรอ(ถามผมขึ้นมาขณะนั่งกินกันอยู่ พี่หมอนั่งข้างๆผมไง อีกข้างก็พี่อ๊อฟ)
- B8 H1 t8 N$ n9 k5 w6 Uผม : พี่หมอรู้อยู่แล้วนิ(ยิ้ม)
. F4 E) \# g+ I$ y9 A, x6 @: _พี่หมอ : พี่จะมาอีกรู้ใช่มั้ย(ผมก็พยักหน้า)/ u: z( O, h3 M4 D  |
ผม : เริ่มติดใจพี่หมอแล้วละ หล่อและตื้อสุดๆ(ยิ้ม)( [  n" T: K( i2 `- [' z9 s  H& l
พี่หมอ : พี่ยอมเป็นกิ๊กโอเคมั้ย(เราก็หัวเราะคิกคักกัน)2 n1 X4 V3 S2 p/ ~
พี่อ๊อฟ : คุยอะไรกันครับ(ชะเง้อหน้ามาถาม)
- M3 {( j0 P( s  vพี่หมอ : นทจะให้พี่เป็นกิ๊กอะสิ(โอ้โห พูดเองแล้วยังมาใส่ร้ายหน้าตายอีก)4 L/ @) i; C- Z/ {
พี่อ๊อฟ : นท(เรียกผมแล้วมองอย่างหาเรื่อง)
% ^7 S; ^3 G8 U) U  E5 ]ผม : ถ้าเชื่อพี่หมอก็ไม่ต้องมาคุยด้วยเลย(พูดติดจะงอนๆไปหน่อย)…..
) n, K9 f/ }0 h: g7 {/ J( r: }- @" E% |6 T% F$ ^$ Y$ a
; f9 v0 ]9 B' p! n! C  T" T2 @5 O
เราก็กินกันไปอย่างมีความสุขขึ้น ผมก็พยายามลองใจตัวเอง โดยการมองไปที่เฮียบอมบ่อยๆ มันยากอยู่นะครับ แต่ก็โอเค มองให้ชิน เพราะยังไงก็พี่ผมจริงมั้ยครับ ทำยังไงได้ละ กินเสร็จเพื่อนๆผมก็ช่วยเก็บช่วยกันล้าง และร่ำลากันกลับบ้าน ผมก็อยู่คุยเล่นกับป๊า แม่ พี่โน้ตนิดหน่อยก็ขึ้นบ้านอาบน้ำทายาแล้วก็นอนหลับไป.......
& _3 a& {6 M/ Q2 C) X$ a# P
& s: J: r3 h! t: v% y
3 O0 m) n, b% A. H5 H3 q# D$ A.....
1 D7 ^1 i6 Z0 X* e' ]( P% e$ }" y& L$ s' s2 C
และชีวิตจากวันที่เลวร้ายนั้นผ่านพ้นไป ผมก็ปกติขึ้น ทุกอย่างดีขึ้น ทั้งร่างกาย สภาพจิตใจ อะไรมากมาย พี่หมอและเวลาช่วยผม มันเลยเร็วกว่าที่คิด พี่หมอเค้ามาหาผมทุกวัน และผมก็ปฏิเสธเค้าไม่ได้แล้ว ตอนนี้เค้าก็ยังคงมาหาผมเรื่อยๆ เฮียบอมก็..ปฏิบัติผมดีแบบพิเศษชนิดที่ว่า พี่โน้ตกับเฮียบูมพ่ายไปเลย แต่นั้นมันทำให้ผมไว้ใจเฮียบอมเพิ่มขึ้นยังไงละ อะไรหลายๆอย่างเริ่มเข้าที่ ผมกับพี่อ๊อฟรักกันมากขึ้น ไอสิงโตก็มาเที่ยวหาบ่อยมาก มันกับพี่อ๊อฟสนิทกันมากขึ้นเลยละ......2 H2 \2 ]% @* z# p5 c6 J; F. }
  M/ N2 S% C* c. K" f8 H: I
7 _0 E! z  _$ z8 S
ผมก็ใกล้จะเรียนจบม.ต้นแล้ว กิจกรรมโรงเรียนอะไรก็ผ่านไปเกือบหมด จริงๆไม่มีอะไรมากผมข้ามไปดีกว่า แต่ก็ยังมีเรื่องราวดีๆ เยอะแยะนะครับ(ถึงแม้จะน้อยกว่าเรื่องแย่ๆก็ตาม) ผมจะเล่าสรุปรวมๆไปนะครับ......7 `) i) A" S. @8 S! r3 p, ]
6 U/ x- q: P9 m8 e9 B3 M, O; E

: D& y# l# q1 j8 _# Uจ๋าจริงๆแล้วเค้าชอบผมครับ อย่างที่เค้าพูดเลย เค้ามาสาระภาพกับผม เป็นความจริงจากใจ ทำทุกอย่างเพื่อให้ได้รู้เรื่องของผม แต่...ไม่รู้สิครับ จ๋าก็น่ารักนะ แต่...ไม่ใช่ทางเดินของผมสะแล้ว ผมก็เลยบอกเค้าตรงๆไป ตอนนี้เราเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน เค้าขอให้ผมหายโกรธแนนที่เอาความลับอะไรต่างๆมาบอกผม ผมบอกเลยคือไม่ได้โกรธ และเข้าใจว่ามันเป็นคนแบบนั้น แต่แค่อยากให้มันรู้สึกบ้างว่าบางคนไม่สนุกกับการกระทำของมันไง ผมกับมันเคลียล์กันไปแล้วครับ มันคงเข็ดอีกนานเลยละ.....! w8 ]7 a9 d* Z4 o0 p' {

3 k( w8 e& A$ L  D
' g: h! \# Z) {" Y2 Jส่วนเจมส์ก็ได้เป็นแฟนอิงฟ้าแล้วนะครับ ด้วยความใสซื่อของมันทำให้อิงฟ้าใจอ่อน รวมถึงพี่เฟิสด้วย อ้อ! ส่วนพี่เฟิส ก็กำลังคบหากับจ๋าไปแล้วด้วย วันที่จ๋ามาสาระภาพ เค้ากำลังมองหาทางเลือกไง มีผมและพี่เฟิส ผมก็เลยบอกเค้าให้เลือกพี่เฟิสเถอะ เลือกผมผิดหวังไปตลอดชีวิตแน่ๆ555 ไอเจมส์ก็เป็นเพื่อนที่ดีมาก มันไม่ค่อยมีเวลาให้พวกผม แต่มันก็ทำหน้าที่เพื่อนได้เต็มที่สุดๆเลยละ ไอนัทกับพี่ฮอนก็เปิดตัวคบกันแล้ว ร้ายกาจชะมัด ตอนนี้ในกลุ่มผมเหลือ ไอวิวกับไอมินละมันบอกชอบลั้ลลามากกว่า จริงๆผมก็ชอบแบบนั้น555 แต่มีบ่วงคล้องคอเยอะไง ทำไงได้ละ.... 9 v! ^; q" d/ h' b
( C' C5 h6 g  s- X. |; a, }; H
+ m  k( b% T; k9 r8 v
ทุกอย่างมันลงตัวไปหมด ผมสบายใจขึ้นเยอะเลยละ หลังจากที่ได้พี่หมอมาพูดคุย ผมก็เปิดใจ มีอะไรก็เล่าให้ป๊า แม่ พี่โน้ต ฟังทั้งหมด และพวกเค้าจะเป็นสามคนแรกที่ผมจะเล่าเรื่องที่ผมเจอมาให้ฟัง และพี่อ๊อฟ ก็น่ารักเหมือนเดิม สิงโตก็ยังเหมือนเดิม ผมได้ทำการขอขมาคนในครอบครัวตัวเอง เพราะผมรู้สึกไม่สบายใจ ที่ทำให้ทุกคนเหนื่อยใจเพราะผม ผมทำตามพิธีครับ โดยมีพี่อ๊อฟช่วยเตรียมของอะไร ทุกคนรักผมมากขึ้น เป็นห่วงมากกว่าเดิมด้วย........2 X! Y4 X' A/ W7 g, k
- t4 ~! M, ?- o  W% v) M8 k8 P" m

2 @, r' j* R) Dทุกคนยังคงติดต่อผมเรื่อยมาตลอด ทั้งพี่กาย พี่ดินพี่ไฟ น้องเจฟ พี่นาย ทุกคนยังโทรมาพูดคุยและติดต่อกันตลอด โดยพี่นายเค้าก็รู้เรื่องที่ผมเจอ แต่คงรู้ช้าไป เค้าส่งหนังสือมาเป็นของเยี่ยมที่มาช้าไปให้ผม น่าประทับใจมาก และผมได้ทำการส่งของไปฝากพวกเค้าเรื่อยๆ รวมถึงส่งไปให้คุณคริสและน้องๆด้วยนะครับ โดยเฉพาะน้องเจฟ พี่ดินพี่ไฟก็มาหาผมด้วยนะครับ และอีกหลายๆคนเลยละ อย่างพี่ตังก็ชอบมาลักพาตัวผมไปเที่ยว555 เค้าบอกว่าพี่อ๊อฟไม่พอใจเลยลักพาตัวเลย หรือจะเป็นไอแบงค์ ที่ชอบมาชวนผมไปฟังมันร้องเพลงที่บ้านมัน หรือ จะเป็นเพื่อนๆที่ไปเข้าค่ายด้วยกัน พวกไอปลื้มอะครับ มันก็นัดผมไปเที่ยวบ้าง มีความสุขกว่าที่คิดเยอะ เราเจอเรื่องเลวร้ายมา แต่นั้น มันก็ผ่านมาแล้วเราก็ควรทำให้มันเป็นบทเรียน พอผ่านมาเรื่องดีๆก็วิ่งเข้ามาหา และคงไม่มีใครเจอแต่เรื่องร้ายๆหรอกนะผมคิดว่างั้นนะครับ........ j1 l4 S! w% i- Z9 f' b( A, u
สวัสดีทุกๆคนที่เข้ามาอ่านเรื่องผม :).....
6 x, i* j4 U& g$ [. Y# E( W4 [7 I! i
8 u* e  W& q: y
ขอบคุณมากสำหรับการติดตามและคอยอ่านและให้กำลังใจผมเสมอมา.....
- p' U  o4 y/ `& B7 i9 ~# e% A- Z* l' x' M9 k- K1 c& k

# M6 V* ?3 v( k6 J: \จริงๆมีเรื่องในชีวิตของผมอีกมากมายที่ผมอยากจะแชร์ให้เพื่อนๆพี่ฟังมากมาย ที่เล่าไปมันยังไม่หมดแค่นั้นหรอก แต่ผมว่า มันถึงเวลาจะหยุดมัน มันเหมือน....หนังเรื่องนึงต้องมีวันจบ อาจจะจบไม่รู้เรื่องไปหน่อยต้องขอโทษด้วยนะครับ...) Q$ i+ g( z: r, X
2 p" f  v2 e: S5 F
9 H: w  Z6 z$ R; z  h: O
ใช่ครับ เรื่องของผมที่ลงในนี้ จะจบลงเพียงเท่านี้ครับ ผมจะไม่ลงต่อแล้วและ มันคงไม่สำคัญเท่าไหร่ บางทีผมอาจจะหายไปเฉยๆหรือไม่สนใจก็ได้ แต่...ผมอยากบอกให้ทุกคนรู้ครับ ทุกคนจะได้ไม่ต้องรออีกต่อไป ผมชอบที่จะแชร์สิ่งที่ผมเจอนะครับ :) และชอบที่ทุกคนมีความสุขและชอบตอนที่อ่านมัน...3 s. r: w, o& ?. `) w2 r+ h1 W

# D  w" E. o+ l* X5 V2 |8 n' k: u2 g
1 h+ h/ k5 ~2 V& @แย่จังเลยนะครับ ผมลงได้ไม่นานก็จะต้องหยุดไป จริงๆมีเหตุผลบางอย่าง ผมขอไม่บอกแต่อยากให้ทุกคนรู้ว่าผมมีความจำเป็นจริงๆ....7 ]  \+ o3 m6 u7 P4 L* T
* U& }  Z5 D, P% r/ g# }

9 u& i# U9 s) a2 kขอบคุณทุกๆคนมากๆเลยนะครับ ที่คอยอ่านคอยให้กำลัง ทุกๆอย่างเลย ผมชอบมาก ขอให้ทุกคนโชคดีนะครับ :)
5 W) p% Y& n3 |9 Y3 f9 j7 `* r- L8 r+ T  w
( P, {' P7 i( C2 |- [( o& n5 }6 l7 W
นท.......& ?) o- Z9 h' h6 F( c
  i- S9 ~& P- X4 c4 ^& Z, X# r

8 W6 N& w+ q9 ~9 W5 r, m+ [3 f
& J; z8 k9 g7 O4 {4 g! Q# Y! |
ตอบกลับ

ใช้ไอเท็ม รายงาน

Keadtisak

พี่ว้ากตัวร้าย

กระทู้
0
พลังน้ำใจ
355
Zenny
131
ออนไลน์
34 ชั่วโมง
โพสต์ 2019-5-21 20:58:31 | ดูโพสต์ทั้งหมด
สมัครสมาชิกพิเศษ (M.D.A.) ไม่ต้องตอบกระทู้ก็เห็นข้อความ/รูปภาพได้ทันที, ไม่ต้องจ่ายค่าดูกระทู้, เข้าแซ๊บโซนได้ทันทีไม่ต้องสะสมคะแนน, และสิทธิพิเศษอื่นๆอีกมากมาย สมัครclick!
เป็นเรื่องที่ผมอ่านแล้วอินที่สุด เหมือนผมได้เห็นเหตุการณ์นั้นทั้งหมดเลย จนทำให้ผมจิตตกแต่ตอนนี้เบาลงไปมากละ ทำไมรู้สึกตกหลุมรักทุกคนในเรื่องเลยอ่ะ 55555 ท่าจะบ้า อยากเจอตัวจริงทุกคนจัง 55555 แต่คงได้แค่ฝัน ขอบคุณที่นำกระทู้นี้มาลงให้ผมอ่านนะครับ ผมชอบเรื่องนี้ที่สุดในชีวิตละ และอิจฉานทในหลายเรื่องและสงสารนทในหลายเรื่อง เริ่มอยากจะเป็นเพศนี้ เพราะนทเลยอ่ะ แต่ก็อยากมีลูก เห้อนททำให้เราสับสนได้ขนาดนี้เลยหรอวะ อยากมีเฟสอยากมีไลน์หรือแอพที่ทำให้เห็นหน้าทุกคนในเรื่องได้จัง พิมพ์ซะยาวเลย 5555 บ้าบอ ขอให้ทุกคนในเรื่องมีความสุขกันดีนะครับ
ตอบกลับ

ใช้ไอเท็ม รายงาน

nunano

มาเฟียนักศึกษา

กระทู้
0
พลังน้ำใจ
3681
Zenny
2004
ออนไลน์
256 ชั่วโมง
โพสต์ 2019-4-10 14:47:59 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ขอบคุณครับ
ตอบกลับ

ใช้ไอเท็ม รายงาน

Deza2534

มาเฟียนักศึกษา

กระทู้
0
พลังน้ำใจ
4560
Zenny
126
ออนไลน์
492 ชั่วโมง
โพสต์ 2019-4-8 18:06:31 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ขอบคุณมากครับที่นำเรื่องราวดีๆมาเล่าให้ฟัง มีความสุข สนุก ที่ได้อ่านมากจริงๆครับ ขอบคุณครับ...^^
ตอบกลับ

ใช้ไอเท็ม รายงาน

Keadtisak

พี่ว้ากตัวร้าย

กระทู้
0
พลังน้ำใจ
355
Zenny
131
ออนไลน์
34 ชั่วโมง
โพสต์ 2019-4-8 07:46:16 | ดูโพสต์ทั้งหมด
สรุป เป็นเรื่องจริงหรอคับ ผมก็เอะใจว่าทำไมถึงเล่าละเอียดขนาดนี้ แต่พอรู้ผมก็ตกใจมากเลยคับ ผมว่าถ้ามีหนังเล่นเรื่องนี้จะเป็นอะไรที่สุดยอดมากอ่ะ และผมขอเดาว่าจังหวัดที่นทอยู่น่าจะเชียงใหม่นะ ผมว่าเรื่องนี้ดีที่สุดเท่าที่เคยอ่านมาเลยคับ ขอบคุณที่ทำให้ผมได้อ่านประสบการณ์ดีๆนะคับ เป็นอะไรที่สุดยอดมากคับ
ตอบกลับ

ใช้ไอเท็ม รายงาน

Julio

นิสิตสัมพันธ์

กระทู้
51
พลังน้ำใจ
21497
Zenny
12593
ออนไลน์
1609 ชั่วโมง
โพสต์ 2019-4-7 22:38:16 | ดูโพสต์ทั้งหมด
แฮปปี้เอ็นดิ้ง ♥️
ตอบกลับ

ใช้ไอเท็ม รายงาน

jumboa

นายกสโมสร

กระทู้
0
พลังน้ำใจ
123200
Zenny
61624
ออนไลน์
13365 ชั่วโมง
โพสต์ 2019-4-7 22:02:28 | ดูโพสต์ทั้งหมด
สมัครสมาชิกพิเศษ (M.D.A.) ไม่ต้องตอบกระทู้ก็เห็นข้อความ/รูปภาพได้ทันที, ไม่ต้องจ่ายค่าดูกระทู้, เข้าแซ๊บโซนได้ทันทีไม่ต้องสะสมคะแนน, และสิทธิพิเศษอื่นๆอีกมากมาย สมัครclick!
ขอบคุณ​ครับ.
ตอบกลับ

ใช้ไอเท็ม รายงาน

ssangsak

ประธานนักศึกษา

กระทู้
9
พลังน้ำใจ
86388
Zenny
38949
ออนไลน์
14160 ชั่วโมง
โพสต์ 2019-4-7 20:53:37 | ดูโพสต์ทั้งหมด
สมัครสมาชิกพิเศษ (M.D.A.) ไม่ต้องตอบกระทู้ก็เห็นข้อความ/รูปภาพได้ทันที, ไม่ต้องจ่ายค่าดูกระทู้, เข้าแซ๊บโซนได้ทันทีไม่ต้องสะสมคะแนน, และสิทธิพิเศษอื่นๆอีกมากมาย สมัครclick!
ขอบคุณมากเลยครับ
ตอบกลับ

ใช้ไอเท็ม รายงาน

ton_gori

นิสิตสัมพันธ์

กระทู้
3
พลังน้ำใจ
47462
Zenny
26589
ออนไลน์
14877 ชั่วโมง
โพสต์ 2019-4-7 20:18:09 | ดูโพสต์ทั้งหมด
จบแบบแฮปปี้เอ็นดิ้งสุดๆ ดีใจกะนทจริงๆ ที่มีครอบครัวที่สุดยอด แฟนที่น่ารัก และเพื่อนๆที่ดีๆ
+ r; Y# q% n* K$ k; u
5 I$ _0 j, z3 w8 dน่าจะมีตอนสเปเชียลๆ ประมาณว่าความรั่วๆของนทอีกนะครับ เผื่อจะได้สามีเพิ่ม อิอิ
--ตี๋อ้วน--
ตอบกลับ

ใช้ไอเท็ม รายงาน

กลับไป ตั้งกระทู้ใหม่
โหมดขั้นสูง
B Color Image Link Quote Code Smilies
ขออภัย! คุณไม่ได้รับสิทธิ์ในการดำเนินการในส่วนนี้ กรุณาเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง เข้าสู่ระบบ | สมัครเข้าเรียน

รายละเอียดเครดิต

A Touch of Friendship: สังคมจะน่าอยู่ เมื่อมีผู้ให้แบ่งปัน ฝากไวเป็นข้อคิดด้วยนะคะชาวจีโฟกายทุกท่าน
!!!!!โปรดหยุด!!!!! : พฤติกรรมการโพสมั่วๆ / โพสแต่อีโมโดยไม่มีข้อความประกอบการโพส / โพสลากอักษรยาว เช่น ครับบบบบบบบบ, ชอบบบบบบบบ, thxxxxxxxx, และอื่นๆที่ดูแล้วน่ารำคาญสายตา เพราะถ้าท่านไม่หยุดทีมงานจะหยุดท่านเอง
ขอความร่วมมือสมาชิกทุกท่านโปรดโพสตอบอย่างอื่นนอกเหนือจากคำว่า ขอบคุณ, thanks, thank you, หรืออื่นๆที่สื่อความหมายว่าขอบคุณเพียงอย่างเดียวด้วยนะคะ เพื่อสื่อถึงความจริงใจในการโพสตอบกระทู้ และไม่ดูเป็นโพสขยะ
กระทู้ไหนที่ไม่ใช่กระทู้ในลักษณะที่ต้องโพสตอบโดยใช้คำว่าขอบคุณ เช่นกระทู้โพล, กระทู้ถามความเห็น, หรืออื่นๆที่ทีมงานอ่านแล้วเข้าข่ายว่า โพสขอบคุณไร้สาระ ทีมงานขอดำเนินการตัดคะแนน และ/หรือให้ใบเตือนสมาชิกที่โพสขอบคุณทันทีที่เจอนะคะ

รูปแบบข้อความล้วน|โทรศัพท์มือถือ|ติดต่อลงโฆษณา|จีโฟกายดอทคอม

ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บจีโฟกายดอทคอมนี้ เกิดจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ หากท่านพบเห็นข้อความใดๆ ที่ขัดต่อกฎหมาย และศิลธรรม ไม่เหมาะสมที่จะเผยแพร่ ท่านสามารถแจ้งลบข้อความได้ที่ Link “แจ้งลบโพสนี้” ที่มีอยู่ใต้ข้อความทุกข้อความ หรือ ลืมพาสเวิดล๊อกอิน/ลืมชื่อที่ใช้สมัคร หรือข้อสงสัยใดๆแจ้งมาที่ G4GuysTeam[at]yahoo.com ขอขอบพระคุณที่ให้ความร่วมมือ

กรณีที่ข้อความ/รูปภาพในกระทู้นี้จัดสร้างโดยผู้ลงข้อมูลเอง ลิขสิทธิ์จะเป็นของผู้ลงข้อมูลโดยตรง หากจะทำการคัดลอก/เผยแพร่ ต้องได้รับอนุญาตจากผู้ลงข้อมูลก่อนนะคะ หรือลงที่มาไว้ด้วยค่ะ

©ขอสงวนสิทธิ์คอนเซ็ปต์,คำอธิบาย,หัวข้อ/หมวดหมู่เว็บ ห้ามลอกเลียนแบบ คิดเอาเองนะคะอย่าเอาแต่ลอก

GMT+7, 2025-5-1 09:58 , Processed in 0.177347 second(s), 27 queries .

Powered by Discuz! X3.5, Rev.8

© 2001-2024 Discuz! Team.

ตอบกระทู้ ขึ้นไปด้านบน ไปที่หน้ารายการกระทู้