ตั้งเป็นหน้าแรกเพิ่มเข้ารายการโปรด
ขนาดจอกว้าง

 ลืมรหัสผ่าน
 สมัครเข้าเรียน
ค้นหา
จีโฟกาย.คอม»หน้าแรก › สำนักวิชาภาษาศาสตร์บอกเล่าเก้าสิบ เรื่องเสียว › เอกวิชาเล่าประสบการณ์ เรื่องเล่า ทั่วไป › รุ่นพี่ที่รัก 74 (By P'not) CP (End)
กลับไป ตั้งกระทู้ใหม่
ดู: 1135|ตอบกลับ: 8

รุ่นพี่ที่รัก 74 (By P'not) CP (End)

[คัดลอกลิงก์]
thanong

มาเฟียนักศึกษา

กระทู้
80
พลังน้ำใจ
3717
Zenny
2081
ออนไลน์
439 ชั่วโมง
โพสต์ 2019-4-7 17:40:49 | ดูโพสต์ทั้งหมด |โหมดอ่าน
ข้อความ/รูปภาพทั้งหมดถูกโพสโดยอัตโนมัติจากสมาชิก ผู้ดูแลไม่มีส่วนรู้เห็น หากท่านพบว่าข้อความ/รูปภาพ ไม่เหมาะสมหรือสร้างความเสียหาย ท่านสามารถกดแจ้งลบได้ที่ Link “แจ้งลบโพสนี้” ที่อยู่มุมล่างขวาของข้อความนั้นๆ หรือ อีเมล์ G4GuysTeam@yahoo.com ขอบคุณค่ะ
แกรก! ป๊ากับอาหมอเดินเข้ามา พร้อมกับผู้หญิงคนนึงใส่ชุดกราวน์เหมือนอาหมอเลยละครับ.......; F0 H* S' q+ h6 q( g: E2 G+ C

, L5 p2 n9 `! f# P0 M! @  k
# ^/ M7 }; x- o# P& Uอาหมอ : นท ตื่นแล้วหรอ(ยิ้มบางๆ ผมก็ยิ้มตอบเล็กน้อย)$ r/ t$ n, c0 i1 o( M0 d
ผม : พาสาวที่ไหนมาครับ(ยิ้ม)) J- z, Z2 s: R+ f8 D
ป๊า : นี่พี่เค้าเป็นหมอจิตแพทย์นะ เค้าจะ....
! F/ Z. t+ A$ v/ xผม : ไม่! นทไม่ได้บ้านะป๊า!(พูดแทรกเสียงดังอย่างไม่พอใจ): M8 M  t3 f  q6 c2 f

9 B. c5 I8 d9 j- e! W$ ?  G8 b% Y& J6 G2 ~- e& Y! H0 C! \; Y
หลังจากนั้นก็เกิดการเสียงดังขึ้นมา ด้วยอะไรไม่รู้ทำไมผมถึงโมโหง่ายขนาดนี้ ผมไม่ได้บ้าจริงๆนะครับ และอย่ามาพูดด้วยว่าคนบ้าเค้าไม่บอกว่าตัวเองบ้าหรอกจะตีให้ปากไม่มีกินข้าวเลยละ ผมแค่โดนกระทำรุนแรง ไม่ได้เป็นหนักถึงกับต้องมานั่งคุยกับจิตแพทย์อะไรนั่นสักหน่อย!.....
3 t% Y! }4 z+ P( P
+ i" ^  D- s6 p/ h6 F' L9 V
* \5 e3 Z4 ?5 S( N; I% Hผม : ออกไป (พยายามจะข่มจิตใจให้เย็นลงอย่างมากที่สุด)
: N; S' J5 y5 J5 [" h1 Gพี่อ๊อฟ : นท หมอแค่ดูอาการ ถ้ายังเป็นแบบนี้มันจะเป็นเรื่องใหญ่นะ!(พูดบอกกับผมเบาๆอย่างเป็นห่วง)
9 v! x% \# X4 W7 S5 [  Iผม : ไม่ ผมไม่ได้เป็นอะไรแล้ว แผลหายก็ออกจากโรงบาลแล้ว!(พูดกดเสียงเบาๆ)
+ j+ N( k" I6 m) T& M& j- B% T( jป๊า : นท(เรียกผมเบาๆ)7 z2 w5 G2 u& ~3 S+ [5 @
ผม : ยังไง ถ้ายังบังคับแบบนี้ นทจะ......(มองไปที่หน้าต่างบานนั้น ทุกคนดูตกใจมาก จริงๆแค่มองเท่านั้น)( Y. I8 e6 j# G) I
พี่อ๊อฟ : ไอนท!(ตะคอกผมเสียงดัง)
0 K9 {! m0 L) Y3 \. w2 |! y! kผม : ตะคอกหรอ ได้!(ผมดึงสายน้ำเกลือออกอย่างแรงเลือดไหลออกมาเลยครับ)
- |* R' ~. Y0 z- \8 c3 H8 E. m# e% J
8 C& H8 q) m7 }3 q3 ]5 X8 }5 Q# |5 O& [+ L: n
ผมก็ลงจากเตียงและพยายามจะวิ่งออกจากห้องไป แต่ทุกคนก็ฉุดดึงรั้งผมไว้ บอกตามตรงสติแตกไปหมด ความอดทนน้อยกว่าเก่ามาก ไม่รู้เป็นเพราะอะไร ตอนนั้น ผมคิดว่าตัวเองคงบ้าไปแล้วหรือเปล่า เพราะที่ผมทำอยู่ตอนนี้มันเป็นเพียงความคิดผมเท่านั้นเอง แต่มันดันแสดงออกมาเลยสะงั้นอะครับ แปลกๆไปหมด......# T5 ?  }* l0 P, _$ O) X
3 h* N4 [# q( n* ?2 x, {: L

2 z# t4 e. y" W5 A0 a‘เพี๊ยะ!’ หน้าผมหันไปตามแรงตบอย่างแรง ผมถึงกับหมดแรง ล้มลงกับพื้น......$ k+ e( J. v- N/ c: k1 T

9 E- s( m( [5 [, G6 Y% {
% K. S" M8 ~* Eผม : ฮึ! ทุกคนก็เหมือนกันหมด! โผล่มาช่วยนทตอนนี้มันจะทันอะไร! จะเอาหมอเทวดามามันก็ช่วยอะไรไม่ได้ ทุกอย่างมันยังอยู่ในนี้!(ชี้ไปที่หัวตัวเอง) ผมไม่ได้บ้า! ไม่ได้เป็นอะไรทั้งนั้น ถ้าจะบ้าก็ไอคนที่มันทำผมนั่นแหละ!(ตะคอกออกมาสุดเสียงพร้อมกับทำสายตาที่แข็งกร้าว ไปยังคนที่ตบผม คนที่ผมไม่คิดว่าเค้าจะทำ.....)
/ `3 R2 Y. A1 s3 c  m2 z! o) a" h& b' A) P: Y% ~: R$ P$ q

2 c! d0 [4 S8 g' Q* Q, Hพี่โน้ต : พะ พี่ (เสียงสั่น)& ^) B+ p$ @/ L
ป๊า : ไม่ได้นะนท (พูดเสียงสั่น ผมเห็นป๊ากับแม่ยืนร้องไห้ให้ผม ผมรู้สึกสะเทือนใจมาก ผมคงเป็นลูกที่เลวมากแล้วจริงๆ)5 c! h* Q. d1 _3 K/ ^& K' Y/ `1 b
ปอ : ใจเย็นๆนะนท (นั่งลงข้างๆผม เพื่อนๆคนอื่นๆก็ด้วย ทุกคนกอดผมด้วยเสียงที่เศร้าเกินจะทำใจ)3 E1 R% _( A1 a! H
ผม : คืนนั้นกูเกือบตาย(เช็ดน้ำตาลวกๆ) มึงจะให้กูรู้สึกยังไง บอกกูหน่อยได้มั้ย(พูดอย่างทรมาน แล้วเอามือกุมออกข้างซ้ายไว้อย่างแรง เพราะความที่มันเต้นแรงจนผมสั่นสะท้านไปทั้งร่างแล้ว)
4 `6 B! [. j  W/ @1 \/ K5 uพี่อ๊อฟ : นท ไม่เอาสิ (ล้มตัวนั่งหน้าผม)
2 m9 A7 O& r  k6 k" Oผม : ไม่ ผมจะกลับบ้าน ผมไม่อยู่ที่นี่!(พูดอย่างไม่ยอม). X6 \+ u  ]1 n7 q! _, T
อาหมอ : ไม่ได้นะนท แผลยังไม่หายเลย มันจะติดเชื้อรึเปล่า และยังต้องตรวจอีกเยอะเลย....(พูดอย่างเป็นห่วง)) `! c( {9 m: [6 X
ผม : งั้นหรอครับ......ผม.....ทำทุกคนผิดหวังมากๆเลยใช่มั้ยครับ(พูดเสียงสั่นๆ)4 j. b# n4 I* N4 E, B
แม่ : ไม่เลยนะนท ไม่เลย(ก้มมาเช็ดน้ำตาให้ผมเบาๆ)
8 l2 ]3 K: l& r3 F/ M1 wป๊า : อย่าคิดแบบนั้นนะนท (ป๊าลูบหัวผมเบาๆ)/ O7 L4 U# \- p8 P2 g( G9 [; m4 Z
ผม : ฮึก! อึก!(ผมทนไม่ไหวแล้วครับ.....)6 p6 B# m7 {# N2 U3 N0 f

2 I# N1 N& `0 J7 y( c* A: R
) L$ R0 A" [4 T/ p“นท!” ทุกคนเรียกผมเป็นเสียงเดียวกันอย่างตกใจ เพราะอยู่ๆ ผมก็รู้สึกว่าความทรมานครอบคลุมร่างกายผมอีกครั้ง แต่ครั้งนี่มันเจ็บมันปวดหัวใจผมไปหมด ทรมานเหลือเกินครับ จนร่างกายเกินจะรับไหว แล้วทุกอย่างก็ดับไป.......
' L- \, @8 ~' s8 u
; z. e8 q& ~0 q( }0 o, t$ ^+ `# ~, |, y
ผมตื่นมาอีกครั้ง ก็มีสายออกซิเจนเสียบอยู่ตรงรูจมูกผมแล้ว มันหนักขนาดนั้นเลยหรอครับ อาหมอเค้ารักษาคนไข้ผิดวิธีแล้ว ผมไม่ได้เป็นอะไรจริงๆ ผมไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร ทำไมมันช้ำไปหมดแบบนี้ ผม...เป็นอะไรครับ ได้แต่ถามกับตัวเอง ผมแค่โดนทำร้ายมาทำไมถึงได้เป็นหนักขนาดนี้ หรือเป็นเวรกรรมอะไร............." p* `* D* {0 Z- E, ]! d

* r8 {8 i0 E: [& E, T% n. U) ]3 x2 g# {  X. n; p
อาหมอ : ตื่นแล้วหรอ(พูดนิ่งๆ ผมก็มองนิ่งๆ หายใจไม่ทันไอเครื่องบ้านี้ทำผมต้องใช้สมาธิในการหายใจ)7 B. z: x. ^8 w4 v" H. Z
ผม : อะ เอา...มันออก(ผมขยับแขนไม่ได้ เพราะ....แขนและขาถูกมัดไว้เรียบร้อยแล้วครับ)
7 a* Q# {3 f. r( ?1 W$ M: lอาหมอ : เอาไว้สักพักนะ ทำใจให้สบาย (พูดอย่างใจเย็น ตอนนี้ผมมองซ้ายขวา ในห้องเหลือแค่ป๊าคนเดียว และดูเหมือนว่าข้างนอกจะมืดแล้วด้วย ดูผ่านหน้าต่างน่ะครับ)
3 i, u" I+ ]  X( d1 _8 i1 Oป๊า : เป็นยังไงบ้าง(ลุกเดินมาหาผมแล้วพูดอย่างใจดี)
4 Q5 v; T7 K( j$ b" sผม : พานทกลับบ้านนะป๊า(พูดแล้วน้ำตาไหล)& N, z5 A0 [/ m
ป๊า : นทป่วยอยู่นะลูก หายแล้วค่อยกลับกันนะ(ลูบหัวผมเบาๆ)! Z" V* L% o) {$ b
ผม : นทไม่ได้เป็นอะไรป๊า..ฮึก...ปล่อยนทนะ(พูดฟูมฟายอย่างอ้อนวอน ป๊ามองผมอย่างเจ็บปวดน้ำตาป๊าไหลลงมาอีกแล้ว ผมช่างเป็นลูกที่ไม่ดีเลยนะครับ)- \0 i6 P0 K+ c2 M
ป๊า : มะ...ไม่ได้จริงๆนะนท..ต้องอยู่ที่นี่ก่อนนะ(พูดอย่างจำใจ)
- x0 B4 O7 ]* ]& W9 u
; L  {) }- g! Y3 r' B" b$ ^$ i
7 I+ u: X  k/ V/ b7 {. U4 m& sผมก็ร้องไห้ออกมาอย่างหนัก มันทรมาน ผมอาการหนักขนาดนั้นเลยหรอครับทำไมเค้าทำกับผมถึงขนาดนั้นได้แต่คร่ำครวญกับตัวเองอย่างเสียใจ มันทรมานเหลือเกิน ผมร้องไห้จนหลับไปอีกครั้ง....
7 T! ~3 I  \6 o  b+ rและตื่นมาในเช้าของอีกวัน ตอนนี้แม่มาดูแทนป๊า ผมก็นิ่งและเงียบ กำลังใช้ความคิด ถ้าผมทำอะไรออกมา นั่นคืออาการป่วยของผม งั้นผมก็คงจะต้องทำตรงข้ามสินะ นิ่งเข้าไว้ แต่ผมไม่รู้เลยจะคุมตัวเองได้มั้ย เพราะที่ผ่านมา ไอการกระทำที่ทำลงไป ผมสาบานได้เลยมันคือความคิดของผมเท่านั้น ทำไมมันถึงได้ออกมาในรูปแบบของการกระทำเลยละ.......
  D1 p: j) W+ K2 I6 T; Q$ V, Z
( s: J7 |/ x  T( ]& h" u5 Z- G+ Y2 a3 w  X  v% g
แม่ : คิดอะไรอยู่(ลูบหัวผมอย่างแผ่วเบา)6 X0 u" X+ X* i8 H4 b8 p
ผม : โกรธ...หรือ เกลียดนทมั้ยแม่(พูดเบาๆแล้วมองหน้าแม่นิ่งๆ)
% O3 m: [. Z) V- |แม่ : ทำไมถึงคิดแบบนั้น(ถามนิ่งๆ แล้วนั่งลงข้างผม)' s, t% F. W* t2 R5 I) o/ ]
ผม : ที่ทำให้วุ่นวาย ที่ทำให้แม่กับป๊าและพี่โน้ตต้องเสียน้ำตา(พูดอย่างสำนึกผิด)6 [8 a' z7 b% B$ p
4 {, Q' b% _  K0 i1 d
5 Y% A0 B( ^% }
แม่ : ไม่เลย(จับมือผม) นทเก่งมากแล้วนะ ถ้าคนอื่นโดนเหมือนแบบนท หรือ...ถ้าเป็นแม่ แม่ยังคิดเลยว่าแม่จะทนได้มั้ย แม่ยังไม่รู้เลย แต่นทเก่งมากเลยนะ ที่ยังเข้มแข็งได้ขนาดนี้(พูดอย่างจริงจัง กระชับมือผมให้แน่นขึ้น) แม่เข้าใจทุกอย่าง เราไม่ได้ร้องไห้ เพราะนททำให้พวกเราเสียใจ แต่พวกเราร้อง เพราะเป็นห่วงและกลัวไม่ต่างจากนทเลย แม่ไม่เคยโกรธหรือเกลียดนทเลยนะ ทุกคนก็ด้วย โดยเฉพาะป๊า (ยิ้มหวานให้ผม แม่ก็ยังอ่อนโยนต่อผมเสมอ)0 c: X- Z9 Y$ U) ~% p1 o

( p+ e0 w- S; u; h& i( v: v' ^/ l2 g7 n  {0 b
ผม : หรอครับ นทขอโทษน่ะแม่ นทผิดเหลือเกิน(น้ำตาไหลลงมา แม่ก็เช็ดให้เบาๆ)
5 Z$ k6 {. Q1 G: fแม่ : พักผ่อนนะลูก(ลูบหัวผมเบาๆ แล้วก็ลุกไปไหนไม่รู้)
9 O6 _6 ^/ M! I$ Z
. _" @( v" _7 }7 i1 B: ?/ W, y4 {1 T( n! _; i6 L/ j
ผมได้แต่นอนนิ่งๆ เหมือนคนเป็นอัมพาตทั้งตัว เค้าล็อคผมไว้ทั้งตัวเลยละครับ อึดอัด เมื่อย เจ็บแผล ทั้งตัวอะครับ เค้าไม่ได้เข้าใจคนเจ็บเลยจริงๆ ผมก็ต้องทนไป ถึงเวลากินก็กิน ปรับระดับเตียงเอาและก็มีคนป้อน เป็นแบบนี้ไป เบื่อก็ดูทีวี อาหมอก็เข้ามาตรวจเรื่อยๆ เพราะเป็นห่วงผมมาก ผมก็พยายามจะไม่คิดอะไรมาก นิ่งเข้าไว้ ถ้ายิ่งไปตื่นผมก็คงจะถูกล็อคไว้ทั้งชีวิตอะครับ.....1 s# F9 ~* E( ]1 x! f* f2 X
" K9 ^# A0 y" b# c' l" S
( X+ v4 \/ G5 b% @" }6 x. _
แกรก! ผมหันไปมอง หมอผู้ชายคนนึงเดินเข้ามาหน้าตาจัดว่าดี ถือแฟ้มอะไรสักอย่างมา ด้วยรอยยิ้มที่ดูน่าหลงไหล ผมก็มองนิ่งๆ....
$ W# F- R3 U& N. m+ C: U# d0 F7 U/ ]

" \% j2 H$ u+ b0 F, x# fแม่ : หล่อมั้ย(ถามผมอย่างตื่นเต้น)5 r+ ~% D5 d  w& Q) p' y+ }
ผม : ใครแม่(ถามอย่างสงสัย); W. `& F) w8 T* E
หมอ : พี่ชื่อหมอดนัยครับ เป็นหมอ...แนะแนว(ยิ้ม แนะแนว?)
$ \+ Y3 g; h/ I" b2 v4 Zผม : แนะแนว?(มองอย่างสงสัย)
0 D- i$ V; g% A/ ~หมอดนัย : ใช่ครับ ขอนั่งนะ(ผมก็พยักหน้า เค้าก็นั่งเก้าอี้ข้างเตียงผม แล้วมองผมนิ่งๆ เริ่มเดาออกแล้วครับ)! J* m# a) ]+ u2 ?/ v; O' J& A- y

8 f# @9 U3 {  A3 h
3 A! ^& Q' i" R$ E" M! dเป็นหมอจิตแพทย์นี่เอง ป้ายชื่อเขียนบอกตัวเบ้อเริ่ม นี่เค้าลืมจริงๆหรือแกล้งลืมเพื่อให้ผมบอกนะ เค้าก็สำรวจสภาพผม แล้วก็มองอย่างลึกซึ้ง(ผมเรียกเค้าว่าพี่หมอเนอะ)......
$ P: J0 ?% i: I( i
" K: f, h- p; d# ~7 d5 U. I3 Q, @$ h* d3 U# G7 [5 H0 H& T
ผม : อะ...(กำลังจะเอ่ยปากไล่ แต่คงไม่ดีแน่นอน ไม่งั้นผมคงเป็นคนบ้าจริงๆผมเลยเงียบปากไว้..) แนะแนวอะไรครับ(ถามนิ่งๆ ผมว่าอาหมอจัดมาชัวร์ ให้หมอมายั่วผมเนี่ย! พี่เค้ายิ่มแล้วมองผมแบบว่าอ่อยอะครับ หวังว่าผมจะยอมละสิ!)
7 C+ z( ?0 a- A7 Kพี่หมอ : ช่วงนี้เป็นไงบ้างครับ อยู่โรงบาลเบื่อมั้ย แถมถูกมัดไว้แบบนี้อีกเนี่ย(มองผมกวนๆ ผมก็มองไอหมอกวนทีนนิ่งๆ ไม่ตอบอะไร เพราะมันก็ต้องรู้อยู่แล้วปะว่าโครตจะเบื่ออะ)9 S, G# x, j7 m$ `) I8 p
แม่ : นท(เรียกนิ่งๆ)' S9 C( E& {8 p4 Q7 H) p
พี่หมอ : น้องนี่น่ารักเลยนะเนี่ย(ยิ้มหล่อ)) V. q" z' O9 h) ^. c
ผม : ใครๆก็บอกครับพี่(พูดนิ่งๆ มองนิ่งๆ คือต้องการอะไรไม่ทราบ)
* ]& X$ I& {9 pพี่หมอ : อะ เอ่อ...(ไปไม่ถูกเลย) น้องมีแฟนยัง(ถามอย่างสดใส)
3 ^: \0 Q/ W* F) V1 Gผม : มีแล้ว(พูดนิ่งๆแล้วมองไปที่เพดาน ผมปวดคอมากอะหันไปทางเดียว)
' m- L: O, ^( l: C8 Zพี่หมอ : โอเคๆ (ดูเค้าไม่ค่อยมั่นใจกับการพูดของตัวเองทำไหร่ สงสัยผมจะกดดันเค้าเกินไปละมั้ง)2 A8 L& `1 Z2 O+ u5 d6 a1 F3 r
ผม : แม่ เมื่อไหร่จะปล่อยนท(หันไปถามแม่ แม่ก็ยิ้มอ่อนๆให้เท่านั้น)
0 u& N& q2 [, h8 z0 Fพี่หมอ : อึดอัดหรอ(ผมก็พยักหน้า)
/ q# Q* h/ m$ F! Q' Eผม : เจ็บแผลไปหมดแล้วครับ เอาออกได้มั้ย(พูดนิ่งๆ แม่และหมอชะงักไปเลย)! m2 I9 k" U/ p9 b1 i
5 s5 F% M- |5 @& I1 B

* Z+ ?5 F4 o) D/ \5 Q9 S2 pและหลังจากนั้นเค้าก็เรียกอาหมอมาดู และให้ผมสัญญาว่าถ้าแกะออกจะไม่อาละวาดหรือหนีไปไหน ผมก็พยักหน้าอย่างจำยอม ผมไม่ได้ทำอะไรให้มันเป็นเรื่องใหญ่สักหน่อย ทำไมต้องระแวงผมกันขนาดนั้น เค้าก็แกะออกให้ผม โล่งเลยครับ ผมหายใจได้โล่งขึ้น ตอนนี้ เค้าเอาสายออกซิเจนออกไปแล้ว มีแค่สายน้ำเกลือเท่านั้นครับตอนนี้ โล่งเลยละ.......9 D% S  q$ s; C$ C# G1 m- s
7 U+ U  ?/ o' s6 Q  f  l' L+ w
ผม : แม่ กลับบ้านได้ยัง(หันไปพูดเสียงอ้อนๆ)
4 P( [$ _7 [5 [; T* Sอาหมอ : อยากกลับแล้วหรอ(ผมก็พยักหน้า) นทอยากไปเรียนแล้ว(ทำหน้าหงอยๆ)
7 u  J5 W# P& Zแม่ : วันนี้วันเสาร์นะลูก เมื่อวานนทหลับทั้งวันเลย(ลูบหัวผม ผมชะงักไปเลย)
* \3 ?6 z6 V9 `+ E5 c% xผม : นทเป็นอะไร นททรมานมาก....หัวใจมันเต้นแรงสุดๆ จนทนไม่ไหวเลยละ(ถามไปทางอาหมออย่างสงสัย)
( v8 i0 g; f8 R* U8 V+ ?3 O
1 n" F# T7 [1 n4 s, F
6 ]  F( b8 j. o3 D/ u. Uอาหมอ : นทช็อคเพราะเครียดหรือเกิดจากความหวาดกลัว จากสิ่งที่นทเจอ.....(จับมือผม) ทุกคนรอมาเยี่ยมนทนะ แต่ดูจากคราวแล้ว นทเจอคนเยอะๆแล้วอยู่ไม่ได้เลยใช่มั้ย(ผมก็ทำหน้าคิด ผมเป็นแบบนั้นหรอ) อาหมอเลยสั่งห้ามเยี่ยม ให้คนในครอบครัวมาดูแลก่อน โอเคมั้ย (ลูบหัวผมเบาๆ) 7 c- _9 f  J8 y3 W. h

3 b4 C9 d* z( k6 j4 L: o2 Q& Q0 D( s1 ?1 N( a4 N8 A- z! [2 S
ผม : นี่ผ่านมาอาทิตย์นึงเต็มๆแล้วหรอครับ(ทำหน้าเศร้าๆ อาหมอก็พยักหน้า) นทอยากออกไปเดินเล่นบ้าง ขานทชาไปหมดแล้ว (พูดอย่างอ้อนๆ)4 [) z6 T5 n1 i+ c3 d: U
อาหมอ : จริงหรอ(มองผมอย่างเป็นห่วง ผมก็พยักหน้า)# e5 V8 r0 k1 `0 y/ l, I

0 z: h2 t! l! u2 E% w$ T7 t. m
อาหมอก็เลยยกขาผมขึ้นลง มันชามากจริงๆครับ เหมือนนอนมานานเกินไป และผมก็อ้อนจนได้ไปเดิน แถวสวนของโรงบาล แต่พอเท้าผมแตะลงพื้นเท่านั้นแหละครับ ขาพับล้มลงเลย หมดแรง ขาล้าไปหมด เพราะเอาแต่นอนไง แย่จริงๆ ก็เลยต้องได้ใช้วิวแชร์เลย โดยแม่รออยู่ในห้อง พี่หมอเป็นคนพาไป โดยอ้างว่าแม่จะได้พักผ่อนบ้าง แต่จริงๆผมก็ดูออกว่าเค้าจะคุยอะไรกับผม ตั้งแต่เกิดเรื่ง ผมยังไม่เคยดูตัวเองผ่านกระจกเลย สภาพเป็นยังไงบ้างนะ.......; x/ }0 F5 c+ ^

7 ?" g% {1 \$ ~3 Y" z; U% D8 T, @* Z( m9 c
พี่หมอ : เป็นไงรู้สึกดีมั้ย(ผมก็พยักหน้า)
& a* x5 [$ r  x& d9 l) {* d8 f
% |) `% e* Z3 w0 K/ W
ผม : พี่หมอไม่ต้องทำอะไรมากหรอกครับแค่เดินเป็นเพื่อนผมก็พอ(พี่เค้าหยุดเดินทันที แล้วก็นิ่ง) ผมไม่ต้องการรักษาอย่างที่พี่หมอจะรักษา ผมรู้ว่าถ้าพี่ให้ผมกินยา มันจะทำให้ผมเป็นหนักกว่าเดิม อย่าทำผมเลยนะ(พูดนิ่งๆ แล้วพี่หมอก็เดินมานั่งลงหน้าผม)
: |2 O5 D9 f( u& h* G7 Y* Q
, R9 v! @2 x% O6 N+ z$ `- b4 p* p8 M8 w
พี่หมอ : พี่รู้สิ นทไม่ได้ป่วยขนาดนั้นจริงมั้ยครับ พี่รู้ดีเพราะพี่เป็นหมอ แต่ที่พี่มา พี่ไม่ได้จะเอายาอะไรให้นทกินเลยนะ แค่จะมาอยู่เป็นเพื่อนเท่านั้น และคอยแนะนำความคิดของนท พี่ไม่มียาอะไรให้หรอก เพราะพี่รู้ดี เรื่องแบบนี้มันอยู่ที่นี่(ชี้ที่อกข้างซ้ายผม) และตรงนี้(ชี้ที่หัวผม) เรื่องแบบนี้มันจะฝังใจ แต่.....มันจะอยู่กับเราได้ไม่นานหรอก เพราะมันผ่านไปแล้ว ตอนนี้ก็เหลือแค่...ความทรงจำ จริงมั้ย(ผมก็พยักหน้าช้าๆ)9 o% r7 k( g) J4 [
' s1 U# q  N4 T: M2 ]/ N! D
2 \1 T" M6 _. I* n2 [, }
ผม : หรอครับ (พูดขึ้นนิ่งๆ) งั้น.....พี่หมอว่า....สภาพผมตอนนี้เป็นยังไง ตั้งแต่เกิดเรื่อง ผมยังไม่ได้ส่องกระจกเลยสักครั้ง(พูดเศร้าๆ)
, E5 B$ q4 q; x7 F1 Z+ Lพี่หมอ : ดูดีกว่าวันแรกเลยละ (ผมชะงักไปนิด) แผลบนหน้าเริ่มหายแล้วนะ ตามคอก็ยังมีบ้าง (ยิ้ม) แต่รวมๆก็ยังน่ารักนะ(หยิกแก้มผม)
/ |& I5 o) n) C, fผม : หรอครับ(ยิ้ม) ผม...อยากกินเค้กร้านนั้น (ชี้ไปทางร้านเค้กเล็กๆ พี่หมอเค้ามองผมนิดหน่อย แล้วก็พยักหน้า)
1 N" u  k0 w6 `2 K3 ^" N& Z1 h- [4 }, E
5 G, ~+ p0 F5 R4 v1 x
แล้วก็พาไปกิน จริงๆพี่เค้าก็ดูอัธยาศัยดี ตอนแรกๆที่ดูจะนิ่งกับพี่เค้าไปหน่อยเพราะกลัวว่าพี่เค้าจะเอายาระงับประสาทอะไรนั่นให้ผมกินเหมือนในหนัง ที่ยิ่งกินแล้วยิ่งเหมือนคนเป็นประสาทอะครับ แบบตอนก่อนกินยังปกติอยู่นะ พอกินเข้าไปเหมือนคนไม่มีสติเลยอะ ผมไม่เอา เลยต่อต้านไง แต่เมื่อพี่เค้าพูดแบบนี้ ผมก็โล่งใจขึ้นเยอะแล้วครับ ผ่านมาอาทิตย์นึงผมใช้เวลานอน และเข้าห้องฉุกเฉินเป็นว่าเล่น มันเลวร้ายนะ แต่...ก็ไม่ทั้งหมดหรอกครับ ทุกอย่างกลายเป็นบทเรียนสำคัญ ซึ่ง ผมจะจำมันไว้เป็นอย่างดี เวลาทำให้ผมใช้สมองคิดมากขึ้นกว่าช่วงที่ตื่นมาช่วงแรกๆที่ฟื้นมา.........
6 Z- |. W4 J; w3 Z, L0 Y$ ]! q" k
9 B4 ^7 k3 Z$ S5 g  [5 n+ q) Q0 L9 i6 d; }. g7 |: k" u4 {; A) _
ตอนนี้ผมนั่งกินเค้กชิ้นที่สามแล้วพร้อมกับโกโก้ร้อนแก้วใหญ่ โดยมีพี่หมอหน้าตาดีนั่งคุยเป็นเพื่อน เค้าพูดเรื่องตลกให้ผมฟัง ซึ่งมันแป๊กมาก แต่ผมก็ต้องพยายามขำเพื่อไม่ให้พี่เค้าเสียน้ำใจเกินไป เค้าก็ดูพยายามดี ผมก็เหม่อบ้างเป็นบางที เพราะคิดอะไรเรื่อยเปื่อย แต่ก็คงไม่พ้นเรื่องนั้น มันทำผมใจสั่น แต่ผมก็ทนไหวมันไม่ได้มาก แต่ถ้ากดดันมากๆยังไงก็ไม่ไหวแน่นอน......! w' O7 j1 @4 E& t/ o, i/ L$ g, ?

4 K7 T6 }7 U' @0 |" ^  _: X9 M
/ A$ }" n- o! u" Yพี่หมอ : กินเยอะไปรึเปล่า เดี๋ยวปวดท้องนะ(ผมยิ้มไปกินไป)
: e5 P' p4 u, T( Oผม : ไม่หรอกครับ เวลาผมคิดมากหรือเครียดๆ การกินเยอะๆช่วยได้มากเลยนะ พี่หมอน่าจะลองบ้างนะ(พูดอย่างไม่ใส่ใจ)
! q4 r' u' b3 |* u+ Bพี่หมอ : ไม่ไหวหรอก55(ยิ้มร่าเลย)
, R9 ?5 f; h" c1 [+ W, Tผม : จะว่าไป ผมคุ้นหน้าพี่หมอแปลกๆนะครับ(พูดแล้วจ้องนิ่งๆ)
# v2 u$ S' ^. V7 G5 @3 l8 c  [3 c- S1 H. J) c  O" n: C
6 z" k& E$ j7 e1 W2 ?! J( B# s. l
พี่หมอก็ยื่นหน้ามาใกล้ๆผม ผมก็จ้อง เค้ายื่นมามาเช็ดปากให้ผม และก็ให้ผมจ้องอยู่แบบนั้น ผมกำลังคิด คนนี้หน้าคุ้นๆ.... @& j8 [2 U3 @( |  F

" m. T3 w2 [8 t* e' [
. J8 D. Z9 W, a% B: `: ]# @0 zผม : เอ๊ะ! เหมือนเราเคยเจอกันรึเปล่าพี่หมอ(พี่หมอเลิกคิ้วนิดหน่อย แล้วถอยกลับไปทำหน้าคิด)
$ X4 x% v& V- ?7 m# r# iพี่หมอ : ไม่นะ จำไม่เห็นได้เลย(เกาหัวแกรกๆ)! l3 N( p% }- D' G+ }+ E4 O: _
ผม : ช่างมันเถอะเนอะ แหะๆ(ยิ้มแห้งๆ)  x7 {0 `* [  n

$ C# N6 X7 k# B  G6 b+ Q+ A+ R& \: V
2 Y! l9 p9 x% Y  s' sแล้วผมก็คุยกับพี่เค้าไป จนกินเสร็จนั่นแหละ ตอนนี้ บ่ายสองหรอ บ่ายสองของวันเสาร์ผมก็ยังคงเดินเล่นกับพี่หมอ ทำไมเพื่อนๆพี่อ๊อฟ สิงโตไม่มาหาผมบ้างนะ แล้วตั้งแต่เกิดเรื่อง เฮียบอมมันหายหัวไปไหน ผมก็ยังคิดว่ามันจะเป็นยังไง แต่คิดถึงมันทีไร หัวใจผมจะเต้นแรงมาก จนต้องเปลี่ยนไปคิดถึงคนอื่น มันถึงจะเย็นลง......
( U5 T2 v+ b3 k# A' b4 a  O9 N3 o$ @1 M$ }7 P: G9 t- t6 \
# L9 o' t& [; z  [" U9 d' ]. x0 G
พี่หมอ : ไหวมั้ย(โน้มหน้ามาถามผม เมื่อเห็นว่าผมนิ่งไป ผมก็พยักหน้า)7 [' H1 ]2 r/ U! c* g
ผม : ผมจะได้ออกโรงบาลเมื่อไหร่(ถามพี่หมอนิ่งๆ)
6 n  Y' N! S. e6 R4 Q9 z4 d& gพี่หมอ : จริงๆก็ออกได้แล้วละ แต่อาหมอของนทเป็นห่วงนะสิ กลัวไปแล้วชักขึ้นมามันจะยุ่งนะ(พูดอย่างเป็นห่วง)
( W) T, o9 P: t- v+ d( t% Aผม : แต่....
. f2 M2 K" a1 B4 f. x/ V3 ]; Tพี่หมอ : อดทนนะ (จับไหล่ผม ผมก็พยักหน้า)
, i5 a- K( u% K/ R# H
( r9 I( }- r# y* D. O5 W
: R+ U( ^, ?2 Pแล้วเค้าก็เดินเล่นอีกสักพักก็พาผมขึ้นห้องไปพัก ผมก็นั่งดูทีวีพี่หมอก็ไปพักแล้ว ตอนนี้อยู่กับพี่โน้ต แม่ไปทำกับข้าวเดี๋ยวกลับมา ผมไม่ได้คุยกับพี่โน้ต เค้าเอาแต่จ้องหน้าผมนิ่งๆ.....: s+ [$ u: z0 G1 ^7 J

; F: Y1 d' w) D4 k. j. e* \# E$ C8 w1 A0 X, C7 u
พี่โน้ต : ยังโกรธพี่อยู่หรอ(ถามด้วยเสียงอ่อนโยนแล้วลุกขึ้นมานั่งที่เก้าอี้ข้างเตียง)0 e* \. m+ r9 E% }1 \7 |; \3 s, b
ผม : ป่าว (หันไปมองพี่โน้ต)+ a& q  l, F: V& Q
พี่โน้ต : พี่ขอโทษนะ(จับมือผม ผมก็ยิ้ม)& A5 \8 o7 Y- ]; y
ผม : ไม่เป็นไรหรอก นทไม่เคยโกรธพี่โน้ตหรอกต้องขอบคุณด้วยซ้ำที่ทำให้มีสติ และขอโทษที่ทำให้ลำบากใจขนาดนี้ นทเป็นเด็กไม่ดีเลยใช่มั้ย ทะ.อุ้บ!...(พี่โน้ตเอามือปิดปากผมไว้เบาๆ แล้วปล่อยมือออก)& c  k2 \) `& G( G) \

8 _# R* d& h! }  P) N1 q4 Q) i, ~3 \, f6 z: t* ~% G9 H
หมับ! กอดผมเบาๆ ผมก็ยกแขนขึ้นกอดตอบ อบอุ่นจริงๆครับ คิดถึงทุกคนจริงๆเลยละ และสักพักก็ผละออกมาพี่โน้ตร้องไห้ ผมก็เช็ดน้ำตาให้พี่โน้ตเบาๆ แล้วให้พี่เค้านั่งบนเตียงของผม โดยปรับระดับเตียงให้ผมนั่งด้วย ผมก็ขอให้พี่โน้ตเล่าให้ฟัง ว่าหลังจากที่ผมหลับไปตอนที่อาหมอตรวจแล้วเป็นยังไงต่อ.....
- w& m! n6 ?5 u& ]9 W4 F4 d6 G6 d! }* C' |6 N3 K5 _

8 n! ]3 C* U$ {- @พี่โน้ตบอกว่าตอนนั้นยังไม่รู้เรื่อง รู้เรื่องอีกทีตอนนทเข้ามาพักในห้องนี้ตอนสายๆของวันที่เกิดเรื่องนั้นแหละแล้วเพราะเฮียบูมโทรบอก แต่พอมาถึงทุกคนก็ตกใจอย่างมากและถามกันวุ่นวายไปหมด มันเกิดขึ้นอะไรได้ยังไง ไม่นานเหมือนว่าผมจะฟื้น แต่ไม่ใช่ ผมชัก แต่ผมก็บอกพี่โน้ตนะว่าตอนนั้นผมรับรู้ รับรู้ทุกอย่างจริงๆ และหลังจากนั้นผมก็หายเข้าไปในห้องฉุกเฉิน นานมาก กว่าจะออกมา พอออกมา อาหมอก็บอกว่าอาการผมน่าเป็นห่วงอยู่ เพราะหัวใจหยุดเต้นหลายครั้ง และพอทรงตัวได้ก็หลับยาวถึงวันพฤหัสนั่นเลย ผมก็เล่าระยะเวลาก่อนผมจะฟื้น ผมฟันแปลกๆ เหมือนผมกำลังจะตายจริงๆ พี่โน้ตดูสนใจมากจับมือผมแน่นเลย ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันดูรุนแรงไปครับ มันอยู่ที่จิตใจผมจริงๆ......4 v/ o# J4 m' f/ d
) G) a8 w7 X2 q

. u. K, m- k, e; H! U: m0 Cผม : ไม่มีใครมาเยี่ยมนทเลยหรอ(ถามเศร้าๆ)! {" F. C3 d4 ~& M9 E9 J
พี่โน้ต : อาหมอสั่งห้าม (ลูบมือผมเบาๆ)
% X7 y/ o( ]& R5 W7 k1 S. n/ Sผม : บอกอาหมอเถอะ นทพร้อมแล้ว นทคิดถึงทุกคน(พูดนิ่งๆ พี่โน้ตก็ลังเลไปเลย)
* [* [7 O, ?7 \. x
9 S+ ]8 N; h% a3 P
( L* f+ B& V+ P/ Z" l# _( Xผมก็เลยอ้อนพี่โน้ตไป จนเค้ายอมไปขออาหมอให้ พอไปขออาหมอก็มาดูผมอีกครั้ง โดยฟังเสียงหัวใจตอนคุยเรื่องเฮียบอม อาหมอทำหน้าเครียดเลยครับ แต่ผมก็ไม่ยอม จนอาหมอแพ้แต่มีข้อแม้หลากหลายห้ามพูดถึงเรื่องนั้น ห้ามคิดถึง แปลกๆแหะผมจะทำได้หรอ ผมก็บอกว่าโอเคไปครับ และก่อนคนอื่นเค้าเข้ามาอาหมอก็คงจะไปนัดแนะเองแหละว่าควรจะพูดกับผมยังไง แล้วไม่นานแม่ก็มาพร้อมป๊า โดยป๊าก็รับรู้อยู่แล้ว ว่าจะให้ทุกคนมาเยี่ยม ป๊าซื้อของโปรดของผมมาฝากเต็มไปหมดเลย ขนาดกินเค้กมาอย่างเยอะแล้วนะเนี่ย ผมยังอดใจไม่ไหวเลยละ.......
( W- ]  z" U) l( G
) g3 O  E4 D9 V0 y3 x5 f: e
0 o+ T+ v8 y1 Wป๊า : อร่อยมั้ย(ถามด้วยรอยยิ้ม ผมก็พยักหน้า)% h; b; i1 p% g5 ~) }$ I- a
ผม : ป๊าไม่กินหรอ(ถามแล้วยิ้ม)% u3 r8 t& {9 Z  \
ป๊า : ป๊าไม่แย่งนทกินหรอกน่า(ตักมาป้อนผมอีก)! j9 j- L$ Y! u4 ^

, C; {0 L& \" ]" B1 P, P7 Q3 L2 G9 A: a
ก็กินกันไป จนถึงมื้อเย็นก็กินอีก ผมกินเยอะมากๆเลยละ คือมันแบบเหมือนไม่ได้กินมาหลายวันปะ55 กินเยอะมากอะ ใครเอาอะไรมาให้กินหมด หลังอาหารเย็น พี่อ๊อฟและพี่อิฐพ่อแม่ก็มา คนอื่นๆน่าจะพรุ่งนี้เพราะไม่ว่างกันอีกอย่างก็เย็นมากแล้วด้วย พี่อ๊อฟก็หน้าเศร้าตาช้ำเลยละครับ พ่อและแม่พี่อิฐก็มาคุยเล่นมาหยอกเล่นผม ครับ ไม่นานเค้าก็ไปคุยกับป๊าแม่กัน เหลือผมกับพี่อ๊อฟ......9 S( r" c3 ~- O7 W* T& }

4 v% m' S" a$ k% E) S; z1 O6 X* j' j* x  x0 ^- y5 `% Y
พี่อ๊อฟ : เป็นไงบ้างนท(ถามเสียงสั่นๆ แล้วลูบแก้มผม)
" t& T" N1 G: d- ?ผม : ดีขึ้นแล้วพี่อ๊อฟละ(ถามกลับและยกมือจับมือพี่อ๊อฟที่จับหน้าผม)
$ Z2 V% O' \5 U' I8 u% _- R0 v! R" aพี่อ๊อฟ : นท (กอดผมอย่างแผ่วเบาๆ ตัวมันสั่นๆนิดหน่อย มันร้องไห้...)
& c- W- ?+ [% h* x- ~& p. t( s- hผม : หยุดร้องเดี๋ยวนี้เลยนะพี่อ๊อฟ(ผมดันตัวออกมา แล้วมองหน้ามันนิ่งๆ มันก็หลบตาผม)3 C9 F. X' h+ M
พี่อ๊อฟ : มึง....เจ็บมากเลยใช่มั้ย....มึงจะไม่เป็นไรนะนท(จับมือผมแน่น)
) l7 ]! J0 J3 W6 E0 X  H* Tผม : ฟังไว้เลยนะ ผมจะไม่เป็นอะไร และจะไม่มีวันเป็นด้วย อย่ามาพูดให้เสียขวัญหน่อยเลยน่า(พูดติดตลกไป มันยิ้มนิดหน่อย)# \& y4 w6 ?1 F" n
พี่อ๊อฟ : อืม(ผมเช็ดน้ำตาให้มันเบาๆ): p9 _- c: q. k

6 ^9 y0 M* r8 L, `; _
. G  h( ?5 I5 L! F6 e5 W3 ^ไม่จำเป็นต้องมีคนมาร้องไห้เพราะผมอีกแล้วครับ ผมก็จะจบเรื่องนี้ไป โดยการที่ทำเป็นลืมมันไปสะ ผมทำให้ทุกคนเป็นห่วงและเสียใจมากเกินไปมันทำให้ผมรู้สึกผิดไม่น้อยเลยละ ผู้ใหญ่คุยกันได้สักพักพี่อ๊อฟก็เดินไปขอนอนเฝ้าผม ตอนแรกป๊าไปยอมกลัวผมเป่าหูให้ทำนู่นนี่นั่น แต่พี่อ๊อฟยืนยันยังไงก็จะเฝ้า ทุกคนเลยยอมไง อยู่กันไปจนค่อนข้างดึกผู้ใหญ่ก็พากันกลับ โดยย้ำเตือนผมและพี่อ๊อฟว่าห้ามไปไหนหรือทำอะไรแพลงๆ ผมกับพี่อ๊อฟก็พยักหน้าเข้าใจ......
4 T$ [( {. {$ W% t) V6 `0 f& a5 X, ^, y; N
9 }* V4 |6 x' Z9 a0 y( U% Z
พี่อ๊อฟ : อย่าดื้อนะมึง ทำตัวดีๆ เดี๋ยวเค้าก็ปล่อยมึงกลับแล้ว(พูดอย่างใจดี)+ _% N& q2 n9 [: r" d7 M+ }7 W
ผม : จุ้บหน่อย(อ้าแขนแล้วยื่นปากเหมือนเป็ด มันก็หัวเราะ) เร็วๆ(ดิ้นอย่างเอาแต่ใจมันก็ส่ายหัวแล้วก็เดินเข้ามา)…9 Z3 \6 R3 \+ l' t6 j5 v

# U8 [; E: Y! h% W$ c- ?/ ~  `) |) q5 k- Y, d9 Q( I
จูบ มันจูบผมเลยละ นุ่มนวลดีจริงๆ แต่รู้สึกแปลกๆที่ลิ้นจัง นึกขึ้นได้ว่าโดนกัดลิ้นนี่นา ผมก็ไม่คิดมาก ทำต่อไป เพราะ คิดถึงพี่อ๊อฟเหลือเกิน สักพักมันก็ผละออกไป.....
$ ~/ {! V' \' z1 g
- ^) r% F4 ~# ~% j( j# {
1 z) A3 ~, A/ \/ U9 Y: M! e# Zพี่อ๊อฟ : เจ็บรึเปล่า(จับผมอ้าปากแล้วดูลิ้น มันเอานิ้วมาแตะๆตรงแผลที่ลิ้น)
; Z0 _/ w) w* e& B$ {3 [; _# Gผม : อ้าย!(พูดออกมาอย่างไม่ถนัด เพราะมันจับลิ้นผม สักพักมันก็ปล่อย)
, Z' g- H! e9 k1 g, Xพี่อ๊อฟ : อะ (ยื่นไอแพดให้ผม ผมยิ้มบานเลยละ) เล่นไปก่อน เดี๋ยวกูอาบน้ำแปป(ยิ้ม)
1 _. T) A2 c# b2 \! J; N1 `
/ `' B: C+ Q7 Y) K. c5 E1 @& z( \
4 B1 q+ `7 m, L  H# h2 Nผมก็พยักหน้ารัว เปิดนู่นเปิดนี่เล่นจนแบบเพลินอะ ไม่นานอาหมอก็เข้ามาตรวจอีกที ทำแผลอะไรก่อนนอน อาหมอพูดคุยด้วยนิดหน่อย พี่อ๊อฟก็ออกมาพอดี มันเอาของอะไรไปเก็บแล้วก็มายืนฟังผมคุยกับอาหมอนั่นแหละ ไม่นานอาหมอก็ออกไป ผมก็หันไปยิ้มให้พี่อ๊อฟ......
! S4 e2 u% H& |6 D* r
( z0 p1 T- L! Lพี่อ๊อฟ : ยังเจ็บอยู่มั้ย(ลูบแถวคอผมที่ช้ำเป็นรอยบีบ กับเป็นรอยโดนกัด)6 U, n4 v# o8 z3 r
ผม : นิดหน่อย ทนได้(ยิ้ม)
. L# M5 m! |- \) h0 lพี่อ๊อฟ : แล้วนี่ละ(เลิกเสื้อผมขึ้น โอ้โห ไม่อยากเห็นสภาพ เหมือนคนเป็นโรคอะไรสักอย่าง ม่วงเขียว เป็นจุดใหญ่ๆเลยละครับ เป็นรอยกัดอะ ยิ่งหัวนมอันน่าหวงแหนของผมไม่ต้องพูดถึงเลยละ): H# C: R; W8 M6 D/ H. Z' X
ผม : ก็นิดหน่อยแหละ(ยิ้ม)& u9 j, W) K) T5 y6 z6 W+ T
พี่อ๊อฟ : ง่วงยัง(เสียงสั่นๆ น้ำตาคลอ)
3 {3 R" o( [1 g% n* h& x2 n2 I, dผม : ขึ้นมานี่สิ(ขยับตัวให้มีที่ว่างพอจะให้มันขึ้นมานอน มันก็ลังเล) มาเลยเร็วๆ(ยิ้ม)4 Y! x$ G/ Q' c$ [8 L
8 Q5 Q% i( U* r1 N( }. N
# q" j; ?" X4 A
มันก็ค่อยๆขึ้นมานอนข้างๆผม ผมก็ตะแคงตัวนิดหน่อย เพื่อกอดมัน อบอุ่นจริงๆด้วย......
% n0 K" ~  T" d/ {, j/ p; o- }8 A# c4 ~5 i& t5 l0 G. \

% H( O2 H/ s! g; kผม : อืม(เอาหน้าซุกคอมัน) กลิ่นพี่อ๊อฟ ผมชอบที่สุด(พูดแล้วยิ้ม)
7 ~  A0 A9 R, t5 L9 g4 v7 i$ A' }พี่อ๊อฟ : ไม่เจ็บใช่มั้ย(ผมก็ส่ายหน้า มันก็ลูบหัวผมเบาๆ) ทำไมวะ ทำไมเค้าถึงทำกับมึงแบบนั้น(ลูบหัวผมเบาๆ)% v) s: n. G+ l
ผม : ไม่มีใครเล่าอะไรหรอ(ถามอย่างสงสัย). \( G* R# [8 }; q
พี่อ๊อฟ : เฮียบูมบอกแค่ว่ามึงโดนเฮียบอมข่มขืน แต่เฮียบูมไม่รู้รายละเอียดอะไร กลับห้องมาคราบเลือดเต็มเตียง ไม่พอเฮียบอมดูกังวล เหมือน.....นท...กูขอโทษ!(ผละออกมาแล้วมองหน้าผม ผมก็ยิ้มให้นิดหน่อย ใจมันสั่นนะครับ)7 \+ c/ o# n/ I  ?8 q, a
ผม : ไม่เป็นไร เล่าต่อสิ รอฟังอยู่(ยิ้ม). J  l' z3 r* n2 o& |
พี่อ๊อฟ : ยังดีกว่า เฮ้อ! กูไม่น่าพูดเลยวะ(พูดอย่างกังวล)  Q0 b3 G. O3 c* r
ผม : เล่าเถอะ จริงๆ สักวันนึงมันก็ต้องมาถึง ผมรู้อยู่แล้ว ผมทนได้(กระชับกอดมันแน่นขึ้น)
* [) Q5 U. Y' t' Rพี่อ๊อฟ : แน่ใจนะ(ผมก็พยักหน้า) เฮียบอมน่าจะติดยาวะ(ผมชะงักไปเลยครับ) ตอนนี้ได้ข่าวว่าโดนพ่อแม่เค้ากักตัวและโดนหนักเลย (ลูบหัวผมเบาๆ) โอเครึเปล่า(เอามือมาทาบที่อกซ้าย) นท มึงโอเคนะ(ถามอย่างกังวล)
" f& ?6 w. G. u# E- W( @ผม : โอเค ไหวอยู่แล้ว แค่นี้เอง(ยิ้ม เหงื่อออกนิดหน่อย แต่ยังทนไหวจริงๆครับ) อยากรู้มั้ยเกิดอะไรขึ้น(ถามนิ่งๆ พี่อ๊อฟมองผมอย่างลังเล)
( Q, [0 l$ I# G. r$ H& Gพี่อ๊อฟ : พอก่อน พักก่อนนะนท(ลูบหัวผมเบาๆ) พรุ่งนี้ก็ได้นะ(ผมก็พยักหน้า)/ R: c0 c* y% w& g

% m6 s2 n! q, {% w% V# |
0 X' U6 P. S5 g( p5 V: ^$ uแล้วเราก็คุยเรื่องสัพเพเหระไปทั่วจนหลับกันไปครับ ตื่นมาอีกทีก็ตอนอาหมอมาตรวจ แล้วบอกให้พี่อ๊อฟลงจากเตียงนั่นแหละ ผมกอดพี่อ๊อฟแน่นเลยอะสิ มันขยับนิดหน่อยผมก็รู้สึกตัวแล้วอะ.......
& V$ ?! _/ V" r4 g; n2 I  I
3 B6 c' e8 A" R4 ?3 T, c9 m: h1 u  g1 ~1 I8 v
อาหมอ : ไปอาบน้ำก่อนนะ แล้วเราหายดีแล้วใช่มั้ย(หันไปบอกและถามพี่อ๊อฟ)
0 x1 |* X$ @  u0 C5 t& K8 jพี่อ๊อฟ : ครับ เกือบ100%แล้วครับ (ยิ้ม แล้วมันก็เอาของเดินเข้าห้องน้ำไป)3 m' S9 S1 e: a- f
อาหมอ : เป็นไงบ้าง (ลูบหัวผมอย่างอ่อนโยน)
8 K8 v1 F  Y2 {ผม : หายแล้ว พร้อมกลับบ้านแล้ว(ยิ้มบาน พยาบาลที่ตามมาด้วยถึงกับขำเลยละครับ)
4 X2 M% t5 B0 P2 P& }อาหมอ : อยากกลับขนาดนั้นเลยหรอ(ถามกวนๆแล้วนั่งบนเตียงข้างตัวผมที่นั่งอยู่เลย)
! B: `) {8 t9 t% {4 Qผม : มากเลยอาหมอ ปล่อยนทกลับได้แล้ว (กอดอาหมอแล้วก็เอาหน้าถูแขนทำเสียงอ้อนๆ)$ q. B0 P7 I) ~$ B# W
อาหมอ : อืมๆ (ทำหน้าคิด) งั้นต้องตรวจก่อนนะ(ผมก็พยักหน้ารัวเลยครับ)& o, M+ }8 Y; @; s! \; r4 Q# d& S
6 w7 ^! D& V8 Y! K6 _

' F/ F2 ]. [  Z$ hเค้าก็ตรวจไป ตามร่างกายบาทแผลที่เกิดขึ้นทุกส่วน และก็ทางด้านจิตใจโดยถามผมแล้วก็เอาเครืองฟังเสียงจะหวะหัวใจมาทาบ ผมก็บอกไปนิ่งๆไม่อะไร พยายามทำให้ปกติที่สุด และตรวจอะไรอีกมากมาย....
7 e) a+ _4 `' B' K$ ~9 n9 u3 d: ]# v6 h1 Y7 p
8 ^3 ^. c- D6 N3 H) ?2 S8 D7 t$ j
ตอนนี้ตามผมที่บวมช้ำเริ่มกลับมาดีแล้ว แผลที่มุมปกดีแล้ว แต่ตั้งแต่คอลงไปยังไม่ดีขึ้นมากนักก็ต้องทาและกินยาจนกว่าจะหาย ส่วนแผลที่ช่องหลัง แน่นอนยังไม่หายดี เพราะมันถึงขึ้นฉีกขาด จะทำกิจส่วนตัวต้องใช้ยาชาแบบทาช่วยเลยอ่าครับ น่าอายชะมัด ตรวจอะไรเสร็จอาหมอก็คุยเล่นด้วยอีกนิดก็ออกไป นี่เช้าอยู่เลย 6 โมงเช้าแน่ะ......
0 G5 n- c0 @  w# q& m4 n- C. J; k* }' l9 f1 k9 }5 o7 H6 `' R: D- o
+ @$ d9 {$ Q: l8 U4 g2 G, @
พี่อ๊อฟ : อาหมอตรวจไปยิ้มไปแบบนี้แสดงว่ามึงดีขึ้นแล้วอะดิ(ยิ้ม ผมก็พยักหน้า) เช็ดตัวมั้ย (ยิ้ม)
8 ?) W% w3 a3 tผม : เอาสิ ผมไม่อยากให้พยาบาลทำ เค้าน่ากลัวเกินไป(พูดอย่างกลัวๆพี่อ๊อฟก็โทรไปถามอาหมอ)
5 [2 w* e: Q3 n3 p- H
7 v) L2 [7 s* i5 a4 w( x6 O
& I4 W8 g: Y1 J7 a& d4 C. @สรุปอาหมอโอเค เค้าก็ให้คนเอาของอะไรมาให้ พี่อ๊อฟก็จัดการปิดม่านแล้วก็แก้ผ้าผมออกเพื่อเช็ดตัว......9 p; |9 \) |* I# c, c6 ~

" q; y0 r1 e( M+ Q# ^; X1 I0 X. R+ W- |" k' ~# j3 |
พี่อ๊อฟ : โห(มองอย่างอึ้งๆ เพราะต้นขาอะไรไปหมดเลย มีแต่รอยกัด)
  @* y* ^7 P% Q- Yผม : เช็ดเถอะน่า(พูดอย่างอายๆ มันก็ลูบอย่างเบาๆ)
- m+ Z, r' u5 f% O* m4 U+ }3 ~& X9 O; \/ P
1 T* h- L/ {* V0 j1 z+ w
พี่อ๊อฟก็เช็ดให้ผมไปทั่ว แล้วก็เช็ดๆไป จับผมตะแขงแล้วก็เช็ดหลังให้อย่างแผ่วเบา.....
, V! k/ E( b; s+ K6 g8 q
: K! b: D8 U" Z1 A5 @5 a0 i6 S4 m7 j0 w  K
พี่อ๊อฟ : โห ช้ำไปหมดเลยวะ(พูดเสียงกังวล)
# J' b2 B: P" ?5 G% Y* Tผม : ทำไมอ่ะ พี่อ๊อฟรับไม่ได้หรอ(ถามนิ่งๆ)2 Z0 s5 d" S8 S  Y
พี่อ๊อฟ : ไม่ใช่ กูเจ็บแทนมึงต่างหาก และไม่มีวันที่กูจะรับไม่ได้นะจำไว้ด้วย(พูดอย่างจริงจัง ผมเผยยิ้มออกมาเลยละ)
5 x1 c7 z. n& z: `8 Q/ _* d3 Z2 H$ Z6 ^ผม : เช็ดตรงนี้ด้วยเช็ดให้ทั่วเลยเร็ว(ยิ้ม มันก็ยิ้ม)- m3 D6 r$ E- n, W$ i

  V8 B  K& O3 U, k8 [* g3 e5 O2 D- X3 `/ l9 c
เช็ดให้ผมอย่างไม่บ่น แต่..., I5 K, r  @; L: D" C

) ?% X, X, E# g( T$ A1 C: C
& W5 `  s$ X& A! L, {ผม : เช็ดนานไปแล้วพี่อ๊อฟ(มันเช็ดไอจ้อนผมอ่า ถูจนมันจะตื่นแล้วนา)
! c6 S( q4 V( v( o0 [พี่อ๊อฟ : มันสกปรกไง(ยิ้มกวนๆ)
) B! @" A+ v$ h7 f- L5 H, g: x3 jผม : อย่านะ ผมเจ็บอยู่(ยิ้ม)8 E( d+ c# S0 i( |) b5 V$ `
พี่อ๊อฟ : รู้แล้วๆ(แล้วก็เช็ดไป)
2 Y# X3 @2 `' v$ P% z* d* u/ i: |: Y
+ z& G- F! |1 V& L6 R2 f
เช็ดนานมาก มันสำรวจร่างกายผมอยู่ เช็ดจนมีคนเข้ามาเพิ่มแล้วอะครับ แม่ป๊าแล้วก็พี่โน้ตนั่นเอง ป๊าก็เข้ามาดูครับ ผมโป๊อยู่นะเนี่ย พี่โน้ตจัดข้าวอยู่กับแม่ไง......- x, K4 b+ g4 D6 n* \3 [

. l! ~2 `8 @% `$ Y3 T* j8 M* Z* Z0 ?5 E: N9 a( \
ป๊า : เป็นไงบ้าง(ยิ้ม)1 }' A2 v9 @9 V7 K: n3 c5 `/ \
ผม : หายแล้วป๊า นทจะกลับบ้าน(ยิ้ม)
" O0 P8 {: z2 g( Oป๊า : รอยขนาดนี้เนี่ยนะจะกลับ(ถามนิ่งๆ); M3 f9 ?2 U2 }( D8 l
ผม : แค่รอยเองป๊าอ่า(จับมือป๊า)( q, E0 Z3 O% b0 h! k; A
ป๊า : ใส่เสื้อผ้าก่อนเลยเดี๋ยวค่อยคุยกัน(ยิ้ม)
: f6 }: \. T! Q5 H4 {  b4 c3 z0 x% Z  f5 g2 Q! ?
: q3 f# r* Y3 a; w# I
แล้วป๊าก็อาสาใส่เสื้อผ้าให้ผมเองพี่อ๊อฟก็คอยช่วย ป๊าดูจะมีความสุขนะเนี่ยที่ทำเหมือนผมเป็นเด็กทารกอะ555 แต่ก็ดีแล้วครับ แต่งตัวไรเสร็จก็เปิดม่านออก แล้วก็เอาข้าวมาให้ผม พี่อ๊อฟก็ไปกินกับพี่อิฐที่โต้ะของแขกไง ผมก็กินกับป๊าบนเตียงเนี่ยแหละ ป๊ากินกับผมทุกเช้าอยู่แล้ว.....( H$ e: i6 M( |8 I6 ~4 R$ T( s

- i8 e: O6 Q7 {! t5 E* _0 k1 n) s$ D: I+ Y* e. {
ป๊า : อ้าปากให้ป๊าดูที(ผมก็อ้า) เจ็บอยู่มั้ย(ผมก็ส่ายหัว) ดีแล้วละ กินต่อเถอะ(ยิ้ม)1 a$ f/ n6 j3 I
ผม : ป๊า นทอยากกลับบ้านแล้ว อยากไปเรียน(พูดอ้อนๆแล้วตักข้าวเข้าปาก)
8 M9 ^+ N& S2 S, X/ \- Dป๊า : อาหมอว่าไงละ(ถามนิ่งๆ)
6 n/ E3 Y( b9 Q1 l# k* I; qผม : ไม่รู้ถามก็ไม่บอกเอาแต่ยิ้มอ่า(พูดอย่างงอแง)
, S8 i8 z. ^8 E+ Wป๊า : กินข้าวไปก่อนเลย (ตักนั่นตักนี้ให้ผม)
" C1 H4 Z! k# ?9 O, G4 e: ~; D" A2 W0 S# \/ O' g
; [8 b. I' I! y  |4 J$ n" m. r* e0 P
ผมก็กินไป กินเสร็จแม่ก็เก็บไปล้างให้ สักพักพยาบาลก็มาเอายาให้กินแล้วก็ทายาที่แผลให้ พี่อ๊อฟก็เข้ามายืนดู เพราะเค้าปิดม่านไว้ไง ทำไรเสร็จก็นอนเล่นดูทีวีอะไรไป จนเบื่อ ผมไม่ชอบทำอะไรแบบนี้ ถ้าผมว่างขนาดนี้ผมควรไปเที่ยวหรือไม่ก็ไปทำอะไรก็ได้นี่นา…….) {9 z5 Z8 q. L7 [
& f% h. J$ m1 a

1 Y  a% I2 N- l4 Y: Q2 G5 U3 Iพี่อ๊อฟ : เบื่อแล้วหรอวะ(ผมก็พยักหน้า)0 J  {( s  E& F6 H) s; k* M
ผม : หงุดหงิด(รู้สึกหงุดหงิดจริงๆครับ มันเบื่อเกินไป)/ L/ X5 U6 ]5 O* ?
พี่อ๊อฟ : ใจเย็นๆนท ป๊ากำลังไปคุยกับอาหมอ(จับมือผม)
$ c( |4 y0 K) L6 e- d/ hผม : เฮ้อ!(สุดๆเลยละ)
! L( E, V! z4 `/ }9 C& |
& a( b2 r7 Y, e! F1 ~$ m) E6 R2 I8 U" ~% d- o2 E2 @
ก็รอไป จนอาหมอเข้ามาเช็คผมอีกที โดยมีป๊ายืนฟังคำอธิบายต่างๆ เหมือนพวกเค้ารู้ว่าถ้าผมอยู่ต่อ ผมไม่โอเคแน่นอน ความเบื่อจะทำให้ผมเสียสติจริงๆแน่นอน......
4 x/ ^2 b, Y& v) ?& R
) C3 H- A7 p& Y2 o  Y. Q) u. J7 q8 U0 c- I" R2 U* `
อาหมอ : แกแน่ใจนะว่าอยากให้นทกลับ(พูดอย่างเป็นห่วง ป๊าดูลังเลนิดหน่อย)
' I8 Q8 Y$ F% }5 A( e1 O$ Hผม : ป๊า นทปกติแล้ว เหลือแค่แผลเอง ทายากินยาเดี๋ยวก็หาย(พูดอย่างดีใจ)% o6 B; T3 h: f) ^
ป๊า : อืม กลับก็ได้ ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงใช่มั้ยละ(ถามอย่างกังวล)
, l* C9 B, z6 L8 U+ t, Y# N" cอาหมอ : ก็เรื่องเดียวนั่นแหละ(พูดอย่างกังวล ผมเดาออกว่าเรื่องอะไร)
3 k+ x' r/ }  t0 S& o! i  o+ \ป๊า : คงไม่มีอะไรแล้วละ มียาไม่ใช่หรอ(ถามอย่างกังวล)% H) D! H: l! j/ E) i
4 T' C1 h% V8 c9 @1 g

( d1 l! }6 @4 {3 W+ tแล้วเค้าก็ไปคุยกัน ป๊าเห็นว่าพอผมจะได้กลับบ้านแล้วดีขึ้นก็เลยอยากให้กลับ ไม่อยากให้อยู่ที่โรงบาลมาก เพราะมันหดหู่ เค้าบอกแบบนี้อะนะ ซึ่งนั่นเรื่องจริง อีกอย่างอาหมอก็จะไปดูผมที่บ้านทุกวันด้วย ไม่มีอะไรแน่นอน แต่........
( C9 h+ g! E% U# ]6 w; s
# q* u4 ~1 s: M% r
+ V, l4 k. ~( K5 Y8 |8 ^ผม : ทำไมอะ! (ถามอย่างไม่พอใจ)
0 G0 b, [( U; a5 r9 `" ^! Eอาหมอ : ให้พี่เค้าไปดูอาการเรื่อยๆไงนท(พูดอย่างใจดี)
3 l( b) ~& B6 k8 _5 U6 R/ B0 q1 Nผม : ก็นทบอกว่าไม่เป็นไรไงอาหมออ่า(พูดอย่างงอแง)
) Y6 G) k$ h% I2 @1 d: Dพี่อ๊อฟ : นท เชื่ออาหมอนะ(พูดนิ่งๆ)( K, m$ e  `. L+ J5 ^' E' |; ^
ผม : ไม่เอา พี่หมอเป็นหมอจิตแพทย์ เค้าจะไปเช็คว่าผมเป็นบ้าอะพี่อ๊อฟ(จับมือพี่อ๊อฟแน่นเลยครับ)
  X$ O: k: g: P3 E% f) D# K3 jป๊า : ไม่ใช่นะนท อย่าเข้าใจผิด ไม่มีใครมองว่านทเป็นบ้านะ(ลูบหัวผมเบาๆ)
9 h! e- ?( X- W
' Z& q& Y) k: P0 d3 ?' ^
' k% V, L( J9 l+ p$ j9 ^& f# H  g) mแล้วก็เกลี้ยกล่อมผม จะให้พี่เค้าไปดูทำไม ผมก็เลยเออออไป ขี้เกียจพูดมากเดี๋ยวไม่ได้ออกจากที่นี่พอดี ขืนโดยจับมัดอีกไม่เอาอะ อาหมอก็เลยตกลงว่าให้ออกได้ แต่ต้องหลังเที่ยง เพราะยากินตอนเที่ยงจะสอนพี่โน้ต แม่ และพี่อ๊อฟทายาให้ผม จริงๆก็ไม่ถึงขนาดนั้น ก็แล้วแต่เถอะครับ น่าเบื่อจริงๆ เป็นเรื่องเป็นราวตลอด ยิ่งอาหมอกับป๊าชอบทำให้เรื่องมันใหญ่อะ โถ่........9 A4 y2 n- ^4 J; J# W0 M

, p) W" p5 M0 g- I  w% p. q1 z1 l& A$ b2 y
แกรก! ผมมองไปทางประตู เพื่อนๆผมและพวกไอสิงโต ไอแบงค์ไอบาสเดี๋ยวนะ มากันทำไมเยอะแยะ ตอนนี้ในห้องผมเหลือป๊าแม่พี่โน้ตพี่อ๊อฟ อาหมอออกไปแล้ว.........
! O, j( [9 @  h7 R
' F& Y2 }; i+ n' T7 w: b7 V4 o2 {8 {9 D1 c4 o$ j. [4 Y3 a+ Y
ปอ : ไงมึง(ยิ้ม)6 B" z9 D, F! e2 f
ผม : ไอพวกเพื่อนใจดำ ทำไมไม่มาเยี่ยมกูเลย(พูดอย่างงอนๆ)3 `# i" r- ]! X3 U
ป๊า : นท เราคุยกันแล้วนะ(พูดนิ่งๆ แล้วนั่งมองเอกสารที่อยู่บนโต้ะ)
  v) g7 f5 t' v4 Z/ W" M% n7 f; \นัท : ก็เค้าไม่ให้มาเยี่ยม พวกกูอยากจะมาทุกวันเลยละ(พูดอย่างเครียดๆ)! e, i2 ?$ |- }* n  L

8 j! a, j5 E  z7 e* |5 |, T/ Q2 g- ^5 g0 N2 ~: K$ C
แล้วพวกมันก็มารุมดูผมกันครับ รู้สึกว่าข่าวที่ผมมานอนโรงบาลที่โรงเรียนน่าจะรู้แล้วแต่ไม่รู้ว่าเรื่องอะไร เพราะเมื่อวันพุธตอนผมยังไม่ฟื้น ตัวแทนห้องผมอย่างอีแนนก็มาเยี่ยมกับครูที่ปรึกษาแล้ว ผมก็เพิ่งรู้เนี่ยแหละ เพื่อนๆก็มาเยี่ยมตั้งแต่วันที่ผมเข้าโรงบาลแล้ว แต่ผมไม่ตื่น ตื่นมาอีกทีก็โวยวายจนเค้าสั่งห้ามเยี่ยมเลย จ๋าก็มาเยี่ยมผมนะ พี่อ๊อฟบอก แต่มาวันที่ผมเข้าห้องฉุกเฉินอีกรอบไปแล้วไง แลดูวุ่นวายไปหมด......
, ^: r: U6 b0 q6 p/ x/ C# A: Y) L: w# L5 K
) z/ {) Y# g' s/ R
แบงค์ : ไงมึง(ยิ้ม แล้วยื่นช่อดอกไม้ให้ผม ผมก็รับมาแล้วยื่นให้พี่อ๊อฟเอาไปวาง)
  f& C7 X5 t: O$ O+ P4 O: Uผม : ยังไม่ตายเว้ย(ยิ้ม)
, f3 D  w: |) a) [2 D6 h1 o9 U, {เจมส์ : นท (มองผมอย่างสงสาร)
% [! b- j" P+ ~% `# [ผม : อ่าว มาด้วยหรอ(พูดอย่างดีใจ)
! y' p) m7 u6 pวิว : มันมาด้วยทุกครั้งนั่นแหละ(ยิ้ม)
9 ?2 k% a2 P. _7 W; c* gบาส : ตกลงมึงโดนรถชนแน่หรอวะ สภาพมึงมัน(มองผมแปลกๆ ผมก็งงๆเลยสิ รถชน?)
% t: }- M0 E, Q, o/ m; M4 f3 ?ปอ : เรื่องมึงไม่มีใครรู้นอกจากพวกกูและสิงโตเท่านั้น ป๊ามึงให้ไปบอกว่ามึงโดนรถชน ( กระซิบบอกผมเบาๆ ผมก็พยักหน้า)2 s% v2 x: m; s8 j" U

( g/ o  r( y1 L( N' Q$ J: @/ U0 g5 j" y6 S
ปกป้องผมจากสังคม ด้วยการโกหก แต่ก็ดีครับ ขืนไปบอกว่าผมโดนข่มขืน ข่าวฉาวและคาวแน่นอน คงจะนินทากันทั้งโรงเรียนนั่นแหละ ไอแบงค์มันถามหาผมจากพวกปอไง ปอเลยบอก จริงๆมีคนมาเยี่ยมผมเยอะมาก แต่มาตอนผมยังไม่ตื่น แถมผมยังโดนสั่งไม่ให้ใครเยี่ยมอีก เลยไม่มีใครมาได้ไง พ่อแม่สิงโตก็มานะ ใครต่อใครมากมาย ยกเว้นคนทำผิด เค้าหายไปเลย ไม่มีแม้กระทั่งคำขอโทษ ไม่รู้สิ ถ้าผมเจอหน้ามันจะรับได้มั้ย แต่...ผมอยากได้ยินมันขอโทษผมจริงๆนะ.....
, k5 p# C: v6 n: [9 x
! F& s" X) z! h7 O/ C
4 x; P7 w! D! K1 t' ^* S: `ป๊า : ทุกคน วันนี้ไปกินข้าวที่บ้านป๊านะ ต้อนรับนทกลับบ้าน(พูดอย่างใจดี)* x$ t! _2 Z" Z3 P3 n

) g: _$ A2 ~0 g4 e
$ B' }  R' z9 eทุกคนเฮเลยครับ และป๊าก็ไล่พวกมันไปรอที่บ้าน โดยให้พี่โน้ตกลับไปก่อนนั่งซ้อนพวกไอสิงโตไปนั่นแหละ เพราะเดี๋ยวรถใหญ่จะพาผมกลับ เห็นว่าไปทุกคนเลยนะ ไอเจมส์ก็ด้วย ไอแบงค์ไอบาสอีก เยอะแยะไปหมด ผมก็ไม่อะไรครับ ตามใจละกันเห็นป๊าไปคุยเรื่องอะไรกับพี่โน้ตไม่รู้ คงจะเรื่องจัดสั่งอาหารเลยนั่นแหละ จนถึงเวลากินยาตอนเที่ยงผมกินอะไรรองท้องไปนิดเดียวเพื่อรองรับยาที่กิน และรอทายา อาหมอก็มาสอน แม่ พี่อ๊อฟ ป๊าก็ดูและถามอย่างสนใจ เหมือนผมไม่มีความอายอย่างนั้นอะ นอนโป๊ให้หลายๆสายตามองอย่างจาบจ้วง ให้ตายสิครับ55.....2 |; t( {% q5 l

, v7 t  p# @5 o$ F" r0 }7 t! U* b+ Y7 W0 }9 B1 \3 h# J% ~4 Q# K) d) B
อาหมอ : ก็ประมาณนี้แหละ แล้วก็ให้ดนัยไปดูอาการทุกวันนะ เวลาไหนเดี๋ยวคุยกันอีกทีเย็นนี้เนอะ ส่วนนท ก็บลาๆๆๆๆๆๆๆ(เยอะแยะครับฟังไม่ทัน)" B# e' L5 J4 N( e# j! L! T

1 K" }: ?, a4 S/ J. I2 A/ e: _8 p; ~. D3 e1 h) ?1 g" y$ K
จนอาหมอสวดเสร็จพี่อ๊อฟก็พาผมไปเปลี่ยนชุดเก็บของ ผมเดินเองไหวแล้ว อาจจะล้าๆบ้างเพราะความเจ็บจากด้านหลังเลยต้องมีคนมาประคอง แต่ป๊าไม่ยอมครับ ให้ใช้วิวแชร์ เริ่ดสุดๆไปเลย ผมก็ตามใจเค้าละกัน อยากกลับจะแย่อยู่แล้วนี่นา ทำอะไรเสร็จเคลียล์อะไรเรียบร้อยก็พากันกลับบ้าน โอโห มันสดชื่นจริงๆครับ มันเหมือนได้ออกมาจากคุกเลยละ........) |0 O' a+ _' `1 m( d  R; P
& e$ h: \1 f0 y) c1 `. W& n
ผม : หา..ทำไมคนเต็มบ้านแบบนี้ละป๊า(ตอนนี้ถึงบ้านแล้วและ มีพี่ตอยพี่ตัง เฮียบูมพ่อแม่เฮียบูม เอ่อเยอะแยะจริงๆ)& P" _7 l. U; y
ป๊า : เอาน่า เราอยากสนุกไม่ใช่หรอ (ยิ้ม)
6 ~" ~( R  m, c& V* _& F" O8 aผม : ไม่จำเป็นเลยป๊า(ยิ้ม แล้วก็ลงรถเข้าบ้านไป พี่โน้ตก็มาช่วยขนของเข้าบ้าน จริงๆด้วยของสั่งมาแล้ว เป็นพวก อาหารหลากหลาย พิซซ่าเอยไก่ทอด อาหารจีนอาหารไทยรวมกันเยอะแยะไปหมดไปหมด)
8 f  K7 j; z- S9 r- m& d5 \" x& a5 i+ o: j$ P( k
& X5 }4 ^  g3 y" v( h5 c1 W
แล้วหลังจากนั้นปาร์ตี้ก็เริ่ม เพลงดังลั่นบ้านเลย กินกันไปคุยกันไปแหลกลาน บ้านเละไปหมดเลยละครับ พี่ตอยพี่ตังก็มาคุยกับผมอย่างเป็นห่วงโดยเฉพาะเฮียบูมที่ดูจะรู้สึกผิดเอามากๆ อาเจ๊กก็มาขอโทษผมยกใหญ่เลยครับ ผมก็ไม่ถือสาอะไร ป๊าก็เข้าใจดีไม่เอาเรื่องอะไร แต่เหมือนจะไม่พอใจพวกเค้ามากเลยละ แต่ด้วยความที่เป็นญาติ ป๊าจึงพยายามเข้าใจ ปาร์ตี้ดำเนินต่อไป สิงโตก็เข้ามานั่งข้างๆผมเหมือนกับพี่อ๊อฟคุยกันสนุกสนานเลยละ........
, v9 ~" N6 E# {
+ `. w9 d3 D2 ?; u. Y! }& E6 n& G- Q, y
, @9 u1 _3 ~; I- Qจนเวลาผ่านไปจนเสร็จ ทุกคนก็ช่วยกันเก็บของ แล้วเพื่อนๆก็แยกย้ายกลับบ้าน เพราะมันเริ่มเย็นแล้ว ไอแบงค์ไอบาสเอย อะไรเอย พี่ตังพี่ตอยก็กลับ กลับกันเกือบหมด เหลือไอสิงโตกับเฮียและอาเจ๊กที่อยู่คุยกับป๊าอยู่ ผมก็ควรขึ้นไปพักผ่อนแล้วละ เพราะง่วงเหลือเกิน.....
" i9 c/ V- z& z5 T* _0 U4 Y, r' r9 ~

, c4 ~* O* j" Q# Rพี่อ๊อฟ : ยังไม่กลับหรอวะ(หันไปถามสิงโต)
3 U+ u- f: a; j9 _! z5 iสิงโต : ขออยู่ดูมันบ้างได้มั้ยวะ(ถามเชิงขอร้องพี่อ๊อฟมองนิ่งๆก่อนจะพยักหน้า)
1 R+ l& M7 B; d: G0 K! X7 F6 a6 ]( O# O! {0 ]' J4 h9 U2 k
' c0 R9 R- O8 S; T$ r7 \+ P
มันสองคนก็ไปส่งผมเข้าห้องนอนผมชะงักไปนิด เฮียบูมเอาของผมมาคืนแล้ว พวกเสื้อผ้ากระเป๋าหนังสืออะไรงี้อะครับ เค้าคงกลัวผมไม่มีเอาไปเรียน พี่อ๊อฟก็เก็บให้แล้วผมก็ขึ้นเตียงนอน เพราะกินยาไปเลยง่วงขนาดนี้ไงละ สิงโตกับพี่อ๊อฟก็ดูผมอย่างเป็นห่วง เราพูดคุยกันได้ไม่นานผมก็หลับไป........
, Y9 W0 y& U8 M
0 q2 n( H% p, a, I9 Y* E  ^3 K& j
ตื่นมาอีกทีก็ประมาน6โมงเช้า พี่อ๊อฟมันทำไรกุกกักไม่รู้ นอนนานขนาดนี้เลยหรอเนี่ย.....# q( G& _; i* O% `+ L4 X$ w

' I1 P9 [  ?2 s' a4 B+ `$ J( J" r$ V* l' g/ D* A* D% _/ Y* B
พี่อ๊อฟ : กูทำให้ตื่นหรอ(พูดอย่างเป็นห่วงแล้วเดินมานั่งข้างๆผม มันกำลังแต่งตัวไปเรียน)
* ~& S2 x6 {  q7 Z! nผม : ผมจะไปเรียนด้วย(ลุกขึ้นนั่งแล้วบิดตัวนิดหน่อย)! P# b7 h9 N) Z7 k
พี่อ๊อฟ : ไม่ได้นะ รออีกวันสองวันก่อน(พูดอย่างเป็นห่วง)8 r2 C1 h8 W  p9 T& e
ผม : ไม่เอาผมจะไปอ่า!(งอแงแล้วไง); R. _' r* m& {$ w# r1 [5 c
9 H2 x6 D5 r: r$ z! p% F; _! A/ p
: s; b5 c1 q2 r( X* l3 a) ~
หลังงจากนั้นผมก็โวยวายอยากไปเรียนจะแย่แล้วครับ ถึงผมจะไม่ใช่เด็กเรียนอะไร แต่ขาดเรียนอาทิตย์นึงไม่ธรรมดาหรอกนะครับ จริงมั้ย จนป๊ากับพี่โน้ตได้เข้ามาดู ผมก็งอแง จนป๊ายอมอะครับ โดยป๊าจะไปรับส่งผมกับพี่อ๊อฟที่โรงเรียนเอง ผมก็โอเค พี่อ๊อฟก็เตรียมชุดเตรียมหนังสือให้ผม พอเสร็จก็พาผมเข้าห้องน้ำ เช็ดตัวให้ผม เพราะแผลบางที่ยังโดนน้ำไม่ได้มากนักทำไรเสร็จก็แต่งตัวเรียบร้อย ลงไปกินข้าวกินยา แล้วก็พากันไปโรงเรียนแต่ก่อนไปแม่กับพี่โน้ตก็ยื้อผมไว้ว่าจะไปจริงๆหรอ ไม่ไปไม่ได้หรอกครับ มันนานเกินไป แล้วผมก็ไม่ได้เป็นอะไรมากแล้วด้วย อาจจะมีใจสั่นอยู่บ้างแต่มียาฉุกเฉินตลอดเวลาอยู่แล้ว......0 L' }5 }7 @* {1 U; E

7 o; f: R- }/ I) r, R4 ]1 \; O' }2 `. f8 O" d0 g
ป๊าไปส่งผมถึงด้านในโรงเรียนเลยนะครับ และไปพบที่ปรึกษาเพื่อขอให้ดูแลผมเป็นพิเศษหน่อย กลัวผมชักอีก ผมก็เข้าใจครับ เพราะป๊ากำชับให้ผมรับโทรศัพท์ป๊าตลอดเวลา ผมก็เออออไป เยอะแยะไปหมดกว่าจะป๊าจะยอมกลับ ตอนแรกจะอยู่เฝ้าผมเรียน เอากับเค้าสิครับ เฮ้อ! พอกลับไป ผมก็ไปหาเพื่อนๆ โดยมีพี่อ๊อฟคอยพยุง พอไปถึงเพื่อนๆดูตกใจมากที่ผมมาโรงเรียนได้ และพี่อ๊อฟก็ฝากทุกคนดูผม เอาสิ ทำเหมือนผมเป็นเด็กพิเศษหรือพิการเลย มีบังคับให้กินยาบลาๆๆ เยอะแยะไปหมดกว่าพี่อ๊อฟมันจะยอมไป ไปได้ผมโล่งเลยครับ.......
# k5 {4 }3 s9 V0 d/ ?9 u2 [4 g& r! C: x8 K- {5 @6 Y

' a. P1 q3 @- \) L4 L0 |ผม : เฮ้อ!(ถอนหายใจอย่างโล่งอก)
6 ]6 q9 k& ~. ]! ^' Mปอ : มึงไม่ควรมานะนท(ชี้มาที่คอผม)5 @: c5 c- d" R% d
ผม : อ้อ(ผมหยิบผ้าพันเคล็ดออกมาให้ปอพันให้ที่รอบคอ ดูลำบากไปหน่อยก็เถอะนะ แต่ก็ต้องปกปิดอะครับ..)
& R$ u. g4 x0 n0 ?- G( B& c$ ~3 g9 B# y
3 z' D" h# F+ s
“ไงเพื่อนๆ” เจมส์เดินมาแล้วครับ เค้าก็ดูตกใจที่เห็นผม คือผมไม่ควรมาทั้งๆที่ยังไม่ดี100% แต่ผมมั่นใจว่าเกิน50%แล้ว แต่ก็ช่างเถอะครับ ผมไม่ยอมพักจนเสียเรียนหรอก....! `4 z! I$ B3 y  y
. M" T8 T) N$ U7 t

$ C9 i" p7 E0 U& E* X$ vแล้วก็ถึงเวลาไปเข้าแถว เพื่อนๆก็พาผมไป โดยมีนัทพยุง มันดูแข็งแรงสุดอะนะ พยุงไปเข้าแถว เพื่อนๆคนอื่นก็มองกัน สงสัยอีแนนคงจะเอาไปป่าวประกาศอีกแล้วละ...., c8 E% V& P+ n

0 F: o  M' T6 X0 j. j! R! m7 O/ `8 N8 ?; }& n0 O7 ^
แป้ง : นท หายดีแล้วหรอวะ(มองผมอย่างเป็นห่วง)9 Q/ N8 }' {, f7 L
ผม : อื้ม ไม่งั้นคงไม่มาอะ(ยิ้ม)
% X! g% k# H: U" K' lแป้ง : เค้าเม้ากัน...ว่าที่มึงเป็นแบบนี้เพราะอีแนน...ที่มันเอาข้อมูลไปบอกคนชื่อจ๋าอะ(ผมชะงักไปนิด)
, Z4 `- w2 |- P3 Fผม : เอิ่ม(เรื่องแลดูไปกันใหญ่แปลกๆ)
- F. ~: t7 l  I  v9 b; G- t5 M% M6 Z6 j# M$ f+ t# H
% b) O0 V" i: l% j! U  i5 N) Q' U+ q
แล้วก็เริ่มรัวคำถาม ผมจะตอบไงดีละ ใจนึงก็สะใจนะ เพราะผมมองไปทางอีแนนคือหงอยมาก หดหู่มาก สงสัยเป็นเพราะเวรกรรมจริงๆ แต่ใจนึงก็ไม่ใช่ความผิดมันนิ ผมไม่ได้ตอบอะไร ก็ยิ้มแห้งๆแล้วก็ยืนเข้าแถวไปครับ พอขึ้นห้องก็คาบโฮมรูมแต่เช้า ครูก็มาดูผมอย่างเป็นห่วงและบอกเพื่อนๆให้ช่วยดูอะไรไป ก็ไม่มีอะไรมากครับ คาบว่าก็นั่งเล่นนั่งโม้ไป.....
; d# p- f; \5 f( k/ x4 e8 T: J* G1 F4 K8 B

  O% T9 C% O/ `( a/ o, [0 H/ E“นท” ไอแบงค์ไงละ มันเดินเข้ามาในห้องผม. U1 f! |% j8 M& r* J7 i

3 }( ^: I' U# ^( N) D6 T# M7 n) ]7 D
ผม : ว่า(มองมันนิ่งๆ). S7 q) X' r2 f, l7 X
แบงค์ : หายดีแล้วหรอวะ (ถามอย่างเป็นห่วง)' s8 M& i& U, \, Z- j! ~- E. G
ผม : หายดีแล้วดิว้า(ยิ้มแห้งๆ)
  O; e3 G$ V" ^
, ^+ l4 ?" @: S( @8 G  J' w1 Q
แล้วมันก็มานั่งคุยกับผมโดยไม่อายว่าจะเป็นขี้ปากใครเลย ผมเลยรักษาระยะห่างไว้ กลัวมันจะเสียหายไม่ใช่อะไรหรอก นั่งคุยได้สักพักมันก็ไปเรียน ผมก็ด้วย ก็เรียนไปจนพักเที่ยงนั่นแหละ......
( m7 B4 Y9 n. y( o7 S1 I2 H- `; J3 F( L; @- G- B: G' T  o
3 M% |+ a& T* {
ผม : เอาละ เย็นนี้กูเลี้ยงติมพวกมึง เพื่อนรักของกู(พูดอย่างดีใจ)
1 g& \( |  v/ M: T+ ~8 K; V3 ~
) u* {0 w4 A; p9 x& j6 ?9 {+ u$ P: I; ^: v* l
ก็จะอะไรสะอีกละครับ งานอะไรที่อาจารย์สั่งตอนผมไม่มา มันทำให้ผมแล้ว รอผมเอาส่งในคาบเองทุกวิชาเลย พวกมันช่วยผมได้มากเลยละ ซึ้งใจจริงๆครับ.....
) G* A- V5 q5 f( u/ \  _, D4 @( w- G

6 P* ?' r& E8 F# O7 Q. wปอ : ไม่เป็นไรเลย มีไรก็ช่วยกันดิวะ อย่าเครียดเลยนะ(ยิ้ม ผมก็ยิ้ม กินข้าวอร่อยเลย)6 s! V) h* G  ]( I

9 F! s/ ]8 B0 u* v; a) V4 B
: R! Q- j3 Y' Z/ J1 _3 Wแต่พี่อ๊อฟดูจะยุ่งนิดหน่อย เพราะจะส่งรูปวาดไปประกวดอีกเลยไม่ว่างมานั่งกินข้าวกับผม ผมก็นั่งกับเพื่อนๆเจมส์ก็มาด้วย และคนที่ช่วยเรื่องงานผมหนึ่งในนั้นก็มีเจมส์ด้วยนะ เป็นเพื่อนที่ดีจริงๆ ป๊าโทรมาทุกชั่วโมงจริงๆ แม่ก็ไลน์มาถามตลอด ผมก็ตอบและรับสายตลอดนั่นแหละ จนกินข้าวเสร็จซื้อขนมแล้วก็ขึ้นห้องกันไปนั่งเล่น เจมส์ก็มานั่งด้วยตามปกติ เราพูดคุยอย่างสนุกสนาน ผมว่าดีกว่านอนอยู่บนเตียงตั้งเยอะ น่าเบื่อจะตาย.......
4 }7 r; w0 H" |5 }$ d# B9 B/ W/ ?3 `( D8 ~# `6 {7 f

  T, [8 @, a  S# y: h2 n; @" p“กินยารึยัง” ผมหันไปทางประตู พี่อ๊อฟ ผมยิ้มบานเลยครับ# l& ]6 @% @: k  s

* m4 Y" \7 M, K2 C" V9 m2 c" f: `0 _+ M
ผม : กินแล้ว(ยิ้ม)
8 o$ I9 N' K0 E, x, {0 zพี่อ๊อฟ : อืม แผลเป็นไงบ้าง(ถามอย่างเป็นห่วง แล้วมาดึงขอเสื้อผมดู)- i7 Y  u9 ?/ x6 m. Q
ผม : ไม่โดนเหงื่อหรอก วันนี้ไม่ร้อน(พูดอย่างอารมณ์ดี)5 f9 q( g0 B8 o) q
- b$ X, B3 X) F( ?2 G
2 ?3 ?2 `; [, L3 b* b' c* d/ p/ V. q5 g
มันมาคุยสักแปปก็กลับไป เพื่อนๆก็แซวกัน ผมละเขินจริงๆเลยอะ.......
8 i0 b8 ^" J9 m8 ?: t" [1 i1 n
9 W1 |1 G9 Z9 B: {/ E4 r: d
ปอ : อีแนนมันเหมือนตกนรกทั้งเป็นไปเลย เพื่อนๆบอกว่ามันสำนึกผิดเรื่องมึงเป็นอย่างมาก แต่ก็กูว่า มันแค่จิตตกที่มีแต่คนเกลียดมัน(ผมก็มองไปทางมันนิ่งๆ โอ้โห ไม่มีเสียงเลยครับ เงียบมาก)
% Y; z. L7 Q3 Oผม : กูว่าเหมือนมึงนั่นแหละ (ยิ้ม)
" H: Y" \! K! O# D+ L, D1 ^
$ w& E0 A8 r) |& y; G" Q! _7 q" }& d, E
ก็เม้าแตกกันไปจนเข้าเรียนคาบบ่าย ก็เรียนกันไป เรียนเสร็จเราก็ไปหาไรกินหน้าโรงเรียน โดยผมเป็นคนเลี้ยงผมโทรบอกป๊าแล้ว ป๊าเค้าก็โอเคเพราะมีเพื่อนอยู่ดูแล พี่อ๊อฟกำลังเร่งเคลียล์งาน เราก็เข้าร้านนมแถวโรงเรียน เพื่อนๆสั่งแหลกไม่เกรงใจผมเลยสักนิดให้ตายสิครับ.......
; z' X; G2 a3 R! M6 e4 x) ?, Y' F1 P) X8 c3 I2 p+ S7 K
( }1 f4 V, R0 K0 h
เจมส์ : เดี๋ยวเราต้องกลับแล้ว(ยิ้ม พูดขึ้นเมื่อนั่งกินไปสักพักใหญ่ๆ)
" X' s( \4 I: }" m1 nผม : อื้ม รีบกินเลยเร็ว(ยิ้ม)1 X; D1 Q( c- n

' E5 O/ l2 N8 ~9 @
. ~+ {8 k( T! Z. e' j, L# l) H! B2 Cทุกคนก็เข้าใจดีครับ ไม่ว่าเจมส์จะติดเรียน ไม่มีเวลายังไง แต่แค่นี้ก็ดีมากพอแล้วจริงๆครับ เป็นเพื่อนที่น่ารักดีครับ555 ไม่นานเจมส์ก็ลุกไป ผมกับเพื่อนๆก็นั่งกินกันต่อจนพี่อ๊อฟมานั่นแหละครับ ผมก็เลยเล่าเรื่องที่เพื่อนๆช่วยผมเรื่องงานให้พี่อ๊อฟฟัง พี่อ๊อฟก็ดูจะเข้าใจและดีใจแทนผมเลยละ ก็กินกันไป ไม่นานป๊าก็โทรตามแล้วผมก็เลยบอกให้ป๊ามารับเลย...., M5 i/ L6 S# Y) F  T
5 v  a$ g% ~  Q. c1 A* _* K7 M
  W# J( h0 O0 r5 N& u
พี่อ๊อฟ : เดี๋ยวกูออกให้เองนะ(พูดขึ้นเมื่อกำลังจะจ่ายเอง และทำสายตาบังคับผม) กระเป๋าตังมึงมีตังไม่ถึงแน่นอน และเค้าคงไม่รับบัตร โอเค้(ผมก็ยิ้มแห้งๆแล้วก็พยักหน้าช้าๆ)8 c$ v* }' C! ~* z" e+ k, E6 L

% J% e9 g# u, q9 w) p  D8 N" I% V/ {  I: _$ C
มันก็จ่ายตังไป แล้วก็พากันออกนอกร้านเพื่อนก็พากันขึ้นรถกลับผมก็รอป๊ากับพี่อ๊อฟหน้าโรงเรียนเนี่ยแหละ......" b" |8 Y8 \9 [6 B0 v5 `9 t

, {6 a$ Q+ L1 l6 q
4 d1 C7 C) w9 A& \  }พี่อ๊อฟ : ไม่แสบไม่คันแผลใช่ป่าว(ถามผมอย่างเป็นห่วง)
; r% w1 j" J( O& J* }ผม : ไม่เลย ก็เจ็บบ้างปวดบ้างตามอาการก็แค่นั้น(ยิ้ม)
* w1 `  x, l3 {* Zพี่อ๊อฟ : เดี๋ยวต้องลองถามอาหมอเรื่องอาบน้ำ(พูดแล้วทำหน้าคิด)) \. \6 D9 D7 ^/ |* |2 v- N
ผม : อยากอาบแล้วเหมือนกัน มันดูไม่โอเคเลย(พูดแล้วก็เริ่มเหนียวตัว)2 @: D% U' H  i: T* M

0 ?1 W$ p. J8 L7 \3 r; ^
# z7 d$ |* L3 yแล้วพี่อ๊อฟก็โทรไปหาอาหมอ ผมก็งงว่าไปเอาเบอร์มาจากไหน ปล่อยมันไปเถอะครับ ไม่นานป๊าก็มา ผมกับพี่อ๊อฟก็ขึ้นรถ สรุปอาบได้ แต่ต้องใช้สบู่ที่ฆ่าเชื้อด้วย เพราะแผลได้มาจากรอยกัด อาจติดเชื้อได้ ขึ้นรถได้พี่อ๊อฟเลยบอกป๊าให้แวะซื้อให้ผม จะได้อาบน้ำได้ ป๊าก็โอเค ถามผมใหญ่เลยครับ ว่าเป็นไงบ้าง อะไรยังไง ถามจนผมยิ้มอะครับ ความที่เป็นห่วงผมเกินเหตุของป๊าทำผมรู้สึกดีมากๆเลยละ พี่โน้ตก็เหมือนกัน บ่นที่ผมมาเรียนวันนี้ ผมก็แถไปครับ แวะซื้อของอะไรเสร็จก็กลับบ้าน.......9 ?# H* h6 |' T! o
: X8 W( ~& H4 |( _5 F# A

6 l% D0 `6 Y& s( V& h. pผม : เอ๊ะ!(มองรถที่จอดหน้าบ้านงงๆ)9 d( J$ T4 {# I+ h/ U
ป๊า : พี่หมอไง(ยิ้ม ผมชะงักไปเลยครับ มาจริงๆหรอวะ)) P# n% Z' y) o6 {, ^7 A# O
5 `$ Y" W* j, q* a

: }; A  [2 B6 @) s' ~  X9 hแล้วก็พากันเข้าบ้าน นั่งยิ้มทำหน้าหล่อเลยครับ พี่อ๊อฟก็พาผมไปเปลี่ยนชุดก่อน และก็พาผมลงมา มันต้องพยุงตลอด ซึ่งจริงๆไม่ต้องแล้ว ก็เดินได้เองแล้ว อาจจะเจ็บบ้างแต่ก็ไหว พอลงมาก็นั่งจ้องหน้ากัน คนอื่นๆก็ไปทำอะไรกันไป พี่อ๊อฟก็ไปช่วยแม่ทำกับข้าว วันนี้พ่อแม่พี่อิฐมากินข้าวบ้านผมไง อาหมอและพี่หมอก็ด้วย เลยทำเยอะ ช่วงนี้พี่อ๊อฟมาอยู่กับผมตลอด และอาจจะตลอดไป ฟังจากที่เค้าแซวพี่อ๊อฟกันมันดังมาจากในครัวเลยละ แต่ทำไมต้องทิ้งผมเอาไว้กับพี่หมอตามลำพังนะ.......- r( E# X0 l) V

( i2 r7 ?; y/ J* d( o
% d& G( O. x" a7 O' gพี่หมอ : ไม่ถามหรือ พูดอะไรหน่อยหรอ(ยิ้ม)5 }* @3 w" L9 e
ผม : ไม่อะ(ยิ้ม)% A; Z. Q& f: F4 l+ O2 n
& P& \5 z; `/ P

- S8 E. G3 E- o; Qแล้วผมก็เปิดทีวีดู พี่หมอขำออกมานิดหน่อย ผมก็มองเค้านิ่งๆ......3 L  v2 B8 e6 O/ N( X
- U3 C' G1 j( q8 I2 G

4 i( n6 e5 d( \; Z: P( Oพี่หมอ : ไปเดินเล่นกัน(ยิ้ม)
' L2 W/ y! K0 n( |0 g, Y9 bผม : ขอแฟนผมยัง(ยักคิ้วกวน)
- _  z: o; V$ n, `: V2 lพี่อ๊อฟ : อนุญาตครับ เอามันไปเลย(เดินออกมาจากครัวแล้วพูด พร้อมกับยิ้มให้ผมกวนๆ)
( T+ M; L, n& Q/ o. _4 D
3 W5 y0 G4 a; M) U4 O+ }) H4 ~: `) a) l# B' E2 `
ผมก็เลยต้องจำยอมไปกับพี่เค้า เค้าก็พยุงผม อีกแล้ว เพราะพี่อ๊อฟขอให้ช่วยพยุงเอากับมันสิครับ ปล่อยให้ผมมาได้ไงเนี่ย แล้วดูมองผมแปลกๆด้วยนะ......4 |! T! u  r$ n$ q8 T9 i! l; V
# r' _$ N( a6 q& |6 ^6 K
& d/ ?" z6 u' b+ X+ q* [
ผม : มีไรว่ามาเลยครับพี่(ยิ้ม)% Y6 R! _5 r# k
พี่หมอ : เป็นไงบ้าง (ถามด้วยรอยยิ้ม)6 ^0 P4 h/ R& p1 t' T; G
" V$ Q  B; [) q4 C5 v  I" m4 {
6 U& K; g$ w: Y4 A9 K/ c- k
แล้วเราก็เดินไปที่สวนกลางหมู่บ้าน ไปนั่งชิงช้าเด็กอะครับ......
* V: a1 m9 {2 R8 C3 t* P8 j( Y# @* L2 s7 {5 {
( }4 v3 i, d& Q, k
ผม : ดีกว่าอยู่โรงบาลอะครับ(ยิ้ม)4 J5 F7 q) g4 _4 f8 }
พี่หมอ : ยังคิดถึงเรื่องนั้นอยู่มั้ย(ถามผมนิ่งๆ); F1 O2 F* |$ b- i
ผม : คิดถึงตลอดนั่นแหละ เรื่องมันเพิ่งเกิด ลืมได้เร็วคงไม่ใช่คนแล้วแน่ๆ(พูดอย่างไม่ใส่ใจ)
! ?- S8 V7 D: @$ d, H, Gพี่หมอ : จริงด้วยสินะ แล้วอาการใจสั่นละ (ผมก็มองนิ่งๆ)
4 e4 m7 T* H+ zผม : สั่นตลอด โดยเฉพาะตอนที่คิดถึงเรื่องนั้น(พูดอย่างไม่ใส่ใจ)
! o( m9 J9 v, O+ iพี่หมอ : งั้นพี่ขอดูหน่อยนะ (ผมก็มองอย่างสงสัย) ดูนี่(ยื่นโทรศัพท์มาให้ผมดู เป็นรูปเฮียบอม ผมชะงักไปนิด)! Q# J/ F& K( G' ]2 ?: v" c/ w7 \
2 T% S9 S4 z' E+ e2 @2 Y

! G$ h8 z' g3 ?3 Cพี่หมอเอามือมาจับที่ข้อมือผม หัวใจผมเต้นค่อนข้างแรง แน่นอนว่าทนไหว ผมมองรูปนั้นสักพักแล้วก็เบนสายตาหนีไม่ได้ต่อต้านสัมผัสอะไร เค้าก็ยังไม่เอามือออก กดลงแน่นกว่าเดิม ผมก็ไม่อะไร ให้เค้าทำไปนั่นแหละ....
3 u5 Y1 {6 y: H( v, C$ p  [6 Q6 }* }

5 j& T/ y" [( ^" Y3 s8 `  v' q% uพี่หมอ : อืม ดีขึ้นเยอะ(ผมก็มองพี่หมอนิ่งๆ) อย่าเก็บมันไว้สิ เบี่ยงความคิดเก่งนะเรา(ยิ้ม) ปล่อยมันให้ไหล เหมือนเราคิดเรื่องๆนึง ปล่อยให้มันผ่านไป ไม่ใช่กักมันไว้กลางทาง แล้วกลับมาคิดซ้ำๆ(ผมก็มองนิ่งๆ แล้วคิดตามที่พี่หมอพูด)* [  ?+ ]  l* F! l
+ ]0 ^% y$ ~! z$ T+ l

% \& X" V% J- W) F4 M) H6 K. b+ B0 Aผม : ถ้ามันง่ายเหมือนที่พูดออกมาคงจะดีนะครับ(ยิ้มอ่อนๆ). Z" K& X# [" I1 b' y. ]/ `" |6 ^) G9 Q
พี่หมอ : นั่นสินะ.....รู้ใช่มั้ยว่าพี่กำลังรักษา(ผมก็พยักหน้า) ไม่ต่อต้านเหมือนหมอคนก่อนแล้วหรอ(ถามนิ่งๆ)4 r, e  y0 R. U- i' [
ผม : ถ้าผมต่อต้าน แล้วกลับไปโดนมัด ผมก็ไม่เอาอะ(หันหน้าหนี)3 j# a0 p9 J& u& S6 {$ p5 Y$ [
พี่หมอ : หรอ อืมๆ(พยักหน้ารับรู้) จริงๆเป็นจิตแพทย์เค้าไม่ได้รักษาแต่คนบ้านะ มีหลายอย่างเลยละ ทำไมถึงเข้าใจเป็นอย่างเดียวละ(ถามผมออกมานิ่งๆ): C# V% \7 p" m; [) |. ?

, P% Z4 w- C3 I- R: L; D0 A% I
( f. T2 D7 U; M# K7 N6 I: g" jผม : ผมก็ไม่รู้สิครับ ผมไม่ได้ป่วย หรือต้องพึ่งหมอด้านนี้เลย ผมน่ะ เจออะไรที่มันแย่มากกว่านี้อีกนะ และที่ผมทำไปในช่วงเวลาที่อยู่ในโรงบาล ผมรู้ตัวทุกอย่างว่าทำอะไรไม่ได้ขาดสติ แต่ผมแค่ขอเวลาไง เจอแบบนั้นก็คงสะเทือนใจกันบ้างแหละ ตอนมีเรื่องกับพี่อ๊อฟคราวแล้ว ผมก็ไม่ต่างจากตอนนี้หรอก เวลาจะช่วยผม (พูดนิ่งๆ)* V; O% m/ ?1 k

# ]: v) V% }, O' Y& O2 t& ~4 r: Z& o% S, c7 N' N, i
พี่หมอ : นั่นก็จริง (ยิ้ม) แต่เรื่องต่างๆที่ผ่านมา จริงอยู่นะ ที่นทผ่านมันไปได้ แต่ให้พี่เดา พี่ว่าทุกอย่างที่ผ่านมานทเก็บมันไว้คนเดียวทั้งหมด(ผมชะงักไปหน่อย) เพราะเรื่องที่เกิดขึ้น ถ้าพี่โน้ตพี่ชายของเราไม่อ่านไดอารี่ที่เราเขียน เค้าก็จะไม่มีวันรู้เลยว่านท ไปเจอ ไปทำอะไรมาบ้าง นทอาจจะระบายบ้าง แต่ไม่ใช่คนในครอบครัวนท นทมองข้ามพวกเค้าไปละ...- ~: e7 C1 m% c' w# A( N

! b2 c6 F6 v, L0 l% y" e
: L5 k' D- T8 x7 m; `  d  @ผม : ผมป่าวมองข้าม ผมเดาว่าพี่คงรู้ข้อมูลของผมไปมากแล้ว(พูดแทรกขึ้นมา เค้าก็พยักหน้า) ทุกอย่างผมมีเหตุผล บอกไปพี่ก็คงคิดว่ามันจะตลก พี่ก็เห็นว่าทุกคนในบ้านรักผมมาแค่ไหน(พูดเศร้าๆ) ไม่มีเหตุผลที่ผมจะต้องบอกบางเรื่องให้เค้าฟัง เพราะ...ผมรักพวกเค้าจริงๆ ผมไม่อยากให้เค้ามาเครียด กังวล หรืออะไร....เรื่องผมมากเกินไป(ก้มหน้า)
. \! g& b2 H. i8 hพี่หมอ : นั่นก็เข้าใจ แล้วนทไม่คิดหรอ ถ้าเค้ามารู้ทีหลัง เค้าจะเป็นห่วงเราแค่ไหน(ผมเงยหน้ามองพี่เค้า) และคนๆเดียวแบกทุกอย่างไว้ไม่ได้หรอกนะนท นทยังเด็ก เรื่องที่เจอ เล่าให้ใครสักคนนึงในครอบครัวฟังบ้างก็ได้ไม่เสียหายแน่นนอ (จับมือผม)
3 u( m$ d4 ^% u2 g) N% s0 R2 ~7 M
! i, k# O- O/ m9 F) g. ~/ ]% O% v! W" i; f$ ]
ผม : ผมป่วยขั้นรุนแรงเลยใช่ป่าวเนี่ย(ยิ้มแห้งๆ)) g' d7 A6 [+ e% `/ v( r
พี่หมอ : ไม่หรอก นทแค่เครียด (ยิ้ม ผมก็พยักหน้า)" d4 o: j9 A6 r1 R; _
ผม : แล้วผมต้องทำยังไง(ถามนิ่งๆ)$ D: {! S' M# B+ O
พี่หมอ : ไหน ลองเล่าเรื่องคืนนั้นให้พี่ฟังหน่อย คืนที่เกิดเรื่อง(พูดแล้วมองผมอย่างลังเล ผมก็มองเค้าแบบนิ่งๆ)  Y# e9 W8 x- b9 @: D2 S
ผม : อยากฟังหรอครับ(พี่เค้าก็มองผมแปลกๆ)7 m$ L4 q/ f2 }8 D: _& j! w8 w- q
พี่หมอ : ไหวมั้ย(จับข้อมือผม กดลงไป)! N7 o; t0 Q* o, V
ผม : ไหวสิ (ยิ้ม)9 x6 L' P& ~5 @3 G0 v! @
พี่หมอ : ยังก่อนดีกว่า(ยิ้ม) วันนี้เหนื่อยมากแล้วนะ (ผมก็งงสิ ทำอะไรเหนื่อย นั่งคุยกันเหนื่อยแล้วให้ตายสิ)
$ t: g3 V! i+ l% Y6 p3 F1 ^# o5 J# O3 N! ~
, O# m. N* J& ~
ผมพอรู้ หัวใจผมมันเต้นแรง พี่เค้ากลัวผมไม่ไหว เราก็เปลี่ยนเรื่องคุย เค้ากำลังจับจุด หาวิธีคุยกับผมและ สังเกตพฤติกรรมการคุย ความคิดอะไรต่างๆของผม จริงๆไม่รู้ ผมมารู้ทีหลัง แต่ก็พอจะเดาออกแหละครับ ไม่นานก็พากันเดินกลับ พี่เค้าก็ประคองตลอด ผมก็ไม่ว่าอะไร พอถึงบ้านก็ไปที่โต้ะกินข้าวกัน คนเยอะเลยครับ ข้าวเต็มโต้ะไปหมด ผมก็ไปนั่งประจำที่ข้างพี่อ๊อฟ ไปถึงก็ถามผมกันใหญ่ว่าคุยอะไรกัน พี่หมอก็บอก หลังจากนั้นก็เริ่มกินไปคุยกันไป........2 B' C8 S, ~6 f0 F# M9 j9 o

0 V8 \* n- ]" J" Aอาหมอ : เวลาอาบน้ำถูเบาๆละ(หันมาบอกผม ผมก็พยักหน้า)
! z0 H' I. v0 t, Eป๊า : แล้วเรื่องเรียนตามทันมั้ยนท(ถามอย่างสงสัย); k) A# I" ~. v. Z6 E, `
+ C. ~9 U" J: M6 G

1 {$ [0 {( I! ~8 N9 r, Bผมก็เลยพูดถึงเพื่อนๆที่แสนน่ารักของผมให้ป๊าฟัง ป๊าก็ดูจะดีใจที่ผมมีเพื่อนที่ดีจริงๆแล้ว ผมก็ตอบแทนพวกมันด้วยแหละ55 จนกินกันเสร็จผู้ใหญ่ก็คุยกันต่อ ผมก็ขึ้นบ้าน แต่พี่หมอขอขึ้นมาดูห้องผม ก็ได้ ไม่มีอะไรอยู่แล้ว เค้าดูเป็นคนละเอียดเกินไป ผมไม่ชอบเท่าไหร่ เพราะคนประเภทนี้ จะทำให้ผมเป็นคนผิดทุกเมื่อ เค้าก็คุยกับผมนิดหน่อยแล้วก็กลับลงไปข้างล้าง พี่อ๊อฟก็พาผมไปอาบน้ำ มันก็อาบพร้อมผมเลย.......2 l+ ?! T0 m7 K0 H
2 Y- u2 g. i* G8 \
& s! n1 @. F  `9 k7 a- A/ {
พี่อ๊อฟ : แสบมั้ย(ถามอย่างกังวลผมก็ส่ายหน้า)
: ]; F/ s' O& O1 Hผม : สุดท้ายพี่ก็ได้ดูแลผมอีกแล้ว(ยิ้ม)
  a2 e. y# n9 j# m( H0 x, {พี่อ๊อฟ : มันดีอยู่แล้ว กูรักและอยากดูแลมึงไง(ผมชะงักไปเลยครับ แล้วก็เกิดอาการร้อนผ่าวบริเวณใบหน้า)
4 W* r# P8 n7 |& l3 X6 y7 G' i9 r" q
: D2 d* i6 y* {3 T6 v# j
9 E6 R+ L! E& x& c$ j; V9 l( W6 Eผมก็เลยเงียบไป เพราะความอาย จริงๆมันก็ขัดตัวอะไรให้ผมไป จนเสร็จพี่อ๊อฟมันก็อาบของมัน อาบเสร็จก็พากันออกมา เช็ดตัวกัน มันทายาให้ผมก่อนไง..........
% i8 }' z$ S$ }. [" Z$ x
% M- o6 |6 \7 V0 l# y- a  t0 j$ e) x
ผม : อ้ะ!(ผมสะดุ้งนิดหน่อย มันกำลังทายาให้ตรงจุดสำคัญ)! z* ?- X3 F6 g+ d8 K
พี่อ๊อฟ : เจ็บหรอ(ถามอย่างเป็นห่วง)
5 D! e" U$ p+ N5 M) k' Z" g( E& O2 bผม : ป่าว มันเย็นๆ(ยิ้มเขิน)
* r5 z& g5 J+ w# D8 b; e9 G  p& P+ ]: S: I* x, }
0 a3 S& N. @4 i0 R" N# a
พี่อ๊อฟมันก็ยิ้มออกมานิดหน่อย ทายาเสร็จก็พากันแต่งตัวแล้วก็ขึ้นเตียงนอนพักกัน พี่อ๊อฟก็ด้วย เรานอนคุยกัน ผมก็ง่วงๆแล้วเพราะเพลียมาทั้งวัน.......
2 I# \$ d$ H# m: C  v* c6 d2 |' y- X3 x9 p# @$ p. w+ v4 z6 i, q

* N2 m3 x' w- T& k4 q' ], u* a* Iผม : พี่อ๊อฟหายดีแล้วนี่นา(เลิกเสื้อมันเปิดดู เป็นรอยแดงๆแล้ว ใกล้หายแล้ว จริงๆก็เห็นตั้งแต่อาบน้ำแล้ว)
( X! x0 \6 q. A7 T8 `# Pพี่อ๊อฟ : อืม (ยิ้ม)
& L4 k  F; |1 ?9 J# ^5 ]' aผม : ไม่เจ็บแล้วใช่มั้ย(พี่อ๊อฟก็พยักหน้า)5 T3 f6 L8 s5 W$ m) p
พี่อ๊อฟ : ง่วงก็นอนได้แล้ว พรุ่งนี้ไปเรียนอีก(พูดอย่างใจดี)! W9 x0 I- K* h; z

- ?4 K4 j' K- m& V. X* J, U/ `
5 }# H/ p6 a) K5 fผมกับมันคุยกันอีกแปปก็หลับไป เพราะความง่วงจากความเพลียและฤทธิ์ยาที่กินเข้าไป.....: Y  _( G. q8 a! j. Y2 w6 n

2 i! h# B, c% T  t+ x" }
" \7 J! a: M3 }4 V( Q" q# Eวันเวลาผ่านไปอีกหนึ่งอาทิตย์ ชีวิตผมกลับสู่โหมดปกติ พี่หมอและอาหมอก็มาช่วยตรวจดูผมทุกวัน อาการทางจิตใจดีขึ้นเยอะกว่าที่คิด บาดแผลตามร่างกายก็เช่นกัน เพื่อนๆก็มาหาทุกวันโดยเฉพาะสิงโต ที่ดูจะเป็นห่วงผมมากมาย และจ๋า ที่เค้าก็มาเยี่ยมถึงบ้าน ซึ่งผมก็ยังแปลกใจว่าเค้ามาได้ยังไง เค้ามาดีครับ มาเยี่ยมอะไรแล้วก็กลับ ทุกอย่างปกติ จนวันนี้ เป็นวันจันทร์ ผมก็มาเรียนปกติ พี่อ๊อฟเลิกพยุงผมแล้ว เพราะความเจ็บเริ่มจางหาย แต่รอยต่างๆก็ยังมี......* N# Q( r) W" E# q

  r4 i4 _: ?+ H" V" t0 Q
$ v" x# ^, y; W! W) Kปอ : พวกมึงว่าไอเจมส์มันทำตัวแปลกๆป่าววะพักหลังๆอะ(ถามอย่างสงสัย ตอนนี้เรากินข้าวกันที่โรงอาหาร และไอเจมส์ก็กำลังไปซื้อข้าว)& j0 {& X- p' P
ผม : แปลกไงวะ(ถามอย่างสงสัย)/ f6 F, k* O8 U, F+ _. k( p
นัท : กูก็ว่าแปลกๆนะ(พูดอย่างสงสัย)  h/ Q) T1 D8 Q  L5 G
มิน : กูว่าปกตินะ ทำไมวะ(งงกันละสิ)
0 b, i& ?; s- a& i4 X2 F) ^* Pนัท : ก็มัน...ไม่รู้ดิ ดูอาการดี๊ด๊าแปลกๆของมันดิ ปกติทำตัวนิ่งๆ ไม่ยิ้มบานไปทั่วแบบนั้นหรอก(ชี้ไปทางด้านหลังผมก็หันไปมองเจมส์กำลังเดินมา)1 Q8 |5 K3 F  s2 ^# J4 U
วิว : มันอาจจะสอบได้คะแนนดีรึเปล่า(พูดอย่างไม่ใส่ใจ)+ ?( D6 ?' Z0 Y2 `9 G2 J6 w2 U) a6 q
นัท : หรอวะ(ทำหน้าสงสัย), s0 f" ^( X9 w* _. ?7 l% E
ปอ : ถามมันดีมั้ยวะ(ผมก็พยักหน้า)
/ }8 g; j* T$ j7 K' K  n, v! tเจมส์ : คุยไรกัน เออโทษทีนะ ครูปล่อยช้าวะ(ยิ้มบาน แปลกจริงๆด้วยครับ)
8 l' o4 r9 J/ m' M, v  {, Yปอ : เจมส์ มีอะไรเป็นพิเศษรึเปล่าวะ มึงดูร่าเริงเกินเหตุไปนะ(ถามอย่างสงสัย)
! D! v7 S7 L& q0 S1 \เจมส์ : อ้อ!(ดูมันทำหน้ายิ้มเขินนะ) กู...เอ่อกู...กูมีความรักวะ(พูดเบาๆอย่างเขินอายหน้ามันแดงมากเลยนะนั่น)
0 F! l) [, B1 ?8 i# l  pผม : จริงหรอวะ!(พูดอย่างตื่นเต้น)& Y# E, r7 E* |3 n) ]9 e, M- {. r
นัท : ใครวะ สาวที่ไหน!(ไม่ค่อยอยากรู้หรอก)
5 L( v4 f+ z7 Y6 q) }* x4 ?6 n% {% G' m
+ ?) g, O3 J0 P0 H
แล้วทุกคนก็รัวถามมันกันครับ มันก็อายม้วนเลยอะ555 จนสักพักมันก็บอกพวกเรา โดยการชี้ไปที่ผู้หญิงคนนึง......' ^: s6 k8 R( {$ O
2 {' {4 |' ?( P/ g0 ^9 I$ e2 J( V" }
2 m; e3 j* ]. @' F
เจมส์ : คนที่ใส่กิฟรูปผีเสื้อสีม่วงอะ(พอพวกเราหันไปมองเท่านั้นแหละครับ)& k8 S; H2 O0 ~$ p  ]. C
# F0 X/ T% I$ g

% [& v9 S1 C6 ^. d) |“ห๊ะ!” ตกใจกันหมดเลยไง ทำไมต้องเป็นคนนี้ละ!......- [9 [4 Z% r# q  N

3 g5 m9 \: ~. s- }7 ?( f' C
9 G" B- ]( }, @2 u3 J( v0 _, Q9 C$ s( Fผม : เดี๋ยวนะ มึงไปชอบเค้าได้ยังไง(ถามอย่างสนใจ)
1 h! `2 E1 T, q4 x! U4 iเจมส์ : ไม่รู้วะ กูชอบเค้า (เขินหนักเลยวะ)
6 Y% D0 z( ^8 a2 u% w, i) E8 J5 c: T5 y1 H" l1 O

2 p! |" z6 Z2 r! }ผมกับเพื่อนๆมองหน้ากันเลยครับ ผู้หญิงคนนั้นก็คืออิงฟ้ายังไงละ! ไปชอบได้ยังไงกันนะ.............
( \% Q8 [1 w' @: r! ]7 @- R
; w8 D* I4 X( b5 Y) Q. P# t3 m
5 _, @$ l3 h& r( \# wผม : มันเป็นยังไง มึงเจอเค้าครั้งแรกก็ปิ้งเลย?(ถามขึ้นมาตอนนี้เราเลือกขนมกันอยู่)1 u/ i4 R% o0 d3 l8 G2 o' c
เจมส์ : กะ ก็ไม่เชิงหรอก เค้า....น่ารักดี และก็ใจดีด้วย...(พอพูดถึงอิงฟ้าทีไรมันก็จะเขินจนแบบว่าน่าหมั่นไส้อะ)/ ~" e& }% }' @& a! Q/ }
ผม : เมื่อวันศุกร์มึงยังปกติอยู่เลย มึงไปรู้ได้ไงว่าเค้าใจดี ไปเจออะไรมา(ถามนิ่งๆ)
- n( t7 C9 ]) u/ s; tเจมส์ : กะ ก็ เค้าช่วยกูไว้ เมื่อวันนั้นแหละ กูล้ม แล้วเค้าก็มาช่วยพยุง.....แล้วก็ปัดเสื้อผ้าให้กูด้วยนะ เสียงหวานมากเลยละ ยิ้มก็สวย ใจดีมาก (เริ่มเพ้อแล้วครับ ไออาการนี่มันเหมือนสาวพบรักสะไม่มี)2 `; v! q* f/ S" j- S6 ?
ผม : จริงๆใครเห็นมึงล้มก็ต้องช่วยนะ (พูดอย่างไม่ใส่ใจ ผมก็นึกว่าอะไรสะอีก); j! N2 t1 j" l* X
เจมส์ : ก็ตอนนั้นไม่มีใครช่วยกูอ่ะ แว่นก็หล่น หาไม่เจอ มีแต่เค้าที่เค้ามาช่วยกูนะ(พูดรนๆ)4 \2 E4 @+ k* L0 `9 p
ผม : โอเคๆ แล้วจะเอาไงต่อละ มึงอยากรู้จักกับเค้าหรอ(มันพยักหน้ารัวเลยครับ) ก็ไปจีบสิ สู้ๆกูเป็นกำลังใจให้(ยิ้มแล้วตบไหล่มันเบาๆ)
# e; k4 B4 @& t) }2 [' i' |เจมส์ : ไม่กล้าวะ(ยิ้มแห้งๆ)
- f: U5 s" G- u) H3 e. L. xผม : นู่น ไอวิวไอมินไอนัท อะไปให้มันสอนเลย ศาสตร์ตราจารย์ด้านหลีสาวอะ(ชี้ไปที่ไอสามตัวนั้นที่ทะเลาะกันเรื่องขนมอยู่)
+ g; M: J$ e) p2 `( W8 ~; [
& i. h! n1 G3 o& e9 Y- z8 e+ u4 N0 U; q4 S9 ^- d9 `' {: [# I
เจมส์มันก็เดินไปครับ ผมไม่อยากยุ่งอะ อีกอย่างไม่อยากให้เพื่อนมองนางฟ้าของตัวเองเป็นนางร้ายด้วย ก็ให้มันเจอเองแล้วกัน เพื่อนที่ใสซื่อต้องเจอโลกบ้าง มันไม่เหมือนในซีรี่ย์หวานๆหรอก หวังว่าคงจะผ่านไปด้วยดีนะนั่น ตอนนี้มันกำลังไปพูดคุยกับพวก3คนนั้น ขณะกำลังเดินขึ้นตึก เพื่อนๆก็หันมามองผมอย่างลำบากใจ ผมก็พยักหน้าเป็นเชิงว่าแล้วแต่...., d( j" Y0 W+ F  ?

7 h. i  I- Z+ D4 v# G+ D8 X8 {1 \$ {8 k( }4 R4 p7 s9 _& l+ t
ปอ : มันจะดีหรอวะ ผู้หญิงอย่างอิงฟ้า มันก็ดูใสๆนะ แต่แม่งร้ายลึก น่ากลัว(พูดอย่างสยอง)
5 ]+ ^( ?" {* A; y2 b" @% Yผม : ไม่รู้วะ กูก็ไม่อยากพูดให้เจมส์รู้สึกไม่ดี ให้มันเจอเองดีกว่ามั้ย อิงฟ้ามันก็คงไม่แพลงฤทธิ์อะไรออกมาหรอกมั้ง(พูดอย่างไม่ใส่ใจ)
8 F$ l! h- Y0 q2 O' F$ cปอ : เออกูก็ว่างั้น(ยิ้มแห้งๆ)
2 g$ O; K0 \2 C# a7 f: K: v5 r
. |1 _1 p& g  d* Q3 z5 x/ u  c$ Z2 Z" G6 A4 J( c8 r6 x
เราก็เดินขึ้นตึกเรียนไปกัน กินขนมพูดคุยกัน ไอเจมส์กลับห้องตัวเองไปก่อนแล้ว เพราะต้องไปช่วยพวกไอแบงค์ทำงานส่งคาบต่อไป.....6 v+ @0 t+ c: M9 O1 F# J2 A5 e

0 e( I3 R6 U2 l$ j2 }
+ R$ `+ {$ z1 l: M% C( mนัท : อิงฟ้ามันดูภายนอกก็เหมือนไม่มีอะไรนะ แต่มันร้ายนะนท รู้สึกว่าตอนนี้ไอเจมส์มันจะจริงจังมากสะด้วย(พูดอย่างไม่ใส่ใจ)9 h% l. \" n4 M6 d) y/ G
ผม : ก็ไม่รู้วะ ถ้ามึงบอกมัน เดี๋ยวมันก็หาว่าเราไม่อยากให้มันมีแฟนทำไงวะ(พูดอย่างไม่แน่ใจ)
$ o1 F5 G6 Z& C( C5 r2 J+ vวิว : ไม่รู้วะ กูว่าแนะนำมันก็พอแล้ว นอกนั้นก็ให้มันเคลียล์เอง อีกอย่างกูว่าอิงฟ้าคงไม่ยอมรับด้วย ยัยนั้นหัวสูงจะตาย(พูดแล้วทำหน้าคิด)# c$ J' q4 h+ |  U7 N
มิน : อืม ก็คงต้องตามนั้น(ก้มหน้ากดโทรศัพท์)& `0 h4 Q8 Q7 T: w8 O, W

2 h" w0 S1 l, s0 U
2 o- J& ]9 i9 |& U3 [% ], w7 sแล้วเราก็เปลี่ยนเรื่องคุยไปกันครับ จนเข้าเรียนก็เรียนไป พอเลิกก็เก็บของเตียมตัวกลับ.......
$ G& F. S( h7 G# b6 g+ {% c
7 S' d6 z2 N' C$ p% P
+ r! @5 m9 C- L( }" G“นท” ผมหันไปมองตามเสียง อีแนนนั่นเอง ผมก็มองนิ่งๆ เพื่อนๆก็ด้วย......; |+ |; i3 y: D2 O; t9 Y5 k- A

- d" k1 B) I  [
/ `  q5 X* d' a# {" d8 f$ _แนน : กูขอโทษนะ (พูดอย่างสำนึกผิด)3 r& b  ?" v5 _) ^, }$ w( n6 r, s# o
ผม : เรื่อง?(พูดนิ่งๆ)
/ ~9 h, N4 N( i: P. @8 @, N; ~0 z7 _8 f
' N' ~8 G5 A1 r0 M7 ?* U
- \6 h/ [/ j+ D! b) q5 ~แนน : ที่กู.....เอาข้อมูลของมึงไปให้กับจ๋า(พูดเบาๆ แต่นั่นก็ทำให้เพื่อนๆในห้องในยินชัดเจน ตลอดเวลาที่ผ่านมาไม่มีใครคุยกับมันเท่าไหร่แม้แต่เพื่อนในกลุ่ม เพราะเค้ากลัวมันกันหมด)& J: r" O" o; e$ P9 s, D  h- l
1 V7 F5 P" p; Y- X* h

  p  L/ p4 k. g( Xผม : ยอมรับได้แล้วหรอ (มันก็พยักหน้า) นานไปนะ ตั้งหลายอาทิตย์แหนะ(ยิ้มอ่อนๆ)
% c% l7 X- ^& fแนน : กูขอโทษนะ ขอโทษจริงๆ(พูดเสียงสั่นๆ)
$ C  }& M. N8 v( d4 `6 yผม : โอ้ๆ ไม่ต้องๆ(ส่ายมือเบาๆ) ไม่ต้องร้องหรอก เพราะมึงไม่ได้เสียใจกับเรื่องที่มึงทำ มึงแค่เสียใจ ที่ไม่มีเพื่อนคุยกับมึงก็เท่านั้น กูเข้าใจดี(ยิ้ม)
4 W0 a9 j; j& {: [8 ~แนน : กูขอโทษจริงๆมึง(ก้มหน้า)
4 x! x  h! ~; k( X0 X+ o4 |, Lผม : กูจะ...( ^. l, x$ b# R- o5 l: L' c0 K
8 t5 `8 y6 V' R: U

* k$ {6 i, k+ N: @( l“ไอนท!” ผมหันไปมองตามเสียงทันที ไอพี่เฟิส หน้าเป็นยักษ์เลยครับ ผมก็มองนิ่งๆ......
, h/ T2 o) f) T
( F# S. v% N* {$ S' ?3 Q  R  Q5 Z9 ~/ j' a
พี่เฟิส : มึงจะทำอะไร!(เข้ามาบีบแขนผมอย่างแรง ผมเบ้หน้านิดหน่อย)3 A* R& n; e9 a: H+ f
ผม : ทำอะไร หมายถึงอะไรเล่า!(พยายามแกะมือมันออก)5 {- x+ p: D) w4 C" ]1 g
พี่เฟิส : ไอแว่นเพื่อนมึงอะ ไปจีบน้องกู เพื่ออะไร!(งานงอก เอาแล้วยังไงละ)
  T2 M; A1 `# ~  bผม : เห้ย! เดี่ยวๆ!(มันง้างหมัดจะชกผม)
" [4 ?8 t% S9 z1 g% iนัท : ฟังก่อนดิวะ มาถึงก็โวยวายเลยนะมึง(พูดอย่างไม่ยอม แล้วดึงตัวผมออกมา)/ t6 N3 n! Y. k( ?
พี่เฟิส : อย่ามาเล่นตลกไอนท กูจะไม่ยอมให้มึงยุ่งกับน้องกู(ชี้หน้าผมอย่างไม่พอใจ แล้วเดินออกไป)
' Y% h9 a8 n, O
* T0 u# d; B& S7 ?
9 N" {( `2 t6 s2 }0 [ผมก็เก็บกระเป๋าแล้ววิ่งตามมันไป เพื่อนๆก็ด้วย มันจะเข้าใจผิดไม่ได้ เดี๋ยวมาทะเลาะกันด้วยเรื่องโง่ๆอีกผมไม่เอาหรอก.." [/ ~& m3 z7 O: X
7 O( J/ O4 m# n6 ?+ R

: [) R( v* n! H' I6 e5 Zผม : เดี๋ยวก่อน!(เดินไปขวางหน้ามัน ติดจะหอบไปหน่อย)4 r' c% r9 T: e9 K  W3 l0 z5 L
พี่เฟิส : อะไร!(พูดกดเสียง)3 x  |) v1 S5 m* O( o  L
ผม : ผมไม่ได้จะก่อกวนอะไร เพื่อนผมมันชอบอิงฟ้า เรื่องนี้มันบอกผมเพื่อนคนอื่นก็รู้ น้องพี่ไปช่วยมัน มันเลยประทับใจ ไม่เกี่ยวอะไรกับผมทั้งนั้น (มันเลิกคิ้วนิดหน่อย)
- Y" m  X, C. c  z7 P: e! `* b/ w& \0 Wปอ : จริงๆพี่ พวกผมไม่ได้คิดอะไรทั้งนั้น(พูดขึ้นมานิ่งๆ)' ~+ ~; S+ r( a4 `0 ]9 ]! I1 S" a
พี่เฟิส : เออๆ ถ้าคิดงั้นก็ดี กูจะรอดู อย่าให้กูรู้นะมึง(ชี้หน้าผมอย่างหมั่นไส้)
3 N& w2 w  D  X6 R# `! @ผม : เออ!(กรอกตาอย่างเซ็งๆ)
6 S# p" T- @5 o' hพี่เฟิส : เออ มานี่แปปดิ(พูดแล้วลากผมไปห่างๆเพื่อน พวกมันก็ยืนมองกันงงๆ) เรื่องจ๋า....กูขอบคุณ(พูดอย่างหยั่งเชิง อารมณ์มันบ้าๆบอๆจริงๆวะ)
4 T- L1 J* Q* p/ X7 |0 _ผม : อืม (งง ตั้งตัวไม่ทัน เดี๋ยวโกรธเดี๋ยวดี)
. X& t0 C8 |: J; V! _+ W3 xพี่เฟิส : ได้ข่าวว่าโดนรถชน เป็นไงบ้างวะ(มองผมอย่างสังเกตุ). H1 i! J# f, n
ผม : ก็ ดีอะ จะหายละ(ยิ้มอ่อนๆ). [9 F6 m7 V" h3 }7 i
พี่เฟิส : ไม่ใช่จ๋านะเว้ย(พูดอย่างจริงจัง)
9 Y1 S/ \1 r, f: d2 Vผม : ไม่ใช่อยู่แล้ว รู้แล้ว จ๋ายังไปเยี่ยมผมอยู่เลย(พูดอย่างไม่ใส่ใจ)
. H! f' l& [2 Z. j6 X+ z0 Sพี่เฟิส : อืม ก็ดี แต่กูก็ยังเกลียดมึงอยู่ดี เพราะถึงมึงจะช่วยกูเรื่องจ๋า เค้าไปเที่ยวกับกูบ่อยขึ้น แต่ก็พูดถึงแต่มึงจนน่ารำคาน(พูดอย่างไม่จริงจัง)
1 W* i- o" B" _8 Fผม : ก็ช่วยไม่ได้อะนะ(ยิ้มเยาะเย้ยมัน มันโกรธเลยละ), N8 n' L" a5 ?& J. l' s( E( S
พี่เฟิส : เรื่องน้องกูแน่นะ(ผมก็พยักหน้ารัว) " R% K( V6 r, @& h- V+ L

/ o1 V$ a# z2 c* C$ V% Q: G( z" P- |* i+ H1 x; q
“ทำอะไร!” ผมหันไปมอง พี่อ๊อฟยังไงเล่า หน้าดุมาเลยครับ
) }& {3 z3 P8 u" f4 N0 B
) n3 u4 d% Y/ J* C6 W# vพี่เฟิส : ก็ทำอย่างที่มึงเห็นยังไงละ(กวนตีนไง). D, m, C. t  L7 O, T6 e6 s4 C  p
พี่อ๊อฟ : ไปเถอะนท(จับแขนผมออกแรงดึงไป)
8 a" {8 @5 L9 w" C5 mพี่เฟิส : ไม่คิดจะคุยกับกูจริงๆหรออ๊อฟ(ยิ้มกวนตีน)  G+ E. H0 b1 P3 ]$ {5 D
พี่อ๊อฟ : นท ไม่ต้องไปยุ่งกับมัน ไปกันเถอะ(ดึงแขนผมไป)
5 ]1 B) ]  j# E; S1 C" _# K# N
& d' Y4 X( q" T' n. X  D- k: r( q" U' h' K3 a6 P& J6 d8 u
แล้วพี่อ๊อฟก็ดึงผมออกไปด้านหน้าโรงเรียน พร้อมกับคำถามที่ผมไปคุยกับไอพี่เฟิส ผมก็บอกไปหลังจากนั้นโดนบ่นยาวเลยครับ เพื่อนๆก็ตามมาติดๆ ไอเจมส์ไม่ได้ตามมาคงไปจีบอิงฟ้าไงละ ไอนี่มันร้ายจริงๆ พอถึงหน้าโรงเรียนก็ยืนรอป๊ามารับ ป๊าไม่ให้ผมซ้อนรถมอไซค์จะไปไหนให้บอกเดี๋ยวป๊าพาไป จนกว่าจะหายดีอะครับ ผมก็โอเค......8 o& M7 C/ f2 x8 [4 a- F
' B2 q' b. _3 C. `( c% R; A, p

8 j5 z! c' o+ e. v6 C7 R, Q/ bปอ : หูชาแทนมึงแล้วนะนท(พูดกระซิปผม)
% O0 Q' {4 D3 G# e1 ?ผม : เออวะ บ่นไรนักหนา ได้แฟนหรือได้ป๊าเพิ่มวะ(พูดกระซิปแบบติดตลกไป ผมก็หัวเราะคิกคักกับปอไปครับ)
7 W; T. d* c9 A- aพี่อ๊อฟ : กูได้ยินนะนท(มองผมอย่างกับจะกินเลือด ผมหุบยิ้มเลยครับ)4 o, a8 M; I( f, ]
0 R  `8 t$ I: N
+ W% Y9 L( X. g7 c
วันนี้เพื่อนๆจะไปทำรายงานบ้านผม บ้านผมของครบสุดทั้งกระดาษอะไรต่ออะไร เพื่อนๆเลยเลือกบ้านผม จริงพวกมันหวังให้ป๊าเลี้ยง555 ก็ไม่เป็นไรครับ เพื่อนๆผมนี่นา เราก็พูดคุยกันไปเรื่องรายงานที่จะทำกันนั่นแหละ สั่งวันนี้ส่งพรุ่งนี้ ครูก็ทำไปได้ ผมก็กำลังนึกว่าขาดอะไรรึเปล่าจะได้ซื้อเข้าไป แต่ยังคิดไม่ทันไร ป๊าก็ขับรถมาจอดแล้ว วันนี้เอารถฟอจูนมารับ เพราะผมบอกว่าเพื่อนจะไปไงรถเก๋งไม่พอนั่งแน่นอน........% ~; y, l. d* ~9 N

9 O7 `5 v+ Q' _/ a7 n3 z& F; M5 ?0 D8 l, u  i# t# O* s2 ?
ผม : ปะ....(ผมเบิกตากว้างเลยครับ เมื่อกระจกหน้าลดลง)% w, J( W4 M2 O: o
, t' A/ E6 V( `$ [% H# O

! o0 C- T* o4 F' M5 x0 z( B/ ]1 Y) k: x8 q“นท!” เพื่อนๆเรียกผม ผมไม่ได้ล้ม ผมแค่อึ้งและเอามือกุมอกซ้ายไว้........+ p3 q, }. G( M
  C- a+ [) Y, n: U& B
0 a$ g( ]+ ]; T- j
ตุบ! เสียงปิดประตูรถ ของคนที่ลงรถมาเรียกสติผม ผมก็มองตามนิ่งๆ ใจสั่น สั่นมาก ผมหายใจเข้าออกช้าๆ.....
) I7 a" K5 I& {5 ]: w/ U9 N! e; I5 l% R7 {0 L2 q* {- ~7 `2 J
1 Q7 H$ ?/ i5 a1 y8 Z4 t. l
พี่อ๊อฟ : มาทำไม(ถามนิ่งๆ ประคองผมไว้)7 X" y7 x( x+ @- ?8 L9 ^
นัท : ไหวมั้ยนท(มันเช็ดเหงื่อให้ผม): B) ]# Y  B+ w+ C
- V9 V: N- d6 {5 G- Z5 f# C

) s) _2 Y, @  R" I% k7 R0 pเฮียมันก็มองผมนิ่งๆ ผมก็มองเฮียนิ่งๆ............./ W/ c- M+ z, `0 u; Y

* J1 X, b- H; P8 x% a' H, F7 n3 e# s
หมับ! มันเดินเข้ามากอดผม โดยไม่สนใจคนที่ประคองผมไว้อย่างพี่อ๊อฟ ผมก็ได้แต่นิ่งๆ....; q$ k$ y0 L' p, |) `: t. u
2 o/ v+ ^$ z4 A/ }) A- g

9 M5 n1 ?3 b4 sพี่อ๊อฟ : ปล่อย!(ตะคอกอย่างดังแล้วพยายามดึงผมออก ตอนนี้คนที่เดินผ่านไปมาเริ่มให้ความสนใจแล้ว)
% i  |4 Z; A" ?1 {0 P" K% |( t- T0 Q% H/ T
& }, l8 I$ i- Z
ผมไม่รู้นิ่งไปนานแค่ไหน จนรู้สึกว่าเพื่อนๆและพี่อ๊อฟเงียบไป...........
; m* R/ F0 `* F5 s; L  m
4 Q: C8 ~$ p6 I+ p- k3 q' A) {9 {9 Y1 S$ ]$ c' F8 ?" y
เฮียบอม : ขอโทษ เฮียขอโทษ(กอดผมแน่น แน่นขึ้น)
; U% f; i  j7 }' |, T2 N- ^- bผม : .....(น้ำตาไหล ทำไมต้องไหล ผมไม่เข้าใจ ผมควรจะต่อยเฮียมันสักหมัด หรือไม่ก็ด่าจนไม่ได้ผุดไม่ได้เกิด แต่ทำไมมัน ไม่รู้สิครับ ตัวผมสั่นหัวใจก็สั่นมากเช่นกัน ผมกลัวหรอ หรืออะไร...)$ n6 [! ?3 U; X% v, G
& X% S7 j' T, i8 n. C

9 b5 u( _( O, c5 r% }* {ผมก็นิ่งอยู่แบบนั้นไม่นาน เค้าก็พาผมขึ้นรถ โดยให้นั่งข้างๆเฮียนั่นแหละ ผมนิ่ง มองไปแต่ด้านหน้า อยู่ๆ ภาพคืนนั้นก็ชัดเจนขึ้น น้ำตาผมไหลออกมาอย่างไม่หยุด ผมไม่มีคำพูดอะไร มัน...ไม่รู้สิจะพูดว่าอะไร แล้วน้ำตาทำไมไม่หยุดไหลละ...2 x, F$ B# I9 \! D- g. F8 \! P* u

# K# h" r) \) O$ N* p0 D9 p& i0 P* m9 B
ปอ : นท พวกเราจะซื้อของนะ(จับมือผมเบาๆ ผมก็มองมันนิ่งๆ แล้วก็พยักหน้า)4 E1 q: X; D5 @0 k

4 K/ p2 ]  i. K4 ^/ M: o; ~7 M% F" w5 O6 o" ?% W: X/ a
เราลงไปซื้อของในร้านเครื่องเขียน เฮียกับพี่อ๊อฟรออยู่บนรถ ผมกับเพื่อนๆก็มา พวกมันก็พูดเรื่องที่ทำให้ผมยิ้มและเรื่องต่างๆมากมาย ไม่ให้ผมเครียด แต่ผมไม่ได้เครียด ผมแค่..แค่อะไรอะ ไม่รู้สิครับ......7 u! p# z/ Q) x6 I6 ~( o4 {

& g. G& t, B8 J5 J, G$ S
% c  Y& g6 R5 N" k9 d% ?+ ?) Z8 }เลือกของเสร็จก็พากันกลับไปที่รถ แล้วก็ตรงกลับบ้านทันที โดยผมก็นิ่งและเงียบมาตลอดพอถึงบ้าน ถ้าพี่อ๊อฟไม่มาเปิดปนะตูให้ ผมก็ไม่รู้เลยนะว่าถึงแล้วอะ เหม่อหนักมาก เข้าบ้านไปก็เห็นป๊า แม่ พี่โน้ต เฮียบูม พี่หมอ นั่งรออยู่ ผมก็ยิ้มทักทายนิดหน่อย แล้วก็นั่งลงข้างๆป๊า น้ำตาหยุดไหลแล้ว......
* p0 D, w( g& X) F1 r$ Z+ f; ?4 R
2 M! m8 k" \6 ^# U
+ O7 Q4 ?  F1 ?1 aป๊า : เด็กๆขึ้นไปทำงานบนห้องก่อนก็ได้นะ (ยิ้ม)
2 v# n6 o3 t" _% j+ _/ ?นัท : ขอรอนทได้มั้ยครับ(ป๊าก็พยักหน้า พวกมันก็ไปนั่งกองกันบนพรมข้างโซฟา เพราะบนโซฟาเต็มแล้ว)( G8 Z8 X$ c9 U: c
พี่หมอ : เป็นไงบ้างนท(เอาเครื่องฟังเสียงหัวใจมาทาบหน้าอกผม) ปล่อยมือออกก่อนนะ(แกะมือผมที่กำอยู่ออก), s) S! u: O0 L$ i) o0 E3 Y8 H
ป๊า : วันนี้เป็นยังไงบ้างนท(ถามและลูบหัวอย่างอ่อนโยน)* D7 z. P" T! g' i5 K* S
ผม : ป๊า(กอดป๊าแน่นเลยครับ)
7 m  P8 J: D. B9 U* R9 Qป๊า : หมอ ยังไง(ถามอย่างเครียดๆ)0 [5 ~- H  L) ^4 ^
พี่หมอ : นท ลุกมานี่ก่อนเร็ว(ดึงผมออกจากป๊า ผมก็ค่อยๆปล่อยมือที่กอดป๊าออก) เป็นยังไงบ้างวันนี้(ถามผมอย่างใจดี)
6 s" K/ Q3 G( d$ E+ X* h" Uผม : ......(หันไปมองเฮียบอมนิดหน่อย เหมือนผมกลัวมันอะครับ..) ก็ดี ดี..(พูดเบาๆ)$ Z. Z; g, o; k( }
พี่หมอ : ใจเย็นๆสินท ไหนบอกว่าจะเปิดใจไง(ลูบหลังผมเบาๆ ผมตัวสั่นนิดหน่อย)
( ]; V2 C$ t/ W; w( ?ผม : ผมพูดแบบนั้นหรอ(ถามพี่หมอเบาๆ เค้าก็พยักหน้า) เอาสิ (น้ำตาเริ่มไหลลงอีกครั้ง)/ O4 k9 ?+ \+ v( X( C% D8 \
ป๊า : พอก่อนมั้ยหมอ(พูดเสียงเครียดๆ พี่หมอก็ส่ายหน้า)
' |' s) \8 r; B" O8 ]7 l: r# yพี่หมอ : ไหน ลองหันไปมองเค้าหน่อยสิ(ผมก็ทำตาม เห็นหน้าเฮียบอมแล้ว ผมก็เห็นแต่ตอนที่เค้าบีบคอ คำพูดนั้น...)3 b$ Z) j  M% W1 z9 C
ผม : ผม....คือ....ผม.......(ผมเบนสายตาไปมา แล้วหยุดทีเฮียบูม....) ทำไมถึงกลับช้า ทำไม...ไม่รีบกลับ...(พูดเสียงสั่นๆไปทางเฮียบูม)7 e" k) T. A: U
) R$ q" |7 [" K4 {# B

4 I* l8 s! w$ v8 Dที่พูดแบบนั้น เพราะคืนนั้นตอนที่ผมต้องตกนรก ผมคิดถึงทุกคน โดยเฉพาะเฮียบูม ขอเพียงแค่ให้เค้ากลับมาเร็วที่สุด ได้แต่ภาวนาอยู่ในใจ แต่....มันก็ไม่เป็นผล ผมควรจะรู้สึกกับใครยังไงดีละ.....
+ c% N: Q# m/ n0 u; P$ H3 Y% I% `! R& W2 @: C+ a! |* U

2 J' Q4 t9 y: U  j# pเฮียบูม : นท (เรียกผมเศร้าๆ) คะ คือเฮีย...(ผมยิ้มนิดหน่อย)
& M2 M3 P4 t& W2 e/ Uผม : เฮียติดงาน ใช่ นท...คงหวังมากเกินไปในคืนนั้น (พูดเบาๆ)
5 I7 C1 e, ^$ Y- a% n8 g/ kเฮียบูม : นท คือ(แม่จับมือเฮียไว้)4 j- u; k5 \2 x1 j5 a0 |) F
ผม : แล้วยังไงต่อพี่หมอ....ผมเปิดใจแล้วไง แล้วไงละ ต้องเอามีดมาควักมันออกมาเลยมั้ยครับ ถึงจะทำให้ผมหายได้(พูดเบาๆ เสียงสั่นๆ)
9 Z4 T) S; D7 K$ a1 Q, Uป๊า : พอแล้วๆ นทขึ้นบ้านนะ ป๊าจะพาไป(ลุกขึ้นแล้วชักแขนผมให้ลุกตาม)
- Y2 B! u* P' hพี่หมอ : ไม่ใช่ พี่ไม่ได้หมายความแบบนั้น (จับมือผม)% e  ]+ L4 E$ O, b  a# P
ผม : แล้วต้องทำยังไง ต้องทำยังไงให้ผมไม่ป่วยในสายตาหมอ(พูดขึ้นมานิ่งๆ น้ำตาไม่ไหลแล้ว)
4 W; _: m3 r# Q7 b/ h- t+ c. ~พี่หมอ : คะ คือ...(พี่เค้าชะงักไปครับ)9 J- {, F9 ^$ @# V* u8 C
' W& l, m  x+ g: y) C9 l
) ]) W" w0 W' u0 y) D+ u4 Q! \
ผม : ผมปกติ ผมเจอเค้าได้โดยไม่ชัก โอเคมั้ย เฮียขอโทษผมให้อภัย โอเคมั้ย(พูดเสียงสั่นๆ ไม่กล้ามองตรงๆ ผมต้องทำเป็นมองเลยไป ยอมรับเลยตอนนี้กลัว และผวา แต่ผมต้องทำให้ทุกคนเห็นว่าผมหายแล้ว ไม่งั้นทุกคนก็จะต้องมาเป็นห่วงผมไม่หยุดสักที....)
- k8 S8 i9 Y- n! }  k/ c
1 I4 E( L% y% [% q1 x, ]( A5 ^) J! @+ G9 |
พี่หมอ : นท คือมะ..& o2 t- a% E( Q/ s, X- W9 [# x8 |
ผม : ชัดเจนแล้วนะครับ (พูดแทรกขึ้นมา) ถ้ายังไม่ชัดก็ดูนี่นะ(ผมหายใจเข้าลึกๆ แล้วก็เดินไปหาเฮียบอม)# t- [  \* T7 N& N

8 V1 W! s+ c! r* A- p! T) f
: M2 W( L+ |$ F$ H! @จับมือเฮีย มาทาบหน้าอกซ้ายผม ที่มันเต้นเร็วจนผมแทบยืนไม่ไหว แต่ผมก็ต้องอดทน แล้วผมก็โน้มตัวกอดเฮียเบาๆ...
4 T$ t9 `4 M$ T2 v) ]
0 f  w0 S! R1 B" q9 q5 v6 J( k
3 M: x/ d7 f* |& rผม : ผมให้อภัย เรายังเป็นพี่น้องกันเหมือนเดิม(กอดแน่นเลยครับ ทุกคนเงียบลง)4 Z" _/ O3 s0 Z! m* X1 v) H! f
  X+ m4 N$ c( L) d* o9 v
1 ~5 P% u5 I$ M! d$ X, c0 b
ตอนแรกๆที่พูดไม่ออกและน้ำตาไหล ผมก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ผมเดาว่าผมกลัว และมันก็เป็นจริงๆ ผมจะจบเรื่องนี้ โดยการมองข้ามไป เวลาจะช่วยผม ทุกอย่างก็ด้วย ผมไม่ได้รำคานหรือเกลียดพี่หมอ แต่เค้ายืดเยื้อเกินไป ผมต้องการความปกติ ผมไม่ได้เครียดอะไรแล้ว...แล้วผมก็ผละออกมาเฮียทำหน้าอึ้งนิดหน่อย ผมก็เดินขึ้นห้องไปก่อน เพื่อนๆ พี่อ๊อฟก็ตามมา ผมรีบเข้าห้องน้ำ แล้วก็กินยาฉุกเฉินอย่างรวดเร็ว แล้วนั่งที่ขอบอ่างอย่างนั้นสักพักแหละครับ ยาช่วยได้จริงๆ มันทำให้สงบได้มากเลยละครับ ขนาดกินไปไม่ถึงนาทีนะ.......
( S" K. N& e1 I- O4 {5 |. g: N9 }% N$ m$ g' Q! W6 [3 t' k
/ f; s, L0 }! f2 [% y9 R) I+ b
‘ก๊อกๆๆ’
- l' |+ M) M, X) m1 z
- C. A" X! I: r' x0 F; g% t0 B+ h
) D9 R4 c" H# ^* ?- f' R' oพี่อ๊อฟ : นท โอเคมั้ย(ถามอย่างเป็นห่วง)$ {6 L! P% Z& i
ผม : โอเคๆ แปปนะ(ผมก้มหน้าล้างหน้าล้างตาในอ่าง แล้วก็สงบสติ อารมณ์ แล้วออกไปด้วยหน้านิ่งๆ....)* _, c4 p' v4 }1 p9 ?! S
พี่อ๊อฟ : ไม่เป็นไรแล้วจริงหรอ(ผมก็พยักหน้าแล้วยิ้มอ่อนๆ)
- V: b) b0 k4 F! x% cผม : ทำงานกันเถอะ(พูดเบาๆ ทุกคนก็พยักหน้า)
  p. |- r  T4 D1 o, d- ~, }, y& J% `  A6 W% m% I7 ?

6 A  F2 [% V) A' E6 j" Oแล้วก็เริ่มทำกันเลย ป๊ากับพี่หมอก็ขึ้นมาดู ผมดูออกว่าพี่หมอรู้ ว่าผมคิดอะไร ผมก็ไม่อะไรครับ ทำงานไป ทำตัวให้เป็นปกติที่สุด แต่มันก็ยาก......+ k0 |# |! L) b& ^9 f
( c$ ^0 y$ ~' b* H6 R9 Y  C$ R4 R
1 X+ m" d- a! K6 T- D4 S
‘ตึ้ง ตึ้ง!’ เสียงคอลวีดีโอในคอมผมซึ่งตอนนี้ไอนัทนั่งอยู่.....
* R& F" a, z7 J2 L
) o5 i* ^! A9 [# A2 H5 v" T% @: S  m
นัท : นท ใครวะ เป็นฝรั่งด้วย(ผมหันไปมอง...คุณคริส! ผมเผยยิ้มออกมานิดหน่อย)$ o1 E% [1 [& A5 R5 o4 b1 N

& b& \5 c/ a. M& ^0 R$ _0 F8 j2 c
ผมก็ลุกขึ้นไปนั่งแทนไอนัท แล้วกดรับ ทุกคนก็มองผมเป็นสายตาเดียว....
; b* u8 a' i) s6 M8 u8 s3 b/ z' L& H! I+ y/ N: `

/ x# M  ~, X  c8 V& m& I) D& Jคุณคริส : โอเค พี่นทรับแล้ว(พูดอย่างใจดี)1 i+ k  t8 R4 u2 f- v* h1 n
น้องเจฟ : จริงหรอแด๊ดดี๊ บอกพี่นทรอเจฟแปปนึงนะครับ เจฟกำลังแต่งหล่ออยู่(ผมหลุดยิ้มออกมานิดหน่อย)7 s8 U* l) p0 i
คุณคริส : เป็นไงบ้างนท(หันมาถามผมอย่างใจดี)& Z! `# ~+ L0 ?: e% k
ผม : สบายดีครับคุณคริส แล้วคุณคริสละครับ เป็ยยังไงบ้าง(ถามกลับด้วยรอยยิ้ม)- `% E& @4 Q: ?) D) Y* S: P
คุณคริส : ก็ดีครับ ดูเด็กๆจนเมื่อยเหมือนเดิม(ยิ้ม) อ้า มาแล้ว คุยกับน้องหน่อยนะ เค้าบ่นหานททุกวันเลย วันหลังขอเป็นไลน์นะ สไกป์ติดต่อยาก(พูดติดตลกผมก็พยักหน้ารัวเลยครับ)
- X; |& Z0 x* U: H* G4 E+ m7 A  oผม : ไงครับเจฟ(ถามอย่างใจดี น้องเค้ามองกล้องแบบอายๆ)
' ?3 a' J- I9 u7 z+ n- Jน้องเจฟ : พี่นท....(น้องเค้าเขิน)/ C+ f5 @3 |6 ?$ `1 g
คุณคริส : คุยสิ ไหนบอกจะเล่าเรื่องที่โรงเรียนให้พี่นทฟังไง(พูดอย่างใจดี)
& }* b8 H  R: F, d3 Y8 b, u8 Aน้องเจฟ : เจฟเขิน (กอดคุณคริสไว้ ผมเผยยิ้มออกมากว้างงขึ้นครับ)
# g8 f; n, [$ \  n, o# u) d) G$ R+ Xปอ : นทใครอะ(ถามอย่างสงสัย)8 C( ]+ Y7 `$ [: N6 J# \$ X
ผม : เพื่อนของพ่อเพื่อน งงมะ(มันก็ทำหน้าคิด)
3 J8 [7 m; g* Y& M9 {/ ^น้องเจฟ : พี่นท เจฟใส่นี้ทุกวันเลยครับ(ชูแขนซ้ายให้ผมดู)) e9 ]3 H( y3 Y& f' S1 M% ?
ผม : ว้า ใส่แล้วหล่อขึ้นนะเนี่ย(ยิ้ม)
. c7 I6 L- I* |% j$ hน้องเจฟ : ครับ เพื่อนๆ...มีแต่คนอยากได้ (ยิ้ม): x1 ], o+ [+ `1 g
ผม : แล้วเจฟชอบมั้ยละ(น้องเจฟก็พยักหน้ารัว)
4 _! C) z1 `# V  e+ a5 s% vน้องเจฟ : เจฟจะรักษามันไว้ให้ดีนะครับ(พูดเสียงเข้ม น่ารักจริงๆครับ เด็กน้อยจริงๆ)0 f( L6 h( f5 W# s! e. w

) ?5 Q3 W. y; v1 d5 Z. L
! J0 ?0 a7 q- I+ Uแล้วผมก็ฟังน้องเจฟเล่าถึงตอนไปโรงเรียนให้ฟัง เล่าข้ามไปข้ามมาจนผมงงไปหมด บางทีเล่าเองก็ลืมเองเพื่อนๆผมก็หัวเราะเลยละครับ55 ไม่นานก็วางไปเพราะน้องเจฟต้องไปทำการบ้าน ผมก็เลยบอกไอดีไลน์ให้คุณคริสไป เค้าก็โอเคไม่นานก็แอดมา หลังจากนั้นคำถามอยากรู้อยากเห็นก็รัวเข้ามา ทั้งป๊า พี่อ๊อฟและเพื่อนๆ ผมก็บอกไปตามความจริง คุณคริสเป็นใครและน้องเจฟเป็นใคร.....7 w% ^, e3 J) j/ [. N* C( _
) Q# i* f9 ?6 H. [+ ?" f8 m$ r

/ M: I7 g3 ~. e. ^& Cพี่อ๊อฟ : กำไลนั่นมัน(ผมก็หันไปยิ้มให้พี่อ๊อฟ)
/ z. \- D& q7 V, p. I8 H6 Z" Rผม : อันที่ผมไปซื้อกับพี่ไง(ยิ้ม)1 l' b7 B$ e! O( |
ป๊า : ฮ๊อตไปแล้ว เดี๋ยวนี้มีเด็กฝรั่งมาจีบหรอ(ขยี้หัวผมอย่างหมั่นไส้ ผมก็หัวเราะออกมานิดหน่อย)* z8 X6 |2 y: V, w( i: t

1 N# K8 o/ S% v+ ]& M  ^& z# d2 G9 N, b7 m
ทุกอย่างเริ่มกลับมาเหมือนเดิม ทั้งความรู้สึกอะไร ผมเชื่อว่าไม่นานจะทำใจได้ พี่หมอก็มองผมแล้วยิ้ม ผมก็ยักคิ้วให้เค้า...
, u- S) K4 E9 i7 G- K+ Z
8 W: u- P1 w2 q9 I
0 d+ h/ G1 f) ?4 M0 Bผม : โอ้โห รายงานอะไรวะ เป็นร้อยๆหน้าเลยอะ คุณเครื่องปริ้นของกูจะเจ๊งก็วันนี้(พูดอย่างเซ็งๆ)
4 m& g6 W, S# |3 Iปอ : นานๆทีมึงใช้มันก็ดีนะ(ยิ้ม)
4 ?+ Q  [, p, u) w' q  P+ r* V. Uผม : เออ จริงสิ(ผมก็ไปเอากล่องที่พี่นายให้เป็นของขวัญก่อนกลับมาดูสองกล่อง)
0 A! Q  f# L- y, k. r; b4 J8 Q# ]+ e4 z! k! h6 Q
! ~' Z' Y* n. D8 \1 h2 ?$ x3 J$ ?8 o. a3 A
ผมแกะออก และนั่นก็คือนิยาย! นิยายที่ผมชอบ ราคาแพง มีเป็นเซ็ต พี่นายรู้ได้ไงเนี่ย แสดงว่าถ้าผมไปอีก เล่มต่อไปก็จะได้ เรื่องนี้ผมจำได้ว่ามีสี่เล่ม พี่นายรู้ใจผมจริงๆเลยละ.....
% F* H& S0 A# p- `
" Z( Y- C0 S7 W/ ]
- U3 N* u3 R* ^/ zพี่อ๊อฟ : ใครให้มาวะ(ถามผมงงๆ)& p- e7 U. e  h' @

! j$ c1 E4 @( m- P6 _( c+ K
- Z& C6 }9 N- t6 \' xตอนนี้งานเสร็จแล้วป๊ากับพี่หมอก็ไปรอข้างล่าง เหลือแต่พวกเรานั่งรองานเสร็จตรวจเช็คอะไรเข้าเล่มก็เรียบร้อยแล้ว ตอนนี้ก็ค่อนข้างเย็นมากแล้ว.....
9 P1 r' J- [7 m+ }2 i1 j/ i! g( _! \' p  @9 p1 w* j' R7 A6 E( q
/ t, d7 V8 \& |- k# U
ผม : พ่อพี่ดินพี่ไฟให้มาอะดิ(ยิ้ม)3 o' v$ a9 t7 T" S4 w
พี่อ๊อฟ : เรื่องนี้มึงชอบไม่ใช่หรอ(ผมก็พยักหน้า)
9 ^3 p) _  ~6 Y! iปอ : นท ฝรั่งคือหล่อ(ทำตาปริบๆ)  a. E+ u" r4 I/ t
ผม : มาก หล่อแบบเทพบุตร เหมือนรูปปั้น แต่เค้ามีลูกแล้วนะมึง(ยิ้ม)- L. `, r5 n3 L3 {* Q4 X1 ~0 E
วิว : ก็คือถ้าเค้าไม่มีมึงก็จะจับ(ถามนิ่งๆ)
3 k9 {1 [0 P- `ผม : ก็....อ่า(พี่อ๊อฟบีบไหล่ผมเบาๆ ผมก็ยิ้มแห้งๆให้ไป)# `5 R8 D; V# h+ _9 X1 O
" v8 d  p# A, w# m
- W9 w$ o, Q( k  Z" w
ทุกคนก็หัวเราะเฮฮาไปครับ สนุกสนาน จนทำไรเสร็จก็ช่วยกันเก็บของอะไร และพากันลงไปกินข้าว วันนี้ป๊าทำหมูทะ ดีสุดๆ ผมชอบ555 พอลงไปก็อยู่กันครบทุกคนเหมือนตอนเย็น เฮียบอมกับเฮียบูมก็มองผมอย่างรู้สึกผิดอยู่ ผมเข้าใจ แต่ผมไม่โกรธจริงๆ ผมแค่กลัว กลัวมากๆเท่านั้นเอง ตอนนี้เราก็นั่งกินกันไป เฮียอาสาไปส่งเพื่อนๆผม พี่หมอก็ด้วย ป๊าจะได้ไม่ต้องขับรถออกไป ก็ดีครับ สุดยอดเลยละ.......
' W4 u6 X- {: F/ d( H% [. A2 G9 t4 h; H/ E8 Q7 O9 d6 D
1 L0 s+ g  D" |2 _. r: W+ F. C
เฮียบูม : นท เฮียขอโทษจริงๆนะ(พูดเสียงเศร้าๆ ตอนนี้ผมอยู่ในครัว มาเอาของเพิ่มนะครับ เรานั่งกินกันหน้าบ้านไง)
8 i+ k* P3 Y( u; ^ผม : เฮียไม่ได้ทำไรผิด นทจะไม่อภัยให้ เพราะนทไม่เคยโกรธเฮียเลยนะครับ(ยิ้ม เฮียสวมกอดผมทันที)* i" ]- o+ ~; L
เฮียบูม : ยังไงเฮียก็รู้สึกผิดนะ(ผมกอดตอบเบาๆ). N" p8 e$ L9 J* F1 Q0 z3 N
ผม : อย่าเลยครับ ทุกอย่างมันผ่านมาแล้ว นทลืมแล้ว เฮียก็ควรจะลืมนะ(ผมโกหก ใครจะลืมจริงมั้ย)" _7 P+ o) k, Z( `
เฮียบูม : อืมๆ(ผละออกมา น้ำตาเฮียไหล ผมก็เช็ดให้เบาๆ)
# I* S, A3 ?" o: Y' L' X# w7 ]7 Dผม : ไม่เอาน่า เฮียต้องดูแลนทไปอีกนาน อย่ามางอแงกับนทสิ(ยิ้มบานเฮียก็ยิ้ม)
/ d9 W+ O, z8 J+ x
$ [# e5 \" D2 J" ]. p% c& u0 o7 z
; B6 p: P9 ?2 o4 f! Z7 u% E: ~% uเราสองคนคุยกันอีกหน่อยก็ออกไป เฮียเค้าเครียดผมรู้ดี ผมไม่คิดจะโทษเฮียที่กลับมาไม่ทัน แต่มันเป็นเพียงคำถามเท่านั้น ว่าทำไมเฮียถึงกลับมาช้า เพราะมันเป็นสิ่งที่ผมหวังไง แล้วมันก็ผิดหวังด้วย เหมือนข้อสอบอะครับ เรามั่นใจว่าเราทำถูกแต่พอครูตรวจว่าผิดเราก็อยากได้คำตอบว่าทำไมมันผิดจริงมั้ยครับ......
$ }& z" X1 N6 Q+ f9 r2 s; u$ `# E5 f$ d" Z

: H4 w/ k6 J  J" d: aพี่หมอ : โอเคแล้วแน่หรอ(ถามผมขึ้นมาขณะนั่งกินกันอยู่ พี่หมอนั่งข้างๆผมไง อีกข้างก็พี่อ๊อฟ)
2 _+ ?- l: f; S1 K* b1 }. _ผม : พี่หมอรู้อยู่แล้วนิ(ยิ้ม)
  h% o9 O# D" d! V& f6 J; ]& Gพี่หมอ : พี่จะมาอีกรู้ใช่มั้ย(ผมก็พยักหน้า)
, s% l% f* O0 X2 i1 f+ f7 h$ Wผม : เริ่มติดใจพี่หมอแล้วละ หล่อและตื้อสุดๆ(ยิ้ม)
. {5 ?5 ^1 ]6 L$ q  Wพี่หมอ : พี่ยอมเป็นกิ๊กโอเคมั้ย(เราก็หัวเราะคิกคักกัน)
, A% r; }1 s' b! B. G5 _# U# lพี่อ๊อฟ : คุยอะไรกันครับ(ชะเง้อหน้ามาถาม)
1 |7 ]" w# O7 p* n( |, Pพี่หมอ : นทจะให้พี่เป็นกิ๊กอะสิ(โอ้โห พูดเองแล้วยังมาใส่ร้ายหน้าตายอีก). j% j) a2 o3 v, Q7 e6 [
พี่อ๊อฟ : นท(เรียกผมแล้วมองอย่างหาเรื่อง)% w: z6 X0 T, P) ]& S8 W
ผม : ถ้าเชื่อพี่หมอก็ไม่ต้องมาคุยด้วยเลย(พูดติดจะงอนๆไปหน่อย)…..) H3 a% a& e8 Y3 c- S
/ V+ I( a2 J; n$ c3 E1 S4 B

& j8 i9 C- z9 I2 `# A2 G" l% Lเราก็กินกันไปอย่างมีความสุขขึ้น ผมก็พยายามลองใจตัวเอง โดยการมองไปที่เฮียบอมบ่อยๆ มันยากอยู่นะครับ แต่ก็โอเค มองให้ชิน เพราะยังไงก็พี่ผมจริงมั้ยครับ ทำยังไงได้ละ กินเสร็จเพื่อนๆผมก็ช่วยเก็บช่วยกันล้าง และร่ำลากันกลับบ้าน ผมก็อยู่คุยเล่นกับป๊า แม่ พี่โน้ตนิดหน่อยก็ขึ้นบ้านอาบน้ำทายาแล้วก็นอนหลับไป........ k% L8 a) u' k, X: H6 N: |& O
8 {& P' _. T4 T8 C# r+ |5 g
* \6 C) @4 d3 _" s
.....
7 b6 a7 T$ y# i2 J& K! ~8 o1 \: O+ y. m: y9 a! b0 l! ~9 ], Y( w7 l# y
และชีวิตจากวันที่เลวร้ายนั้นผ่านพ้นไป ผมก็ปกติขึ้น ทุกอย่างดีขึ้น ทั้งร่างกาย สภาพจิตใจ อะไรมากมาย พี่หมอและเวลาช่วยผม มันเลยเร็วกว่าที่คิด พี่หมอเค้ามาหาผมทุกวัน และผมก็ปฏิเสธเค้าไม่ได้แล้ว ตอนนี้เค้าก็ยังคงมาหาผมเรื่อยๆ เฮียบอมก็..ปฏิบัติผมดีแบบพิเศษชนิดที่ว่า พี่โน้ตกับเฮียบูมพ่ายไปเลย แต่นั้นมันทำให้ผมไว้ใจเฮียบอมเพิ่มขึ้นยังไงละ อะไรหลายๆอย่างเริ่มเข้าที่ ผมกับพี่อ๊อฟรักกันมากขึ้น ไอสิงโตก็มาเที่ยวหาบ่อยมาก มันกับพี่อ๊อฟสนิทกันมากขึ้นเลยละ......
. |# T0 q' F* B: h6 q, s  \
4 a/ s& p- W% Z$ V# p1 L: _
! U8 U) G: }8 ]) x/ [$ Jผมก็ใกล้จะเรียนจบม.ต้นแล้ว กิจกรรมโรงเรียนอะไรก็ผ่านไปเกือบหมด จริงๆไม่มีอะไรมากผมข้ามไปดีกว่า แต่ก็ยังมีเรื่องราวดีๆ เยอะแยะนะครับ(ถึงแม้จะน้อยกว่าเรื่องแย่ๆก็ตาม) ผมจะเล่าสรุปรวมๆไปนะครับ......
- ~& a, m! f2 e. Z* V+ f  U, `0 E. f
$ C" a% ]& ^  P* X
จ๋าจริงๆแล้วเค้าชอบผมครับ อย่างที่เค้าพูดเลย เค้ามาสาระภาพกับผม เป็นความจริงจากใจ ทำทุกอย่างเพื่อให้ได้รู้เรื่องของผม แต่...ไม่รู้สิครับ จ๋าก็น่ารักนะ แต่...ไม่ใช่ทางเดินของผมสะแล้ว ผมก็เลยบอกเค้าตรงๆไป ตอนนี้เราเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน เค้าขอให้ผมหายโกรธแนนที่เอาความลับอะไรต่างๆมาบอกผม ผมบอกเลยคือไม่ได้โกรธ และเข้าใจว่ามันเป็นคนแบบนั้น แต่แค่อยากให้มันรู้สึกบ้างว่าบางคนไม่สนุกกับการกระทำของมันไง ผมกับมันเคลียล์กันไปแล้วครับ มันคงเข็ดอีกนานเลยละ.....5 o5 Q* g; D! ~2 h
( P" h) o$ A. S" I' y0 Y
' f) x7 i+ c9 A# r% C- ^
ส่วนเจมส์ก็ได้เป็นแฟนอิงฟ้าแล้วนะครับ ด้วยความใสซื่อของมันทำให้อิงฟ้าใจอ่อน รวมถึงพี่เฟิสด้วย อ้อ! ส่วนพี่เฟิส ก็กำลังคบหากับจ๋าไปแล้วด้วย วันที่จ๋ามาสาระภาพ เค้ากำลังมองหาทางเลือกไง มีผมและพี่เฟิส ผมก็เลยบอกเค้าให้เลือกพี่เฟิสเถอะ เลือกผมผิดหวังไปตลอดชีวิตแน่ๆ555 ไอเจมส์ก็เป็นเพื่อนที่ดีมาก มันไม่ค่อยมีเวลาให้พวกผม แต่มันก็ทำหน้าที่เพื่อนได้เต็มที่สุดๆเลยละ ไอนัทกับพี่ฮอนก็เปิดตัวคบกันแล้ว ร้ายกาจชะมัด ตอนนี้ในกลุ่มผมเหลือ ไอวิวกับไอมินละมันบอกชอบลั้ลลามากกว่า จริงๆผมก็ชอบแบบนั้น555 แต่มีบ่วงคล้องคอเยอะไง ทำไงได้ละ.... ' w. v7 t. X4 R) q
1 x" T8 w; q2 [9 P; C  P
" X2 `  F& E' G: W& D
ทุกอย่างมันลงตัวไปหมด ผมสบายใจขึ้นเยอะเลยละ หลังจากที่ได้พี่หมอมาพูดคุย ผมก็เปิดใจ มีอะไรก็เล่าให้ป๊า แม่ พี่โน้ต ฟังทั้งหมด และพวกเค้าจะเป็นสามคนแรกที่ผมจะเล่าเรื่องที่ผมเจอมาให้ฟัง และพี่อ๊อฟ ก็น่ารักเหมือนเดิม สิงโตก็ยังเหมือนเดิม ผมได้ทำการขอขมาคนในครอบครัวตัวเอง เพราะผมรู้สึกไม่สบายใจ ที่ทำให้ทุกคนเหนื่อยใจเพราะผม ผมทำตามพิธีครับ โดยมีพี่อ๊อฟช่วยเตรียมของอะไร ทุกคนรักผมมากขึ้น เป็นห่วงมากกว่าเดิมด้วย........
0 y* j- M+ Q- [- m+ \3 Z. _; a0 [# g, C

  f6 v, ?+ w7 {$ t8 u+ hทุกคนยังคงติดต่อผมเรื่อยมาตลอด ทั้งพี่กาย พี่ดินพี่ไฟ น้องเจฟ พี่นาย ทุกคนยังโทรมาพูดคุยและติดต่อกันตลอด โดยพี่นายเค้าก็รู้เรื่องที่ผมเจอ แต่คงรู้ช้าไป เค้าส่งหนังสือมาเป็นของเยี่ยมที่มาช้าไปให้ผม น่าประทับใจมาก และผมได้ทำการส่งของไปฝากพวกเค้าเรื่อยๆ รวมถึงส่งไปให้คุณคริสและน้องๆด้วยนะครับ โดยเฉพาะน้องเจฟ พี่ดินพี่ไฟก็มาหาผมด้วยนะครับ และอีกหลายๆคนเลยละ อย่างพี่ตังก็ชอบมาลักพาตัวผมไปเที่ยว555 เค้าบอกว่าพี่อ๊อฟไม่พอใจเลยลักพาตัวเลย หรือจะเป็นไอแบงค์ ที่ชอบมาชวนผมไปฟังมันร้องเพลงที่บ้านมัน หรือ จะเป็นเพื่อนๆที่ไปเข้าค่ายด้วยกัน พวกไอปลื้มอะครับ มันก็นัดผมไปเที่ยวบ้าง มีความสุขกว่าที่คิดเยอะ เราเจอเรื่องเลวร้ายมา แต่นั้น มันก็ผ่านมาแล้วเราก็ควรทำให้มันเป็นบทเรียน พอผ่านมาเรื่องดีๆก็วิ่งเข้ามาหา และคงไม่มีใครเจอแต่เรื่องร้ายๆหรอกนะผมคิดว่างั้นนะครับ.......- Q) k' D2 ^) }1 L9 a
สวัสดีทุกๆคนที่เข้ามาอ่านเรื่องผม :).....: x. n. \1 q8 l7 B+ S. `3 N

; a  J8 w8 F6 e0 N9 h3 f, r8 Z
8 Y/ V* W' ?5 a( q4 E  d! aขอบคุณมากสำหรับการติดตามและคอยอ่านและให้กำลังใจผมเสมอมา.....
  Q- r& P1 C1 N! v  {6 E8 l0 Y4 u/ `  I/ o: }2 ?& [
$ P. R, _& v( O6 S8 o
จริงๆมีเรื่องในชีวิตของผมอีกมากมายที่ผมอยากจะแชร์ให้เพื่อนๆพี่ฟังมากมาย ที่เล่าไปมันยังไม่หมดแค่นั้นหรอก แต่ผมว่า มันถึงเวลาจะหยุดมัน มันเหมือน....หนังเรื่องนึงต้องมีวันจบ อาจจะจบไม่รู้เรื่องไปหน่อยต้องขอโทษด้วยนะครับ...- l/ ]- r$ `8 D& p! ?
. h# R8 u# \1 u0 ^- B

( L7 R- U' {7 e8 O- `9 Zใช่ครับ เรื่องของผมที่ลงในนี้ จะจบลงเพียงเท่านี้ครับ ผมจะไม่ลงต่อแล้วและ มันคงไม่สำคัญเท่าไหร่ บางทีผมอาจจะหายไปเฉยๆหรือไม่สนใจก็ได้ แต่...ผมอยากบอกให้ทุกคนรู้ครับ ทุกคนจะได้ไม่ต้องรออีกต่อไป ผมชอบที่จะแชร์สิ่งที่ผมเจอนะครับ :) และชอบที่ทุกคนมีความสุขและชอบตอนที่อ่านมัน...
% E6 X( G1 s7 U7 a/ Y& c
- A" L7 x- ?# F& u& J! L2 j6 T, S0 o) U, n: c1 y) ]
แย่จังเลยนะครับ ผมลงได้ไม่นานก็จะต้องหยุดไป จริงๆมีเหตุผลบางอย่าง ผมขอไม่บอกแต่อยากให้ทุกคนรู้ว่าผมมีความจำเป็นจริงๆ....* E0 z$ @9 N6 N# M' U) a
  e1 D( I- U; Q% o

) N# n( Q1 E& ?3 j( v! p8 {+ W2 Z/ |ขอบคุณทุกๆคนมากๆเลยนะครับ ที่คอยอ่านคอยให้กำลัง ทุกๆอย่างเลย ผมชอบมาก ขอให้ทุกคนโชคดีนะครับ :)
; G, p6 X) H; H7 v9 G( N8 Q* @7 O! @7 P$ N
2 i7 T8 g) q' D: r9 S3 ^* z& D; f( w
นท.......
' T# W, h" _% `
+ M# w1 s( G/ w3 _( K7 X/ ~5 ^: R* }1 N- G
$ r: x9 c2 c" W0 h
ตอบกลับ

ใช้ไอเท็ม รายงาน

Keadtisak

พี่ว้ากตัวร้าย

กระทู้
0
พลังน้ำใจ
355
Zenny
131
ออนไลน์
34 ชั่วโมง
โพสต์ 2019-5-21 20:58:31 | ดูโพสต์ทั้งหมด
สมัครสมาชิกพิเศษ (M.D.A.) ไม่ต้องตอบกระทู้ก็เห็นข้อความ/รูปภาพได้ทันที, ไม่ต้องจ่ายค่าดูกระทู้, เข้าแซ๊บโซนได้ทันทีไม่ต้องสะสมคะแนน, และสิทธิพิเศษอื่นๆอีกมากมาย สมัครclick!
เป็นเรื่องที่ผมอ่านแล้วอินที่สุด เหมือนผมได้เห็นเหตุการณ์นั้นทั้งหมดเลย จนทำให้ผมจิตตกแต่ตอนนี้เบาลงไปมากละ ทำไมรู้สึกตกหลุมรักทุกคนในเรื่องเลยอ่ะ 55555 ท่าจะบ้า อยากเจอตัวจริงทุกคนจัง 55555 แต่คงได้แค่ฝัน ขอบคุณที่นำกระทู้นี้มาลงให้ผมอ่านนะครับ ผมชอบเรื่องนี้ที่สุดในชีวิตละ และอิจฉานทในหลายเรื่องและสงสารนทในหลายเรื่อง เริ่มอยากจะเป็นเพศนี้ เพราะนทเลยอ่ะ แต่ก็อยากมีลูก เห้อนททำให้เราสับสนได้ขนาดนี้เลยหรอวะ อยากมีเฟสอยากมีไลน์หรือแอพที่ทำให้เห็นหน้าทุกคนในเรื่องได้จัง พิมพ์ซะยาวเลย 5555 บ้าบอ ขอให้ทุกคนในเรื่องมีความสุขกันดีนะครับ
ตอบกลับ

ใช้ไอเท็ม รายงาน

nunano

มาเฟียนักศึกษา

กระทู้
0
พลังน้ำใจ
3681
Zenny
2004
ออนไลน์
256 ชั่วโมง
โพสต์ 2019-4-10 14:47:59 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ขอบคุณครับ
ตอบกลับ

ใช้ไอเท็ม รายงาน

Deza2534

มาเฟียนักศึกษา

กระทู้
0
พลังน้ำใจ
4610
Zenny
176
ออนไลน์
496 ชั่วโมง
โพสต์ 2019-4-8 18:06:31 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ขอบคุณมากครับที่นำเรื่องราวดีๆมาเล่าให้ฟัง มีความสุข สนุก ที่ได้อ่านมากจริงๆครับ ขอบคุณครับ...^^
ตอบกลับ

ใช้ไอเท็ม รายงาน

Keadtisak

พี่ว้ากตัวร้าย

กระทู้
0
พลังน้ำใจ
355
Zenny
131
ออนไลน์
34 ชั่วโมง
โพสต์ 2019-4-8 07:46:16 | ดูโพสต์ทั้งหมด
สรุป เป็นเรื่องจริงหรอคับ ผมก็เอะใจว่าทำไมถึงเล่าละเอียดขนาดนี้ แต่พอรู้ผมก็ตกใจมากเลยคับ ผมว่าถ้ามีหนังเล่นเรื่องนี้จะเป็นอะไรที่สุดยอดมากอ่ะ และผมขอเดาว่าจังหวัดที่นทอยู่น่าจะเชียงใหม่นะ ผมว่าเรื่องนี้ดีที่สุดเท่าที่เคยอ่านมาเลยคับ ขอบคุณที่ทำให้ผมได้อ่านประสบการณ์ดีๆนะคับ เป็นอะไรที่สุดยอดมากคับ
ตอบกลับ

ใช้ไอเท็ม รายงาน

Julio

นิสิตสัมพันธ์

กระทู้
51
พลังน้ำใจ
22047
Zenny
12599
ออนไลน์
1650 ชั่วโมง
โพสต์ 2019-4-7 22:38:16 | ดูโพสต์ทั้งหมด
แฮปปี้เอ็นดิ้ง ♥️
ตอบกลับ

ใช้ไอเท็ม รายงาน

jumboa

นายกสโมสร

กระทู้
0
พลังน้ำใจ
124220
Zenny
62247
ออนไลน์
13500 ชั่วโมง
โพสต์ 2019-4-7 22:02:28 | ดูโพสต์ทั้งหมด
สมัครสมาชิกพิเศษ (M.D.A.) ไม่ต้องตอบกระทู้ก็เห็นข้อความ/รูปภาพได้ทันที, ไม่ต้องจ่ายค่าดูกระทู้, เข้าแซ๊บโซนได้ทันทีไม่ต้องสะสมคะแนน, และสิทธิพิเศษอื่นๆอีกมากมาย สมัครclick!
ขอบคุณ​ครับ.
ตอบกลับ

ใช้ไอเท็ม รายงาน

ssangsak

ประธานนักศึกษา

กระทู้
9
พลังน้ำใจ
86458
Zenny
38932
ออนไลน์
14165 ชั่วโมง
โพสต์ 2019-4-7 20:53:37 | ดูโพสต์ทั้งหมด
สมัครสมาชิกพิเศษ (M.D.A.) ไม่ต้องตอบกระทู้ก็เห็นข้อความ/รูปภาพได้ทันที, ไม่ต้องจ่ายค่าดูกระทู้, เข้าแซ๊บโซนได้ทันทีไม่ต้องสะสมคะแนน, และสิทธิพิเศษอื่นๆอีกมากมาย สมัครclick!
ขอบคุณมากเลยครับ
ตอบกลับ

ใช้ไอเท็ม รายงาน

ton_gori

นิสิตสัมพันธ์

กระทู้
3
พลังน้ำใจ
48039
Zenny
26825
ออนไลน์
15344 ชั่วโมง
โพสต์ 2019-4-7 20:18:09 | ดูโพสต์ทั้งหมด
จบแบบแฮปปี้เอ็นดิ้งสุดๆ ดีใจกะนทจริงๆ ที่มีครอบครัวที่สุดยอด แฟนที่น่ารัก และเพื่อนๆที่ดีๆ
. N- B. F! I4 Y) J
" ]. R- x0 t. `& P( P  V' sน่าจะมีตอนสเปเชียลๆ ประมาณว่าความรั่วๆของนทอีกนะครับ เผื่อจะได้สามีเพิ่ม อิอิ
--ตี๋อ้วน--
ตอบกลับ

ใช้ไอเท็ม รายงาน

กลับไป ตั้งกระทู้ใหม่
โหมดขั้นสูง
B Color Image Link Quote Code Smilies
ขออภัย! คุณไม่ได้รับสิทธิ์ในการดำเนินการในส่วนนี้ กรุณาเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง เข้าสู่ระบบ | สมัครเข้าเรียน

รายละเอียดเครดิต

A Touch of Friendship: สังคมจะน่าอยู่ เมื่อมีผู้ให้แบ่งปัน ฝากไวเป็นข้อคิดด้วยนะคะชาวจีโฟกายทุกท่าน
!!!!!โปรดหยุด!!!!! : พฤติกรรมการโพสมั่วๆ / โพสแต่อีโมโดยไม่มีข้อความประกอบการโพส / โพสลากอักษรยาว เช่น ครับบบบบบบบบ, ชอบบบบบบบบ, thxxxxxxxx, และอื่นๆที่ดูแล้วน่ารำคาญสายตา เพราะถ้าท่านไม่หยุดทีมงานจะหยุดท่านเอง
ขอความร่วมมือสมาชิกทุกท่านโปรดโพสตอบอย่างอื่นนอกเหนือจากคำว่า ขอบคุณ, thanks, thank you, หรืออื่นๆที่สื่อความหมายว่าขอบคุณเพียงอย่างเดียวด้วยนะคะ เพื่อสื่อถึงความจริงใจในการโพสตอบกระทู้ และไม่ดูเป็นโพสขยะ
กระทู้ไหนที่ไม่ใช่กระทู้ในลักษณะที่ต้องโพสตอบโดยใช้คำว่าขอบคุณ เช่นกระทู้โพล, กระทู้ถามความเห็น, หรืออื่นๆที่ทีมงานอ่านแล้วเข้าข่ายว่า โพสขอบคุณไร้สาระ ทีมงานขอดำเนินการตัดคะแนน และ/หรือให้ใบเตือนสมาชิกที่โพสขอบคุณทันทีที่เจอนะคะ

รูปแบบข้อความล้วน|โทรศัพท์มือถือ|ติดต่อลงโฆษณา|จีโฟกายดอทคอม

ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บจีโฟกายดอทคอมนี้ เกิดจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ หากท่านพบเห็นข้อความใดๆ ที่ขัดต่อกฎหมาย และศิลธรรม ไม่เหมาะสมที่จะเผยแพร่ ท่านสามารถแจ้งลบข้อความได้ที่ Link “แจ้งลบโพสนี้” ที่มีอยู่ใต้ข้อความทุกข้อความ หรือ ลืมพาสเวิดล๊อกอิน/ลืมชื่อที่ใช้สมัคร หรือข้อสงสัยใดๆแจ้งมาที่ G4GuysTeam[at]yahoo.com ขอขอบพระคุณที่ให้ความร่วมมือ

กรณีที่ข้อความ/รูปภาพในกระทู้นี้จัดสร้างโดยผู้ลงข้อมูลเอง ลิขสิทธิ์จะเป็นของผู้ลงข้อมูลโดยตรง หากจะทำการคัดลอก/เผยแพร่ ต้องได้รับอนุญาตจากผู้ลงข้อมูลก่อนนะคะ หรือลงที่มาไว้ด้วยค่ะ

©ขอสงวนสิทธิ์คอนเซ็ปต์,คำอธิบาย,หัวข้อ/หมวดหมู่เว็บ ห้ามลอกเลียนแบบ คิดเอาเองนะคะอย่าเอาแต่ลอก

GMT+7, 2025-6-15 20:19 , Processed in 0.146198 second(s), 27 queries .

Powered by Discuz! X3.5, Rev.8

© 2001-2025 Discuz! Team.

ตอบกระทู้ ขึ้นไปด้านบน ไปที่หน้ารายการกระทู้