|
ผมนายพีเอง ถ้าทุกคนยังจำกันได้นะครับ ยังจำเจ้าฝาแฝดนัทนทได้ไหมครับเด็กแสบสองคนนั้น เรื่องมีอยู่ว่าพี่ฝนที่เป็นลูกพี่ลูกน้องของพี่เต้เนี่ยครับแกกับสามีต้องไปทำธุระที่ต่างประเทศแล้วไม่สามารถพาสองแฝดไปด้วยได้ จะไปฝากมี่เต้ก็ไม่ได้ตอนเช้าไม่มีใครรับส่งหลานๆพี่เต้แกเลยมาปรึกษาผมว่าถ้าเอาเจ้าสองแสบมาอยู่ด้วยอาทิตย์นึงผมจะโอเคไหมผมตอบตกลงทันใดเลยครับ อย่างน้อยพี่เต้จะได้เลิกหื่นกามบ้าง คิดดูสิครับเดี๊ยวนี้พี่แกเอ๊ะอ๊ะจับผมชักอยู่นั้นหล่ะแต่ถ้าเด็กๆมานอนด้วยแบบนี้ พวกผมต้องใส่ชุดนอนหล่ะไม่ได้น่าเกียจยิ่งเจ้านทนี่ตัวดีเลยครับ คราวก่อนที่ไปทะเลกันก็ดันไปถามพ่อผมว่า “คุณตาฮ่ะ ทำไมของจู๋ผู้ชายมันถึงแกว่งได้หล่ะครับ”บรรดาคุณตาคุณยายสองครอบครัวหยุดคุยกันแล้วหันมาตอบคำถามหลานก่อนเลยครับ “แล้วเราไปรู้มาจากไหนหล่ะครับ ตาจะได้ตอบถูก”สมแล้วครับที่เป็นพ่อของผม “ก็วันเมื่อเช้านทเห็นอาพีเห็นแล้วจู๋มันแกว่งอยู่ในกางเกงนี่ครับ”ฉิบหายมากตอนนั้น “นี่แกไม่ได้กางเกงในนอนด้วยหรอพี”เอ่อพ่อครับแม่ๆก็นั่งอยู่นะพ่อ “คุณพ่อครับ ปกติพีมันนอนแก้ผ้าเลยดีกว่าครับพ่อ” “ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”เรียกได้ว่าจบเสียงของพี่เต้ทุกคนพวกระเบิดหัวเราะออกมาเลยก็ว่าได้ครับแต่สงสารก็แค่หลานที่ต้องมารับฟังอะไรแบบนี้ด้วย กลับมาปัจจุบันที่ผมเนี่ยต้องวางแผนชีวิตกับพี่เต้เสียใหม่ที่ว่าเสาร์อาทิตย์นี้เราจะไปนอนที่บ้านแกแล้วอาทิตย์เย็นๆเนี่ยเราจะกลับไปนอนคอนโดแทน ดีที่ว่าโรงเรียนเจ้าแฝดเนี่ยห่างจากที่ทำงานผมไม่ไกลมากพี่เต้แกมาถามความสมัครใจผมแต่แกดันรับปากพี่ฝนไปก่อนน่ะสิครับโถผมยังแกล้งแซวแกเลยว่าถ้าผมไม่ตกลงแกจะทำยังไงทีนี้ พี่แกพูดแค่ว่าอาพีของหลานไม่ใจร้ายหรอกพอวันเสาร์ผมขับรถไปรับเจ้าสองแฝด พี่ฝนแกก็เกรงใจมากที่แบบต้องทิ้งลูกไว้แต่พอแกรู้ว่าเด็กเข้ากับผมได้แกก็เบาใจครับ ก็พอไปถึงเด็กๆนอนดูการ์ตูนกันเห็นหน้าผมวิ่งกู่กันมาหาผมกันครับ “นี่สองแสบอย่าดื้อกับคุณอาเขานะลูก”พี่ฝนแกดูรักลูกแกมากครับ “อ่ะพี น่าเป็นค่าใช้จ่ายของสองแสบนี่น่ะ”อยู่ๆพี่แกก็ยื่นซองเงินให้ผมครับ “ผมไม่ขอรับได้ไหมครับพี่ฝนถือว่าช่วยๆกันดูผมจะได้ไม่เหงาด้วย” “เอางั้นหรือ แต่พี่เกรงใจอ่ะรับไว้เถอะนะพี่พลช่วยพูดหน่อยสิ”เมื่อพี่ฝนแกสู้ไม่ได้แกให้สามีแกช่วยพูดอีกแรง “ไม่เอาจริงๆครับพี่ ถือว่าช่วยๆกันไง” “งั้นพี่กลับจากญี่ปุ่นจะซื้อของมาฝากนะกันนะ” “หา พี่ฝนไปญี่ปุ่นหรอทำไมไม่บอกเต้พี่พลเต้รบกวนฝากซื้อของหน่อย”ผมรู้เลยพี่แกจะฝากซื้ออะไร “หยุดเลยนะพี่เต้ ห้ามๆพี่พลพี่ฝนไม่ต้องหิ้วกลับมาเลยนะครับ” เหมือนพี่ๆสองคนเขาจะรู้ว่าพี่เต้แกจะฝากซื้ออะไรกลับมาผมไม่ยอมแน่ๆที่ห้องแกนี่ก็เยอะมากพอแล้วจะเอาอะไรมาเพิ่มอีกพอเราเดินทางออกจากบ้านพี่ฝนผมก็แวะพาสองแสบไปกินอาหารแล้วซื้อขนมมาตุนไว้เผื่อด้วยจะได้ไม่ต้องแวะบ่อยๆเด็กๆก็จะเอาแต่ขนมขบเคี้ยวซึ่งอยู่กับผมได้แล้วคิดดูสิครับเด็กอยู่บนรถเข็นกันสองคน ปกติผมหยิบใส่พี่เต้แอบหยิบออกตอนนี้มีคนเฝ้าไว้ไม่ให้พี่เต้หยิบออกก็ขนมที่ผมหยิบของโปรดผมล้วนๆเลยแถมนัดแนะกับเด็กๆไว้ว่าห้ามให้อาเต้หยิบออกนะเดี๋ยวอาพีแบ่งให้กินแต่ที่ขาดไม่ได้เลยครับคือนมขนาดไปเที่ยวทะเลรอบก่อนนี้ต้องแวะเซเว่นซื้อต้องโหลกว่าๆ “นี่ถ้าหลานกินขนมเยอะ เจ็บปากปวดฟันพี่ให้เราโอ๋นะตามใจหลานเกินหน้าไปหล่ะ” “เค้าให้หลานๆกินเป็นเวลาน่าตัวเองอย่าเข้มงวดมากน่า” “เราน่ะมันตัวดี ท่าเจ็บปากเองนะคอยดู” แล้วผมแคร์ไหมก็ไม่นะครับช่วงเสาร์-อาทิตย์ดีหน่อยครับที่แบบมีพ่อแม่พี่เต้คอยช่วยดูบ้างพอวันจันทร์นี่สิครับใครจะคิดว่าเด็กแฝดบ้าพลังมากครับตื่นกันแต่เช้ามาปลุกผมกันจ้าระหวั่นผมนี่แบบโอ๊ยนอนก็ดึกแถมเด็กมาป่วนอีกพี่เต้แกก็ประจำตำแหน่งคนขับรถครับไปส่งหลานๆเข้าโรงเรียนส่วนผมเนี่ยนั่งรถต่อไปทำงานเองแต่ตอนเลิกนี่สิครับปวดหัวของแท้เพราะว่าเด็กๆเลิกสามโมงครึ่งแล้วพี่ฝนเนี่ยแกไปรับตรงเวลาตลอดไงครับผมนี่ต้องลาหัวหน้าเพื่อไปรับเด็กๆมานั่งรอที่ออฟฟิตก่อนแล้วพี่เต้ก็จะมารับกลับคอนโดครับ “นี่เด็กๆไปออฟฟิตอาต้องทำตัวยังไงครับ”ผมพาสองแฝดไปออฟฟิตผมรอก่อน “ต้องไม่ดื้อครับ/ต้องไม่ซนครับ”เป็นลูกคู่ที่ดีมากครับ “ดีมากครับ” พอถึงออฟฟิตผมพี่ๆในแผนกนี่อย่างกะเจอของเล่นถูกใจเจ้านทนี่เป็นดาวเด่นมากแต่นัทนี่จะขี้อายครับไม่ค่อยกล้าเล่นกับใครเท่าไหร่จนผมต้องเรียนนทมาช่วยเวลาให้ขนมเอาพี่เราไปด้วยจะได้เลิกเขิล รอจนพี่เต้มารับกลับวันแรกผมนี่แบบอย่างน้อยเจ้าแฝดมาอยู่ด้วยก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรแถมเอาไปออฟฟิตก็มีแต่คนช่วยเลี้ยงดูด้วยครับมีอยู่อย่างเดียวเองครับที่วุ่นวายมากคือการจับนทอาบน้ำเวลาหลังเลิกเรียนผมแบ่งกับพี่เต้ว่าเช้าพี่เต้อาบเดี๋ยวตอนเย็นผมอาบเองแล้วผมพึ่งได้อาบให้เด็กๆไงครับ เจ้านทก็แบบอาพีอาบน้ำพร้อมพวกผมแบบอาเต้เลยผมนี่ก็แบบพี่เต้ทำไรไม่ปรึกษากันบ้างอ่ะผมก็ด้วยความอายครับใส่กางเกงในอาบน้ำแทนก็มันไม่ชินนี่ “อาพีไม่ถอดกางเกงหล่ะครับ”นัทมันคงสงสัยนะครับ “อาไม่ชินน่ะครับ ปกติอาอาบคนเดียวนี่” “ไม่จริงอาเต้บอกนทอยู่เลยว่าอาพีอาบน้ำกับอาเต้ด้วยบ่อยๆ แล้วอาเต้ยังบอกด้วยว่าถ้าพวกเราอาบน้ำพร้อมอาพีอาพีจะต้องใส่กางเกงอาบ เพราะว่าจู๋ของอาพีเล็กจี๊ดเดียวเอง”โหยไอ้พี่เต้ดูพี่แกสอนหลานสิครับ “นี่นทเชื่ออาเต้เขาหรือเนี่ย อาพีเสียใจจังที่อาพีใส่กางเกงในอาบน้ำเพราะกลัวนทกับนัทตกใจกับมังกรของอาพีครับไปเร็วสระผมอาบน้ำได้แล้ว”จะด่าอะไรผมไม่ว่าครับอย่ามาดูถูกว่าจู๋เล็กไม่ยอมบอกเลยฮ่าๆๆๆๆ พออาบน้ำเสร็จก็มานั่งสอนการบ้านครับหากิจกรรมให้เด็กๆทำเอาดูท่าทางนัทเนี่ยจะชอบวาดรูปมากครับเพราะว่างทีไรชอบมาขอกระดาษกับดินสอครับต่างกับนทมากที่ชอบดูการ์ตูนต่อสู้ต่างๆ พอถึงเวลาเข้านอนเด็กไม่มีแบบดื้อที่จะดูทีวีต่อหรืองอแงงไม่ยอมนอนเลยนะครับผมส่งเด็กๆเข้านอนโดยที่ผมจะนอนเล่นให้สองแฝดหลับไปก่อนถึงจะออกมาเครียงานทำไรเรื่อยครับ ผ่านไปสามวันเองครับที่กลับมาพักคอนโดตื่นเช้าไปส่งเจ้าสองคนนี้ไปโรงเรียนเย็นแวะทานข้าวกลับมาบ้านวันนี้หล่ะที่พี่แกงอแง หาว่าผมไม่ส่งการบ้านแกตอนแรกก็งงนะจนมาเข้าใจว่าตั้งแต่รับแฝดมานอนด้วยรวมที่นอนบ้านพี่เต้ก็ห้าวันไปแล้วแกก็จะทำให้ได้ผมหล่ะกลุ้มใจจริงๆครับมีแฟนหื่นแบบนี้ไม่กลัวหลานตื่นมากลางดึกเลยหรือไงกัน “ตัวเองเร็วๆนะเดี๋ยวหลานตื่น”ก็นิดนึงนะครับคุณแฟนงอนหาว่าไม่ส่งการบ้านต้องมาทำกันในห้องทำงานอีก “พอหลงเจ้าสองแสบพี่นี่หัวเน่าเลยนะ โอ้ว อ่ะอ๊าค่อยดูดครับ”พี่แกพูดมาผมเลยจับดูดซะเลยฮ่าๆๆ “อ่ะ อ้า ตัวเล็กพี่ขอเสียบแทนได้ไหมครับ”ตอนนั้นก็ต้องยอมแล้วหล่ะครับ “ทำเบาๆนะ...พรุ่งนี้พาหลานไปเที่ยวตอนเย็นอีก”พี่เต้แกไปดุหลานไงครับจนเด็กร้องไห้ทีนี้แกเลยสัญญาว่าแกจะพาไปเที่ยวแต่พรุ่งนี้แกติดงานคราวซวยเลยตกอย่ที่ผมที่ต้องไปแทนแล้วแกจะมารับกลับที่ห้างเลย “ครับๆ เดี๋ยวพี่จะเร่งเครื่องให้” ปกติเราจะทำแบบช้าๆไงครับแต่คราวนี้เราทำแบบเร่งรับไม่ใช่อะไรหรอกครับ ผมกลัวหลานตื่นขึ้นมาก่อนน่ะครับพอพี่แกเสร็จสมอารมณ์ปุ๊ปเลิกงอแงเลยครับ ชีวิตก็วนกลับมาเป็นปกติครับเช้าไปส่งหลานเย็นไปรับกลับพี่เต้ก็ยังเอ่ยปากแซวว่าผมกับแกอย่างกับคุณพ่อคุณแม่มือใหม่เลยเนอะจนวันศุกร์ที่ผมไปรับแฝดกับบ้านนัทเหมือนจะเป็นไข้เลยครับ ผมเลยพาไปหาหมอดีที่เป็นหวัดธรรมดาครับนอนพักที่บ้านคืนเดียวก็หายพอนัทไม่สบายนี่นทก็หงอยไปอีกไม่มีใครเล่นด้วยเพราะผมจับแยกเลยครับไม่งั้นเดี๋ยวติดหวัดกัน ผมเลยเอานทมานอนห้องทำงานพี่เต้แทนครับ “อาพีนี่คืออารายหรือครับ”เจ้านทเนี่ยไปหยิบตัวแท่งซิลิโคนแต่เป็นปาก(คล้ายๆจิ๋มเทียวอ่ะครับ) “อ่อของอาเต้เขาครับ มานอนได้แล้วครับนทไม่ซนนะครับ”เกือบไปแล้วไหมพี่เต้ทำไมกันนะใช้เสร็จก็ไม่เก็บ ดีนะครับที่ของเล่นแกผมให้เก็บเข้าตู้ล็อคไว้เลยไม่งั้นสองแสบนี่ลื้อมาเล่นแน่ๆ “อาพีมันมีน้ำอารายไหลออกมาไม่รูอ่ะครับ” “ไหนครับ”พอผมถามปุ๊ปหันกลับไปดูไอ้แท่งอันนั้นของพี่เต้นะสิครับแกใช้เสร็จแล้ววางไว้แล้วไม่เอาไปล้าง “ทำอะไรกันอยู่ครับ อาหลานคู่นี้”พี่เต้แกเปิดมาถูกจังหวะมากครับ “มานี่เลยนะ เอาไปล้างแล้วเก็บด้วยน่ะครับ”ผมเดินไปดึงหูแกเลยครับจะใช้ไม่ว่าแต่เดกอยู่เก็บให้มิดชิดหน่อย “โอ๊ยๆๆ รู้แล้วครับ จะไปล้างแล้วเก็บอย่างดีเลยครับโอ๊ยๆๆๆ”ยังมาทะเล้นผมเลยตีเข้าไปให้ “ฮ่าๆๆๆอาเต้โดนอาพีดึงหูอาเต้เป็นเด็กดื้อใช่ไหมฮ่ะ อาพี”เด็กก็เด็กอ่ะครับ “ใช่แล้วครับ อาเต้ดื้ออาพีเลยต้องจัดการ” คืนนั้นกว่าจะได้นอนครับพอได้อยู่กันสองคนเจ้านทอย่างกับเจ้าหนูจำไมค์อ่ะครับ ถามๆๆๆๆๆจนผมแบบนทครับหลับได้แล้วนะ พรุ่งนี้ไปเที่ยวกันเราตกลงกันว่าจะพาเด็กๆไปซื้อของใช้กันน่ะครับแล้ววันอาทิตย์พาไปส่งบ้านครับพี่ฝนน่าจะมาถึงเย็นๆ “นัทหายยัง นทไม่เพื่อนเล่นเลย”ตื่นได้แฝดน้องก็อ้อนแฝดพี่ใหญ่ “นัทหายแล้ว นทไม่ยอมมาอยู่กับนัทเองนี่” “ก็อาพีบอกว่าเดี๋ยวติดไข้กัน เลยให้แยกกันนอน” “อ่อหรอ แล้วนทไปนอนที่ไหนมาเนี่ย” “ไปนอนห้องข้างๆนี้มา อาเต้โดนมาอาพีทำโทษด้วยนะ”ผมที่ยืนกำลังเตรียมอาหารให้เด็กๆอยู่ครับเลยเนียนๆฟังด้วย “นี่นทเราไม่ต้องบอกพี่เราทุกเรื่องก็ได้”ตอนแรกคิดว่าพี่เต้เขาไม่สนใจเปล่าเลยครับนั่งฟังด้วยนี่เอง กว่าจะได้ออกจากบ้านก็เกือบเที่ยงครับมีคนงอแงจะให้พาอาบน้ำอยู่นั่นหล่ะ ผมเลยต้องเปิดการ์ตูนให้หลานๆดูเด็กพอเจอการ์ตูนไม่เคยสนใจอาๆเลยครับ กว่าจะจัดการเด็กโข่งได้ไม่รู้ว่าไปช่วยแกอาบแล้วโดนกินตับในห้องน้ำอีกผมนี่แบบบอกแล้วว่ารอไปก่อนวันนี้ไปเที่ยวแกก็ไม่ฟังจริงเลยครับแฟนผมตอนพาหลานไปเที่ยวนี่ผมเหนื่อยคูณสองเลยครับคุณเอ่ยร่างกายก็ปวดก้นแต่หลานๆก็ติดผมแจเลยวันนั้นกว่าจะกลับเล่นเอาไข้เกือบขึ้นแถมรู้สึกเจ็บปากเหมือนจะร้อนในด้วยก็คืนก่อนที่นทมานอนด้วยผมเล่นกินขนมซะเยอะเลยก็เจ้าตัวแสบเล่นแกะเกือบหมดแล้วดันกินไม่หมดไงครับผมเลยต้องรับผิดชอบแทนเองกลัวทิ้งไว้เดี๋ยวมันจะเสีย “ตัวเล็กร้องไห้เป็นอะไรครับ /โอ๋ๆนะอาพีไม่ย้องนะไม่ย้อง”ผมนั่งกินไก่ทอดยี่ห้อนึกไงครับแล้วปากเป็นเม็ดร้อนในอ่ะแล้วเผื่อไปกัดโดนเข้า “เจ็บปากอ่ะพี่เต้ เผื่อไปกัดโดน”ที่เรียกพี่เต้เพราะว่าหลานๆอยู่จริงๆผมเขินด้วยหล่ะ “ไหนอ้าปากให้พี่ดูหน่อยครับ เจ็บตรงไหน” “อ้า โอ๊ยเจ็บจะจิ้มเข้ามาทำไมเนี่ย”ผมอ้าปากให้ดูแผลพี่แกเล่นจิ้มเข้าไปผมนี่ร้องออกมาเลยมันเจ็บนี่ครับ “สมควร บอกแล้วอย่ากินขนมเยอะเป็นไงไม่ยอมฟังนี่นัทกับนทฟังไว้นะ ถ้าไม่อยากไม่สบายแบบอาพีก็อย่าทานขนมขบเคี้ยวเยอะนะครับไม่งั้นจะเจ็บปากแบบอาพีเขา”โหยได้ทีหาพวกใหญ่เลย “โอ๋ๆนะอาพี เดี๋ยววันนี้นทกับนัทกินขนมเผื่อนะฮ่าๆๆๆๆ”เด็กก็คือเด็กครับ กลับมาถึงคอนโดผมนี่โดนแย่งขนมหมดเลยครับเพราะว่าพี่เต้เป็นแกนนำอันนั้นห้าม อันนี้ห้ามแกมีพวกไงครับสองแสบนี่ตามผมยันเงาเลย พี่แกเล่นบอกว่าจับตาดูอาพีเขาไว้นะอย่าให้แอบกินขนมนะผมนี่ซวยเลย จนถึงเวลาเข้านอนผมก็แกล้งให้พี่เต้พาหลานไปหลับแทนผมก็ทำท่าทีว่าคุยโทรศัพท์กับไอ้เม้งมันครับพอพี่แกเดินเข้าห้องสักพักผมเดินเข้าครัวเลยหยิบช็อคโกแลตออกมาก่อนเลยอยากกินมานานแล้วไม่มีใครห้ามไม่มีตัวป่วน “อาพีแอบกินขนมหยอครับ”นั้นไงครับมาแล้วหนึ่งผมหันไปมองหน้าประตูห้องเจอเลยครับทั้งสามคนจ้องมาทางผม “เอ่อ...อ่อนี่ไม่ใช่ขนมครับ อาพีกินได้เนอะ” “พีอย่าโกหกหลาน นัทกับนทว่าอาจะทำโทษอาพียังไงดีครับที่อาพีดื้อแบบนี้”โหยพอมีพวกหน่อยทำเป็นปากดีเชียวนะพี่เต้ “ตีก้นเลยครับตอนนททำผิดคุณพ่อจับนทตีก้นเจ็บมากเลย จนนทไม่กล้าทำผิดอีกแล้วเลย”นั้นไงนทลูกนี่อาพีเอง “ดีครับ งั้นมาจับเด็กดื้อไปลงโทษในห้องกันนะ” แล้วผมก็โดนลากไปในห้องครับเหมือนการแกล้งกันเล่นมากกว่า ก็พี่แกเล่นให้หลานๆมาตีผมน่ะสิแล้วแรงเด็กมันจะเจ็บตรงไหนกันครับแล้วก็มัวแต่แกล้งกันเล่นจนนอนหลับไปครับคืนนี้พี่เต้แกจัดให้นอนใหม่แกให้เด็กๆนอนชิดกำแพงส่วนผมนอนติดเตียงอีกฝั่งแทน พี่เต้นอนติดเด็กไปคืนนี้หลับสบายแล้วครับได้นอนจับจู๋พี่เต้ไปด้วยฮ่าๆๆ เช้าวันอาทิตย์นี้ใจโหว่งๆก็วันนี้ผมต้องพาเด็กๆกลับไปส่งบ้านแล้วนี่ครับใจไม่อยากให้กลับเลยนานๆผมจะได้เป็นหัวหน้าแก็งค์สะทีนี่ครับ อยู่กับเด็กๆมันจะเพลินไปอีกแบบครับเหมือนผมได้ย้อนวัยกลับไปอีกครั้งจนตกเย็นพี่ฝนโทรมาบแกว่าแกถึงบ้านแล้วจะให้แกมารับลูกแกเองไหมพวกผมเลยว่าจะไปส่งแทนพอไปถึงพี่พลลากพี่เต้ไปคุยธุระผมก็ต้องคุยกับพี่ฝนแทน แกก็ขอบคุณผมแถมซื้อขนมมาฝากถุงเบ้อเร้อเลยครับมีขนมและช็อคโกแลตผมเลยกระซิบถามพี่ฝนว่าที่พี่พลดึงพี่เต้ไปเนี่ยใช่ๆไหมแกก็บอกพี่พูดไม่ได้ ผมก็แบบงั้นพี่พยักหน้าแทนแล้วกันนะพี่เขาก็พยักหน้าให้ผมนี่แบบที่บ้านก็มีเยอะจนรู้จะเยอะยังไงแล้วจะเอาอะไรมาเพิ่มอีก แต่พี่ฝนแกน่ารักครับชวนอยู่กินข้าวกัน ผมก็คอยดูแลเด็กแฝดให้แกด้วยแกก็ขอบคุณแล้วขอบคุณอีกที่ช่วยดูแลให้แกตอนแกไม่อยู่จนจะกลับผมเลยหอมแก้มหลานไปคนละทีมีแต่เจ้านัทเนี่ยหล่ะครับที่อายม้วนตุ้ยแต่นทนี่สิครับกลับหันมาหอมคืนจะพี่เต้เอ่ยแซวของอานะเรียกเสียงหัวเราะจากพี่ฝนได้เป็นอย่างดีเลย “นี่ตัวเล็กขนมที่พี่ฝนให้ค่อยๆกินนะเดี๋ยวเจ็บปากอีกรอบหรอก” “ครับรู้แล้วครับแล้วพี่พลอะไรตัวเองมาเอามาดูเลย อย่ามาเนียนซ่อน”คิดดูสิครับถุงใหญ่กว่าของผมแล้วยังเอาไปซ่อนด้านหลังอีก “ไม่มีอะไรหรอกครับ ไปเร็วจะถึงห้องเราแล้ว”พี่แกพูดจบเดินออกจากลิฟเลยครับผมเดินตามหลังมาเลยหาจังหวะแย่งมาจากมือพี่เต้ “เฮ้ยพี่เต้ ซื้อชุดพวกนี้มาทำไมเนี่ย”ผมหล่ะอยากจะบ้ามันเป็นพวกคอสเพลย์ของเด็กชายอ่ะครับ พวกหางแมว หางหมาป่างี้แถมมีหูแมวมาด้วยผมหล่ะกลุ้มใจในความหื่นจริง “อดมานาน วันนี้เป็นนายแมวยั่วสารทให้พี่นะครับมาม่ะเด็กดี” “ม่ายเอา” แล้วผมก็วิ่งหนีแกล้งเล่นกันครับถามว่ารอดไหมไม่น่าถามเลยครับคำนี้ ถามว่ากี่รอบดีกว่านะครับยังไงจะหาเวลามาเขียนให้อ่านอีกนะครับ
| 
Every cloud has a silver l
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2018-9-17 14:19:17
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2018-9-17 15:48:00
โพสต์ 2018-9-17 16:12:51
โพสต์ 2018-9-17 22:08:25
