เรื่อง เด็กช่างรักจิง ตอน 16

โอ๊ต

ตอนที่ 16 : รักครั้งเก่า

ตื่นเช้ามาแล้วแกล้งแม็กซักหน่อย จะกอดให้หายใจไม่ออกเลย หนึ่ง สอง สาม กอด อ้าว แม็กหายไปไหนกะจะแกล้ง ผมรีบลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วลงไปด้านล่าง นั้นแม็กนี้มาทำอะไรในห้องครัว นั้นแม่ อ๋อ อย่างนี้นี้เอง ผมเดินเข้าไปนั่งบนโต๊ะ
“ว่าไงตัวดีตื่นสายนะเรา ไม่ขยันเหมือนแม็กเลยเห็นไหมลงมาช่วยแม่ตั้งแต่เช้า” มันกะเอาใจแม่นะสิอย่าหลงกลมันเชียวนะ ไอ้เนี้ยตัวจริงร้ายจะตาย แม็กหันมายักคิ้วให้ผม เดี๋ยวคิ้วแตก แน่ อาหารถูกจัดลงบนโต๊ะ แม่ให้ผมขึ้นไผเรียกพ่อมานั่งโดยพร้อมเพรียง มีพ่อ แม่ ผม แล้วก้อ เอ้อ แฟนผม แม็กนั้นแหละครับ
“แม็กนี้พ่อเรา”
“สวัสดีครับพ่อ”
“สวัสดี” พ่อรับคำทักพร้อมกับยิ้มให้
“พ่อเป็นตำรวจเหรอครับ” ชุดที่พ่อกูใส่คงเป็นชุดภารโรงเนอะ
“อาชีพในฝันของผมเลยนะครับผมเองก็อยากเป็นตำรวจครับ” สะตอเหมือนกันนะแม็กอยากเป็นตำรวจมาเรียนช่างกลนี้นะเข้ากันมาก
“เห รอจริงพ่อก็อยากให้เจตเรียนตำรวจนะแม่มันไม่ยอม เห็นไหมขนาดเพื่อนลูกยังอยากเรียนเลย นี้อะไรพ่อก็เป็นตำรวจแต่อยากไปเรียนคอม” เฮ่อ ๆ เข้าล็อกพ่อกูอีก โดนด่าอีก แม็กหันมายักคิ้วให้ผมอีกครั้ง เดี๋ยวแตกอีกข้าง
“ช่างเถอะพ่อไหน ๆ มันก็ผ่านมาแล้ว” แม่นี้ช่างรู้ใจลูกจริง ๆ เลย รักแม่ที่สุดเลย
“นี้เราก็ไปเรียนจนอายุมากแล้วนะไม่เห็นเอาแฟนมาอวดพ่อบ้างเลย” พ่อก็คนที่พ่อคุยด้วยนั้นงัยแฟนผมนะ
“ยังไม่ถึงเวลาพ่อ เอาไว้ก่อนน่า” ถ้าบอกว่าแม็กนั้นงัยแฟนผมพ่อคงฆ่าและเผาผมโดยทันทีไม่ต้องรอสวดอภิธรรม
“แล้วแม็กละมีแฟนยัง” ดีดี เปลี่ยนไปถามมันโน้น
“ มีแล้วครับ”
“ดีดีลูก อายุก็20กันแล้วมีแฟนได้แล้ว” พ่อไม่ใช่สมัย ร.5 นะจะได้ให้มีลูกมีหลานไวไวนะ
“แฟนแม็กคงน่ารักนะ” แม่ไม่ต้องไปถามมาน
“น่ารักครับ แต่เอาแต่ใจไปหน่อย ขี้งอนด้วย”
“เห รอลูก ต้องค่อย ๆ พูดกับเขานะ อย่างนี้แหละผู้หญิงขี้น้อยใจแม่ก็เคยเป็น” แม่ผมไม่ใช่ผู้หญิงนะ อีกอย่างไม่ได้เป็นอย่างที่พูดซักหน่อย เอ.....หรือว่าไม่ได้หมายถึงเรา บทสนทนาจบลงด้วยอาหารที่เกลี้ยงโต๊ะ พ่อผมไปทำงานส่วนแม่อยู่บ้านวันหยุดนี้
“แม็กไปเที่ยวบ้านเพื่อนเราไหม”
“ไปสิอยากไปเห็นหน้าชู้เหมือนกัน ใช่คนเมื่อคืนไหม”
“บอกว่าไม่ใช่ชู้เพื่อน นะ เพื่อน เข้าใจไหม”
“เข้า ใจ แต่ ต้องให้กูเห็นก่อน” ผมพาแม็กไปบ้านเพื่อนก็คนเมื่อคืนแหละครับเพื่อน ๆอาจจะสงสัยว่าทำไมเมื่อคืนไม่พาแม็กไปก็เพราะว่าอยากคุยกับเพื่อนหลาย ๆ เรื่องที่ไม่อยากให้แม็กรู้จริง ๆ ก็ไม่มีอะไรมากแค่เพื่อนกับเพื่อนคุยกันมันสะดวกกว่าแค่นั้นเองเลยไม่อยาก ให้แม็กมาด
้วยเมื่อคืน ผมพาแม็กมาถึงบ้านเพื่อน
“ไอ้โหน่งนี้เพื่อนที่เรียนที่เดียวกับกู ชื่อแม็ก” อยู่กับเพื่อนที่บ้านผมก็พูดมึงกูเป็นธรรมดา
“ส่วน นี้ไอ้โหน่งเพื่อนสมัยเรียนที่นี้”ทุกคนทักทายกันตามมารยาท ก็พาแม็กมาเที่ยวที่สันเขื่อนของตำบล ที่นี้เขาก็จะสร้างซุ้มไว้เป็นซุ้ม ๆ มีสุรา อาหาร จำหน่าย แม็กก็ชอบแต่ไม่ได้ชอบสันเขื่อนหรอกครับชอบเหล้ามากกว่า ผมก็คุยกับไอ้โหน่งไปเรื่อยแม็กก็กินเหล้าไปตามประสา ผมคุยกับไอ้โหน่งจนสังเกตเห็นมอไซด์กลุ่มหนึ่งเข้ามา นั้น ๆ น่าตาคล้าย ๆ น้องเมฆนี้ น้องเมฆนี้เป็นน้องคนแรกที่ผมแอบชอบตอนเรียนหนังสือที่บ้าน แต่ไม่มีใครู้หรอกนะครับว่าผมจีบน้องเมฆ แต่สำหรับน้องเมฆน่าจะรู้เพราะผมเคยหยอดคำหวานจีบไปหลายครั้งตอนอยู่ที่นี้ อีกอย่างตอนนั้นยังอายครับ ถ้าเป็นตอนนี้ละก้อ ฮึ้ม
“ไอ้โหน่งนั้นน้องเมฆไช่ป่าววะ” ผมพยายามกระซิบถามเบา ๆ กลัวแม็กได้ยิน ดีที่ตอนนี้สายตาแม็กจ้องอยู่ที่พวกผู้หญิงที่ลงไปเล่นน้ำ
“ใช่ มึงมีไร” โอ้โฮ้ใช่จริง ๆ ด้วยทำไมน่ารักขึ้นตั้งเยอะรู้งี้จีบให้ได้ตอนอยูที่นี้ซะก้อดี มีหญิงซ้อนมาด้วยคงเป็นแฟนสินะก็น่ารักดี มอไซด์กลุ่มนั้นมาจอดไกล้ซุ้มของผมพอดีสายตาของผมกับสายตาน้องเมฆก็ประสาน กันทันที เปรี๊ยะ ๆ
“สวัสดีครับพี่เจตไม่เจอกันนานเลยนะครับ” โอ้ ร้อยยิ้มที่มีเสน่ หน้าตาที่ใสสะอาด ส่วนสูงที่เพอเฟก
“สวัสดีครับน้องเมฆเป็นไงครับสบายดีป่าวไม่เจอกันนาน”
“สะบายดีครับ อ้าวสวัสดีครับพี่โหน่ง แล้ว..”
“อ๋อเพื่อนพี่เอง ชื่อแม็กครับ”
“สวัสดีครับพี่แม็ก ผมเมฆครับ” นิสัยดีจังชอบ ๆ แต่ที่ไม่ชอบคงเป็นสายตาของแม็กที่ตอนนี้หันมามองผม
“สวัสดีครับยินดีที่ได้รู้จักครับ” ดีที่ยังพูดเพราะกับน้องเขา
“ผม ขอตัวนะครับ” แล้วเมฆสุดหล่อของผมก็เดินไปนั่งซุ้มข้าง ๆ (เสียดายจังยังมองไม่เต็มที่เลย) น้องเมฆเหมือนรู้งานนั่งหันหน้าตรงกันกับผมพอดี
“ใคร” นั้น....นึกว่าจะไม่ถามแล้ว
“รุ่นน้อง”
“ผู้หญิงที่ซ้อนท้ายมาแฟนมันเหรอ”
“คงใช่”
“แฟนมันน่ารักดี”
“เห รอ” ไม่ได้หวงนะแต่แม็กเอาแฟนมันไปนะส่วนเราขอเมฆละกัน ฮึๆๆ(แค่คิดกูก็ผิดแล้ว) วงของเมฆก็สั่งเหล้ามากินกันเห็นรุ่นนี้กินแล้วผมยังอายเลยกินกันเก่งจัง โดยเฉพาะเมฆแฟนก็ชั่งเอาใจเหลือเกินชงให้อย่างเดียว กะจะมอมเมฆรึงัย (แล้วเราไปสนใจทำไม แฟนเขานี้นา) สายตาผมกับเมฆก็มองเป็นเป็นพัก ๆ มองนานไม่นานครับเกิดแมครู้ละก้อ เตรียมแผนกฉุกเฉินให้ผมด้วยแล้วกัน
“พี่เจตครับขอข้ามไปกินด้วยได้ไหมครับ” นั้นเสียงเมฆนี้
“แน่จริงก็มาสิครับ” เมื่อคุณร้องขอเราก็จัดให้ ผมก็ตอบไปตามมารยาทและเมานะครับเพราะนึกว่าเมฆคงไม่มา แต่
“งั้นผมไปจริงนะ” เมฆลุกข้ามมาซุ้มผมโดยทันที (กูพูดเล่น อย่ามานะ อย่าาาาาาาามาาาาาาาา) ไม่ต้องเดาสายตาแม็กนะครับว่าจะน่ากลัวขนาดไหน เมฆข้ามมานั่งติดกับผมพอดี น้องเมฆครับโอกาสนี้คงไม่เหมาะนะครับ น้องเมฆไปนั่งฝั่งไอ้โหน่งได้ไหมคราบบบ ตอนนี้มือของผมที่อยู่ใต้โต๊ะโดนแม็กบีบอย่างแรง เอาแล้วกูไม่น่าหาเรื่องเลย แม็กยกเหล้าเข้าปาก 1 แก้ว 2 แก้ว 3 แก้วติดกัน เอาแล้วกูพายุกำลังจะมาแล้ว กรมอุตุรีบพยากรณ์อากาศและแจ้งเตือนประชาชนรอบข้างด่วน ใครหนีได้หนี ใครหลบได้หลบ*********

_คิม_

ขอบคุณคับ...รออ่านตอนต่อไปน่ะคับ....

Ice-Cold

อิอิมาต่อแร็วๆๆนะคราฟ

mario401

อยากอ่านต่ออีกจังครับ  เขียนได้สุดยอดไปเลยครับ  ชอบๆ

kengee

ขอบคุงคับ  ~__"..."__~

BETS

ชอบมากครับว่าแตเรื่องจะจอยังหนี่

crepe7

เย่ ตามอ่านจนทันแล้ว ขอบคุณครับ
รออ่านตอนต่อไปนะครับ

Shuto

ขอบคุณคับบ

yellow2550

ตอบกระทู้ โอ๊ต ตั้งกระทู้

ตื่นเต้นจัง ต้องรีบอ่านต่อครับ

llsjAr

ชอบอยากให้อ่านกันเยอะๆ

minone

ขอบคุนคับ

ShangHai

ขอบคุณครับ

cakedong

ขอบคุณครับ

peekay

ขอบคุณครับ

Intra

ขอบคุณครับ

tepleelaa

ขอบคุณมากครับ

tony11

ขอบใจเด้

anta

ขอบคุณครับ

Lion_heart

ขอบคุณครับ

js38

ขอบคุณครับ