อาศัยอยู่ในจังหวัดกรุงเทพมหานคร
ลงทะเบียน2011-3-17
ล่าสุด2018-12-12
มาเฟียนักศึกษา
- กระทู้
- 99
- ตอบกลับ
- 1578
- พลังน้ำใจ
- 3337
- Zenny
- 3609
- ออนไลน์
- 1076 ชั่วโมง
|
: M: T& W5 ^/ D2 L& E/ `& R
เกย์กบฏ
0 ` M. n: f9 m$ T2 i0 ~$ }% Iตอนที่ 3 กบฎรักเชือดนิ่ม
$ W" L1 d% ]( W# a( K
7 z7 w9 E8 e; u6 O- t# l- b8 {' M7 V เดือนนี้ฉันเข้ากะเช้าและนั่งเครื่องที่แผนกยีนส์) B3 ~9 z* M: |: U% x
“ดูพี่แคชเชียร์สิ แกดูซึมเศร้ามาก เหมือนเพิ่งจะอกหักมา” เสียงพนักงานขายซุบซิบกัน
6 ?$ M M* s# ^ซึ่งฉันก็ไม่ได้รู้สึกเคืองขุ่นพวกเขาแต่ประการใด ฉันเองก็รู้ตัวอยู่เหมือนกันว่า วันๆฉันพูดแทบจะนับคำได้ วันทั้งวัน เดือนทั้งเดือนแทบจะไม่มีรอยยิ้ม บนใบหน้าของฉัน
. M6 f/ r, _6 p1 X' Z4 R “ทีมันอกหัก อย่าพูดอะไร ทิ่มแทงใจมันล่ะ” เพื่อนๆ พี่ๆ บอกกล่าวประโยคนี้กันเนืองๆ
, C! r- V+ K# j) }! ~
, o: N- c- J1 `/ j$ E+ ]; t4 v% U$ Y ซึ่งตัวฉันเองก็คอยระมัดระวังอารมณ์ตัวเองอยู่ค่อนข้างมากเหมือนกันกลัวจะฟุ้งซ่าน จน; v' f Y6 G3 [- x, J4 \+ I% ^
คิดสั้นเหมือนคราวแรกนั้น
6 k' c7 c5 Z( z. v ฉันพยายามทำตัวเองให้ว่างน้อยที่สุด ฉันพยายามอยู่คนเดียวลำพังให้น้อยที่สุด, [6 k: s/ Z$ P/ k+ x$ z& \
ฉันเลือกที่จะมานั่งดูทีวีที่ห้องรับแขกของอพาร์ทเมนท์ แทนที่จะนั่งดูอยู่บนห้องอย่างเดียวดาย9 J# {4 b& s7 ?
หลังข่าวเที่ยงคืน ฉันถึงจะยอมขึ้นห้องนอน ประมาณว่า เมื่อหัวถึงหมอนก็ให้หลับเป็นตายกันเลย( X- l6 c1 \" E& R# T! m
ทีเดียว
) B# A' G" K: }$ D1 V1 t
) w: r1 \6 D) Q8 S. |* F y# m ซึ่งการปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตของตัวเองก็พอช่วยฉันได้ค่อนข้างมาก คนที่พักอยู่ที่นี่ล้วนแต่เป็นนักศึกษาที่มหาวิทยาลัยเดียวกันกับฉัน. X7 p* f" t5 b- z7 h
$ }0 Y% O& l4 b1 N
ทุ่มครึ่งแล้วฉันเพิ่งจะถึงที่พัก หนุ่มๆเล่นฟุตซอลกันอยู่ที่หน้าอพาร์ทเมนท์ส่งเสียงเอะอะโวยวาย ก็แปลกดีนะตั้งแต่ฉันย้ายมาอยู่ที่นี่ฉันเข้ากะบ่ายตลอด กลับถึงที่พักก็สี่ห้าทุ่ม ไม่เคยเจอกับหนุ่มๆที่เล่นฟุตซอลกันเลย จะมีก็วันนี้ซึ่งฉันเริ่มลงกะเช้า จึงเลิกงานและกลับถึงที่พักเร็วกว่าเดิมมาก
- M1 c* b+ C" Y+ @ “ส่งมานี่....................ไอ้กฤษส่งมานี่”& ?6 r3 N# R9 ]' Y# J" `
ฉันมองหาลูกบอล ด้วยกลัวจะโดนลูกหลง แล้วสายตาก็ได้ประสานกับสายตาของคนชื่อกฤษที่กำลังครองบอลอยู่) x: {$ l1 z9 w; s7 ~
“ให้ตายเถอะ ที่นี่มีคนน่ารักขนาดนี้พักอยู่ด้วยหรือ” ฉันบอกกับตัวเอง ( m2 c$ s: _1 W6 K% C; h
กฤษเป็นคนผิวขาวมาก รูปร่างสันทัด จมูกโด่ง หน้าได้รูป ที่เด่นที่สุดเห็นจะเป็นริมฝีปากที่ แด๊ง แดงๆๆๆๆ9 t4 i, ?: T3 Q9 p/ R. z8 @4 z4 k
! S- M! _4 x% J2 a8 e; }+ [
อายุของกฤษน่าจะพอๆกับฉัน เขาเป็นคนที่มีอัธยาศัยดี มีเพื่อนรุ่นพี่ รุ่นน้องและรุ่นราวคราวเดียวกันเยอะแยะ ต่างกับฉันที่อยู่อย่างเดียวดาย ฉันไม่มีใครเลย ฉันแทบไม่รู้จักกับใครเลยในที่นี้! I6 P ^* X- L6 ^* X
9 z3 e/ }6 A+ E ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ฉันชอบแอบมองดูกฤษ โดยเฉพาะริมฝีปากแดงจัดนั้น ทำเอาฉันเก็บมาฝันอย่างช่วยไม่ได้ เขาเองก็เหมือนจะรู้ตัว เวลาที่ฉันมองก็ชอบจะเอาลิ้นเลียปากซะงั้น
: d" a* M" S' H) s' O- _( T; M! o8 ]แต่ฉันไม่กล้าคิดอะไรไปไกลกว่านั้น! A4 P7 H( b0 }" i& `
! w/ Q+ R; G, Z" ` ด้วยพิษรักปักทรวง ถึงสองครั้งสองหนยังสำแดงฤทธิ์เดชไม่หาย บุคลิกฉันมันก็คนป่วยใจดีๆนี่เอง
; y- i3 @8 W$ O5 n. ^$ N x; H. G* Z# m4 g9 b
แล้วก็ยังมีเหตุผลหลายอย่างประกอบกัน ฉันค่อนข้างจะเจียมเนื้อเจียมตัว คนอื่นๆพ่อแม่เขาส่งเรียน มีเงินทองใช้ไม่ขาดมือได้ไปเรียนอย่างสม่ำเสมอ ต่างกับฉันที่ต้องทำงานหาเงินส่งเสียตัวเอง ถ้าเดือนไหนเป็นช่วงลงทะเบียน ซื้อหนังสือ หรือมีรายจ่ายอื่นที่อยู่นอกเหนือจากรายจ่ายประจำ เดือนนั้นฉันเป็นอันต้องไส้แห้งอย่างช่วยไม่ได้
/ H. V7 I6 Z( i' U( l) m7 k0 O& E
, L) l2 U* x+ E. M+ v, @7 O9 b
3 p. P0 e+ }+ B. z5 g3 _ M “ไง..ไปทำงานวันแรกเวิร์คไหม”เสียงคนทักทายกันที่ประตูทางเข้าตึก ขณะที่ฉันนั่งดูทีวีที่อยู่ข้างใน* `& p/ A6 Q+ ?1 p5 x6 Q
“ก็ดีว่ะ.................” เสียงกฤษตอบได้ยินชัดเจน/ l' P* @* c! G( d( Z0 X- A
- N' [5 p" F. ?' [) t" {2 e' W- g! W ฉันไม่ได้เจตนาจะแอบฟังใครเขาพูดคุยกัน แต่เขามานั่งคุยกันอยู่ข้างหลังฉันเลยทำให้รู้ว่า C3 Q9 @3 i# [! Z% n4 @( r
กฤษเป็นคนที่เรียนเก่ง และจบเร็ว กว่าเพื่อนๆรุ่นเดียวกันถึงเกือบปี เกรดเฉลี่ยสวย ถึงขั้นไปสมัครงานธนาคาร สำนักงานใหญ่ เขาก็รับเข้าทำงานทันที
: `" O- \9 e$ n; ]1 r( h “นี่แหละนะ คนหน้าตาดี บุคลิกภาพดี สมองดี ฐานะทางบ้านดี เมื่อทุกอย่างพร้อม ทุกอย่างก็ย่อมเกื้อหนุน เสริมส่งให้ไปได้ดีเสมอ ถ้าคนรักดีอีกอย่างด้วยน่ะนะ ” ฉันคิดบอกกับตัวเองลำพัง เมื่อยิ่งได้รู้ความจริงอย่างนั้น มันยิ่งทำให้ช่องว่างระหว่างฉันกับกฤษ เพิ่มมากขึ้น ตัวฉันนะเหรอ
4 d0 {6 A; L0 `# ?+ |# e# |* o “ไม่มีใครสนใจใยดี ห้องเรียนไม่เคยได้เข้ากับคนอื่นเขา อ่านหนังสือสอบเอง ลาสอบได้บ้างไม่ได้บ้าง..................” ฉันอดเปรียบเทียบ และน้อยใจในชะตาชีวิตของตนเองอย่างช่วยไม่ได้
# D8 o1 r( t) e/ i$ T; K' N/ Y
- g6 W$ M2 `) I* y
1 v' |2 D' A. r) F7 q( V' m$ ^- e2 r
ยิ่งนับวันกฤษยิ่งดูดีขึ้นในสายตาฉัน นั่นมันยิ่งทำให้ฉันรู้สึกว่า ตัวเองต่ำต้อยลงทุกทีๆ
; l& D2 R* H# u- R6 hฉันพยายามเก็บความรู้สึก และไม้กล้ามองกฤษตรงๆอีกเลย แต่ยังห้ามใจตัวเองไม่ได้ที่จะ.....................ไม่ให้แอบมอง
1 d! {8 D; x$ p% h* W8 k7 A/ k) N& F9 d. ]0 |
นี่ก็ห้าทุ่มกว่าแล้ว ฉันนั่งดูทีวีอยู่เพียงลำพัง ดูรายการต่างๆไปเรื่อยเปื่อย ประสาทไม่ได้รับรู้อะไร ฉันยังไม่อยากขึ้นห้องนอน ฉันกลัวความเหงา ฉันกลัวความอ้างว้าง ฉันกลัวความเปล่าเปลี่ยวเดียวดาย ที่สำคัญ ฉันกลัวใจตัวเอง.........7 l8 }; j( M9 z$ V" X0 H( x2 g
; B* P& X* T: W
กฤษเดินมาโน่นแล้ว เขาเดินผ่านไป....................... แล้วเดินกลับมา เดินย้อนกลับไปด้านหน้า เดินกลับมาแล้วก็เดินย้อนกลับไปด้านหน้า.............
6 _# B( u2 }+ o, l3 \" w “ป๊าบ..............” เขาแกล้งแกว่งแขนมาโดนฉันอย่างแรง2 q# m" {2 j F; o: W5 H
“.....................”
. B I, J" u" j “.....................” เงียบสนิท ไม่มีคำขอโทษจากเขา .................................... ไม่มีเสียงของฉัน ไม่แม้กระทั่ง...........ฉันจะหันไปมอง 8 y5 U. F3 x3 i) o
เสียงกฤษนั่งลงที่นั่งแถวหลังฉัน เงียบๆ) Q9 ` W \+ T8 L! r! M
ทุกอย่างยังคงเงียบสนิท........... เงียบสนิท ไม่มีคำขอโทษจากเขา ........................... ไม่มีเสียงของฉัน ไม่แม้กระทั่ง...........ฉันจะหันไปมอง " S3 t" ? Z4 D$ A' f+ [2 d+ u0 B
ฉันรับรู้ได้ว่า กฤษเจตนาที่จะทำความรู้จัก............... แต่ ฉันยังไม่พร้อม ฉันต่างหากที่ยังไม่พร้อม ฉันขอเวลา ฉันยังต้องการเวลา เยียวยา รักษาแผลใจ
, I0 _# L2 e6 S: K
1 @% Z- `/ z; ? สักพัก กฤษลุกขึ้นเดินขึ้นชั้นบน มองฉันอย่างงงๆ มองฉันอย่างไม่เข้าใจ ฉันมองกลับไปที่เขาด้วยสายตาที่อ้างว้าง......................และว่างเปล่า
! X. n* x9 K5 z; |: C' _2 R8 \6 F
, X: b1 ^0 `! q3 F; M9 T1 _ หลายเดือนผ่านไป ฉันยังคงอยู่กะเช้า ฉันกลับถึงที่พักตรงเวลาเสมอ เหมือนกฤษจะรออยู่เมื่อฉันไปถึง เราต่างมองสบสายตา............แล้ว เขาจะเดินตาม หรือบางวันก็เดินนำหน้าฉันขึ้นข้างบนเสมอ อย่างเงียบๆ..............
+ v4 t0 `$ p: }2 i4 M8 v& i7 z เป็นอยู่อย่างนั้น..................อย่างเงียบๆ
7 y/ F1 R4 ?$ W- S ไม่มีรอยยิ้มให้กัน...........................ไม่มีแม้คำพูดจาสักคำเดียว 4 q4 I3 M8 ] I$ B
' V3 P$ T& l# } Y+ V* Z6 v% E แต่ ฉันก็รู้สึกเป็นสุขและอบอุ่นใจ อย่างประหลาด- N( X0 Y' [4 G4 K3 D1 d) l
7 b `* L+ \9 n# H ผ่านไปครึ่งปี ถึงคิวฉันต้องลงกะบ่ายบ้างแล้ว
8 K- y8 k' q( c& _ ฉันกลับถึงที่พัก ประมาณห้าทุ่มครึ่ง................. กฤษ ไม่รอแล้ว เขาคงเข้านอนแล้ว เขาต้องตื่นแต่เช้าเพื่อไปทำงานฉันเข้าใจดี
& K7 z4 b; u6 \ ; a! Q$ j3 R& m
วันนี้เป็นวันเสาร์ คนทำงานห้างอย่างฉันยิ่งหยุดไม่ได้เลย ลูกค้าเยอะมากทั้งวันเพราะมีการจัดรายการพิเศษด้วย ฉันถึงที่พักเที่ยงคืนได้ กฤษรออยู่เช่นเคย เขามองมา เขาจ้องมองมาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยคำถาม ด้วยสายตาที่ขุ่นข้องหมองใจ# o+ o7 ?0 V5 d7 K, }2 h' b% H
“ผมไม่ได้เกเร ผมไม่ได้หนีเที่ยว ผมเพิ่งกลับจากที่ทำงาน.................” ฉันส่งสายตา และกระแสใจไปบอกเขาอย่างเงียบๆ
# l+ I4 j9 O4 y, s, Z; m ............แล้ว เขาก็เดินตาม ฉันขึ้นข้างบน อย่างเงียบๆ.............. โดยไม่มีรอยยิ้มให้กัน...........................ไม่มีแม้คำพูดจาสักคำเดียว * l! q7 Y3 y) A+ R$ }
1 s) c5 ~7 b) h- e
5 z# V* C0 z0 m# t เราเดินตามกัน เรามองสบตากัน เราส่งความรู้สึกเข้าหากัน...........................เราปล่อยให้หัวใจมันคุยกัน อยู่อย่างเงียบๆ................... แต่ฉันก็รู้สึกอบอุ่นใจดี
( {$ e) D: G4 v8 p" U9 N: G ) u5 V: F, R0 W5 }' ~+ \
บางวันที่ฉันเหนื่อยอ่อน.................... บางครั้งฉันก็อยากจะให้มันเป็นมากกว่านี้ แต่ ฉันยังไม่พร้อม ฉันต่างหากที่ยังไม่พร้อม ฉันขอเวลา ฉันยังต้องการเวลา เยียวยา รักษาแผลใจ
P+ j! g+ ]8 _
m( R3 K; ?( f2 s) Z5 _% ? เวลาพ้นผ่านไปเป็นปี ความสัมพันธ์สองเรายังคงเดิม : E* u% i, j* R$ E9 }2 z
กฤษเองก็ไม่กล้า ทำอะไรไปมากกว่านั้น ด้วยฉันเคย....................
: ], i. M% v( \3 p ฉันเองก็ไม่กล้าเพราะตีค่าตนเองต่ำไป.....................................และฉัน ยังเจ็บ แผลเก่าที่หัวใจ
3 j9 P% v5 l! K. [ยังไม่หาย.................มันเจ็บ ปลาบแปลบทุกครั้ง เมื่อคิดถึงเรื่อง ความรัก# k; Z' D3 F2 H3 ]# @; Y+ [* ^
; ^! y8 `6 J" W `0 P E
& D# y0 |/ t$ R7 E1 ~9 r “ไอ้กฤษมันได้งานใหม่ที่ ไฟแนนซ์..........................”
6 P# b$ o& K" d# S3 d6 j6 k “เหรอวะ โอ้โฮ้ เงินเดือนเพิ่มกว่าสองเท่าเลยนะแก.......”
( v+ q1 e* s) ` “นั่นน่ะสิ โบนัสนะเกือบยี่สิบเดือนเชียวนะโว๊ย”
7 a$ E3 r9 u! I2 p5 a( T$ A, i9 p เสียงเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ร่วมที่พักต่างพูดคุยแสดงความยินดีกับกฤษ ที่ได้งานดี เงินดีกว่าเดิม นั่นมันยิ่งเป็นการเพิ่มช่องว่างระหว่าง ฉันกับเขาให้ห่างไกลเกินกว่าที่ ฉันจะไข่วคว้า..............เอื้อมมือไปถึง ฉันครุ่นคิดด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจ
4 ^- R; l) ]) T3 }( ~# l
! w! o% s& m! A$ R0 [' } แต่กฤษก็ยังทำตัวเป็นปกติเช่นเคยๆ เดินนำฉันขึ้นที่พักไปนั่นแล้ว แต่วันนี้แปลกไป
( {! l) ?9 k$ X4 M7 sเมื่อถึงชั้นสาม แทนที่เขาจะเลี้ยวขวาเข้าห้องพักตนเอง เขากลับเดินไปอีกฝั่งแล้วรีบเดินกลับมา& {7 F7 _4 U+ N
ขณะที่ฉันยังอยู่กึ่งกลางบันได C1 t2 ~, j9 Y" R# c
“โอ้โฮ............ แผลถลอกเป็นรอยยาว ตั้งแต่เข่าไปถึงโคนขา” กฤษหยุดยืนอยู่ต่อหน้าฉันสักครู่ เหมือนต้องการให้ฉันได้รับรู้' \' @4 d# s4 ]) q6 \$ v
“กฤษ คุณ..............” เสียงของฉันแผ่วเบา คอแห้งผาก............. แต่เขาเปิดประตูเดินเข้าห้องไปแล้ว7 D ?8 w' ] t! M8 h8 d
# E& ^2 G. h" d% ]" R9 V V “กฤษ.............คุณคง เจ็บแสบที่แผลมากสินะ” ฉันรำพึงกับตนเอง( @5 K1 ?. a" Q8 Y! E( { M0 m' V f
“ผมอยากจะคอยดูแลคุณเหลือเกิน..............” ฉันได้แต่คิด $ |- d* N0 H4 i4 R8 y7 _! f
ในความเป็นจริง เราต่างกันเหลือเกิน ฉันจึงทำได้แค่เพียงรับรู้...............ฉันรับรู้ถึงเจตนา และความเจ็บปวดของเขาได้
7 }$ v7 C0 d1 U; i4 D1 ~# ^# X) J* r$ u7 W7 f& L# V8 A( A% C
- C- x% a, V1 i) W8 u
เรายังคงเดินตามกัน เรามองสบตากัน เราส่งความรู้สึกเข้าหากัน...........................เราปล่อยให้หัวใจมันคุยกัน อยู่อย่างเงียบๆ................... แต่ฉันเริ่มรู้สึก ว้าวุ่นใจ
* o& S4 s3 k+ C( X/ R/ z0 \( i3 j S4 n [" c
. `! Z4 M+ h k( T$ V9 w* H
ฉันต้องลาออกจากงาน ฉันต้องไปฝึกงาน ห่างจากที่พักไปไกลถึงสองชั่วโมง ถ้ารถไม่ติด
- T7 o# D4 F. p. v1 y9 |1 Vมันเป็นเรื่องจำเป็น ที่คณะถ้าไม่ลงฝึกงานจะขอจบปริญญาไม่ได้ แล้วถ้าฉันไม่ย้ายที่พักฉันคงต้องเสียงาน เสียการเรียนแน่ๆ ด้วยคงต้องเสียเวลาอยู่บนรถประจำทางไปกลับ วันละสี่ถึงห้าชั่วโมงได้ ไหนจะต้องเผื่อเวลาไปยืนคอยรถอีก ข้าวของที่หิ้วไปฝึกงานก็คงพะรุงพะรังน่าดู ฉันปรึกษากับเพื่อนๆ เราตกลงกันที่จะไปเช่าห้อง ย่านที่ฝึกงาน เพื่อจะได้ให้ความช่วยเหลือ ดูแลกันได้และตัดปัญหาจิปาถะ ข้างต้น
# j3 E$ [% u9 ] y
! V$ x W* \9 A5 X; x- f1 Q+ m7 N
! C( Z9 k! N3 b) k. B% q ฉันเก็บข้าวของ สัมภาระขึ้นรถเช่า เที่ยวแล้ว...............เที่ยวเล่า
3 o" s# f# F, ^9 i6 p……………………………………………………………………………………………………….
) m+ K1 s( O' ~6 S) h1 t* } “เฮ้อ..........เที่ยวสุดท้ายแล้วสินะ ขอขอบคุณทุกสิ่งอย่างที่ให้ฉันอาศัยอยู่ที่นี่ด้วยดี เสมอมา”& V! j {/ j+ h7 o8 v' m
ฉันบอกลา ห้องพักและสะพายกระเป๋าลูกสุดท้าย เดินออกมาหน้าตึกอพาร์ทเมนท์- V0 x0 s) ^9 T" w; V4 G
8 e1 K+ R. {: s/ a9 |/ t/ ]1 r8 S h
. X& t2 w$ a1 ^% K; u" Z “กฤษ............ คุณดูเศร้าจังเลย” กฤษยืนอยู่ที่ใต้ต้นกระถินณรงค์หน้าตึก1 Z& d8 L0 }( O) B& E: B' f
ฉันเดินผ่านเขาช้าๆ8 Q) |4 [+ g8 w- @. V
/ G( V8 J8 @1 W- n, X เรามองสบตากัน เราส่งความรู้สึกเข้าหากัน...........................เราปล่อยให้หัวใจมันคุยกัน อย่างเงียบๆ8 ]. a% Z( S4 R& {; ?8 b ~0 m; B
* Q6 k4 e. D! l% L ฉันรู้สึกร้อนผะผ่าว ........... แสบเคือง ที่ดวงตา ฉันเดินช้าๆ มาที่รถ ตายังคงมองอยู่ที่กฤษ
, Y. G+ A$ M( k0 @; s7 a: m “ไปแล้วนะครับ..............ลาก่อน” ฉันส่งความรู้สึกถึงกฤษ, ~& j' ^3 K" b' N
* ~5 h8 m$ u; t4 w" z) H' }
ดอกกระถินณรงค์สีเหลืองสด หล่นโปรยปรายท่ามกลางสายลมที่พัด กระชั้น ........................
0 s; l1 L; b0 @/ Y- D6 h5 t6 g 5 ]+ R6 D! H- h
ดอกกระถินณรงค์สีเหลืองสด หล่นโปรยปรายลงบนศีรษะของกฤษ................... ' m' T0 c" v# s
ฉันเห็นน้ำตาเขาไหลเป็นทาง 4 p$ P3 Y, w" ?
7 _+ [) b1 @2 L5 M/ k
ดอกกระถินณรงค์สีเหลืองสด น้ำตากฤษ........................................ไหลเป็นทาง 4 @; B/ ^, M$ W: J3 U& ] P a
0 \6 X8 Z/ H) W6 G4 X
น้ำตาฉันเริ่มเอ่อล้นเช่นกัน
& ` o% }, @0 C “ลาก่อน........ลาก่อนครับ” : s$ y" G2 S4 s" {% p6 y8 R
ฉันส่งความรู้สึกถึงกฤษเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่ฉันจะควบคุมตัวเองไม่ได้มากกว่านี้
9 E% \- T V; K$ n/ o
7 T- ]" @1 h3 e6 B6 c% c0 t4 b% O3 R S* s3 v
พอรถเริ่มเคลื่อน ฝนก็เริ่มโปรยปราย .....................ฉันมองกฤษผ่านกระจกมองหลัง
: H; H+ ~2 r6 iเขายืนอยู่ที่เดิม................. ฉันเห็นเขายังยืนอยู่ที่เดิม.............................น้ำตาเขารินไหลเป็นทาง
+ r C1 U2 q+ Y: U, k7 Y% m3 \5 F" c
ฉันมองเห็น กฤษยืนนิ่ง......................น้ำตารินไหล....................................อยู่ที่เดิม1 V* u/ F, o, J, F7 Y
8 D/ z! \3 Z h; I
/ d6 S, H2 S) |4 p
“ผมขอโทษๆ................ เราต่างกันเหลือเกิน” ฉันพร่ำบอกกับหัวใจของตัวเอง ขณะรถเลี้ยวเข้าสู่ถนนเส้นหลัก ฉันนั่งหันหลังให้คนขับ.............................น้ำตาฉันรินไหล ไปตลอดทาง
|6 s K3 u9 j; M4 A8 e! O4 Iฉันเริ่มเจ็บที่หัวใจ................ฉันเจ็บปวดที่หัวใจอย่างเคยๆ6 Q1 B% O' R. x$ T# @
% s3 [ ~+ f5 B% f! l
9 m0 N* H! h9 i- K [- I ฉันตั้งใจฝึกงาน ทำงานอย่างเต็มความสามารถ ฉันทำงานหนักมากทั้งเวลางานและหอบกลับมาทำที่ที่พัก ไม่เว้นแม้เสาร์อาทิตย์
6 J s+ P: A: m9 T& @4 y% J แต่ทุกครั้งที่ฉันพอจะมีเวลาว่าง ใจฉันจะล่องลอยไป.....................และที่หนังสือตรงหน้าจะปรากฏ ภาพของกฤษเสมอๆ ฉันคิดถึงเขาทุกลมหายใจเข้าออก ก็ว่าได้
$ R* H- E! O- Q: I/ V& ^
8 e! J1 G+ Q' z- Q k) Q ทุกเช้าวันพฤหัสบดี อาจารย์จะเรียกนักศึกษาทุกคนมาประชุม เพื่อติดตามเรื่องการฝึกงานเสมอ กว่าครึ่งเทอม งานถึงเข้าที่เข้าทาง..................................... 2 K" J# i: i( Q8 `
ฉันคิดถึงกฤษแทบใจจะขาด ................................. ตอนนี้ฉันพอจะปลีกตัวได้บ้าง วันนี้ฉันต้องไปเจอเขาให้ได้ ฉันออกจากที่พักตั้งแต่เช้ามืด ฉันไปยืนดักรอดูเขาอยู่บนสะพานลอยที่ปากซอยเข้าที่พักของเขา ยังคงตรงเวลาเสมอ กฤษเดินมาโน่นแล้ว......................... เขายังดูดีอย่างเคยๆ หล่อเหลา สูงสง่า แต่ดูเขาผอมลงและดูเงียบเหงาซึมเซาไปมาก4 Q2 ]" a+ E* n" o. o7 I/ Q3 O
ที่แปลกตามากๆก็ตรงที่ทรงผม .....................................ปกติกฤษจะไว้ผมทรงสั้นตั้งๆคล้ายทหาร แต่ตอนนี้เขาไว้ผมยาวแล้วทาเจล หวีเสยเปิดหน้าผากไปทางด้านหลัง ซึ่งเป็นทรงผมของฉันเอง เขาดูดีมากในสายตาฉัน...................................ฉันมองเขาอย่างชื่นชมและมีความสุข
: i# q. n Q" e5 U
) r% h* l! x& n( l4 ^ “กฤษครับ ผมมารอคุณสักพักแล้ว...........ผมคิดถึงคุณมากครับ” ฉันได้แต่ส่งใจไปบอกเขา เราช่างแตกต่างกันเหลือเกิน.................ความรู้สึกนั้น ฉุดรั้งฉันเอาไว้ไม่ให้เดินไปหาเขา
$ s8 o: Q Q# Z" b0 p8 X; }* z
) w' O$ F5 T( H/ H เขาเดินใกล้เข้ามา เขามองเห็นฉันแล้ว ........................ เขาชะงักนิดหนึ่ง5 R4 P8 e9 G+ x* h; f5 O2 p
เขามองมาที่ฉัน เขาจ้องมองมาด้วยสายตาที่แสดงความเจ็บปวด..................................................แล้วเปลี่ยนเป็นสายตาที่แสดงความเย็นชา................. เขาแสดงอาการเฉยเมยและเดินไปโน่นแล้ว
Z% H8 e' X* I) @
+ M, ?; R7 G1 M! X
% _2 X& }: R5 t1 ^& r& W ฉันได้แต่ ยืนตัวแข็งทำอะไรไม่ถูก เหมือนโดนไฟช็อต กฤษไม่เคยแสดงอาการอย่างนี้กับฉัน เรื่องราวต่างๆผ่านเข้ามาในห้วงคิดของฉัน: w) O( J# B* _- b
“ขอโทษครับกฤษ..............ผมผิดเอง ผมไม่ดีเอง สมควรแล้วที่คุณจะโกรธจะเกลียดผม”
' c" K9 K! |, ^/ I วันนั้นฉันเข้าประชุมอย่างไร้หัวจิตหัวใจ และกลับไปทำงานด้วยความสลดหดหู่ใจ 8 d0 O4 M( s, y6 l
............................................................................................................................................................* g3 g/ m; K! H$ c7 \! C- b
! x. s! T. j! b- ?
ฉันฝึกงานอย่างไม่มีความสุขแต่ก็พยายามทำให้ดีที่สุด สุดท้ายฉันได้คะแนนดีที่สุดในรุ่นทั้งในรายวิชาฝึกงานและการสัมมนาการฝึกงาน9 L( i: M; z! R# A
ฉันได้งานเป็นซูปเปอร์ไวเซอร์ในบริษัทผลิตชิ้นส่วนคอมพิวเตอร์ ซึ่งเป็นบริษัทฝรั่งที่มีชื่อเสียงมาก และที่สำคัญมาก รายได้ของฉันมากกว่าตอนทำงานห้างถึงสามเท่า( q' v5 ]# P3 A! e( R$ M
0 m$ J( M) }. U ฉันมีความสุขกับงาน กับเพื่อนร่วมงาน.........................แต่ฉันลืมกฤษไม่ลง ฉันตัดสินใจย้ายกลับเข้าไปที่พักเดิมเพื่อจะได้ใกล้ชิดกับกฤษ# P, G: b9 h0 b l
! D$ U3 E* P8 I
รุ่นพี่ต่างแสดงความยินดีที่ฉันได้งานดี ต่างก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่าที่นี่คัดคนมาก.............แต่กฤษสิ เขาแปลกไป เขาเปลี่ยนไป เขาพยายาม หลบหน้า ไม่มองสบตาฉันอย่างเคยๆ
6 `: @9 T1 E. I
0 [1 l) h+ H5 q5 q “ที่รัก ผมกลับมาแล้ว ผมกลับมาตามเสียงหัวใจที่เรียกร้อง.........................................”* C* \% ?7 `- B0 J2 O
; U' x, Z$ x' f+ |3 B9 K. ] w& ? ฉันพยายามส่งใจไปถึงเขา แต่เปล่าเลยกฤษไม่เคยรับรู้........................เขาดูเฉยเมย
, V9 ]6 e1 k# q* z, `! oเขาเย็นชาทุกครั้งที่เจอ 5 Q3 x d, P. t# n9 Y2 P) \
แต่ที่ทำให้ฉันใจชื้นขึ้นมาได้บ้าง...................... เขาใช้ผ้าเช็ดตัว สีขาว และสีบานเย็น
6 M# O8 X- H8 {8 j4 [% j% ]เช่นเดียวกับฉัน ซึ่งก่อนที่ฉันจะย้ายออกไปเห็นเขาใช้สีเหลือง....................โธ่ที่รักคุณคงต้องการระลึกถึงผมสินะ ฉันรำพึงเข้าข้างตัวเอง2 l8 F9 P, a5 J8 Q# t3 v. B
9 _& z. F' u. | “พี่พลๆ ............................” เสียงกฤษเรียกหาใครคนหนึ่งซึ่งฉันคุ้นหน้าดี; z/ C# o& j9 J/ Q( A, Z# O6 f
ฉันแอบดูที่ระเบียงด้วยความอยากรู้อยากเห็นว่าเขาจะไปไหนกัน เขาทั้งคู่หิ้วกระเป๋าใบใหญ่คนละข้าง มีด้ามไม้เทนนิสโผล่ออกมา ดูเขาสนิทสนมกันมาก ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ก็ไม่มีทีท่าว่าสองคนนี้จะชอบพอกัน
5 I+ i% {6 e1 h# ~4 c" M
+ ^& ]% ]: I8 e3 V วันต่อๆมา ฉันคอยสังเกต ความสัมพันธ์ของทั้งคู่
' d3 N6 F7 L) P เขาดูสนิทชิดเชื้อกันมากกว่าที่ฉันคิด ไปไหนมาไหนด้วนกันตลอด ไปเที่ยวกลางคืนด้วยกัน ไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกัน และดูเหมือนกฤษจะปล่อยเนื้อปล่อยตัวไม่เจ้าสำอางค์เหมือนเมื่อก่อน……………………….ผมเผ้าไม่เข้ารูปเข้าทรง ทั้งๆที่ตัดสั้นเหมือนเมื่อก่อนแล้ว และดูเหมือนเขาจงใจจะทำตัวเองให้อ้วนขึ้นให้ทัน พี่พล ของเขาคนนั้น6 T p' R; A3 c7 }; f ^
4 q# m- T' M6 [0 k6 h “ดูนัยกฤษสิเธออ้วนขึ้นมากเลย....................................”
$ T0 ?1 f, ?' U w' b “ก็เป็นธรรมดาคนมัน อินเลิฟ อะไรๆ ก็คงอร่อยไปหมดน่ะนะ”
, W- E% A8 R9 [* Y- a$ r “นั่นนะสิ คอยพะเน้าพะนอเอาใจกันซะ........................ ”/ b( G8 b$ h/ z
“เออนะ...............ไม่เหมือนใครบางคน เขารักแทบจะเป็นจะตายทำเป็นเล่นตัวอยู่ได้ สุดท้ายเป็นไงหล่ะ”* ]! x* q; ]4 @3 e3 ~3 j4 u
“กินแห้วสิคะ............ฮ้า ฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
5 o" ~5 x! K, c: Q" R เกย์สาวเม้าแตกกันกระจายเหมือนจงใจให้ฉันได้รับรู้
% M( Q; t+ Y, K* C7 B# n' ~/ n/ ~: p2 P0 a
* z$ t7 g, x# E* l6 V ฉันคอแห้งผาก...............รู้สึกเหมือนโดนไฟช๊อต พยายามฝืนก้าวเดินจนถึงห้อง
8 O$ }$ r! M+ A- X; g9 N เหมือนมีมีดสักร้อยเล่มพันเล่ม มาปักอยู่ที่อกฉัน...........................ฉันจุกแน่นที่หน้าอกจนแทบหายใจออก........................หัวใจร้อนรุ่ม เ[อย่าโพสคำหยาบ]่ยวแห้ง ฉันรู้สึกอ่อนระโหยโรยแรง ไม่มีแม้แต่น้ำตาสักหยด หัวสมองฉันมึนตึงเหมือนประสาทไม่สั่งการ6 E% R- E$ \# }- z6 X! l) r2 l
% R/ T1 m# W9 M7 X ฉันตกอยู่ในภวังค์นั้น นานเท่าไหร่ไม่ทราบได้ ................................" D7 ~/ e% _. I/ ?! X8 _, X
" @8 |" p9 Z3 E4 S( o v มารู้ตัวอีกที น้ำตาก็เปียกปอนหมอนหนุนไปทั่ว..............................ฉันไม่มีแม้เรี่ยวแรงจะขยับตัว ( `( M7 y3 p7 y* s$ T( ?
; x4 n7 |1 v% K “กฤษครับ ผมขอโทษ ทุกสิ่งอย่างมันเป็นเพราะผม.......................ผิดที่ผมคนเดียวเท่านั้น”$ y) Q# G. i+ `
4 L4 F! s& V) `* r.............................................................................................................................................................
9 m3 Q' v- g' m.............................................................................................................................................................: {9 @$ J* S% }% X$ x
" ^' G" I5 r) l6 A) W. p ฉันหิ้วกระเป๋าใบสุดท้ายเดินออกจากตึก สายลมพัดเอื่อย กิ่งก้านกระถินณรงค์เอนไหว ดอกสีเหลืองสดร่วงหล่น สายฝนโปรยปราย.............................แต่ไม่มีใครยืนอยู่ที่ใต้ต้นไม้ที่ตรงนั้น หัวใจฉันยังคงร้าวราน น้ำตาเอ่อนอง แล้วเริ่มรินไหลเป็นทาง
* _( Z( R: g8 R; N* }+ \" b6 E/ Q- V; G- i
ดอกกระถินณรงค์ร่วงหล่น สายฝนโปรยปราย น้ำตาฉันรินไหลเป็นทาง
" ^6 N0 H8 f8 o/ k' M. q2 j3 ^: @9 R0 t' @
ฉันก้าวเดินต่อไปไม่ไหว จึงได้แต่หยุดยืนนิ่ง.................น้ำตารินไหลเป็นทาง, l( j& p" g( q6 A" c9 U; c
|
|
Every cloud has a silver l
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2011-3-17 15:23:25
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2011-3-19 13:00:31
โพสต์ 2011-4-21 08:29:00
โพสต์ 2012-5-14 17:32:57
โพสต์ 2016-11-5 05:55:05