เมื่อผมโดนลวนลาม บทที่ 4.1 โดนรูดกลางห้องสมุด

rokuta1993

หลังกลับจากค่าย ปอนด์พยายามใช้ชีวิตให้เป็นปกติ ซึ่งโชคดีที่ช่วงนี้เป็นสัปดาห์ก่อนสอบ ทำให้หลายวิชาก็ปิดคอร์สไปแล้ว ปอนด์เลยแทบไม่ต้องเข้าเรียน และไม่ต้องไปเจอหน้าเพื่อนสนิทของเขา

ภายในห้องมืดสลัว มีเพียงแสงจากหน้าจอโน้ตบุ๊กที่เปิดค้างไว้ส่องกระทบร่างเปลือยท่อนบนของเขา กล้ามเนื้อแน่นขึ้นเล็กน้อยจากการเล่นบาสช่วงที่ผ่านมา และร่องหน้าท้องที่เริ่มเป็นลอนชัดๆ ยิ่งมองก็ยิ่งทำให้รู้สึกอะไรบางอย่างคุกรุ่นขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว ปอนด์นอนนิ่งอยู่แบบนั้น มือข้างหนึ่งวางพาดหน้าท้อง ส่วนอีกข้างเลื่อนลงไปใต้ขอบกางเกงบ็อกเซอร์ สัมผัสโดนควยตัวเองเบาๆ ก่อนจะค่อยๆ รูดขึ้นลงช้าๆ โดยไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าเริ่มทำเมื่อไหร่
9 C6 M$ a$ a1 \/ C$ ~
ในหัวเขามีแต่ภาพในค่ายวันนั้น ตอนที่เขาโดนพี่กล้าลูบตรงหน้าท้องตอนกลางดึก ลมหายใจอุ่นๆ ชิดอยู่แถวๆ หู ร่างเปลือยเปล่าของเขาถูกดันแนบกับพื้นเต็นท์ เสียงเสียดสีเบาๆ จากเนื้อกับเนื้อ และแรงขยับที่สม่ำเสมอที่ตรงก้น
4 k4 a$ Z! @' |1 u* m
2 u& j0 v) o/ |0 J“อือ...” ปอนด์ครางเบาๆ ในลำคอ มือกำควยแน่นขึ้น ความรู้สึกมันแปลกมาก… เขาไม่ได้อยากให้เกิดเรื่องแบบนั้น แต่พอคิดถึงทีไร ใจมันเต้นแรงทุกที เขาหลับตาแน่น เริ่มสาวควยถี่ขึ้น ภาพในหัวมันชัดจนเหมือนเกิดขึ้นตรงหน้า เขานอนนิ่ง ไม่ขยับ ไม่แม้แต่จะลืมตาให้รู้ว่าตื่นแล้ว แต่ก็รู้สึกทุกอย่าง ทั้งตอนที่โดนมือใหญ่ๆ จับที่หัวควย ลูบขึ้นลงเบาๆ ก่อนจะใช้นิ้วโป้งวนเล่นที่ปลายควยจนแฉะ

+ e% ^1 f/ R. u5 F“อ๊า… ซี๊ด...” เสียงครางหลุดออกมาจากปากโดยไม่ตั้งใจ ร่างกายเกร็ง มือรูดถี่จนทนไม่ไหว แล้วน้ำเงี่ยนขาวข้นก็พุ่งออกมาราดเต็มหน้าท้อง เขากัดปากแน่น ขาสั่น ไหล่กระตุกไปทั้งตัว
- ?6 M  [9 ~, [7 L0 E* X& a
ปอนด์นอนนิ่งอยู่แบบนั้น หายใจหอบ เหงื่อเต็มแผ่นหลัง ควยยังกระตุกเบาๆ แม้จะเสร็จไปแล้ว แต่ในหัวเขาก็ยังมีแต่ภาพเดิมๆ วนซ้ำเหมือนฝังอยู่ในจิตใต้สำนึก ภาพที่มันควรจะน่ารังเกียจ แต่มันกลับทำให้เขาแตกได้ทุกครั้ง

แม้จะพยายามข่มใจตัวเองไม่ให้คิดถึงเรื่องในค่าย แต่พออยู่คนเดียวเมื่อไหร่ ความคิดก็วกกลับไปที่เดิมทุกที ปอนด์รู้ดีว่าเขาจะปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไปไม่ได้ เขาจึงตัดสินใจว่าจะออกจากห้องไปหาที่อ่านหนังสือสักแห่ง เพื่อเบนความสนใจจากความรู้สึกคุกรุ่นในอก ซึ่งห้องสมุดมหาวิทยาลัยกลายเป็นตัวเลือกแรกที่ผุดขึ้นมาในหัว

3 P6 o4 `3 X* n- N4 Vช่วงสอบแบบนี้ คนก็เยอะตามปกติ แต่ปอนด์เลือกขึ้นไปชั้นบนสุดของอาคาร ห้องสมุดตรงชั้นนั้นมีบรรยากาศเงียบกว่าด้านล่าง แม้คนจะเยอะเพราะใกล้สอบ แต่ไม่มีใครส่งเสียง ทุกคนต่างก้มหน้าอ่านหนังสือของตัวเอง โต๊ะไม้สีน้ำตาลเข้มเรียงเป็นแถวอย่างมีระเบียบ แสงจากหลอดไฟ LED สีขาวนวลสะท้อนลงบนพื้นเงาสะอาด เสียงแอร์เบาๆ ผสมกับเสียงกระซิบของกระดาษที่ถูกพลิกอย่างแผ่วเบา
% \; I% C& W/ I5 O# f% B
! w( b/ p$ ?. t" t- p- \ปอนด์เลือกโต๊ะไม้ที่อยู่ริมผนังกระจก โต๊ะขนาดสำหรับสี่คน ถูกจับจองไปแล้วสองที่ฝั่งตรงข้าม เป็นนักศึกษาชายที่เขาไม่รู้จัก ต่างคนต่างก้มหน้าอ่านหนังสือโดยไม่แม้แต่จะเงยขึ้นมามองเขา ส่วนที่นั่งข้างๆ ปอนด์ยังว่างอยู่
( o( u3 b, k! ]2 D! Q+ ^
- b/ l9 V3 h; Q/ e9 d4 C: Fเขาวางกระเป๋าเป้ลงเบาๆ แล้วหยิบชีทรายวิชาวิศวะวางตรงหน้า ก่อนจะนั่งลงบนเก้าอี้ไม้เบาะหนังที่เย็นวาบจากแอร์ ปอนด์สวมเสื้อยืดคอกลมสีเทาเข้ม กับกางเกงวอร์มของมหา’ ลัยตามสบาย ช่วงแขนล่ำๆ ที่เปลือยจากเสื้อแขนสั้นมัดกล้ามชัดเจน ผิวขาวเนียนสะอาดตาที่สะท้อนกับแสงไฟบนเพดานอย่างเงียบๆ เขาเปิดชีทอ่านช้าๆ พยายามไม่คิดอะไรนอกจากเนื้อหาตรงหน้า แต่จังหวะที่ปลายนิ้วเขาเลื่อนไปโดนขอบโต๊ะโดยบังเอิญ ความเย็นจากเนื้อไม้กลับทำให้ร่างกายสะท้านวูบโดยไม่ตั้งใจ

เขาหยุดมือเล็กน้อยก่อนจะกลั้นหายใจ แล้วข่มใจให้จดจ่ออยู่กับหน้ากระดาษอีกครั้ง เสียงแอร์เบาๆ กับกลิ่นกระดาษผสมกลิ่นไม้จากโต๊ะทำให้หัวใจเขาสงบลงบ้าง แต่จู่ๆ ก็มีแรงสะกิดเบาๆ จากเก้าอี้ข้างตัว ใครบางคนดึงเก้าอี้ออกเบาๆ แล้วนั่งลงข้างๆ เขาโดยไม่พูดอะไร
  q+ y5 \) z0 C. b2 {
ปอนด์เงยหน้าขึ้นเล็กน้อยด้วยความเคยชิน มองผ่านหางตา เห็นว่าเป็นผู้ชายคนหนึ่งที่ดูรุ่นราวคราวเดียวกัน ใส่แว่น หน้าตาคมเข้ม ผิวคล้ำแดดเหมือนคนซ้อมกีฬาเช่นกัน อีกฝ่ายวางโน้ตบุ๊กลงบนโต๊ะเบาๆ แล้วหยิบหนังสือออกจากกระเป๋าโดยไม่พูดอะไร
; w2 L4 `4 |5 C8 m  ~0 U
ปอนด์ไม่ได้คิดอะไรนัก แค่พยักหน้าเบาๆ ให้ตามมารยาทก่อนจะก้มหน้ากลับไปอ่านต่อ ทว่าในใจลึกๆ เขากลับรู้สึกว่าช่องว่างข้างกายที่เคยเงียบสงบนั้นเปลี่ยนไป รู้สึกได้ถึงแรงลมหายใจเบาๆ กับอุณหภูมิอุ่นๆ จากร่างข้างตัว แม้ทั้งคู่จะไม่แตะกันเลยแม้แต่นิดเดียว
2 v1 o/ _! g) z* [. \
! l; O  n% ^& ?* e( Tปอนด์ก้มหน้าอ่านต่อ แต่รู้สึกเหมือนสายตาของใครบางคนข้างๆ กำลังมองผ่านมาที่เขา ราวกับกำลังสำรวจบางอย่างผ่านหางตา โดยไม่ให้เจ้าตัวรู้ตัว ปอนด์ไม่ได้หันไปมองกลับ แต่สันหลังกลับเย็นวาบขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว เขาขยับตัวเล็กน้อย เปลี่ยนท่านั่ง เอาข้อศอกวางพาดขอบโต๊ะ ทำท่าคล้ายกำลังจดอะไรลงบนสมุด แต่จริงๆ แล้วเป็นเพียงข้ออ้างเพื่อจะได้ก้มตัวลงมากขึ้น เพื่อให้แน่ใจว่าเสื้อที่เขาใส่อยู่จะไม่ร่นจนเห็นผิวเนื้อด้านข้างมากเกินไป แต่ในใจเขา กลับไม่สามารถห้ามภาพซ้อนในหัวได้เลย ภาพของใครบางคนที่มองเขาขณะที่เขาหลับสนิท... มือใหญ่ๆ ที่ไล้ลงมาตามแนวท้องอย่างเงียบเชียบ... เสียงครางในลำคอของตัวเองในคืนนั้นที่ยังคงดังก้องอยู่ในใจ

ปอนด์หลับตาแน่นเพียงชั่วครู่ สูดลมหายใจเข้าลึกแล้วค่อยๆ ลืมตาขึ้นอีกครั้ง

‘กูมาอ่านหนังสือ… ไม่ใช่มาเงี่ยน’ เขาด่าตัวเองในใจ กำปากกาจดโน้ตแน่นขึ้นอีกนิด พยายามไล่ทุกอย่างในหัวออกไป แต่มือข้างหนึ่งกลับเผลอขยับลูบท้องตัวเองเบาๆ ราวกับจะปลอบให้สงบลง ความนิ่งเงียบของห้องสมุด กลับกลายเป็นความอึดอัดในใจเขาอย่างประหลาด ราวกับเสียงหัวใจตัวเองกำลังเต้นดังจนอีกฝ่ายอาจจะได้ยิน
; i, c* Z5 x# U; @0 L
1 t" W" Z0 V" S. ?เสียงเลื่อนเก้าอี้เบาๆ ดังขึ้นตรงหน้า พร้อมกับจังหวะที่นักศึกษาชายสองคนซึ่งนั่งฝั่งตรงข้ามปอนด์ขยับตัวลุกขึ้น คนหนึ่งบิดขี้เกียจเบาๆ พลางเอื้อมมือหยิบโทรศัพท์ที่วางบนโต๊ะ ส่วนอีกคนก็ปิดหนังสือในมืออย่างเงียบๆ

“ไปหาน้ำกินก่อน ฝากของด้วยนะ” หนึ่งในนั้นพูดเสียงเบา ก่อนทั้งสองจะพากันเดินออกไปโดยยังวางกระเป๋าและชีทเรียนไว้บนโต๊ะตามเดิม เป็นสัญญาณชัดว่าคงไม่ได้ไปนาน
& d" Y% r5 q) X! l0 k1 X5 k0 G  }- `
ปอนด์ยังคงนั่งนิ่ง พยายามก้มหน้าลงกับชีทตรงหน้า แม้ใจจะไม่ได้อยู่กับบทเรียนเลยสักนิด ความเงียบของห้องสมุดที่เหมือนจะช่วยให้มีสมาธิ กลับกลายเป็นความอึดอัดแปลกๆ ที่เกาะแน่นอยู่ในอก

แล้วเสียงหนึ่งก็ดังขึ้นข้างตัว ทำให้เขาสะดุ้งเล็กน้อยโดยไม่รู้ตัว
+ N8 j( P" p6 J0 B
" [' _/ H2 G% }6 o“นี่… นายคือปอนด์ใช่ไหม” เสียงทุ้มแต่สุภาพดังแผ่วข้างหู ทำให้ปอนด์หันขวับไปทันทีด้วยความแปลกใจ เขาไม่คิดว่าจะมีใครเรียกชื่อเขาในสถานการณ์แบบนี้ ชายหนุ่มผิวคล้ำแดด ใส่แว่น หน้าคมชัด เสื้อยืดสีเข้มเรียบๆ นั่งอยู่ข้างๆ เขาในระยะไม่ถึงครึ่งแขน อีกฝ่ายมองมาพร้อมรอยยิ้มบางๆ แต่แววตานิ่งลึก เหมือนมีอะไรบางอย่างซ่อนอยู่

! M, n; W& k2 h+ `“เอ่อ… ใช่” ปอนด์ขมวดคิ้วเล็กน้อย “รู้จักเราได้ไงอะ”
9 d  S2 m" E: D' C
; R+ J  T+ O5 x* i“เราเรียนวิชาตั้งแคมป์กับนายไง” อีกฝ่ายตอบ “เราโอม จำได้ไหม ไปค่ายเดียวกันเมื่อวันก่อนน่ะ”
5 m( m, o7 ?* P- Q) s3 @
: b$ J2 C' l  o, _/ Bปอนด์ชะงัก ใจสะดุดวูบทันทีเมื่อได้ยินคำว่าค่าย... ภาพเก่าๆ แล่นกลับเข้ามาในหัวเหมือนสั่งได้… ผ้าปูเต็นท์ที่ชื้นเหงื่อ กลิ่นร่างกายที่เหม็นอับผสมกลิ่นน้ำว่าวที่แห้งเกรอะ… ตอนตื่นขึ้นมาในความมืด มีแค่คลุมตัวอยู่… ความรู้สึกเหนียวๆ ที่ง่ามขา และคราบขาวข้นที่แห้งติดหน้าท้อง...

“อ๋อ… เหรอ” เขาขานเบาๆ อย่างเลี่ยงๆ แล้วพยายามก้มหน้ากลับไปอ่านหนังสือ แต่สมาธิกลับเตลิดหายไปหมด

( b* `4 p9 W/ qโอมยังคงนั่งนิ่งอยู่ข้างๆ ก่อนจะพูดขึ้นต่อด้วยน้ำเสียงปกติ แต่คำที่พูดกลับทำให้ปอนด์ชะงักไปทั้งตัว

“เราได้ยินมาว่า นาย… แก้ผ้านอนในเต็นท์ด้วยเหรอ”
$ U  n( t7 t) H: f; B
ปอนด์เงยหน้าขึ้นทันที ดวงตาเบิกขึ้นเล็กน้อยเหมือนถูกจับได้ ริมฝีปากเม้มแน่นเหมือนลังเลว่าจะตอบยังไงดี หัวใจเขาเต้นแรงจนเหมือนจะหลุดออกมานอกอก

; Q: v5 |& Q$ B! I5 c% h, r‘ใครพูดถึงเรื่องนี้… แล้วโอมรู้เรื่องมากแค่ไหน…’
9 e" A3 ~* _  W" {7 s% x
1 P1 ?7 ^  g$ x% n9 n“เอ่อ… ก็… ใช่” ปอนด์ตอบออกไปในที่สุด แม้เสียงจะเบาเหมือนลมหายใจ เขาฝืนยิ้มบางๆ พลางหลบสายตา แต่รู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าสายตาของโอมไม่ได้ละไปไหนเลย มันมองตรงมา ไม่ใช่มองหน้า แต่ต่ำกว่านั้น… จ้องที่ลำตัวเขาเหมือนกำลังจินตนาการตามคำพูดเมื่อครู่

เขาไม่กล้าขยับแม้แต่นิด ความร้อนแล่นวาบขึ้นที่ท้ายทอยและใบหู ความเงียบระหว่างพวกเขากลับยิ่งทำให้ทุกอย่างชัดเจนขึ้นราวกับเสียงหัวใจของเขาดังอยู่คนเดียว

เขาก้มหน้าลงอีกครั้ง พยายามจดจ่อกับชีทเรียนตรงหน้า ทั้งที่มือที่ถือปากกาเริ่มสั่น แต่ภาพในหัวเขากลับยิ่งชัดเจนขึ้นกว่าเดิม… สายตาของโอมที่มองเขาอยู่และคำพูดเรียบๆ เมื่อครู่ ที่ฟังแล้วกลับรู้สึกเหมือนถูกกระชากความลับออกมาวางกลางโต๊ะ
& K9 M( m7 _- `" y) m1 Q
ปอนด์พยายามก้มหน้าอ่านชีทต่อ พยายามไล่สายตาไปทีละบรรทัดตามตัวหนังสือที่พร่ามัวตรงหน้า แต่ไม่มีคำไหนที่เข้าไปถึงสมองเลยแม้แต่นิดเดียว ยิ่งมีโอมมานั่งข้างๆ ยิ่งได้ยินเสียงหายใจแผ่วๆ ใกล้หู ยิ่งคิดถึงเรื่องคืนนั้นในค่าย ทำให้หัวใจของเขายิ่งเต้นแรงจนเหมือนจะดังไปทั่วทั้งโต๊ะ

1 a1 [& \- n+ d% j7 |$ ]ปอนด์กัดฟันแน่น ลมหายใจเริ่มติดขัด รู้สึกถึงแรงเต้นตุบๆ ในกางเกงที่เริ่มชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ ควยของเขาแข็งขึ้นจนแน่นตึงไปทั้งลำ ตั้งโด่ดันกางเกงวอร์มออกมาอย่างชัดเจนจนต้องรีบขยับขาไขว้กันใต้โต๊ะ เขาเหลือบมองข้างๆ ผ่านหางตา เห็นโอมนั่งนิ่งๆ จดโน้ตอย่างตั้งใจเหมือนไม่รู้ไม่เห็นอะไรเลย แต่กลับยิ่งทำให้ใจเขาปั่นป่วนแปลกๆ เหมือนกับตอนโดนลวนลามตอนหลับ

+ P+ G6 e2 `% Wความเงี่ยนมันพุ่งขึ้นมาอย่างควบคุมไม่ได้ ลามจากท้องน้อยขึ้นมาจุกแน่นในอก ในลำคอ และในหัว
2 p2 O) o8 `7 \; y, O" [; S
$ I) s# A: O9 ^, b5 j‘ถ้าโอมเอื้อมมาสัมผัสกูบ้าง… มันจะเป็นยังไง…’

6 H+ ]9 N" _2 ]ปอนด์กลืนน้ำลายลงคอเบาๆ ควยเขากระตุกตุบเบาๆ ใต้กางเกง มือที่ถือปากกาสั่นน้อยๆ จนเขาต้องวางมันลงบนโต๊ะ กลัวจะหลุดมือ ภาพในหัวเริ่มบิดเบี้ยวไปเรื่อยๆ เขาเผลอจินตนาการถึงโอมก้มหน้าลงมาใกล้ มือลูบจากหน้าท้องเขาลงไปใต้ขอบกางเกง สัมผัสที่อุ่นและหนักแน่นไล้ผ่านควยของเขาช้าๆ เขาหลับตาแน่น พยายามข่มความคิดทุกอย่างออกไป แต่ยิ่งห้าม… มันก็ยิ่งแรง
& v* j7 w) i2 }9 a7 C" ]
‘กูบ้าไปแล้วรึเปล่า… นี่มันไม่ใช่เรื่องที่ควรจะเงี่ยนเลย…’
/ l( r$ M7 `/ c) F8 J) }% W; M
แต่ยิ่งคิด ร่างกายเขาก็ยิ่งไม่ฟังเลยแม้แต่นิดเดียว ปลายควยของเขาเริ่มชื้น เสียววูบอยู่ในกางเกง ขาสั่นเล็กน้อยจนต้องยกขึ้นไขว้ใหม่อีกครั้งเพื่อบดบัง มือที่วางอยู่บนหน้าท้องเกร็งแน่น ขยับขึ้นลงเล็กๆ อย่างห้ามไม่ได้ ในหัวของเขา เต็มไปด้วยเสียงหอบ เสียงคราง และภาพจินตนาการของตัวเองกับโอมในแบบที่ไม่ควรจะคิดถึง
# s3 v( D) c$ s( ~4 _' J! D
" e, h+ x( @' l3 k4 jในที่สุด ปอนด์ก็ทนไม่ไหว เขาลุกจากเก้าอี้ทันทีโดยไม่พูดอะไร ทิ้งสมุด ชีทเรียน และกระเป๋าเป้ไว้บนโต๊ะเหมือนเดิม ร่างทั้งร้อนทั้งอึดอัดเหมือนจะระเบิดได้ทุกเมื่อ มือข้างหนึ่งรีบกดลงไปตรงเป้ากางเกงพยายามบังลำควยที่แข็งโด่แนบต้นขาไว้แน่น ก่อนจะก้าวเร็วๆ ออกจากโต๊ะ ไม่แม้แต่จะหันไปมองโอมที่ยังนั่งอยู่ข้างๆ เขาเดินเร็วขึ้นเรื่อยๆ ตรงไปยังห้องน้ำชายที่อยู่สุดทางเดินของชั้นนั้น ใจเต้นแรงจนเหมือนจะทะลุออกมานอกอก
( ^6 H, K+ {) Y
พอเข้าไปในห้องน้ำ เขากวาดตามองอย่างรวดเร็วและพอเห็นว่าไม่มีใครอยู่เลย เขาก็รีบเลื่อนเข้าไปยังห้องส้วมห้องในสุด ปิดประตูแล้วลงกลอนแน่นทันที ร่างพิงแผงไม้หายใจหอบแรงด้วยความกระสับกระส่าย ก่อนจะเลื่อนมือไปถลกขอบกางเกงวอร์มและชั้นในลงรวดเดียว
) L; z8 u6 o  u& {: J  v
ทันใดนั้น ควยที่แข็งโด่เต็มที่ก็เด้งพรวดออกมา น้ำใสๆ เยิ้มอยู่ตรงปลายจนแทบจะหยด
2 s/ k2 E2 i. L6 c2 J  U
& E) ^% ?) |. H3 q) p“เหี้ยเอ้ย…” เขาพึมพำเบาๆ มองลำควยตัวเองที่สั่นตุบๆ อยู่กลางอากาศด้วยความตกใจ มือข้างหนึ่งเลื่อนไปจับเบาๆ แล้วค่อยๆ รูดขึ้นลง แต่ถึงแม้สัมผัสนั้นจะทำให้รู้สึกวูบวาบที่ท้องน้อย แต่ว่ามันก็ไม่ได้เติมเต็มความต้องการอะไรเลย
# u. Y1 @& {0 ?) H& K& g6 _( Y
" ], F% l' l2 S- r7 x# L+ _+ kปอนด์กัดฟัน หลับตาแน่น พยายามเพิ่มแรงรูดให้เร็วขึ้น หวังว่าจะปลดปล่อยให้มันจบๆ ไปเสียที แต่ไม่ว่าจะสาวยังไง หัวใจก็ยังรู้สึกว่างเปล่า เพราะในใจลึกๆ ของเขาไม่ได้อยากรูดเอง เขาไม่ได้อยากแตะตัวเองเลยสักนิด
6 `; j9 v; _$ H  j. O# [
8 U" T) q4 c' p3 c( ]. Y7 Oสิ่งที่เขาโหยหาคือมือของใครบางคน เป็นสัมผัสที่ไม่ใช่ของเขาเอง เป็นสายตาที่มองเขาด้วยความต้องการแบบที่โอมมองเมื่อครู่ เป็นแรงกดบนท้อง นิ้วมือเย็นๆ ที่ลากลงมาจากสะดืออย่างช้าๆ แล้ววนที่ปลายควยของเขา
  m0 ~$ W/ N; F  |) u5 m
. D+ w6 X4 C) c" S) vเขาครางในลำคอเบาๆ ร่างกายสั่นสะท้าน แต่กลับยังรู้สึกว่าไม่พอ เสียงเนื้อกระทบเนื้อในห้องน้ำเงียบๆ ดังขึ้นเรื่อยๆ เหงื่อซึมเต็มแผ่นหลัง เขากัดริมฝีปากแน่น พิงหน้าผากกับแผงประตูไม้

6 W4 l8 M" o& P# l( @: eในหัวเขามีแต่ภาพของการโดนสัมผัสจากคนอื่น แม้รู้ดีว่าความรู้สึกแบบนี้มัน ไม่ควรจะเกิดขึ้นเลยก็ตาม แต่ร่างกายเขากลับปฏิเสธมันไม่ได้เลย

ในที่สุด ปอนด์ก็ตัดสินใจหยุดมือที่กำลังรูดควยอย่างแรงลงกลางลำ กลั้นลมหายใจแน่นพลางสะบัดหน้าเบาๆ เหมือนจะสะบัดความคิดบางอย่างออกไป เขาปล่อยมือจากลำควยอย่างหงุดหงิด หัวควยแดงจัดที่ยังแข็งจนเต้นตุบๆ เยิ้มไปด้วยน้ำใสๆ กลับเข้าไปอยู่ในกางเกงอีกครั้งแบบลวกๆ กางเกงวอร์มสีเข้มรัดเป้าไว้แน่นจนยังเห็นเป็นทรงตุงชัดอยู่บ้าง แต่เขาก็ไม่สนแล้ว
- z8 z3 _  h; r( I# `
ปอนด์ดึงเสื้อยืดลงให้คลุมชายกางเกงไว้ แล้วเปิดประตูออกจากห้องส้วม ก่อนจะเดินไปหยุดที่หน้ากระจกเหนืออ่างล้างมือ ใบหน้าของเขาสะท้อนกลับมาในเงากระจก แววตาหรี่ปรือ ลมหายใจยังติดขัด ผมเผ้ายุ่งนิดๆ และเหงื่อบางๆ ที่เกาะอยู่บนหน้าผาก แค่สบตากับตัวเอง เขาก็รู้เลยว่า… ใบหน้าแบบนี้ มันเขียนคำว่าเงี่ยนชัดเจนขนาดไหน

# Z  _, o; A9 lเขายืนนิ่งอยู่อย่างนั้นครู่หนึ่ง ก่อนที่ดวงตาจะนิ่งลงเล็กน้อย เหมือนตัดสินใจอะไรบางอย่างในใจได้แล้ว ตอนนี้เป็นเวลาสามทุ่มกว่า ปอนด์เหลือบดูเวลาจากนาฬิกาบนผนังข้างทางเดินขณะเดินกลับเข้ามาในห้องสมุด ทุกอย่างยังคงสงบ โต๊ะหลายตัวมีคนกระจายๆ นั่งอยู่บ้าง บ้างก็อ่าน บ้างก็หลับฟุบไปแล้ว โต๊ะที่เขานั่งยังอยู่ที่เดิม ของของเขายังอยู่ครบและโอมก็ยังนั่งอยู่ที่เดิมเช่นกัน
# C8 ?; M# N. N1 M
ปอนด์เดินเข้าไปนั่งลงข้างๆ อีกฝ่ายเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เสียงเก้าอี้ขยับเบาๆ ขณะเขาทรุดตัวลงนั่ง กลิ่นกายของโอมที่คุ้นจางๆ จากเสื้อยืดผสมกลิ่นสบู่ผู้ชายอ่อนๆ ลอยมาแตะจมูกเขาอีกครั้ง ราวกับดึงเขากลับเข้าไปในภวังค์เดิม เขาหันไปมองโอมครู่หนึ่ง ก่อนจะเอ่ยขึ้นเสียงแผ่ว
& R0 m) X* r5 Z7 I
“เราง่วงมากเลย ของีบแป๊บนึงได้ไหม…”
0 \# n& P; }6 \- x" b5 T6 U
/ }2 h) p. k/ K: K. oโอมชะงักเล็กน้อย เงยหน้าขึ้นจากชีทแล้วพยักหน้าเบาๆ โดยไม่พูดอะไร ปอนด์หัวเราะแห้งๆ เล็กน้อย ก่อนจะพูดต่อ เสียงที่เปล่งออกมานั้นเบาเหมือนพูดเล่น แต่แววตาของเขากลับนิ่งจริง
5 L1 ]( C$ J/ [0 I
0 b+ L9 o; H( z5 v5 J) d; |- Q7 C“ถ้าเราหลับแล้วกรนเสียงดัง… ช่วยปลุกหน่อยนะ เราเป็นคนตื่นยากอะ หลับทีหลับสนิทเลย…”
( t6 n1 W8 t' T- s7 J+ q/ H
' c0 d' W2 y7 z; U" sปอนด์พูดพลางขยับตัวเอนศีรษะลงบนแขนที่พาดบนโต๊ะ หันหน้าหนีไปอีกทางเล็กน้อยเพื่อให้ข้างตัวโล่ง วางตัวนิ่งๆ เหมือนคนง่วงจัดที่พร้อมจะผล็อยหลับไปทุกเมื่อ แต่ในใจของเขามันไม่ได้สงบเหมือนท่าทางเลยแม้แต่นิดเดียว เพราะเขารู้ ว่าคำพูดของเขาเมื่อครู่ ไม่ได้พูดเพื่อขอให้ช่วยปลุก แต่มันคือการเปิดประตูออกไปอย่างเงียบๆ

ในใจเขากำลังหวังว่าอีกฝ่ายจะกล้าขยับเข้ามาอีกนิด กล้าทำในสิ่งที่เขาเอง… ก็ไม่กล้าขอออกมาตรงๆ
; i' R4 N: q& ]' `/ A! ^
หัวใจของปอนด์เต้นแรงในความมืดใต้เปลือกตา แม้เขาจะทำเป็นหลับไปแล้ว แต่ทุกสัมผัส ทุกเสียง ทุกลมหายใจของคนข้างๆ เขาจะรู้สึกได้หมดเหมือนทุกครั้ง
# x. _2 I9 M/ h9 V
จบตอน
% \* ~# j/ ^, `! w1 p" l+ W
สำหรับตอนอื่นๆ ที่ไม่ได้ลงในเว็บนี้ ตามไปอ่านได้ที่อีกเว็บนะครับ ไม่ค้างคาแน่นอน ใครหาไม่เจอหลังไมค์มาได้นะครับ
# X5 Q6 k' |) Y* m, I
8 ^2 \3 t, U/ o

thai_boys

ขอบคุณมากๆนะครับสนุกมาก

เบญจมาศ

ไรท์น่ารักที่สุด

lekthai

เสวแทนครรับ

Torataro

ขอบคุณมากครับ

nuangnut1996

สนุกมากครับ

phitchapat2

ขอบคุณครับชอบมากๆเลย

Ta_nut1985

เสียวตามเลย

MMelonP

ขอบคุณค่ะ

Mickey1997

ขอบคุณครับ

pondxxx

ขอบคุณครับ