ปรสิตสิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์ บทที่ 1 – กำเนิดปรสิต ตอนที่ 1.1 – หมู่บ้านและชีวิตประจำวัน

AMFUSE

$ d  W- M+ r& W9 w6 X) s* V3 K9 H
4 p: ^( k2 N8 C; c$ @2 {% g& {/ m

อันนี้ฉบับแก้ไข และเพิ่มเนื้อหาใหม่ๆ

สามารถติดตามเพิ่มเติมได้ที่ ธัญ พิมพ์ชื่อเรื่อง

🎭 ตัวละครหลัก

ชิต (ราชาฝูง / พระเอก)
) [/ n7 \( @4 H

• อายุ 22 หนุ่มบ้านไร่ หล่อแต่ยากจน พ่อแม่ตาย เหลือแค่กระต๊อบกับที่นา
• ใสซื่อ ไม่เข้าใจเรื่องทางโลก มักถูกคนในหมู่บ้าน “ลอบได้” บ่อย ๆ
• เอกลักษณ์: ท่อนลำใหญ่ เรียวยาว ผิวขาว หัวแดงสด น้ำเชื้อหวานกว่าปกติ
• เป็นศูนย์กลางของฝูง → ทุกการปล่อย = การแพร่พันธุ์
  
  
  0 \) V- \' L' r3 X$ Q
  9 n! h6 K4 V7 }% t1 J% X+ H; _

แก้ว (กะเทยในหมู่บ้าน)
) e5 a( ^- y) I4 v4 I5 h

• อายุ 20 แอบรักชิตมานาน
• คนแรก ๆ ที่ลอบได้ชิตหลังปรสิตเข้าสู่ร่าง
• ทำหน้าที่ “หน่อพิเศษ” → เก็บทุกหยดและส่งต่อให้ฝูง แต่ไม่สามารถสร้างทายาท
  
  
  
  , B8 A# I/ w% p& l

( E2 J7 ~9 w7 \/ _% v

แทน (ลูกผู้ใหญ่บ้าน)
/ Q: B2 ^. v. J" p& L! x

• อายุ 23 หนุ่มเกเร ดื่มเหล้า สูบบุหรี่ ใจร้อน
• หลังได้ชิมชิต → กลายเป็นทาสปรสิต → จุดเริ่มของการแพร่ไปยังชายอื่น
  
  
  & F! d4 ^2 t6 {$ p: K. Q+ n

  
  / i' {, U& w( v4 R$ C. e  ]

  
  0 C+ v3 q1 T* x$ K, {8 m
  & [) \4 X% T# c3 R- J) G; n9 i+ R* B

1 w/ _4 ]8 g0 r8 n

0 B7 k$ ^5 R- x) P7 e/ @

แก้ม (สาวชาวนา)

• อายุ 20 แอบชอบชิตมาตลอด
• กลายเป็นผู้หญิง “คนแรกและคนเดียว” ที่ได้ร่วมกับชิตในเชิงสืบพันธุ์
• ท้องผิดธรรมชาติ โตไวเกินมนุษย์ → คลอด “ปอ”
• ❌ หลังคลอด → ตายทันที เพราะทายาทสูบร่างกายแม่ผ่านรก
  
  
    x6 C  |( u; L% l& j; Y' z
  

ปอ (ทายาทสายตรง)

- [  m0 L% }# |" l6 {

• เกิดจากชิต + แก้ม แต่เป็น “ลูกของปรสิต” โดยตรง
• โตเร็วผิดปกติ ภายในไม่กี่วันเป็นหนุ่มวัยรุ่น
• ใช้ได้ทุกทาง (ปาก–ช่องทางรัก–ข้างหลัง)
• ฟีโรโมนแรงกว่าชิต → ดึงดูดจนเกือบเป็นคำสั่ง
• เป็น “เจ้าชายปรสิต” ที่อาจขึ้นแทนชิตในอนาคต
  
  1 H$ |) X2 z2 C, e
  
  

$ w, l+ V/ `; N# @0 d& z3 r# ~1 ]/ d

0 B2 V# g6 O3 `2 b! v7 m5 p

🧬 ระยะการเติบโตของปรสิต

3 s- c8 h3 L- p, N

: R; ]& y9 z& F( T. u

ระยะที่ 0 – ก่อนปรสิต

# J9 S" m- |% e3 [9 |1 G' O/ B9 Q

• ชิตยังเป็นคนปกติ → เพียงแต่หน้าตาดี, น้ำเชื้อหวานนิดหน่อย
• มักถูกคนในหมู่บ้านลอบได้เพราะไม่ระวัง
  
    p0 V, m6 Y& h: x! d- \5 J: k. n# Q
  
  2 |& T% F: q+ ?) G  V" ^

! v/ C- m4 ]3 f/ u

ระยะที่ 1 – กำเนิด + แฝงตัว

• อุกกาบาตตก → ปรสิตเข้าสู่ร่างชิตผ่านรูฉี่
• ฝังในไข่แฝด → เริ่มบังคับร่างกายผลิตสาร
• อาการ: น้ำใสไหลไม่หยุด, ร่างกายร้อนง่าย
  
  $ V0 F( u! N) V$ A3 ~1 g* U" L
  7 s2 d" p% n& k2 w8 Z+ s  X8 l
  

2 U6 V2 G0 J( y+ L

+ e- `; y% o4 m, h  W. X$ d

ระยะที่ 2 – การยึดร่างเริ่มต้น

! r/ I, c- Y$ \. f2 t2 s- K

• ชิตเริ่มมีอารมณ์มากขึ้น, น้ำเชื้อหวานกว่าปกติ
• กลิ่นหอมจาง ๆ เริ่มปรากฏ
• ผู้ที่ลอบได้รู้สึกแตกต่าง แต่ยังไม่รู้สาเหตุ
  
  
  
  

* P/ m/ q8 H/ Y5 }0 i

ระยะที่ 3 – การแพร่พันธุ์

+ H2 Q7 T1 O' |6 X

• ทุกครั้งที่ชิตปล่อย → กลายเป็นการแพร่ปรสิต
• ผู้ชายที่ “กินหมด” = ทาสเงียบ
• รสน้ำหวานกว่าปกติอย่างชัดเจน
  
  
  5 h" j8 d* w% M) e1 e
  

ระยะที่ 4 – ฟีโรโมนแรง

# o! \0 n* x8 X, ~. D

• กลิ่นหอมหวานลอยไปไกล → ดึงดูดใครก็ตามในระยะ
• ร่างกายของชิตแทบไม่ต้องพัก สามารถผลิตได้ต่อเนื่อง
• คนในหมู่บ้านเริ่มวนเวียนใกล้ชิตเหมือนแรงสะกด
  
  
  
    P4 J% O  b, r* Q

/ Z; e( K4 n! {& ]3 j- ?' W+ j

ระยะที่ 5 – ทายาทปรสิต

• ชิต (หรือทายาท) + ผู้หญิง → สร้างทายาทใหม่
• ❌ หลังการคลอด → ผู้หญิงตายทันที (ร่างกายถูกสูบผ่านสายรก)
• ทายาทโตเร็ว ใช้ได้ทุกทาง และสามารถสร้างทายาทต่อไปเอง
  
  
  
  

* S7 _& A( l: i: I5 i, i: U

🧩 เอกลักษณ์ของชิต

1. รูปร่างและท่อนลำ

• ใหญ่ ยาว เรียวสวย ได้รูปเหมือน “งานปั้น”
• หัวแดงสดเหมือนผลทับทิมสุก → เป็นจุดเด่นสะดุดตา
• ผิวลำขาวเนียนสะอาด แม้ทำงานกลางแดด
• เส้นเลือดรอบท่อนลำชัดเจนเวลาตั้งชัน
  7 m( X* {% ~, Z. v3 f* b0 ]- r

2. น้ำและกลิ่น

• ช่วงปกติ (ก่อนปรสิต)
  
  
  " `! p5 j  L' V; `5 q5 ~3 j
  
  ( \: s* A9 ]% D5 L3 j& w
  • น้ำหวานกว่าคนทั่วไปเล็กน้อย
  • กลิ่นหอมต้องดมใกล้ ๆ ไม่ลอยออกมา
    & A! A0 A. O. ^0 z) ~! y! Q' \+ I+ V
• ช่วงหลังปรสิต
  
  
  ; i( g3 Z3 \. ~2 Y. v' Y/ i& r
  1 B' T* e4 |5 T# K, L
  8 r: H- N7 X1 x1 H' W
  • น้ำเงี่ยน (ใส) ไหลออกตลอดเวลา เป็นสัญญาณ “มีอารมณ์”
  • น้ำเชื้อ (ขาว) แตกแรง พุ่งกระฉูดไม่หยุด
  • รสหวานกว่าช่วงปกติ → คนที่ได้กินติดใจ
  • กลิ่นหอมหวานจาง ๆ ค่อย ๆ แรงขึ้นตามการเจริญเติบโตของปรสิต
  • ทุกหยดถูกกินหมดเสมอ (กฎของฝูง: กินหมดไม่เหลือ)
    
• 
  4 f  m" A2 H& x1 W/ X( x! w

3. พฤติกรรม

• ไม่เคยช่วยตัวเอง → ทุกการปล่อยจึง “สดใหม่บริสุทธิ์”
• ถูกคนพาไปลับ ๆ บ่อย เพราะไม่ระวัง / ไม่เข้าใจเรื่องทางโลก
• รู้สึกอาย แต่ก็ไม่เคยห้ามใครได้จริง → จึงกลายเป็น ของกลางหมู่บ้าน
• หลังปรสิตเข้าร่าง → ยิ่งถูกรีดก็ยิ่งแข็งแรง แทนที่จะเหนื่อยกลับมีแรงเพิ่ม
  

บทที่ 1 – กำเนิดปรสิต

ตอนที่ 1.1 – หมู่บ้านและชีวิตประจำวัน

ตอนที่ 1.1.1 – เปิดบรรยากาศหมู่บ้าน

แสงอาทิตย์แรกยามเช้าสาดลงมาบนทุ่งนากว้างใหญ่ ละอองหมอกยังลอยเหนือผืนนาและหนองน้ำที่ทอดยาวราวกับทะเลเล็ก ๆ ของหมู่บ้านแห่งนี้ เสียงไก่ขันแว่วก้องไปทั่ว เสียงจักจั่นเริ่มเร่งจังหวะราวกับบรรเลงเพลงต้อนรับวันใหม่

หมู่บ้านแห่งนี้มีบ้านไม้ไม่ถึงห้าสิบหลังเรียงรายกันเป็นกลุ่มเล็ก ๆ หลังคาสังกะสีบางหลังก็เป็นสนิม บางหลังก็ยังคงใช้ฟางคลุมเหมือนเมื่อหลายสิบปีก่อน ที่นี่ไม่มีถนนลาดยาง มีเพียงทางดินและสะพานไม้ไผ่ทอดไปตามคันนา ผู้คนรู้จักกันทุกคน แค่เห็นเงาก็รู้ว่าใครเดินมา

วิถีชีวิตของคนที่นี่เรียบง่าย แต่หนักแน่น ทุกเช้า ผู้ใหญ่จะหาบน้ำใส่โอ่ง เด็ก ๆ วิ่งตามควายร้องเล่นเสียงดัง บ้างก็ถือหนังสติ๊กวิ่งตามนกกระจอก เสียงหัวเราะเจื้อยแจ้วกลายเป็นส่วนหนึ่งของความสงบสุขที่คงอยู่มานานแสนนาน

- I9 F* x$ v/ [

หนองน้ำทางทิศเหนือของหมู่บ้านคือหัวใจสำคัญ ทั้งเป็นแหล่งหาปลา ที่เล่นน้ำ และเป็นเหมือนสถานที่นัดพบในยามเย็น ผู้เฒ่าผู้แก่บอกต่อกันว่า หนองน้ำนี้มีมานานกว่าหมู่บ้านเสียอีก ใครแตะต้องก็มีแต่โชค แต่ห้ามลบหลู่ เพราะมันคือ “ที่อยู่ของวิญญาณเก่าแก่” ที่คอยดูแลผู้คนมาตลอด

แม้ชาวบ้านส่วนใหญ่ไม่ค่อยสนใจตำนาน แต่ต่างก็รู้ว่าหนองน้ำแห่งนี้มีบางสิ่งบางอย่างไม่ธรรมดา เพราะเวลาค่ำ ความเงียบของมันไม่เหมือนหนองน้ำทั่วไป มันมักมีเสียงประหลาดแทรกมาเป็นระยะ คล้ายเสียงพึมพำจากใต้ผิวน้ำ

ยามเช้าของหมู่บ้านจึงเต็มไปด้วยกลิ่นฟืน กลิ่นข้าวหอม และเสียงควายที่ถูกจูงไปนา ส่วนยามค่ำคือความเงียบสงัดจนได้ยินแม้แต่เสียงใบไม้เสียดสีกัน ทุกสิ่งดูธรรมดาเรียบง่าย…แต่กลับแฝงด้วยเงาที่รอวันปรากฏ

, Z' M2 b! [4 A2 }( c8 W! \

ตอนที่ 1.1.2 – วิถีชีวิตของชิต

ท่ามกลางผู้คนในหมู่บ้านเล็ก ๆ แห่งนี้ มีชายหนุ่มคนหนึ่งที่ใคร ๆ ต่างก็พูดถึงอยู่เสมอ—ชิต

ชิตอายุยี่สิบสองปี หน้าตาคมเข้ม ผิวสีแทนจากการทำงานกลางแดดทุกวัน เขาอาศัยอยู่เพียงลำพังในกระต๊อบไม้เก่า ๆ ริมทุ่งนา หลังพ่อแม่เสียชีวิตตั้งแต่เขายังเป็นวัยรุ่น สิ่งเดียวที่พ่อแม่ทิ้งไว้ให้คือที่นาผืนเล็กกับควายแก่หนึ่งตัว นอกนั้นเขาต้องพึ่งแรงกายของตนเอง

ชีวิตของชิตเรียบง่ายแต่เต็มไปด้วยความเหนื่อยล้า เขาตื่นเช้ากว่าคนอื่นเสมอ ออกไปดูนาก่อนแดดจะร้อน ตรวจร่องน้ำ ดูว่าต้องซ่อมคันนาหรือไม่ ก่อนจะกลับมาหาบน้ำเข้าบ้าน จุดไฟหุงหาอาหาร ข้าวเช้าเรียบง่ายที่สุดคือข้าวสวยกับปลาย่างหรือผักต้มที่เขาเก็บมาจากสวนหลังบ้าน

: ^9 ]  @9 v1 a6 \! U1 z- L7 d

กลางวันเขามักอยู่ที่ทุ่งนา ร่างกายกำยำจากการทำงานหนัก เสื้อผ้าที่ใส่ส่วนใหญ่คือผ้าขาวม้าเก่า ๆ หรือกางเกงทำงานที่ซักจนซีด บ่อยครั้งเขามักลงไปหว่านแหหาปลาในหนองน้ำ—เสื้อผ้าเปียกชุ่ม ร่างกายแน่นตึงจนผ้าที่สวมอยู่แทบไม่อาจปิดบังรูปทรงได้

นี่แหละที่ทำให้ชิตกลายเป็นเป้าสายตาของใครต่อใครในหมู่บ้าน

สาว ๆ มักแอบมองเขาตอนยกน้ำใส่โอ่ง เห็นกล้ามแขนเป็นมัด ๆ ขณะที่กะเทยวัยรุ่นก็พูดกันลับ ๆ ว่าเพียงแค่เห็นเขาเดินผ่านตลาดก็ใจเต้นแรงเหมือนจะขาดลม บางคนถึงขั้นแอบตามไปดูเวลาชิตลงน้ำหาปลา หวังได้เห็นร่างกายแน่นตึงกับท่อนลำที่ปูดออกมาในกางเกงในเก่า ๆ

% f$ }* ~( M, c9 z2 `( G, L, G0 a

แต่ชิตเองกลับไม่รู้ตัว เขามีเพียงความอายทุกครั้งที่รู้ว่ามีคนมอง เขาไม่เข้าใจความหมายของการถูกแอบเล็งหรือการถูกลอบแตะต้อง เขาคิดเพียงว่า “เราแค่จนเกินไป ไม่มีใครคิดจริงจังหรอก”

สิ่งหนึ่งที่คนใกล้ชิดรู้กันดีคือ ความซื่อของชิต เขาแทบไม่เคยออกไปเที่ยวกับใคร นอกจากไปช่วยงานบุญหรืองานวัด เขามักทำงานจนเหนื่อยแล้วกลับมานอนเงียบ ๆ ในกระต๊อบ หลายครั้งที่เพื่อนบ้านมาเรียกไปช่วยยกของหรือทำงานใช้แรง ชิตก็มักยอมทุกครั้งโดยไม่เคยปฏิเสธ

ความไม่รู้เรื่องโลกและความซื่อเกินไปนี้เอง กลับกลายเป็นจุดอ่อนที่ทำให้เขาตกเป็นเป้าของผู้คนที่หวัง “ลอบได้” โดยที่เจ้าตัวไม่เคยบอกใคร…

+ O% l) t1 Z6 ]

ตอนที่ 1.1.3 – คนในหมู่บ้านมองชิตอย่างไร

แม้ชิตจะใช้ชีวิตอย่างเรียบง่ายและซื่อเหมือนหนุ่มบ้านไร่ทั่วไป แต่สำหรับสายตาคนในหมู่บ้าน เขาไม่เคยเป็น “ธรรมดา” เลย

เวลาชิตเดินผ่านตลาดนัดประจำสัปดาห์ มักมีสายตาหลายคู่เหลือบตามอง ไม่ว่าจะเป็นแม่ค้า ผู้เฒ่า หรือแม้แต่เด็กสาววัยรุ่นที่หัวเราะคิกคักอยู่หลังแผงผัก กะเทยวัยรุ่นในหมู่บ้านอย่างแก้วก็มักจะกระซิบกับเพื่อนว่า “ของชิตมันไม่เหมือนใคร” ทุกครั้งที่เห็นเขาเหงื่อท่วมหลังเลิกงานนา

ในวงเหล้า หนุ่ม ๆ มักพูดกันลับ ๆ เสียงเบาไม่ให้เจ้าตัวได้ยิน พวกเขาเปรียบเทียบความกำยำและรูปร่างของชิตกับนักมวยในเมือง บางครั้งก็เผลอพูดถึงท่อนลำที่ปูดชัดเวลาเขานั่งพักข้างนา ถึงจะเป็นการหยอกล้อ แต่ลึก ๆ แล้วหลายคนก็แอบคิดอยากได้สัมผัสสักครั้ง

ผู้หญิงบางคนถึงขั้นทะเลาะกันเบา ๆ เพราะต่างเคยเห็น “เงา” ของสิ่งที่อยู่ในกางเกงผ้าขาวม้าของเขาเวลาเปียกน้ำ บางคนบอกว่าเห็นหัวแดงโผล่ชัดเหมือนผลทับทิม บางคนบอกว่าเส้นเลือดปูดจนดูน่ากลัว แต่ไม่ว่าใครก็ยอมรับตรงกันว่า “มันงดงามเกินกว่าจะไม่มอง”

' G% y/ ?0 k1 d* }# j" b( w1 Z

แต่สิ่งที่น่าสนใจกว่าคือ…ไม่มีใครพูดสิ่งเหล่านี้ต่อหน้าชิตเลย ทุกคนเก็บไว้เป็นเรื่องซุบซิบหลังบ้าน เป็นความลับที่ไม่ถูกเปิดเผยราวกับกฎเงียบ ๆ ของทั้งหมู่บ้าน เพราะทุกคนรู้ว่าเจ้าตัวใสซื่อเกินกว่าจะเข้าใจเรื่องพวกนี้

- {8 `. K4 D" U) T" g' }, a

หลายครั้งที่มีงานบุญหรืองานวัด สายตาที่จ้องมองเขาก็มากขึ้นเป็นพิเศษ ยามค่ำในบรรยากาศแสงไฟสลัว เสียงกลองยาวและเสียงหัวเราะดังลั่น ทุกครั้งที่ชิตเดินไปช่วยงาน เขาจะไม่รู้เลยว่ามีคนแอบตามไปด้านหลัง หรือตั้งใจชวนเขาไปมุมลับ ๆ โดยใช้ข้ออ้างเรื่องงาน ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นเงียบ ๆ ไม่เคยมีใครพูดออกมาอย่างเปิดเผย

+ ~! \; C" k8 T& V# O

เด็กหนุ่มบางคนที่อายุน้อยกว่าก็แอบเลียนแบบท่าทางการทำงานของชิต บอกว่าอยากแข็งแรงแบบเขา ขณะที่ผู้หญิงบางคนเฝ้าเก็บภาพเขาไว้ในใจเหมือนความฝันต้องห้าม

แต่ในบรรยากาศที่เต็มไปด้วยความหมายปองเงียบ ๆ นั้น มีเพียงชิตคนเดียวที่ไม่เคยรู้เลยว่า ตัวเองกำลังถูกจับตามองเหมือน “ของล้ำค่า” ที่ใครก็อยากครอบครองสักครั้ง

ตอนที่ 1.1.4 – ความซื่อและความไม่รู้เรื่องของชิต

แม้จะเป็นที่หมายปองของใครหลายคน แต่ชิตกลับไม่เคยคิดว่าตัวเองมีเสน่ห์อะไรเลย เขาใช้ชีวิตประจำวันเหมือนหนุ่มบ้านไร่ทั่วไป—ตื่นเช้าหาบน้ำ, ออกนา, ลงแหหาปลา, กินข้าวง่าย ๆ แล้วนอนพัก—โดยไม่ระวังว่ากิริยาท่าทางของเขาจะไปกระตุ้นความคิดใคร

เวลานั่งพักเหนื่อย เขามักนั่งเอนหลังตามคันนา ขยับผ้าขาวม้าแบบไม่ทันระวัง บางครั้งปล่อยให้ร่องผ้าหลวมจนเห็นเกินจำเป็น ถ้าใครผ่านมาพอดี ภาพนั้นก็ติดตาไปนาน แต่ชิตกลับเพียงยกผ้ามัดใหม่ด้วยความเขิน ไม่คิดว่านั่นคือ “การยั่ว” อย่างไม่ตั้งใจ

/ b  L3 y8 }2 l8 r' Q5 L# \0 q

เขาเป็นคนอ่อนน้อม ใครขอแรงอะไรก็ไม่เคยปฏิเสธ ไม่ว่าจะหาบน้ำเข้าบ้าน ช่วยซ่อมรั้ว หรือแม้แต่ถูกชวนให้ไปเก็บของหลังงาน เขาก็มักเดินตามไปเงียบ ๆ อย่างไม่ตั้งข้อสงสัยเลยว่าคนชวนมีเจตนาอื่น

& n' E* M8 I! S  t# c

เพราะความซื่อนี้เอง หลายครั้งเขาจึงตกอยู่ในสถานการณ์ที่ทำให้หัวใจเต้นแรงอย่างไม่เข้าใจ—ถูกผลักให้นั่งพิงผนัง ถูกมือหนาลูบผ่านต้นขา หรือถูกสายตาจ้องลึกจนพูดไม่ออก เขาอายจนหน้าร้อนผ่าว แต่ไม่เคยกล้าขัดขืนเต็มที่ และยิ่งไม่กล้าเล่าให้ใครฟัง

8 R1 d9 T$ J5 I  {

ยามค่ำเมื่อเหนื่อยจนเผลอหลับในกระต๊อบเล็ก ๆ บางครั้งเขาก็ตื่นขึ้นมาเพราะความรู้สึกวูบวาบผิดปกติ แต่เมื่อลืมตาแล้วเห็นเงาคนเคลื่อนไหว เขากลับไม่กล้าพูดอะไร นอกจากแกล้งทำเป็นนอนต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เช้าวันถัดมา เขามักบอกตัวเองว่า “คงฝันไป”

$ }( t7 X: N* d/ C! A- j0 C4 m

ความไม่รู้เรื่องโลกของชิตจึงกลายเป็นทั้งเกราะและบ่วง เกราะเพราะเขายังไม่เปิดเผยความลับให้ใครฟัง แต่เป็นบ่วงเพราะทุกครั้งที่เผลอ เขามักถูก “ลอบได้” อยู่เสมอ และสิ่งที่เกิดขึ้นเงียบ ๆ นี้ กลายเป็นกฎที่ไม่พูดออกมาในหมู่บ้าน—ใครได้ชิมแล้วต้องเก็บเป็นความลับ

แม้ในใจเขาจะรู้สึกอายและสับสน แต่ลึก ๆ ร่างกายกลับตอบสนองทุกครั้งโดยไม่อาจปฏิเสธ นั่นคือจุดเริ่มต้นที่ทำให้ชิตค่อย ๆ เดินเข้าสู่เส้นทางอันลึกลับ โดยไม่รู้เลยว่าแท้จริงแล้วโชคชะตาของเขากำลังจะเปลี่ยนไปตลอดกาล…

! D! U( R8 |+ ?. a8 _; O

! M* ~, ~. }( f9 a; E- H& K# S

จบตอนที่ 1.1

8 {/ s( u7 q7 n5 E4 G

Toyoza

ขอบคุณครับ

Linkren

มันโครตดีจริงๆไม่คิดว่าจะเขียนลงรายละเอียดได้ขนาดนี้ เหมือนหลุดไปยืนดูอยู่ข้างๆเลย

nuangnut1996

สนุกมากครับ

phanumard

ขอบคุณครับ

NHero123

ขอบคุน

shinecaraff

โหยย งานละเอียดมาก เห็นภาพลอยเข้ามาในหัวเลยครับ

warin69

ขอบคุณครับ

tjkung

ข อ บ คุ ณ ค รั บ

Marrero

ขอบคุณ

Aon14

ขอบคุณครับ