ปรสิตสิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์ 8 (หมู่บ้านล้างบาง) Part2

AMFUSE

ตอน 8.4 – โพรงใต้ไทร

โพรงใต้รากไทรเปียกชื้น กลิ่นอับผสมกลิ่นดินกับกลิ่นคาวคลุ้งจนเด็ก ๆ ร้องไห้งอแง มัทนาอุ้มเด็กแน่นกอดอกเหมือนจะปิดกั้นพวกเขาจากความมืด

หมอพรตจุดตะเกียงเจ้าพายุ สะเก็ดไฟส่องให้เห็นผนังโพรงที่มีรอยขีดข่วนโบราณ คล้ายลายสลักเป็นรูปร่างคนครึ่งสัตว์ บางรูปกำลังร่วมรักกันท่าพิสดารจนมัทนาหน้าแดง แต่พรตกลับกระซิบเบา ๆ
( a! y! Y; U( \% [  T* m1 {& c
" P2 U) x* \: [5 g“นี่คือ…คำเตือนของบรรพบุรุษ พวกเขารู้ว่าปรสิตไม่ได้มาจากโลกนี้”
0 ]* L1 w& J" A" D+ e+ K7 }7 t
⸻
5 g0 b3 |2 }9 x6 M* |
2 o% B& q. @0 V, Sโพรงที่มีชีวิต

3 Y0 V; `% m4 K, l: C+ Vอินทร์ก้าวตามหลังด้วยอาการหอบ หน้าแดงเหงื่อท่วมเหมือนจะไม่ไหว ดวงตาแดงก่ำ คล้ายจะร้องแต่กลับแปรเป็นเสียงครางต่ำ ๆ แทน
' W8 I: ]+ R0 d
3 M. B' W3 F3 v2 }9 h- n0 A9 Sมัทนาสะดุ้ง “อินทร์! นายโอเคไหม”

อินทร์กัดฟันตอบ “กูยัง…ไม่เป็นไร” แต่ปลายน้ำควยไหลเป็นทางลงขากางเกงบอลจนเห็นเงาวาว

& e& G7 T0 v: P. a3 tหมอพรตปรายตามอง “เอ็งเริ่มไม่ใช่คนเต็มตัวแล้ว…แต่ถ้ายังมีสติอยู่ก็เดินต่อไป”
8 X: ~0 L3 o6 q4 k( _6 e
โพรงลึกลงไปเรื่อย ๆ รากไม้พันกันแน่น แต่บางช่วงรากกลับมี การเต้นเบา ๆ ราวกับมันยังมีชีวิต หยดน้ำใส ๆ ไหลซึมออกมา มีกลิ่นหวานคาวเหมือนน้ำกามอุ่น ๆ

; P/ `1 ]& ^( tอินทร์เอามือแตะแล้วเผลอลิ้มรสน้ำหยดนั้นทันที ร่างเขาสั่นสะท้านเหมือนจะเสร็จ มัทนาร้องห้าม แต่ช้าเกินไป—น้ำไหลลงคอไปหมด
$ G' |$ h; Q7 Q! q: [0 U
⸻

* O9 F9 x8 J/ F' V; i& D% {5 {เสียงจากใต้ดิน
# K1 o4 Y7 [: {$ q5 u& |; v( o* f
“พวกเอ็ง…ในที่สุดก็มาถึง”
; p2 a1 v9 `4 [
2 m3 \1 W) @. L( P8 ]เสียงทุ้มดังสะท้อนในโพรง ไม่มีใครเห็นว่าเสียงมาจากไหน เด็ก ๆ กรีดร้อง มัทนากอดแน่นจนมือสั่น

3 C# y. P$ H) I7 I1 Y5 Pจากเงามืด ร่างหนึ่งก้าวออกมา—ร่างเปลือยเปล่าของชิต หล่อเหลาเหมือนเดิม ร่างกายเปล่งประกายเหงื่อวาว สายตาคมกริบ แต่ผิวเขามีเส้นดำ ๆ คล้ายรากไม้เลื้อยขึ้นตามต้นคอ
! S, Z* ]/ \) S6 z8 b' T
6 m8 `" i, x- ~5 j; Q2 L( j6 F4 z6 g“กูคือผู้ถูกเลือกคนแรก…ราชาของพวกมัน” ชิตเอ่ยเสียงเย็น แต่รอยยิ้มกลับยั่วยวน

6 R% I* M' C8 G7 cอินทร์ตัวสั่นยิ่งกว่าเดิม พอเห็นชิตก็แทบทรุดลงกับพื้น น้ำจากท่อนลำพุ่งเปียกกางเกงในทันที
2 ]+ f2 V+ w# v" ]' ^4 `+ K) _
ชิตหัวเราะเบา ๆ “เห็นไหม…พวกเอ็งไม่ต้องกลัวการสูญเสียความเป็นคน เพราะความเป็นคน…มันอ่อนแอเกินไป”
1 o- D, U+ E- z0 M& Q
+ N8 |: e* w# {/ A# Q) [⸻
9 T; k8 |5 {3 j2 u  q, x! W! G
* y" }5 I! y- z. G* }' S' R2 o! Yการเผชิญหน้า
# g. h/ O: M/ O& U
หมอพรตยกตะเกียงส่องไป “มึงยังคิดว่าตัวเองเป็นคนอยู่อีกหรือไอ้ชิต”

7 v8 X! C# T  Eชิตหัวเราะ “กูยังเป็นคน…ยังหล่อ ยังหิว ยังอยาก…และยังรัก” เขาเหลือบตาไปทางอินทร์ “โดยเฉพาะเอ็ง อินทร์”
9 x9 {& Q, O- S  p8 A. {! B& S/ p
อินทร์ตัวสั่น “กู…กูไม่…”
- n2 g3 p1 F0 K/ P8 @5 Q1 Z3 a; _แต่ยังไม่ทันพูดจบ ร่างเขาก็กระตุก เสียงครางหลุดออกมา น้ำใสทะลักออกมาจากเป้าไม่หยุด
& u3 i; `( Y3 V9 \/ v" C) ]5 `
มัทนาร้องไห้ “อินทร์! ฝืนไว้นะ!”
) J% F8 |2 g, D8 U: |
ชิตค่อย ๆ ก้าวเข้ามา ยื่นมือแตะหน้ามัทนาเบา ๆ แต่ถูกเธอตบปัดออกทันที
( b" i; ^) P1 u  |* w) W“อย่าแตะต้องฉัน!”

ชิตยิ้ม “ไม่ใช่เอ็งที่กูอยากแตะอยู่แล้ว” แล้วเขาก็โน้มตัวไปหาอินทร์ กอดคอไว้พร้อมกระซิบเสียงต่ำ “เป็นของกูเถอะ”
! }) V% E: @; L3 G
0 w- W( m: a7 F) cอินทร์ตัวสั่น หน้าขาวซีดแต่ดวงตาแดงฉ่ำ ร่างกายคล้ายจะยอมโดยไม่รู้ตัว

⸻

ปิดตอน 8.4
' D* j! f. \2 I- v
หมอพรตรีบสวดคาถาเก่าแก่ เสียงท่องดังสะท้อนทั่วโพรง รากไม้รอบด้านเริ่มกระตุกเหมือนมีชีวิต ขณะที่ชิตยิ้มเย้ย น้ำเงี่ยนหยดจากปลายท่อนลำเขาตกลงดินแล้วแตกเป็นไอควันคลุ้ง

7 H/ f# l) W) Y4 O/ nเสียงชิตก้องกังวาน “หนีหรือสู้…ก็เลือกซะ เพราะสุดท้าย พวกเอ็งทุกคน…จะกลายเป็นหนึ่งเดียวกับกู”

โพรงสั่นสะเทือน ราวกับทั้งหมู่บ้านกำลังหายใจพร้อมกัน
) L; \! I) t( Q! B. h6 G

& j, S" x) x5 [/ U" y' f/ m$ B  lตอน 8.5 – ปะทะในโพรง
  o7 H+ z& E" i% \% p1 j
4 d9 q5 a, S! Dโพรงใต้ไทรสั่นสะเทือนเหมือนหัวใจยักษ์กำลังเต้นอยู่ข้างใต้ ดินผนังซึมของเหลวหนืด ๆ ไหลเป็นเส้น กลิ่นคาวหวานทำให้มัทนาคลื่นไส้แทบอาเจียน เด็ก ๆ ที่เธอกอดไว้สั่นระริก
- ?$ }& a% T6 H! `
; X, Y5 @# O* [4 ~# `7 C) Jหมอพรตยืนขึงขัง อ่านคาถาเสียงดังขึ้นเรื่อย ๆ เสียงแปร่งโบราณสะท้อนก้องไปทั่วโพรง แต่ชิตกลับหัวเราะเสียงต่ำ

% \' m. O8 q: }+ K7 m; `; K“คาถาพรรค์นั้น…เอาไม่อยู่แล้วพรต โลกมันเปลี่ยนไปแล้ว”

" ~+ d+ e2 S/ V2 n' W⸻
7 H+ v" V& q8 P$ t0 @- W: z4 Q2 T' C( W
: `0 r9 x" o# X9 ]  wการยั่วยวน
/ D1 y8 N) p% {5 \
% c  T' ?" [  U; Gอินทร์ตัวสั่น หายใจแรงจนอกกระเพื่อม ท่อนลำแข็งชูขึ้นจนกางเกงเปียกชุ่ม น้ำเงี่ยนหยดติ๋ง ๆ ลงพื้น

ชิตเดินเข้าไปใกล้ เอื้อมมือแตะปลายคางอินทร์ ยิ้มเยาะ “มึงอยากเป็นของกูอยู่แล้วใช่มั้ย…อย่าฝืนเลย”

+ z+ E' q- \* C$ _3 kอินทร์พยายามหลับตา ส่ายหัวแรง ๆ “กู…กูยังเป็นคน…”

" l* H) N' M9 }แต่ร่างกายกลับทรยศ—สะโพกสั่น น้ำใสไหลไม่หยุด

7 H2 r( B' [. ?$ @6 X& E6 r) |มัทนาตะโกน “อินทร์! อย่าหลงไปนะ!”
+ F1 k6 [9 R5 k- {5 i
  C2 W& Q) o+ O; _7 J⸻

พิธีสกัด

# p) S" r3 D4 n9 q# o( m* E' ?หมอพรตเหยียบพื้นแรง ๆ วางผงดำจากย่ามลงบนดิน เส้นควันขาวพุ่งขึ้นเป็นวงล้อมรอบชิต

“นี่คือผงอาคมผูกจิต มึงออกจากวงนี้ไม่ได้!” หมอพรตประกาศ
8 ?, }" e. g& |7 O: Q& \
ชิตหัวเราะก้อง “ผูกกายกูไม่ได้หรอก…แต่มึงลืมไป ว่ากูไม่ได้อยู่คนเดียว”

6 |  U3 u* Z5 E2 e3 |# ]# B, j: s; P0 x⸻
0 x. `! j  k0 T: ?9 j' |) r
ร่างกายที่เชื่อมโยง

ทันใดนั้น อินทร์ก็กรีดร้องลั่น ตัวเขากระตุก น้ำกามพุ่งออกมาจนพื้นแฉะ ร่างทรุดลงคุกเข่า ดวงตาแดงฉ่ำ

2 z# Q! p2 v; y& Mผงอาคมที่ควรจะล้อมชิตไว้ กลับแตกออกทีละเส้น เพราะอินทร์กำลัง เชื่อมร่าง กับเขา

ชิตยิ้มพอใจ “เห็นมั้ยพรต…เพราะร่างนี้มันโหยหาเหมือนกู”
6 t1 ?2 ?* ~, r8 [: b+ ~6 @
. x$ a/ G( e- O5 e1 T8 y. j7 {4 yมัทนากรีดร้องวิ่งเข้าหาอินทร์ แต่ถูกแรงมองของชิตสะกดจนขาแข็ง ขยับไม่ได้
- Q0 s$ Y# `9 T5 Y( N& L! U* \
⸻
7 ?" I. h1 P' Q* y, T9 d8 A
4 }+ r  s# o8 X0 U! Q: p2 S; {การปะทะ
5 n, b9 J5 J2 v, i$ B/ A
หมอพรตคว้าดาบไม้เก่าขึ้นมา พุ่งเข้าใส่ชิตทันที ดาบฟาดลงกลางอก แต่แทนที่เลือดจะแตกทะลัก—รากไม้สีดำพุ่งออกมาจากบาดแผล รัดดาบแน่นจนพรตดึงไม่ออก

" p; f- s3 B# Uชิตก้มมองพรต ยิ้มยั่ว “มึงก็อยากเสพสุขใช่มั้ย…พรต”
# P9 x. L3 Q& vจากนั้นรากไม้เลื้อยเข้ามาตามแขนหมอพรต ความรู้สึกร้อนวูบวาบแล่นเข้าไปจนเขาเผลอครางต่ำ ๆ เสียงเดียวกับคนกำลังเสร็จ
, T$ d& z. r, s4 h8 N0 ?( D
2 E6 d/ W% ?+ s8 o* P6 {4 o5 ~“อ…อาาา…”
& |7 K3 D) Y: {1 \& {4 N
/ U5 [2 W& V/ e1 P/ S1 W⸻

$ M3 E, K0 x' c8 e7 G6 x. `5 Gการเลือกข้าง

อินทร์ที่คุกเข่าอยู่ เงยหน้ามองชิตกับพรต น้ำตาไหลปนเหงื่อ “กู…กูไม่อยากเสียสติ…แต่กูอยากมึงชิต”

เขาคลานเข้าหา กอดเอวชิตจากด้านหลัง ร่างกายทั้งคู่เชื่อมติดกันด้วยน้ำหนืดที่ไหลไม่หยุด
( T: L! E: o  K- Z+ q9 g: e
มัทนาตะโกนลั่น “อินทร์! อย่าไป!”

แต่เสียงของเธอจมหายไปกับเสียงครางของผู้ชายสองคนที่กอดกันตรงกลางโพรง
" i& b( V3 N/ g' R6 M4 @/ X
⸻

ปิดตอน 8.5

หมอพรตถูกมัดด้วยราก มัทนากับเด็กถูกกักไว้ อินทร์กำลังยอมจำนนให้ชิตเต็มที่ โพรงใต้ไทรสั่นแรงขึ้นเรื่อย ๆ ราวกับมี “อะไรบางอย่าง” กำลังจะฟักออกมาจากใต้ดิน

, j7 P, a2 ~- z% C4 o3 Gเสียงชิตหัวเราะ “คืนนี้…พวกมึงจะได้เห็นกำเนิดที่แท้จริง”


ตอน 8.6 – กำเนิดร่างใหม่

& n7 |4 H8 u& m7 aโพรงใต้ไทรสั่นสะเทือนแรงกว่าเดิม ดินร่วงลงมาเป็นฝุ่นคลุ้ง เสียงคล้ายหัวใจยักษ์เต้น ตุบ…ตุบ… ดังสะท้อน
0 D7 \' E6 x! A9 x* H# ^) P+ _
! ?2 u3 T- h* F$ p8 [หมอพรตร่างถูกพันด้วยรากไม้ดำจนแน่น เลือดซึมตามแขน ขณะที่มัทนากับเด็ก ๆ กรีดร้องพยายามหนีแต่ขยับไม่ได้ รากใต้ดินขยับเหมือนมีชีวิต
8 |) X3 o( S( x: O2 z! w# V4 J
5 c7 `' J  ?+ v1 jชิตยืนกลางโพรง ร่างกายเปลือยเปล่าแผ่วไอร้อน อกขยับแรง ดวงตาแดงเรืองเหมือนเปลวไฟสลับกับความมืด

( C. ?7 E$ ^5 y  t“คืนนี้…กูจะให้พวกมึงเห็นกำเนิดใหม่” เสียงเขาก้องสะท้อน
' B0 ?8 W& }  `( O2 k2 b
" T5 i) C! F: i9 F⸻

พิธีแห่งการผสม

$ N* g/ W# l, [) h$ I1 fอินทร์ทรุดคุกเข่าอยู่ข้างชิต เหงื่อท่วมร่าง สะโพกสั่นไม่หยุดเพราะท่อนลำแข็งปั๋ง น้ำใสไหลไม่หยุดเหมือนเขื่อนแตก

0 {/ o) z; m' \0 }8 y- s2 y! g“กู…กูไม่ไหวแล้ว…” อินทร์คราง เสียงเต็มไปด้วยทั้งความทรมานและความโหยหา
2 C7 Y: C& t1 B
ชิตจับคางอินทร์ยกขึ้น จ้องตาลึก “ไม่ต้องฝืน…มึงจะเป็นของกูตลอดไป”
/ t" `0 P0 L2 ]
( n7 ]' R: ~. E; y: p* R( eแล้วเขาก็กอดรัดอินทร์ ซุกไซ้จนอินทร์ครางกระเส่า เสียงดังสะท้อนทั่วโพรง
1 j* k- x+ f& ], T
มัทนาตกใจร้องลั่น “อินทร์! อย่ายอมมันนะ!”

  }: f' E/ T$ c& v$ B' C1 U" \แต่เสียงของเธอกลายเป็นเพียงเสียงเบาบางท่ามกลางเสียงเร่าร้อนของผู้ชายสองคน
! a- [& Z6 \; w
⸻
8 E8 y8 J& q( A1 j
รากแห่งปรสิต

ขณะที่ชิตกดร่างอินทร์นอนลงกับพื้น รากไม้ดำหลายเส้นพุ่งออกจากผนังโพรง แทรกเข้าใต้ผิวหนังอินทร์ทีละน้อย
% V, H3 r4 R0 L' f) ^) F* T
. d& V1 ~* b( v& I' Oอินทร์กระตุก น้ำกามพุ่งออกมาจนเปียกพื้น แต่แทนที่จะเจ็บ เขากลับครางเหมือนคนถึงจุดสุดยอด
9 \9 K: J* c8 Z2 h' n7 ?
“อ๊าาาาาาาาา!”

1 f% d6 [1 Z2 Z7 X8 c7 A" _& K  O# fชิตหัวเราะต่ำ “เห็นมั้ย…นี่คือของจริง อินทร์ มึงกำลังจะเป็นร่างใหม่ที่กูต้องการ”

, L% l) H3 t0 ], [6 g1 Q⸻

& ?# M" s& `2 u1 G% ]; cการต่อต้านครั้งสุดท้าย
. i# z: X" {, N
หมอพรตกัดฟันสวดคาถาเสียงดังจนเลือดออกปาก เสียงนั้นกดดันรากไม้ให้หยุดไหวชั่วขณะ แสงจากตะเกียงเจ้าพายุสว่างขึ้นเล็กน้อย

“อินทร์! ถ้ายังมีสติอยู่…จงปฏิเสธมันเดี๋ยวนี้!”

อินทร์หอบหายใจแรง ร่างสั่นสะท้าน ดวงตาสีแดงเริ่มแปรกลับเป็นขาวขุ่นเหมือนกำลังสู้กับอะไรในใจ

) P; ~) d3 x1 ?) I$ Dชิตกดท่อนลำลงกับร่างอินทร์ทันที กระซิบเสียงต่ำ “เลือกกูสิ…แล้วมึงจะไม่ต้องเจ็บอีกต่อไป”

+ ]: e1 F2 p4 M. P, Y8 ]⸻

จุดแตกหัก
9 {8 A, @8 H# l4 |
: S- M/ M- A* T$ p( L5 {8 iเสียงหัวใจยักษ์ใต้ดินเต้นแรง ตุบ! ตุบ! ตุบ!
! @5 A/ @% W" J2 _7 _5 y% w0 }
รากไม้รอบโพรงเริ่มแตกออก เผยให้เห็น ถุงเนื้อยักษ์ ใต้ดินที่เต้นเหมือนกำลังจะฟัก ร่างในนั้นเคลื่อนไหว—เป็นเงาร่างมนุษย์หลายแขนหลายขาแทรกกัน
: M* y0 R4 Q& {- G+ v7 w
ชิตประกาศเสียงดัง “นี่แหละ…ราชันปรสิตจะถือกำเนิดใหม่!”
8 b. p2 g+ q5 w6 e5 C
1 y) N& a, ?2 @- b7 @อินทร์ถูกดึงร่างให้แนบเข้ากับชิต ร่างทั้งคู่เริ่มเชื่อมต่อ น้ำหนืดไหลออกจากปากรูทวารและอวัยวะเพศ ผสมรวมกันหยดลงบนดิน
4 j3 j! Q% |7 Z
" c. H; A4 w& Zมัทนากรีดร้องทั้งน้ำตา “อย่า! อินทร์!”
( R2 J  W6 _/ C
แต่เสียงหัวเราะของชิตดังก้อง “สายไปแล้ว…”
% C& m) Y. e& l3 Z+ c
9 w4 u* I  D4 U2 v- N- U) Z⸻
' i" n: g- j2 X/ V3 ~7 {
3 ]* ~& a8 z/ [7 w: tปิดตอน 8.6

# W: H* [+ p$ j- T  k  u+ k1 I- Tโพรงใต้ไทรแตกสั่นสะเทือน รากไม้พันร่างอินทร์กับชิตเข้าด้วยกัน เหมือนกำลังสร้าง “ร่างใหม่” ขึ้นมา เสียงหัวใจใต้ดินดังถี่รัวเหมือนจะระเบิด
4 w4 M6 U5 p4 o/ F
หมอพรตสบถลั่น “สวรรค์…อย่าให้มันเกิดขึ้นเลย”
) ~( ~1 V" m, J3 ^% C
' X! O9 @+ e: d" kแต่แสงไฟตะเกียงดับพรึบ เหลือเพียงความมืดและเสียงครางผสมเสียงหัวเราะสยองที่สะท้อนทั้งโพรง


) J( h) C+ _! j( m+ }# ]% A
5 }6 e& L4 W9 z* Y

magicianz

ขอบคุณครับ

lekthai

มันเสวมาก

secretman1

ขอบคุณครับผม

kkkggg

สนุก

nuangnut1996

สนุกมากครับ

ore

เสียว

shinecaraff

มันส์จัด

tjkung

ข อ บ คุ ณ ค รั บ