|
ตอนที่ 21.) ^6 Y$ ^. @7 y) b4 K) w
------------------- -------------------------------------------- หลังส่งกบกับน้าก้องกลับบ้านแล้ว ทัชก็นอนเอกขเนกอยู่บ้านขณะที่ธงต้องช่วยพ่อทำงานในสวนตามสมควร เพราะงานส่วนใหญ่ จะเป็นหน้าที่ของพ่อกับแม่ที่ต้องคอยคุมคนงานในไร่
& _$ }7 Z3 M$ ?$ R) nยิ่งระยะหลังๆ ผลผลิตที่บ้านของธงเริ่มเป็นที่ยอมรับของตลาดหลังล้มลุกคลุกคลานจนฐานะที่บ้านย่ำแย่มานานหลายปีแทน...พ่อของธงจึงพยายามจะหาหนทางส่งผลิตผลทางการเกษตรของตนออกสู่ตลาดต่างประเทศ...ทำให้ต้องทุ่มเทเป็นพิเศษ ) l- e1 h6 W) o; u l/ {7 Z* X
ธงซึ่งเป็นลูกเพียงคนเดียว จำเป็นต้องเริ่มเรียนรู้งานบางส่วนแม้จะยังเด็ก และอยู่ระหว่างการสอบเอ็นฯ อีกครั้งในอีกไม่กี่เดือนนี้ก็ตาม
. I& ?0 r @: l3 n3 F. e“ทัชจะเบื่อแย่น่ะสิ ต้องอยู่บ้านคนเดียว...”
' P& |4 C/ }# p( t! i6 I“ผมออกไปไร่กับพี่ก็ได้นี่ครับ ผมช่วยงานได้หลายอย่าง จริงๆ นะพี่”
, K+ X q; M" k; _" Iธงได้แต่ยิ้ม แล้วส่ายหน้าน้อยๆเพราะรู้ดีว่างานในไร่ไม่เหมาะกับเด็กหนุ่มที่เติบโตมาในเมืองหลวงอย่างทัช “ทัชอยู่บ้านดีกว่า เดี๋ยวพี่จะรีบกลับมา อีกอย่างพ่อก็รู้ว่าทัชจะอยู่ที่นี่ต่ออีกสองสามวัน ท่านไม่ให้พี่อยู่ในไร่ค่ำหรอก...”
( X% k5 T) f( n& Z8 _ทัชจำใจพยักหน้ารับ “เดี๋ยวผมนอนอ่านหนังสืออยู่ที่บ้านก็ได้ครับอีกอย่าง จะได้คอยเฝ้าบ้านให้ลุกแทนกับป้าด้วย...”* q5 H d: a: Y: p7 x
ธงส่ายหน้าเมื่อทัชทำเสียงระห้อย...ก่อนสตาร์ตรถออกจากบ้านไป...ทั้งที่ตั้งใจจะกลับบ้านตอนบ่ายต้นๆแต่กลายเป็นว่า เขากลับมาถึงบ้านตั้งแต่เที่ยงพร้อมมารดา
5 G, S }0 u4 ^0 u* K“ญาติแม่พี่เสียน่ะทัช แม่ต้องรีบไปดู แล้วพี่...” ธงทำเสียงอ่อย เมื่อต้องบอกประโยคต่อไป “พี่เองก็ต้องไปช่วยด้วยทัชจะไปกับพี่ไหม?”5 M3 e- ~( Z' i0 _: ^9 }) H9 o
ทัชส่ายหน้าหวือ “ไม่เอาครับ ผมกลัว...”
: m% }# Y) H; B* A* Q0 V“กลัวอะไร ก่อนหน้านี้เขาก็เป็นคนเหมือนกับเรานี่แหละ...”
5 e. W7 a P1 A$ ?เด็กหนุ่มยังส่ายหน้า “ผมอยู่กับลุงแทนก็ได้...ว่าแต่...พี่จะต้องไปช่วยเขาทุกวันเลยหรือเปล่าครับ...”
% C6 y) J& l9 d/ p9 F2 `* C“ไม่หรอกทัช ก็แค่วันนีแหละที่ยุ่งหน่อยเพราะเป็นวันแรกพรุ่งนี้พี่จะพาทัชตระเวณที่นี่ให้ทั่ว พี่ขออนุญาตพ่อไว้แล้ว ดีมั้ย”
, z: e; I. }2 `8 D8 k7 @“ค้าบ..” ทัชเองตอบได้เท่านั้นเพราะรู้ดีว่าเป็นเหตุการณ์ฉุกเฉิน และธงก็ไม่อาจหลีกเลี่ยง เย็นนี้ได้อยู่กับลุงแทนก็ไม่เลว เพราะลุงแทนใจดี อีกอย่าง ลุงสนิทกับพ่อของเขามากๆ ด้วย
6 w) Z6 Y) V. n) \ลุงแทนกลับมาบ้านเร็วกว่าที่เคย หุงหาอาหาร และดูแลเขาอย่างดี...$ |) W4 t9 B% @, Y5 [8 I h& s
“แย่จังเลยครับ ผมกลายมาเป็นภาระให้ลุงซะงั้น...”0 }) W# B0 b! @$ M$ @
“ใครว่า” แทนลูบหัวลูกของเพื่อนรุ่นน้องอย่างเอ็นดู“ลุงกับพ่อของทัชสนิทกันมาก ทัชก็รู้นี่ลูก...”
( d$ e+ K2 v; r8 b“ครับ...แต่ว่าวันนีทุกคนยุ่ง ผมช่วยอะไรใครไม่ได้เลย...”
) u9 M1 e) Q, r3 ^ w. ~“เด็กน้อย อย่างคิดมากสิครับ...ทัชเป็นสมาชิกของครอบครัวเรานะรู้มั้ย?”9 i$ s m: ? } F3 \
ทัชยิ้มกว้าง “ขอบคุณครับลุง...” ว่าแล้วทัชก็ช่วยผู้เป็นลุงเก็บถ้วยจานล้าง แม้จะไม่ค่อยได้ทำแต่เขาก็เต็มใจช่วย เพราะลุงแทนเหนือ่ยจากงานในสวนมาทั้งวันแล้ว...
2 k- \ ` `4 e“ไปอาบน้ำกับดีกว่า ลุงเหนียวตัวเหลือเกิน”& h5 Z/ c& y7 K6 ?2 }0 V7 u
“ครับๆ” ทัชที่เกิดอาการหวาดๆเพราะนึกถึงเรื่องผีขึ้นมารีบรับปาก นี่ก็เกือบจะมืดค่ำ มีหวัง ขืนรอต้องกวนให้ลุงแทนลงมาเป็นเพื่อนอีกรอบ คิดได้ดังนั้นเขาจึงผลุบหายเข้าไปในเรือนแล้วกลับออกมาพร้อมผ้าเช็ดตัว...เพื่อจะพบกว่าลุงแทนรอเขาอยู่ก่อนแล้วด้วยผ้าขาวม้าพันกายเพียงผืนเดียว..., k$ p9 n, I/ N# N
“ไม่ถอดเสื้อผ้าออกล่ะลูก ไม่ต้องหิ้วไปหิ้วมานุ่งผ้าเช็ดตัวไปเลย...”
& l3 s; e5 v5 l1 c) w/ E3 vทัชยิ้มเขินๆ แล้ววิ่งหายกลับเข้าไปในเรือนอีกหน แล้วกับออกมาพร้อมผ้าขนหนูพันกายเพียงผืนเดียวรู้สึกโล่งๆ แต่ไม่กล้าขัดผู้เป็นลุงเพราะไม่อยากทำให้ท่านคิดว่าเขาเป็นเด็กกรุงเทพไม่เอาไหน...
- n4 t( h) ^* P- [+ Sทัชเดินตามลุงแทนไปยังท่าน้ำแสงสุดท้ายของวันสาดสีส้มอมแดงสะท้อนร่างกำยำของลุงแทนให้ดูน่าทึ่งอย่งประหลาดผ้าขาวม้าผืนบางแทบไม่ปกปิดรูปร่างของลุงได้เลยเพราะแม้จะมองไม่เห็นสัดส่วนเปลือยเปล่า หากเขาก็จินตนาการไปได้ไกลสุดหล้า0 d5 o; m$ O, _, X3 F
ไหล่กว้าง แขนเป็นมัด ก้นแกร่งจนควยเขาลุกอย่างช่วยไม่ได้แม้จะพยายามคิดถึงสิ่งอื่น หากสายตาของเขาไม่อาจถอนจากก้นแน่นๆ ของลุงแทนได้...+ ^7 s; T; c3 q; Q g
พ่อจะเคยมีอะไรกับลุงไหม? เด็กหนุ่มตั้งคำถามอยู่ในใจเขาเคยแอบดูพ่อกับพี่ธงเย็ดกันทำให้เขาอดสงสัยเลยเถิดมาถึงพ่อของพี่ธงไม่ได้...หากไม่ด้วยเหตุผลนี้ทำไมพ่อกับลุงแทนถึงสนิทกับราวญาติ ซ้ำยังบอกใครๆ ว่าเป็นญาติกันอีก แต่เขารู้ดีว่าพ่อกับลุงแทนเป็นพี่น้องรหัสกันสมัยเรียนมหาวิทยาลัยเท่านั้น....
& `0 b7 e. J$ d6 p" m( m' H5 Kอายุสี่สิบต้นไม่ได้ทำให้ลุงแทนดูแก่แม้แต่น้อย ตรงขามทัชกลับเกิดความคิดบางอย่างที่ไม่ควรขึ้นมาให้หัว...
# |- l/ u4 O# t8 U/ Eพอถึงท่าน้ำ ลุงแทนก็ปลดผ้าขาวม้าผืนบางออกซึ่งนั่นยิ่งทำให้อารมณ์ของทัชยิ่งพลุ่งพล่านเพราะกางเกงในสีดำของลุงนั้นแสนบางเบา อดจินตนาการไม่ได้ว่า พอมันเปียกน้ำคงจะปกปิดอะไรไม่ได้เลย เสียดาย ที่เขาเห็นแต่เพียงด้านหลังแต่ก็จินตนาการได้ว่าด้านหน้าคงอูมใหญ่ไม่ผิดลูกชาย..., R: A! \+ R5 H/ n0 h& K& i2 Z
“อ้าว ทำไมไม่ลงมาล่ะทัช มัวรออะไรอยู่....”7 k9 p+ ], L8 }$ \# ]* a9 W# h
ทัชยิ้มเขินๆ “ผมไมได้ใส่ กกน. มาน่ะครับลุง”5 z- g2 A, r2 p* h. p7 l/ c1 J
ลุงแทนหัวเราะร่วน มองทัชแล้วส่ายหน้า “ไม่ต้องเขินหรอกทัชลงมาเถอะ มีเราแค่สองคนเท่านั้น นี่ก็จะมืดค่ำอยู่แล้ว มาเร็ว...”
; u2 R0 ?* R/ c( |) V1 |) Sเมื่อเห็นทัชยังอิดออด แทนจึงหันหน้าไปอีกทาง “อ้าว ลุงไม่มองแล้ว ลงมาเถอะ”9 E/ }( m* Q- t2 I9 `# {
กระทั่งเสียงตูม...ดังข้างๆ แทนถึงหันมาหาก็เห็นทัชลอยคออยู่ไม่ห่าง... “เรานี่มัน...”# G& H3 ]# T2 l) @/ o" P
แทนพูดได้เท่านั้นก็ถูกเพื่อนของลูกชาย หรืออีกนัยก็คือลูกชายของเพื่อนผู้มีบางสิ่งลึกซึ้งกว่าคำว่าเพื่อนโผมาเกาะไหล่ไว้ “คิดอะไรอยุ่หรือครับลุง” ทัชร้องถามเมื่อเห็นลุงแทนเงียบเสียงไปนาน7 f9 M' ^, U' B. ]2 q- A
“ไม่มีอะไรครับ ลุงแค่คิดถึงพ่อของทัชเท่านั้น...” แทนตอบตามตรง หากไม่ได้ขยายความว่าเขาหมายถึงเรื่องใด
# K4 h! p/ I. |" [' q# b7 g“ทำไมลุงกับพ่อถึงได้สนิทและรักกันมากล่ะครับ ทั้งๆที่ก็ไม่ใช่ญาติซักหน่อย...” เด็กหนุ่มถามพลางว่ายน้ำเข้าฝั่งตามผู้เป็นลุงแทนส่งสบู่ให้เด็กหนุ่ม ใจประหวัดถึงคำถามง่ายๆ ของทัชหากนั่นกลับทำให้ใจของเขาลอยย้อนกลับไปในอดีต ไม่ได้ยินนเสียงของทัชที่บอกว่า “มาครับลุง ผมถูสบู่ให้...”
5 s9 R- s) e! @--------------- ปล. ถูสบู่กันไปพลางก่อนละกันนะอิอิ-----------------ไว้เด๋วค่อยมาถูกระจู๋------------555
9 ?/ T0 N# T9 l& S4 y. v7 G | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2025-8-1 15:41:54
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2025-8-1 16:12:22
โพสต์ 2025-8-10 01:11:52
โพสต์ 2025-8-10 01:14:35