|
ตอนที่ 5: คนที่กล้ายืนข้างกัน 7 C2 o7 Z) i/ F& q$ [; ?
มหาวิทยาลัยยามบ่าย ลมพัดต้นปีกรุ่นพอให้ไม่ร้อนจนเกินไป ในโรงอาหารกลางของมหาวิทยาลัย มีโต๊ะหนึ่งที่มักจะเห็นไทน์กับอาชว์นั่งอยู่เป็นประจำ กินไป หัวเราะไป สบตากันเป็นระยะ เหมือนมีเรื่องที่พูดกันอยู่ในใจโดยไม่ต้องใช้คำ
/ C% l w/ t8 L, b3 O4 X7 t. Q
วันนั้นมีคนแปลกหน้าเข้ามาทัก เขาชื่อ “เซฟ” จากคณะนิเทศศาสตร์ สาขาภาพยนตร์ ! H. h; t, }% B; B
ผิวแทนแบบคนชอบตากแดด ใส่แว่นสายตาขอบบาง ดูไม่จัดจ้านแต่ชัดในตัวเอง เซฟเอ่ยปากทักด้วยรอยยิ้มบางที่ไม่ได้เสแสร้ง
9 ^# y0 u3 ^4 o' `& u
“ขอโทษนะ พวกนายสองคนดูสบายใจกับการอยู่ด้วยกันดีจัง ฉันชอบความรู้สึกแบบนั้น... มันดูจริง” * n3 `8 j$ m4 q3 C: p
อาชว์กับไทน์มองหน้ากันแล้วหัวเราะ ไทน์ชวนทันทีโดยไม่ต้องถามอาชว์
; d0 |& p# I2 D+ U, a: h2 h5 i
“มึงก็มาอยู่ด้วยกันสิ ถ้ามึงไม่รังเกียจความประหลาดของพวกกู”
) {# [# ?* {: r0 r
เซฟนั่งลง และกลายเป็น “แขกที่ไม่เคยออกไปอีกเลย” เขาไม่เข้ามาแทนที่ แต่เขาอยู่ข้าง ๆ อย่างเป็นธรรมชาติ เหมือนเข้าใจโดยไม่ต้องอธิบาย
5 ?7 o2 M; n9 @
เพื่อนใหม่ที่ “เข้าใจ” หลังจากวันนั้น ทั้งสามมักไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยขึ้น เซฟไม่ซักไซ้เรื่องระหว่างไทน์กับอาชว์ แต่ชอบฟังเวลาสองคนนั้นเล่าเรื่องในอดีต โดยเฉพาะเรื่องประหลาด ๆ เช่น “เริ่มสนิทกันเพราะฉี่ข้างกัน” 8 n* T8 V# g* P% E! G' Y- q4 _( \
“จริงเหรอวะที่พวกนายเริ่มคุยกันเพราะฉี่ข้างกัน?” เซฟถามอย่างอยากรู้ ไม่ใช่ล้อ
& C( p3 n/ p$ _- t3 S" I
“จริงดิ” อาชว์ตอบพร้อมหัวเราะ “กูเขินอยู่คนเดียวเลยวันนั้น ไอ้ไทน์แม่งยืนฉี่โคตรธรรมชาติ” 4 f, h( `5 ?$ P0 f
ไทน์พยักหน้า “มึงเคยมีคนที่อยู่ด้วยแล้วแม่งไม่ต้องปิดอะไรมั้ยวะ? แบบฉี่ก็ไม่ต้องอาย กินก็ไม่ต้องเกรงใจ นั่งเงียบ ๆ ก็ยังรู้สึกดี”
9 B1 C6 r, J. H3 `+ [4 k
เซฟเงียบไปสักพักก่อนตอบ
- T. u3 D7 N8 Q x/ _) J1 _8 W# w
“ไม่เคย…แต่ตอนนี้กำลังอยากรู้ว่ามันรู้สึกยังไง” $ Z$ |4 [6 j; a; O& j+ w
จุดเปลี่ยน: ฉี่ข้างกันครั้งแรก (แบบเพื่อน) เย็นวันหนึ่งหลังเลิกเรียน พวกเขาแวะห้องน้ำชายที่เงียบ ไทน์เดินนำ อาชว์ตาม แล้วเซฟก็ลังเล แต่เดินตามมาด้วย * V8 _; W# J5 b
“มึงจะยืนฉี่ข้างกันก็ได้ ไม่ต้องกลัวกูจ้อง” ไทน์พูดติดตลก เซฟหัวเราะ เขายืนโถริมข้างอาชว์ อาชว์หันไปมองเล็กน้อย ก่อนพูดเบา ๆ
! s7 m1 C0 P$ S+ Z. b
“เอาจริง ๆ การฉี่ข้างกันแม่งช่วยให้เราสนิทกันเร็วขึ้นแปลก ๆ ว่ะ เหมือนไม่มีอะไรต้องปิด ไม่เหลือช่องว่าง”
4 e( E5 M- y* ^2 c, G
เซฟพยักหน้า น้ำฉี่ไหลลงโถพร้อมเสียงหัวเราะของทั้งสามคน ไม่มีใครเขิน ไม่มีใครอึดอัด มีแค่เพื่อนสามคนที่รู้ว่า...ความสบายใจไม่ได้ต้องแปลว่าเซ็กส์ มันแปลว่า “ฉันไม่ต้องซ่อนตัวตนจากเธอ” ! E' \# }6 A6 }2 T& J3 a
บทส่งท้ายของตอน คืนนั้นพวกเขานั่งกินหมูกระทะหน้าหอ เซฟลุกไปฉี่อีกครั้งโดยอัตโนมัติ อาชว์กับไทน์ก็ลุกตามไป คราวนี้ไม่มีคำพูด แต่ทั้งสามรู้สึกเหมือนกันว่า...
h$ H$ ]1 F, S& r2 R1 ]
"เราไม่ได้เป็นเพื่อนธรรมดาอีกต่อไปแล้ว" เราเป็น คนที่กล้ายืนข้างกัน...ไม่ว่าจะตอนสบายหรือลำบาก แม้แต่ตอนกำลัง ‘ปลดทุกข์’ …ก็ยังปลดใจไปด้วยพร้อมกัน
4 n: v% @: Q5 p3 o0 l) [8 E. d |