ตอนที่ 5: คนที่กล้ายืนข้างกัน 6 `4 x, S5 I3 A# f' ~
มหาวิทยาลัยยามบ่าย ลมพัดต้นปีกรุ่นพอให้ไม่ร้อนจนเกินไป ในโรงอาหารกลางของมหาวิทยาลัย มีโต๊ะหนึ่งที่มักจะเห็นไทน์กับอาชว์นั่งอยู่เป็นประจำ กินไป หัวเราะไป สบตากันเป็นระยะ เหมือนมีเรื่องที่พูดกันอยู่ในใจโดยไม่ต้องใช้คำ
+ E2 W' D- J" F' F$ d
วันนั้นมีคนแปลกหน้าเข้ามาทัก เขาชื่อ “เซฟ” จากคณะนิเทศศาสตร์ สาขาภาพยนตร์
- J" {; q( {# X. J( u
ผิวแทนแบบคนชอบตากแดด ใส่แว่นสายตาขอบบาง ดูไม่จัดจ้านแต่ชัดในตัวเอง เซฟเอ่ยปากทักด้วยรอยยิ้มบางที่ไม่ได้เสแสร้ง . X R- q. C* J. O* V0 @
“ขอโทษนะ พวกนายสองคนดูสบายใจกับการอยู่ด้วยกันดีจัง ฉันชอบความรู้สึกแบบนั้น... มันดูจริง” ! v* J5 _2 P0 s$ Z
อาชว์กับไทน์มองหน้ากันแล้วหัวเราะ ไทน์ชวนทันทีโดยไม่ต้องถามอาชว์ ; o) a2 Y3 d( t: w/ S
“มึงก็มาอยู่ด้วยกันสิ ถ้ามึงไม่รังเกียจความประหลาดของพวกกู” ; G Q" r n9 ~
เซฟนั่งลง และกลายเป็น “แขกที่ไม่เคยออกไปอีกเลย” เขาไม่เข้ามาแทนที่ แต่เขาอยู่ข้าง ๆ อย่างเป็นธรรมชาติ เหมือนเข้าใจโดยไม่ต้องอธิบาย
4 u8 H1 u4 Q# e
เพื่อนใหม่ที่ “เข้าใจ” หลังจากวันนั้น ทั้งสามมักไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยขึ้น เซฟไม่ซักไซ้เรื่องระหว่างไทน์กับอาชว์ แต่ชอบฟังเวลาสองคนนั้นเล่าเรื่องในอดีต โดยเฉพาะเรื่องประหลาด ๆ เช่น “เริ่มสนิทกันเพราะฉี่ข้างกัน”
5 N, q! x5 ~5 C
“จริงเหรอวะที่พวกนายเริ่มคุยกันเพราะฉี่ข้างกัน?” เซฟถามอย่างอยากรู้ ไม่ใช่ล้อ & u) N5 `/ v# L4 b2 s8 e+ g* e# t
“จริงดิ” อาชว์ตอบพร้อมหัวเราะ “กูเขินอยู่คนเดียวเลยวันนั้น ไอ้ไทน์แม่งยืนฉี่โคตรธรรมชาติ”
' m1 f2 W+ T/ U7 [6 H6 c/ _
ไทน์พยักหน้า “มึงเคยมีคนที่อยู่ด้วยแล้วแม่งไม่ต้องปิดอะไรมั้ยวะ? แบบฉี่ก็ไม่ต้องอาย กินก็ไม่ต้องเกรงใจ นั่งเงียบ ๆ ก็ยังรู้สึกดี” ( r% F- A! c3 K" |! A
เซฟเงียบไปสักพักก่อนตอบ
$ ?0 M: k# X! s2 s3 o* J8 x; u: W
“ไม่เคย…แต่ตอนนี้กำลังอยากรู้ว่ามันรู้สึกยังไง”
: r+ p" l( i7 ?! N/ I3 j
จุดเปลี่ยน: ฉี่ข้างกันครั้งแรก (แบบเพื่อน) เย็นวันหนึ่งหลังเลิกเรียน พวกเขาแวะห้องน้ำชายที่เงียบ ไทน์เดินนำ อาชว์ตาม แล้วเซฟก็ลังเล แต่เดินตามมาด้วย
2 O: c0 O! B0 ~& W& q) U2 t0 J
“มึงจะยืนฉี่ข้างกันก็ได้ ไม่ต้องกลัวกูจ้อง” ไทน์พูดติดตลก เซฟหัวเราะ เขายืนโถริมข้างอาชว์ อาชว์หันไปมองเล็กน้อย ก่อนพูดเบา ๆ
* Q+ ]+ _/ K3 e! i' y* @% ]# T$ t
“เอาจริง ๆ การฉี่ข้างกันแม่งช่วยให้เราสนิทกันเร็วขึ้นแปลก ๆ ว่ะ เหมือนไม่มีอะไรต้องปิด ไม่เหลือช่องว่าง”
7 n6 w2 x- l) p! @/ n. D
เซฟพยักหน้า น้ำฉี่ไหลลงโถพร้อมเสียงหัวเราะของทั้งสามคน ไม่มีใครเขิน ไม่มีใครอึดอัด มีแค่เพื่อนสามคนที่รู้ว่า...ความสบายใจไม่ได้ต้องแปลว่าเซ็กส์ มันแปลว่า “ฉันไม่ต้องซ่อนตัวตนจากเธอ”
" q( G4 ^3 D3 ?! R5 w
บทส่งท้ายของตอน คืนนั้นพวกเขานั่งกินหมูกระทะหน้าหอ เซฟลุกไปฉี่อีกครั้งโดยอัตโนมัติ อาชว์กับไทน์ก็ลุกตามไป คราวนี้ไม่มีคำพูด แต่ทั้งสามรู้สึกเหมือนกันว่า...
$ u3 ]2 e$ b5 w2 | C
"เราไม่ได้เป็นเพื่อนธรรมดาอีกต่อไปแล้ว" เราเป็น คนที่กล้ายืนข้างกัน...ไม่ว่าจะตอนสบายหรือลำบาก แม้แต่ตอนกำลัง ‘ปลดทุกข์’ …ก็ยังปลดใจไปด้วยพร้อมกัน
: `; I6 t8 U/ g# h8 L, J |