Ruen s-wad เรือนสวาท นิยายอิโรติกเชิงจิตวิทยาของผู้ทำและผู้ถูกกระทำ (เรื่องของไอ้ไม้ คุณพระฯ และคุณรัญจวน)

jut_pi

ติดตามครับ

taisayam

Page 6/1
5 C$ O) v7 ^) Z1 q  F
   นายไม้ตื่นขึ้นมาตอนเช้าจาก กลิ่นปลาย่างที่หอมกรุ่น พรานหล้าจัดเตรียมอาหารและ เก็บของให้นายเรียบร้อยพร้อมเดินทาง
7 V4 k: v( n4 P' ~/ F0 b% b! x   ยาเส้นอย่างดีถูกมวนไว้ข้างๆ อย่างรู้ใจ
   นายไม้ยิ้มนิดๆ และกล่าวขอบใจ เมื่อเก็บของทำลายรื้อเพิ่งพักแล้วจึงออกเดินทาง
1 z1 v$ \, f! ~: S   แสงตัะวันสาดทลุผืนป่าลงมาทำให้วันนี้สว่างไสว การเดินทางจะร้อนแรงและ ลำบากยิ่งขึ้น ทั้งสามเดินเข้าป่าลึกผ่านเถาวัลย์ที่ขึ้นเป็นอุปสรรคให้งานวันนี้ ต้องแผ้วถาง ให้เสียเวลายิ่งขึ้น
    พรานไหลพูดขึ้นมาว่า " ผ่านยอดดอย อีกสามเขาก็พักได้ครับนาย "
    นายไม้จึงบอกกลับไปว่า "ไม่เจอสัก งานไม่แล้ว "
( x- b8 I( f7 O1 _' u& ~" t    หมายถึงวันนี้ต้องจบงานให้ได้ นายไม้ถือภารกิจเป็นเรื่องสำคัญ อื่นใด เรื่องเมื่อวาน ถือเป็นกิจส่วนตัวไม่อาจนำมาปนได้ พรานทั้งสองจึงนับถือใจนายไม้ยิ่งนัก
    คณะสำรวจเดินเข้าพงจนค่อนบ่าย ผ่านเนินเขายอดดอยแล้วยอดเล่า จนในที่สุด ถึงดอยห่มฟ้า ป่าไม้เริ่มโปร่งขึ้นเรื่อยๆ ที่ดอยข้างหน้า เผยให้เห็นไม่ต้นยืนเรียงกัน มีใบแผ่นหนา คะเนได้นับร้อยต้น สาดคลุม แผ่ไปเป็นแนวเขาหุบเหว ยาวไกล นายไม้และพรานทั้งสองต่างกอดกันลิงโลดดีใจ
    ทั้งสามแนบชิดใบหน้าสนิทจนรับรู้ถึงความสัมพันธ์รู้สึกในส่วนลึกของใจ งานทั้งหมด ได้ลุล่วงสมความมานะบากบั่นที่เผชิญมาระหว่างทาง
' e- U2 l% U8 Y

...........จบตอน "บนดอยมีเรื่องเล่า".............
   
...........ตอนต่อไป "ภารกิจลับ"

  _, U$ V3 p3 F$ v0 e
! i0 {3 K1 b) K( T1 m3 z2 I

taisayam

  V. ^9 F% O# w6 d) {; P
ขออภัยครับ มีการเพิ่มเนื้อหาใหม่ หน้า 5

เขียด1

โอเคนะครีบ

taisayam

# S# s4 @7 u( K6 w- j6 J/ t9 YEP. 3
เรื่อง คุณพระพิชิตคดีฯ
6 V$ S& d, }$ U! h7 gตอน "ภารกิจลับ"

taisayam

Page. 7
ตอน "ภารกิจลับ"
เสียงหวูดรถไฟ ดังเป็นช่วงๆ หมายว่ารถไฟใกล้เทียบชานชะลาแล้ว เสียงฉึกๆ เร่งฝีจักรแรงๆเร็วสักพักก็สงบนิงเมื่อมีเสียงเหล็กรางถูกเสียดสีดังเอี๊ยดอ๊าด ทั่งชานชลา ระดมวุ่นวาย ด้วยเร่งรีบ รถไฟ หยุดที่สถานีใหญ่นี้นานพอควร
- V: `2 Q; F! O; f' u: f2 `- X  ชายหนุ่มหุ่นงามสูงโปร่งแต่งกายเรียบตามสมัย นุ่งโจง และสวมเสื้อแขนยาว หยิบหมวกปานามาใบงานสีครีม สวมศรีษะ มือถือกระเป๋าเดินทางหนังใบย่อมติดกาย พร้อมร่มสีดำ ยาว เดินลงจากบันได้รถไฟ สายตาเหลือบไปมอง ชานชลาสถานีโดยรอบ ด้วย มุ่งหมายหาวิธีเดินทางต่อ เมื่อเดินก้าวออกไปทางประตูสถานีรถไฟ ที่ระเบียงด้านซ้ายก่อนลงบันได้เตี้ยๆไป มีคนกลุ่มหนึ่งแต่งกายเป็นทางการเต็มทียืนจับกลุ่มเรียงแถวกันอยู่และมองตรงมาที่ผู้โดยสารดังจะหา หรือรอต้อนรับบุคคลสำคัญ
0 \0 k; i3 r5 p  x7 `พลั่นคนในกลุ่นผู้หนึ่งก็พูดดังขึ้นมาว่า
( w1 L& O3 s: S9 X  v  "คุณพระพิชิตฯ แน่กระมังท่านนั้นที่กำลังเดินมา" แล้วทั้งหมดก็เดินมาล้อมชายหนุ่มภูมิฐานผู้นั้นไว้ ชายหนุ่มตะลึงและมึนงง ด้วยสำคัญว่าการเดินทางมาของตนเป็นการลับสนิท ผู้ใดเล่าแจ้งให้ปลายทางรู้ได้ แต่ไม่ได้ กล่าวกระไรกับคณะ ที่มารอนั้น
"กระผม ขุนทวยหารบัญชา กรมการเมือง ปากน้ำโพมารอต้อนรับคุณพระ ขอรับ" ทางบางกอกโทรเลขแจ้งมา จากคำบอกเล่าต่อมา คุณพระฯรับฟังและคิดในใจว่า ชะรอยเกลือจะเป็นหนอน
" T8 v& u7 p' n, v8 F  คณะต้อนรับนำ คุณพระฯข้ามฟากไปยังตลาดปากน้ำโพ ขณะนั้นนับแต่มีรถไฟวิ่งขึ้นมาถึง ปากน้ำนี้เป็นชุมทางค้าขายที่ขยายตัวขึ้นเรื่อยๆ สินค้ามีจำหน่ายหลากหลายด้วยการเดินทางสะดวกขึ้นเหนื่อถึง เมืองตาก เลยไปข้ามถิ่น พม่าอินเดียของอังกฤษ อีกทั้งเป็นที่ตั้งของกิจการบริษัทฝรั่ง ทำไม้ซุง เป็นอาทิ จึงมีคน พม่า กระเหรี่ยง ลาว เงี้ยว ค้าขายโดยทั่วไป แต่กิจการส่วนใหญ่ตกอยู่ในมือพ่อค้าคนจีน ที่เห็นเป็นทำเลเหมาะในการค้าขาย ขุนทวยฯต้อนรับคุณพระอีกครั้งที่ศาลาเมือง โดยมีท่านเจ้าเมืองร่วมสนทนาด้วย
- ]5 O' q3 I7 |7 x( r"มาไม่บอกกล่าว ลุงขออภัยต้อนรับหลานไม่เต็มที" ท่านเจ้าเมิองกล่าวขึ้น
"กระผมต้องกราบประทานอภัย ขอรับ ที่รีบมาด่วนด้วยกิจจำเป็น" คุณพระตอบกลับ
! g$ y4 d: m. X+ G- wท่านเจ้าเมือง พูดอีกว่า "งานของหลานคงสำคัญ ลุงไม่เร่งรัด ให้ตอบ แต่ในบ้านลุง ทำสิ่งใด ก็ระวังระไวด้วย"
  คุณพระหนุ่ม ประนมมือรับคำ และตระหนักในคำขู่เตือนของท่านเจ้าเมือง
) o- @3 y& I- v4 A$ c) o7 y& s  ท่านเจ้าเมือให้คุณพระหนุ่ม พำนักอยู่เรือนรับรองริมน้ำ ไม่ห่างจากจวนผู้ว่าการเมืองนัก พอตกเย็น มีการเลี้ยงรับรองที่เหลาของเจ็กสุ่น ชื่อ ภัตตาคารเคียงสวรรค์  คณะกรรมการเมืองและท่านเจ้าเมืองจัดสรรอาหารจีนจานพิเศษ ราคาแพงมาต้อนรับ อาหารถูกจัดวางอย่างปราณีต และ รสชาดเป็นเอก เทียมภัตตาคารชั้นยอดในพระนคร
/ m/ I# r0 t$ Y. O% T- J. U3 Lจนคุณพระหนุ่มออกปากว่า "ปากน้ำโพ มีอาหารรสเลิศวิเศษ กุ๊กต้องมีความชำนิชำนาญในการปรุงอย่างยิ่ง กระผมจะขอรู้จัก กุ๊กผู้นี้สักหน่อย จะเป็นการดี"
9 v8 s" P- h7 D% O! q& c# i  ในเหลานั้นมิได้มีเพียงคณะรับรองเพียงโต๊ะเดียว แต่มีอีกหลายที่ส่งเสียง เอะอะอยู่ภายในจนคุณชายต้องเหลือบมอง โต๊ะที่ว่านั้น มีชายหนุ่มหน้าคุนเคยสูงคล่ำ บึกบึน ที่ท่าจะเริ่มเมามายด้วยเสียงดัง โอบกอด สตรี ร่างสะองค์ ผู้หนึ่งไว้ และ รับทานอาหารอย่างบันเทิงมิเกรงใคร  
  สักครู่หนึ่ง บริกร ก็พาบุคคล หนึ่งมาตรงหน้าคุณพระหนุ่มบุคคลตรงหน้า ดวงตาเรียวเฉี่ยว ในตาดำฃลับ จมูกคมสันโด่งได้รูป ปากบ้างเฉียบ เม้มสนิท เมื่อสบตาคุณพระหนุ่ม ชายผู้นั้นก้มหน้าลงตำ เผยที่ศรีษะด้่านหน้าโกนเกลี่ยงเกลามีเปียพาดไหล่
! u) u* i' q' l5 A3 mคุณพระฯ ถามชายผู้นั้นว่า "พูดภาษาไทยสยามได้รึ ไม่ "แต่คนผู้นั่นไม่ตอบว่ากระไร "
คุณพระ จึ่งกล่าวชมว่าอาหารปรุงได้วิเศษ เหมือนเหลาที่บางกอก
"เจ้าเคยอยู่บางกอกรึ" ชายจีนผู้นั้น ร่างสั่นเทา และรีบ สั่นศีรษะตอบรับ อย่างรวดเร็ว  คุณพระจึงบอกขอบใจ และ ตกรางวัลให้ ชายผู้นันใช้มือหยาบหนา รับไว้
   คณะรับทานอาหารต่อจนค่ำ เสียชายหญิงที่หัวร่อก็มิได้ลดความดังลง  กลับทวีเสียงดังขึ้น จน แขกเริ่มระอา แต่ไม่มีใครกล้าลุกไปบอก ท่านเจ้าเมืองขอตัวกลับไปแล้ว จึงมีคุณพระเป็นผู้ใหญ่เพียงคนเดียวในที่นี้น พลันคุณพระ รีบรุดไปที่โต๊ะชายหญิง แล้ว
7 C0 V3 s# ~& c  r  x* e: b7 Eกระซิบที่หูชายผู้นั้นขึ้นว่า "นายไม้ คืนนี้ไปรับชั้นที่เรือนรับรอง ท้ายจวนด้วย"
: F+ j  b& Y& m) _  [8 |+ m2 Z  ดึกสงัดคืนนั้น เรือไม้ค่อยๆพายมาจอดที่ตลิ่งท้ายจวน นายไม่จุดยาเส้นเป็นสัญญาณว่ามาถึงแล้ว คุณพระ รีบรุด หลบออกจาก ที่พักอย่าเร่งรีบร้อนรน ถือกระเป๋าเดินทางออกมาด้วย ลงเรือแล้วนายไม้ก็พายออกตรงไปยังที่พักห้างฝรั่งต้นแม่น้ำ

taisayam

; @" @, S* k; G; j
Page 8
"คืนนี้ชั้นขอนอนที่บ้านนายนะ "คุณพระฯกล่าวขึ้น
: E" O7 F; {9 u$ Dนายไม้รับฟังอย่างฉงนเพราะไม่คาดว่าจะได้เจอคุณชายในที่ไกลบ้านสวนเช่นนี้ ตั้งแต่นายไม้ทำงานสำรวจไม้ที่ห้างฝรั่ง การติดต่อ รับข่าวจาก ทางบางกอกก็ทางไกล ไม่รู้กัน การได้พบคุณชายอีกครั้งนายไม้จึงยินดีอย่างที่สุด บ้านนายห้างฝรั่งเป็นทั้งออฟฟิศและที่พักรับรองอย่าดีมีความพร้อม ห้องน้ำและเรีอนรับรองมีแบบตะวันตกบริบูรณ์ เนื่องจาก มีฝรั่งต่างชาติแวะเวียนมามิได้ขาด นายไม้จึงเต็มใจรับรองนายเก่าอย่างเต็มที่ เมื่อถึงเรือนพัก คุณพระหนุ่ม นั่งพักที่ชานเรือนริมน้ำ ลมพักรำเพยกลิ่นหอมมาเอื่อยๆ เสียงนกเค้า ร้องกู๊ดกูๆ อยู่ไกลๆ นายไม้นำบรั่นดีมาให้จิบรับรอง
คุณพระกล่าวขึ้นว่า "บรรยากาศสงบพาให้ระลึกถึงบ้านสวนริมคลอง "
         นายไม้ จึงเดินไปเตรียมจัดวางของอย่างที่เคยให้คุณพระหนุ่มใช้ อาบน้ำชำระกาย ดังที่นายไม้เคยปฏิบัติมาแต่น้อย ห้องอาบน้ำห้างฝรั่งแบ่งส่วนเปียกแห้งแยกชัดเจนต่างจากบ้านชาวสยามในห้องน้ำมีอ่างแช่เซรามิก ตั้งอยู่กลาง เมื่อเงยขึ้นเห็นฝักบัวทองเหลืองมันวาว คุณพระเดินเปรื่องผ้าไปยืนบนอ่างน้ำนั้นการอาบน้ำแบบนี้ผ้าอาบแบบชาวสยามถือว่าไม่จำเป็น สบู่เครื่องหอมถูกจัดวางไว้อย่างครบถ้วน นายไม้ยืนสังเกตุ ลังเล อยู่ที่ประตูห้องเพื่อคอยช่วยแนะนำ อำนวยสะดวกให้คุณพระฯ แล้วคุณพระก็กล่าวขึ้นว่า "มาอาบน้ำด้วยกันเถิดไม้ คราวนี้ชั้นจะถูตัวให้นายเอง"
7 H; U& K! X; V" n* t2 k3 F& {        (Love scene 18+)  นายไม้เปรื่องผ้าเดินข้ามไปยืนบนอ่างเซรามิคสีขาว ข้างกายของคุณพระหนุ่มที่หันหลังอยู่แล้วเอื้อมมือโอบตัวร่างนั้น แล้วหมุนลูกบิดเปิดน้ำ พลันน้ำบนศีรษะไหลกระจายลงรดตัวร่างทั้งสอง คุณพระกระตุกร่างเล็กน้อยด้วยความเย็นวาบของละอองน้ำที่กระเซ็นราดลงบนผิว นายไม้กอกกระชับร่างที่ขนลุกซู่นั้นไว้ แล้วถามว่า "หนาวไปหรือครับคุณชาย" คุณพระหนุ่มหันหลังกลับ เผยอให้ใบหน้า เบียดกระทบกับ ริบฝีปากของนายไม้ เมื่อกระทบกัน นายไม้เปิดริบฝีปากรับและงับส่วนริมปากล่างนายน้อยไว้ ทั้งสองแลกปากบดดูดกันอย่างซาบเสียว มือโลมไล้ก่ายกายกัน ในสายน้ำที่ไหลกระจายลงมานั้น
+ u  @/ [; e* a& r         สองร่างกอดก่ายอยู่บนเตียงเหล็ก ในห้องรับรองนายไม้ระดมจูบใช้ลิ้นชอนไชไปบนเรือนร่างของคุณพระฯที่นอนระทวยหายใจหอบถี่ ปากก็พร่ำว่า ใจจะขาดแล้ว พร้อมเสียงครางกระเส่า เตียงเหล็กกระเพื่อมโยกเสียงเสียดบดเอียดอาด นายไม้ใช้ลิ้นดุนไปบนเนินอกตั้งรูปขาวงามนั้นและใช้ริมผีปากงับและดูดไปที่หัวนมสีชมพู คุณพระหนุ่มหน้าบิดเบี้ยวครวญครางกระสันต์ ลิ้นนั้นลากดุนเลื้อยต่ำลามมาจนถึงท้องน้อย และตระหวัดพริ้งอย่างชำนาญ
คุณพระร้องบอกว่า " ไม้ไปรำเรียนกลกามนี้มาแต่ไหน"
          นายไม่กระหยิ่มในใจ ว่า ยังมีปรนเปรอได้นายน้อยอีกเกินพอ พลันนายไม้ดมดูดไปที่ท่อนเนื้อคุณพระ และดำพรวดลงไป คุณพระร้องโอด ไม่เป็นภาษา แล้วนายไม้ใชปากดุนเนื้อบดสูงต่ำแล้วคลายปากออก พร้อมทั้งยกขาทั้งสองของคุณพระให้ลอย เผยเห็นร่องรูชัดเจน ฉับพลันนายไม้ห่อลิ้นแล้วดุนดูดไปในรูนั้นดัง จ๊วบ คุณพระ ตกตะลึงในรสกลกามอันวิเศษนั้น แล้วกล่าวว่า "ไม้จะทำสิ่งใดก็ทำเถิด เราไม่อาจทานได้อีกแล้ว" นายไม้ยังดุนลิ้นในโพรงนั้นแล้วกล่าวว่า
4 P' S: g' {) W; a6 K* m* p7 h1 f          “ชลอก่อนขอรับคุณชาย ไปถึงสวรรค์พร้อมๆกันขอรับ"
6 C8 j$ |+ m! m* y" S

Nukinho

สนุกมากครับ เต็มอิ่มจุใจ รอติดตามต่อนะครับ

taisayam

Nukinho ตอบกลับเมื่อ 2025-6-6 10:04
3 u$ j7 l8 S! T; U# r$ F8 rสนุกมากครับ เต็มอิ่มจุใจ รอติดตามต่อนะครับ

ชอบคุณมากครับสำหรับกำลังใจ ความจริงมีภาพประกอบที่อยากลงด้วย แต่ผมมมองไม่เห็นรูปตังเองที่ลงไปครับ กำลังหาทางโพสต์อยู่  ผู้อ่านจะได้มีบรรยากาศของเรื่องกับภาพประกอบครับ

taisayam

. O$ v) u9 d2 L! I5 V( d( ?7 _$ K
Page 9
- b) I0 ~/ M5 V; {9 T# H1 z, @(Love scene 18+) นายไม้สอดหมอนหนุนลงที่ด้านหลังของคุณพระนายหนุ่ม ร่างนั้นยกตัวขึ้นพอดีกับร่างของนายไม้ที่คุกเข่ารออยู่ ในท่าพร้อมสอดท่อนลำสีคล่ำใหญ่ตรงตระหง่านน่าเกรงขาม นายไม่รู้ว่าหากหักหาญแทงทะลวงไปคงไม่ได้การ พาลจะให้ความเสียวสนุกของคุณพระยุติกลางครัน จึงค่อยๆ ราดน้ำมันทาตัว ลาเวนเดอ ลงบนฝ่ามือ แล้วลูบไล้ให้ทั่ว แล้วใช้สองมือนั้นนวดน้ำมันลงไปที่ร่องแกล้มก้น สลับถี่เบา แล้วดุนสองนิ้วทะลวงเข้าออก คุณพระหนุ่ม ครวญครางอย่างเสียวกระสันต์ พร่ำแต่ชื่อ "นายไม้ ๆ" และหอบถี่ ถอนใจ เมื่อเห็นรองรูนั้นเริ่มรับรู้ขยาย พอให้สอดท่อนลำใหญ่กว่าเข้าไปได้ นายไม่จึงทาน้ำมันลงบนท่อนลึงค์กล้าพร้อมทะลวงนั้น แล้วยกตัวนายน้อยขั้น พร้อมจูบดูดดื่มและดุน ท่อนลำพรวดเดียวเข้าไปในรูร่องที่ขยายรอรับนั้น
3 G2 ?4 P+ B' S. J   คุณพระดันสุดตัวและผลักนายไม้ออก ความรู้สึกแรกคือเจ็บแรง เหมือนมีค้อนดันทะลวงตูด ดิ้นรนเพื่อให้พ้นความเจ็บร้าวรุนแรงนั้น แต่ความชำนาญในกามของนายไม้ กับกดรับ แลบดจูบร่างและปากนายน้อยคุณพระไว้ แล้วพูดปลอบว่า
5 `8 i2 C5 x/ K- s+ v    " กระผมจะนิ่งไม่ไหวดุนแล้วคุณชายจะผ่อนคลายไปเอง ขอรับ"
" O- c) P2 }/ [, M% A) H   นายไม้หยุดกระเด้า และปล่อยร่างคุณพระให้นอนแนบบนเตียง คุณพระหายใจกระเพื่อมหอบถี่ นำตาไหลเป็นทางยาว นายไม้บรรจงจูบไปที่ใบหน้านั้น แต่คุณพระเบือนหน้าไปด้วยนึกเคือง นายไม้ยิ้มน้อยๆแล้ว ค่อยๆเคลื่อนตัวดุนกระเด้าลำฆวยเข้าไป เริ่มเนิบนาบ แล้วเร่งถี่ คุณพระ ขยับตัวเด่งรับ ความเจ็บเมื่อครู่มลายไปสิ้น แต่ความเสียววาบ เวียนใจกลับมาแทน คุณพระหลับตาร้องครางออกมาเบาๆ แล้วปิดตาลง นายไม้จูบลงไปที่ใบหน้านั้นและบดปากอย่าดูดดื่ม บัดนี้ท่อนลำของคุณพระหนุ่ม ขยายแข็งตัวขึ้น ทั้งที่มีท่อนฆวยยัดในรูอยู่  นายไม่อยู่ในท่าคุกเข้า ดังเดิม โดยมีคุณพระ นั่งทับเอนตัวอยู่บน นายไม้กระเด้าดุนท่อนลำเข้าออก พร้อมใช้มือ ชักท่อนฆวยที่ผงาดตรงหน้าของคุณชายนายน้อยไปด้วย สาวขึ้นลงและดุนลำคลึง    เอวนายไม้พลิ้ว เข้าออก อย่างชำนาญ กระตุกมือเร่งถี่ขึ้นทีละน้อย นายน้อยคุณพระ โยกตัวขึ้นลงตามจังหวะที่นายไม่ชักและสอดลำเข้าออก จน บอกกับนายไม้ว่า "ชั้นไม่ไหวแล้ว" ที่สุดน้ำข้นขาวก็ทะลักล้นพุ่งมา เต็มมือที่กำไว้ ร่างทั้งสองนอนก่ายกอดกันไปมา จนหลับไหล
4 u. }: o- d( B9 k; \; @) y7 O

taisayam

Page 9/1
0 _% T- ^% j5 ^- D# k3 t% q      ยามสามคืนนั้น...
. \( N  r/ M- `: d/ ^      เกิดเหตุที่เรือนรับรองจวนท่านเจ้าเมือง เสียงอึกทึกอื้ออึง ของหล่น ตกกระทบในความมืดมิด ยามและพลตระเวรได้ยินเสียงคนวิ่งเร็วและโดดลงน้ำ ว่ายข้ามไป ใต้แสงไฟคบที่จุดลางทาง เหมือนคนโม่งพรางใบหน้า ศีรษะล้านมีเปีย พลตระเวรจึงเปาหวีดขึ้นเพื่อเตือนระวังภัย พิเคราะห์ว่ามีโจรบุกจวนท่าเจ้าเมือง เมือตามไฟสำรวจถ้วนถี่ที่จวนท่านเจ้าเมืองมิมีเสียหายหรือถูกบุกโจมแต่อย่างใด ท่านเข้าเมืองจึงให้ตรวจสอบทั่วบริเวณ กลับพบรอยตีนคนเปียกน้ำโดยรอบแลในเรือนรับรอง ที่ตระหนกกว่านั้นคือ คุณพระพิชิตฯถูกพวกโจรลักตัวไปเสีย เสาะหาทั้งคืนจนย่ำรุ่งก็ไม่ปรากฏวี้แววคุณพระฯ เป็นที่ร้อนใจต่อท่านเจ้าเมืองและกรมการเมืองยิ่งนัก

taisayam

Page 10
* Y0 q) C% n& C: R- \7 u( r6 d       เช้าวันรุ่งขึ้นหลังจากที่มีโจรบุกเรือนรับรองท่านข้าหลวงเมืองปากน้ำโพ ที่สถานีตำรวจภูธรมีแต่ความโกลาหล ด้วยเหตุลักตัวข้าราชการผู้ใหญ่ไม่เคยปรากฎขึ้นในเมืองมณฑลแถบนี้ ตำรวจตระเวนและรักษาท้องถิ่นเพิ่งเริ่มมีขึ้นไม่นานมา ความชำนิชำนาญมีเพียงการ จับลักทรัพย์ คนตีกัน ดูตลาดแต่ในพื้นที่ เหตุใหญ่เช่นนี้ต้องพึ่งกรม นครบาลจากบางกอกมาช่วยสืบ  ทั่วสถานีจึงอื้ออึงโกลาหล ท่ามกลางความวุ่นวายนั้น เสียงเดินอย่างมีจังหวะของรองเท้าหนังทรงสูงกระทบกันดัง กริบ กริบ เสียงเดินลงส้น ดังมา จากชาน สถานีตำรวจชั้นบน ร่างสูงโปรง สวมเครื่องแบบสีทราย มีสายรัดปืนคาด กางเกงทรงกระบอกถ่วง อินทนูเต็มยศ  ปรากฎตัวขึ้น หนึ่งในตำรวจตะเวนที่อยู่กับคณะกรมการเมื่องต้อนรับที่สถานีปากน้ำโพเมื่อวาน อุทานขึ้นว่า " คุณพระพิชิตฯ"
     ครั้น เวลา 8 นาฬิกาตรง ท่านเจ้าเมือถูกปลุกขึ้นมาจากที่นอน เพื่อรับโทรเลขหนึ่งฉบับจากบางกอก
     ความว่า " ความด่วน อนุมัติ ให้กำเนินกิจตามพระพิชิตตฯขอ ......เสนาบดีฯ "
      ในเวลาที่ตำรวจปากน้ำโพและพระพิชิตฯมาถึงตลาด ชาวบ้านจับกลุ่มมุงกันเกือบเต็มถนน ตำรวต้องเป่าหวีดเพื่อแหวกคนเข้าไปในพื้นที่ เหตุที่ชาวบ้านมารวมตัวกันด้วย หน้าเหลาของเจ๊กสุ่น โรงน้ำชา โรงยาฝิ่น และพื้นที่โดยรอบ ถูกกลุ่มคนในเครื่องแบบสีทราย มีปืนยาวครบมือ คะเนว่าเป็นกองร้อย ยืนกันพื้นที่ไว้แล้ว
6 k  T, m! B+ w+ l6 e     เมื่อพระพินิตไปถึงเหลาฯจึงส่งสัญญาณให้นายร้อยผู้ควบคุมกองพลตำรวจนั้น จู่โจมเข้าไปในสถานที่เหล่านั้นพร้อมๆกัน เจ๊กสุ่น ถูกลากตัวออกมา เกือบเปลือยเปล่ามีกางเกงแพรตัวเดียวติดกาย ร้องไห้เดินแทบไหมไหว พลตระเวรต้องอุ้มตัวมาวางตรงหน้าพระพินิตฯ
/ V5 Q: l# F7 [9 Y      คุณพระจึงพูดขึ้นว่า "เถ้าแก่ ฉันมีความที่ต้องการรู้อย่างจริงเท็จจากเถ้าแก่ จะได้รึไม่"
! t. V. g$ a  P" U& ]6 b& O+ @      เจ๊กสุ่น ก้มตัวงอสั่นเทาด้วยความกลัวอยู่ตรงเท้าของคุณพระฯ แล้วระลำระลัก ตอบว่า "อั่ว ไม่อาจปกปิดสิ่งใดกับเจ้านายเลย ขอรับ"
; c: K8 X3 B4 k# G5 Y1 V" E+ H      คนโกนหัวไว้เปีย ถูกจับตัวมาขังไว้ที่ใต้โรงพัก เป็นคนกลุ่มใหญ่ เสียงจึงอื้ออึงระงมไปทั่วบริเวณ เมื่อคุณพระพินิตฯสอบความจากเถ้าแก่สุ่นเรียบร้อยคนเหล่านั้นที่ไม่เกี่ยวข้องก็ถูกปล่อยตัว แต่ได้บันทึกข้อมูลลักษณะ ชื่อแซ่ไว้ แต่คนที่โดนจับไม่ปรากฎ กุ๊กของเหลาเคียงสวรรค์ ที่คุณพระฯตกรางวัลให้เมื่อคืน
$ F/ `$ J9 x* I- p

taisayam

" t* s( j  Q2 l0 a9 A, g
Page 11
     เถ้าแก่สุ่นไม่ถูกจับไปที่โรงพัก แต่ถูกพาไปยังเรือนแพห่างไกลที่ท้ายเมือง ศีรษะถูกคลุมผ้าไว้ตลอดขณะนั่งในเรือที่นำมา เมื่อถึงแพชายที่นำมา อุ้มเถ้าแก่สุ่นให้นั่งไว้บนเก้าอี้กลางเรือนพักในแพโดยยังสวมกระสอบคลุมศีรษะไว้ บรรยากาศเงียบสนิท ได้ยินเสียงน้ำไหลเอื่อยๆ และ นกป่า ลิงค่างร้องโหยหวน ชวนให้เถ้าแก่สุ่นทวีความหวาดกลัว ตัวเย็นยะเยือกไป
     " ข้าจะถาม รู้สิ่งใดให้เถ้าแก่ตอบโดยแจ้งอย่าเก็บงำ" พระพินิตฯกล่าว
     " ขอรับเจ้านาย อั่วไม่กล้าปิดบัง" เถ้าแก่สุ่นรับคำ
8 ?" x& z# r7 L% D) I+ d5 a6 Rเถ้าแก่สุ่นเริ่มเล่าเรื่องต่างๆนับแต่ตั้งร้านที่เมืองปากน้ำโพ ผู้คน และพ่อค้าชาวจีน สหายที่ เริ่มทยอยมาค้าขายอย่างละเอียดถ้วนถี่ แต่มิใช่สิ่งที่พระพินิตฯต้องการรู้ เถ้าแก่สุ่นเล่าเรื่องอ้อมค้อมบ่ายเบี่ยงไปต่างๆ จนคุณพระฯเห็นว่าเนิ่นช้าจะเสียการ จึงตัดบทไปว่า
      "สายเกือบเพลแล้ว เสียเวลา  แจ้งเรื่องโจรผ้าดำมา"
6 M' P- N! r  K! N" M# N$ R       เถ้าแก่สุ่นตกใจหน้าเผือกเมื่อได้ยินชื่อนั้น "ไม่มี ไม่เห็น อั่วไม่รู้เรื่อง"
        พระพินิต ใช้ถุงมือหนังตบไปที่หน้าเจ๊กสุ่นโดยแรงจนหน้าหงาย
(S&M Kinky Scene 18+) "อย่าโกหก อยากตายรึกระไร" แล้วคุณพระฯ ถีบเก้าอี้ล้มลงทำให้ร่างเกือบเปลือยของเจ๊กสุ่น กลิ่งลงไปนอนงออยู่บนพื้นแพ บัดนี้เถ้าแก่สุ่นรู้แจ้งว่า นรกกำลังใกล้เข้ามาหาตนโดยแท้ เถ้าแก่สุ่นถูกล่ามโซ่ตรวน คล้องมือเท้าและถูกทิ้งให้นอนเปลือย อยู่บนแพริมน้ำ
# w/ a. y) ~/ V8 c( I; b    แดดในตอนกลางวันเริ่มแผดให้ระอุขึ้นทุกขณะ ประตูหน้าต่างถูกปิดมิด ห้องนั้นจึงอบอ้าว ร้อนรุม เป็นการทรมารโดยแท้ เหงื่อกาฬไหลออกจากร่างเถ้าแก่สุ่น พลักพลัก ทำให้อยากดื่มน้ำอย่างจับใจ ในห้อง ไม่มีน้ำไว้ให้สักตุ่มขัน ผิวกายเริ่มระบบ จากรอยช้ำที่ถูกกระหน่ำาเตะเมื่อสาย ทำให้สะอื้น รันทดเบาๆ พลันร่างหนึ่งก็เดินเข้ามาในเรือนแพ แล้ว อุ้มตัวเถ้าแก่สุ่นให้นั่งพิงฝาตับผนังแพไว้ เถ้าแก่สุ่นหลับตาลงไม่กล้ามองด้วยกลัวสนิท แล้วมือของผู้นั้นก็กดลงตรงรองช้ำที่ท้องแล้วหลุบเลื่อนลงต่ำ จนกำบีบตรงกลางแล้วบดสองลูกกลมนั้นอย่างแรง เถ้าแก่สุ่นร้องโหยหวนจนสุดเสียง
     "จะบอกข้าหมดได้รึยัง " เสียงคุณพระกล่าวขึ้น
    "อั่วยอมบอก อั่วยอมแล้ว" เถ้าแก้สุ่น ร้องบอก ในขณะคุณพระฯทะลวงรองเท้าหนังสีน้ำตาลมันเข้าไปในรูตูดเจ๊กสุ่น และนั่งลงใช้มือลูบไล้ไปบนร่างเปลือยเปล่านั้น อย่างเนิบช้า พึงพอใจ สองมือคุณพระ จับร่างเปลือยผอมเกร็งด้วยมัดกล้ามของเถ้าแก้ให้นอนคว่ำลง ขณะที่แขนขายังถูกกุญแจมือและตรวนรัดอยู่ ร่างเถ้าแก่หนุ่มสั่นระริกด้วยความหวาดกลัว บัดนี้ความอิสระของเถ้าแก่ได้สูญสิ้นไปโดยถูกผ้ารัดปากไม่ให้ส่งเสียงร้องได้อีก
     "ร้องดังนักนะมึง ไอ้เจ๊กกบฏ" คุณพระหนุ่มกล่าว

manuswin

ขอบคุณครับ

manuswin

ขอบคุณครับ

manuswin

ขอบคุณครับ

taisayam

manuswin ตอบกลับเมื่อ 2025-6-7 17:07
; {6 s, h4 d: \6 `8 z" d, T" a% qขอบคุณครับ

' `# w. e7 Z% I6 w7 Cติดตามจบตอน "ภารกิจลับ " เย็นนี้นะครับ

taisayam

Page 12   
: o$ x. e) o- _6 A) ~(S&M , Kinky , Love Scene 18+)  คุณพระค่อยๆจุ่มกระบองไม้ผิวขลุคละลงไปในไหน้ำผึ้งที่วางเตรียมไว้ใกล้ๆ บัดนี้ร่างเปลือยของเจ๊กสุ่น ถูกจับให้นอนคว่ำหน้า ส่วนขาแขนถูกกางออกตรึงไว้บนแคร่ไม้ไผ่ขนาดพอดีตัว ปากที่ถูกผ้ารัดไม่อาจเปล่งวาจาออกมาได้ มีแต่เสียร้องอืออือและด้นรนร่างกายอย่างหวาดกลัวสุดชีวิต สายตาจ้องมองไปที่ผนังแพตับไม้ไผ่ด้านหน้าอย่างสิ้นหวัง ทันใดนั้นสายตาเจ็ดสุ่น ต้องเบิกโพรงด้วยความเจ็บปวด ไม้กระบองพลตระเวนที่ชุ่มทาด้วยน้ำผึ้งถูกแทงทะลวงเข้าไปในรูตูด มันถูกค่อยๆยัดงัดเข้าไปทีละน้อยจนเกือบมิดด้าม แล้วคุณพระกลับควงสว่านกระบองในรูนั้นอย่างพอใจ
    "บอกข้าดีดีแต่แรกก็ไม่เจ็บตัวเยี่ยงนี้ " ร่างในชุดครึ่งเปลือยกางเกงสีทรายกล่าวขึ้น
      ความเจ็บปวดของเจ๊กสุ่นทำให้ราคะในกายคุณพระฯทวีรุนแรงจนยากจะระงับไว้ได้ หัวใจคุณะพระฯเต้นระทึกพองโต ดวงตาเบิกโพรง และหายใจถี่ขึ้น เรื่อย ๆ ในขณะที่ได้ยินเสียงกัดปาก ครือ ครือ ครวญครางอย่างเจ็บปวดเหลือทนของเหยื่อที่ถูกทรมานตรงหน้า ท่อนลำในกางเกงสีทรายผงาดเสียดสีกับผืนผ้าหยาบภายใน กายสะท้านจนอยาก เกินจะรั้งอารมย์ไว้ได้
, d$ |7 U( \! I      คุณพระฯทับร่างตนลงบนร่างเปลือยของเจ๊กสุ่น เค้าคลึกเกือกกายบนกายผิวซีดขาวชุ่มเหงื่อที่ตื่นตระหนกนั้นแล้วทะลวงกระบอกเข้าออกในรูตูดอย่างรุนแรง แนบหูฟังเสียงความเจ็บปวดที่ใกล้กับใบหน้าเหยื่อ พร้อมใช้ปากดุุน เลียใบหน้าเจ๊กสุ่นอย่างเมามายไร้สติ อาการใกล้สวรรค์ของคุณพระจะสำเร็จเต็มที แต่นรกของเจ๊กสุ่นยังอยู่อีกนานยาวไกล        
      คุณพระฯ ดึงเข็มขัดออกและปลดกางเกงสีทรายทิ้งกองไว้ช้างแคร่ แล้วเอนแนบร่างเปลือยของตนทับคร่อมรูตูดเจ๊กสุ่น ใช้มือทั้งสองลูบท่อนลำของตนแล ชโลมน้ำผึ้งคลึงให้ลื่น สอดท่อนฆวยนั้นเข้าในรูตูดของชายที่โดนมัดตรึงไว้ เจ๊กสุ่นรู้สึกถึงท่อนลำที่ดุนเข้าว่าไม่แข็งกระด้างเหมือนอย่างเก่า กลับเป็นเหมือนท่อนลำของเนื้อที่ร้อนแรงราคะพุ่ง เจ๊กสุ่น พยายามดิ้นรนออกจากแคร่ที่ถูกรัดตรึงนั้นแต่ไม่เป็นผล ท่อนเนื้อนั้นดุนเข้าออก  เข้าออก ด้วยความนิ่มนวลจากน้ำผึ้งที่ชโลมช่วยคลายความเจ็บปวดไปได้ เมื่อการดิ้นรนไม่เป็นผลจึงจำต้อง สงบท่าที แต่เมื่อไม่ขัด กลับโดนคุณพระ ตบที่ใบหน้าอย่างแรง
( h5 W" S( t$ M) u; i6 x* E) l' I3 \      "อย่าทำตัวเยี่ยงนางคณิกา พอโดนฆวยแล้วระทวย กูไม่ชอบ"
- w5 `( z/ P  Y+ P       คุณพระกระหน่ำ ฆวยเข้าออกในรูตูด เจ๊กสุ่น อย่างรุนแรง เลือดสดๆไหลอาบร่องก้น ร่างที่โดนชำเราด้นรนร้องครวญครางทุรนทุราย ทำให้คุณพระยิ่งกระทำรุนแรงขึ้นด้วยครามพึงใจ จนสุดท้ายกระแทก รุกรานฆวยทิ่มสุดปลาย แล้วร้อง "โอ๊ก อ้า อือๆ " ครางยาวล้มฟุบหน้าตัวเกลือกแนบแผ่นหลังร่างขาวซีด พร้อมฉีดน้ำกามเข้าไปในร่องรูที่เลือดสาดนั้น เมื่อเสร็จกิจคุณพระฯก็เดินเปลือยกายออกจากห้องไปแช่น้ำล้างตัวในแม่น้ำด้านนอกแพ ทิ้งร่างแหลกเหลวของเจ๊กสุ่นนอนหายใจระรวยอยู่บนแคร่
        เจ๊กสุ่น ถูกทรมานด้วยการเสพเวจมรรค ค่อนวัน จนตื่นสลบ สลบก็ถูกราดด้วยน้ำให้รู้ตัวแล้วสลบไปอีก
! K" H+ {8 ?- v/ h) F3 W       จนในที่สุดเจ๊กสุ่น บอกข้อมูลที่สามารถสืบต่อกับคุณพระฯได้
- i! G# E6 ~; s4 {$ s       ในดึกคืนวันที่มีการกวาดล้างกลุ่มคนในตลาดและเหลาเจ๊กสุ่นนั้น พลตระเวน พบร่างเจ๊กสุ่นนอนหมดสติที่หน้าโรงเรียนจิงธง เมื่อจำได้ว่าเป็นเถ้าแก่ในตลาด จึงนำขึ้นเกวียน ไปส่งที่ภัตตาคารเคียงสวรรค์ เมียเจ๊กสุ่นเห็นร่างผัวก็สลบไปทันทีต้องแก้ไขเป็นนาน ร่างกายที่นำมาส่งบอบช่ำอย่างหนัก ปากแตกโลหิตออก มีร่องรอยฟกช้ำไปทั่วตัว ที่ทวารมีเลือดไหลออกมาน่าสังเวชใจ เจ๊กสุ่นนอนไร้สติต้องหยอดน้ำข้าวต้มไปสามวันสามคืน เมื่อได้สติกลับเก็บตัวอยู่ผู้เดียว ครุ่นคิดเคร่งเครียด จนคนรอบข้างเป็นกังวล บางขณะ ซบหน้าสะอื้นรำไห่เหม่อลอย อย่างน่าสงสาร

3 t" P# \0 V6 R- r.................................................................................จบ “ภารกิจลับ”...............................
/ ?- H8 E5 l% r9 z# Y' }
           EP.4 “คดีวางยาเจ้านางพิไลฯ”
3 ?3 e4 Y$ P8 B/ W9 a7 m1 O- @' D# v9 U