|
ตอนที่ 1 เรียนจบมัธยมจุดเริ่มต้นความเสียว / m4 k k0 a+ X
“รถที่บ้านมารอแล้ว กลับแล้วนะมึง” 5 H' [+ Q+ p+ ?" H% b( J! Y: |
“เจอกันไนซ์ อย่าลืมนัดเลี้ยงส่งนะเว้ย”
# Q6 v* d g" c7 k% c0 c
“ได้ ๆ เจอกัน” ผมลาเพื่อนสนิทก่อนเปิดประตูขึ้นมานั่งทิ้งตัวในเบาะหลังของรถตู้คันเดิมที่คุณหญิงให้คนรถมารับส่งผมตั้งแต่ย้ายเข้ามาที่บ้าน ของที่ได้ในงานปัจฉิมจากทั้งเพื่อน ๆ และรุ่นน้องกองเต็มพื้นที่นั่งข้างตัว ผมเองก็ไม่ถึงกับเป็นดาวเด่นของโรงเรียนเพราะไม่ใช่คนหล่ออะไร แต่ด้วยความเข้ากับคนง่ายและทำกิจกรรมบ้างทำให้มีเพื่อนหรือคนรู้จักจำนวนหนึ่ง
' s/ m. o/ n7 u3 Y0 F+ R
ในชีวิตมัธยมของผม ผมเป็นแค่นักเรียนธรรมดาคนหนึ่งที่ใช้ชีวิตไปวัน ๆ ในโรงเรียนที่ถือว่ามีค่าใช้จ่ายพอสมควรตามแบบเด็กเอกชน ทุกคนรู้จักผมในชื่อ “ไนซ์” ลูกบุญธรรมของธาดาวรพงศ์ โรงพยาบาลใหญ่ในแถบนั้น ผมมองว่าตัวเองหน้าตาพอไปวัดไปวาได้ตามสไตล์คนไทยเชื้อสายจีนที่หน้าตาติดความเป็นตี๋เยอะกว่าหน่อย เพราะป๊าผมมีเชื้อครึ่งหนึ่งเป็นจีนแท้เลยผมก็คงรับเอากรรมพันธุ์นี้มาเต็ม ๆ เพื่อนสนิทของผมหลายคนมองว่าผมน่ารัก ด้วยหน้าตาผิวพรรณและส่วนสูงที่มีไม่มากเท่าไหร่ * x, [- X A2 \+ j' _) M
“น้องไนซ์จะแวะที่ไหนรึเปล่าครับ หรือให้พี่ตรงกลับบ้านเลย” คนรถประจำตัวคุณหญิงแม่ที่มารับส่งผมประจำถามอย่างเคย โดยปกติผมเองก็แทบจะไม่ค่อยได้ไปเที่ยวหรือไปไหนมาไหนหลังเลิกเรียนกับเพื่อน ๆ เพราะเกรงใจว่าจะเป็นภาระคนที่บ้านหรือสร้างความหนักใจให้คุณหญิง 5 |5 e$ h& ]8 u" L! {6 d
“ไม่ดีกว่าครับ กลับบ้านเลยแล้วกันครับพี่ช้าง”
$ C, v3 Z& Z' n, G( X
“ครับผม ได้ของมาเยอะขนาดนี้ น้องไนซ์เป็นคนดังที่โรงเรียนรึเปล่าครับเนี่ย พี่ต้องรีบขอลายเซ็นไว้ไหม” ผมหัวเราะตอบพี่ช้างที่แซว ผมเองก็ไม่แน่ใจว่าที่ได้มาเยอะขนาดนี้เขาตั้งใจเอามาให้ผมหรือจำคนผิดกันแน่แต่รู้ตัวอีกทีก็รับมาแล้ว
. W6 s6 n* S" M5 D T6 z
“ไม่หรอกครับ คนอื่นได้เยอะกว่านี้กันเยอะแยะ” % X6 L# i3 A2 Q! r
กว่าจะขนย้ายของที่รับมาในงานปัจฉิมลงจากรถขึ้นไปเก็บในห้องส่วนตัวผมที่ชั้นสองของบ้านหมดก็เล่นเอาผมวิ่งขึ้นลงอยู่หลายรอบ ด้วยความเกรงใจอย่างเคยผมเลือกไม่เอ่ยปากขอให้คนงานในบ้านมาช่วยและขอทำให้เสร็จด้วยตัวเอง โชคดีที่คุณหญิงแม่ท่านไม่อยู่บ้านตอนที่ผมกลับมาถึงไม่อย่างนั้นคงโดนบ่นเรื่องที่ไม่ให้แม่บ้านช่วยยกของแน่ 7 I- K4 L$ C3 R- J4 O
“เพิ่งกลับเหรอไนซ์ ไปทำอะไรมาตัวเปียกหมด” เสียงของคนมาใหม่ที่ทักผมขึ้นทำให้ผมที่เพิ่งวิ่งลงมาจากชั้นสองของบ้านต้องชะลอความเร็วลงทักทาย
% E; z3 A. K0 ^* T9 ], V5 |0 @' r
“ครับพี่ใหญ่ ผมขนของออกกำลังกายนิดหน่อยครับ” ผมตอบคนที่เพิ่งเดินเข้าบ้านสวนทางกับผมมา ลูกชายแท้ ๆ ของคุณหญิงกชพรรณมีสามคน คนที่เพิ่งทักทายผมไปเป็นคนโตชื่อคุณกิตติ แต่ผมถนัดเรียกว่าพี่ใหญ่มากกว่าด้วยอายุที่ห่างกันเกือบเท่าตัวผมเองก็ไม่ค่อยได้มีโอกาสคุยเล่นกับพี่ใหญ่มาก อีกทั้งพี่ใหญ่เองก็กำลังเข้ารับตำแหน่งบริหารโรงพยาบาลต่อจากคุณหญิงแม่ด้วยทำให้ไม่ค่อยมีเวลาว่างเจอกันที่บ้านบ่อย ๆ
; o1 A/ [! H+ T/ K, C
“แล้วไอ้หมอมันกลับมารึยัง” 9 o4 J' Y! v& b- x1 _
“ผมยังไม่เห็นเลยครับ แต่คิดว่าวันนี้วันศุกร์น่าจะกลับดึกนะครับ”
% f/ i9 [0 l' w6 l( G% J) A
“อ๋อ เออจริงด้วย พี่ทำงานลืมวันลืมคืนเลย” # y: `0 z6 {: O& b6 G) R; z& Q
“พี่ใหญ่พักผ่อนบ้างนะครับ คุณหญิงแม่บ่นให้ผมฟังบ่อย ๆ ว่าท่านเป็นห่วง” ผมถือโอกาสพูดคุยกับพี่ใหญ่ที่นาน ๆ ครั้งจะมีโอกาส ก่อนจะสังเกตเห็นว่าหลังจากไม่ได้เจอกันใกล้ ๆ แบบนี้พักใหญ่พี่ใหญ่เปลี่ยนไปมากพอสมควร หน้าตาของชายหนุ่มวัย 36 ที่ใบหน้าได้รูป กรามคมชัดดวงตาน่าค้นหากับร่างกายที่ดูกำยำกว่าครั้งแรกที่ผมเคยรู้จักเมื่อ 8 ปีก่อนเรียกว่าเป็นหนุ่มวัยทำงานที่ดูสง่ามีราศีสมเป็นทายาทอันดับหนึ่งของธาดาวรพงศ์ ) H. o: l$ @* p5 @' M F
“คุณแม่เองก็ไม่เห็นจะพักบ้าง พี่กลับมาก็นึกว่าจะอยู่บ้าน”
, L" _- u1 x7 M6 w
“อันนี้ผมก็ไม่ทราบเหมือนกันเลยครับว่าท่านไปที่ไหน”
/ K5 s# Z5 N, |0 c/ P1 X$ ^9 X) k
“คงไปนัดทานข้าวกับเพื่อน ๆ เขานั่นแหละ ไนซ์ไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดเถอะเหงื่อเต็มตัวเเล้ว”
, B/ r1 n% d8 l2 z# P: \7 I2 D7 V
“ครับ ผมขอตัวนะครับพี่ใหญ่” ผมปลีกตัวออกมาแล้วเดินเข้าห้องตัวเองไปจัดการกับสภาพมอมแมมของตัวเองที่มีทั้งรอยปากกาเขียนข้อความอำลาจากเพื่อน ๆ และเหงื่อเปียกโชกจากการวิ่งแบกของขึ้นลงหลายรอบ . U1 S5 R S: Q3 Q5 R6 q& T9 L d ]
ระหว่างที่กำลังปล่อยให้น้ำเย็นไหลผ่านตัวอยู่ จู่ ๆ ภาพของพี่ใหญ่ในชุดเสื้อเชิ้ตทำงานของเขาที่ปลดกระดุมออกเล็กน้อยพอให้เห็นแผงอกกว้างที่แน่นจนเสื้อสีอ่อนรัดไปตามสรีระก็วนเวียนไปมาในหัวของผม ผมพยายามสะบัดความคิดไม่ดีออกจากหัวแล้วรีบอาบน้ำต่อแต่ทุกครั้งที่หลับตาลง ผมกลับจินตนาการถึงแต่ภาพของพี่ใหญ่ บ้าชะมัด
8 K: ?6 L+ F8 J8 f/ T( T
ถึงผมจะมีรสนิยมทางเพศแบบชายรักชายก็ไม่ควรไปคิดแบบนี้กับพี่ใหญ่ที่เป็นถึงลูกผู้มีพระคุณ ผมเอาแต่ตำหนิตัวเองไปมา ผมเองรู้ว่าตัวเองชอบผู้ชายด้วยกันมาตั้งแต่มัธยมต้น จำไม่ได้แน่ชัดว่าเริ่มมาจากเรื่องไหน แต่มารู้ตัวอีกทีผมก็มองผู้ชายที่ดูดีในโรงเรียนด้วยความรู้สึกที่ต่างไปจากเดิมแล้ว ' a6 i3 j3 N2 E0 w" A1 v( e
ในยุคนี้สังคมเปิดกว้างขึ้นก็จริงอยู่ คนในสังคมก็ยอมรับการมีตัวตนของคนทุกเพศแต่ผมไม่ได้ตั้งใจจะเก็บเรื่องนี้เป็นความลับเพราะแค่ผมรู้ตัวว่าตัวเองเป็นเกย์หรอก แต่เพราะว่าผม…
; W( g3 K# z6 W Y- w$ q- g+ v; c
ซี้ด ซี้ด
7 Y8 c) I& B# W0 v N! f
โอ้วว อูยยย 0 n! a7 T. A0 [0 Q
ภาพในจอสมาร์ตโฟนเป็นภาพของเหล่าแอคเคอร์หรือเซ็กคอนเทนต์ครีเอเตอร์มากมายที่ผมไม่สามารถกดเลื่อนดูได้หมดภายในหนึ่งวัน มันมากเสียจนผมเองก็จำไม่ได้ว่าติดตามไปกี่ร้อยคน แต่ที่แน่ ๆ เงินค่าขนมหรือเงินเก็บส่วนตัวที่ได้มาผมก็เอามาลงกับการสนับสนุนเขาเหล่านั้นในทุกเดือนเพื่อจะได้ติดตามคอนเทนต์คุณภาพไม่จำกัด
* h* X" n# y' q% Q0 ?+ P
ผมคิดว่าตัวเองค่อนข้างหมกมุ่นกับเรื่องแบบนี้ถึงแม้จะยังไม่มีโอกาสได้ลองกับตัว และเพราะรสนิยมของผมเป็นแบบนี้ผมจึงเลือกที่จะปิดมันไว้เป็นความลับและแสดงออกแค่ด้านของการเป็นเด็กดีน่าเอ็นดูต่อหน้าทุกคนในบ้านแทน 2 ]. o1 N6 i% a9 j
อ้าาาา ซิ้ดดดด ผมรูดหนังหุ้มปลายที่ร่นลงจะเห็นเกือบทั้งหมดของปลายควยสีชมพู ด้วยผิวที่ขาวเป็นทุนเดิมอยู่แล้วทุกครั้งที่ผมทำให้ส่วนอ่อนไหวของผมเสียดสีกับมือเมื่อไหร่มันยิ่งแดงขึ้นมามากเป็นพิเศษ น้ำหล่อลื่นสีใสหนืดเยิ้มออกมาจนเเทบเคลือบส่วนหัวของควยผม
9 P' o$ M: Q" @+ X7 K
อืออ อ้าาาา
+ F( T0 i9 \" M( c K) x
ผมจัดการตัวเองให้เสร็จด้วยคลิปของหนึ่งในครีเอเตอร์ที่ผมติดตามเพื่อให้ลืมเรื่องที่ผมจินตนาการภาพของพี่ใหญ่ แต่จังหวะที่กำลังจะถึงจุดสำเร็จสูงสุดจู่ ๆ ภาพพี่ใหญ่ก็แทรกเข้ามาในหัวเป็นภาพสุดท้ายเสียได้ ไม่นานผมก็เสร็จพร้อมกับปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาเลอะเต็มพื้นห้องน้ำ นี่ผมเสร็จกับภาพพี่ใหญ่เหรอ รู้สึกผิดแต่ก็โคตรเสียวเลย
+ K! @4 i# L7 [' W3 y
สำหรับวัยรุ่นคนอื่นอาจจะถูกฮอร์โมนครอบงำหรืออารมณ์พาไปจนทำให้ต้องชักว่าวหรือสำเร็จความใคร่กันแทบทุกวัน แต่สำหรับผมแล้วผมเลือกที่จะเก็บสะสมความต้องการไว้หลาย ๆ วันและรอวันที่ว่าง ๆ ปลดปล่อยมันออกมาทีเดียว ผมแอบสั่งอุปกรณ์ของเล่นหลายอย่างมาลองใช้เพื่อให้ผมสนุกและเสียวขึ้นแต่ก็ต้องเก็บไว้อย่างดีเพื่อไม่ให้มีคนมารู้ความลับนี้ " }* v8 b# d3 K$ Y1 ^
“น้องไนซ์มาพอดีเลยลูก มาทานข้าวพร้อมพี่กิตเขาลูก ป้าเขาตั้งโต๊ะพอดี” คุณหญิงที่กำลังนั่งจิบชาอยู่หันมาทักผมที่เพิ่งเดินลงบันไดมาโถงรับแขกด้วยน้ำเสียงอบอุ่นอย่างเคย
3 g9 i0 O2 F) i( ]
“สวัสดีครับ คุณหญิงแม่ทานพร้อมกันเลยไหมครับ”
$ I3 I5 q, {6 k7 ]7 m, `/ t, I/ G* r
“ไม่ล่ะลูก ไปทานกันเลย” . ^, D! L) N* I" X7 b& C' I* I
“คุณหญิงแม่ทานมาจากด้านนอกแล้วเหรอครับ” ผมถามหญิงสูงวัยที่ใบหน้าของเธอเปื้อนยิ้มดูมีความสุขเป็นพิเศษวันนี้ ' U0 d2 P" P) O
“ใช่ลูก เดี๋ยวน้องไนซ์ทานข้าวเสร็จแล้วแม่มีข่าวดีจะบอกนะลูก” ข่าวดีอย่างนั้นเหรอ ผมขมวดคิ้วเข้าหากันเป็นปม ถึงจะอยากรู้ว่าข่าวดีที่ว่าคืออะไรแต่ผมก็ตัดสินใจไม่ซักไซ้เพราะเกรงใจพี่ใหญ่ที่รอทานข้าวอยู่ : P5 Q, u8 e1 m* j& w7 L
“ครับ ผมขอตัวไปทานข้าวก่อนนะครับ”
F: I! v5 j$ F( p3 j) @& L
ระหว่างที่ทานมื้อเย็นผมก็ได้แต่คิดว่าในช่วงนี้จะมีความเป็นไปได้ในข่าวดีอะไรที่คุณหญิงแม่จะบอกผมได้บ้าง เท่าที่คิดชีวิตช่วงนี้ของผมก็ไม่มีอะไรที่ต้องได้รับอีกแล้ว เมื่อเดือนก่อนที่ผลสอบเข้ามหาวิทยาลัยประกาศผมเองก็ได้รับอนุญาตให้ไปอยู่คอนโดแถวมหาวิทยาลัยเป็นรางวัลที่สอบติดคณะบริหารอย่างที่คุณหญิงแม่หวัง แถมยังได้สมาร์ตโฟนรุ่นใหม่ที่เพิ่งเปิดตัวด้วย แล้วยังต้องมีอะไรที่เป็นข่าวดีสำหรับผมอีก ( a& q$ i! N2 u
“คิดอะไรอยู่น่ะไนซ์ ทานข้าวกับพี่สองคนมันเครียดหรือไงเรา” เสียงทุ้มของพี่ใหญ่ดังขึ้น ผมสะดุ้งหลุดจากความคิดตัวเองก่อนจะหัวเราะแก้เขินไป
9 ]* ?/ w+ V2 r, T3 B
“ปะ เปล่าครับ คิดอะไรเรื่อยเปื่อยครับ”
' @4 ?5 I# T5 U
“แล้วไป พี่นึกว่าเครียดอะไร คิ้วจะผูกกันเป็นโบแล้ว” พี่ใหญ่พูดพร้อมกับจิ้มเข้ามาที่หว่างคิ้วของผมเบา ๆ เชิงหยอกล้อ แต่มันกลับทำให้ผมทำตัวไม่ถูกกว่าเดิม เท่าที่ผ่านมาผมไม่มีโอกาสได้หยอกล้อกับเขาสักเท่าไหร่จึงทำให้ไม่รู้ว่าควรพูดหรือทำอะไร
: Y0 r+ U$ G% _. R. T6 {
“แล้วป่วยหรืออะไร หน้าแดงขึ้นมาเลย”
6 v- E; [" v* U/ h0 B+ K6 N% q
“มั้งครับ วันนี้ผมตากแดดนานครับ” ผมแก้ตัวน้ำขุ่น ๆ แล้วรีบจ้วงตักอาหารเข้าปาก อย่างกับร่างกายผมมีปฏิกิริยาที่ควบคุมไม่ได้ต่อหน้าพี่ใหญ่ ถ้าถามว่าพี่ใหญ่เป็นคนที่ตรงสเปคผมไหม ตอบตามตรงอาจจะไม่ใช่เสียทีเดีย เพราะผมเองไม่ได้ชอบคนที่ต่างวัยกันถึงขนาดนี้ ถึงแม้ว่าจะชอบดูคลิปแนวแดดดี้อยู่บ้างแต่ถ้าให้ทำจริงในชีวิตคงแปลก ๆ น่าดู 0 U! z( G8 P! p3 r v
“ท่าจะหนักแล้วเรา ถ้าไอ้หมอกลับมาก็ให้มันดูอาการด้วย” เสียงหัวเราะเล็ดลอดมาในคำพูดเขาทุกคำ ผมพอรู้ว่าพี่ใหญ่เองก็เป็นหนึ่งในคนที่เอ็นดูผมมากในบ้านนี้แต่พอได้มานั่งทบทวนดี ๆ แล้วก็นึกสงสัยไม่ได้ว่าทำไมผู้ชายที่ดูดีมีฐานะถึงขนาดนี้ถึงไม่เคยมีเรื่องชู้สาวหรือความรักให้ได้ยินเลยตลอดหลายที่ผมอยู่บ้านนี้มา
- H$ r* }1 a( o9 u0 J0 q" b
ผมนึกดีใจขึ้นมาคนเดียว เพราะอย่างน้อยถ้าผมเกิดรู้สึกอะไรแปลก ๆ กับพี่ใหญ่ไปก็คงไม่รู้สึกผิดจากการไปแอบรู้สึกกับคนที่มีเจ้าของหรือคนที่เป็นเพศชายแท้ ๆ ที่ชอบผู้หญิง ปล่อยให้ตัวเองไม่รู้แบบนี้คงดีที่สุดเเล้ว
7 i$ Q7 m5 U9 a& L. T
บรรยากาศในห้องทานอาหารวันนี้ชวนขนลุกแปลก ๆ ถึงจะไม่ถึงขั้นอึดอัดแต่ก็เป็นความรู้สึกที่ตัวผมเองอธิบายได้ยากว่าคืออะไร ผมได้แต่เร่งมือทานอาหารเพื่อเลี่ยงออกไปจากพี่ใหญ่ให้เร็วที่สุด $ q0 A2 v. R1 t$ D. l; V% _
“น้องไนซ์จำเรื่องที่แม่เคยอนุญาตให้ไปอยู่ที่คอนโดแถวมหาวิทยาลัยได้รึเปล่าลูก” หลังทานมื้อเย็นเสร็จผมก็ทิ้งตัวลงนั่งใกล้ ๆ กับคุณหญิงที่กำลังอ่านหนังสืออยู่เพื่อรอฟังข่าวดีที่ท่านจะบอก , @+ U9 v L- Z
“ครับ คุณหญิงแม่มีอะไรรึเปล่าครับ”
9 l/ A' \0 q8 N* z
“วันนี้แม่ไปทานข้าวกับคุณน้าลดามาน่ะลูก ลูกชายคนเล็กของคุณน้าเขาก็สอบติดที่เดียวกันเลย แม่เลยหารือกันว่าจะให้น้องไนซ์กับลูกชายคุณน้าลดาเขาพักด้วยกันลูก แบบนี้ลูกสะดวกไหมจ๊ะ” ผมนั่งรับฟังสิ่งที่คุณหญิงแม่เล่าอย่างใจจดใจจ่อ และดูเหมือนท่านเองก็ดูจะดีใจมากเป็นพิเศษที่ได้เล่าเรื่องนี้ให้ผมฟัง น้ำเสียงของท่านสื่อถึงความพึงพอใจอย่างสุดซึ้งแต่ก็คงไม่อยากตัดสินใจแทนผมไปก่อนถึงมาถาม
y3 e! q- n9 n& z) o
“เอ่อ หมายถึงให้ผมมีรูมเมทเหรอครับ”
# z* J `8 L6 I# T
“ใช่ลูก แต่ไม่อึดอัดนะลูกเพราะคุณน้าเขามีคอนโดใกล้มหาวิทยาลัยแบบสองห้องนอนแล้วใช้ส่วนกลางเดียวกัน แม่อยากให้หนูได้อยู่ด้วยกันกับเจ้าดีนเขา มีอะไรจะได้ช่วยเหลือกันไงลูก” คุณหญิงยังพูดข้อดีของข้อเสนอนี้ต่ออย่างตั้งใจ ผมเองก็รู้ดีว่าถึงท่านจะอนุญาตให้ผมไปเรียนไกลบ้านได้แต่ยังคงเป็นห่วงผมอยู่ ( l" o4 D$ U, L0 y* {
“แล้วทางนั้นตอบรับข้อเสนอนี้แล้วเหรอครับ” แต่ถึงอย่างนั้น..ความหวังที่จะมีชีวิตอิสระได้ทำเรื่องอย่างว่าให้เต็มที่ของผมก็ต้องหายวับไปน่ะสิ ผมคิดทบทวนอยู่สักครู่หนึ่ง ; o9 P1 _8 T4 Y9 p# X0 T
“ใช่แล้วลูก ดีนเขาเป็นเด็กดีตั้งใจเรียน น้องไนซ์สบายใจได้เลยนะลูก” 8 m& F4 D& x! z, q
“ได้ครับ ผมตกลงครับ” ผมจำใจยอมตกลงไปเพราะไม่อยากขัดใจท่าน เอาไว้คิดหาทางให้ได้ลองทำอย่างนั้นทีหลังแล้วกัน โถ่ ชีวิตนะชีวิต
& L* R% F+ L* F& G+ L
“น่ารักที่สุดเลยลูก แม่เป็นห่วงน้อยลงแล้วล่ะทีนี้”
& j& q9 r6 N" r7 K
“ใครน่ารักที่สุดค้าบบบ ผมรึเปล่าครับคุณแม่” เสียงของผู้มาใหม่ดังเข้ามาจากทางประตู ลูกคนกลางของคุณหญิงกชพรรณ คุณกวีวัธน์ หรือ พี่หมอวี ถึงจะเป็นแพทย์ตำแหน่งใหญ่ของโรงพยาบาลก็จริงแต่บุคลิกต่างกับพี่ใหญ่คนละขั้ว
) @ j2 E, Q+ z: l* P: P" W; u5 t
“ฝนจะตกห่าใหญ่ไหมล่ะป้าแพร คุณวีของป้าแพรเขากลับถึงบ้านแต่หัวค่ำแบบนี้” คุณหญิงหันไปพูดหยอกล้อกับป้าแพรแม่บ้านคนสนิท อย่างที่ท่านพูดไป พี่หมอวีนาน ๆ ทีจะกลับบ้าน เพราะส่วนใหญ่จะไปค้างที่คอนโดใกล้กับโรงพยาบาลแถมวันหยุดก็ไปเที่ยวกลางคืนต่อจนถึงสว่าง กลับมาถึงบ้านแต่ละทีก็ไม่มีใครได้เห็นหน้าทักทายสักคน 0 B5 K9 Z- X( Z$ \
“คุณแม่พูดแบบนี้ผมก็ไปไม่ถูกสิครับ” - B% i+ R5 ^" o- f( M! P2 S5 Y
“แล้ววันนี้ทำไมถึงได้กลับมาเร็วเป็นพิเศษล่ะลูก” ผมยกมือไหว้ทักทายคนที่อายุมากกว่าในขณะที่พี่วีกำลังพูดคุยกับคุณหญิง ถ้าถามว่าผมมีโอกาสได้เจอพี่วีบ้างไหมก็คงต้องบอกว่าโอกาสที่ได้เจอนายแพทย์คนนี้มีน้อยพอ ๆ กับที่ได้เห็นหน้าพี่ใหญ่เลย แต่ถึงจะเจอกันไม่บ่อยแต่ด้วยความเป็นกันเองและนิสัยขี้เล่นของพี่วีก็ทำให้ผมไม่รู้สึกเกร็งหรืออึดอัดเท่าไหร่นัก
5 e. N3 ~; c2 \$ n
“ก็คิดถึงคุณแม่ไงครับ อยากกลับมาเจอหน้าก่อนนอน”
: O- @0 L( G `$ d. F* T' C* D4 e/ V
“ปากหวานขนาดนี้ พยาบาลแม่ติดหนึบกันทั้งวอร์ดแล้วรึเปล่าเนี่ย” คุณหญิงแซวลูกชายคนกลางพร้อมกับบีบแก้มด้วยความเอ็นดู พี่วีมีหน้าตาที่คล้ายกับคุณหญิงมากกว่าพี่ใหญ่ทำให้มีความหล่อแบบไม่สุขุมเท่าแต่ออกไปทางพิมพ์นิยมของคนส่วนใหญ่ จำได้ว่าสมัยที่เรียนมหาวิทยาลัยก็ได้เป็นถึงตัวแทนประกวดเดือนเลย
+ f/ v" I. y0 b3 _2 u7 K5 B
“ไม่ขนาดนั้นครับคุณแม่ วัน ๆ ผมทำแต่งานเจอแต่คนไข้ จะเอาเวลาที่ไหนไปทำใครติดหนึบครับ”
. x X4 H: V" b& A
“พอเลยเจ้าวี คุยด้วยแล้วแม่จะปวดหัวเอา” ผู้สูงอายุของบ้านส่ายหัวพร้อมยิ้มเล็กน้อยก่อนจะปลีกตัวไปอ่านหนังสือต่อในห้องทำงาน ผมที่คุยธุระกับคุณหญิงเสร็จเรียบร้อยแล้วก็ตั้งใจว่าจะกลับขึ้นไปจัดเก็บของในห้องให้เข้าที่เข้าทางสักหน่อย S+ t( m% y$ I; P
“ไนซ์จะขึ้นห้องแล้วเหรอ มีแต่คนทิ้งพี่ไปหมดเลย”
* D& M) m u; m1 [# d! p
“ครับพี่วี อย่าเสียใจเลยครับสาว ๆ ในสต๊อกพี่วีเยอะแยะ” ผมทิ้งท้ายหยอกล้อพี่คนกลางของบ้านก่อนจะขอตัวกลับเข้าห้องส่วนตัวไป แต่ไม่ทันที่ผมจะได้มองผมก็ชนเข้ากับใครบางคนที่เดินสวนมาจากอีกทาง หน้าผมจุ่มเข้าไปที่แผงอกของคนมาใหม่เต็ม ๆ % l4 G4 i. }2 F
“โอ๊ย อะ ขอโทษครับพี่ใหญ่”
7 ^9 C0 W0 E c4 J N2 }
“เป็นอะไรไหมเรา พี่ไม่เป็นอะไร แล้วไนซ์ล่ะ” พี่ใหญ่วางฝ่ามือลงบนหัวผมแล้วขยี้เบา ๆ อย่างเอ็นดู " x! H) Y4 J% d5 t8 _
“ไม่เป็นไรครับ ผะ ผมไปแล้วนะครับ”
! P" h* A0 l# d: J$ w. z; P2 j& n
ผมลูบจมูกปอย ๆ เพราะรู้สึกปวด ๆ จากที่เดินชนเข้าไปเต็มแรง กับแผงหน้าอกของพี่ใหญ่แข็งอย่างกับผนัง ผมรีบขอโทษแล้วเดินเลี่ยงขึ้นห้องตัวเองมา
; }$ n5 H" R( ?3 G9 u
ถึงจะเจ็บก็จริงแต่จังหวะที่หน้าสัมผัสเข้าที่อกกว้างของเขาผมเหมือนไฟช็อตไปทั่วร่างเสียอย่างนั้น กลิ่นของน้ำหอมที่สุขุมดูเป็นผู้ใหญ่อบอุ่นของพี่ใหญ่ยังติดอยู่ที่ปลายจมูกอยู่ถึงตอนนี้ที่นั่งอยู่บนเตียง 5 x/ r4 j1 W* R" `7 A
ผมพยายามห้ามใจตัวเองให้ไม่คิดอะไรมากเกินกว่านี้เพราะมันคงจะไม่เหมาะสมนัก ได้แต่หวังให้วันที่จะได้ย้ายไปอยู่ใกล้มหาลัยช่วงเปิดเทอมใกล้เข้ามาเร็ว ๆ เพื่อที่จะได้ไม่ต้องเจอพี่ใหญ่บ่อย ๆ ด้วย
# ?9 M9 A' x; \0 b5 O
----------------------------------------------------------------------------------------- ชีวิตมหาลัยของไนซ์จะสุขและเสียวแค่ไหน ฝากติดตามกันด้วยนะครับ 2 F$ F7 [ `' t, {, H2 y
8 i, y. @/ Y: H" \& E; O
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2024-8-23 19:14:06
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2024-8-23 19:56:55
โพสต์ 2024-8-23 19:59:12
โพสต์ 2024-8-23 23:10:39
