3 n8 q' i' w8 m4 F2 k
: D1 h0 Y U" f- qบิ๊กบอส ภาคเสียวหมู่ (ตอนที่ 1) [ตอนที่ 1]
& C$ \' U& t# ^- w8 y! t3 p4 a0 U
( |3 \3 \ `6 s: i% e3 |. V, X/ v G/ v6 L
ตัวละคร
% \4 P9 _3 h% P1 tภูริเชษฐ์ - หรือ “ภู“ นักธุรกิจหนุ่ม ที่มีเสน่ห์ดึงดูดทั้งเพศตรงข้ามและเพศเดียวกัน
จักรภพ - หรือ “ก้อง” นายตำรวจ ผู้กองหนุ่ม และเป็นบอดี้การ์ดลูกน้องของนายภาณุพล
นรากร - หรือ “กร” รุ่นน้องของสุรเชษฐ์ สิงห์เฒ่าเจ้าเล่ห์ที่เคยหลอกกินภูริเชษฐ์
สุรเชษฐ์ - หรือ “ภูมิ” หนุ่มใหญ่วัยกลางคน เป็นนักธุรกิจเสือผู้หญิงและบิดาของภูริเชษฐ์
เอ็ม - ไอดอลหนุ่ม คู่ขาของนรากร
ภาณุพล - นักการเมืองอิทธิพล และ มาเฟียที่มีผลประโยชน์ขัดกับภูริเชษฐ์
ภาณุวัฒน์ - หนุ่มเพลย์บอย ลูกชายนายภาณุพล
2 ~' M% }( q6 U; m4 Sเกริ่นเรื่อง
ในงานเลี้ยง ภูริเชษฐ์ โดนอุ้มลักพาตัวโดยนักการเมืองอิทธิพลนายภาณุพล นรากรและเอ็มจึงได้หลอกจับตัวนายภาณุวัฒน์ ลูกชายนายภาณุพลมาเพื่อหวังเป็นตัวประกัน และมาแลกเปลี่ยนกับภูริเชษฐ์ เรื่องราวต่อไปจะเป็นอย่างไร........
2 T& b3 u0 b7 a" ^
$ N! w3 s! R; hตอนที่ 1
4 ^: `/ C5 Z% y4 g
นรากรอมน้ำขาวขุ่นข้นของภานุวัฒน์ ไว้ในปากโดยไม่ยอมกลืนลงทันที ขยับข้ึนมาประกบปากกับเอ็มแลกลิ้นดูดปากกันอย่างเมามันส์ พร้อมกับเป่าเทียนดับ ก่อนจะเลื่อนหน้าลงไปดูดหัวนมไล่ต่ำลงไปเรื่อย ๆ จัดการทั้งดูด และเลียให้เอ็มจนเสร็จไปอีกราย จึงผละหน้าออก
+ B. y. J$ S2 N
“วันนี้เอาเท่านี้ก่อนที่รัก เจอภูแล้ว ค่อยว่ากัน เดี๋ยวจะจัดชุดใหญ่ให้”
7 k) n, g$ J* @& O y“แล้วจะทำไงกับภาณุวัฒน์ดีล่ะ”
( P- ^1 m3 O; A" d3 H; d
“ขังไว้ในห้องนี้ก่อน จนกว่าพวกเราจะเจอภู” เขาหันไปทางเชลยหนุ่ม
B8 X9 ~& w4 r9 U# Y' Z
“ผมจะพาคุณไปอาบน้ำล้างคราบพวกน้ีออก อย่าคิดต่อต้านหรือขัดขืน มิฉะน้ันจะโดนหนักกว่าน้ี”
# l# I# X5 @! ~* p( u. r; i' M
ภาณุวัฒน์พยักหน้ารับอย่างจำยอม อย่าว่าแต่จะคิดขัดขืนเลย ตอนนี้แม้แต่จะยกแขนขา ยังรู้สึกว่ามันหนักอึ้ง เหลือเกิน หลังจากโดนรีดน้ำหวานออกอย่างมากมาย
: V$ D! X* C& _* J( F, S. j/ P
นรากรและเอ็มช่วยกันพยุงภาณุวัฒน์ไปเข้าห้องน้ำ จัดการเทนำ้ราดและทำความสะอาดให้เรียบร้อย จึงประคองมานอนลงบนเตียงทั้งที่โดนจับมัดมือมัดเท้าไว้เหมือนเดิม ตรวจสอบเครื่องพันธนาการจนเป็นที่พอใจแล้ว จึงออกคำสั่งเรียบ ๆ
7 H; k0 }8 `8 R: @0 s# `
“เอ็มเฝ้าไว้ให้ดีนะ พรุ่งน้ีเย็น ๆ พี่จะกลับมาอีกคร้ัง หากโวยวาย ก็จัดการยัดเยียดความเป็นผัวให้ได้เลย” แล้วหันมาทางภาณุวัฒน์
% [. {% `! D8 L3 y
“อย่าส่งเสียงเอะอะโวยวายล่ะคุณภาณุวัฒน์ ไอ้เอ็มนี่มันชอบข่มขืนผู้ชายแมน ๆ เวลากระทุ้งตูดแรง ๆ กล้ามท้องกระเพื่อมตามจังหวะไปด้วย ดูเซ็กส์ซี่และเร้าอารมณ์ยิ่งนัก หากไม่อยากเป็นเมียมันก็สงบเสงี่ยมไว้”
6 O8 W* Y' T7 S
เมื่อตรวจสอบทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว นรากรหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาถ่ายรูปเปลือยเปล่าภาณุวัฒน์ไว้ เผื่อได้ใช้ ประโยชน์เดินเปิดประตูออกไปเข้าลิฟต์ ลงถึงชั้นล่างก็ตรงไปยังรถที่จอดอยู่ทันทีเพื่อไปปรึกษาหารือกับ สุรเชษฐ์พ่อของภูริเชษฐ์ที่บ้านของอีกฝ่ าย
สุรเชษฐ์หรือ ภูมิ เงยหน้าขึ้นจากหนังสือพิมพ์เบื้องหน้าโดยเร็ว เมื่อประตูบังตากระจกถูกผลักเข้ามาค่อนข้าง แรงผู้ก้าวเข้ามา เป็นหนุ่มใหญ่วัยกลางคน ในชุดสากลสีสดใสตามสไตล์ชื่นชอบของเจ้าตัว ลักษณะของเขา ตื่นเต้นลุกลนเล็กน้อย
: F' S6 P! I: y" n7 v
“กร! มาได้เวลาจริง ๆ พี่กำลังร้อนใจและคิดถึงเอ็งอยู่พอดี”
8 p% ?7 `# g8 ]* d& r, a5 z3 x* u
“ผมได้รับโทรศัพท์ ขณะท่ีผมอยู่ในงานเลี้ยง ออกจากงานเลี้ยงตั้งใจจะมาพบพี่ให้เร็วที่สุด ก่อนเที่ยงคืนด้วยซ้ำแต่เผอิญติดเรื่องจำเป็ นดักหน้าเสียก่อน เป็ นเรื่องที่สำคัญต่อความเป็ นความตายของภูเป็นอย่างยิ่ง”
5 J6 _0 \: e8 ]" [* l
นรากร ถอดเสื้อชั้นนอกออกพาดกับพนักเก้าอี้ ปลดไทและพับแขนเสื้อเชิ้ตขึ้น ขณะท่ีทรุดตัวลงนั่งแหงน หน้าขึ้นสูดเอาความเย็นของเครื่องปรับอากาศภายในห้องให้เข้าไปภายในปอด
# \: f' ^5 } F T
“มีเรื่องสำคัญอะไร? ก่อนที่เอ็งจะมาบ้านพี่”
9 @1 {+ p \% C4 {5 u6 i
เจ้าของบ้านซักโดยเร็ว ขณะที่อาคันตุกะควักผ้าเช็ดหน้าออกมาเช็ดที่ลำคอและแขน “เด็กของผมสามารถหลอกภานุวัฒน์มาติดกับได้ ตอนน้ีเจ้าตัวถูกลูกน้องผมเฝ้าอยู่ที่คอนโดส่วนตัวผม” “เร้อได้อะไรจากมันบ้างหรือเปล่า”
8 g1 l" i6 I1 m9 P) \" R0 d+ t- c5 {
คำถามถูกติดตามออกมา ในขณะที่อีกฝ่ายเว้นระยะสำหรับการผ่อนลมหายใจ เสือผู้หญิงจอมอึด เหลือบขึ้นมองสหายรุ่นน้องและยิ้มให้ขรึม ๆ น้ำเสียงเบาลงกว่าเดิม แต่เต็มไปด้วยความเคร่งเครียด
2 V3 r8 r9 V0 K
“การที่ภานุวัฒน์หายตัวไปอย่างนี้ โดยที่ไม่มีบอดี้การ์ดติดตาม ภาณุพลพ่อของมันต้องดิ้นเป็ นเสือติดจั่นแน่ ๆ และมันคงส่งคนควานออกหาตัวเป็ นจ้าละหวั่นเลยทีเดียว”
& {' n3 M1 |, b2 ~: c% Z! X7 R
“เอ็งคิดว่าภาณุพลจะส่งคนออกตามหาลูกชายจริง ๆ หรือ” ภูมิกล่าวเหมือนกับรำพึงอย่างไม่อยากเชื่อมากนัก ขณะที่อีกฝ่ายผงกศีรษะแทนคำตอบ “เอ็งรีดเอาความจริงเก่ียวกับเรื่องภูจากมันได้หรือเปล่า”
2 b" Q z0 d- m+ r3 ?# X, q6 S ~
“ก็ได้มาพอสมควร แต่ไม่รู้ว่าเป็นความจริงหรือเปล่า จนกว่าพวกเราจะได้พบตัวของภู”
! a w$ m. l: q
“มันระบุเค้าเงื่อนอะไรบ้างไหม? ระบุสถานท่ีกักขังภูไว้หรือเปล่า สาเหตุที่พ่อมันจับตัวภูไปต้องการอะไร กันแน่”
* B6 i! U. u2 q
“มันไม่รู้จุดประสงค์ที่แท้จริงของพ่อมันมากนัก แต่มันก็บอกใบ้เร่ืองสถานท่ีกักขังภูไว้ให้ได้รับทราบบ้าง เล็กน้อย ซึ่งพรุ่งน้ีเราจะได้พิสูจน์กันว่าจริงแท้แน่นอนขนาดไหน?”
, l. ]) I9 ]" r9 `! h0 _
“แล้วทำไมไม่ไปกันตอนนี้เลย”
9 ~8 {/ Y* x+ d$ ?9 q8 N1 x* T+ N
ภูมิเอ่ยขึ้นอย่างร้อนรน
% s- g" q( D' O' T& k# h0 N/ |
“ถ้ามันไม่โกหก เราก็มีหวังช่วยภูออกมาก่อน ส่วนเรื่องบุกไปคืนนี้ ไม่มีประโยชน์อะไรหรอก เพราะภาณุ พลมันต้องวางกำลังไว้หนาแน่นทีเดียว อีกอย่างเราไม่รู้ว่ามันเป็ นความจริงหรือหลุมพราง การบุกเข้าไปมืด ๆ ค่ำ ๆ แบบนี้ มีแต่เสียเปรียบอย่างเดียว”
! c. n) S* J0 h: @0 I! t# X* H
นรากร ขยับตัวเล็กน้อย สีหน้าของเขาเรียบเป็ นปกติ นอกจากแววตาเท่านั้น บอกถึงความร้อนรนกระวน กระวายไม่แพ้ภูมิ ขณะที่ภูมิเจ้าของบ้านเดินไปที่ตู้หยิบขวดวิสกี้และคีบแก้วติดมือมาด้วยสองใบ โซดาวางอยู่ก่อนแล้วเมื่อผสมเหล้าเสร็จ ยื่นส่งให้นรากรแก้วหน่ึง เสือเฒ่าเจ้าเล่ห์ รับมาถือไว้คลึงไปคลึงมาในมืออย่างเลื่อนลอย
) b- U- B: V$ t! R0 V& c
“ดื่มสักนิดเถอะ เลือดจะได้สูบฉีดบ้าง”
+ t! v' p# [1 r
อาคันตุกะกระดกแก้วพรวดเดียวเข้าปากจนหมด ห่อไหล่ลง ความกังวลยังแจ่มชัดอยู่ในน้ำเสียงและแววตา ขณะเอ่ยสนทนาประโยคต่อไป
“ระยะนี้เป็ นระยะหัวเลี้ยวหัวต่อที่สุด ถ้าเราดำเนินแผนการพลาดเพียงนิดเดียว เรื่องราวจะลุกลามใหญ่โต พวกบริวารข้าราชการที่ภาณุพล
เลี้ยงไว้ด้วยเงิน จะต้องเดือดร้อนแทนเจ้านายมันแน่ ๆ และอาจทำให้พวกเรา ไม่ได้เห็นหน้าภูอีกก็ได้”
“นายอ่านหนังสือพิมพ์ฉบับวางแผงบ่ายวันนี้หรือยัง?”
+ h. h# N' t9 Z8 O9 y1 P, _1 q, l
ภูมิชี้ไปที่หนังสือพิมพ์หลายฉบับที่วางกองอยู่บนโต๊ะ
6 O9 @. c2 V5 V, ~+ i$ ~
* w6 n; B% e" y, q* ^' o
“มันมีสื่ออยู่ในมือ และพวกนี้ก็ไม่สนใจว่าใครจะเกิดความเสียหายอย่างไรจากการนำเสนอข่าวของพวกมันคิดแต่ผลได้ในทางการค้าอย่างเดียว โดยไม่สนใจว่าการปล่อยข่าวหรือแต่งโน่นเติมนี่ให้มันเกินความเป็นจริง ล้วนแต่สร้างความเสียหายให้กับผู้ตกเป็นข่าวอย่างยิ่ง”
“ผลประโยชน์มันไม่เข้าใครออกใครนี่หว่า”
- t& t+ e" }* ^, v7 K7 ~0 A$ K
นรากรครางออกมา เลือกหนังสือพิมพ์ฉบับภาษาอังกฤษสองสามฉบับขึ้นมาดู แล้วโยนลงไปที่เดิมพร้อมกับ ยักไหล่อย่างไม่แยแส
“เรายังทำอะไรตอนนี้ไม่ได้ ก็นอนพักผ่อนเอาแรงดีกว่า พรุ่งนี้จะได้มีแรงพร้อมสำหรับการรับมือกับ สถานการณ์ที่เราไม่รู้ว่าจะต้องเผชิญกับอะไร”
ภูมิเจ้าของบ้านกล่าวข้ึนน้ำเสียงเรียบ ๆ
4 O- c0 Y0 w P7 [# M% E
“ถูกแล้ว ทุกอย่างของเราอยู่ในอาการ “รีบร้อน” แต่หากรุกรนไปในทางที่ตรงกันข้าม จะยิ่งทำให้เราเจอ ปัญหามากยิ่งขึ้น คืนนี้เอ็งไม่ต้องกลับบ้านหรอก ขับรถกลับไป – กลับมา เสียเวลาเปล่า ๆ นอนที่บ้านกูนี่ แหละ”
“งั้นผมนอนห้องรับแขกน้ีเลยแล้วกัน”
. K: x+ [+ ]3 S6 D% W
“เฮ้ย...! เดี๋ยวตื่นขึ้นมาก็ปวดหลังตายหรอก ไปนอนข้างบนกับกู ไม่อยากรบกวนปลุกแม่บ้านขึ้นมาจัดที่ นอนให้เอ็ง”
2 Z1 A. W5 R5 S# ?, h b
เมื่อเห็นอีกฝ่ายทำสีหน้าแสดงอาการแปลกใจ จึงกล่าวสำทับต่อ
+ ` R' n8 f h C6 K! X* G
“มึงไม่ต้องมองหน้ากูแบบนั้นหรอก กูไม่เคยพิศวาสมึงสักนิด”
8 G) k' T) E' p2 Z+ J( c
นรากร ลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว คว้าเสื้อบนพนักเก้าอี้แล้วก้าวยาว ๆ เดินตามหลังเจ้าของบ้านขึ้นไปด้านบน......
! o7 ]# c3 A0 m6 o# h: {( v& L" U; t6 D0 D; R9 ^
โปรดติดตามตอนต่อไป......