- ^# [0 m, a* D+ v Y3 X2 Y- ]& W
บิ๊กบอส ภาคเสียวหมู่ (ตอนที่ 1) [ตอนที่ 1]( Y: S9 Y/ B3 h7 j% F. P! c
6 T7 ]4 y! u% f0 r/ I" H* X% Z
) e9 P5 b4 s- @; rตัวละคร
/ v' w$ L! O' _0 s+ Z; _; Mภูริเชษฐ์ - หรือ “ภู“ นักธุรกิจหนุ่ม ที่มีเสน่ห์ดึงดูดทั้งเพศตรงข้ามและเพศเดียวกัน
จักรภพ - หรือ “ก้อง” นายตำรวจ ผู้กองหนุ่ม และเป็นบอดี้การ์ดลูกน้องของนายภาณุพล
นรากร - หรือ “กร” รุ่นน้องของสุรเชษฐ์ สิงห์เฒ่าเจ้าเล่ห์ที่เคยหลอกกินภูริเชษฐ์
สุรเชษฐ์ - หรือ “ภูมิ” หนุ่มใหญ่วัยกลางคน เป็นนักธุรกิจเสือผู้หญิงและบิดาของภูริเชษฐ์
เอ็ม - ไอดอลหนุ่ม คู่ขาของนรากร
ภาณุพล - นักการเมืองอิทธิพล และ มาเฟียที่มีผลประโยชน์ขัดกับภูริเชษฐ์
ภาณุวัฒน์ - หนุ่มเพลย์บอย ลูกชายนายภาณุพล
7 E) A9 {) }) Rเกริ่นเรื่อง
ในงานเลี้ยง ภูริเชษฐ์ โดนอุ้มลักพาตัวโดยนักการเมืองอิทธิพลนายภาณุพล นรากรและเอ็มจึงได้หลอกจับตัวนายภาณุวัฒน์ ลูกชายนายภาณุพลมาเพื่อหวังเป็นตัวประกัน และมาแลกเปลี่ยนกับภูริเชษฐ์ เรื่องราวต่อไปจะเป็นอย่างไร........
* O$ [9 z, {+ j0 @* |0 r9 `3 t5 @5 K* M$ O; n+ Y2 k" t4 T
ตอนที่ 1
3 ?6 Q% e$ P4 ?; E6 g- F
นรากรอมน้ำขาวขุ่นข้นของภานุวัฒน์ ไว้ในปากโดยไม่ยอมกลืนลงทันที ขยับข้ึนมาประกบปากกับเอ็มแลกลิ้นดูดปากกันอย่างเมามันส์ พร้อมกับเป่าเทียนดับ ก่อนจะเลื่อนหน้าลงไปดูดหัวนมไล่ต่ำลงไปเรื่อย ๆ จัดการทั้งดูด และเลียให้เอ็มจนเสร็จไปอีกราย จึงผละหน้าออก
4 v0 U x: r2 g# @3 O. }0 u
“วันนี้เอาเท่านี้ก่อนที่รัก เจอภูแล้ว ค่อยว่ากัน เดี๋ยวจะจัดชุดใหญ่ให้”
S* o8 c- \3 q \# s. }6 k y“แล้วจะทำไงกับภาณุวัฒน์ดีล่ะ”
8 j+ k* ~! O {8 H- O
“ขังไว้ในห้องนี้ก่อน จนกว่าพวกเราจะเจอภู” เขาหันไปทางเชลยหนุ่ม
% V9 P6 c5 V+ Z
“ผมจะพาคุณไปอาบน้ำล้างคราบพวกน้ีออก อย่าคิดต่อต้านหรือขัดขืน มิฉะน้ันจะโดนหนักกว่าน้ี”
& R4 t3 K# f! q+ L) g9 e1 s
ภาณุวัฒน์พยักหน้ารับอย่างจำยอม อย่าว่าแต่จะคิดขัดขืนเลย ตอนนี้แม้แต่จะยกแขนขา ยังรู้สึกว่ามันหนักอึ้ง เหลือเกิน หลังจากโดนรีดน้ำหวานออกอย่างมากมาย
# S4 y% v- T9 Z4 }4 u
นรากรและเอ็มช่วยกันพยุงภาณุวัฒน์ไปเข้าห้องน้ำ จัดการเทนำ้ราดและทำความสะอาดให้เรียบร้อย จึงประคองมานอนลงบนเตียงทั้งที่โดนจับมัดมือมัดเท้าไว้เหมือนเดิม ตรวจสอบเครื่องพันธนาการจนเป็นที่พอใจแล้ว จึงออกคำสั่งเรียบ ๆ
/ [6 J' A! V" u. t
“เอ็มเฝ้าไว้ให้ดีนะ พรุ่งน้ีเย็น ๆ พี่จะกลับมาอีกคร้ัง หากโวยวาย ก็จัดการยัดเยียดความเป็นผัวให้ได้เลย” แล้วหันมาทางภาณุวัฒน์
+ K7 n/ k- a$ h& \“อย่าส่งเสียงเอะอะโวยวายล่ะคุณภาณุวัฒน์ ไอ้เอ็มนี่มันชอบข่มขืนผู้ชายแมน ๆ เวลากระทุ้งตูดแรง ๆ กล้ามท้องกระเพื่อมตามจังหวะไปด้วย ดูเซ็กส์ซี่และเร้าอารมณ์ยิ่งนัก หากไม่อยากเป็นเมียมันก็สงบเสงี่ยมไว้”
; u! f" D. I7 \, {6 D# g$ F. L
เมื่อตรวจสอบทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว นรากรหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาถ่ายรูปเปลือยเปล่าภาณุวัฒน์ไว้ เผื่อได้ใช้ ประโยชน์เดินเปิดประตูออกไปเข้าลิฟต์ ลงถึงชั้นล่างก็ตรงไปยังรถที่จอดอยู่ทันทีเพื่อไปปรึกษาหารือกับ สุรเชษฐ์พ่อของภูริเชษฐ์ที่บ้านของอีกฝ่ าย
สุรเชษฐ์หรือ ภูมิ เงยหน้าขึ้นจากหนังสือพิมพ์เบื้องหน้าโดยเร็ว เมื่อประตูบังตากระจกถูกผลักเข้ามาค่อนข้าง แรงผู้ก้าวเข้ามา เป็นหนุ่มใหญ่วัยกลางคน ในชุดสากลสีสดใสตามสไตล์ชื่นชอบของเจ้าตัว ลักษณะของเขา ตื่นเต้นลุกลนเล็กน้อย
9 y# Q0 v- a" |1 ]
“กร! มาได้เวลาจริง ๆ พี่กำลังร้อนใจและคิดถึงเอ็งอยู่พอดี”
# ^7 v& c6 h: J: @$ Y
“ผมได้รับโทรศัพท์ ขณะท่ีผมอยู่ในงานเลี้ยง ออกจากงานเลี้ยงตั้งใจจะมาพบพี่ให้เร็วที่สุด ก่อนเที่ยงคืนด้วยซ้ำแต่เผอิญติดเรื่องจำเป็ นดักหน้าเสียก่อน เป็ นเรื่องที่สำคัญต่อความเป็ นความตายของภูเป็นอย่างยิ่ง”
8 L+ h2 l! a* R4 T. l) ~
นรากร ถอดเสื้อชั้นนอกออกพาดกับพนักเก้าอี้ ปลดไทและพับแขนเสื้อเชิ้ตขึ้น ขณะท่ีทรุดตัวลงนั่งแหงน หน้าขึ้นสูดเอาความเย็นของเครื่องปรับอากาศภายในห้องให้เข้าไปภายในปอด
+ U! F1 J. m& J) S' L
“มีเรื่องสำคัญอะไร? ก่อนที่เอ็งจะมาบ้านพี่”
: [9 ?, {9 T4 y6 \
เจ้าของบ้านซักโดยเร็ว ขณะที่อาคันตุกะควักผ้าเช็ดหน้าออกมาเช็ดที่ลำคอและแขน “เด็กของผมสามารถหลอกภานุวัฒน์มาติดกับได้ ตอนน้ีเจ้าตัวถูกลูกน้องผมเฝ้าอยู่ที่คอนโดส่วนตัวผม” “เร้อได้อะไรจากมันบ้างหรือเปล่า”
6 ?/ u7 ]0 T3 h4 R3 _0 F$ \
คำถามถูกติดตามออกมา ในขณะที่อีกฝ่ายเว้นระยะสำหรับการผ่อนลมหายใจ เสือผู้หญิงจอมอึด เหลือบขึ้นมองสหายรุ่นน้องและยิ้มให้ขรึม ๆ น้ำเสียงเบาลงกว่าเดิม แต่เต็มไปด้วยความเคร่งเครียด
. c! @) B. R0 }* d
“การที่ภานุวัฒน์หายตัวไปอย่างนี้ โดยที่ไม่มีบอดี้การ์ดติดตาม ภาณุพลพ่อของมันต้องดิ้นเป็ นเสือติดจั่นแน่ ๆ และมันคงส่งคนควานออกหาตัวเป็ นจ้าละหวั่นเลยทีเดียว”
3 [5 p# [3 g4 s5 V+ f( C
“เอ็งคิดว่าภาณุพลจะส่งคนออกตามหาลูกชายจริง ๆ หรือ” ภูมิกล่าวเหมือนกับรำพึงอย่างไม่อยากเชื่อมากนัก ขณะที่อีกฝ่ายผงกศีรษะแทนคำตอบ “เอ็งรีดเอาความจริงเก่ียวกับเรื่องภูจากมันได้หรือเปล่า”
8 U; l% R! V+ Y1 Z9 W1 y1 {
“ก็ได้มาพอสมควร แต่ไม่รู้ว่าเป็นความจริงหรือเปล่า จนกว่าพวกเราจะได้พบตัวของภู”
1 [' w2 f% G1 Q) g: i) s
“มันระบุเค้าเงื่อนอะไรบ้างไหม? ระบุสถานท่ีกักขังภูไว้หรือเปล่า สาเหตุที่พ่อมันจับตัวภูไปต้องการอะไร กันแน่”
) i* u# Y3 P) ~! q. p" h/ N, \
“มันไม่รู้จุดประสงค์ที่แท้จริงของพ่อมันมากนัก แต่มันก็บอกใบ้เร่ืองสถานท่ีกักขังภูไว้ให้ได้รับทราบบ้าง เล็กน้อย ซึ่งพรุ่งน้ีเราจะได้พิสูจน์กันว่าจริงแท้แน่นอนขนาดไหน?”
% x; S# g. p1 @7 e5 d$ \* ^
“แล้วทำไมไม่ไปกันตอนนี้เลย”
% K5 i- L7 }4 ^* }- [
ภูมิเอ่ยขึ้นอย่างร้อนรน
, U; g" B+ }/ }+ j1 T( Z
“ถ้ามันไม่โกหก เราก็มีหวังช่วยภูออกมาก่อน ส่วนเรื่องบุกไปคืนนี้ ไม่มีประโยชน์อะไรหรอก เพราะภาณุ พลมันต้องวางกำลังไว้หนาแน่นทีเดียว อีกอย่างเราไม่รู้ว่ามันเป็ นความจริงหรือหลุมพราง การบุกเข้าไปมืด ๆ ค่ำ ๆ แบบนี้ มีแต่เสียเปรียบอย่างเดียว”
3 l; t% S% ]6 _
นรากร ขยับตัวเล็กน้อย สีหน้าของเขาเรียบเป็ นปกติ นอกจากแววตาเท่านั้น บอกถึงความร้อนรนกระวน กระวายไม่แพ้ภูมิ ขณะที่ภูมิเจ้าของบ้านเดินไปที่ตู้หยิบขวดวิสกี้และคีบแก้วติดมือมาด้วยสองใบ โซดาวางอยู่ก่อนแล้วเมื่อผสมเหล้าเสร็จ ยื่นส่งให้นรากรแก้วหน่ึง เสือเฒ่าเจ้าเล่ห์ รับมาถือไว้คลึงไปคลึงมาในมืออย่างเลื่อนลอย
# K" L! Y7 @& N2 R& B# {
“ดื่มสักนิดเถอะ เลือดจะได้สูบฉีดบ้าง”
7 }% e% e& {+ X3 ^) u3 [
อาคันตุกะกระดกแก้วพรวดเดียวเข้าปากจนหมด ห่อไหล่ลง ความกังวลยังแจ่มชัดอยู่ในน้ำเสียงและแววตา ขณะเอ่ยสนทนาประโยคต่อไป
“ระยะนี้เป็ นระยะหัวเลี้ยวหัวต่อที่สุด ถ้าเราดำเนินแผนการพลาดเพียงนิดเดียว เรื่องราวจะลุกลามใหญ่โต พวกบริวารข้าราชการที่ภาณุพล
เลี้ยงไว้ด้วยเงิน จะต้องเดือดร้อนแทนเจ้านายมันแน่ ๆ และอาจทำให้พวกเรา ไม่ได้เห็นหน้าภูอีกก็ได้”
“นายอ่านหนังสือพิมพ์ฉบับวางแผงบ่ายวันนี้หรือยัง?”
# C& R) o$ q: }
ภูมิชี้ไปที่หนังสือพิมพ์หลายฉบับที่วางกองอยู่บนโต๊ะ
( W- ?( ?2 L6 J- O3 W3 l
" P" r7 b% a% U# ?( @
“มันมีสื่ออยู่ในมือ และพวกนี้ก็ไม่สนใจว่าใครจะเกิดความเสียหายอย่างไรจากการนำเสนอข่าวของพวกมันคิดแต่ผลได้ในทางการค้าอย่างเดียว โดยไม่สนใจว่าการปล่อยข่าวหรือแต่งโน่นเติมนี่ให้มันเกินความเป็นจริง ล้วนแต่สร้างความเสียหายให้กับผู้ตกเป็นข่าวอย่างยิ่ง”
“ผลประโยชน์มันไม่เข้าใครออกใครนี่หว่า”
3 H: a8 C; m; H
นรากรครางออกมา เลือกหนังสือพิมพ์ฉบับภาษาอังกฤษสองสามฉบับขึ้นมาดู แล้วโยนลงไปที่เดิมพร้อมกับ ยักไหล่อย่างไม่แยแส
“เรายังทำอะไรตอนนี้ไม่ได้ ก็นอนพักผ่อนเอาแรงดีกว่า พรุ่งนี้จะได้มีแรงพร้อมสำหรับการรับมือกับ สถานการณ์ที่เราไม่รู้ว่าจะต้องเผชิญกับอะไร”
ภูมิเจ้าของบ้านกล่าวข้ึนน้ำเสียงเรียบ ๆ
3 O9 r K$ r# \
“ถูกแล้ว ทุกอย่างของเราอยู่ในอาการ “รีบร้อน” แต่หากรุกรนไปในทางที่ตรงกันข้าม จะยิ่งทำให้เราเจอ ปัญหามากยิ่งขึ้น คืนนี้เอ็งไม่ต้องกลับบ้านหรอก ขับรถกลับไป – กลับมา เสียเวลาเปล่า ๆ นอนที่บ้านกูนี่ แหละ”
“งั้นผมนอนห้องรับแขกน้ีเลยแล้วกัน”
: d. u% N4 Q. ]; Y# c( Y
“เฮ้ย...! เดี๋ยวตื่นขึ้นมาก็ปวดหลังตายหรอก ไปนอนข้างบนกับกู ไม่อยากรบกวนปลุกแม่บ้านขึ้นมาจัดที่ นอนให้เอ็ง”
* T. i- o. e/ y
เมื่อเห็นอีกฝ่ายทำสีหน้าแสดงอาการแปลกใจ จึงกล่าวสำทับต่อ
# h( Y0 i" Z- ^
“มึงไม่ต้องมองหน้ากูแบบนั้นหรอก กูไม่เคยพิศวาสมึงสักนิด”
# m4 `, b0 q" P7 o/ X
นรากร ลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว คว้าเสื้อบนพนักเก้าอี้แล้วก้าวยาว ๆ เดินตามหลังเจ้าของบ้านขึ้นไปด้านบน......
& J: c2 J& Z0 M6 e4 G5 ^( c+ v# U0 u& f9 V. A. |
โปรดติดตามตอนต่อไป......