แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย 3009 เมื่อ 2023-2-25 06:12
6 W6 c( a5 E/ N: q& J2 e
: C" Q* k$ W- ?! C3 _( m/ G2 W6.ใครสักคน...
- ^& |6 W S" p5 w: D
+ g' R5 B" T' K; {- Y. ^' X$ l
8 i1 J. |4 Q% s
$ _8 W; M- K j' ?$ T3 ?) J4 b M
* I# `! Y+ W8 X! F"พอก่อนน้ำกูหมดแล้วววแม่งงงเอ๊ย!!!" หนุ่มผิวน้ำผึ้งคล้ำคำรามทุ้มต่ำ ด้วยท่วงทำนองสั่นเทิ้มเมื่อเมือกสวรรค์คั้นสดล่มคาปากให้ชายไม่จริงหญิงแแท้คนเดิมลิ้มรสขณะที่น้องคนนี้ก็ยังสิงอยู่ ณ จุดเดิม จุดหลังผ้าม่านดำเข้มจุดที่ได้แค่ดอมดมกลิ่นเฉพาะตัวที่เพิ่งสูดกัก จุดที่ทำได้แค่ลอบสุขสมทางสายตาจุดที่กำลังซึมซับทุกอย่างไปพร้อมคู่เดิมในพื้นที่นั้นซ่านซาบห้วงอารมณ์ที่ได้รับเข้าหล่อเลี้ยงชีวิตอันแสนเหี่ยวเฉาไม่ต่างจากต้นไม้ขาดน้ำ
y- I% Y$ C9 @" D% o1 ^" {* b) L: v) p
"เสาร์อาทิตย์เอ็งไม่ออกไปตายห่าที่ไหนเหรอปกติไม่เคยเห็นอยู่บ้าน...หรือเพื่อนเลิกคบพวกวิปริตอย่างมึงแล้ววะ" ก็ยังปากดี แถมเหยียดเหมือนเดิมไม่มีผิด...พี่เรา "รอเพื่อนโทรมาอยู่นะ...แล้วพี่พันธุ์ศรละ" ข่มไว้ไอ้เจ้าไพน์ ข่มไว้... "วันนี้ผู้ปกครองอย่างกูกะจะนอนพักหน่อย...เอาไว้วันอาทิตย์ค่อยไปโรงปุ๋ยต้องรีบหาตังค์ซื้ออาหารให้หมาแถวนี้แดกวะ" ตัวจริงของจริงไอ้พี่หนวด...แต่ก็คุ้มกับที่โดนหลอกด่าเป็นชุดเพราะถามแค่นิดเดียวก็รู้ละ
& Q5 d% U: X$ x5 \! J9 W9 h1 m* E! v4 k7 T
: w b6 z7 `' Rกี่ชั่วโมง กี่นาที กี่วินาทีถัดจากเย็นวันเสาร์ถึงวันอาทิตย์ ยังดีที่จันทร์ ถึงศุกร์ที่โรงเรียนจัดงานแล้วต้องอาศัยแรงเด็กกิจกรรมโดยเฉพาะกับแก๊งเราไปช่วยทุกเย็นกลับมาบ้านทีก็สลบเหมือดคาเตียง แทบไม่ได้เห็นหน้าคนที่ทำให้หัวใจใช้พลังงานเปลืองนักกว่าเดิมไม่รู้กี่เท่าตั้งแต่วันนั้น...เพราะเจ้าของสวนผลไม้หลายรอยไร่ก็ยุ่งกับเรื่องงานในสวน - s f* S K8 `' Z
มาเจอตอนที่ถามเมื่อเย็นวันเสาร์นั่นแหละ * _8 W7 f/ T8 P8 e6 l7 ]
วันอาทิตย์ไอ้เจ้าไพน์เลยตั้งใจอยู่ติดบ้านทั้งที่ปกติต้องหาเรื่องหนีออกไปกับแก๊งเพื่อน เพื่อไม่ให้เจอคนที่คอยหาเรื่องชวนให้หัวเสียแต่ตอนนี้กลับซ่อนตัวอยู่ในห้องตัวเองแต่เช้านอนเล่นนั่งเล่นกลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียงบางจังหวะเผลอแอบขนลุกให้ภาพจำตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้วที่ยังชัดเจนเหมือนกดเพลย์หนังและที่น่าจะกำลังได้ดูหนังเรื่องนั้นรอบใหม่กับคนที่คอยหาเรื่องชวนให้หัวเสียที่กลายมาเป็นคนคอยหาเรื่องชวนให้หัวใจสยิว จู่ๆเกิดจะมาปวดหัวเวียนหัวออกอาการเดิมทั้งปวดทั้งมึนสารพัดเหมือนมีมือใครมาบี้หัวกดหัวแล้วหมุนเล่นผิดที่ผิดเวลาจนต้องรีบหายาหอมมาชงกินกันตาย แต่แค่แว่วเสียง พร้อมบังเอิญทอดสายตาลงไปเห็นรถสกูตเตอร์คันเดิมที่ยังไงถ้าจะเข้าโรงปุ๋ยก็ต้องผ่านหน้าบ้าน
9 h8 D! i6 `4 j" X* ~9 i$ g
2 R+ x4 h. R% t B' P3 U...หาย!!! หายทันทีเหมือนสารพัดมือหนีไปไหน 4 V: S6 P7 F* o$ e2 T. y
: j' \1 r# b' N8 N( o4 s. u/ O2 R
+ @8 h, f$ N; H3 J. \, N6 {* S
3 A+ q' o9 x8 ]" z2 y; b+ W" H, P "ชั้นก็ไม่เคยอยากอะไรขนาดนี้นะแต่กับของพี่พันธุ์ศรเท่าไหร่ก็ไม่อิ่ม เหมือนโดนพี่เล่นของใส่…." พูดเสร็จ กลับลงไปจัดการของที่น่าจะเป็นตัวมันเองเล่นใส่ปากตัวเองมากกว่าอย่างไม่ปล่อยให้ปากทาลิปสติกสีแดงเลือดนกทั้งฉ่ำทั้งเคลือบเมือกเนื้อดูข้นสารพัดได้พัก "ของกูดีไงอิตุ๊ด…." เหยียด ด้วยคำเดิมๆ จังหวะยกมุมปากข้างหนึ่งเดิมๆจากคนเดิมๆ แต่ไม่ว่าจะหลุดการกระทำออกจากใครก็ตาม กิริยาเหล่านั้นกลับสะท้อนให้เห็นถึงคนพูดว่าเขาคนนั้นคงถูกกดดันด้วยอะไรบางอย่างบางอย่างจากทุกอย่างรอบตัวที่พากันหล่อหลอมขึ้นมาเป็นตัวเป็นตนจนสามารถกดคนอื่นให้ต่ำด้วยคำพูดด้วยท่าทางแสดงตัวว่าเหนือกว่า
: V. F* d- }; s5 f( e A4 V- Z% E( w8 r! f% R
..."เมื่อก่อนถ้าได้ยินพี่พันธุ์ศรพูดแทบอยากกระโดดถีบหน้า...แต่ทำไมทำไม๊ทำไมไอ้เจ้าไพน์เอ๋ย ...ทำไมตอนนี้ได้ยินแล้วขนลุกแปลกๆ"... 6 k, w5 a$ L) m- O/ D
0 ^+ u' C( N1 ^9 K; G U& R D/ O: e; j' d
"ไม่ใช่แค่ปากนะจ๊ะพี่จ๋า….รูก็ดีน๊า ไม่อยากลองเหรอ…." เด็กน้อยผู้ร่วมไปในทุกการเปลื้องตัวตนแท้กันและกันหลังผ้าใบฟังแล้วขนลุกซู่คูณสิบคูณร้อยทันที ..."สมควรที่พี่พันธุ์ศร จะแเพ้ทั้งปาก ทั้งลมปากมัน อย่างที่คิดไม่ผิดว่าที่เข้ามาโรงปุ๋ยวันอาทิตย์นี่...นัดอิเจ๊ซอลชัวร์"... ..." แต่ก็อย่างว่าขนาดลูกค้าต่างอำเภอต่างจังหวัดยังหลงคารมเจ๊ร้านทำผมต้องจองคิวกันเป็นอาทิตย์ล่วงหน้า...นับประสาอะไรกะพี่เรา"... 3 d; |9 F' C' P! K7 L
"สัสอีกแล้วนะมึง….กูบอกแล้วไงไม่เอา…" ..."โกรธแบบนี้แปลว่า...เคยขอแล้วแต่พี่เรา คงไม่ยอม...หึ!!!สมน้ำหน้า "... "ไม่ลองแล้วจะรู้เหรอพี่…" มารยาหญิงที่ว่าแน่ยังแพ้ฝีปากเจ๊ซอลนี่ยังไม่นับเสียงอ้อนๆ ทำหน้าทำตาใสใส่เบอร์นั้นอีกส่วนไอ้เจ้าไพน์ที่ได้แต่แอบมองรูเล็กๆ ที่แอบมาเจาะไว้บนผ้าม่านประตูตั้งแต่วันเสาร์ ( J8 q5 \/ X$ v. E E
( q Q7 n* |: S" n
/ e3 P; Q; r4 Y. ~3 Yใจหนึ่ง...อย่านะ อย่าเด็ดขาด!!! อีกใจ...ไหนๆก็ไหนๆ อยากลองเห็นสักครั้ง... 1 e% x- S, M3 d$ D; \
G3 E0 J: |1 m3 K5 h; ?
+ `: x3 F; J% ]$ l"มึงไม่กลัวเหรอของแฟนกูฉีกมาแล้วนะ" "ก็กลัวเเหละพี่...จริงๆก็ไม่ได้ใหญ่น่ากลัวอะไรนะเเต่มันเหมือนมีอะไรมาสะกดเหลือเกิน เห็นทีไรชั้นยอมตายคาเลย" เจ้าของประโยคชะงักคำพูดเหมือนคิดชั่งใจ ก่อนเอ่ยออกมา "งั้นวันนี้...ขอเลยนะพี่นะนะพี่พันธุ์ศร…ลงทุนปิดร้านวันอาทิตย์เสียรายได้ไปหลายพันเพื่อมาหาพี่โดยเฉพาะเลยน๊า" 6 i, e& G) K+ [0 n7 c+ i) n
"เออๆ ...ลองก็ลองวะ"
" b4 v& ]- k1 ^7 oสมคำร่ำลือว่าเขาหรือเธอคนนี้มีของดีมากกว่าแค่ลมปากหรือฝีมือจนทำลูกค้าแทบทุกรายที่แค่ลองเข้ามาใช้บริการร้านทำผมเปิดใหม่ต้องกลับมาเป็นขาประจำเกือบทั้งนั้นและวินาทีที่ประโยคคำตอบเข้าสู่โสตประสาทการรับฟังก้อนเนื้อเยื้องอกซ้ายซีกหนึ่งถูกความเย็นยะเยือกจับเกาะจนแข็งเป็นก้อนน้ำแข็งแต่อีกซีกกลับร้อนฉ่าราวเฉือนชิ้นเนื้อสดๆ โยนเข้ากองไฟ "จริงนะพี่พันธุ์ศร…" ( K( O/ f" j8 \' C, ]+ j0 x
) J. Z+ z* D2 r. cร่างอวบอิ่มของชายจริงหญิงไม่แท้ที่ดูแท้กว่าผู้หญิงบางคนทำตาลุกวาวรีบผลักร่างเปลือยเปล่าสีน้ำผึ้งเข้มที่ถ้าคิดจะต่อสู่ขัดขืนก็คงทำได้ง่ายๆแต่เจ้าของความสูงเลยขอบประตูห้องแยกไว้อาบน้ำด้านในสุดกลับถอยหลังค้อมศีรษะเข้าไปอย่างสายตาเต็มไปด้วยอารมณ์ส่ำสัตว์พร้อมสืบพันธุ์ "ให้ชั้นขึ้นให้ก่อนนะพี่….คือ...ชั้นกลัวนะ" "อิห่าเสือกมากลัวอะไรตอนนี้...แต่เอาเหอะเอาที่มึงคิดว่าท่าไหนของกูถึงจะเข้ามึงได้....อีตุ๊ด กูไม่เอาสดๆ นะเว้ยมึงมีถุงมั้ย" "เเหมพี่...ไซซ์ขนาดนี้ถุงยางที่ชั้นเอามาจะใส่ได้ไงละ" "ไม่มีถุง กูไม่เอา" เสียงเข้มขึงขังแบบนั้นทำ เรา โล่งใจไปได้หน่อยเพราะทุกวันนี้สารพัดจะโรคแถมอิเจ๊ผ่านอะไรมาบ้างก็ไม่รู้ทั้งที่ความจริงไม่ได้มีสิทธิอะไรบนร่างกายพี่ชายเลยด้วยซ้ำ นอกจากความเป็นน้อง... ) B) U# R% J* p$ _: B# m
9 h% o$ W$ h* u/ [
และน้องชาย ที่ตอนนี้มองไม่เห็นอะไรเลยได้แต่พยายามเงี่ยหูร่วมฟังบทสนทนาเพราะในห้องอาบน้ำถูกปิดประตูด้านในเลื่อนปิดไปแล้ว "เดี๋ยวสิพี่... มีจ๊ะมีใส่ได้หรือเปล่าไม่แน่ใจนะ" "เร็วๆ เดี๋ยวกูเปลี่ยนใจนะมึง"
7 P B8 Z" J2 Z( {7 c/ X
/ _6 ~2 E& q$ l* j1 H! h; S: u, X) w6 y6 b& d# c7 c- ]/ u% I
7 J/ A4 s9 K3 _$ `9 _2 X6 {" [3 D
7 Q3 T/ v7 v* ^3 C" H. k" eเรื่องจริงเหรอเนี่ย!!!...นี่พี่พันธุ์ศรกำลังจะ...
4 o) h" n' E r( M3 q
' y; ?5 j- ?( ~3 E3 F
; ^1 R+ [0 T X2 t2 s1 X( }0 a3 g6 G( V4 R% }* [/ q% A
เด็กน้อยในชุดเสื้อยืดกางเกงวอร์มสีเทาทั้งตัวอันเป็นสีโปรดสี ที่อยู่กึ่งกลางระหว่าง ขาว ดำ ห้วงอารมณ์ที่อยู่กึ่งกลางระว่างเจ็บปวด ร้อนแรงการรับรู้เหมือนครึ่งหลับครึ่งตื่น ย้อนแยงทั้งกายใจเหมือนไม่เป็นตัวของตัวเอง "ใส่ยากจัง พี่พันธุ์ศรแน่นมั้ยพี่…" " ได้แล้วๆ ... มึงรีบนั่งเลย " ประโยคที่ทำให้ลมหายใจติดขัด ประโยคที่แทบไม่อยากเชื่อว่าพี่ชายเราเป็นไปได้ขนาดนี้???
. u6 z- O: k( O8 C, z# x( j1 S1 j, M3 z! O
( k9 p& Y5 t7 b$ E; N# P H7 Z
- N# |% I$ V- Q" z1 L! i5 N..."ปากบอกเกลียด แต่ทำตรงข้ามสุดๆ...ตัวจริงพี่พันธุ์ศรเป็นแบบนี้เหรอ"... ..."แล้วไอ้ที่ทั้งพูดทั้งแสดงออกว่าโคตรจะเกลียดน้องคนนี้...หรือจริงๆ จะ..."
& A$ S% ]' Y7 S. ?1 q- t; O$ D& k+ Q; B" I" Q2 J
( b6 R( i P# D: u
, M0 Q8 w4 c& Y0 t1 m
บาดแผลทางใจที่พี่ชายฝากไว้จากคำพูด จากการกระทำกดเหยียดให้ต่ำกับน้องตั้งแต่จำความได้รวมทั้งบาดแผลใหม่ที่เกิดขึ้นถัดจากสุ้มเสียงวันนั้น อีกแผลกับมันในห้องนี้รวมถึงอีกแผลใหม่ๆ สดๆ ที่จะถูกกรีดซ้ำในอีกไม่กี่วินาทีต่อจากนี้
' X% W9 x6 X, N9 qไอ้เจ้าไพน์...ชอบเป็นแผลตั้งแต่เมื่อไหร่???
% S9 R& n7 F5 pเริ่มนับหนึ่งจากความรู้สึกผิวเผิน จนเริ่มถลำลึกและบทบาทกำลังจะประทับแน่นในความทรงจำไม่รู้ลืมจากที่เกิดขึ้นเมื่อครั้งก่อนเด็กน้อยรีบอ้อมไปหาทางให้ใกล้บานเลื่อนกระจกตรงผนังส่วนห้องน้ำให้ได้มากที่สุดเท่าที่สมองแทบไม่เหลือเลือดขึ้นไปเลี้ยงเพราะลงไปกองรวมที่แกนกายเล็กๆกลางลำตัวจะหาทางเจอ "อย่าเสือกถอดหมดนะมึงแล้วหันหลังไปด้วย" "คอยดูเถอะวันนี้อิซอลจะทำให้พี่ติดใจ จนต้องร้องหา ต้องเอาชั้นเป็นเมียให้ได้เลย…." # a, X' T* M& V: U7 v+ u& a
: w2 b0 g z+ r6 i; D
4 d3 u* A. q$ i4 P" V6 z
..."วุ๊ย!!!เข้าไปกระทืบเจ๊ซอลได้มั้ย"... 5 r- v* f8 ~4 o \# A9 j/ a4 _
& J& B1 j) J. u7 I* ]0 p7 x
# k. S% k# R/ o2 ]: N% j! e3 l$ y
4 R' j# u7 v+ n$ @) ]ก่อนที่โชค หรือนรกก็ไม่แน่ใจ???จะเข้าข้าง เพราะดันมีบันไดอะลูมิเนียมวางพาดผนังส่วนที่เป็นช่องบานเลื่อนกระจกฝ้าเปิดทิ้งไว้ข้างหนึ่งพอดีและไอ้เจ้าไพน์ที่ขนาดต้นไม้เต็มสวนยังไม่เคยจะขึ้น แต่กลับต้องมาแอบย่องปีนบันไดแม้จะทุลักทุเล จะกลัวตก กลัวเกิดเสียง กลัวมีใครมาเห็น หรือคนข้างในจะเห็นสารพัดจะกลัว
8 h+ r* C# M6 K! n) c+ Q3 Y8 w# o9 q6 E" M) ^/ j! Q* T
; q% e1 ^/ v$ S9 y' }"โอ้ยยยพี่!!! ใส่เจลเพิ่มได้มั้ย อ๊ายยยอะอ๊า" เสียงแหลม ช่องเสียงกว้างร้องลั่นออกมาไม่เป็นคำสารพัดต่อทันทีทั้งๆที่ผู้ร่วมชะตากรรมอีกคนยังได้แค่เริ่มไต่ตามไปอย่างกล้าๆ กลัวทีละขั้น "อยากโดนเองไม่ใช่เหรอ ...เป็นไงสัสแค่หัวก็ร้องแล้วเหรอวะ" "พี่!!! แค่นั้นพอพี่ แสบเหลือเกินทำไมมันแข็ง มันคมเหมือนโดนบาดขนาดนี้พี่พันธุ์ศร...โอ โอ...โอยยย…." ไต่บันไดอะลูมิเนียมไปได้อีกขั้น พอๆกับฆาตกรที่เริ่มลงมีดแทงเหยื่อด้านในและอานุภาพเพียงแค่สัมผัสจากเสียงกลับรุนแรงร้ายกาจร้ายกาจมากจนอยากร่วมสัมผัสไปมากกว่านี้ "สัสสสสอ่าาส์...โคตรแน่นวะ ...นั่งมาลงมาเลย เอาให้สุด เร็วๆ!!!…" "เดี๋ยว ...ขอชั้นค้างไว้ก่อนของพี่ทำชั้นทรมานเหลือเกิน..." "อีตุ๊ด มึงจะรีบนั่งลงมาหรือให้กูกระเด้าขึ้นไป…" เพศสภาพที่ถูกออกแบบทุกองค์ประกอบในร่างกายมาเพื่อการปลดปล่อยโดยเฉพาะและยิ่งเมื่อได้จมดิ่งสู่ห้วงแห่งกามไปแล้วคงไม่ยากที่สันดานสัตว์ หรือ พลังงานชั่วร้ายบางอย่างจะเข้าสิงสู่ได้โดยง่าย "อ๊ายยยย!!!...เบาๆอย่าเพิ่งกระแทกสิ...อ่าาาา...พี่พันธุ์ศร...ชั้นเจ็บ ชั้นเจ็...บบบบ"
+ l( E! G. `( I
( P; R. z- a1 M0 a% |ในที่สุด พอๆ กับเสียงร้องราวถูกเชือดพันธุ์อภัยก็ไต่ขึ้นไปถึงขอบหน้าต่างเล็กๆ ตรงสุดผนัง สองตาเทียวผลุบขึ้นลงจนแน่ใจว่าร่างแกร่งสีน้ำผึ้งเข้มแนบลำตัวพิงผนังกระเบื้องกับร่างขาวนั่งโย่งตัวคร่อมความแตกต่างลิบลับทุกมิติ "สัส!!!แหกปากเบาๆ สิวะอยากให้ใครมาได้ยินรึไง...... อ่าาาาก์อีกนิดนะอีตุ๊ด... เชี่ยเอ๊ย!!!รูเเม่งตอดกว่าของผู้หญิงอย่างที่เพื่อนกูบอกจริงๆ ด้วย ...อ่าาาส์…" ฆาตกรถึงกับหลั่งน้ำตาให้สัมผัสแปลกใหม่ที่ตัวเองกำลังได้รับพร้อมหยัดส่งทั้งร่างอัดแอ่นขึ้นกะซวกแทงอาวุธจากพื้นกระเบื้องสีเดียวกับผิวเหยื่อด้านบนส่งเข้าประหัตประหารเนื้อตัวมีชีวิตด้วยจังหวะกระเจิงสุดขีดหาได้ใส่ใจเสียงร้องโอดครวญทรมานแม้แต่น้อย "พะ...พะพะพี่คือ...ชั้นเจ็บเหลือเกิน ฉีกไปหมดแล้วแน่ๆ ...เอาออกก่อน...เอาออกก่อนนะพี่….อ่าาาา..ชั้นขอนะพี่ ชั้นขอ" ใบหน้าแสดงออกถึงคำว่า เจ็บปวดชัดเจนด้วยผิวเนื้อที่เคยขาวผ่องกลับซีดหมอง พร้อมหยดน้ำตาเป็นสายแต่คงเป็นน้ำตาของความทรมาทรกรรมตามที่ตัวเอง เหมือนแมลงตัวน้อยๆอันน่าสังเวชเมื่อยอมถวายกายบูชาตนโบยบินสู่เปลวเพลิง
, {/ P, {! b* n# \1 P% o! |7 g! {8 S. Y/ V3 E7 q2 E9 w
ฟากฝั่งเด็กน้อยด้านบนที่ได้แต่แอบฟังได้แค่แอบมองทุกการกระทำด้านล่างรีบกลืนน้ำลายเหนียวลงคอเฮือกใหญ่อย่างไม่สามารถระบุชัดในความรู้สึกตัวเองว่าภาพเคลื่อนไหวไม่บันยะบันยังตรงหน้าก่อให้เกิดอารมณ์แบบไหนกับทั้งเนื้อทั้งตัวลิงค่างบ่างชะนีปีนบันได สั่นเทิ้มผุดเหงื่อออกเป็นสายเหมือนน้ำตาคนข้างล่างไม่มีผิด "ฉีกก็ดีสิมึงจะได้รู้รสชาติกูไง...จะได้รู้เวลาไอ้พันธุ์ศร เอา มันเป็นยังไง...สะใจมั้ย...สะใจมึงไหมอีตุ๊ดดดอ่าาาส์…." คำพูดของพี่ชาย เป็นดั่งอาวุธค่อยๆ กรีดแทงและผ่าเข้าไปสู่แก่นความเป็นตัวตนแท้ได้อย่างน่าอัศจรรย์ท่ามกลางความสัมพันธ์เชิงอำนาจชัดเจนที่ตัวเขาแสดงออกมาให้อีกคนที่คงรู้ชัดว่าสถานะตนนั้นอยู่ต่ำกว่าเจ้าของประโยคและสีหน้าท่าทางวางอำนาจเหล่านั้นมากเพียงไหน " `- `9 ]/ O2 W, m& Y1 g
1 B: }1 n a4 H3 ?" z, I: w
ตับๆๆๆ ปั๊บๆ!!! 5 _$ E% ~- l1 [; v: t7 u
4 i+ Z5 M8 U2 s8 E$ S1 b6 uชายหนุ่มดิบเถื่อนผิวสีน้ำผึ้งเข้มไม่ต่างจากจุดดำมืดกลางพื้นที่สีขาวล้วน ตอกเน้น ย้ำตามที่พูดทุกคำด้วยเรี่ยวแรงมหาศาลตามใจต้องการจะไปด้วยจังหวะกระดอนร่างกายขึ้นจากพื้นเองอย่างหมกมุ่นจนพงดกกอดำสนิทฝังลงเนินอวบอัดของชายแท้ หญิงเทียมทุกครั้ง ราวกับห้วงอำนาจดำมืดจากจอมขมังเวทย์ได้เข้าฝังปกคลุมสาวกตนนั้นเสียแล้ว ร่าง สั่นสะท้านด้วยแรงอารมณ์แปรปรวนหลากหลายทั้งตื่นตะลึง ทั้งหวาดกลัว ทั้งร้อนรุ่มให้ทุกจังหวะที่ตัวเองยังคงจมไปกับการเคลื่อนไหวบางครารู้สึกเจ็บหน่วงด้านหลังราวเป็นฝ่ายถูกทำร้ายเอง เพราะจากประสบการณ์สั่งสมสอนมาให้รู้ว่าจังหวะที่กลีบหยักปลิ้นเข้าออก ตามลำเนื้อน่ากลัวมาติดๆ อย่างไม่มีพักเคล้าฟองฟอดสีขาวเคล้าเมือกแดงสดไปทั่ว , j K8 {5 c3 G( b" b
2 [$ G2 @! P+ D5 Gเจ็บ...เจ็บไปด้วย ปวด...ปวดไปด้วย , B3 E% H/ P9 v1 N* ]+ P1 y+ Q6 R
( A# N- s4 w! j7 O, O6 ?! B"พี่พันธุ์ศร…เอาออกเถอะนะ...นะพี่นะนะ…." เหยื่อ ที่นิ่งเงียบได้ครู่หนึ่งอย่างดูราวกับวิญญาณได้ถูกกระชากจนหลุดลอยลงสู่นรกจากทัณฑ์ทรมานขยับปากแว่วคำร้องขอชีวิตจากฆาตกร "อีกนิดเดียว...ทนหน่อย... รู้มั้ยมึงแม่งเป็นคนแรกที่กูเอาข้างหลังเลยนะ....อ่าาาห์ เหี้ยเอ๊ย แน่นชิบหายย" ฉับพลันทันใดความเห็นใจที่มีให้...แปรเป็นริษยา ..."เอาเลย เอาเลยพี่พันธุ์ศร เอาให้มันตายคาเลย...สมน้ำหน้า...ทำมาเป็นยิ้มตอนบอกเป็นคนแรก... แหวะ...สงสัยจะได้เสียตังจ้างคนมากระทืบเจ๊ซอลแน่ละ"...
$ S2 m7 c" w+ u9 I9 L3 s# O1 W) y& w/ a( c
) Z6 r8 D! z ?" x7 s
Sadist คือพฤติกรรมของคนที่รู้สึกพึงพอใจ เมื่อได้เห็นผู้อื่นเกิดความเจ็บปวดทั้งทางร่างกายทางเพศ หรือทางจิตใจ หมายรวมทั้งความพึงพอใจของคนที่ทำให้เกิดความเจ็บปวดคนสั่งการ หรือแม้เป็นผู้มองการกระทำ
6 h. m/ a8 p( G( I2 H1 O9 A$ Y; V% p: V9 m R( e1 l, b
พี่ชาย กับบาดแผลอาบเลือดสดๆและความรุนแรงอันแข็งแรงอย่างสามารถไต่ทะยานขึ้นไปได้ไม่หยุด พร้อมคำเหยียดกดต่ำน้องชาย ถูกเลี้ยงมาจนติดนิสัยอยากได้อะไรก็ต้องได้ ชักเริ่มไม่แน่ใจว่าอยากลิ้มลองรสชาติตามอย่างจินตนาการ บนโลกแห่งความเป็นจริง ...ดี หรือ??? 8 x4 C, Z) \6 t2 j. U
หากแต่มนุษย์ผู้เปราะบางที่ได้แต่ลอบร่วมไปในทุกบทกามกี่ครั้งต่อกี่ครั้งจนเหมือนกำลังต้องคำสาป ทำเอากายทำเอาใจ ทุรนทุรายไปกับมนต์สะกดทั้งหลายจากบุรุษที่ได้ขึ้นชื่อว่า...พี่ชายยิ่งเสียงบริกรรมจากเนื้อกระทุ้งเนื้อด้านบนไม่มีพักด้วยช่วงลำตัวเกร็งแน่นขึ้นเส้นเอ็นไม่ปล่อยให้เสียเวลาลงไปติดพื้นกระเบื้องยังไม่นับรวมเสียงคำรามกระสันของชายหนุ่มผู้ถูกห้วงอันดำมืดสิงสู่ครอบงำยามได้ลิ้มลองรสชาติแปลกใหม่ครั้งแรกเช่นที่เอ่ย อีกฟากฝั่ง... ชายจริงหญิงไม่แท้ ผู้ก้มหน้าก้มตาน้อมรับชะตากรรมจากขุมนรกนรกอย่างเสียมิได้ในความสัมพันธ์เชิงอำนาจที่เจ้าตัวถูกพลังงานบางอย่างเข้าสะกดจนสมยอมน้อมพลีกายในฐานะเหยื่อเหยื่ออย่างส่ำสัตว์ตัวน้อยๆที่ได้ตกเป็นของบูชายัญแด่ซาตานปีศาจผีร้ายผู้โหดเหี้ยม
r7 K' f# p }% u6 F, e"อิซอล...ไม่ไหวแล้วเว๊ย!!!…."
* e( I* P4 z5 [) nสุดคำตวาดเกรี้ยวกราดที่จู่ๆ ทะยานพรวดพราดออกมาพร้อมจังหวะผิวกายกลมกลืนไปกับกระเบื้องขาวมุกผุดเรี่ยวแรงทั้งหมดที่มีถอนช่องสวาทตนเองหนีจากการทำลายล้างจนเกิดเสียงดัง
9 }& B7 E; n; n; ~1 [
* X! e% u4 h, o. S" T% `( V. |" |! c... โผล๊ะะะ 9 \* ^1 ]& E: s! t- W
: t- [& H" [' h! j
5 `4 K/ Y, Q$ O, Mห้วงอารมณ์ที่เริ่มไต่ทะยานไปพร้อมอาชญากรรมทั้งหมดอย่างไม่น่าให้อภัยถูกกระชากลงมาทันที และไอ้เจ้าไพน์ก็ไม่เคยคิดเลยว่าชีวิตนี้จะได้มาเห็นภาพน่าสยดสยองของปากบาดแผลกว้าง กลวงโบ๋อาบเมือกแดงสด หยดย้อยลงตามแข้งขาเป็นสายของเหยื่อ ส่วนอาวุธของอาชญากร ที่มีเยื่อบางๆห่อหุ้มกลับเลอะคราบของเหลวเฉดเดียวกันอันบ่งบอกชัดเจนเป็นหลักฐานของการเป็นต้นเหตุแห่งการฉีกขาด "เชี่ยอะไร!!!อิตุ๊ด...กูจะเเตกอยู่แล้ว!!!" ชายหนุ่มตวาดเสียงเข้ม ด้วยสีหน้าจริงจังใส่คู่ขาหรือจะคำเรียกอะไรก็แล้วแต่ที่ถึงกับทรุดงอตัวลงกองกับพื้นด้วยอาการทรมาน & C# b* F# Q' i
4 U' E# J* n" S. K W' E; Q
% y" a: T4 l3 s6 x# q2 B"ไม่ไหวพี่ ขืนทนต่อไป...ชะตาขาด...แน่" - _2 i. d; g+ z, p2 G
' P; c7 [( t) tเหยื่อผู้บาดเจ็บบอบช้ำ รีบคว้าเสื้อผ้าตัวเองขึ้นมาก่อนจัดการสวมใส่ทันทีก่อนจะตั้งท่ารีบหนีจาก ฆาตกรโฉดตรงหน้าให้เร็วที่สุดเท่าที่ชีวิตนี้จะเอาตัวรอดออกมาได้ "มึงขอเองไม่ใช่เหรอกูก็สนองให้มึงแล้วนี่ไงวะอีห่า…" "ไม่เอาแล้วพี่พันธุ์ศร….ชั้นทนเจ็บไม่ไหวจริงๆ ที่แฟนพี่ขาดใจตายก็เพราะไอ้นี่เเหละ"
; X- J O) P9 g L- J" g3 w' ]; j2 f3 e2 u
บทสนทนาภายในห้องคลุ้งกลิ่นคาวเลือดชวนให้พยานรู้เห็นด้านนอกนึกตามขึ้นมาทันที ..."จริงเหรอ...จะจริงอย่างที่เจ๊ซอลว่าเหรอ...พี่ซายน์ชะตาขาด"... ..."พี่ซายน์ชะตาขาดเพราะของพี่พันธุ์ศรเหรอ???"... * _' |4 H2 @! [
: R" n, t2 M2 V5 R9 O6 E3 n# ?3 R w
"สัสนี่!!! ปากพล่อยนะมึง อยากเเดกส้นตีนกูเหรอห่ะ!!!...ไป๊...รีบไสหัวไปไกลๆ อิตุ๊ดอิพวกวิปริตผิดเพศแล้วอย่าเสือกกลับมาให้เห็นหน้าอีก.... ไป๊!!!!!!!" ร่างอวบอิ่มจัดแจงร่างกายตัวเองเรียบร้อยได้ภายในเวลารวดเร็วร่างแกร่งตรงข้ามก็ยืนเต็มความสูงส่งเสียงตวาดลั่นด้วยคำเหยียดสารพัดพร้อมชี้หน้าด้วยความกราดเกรี้ยวอย่างที่ไม่เคยเห็น กลัว...กลัวมาก ไอ้เจ้าไพน์กลัวหัวโกร๋นแบบที่ชีวิตนี้ไม่เคยรู้สึกกลัวอะไรมาก่อนเหมือนคนตรงหน้ากลายร่างเป็น ฆาตกรโรคจิต หรือจะเพชฌฆาต จะอาชญากรอะไรก็ตามจนต้องรีบหลบตัวลงต่ำจากขอบหน้าต่างเหลือแค่สองมือยังกำแน่นไม่ให้ตก $ L- N0 z* T2 d- ^! p
1 H7 `0 g ^' M4 Z4 t
/ u/ M% Z6 X5 e7 W+ R% G
"เออ กูไปแน่ไอ้ห่า มึงดูของกูฉีกจนอาบเลือดไปหมด ...บอกได้เลยใครโดนของมึงแม่งเตรียมชะตาขาด!!!" อีกครั้งที่น้องชายหวนฉุกคิดไปพร้อมความเชื่อที่เมื่อถูกตอกย้ำ เล่าขาน หรือกล่าวถึงบ่อยครั้งขึ้นจึงไม่ยากนักที่ความเชื่อจะถูกบิดเบือนจนกลายเป็นความจริง
6 p0 J" y1 m+ I _" E
+ W/ ^4 _, S, m
# D6 W" q. b" z7 C. t. O8 C+ q/ x5 ?; Z* P
..."แน่ๆ เลยที่พี่ซายน์หัวใจวายตายคาที่ ต้องเพราะ...ของขลังพี่เราชัวร์"... , E+ A: K7 d K* @. S* w
1 p. s! {: P3 x/ g. q" ^- \
0 a: R. f5 n0 `. ]2 E+ B. T! z5 ]# h
*****ฝากติดตามกันต่อใน meb รวมไปถึง readandwrite ละก็ธัญวลัยด้วยเน้อ**** ******search: ลิขิตฟ้า บัญชาใจ... (มี ... ปิดท้าย) ****ถ้าสะดวกมาอุดหนุนเต็มเรื่องกัน*************
$ T# \4 b5 O: A+ U2 Z H
8 q( n) X; O; }8 q. S |