"เห้ย!" ไกร หรือ เกรียงไกร ซินวัตร นักมวยหนุ่มไฟแรงของค่ายที่ต้องร้องมาด้วยความตกใจเสียงดัง และจ้องหน้าจ้องตากับชายหนุ่มอีกคนเขม็ง มือของเขาจากที่จะไปจับลูกบิดประตูแล้วหมุนเข้าไปในห้อง เขาก็รีบดึงออกมาเพราะมือเขากำลังถูกศัตรูเบอร์หนึ่งวางช้อนอยู่
) ]; y/ N! z) ? Q F* d' m" z7 W5 d
ด้วยความสงสัย ไกรเอ่ยถามมันไปเสียงต่ำ "มึงมาที่นี่ทำเหี้ยไรวะ?"
) o" f$ c' I/ J( I6 C( k
"กูต่างหากที่ต้องถามมึงว่ามาทำเหี้ยไร?" นอกจากไอ้ซัยมันไม่ตอบคำถามเขา มันยังเอ่ยถามเสียงลอดฟันกลับมา ใบหน้าหล่อเหลาของมันก็ยักคิ้วส่งมาให้อย่างยียวน
& K1 s" I! n; v# b F! P
ไกรที่รู้ดีว่าตัวเขามาทำอะไรที่นี่ เขาไม่ตอบมันไปเหมือนกัน ซ้ำยังกอดอกและหรี่ตามองมันอย่างหาเรื่อง "แล้วทำไมกูต้องบอก?"
% Z" N6 G9 ]/ I) B m/ e
"เออ แล้วทำไมกูต้องบอกเหมือนกัน!" เออ แล้วมันก็กวนตีนเขากลับมาอย่างไม่ยอมแพ้เหมือนกัน ไกรเลยแยกเขี้ยวขู่ราวกับหมาใส่
' l4 y; t0 Z6 O) }ส่วนไอ้ซัยไอ้หน้าปลวกที่เป็นเพียงนักเลงข้างทางมันเหมือนจะไม่ยอมเขาเช่นกัน
9 t9 s9 n0 l5 X3 c- Y
เพราะมันก็แยกเขี้ยวกลับมา
* _5 O) l1 K" `( {
แล้วก่อนที่พวกเขาจะกระโจนเข้าใส่กันตรงหน้าประตูห้องของโรงแรมหรูระดับห้าดาวนี้ ประตูห้องก็ถูกเปิดออกด้วยน้ำมือของใครบางคน
5 K' Y6 |6 |9 j1 Y: i
“โอ้ พวกนายมาแล้ว ฉันกำลังรออยู่เลย!” น้ำเสียงตื่นเต้นของคนปริศนาที่ดังมา มันทำให้มวยของเขาและไอ้ซัยยุติลงกระทันหัน
$ p+ m" l" D* Y' yแถมยังทำให้พวกเขาสองคนหันไปมอง
) x. {. [" o$ i/ t+ ]: B1 lซึ่งบุคคลที่มาใหม่ซ้ำยังเป็นลูกค้าในวันนี้ของเขา อีกคนกำลังยืนพิงกรอบประตูมองพวกเขาสองคน ในนัยน์ตาสีฟ้ากระจ่างคู่นั้นก็เปล่งแสงประกายเหมือนกับกำลังตื่นเต้น
0 ]- X7 [* L3 h5 L2 J7 N9 Jทั้งส่งสายตาสำรวจเขากับไอ้ซัยจนอดรู้สึกขนลุกไม่ได้
: N' J* v# z0 F3 o4 P" U
ไกรเลยถือวิสาสะสำรวจชาวต่างชาติผมทองตรงหน้ากลับไปบ้าง ซึ่งอีกฝ่ายมีใบหน้าหล่อเหลาไม่น้อยเลยทีเดียว หล่อเหลาราวกับรูปปั้นของเทพกรีก
( d$ k; E( F1 v K7 Z- v! X; Xด้วยเครื่องหน้าที่สมบูรณ์แบบเช่น จมูกโด่งเป็นสันและมันเข้ากันได้ดีกับเรียวคิ้วสีน้ำตาลอ่อนที่มันมีรูปทรงเหมือนกับคมดาบ
) {0 D T: J4 n
ไหนดวงตาสองชั้นที่หางตาชี้ขึ้นบนจนดูเจ้าเล่ห์นั่น มันทำให้ไกรที่กำลังสำรวจอยู่ รีบหลบตาสีฟ้าสดใสราวกับท้องทะเลที่ถูกแสงแดดสีเงินสะท้อนกับผืนน้ำ
" A3 C2 }" k2 b& D% l2 P" Iยิ่งในเวลานี้ริมฝีปากหนาได้รูปของฝรั่งผมทองตาน้ำข้าวตรงหน้ากำลังระบายยิ้มน้อยๆ ที่มุมปาก ใบหน้าที่เคยดูดุดันในตอนแรกเพราะโครงหน้าอีกคนเห็นสันกลามกับโหนกแก้มชัด
( _7 K; d, I" c- z" cมันทำให้อีกฝ่ายดูอบอุ่นและอ่อนโยนในเวลาเดียวกัน
, a: Q2 i9 h7 ]) fในหัวของไกรก็นึกอยากขยับเข้าไปจุมพิต
$ X" x* q+ c/ B% k
ทว่าเขาก็ต้องสะบัดความคิดบ้าๆ นั่นออกไปทันทีที่คิดขึ้นได้ว่าตรงนี้ไม่ได้มีแค่เขาคนเดียว
9 k$ B; d' Y& n! u$ {2 T
“อะ เอ่อ..” พอสำรวจเสร็จไกรไม่รู้จะพูดอะไรดี แต่ในใจเขาอยากพูดไปเหลือเกินว่า ‘คุณคือคนที่นัดผมมาใช่ไหม?’ ทว่ามันไม่ได้มีเพียงเขาคนเดียวที่ยืนอยู่ตรงนี้
6 y9 ]: m* E% ~
มันยังมีไอ้ซัย ซัยที่มันเป็นศัตรูหัวใจกับเขาเพราะน้องน้ำ น้องน้ำที่เป็นลูกสาวของป้าพรที่ขายข้าวแกงหน้าค่ายมวยของเขา
# M: L. T, J% k6 X) dแถมเวลาเขากับซัยเจอหน้ากันทีไร พวกเขาสองคนต้องฟัดกันเหมือนหมาตลอด
. ?! M8 |4 _8 b% A"เข้ามาสิ ฉันพึ่งมาถึงได้ไม่นานเหมือนกัน" เหมือนอีกคนไม่รอให้เขาหรือใครอีกคนเปิดคำถามถามไป ฝรั่งตรงหน้าพูดจบก็เบี่ยงตัวหลบให้พวกเขาสองคนเข้าไปในห้อง
* W" U4 I6 |% W/ C8 u- ~
ไกรเลยเหลือบมองไอ้ซัยที่ยืนข้างกาย มันก็เหลือบตามามองเขาเหมือนกัน
( ~9 K" g, P; E' [8 jไกรจึงเอ่ยถามเสียงแผ่ว "มึงมาที่นี่เพราะเหมือนกับกูใช่ไหม?" ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเขาหมายถึงอะไร แล้วเขามาที่นี่เพราะอะไร
8 o9 P( S: z0 N) ~" L+ A$ _
เขาเป็นผู้ชายขายน้ำ ขายเลี้ยงชีพหาเงินส่งให้แม่ที่อยู่บ้านนอกคอกนา ซึ่งมันเป็นอาชีพรองจากการต่อยมวย
) o1 H( z( C$ ^1 s( g7 E
แม้รายได้อาชีพนี้มันจะดีกว่าอาชีพหลักหลายเท่าก็เถอะ
* [. z' t( h2 ~
"เออ.." สิ้นเสียงแผ่วเบาของมัน ไกรเบิกตากว้างมองมัน ริมฝีปากก็อ้าพะงาบอยากจะถามมันไป แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่มีแม้แต่เสียงที่เปล่งออกจนไอ้ซัยเอ่ยมาแทน "กูไม่ได้เป็นเกย์ กูยังชอบน้องน้ำเหมือนเดิม มึงก็รู้ว่ากูไม่มีครอบครัว ไม่มีการศึกษา งานก็เป็นแค่คนงานก่อสร้างธรรมดาและยังเป็นนักเลงข้างทางอีก"
3 U# M9 o* P+ U6 q- `นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาสองคนคุยกันดีๆ แถมยังได้รับรู้เรื่องส่วนตัวของมัน
. m! d* y2 L1 y9 f' x! t
ไกรเลยตบบ่าซัยปุๆ พร้อมทำหน้าว่า 'กูเข้าใจมึงนะ' จากนั้นเขาก็พูด "เออ กูเข้าใจมึง แต่ต่างกันนิดหน่อย งั้นเรื่องวันนี้เราควรเก็บเป็นความลับให้กัน โอเค!?"
, E5 ^# d. }9 Y6 |% `4 o8 Q
"อืม" มันส่งเสียงครางต่ำในลำคอกลับมาให้แค่นั้น ก่อนมันจะเดินเข้าไปในห้องที่ฝรั่งคนนั้นเปิดประตูให้พวกเขา
* _8 W# A; ^* @: P4 Z, ~! [
เขาจึงเดินตามมันเข้าไปบ้าง
3 O7 M1 V( `8 T: Z5 P7 k
/ t" i! U8 {3 d4 A8 {2 d' _3 @+ k' c' b" [# `- i
5 x( ]7 a3 d5 i: @1 P" X
/ \' K# G4 O& z2 r+ S
, b/ e5 v0 e; w, f3 h9 @' K