|
ตอนที่ 3 คงเพราะตั้งแต่...ได้กลิ่นนั่น
. b) t/ x1 C' V7 _: @6 z- T* R- w
6 Y8 _6 j+ O- v, Z' z: P5 l( ?) o3 F/ d- P! }( ?
“อ้าว!!! แล้วพี่ยิปกับอาณะล่ะฮะยาย???”
+ S$ z8 ~6 j d' p
5 q, p) {' J; W
“ยิปโซเอาของไปให้เพื่อน... ส่วนเจ้าณะป่านนี้คงอาบน้ำแล้วหลับเป็นตายไปละ เห็นบอกบนเครื่องนอนไม่เต็มอิ่ม” เด็กตัวน้อยที่ลงมานั่งร่วมโต๊ะอาหารเย็นตามปรกติที่ชั้นล่างของบ้านทรงโคโลเนียล ...ถึงกับโล่ง...ว่าคืนนี้คงไม่มีเรื่องมาให้ชวนปวดสมองเพราะเท่าที่เจอเมื่อเย็นก็หงุดหงิดใจไม่น้อย แต่เมื่อกำลังเล็มสารพัดเมนู ที่คนเป็น ยาย และแม่ ตั้งใจ สรรหาของเด็ดของดังมาไว้ต้อนรับลูกชายที่พึ่งกลับมาซึ่งแม้จะไม่ได้กลิ่นสักอย่าง แต่แค่รส เปรี้ยว หวาน มัน เค็ม ที่เข้าปากไปก็พอถูกจริตกับลิ้นอยู่บ้าง ภาวะเสียการรับกลิ่นตั้งแต่ 7 ขวบน่าจะเป็นอีกหนึ่งสาเหตุนอกจากกรรมพันธุ์ ที่ทำให้ ต้นอินไม่มีความเจริญอาหารเท่าที่วัยกำลังเติบโตควรจะเป็นจนทำให้เด็กตัวอ้วนกลมเริ่มซูบจนกลายรูปร่างเป็นผอมบาง แต่ปัญหานั่นไม่เทียบเท่ากับการถูกบูลี่หรือถูกล้อเลียน
$ p! v6 T5 v# N9 }1 |2 f
( g W$ b! Q% s3 `
J3 i. ^4 V7 z4 n
“ไอ้เด็กจมูกตัน” “คนบ้าอะไรไม่ได้กลิ่น””เด็กโกหก...”
8 U8 J+ Y% H, [2 l/ L) }
) v2 D2 j! u0 \ F
5 N! p) E/ H6 t- k3 Z8 ~3 p2 P/ o
คำพวกนั้นมักตามด้วยการกลั่นแกล้งด้วยการเอาของแปลกๆมาให้ดมแล้วถูกหัวเราะเยาะ ซึ่งนั่นทำให้ ต้นอิน กลายเป็นเด็กชอบเก็บตัวเงียบไม่ค่อยสุงสิงกับใครนอกจากคนในครอบครัวกับเพื่อนสนิท
7 ~" i, m% E: m1 m9 U
# j1 h' p+ J$ |9 z% S# Y' V
“ไม่ได้กลิ่นก็ดีซะอีก...ต้นอินจะได้ไม่ต้องทนดมกลิ่นคนไม่ดีไง...รู้มั้ยคนไม่ดีจะมีกลิ่นตัวเหม็นสาบ...เหมือนเด็กพวกนั้นหรือคนอื่นๆที่ชอบบู่ลี่หลานอาณะไงครับ” 7 g. S2 ? Q! K. z' _
ทุกครั้งที่ถูกกระทำ ประโยคของ อาณนรินทร์ผู้แสนดีในวันนั้นยังวนเวียนในความทรงจำ จนทำให้ยิ้มออกมาได้เสมอ + M( y, ?: O: ]7 a4 W0 V1 U! u
6 K+ i8 m x- r0 F/ H, ^2 k, i
' O" \6 s- f6 r( {1 Y& y6 b: y/ h
* D* r* Z' r. E! e2 h
“ต้นอิน ทานมื้อเย็นเสร็จช่วยเอากับข้าวที่ยายแยกใส่ถุงผ้าไว้ให้ไปบ้านเล็กด้วยนะ...เผื่ออาเค้าตื่นมาหิว” มาวันนี้นอกจาก...ยิ้มไม่ออกยังแอบมีถอนหายใจเบาๆร่วม หากทว่าบางกรุ่นกลิ่นกลับผุดขึ้นในความทรงจำลามเป็นความรู้สึกให้หัวใจดวงนี้ให้เต้นถี่ขึ้นเรื่อยๆ กลิ่นความทรงจำ ที่ไม่สามารถบอกให้คนในครอบครัวรับรู้ได้ & U# N5 k# o/ [/ M
1 `' I3 d) A, z/ F# R- k$ o
...”...อาณะ ...หลับ...เป็นตาย...เหรอ???...นอกจากจะไม่โดนดุแล้วยังน่าจะได้...ดมกลิ่น... ...”.....บ้าแล้ว บ้าไปแล้ว!!!...ป่านนี้ อาณะ คงตื่นแล้วล่ะ... ”... ! ~: h7 Q4 O+ ?2 O
. p( t" d: e* K+ @- z' g/ X
: K! r+ F) r) g
0 r2 x0 V* b7 S8 b r6 R
% @4 k! |+ a1 \4 f5 Z0 k1 y+ ~0 q
ใต้แสงดาวระยิบระยับท้าจันทร์สว่างจ้า ท่ามกลางอากาศหน้าหนาวเมื่อใกล้จะสิ้นปีที่ลดฮวบเหลือ 15 องศา แม้ยังแค่ช่วงเวลาสามทุ่มนิดๆ กับสารพัดกลิ่นดอกไม้ไทยฟุ้งความหอมทั่วบริเวณ ถึงตอนนี้ ตัวเอง จะไม่สามารถรับรู้กลิ่นเหล่านั้นได้แม้สักเศษเสี้ยวหากกลิ่นแห่งความทรงจำ ตั้งแต่ 7 ขวบ ของ กุหลาบ ซ่อนกลิ่น ดอกแก้ว จำปี จำปีกับอีกหลากหลายสายพันธุ์ยังผุดขึ้นเองทุกครั้งที่เห็นดอกไม้พวกนั้นออกดอกผลิบานตามตลอดสองข้างทางจากบ้านใหญ่มาบ้านเล็ก 3 `' b7 W$ k1 W! _5 w
5 U: z( M& W5 [5 \ [
บ้านที่สร้างขึ้นใหม่ห่างจากหลังเดิมตั้งแต่เมื่อ 5 ปีก่อน & j/ V8 @0 l! i, j* I
/ ?! Y- Y# B( L
: J' C7 Z s/ t" q/ q, M
อาคารชั้นเดียวทรงกล่องโทนสีออกน้ำตาลภายในออกแบบจัดวางเฟอร์นิเจอร์เครื่องใช้สไลต์โมเดิร์นในห้องแบบสตูดิโอเปิดโล่งทั้งหลังตั้งแต่ประตูทางเข้ามาพื้นที่ส่วนกลางก่อนกั้นสัดส่วนด้วยผนังไม้เป็นวอล์คอินโคลเซ็ทกับห้องอาบน้ำถัดมาและด้านในสุดเป็นห้องนอน หากแต่ตอนนี้บ้านที่เคยเปิดโล่งเห็นได้ทุกอย่างแม้มองจากระยะแค่เด็กน้อยในชุดเสื้อผ้าอุ่นๆแขนยาวกางเกงวอร์มสีเดียวกัน พร้อมถุงกล่องข้าววางไว้ข้างๆ บนรถกอล์ฟที่ใช้เป็นพาหนะตีวงเลี้ยวผ่านแมกไม้รายรอบสระน้ำขนาดใหญ่กลับปิดผ้าม่านโดยรอบไปหมด
5 R0 `3 S4 x( q( l) p
\8 ?. Z# W, ^8 Q# f
ใต้แสงไฟสีนวลบนโซฟาหนังสีน้ำตาลในพื้นที่ส่วนกลาง
7 u S# V: n' @- R* @8 O! ~' v
8 C3 d, u) g, b0 X4 c
" Z0 n% s/ y$ f5 [! N
ความเหนื่อยล้าจากการเดินทางเป็นแรมวันทำให้ณนรินทร์ ที่ตั้งใจแต่แรกว่าจะแค่งีบช่วงบ่ายแล้วจะตื่นไปทานมื้อเย็นกับครอบครัวพร้อมหน้าพร้อมตาหลังจาไปเป็นแรมปี หากแต่สุดท้าย คนในชุดเสื้อแขนยาวคอกลมพอดีตัวสวมกางเกงบอกเซอร์สบายๆก็เผลอหลับคาโซฟาอย่างไม่รู้ตัว เมื่อประตูทางเข้า ปิดลงเหมือนเป็นการตัดขาดจากโลกภายนอก คนมาใหม่ถึงกับหน้าแดงขึ้นสี หัวใจวูบวาบลมชีวิตติดขัด ตื่นทั้งตัวและหัวใจ
$ L' u* u; x+ I- U* m( D4 [
$ s5 U+ T; R8 W. z* Y
............!!! : C4 V) [/ h% d0 j8 W5 m
% H6 ^. V0 ?) @9 ~, Y9 b3 U
บนดวงตากลมโตสีน้ำตาล เกิดการับภาพสัดส่วนโครงหน้างดงามที่กลับมาเยี่ยมครอบครัวปีละครั้งกับความชัด ทั้งรูปคิ้วหนาสวย ทั้งรูปตาเรียงไปทางหางตาที่กำลังปิดอยู่กับทั้งสันจมูกโด่งบุบลงเล็กๆก่อนถึงปลายเฉี่ยวคมริมฝีปากสีชมพูกลีบบนล่างหนาอวบอิ่ม ทุกอย่างที่ประกอบเข้าด้วยกันกับเส้นผมรองทรงยาวสีดำขลับสามรถเรียกได้เต็มปากว่าคนคนนี้ ...หล่อเหลา ใบหน้า ผสานเรือนร่างสลักแต่งเติมเสริมต่อจากพื้นฐานกรรมพันธุ์สูงใหญ่ของณนรินทร์ ที่ได้ชื่อว่าเป็น อา ก็เป็นได้แค่ที่มาของสิ่งทรงคุณค่ามากที่สุดอย่าง - r ]: [3 w) o, [/ r/ r. E# R3 C
- e b4 T, t& @1 X$ s
...ละอองสีรัตติกาลเปล่งประกายวาววับปลิดปลิวเป็นเกลียวพายุหมุนไปรอบเด็กตัวน้อยๆ ...
7 |! x/ I% _& i
) \& S( i) k9 P( \* s3 ?) l' ?/ f' y1 o
ไม่ต่างจากครั้งแรก ที่ทำให้ ต้นอินเกิดปรากฏการณ์การรับรู้และประมวลผลจากสมองที่เปลี่ยนไปชั่วข้ามคืนทุกขณะที่ดมดอมความมหัศจรรย์ของ * V6 a; i t6 _+ s, |! Y
8 C! y4 L6 a) j. _: A
...กรุ่นกลิ่น... ณนรินทร์ 8 g, E9 f$ e" V6 @. T) b* H& ~3 h
0 H' C9 e, j# p [# S
0 X1 |6 M" N0 G9 n8 I8 I& z
ร่างยืนแน่นิ่ง ปิดเปลือกตาพริ้มส่งปลายจมูกตะกรุมสูดกลิ่นระเหยของคนที่เจอหน้ากันทีไร หรือแค่ได้คุยกันผ่านวีดีโอคอลก็มีเรื่องให้ชวนหัวเสียทุกรอบ + o$ @* P5 R; i& L% j% z( ^
- [# Y( r, m3 k4 B
0 u3 s) h1 M7 N8 F5 i0 m5 E
“หรือต้นอิน ชอบโดนดุ ” “ใครจะไปชอบละ คิระ” “ถ้าไม่ชอบ...แล้วทำไมถึง... ชอบอยู่ใกล้...” “เราคิดว่า ...คงเพราะตั้งแต่ ...ได้กลิ่นนั่น” บทสนทนาระหว่างเพื่อนสนิท ที่พยายามช่วยหาเหตุผลว่า เพื่อน...ทำไมถึงชอบเข้าไปเป็นเป้าล่อให้ อาตัวเองทำตัวเกรี้ยวกราดหาเรื่องดุด่าได้ทุกครั้งที่กลับมา ไม่แน่ว่า... เพราะประสาทสัมผัสทั้งหมดของมนุษย์การรับกลิ่นได้ชื่อว่าเป็นสัมผัสทรงพลังที่สุดจนสามารถเชื่อมโยงเข้ากับความทรงจำในสมองระยะยาวได้ซึ่งทำให้กลิ่น หอมเข้มข้น นั้นสามารถปรวนแปรอารมณ์จากการถูกกระตุ้นด้วยความทรงจำได้ไม่รู้ลืม
# d7 R* ^$ l5 X4 }' ]" K( W
9 G( O/ T% J' _# n$ {7 r
แต่ทำไม...ทำไมกัน??? ; G7 m+ b1 H& E
$ P# G$ ^& W% h& C
ทำไม??? เด็กตัวน้อยๆที่เริ่มมีปัญหาการรับกลิ่นมาตั้งแต่อายุ 7 ขวบจนทำให้เซลล์เหล่านั้นไม่สามารถแยกแยะและไม่ได้กลิ่นอะไรอีกเลยหลังจากนั้น แล้วเพราะอะไร...ถึงกลับมาได้กลิ่นอีกครั้ง และความรู้สึกของการรับรู้ของจมูกลามไปจนสมองที่ไม่ต่างจากการได้กลับมามีชีวิตทุกๆครั้งเหล่านั้นก็ทำเอาไม่สามารถจัดการความกระเหี้ยนกระหือรือปรารถนาสูดกลิ่นนั้นได้อีก 6 S& F& j" A3 u" k0 k) l
' t( z2 O* P) `+ k; p0 u0 P2 E
* r2 S2 _6 T# P1 V, t
เรื่องราวทั้งหมดเริ่มต้นในค่ำคืนของฤดูหนาวใต้แสงดาวระยิบระยับท้าดวงจันทร์ ช่วงปลายปี วัน เวลาไล่เลี่ยกับตอนนี้
. }5 ]# q8 g0 K" m) U: D& q# }
& j1 j0 f# x" z8 c8 P
7 L& O" V' Y" q# p& k- L( B# k* E
; v/ B" E! y5 }- b; D: |
...เมื่อเกือบ 5 ปีที่ผ่านมา...
7 M. ^- R7 p' J2 e3 @% b( L0 ?
9 |% L$ W2 i; n0 |- l/ Q5 Y# S8 f& S
6 i- W. a" y/ d1 [, o
. V6 h9 z+ k& @4 ?" t1 X6 k+ P
“ต้นอิน...ช่วยเอาผ้าห่มไปปั่นให้อาด้วย” “ได้ฮะ เดี๋ยวต้นอินเอาไปด้วยเลย...แต่ผืนนี้อาณะทำไมไม่เปลี่ยนซะทีต้นอินจำได้คุ้นๆว่าปีที่แล้วก็เอามาด้วยนี่ฮะ” “อาณะติดผ้าห่มผืนนี้ไปแล้วล่ะ มันดูบางก็จริงแต่อุ่นมากจะไปไหนก็ต้องพกไปนอนด้วย ...ไม่งั้นนอนไม่หลับ” บทสนทนาสัพเพเหระทั่วไปของ อา หลานที่ได้กลับมาพร้อมหน้าพร้อมตาอีกครั้งจะวกเข้าเรื่องร้านอาหารที่ตนเองเป็นเจ้าของลามเข้าป่า ลงทะเล ไปประเทศนั่น เมืองนี่ ลากยาวไม่รู้เวลาจนต้องจบลงเมื่อถึงเวลาเข้านอนของเด็กตัวน้อย ; B [$ h2 E8 r$ e
: K3 @: V4 p3 F3 ?9 s
แต่พอ ต้นอินขับรถกอล์ฟมาได้แค่ครึ่งทางก็นึกได้ว่าลืมโทรศัพท์ทิ้งไว้ในบ้านเล็กหลังใหม่ที่เพิ่งสร้างเสร็จรอให้เจ้าของมาเจิมเมื่อไม่กี่อาทิตย์ก่อนหน้า ประตูกระจกกรอบไม้สูงจรดเพดานถูกเลื่อนออกมือน้อยตวัดชายผ้าม่านเดินเข้าไปในพื้นที่ส่วนกลางตรงไปหยิบมือถือบนโต๊ะกินข้าวในโถงส่วนกลาง แล้วตั้งท่าจะออกไป หากเสี้ยวหางตา...กลับปะทะบางอย่างในซอกพื้นที่ที่มีผนังไม้กั้นไว้รอบเพียงส่วนเดียวตรงกลางบ้านหลังนี้ + A6 d @) r. e8 |, v- g! N
มุมหนึ่งในห้องอาบน้ำแต่งโทนขาวล้วน
- ]. J, q# I/ O6 }
ช่วงลำตัวผิวสองสีออกชมพูปรากฏแค่ซีกเดียวของใบหน้าลำคอหนา หัวไหล่ และท่อนแขน ก่อนอุ้งมือด้านในเสยเส้นผมปรกใบหน้าอย่างลวกๆในขณะมือด้านนอกกำลังเคลื่อนไหว การงอเกร็งเนื้อตัว ผสานจังหวะคล้าย ขึ้น ลงผุดปล้องแขนขึ้นลูกชัดเจน ใบหน้านั้นกัดกรามขบแน่นจนโครงหน้าขึ้นกรอบและแม้พื้นที่ช่วงล่างลำตัวจะถูกมุมผนังปิดกั้นไว้ ก็ยังรับรู้ว่า
/ a7 i$ d& F0 h, ~
+ L Z {/ j" L
ณนรินทร์... กำลังอดทนกับอะไรสักอย่าง
+ _& J4 A5 L9 I c! C2 m p! o
$ H$ u/ t$ M& f8 u0 J
ในขณะเดียวกันพลังงานที่ใช้ไปกับการอดทนต่ออะไรสักอย่างที่จุดนั้นก็เป็นต้นเหตุของไอโมเลกุลลอยอยู่ในอากาศเพื่อไหลเข้าจมูกผ่านเซลล์ประสาทรับรู้เพื่อส่งต่อไปยังสมองทำหน้าที่ประมวลเป็น 4 M- [( x$ f* O$ `2 u$ f
4 g Y; x1 q( d# n- g) y
กลิ่นแรก...ในรอบเกือบ 5 ปี... ! A- A2 {- n% Y' Q9 v, t7 i
4 @3 U5 S1 B" S! _! o* w! X
กลิ่นเดียว ในรอบเกือบจะ 1,825 วัน 43,800 ชั่วโมง 2,628,000นาที 157,680,000 วินาที...
- ^4 Z% R: W; W* ^. [
0 Q0 F3 v2 y4 P* |! h
/ l5 r) a! m2 s) B. s' M. y- i: E( T
เมื่อแรกรับสัมผัสโครงสร้างของกลิ่นหรือพีระมิดของน้ำหอมอย่างที่คนเป็นยาย เคยถ่ายทอดงานอดิเรกที่กลายมาเป็นอาชีพทั้งชีวิตสู่หลานชายตัวน้อยประมวลออกมา เริ่มด้วย ไอหอมอวลบางๆ ตามมาเป็นกลิ่นสดของการมีชีวิตอย่างเป็นเอกลักษณ์จนสมองเริ่มจำได้ก่อนจะท่วมทับด้วยความทึบแน่น เข้มข้น ชัด ชัดเจน ชัดมากขึ้น ชัดแจ้งจนเริ่มเวียนศีรษะ ...ลามเป็นร้อนเห่อขึ้นหน้า
g/ F4 x- b1 C* T; g$ V" h
ความ หอมเข้มข้น ... ดุจละอองสีรัตติกาลกลิ่นหนักนับร้อยนับพันเปล่งประกายวิบวับปลิวว่อนเป็นลมพายุหมุนวนทั่วร่างกายเริ่มก่อตัวแน่นขึ้นทุกขณะที่ละอองเหล่านั้นพวยพุ่งเข้าสู่การรับรู้ สิ่งที่สมองประมวลได้ นอกจากทำให้ดวงตาสีน้ำตาลคู่นี้ เอ่อท่วมหยดน้ำแห่งความสุขจนแทบอยากตะโกนบอกให้อีกคนรวมถึงทั้งโลกได้รู้ ทว่ากรุ่นกลิ่นหนึ่งเดียว กลับกระตุ้นลงลึกถึงความรู้สึกทำให้มุมมองต่อความเป็นคนคุ้นเคยตั้งแต่จำความได้
# m4 L7 W$ y! i8 B! I
8 c/ V3 |* |% |1 [+ K. K
+ b% B. A# y9 _/ a8 k# j
... เปลี่ยนไปทันที ...
5 w0 a& V5 H2 v/ I$ m3 i1 I
) E! T2 c/ \5 T) T( l
. l7 h( u1 J m
กลิ่นชนิดเดียวที่ฟุ้งตรงนั้น ก็ถูกตะกรุมตะกรามหอบกอบโกยเข้าหาเจ้าของหัวใจเต้นกระหน่ำกดเท้าเร่งความเร็วรถกอล์ฟจากบ้านเล็ก มาบ้านใหญ่ พุ่งไม่ขึ้นชีวิตกระโจนขึ้นชั้นสองเข้าห้องนอนตัวเอง...ล็อคแน่น สองเท้าก้าวขึ้นเตียงนอนแต่งสีขาวล้วนปลายจมูกน้อยฝังลงในเนื้อผ้าห่มที่ติดมาในมือ หากจมูกและสมองก็ยังไม่สามรถรับรู้กลิ่นใดๆได้ มีเพียงแค่ กลิ่นแห่งความทรงจำจากเมื่อไม่กี่อึดใจก่อนหน้าพากันเข้ามารุมสกรำย่ำยีกลางหัวใจ ยิ่งทุกละอองในสมองชัดขึ้นเรื่อยๆทำเอายิ่งมึนศีรษะมากขึ้นและความเห่อร้อนวูบวาบที่อยู่แค่ใบหน้าเริ่มลามไปทั่วร่างกายจนตัวสั่นเทิ้มขนลุกเกรียวทุกรูขุมขนอย่างผิดปกติ อุ้งมือน้อยสอดใต้เสื้อตัวอุ่นเกลี่ยปลายนิ้วสะกิดคลอยอดอกทันทีอย่างเป็นครั้งแรกในชีวิตของเด็กไร้เดียงสาที่
/ Z4 u: N& D m/ a9 k2 q3 ]* ?
% x* U0 v( W5 N I% E
ทฤษฏี ถูก นำมาปฏิบัติ
1 [8 X7 D2 a0 l$ ^% L- n4 S
+ t9 d( c! o7 _. P. i/ c0 \& Z
6 ?! i/ Q7 q* r" ?5 h
แต่เป็นการปฏิบัติที่เกิดจากปฏิกิริยาตอบโต้จากการถูกทรมานด้วยกลิ่นแรกในรอบหลายปีด้วยจังหวะเร่งระบายความอัดแน่นของไอเหล่านั้นออกมาเองตามสัญชาติญาณชนิดที่ไม่สามารถควบคุมได้ แม้เป็นครั้งแรกทว่าก็ยังส่งผลให้ดวงตากลมโตหรี่ปรือรื้นน้ำตา ขบกลีบปากแน่น สาดลมหายใจระรัว เกร็งทั้งเนื้อทั้งตัวจนเม็ดทับทิมกลางอกเริ่มเป่งให้กับทุกสัมผัสใหม่เพื่อพาอารมณ์ถาโถมมหาศาลลามไปกองคั่งที่อวัยวะกลางกายแข็งขืนจนดันเนื้อผ้า
& u9 B& X. g5 p1 s% ], E
( m5 e9 M9 X& J2 k+ K
“อาณะ...อ่าห์!!!...อาณนรินทร์...” สะกดชื่อเรียกแทนกลิ่นกายอย่างสั่นสะท้านอุ้งมือน้อยข้างหนึ่งยังบดติ่งใสอีกมือค่อยเลื้อยซุกขอบกางเกงสู่ขนาดพอดีตัวที่กำลังขลุกขลิกมีชีวิตกลางกลุ่มไหมแผ่วบาง เรียวนิ้ว เคล้าคลึงรัดแน่น ก่อนปล่อย คลายกำอีก แล้วผ่อน กระชับอุ้งมือลามเม็ดเหงื่อ รูดขึ้น ลง รูดอีกเป็นจังหวะได้ไม่กี่ครั้ง สองขาเนื้อขาวมุกทั้งสองยิ่งหุบแน่นเข้าหากัน แนวคิ้วขมวดพุ่งชน 7 u0 e8 d. G& m% y
1 e' A% c! Z- j2 e/ e4 l3 S
9 j% ~8 W# B& l2 S
“อาณะ!!! อาณะ...อาณะ” กลิ่นมีชื่อนั้น ถูกเอ่ยเสียวต่ำซ้ำๆราวต้องการย้ำให้ทุกมิติของสัมผัสแรกหลังจากหลายปีกับ ให้ภาพร่างกายเจ้าของกลิ่น ชัด ชัดเจน เริ่มชัด ชัด ชัดขึ้นจนกระจ่างแจ่มแจ้งทั่วทั้งใจ เด็กตัวน้อยคนนี้กำลังนั่งคุกเข่าลงกับพื้นในซอกมุมที่สายตาไม่สามารถเห็นได้ เพื่อตะกรุมไล้จมูกสูบ สูดครอบครองทุกไอโมเลกุลกลิ่นโชยมากระทบอย่างบ้าคลั่ง ขณะที่ใบหน้าของ ณนรินทร์ก็กำลังอดทนต่อการกระทำนั้น
3 n# y. C6 F! r; U2 r
! E# L& s0 N( S( m/ c# r
) t- s& Y9 S" ?) s9 Z0 @
“อ๊ายยยย....!!!” - B. h& t0 R% S7 t2 X
: M# k; W; u/ x+ A$ q: W
, w1 X6 c5 I3 g2 ^
เสียงแหลมกรีดร้อง แต่ยังทันได้ขบฟันกลั้นไว้ผิดกับมวลบางอย่างภายในร่างกายบีบเค้นคั้นของเหลวจากทั่วทั้งตัวพุ่งด้วยความเร็วลงคั่งสองลูกย่นๆแล้ววกขึ้นลำยื่นโด่งกลางพงไหม
: _! o2 F% D1 C$ i8 x6 y
, _' E; ? x8 v! F( @3 X# }# d9 ?; K
4 S4 m) \0 ]1 M7 J9 X) w
เด็กตัวน้อยๆที่ชื่อ ต้นอิน ก็เป็นแค่มนุษย์คนหนึ่งไม่ต่างจากอีกหลายร้อยหลายพันล้านบนโลกใบนี้ที่มีวิถี หรือวิธีรับมือกับโลก รับมือกับชีวิตในแบบของตนเองตามที่โลกแห่งข้อมูลข่าวสารและสังคมรอบๆตัวป้อนเข้ามาให้เลือกรับรู้ตามใจปรารถนา และในเศษเสียววินาทีแห่งความรู้สึกแรกเหล่านั้น ระบบลิมบิก(Limbic System)ที่ร่างกายมีไว้เพื่อกักเก็บและจดจำการตอบสนองก็ฝังจำเอาไว้ไม่มีวันลืมว่า กลิ่นนั้น ทรงพลังมากมายแค่ไหนในซอกมุมมืดแห่งตัวตน
0 ]4 |; k& E6 E4 e2 i _. n
6 M- G# B5 R: h o
t4 T$ Q; O, t) `5 w
นั่นคือที่มาของการรับรู้เพียง...กลิ่นเดียว... ตลอด5 ปี ) K# V" K0 p1 o/ e [* F
$ h4 C5 e5 ]& y% y+ M
) r! `6 S% C: B+ U' g
หลังจากคืนนั้น การพิสูจน์ให้ชัดก็ได้เริ่มขึ้นอย่างลับๆในทุกครั้งที่กำลังถูกดุด่าถูกหาเรื่องมาบ่นได้ไม่เว้น หรือแม้แต่การได้ยืนอยู่ใกล้ๆ ได้นั่งรถคันเดียวกันได้ร่วมโต๊ะอาหารกัน ตลอดช่วงไม่กี่อาทิตย์ของการกลับมาแต่ละปี การทำงานของประสาทสัมผัสในร่างกายมนุษย์แม้บางครั้งเห็นแค่ภาพ หากในสมองกลับมีความทรงจำของกลิ่นผุดขึ้นมาแต่เด็กที่สูญเสียการรับรู้กลิ่นตั้งแต่ 7ขวบก็มีข้อจำกัดจากประสบการณ์ความทรงจำของกลิ่น จนไม่สามารถระบุได้ชัดเจน 100%ว่าคืออะไร และน่าจะมาจากส่วนไหนในร่างกาย อย่างเดียวที่รู้แจ้ง คือ กลิ่นนั้นมีจุดกำเนิดมาจากคนที่อยู่ในฐานะ อา และแม้รู้ดีว่า ไม่ถูกต้อง แต่บางครั้งความทรงอิทธิพลของกลิ่นชนิดนั้นทำให้ ...เด็กดี ...กลายเป็น...เด็กไม่ดี
' S! p: G: e* [
0 F! \/ d a5 o6 \8 o% ]
...เช่นเดียวกับ... ตอนนี้ " [+ X" t9 `# m+ n( m3 Y+ u3 H
$ Q, b: ^4 l6 J7 t7 V$ {
; t4 `" X7 V9 i& P4 J2 o
ในความกว้างของชายกางเกงขาสั้นมีก้อนผิวเนื้อหยุ่นสีเข้มกว่าผิวกายส่วนอื่น โผล่พ้นผืนผ้าเป็นลักษณะคล้ายไข่เป็ดสองใบเขื่องไล้เส้นไหมหยิกเรื่อยมาเกิดเป็นเนินโหนกผุดไหมแบบเดียวกันแต่ถี่รกรุงรังที่มาเริ่มเกลี้ยงเกลาบนชิ้นลำมีผืนผ้าปกป้อง แค่ได้ยืนจดจ้องจากในระยะแค่เอื้อมมือถึงแต่ทุกกรุ่นกลิ่นชนิดเดิมกลับ เข้มข้นขึ้น หนักแน่นมากกว่าครั้งไหนๆและต้นเหตุของอาการเริ่มวิงเวียนหน้าแดงร้อนเห่อก็พากันผุดออกทุกรูขุมขนบนพื้นที่เหล่านั้นกระหน่ำสู่เจ้าของปลายจมูกเป็นละอองสีรัตติกาลหมุนวนเป็นพายุรอบๆตัวจนแสงสว่างเล็ดลอดเข้ามาไม่ถึง 3 E j- }( t4 C
/ ~. [3 z# {7 {7 `) m" H! v' H8 m
...”...ตรงนี้เองเหรอ ...ต้นตอของกลิ่น”... ( `2 L x0 ], T( M4 v1 E
2 N! `9 ^; q3 o* S& O& V
ปลายจมูกบางทำฟึดฟัดโน้มเครื่องหน้าลงเล็กน้อยไล่ตะกรามทั่วร่างกายตรงหน้าเพื่อต้องการพิสูจน์ให้แน่ใจที่สุดจนมาหยุดตรงพื้นที่ปรากฏเครื่องเคราสาดพลังดึงดูดมหาศาล ...”ใช่จริงๆด้วย...ใช่ตรงนี้จริงๆ”... # P$ f8 f# U# Q8 ^3 ]. u
, N0 m* P3 {5 h3 T
# v+ U4 Z9 h+ m6 e
ในสมองเริ่มถูกกดด้วยกลิ่นไอจนมึนงงใบหน้าเริ่มเห่อแดงร้อนวูบวาบ ปลายนิ้วสีมุกเริ่มเคลื่อนไหวสั่นสะท้าน ไปตามทุกจังหวะเศษเสี้ยววินาทีที่เด็กตัวน้อยๆกำลังจะได้สูดกลิ่นโดยตรงอย่างไม่ต้องมีอะไรมาลดทอนความเข้มข้น
! G+ @) p# Z$ n8 z5 I
7 y0 Y1 _% d: y* I' L" R7 E) u5 y" p
...”ถึงว่าสิ... ทำไมบางครั้งที่แอบดม...กลับไม่มีกลิ่นนั้นออกมาให้จมูกได้รู้”... ...”เจ้ากลิ่นนั่น...ซ่อนต้นอิน...อยู่ในนี่เอง...”...
! e9 D" t* ^+ R( U" @3 E! q
9 u N5 `( H1 p+ X5 G4 o6 G. G
5 [- m6 h) n' c/ ?* i4 I
รูปแบบของกลิ่นชนิดเดียว ที่บางครั้งเข้มข้นบางครั้งเจือจาง หรือแทบจะเกือบไม่มีด้วยซ้ำแต่พอละอองลอยกลางอากาศเหล่านั้นเข้าสู่เซลล์รับสัมผัสที่มียีนจำเพาะเจาะจงกับกลิ่นนี้กลับทำให้เด็กตัวน้อยๆเหมือนได้รับพรอันศักดิ์สิทธิจาก
7 ~! k4 G% Q, S+ h
/ [# A2 ~3 V$ M' Y: V Z
...เทพเจ้า ประทานพรช่วยต่อชีวิต ...
& V, L- g9 ^% q
+ u% X9 K5 G, w' q1 v
ในทุกครั้งของการกลับมาตลอด 5ปี หากแต่ครั้งนี้ เทพเจ้า ของต้นอินกลับประทานพรศักดิ์สิทธิ์ที่เป็นมากกว่าแค่กรุ่นกลิ่นและสิ่งนั้นกำลังร่ายมนต์สะกดให้สติปัญญาของเด็กไร้เดียงสาตกอยู่ในความโฉดเขลาทีละน้อย
8 L% ~& L# @6 u( I& J1 k0 H S
$ |: A$ x: {2 ?* l, ?
...”ขอต้นอิน เป็น ...เด็กไม่ดี...สำรวจที่มาของกลิ่น ...สักครั้ง นะฮะ... นะฮะอาณะ“...
7 h; ^8 I. Y7 K: Q. _+ S
$ x' W$ y$ Y9 l- U
สมองขาดสติ ความร้อนวูบทะยานทั่วร่างปลายนิ้วงอเกี่ยวชายกางเกงผ้าวอร์มเนื้อหนาสะกิดพื้นที่ที่เคยถูกผืนผ้าปกป้องไว้ให้ปรากฏออกตามน้ำหนักเบามือที่สุด จากแค่เนินส่วนโหนกฐาน จรดเนื้อรูปทรงเป็นลำเอนตัวลงตามการกดทับของผืนผ้าโดยไม่มีชั้นในทับ นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนขยายออกสะท้อนภาพ...คุณคนนั้น...อันเป็นจุดกำเนิดของกลิ่นกรุ่นสองตาซึมซับทุกตารางต้นตอผิวสองสีออกชมพูลามเส้นเลือดไร้ทิศทางจรดส่วนหัวมีเนื้อย่นสีเข้มกว่าส่วนอื่นปกปิดผลกลมสีออกแดงผิววาวใส จรดรอยบาดแผลตรงกลาง 4 y) Y( r! m* a( m3 f6 r1 ?# `
6 c1 E0 n) y3 ]2 P" Q/ T; j
...“ทะ...ทะ...ทา...ทำไม ทำไมค...ค คุณ...ของอาณะ”... 8 _) `! s1 p) g* {
6 \$ O d6 E5 a, M( G3 ]+ ^9 }* e
กลีบปากอ้าค้างเติ่งเมื่อในความเงียบเริ่มมีการขลุกขลิกขยับขยายเห็นได้ชัดตรงผลกลมกำลังเติบโตออกมาเป็นลูกพีชสีแดงฉ่ำผุดจากปลายเนื้อย่น กับมวลเส้นเลือดเริ่มกระตุกปูดผลักมิติความยาว และเส้นรอบวง ยึด ขยายออก
2 l9 K* d: }6 q Z/ J
... สวย ...คือคำนิยามให้สิ่งที่สมบูรณ์แบบแค่ภายนอกล้วนๆหากแต่ สวยละม้ายไม่คู่ควรกับอวัยวะมีเลือดมีเนื้อที่ไม่ใช่ของคนตัวน้อยๆที่กำลังผงาดอยู่ตรงหน้า ลำลึงค์สิทธิ์ของเทพเจ้า ...สวย...ตรึงทั้งรูปลักษณ์ที่ได้สัมผัสด้วยตาแต่ก็...งาม... ฝังทุกกรุ่นกลิ่นหอมเข้มข้น หนักแน่น ยิ่งกว่าแค่ได้แอบอยู่ใกล้ๆได้ลอบสูดดมห่างๆ สู่ทุกห้วงอณูจิตวิญญาณให้กลับมามีชีวิตได้อีกครา 8 i; P6 f' z1 o+ v6 x# L
1 y+ Q& Y5 d# i3 y+ G, [
เสียง...ตึกตั่ก ตึกตั๊กๆๆ...กลางทรวงอกแทบทะลักออกมา
$ P4 f+ l: v$ V! A# M' X$ Z
" R4 D1 b2 \+ ]6 G
ในซอกมุมที่ความรู้สึก นำสมอง ความผิดย่อมมลายหายหมดสิ้นทับถมถล่มตามด้วยปริมาณเลือดเนื้อทะลักลงไปเอ่อคั่งกลางกายหนักหน่วงอย่างไม่เคยเกิดขึ้นกับเด็กตัวน้อย ”อาณะ!!! ...อาณะฮะต้นอินขอโทษ...ขอโทษ ...ขอโทษ ที่...เป็นเด็กไม่ดี... ต่อหน้าแบบนี้...” เทพเจ้ามีชื่อเล็ดลอดจากลีบปากบางเสียงผะแผ่วล่องลอยออกไปเป็นการสักการะจมูกน้อยสูดบูชาไอระเหยดิบ ทึบ แน่นชัดยิ่งกว่าทุกครั้งที่เคยได้อยู่ใกล้สมองเขลาโฉดประมวลกระแสตอบรับออกมาเป็นคำสั่งดั่งสวดร่ายคาถาให้อุ้งมือปลดปล่อยสิ่งที่อัดอั้นจนปวดของตัวเองออกเพื่อกระพือความรู้สึก 2 I; e1 g+ ]! n+ Z2 j, v
7 p8 a8 C" `: E: H- Q3 W: X% e; f8 f, o
แฮ่กๆๆๆๆ....หอบหายใจรุนแรงขึ้นเมื่อกลิ่นเข้าสู่จมูก
# Y: {# ]5 s& d4 o8 b
; D' D6 X0 v; p
9 F! B) o; u5 c' Y* l
อดทนต่อทุกสัมผัสครูดเนื้ออ่อน เรียวขายิ่งหุบหากันแน่นแนวคิ้วเริ่มมุ่ยพุ่งชน กลีบปากบางยิ่งขบเม้มแทบห้อเลือดอดทนต่อทุกความรู้สึกที่เคยปรนเปรอตัวเอง ไปพร้อมกรุ่นกลิ่นความทรงจำ ...ที่เริ่ม...ไม่เพียงพอ...เมื่อมีสัมผัสทางตาเข้าร่วมด้วย 2 J# H" D# x0 l3 R
3 n H- |; A& c3 l, d' N
หากจู่ๆจะด้วยละเมอ หรือนอนซน...??? & M- S1 z% P; Z/ N4 v; {2 a
0 g* `8 c& ?3 s
- V* u8 L: n: C& \# N: b) v
หลังมือประดับเส้นเลือดถลกชายเสื้อสีอ่อนตัดผิวสองสีออกชมพูรั้งขึ้นจนผุดลอนลูกหน้าท้องทีละลูก ละลูก ตามที่มือตวัดเนิบนาบจนเต็มแผงสลักเสลางดงามก่อนลากจรดบล็อกนูนทรงสี่เหลี่ยมกลางอกกวาดตามความอุดมชัดของราวนม ผิวเกลี้ยงเกลาแต่ดูแน่นเน้นปานนมน้ำตาลอ่อนโดดเด่น การเคลื่อนไหวกรุยกราย ฟุ้งกลิ่นกายซ่อนใต้เสื้อโชยไอจรุงรุนแรงทาบทับกลิ่นเดียวในชีวิตที่จมูกรับรู้ร่วมปรุงให้เข้มข้นหนักแน่นขึ้นผสานรวมออกมาได้เป็นกลิ่นใหม่ที่ประสบการณ์ความทรงจำตั้งแต่เกิดจน 7ขวบไม่เคยรู้จัก
6 {1 L, q+ G5 G9 M4 Y
. B: \1 v6 F6 k: `& m
มนุษย์สามารถแยกแยะกลิ่นต่างๆได้ถึง 10,000 รูปแบบ เนื่องจากร่างกายจะมีเซลล์รับกลิ่นที่มียีนเฉพาะเจาะจงเพียง 1ยีน ต่อหนึ่งกลิ่น ฉะนั้นเซลล์รับกลิ่นจึงมีอยู่เป็นจำนวนมากและมีหลายชนิด
( {& ^9 b+ v2 A0 P2 `
, x+ I1 C3 `, o5 T) t
กลิ่นหอมร้อนแรง ... คือ อีก 1 ยีน หรืออีก 1 ชนิดกลิ่นใหม่ที่ร่างกายนี้สามารถรับรู้ได้ และกลิ่นนั้นก็กำลังเข้ามาร่วมมอบพลังสู่อุ้งมือน้อยให้สาวรัว ถี่เร็วขึ้น ระรัวริก ฉ่ำเยิ้ม เปียกแฉะยิ่งกว่าแม่น้ำสายไหนแล้วยิ่งประสานด้วยเสียงลมหายใจตรงนั้น กับเสียงกระฉอกจุดนี้ เด็กตัวน้อยๆปิดเปลือกตา ร่อนศีรษะมัวเมาในรสแห่งกลิ่น
+ W6 H2 y& w) T2 d c
% d" M; I; l" C6 B' k; p
: z/ @" G% Y9 F' f( \
ผ่านไปแค่ไม่กี่ลมหายใจกับของแข็งเมื่อถูกโอบล้อมเร่งความเร็ว ท่ามกลางการระบายความหฤหรรษ์เกินแค่สุขสามัญปกติจากการที่จมูกได้รับกลิ่นใหม่ๆเข้าสู่ร่างกายผ่านการตะกรุมคะกรามสูดละอองไอจำเพาะจากเนื้อตัวในระยะแค่เอื้อมมือตรงหน้า แม้ขณะหลับร่างกายใต้เสื้อผ้าไร้ระเบียบสะท้อนแสงสว่างสาดตามผิวสองสีออกชมพูแต้มตามแต่ละมัดกล้ามเนื้อที่คงเกิดจากการหมั่นออกกำลังอย่างมีวินัย
) t0 F: M1 \. n
6 i" C, [- {! C( h; r
6 V" a. W# r1 s- [0 @2 I2 G: M
หากแต่ความสวย ...ไม่ทรงคุณค่าเท่า... ความงาม
6 y2 a# q5 o0 J' C4 u, N
1 B5 m# L1 ~0 v- j* ~2 }7 {: T3 D
& U. S& R0 B- D7 `* r
งามจากจุดกำเนิดแข็งแรงเตะตา ลำหนา แน่น อวบกลางกลุ่มไหมหยิกหยอย กับสองไข่เป็ดใบเขื่องใต้โหนกฐาน งามจรุงจิตงามตรึงใจชวนให้กัดฟันขบกัน ร่วมไปกับแรงโอบรูดเอาเป็นเอาตาย สุนทรีย์แห่งกรุ่นกลิ่นที่เทพเจ้าเนรมิตไว้ในร่างกาย เพื่อรอคอยให้ใครสักคนมาเทิดทูน ช่างทำให้ คนคนนั้นไต่ทะยานถึงห้วงที่สายฝนกำลังเทกระหน่ำทั่วกายจนชุ่มโชกใต้ผืนฟ้าร้องคำรามโครมครืน 9 ^8 E7 T8 v# Q; @9 k
; B* `3 p/ G) X Q# ~+ \$ t" _
“อ๊ายยย !!!...” 2 f$ s/ A- Q g# Y% W1 T
6 f% W, V) R& q5 Y) _8 K
กลิ่นชนิดใหม่โมเลกุลกลิ่นหนักชัดเจนทำให้เด็กตัวน้อย รู้สึกดีมากเกินไปจนต้องข่มกลั้นเสียงทั้งน้ำตาให้เล็ดลอดออกมาน้อยที่สุดแม้อยากกรีดร้องเพียงใดได้สำเร็จหากกลับไม่สามารถควบคุมความซ่านสุขสุดมหาศาล ระลอกแล้วระลอกเล่าเร่งระบายเป็นเมือกสายธารขาวข้น ผงาดกลิ่นที่ตัวเองไม่รับรู้ จังหวะโปรยพลุขาวขุ่นแทนกลีบดอกไม้สักการะเนินเนื้อแต่ละมัดแต่งแต้มตามส่วนเว้าส่วนโค้ง ลามเอ่อคั่งสู่หลุมเล็กกลางลำตัวเปรอะแต้มไรขนอ่อนจรดพงไหมรุงรัง และลำลึงค์อันเป็นจุดกำเนิดแห่งละอองไอทรงอำนาจ
! Z% |: e3 g5 a* x+ C: q
$ t. S( W5 a' e. l
...“…แย่แล้ว!!! แย่แน่ๆ... ...”ต้นอิน... ต้นอิน... ทำไง ทำไงดี!!!...ใช่...ใช่ ใช่แล้ว ต้องรีบหาอะไรมาเช็ด”... 1 D m! J; K0 I: N( k
0 D7 L* |1 s# E
$ U8 F) \0 L. p" @- F( S2 I
ความปรวนแปรอารมณ์เหมือนมีระเบิดปรมาณูลูกใหญ่กำลังจะลงชนิดเหงื่อแตกพลั่กรอความตาบมาเยือนรีบมองหา...”ทิชชู่ หรือผ้าอะไรก็ได้”...มาทำลายหลักฐานที่ปรากฏชัดเจนเป็นสีขาวแต้มบนผิวสองสีออกชมพู
' ~* `; N( ]8 U' f$ X
3 n5 ?* S; ^* p6 [0 n# c
“... ทำอะไร!!!”
+ U- e, b; X. Z9 y2 o8 u: \: |
, H' V) H# r6 Z. Y, V
ประโยคเรียบเฉย และใบหน้าแน่นิ่งทำสองตาสีน้ำตาลที่กำลังลนลาน ลุกโพลง พร้อมส่งเสียงร้องลั่นตกใจสุดขีด “อาณะ!!! ” จังหวะหัวใจในอกเต้นกระหน่ำรุนแรง “ทำอะไร...” ทุกคำชัดเจน แต่ยังคงเฉยชา ราบเรียบอย่างที่สุดจนไม่อาจคาดเดาได้แม้สักนิด ว่าชายหนุ่มผู้อยู่ในฐานะ อา อย่าง ณนรินทร์กำลังมีความรู้สึกเป็นอย่างไร เพราะ ต้นอิน ...ไม่ได้อยู่รอคำตอบตรงนั้นแล้ว 7 a; q. z5 [, o+ _6 V7 Y% q3 ?2 f
$ ^8 J0 c' Q% l' j/ O) N
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2022-11-10 13:20:37
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2022-11-10 15:33:56
โพสต์ 2022-11-10 20:42:53
โพสต์ 2022-11-12 16:27:05