|
ตอนที่ 2 กรุ่นกลิ่นที่โชยหวนคืน... “ ต้นอิน มานี่เร็ว ...พี่ได้มาสก์หน้ามาใหม่มาลองกัน ...วันนี้ป๊ากลับมาพวกเราต้องดูดีกันหน่อย” เด็กตัวน้อยๆ ถูกพี่สาวร่างโปร่ง ที่แม้อายุห่างกันไม่กี่เดือนแต่ความสูงของ เธอ กลับวิ่งแซงน้องชายไปมาก ปัดปอยผมรองทรงยาวสีน้ำตาลอ่อนขึ้นแล้วสวมที่คาดผมสีชมพูหวาน “มาสก์หน้ายี้ห้อนี้พี่ๆนางแบบเค้าบอกว่าดี ...เราคลุกฝุ่นช่วยพี่แม่บ้านทำความสะอาดให้ป๊าทั้งวันแล้วก็ต้องพักทำสวยบ้าง” กลีบปากบางสีชมพู คลี่รอยยิ้มอ่อนเจือแววตาเศร้าเอ่ยคำถาม
^1 R6 A w; A8 `
! y- l, h$ [) ~3 C: {
“กลิ่นมันเป็นยังไงฮะพี่ยิปโซ???” - _6 k7 i0 l8 n% n
- a; A, h* u. f+ C- d
“จะว่าไงดีล่ะ...” เธอหันมองออกไปรอบตัวบ้านทรงโคโลเนียลที่รายล้อมด้วยพรรณไม้มีกลิ่นหลากหลายที่คนเป็นยาย ปลูกสะสมไว้นานาชนิด “เหมือนกลิ่นต้นหญ้า ผสมดอกไม้อ่อนๆ”
4 X9 d/ w/ J7 N
5 Z7 p' N# @4 ]; A" J% }
“กุหลาบเหรอครับ” ' a( _* p1 a( `9 q, s
$ u- O" _9 G2 J2 h
“ก็ไม่เชิง... พี่ว่า หอมๆหวานๆกลิ่นอ่อนๆเหมือนซากุระพันธุ์มีกลิ่นที่ยายปลูกไว้ริมน้ำมากกว่า...ต้นอินน่าจะยังจำกลิ่นได้อยู่นะ” “ซาโตะซากุระเหรอฮะ ต้นอินจำได้ดีเลยแหละ...กลิ่นเหมือนซากุระโมจิที่อาณะชอบกิน” แค่เอ่ยถึงคนเป็น อา ถึงกับถอนหายใจหนักก่อนที่เจ้าของผิวนวลเนียนละเอียดคล้ายเครื่องกระเบื้องชั้นเลิศขาวนวลเป็นสีมุกไร้ไฝฝ้าราคีแม้สักจุดบนเตียงนอนจะเริ่มปิดเปลือกตาสีน้ำตาลอ่อนพริ้มเมื่อแผ่นชุ่มเนื้อเย็นเกลี่ยลงมา ปลายจมูกเล็กๆน่ารักพยายามแพ่งสมาธิสูดกลิ่นที่ว่าหากแต่เซลล์ที่ใช้ดมกลิ่นหลายสิบล้านเซลล์กลับไม่สามรถรับรู้ใดๆได้นอกจากกลิ่นของความว่างเปล่าอย่างเคย 7 a# B7 h) I2 @1 Z" N' V. |) r" B
+ \/ S2 o% {3 t" G
“หลายปีแล้วนะ...ที่ต้นอิน...ไม่ได้กลิ่นอะไรอีกเลย” 0 ]( p# l* ]: ~. s' d) ]8 n1 F
! q5 f( ~6 r- `& Z) B2 `6 F* Q# _
ความร่าเริงของพี่สาว เริ่มหดหายไปตามกัน “เอาเถอะ... ถึงจมูกไม่ได้กลิ่น แต่หน้าตาน่ารักผิวดีสุดๆแถมตัวหอมเป็นกุหลาบยิ่งกว่ายิ่งกว่าผู้หญิงแบบนี้เป็นพี่ พี่ก็ยอมแหละ” แต่ เธอ ก็รู้ว่าจะทำยังไง ให้ น้องชายที่หลังหายจากไข้หวัดใหญ่ตอนอายุ 7ขวบยังมีอาการเรื้อรังจากโรคที่เป็นๆหายๆมาแรมปีจนทำให้เกิดอาการ
2 f) }3 }$ z+ N7 Y
' O9 m2 a2 c k* m! Z7 x$ d6 U
Anosmia ภาวะเสียการรับกลิ่นหรือไม่ได้กลิ่นใดๆเลย
/ u0 ?% ?! }! g5 X
) }/ e- S1 K+ H- ?: R
พี่สาว ทำทีเป็นน้อยอกน้อยใจเต็มทีมีแกล้งย้อนลงไปสำรวจผิวน้ำผึ้งเข้มของตัวเอง ถอนหายใจยกใหญ่จนคนที่นอนแผ่บนเตียงได้ยินชัดเจน “ต้นอินว่า ผิวน้ำผึ้งพี่ยิปโซ สวยกว่า...ไม่งั้นจะขึ้นกล้อง ขึ้นเวทีจนได้เดินแบบเหรอฮะ” คนฟังสวนกลับหน้าหงอยๆทันควัน “อีกไม่กี่เดือนจะจบ ม.6ป๊าก็ยอมให้พี่ไปลองแคสงานที่อเมริกา ...คงไม่มีใครมาคอยชมพี่แบบนี้อีกแล้วซิ” มาครั้งนี้ เด็กสาวหน้าคมผิวสีน้ำผึ้งรู้สึกใจห่อเหี่ยวจริงๆ 1 }0 w% E: r, [) b0 r1 f
5 b! D) h% |( _+ v3 W" e, s2 m2 O
“แหม!!!... ถึงเวลานั้นพี่ยิปก็คงวิ่งวุ่นต้องไปเดินแบบให้แบรนด์ดังๆ จนลืมต้นอินไปแล้วแหละฮะ” ยิปโซ ที่เคยมีโอกาสเดินแบบให้แบรนด์เสื้อผ้าชื่อดังในเมืองไทยบ้างดูชอบใจคำพูดไม่น้อยเกี่ยวกับความฝันของเธอรวมถึงความช่างพูดปลอบใจของน้องชายตัวน้อย # \# ~' w# N5 m6 N/ S. v
3 H! C; Z6 O/ ]/ Y5 {- J
บทสนทนาของสองพี่น้อง คนละพ่อคนละแม่ที่จะด้วยเรื่องราวในอดีตหรืออะไรก็ตามทำให้ ทั้งคู่กลายมาเป็นครอบครัวเดียวกันเริ่มพรั่งพรูสารพัดเรื่องสัพเพเหระ อย่างเคย * [7 T( _. \( K$ B/ R: B5 I
/ {5 W! y2 f! e/ S( _5 n
6 x5 F* E# ]- i" Y
“เออ...พี่ว่าจะลองขอป๊าพาต้นอิน ไปเมกาด้วยอีกรอบ” คนฟังสวนกลับทันทีอย่างไม่ต้องผ่านการกลั่นกรองจากสมองด้วยซ้ำ“ไม่เอา!!! อย่านะฮะพี่ยิป...” “แต่พี่อยากให้ต้นอินไปด้วย” “ไม่เอาฮะ...พี่ยิปก็รู้ต้นอินชอบอยู่บ้านเรามากกว่า อเมริกาน่ากลัวจะตาย ต้นอินไม่ชอบ...อีกอย่างต้นอินต้องคอยอยู่ดูแลตากับยายที่นี่ด้วย...”
, j: F2 z |" y
! R7 J% ^, i6 A/ K
1 ?: Z8 D6 @' {
6 A; E: w, x- e, S
... & U1 z% x* N) G* O) O$ g
! @- M5 h- a* m8 H. d4 a
...
$ C$ X, c: `9 F- x: R
0 [3 m5 ] c/ n& L) e. @
) p5 H+ s% k) q/ m+ E# k& B
“ไปสนใจทำไมมันก็แค่ลูกติดไม่ใช่เลือดเนื้อบ้านเราซักนิด ยิ่งเป็นลูกไอ้ระยำนั่นด้วย...ทำไมณะต้องสนใจด้วยละแม่” “หยุด!!! หยุดเลยเจ้าณะ อย่าพูดคำหยาบ...แล้วเรื่องมันก็กี่ปีมาแล้วจนหลานโตเป็นหนุ่มจะมารื้อฟื้นให้ได้อะไร ” “หนุ่มอะไร โตเป็นสาวมากกว่ามั้ง ดู!!!...ดู... ดูของพวกนี้...เครื่องสำอาง ครีม …ของแบบนี้ผู้ชายที่ไหนใช้กันแล้วน้ำหอมอีก...จะสะสมอะไรกันนักหนาเต็มบ้านไปหมดแล้วมั้ง” ชายหนุ่มร่างสูงสวนกลับแม่ตัวเองด้วยอารมณ์ฉุนเฉียวก่อนพุ่งสองตาคนกริบทำหน้าที่เป็นใบมีดแทบจะฟาดฟันเด็กตัวน้อยที่ได้แต่ยืนแน่นิ่งสูดลมหายใจให้ลึกที่สุด . q/ l- i v' l& \6 F5 L
) ^' o! ^! z# Y. @; a# G! e
...”ยังไง อาณะ เค้าก็เป็นอาหนูนะลูก” “แต่หลายปีมานี่ อาณะ ทำเหมือนต้นอินไม่ใช่หลานนะฮะยาย” “ต้นอินก็คิดว่า อาณะกำลังสอนเราอยู่ไง...อะไรไม่ดีอย่างอาเค้าว่าก็เก็บไปคิดทบทวน...แค่มีความคิดตั้งใจที่จะทำดีให้อาเค้าได้รู้ได้เห็น...มันต้องมีสักวันที่ อาณะของต้นอินรับรู้” ...”แต่ถ้าเริ่มจะทนไม่ไหว ก็คิดซะว่า... ทำเพื่อยาย”... : N+ R. k" M9 J" |6 I
( p+ y1 ~4 Q% _& D
คำ ขอ ในวันนั้นฝังอยู่ในใจไม่มีวันลืม
- x0 P9 d0 I9 |" D: B+ t
3 i+ f6 C: j% f6 ]$ @& ]
“แล้ว..กลิ่นกุหลาบ!!!...บอกแล้วว่าอาณะไม่ชอบ วันหลังไม่ต้องเสียเวลาเอามา...” เน้นกระแทกคำเป็นพิเศษก่อนขวดแก้วเล็กๆปิดจุกไม้คอร์กจะถูกคนอายุมากยัดใส่อุ้งมือเด็กตัวน้อย
/ U, A# ^2 D; R+ h
น้ำมันกุหลาบ... ของเหลวสีอำพันใสที่ใช้เวลาเป็นอาทิตย์ตั้งแต่เริ่มขั้นตอนเก็บดอกกุหลาบสดๆจากในสวนแกะกลีบนำมาล้างให้สะอาดก่อนขยำเบาๆวางใส่ในโหลแก้วปิดฝา เทน้ำมันมะกอกอย่างดีลงไป ปล่อยทิ้งไว้ 24ชั่วโมง เมื่อครบก็เอามากรองกากออกคงไว้เฉพาะน้ำมันและเริ่มขั้นตอนทุกอย่างตั้งแต่แรกอีกครั้งไปจนครบ 7 ครั้ง 7 วัน
% P* A/ s" @: B: \2 |# p8 _4 n
' T; |6 f0 m9 V
วินาทีนี้ เจ้าของกระบอกตาเริ่มร้อนผ่าวตัดสินใจสูดอากาศรอบๆตัวเข้าปอดให้ได้มากที่สุดแล้วเดินจากไปก่อนที่เส้นความอดทนจะขาดสะบั้น เมื่อสิ่งที่ตั้งใจมอบให้ / M7 z2 g- k0 Y1 c+ u
) z" g% u0 v8 L) P" X
...คนรับ...กลับไม่เห็นค่า... 1 E" D, V. x9 P$ G+ f1 F
8 f4 P0 y ~! t T; N6 c R& U
“เอา!!! เอาเข้า...แม่ดูครับ...ดูหลานชายคนโปรดของแม่ โดนด่าเข้าหน่อยทำเดินหนี”ชายหนุ่มที่เพิ่งกลับมายังไม่ทันได้จัดแจงข้าวของจากการเดินทางตะโกนไล่ตามหลังไป “จมูกตัวเองไม่ได้กลิ่นแล้วจะยังทำของแบบนี้ไปอีกทำไม!!!” “ปะ...ปะป๊า แล้วของที่เพื่อนยิปโซฝากซื้อละคะเย็นนี้จะได้เอาไปให้เพื่อนเลย พวกมันต้องกรี๊ดกันแน่” ดวงตาสีรัตติกาลคมกริบท่าทางขึงขังจนเส้นเลือดแทบปูดทะลุหนังศีรษะ เปลี่ยนไปทันที
' E3 Y& K9 H. g. F
( m( D% w" H8 P
เมื่อลูกสาว รีบตัดบท...ช่วย...น้องตัวเองด้วยความรู้สึกว่าเป็นต้นเหตุของการทะเลาะครั้งนี้ ...”ไม่น่าเลย ยัยยิปโซเอ๊ยไม่น่าลืมตัวบอกว่าพวกนี้ของต้นอิน”... “งั้นหนูมานี่เลย เจ้าหญิงของป๊า ...ป๊าว่า...น่าจะอยู่ในกระเป๋าใบนั้นยิปโซช่วยลองเปิดดูเลยคะ” คนเป็น แม่ และ ยายถึงกับส่ายหัวให้ความ...ผิดปกติ...ของลูกชายตัวเอง ชัดเจนขึ้นเรื่อยๆทั้งที่ก่อนหน้า หลานชาย กับ อา ก็ดูรักใคร่สนิทสนมกันมาตลอด
1 I+ g8 p5 {2 i$ d- H
กระทั่งเมื่อ...เกือบ 5 ปีก่อน ; C; O2 w- I$ G0 I3 K; r, b% ~
7 `$ z" p! s9 J
เด็กผู้ชายตัวอ้วนกลม แก้มยุ้ย เริ่มกลายเป็นวัยรุ่นตัวเล็กๆรูปร่างผอมบาง หน้าตาเรียวจิ้มลิ้ม คิ้วบางเข้ารูป ตากลมโตสีน้ำตาลอ่อนจมูกเล็กน่ารัก สองกลีบปากบางสวย ผิวทั้งตัวขาวผ่องจนเกือบเป็นสีมุก หลานเหมือนถูกตัดขาดจากคนเป็น อาตั้งแต่วันที่กลับมาพักผ่อนเหมือนกับทุกสิบกว่าปีก่อนหน้าในช่วงวันหยุดยาวเทศกาลคริสต์มาสและปีใหม่ ความเปลี่ยนแปลงแบบฉับพลันทันใดจากที่เคยมีความรักความเอ็นดูให้กลายเป็นความดุดันเกรี้ยวกราดทุกครั้งแค่ได้เห็นหน้าเริ่มขึ้นหลังจากวันที่สองของการกลับมาในปีนั้น
. B* r7 n& a: t# v6 E
: [. }; Q1 Q- \) H
; P4 q) J( z! z% q7 O5 s
จากวันนั้น ถึงวันนี้คนในครอบครัววงศ์อภิวันที่เหลือทั้งหมด รวมถึง ต้นอิน แทบไม่รู้สาเหตุด้วยซ้ำ 7 W8 \1 G# w1 H+ R1 p3 t7 O f
# X% Z, k5 u: P9 G
3 m0 _ ]. V) g9 F& I0 _- T- d- p
“ณะ มีเมล็ดดอกไม้ใหม่มาให้แม่กับพ่อลองปลูกด้วยนะครับกับพวกวิตามิน ส่วนของพ่อ เอากันแดดมาให้ด้วยชอบหนีเข้าสวนแล้วไม่ทากันแดดเดี๋ยวมะเร็งจะถามหาเอาได้”
) b0 n# \. z. f( }( \' ^
! M B6 `8 l0 }+ E& l/ y( L2 s; z, ^
. f0 e( B0 u3 J9 `: @% \) B# c
6 e, o; M/ {6 ~
9 p) R6 Z8 c* u) A7 @8 [
5 {% ]" c+ X/ ?) `% p6 j% s+ _: H
“คิระ ... อาณะ... กลับมาแล้ว” เพื่อนสนิท...ในสาย กรี๊ดลั่น มือถือแทบแตกด้วยคลื่นความถี่สูงปรี๊ดจนต้องรีบเอาโทรศัพท์ออกจากหู แล้วปล่อยให้เด็กห้องเดียวกันตั้งแต่ ม.1 ทำตามใจไป “ฮัลโหล ฮัลโหล ยังอยู่มั้ย??...โทษทีต้นอิน เราดีใจแทนต้นอินมากไปหน่อยนะ”ถึงจะมาแค่เสียง แต่คนฟังก็จินตนาการถึงความร่าเริงแทนคนทั้งโลกของเพื่อนตัวเองได้ “คิระจะมาดีใจแทนเราทำไม???” น้ำเสียงราบเรียบแต่เจือรอยยิ้มในใจถูกตอบกลับทันที 8 \2 Q' `. N! x3 O- e
0 P) M- m9 [! p% k+ S; y/ v
“ก็...กลิ่น...ของต้นอินกลับมาอีกแล้วนิ” ..... .... .... .... .... 3 Y2 y6 t8 O2 h! w9 C9 W
7 ^+ t& n% X5 i/ y2 \
/ A* A7 X G' G" I5 E
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2022-11-10 13:09:29
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2022-11-10 15:03:02
โพสต์ 2022-11-10 20:35:13
