เพลิงกันต์ บทที่สอง

normalcy

บทที่สอง -- ก่อนที่เราจะพบกัน


5 u  ]4 |: E- [; K4 E0 r- k: ]+ Hธีร์รู้สึกว่าตนเองนั้นโชคร้าย
! z$ j0 g$ n5 G* J- W
+ Q% o# ^5 {$ l% O7 F: i( A8 Iไม่สิ
8 N, l1 @% d) f- ]3 u
ธีร์เป็นคนโชคร้าย
3 ?7 \( V: U/ I; e3 b1 z
# c( L+ L& }* Pมันเกิดเรื่องตอนที่ธีร์อายุแค่สิบห้า พ่อของธีร์กลายเป็นผู้ติดเชื้อรายใหม่
5 h1 C# O+ |8 L5 z; Sในตอนนั้น ทุกอย่างยังอยู่ในความสงบ
หรืออาจจะแค่มีหมอกของยุคสันติสุขซ่อนความเลวร้ายไว้ในเงามืด รอวันที่มันจะเผยโฉมออกมา

% j+ [/ Y% n9 B2 Cมีพวกคนใส่ Hazmat suit* มาเอาพ่อไป แม่กับธีร์โดนกักกันตัวและเอ็กซ์เรย์ แต่ไม่พบผลึกในตัวของทั้งสองคน
8 w6 h3 b) O( c0 @! u*ชุดป้องกันเชื้อโรค
ในตอนนั้น ธีร์ยังไม่รู้
# O4 j" I; l# |  [( [รัฐบาลพยายามครอบครอง "อำนาจ" และหาวิธีเอามันไปใช้
) E! @4 @: T! F...ไม่ว่าด้วยวิธีอะไรก็ตาม

! w8 m3 U0 w3 |1 W& \2 zผ่านไปไม่นาน ข่าวจากทางโรงพยาบาลก็ทำให้ธีร์หัวตื้อไปหมด
& I+ u5 E2 t3 @1 I: A) z! v! G: zพ่อของธีร์เสียแล้ว
% S7 I: j9 U( R  P7 f% p
2 e$ n4 Y6 o& |) {"เขาควบคุมพลังของผลึกไม่ได้ และผลึกระเบิดทำลายหัวใจเฉียบพลัน"

เป็นไปได้ยังไงกัน ในเมื่อในระหว่างที่เราอยู่ด้วยกัน
พ่อก็ยังสร้างนกสร้างปลาจากน้ำลอยว่อนทั่วบ้านอยู่เลย

: I* S9 a) |- Dร่างของพ่อไม่มีรอยฟกช้ำใดๆทั้งสิ้น มีแค่อกทางซ้ายที่เปิดโหว่อ้ากว้าง แม่ทำได้แค่ทรุดลงไปร้องไห้
ธีร์มองศพของพ่อด้วยความสิ้นหวัง
ไหนว่าพ่อจะหายไง ไหนพ่อบอกว่าพ่อควบคุม "อำนาจ" บ้าๆนี่ได้ ไหนพ่อสัญญาว่าจะรีบให้ผ่าตัดและกลับออกมา
3 w6 v/ }' A0 X9 H8 N" Z, W3 ]
& y% Z, z: A& Y! [4 }, Z! Y1 }$ m& q2 ~ทันใดนั้น ธีร์ก็เย็นเยียบไปทั้งหัวใจ
ผ่าตัด?
5 e; c" O; [' N- i# nธีร์ไม่เคยเจอข่าวของคนที่รอดจากการนำผลึกออกมาจากร่างเลย ในช่วงเวลาก่อนที่ความโกลาหลจะกระจายไปทั่วและประเทศไทยได้ปิดประเทศลงอย่างสมบูรณ์ ข่าวของต่างประเทศก็ประกาศว่าผู้ติดเชื้อจะควบคุมพลังไม่ได้และผลึกระเบิด แต่ถ้าเอาผลึกออกไป ผู้ติดเชื้อจะเสียชีวิตทันทีแม้ผลึกจะไม่ทำร้ายร่างกายก็ตาม
7 G# l- b/ H, f5 E; c$ j
. R7 @+ g' B# L! vแต่ทำไม... พ่อถึงจะต้องผ่าตัดล่ะ...
4 k( F% \' ^) }0 x' [
ธีร์พยายามทำให้หน้าตนนิ่งที่สุดเท่าที่ตนจะทำได้ มีนางพยาบาลคนนึงมาช่วยพยุงแม่ขึ้น ธีร์เร่งให้แม่กลับบ้าน หลบมือและสายตาของพยาบาลคนนั้น ตอนนี้เขาสับสนและหวาดกลัวเกินกว่าที่เด็กวัยรุ่นคนนึงจะรับไหว ใช้เรื่องเก็บความทรงจำของพ่อเป็นข้ออ้าง บอกแม่ว่ามีอะไรบางอย่างที่จะบอกเมื่อถึงบ้านแล้ว

พอถึงบ้าน ธีร์ก็เล่าทุกอย่างที่ตนสงสัยให้แม่ฟัง
0 N2 \# ?# X0 X2 W) O, U, Aแต่โชคร้าย...

ธีร์รู้สึกว่าแม่ก้มหน้านิ่งไป ธีร์ถามว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เมื่อแม่ธีร์เงยหน้าขึ้นมา ธีร์ก็ต้องถอยผวา
"น่าเสียดายนะ ถ้าไม่พูดอะไรอีกนิดเดียว ก็จะคืนร่างให้อยู่แล้ว" แม่ของธีร์มีผื่นและตุ่มขาวขึ้นที่หน้าเต็มไปหมด ตรงแขนของแม่มีรอยสีคล้ำเหมือนรอยของมือ
, M5 m1 O2 V) x+ _
7 Z" h3 a3 y* j# B. N' Lรอยของมือที่เดียวกับจุดที่พยาบาลพยุงแม่ขึ้นมา
; k/ y, D3 p6 c/ f0 R0 K+ Y
"คิดออกแล้ว เรื่องสลด เพราะสามีตายจากผลึกระเบิด เลยฆ่าลูกชายก่อนจะดับชีวิตตัวเอง" แม่ธีร์ยิ้มกว้างอย่างวิกลจริตก่อนจะวิ่งมาหาธีร์
ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ธีร์รู้สึกได้
4 m. _: T7 D! n% n5 j# _+ M
ห้ามโดนแม่สัมผัสอย่างเด็ดขาด

ธีร์หลบมุดใต้โต๊ะกินข้าว ดีจริงๆที่การเล่นเตะบอลทำให้ธีร์สไลด์ตัวได้เก่ง ถ้าเมื่อก่อนอาจจะสไลด์ขัดขาหรือหาลูกบอล
( j; @5 |& v) G6 S' S+ mแต่ตอนนี้ต้องหนีตายจากแม่ของตนเอง
# E2 a. v- n9 I
1 a  D; ^& W& gแม่หัวเราะก่อนจะวิ่งอ้อมโต๊ะกินข้าว
"เอาสิ ไม่ได้เล่นวิ่งไล่จับนานแล้ว" ธีร์ที่อยู่อีกฝั่งของโต๊ะถีบเก้าอี้ไปหาแม่
"ไอ้เด็กเวร กล้าแข็งข้อกับแม่ตัวเองได้ยังไง" แม่พูดด้วยน้ำเสียงสุขสันต์เหมือนได้ของเล่นใหม่
) g' z" e1 s/ M# wมันทำให้ธีร์รู้สึกอึดอัดเหลือเกิน แม่ไม่มีทางพูดแบบนี้
1 D3 I  M. x3 X; k6 }/ a/ n"แม่ ตื่นเถอะครับแม่" ธีร์ร้อง
"ลูกรัก แม่ตื่นแล้วนะ" แม่ของธีร์ยิ้มเสียงหวาน ผื่นบนหน้าลามไปทั้งตัวแล้ว บางจุดถึงขั้นมีหนองไหลออกมา ธีร์อยากจะร้องไห้ อยากจะคิดว่านี่มันเป็นแค่ฝันร้าย
* ?; w& U$ f2 `! n/ N/ I3 L: l"แต่ถึงเวลาเข้านอนแล้วนะลูก" แม่ของธีร์เอามือจับเก้าอี้ ธีร์ละสายตาไปมอง
7 P( r  n- S4 ^
"ตายตาหลับตามพ่อมึงซะเถอะ"
- ~+ Y* ?8 \' }  t0 z' O; e
แม่ธีร์กระโจนข้ามเก้าอี้มา มือที่มีหนองและมีรอยสีดำหมายจะจับหน้าจับตัวของธีร์ให้ได้
, f6 @7 t& L! O8 ?2 B: R

3 J. q+ }2 O: L7 _

---

* E5 i' W( B" q( X# T
& T& ^( @" n/ i7 w
; d* {; `! Y4 ]" ^) s  J0 Qปึก "อั้ค"
  D. \) K$ G: [: |แรงเตะเข้าที่ท้องทำให้ธีร์ตื่นขึ้นอย่างกะทันหันจากกองเศษหนังสือพิมพ์และกล่องกระดาษที่ตนใช้กันความหนาวยามดึก
"แม่งงงง อ้ายพวก.. เห เห.. เหี้ยนั่น" ตุ้บ "อึก"
* E+ w2 [. y( l1 `* b0 `8 uความจุกที่ตนได้รับครั้งที่สองทำให้สมองแล่นสละความงัวเงียไปในทันที
. v. V2 O4 V' G- T  x"แม่งเก่งง มาจาก หนายวะถึงได้เตะ อึก.. กูออก" เสียงรอบนี้มาพร้อมกับเท้าที่เข้าใกล้ตนเอง ธีร์ที่ยังอยู่ในท่านอน รีบกลิ้งหลบทันที
"เฮ้ยยยยย มึงงงกล้าาดี อึก.. กับกูหรออวะ" ชายกลางคนพูดเสียงดังลั่น แก้มแดง เสื้อสูทที่เสียรูปและพุงโตจากการกินอาหารสมบูรณ์พูนสุข เป็นสิ่งที่ธีร์อิจฉาเสียเหลือเกิน
"อย่าทำธิ... ทำผมเลยครับพี่" ธีร์ร้องออกไปด้วยความเกรงกลัว ธีร์ย้ายที่หนีพวกแบบนี้มาหลายครั้งแล้ว ไม่คิดเลยจริงๆว่าย้ายที่ใหม่ก็เจอทันที ทั้งๆที่แถวนี้สงบสุขกว่าที่อื่นๆและไม่ค่อยมีคนหาเรื่องกันโดยเฉพาะตอนกลางคืน
  Q) i9 u& y" G: ^$ {" O4 c' p"เมิงกล้าาาส่างงกูหรอ" ชายร่างอ้วนชูมือมาจ่อหน้าธีร์ เห็นท่าไม่ดีธีร์จึงหลบทันที เสี้ยวอึดใจกล่องกระดาษข้างหลังก็ปลิวกระจาย ธีร์หน้าซีด
  o# d9 ?9 C) l) O" ^. @* i
พวกมี "อำนาจ"
"เฮ้ยยย เมิงกล้าาหลบ อึก กูหรอ" ชายคนนั้นเอามือเล็งธีร์อีก ธีร์รีบหลบหนีตายทันที
+ {5 p5 z# e8 T  eฟิ้ว ฟิ้ว ฉัวะ "อึก"
อาจจะเพราะการโดนเตะที่ท้องและเพราะเพิ่งตื่นจึงทำให้ธีร์โดน "อำนาจ" เฉี่ยวที่ขา ธีร์เจ็บเหมือนโดนมีดบาด
ธีร์กัดฟันเคลื่อนที่หลบคมมีดบิน ธีร์วิ่งวนหลบอยู่รอบตัวของชายคนนั้น
"อำนาจ" ของเขาเหมือนจะเป็นคมมีดอากาศ เขาต้องเล็งจากมือและในตอนนี้เขาก็น่าจะเมาอยู่ จุดที่ธีร์ควรจะวิ่งไปหลบคือข้างหลังของชายคนนี้ ขอแค่ธีร์วิ่งวนให้ชายคนนี้เหนื่อยหรือสับสน ธีร์ก็จะได้เปรียบทันที ธีร์แค่ต้องรอโอกาส แต่อนิจจา..
, c$ g- ~' \9 u/ uฉัวะ เพราะแผลที่น่องขาทำให้ธีร์วิ่งช้าลงกว่าที่คำนวณไว้จึงโดน "อำนาจ" กรีดที่แขนซ้าย ธีร์ชะงักจากความเจ็บปวดเพียงเสี้ยววิ

แต่เพียงเสี้ยววิก็มากเกินไปแล้ว
6 U- H* q! r8 i5 u
ฉัวะ ฟิ้ว ฉัวะ ธีร์โดนโจมตีใส่ถึงสามที แขนที่ยกมากันที่หน้ามีรอยแผลลากยาวหลายเส้น เลือดออกซิบๆ บริเวณท้องของธีร์มีแผลของมีคมบาดเต็มไปหมด ถึงแม้แต่ละแผลจะไม่ลึกมาก แต่ก็เรียกเลือดได้ท่วมตัวมากทีเดียว
"อึก" ธีร์ล้มลงเพราะอาการบาดเจ็บของตนเอง
/ I# p, F3 w- ?, R8 z* e"ฮ่าๆๆ เหนม้าย กูอาวเมิงตายเมื่อหร่ายก้อด้าย" ชายร่างอ้วนหัวเราะก่อนจะเดินมาหน้าธีร์
"พี่ครับ ย.. อย่าทำผมเลย" ธีร์ร้องออกมา
0 z2 T% u) b! g$ H. q
ชายคนนั้นแสยะยิ้ม ในโลกยุคใหม่ที่ไร้ซึ่งกฎหมาย คนที่ผิด ก็คงเป็นคนที่อ่อนแอ ศพของพวกเดนถนนที่อยู่เกลื่อนแทบทุกวันเป็นเรื่องตอกย้ำได้เป็นอย่างดี โลกได้เปลี่ยนไปแล้ว
ชายคนนั้นยกมือมาจ่อหน้าธีร์ น้ำตาที่อัดอั้นเอาไว้ได้ไหลออกมา
"พ.. พ่อ.." ธีร์ร้องเสียงแหบ ทันใดนั้น

! d6 t" J0 n( }3 U8 u
"หยุด"

2 X7 a" x- C" F' \* C8 M
เสียงเบาๆเย็นยะเยือกลอยขึ้นในตรอกซอยแห่งนี้
แต่มันดังเข้าไปในจิตใจของทุกคนที่ได้ยินมัน
ธีร์สงสัยว่าใครกันที่เป็นต้นเสียงอันน่าเกรงกลัวนี้ แต่แล้วธีร์ก็ตื่นตระหนก
( V( _  O! V2 D  \! Y
3 C3 w# Y% s3 G# z" F% R3 ~( J
& d/ z% E9 z" w' B+ J7 }5 x2 |ธีร์ขยับตัวไม่ได้
. H$ f; {$ `* b; }9 Fแม้แต่จะมองไปมาก็ไม่สามารถทำได้
หัวใจธีร์เต้นแทบระเบิดด้วยความกลัว


ตุบๆๆๆ เสียงบู้ทหนักๆกระทบกับพื้นก่อนที่จะมีชายสองคนหิ้วชายร่างอ้วนออกไป เหมือนตัวการ์ตูนที่โดนแช่แข็งโดนหิ้ว ถ้าชายคนนั้นไม่ได้พยายามจบชีวิตธีร์เมื่อครู่ ธีร์ก็คงหลุดหัวเราะออกมาแล้ว พวกเขาใส่เสื้อยืดสีดำ สวมแว่นดำ กางเกงลายพราง และรองเท้าบู้ท แต่ละคนมีกล้ามมากพอจะขยี้แขนธีร์ให้แตกได้เลย ดูแล้วน่ากลัวนัก แต่เมื่อพวกเขายกชายร่างอ้วนออกไปก็ทำให้ธีร์เห็นคนที่อยู่ข้างหลังชายคนนั้น
1 }$ A. c# J! O" z; y

แดรคคูลา


1 G% [7 G1 Y: [คำแรกที่ธีร์นึกออกเมื่อชายคนนั้นปรากฏตัว
. L2 ?& `0 S8 kชายผมเทา ผิวขาวซีดเหมือนไม่ใช่มนุษย์ ชุดสูทสีม่วง เสื้อในสีขาว และกางเกงสีดำดูแล้วเหมือนดยุคแห่งรัตติกาลเสียเหลือเกิน แต่สิ่งที่ตรึงตราที่สุด คือสายตาของชายคนนั้น


ความเย็นเยียบและแข็งกร้าว
* q  q, s! w0 yสายตาของผู้ไม่ปราณีต่อศัตรู และไร้เยื่อใยยิ่งกว่าต่อพันธมิตร


หนี ไม่มีวันชนะชายคนนี้ได้
สัญชาตญาณของธีร์กรีดร้องออกมา
- j: X8 b: N$ ^" q6 l& `0 X% `

/ i% Q4 g$ |6 h- \( w% Q0 K0 G4 @  ["ผมรู้สึกว่าชายเมาเหล้าคนนั้นอันตรายครับเสี่ย เป็นผู้ติดเชื้อครับ"
ชายคนที่อยู่ข้างๆชายผมเทาพูดออกมา
  h8 e1 e5 E# v0 V- e& ~เขาใส่ชุดเหมือนชายสองคนก่อนหน้าที่ยกชายร่างอ้วนออกไป ผมสีน้ำตาลเข้ม ตัดทรงผมครูว์คัท* ผิวสีดำแดง ตาเป็นสีเทา
, P( P$ l6 E- m( O9 q+ Z*Crew cut ทรงผมสั้นเกรียนที่ไม่ได้สั้นเท่าสกินเฮด มีการเรียงเฟดจากบนลงล่าง
"แล้วอีกคนล่ะ" ชายผมเทาถามเสียงเรียบ สายตามองมาที่ธีร์
( x4 {- W, h# H: ~' _2 S"น่าจะแค่พวกไม่มีบ้าน..." ชายคนนั้นพูดก่อนจ้องมองมาที่ธีร์ คำถัดมาทำให้ใจธีร์ตกไปที่ตาตุ่ม
"ไอ้เด็กนั่นอันตรายครับเสี่ย"


ธีร์อยากจะร้องไห้เป็นสายเลือด ธีร์ในตอนนี้ก็แค่ลูกไก่ในกำมือ ชายผมเทากับลูกน้องสามคน เอาแค่นี้ธีร์ก็สู้ไม่ได้แล้ว แถมคนนึงอาจจะมี "อำนาจ" เป็นการค้นหาหรือจิตสัมผัส ส่วนชายผมเทา ธีร์ยังไม่รู้เลยว่าจะหนีได้ยังไง ทำไมต้องมากล่าวหากันด้วย
: K5 \; o2 S; \7 Y# E! a; D; ^"พลังมากน้อย" ชายผมเทาถาม
"..ไม่มีครับ" ชายผิวดำแดงตอบ
ชายผมเทาได้ยินดังนั้นก็ขมวดคิ้วแล้วหันมามองธีร์
เหงื่อธีร์แตกพลั่ก แต่คำถัดมาทำให้ธีร์ไม่อยากเชื่อหูตัวเอง
"เก็บมันมา"
9 F7 C5 D# e( T2 q5 c2 t"ครับเสี่ย" ชายผิวดำแดงยกธีร์ด้วยท่ายกเจ้าหญิง แต่เพราะธีร์ตัวยังเแข็งเกร็งจึงเหมือนยกกระด้งข้าวเสียมากกว่า
ธีร์ไม่ค่อยสบทมากนักแต่นี่มันอะไรวะเนี่ย
- x0 @+ i& L, Q" a
- `) L# L; H: R$ X/ x
% ?- S( g- n: ]& M

---

8 Y+ k/ Z2 k! w" X4 |0 Q: v"วางลงตรงนั้น" เสียงของชายผมเทาสั่งชายผิวดำแดง
- J: c/ C5 s% }$ o* U1 Y7 W' Sธีร์ที่โดน "เก็บ" มาแบบไม่ยินยอมถูกวางลงบนเตียงของห้องหนึ่งในตึกข้างตรอก บาดแผลของธีร์ทำให้เตียงถูกย้อมไปด้วยสีแดงเปรอะ ชายผมเทาเดินมามองธีร์ที่รู้สึกหวาดกลัวและใจเต้นเร็วเพราะเสียเลือดมาก
5 g6 ]9 @1 ^3 z, Pชายผมเทาเอามือทาบท้องของธีร์ ต่างจากสายตาอันแสนเย็นชา มือของเขาช่างอบอุ่นเหลือเกิน..
ถ้าจะต้องตายจริงๆ...
: a# d0 v! n" H* V: G! a& Iมีคนเคียงข้างแบบนี้ก็ดี..
ขอบคุณนะครั-- อ้ากกกกกกกกกกกก


ความเจ็บปวดอันแสนทรมานเกินกว่าที่จะบรรยายแล่นทั่วทั้งร่างของธีร์
เจ็บโว้ย เจ็บชิบหาย เจ็บเหี้ยๆ อะไรวะ ปล่อยกูตายเถอะ ทำไมกูยังไม่ตาย ไอ้สัตว์ อ้ากกกกก
ทุกอย่างมันแดงเถือกไปหมดก่อนที่ธีร์จะสลบไป
8 N; x: G5 ~5 @$ L1 P

+ m+ ]1 ]1 C: b  c7 d

---

) F& t' W) r4 e, n8 I" c, r5 d/ m"ฟู่ว" เด็กคนนี้หมดสติไปแล้ว เป็นไปได้ว่ามันน่าจะหมดสติเพราะเสียเลือดมาก เกลียดกลิ่นเลือดจริงๆ..
: [7 q  `1 w7 w) a4 v"...ไอ้เด็กคนนี้เคยทำอะไรให้เสี่ยแค้นหรือเปล่าครับ" ชลถามหน้าขยาด
"ไร้สาระ" หน้าตาไม่คุ้น แต่คงเพราะใช้ชีวิตเป็นพวกคนจรที่เพิ่งผ่านมาแถวนี้ สมัยนี้ถ้าอยู่ที่เดิมซ้ำๆและไม่มีพลัง ชีวิตก็คงไม่ปลอดภัย แต่ไม่ยักรู้ว่าไอ้ชลมันจะกลัวเลือด มันมองเด็กหน้าซีด
"มึงเตรียมที่ให้มันด้วย" ถ้าปล่อยเด็กคนนี้เอาไว้ มันก็คงไม่รอดหรอกแบบนี้
"ครับเสี่ย" ชลขานรับ "เฮ้ย มึงเตรียมหาที่ให้ไอ้เด็กนั่นด้วย รอมันตื่นแล้วเดี๋ยวฝากมึงดูแลมันหน่อย กว่าจะตื่นคงอีกนานอ่ะ" ชลเรียกให้หมาอีกคนจัดการแทน ในห้องเหลือแค่เราสองคน
ส่วนไอ้เด็กคนนี้... ถึงจะรู้ว่าเป็นคนละคนกันก็เถอะ...
8 a6 [/ ^/ |! D" t1 X0 M1 @. W+ J3 r! V

$ l: ]  R- C- Y' O( x/ Y0 [: P, F+ Dแต่ช่างคล้ายกันเหลือเกิน...
8 h, F- {7 n# X5 v" q8 |6 h

---

8 h1 ^& T* I2 j7 `' S
7 J7 ?! k0 T* V6 p! `0 @"ห̴̘̎น̷̲̅ี̷̰̈ไ̵̩͒ป̴̺̐ ̷̬̓ก̸̖̄ร̴͇͂ ̶̧͘ด̴̴ู̢̲̓̿แ̴̣̕ล̴̱̀น̷̷้̩͙̄͘อ̵͍̎ง̷̟̚" ปังปังปัง
แม่?
# U( w8 R6 v+ n" [เลือDเลื0ด1ลือ̷̯̋ด̵̢̐เลือดเลือด̴̢̟̟̞̱̹͈̟͈̱̙͙͓͕̣̣͈̇̍̍̌͛̎̿̿̑̓̀̌̀͂̓̆̂͑̕̕͜͝͝͝͠ͅ
กระจายไปหมด ทำไม
( `1 O4 [( Z% u6 x) Q) G  T8 H, {! n"พ̵̺̊̑͝ี̸̴่͇͔͕̣́́ก̸͉͐ร̸̘̟̍ ̴̯̗͐̈́͆ผ̶̩̩͝ม̶̻̳̃͗͒͠ͅเ̴͇̫̗͛͘͜จ̴̬̤͋͠็̶̖̗̼̍บ̵̧͉͇̩̑̐เ̵̰͚̝͉̎ห̷̪̿ͅล̶̢̰̺̐ื̵̤̟̟́̏̓̾อ̴̘͕̲̋͐͝͠เ̸̻̍͠ก̸̞̇ิ̸̠̰̯͂̋น̶͇̥̆̾ "
"ขอร้อง̸̪̈̕"
5 |- C5 T  a: l. m3 ~* j. v
"สั่งให้ผม ๒̸͔͚͓͛͌าย̶͓̰̠̖̩̂̌͐͗͛̉͗̈́̓͗͗̿̂̎̐̓̔͂͑̄͗̊̍́̍̑͛͑̇̿̅̅͛̚̕͝͠͝͝͝͝"
' @; N$ R+ G9 {, |
& F3 K9 E. x2 C0 P/ z$ M
) I1 P- J9 c& J! |; c) m4 @8 j4 {0 }! H

---

' \/ i: i7 m: D. M"เสี่ย!!"
เสียงของชลปลุกกรออกมาจากความทรงจำสีเลือด
กรหายใจระรัว เหงื่อไหลผุดท่วมตัว กรรู้สึกกระวนกระวาย
; N* h+ j1 R3 k& {* x% eมันเอาทุกอย่างไปจากกู เพราะมัน เพราะมัน เพราะมัน
  r/ R4 L4 Y. @  Mต้องหาเงินมากกว่านี้ กูต้องหาเงินมากกว่านี้มันจะได้-
, q: r. Y0 D! {5 D& j"เสี่ย" ชลโผเข้าไปกอดกร
"ไม่เป็นไรครับเสี่ย" ชลลูบหลังกร เสียงสั่นของชลพูด
7 `) u* M8 ~# L1 e# {"ผมอยู่นี่แล้ว เสี่ยไม่เป็นไร เสี่ยไม่เป็นอะไรแล้ว" ชลลูบหลังกร เอามืออีกข้างประคองหลังหัวกร ดึงเข้ามาซบไหล่ตนเอง
ความชื้นที่ชลรู้สึกจากไหล่ไม่รู้ว่าเป็นเหงื่อหรือน้ำตา ชลกัดฟันกรอด อารมณ์ดุดันพลุ่งพล่านอยากจะพาเจ้านายที่รักของตนหนีไปให้ไกลที่สุด
8 h- ]2 y: W0 ^# M3 v/ }ไปที่ที่มีแค่มันกับเสี่ย

7 r! t, J; k$ M) H  ?. O* [ที่ที่เสี่ยไม่ต้องเจ็บปวด
, E( z; Z0 O1 G
"เสี่ยไม่ต้องกังวลนะ เสี่ยไม่ต้องกังวลแล้ว ผมอยู่ตรงนี้ เสี่ยมีผมอยู่ตรงนี้" ชลพูดเหมือนเครื่องอัดเสียงพัง
# w& d- y0 ~$ Q9 d- R0 K+ x4 Kชลไม่รู้วิธีอื่นอีกแล้ว ชลไม่รู้ว่าจะพูดยังไงให้เสี่ยดีขึ้น ชลรู้แค่ว่าชลโคตรไม่ชอบเวลาที่เสี่ยต้องเป็นแบบนี้เลย
ชลกอดเสี่ยให้แน่นขึ้น กลัวว่าคนที่เก่ง คนที่ฉลาด คนที่จริงๆแล้วใจดี คนที่สมควรจะยิ้มมากที่สุด...
จะหลุดลอยหายไป...


( k: T( y; x* Y0 I  ~ห้องหนึ่งในซ่องเพลย์กราวน์ มีกลิ่นเลือดและเสียงสะอื้นอาศัยอยู่
! u7 p! c8 g$ p/ S

1 H- J- x: F2 Z, [- W( d3 b& T

---

. I4 f& w8 O! o9 ]3 d' L& y"...ปล่อย" หลังจากผ่านไปสักพักแล้ว กรก็พูดขึ้นทำลายความเงียบ
1 {- h: W8 T0 u7 d
. ~, Z5 i( w5 E6 w6 U! f* J2 G: L# D. I9 W"...ครับเสี่ย" เสียงชลตอบเบาๆ ตามองเจ้านายของตนเองอย่างเป็นห่วง
" e- I$ ]/ z* @4 vกรสบสายตาชลกลับ ดวงตาสีเทาแสดงความห่วงใยมาให้ตน ทั้งสองจ้องตากันระยะหนึ่งก่อนที่กรจะเป็นคนละสายตาออกก่อน
: a$ {) z; Y; O& `* u"..กูไม่เป็นไรแล้ว" กรพูดขึ้น

( Y. x3 r, s* ~# z+ f8 ]"..."
"..."
ความเงียบเข้าปกคลุมอีกครั้ง

ชลเม้มปาก มันรู้วิธีทำให้เสี่ยของมันสบายใจขึ้นแค่ไม่กี่อย่าง
* ?% x. H. i/ `5 o% P( i' R
1 t/ ?2 G+ Y% y& N  T  pชลค่อยๆลดตัวลงมาท่าคุกเข่า ถอดเสื้อยืดออกมา เผยให้เห็นอกแกร่งและกล้ามท้องเป็นลอนที่ผ่านการฝึกมาอย่างดี กรมองชลอย่างแปลกใจ
0 e5 p" n: t/ N  D- Dชลเอื้อมไปจับมือของคนที่มันรักยิ่งกว่าชีวิต จับเอามือเจ้านายลูบแก้มของตัวเองด้วยความรักใคร่ สายตามองขึ้นไปหาเสี่ยที่ยืนมองมันด้วยความรู้สึกหลากหลาย

* R( ~; k7 _5 }ชลดูดนิ้วของเสี่ยอย่างอ่อนโยน ลิ้นเลียนิ้วโป้งและมานิ้วชี้ของเจ้านายตนเองก่อนจะปล่อยให้เสี่ยเอานิ้วออกมาจากปาก
& [* X* i9 [  n! E0 Iน้ำลายเป็นเส้นสะท้อนแสงไฟในห้องเหมือนด้ายที่เชื่อมใจของทั้งสองเข้าด้วยกัน
กรใจเต้น ความรู้สึกของนิ้วส่งทอดความนุ่มและอุ่นจากปากชล
เป็นคำเชิญชวนให้ส่วนที่ไวต่อการสัมผัสของกรพุ่งทะลวงเข้าไปย่ำยีและเริงระบำในนั้น
สมกับที่ได้ชื่อว่าหมาของเสี่ย มันเอนตัวเข้ามาหาซิปกางเกงของเจ้านายมันอย่างรู้ใจ ก่อนที่จะกัดซิปและลากดึงลงมา
เหมือนเป็นกลไกสปริง ท่อนแกร่งของกรโผล่ออกมาทักทาย ชลมองมันเยี่ยงเด็กน้อยที่ได้ของเล่นถูกใจ และตัวมันแทบน้ำลายไหลเมื่อรู้ว่าเสี่ยของมันใส่คอมมานโด*มาทั้งวัน
*commando คำแสลงของการไม่ใส่กางเกงใน
& n# C  X, @0 j( z! nกรสูดหายใจลึก ภาพของชายชาตรีสุดเข้มอย่างชลคุกเข่าต่อหน้าแก่นเนื้อของตนเอง เป็นการมอบอำนาจและการยกย่องเจ้านายของมันหมดทั้งใจ
ชลเงยหน้ามาสบตากับเสี่ยของมันเหมือนลูกหมาส่งสายตาอ้อนวอน กรแค่มองก็เดาใจหมาของตนได้ทันที

นี่คือหมาของกูเท่านั้น ในใจที่อ้างว้างและเจ็บปวดของกรได้ยอมให้ลูกหมาตัวนึงเข้ามา
2 F" `2 o4 m$ Y& X' U2 e
/ U" K3 B0 ?* d"อมควยกู" สิ้นคำสั่งของเจ้านาย เจ้าหมาก็เข้ามาดูดเลียควยด้วยความกระหาย
มันดูด ลิ้นเล่นหัวควยของเจ้าของ และเลียจากโคนยันหัวด้วยความกระตือรือร้น หวังจะทำให้เจ้าของพอใจ
% j- h, e2 q2 Q" p8 ^มันดื่มด่ำกับรสชาติเนื้อผสมน้ำหล่อลื่นที่หลั่งออกมา วันที่มันรอคอยในที่สุดก็มาถึง มันพยายามเอาควยของเจ้านายเข้าให้ลึกที่สุด
"ค่อก ค่อก" มันเริ่มสำลักควยของเจ้านาย แต่นั่นก็ไม่ใช่ปัญหามากนักในยุคใหม่
+ `& t$ _" {/ D8 e3 m0 _5 j"อย่าสำลัก" คำของนายที่ "สั่ง" หมาของตน แก้ปัญหาได้เสมอ เจ้าหมาปล่อยให้ควยของนายเข้าไปลึกถึงคอก่อนจะถอยออกมาเพื่อหายใจ
! p9 u( g& c/ s# k5 g* Lแต่ยังสูดอากาศไม่ถึงวิ นายของมันก็จับหัวกระหน่ำเย็ดเจ้าหมาต่อ เจ้าหมาน้ำตาเล็ด
8 Y) G1 y% G4 Y, e4 ?
  a" K7 r. {3 Yอ็อค อ็อค อ็อค อ็อค
เสียงของเกมกาม ความรู้สึกในปาก และการสูดดมกลิ่นขนลับเจ้านายทำให้ควยของเจ้าหมาลุกสู้
$ U7 E/ O8 s  a7 ^+ f4 |" j4 qมันปลดซิปและหยิบควยของมันออกมา แท่งเขื่องของมันหลั่งน้ำสีใสใหลลงพื้น
, l5 p, U# n: cแผละ เสียงดึงควยออกมาจากปากหมา เจ้านายเอาควยแปะหน้าของมัน น้ำลายเปรอะเปื้อนไปทุกที่ มันหลับตาสูดกลิ่นของควยบนหน้าเหมือนต้องมนต์ มือมันเลื่อนไปหาควยของมันเองพยายามจะชักแต่
2 P6 F. E, F! C# Q# u"อย่าจับควย" คำสั่งของนายทำให้มือละออกไปทันที ต่อให้มันจะอยากขนาดไหนแต่ร่างกายทุกส่วนของมันก็เป็นของนายมันแล้ว
& E$ ^( u) y/ {8 O1 X4 B, \"แก้ผ้า" นายมันสั่งอีกครั้ง คราวนี้หัวใจของเจ้าหมาเต้นระรัว ความอยากและความตื่นเต้นเริงระรื่นอยู่ในหัวใจ
มันรีบลุกขึ้นก่อนจะถอดกางเกงมันทิ้งไป ส่งสายตาไปหาเจ้านายของมันและยิ้มเขิน คราบน้ำลายยังเปรอะบนหน้าคมเข้มเป็นทางยาวจากควยนายแต่เหมือนเจ้าตัวจะไม่สังเกตหรือไม่สนใจ
  z. |  @1 P" e3 Zกรใช้สายตาละโลมดื่มด่ำกับภาพตรงหน้า
ชายร่างแกร่งผิวดำแดงที่คอยช่วยตนเองมาตลอด ในวันนี้มันได้เผยให้เห็นทุกสัดส่วนที่เคยซ่อนอยู่ในร่มผ้า
# Z  B. n6 F% \5 R& ~3 l) k/ vกล้ามอกแน่น ไหล่กว้าง แขนกำยำ กล้ามท้องเป็นลอน ขาไร้ซึ่งไขมันส่วนเกิน และท่อนเอ็นที่แข็งเกร็งกระตุก น้ำไหลออกมาเหมือนก๊อกรั่ว
7 \- ~3 y1 V, d/ \' [8 B+ Rทุกอย่างมอบให้เจ้านายของมันหมดทั้งสิ้น
กรเดินเข้าไปหาร่างเปลือย แม้ผิวของมันจะเข้มแต่มันก็ไม่อาจซ่อนแก้มที่แดงระเรื่อชัดเจนได้ สายตามองเจ้านายด้วยความรักบริสุทธิ์เหมือนเด็กน้อยที่สัญญาจะแต่งงานกับพ่อตนเอง
1 E1 r8 M' I6 u( r! D* E( }เจ้านายเอื้อมมือไปจับควยของเจ้าหมา มันเม้มปากหลับตาแน่น ควยของมันเกร็งสู้มือนายที่กำลังมอบรางวัลให้กับมัน ฝ่ามือเจ้านายบี้หัวควย สร้างความเสียวสะท้านให้หมาไปทั้งตัว
( }) H0 E& L' A8 c3 o' |"อื้อ.. ส.. เสี่ย.." เจ้าหมาส่งเสียงครางเสียงสั่น มันแทบอยากจะลงไปกองกับพื้นเสียตรงนั้น
"ผ.. ผมอยากโดน.. คว.. ของส.. เสี่ย" เจ้าหมาพูดขาดๆหายๆจากความอายและความเสียวที่มันได้รับ หลังพูดเสร็จมันก็กัดเม้มปากเพราะความรู้สึกจากจุดรวมประสาทที่หัวควย มันยังไม่อยากหลั่งตอนนี้
กรได้ยินดังนั้นก็ยินดีที่จะตบรางวัลชุดใหญ่ให้หมาของตนเอง
"งั้นมึงก็มาช่วยถอดสิ" ปากสั่งเจ้าหมาน้อยของตนเองก่อนจะละมือที่จู่โจมควยของมัน
/ s2 b/ n, }# o"และมึงห้ามแตกจนกว่ากูจะแตก" คำสั่งด้วย "อำนาจ" เป็นพลังที่ล่ามควยของเจ้าหมาไว้ เมื่อมันได้ยินคำของเจ้านายมัน ควยของมันก็กระตุกเหมือนทหารวันทยหัตถ์

; p! `  V! v$ c8 e3 Hปล1 แก้คำผิด เปลี่ยนคำให้ลื่นไหล
' d7 [  ?$ F0 k, v

4 K. X% ~# M" ]& ?5 u  ]2 P+ K

normalcy

บทที่สองค่อนข้างยาวกว่าที่คิดเอาไว้ในระดับนึงเลยครับ ใจจริงอยากจะแบ่งออกเป็นบทที่สองกับสาม แต่นั่นจะทำให้บทที่สองไม่มีฉากตื่นเต้นของเสี่ยกรกับเจ้าหมาชลเลยต้องแปะเอาไว้ให้

kridty75

ขอบคุณครับ

audiwoods

ชีวิตของธีร์น่าเศร้าจังครับ

pai_2552

ขอบคุณครับ

2936

ขอบคุณครับ

jumpingblue

เสียวมากๆเลยครับ

l2ookmoo

ขอบคุณครับ

Neabeam

เนื้อเรื่องยังน่าติดตามอยู่ อยากรู้สุดท้ายธีร์จะมีอำนาจอะไร

Starstory

น่าสนใจมากเลยครับ

theera

ขอบคุณครับ

joryu

ขอบคุณครับ

nuangnut1996

สนุกมากครับ

Kak00321

ขอบคุณครับ

Intra

ขอบคุณครับ

eg1

$ T) [7 {0 _  D+ ~9 a: V( M9 vขอบคุณครับ

Linkren

ดีมาก อ่านไปลุ้นไป  อยากรู้เลย อำนาจได้มาอย่างไร  แล้วทำไมถึงยอมเป็นหมา ฝึกอย่างไรถึงสั่งได้ทุกอย่าง ยิ่งน่าจืดตาม