เลือกไปกับภีม

ผมยืนนิ่งหน้าประตูโรงหนังเก่า ภีมยืนบังทาง มือมันจับแขนผมเบาๆ ตามันจริงจัง “ไปกับกูเถอะวิช อย่าเข้าไปเลย”

ครั้งนี้ผมลังเลนานกว่าปกติ ภาพลุงๆ ข้างในมันยังลอยมาในหัว แต่เสียงภีมมันดังยิ่งกว่า ผมกลัวว่าจะผิดหวังอีกครั้ง กลัวว่าจะโดนปฏิเสธเหมือนตอนเด็กๆ แต่ผมก็อยากลองเชื่อใครสักคนดูบ้าง

ผมถอนหายใจยาว แล้วพยักหน้าเบาๆ “เออ… ไปก็ได้”

ภีมยิ้มกว้าง มือมันบีบแขนผมแน่นขึ้นนิด “ดีๆ ไปบ้านกูเลย กูมีเกมใหม่โคตรมันส์”

เรานั่งรถเมล์กลับบ้านภีมกันสองคน มันชวนคุยตลอดทาง เรื่องเกม เรื่องหนัง เรื่องเพื่อนในห้อง ผมฟังเงียบๆ แต่รู้สึกแปลกๆ ที่มีคนอยากคุยกับผมจริงๆ

ถึงบ้านภีม บ้านมันไม่หรูนัก แต่ดูอบอุ่นกว่าเยอะ พ่อแม่มันไม่ว่าอะไร ต้อนรับผมอย่างดี เรานั่งเล่นเกมด้วยกันจนดึกมาก ผมแพ้ตลอด มันหัวเราะชอบใจใหญ่ แต่ก็สอนผมดีๆ ไม่เคยด่าหรือเหยียดเหมือนที่บ้าน

ดึกมากแล้ว ภีมบอก “ค้างที่นี่แหละวะ กลับดึกเดี๋ยวอันตราย”

ผมพยักหน้าตกลง เพราะที่บ้านผมไม่สนใจอยู่แล้ว

คืนนั้นเรานอนเตียงเดียวกัน ห้องมันมืด มีแต่แสงไฟจากหน้าต่างส่องเข้ามานิดหน่อย

นอนได้สักพัก ภีมถามเสียงเบา “วิช… มึงเข้าไปทำไมในโรงหนังนั้นบ่อยๆ วะ”

ผมเงียบไปนาน หัวใจเต้นแรง ไม่เคยมีใครถามผมแบบนี้มาก่อน ผมกลัวมันจะรังเกียจ แต่สุดท้ายก็เล่าออกไปหมด ว่าผมเหงา ว่าที่บ้านไม่มีใครสนใจ ว่าเคยโดนปฏิเสธ ว่าที่โรงหนังนั้นแม้จะแค่ร่างกาย แต่ผมก็รู้สึกว่ามีคนอยากได้ผม มีคนสนใจผมจริงๆ ชอบเวลาถูกเลีย ถูกดูด ถูกหลายๆ คนรุมพร้อมกัน มันทำให้ผมรู้สึกเต็ม

เล่าจบ ผมกลัวมันจะเงียบหรือรังเกียจผม แต่ภีมกลับจับมือผมแน่น

“ต่อไปนี้ไม่ต้องไปแล้วนะวิช”

ผมหันไปมองหน้ามันในความมืด

“กูชอบมึงมานานแล้ว จะทำให้มึงมีความสุขเอง”

แล้วมันก็ก้มลงมาจูบผม ปากมันร้อน ดูดปากผมช้าๆ ลิ้นสอดเข้ามาในปากผมวนเบาๆ ดูดดื่ม ผมสับสนมาก ไม่เคยมีใครจูบแบบนี้ ไม่เคยมีใครบอกชอบผมแบบนี้ ผมไม่รู้จักความรักมาก่อน แต่หัวใจผมเต้นแรงจนเจ็บหน้าอก รู้สึกดีไม่ต่างกับตอนอยู่ในโรงหนังเลย บางทีอาจจะดีกว่าด้วยซ้ำ

ภีมเลื่อนมือลงไปใต้ผ้าห่ม ค่อยๆ รูดกางเกงผมลง แล้วก้มลงไปอมควยผมเข้าเต็มปากทันที ปากมันอุ่นแต่นุ่มที่สุดตั้งแต่เคยโดนอมมา ดีกว่าลุงหลายคนในโรงหนังมาก ลิ้นวนรอบหัวควยผมช้าๆ ดูดเบาๆ สลับแรง ผมครางออกมาโดยไม่รู้ตัว มือจิกผมมันแน่น กดหัวมันขึ้นลงไปมาจนเพลิน

มันดูดนานมาก ดูดจนผมตัวสั่น น้ำแตกคาปากมันเต็มๆ มันกลืนลงไปหมด แล้วยกหน้าขึ้นมายิ้มให้ผม

เรานอนกอดกัน มันจูบผมไปเรื่อยๆ จนผมหลับคากอดมันไปเลย

หลายวันต่อมา ผมไม่ได้ไปโรงหนังอีกเลย หลังเลิกเรียนผมไปบ้านภีมแทน เราลองอะไรใหม่ๆ ด้วยกันหมด ลองผลัดกันดูด ลองผลัดกันเลียรูตูด ลองสลับกันเย็ดกันเบาๆ แบบนุ่มนวล ผมรู้ว่าตัวเองชอบอะไร ไม่ชอบอะไร รู้สึกว่าตัวเองมีค่ามากขึ้น เพราะภีมมันมองผมในมุมที่แตกต่าง มันถามผมตลอดว่าชอบมั้ย เจ็บมั้ย อยากให้ทำยังไง

ผมรู้สึกขอบคุณภีมมาก ที่ดึงผมออกมาจากวังวนด้านมืดนั้น ให้ผมเห็นว่าความรักมันเป็นยังไงเป็นครั้งแรก

เราเลยตกลงคบกันลับๆ แบบเป็นแฟนกัน ผมรู้แล้วว่าการได้เสียว ได้ทำอะไรกับคนที่รัก มันเติมเต็มและมีความสุขกว่าการทำกับคนแปลกหน้าในโรงหนังมืดๆ เสียอีก

ไม่นาน มีข่าวว่าโรงหนังเก่านั้นก็ถูกปิด มีคนแจ้งตำรวจว่าปล่อยให้เด็กอายุน้อยเข้าไปมั่วสุม ผมได้ยินข่าวแล้วก็เฉยๆ เพราะตอนนี้ผมมีภีมคอยอยู่ข้างๆ แล้ว

และผมจะไม่เหงา ไม่โดดเดี่ยวอีกต่อไป