เลือกเข้าโรงหนัง

ผมยืนนิ่งอยู่หน้าประตูโรงหนังเก่า ภีมยืนบังทาง มือมันจับแขนผมเบาๆ ตาเขาดูจริงจัง “ไปกับกูเถอะวิช อย่าเข้าไปเลย”

แต่ในหัวผมมีแต่ภาพลุงๆ ที่รออยู่ข้างใน มีแต่ความรู้สึกที่ผมจะได้เป็นศูนย์กลาง ได้รับการสัมผัสที่ทำให้ลืมทุกอย่าง ผมสะบัดแขนออกช้าๆ ไม่พูดอะไร มองหน้ามันแวบหนึ่ง แล้วเบี่ยงตัวเดินผ่านเข้าไปในม่านมืดทันที

ภีมเรียกชื่อผมเบาๆ แต่ผมไม่หันกลับ

ข้างในวันนี้คนเยอะกว่าปกติ อากาศร้อนอบอ้าวไปด้วยกลิ่นเหงื่อและน้ำว่าวเหมือนเดิม ไฟสลัวจากจอหนังเก่าๆ ส่องแสงสีเทาๆ ลงมาแถวหน้าจอ ผมเห็นเงาคนสองคนกำลังเย็ดกันดุเดือดอยู่ตรงนั้นเลย ชายร่างใหญ่มีพุงยืนย่อตัวกระแทกตูดลุงแก่คนหนึ่งที่คุกเข่าโก่งตัวอยู่ ครางจนเสียงแหบ ควยห้อยยานแกว่งไปด้วยทุกทีที่โดนกระแทก

ผมเดินเข้าไปใกล้ๆ โดยไม่รู้ตัว เพิ่งเคยเห็นคนเย็ดกันจะๆ แบบนี้ครั้งแรก มันดิบ มันเถื่อน มันทำให้ควยผมแข็งขึ้นมาทันที

ลุงมีพุงหันมามองผมขณะกำลังเด้าตูดอยู่ ยิ้มเห็นฟันเหลือง “อยากลองมั้ยเด็กน้อย”

ผมพยักหน้าโดยไม่คิด

เท่านั้นแหละ เขาคว้าข้อมือผมลากไปทันที เขาถอนควยออกจากรูลุงแก่ทันมี จนลุงแก่นอนหงายหอบ มองผมตาเยิ้ม ลุงมีพุงสั่งให้ผมถอดเสื้อผ้า ผมยอมทำตามทุกอย่าง เขาจับผมให้นอนคว่ำหน้าทับลุงแก่ หน้าผมอยู่ตรงหน้าลุงแก่พอดี ลุงแก่ยกมือขึ้นจับหัวผมกดลงดูดปากทันที ลิ้นเหนียวสากๆ แหย่เข้าในปากผม ดูดเลียลิ้นผมไว้อย่างหิวกระหาย

ลุงมีพุงคุกเข่าข้างหลังผม แหวกรูตูดผมออก แล้วเสียบดันควยเข้ามาแบบสดๆ ทันทีอบบไม่มีถุง ไม่มีเจล ควยใหญ่หัวบานแทงเข้าไปทีเดียวเกือบมิด เป็นครั้งแรกของผมเลยเจ็บจนน้ำตาไหล กรีดร้องเข้าในปากลุงแก่ แต่ลุงแก่ยิ่งดูดปากผมแน่นขึ้น ลิ้นวนดูดลิ้นผมไม่ยอมให้ผมหายใจ

ลุงมีพุงเริ่มกระแทกแรงๆ ตัวผมโยกไปตามจังหวะ นมผมเสียดสีกับอกลุงแก่ที่ขนดก แกกอดผมไว้แน่นจนผมเจ็บแต่ก็เคลิ้มไปด้วย รู้สึกแนบแน่นเติมเต็มยิ่งกว่าเดิม เหมือนผมโดนเป็นที่ต้องการ ลุงมีพุงกอดเอวผมแน่น มือบีบเคล้นสะโพกขาวๆ ของผมจนแดง แล้วกระแทกเร็วขึ้นเรื่อยๆ จนผมรู้สึกว่าน้ำอุ่นๆ พุ่งเข้าไปข้างในลึกๆ เขาครางดังแล้วกดตัวนอนทับผมอยู่นาน

พอเขาถอนออก ก็มีคนอื่นเข้ามาต่อคิวทันที ผมกลายเป็นดาวเด่นของวันนั้นไปเลย มีคนล้อมรอบเป็นสิบ ผมถูกจับเปลี่ยนท่าตลอด บางคนยัดควยเข้าในรูตูดผม บางคนยัดเข้าในปาก บางคนดูดควยผมไปด้วย ผมโดนสลับกันไปมาจนจำหน้าไม่ได้ จำได้แค่ความรู้สึกดี ว่ามีคนสนใจผม อยากเอากับผมมากขนาดนี้ มันทำให้ผมมีความสุขที่สุดเท่าที่เคยรู้สึกมาเลย

ระหว่างที่โดนกระแทกจากข้างหลัง ผมเหลือบไปเห็นเงาคนยืนดูอยู่ห่างๆ หน้าคุ้นๆ… ภีม มันยืนนิ่ง มองผมด้วยสายตาผิดหวัง แล้วหันหลังเดินออกไปจากโรงหนังเงียบๆ ผมอยากเรียก แต่ว่าปากกำลังโดนยัดควยอยู่ พอมีจังหวะหายใจ ผมก็ครางออกมาแทนดังลั่นแข่งกับเสียงหนังในโรง

มีแต่เสียงหลายคนชมผมรอบๆ ตัว ยิ่งทำผมได้ใจ "อ่าา เด็กอะไรเสียงครางโคตรน่ารักเลย" "ลิ้นหวานด้วย ดูดปากโคตรเก่ง" "ตัวโคตรขาว รูก็แน่น เย็ดโคตรมัน"

ผมโดนไปเรื่อยๆ จนร่างกายเริ่มอ่อนเพลีย น้ำควยเยิ้มออกมาจากรูตูด ขา และปาก ผมน้ำแตกไปหลายรอบจนควยเลิกแข็ง พอโรงหนังปิด ผมก็นอนแผ่อยู่ตรงนั้นสักพักกว่าจะมีแรงลุกแต่งตัวกลับบ้าน ทำตัวปกตอเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

หลายเดือนต่อมา ผมเริ่มรู้สึกผิดปกติ ตัวร้อน มีตุ่มแดงขึ้นเต็มตัว พี่สาวเห็นเลยพาไปโรงพยาบาล หมอตรวจแล้วบอกตรงๆ ว่าผมติดเชื้อ HIV จากการมีเพศสัมพันธ์แบบไม่ป้องกัน

พี่สาวด่าผมยับ พ่อแม่รู้เรื่องก็ด่าหนักกว่าเดิม เรียกผมว่าสกปรก ไร้ค่า น่าอาย จนทำผมเก็บตัวอยู่ในห้อง ร้องไห้คนเดียว

แล้ววันหนึ่งก็มีคลิปหลุดว่อนเน็ต คลิปที่มรคนแอบถ่ายในโรงหนังวันนั้น เห็นหน้าผมชัดเจน เห็นผมโดนรุม เห็นผมครางเสียว ทุกคนในโรงเรียน เพื่อน ครู พ่อแม่ เพื่อนบ้าน เห็นหมด

ผมไม่กล้าไปโรงเรียนอีก ผมรู้สึกตัวเองไร้ค่าที่สุดในชีวิต

คืนหนึ่ง ผมตัดสินใจกินน้ำยาล้างห้องน้ำเข้าไปเต็มๆ ผมอยากหนี อยากเริ่มต้นใหม่ อยากให้ทุกอย่างจบ ผมคิดว่าตายแล้วจะได้ไปเริ่มชีวิตใหม่ที่ไม่มีใครรู้จักผม

แต่ผมไม่รู้เลยว่าจริงๆ แล้วมันไม่มีเริ่มต้นใหม่ ไม่มีอะไรรออยู่ มีแต่ความมืดและว่างเปล่า

พี่สาวเจอผมทัน ผมถูกส่งโรงพยาบาล หมอปั๊มหัวใจจนผมฟื้นขึ้นมา พอได้สติ ผมอยากเปลี่ยนใจ อยากเป็นเด็กดี อยากใช้ชีวิตใหม่

แต่ไม่ทันแล้ว น้ำยาล้างห้องน้ำกัดกร่อนอวัยวะภายในผมหมด ไตวาย ตับพัง หมอทำอะไรไม่ได้อีก

ผมจากไปอย่างทรมานช้าๆ ในอีกไม่กี่วันต่อมา ท่ามกลางเครื่องช่วยหายใจ อย่างโดดเดี่ยว ไม่มีใครจับมือผมตอนสุดท้ายด้วยซ้ำ

เหลือแค่ความว่างเปล่าที่ผมเลือกเอง...