เกาะแห่งความรัก และความเสียว(V.2) ตอนที่9 ดูหนังโป๊จนเกิดเรื่อง
ข้อคิด : อย่ามัวสนุกจนลืมคนที่รักที่สุดขออภัยที่ให้รอนานครับ
............................................................................................................................................................................
มุมของเท็ป
สัสดีค้าฟ กลับมาที่ผม นายเท็ปคนหล่อล่ำกล้ามใหญ่ผู้เป็นเมียคนแรกของต้น ตอนนี้ผมก็ได้ออกมาซื้อของกับเพื่อนๆ คือไอ้ริคกับไอ้ไมโลที่ “ตลาดหลีเกี่ยวฮวด” ซี่งเป็นตลาดที่อยู่ “ย่านหีน้องใหม่” โดยตลาดนี้ขึ้นชื่อเรื่องของถูกคุณภาพดี ส่วนไอ้ฟูจิมันบอกขี้เกียจ เลยอยู่บ้านคอยปรนนิบัติต้น ก็ไม่รู้ว่าปรนนิบัติของมันเป็นสไตล์ไหนนะ กลับไปเดี๋ยวลองถามต้นดูดีกว่า
ของที่ซื้อมาตอนนี้ก็มีมาม่า 1 ลัง หนังโป๊เกย์ 1 แผ่น(5 เรื่องในแผ่นเดียว) เจลหล่อลื่น 1 โหล(12 ขวด) เสื้อผ้า กับกางเกงใน โดยจะซื้อให้ต้นใส่ เพราะตอนต้นมาต้นก็เหมือนจะมาตัวเปล่า และในฐานะเมียที่ดี ก็ต้องเอาใจผัวกันบ้าง
“ทุกคน!!! เดี๋ยวกูไปเยี่ยวแปป เดี๋ยวรอก่อน” ไมโลขอแยกตัวไปฉี่ที่ห้องน้ำสาธารณะ
“กูว่ามึงลองดูนี่สิ” ริคกระซิปข้างหูผม
“จะกระซิปทำเชี่ยไรวะ” ผมสังสัย ซึ่งไอ้ริคก็หันไปแผงขายของแผงหนึ่ง ซึ่งขายควยปลอมหลายแบบหลายขนาดหลายแบบ โห!!! เป็นอะไรที่ไม่มีขายบนแผ่นดินใหญ่ ด้วยแนวคิดของคนคลั่งศีลธรรมที่นั่น แต่ที่นี่ เรื่องเพศเป็นสิ่งที่ไม่น่าอาย เลยมีทั้งควยปลอม หนังโป๊แบบอันเซน หนังสือโป๊ และอื่นๆอีกสารพัด
“ควยปลอมนี่นา” ผมพูดกับริค
“ที่นี่เขาขายกันได้เปิดเผยแบบนี้อ่อวะ” ริคสงสัย
“กูก็ไม่รู้ดิ เอาสักอันปะ”
“เอาไปทำไม ตอนนี้ถ้ากูเหงาตูดก็แค่แหกให้ต้นเย็ด”
“สึสสส” พูดซะไม่เกรงใจกล้ามเนื้อขนาดใหญ่และซิคแพคที่ซ่อนในเสื้อของมึงเลยนะไอ้ริค แล้วไม่นานนักไมโลก็กลับมาจากห้องน้ำสาธารณะ
“ไง รอบนี้มึงได้ชักว่าวป่ะ” ผมแซวมัน
“เชี่ย กูก็กลัวโดนแอบถ่ายนะเห้ย เดี๋ยวกูไปทำบ้าน กำลังเงี่ยนพอดี” ไมโลตอบอย่างไม่แคร์สื่อ “กลับไปโดนน้องต้นเย็ดสะใจกว่าเว้ย”
“ต้นนี่โชคดีนะ ได้เมียตั้งสี่คน” ผมแสดงความเห็น
“ว่าไป จะเอาไงต่อกับไอ้แมนดีวะ” จู่ๆริคก็ถามขึ้นมา
“เดี๋ยวรอครบคนก่อนว่ะ จะได้ปรึกษาหารือกันได้” ไมโลเป็นคนตอบ
“เออ ดีเหมือนกัน เดี๋ยวจถามความเห็นจากต้นด้วย เพราะต้นก็เคยเป็นเหยื่อของไอ้แมนด้วย จะได้แนวที่ชัดกว่า” ผมเสริมคำตอบของไมโล แล้วก็เดินทางกลับหอ
................................................................................................................................................................................
ณ หอแต๋วแตก
ตอนนี้พวกผมก็กลับมาถึงหอ ณ ห้อง069 ซึ่งเป็นห้องของผม แต่เป็นที่ประชุมหลักของพวกแก๊ง ส่วนหนึ่งก็เพื่อที่พวกมันจะได้ประหยัดค่าไฟในส่วนของพวกมันเองด้วย5555
“เฮ้ พวกกูกลับมาแล้วไอ้จิ” ผมทักทายฟูจิที่กำลังนอนแผ่อย่างสบายอารมณ์
“เออๆ เมื่อกี้กูอมควยน้องต้น น้ำเยอะสัส อร่อยเหี้ยๆ” ฟูจิเล่าความเด็ดของต้นที่มันสัมผัสอย่างสบายอารมณ์
“ว่าไป มึงเห็นต้นป่ะ ต้นไปไหนตอนนี้” ผมถามมัน
“ต้นน่ะหรอ ตอนนี้ต้นกลับไปหอเดิม จะไปเอาชุดนักเรียนกับชุดนอนย้ายมาอยู่นี่”
“แล้วทำไมมึงไม่ไปกับต้นด้วยวะ”
“ก็ต้นบอกอยากฝึกความเข้มแข็งในตัว ตอนแรกกูจะไปด้วยแหละ แต่ต้นบอกจะไปคนเดียว กูเลยต้องตามใจต้น”
“เออๆ กูซื้อหนังโป๊มา มึงจะดูป่ะ” ผมเชิญชวนพวกมัน ซึ่งก็กำลังกระหายใคร่อยากเรื่องแบบนี้อย่างมาก
“ดูๆ กูกำลังเงี่ยนพอดีเลยว่ะ” ฟูจิระริกระรี้ ท่าทางกำลังเงี่ยนจริงๆ ผมจัดแจงเปิดทีวี ต่อเครื่องเล่น VDO เข้ากับทีวี แล้วก็ใส่แผ่นเข้าไป เมื่อเปิดเรื่องมา พวกเราก็ทำการถอดกางเกง โชว์ควย 8 นิ้วอันใหญ่ยาวที่กำลังแข็งตัวจนแลดูเหมือนไม้กระบอง โดยเรื่องแรกที่เปิด เป็นเรื่องแนวหายาก ที่รับตัวสูงใหญ่ร่างกายบึกบึนกำลังโดนชายที่ร่างเล็กและบอบบางกว่าซึ่งเป็นพระเอกเย็ดตูดอย่างเมามันส์ ซึ่งเข้ากับชีวิตจริงของพวกผมอย่างมาก ความเงี่ยนผมเริ่มก่อตัวขึ้นอย่างขีดสุด พร้อมด้วยการลูบควยตัวเองเล่นจนควยขนาดยักษ์ของผมกระตุกหงึกๆเป็นระยะ น้ำหล่อลื่นไหลออกมาจากหัวควยสีอมชมพูไหลลงตามแท่งจนแฉะยันป่าหมอยอันดกดำ
“เฮ้ย ใครก็ได้ชักควยให้กูหน่อย” ริคร้องขอความช่วยเหลือ
“ไม่ได้เว้ย นี่เป็นการทดสอบ กูลืมบอกไป คือกูจะให้พวกมึงโชว์อึด ว่าใครเล่นควยตัวเองแล้วแตกช้ากว่าชนะเว้ย” ผมประกาศกติกาการเล่น
“เชี่ย กูเงี่ยน กูอยากน้ำแตก” ริคโอดครวญ
“หรืออยากแพ้ล่ะ โว้ยยยยยยย อ่อน” ผมล้อเลียน ทำเอาริคโกรธจนหน้าแดงหูแดง
“เรื่องไรจะยอมแพ้ล่ะ” ริดพูดกึ่งโวยวายด้วยความโกรธ จนมันเอามือปั่นควยสลับกับถูหัวควยตัวเองด้วยจังหวะอันรวดเร็ว
“เห้ย ใจเย็นดิวะ” ผมปรามมัน
ทันใดนั้นเอง!!! ไอ้ริคอั้นน้ำไม่ไหว ควยของมันสูบฉีดน้ำว่างออกเป็นจำนวนมหาศาลจนเลอะพื้นพุ่งกระเซ็นไปทั่วอาณาบริเวณ ควยของริคกระตุกน้ำว่าวออกไม่หยุดจนพื้นตรงหน้าเกิดกองน้ำว่าวจนกลายเป็นลายแผนที่โลกเลยทีเดียว ไอ้ริคมันเป็นคนที่น้ำเยอะมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว
“บอกให้ใจเย็น เห็นมั้ย แตกก่อนใครเลยมึง”
“ก็มึงยั่วกูก่อนนี่หว่า”
“มึงก็อย่าอ่อนไหวต่อคำยั่วดิวะ” ผมพูดไปพลางชักควยตัวเองอย่างช้าๆ ซึ่งตอนนี้น้ำเงี่ยนก็เยิ้มเต็มแท่งแล้ว
“ต้องอย่างนี้ดิวะ อึดๆแบบกูนี้” ผมโชว์สกิลความอึดทน ทั้งที่ในใจอยากจะปล่อยน้ำใจจะขาด ทันใดนั้นเอง!!! น้ำขาวๆขุ่นๆก็ทะลักออกจากหัวควยสีชมพูของผมออกมาเล็กน้อย แล้วก็กระตุกออกมาจนพุ่งเป็นน้ำพุจนน้ำว่าวเป็นแอ่งเต็มพื้นไปหมดในปริมาณที่ใกล้เคียงกับน้ำว่าวของริค ผมรู้สึกทั้งเสียวทั้งอาย เหมือนถุยน้ำลายไม่พ้นหน้า
“โถ่ มึงก็ไม่ได้ต่างอะไรกับกูนักหรอก” ริคย้อนรอยผม ผมไม่ได้ตอบอะไรเพราะตอนนี้ผมหอบแฮ่กๆ จากความรู้สึกที่ทั้งเสียว ทั้งอ่อนระทวยจากการสูบฉีดน้ำว่าวในปริมาณอันมหาศาลนี้
“พวกมึงน้ำแตกกันไวชิบหายเลยว่ะ แหมๆๆ จะสร้างสระน้ำกันรึไง” ฟูจิหันมาแซวผมทั้งสองคน แง่งงงง ขอให้มึงน้ำแตกในอึดใจต่อไปเถอะไอ้ฟูจิ ส่วนไมโลตอนนี้ก็กำลังหน้าเหยเกจากความเสียวเต็มพิกัด ตอนี้ผมก็มานั่งลุ้น ว่าระหว่างฟูจิกับไมโลใครจะแตกก่อนกัน
.
.
.
.
.
.
.
ไม่กี่อึดใจต่อมา
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ไมโลน้ำแตกก่อน โดยน้ำของไมโลค่อนข้างเยอะพอสมควร แต่ฟูจิก็ยังคงชักต่อไป ประมาณชั่วอึดใจฟูจิก็น้ำแตก แต่ก็แตกในปริมาณที่ไม่เยอะมากนัก ทำเอาผมสงสัยอย่างมาก ถ้าให้เดา ก่อนหน้า คงอีกรอบกับต้นแน่ๆ
แล้วทันใดนั้นเอง!!! ก็มีเสียงโทรศัพท์ดังเข้ามาที่เครื่องผมที่วางชาจน์ไว้บริเวณข้างๆทีวี เป็นเบอร์ของต้นนั่นเอง ให้ไปรับหรอ หรือเกิดอะไรขึ้น จู่ๆผมก็เกิดลางสังหรณ์แปลกๆขึ้น แต่ผมก็รีบไปรับโทรศัพท์ เอาวะ!!! อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด
ผม : ฮัลโหล!!! ต้น
แต่เสียงที่ปลายสายไม่ใช่เสียงต้น เป็นเสียงแหลมๆ น่าจะเป็นเสียงของกะเทยไม่ก็ผู้หญิงกล่องเสียงใหญ่
ปลายสาย : สวัสดีค่ะ คุณคือคุณเท็ป ผู้ปกครองของต้นต้นใช่มั้ยคะ
ผม : ครับ ใช่ครับ มีอะไรครับ
ปลายสาย : คือ...คุณรีบมาหน่อย ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ตอนที่ดิฉันเดินตรวจห้อง ก็เห็นห้องน้องต้นเปิด ดิฉันจะปิดให้เพราะไม่มีใคร แต่เห็นน้องต้นนั่งร้องไห้.....เดี๊ยนถามอะไรก็ไม่ตอบ ร้องไห้อย่างเดียวเลย แต่ก็ให้โทรศัพท์มาให้โทรไปเบอร์คุณ.... เอาเป็นว่าคุณรีบมาละกัน ที่ “หอโจผิม” ตรงใกล้ๆ “สถานีรถไฟฟ้าหีศพ”ค่ะ
แล้วปลายสายก็วางโทรศัพท์ไป แล้วบันทึกการโทรก็เด้งขึ้นมา พบว่า!!! มีสายที่ไม่ได้รับถึง 20 สาย คงเพราะผมดูหนังโป๊เมื่อกี้ เลยไม่ได้รับโทรศัพท์ ผมรู้สึกผิดอย่างมากที่พลาดเรื่องสำคัญนี้ไป แต่ตอนนี้เอาเรื่องปัจจุบันก่อน
“พวกมึง!!! ออกเดินทางกัน เกิดเรื่องแล้วว่ะ” ผมเร่งทุกคน
“เกิดไรขึ้นวะ!!!” ไมโลถาม
“เห็นมีคนโทรมาบอกต้นแย่แล้ว ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เอาเป็นว่าพวกมึงรีบใส่เสื้อผ้ากันก่อน” ผมบอกทุกคน ทุกคนรีบใส่เสื้อผ้า เพราะพวกเราก็เป็นห่วงต้นเหมือนกัน เพราะต้นคือสามีของพวกเราทั้งสี่นั่นเอง
………………………………………………………………………………………………………………….
ตัดมาหอโจผิม ซึ่งเป็นสถานที่ที่ปลายสายลึกลับเรียกให้มา หอนี่สภาพค่อนข้างธรรมดาๆ ดูไม่มีอะไรพิเศษ ทันใดนั้นเอง!!! ก็มีกะเทยผิวดำๆ ตัวสูงประมาณถึงไหล่ของผมก็วิ่งเข้ามาหาพวกผมอย่างตื่นตระหนก
“คุณใช่คุณเท็ปรึเปล่าคะ” กะเทยคนนี้ถาม
“ใช่ครับ”
“สวัสดีค่ะ เดี๊ยนชื่อเปอร์ซี่ค่ะ คุณเท็ปตามฉันมาทางนี้นะคะ”
แล้วผมก็เดินตามเปอร์ซี่ไปที่โถงห้องรับแขก เห็นต้นนั่งก้มหน้าตัวสั่นดูหวาดกลัว ผมและพวกเข้าไปนั่งใกล้ๆต้น ทันใดนั้นเอง!!! ต้นก็กระโดดเข้ามากอดผม เอาหน้าซบหน้าอกผม แล้วระเบิดร้องไห้อย่างเสียงดังราวกับเด็กน้อยที่กำลังป่วยหนักตามคลินิคที่ผมไปเจอ ผมกอดต้นแรง แล้วลูบหลังอุ่นๆของต้นที่กำลังกอดผม ผมรู้สึกผิดอย่างมากที่มัวแต่สนุกจนละเลยต้นไป แต่ผมเองก็อยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเหมือนกัน ผมลูบหัวลูบหลังต้นเพื่อปลอบใจ ไม่มีอะไรที่ผมรู้สึกผิดได้แบบนี้มาก่อนเลย
ทันใดนั้นเอง!!! ต้นก็ทำท่าเหมือนจะอาเจียนออกมา เปอร์ซี่รีบหยิบกระโถนมาให้ ต้นอาเจียนออกมาเต็มพิกัด เมื่อต้นอาเจียนเสร็จ ผมใช้แขนตัวเองเช็ดบริเวณปากของต้น แล้วเช็ดเสื้อตัวตัวเอง ต้นอยู่ในอาการที่สั่นกลัว อาการคล้ายๆกับปุ๊กกี้ในเรื่องดวงใจพิสุทธิ์ ที่ถูกญาติผู้ใหญ่ทารุณ เป็นการแสดงให้เห็นว่าผมเป็นภรรยาที่บกพร่องต่อหน้าที่อย่างมาก
“ต้น เกิดอะไรขึ้น ใครทำอะไรต้น...บอกมาเลย เดี๋ยวเราจะไปจัดการมันเอง” ผมถามต้นด้วยความแค้น ที่สามีถูกกระทำขนาดนี้ ต้นตอนนี้ดูเหมือนจะร้องไห้อีกรอบ เหมือนต้นไม่พร้อมจะให้คำตอบผมตอนนี้
“บอกมาได้เลย...ต้น พวกเราก็เมียต้นทั้งนั้น” ฟูจิช่วยพูดให้ แล้วก็หันมาพูดกับผม “ที่จริง มึงไม่ต้องรู้สึกผิดไปหรอก นี่ความผิดกูเอง ที่ปล่อยต้นให้มาคนเดียว”
“ผมอยากมาเองแหละ” ต้นขึ้นต้นประโยคอย่างสั่นกลัวเล็กน้อย ผมโล่งอกที่ต้นจะไม่ต้องเป็นอย่างปุ๊กกี้ในเรื่องดวงใจพิสุทธิ์ “ผมไม่อยากให้เป็นภาระของพวกพี่ เลยมาคนเดียว แต่ผมเจอ...เจอคนที่โรงเรียน เป็นรุ่นพี่ที่อยู่ ม.6 พวกมันบุกห้องผม...แล้วจับผม...” ต้นเริ่มจะร้องไห้มาอีกรอบ “มันบังคับให้ผมอม...อมไอ้นั่นให้มัน และพวกมัน มันมีพวก เลยจับผมไว้...ผมหนีไม่ได้เลยต้อง...” ต้นหยุดพูดแล้วก็ร้องไห้อีกครั้ง ครั้งนี้ต้นร้องไห้เบาลง ผมลูบหลัง แล้วฟูจิก็เข้าไปกอดต้น ริคกับไมโลก็เข้ามาช่วยปลอบ
“มันเป็นใคร พวกพี่จะไปจัดการให้เอง” ริคถามต้นด้วยน้ำเสียงเอาจริง
“มันชื่อพัท อยู่ม.6 โรงเรียนไร้สาระวิทยา ที่ย่านหีขาว แล้วก็มีพวกอีก 4 คน แต่ผมจำชื่อได้แค่พัท” ต้นบอกกับริค ดีล่ะ พวกมึงเจอดีแน่ๆ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับผม{:5_130:}
ขอบใจจ้า ขอบคุณครับ ขอบคุณคับ ขอบคุณครับ สุดยอดนายแน่มาก สนุกมากๆค๊าฟ ขอบคุณครับ ขอบคุณคร๊าบบบ
ขอบคุณครับผม{:5_119:} ขอบคุณครับ ขอบคุณนะครับ ขอบคุณน่ะคราฟ แรง ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ เรื่องราวซับซ้อนขึ้นเรื่อยๆ ลุ้นต่อไป
หน้า:
[1]
2